Το Montpellier είναι ο ορισμός της φοιτητουπολης.
3 πανεπιστήμια και κάποια κολλέγια. Παίζει πάρα πολύ Erasmus.
Στο Paul Valery είναι τίγκα σε Ελληνίδες και Κύπριες. Έχει μεταπτυχιακό μετάφρασης Γαλλικά, Αγγλικά, Ελληνικά.
Εγώ δεν θυμάμαι ούτε ένα Ελληνικό μαγαζί.
Χαμός γίνεται στα στενά κοντά στην place de la Comedie, αλλά και σε κατι αλλα στενάκια ανάμεσα σε Comedie και στην στάση Mont Blanc , δεν ξέρω πως αλλιώς να στο πω.
Οι γαλλίδες πολύ απόμακρες, οι Ερασμιτισες πολύ πολύ προσεγγισιμες.
70χιλ φοιτητές έχει, οπότε υπολόγισε 35χιλ φοιτήτριες, η χαρά του γαμέως.
Απο ελληνικά μαγαζιά, εκτός από την ταβέρνα του κύπριου, που υπάρχει ακόμα, τα υπόλοιπα είχαν κλείσει πριν το 2002.
Τα στενά που λες στην Place de la Comedie είναι βασικά η παλιά πόλη, όπου ιδίως το καλοκαίρι νομίζεις ότι είσαι σε ελληνικό νησί. Όλη η παλιά πόλη σφύζει από μαγαζάκια κι όχι μόνο αυτά που φαίνονται εκεί μπροστά και στην rue de l'universite που κατεβαίνει προς τη στάση Luis Blanc (όχι Mont Blanc που έγραψες). Βασικά είναι τόσο δαιδαλώδης η συνοικία που άμα δώσεις ραντεβού σε μαγαζί και δεν είσαι καλά πληροφορημένος μπορεί και να μην το βρεις.
Ένα άλλο μέρος που γίνεται χαμός είναι στη συνοικία Αντιγόνη παραλιακά στο ποτάμι στη λεωφόρο Πειραιώς.
Από το 2012 και μετά ένα μέρος της κίνησης μεταφέρθηκε και στη συνοικία Μαριάνα, με την τεχνητή λίμνη, πέρα από το ποτάμι προς Millenaire.
Υπόψιν ότι εγώ είμαι παλιός. 40 χρονών ήμουν το 2002. Είχε πολλές ερασμιακές και τότε και ήταν πολύ εύκολες. Πιο εύκολες από όλες ήταν για μένα οι Αγγλίδες. Με τις γαλλίδες θέλει κάποια εμπειρία στην προσέγγιση.