Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο Φορμίων ήταν Αθηναίος ναύαρχος οποίος πήρε μέρος σε ναυτικές συγκρούσεις πριν και μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο προσκήνιο το 440 π.Χ. επί κεφαλής στόλου μαζί με τον Περικλή κατά το τέλος του Πολέμου της Σάμου. Το 432 π.Χ. έστειλε στην πολιορκία της Ποτίδαιας για βοήθεια 1.600 οπλίτες. Το 429 π.Χ. γνώρισε τη μεγαλύτερή του επιτυχία, στη ναυμαχία της Πάτρας και της Ναυπάκτου. Στην πρώτη ναυμαχία ο Φορμίων με 20 πλοία αντιλαμβάνεται τον σπαρτιατικό στόλο που υπάρχει και τον κυκλώνει. Στη δεύτερη ναυμαχία ο σπαρτιατικός στόλος τον αιφνιδίασε, αλλά ανασυντάχθηκε με τη βοήθεια των Μεσσήνιων οπλιτών που βρίσκονταν στην ακτή προς βοήθεια των Αθηναίων. Η βοήθειά του και οι νίκες του ήταν σημαντικές για την Αθήνα και για το ναυτικό αήττητό της. Μετά τον θάνατό του οι Αθηναίοι, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια προσφορά του προς την πόλη, έστησαν άγαλμά του. Οι σύγχρονοι Έλληνες προς τιμήν του έδωσαν το όνομά του σε Αντιτορπιλλικό τύπου ‘CHARLES F. ADAMS’ που καθελκύστηκε το 1961, αναβαθμίστηκε και εντάχθηκε στον Στόλο το 1992. Ύψωση της Ελληνικής Σημαίας στις 1 Οκτωβρίου 1992 στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.

Στην αρχή της οδού Φορμίωνος κείται μια παλιά πολυκατοικία. Στο ισόγειό της ένα εξίσου (ταυτολογία) παλαιό διαμέρισμα, πλην όμως ευάερο και ευήλιο, ότι πρέπει για μεσημεριάτικα γαμήσια.

Η μαυρούλα είναι γλυκιά βραζιλιάνα που μιλάει πολύ καλά αγγλικά και ισπανικά. Διαμένει μόνιμα στην Γερμανία, δήλωσε όμως λάτρης της χώρας όπου το καλύτερο και το χειρότερο μπορούν να σου συμβούν. Το Σάββατο ξαναγυρνάει πίσω στην βάση της.

Ύψος περίπου 1,70 σώμα σφιχτό, ωραίο, κολαράκι συμπαγές (καμία σχέση με τις τεράστιες λατινοκολάρες) πλην όμως έχει λίγο ακμή στο πρόσωπο που εντέχνως καλύπτει με make up.

Κάνει απόλυτα αυτά που υπόσχεται, δηλαδή ΟΛΑ και είναι άνετη στο σεξ. Της έγλυψα υπερβολικά σκληρά τις ρώγες και τις δάγκωνα ελαφρά, ενώ της έδινα μπατσάκια στα κωλομέρια. Την πήδηξα άγρια με τα πόδια ψηλά και καθώς βόγγαγε μου ήλθε η φαεινή ιδέα και πριν χύσω, έβγαλα το προφυλακτικό και την ψέκασα επισταμένα στα βυζιά και προς τα κάτω. Πλημμυρίσαμε ! Κανένα πρόβλημα. Φιλιά στο στόμα, γλύψιμο παντού, μασαζάκι και άραγμα για να ξαναφορτίσει ο φιλαράκος μου. Καθίσαμε λίγο λιγότερο απο μια ώρα. Ο 2ος γύρος ήταν πιο αργός και φρόντισα να την γαμήσω σκληρά σε διάφορες στάσεις από πίσω, μετά πλάγια για να μπορώ να της γλύφω τα βυζιά (έχει πολύ ωραία βυζιά), μετά με τα πόδια ψηλά σαν κυρία, μετά με τις πατούσες της να ακουμπάνε στο στήθος μου για περισσότερη διείσδυση και στο τέλος (αγαπημένη συνήθεια) την σήκωσα στον απέναντι υπερμεγέθη καθρέφτη και αφού της μάγκωσα τα βυζιά από πίσω, άρχισα να χοροπηδάω πάνω - κάτω σαν έμβολο και τελικά απίθωσα κάπου βάθια μέσα στην κωλοτρυπίδα της το γενετικό μου υλικό !

Η τρανσούλα ήταν ερεθισμένη. Με παρακάλεσε να της τον παίξω κι ευγενικά αρνήθηκα. Ξαπλωμένος, όπως ήμουν και με το πέος μου σε αποδόμηση, άρχισε να γλύφει όσα χύσια δεν είχαν μείνει στην καπότα και να τον παίζει μανιωδώς. Έχυσε ένα τεράστιο φορτίο στο πάτωμα, έργο οπωσδήποτε καλλιτεχνικό, κάπως σαν την ζωγραφική σχολή της Abstract expressionism, την οποία παεμπιμπτόντως σιχαίνομαι πλην ελαχιστων εξαιρέσεων.

Η πουτάνα η ζωή με επανέφερε στην πραγματικότητα καθότι υπήρχε διαδήλωση και στην πόλη γίνονταν ΧΑΟΣ, όλα ήταν ακινητοποιημένα και εγώ σε κατάσταση περπάτησα από το Παγκράτι (Φορμίωνος) μέχρι την Σκουφά που είχα μια υποχρέωση. Έτσι καταφέρνουν και χάνουν το δίκιο τους και γίνονται αντιπαθείς όσοι κάνουν αυτές τις ξεπερασμένες και ηλίθιες διαδηλώσεις.