......(συνέχεια από προηγ.σελίδα)
ήτο σάββατο 4-1-1997 και μαζί με μιά παρέα φίλων παίρνουμε ταξί για να κατευθυνθούμε στας παραλίας για γνωστό τότε παραλιακό κλάμπ για συνεύρεση με ετέρες συμμαθήτριες από τη σχολή....όταν ξαφνικά βρισκόμεθα έξω ακριβώς από το σημερινό σκυλάδικο(σκεφτείτε ότι το ταξί το πήραμε έξω από το σημερινό ανατολή
),ό ένας εκ των συμφοιτητών επ'ονόματι φιλοποίμην-ευκλείδης κοιτάει αριστερά του την φωτεινή ταμπέλα με τα μεγάλα γράμματα πού μας έλεγαν "SIROCCO,COME AND SEE THE BEAUTIES"!ξάφνου όλοι σαστίζουμε(μπροστά στην επικείμενη καβλοβραδιά) και ο φιλοποίμην αρχίζει να ουρλιάζει στον ταρίφα να σταματήσει...εμείς ανήμποροι να μιλήσουμε με κομμένα τα πόδια λές και μας σημάδευαν με ριβόλβερ στη πατούσα,ανοίγουμε τις πόρτες,κλάνουμε ευπρεπώς τις συμφοιτήτριες(όταν λέω ευπρεπώς κλασαμε στη συγγρού και αυτές μας περίμεναν στον ζέφυρο..οπότε ήταν μακρυά για να ακούσουν
)και κατεβαίνουμε την υπογεια διάβαση σε ρυθμούς γιουσέιν μπόλτ και τσούπ βρισκόμαστε μπροστά στην αληθινή οπτασία,στις γυναίκες ρωσίδες,στις γυναίκες της μέθης,στις γυναίκες του τότε μεγαλείου κατάθεσης μετρητών και ψυχής....ώ ζεύ!αναφωνησαμε όλοι!τί μουνιά είναι αυτά δία!και μπήκαμε μέσα......η συνέχεια σε λίγο....