Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Είσοδος στο χώρο και πραγματικά το πλήθος των δεσποινίδων αρκετό για κάθε γούστο, κάλυπτε εμφανισιακά τεράστια γκάμα. Προσεγμένη εμφάνιση, τακούνια, προκλητικά εφαρμοστά φορέματα, ακόμα και με πολύ όμορφα εσώρουχα, ως επί το πλείστον ανοιχτόχρωμα, τα οποία τόνιζαν τα ομολογουμένως όμορφα οπίσθια των κορασίδων. Θεωρώ πολύ δύσκολο να μην βρεί κάποιος μία κορασίδα να του αρέσει από την άποψη της εμφάνισης. Πολύ ψηλές, λιγότερο ψηλές, μέχρι και μερικές κοντούλες δεσποινίδες, με φρέσκα χαρακτηριστικά προσώπου οι περισσότερες, όμορφα, συνηθισμένα αλλά και πιο σπάνια για τα μεσογειακά τουλάχιστον δεδομένα, ως επί το πλείστον Σοβιετικής (Ουκρανία και Ρωσία είχαν την τιμητική τους) καταγωγής. Ξανθές, μελαχρινές κλπ. Όλες σχεδόν με ένα smartphone στο χέρι, και οι υπόλοιπες έριχναν κλεφτές (ορισμένες και όχι κλεφτές) ματιές. ΣΥΝΕΧΩΣ. Κατανοητό (εν μέρει) διότι έτσι πλέον είναι οι συνθήκες ζωής. Επικοινωνία, πληροφορία κ.ο.κ. Ωστόσο αν οι εργαζόμενες είναι συνεχώς με το κινητό ανά χείρας, δίδεται μία εικόνα στον πελάτη ο οποίος έρχεται για να περάσει καλά η οποία τουλάχιστον επιδέχεται βελτίωση. Ο ευγενικός σερβιτόρος (εκτελών και χρέη μεταφραστή - καθότι ήταν ο μόνος που μπορούσε να γεφυρώσει την απόσταση μεταξύ των λεγομένων των κορασίδων και της δικής μας αντίληψης - κοινώς οι περισσότερες δεν μιλούν αγγλικά) μας έβαλε σε άνετη κατά τη γνώμη του θέση, η οποία ήταν ακριβώς από κάτω από ένα ζεύγος ηχείων, τα οποία αγόγγυστα για το υπόλοιπο της βραδιάς θα εξαπέλυαν συνεχόμενα κύματα χορευτικής μουσικής, ταιριαστής για το ύφος και το είδος του μαγαζιού. Τα σόου επί του σωλήνα απλά, διάρκειας γύρω στο δεκάλεπτο κάθε φορά, έδιναν πιο ''ρεαλιστική'' άποψη των διαθέσιμων κορασίδων και κυρίως αναδείκνυαν μικρά διαμαντάκια ως προς την εμφάνιση, τα οποία προηγουμένως βρίσκονταν σε κάποιον καναπέ (κυρίως τον αριστερό της εισόδου) ή στο μπάρ.

Τα ποτά μας (απολύτως καθαρά και αυτό το προσμετρώ στα πολύ θετικά κύριοι) ήρθαν γρήγορα. 10 ευρώ η ενημέρωση σχετικά με την τιμή, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό για τον χώρο. Τα ποτά των δεσποινίδων ακριβούτσικα, με την έννοια οτι 35 ευρώ είναι αρκετά χρήματα (αν τα αξίζει, αντιθέτως, χαλάλι της) για ένα ποτήρι σαμπάνιας γεμάτο με coca cola το οποίο βαπτίζεται ουίσκυ και διαρκεί max 10 λεπτά. Οι κοπέλες που μας προσέγγισαν ήταν ευγενικές, χαμογελαστές, στον αυτόματο υποθέτω, δηλαδή ''καλησπέρα'', ''συστάσεις'', ''μπορώ να πάρω ποτό?'' Ασφαλώς και δεν αναμένει κανείς διάλεξη καρδιολογίας σε τέτοιο χώρο, αλλά από την άλλη βρε παιδιά, και οίδημα εξ αιτίας βαλανοποσθίτιδας (κοινώς να σου τα πρήζουν) με επαναλαμβανόμενο μοτίβο εκφράσεων είναι κάπως. Μεγάλο πράγμα να ξέρει μία γυναίκα να σερβίρει σωστά την ψευδαίσθηση στον άνδρα. Αλλά χρειάζεται 1) ΕΜΠΕΙΡΙΑ και 2) ΔΙΑΘΕΣΗ. Για αυτό άλλωστε πηγαίνουμε. Δεν τρέφουμε αυταπάτες περί ερώτων σε τέτοια ιδρύματα. Στο δια ταύτα, με λίγη μετάφραση google translate και ολίγη βοήθεια από τον ευγενικό κύριο σερβιτόρο - μεταφραστή καταλάβαμε οτι το full service υπάρχει, γίνεται αλλά οι τιμές διαφέρουν αγαπητοί. Να είστε έτοιμοι για τιμές 100 +. Υπάρχει και ο απλός χορός των 10 ευρώ, με διάρκεια 8-10 λεπτά.

Εν κατακλείδι, συνοψίζω λέγοντας οτι από την οπτική αποκλειστικά της εμφάνισης τα κορίτσια είναι όμορφα. Πολύ όμορφα. Από την οπτική διάθεσης για συνειδητοποιημένη εργασίας σε τέτοιου είδους χώρο, στον οποίο απαιτείται πρωτίστως λίγο κέφι τα πράγματα είναι υποτονικά. Άν βελτιωθούν οι τομείς της διάθεσης (βασικότατο κατ'εμέ) και λιγάκι η επικοινωνία (δεν είπαμε να πάνε στου Στρατηγάκη, είπαμε τα βασικά βρε παιδί μου) μπορεί να το επισκεφθούμε πάλι.