Στην πράξη κρίνονται τα διάφορα πολιτικά συστήματα και όχι στη θεωρία – αρχές.
Όπου επικράτησε είτε ο φασισμός είτε ο κομμουνισμός το αποτέλεσμα ήταν ένα, πόλεμοι, καταπίεση, διώξεις, φυλακίσεις, βασανισμοί, μαζικές δολοφονίες.
Οπότε Φασισμός = Κομμουνισμός.
Κι όμως Στέκα...
Η (επαναστατική) βία είναι δομικό στοιχείο της κομμουνιστικής θεωρίας και όχι μια λανθασμένη ερμηνεία...
Ο κομμουνισμός προβλέπει πάλη των τάεξων, ανατροπές κτλ και όλα αυτά δεν γίνονται αναίμακτα...
Και φυσικά μου είναι δύσκολο να θυμηθώ αν υπήρξε μία φορά που ο κομμουνισμός προέκυψε αναίμακτα στα πλαίσια ενός κοινωνικού αυτοματισμού...
Πάντοτε επιβλήθηκε από οργανωμένες μειοψηφίες, με βία, στα πλαίσια μιας σύρραξης, εμφύλιας ή διεθνούς...
Και το ακομη πιο κωμικοτραγικό είναι ότι ποτέ δεν επιβλήθηκε σε ανεπτυγμένες βιομηχανικά κοινωνίες με δημοκρατικκό- φιλελεύθερο καθεστώς αλλά σε υπανάπτυκτες- αναπτυσσόμενες κοινωνίες με φεουδαρχικές δομές...Ούτε εκεί δεν έπεσε μέσα ο chief μπαρμπα στρουμφ...
Α...Και φυσικά όπου επιβλήθηκε κομμουνισμός, δεν ξανάγιναν ελεύθερες εκλογές, η αντίθετη άποψη ακόμη και η εκτός κομματικής γραμμής, πολλώ δε μάλλον η αντίθετη προς την ιδεολογία φιμωνόταν και όσοι την εξέφραζαν στην καλύτερη φυλακίζονταν, στη χειρότερη δολοφονούνταν και πολιτικές ελυθερίες οι οποίες είναι αυτονόητες ακόμη και σε ψιλοαυταρχικά καθεστώτα ή μη πλήρεις δημοκρατίες, απλά δεν υφίσταντο...
Περιέργο όμως...Αυτό ακριβώς δεν συνέβαινε και στα φασιστικά καθεστώτα;