Οχι δεν επαιξε ρολο, τουλαχιστον κυριο και πρωτογενη το οικονομικο κραχ. Η μεταπολεμικη Γερμανια της Βαιμαρης ηταν ηδη σε τραγικη οικονομικη κατασταση ολη τη δεκαετια του 20 πολυ πριν το κραχ. Υπερπληθωρισμος ( απο εκει προερχεται ο μονιμος ψυχολογικος φοβος των Γερμανων για των πληθωρισμο), πεινα , στρατιωτικη κατοχη της Ρηνανιας απο τους Γαλλους ( βιομηχανικο κεντρο του Ρουρ), προσφυγικοι πληθυσμοι απο περιοχες που εχασε η Γερμανια.
Η Γερμανια και αλλες χωρες που μετα τον πρωτο παγκοσμιο πολεμο και τη διαμορφωση της ειρηνης βγηκαν "χαμενες" θελαν την "αναθεωρηση της καταστασης" . Αναμεσα σε αυτες ηταν και χωρες που τυπικα ανηκαν στους νικητες του Α παγκοσμιου, αλλα αισθανοταν οτι δεν ειχαν λαβει οσα αξιζαν ως νικητες και δεν επιασαν κοπο οι θυσιες τους και οτι προδοθηκαν απο την Ανταντ ( π.χ. Ιταλια, Ρουμανια). Η Βουλγαρια ηταν χαρακτηριστικο παραδειγμα αναθεωρητικης χωρας. Η Αυστρια θα ηθελε να ειναι, αλλα μεταβληθηκε σε "θυμα" με το Anschluss. H Oυγγαρια, η οποια ως μερος της ηττημενης Αυστροουγγαριας, εχασε εδαφη που θεωρουσε Ουγγρικα. Η μονη απο τους ηττημενους του προηγουμενου πολεμου που καθισε στα αυγα της λογω περισσοτερο των εσωτερικων ζητηματων ηταν η Τουρκια ( και για αυτο ακριβως συντηρειται ακομη με τον ενα η τον αλλο τροπο ζωντανος ο αναθεωρητισμος της ).
Η Γερμανια βημα βημα λοιπον απλουστατα ηθελε να ανατρεψει τη συνθηκη των Βερσαλλιων. Πρωτα πεταξε εξω τους Γαλλους απο τη Ρηνανια και την ανακατελαβε. Επειτα, αγνοησε τους ορους περιορισμου του στρατου και εξοπλισμων. Μετα αφου ενωθηκε "εθελοντικα" με την Αυστρια ( απαγορευοταν ρητα απο τη συνθηκη των Βερσαλλιων), διεκδικησε το κομματι του Γερμανικου πληθυσμου της Σουδητιας. Ηταν η λεγομενη προδοσια του Μοναχου. Η Αγγλια και η Γαλλια ως τοτε, παραδεχομενες απο τη μια σιωπηρα οτι ηταν λαθος το να βαλουν εξουθενωτικους ορους στη Γερμανια μετα τον πρωτο παγκοσμιο (δες και το βιβλιο του Κευνς) και αφ ετερου επειδη δεν ηθελαν να ξαναμπουν σε εναν καταστροφικο πολεμο, συναινουσαν στις ως τοτε κινησεις των Γερμανων. Ομως οταν ο Χιτλερ μπηκε και κατελαβε την Πραγα, εκει καπως ταρακουνηθηκαν. Στη συνεχεια ο Χιτλερ, ηθελε να αποκαταστησει τον πληρη ελεγχο της Βαλτικης . Απαιτησε ετσι απο τους Πολωνους να του αποδοσουν το διαδρομο του Νταντσιχ, δηλαδη μια στενη λωριδα που χωριζε την κυριως Γερμανια απο την Ανατολικη Πρωσια και ηταν η διεξοδος της Πολωνιας στη Βαλτικη. Με αυτο δεν ηθελε τοσο την ενωση των δυο κομματιων της Γερμανιας, οσο το να αποκοψει τη -νεοσυστατη τοτε- Πολωνια απο τη θαλασσα με σκοπο να τον πληρη ελεγχο της φυσικα.
Η Πολωνια απερριψε το τελεσιγραφο και οταν η Γερμανια της επιτεθηκε, η Αγγλια και η Γαλλια του κυρηξαν τον πολεμο. Τα υπολοιπα ειναι ιστορια.