Ιστορία της Τέχνης (πίνακες ζωγραφικής, πορτραίτα, φωτογραφίες γεγονότων κ.ά.)

Στο προκείμενο νήμα, όπως τιτλοφορείται, θα επισυνάπτω διαφορες εικόνες που αφορουν θέματα τέχνης. Δηλαδη πίνακες ζωγραφικής, πορτραίτα, αγιογραφίες, χαρακτηριστικές φωτογραφίες συμβάντων του 20ου αιώνος, καθως και εικόνες που συζητηθηκαν σημερα.

Δηλαδη προκειται για νήμα με ποιοτικά χαρακτηριστικά και ιστορική γνώση. Όσοι το θεωρούν περιττό ή αδιάφορο, δεν χρειάζεται να συνεχίσουν την ανάγνωση. Οσοι θελουν, συνεχίζουν και μπορούν να προσφέρουν το δικό τους λιθαράκι ή να επισημάνουν τυχόν ατοπήματα του γράφοντος.

Το ιστορικό πλαίσιο θα ξεκινά από την αρχαιότητα και θα φθανει στις μέρες μας. Σε καποιες εικόνες θα γραφω περισσοτερες λεπτομέρειες για το εικονιζόμενο πρὀσωπο και παράσταση.


----
Αρχή κανω με την Veronica Franco (1546-1591). Επρόκειτο για την πιο διάσημη και περιζήτητη εταίρα της εποχής της. Για την ακρίβεια, δεν ήταν μια απλή εταίρα, μια όμορφη γυναίκα που εντυπωσίαζε με τα κάλλη της. Ήταν μια από τις πιο μορφωμένες, ενάρετες και καλλιεργημένες πνευματικά γυναίκες της Δημοκρατίας της Βενετίας, έχοντας συγγράψει κι εκδόσει αρκετές ποιητικές συλλογές. Απολαμβανε δηλαδή την επιτυχία και στα δύο της επαγγέλματα (στην ηλικία των 20 ετών το όνομά της συμπεριλήφθηκε στον «Κατάλογο των κυριότερων και πιο τιμημένων εταίρων της Βενετίας». Από το 1570 ανηκε σε εναν από τους πιο διακεκριμένους λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης). Αργότερα δημιούργησε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα για πόρνες και τα παιδιά τους.

Συνεχίζοντας την παράδοση των σπουδαίων εταίρων της αρχαιότητας, η φήμη της Veronica είχε ως αποτέλεσμα να προσελκύσει σημαντικούς άνδρες της εποχής, όπως ο Βασιλιάς της Γαλλίας Ερρίκος Γ' και πολλούς ευγενείς και καλλιτέχνες της Ιταλίας.

Κάποιοι εξ αυτών των καλλιτεχνών θέλησαν να διαιωνίσουν την ομορφιά της Veronica Franco, χρησιμοποιώντας την ως μοντέλο για τους πίνακες τους. Ο πιο γνωστός εξ αυτών ήταν ο Domenico Tintoretto, ο οποίος την ζωγράφισε ως Δανάη*, ενώ ο Paolo Veronese φιλοτέχνησε ένα πορτραίτο της.

Συνημμένο--> Πίνακας του Tintoretto: Danae, 1570.
            -Museo de Bellas Artes, Lyon.

--
* Η Danae είναι η Δανάη της ελληνικής μηθολογίας. Μοναχοκόρη του Ακρισίου, βασιλιά του Άργους, και μητέρα του Περσέα.
Στον πίνακα οι "πληγές" στα πόδια της Δανάης είναι η χρυσή βροχή, στην οποία μεταμορφώθηκε ο Δίας για να εισχωρήσει στην υπόγεια φυλακή στην οποία βρισκόταν η εν λόγω γυναίκα. Από την ένωση τους γεννήθηκε ο Περσέας.

Απο σαιτ μπουρδελιαρηδων σιγα-σιγα μετατρεπεται σε σαιτ τεχνης και λογου... 
Μπραβο τυπε...ωραιο θρεντ...

Σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι.
Δροσερά ναυτάκια

Θεωρώ ότι από το συγκεκριμένο νήμα, δεν μπορούν να λείπουν οι εκπληκτικές
και ιδιαίτερα προωθημένες, για τα δεδομένα των ετών 1928-1929 γυμνές/ημίγυμνες φωτογραφίες,
που τράβηξε η Nelly στην Ακρόπολη με μοντέλα α) την ρωσίδα χορεύτρια Μόνα Πάιβα της Comedie Francaise και β) την ουγγαρέζα Λάντα Νικόλσκα. 

http://[URL unfurl="true"]www.klik.gr/uploads_image/2017/02/15/p1b9207gec1olf195gedbsos3la6_900.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.klik.gr/uploads_image/2017/02/15/p1b9207ged1gq91jt42dt1g9jupr9_900.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.klik.gr/uploads_image/2017/02/15/p1b9207ged1pdj1j4a56v1t981ei9a_900.jpeg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.klik.gr/uploads_image/2017/02/15/p1b9207gedo9o1ro28vj4si17o58_900.jpg[/img[/URL]]
[img]https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/82/44/5a/82445ad9d049b7e726a0a22c028f291a.jpg


http://[URL unfurl="true"]www.mixanitouxronou.gr/wp-content/uploads/2013/12/Nellys-foto1.jpg[/img[/URL]]

[URL unfurl="true"]http://www.mixanitouxronou.gr/gimnes-kallitechnikes-fotografies-stin-akropoli-pou-prokalesan-skandalo-alla-anedixan-ke-provalan-mnimio/[/URL]

Ωραίος!       

Δεν καταλαβαίνω τον λόγο για τον οποίο δεν επιτράπηκε να γίνει η επίδειξη και οι φωτογραφήσεις...

nikostratos έγραψε:

Δεν καταλαβαίνω τον λόγο για τον οποίο δεν επιτράπηκε να γίνει η επίδειξη και οι φωτογραφήσεις...

Κλικ για ολόκληρη προβολή...

Για να μην δοθεί τάχα η εντύπωση του απόλυτου ξεπουλήματος, μιας ήδη ξεπουλημένης χώρας...

Εξάλλου, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί...
Ένας Γερμανός Λάγκερφελντ, να "πατήσει" την Ακρόπολη για να κάνει το κομμάτι του...

Σύμβολα και ιδεολογήματα στην Ελλάδα της παρακμής.

popov έγραψε:

Για να μην δοθεί τάχα η εντύπωση του απόλυτου ξεπουλήματος, μιας ήδη ξεπουλημένης χώρας...

Εξάλλου, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί...
Ένας Γερμανός Λάγκερφελντ, να "πατήσει" την Ακρόπολη για να κάνει το κομμάτι του...

Σύμβολα και ιδεολογήματα στην Ελλάδα της παρακμής.

Κλικ για ολόκληρη προβολή...

nikostratos έγραψε:

Κλικ για ολόκληρη προβολή...

Οι περίφημες "Δεσποινίδες της Αβινιόν" (και δίπλα το προσχέδιο), ένα ανατρεπτικό έργο του Πάμπλο Πικάσο, εν έτει 1907
που απεικονίζει πέντε πόρνες. Λέγεται ότι οι επιμήκεις μορφές των σωμάτων έχουν δεχτεί επίδραση
από το έργο του Ελ Γκρέκο, τον οποίο ο Πικάσο, ως γνωστό είχε μελετήσει και θαύμαζε.

Τότε που η φωτογράφηση επιτρεπόταν
Η Έλενα Ναθαναήλ στο κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου το 1966

Γι’ αυτή την φωτογράφιση συμφώνησε η συλλέκτρια που είχε δωρήσει το 1957 την περίφημη συλλογή της στο Μουσείο, αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που φορέθηκαν από μοντέλο οι αρχαιολογικοί θησαυροί: το αρχαϊκό «ενώτιο των σφιγγών» από το Άργος, το ένα από τα δύο περίτεχνα περιβραχιόνια και τον δακτυλικό σφηκωτήρα «των όφεων» από το «θησαυρό του Καρπενησίου» καθώς και το περιδέραιο της Τρωάδας....

Dior 1951 Ακρόπολις



Ντίμης Κρίτσας. Σούνιο 60s

Ενας σχετικά άγνωστος στην Ελλάδα αλλά πολύ γνωστός στο εξωτερικό έλληνας ζωγράφος είναι ο Ομηρος Χρυσός (Κωνσταντινούπολη 1927 - Νέα Υόρκη 2010).

παραθέτω δύο δείγματα της δουλειάς του...

είχα την ευτυχία να τον γνωρίσω προσωπικά και έχω δύο από τα έργα του που μου τα κληροδότησε ένας φίλος του... 

Τελευταία έκθεση του στην Ελλάδα είχε γίνει στο Βυζαντινό μουσείο το 2008

Ενα έργο του μπορείτε να δείτε στο Κέντρο Αντίπολις στο Σχηματάρι... πρόκειται για τα κεραμικά της πισίνας, όλα ζωγραφισμένα με το χέρι από τον ίδιο τον καλλιτέχνη... μάλιστα μου είπε ότι τα χρώματα που χρησιμοποίησε μπορούσε να τα δεί για πέντε λεπτά μόνον σε κάθε πλακάκι και μετά καλυπτόταν από γαλάκτωμα το οποίο έφευγε με το ψήσιμο του κεραμικού πλακιδίου και έτσι εμφανιζόταν το έργο... η πισίνα είναι καλυμένη με 1250 πλακίδια ζωγραφισμένα όλα με το χέρι...


η τελευταία φωτό είναι από το κύκνειο άσμα του την διακόσμηση της κλινικής του γιού του στο New Jersey με ζωγραφισμένα κεραμικά και stained glass...

Sapakias έγραψε:

Τότε που η φωτογράφηση επιτρεπόταν
Η Έλενα Ναθαναήλ στο κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου το 1966

Γι’ αυτή την φωτογράφιση συμφώνησε η συλλέκτρια που είχε δωρήσει το 1957 την περίφημη συλλογή της στο Μουσείο, αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που φορέθηκαν από μοντέλο οι αρχαιολογικοί θησαυροί: το αρχαϊκό «ενώτιο των σφιγγών» από το Άργος, το ένα από τα δύο περίτεχνα περιβραχιόνια και τον δακτυλικό σφηκωτήρα «των όφεων» από το «θησαυρό του Καρπενησίου» καθώς και το περιδέραιο της Τρωάδας.... [...]

Κλικ για ολόκληρη προβολή...

Μιας και μιλάμε (και) για ιστορικές φωτογραφίες και πορτρέτα, αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι η πρώτη γυναίκα που πόζαρε
φορώντας αυθεντικά αρχαία χρυσά κοσμήματα, ήταν η Σοφία Εγκαστρωμένου-Σλήμαν, σύζυγος του Ερρίκου Σλήμαν.
Στην ιστορική φωτογραφία, πόζαρε φορώντας το μεγάλο διάδημα, ενώτια και περιδέραιο από τον λεγόμενο
"θησαυρό του Πριάμου".  

Παίδες , αυτό είναι! Ξεσκίσματα και γαμήσια σε αρχαιολογικούς χώρους , πινακοθήκες υπό τους ήχους Μπετόβεν , Βάγκνερ , Μότσαρτ κ.α.

Τσάρκας4 έγραψε:

Παίδες , αυτό είναι! Ξεσκίσματα και γαμήσια σε αρχαιολογικούς χώρους , πινακοθήκες υπό τους ήχους Μπετόβεν , Βάγκνερ , Μότσαρτ κ.α.

Κλικ για ολόκληρη προβολή...

Μη το χαλάς τώρα. Δεν είναι όλα τα νήματα όπως οι ταινίες του Marc Dorcel σε πύργους και σε κάστρα.
Η ιστορία της Τέχνης είναι  πολύ ενδιαφέρουσα αλλά και πολύ δύσκολη να την κατανοήσεις.

Με αφορμή την περίφημη "Κραυγή" του Μουνκ που παρατίθεται στο αμέσως παραπάνω μήνυμα,πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία του.



"Η Κραυγή" του Έντβαρντ Μουνκ έχει πολλά κοινά με τον πίνακα "Έναστρη νύχτα" του Βίνσεντ Βαν Γκογκ.
Τα δύο αριστουργήματα δημιουργήθηκαν προς το τέλος του 19ου αιώνα, με φωτεινά χρώματα υπερβολικές και απλοϊκές μορφές και σχήματα. Και οι δύο καλλιτέχνες έδωσαν μάχη με την παράνοια στη διάρκεια της ζωής τους, αλλά η "Κραυγή" (1893) και η "Έναστρη νύχτα" είναι δύο από τα πιο διάσημα έργα τέχνης στον κόσμο σήμερα.

Ποιο είναι όμως το νόημα της "Κραυγής" του Έντβαρντ Μούνκ;


Αυτό που διαφοροποιεί τον Μουνκ από τους υπόλοιπους καλλιτέχνες, είναι ότι μας δείχνει μια ειλικρινή, ακόμη και άσχημη πλευρά των αγχωτικών συναισθημάτων του μέσα από τη ζωγραφική.
Στην κραυγή φαίνεται ότι έδωσε μεγαλύτερη σημασία στο νόημα παρά στην τεχνική δεξιότητα ή την "ομορφιά" που είναι ο παραδοσιακός στόχος της τέχνης.



Η "Κραυγή" δημιουργήθηκε το 1893 κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, μοναδικής στην ιστορία της τέχνης.

Ο Μουνκ ζωγράφισε τον σπουδαίο πίνακα μετά το τέλος της εποχής του φωτογραφικού ρεαλισμού,όταν ζητούμενο των  καλλιτεχνών ήταν να αναδείξουν τις τεχνικές ικανότητές τους και λίγο πριν οι Εξπρεσιονιστές και άλλοι καλλιτέχνες των αρχών του 20ου αιώνα, δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην έκφραση των εσωτερικών συναισθημάτων τους και όχι στο πόσο ρεαλιστικά θα μπορούσαν να ζωγραφίσουν μια εικόνα ή ένα αντικείμενο.

Η "Έναστρη νύχτα" και η "Κραυγή" συνέπεσαν ανάμεσα στις δύο διακριτές περιόδους στην ιστορία της τέχνης,με τους δύο πίνακες να αναφέρονται συχνά από τους μελετητές, ως η σπίθα που ξεκίνησε τη μετάβαση.

Σε αντίθεση με τον Βαν Γκογκ ωστόσο, ο Έντβαρντ Μουνκ έλαβε μεγάλη προσοχή για την τέχνη του, κυρίως λόγω της διαμάχης των μέσων ενημέρωσης, για την πραγματική ζωή του και την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία.


Στα ημερολόγιά του, ο Έντβαρντ Μουνκ παραδέχεται ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του πάλευε με την παράνοια,όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο,αλλά και σε οικογενειακό.

Στην πραγματικότητα, την εποχή που ο καλλιτέχνης φιλοτεχνούσε την κραυγή,η αδελφή του βρισκόταν στο νοσοκομείο λόγω μιας ψυχικής νόσου.
Αν κάνουμε μια αρκετά διεξοδική ανάλυση, οι προσωπικές ζωές των περισσότερων καλλιτεχνών δεν ήταν τα τέλεια πορτρέτα ευτυχίας.

Αυτό που διαφοροποιεί τον Μουνκ από τους υπόλοιπους, είναι ότι μας δείχνει μια ειλικρινή, ακόμη και άσχημη πλευρά των αγχωτικών συναισθημάτων του μέσα από τη ζωγραφική του.
Στην ''Κραυγή'' φαίνεται ότι έδωσε μεγαλύτερη σημασία στο νόημα παρά στην τεχνική δεξιότητα ή την "ομορφιά" που είναι ο παραδοσιακός στόχος της τέχνης.

Σύμφωνα με τα προσωπικά ημερολόγια του Μουνκ,η ιδέα για την "Κραυγή" του ήρθε την ώρα που κοίταζε προς τα κάτω, πέρα από το νορβηγικό τοπίο,ενώ βρισκόταν σε ένα ύψωμα. Και ενώ μια βουνοκορφή ή η θέα από ένα ύψωμα μπορεί να ακούγεται ειδυλιακή, η προσωπική ερμηνεία του Μουνκ για τη "φύση" ήταν πολύ διαφορετική από ό, τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

"Περπατούσα σε έναν δρόμο με δύο φίλους/ο ήλιος έδυε/ ξαφνικά ο ουρανός πήρε το κόκκινο του αίματος/ σταμάτησα,αισθάνθηκα εξαντλημένος και έγειρα στον φράχτη/ υπήρχε αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μπλε-μαύρο φιόρδ και την πόλη/ Οι φίλοι μου συνέχισαν και εγώ στάθηκα εκεί, τρέμοντας από ανησυχία/ και αισθάνθηκα μια απέραντη κραυγή να διασχίζει τη φύση"

Ποιος είναι όμως ο συσχετισμός του αποσπάσματος του Έντβαρντ Μούνκ με τον πίνακα;

Σύμφωνα με μία εκδοχή μελετητών της ιστορίας της τέχνης,ο Μουνκ περιγράφει ένα τυπικό βράδυ στη Νορβηγία, την ώρα που κάνει μια βόλτα στο ηλιοβασίλεμα με μερικούς φίλους σε ένα «φιόρδ».
Και ενώ μια τέτοια βόλτα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χαλαρωτική, με μια πιο προσεκτική ματιά βλέπουμε ότι ο Μουνκ περιγράφει μια στιγμή υπαρξιακής προσωπικής κρίσης.

Στο φόντο του πίνακα, μπορούμε να δούμε δύο ανθρώπους που απομακρύνονται (πιθανότατα είναι οι «δύο φίλοι» που περιγράφει ο Μουνκ) προς την άλλη κατεύθυνση,δημιουργώντας το αίσθημα της απομόνωσης και του "φόβου" που αναφέρει ο καλλιτέχνης στο απόσπασμά του.

Με τον τρόπο του αληθινού εξπρεσιονιστή ζωγράφου, ο Μούνκ χρησιμοποιεί το χρώμα για να εκφράσει τις συναισθηματικές του αντιδράσεις με το περιβάλλον.

Ο "κόκκινος" ουρανός είναι οι γλώσσες της φωτιάς που "γλείφουν άγρια" την αδιευκρίνιστη, αλλόκοσμη φιγούρα που είναι συγκλονισμένη από το θέαμα και το "μπλε μαύρο" φιόρδ, φέρεται να είναι η μαύρη τρύπα της κόλασης.

Υπάρχει σίγουρα κάτι κακό στην περιγραφή του Μουνκ για το τοπίο της "Κραυγής",άλλωστε η επαναλαμβανόμενη χρήση της λέξης "αίμα" σε συνδυασμό με το στροβίλισμα και τις περιστροφικές κινήσεις των ζεστών χρωμάτων του φόντου, καταδεικνύουν σωματική βία.

Ποια είναι όμως η πηγή της βίας σε αυτό το φαινομενικά απομονωμένο τοπίο στη Νορβηγία; Ορισμένες πηγές των Ιστορικών Τέχνης αναφέρουν ότι σε μικρή απόσταση από το τοπίο που απεικονίζεται στον πίνακα, βρισκόταν ένα σφαγείο.
Η εγγύτητα του σφαγείου θα μπορούσε κάλλιστα να αντιπροσωπεύει τις επανειλημμένες αναφορές του Μουνκ στο "αίμα".

Μαζί με το σφαγείο, πολύ κοντά στο τοπίο του πίνακα,βρισκόταν και το ψυχιατρικό άσυλο όπου νοσηλευόταν η αδελφή του Μουνκ,κάτι που μας προκαλεί να αναρωτηθούμε:
Ποιος είναι τελικά το θέμα στην κραυγή;
Ενώ είναι προφανές ότι ο πίνακας είναι μια αυτοπροσωπογραφία του ίδιου του καλλιτέχνη, λόγω της ασάφειας του φύλου του ατόμου, το πρόσωπο που απεικονίζεται στην κραυγή,θα μπορούσε να είναι ο συνδυασμός του Έντβαρντ Μουνκ και της άρρωστης αδελφής του.

Ο Μουνκ δημιούργησε διάφορες εκδοχές της Κραυγής με διάφορα μέσα


Ο Μουνκ δημιούργησε διάφορες εκδοχές της "Κραυγής με διάφορα μέσα.
Το Μουσείο Μουνκ έχει μια από τις δύο ζωγραφικές εκδοχές, αυτήν του 1910, και ένα παστέλ.
Η Εθνική Πινακοθήκη της Νορβηγίας έχει την άλλη ζωγραφική εκδοχή την αυθεντική, ας πούμε, την παλιότερη, απ' το 1893.
Μια τέταρτη εκδοχή, σε παστέλ, είναι στην ιδιοκτησία του Νορβηγού δισεκατομμυριούχου Πέττερ Όλσεν.
Και τέλος, ο Μουνκ δημιούργησε και μια λιθογραφία της εικόνας.

Ο Έντβαρντ Μούνκ που γεννήθηκε το 1863 και δεν παντρεύτηκε ποτέ, αποκαλούσε τους πίνακές του "παιδιά του" και δεν άντεχε να τους αποχωριστεί.
Μετά το θάνατό του το 1944, στην ηλικία των 80 οι αρχές ανακάλυψαν στον δεύτερο όροφο του σπιτιού του, μια συλλογή του από 1.008 έργα ζωγραφικής, 4.443 σχέδια και 15.391 εκτυπώσεις, καθώς και ξυλογραφίες, λιθογραφίες, ξυλόγλυπτα, χαλκογραφίες και φωτογραφίες.

Συγχαρητήρια για το πολύ καλό νήμα!

Και βεβαίως αναμένουμε την σχετική συμπλήρωση.

Οπωσδήποτε από τα πιο συγκινητικά. Αλλά ούτε και στην κύρια όψη του φέρει κεφαλή ηγεμόνα.
Αντιθέτως, υπάρχει η κεφαλή του Ερμή με πέτασο και κηρύκειο.


Το ομορφότερο, ίσως, νόμισμα της ελληνικής αρχαιότητας, ειναι το περίφημο δεκάδραχμο των Συρακουσών,
έργο του μεγάλου χαράκτη Ευαίνετου. 

Εξαιρετικό και αυτό το νήμα που άνοιξε ο Βοργίας !

Στους κλασικούς πίνακες  που αξίζουν να μελετήσει κανείς
συγκαταλέγονται οι πίνακες του Ολλανδού ζωγράφου
Jan Vermeer van Delft.
Θεωρούνται από άποψη τεχνικής, απαράμιλλα αριστουργήματα.
Ο Jan Vermeer έζησε μέχρι την ηλικία των 43 ετών (1632 – December 1675)
Μόνο για 34 πίνακες είναι βέβαιο ότι ο ζωγράφος ήταν αυτός και
πιθανώς άλλοι 3 μπορεί να δημιουργήθηκαν από αυτόν.
Έχει γυριστεί η ταινία γι' αυτόν " The girl with the pearl earring"
που βασίστηκε στον ακόλουθο πίνακα





Η τεχνική του ειναι ανυπέρβλητη.