Αχαρνών 106

Λοιπον μαγκες οσο ομορφα ξεκινισε η μερα τοσο χαλια εγινε στην σηνεχεια.Αφησα το αμαξι μου για service και πηρα το μετρο να κατεβω στο κεντρο για μπουρδελοτσαρκα μετα απο ψαξιμο στην περιοχη της φυλης γιατι τα στουντιο ειναι πλεον απλησιαστα κατεληξα στο αχαρνων 106 η υπηρεσια μου παρουσιασε την Τζεσικα ωραια γκομενα με εντυπωσιασε δινω το αντιτιμο και περναω μεσα.Ερχεται η κοπελα ξεκιναει στοματικο χαλια βρωμαγε η ανασα της μασχαλιλα στο φουλ τι αλλο να πω υπηρεσιες μηδεν δεν μπωρο αυτο δεν θελω το αλλο στο τελος μου τον επεξε και εφυγα.Μεγαλη απατη κυριοι.δεν ξερω παντως η κοπελα δεν κανει ουτε για το δεκαρικο.

Η Τζούλια είναι ένα πετίτ καυλιάρικο μεκλαχρινό κοριτσάκι, με μπόλικο στήθος το οποίο στο προσφέρει προς πάσα χρήση. Είναι πολύ ευδιάθετη, αλλά δεν βάζει μιλιά μέσα της. Μου είπε πως είναι από Ιταλία, και μάλλον είναι αν κρίνω από την παρλαπίπα. Έχει χαβαλέ, ακόμα και στον τρόπο που, ενώ τη γαμάς, προσπαθεί να σου πει το τιμολόγιο για τα εξτραδάκια που κάνει. Πλήρωσα 50 ευρώ για σεξ σόου, αλλά στην πορεία μου έλεγε, αν θες 69 είναι έξτρα, αν θες ακάποτο είναι έξτρα, κάνω και αυτό κάνω και εκείνο... Είναι όμως τόσο γλυκούλα που δεν είναι εκνευριστική. Τέλος πάντων μου κωλοτρίφτηκε λίγο, έπαιξα με τα βυζιά της, με το κωλαράκι της, με το μουνάκι της, και μετά αυτή από πάνω και στο τέλος ιεραποστολικό θαυμάζοντας τα πολύ ωραία heels που φορούσε. Καθότι επέστρεφα από μασαζ (από αυτά που ΔΕΝ γαμάς) το τέλος δεν άργησε και πολύ να έρθει γιατί ήμουν πολύ χαλαρός. Γενικά το κοριτσάκι μου έβγαλε μεγάλη καύλα, τόσο που στο τελείωμα προσπάθησα να το φιλήσω, αλλά το απέφυγε διακριτικά. Τα απογεύματα δουλευει στο 106, και Σ/Κ στην Κεφαληνίας. Δεν έχει πρόβλημα με το χρόνο μου δήλωσε, κάθεται και μισή ώρα στο δωμάτιο αν χρειαστεί. Γενικά μια καλή περίπτωση.

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (28/01/2012 – 19/03/2012)
Sorry? Are you kidding? Το μοναδικό ερωτικό νέο ήταν τα τηλεφωνήματα στη Σταυρούλα. Ημερομηνίες τηλεφωνημάτων: 30/01/2012, 04/02/2012, 17/02/2012, 23/02/2012, 27/02/2012, 05/03/2012 και 10/03/2012. Εκτιμώμενη μέση διάρκεια τηλεδιασκέψεων: 3 min and 30 sec. Η νυχτερινή εκσπερμάτωση για τη Σταυρούλα ήταν αρκετά συχνό φαινόμενο. Αν και η καθημερινότητά μου ήταν απίστευτα βαρετή, αρκετές φορές περπατούσα στη London Road και γέλαγα σαν κορνούτος. Η αιτία ήταν ότι σκεφτόμουν αρκετές μουσικές εμπνεύσεις για το YouTube. Στις 16/03/2012 στις 21:05 έσκασα 70.00 £ στα Χρυσά Μαλλιά (198 Above Bar Street, Southampton, United Kingdom) και αγόρασα την αφροδισιακή τσάντα, η οποία σύμφωνα με δήλωση του Lion King, προκαλεί ακόρεστη όρεξη για σεξ σε οποιαδήποτε γυναίκα, αρκεί να την αγγίξει (μισό λεπτό, γιατί με έπιασε κρίση ηλιθιότητας) για Dt = 1 sec.
Στις 19/03/2012 στις 02:05 προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος (εννοείται ότι μέσα στις αποσκευές μου ήταν και η μαγική τσάντα).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Αχ Παναγίτσα μου γλυκιά. Σε ευχαριστώ για τη φώτιση, την αγάπη σου και τη συμπάραστασή σου. Έχω πολύ αγάπη μέσα στην καρδούλα μου, αλλά δυστυχώς ο κόσμος είναι κακός.
Στις 19/03/2012 στις 18:52 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα την πασίγνωστη πράσινη μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Εκτός από τα γνωστά, στην τσάντα είχα και 30 έγχρωμες εκτυπωμένες φωτογραφίες από το Isle of Wight (oh brilliant). Στις 19:25 πήρα τηλέφωνο τη Σταυρούλα. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Στούντιο παρακαλώ λέγετε;
ΤΑΚΜΑΝ: The next station is Acton Town. You can change for the Piccadility Line Services to other destinations. This is a Piccadility Line Service to Heathrow Terminals 4 and 123. Platform 9, southwest trains to Weymouth. This train is called at: Winchester, Southampton Airport Parkway and Southampton Central. In Southampton Central this train will be divided. The front part of the train will continue to: Christchurch, Brockenhurst, Bournemouth, Booscomb and South Sea and Poole. The rare part of the train will continue to: Totton, Aston New Forest, Sway, New Milton, Hendon Admiral, Dorchester and Weymouth. Please be sure that you are in the true part of the train. Stand far of door, mind your head. Beep. The next station is London Victoria Coach Station. Κουλό ε; Καλέ ο Τάκης είμαι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Τι κάνεις γλυκούλη μου; Γύρισες;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Τώρα είμαι Αθήνα. Στις 02:05 σήμερα προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Συγνώμη, που δεν σε πήρα αυτές τις μέρες, αλλά ήμουν στο τρέξιμο διαρκώς. Στις 17 και στις 18 Μαρτίου ήμουν στο Λονδίνο με έναν φίλο μου. Επισκέφτηκα το Βρετανικό μουσείο, έβγαλα και φωτογραφίες, θα στις δείξω όταν έρθω.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Τέλος πάντων. Ο λόγος που σε πήρα, είναι για να σε ρωτήσω, αν την Τετάρτη 21 Μαρτίου το πρωί θα είσαι εκεί, για να μπορέσω να σε δω. Έχω πολλά νέα, έχω και φωτογραφίες να σου δείξω, θέλω να τα πούμε με την ησυχία μας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Δεν θα τα πούμε στην κουζίνα αυτή τη φορά. Απαγορεύεται (με ψυχρή φωνή).
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί; Άλλαξε η νομοθεσία;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ναι (με ψυχρό τόνο).
ΤΑΚΜΑΝ (σχεδόν κλαίγοντας): Δηλαδή δεν θα μπορέσω να σε δω;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (με ψυχρότητα και αναλγησία): Θα τα πούμε στο σαλόνι.
ΤΑΚΜΑΝ: Και αν έχει κόσμο;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (με απίστευτη σκληρότητα και αγένεια): Δεν ξέρω.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ είδες πόση αγάπη σου έχω δείξει. Στην Αγγλία, που ήμουν σε έπαιρνα τηλέφωνα και έχω προσευχηθεί για σένα αρκετές φορές. Είναι αμαρτία να μη σε δω.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Καλά (και έκλεισε το τηλέφωνο).

Αχ Παναγίτσα μου. Πραγματικά θέλω να βάλω τα κλάμματα. Ζω μόνος μου στα ξένα, η κοινωνία εκεί είναι απίστευτα ψυχρή και αισθάνομαι μοναξιά. Έρχομαι στην Ελλάδα για να απολαύσω για 2 εβδομάδες την αγάπη και τη στοργή από ώριμες κυρίες (Σταυρούλα, Ματίνα και ότι άλλο προκύψει). Στην ψυχούλα μου έχω αγάπη και καλοσύνη και δεν έβλαψα ποτέ κανέναν. Το γεγονός ότι έχω περίεργα γούστα στις γυναίκες, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεταχτώ στα σκουπίδια. Και εγώ άνθρωπος είμαι. Την αχαριστία όμως, δεν την αντέχω. Συγχώρεσέ με σε παρακαλώ. Κάθισε κοντά μου να με παρηγορήσεις. Μην με εγκαταλείψεις και εσύ.

1ος σταθμός: Πιπίνου 118. Η υπηρεσία εδώ ήταν αρκετά νέα για τα γούστα μου, φορούσε παντελόνι και δεν φορούσε ντριν-ντριν (ντριν-ντριν = γρι-γρι = τρικ-τρικ στη γλώσσα του Lion King). Η εργαζόμενη κοπέλα; Ούτε ένα γρι-γρι. Έλεος ρε παιδιά.
2ος σταθμός: Αχαρνών 85. Η υπηρεσία ευγενέστατη, ομιλητική (ίσως να είναι δίδυμος), αλλά δυστυχώς δεν φορούσε ούτε φούστα ούτε ντριν-ντριν (α ρε Lion King, όταν επιστρέψω στο Southampton, θα γελάμε στο Blue Island σαν ηλίθιοι). Η κοπέλα; To be honest, δεν την πρόσεξα. Απορρίπτεται το στούντιο, επειδή η υπηρεσία δεν πληρεί τα απαραίτητα προσόντα.
3ος σταθμός: Αχαρνών 106. Εδώ η υπηρεσία ήταν (μάλλον) Ρωσσίδα, ηλικίας γύρω στα 55, φορούσε παντελόνι, αλλά τα κοσμήματα της ήταν πολυκαυλωτικά και πολυδιαθλαστικά. Η εργαζόμενη κοπέλα (η Τζέσικα) ήταν ηλικίας 20-25 από την Τσεχία. Ήταν ψιλή και ξανθιά και το σημαντικότερο; Φορούσε γρι-γρι (ένα ρολόι και ένα χρυσό ριγκάκι). Ο συνδυασμός της κοπέλας και της υπηρεσίας κέντρισαν το στυτικό μου ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν, έσκασα στην υπηρεσία το 50ρικο, για να έχω άνεση χρόνου. Φυσικά, η οικονομική συναλλαγή έγινε με τρεμάμενα χέρια και με ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο των κοσμημάτων της. Κατόπιν, η υπηρεσία έκλεισε την πόρτα του κόκκινου δωματίου.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μόλις έκλεισε η πόρτα, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβγαλα από την μπουρδελότσαντα τα ερωτικά μου εργαλεία (δηλαδή του Γύπα τα εννιάμερα και τις φωτογραφίες από το Isle of Wight). Κατόπιν ξάπλωσα ανάσκελα και περίμενα την Τζέσικα. Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 2 λεπτά, κατά τη διάρκεια της οποίας, ο πούτσος μου κελαηδούσε υπέροχα και έβγαζε βυζαντινούς ύμνους.
Μόλις ήρθε η Τζέσικα (και αφού χαιρετηθήκαμε), ξεκίνησε η ερωτική πράξη, η οποία εξελίχθηκε στις ακόλουθες φάσεις:

1η φάση: «Τα κλασσικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και κρατούσα το δεξί χέρι της Τζέσικας με μανία (δηλαδή το χέρι με τα περισσότερα ντριν-ντριν). Η Τζέσικα εντωμεταξύ, κρατούσε τον πούτσο μου με το αριστερό της χέρι και μου έπαιρνε πίπα. Η ταχύτητα της πίπας (μισό λεπτό ρε παιδια, γιατί με έπιασε κρίση ηλιθιότητας) ήταν παρόμοια με την ταχύτητα ενός υπερσύγχρονου γιαπωνέζικου τρένου. Να παραθέσω έναν ορισμό.
Ορισμός: Η ταχύτητα της πίπας, είναι ο πληθικός αριθμός των φορών, που μπαινοβγαίνει ο αντρικός πούτσος στο στόμα της πουτάνας / γκόμενας / συζύγου κατά τη διάρκεια ενός λεπτού. Η κατανομή, που ακολουθεί η ταχύτητα αυτή, αναμένεται να αποτελέσει θέμα σε διπλωματική εργασία στο εγγύς μέλλον.
Η πίπα, αν και ήταν «hard rock», δεν κατόρθωσε να προκαλέσει στατιστικώς σημαντική αύξηση στο μέγεθος του πέους μου σε επίπεδο σημαντικότητας α = 5%.
3η φάση: «μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 40 δευτερόλεπτα). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, έτριβα με μανία τον πούτσο μου στο σεντόνι. Ταυτόχρονα κρατούσα με μανία και τα δυο χέρια της Τζέσικας και της έδειχνα φωτογραφίες από το ωραιότερο νησί της Αγγλίας (δηλαδή από το Isle of Wight). Η φαντασίωσή μου ήταν ότι φλέρταρα μια α-καπέλο στο κατάστρωμα του ferryboat Redfunnel για Isle of Wight (East Cowes). Τα αποτελέσματα της γνωστής από τη Φυσική, κάθετης αντίδρασης του δαπέδου, επήλθαν ακαριαία. Σε χρόνο dt το προφυλακτικό γέμισε από σπερματοζωάρια έτοιμα για γονιμοποίηση.
4η φάση: «ο αποχαιρετισμός». Μετά την ολοκλήρωση της ερωτικής πράξης, η Τζέσικα μου επέστρεψε του Γύπα τα εννιάμερα και ντύθηκε. Εγώ με τη σειρά μου πέταξα το τρόπαιο (δηλαδή το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό) στα σκουπίδια και καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με τα γνωστά πουτανομάντηλα. Κατόπιν, η Τζέσικα με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Μετά τον αποχαιρετισμό, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και εξήλθα από το δωμάτιο. Φυσικά πριν φύγω από το στούντιο, χαιρέτησα την τσατσά με ένα ενισχυμένο διευθυντικό sandwich.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Μια χαρά δεν πέρασα; 10 σε όλα. Αυτή, που μου χάλασε τη μέρα ήταν η Σταυρούλα, από την οποία αύριο θα ζητήσω εξηγήσεις. Την Τετάρτη το βράδυ θα πάρω τηλέφωνο και την κυρία Νίκη για να δω την αντίδρασή της.

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (15/06/2011 – 29/06/2011)
Στις 17/06/2011 (ώρα 09:30 πμ) ξεκίνησα από το σπίτι μου για να πάω στο ΠΑΠΕΙ. Σκοπός της επίσκεψης στο πανεπιστήμιο ήταν να πάρω κάτι συστατικές επιστολές για διδακτορικό στην Αγγλία. Στις 09:57 πμ έφτασα στην Ομόνοια και στις 10:02 πμ μπήκα στο 049. Μόλις μπήκα στο λεωφορείο, στάμπαρα μια γριά, που καθόταν μόνη της (παράθυρο, πίσω από την τελευταία πόρτα του λεωφορείου). Η γριά αυτή ήταν ηλικίας 65-70, φορούσε μπλε φούστα, άσπρη μπλούζα, χρυσό ρολόι, ένα χρυσό ριγκάκι και έβγαζε την αύρα μιας ήρεμης νησιώτισσας από τη Σίκινο. Φυσικά άρπαξα αμέσως την ευκαιρία και κάθισα δίπλα της.
Το 049 ξεκινάει από την οδό Αθηνάς και στη συνέχεια στρίβει στην οδό Μενάνδρου. Η οδός αυτή είναι τίγκα στους Πακιστανούς, στους μαύρους και στους ναρκομανείς. Με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί σε αυτό το δρόμο, αποφάσισα να ανοίξω διάλογο με το αντικείμενο του πόθου μου, ώστε να σπάσει ο πάγος και να της κάνω κανένα stamp. Ο διάλογος ανάμεσα σε εμένα και τη γριά ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Εδώ μετά τις 7 το απόγευμα φοβάσαι να κυκλοφορήσεις.
ΓΡΙΑ: Όταν ήμουν νέα δεν φοβόμουν. Κυκλοφορούσα έξω μέχρι αργά. Τώρα δεν κυκλοφορώ τα βράδια.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ γενικά δεν φοβάμαι. Έχω περάσει από την Ομόνοια και στις 2 τα χαράματα. Εξάλλου και το μεσημέρι δεν είναι ακίνδυνα. Αν το έχει η μοίρα να σε κλέψουν, σε κλέβουν οποιαδήποτε ώρα.
ΓΡΙΑ: Ε εσύ είσαι παλικαράκι.
ΤΑΚΜΑΝ: Το Σάββατο ήρθε μια θεια μου στην Αθήνα. Όταν πέρασε από τον Άγιο Παντελεήμονα με το αυτοκίνητο μαζί με το θείο μου έμεινε. Όπου και να γύριζε το βλέμμα της έβλεπε μαύρους.
ΓΡΙΑ: Αυτοί δεν πειράζουν.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ γενικά δεν είμαι ρατσιστής. Πιστεύω ότι υπάρχουν καλοί και κακοί μαύροι, καλοί και κακοί Αλβανοί, καλοί και κακοί Έλληνες, κτλ. Ο χαρακτήρας είναι στον άνθρωπο και δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα.
ΓΡΙΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Φέτος δεν έχει κάνει καλοκαίρι ακόμα. Πέρυσι τέτοιον καιρό είχε 40 βαθμούς. Φέτος μας έχει πνίξει στις βροχές.
ΓΡΙΑ: Πράγματι φέτος έριξε πολλές βροχές.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ πιστεύω ότι έχει χαλάσει το κλίμα γενικότερα. Ακόμα και στην Κύπρο δεν έχει σταθεροποιηθεί ο καιρός. Βρέχει που και που.
ΓΡΙΑ: Και στην Κύπρο βρέχει; Μπράβο.
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Αυτό το έχω δει από το Internet. Κοιτάζω γενικά τον καιρό της Κύπρου, γιατί ψάχνω για δουλειά εκεί. Πιστεύω ότι η φυγή των νέων στο εξωτερικό είναι η καλύτερη απάντηση στο μνημόνιο.
ΓΡΙΑ: Εσύ νέος είσαι. Θα βρεις το δρόμο σου.
ΤΑΚΜΑΝ: Εδώ η περιοχή του Βοτανικού έχει τα καλύτερα ξενυχτάδικα της Αθήνας. Έχω πάει δυο Σαββατόβραδα με έναν φίλο μου (α ρε Ταύρε) και ξενυχτήσαμε μέχρι τις 4 το πρωί.
ΓΡΙΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Και μη νομίζετε ότι πάνε μόνο νέοι. Μια φορά είχα δει μια 80χρονη με μαγκούρα, που πήγαινε μόνη της για να ακούσει την Πέγκυ Ζήνα.
ΓΡΙΑ: Ναι ξέρω.
ΤΑΚΜΑΝ: Και εσείς Πειραιά πάτε;
ΓΡΙΑ: Ε;
ΤΑΚΜΑΝ: Και εσείς Πειραιά πάτε; Από περιέργεια ρωτάω δηλαδή.
ΓΡΙΑ: Ναι.

Σε αυτό το σημείο (ώρα 10:29 πμ) με έπιασε ξαφνική κρίση ηλιθιότητας. Για να ξεσπάσω την κρίση, πήρα τηλέφωνο τον Γύπα. Με τον Γύπα έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Έλα ρε Γυπάκο (γέλιο).
ΓΥΠΑΣ: Έλα. Μόλις τώρα ξύπνησα. Τι έγινε;
ΤΑΚΜΑΝ: Ρε (γέλιο). Καλά μιλάμε αυτό το ανέκδοτο, που μου έστειλες με το Γιαπωνέζικο κλιματιστικό, έχει πολύ πλάκα.
ΓΥΠΑΣ: Πού είσαι τώρα; Στο λεωφορείο;
ΤΑΚΜΑΝ: Πώς το κατάλαβες;
ΓΥΠΑΣ: Σε πιάνω εγώ. Όταν είναι να βλέπεις τίποτα καλό. Σε ποιο λεωφορείο είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Στο 049 μωρέ (γέλιο). Πάω ΠΑΠΕΙ για κάτι συστατικές.
ΓΥΠΑΣ: Για πες. Έγινε κάτι καλό;
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα (γέλιο). Ρε συ ξέχασα να σε ρωτήσω. Πότε θα πας στη Σύρο για να έρθω και εγώ;
ΓΥΠΑΣ: Θα πάω σε 3-4 ημέρες, αλλά θα είμαστε μόνο γυναικοπαρέα. Δεν μπορείς να έρθεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Άντε καλά δεν πειράζει. Θα πάω καμία Εύβοια το άλλο weekend. Έγινε ρε θα τα πούμε, γιατί είμαι στο λεωφορείο.
ΓΥΠΑΣ: Άντε θα τα πούμε. Έλα γεια.

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο με τον Γύπα και ηρέμησα από την κρίση ηλιθιότητας, συνέχισα τη συζήτηση με τη γριά αυτή. Ένα σημαντικό απόσπασμα της συζήτησης αυτής, είναι το ακόλουθο:

ΤΑΚΜΑΝ: Είχα κανονίσει κάτι διακοπές στη Σύρο με μια παρέα, αλλά τις ακυρώσαμε.
ΓΡΙΑ: Είσαι από τη Σύρο;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι από την Εύβοια. Αλλά τώρα έχω φάει κόλλημα με αυτό το νησί. Θέλω οπωσδήποτε να το επισκεφτώ.
ΓΡΙΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Ο λόγος, που βγαίνω παραπάνω το διάστημα αυτό, είναι ότι είμαι άνεργος. Εδώ και 6 μήνες ψάχνω για δουλειά και δεν μου κάθεται τίποτα. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με έχουν πάρει. Αλλά εντάξει, δεν είμαι και ο μόνος. Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι περνούν κάποτε αυτό το νεκρό διάστημα.
ΓΡΙΑ: Εντάξει θα τακτοποιηθείς και εσύ, μην ανησυχείς.
ΤΑΚΜΑΝ: Εσείς θα πάτε καθόλου διακοπές;
ΓΡΙΑ: Αν θα πάω, τον Αύγουστο.
ΤΑΚΜΑΝ (στοργικό χάδι): Να πάτε κάπου και εσείς διακοπές. Η Αθήνα το καλοκαίρι (ειδικά τον Αύγουστο) είναι απάνθρωπη.
ΓΡΙΑ: Καλά θα δω.
ΤΑΚΜΑΝ: Τον τελευταίο χρόνο έχω κάνει πολλά ταξίδια. Μέχρι και στην Κίνα έχει φτάσει η χάρη μου.
ΓΡΙΑ: (μορφασμός Γύπα).

Μετά από αυτό το διάλογο, το λεωφορείο είχε φτάσει στην Ευαγγελίστρια. Έτσι λοιπόν, χαιρέτησα εγκάρδια τη γριά αυτή (με στοργικό χούφτωμα στο χέρι, αγκαλίτσα και αγαπησιάρικο βλέμμα) και κατέβηκα στη στάση Βενιζέλου. Δεν χρειάζεται φυσικά κανείς να έχει αναπτύξει την 6η αίσθηση, για να καταλάβει ότι αυτή η γνωριμία μου ανανέωσε την ερωτική επιθυμία και τη στύση μου.
Στις 20/06/2011 πήγα στο μαγαζί της 2-Hut για να αγοράσω μισό κιλό ψωμί. Φυσικά, αφού της έδωσα τα χρήματα και μετά από μια 5λεπτη κουβεντούλα, της έκανα ένα special διευθυντικό sandwich με ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο των χρυσών τρικ-τρικ.
Στις 23/06/2011 το πρωί, πήγα στο δικηγορικό γραφείο της ξαδέρφης μου στην Μπίχλα (ορισμός: Μπίχλα στη γλώσσα του ΤΑΚΜΑΝ σημαίνει η περιοχή του κέντρου της Αθήνας) για να επικυρώσω κάποια αντίγραφα των πτυχίων μου. Στις 12:45 μμ, καθώς κατέβαινα την 28ης Οκτωβρίου, εντόπισα μια 70χρονη ζητιάνα, η οποία φορούσε ένα προκλητικό ριγκάκι και ένα κοκάλινο βραχιολάκι. Αν και η ζητιάνα αυτή είχε ακρωτηριασμένα και τα δυο της τα πόδια, μου προκάλεσε έκρηξη της λίμπιντο εξαιτίας των κοσμημάτων της. Έτσι λοιπόν, κάθισα δίπλα της και με τρεμάμενα χέρια (από τη συναισθηματική ένταση) έβγαλα το πορτοφόλι μου από το πουκάμισο, για να της δώσω 2.50 €. Αυτή, μόλις έκατσα δίπλα της, τραβήχτηκε πιο πέρα τρομαγμένη. Μόλις άφησα τα χρήματα στο πλαστικό κυπελάκι, αποπειράθηκα να της χουφτώσω τα χεράκια της. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να την αγγίξω σχεδόν καθόλου, γιατί αντιδρούσε αστραπιαία. Αν και η ζητιάνα αυτή το έπαιζε δύσκολη, μου κορύφωσε τη στύση μου.
Στις 24/06/2011 το πρωί κατέβηκα στο μοναστηράκι, για να δώσω κάποια πτυχία μου στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου εξωτερικών (Αρίωνος 10). Αφού ξέμπλεξα με την υποχρέωση αυτή, πήγα με τα πόδια στην Ομόνοια με σκοπό να ξαναδώ αυτή τη ζητιάνα. Στις 12:15 μμ την εντόπισα για δεύτερη φορά στο ίδιο σημείο. Έτσι λοιπόν, κάθισα δίπλα της και της έδωσα 1.50 €. Κατόπιν έγινε η ακόλουθη στιχομυθία:

ΤΑΚΜΑΝ: Μιλάς Ελληνικά;
ΖΗΤΙΑΝΑ: (κραυγή άρνησης).
ΤΑΚΜΑΝ: Με φοβάσαι;
ΖΗΤΙΑΝΑ: (κραυγή κατάφασης).
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν χρειάζεται να με φοβάσαι. Εγώ σε αγαπάω.
ΖΗΤΙΑΝΑ: (άναρθρη κραυγή).

Μετά από την παραπάνω εποικοδομητική συζήτηση (πέουνγκ) αποπειράθηκα ξανά να χουφτώσω τα χεράκια της. Αυτή τη φορά η αντίδρασή της ήταν πιο αργή και έτσι πρόλαβα λίγο να την αγγίξω. Φυσικά το βράδυ της ίδιας μέρας βάρεσα μια special μακακία. Εννοείται ότι μετά από όλα αυτά, αποφάσισα να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα με προγραμματισμένη ημερομηνία στις 29/06/2011.

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 29/06/2011 (ώρα 19:30) ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας κλασσικά την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα και με 1 πακέτο υγρά μαντήλια Wet Hankies. Η διαδρομή που ακολούθησα ήταν: Λέλας Καραγιάννη 35 – Δροσοπούλου 95 – Κεφαλληνίας 75 – Πιπίνου 118 – Αριστομένους 72 – Αχαρνών 85 – Αχαρνών 106. Ο λόγος που δεν πήγα στην περιοχή της Βριλησσού, ήταν η 48ωρη απεργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στην Αθήνα.
Είναι γεγονός ότι όλες οι τσατσάδες ήταν πολύ δεύτερες μπροστά στην κυρία Σταυρούλα. Άλλες υστερούσαν σε φούστα (φορούσαν παντελόνι), άλλες υστερούσαν σε ηλικία (ήταν πολύ μωρά για τα γούστα μου), άλλες υστερούσαν σε κοσμήματα (δεν φορούσαν καθόλου κοσμήματα ή φορούσαν κοσμήματα της κακιάς ώρας), άλλες υστερούσαν σε συμπεριφορά (ψυχρές) και άλλες είχαν δυο ή παραπάνω από τα εν λόγω μειονεκτήματα. Από πουτάνες υπήρχαν αρκετές του γούστου μου (με κοσμήματα). Τελικά κατέληξα στο στούντιο της οδού Αχαρνών 106, επειδή η εργαζόμενη κοπέλα φορούσε ένα πολυκαβλωτικό τρικ-τρικ και επειδή όσες φορές είχα πάει στο συγκεκριμένο στούντιο είχα μείνει ευχαριστημένος.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Στις 20:30 χτύπησα το κουδούνι στο συγκεκριμένο στούντιο. Η τσατσά φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι, αλλά επειδή μπροστά στη Σταυρούλα είναι ένα μηδενικό δεν κάβλωσα για πάρτι της. Αμέσως μου παρουσίασε την Μόνικα. Η Μόνικα είναι 21 ετών από την Τσεχία, έχει ξανθά μαλλιά, είναι λεπτή και φοράει ένα σέξι τρικ-τρικ. Μόλις την είδα, αποφάσισα κατευθείαν να περάσω στο δωμάτιο. Αν και το απλό πρόγραμμα είναι 30 €, έσκασα στην τσατσά 50 € για να έχουμε περισσότερο χρόνο στο δωμάτιο για τρελίτσες.
Μόλις έκλεισε την πόρτα του δωματίου η τσατσά, γδύθηκα, βόλεψα τα ρούχα μου στον καλόγερο και έβγαλα από την συνεδριακή μου τσάντα του Γύπα τα εννιάμερα. Η αναμονή στο δωμάτιο διήρκησε γύρω στα 5 λεπτά. Μόλις μπήκε η Μόνικα στο δωμάτιο, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΜΟΝΙΚΑ: Γεια σου μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΜΟΝΙΚΑ: Τι κάνεις μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά.

Κατόπιν της ζήτησα να μου φορέσει το προφυλακτικό for safety reasons και να φορέσει στο ένα της χέρι το ριγκάκι του Γύπα και στο άλλο της χέρι το βραχιολάκι του Γύπα. Έτσι και έγινε, αφού βέβαια της εξήγησα την ιστορία με τον Γύπα και το φετίχ μου με τα κοσμήματα.
Μετά από αυτά, της ζήτησα να χορέψουμε για αρχή. Έτσι λοιπόν, χορέψαμε τον κλασσικό πολυκαβλωτικό χορό, που χορεύω στις περισσότερες πουτανοεπισκέψεις μου. Εννοείται φυσικά, ότι κατά τη διάρκεια του χορού, της έπιανα με μανία τα κοσμήματά της. Ενώ χορεύαμε, φαντασιωνόμουν ότι συνόδευα μια πλούσια 75χρονη με χρυσά κοσμήματα και ότι όσοι άντρες μας έβλεπαν στο δρόμο είχαν σκάσει και είχαν πλαντάξει από τη ζήλια τους. Η φαντασίωση αυτή αποδείχτηκε αρκετά πικάντικη, καθώς έχυσα στα όρθια στο μουνί της την ώρα που χορεύαμε.
Κατόπιν αφαίρεσα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό, το πέταξα στα σκουπίδια και έβγαλα ένα υγρό μαντήλι Wet Hankies για να απολυμάνω τα χέρια μου και να καθαρίσω την επίμαχη περιοχή. Ύστερα με τη Μόνικα έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Ρε συ αυτή τη φορά τέλειωσα πολύ γρήγορα. Ποτέ δεν έχω ολοκληρώσει στο χορό.
ΜΟΝΙΚΑ: Θα ήσουν πολύ καυλωμένος.
ΤΑΚΜΑΝ: Πράγματι. Έχω να την παίξω μια εβδομάδα.
ΜΟΝΙΚΑ: Ε για αυτό.

Τέλος χαιρετηθήκαμε και η Μόνικα βγήκε από το δωμάτιο. Μόλις έκλεισε την πόρτα του δωματίου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και βγήκα και εγώ με τη σειρά μου. Πριν αποχωρήσω από το κτίριο, ρώτησα την τσατσά για τα στοιχεία της εργαζόμενης κοπέλας (όνομα, ηλικία, καταγωγή). Επειδή τα Ελληνικά της τσατσάς ήταν χάλια (δεν καταλάβαινε τι την ρωτούσα), μου απάντησε η ίδια η πουτάνα (από την καύλα μου δεν συγκράτησα το όνομά της στην αρχή). Τέλος χαιρέτησα και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

Εμφάνιση κοπέλας: 10.0
Αφού έχυσα για πάρτι της σε χρόνο dt, όλα τα άλλα είναι απλά οδοντόκρεμες.

Συμμετοχή / διάθεση / υπηρεσίες κοπέλας: 7.0
Ναι μεν έκανε ότι της έλεγα, αλλά ήταν αρκετά ψυχρή στη συμπεριφορά της.

Χώρος / καθαριότητα χώρου: 8.0
Θετικά στοιχεία: Υπάρχει καλόγερος για τα ρούχα.
Αρνητικά στοιχεία: Η σκάλα είναι παλιά και τα σκαλιά τρίζουν.

Συμπεριφορά τσατσάς / τσάτσου: 6.0
Η τσατσά είναι ψυχρή και δεν μιλάει καλά Ελληνικά.

Πρόσβαση / Parking: 10.0
Το στούντιο βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο και μπορεί κανείς να το εντοπίσει εύκολα.

Σχέση απόδοσης / τιμής: 7.0
Αυτό δεν το αποδίδω εξ ολοκλήρου στην Μόνικα, αλλά και σε εμένα, που τέλειωσα τόσο γρήγορα.

Το όνομα της κοπέλας είναι Αλίνα εκ Ανατολικού Μπλοκ.
Είναι καινούρια στα στούντιο και είναι απίστευτο καυλάκι για τα αυτοκρατορικά γούστα μου ...είναι ξανθιά, με μπλε μάτια, μικρόσωμη και με τέλειο κωλαράκι.

Αν και έχω σταματήσει τα στούντιο λόγο οικονομικών πλήρωσα και πέρασα μέσα.

Μετά από λίγο ήρθε στο δωμάτιο έβγαλε τα εσώρουχα της και έκατσε δίπλα μου και μιλήσαμε για λίγο. Κάνει καλά προκαταρκτικά με γλειψίματα στο λαιμό και στα μπαλάκια.
Ενώ εμένα μου είχε γίνει πύραυλος… άρχισε να μου γλύφει τα σκληρά μπαλάκια μου τα οποία ήθελαν να αδειάσουν το βαρύ φορτίο τους.

Μετά τον πήρε στο μικρό στοματάκι της … ενώ εγώ χούφτωνα το κωλαράκι της…. δεν στάματαγε να μου τον ρουφάει αντιθέτως ήθελε να μου κάνει κι’άλλο πίπα… μετα την γύρισα από μπροστά της σήκωσα τα πόδια επάνω για να γευτώ λίγο το μικρό όμορφο μουνακακι της.

Στη συνέχεια έκατσε επάνω στην ψωλάρα μου και το πήγαινε μόνη της σιγά σιγά … δεν άντεχα άλλο όμως ήθελα να χύσω.. την έστησα στα τέσσερα της άνοιξα τα κολομέρια της και της τον κάρφωσα στο μουνάκι της… δεν άντεξα και πολύ σε αυτή τη θέα γαμώντας το μικρό μουνακάκι της και τελείωσα.

Στα υπέρ… με περιποιήθηκε πολύ καλά η κοπέλα και καταλάβαινε ότι της έλεγα… αλλά αυτό που θα με ξανά κάνει να την επισκεφτώ είναι το μικρό μουνακάκι της και το τέλειο κωλαράκι της.
Στα κατά είναι τα μικρά βυζάκια της.
Μου είπε ότι θα δουλεύει πρωινά μέχρι τις 7 το απόγευμα στο Αχαρνών 106 και στο Κεφαλληνίας 75.

Αν κατασκεύαζα τη γραφική παράσταση (Cf) της ερωτικής μου διάθεσης, αλλά και γενικότερα της ψυχολογικής μου κατάστασης για την περίοδο 03/02/2011 – 09/02/2011, είμαι σίγουρος ότι θα σχημάτιζε καρδιογράφημα (και όχι απλά μια ημιτονοειδή καμπύλη). Θα γίνω όμως πιο συγκεκριμένος:
Στις 05/02/2011 στις 12:30 μμ πήγα (όπως και κάθε Σάββατο) για να κάνω τα ψώνια. Στις 12:50 μμ είδα τη γνωστή 95χρονη ζητιάνα έξω από το supermarket και φυσικά έκατσα δίπλα της για να κάνω τα «τρελά» μου. Μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν εμφανώς διαφορετικά. Από τη μια με ψυχοπλάκωσε λέγοντάς μου για τους πρόσφατους θανάτους στην οικογένειά της, αλλά το κυριότερο έβγαλε το ριγκάκι από το δεξί της χέρι. Όσο και αν προσπαθούσα να κάνω bic-bic στο αριστερό της χέρι, όπου φορούσε ένα κόκκινο σεξουαλικό ριγκάκι, του κάκου. Στο αριστερό της χέρι κρατούσε ένα άδειο κεσεδάκι από γιαούρτι, όπου μέσα είχε τα ψιλά που της έριχναν οι «γενναιόδωροι» περαστικοί. Όλο αυτό φυσικά μείωσε την ερωτική μου επιθυμία καθ όλη τη διάρκεια του weekend.
Τη Δευτέρα 07/02/2011 το πρωί τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο. Η μαμά μου είπε ότι θα έβγαινε με μια φίλη της για καφέ το μεσημέρι (είχαν ραντεβού στις 14:00). Αυτό ήταν μια καλή ευκαιρία για μένα για να επισκεφτώ τη Ριγκοπούλα του κάτω ορόφου για να με ξεματιάσει (και φυσικά για να ρίξω και κανένα χούφτωμα). Μόλις μου το είπε αυτό, με έπιασε ταχυπαλμία (γιατί ήταν η πρώτη φορά που θα της χτυπούσα την πόρτα και είχα τρακ). Στις 12:25 μμ κατέβηκα στο κέντρο για να αγοράσω ακουστικά για το κινητό μου. Αποφάσισα να βγω τη συγκεκριμένη ώρα με σκοπό τη ζητιανότσαρκα (υπέθεσα ότι την προηγούμενη φορά ξέχασε απλά να πάρει μαζί της το ring), αλλά και για να έχω γυρίσει πίσω στις 14:00. Εξαιτίας της στάσης εργασίας των αστικών λεωφορείων, επέστρεψα στις 14:20 (και η προγραμματισμένη ζητιανότσαρκα δεν πραγματοποιήθηκε). Πριν μπω στην πολυκατοικία έκανα ένα ανιχνευτικό τηλεφώνημα στους γονείς μου (για να επιβεβαιώσω ότι δεν βόσκουν εκεί κοντά). Όταν επιβεβαίωσα ότι όλα ήταν όπως περίμενα (η μαμά μου με τη φίλη της και ο πατέρας μου στη δουλειά), έβγαλα τα κλειδιά μου, άνοιξα την εξώπορτα της πολυκατοικίας μου, πήρα το ασανσέρ και πάτησα το κουμπί του 2ου ορόφου. Μόλις ανέβηκα στο 2ο όροφο (ώρα 14:29), κοντοστάθηκα έξω από την πόρτα της και έκανα το σταυρό μου. Την ώρα που κοίταξα την ώρα στο κινητό μου, έσβησε το φως. Μόλις άνοιξα για δεύτερη φορά το φως, βρήκα το απαιτούμενο κουράγιο και της χτύπησα την πόρτα. Όταν της είπα ποιος είμαι, μου άνοιξε αμέσως. Τότε έγινε ο εξής διάλογος:
ΤΑΚΜΑΝ: Συγνώμη για την ώρα που έρχομαι, ελπίζω να μην ενοχλώ.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Όχι αγόρι μου, εξάλλου δεν έκανα και τίποτα.
ΤΑΚΜΑΝ: Βασικά ήρθα για να μη με παρεξηγήσεις (stamp και αγκαλιά). Η μαμά μου το θεώρησε βλακεία να με ξεματιάσεις για 2η φορά, αλλά βρίσκομαι σε τέτοια φάση που τη χρειάζομαι τη θετική ενέργεια (bic-bic-bic). Εγώ σε αγαπάω, δεν θέλω να στενοχωριέσαι.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Δεν στενοχωριέμαι. Εγώ για σένα είπα να έρθεις να σε σταυρώσω. Τι κάνει η μαμά, ο μπαμπάς;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά. Εμείς βασικά πέφτουμε στις 16:30 γιατί τα μεσημέρια βλέπουμε
Κωνσταντίνου και Ελένης, κτλ.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Κάτσε, πάω να φέρω το λάδι.
Η Ριγκοπούλα γέμισε μια κούπα με νερό και έβαλε και μια κουταλιά λάδι. Στην κούπα φάνηκε ότι με έχουν ματιάσει έντονα.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Το βλέπεις αυτό; Σε φάγανε παιδάκι μου, επειδή είσαι ομορφόπαιδο.
ΤΑΚΜΑΝ: Ε με ζηλεύουν. Τόσες επιτυχίες, τόσα ταξίδια...
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Πιες τώρα τρεις γουλιές.
Εκείνη τη στιγμή από τη συναισθηματική φόρτιση έτρεμα σαν το ψάρι και επιπλέον αισθανόμουν φουσκωμένος. Για να καταφέρω να κρατήσω την κούπα, επιστράτευσα και τα δυο μου τα χέρια. Αμέσως μετά με σταύρωσε.
ΤΑΚΜΑΝ: Μόλις πάω σπίτι, θα φορμάρω και κάτι video που τραγουδάω, και θα τα δημοσιεύσω στο YouTube.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Τραγουδάς; Καλά κάνεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ μόνο, μην πεις τίποτα στους γονείς μου ότι ήρθα.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Μην ανησυχείς δεν λέω τίποτα. Α μη φύγεις, περίμενε.
Τότε η Ριγκοπούλα μου έφερε ένα σοκολατάκι.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου. Αχ. Βασικά αισθάνομαι άσχημα. Την προηγούμενη φορά που είχες έρθει σπίτι μας είχες φέρει μπισκοτάκια (τα οποία ήταν πολύ ωραία). Κανονικά εγώ έπρεπε να σου φέρω κάτι. Συγχώρεσε με (αυτή η φράση συνοδεύτηκε από χούφτωμα στα κοσμήματα και αγκάλιασμα με πονεμένο ύφος).
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Μην με ευχαριστείς. Εξάλλου μόνη μου μένω, δεν έχω κανέναν. Και όποτε δεν αισθάνεσαι καλά, να έρχεσαι εδώ να σε ξεματιάζω.
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι, ναι.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Πες χαιρετίσματα στους γονείς σου. Να σε σταυρώσω άλλη μια.
ΤΑΚΜΑΝ: Ευχαριστώ και πάλι. Θα τα πούμε.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς. Στο καλό.
Μόλις ανέβηκα στο σπίτι, έφαγα το σοκολατάκι και σκούπισα τη ζακέτα από το λάδι για να εξαφανίσω τα ίχνη. Αμέσως μετά με έπιασε κρίση ηλιθιότητας διαρκείας 1 ώρας, αλλά τη νύχτα σκεφτόμουν τη γειτόνισσα και αισθάνθηκα μελαγχολία και μοναξιά (ανάδρομος Κρόνος σε σύνοδο με τη γενέθλια σελήνη στον 4ο οίκο). Εκείνο το βράδυ έπεσα κάνοντας προσευχή για αυτή τη γυναίκα.
Στις 09/02/2011 αποφάσισα εξαιτίας της ασυνήθιστης καλοκαιρίας, να κάνω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα. Στις 12:25 μμ ξεκίνησα από το σπίτι, παίρνοντας μαζί μου τη συνεδριακή τσάντα με τις φωτογραφίες από την Κύπρο και 2 ριγκάκια του Γύπα. Πέρασα αρχικά από το μαγαζί της Βυζοπούλας, με σκοπό να καθίσουμε κανένα μισάωρο δίπλα-δίπλα, να της δείξω τις φωτογραφίες από την Κύπρο, να πούμε καμία βλακεία (και όλα αυτά να συνοδευτούν με το ανάλογο χούφτωμα). Δυστυχώς όμως στο κατάστημα δεν ήταν μόνη της (είχε παρέα κάτι συγγενείς της). Για αυτό το λόγω αποχώρησα παίρνοντας από ευγένεια ένα πακέτο χαρτομάντηλα. Επειδή η ζητιάνα απουσίαζε, δεν κατάφερα να κάνω ούτε και το άλλο. Όλα αυτά αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα για την ερωτική μου επιθυμία, αλλά παρόλα αυτά έπρεπε κάπου να εκτοξεύσω το υγρό πυρ. Η διαδρομή που ακολούθησα φαίνεται στην τελευταία έκδοση του αρχείου «Σύστημα Μοριοδότησης Στούντιο», το οποίο βρίσκεται στο Link «Ημερήσια Ενημέρωση για τα Στούντιο».
Στο συγκεκριμένο στούντιο έφτασα στις 13:45. Η τσατσά (η οποία ήταν ίδια με την προηγούμενη φορά) μου παρουσίασε την Κατερίνα. Επειδή με την Κατερίνα είχα περάσει τέλεια την προηγούμενη φορά, αποφάσισα να την τιμήσω και για δεύτερη. Αυτή τη φορά, εξαιτίας της όχι και τόσο καλής ψυχολογίας μου, αποφάσισα να πάρω το απλό πρόγραμμα (για να μην τα κλαίω ύστερα). Μόλις μου έδειξε η τσατσά το δωμάτιο, της έδωσα τα 30 € και τη ρώτησα περίπου πόσο χρόνο έχουμε στο δωμάτιο με το απλό πρόγραμμα. Αυτή μου είπε 10-15 λεπτά, χρόνος που μου φάνηκε ιδανικός για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Κατόπιν η τσατσά έκλεισε την πόρτα και εγώ γδύθηκα.
Μόλις ήρθε η Κατερίνα (αφού χαιρετηθήκαμε), της φόρεσα στο γυμνό από κοσμήματα χέρι το νέο πράσινο ριγκάκι του Γύπα και της είπα να μου φορέσει το προφυλακτικό. Μόλις μου το φόρεσε, μου πήρε την κλασσική πίπα κατά τη διάρκεια της οποίας, της κρατούσα και τα δύο της τα χέρια και της χούφτωνα τα ριγκάκια της. Επειδή η πίπα δεν είχε εξ αρχής το αναμενόμενο ανυψωτικό αποτέλεσμα, αποπειράθηκε να μου τον παίξει. Τότε εγώ της έκανα «cut-cut», καθώς δεν ήθελα να τελειώσω με αυτό τον τρόπο. Τότε η Κατερίνα μου τον πήρε στο στόμα για δεύτερη φορά. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πίπας, φαντασιωνόμουν ότι εγώ είμαι ένας υπάλληλος μιας ιδιωτικής τράπεζας και ότι η Κατερίνα είναι μια γριά πελάτισσα με μπαστουνάκι, με στέκα στα μαλλιά, με φούστα, με τακούνια και με χρυσά κοσμήματα και ότι της έκανα συνέχεια stamp, στην προσπάθεια να της εξηγήσω πώς λειτουργεί η πιστωτική κάρτα Diners Club. Με τη φαντασίωση αυτή δεν άργησα να φουντώσω, με αποτέλεσμα μετά από 1-2 λεπτά να χυθεί στο στόμα της όλη η ορμή της νιότης. Μετά σκουπιστήκαμε με τα υγρά μαντήλια Wet Hankies και τη ρώτησα (θεωρητικά) αν είναι δυνατό και πόσο κοστίζει να έρθει και η υπηρεσία στο δωμάτιο για τα προκαταρκτικά (δεν αναφερόμουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία, αλλά σε υπηρεσίες του στυλ μου, όπως είναι η Πέτρα). Αυτή μου είπε ότι γίνεται υπό τον όρο να μην είναι ώρα αιχμής (όσο για την τιμή γίνεται συμφωνία με την υπηρεσία). Τέλος χαιρετηθήκαμε, ντύθηκα και εξήλθα από το κτίριο ανανεωμένος.

Η περίοδος από τις 11/01/2011 έως τις 01/02/2011 είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στα ερωτικά μου. Υπήρχαν κάποιες μέρες, που η ερωτική μου διάθεση και γενικότερα η ψυχολογία μου ήταν στο ζενίθ, ενώ κάποιες άλλες ήταν ερωτικά αδιάφορες. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος:
Στις 12/01/2011, που είχε και ωραίο καιρό, πρότεινα στη μαμά μου να κάνω εγώ τα πρωινά ψώνια, καθώς διαισθανόμουν ότι θα συναντήσω την γνωστή 95-χρονη ζητιάνα. Η διαίσθησή μου έπεσε μέσα. Στις 12:20 την πέτυχα έξω από το supermarket. Μόλις την είδα, κάθισα δίπλα της, της ευχήθηκα καλή χρονιά και μετά της έδωσα 1.00 €. Παρά το γεγονός ότι ήταν άρρωστη και κινδύνευα να κολλήσω τίποτα, αποφάσισα να καθίσω δίπλα της για 10 λεπτά. Εννοείται φυσικά ότι την ώρα που ήμασταν παρέα, της έκανα sandwich διαρκείας στα ριγκάκια της (φοράει ένα χρυσό και ένα κόκκινο ριγκάκι) και πότε-πότε έβαζα χέρι και σε άλλα σημεία (μόλις σταματάει η λογική αρχίζει η καύλα). Μόλις τέλειωσα τα ψώνια του supermarket, πήγα και στην 70άρα βυζοπούλα εβγατζού για να αγοράσω ψωμί και μόλις πλήρωσα, της έκανα τη γνωστή «διευθυντική χειραψία» (γενικά μια άκρως ερωτική μέρα).
Στις 14/01/2011 πήγα Ιστιαία με τα ΚΤΕΛ (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 14/01/2011, ΩΡΑ: 12:45, ΘΕΣΗ: 38, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 16.00 €, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΟΛΟΚΛΗΡΟ). Δυστυχώς το ταξίδι ήταν εντελώς ξενέρωτο, γιατί όλα τα «α-καπέλο» ήταν συνοδευόμενα.
Στις 17/01/2011 επέστρεψα Αθήνα (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 17/01/2011, ΩΡΑ: 12:45, ΘΕΣΗ: 17, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 16.00 €, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΟΛΟΚΛΗΡΟ). Το ταξίδι αυτό μπορεί να μην ήταν ερωτικό, αλλά ήταν αστείο. Στο ferryboat εντόπισα μια γριά, η οποία ταξίδευε μόνη της. Η γριά αυτή φορούσε φούστα και χρυσά ριγκάκια, αλλά μου έβγαζε την αύρα της στριμμένης διευθύντριας μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία έβαζε τις φωνές σε έναν φοιτητή που έκανε θερινή πρακτική άσκηση, επειδή προσήλθε στη δουλειά 5 λεπτά καθυστερημένος (πέουνγκ). Παρά το γεγονός ότι δεν μου έβγαζε θετική αύρα, αποφάσισα στις 14:15 να της μιλήσω. Έτσι έγινε ο εξής διάλογος:
ΤΑΚΜΑΝ: Πολύ ακρίβυναν το εισιτήριο. 16.00 €;
ΑΥΤΗ: Ότι θέλουν κάνουν.
ΤΑΚΜΑΝ: Το Δεκέμβρη που είχα ξαναταξιδέψει ήταν 14.50 €, ενώ τώρα είναι 16.00 €.
ΑΥΤΗ: Δεν το ξέρω, γιατί δεν ταξιδεύω συχνά.
ΤΑΚΜΑΝ: Εσείς Αθήνα, θα μείνετε μέρες;
ΑΥΤΗ (εμφανώς νευριασμένη): Αθήνα μένω κύριε.
Τότε φυσικά, που κατάλαβα ότι η «κοπέλα» δεν είχε όρεξη για πολλά-πολλά, βγήκα έξω, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου, του διηγήθηκα το περιστατικό και μετά έκανα τις ανακοινώσεις του πληρώματος της πτήσης της Aegean ΑΘΗΝΑ-ΛΑΡΝΑΚΑ και φυσικά ακολούθησε μισάωρη (και εντελώς ανεξέλεγκτη) κρίση ηλιθιότητας.
Στις 14:35 όταν συνήλθα εντελώς από την κρίση (μέχρι τότε γελούσα μόνος μου σαν να είχα πάρει ψυχοφάρμακα), πλησίασα και ένα δεύτερο «α-καπέλο». Η γριά αυτή, έτρωγε πατατάκια chips και κοντά της καθόταν ένας αράπης με καπέλο, ο οποίος έχω την αίσθηση ότι την χαλβάδιαζε. Αυτή, αν και δεν ήταν απότομη μαζί μου όπως η προηγούμενη, μετά από 5 λεπτά σηκώθηκε και κάθισε αλλού χωρίς να πει λέξη. Τότε κατάλαβα ότι «δεν ήταν η μέρα μου», οπότε σταμάτησα το κυνήγι.
Στις 19/01/2011 έκανα άλλη μια απολαυστικότατη και ανανεωτική ζητιανότσαρκα, (βλέπε στο Link «ημερήσια ενημέρωση για τα στούντιο»).
Στις 20/01/2011 έμαθα ότι δεν με πήραν στη δουλειά που έκανα αίτηση, οπότε ήταν μια μέρα με πολύ βαριά ψυχολογία για μένα.
Στις 22/01/2011 έκανα άλλο ένα διευθυντικό sandwich στην 70άρα βυζοπούλα, γεγονός που τόνισε την ερωτική μου διάθεση και αποτέλεσε μια τονωτική ένεση στην ψυχολογία μου.
Στις 24/01/2011 ταξίδεψα για Λάρνακα (ATHENS-LARNAKA, DATE: 24/01/2011, DEPARTURE TIME: 06:00, BOARDING TIME: 05:20, AIR COMPANY: AEGEAN AIRLINES, FLIGHT NUMBER: A3 900, GATE: A07, SEAT: 17A, PRICE: 199,16 €) για να στείλω το βιογραφικό μου στη δημόσια υπηρεσία απασχόλησης. Δυστυχώς στο ταξίδι καθόμουν μόνος μου (μια γριά που μου άρεσε, καθόταν πολύ μακριά). Την Τρίτη το μεσημέρι, όταν είχα τακτοποιηθεί με την επαγγελματική υποχρέωση, αποφάσισα να πάρω από τη Λάρνακα το λεωφορείο των 14:15 για Λευκωσία. Δυστυχώς όμως στο λεωφορείο ήταν μόνο 5 άτομα (ένας Κινέζος, 3 νεαρές Κύπριες και μια milf Ρωσίδα). Μόλις έφαγα για μεσημεριανό στο εστιατόριο «Καθ οδόν» στην οδό Λήδρας, έκανα μια βόλτα στα πέριξ, με σκοπό να βρω καμιά γριά Ψιλικατζού, να πάρω κανένα νεράκι και να της κάνω τη γνωστή διευθυντική χειραψία, την οποία τόσο ποθούσε ο πούτσος μου. Κοιτάζοντας μια-μια τις βιτρίνες, ανακάλυψα μια 80χρονη με ζαρωμένα μπούτια, η οποία πουλούσε εικόνες. Τότε με έπιασε κρίση ηλιθιότητας και πήρα τηλέφωνο τον Γύπα για να την ρωτήσω, αν ήθελε καμία εικονίτσα για δώρο, αλλά αυτή δεν ήθελε τέτοιο δώρο. Στις 18:30 πήρα το λεωφορείο της επιστροφής για Λάρνακα, το οποίο ήταν εξίσου άδειο με το προηγούμενο (διαπίστωσα όμως ότι το λεωφορείο ΛΕΥΚΩΣΙΑ-ΛΕΜΕΣΟΣ είχε αρκετές γυναίκες για τα γούστα μου). Το βράδυ της Τρίτης αποφάσισα να καθίσω για βραδινό στο Famagusta Restaurant, στο οποίο είχα τρακάρει μια γριά με χρυσά κοσμήματα τον Ιούνιο του 2010 που πήγαμε για τις οικογενειακές διακοπές. Αυτή όμως δυστυχώς δεν ήταν μόνη της, αλλά μάλλον με τον άντρα της (γκρρ..).
Στις 26/01/2011 επέστρεψα Αθήνα (LARNAKA-ATHENS, DATE: 26/01/2011, DEPARTURE TIME: 16:20, BOARDING TIME: 15:40, AIR COMPANY: AEGEAN AIRLINES, FLIGHT NUMBER: A3 907, GATE: 21-22, SEAT: 20D). Στο ταξίδι αυτό καθόμουν με ένα ώριμο ζευγάρι Κυπρίων, αλλά φυσικά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Στις 27/01/2011 η ερωτική μου διάθεση έφτασε στο ζενίθ. Στις 10:15 πήγα για γάλα και έκανα sandwich στη γνωστή βυζοπούλα. Στις 18:20 μας χτύπησε την πόρτα μια 80χρονη γριά που μένει από κάτω (η οποία είναι λατέρνα), γιατί χρειαζόταν βοήθεια στη μετάφραση ενός Αγγλικού κειμένου, που αφορούσε τη σύνταξή της. Όταν τελειώσαμε, μου έκανε ένα τεστ για να δει αν είμαι ματιασμένος. Διαπίστωσε λοιπόν ότι είμαι ματιασμένος σε βαθμό κακουργήματος και έτσι έκανε κάποιο κόλπο για να με ξεματιάσει. Στο τέλος, μου έδειξε το διαμέρισμά της και μου είπε ότι για να πιάσει πρέπει να μου το κάνει άλλες δυο φορές. Το βράδυ της μέρας αυτής σκεφτόμουν τα χρυσά της κοσμήματα και έκανα το γνωστό αντρικό σπορ. Την επόμενη μέρα στις 19:30 είπα στη μαμά μου ότι θέλω να κατέβω στο διαμέρισμα της από κάτω για να μου ξανακάνει το κόλπο. Η μαμά μου το θεώρησε βλακεία και δεν με άφησε. Το βράδυ της Παρασκευής, συγκινημένος από την αγάπη και το ενδιαφέρον της γριάς αυτής και στενοχωρημένος που δεν μπορούσα να την επισκεφτώ, έκανα την προσευχή μου για αυτή και κοιμήθηκα δακρυσμένος.
Την Τρίτη 01/02/2011 την τράκαρα στο δρόμο και με ρώτησε «πότε θα έρθω στο διάμερισμά της» για το γνωστό λόγο. Εγώ της είπα ότι θα έρθω αυτές τις μέρες (περιμένω πότε θα βγει η μαμά μου με τις φίλες της για να δράσω). Στενοχωρημένος το απόγευμα της Τρίτης έκανα την προσευχή μου για αυτή τη γυναίκα και με έπιασε κατάθλιψη. Για αυτό το λόγω, αποφάσισα στις 02/02/2011 να οργανώσω τη γνωστή στουντιότσαρκα.
Στις 02/02/2011 στις 12:00 πήρα τη συνεδριακή τσάντα (όπου έβαλα 2 ριγκάκια του Γύπα και τις φωτογραφίες που έβγαλα από Λάρνακα και Λευκωσία με τη μηχανή του Τηλεκόλλα) και ξεκίνησα από το σπίτι. Τις φωτογραφίες αυτές τις κουβάλησα για να τις δείξω στην τσατσά και να της κάνω «τρικ-τρικ τα ποτηράκια» (= bic-bic τα βραχιολάκια).
Το δρομολόγιο που ακολούθησα, φαίνεται αναλυτικά στο Link «Ημερήσια ενημέρωση για τα στούντιο». Σαν μια γενική παρατήρηση, δεν θα έλεγα ότι ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα από κάποια τσατσά. Ο λόγος που κατέληξα στο συγκεκριμένο στούντιο, ήταν ότι η τσατσά φορούσε ένα ιδανικό βραχιόλι για διευθυντική χειραψία και φυσικά το υπέροχο ριγκάκι της Κατερίνας.
Μόλις επισκέφτηκα το συγκεκριμένο στούντιο για δεύτερη φορά (ώρα άφιξης: 14:20), μπήκα κατευθείαν στο δωμάτιο και έδωσα 50 € στην τσατσά (το απλό πρόγραμμα είναι 30 €, αλλά επειδή ήθελα να χορέψουμε και γενικώς λίγο παραπάνω χρόνο για τρελίτσες, της έδωσα 50ρικο). Φυσικά, ενώ της έδινα τα χρήματα, της έπιανα με πάθος το βραχιολάκι της.
Δεν πρόλαβα να γδυθώ στο δωμάτιο και ήρθε η Κατερίνα «έτοιμη για όλα». Η Κατερίνα είναι 32 χρονών από την Ουγγαρία, ξανθιά, με πιασίματα και φοράει ένα έξαλλο χρυσό ριγκάκι. Μόλις ήρθε, με βοήθησε να τοποθετήσω τα ρούχα μου στον Καλόγερο και της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα, τα οποία τα δέχθηκε αβίαστα χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς ανούσιες φλυαρίες. Αμέσως μετά μου φόρεσε το προφυλακτικό και με ρώτησε τι θέλω να κάνουμε. Εγώ της πρότεινα για αρχή, να καθίσουμε σε καθιστή στάση δίπλα-δίπλα και να δούμε παρέα τις φωτογραφίες που τράβηξα στην Κύπρο, ώστε να ανάψω σιγά-σιγά (αυτό της το πρότεινα για να φαντασιωθώ ότι αυτή είναι μια γριά στο ferryboat και ότι βλέπουμε παρέα τις φωτογραφίες και τη χουφτώνω ασύστολα). Έτσι και έγινε. Το επόμενο 5λεπτο, καθίσαμε δίπλα-δίπλα, της εξήγησα τους λόγους του ταξιδιού, της έκανα την απαραίτητη ξενάγηση (π.χ. αυτό το μπλε λεωφορείο φεύγει για Λεμεσό ή σε αυτό το εστιατόριο έτρωγα) και φυσικά της κράταγα τα χέρια με μανία (και που και που χούφτωνα και τα μπούτια της).
Αμέσως μετά βόλεψα τις φωτογραφίες στην τσάντα μου και της πρότεινα να χορέψουμε. Αυτή με ρώτησε «Τι χορό» και τότε εγώ της εξήγησα ότι θέλω «Οτιδήποτε, αρκεί να κωλοτριβόμαστε». Κατά τη διάρκεια του χορού, ο πούτσος μου της γαργάλαγε ευχάριστα το μουνί της και φυσικά της χούφτωνα τα ριγκάκια με το ιδρωμένο και τρεμάμενο από τη συναισθηματική φόρτιση χέρι μου.
Όταν τελειώσαμε και με αυτό το στάδιο, της είπα να μου πάρει πίπα. Αφού ο πούτσος μου έφτασε σε ένα αποδεκτό μέγεθος, κάναμε σεξ εφαρμόζοντας την κλασσική στάση (αυτή από πάνω, εγώ από κάτω ανάσκελα). Κάποια στιγμή από το βάρος της, το μέγεθος του πούτσου μου παρουσίασε στατιστικώς σημαντική μείωση σε επίπεδο σημαντικότητας α = 10%. Έτσι αποφάσισε να μου πάρει πίπα για δεύτερη φορά. Το γεγονός ότι ήθελα και τα δυο της χέρια κατά τη διάρκεια της πίπας, τη δυσκόλευε αφάνταστα. Έτσι υποχώρησα και της πρότεινα να της κρατάω το χέρι με το ιδιωτικό της ριγκάκι. Κατά τη διάρκεια του χουφτώματος, έφερε στο μυαλό μου την κουκλάρα την Πέτρα και έτσι με τα πολλά έχυσα στο στόμα της. Αφού τελειώσαμε, καθαριστήκαμε με τα υγρά μαντήλια Wet Hankies και χαιρετηθήκαμε. Τέλος ντύθηκα, χαιρέτησα την τσατσά με διευθυντικό sandwich (δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο του βραχιολιού) και εξήλθα από το κτίριο αρκετά ενθουσιασμένος από την εμπειρία μου.

Από τις 10/12/2010 μέχρι αρχές Ιανουαρίου του 2011 είμαι σε διακοπές και έτσι η ατμόσφαιρα έχει αρχίσει σιγά-σιγά να ξαναγίνεται ερωτική.
Στις 14/12/2010, καθώς πήγαινα για ψώνια, είδα την καβλιάρα βιβλιοπώλισσα. Αμέσως τη χαιρέτησα δια διευθυντικής χειραψίας και της έτριψα το βραχιολάκι της. Αφού είπαμε τα νέα μας, της πρότεινα την ημέρα της έκλειψης στους Διδύμους (21/12/2010) να έρθει στο βιβλιοπωλείο για να τα πούμε με την ησυχία μας (κλικ κλικ κλικ καταλαβαίνετε τι εννοώ), με το πρόσχημα ότι μπορεί τον άλλο μήνα να μη βρίσκομαι Αθήνα (να με πάρουν για δουλειά στη Σύρο ή στην Πρέβεζα που έχω δηλώσει και τι στον κόσμο).
Στις 18/12/2010 πήρα τα ΚΤΕΛ για Ιστιαία (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 18/12/2010, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 12:45, ΘΕΣΗ: 32, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 14,50 €). Αν και υπήρχαν αρκετές σέξι γιαγιάδες στο λεωφορείο, είχα την ατυχία να κάθομαι μόνος μου. Φυσικά επειδή το μάτι μου είναι περισκόπιο, εντόπισα αμέσως μια γιαγιά, η οποία ταξίδευε μόνη της και καθόταν μερικές θέσεις πιο μπροστά από εμένα. Θα την κανονίσω στο ferryboat σκέφτηκα. Στην Αρκίτσα, καθώς περιμέναμε στην ουρά για να βγάλουμε το εισιτήριο για το καράβι, ξαφνικά το εισιτήριό της το πήρε ο αέρας. Αυτή, αν και το είδε, αδιαφόρησε. Φυσικά εγώ αμέσως έπιασα το εισιτήριο. Το κοίταξα προσεκτικά και είδα ότι έγραφε ΑΘΗΝΑ-ΑΙΔΗΨΟΣ (οπότε κατάλαβα γιατί δεν ενδιαφέρθηκε να το πιάσει). Το έβαλα αμέσως στην τσέπη μου, ώστε να έχω στο ferryboat έναν εξασφαλισμένο τρόπο να την πλησιάσω. Στις 14:55 μπήκαμε στο ferryboat. Αυτή κάθισε μπροστά για να βλέπει τηλεόραση και δίπλα της κάθισε μια γύρω στα 50 (για την οποία φυσικά δεν έδινα φράγκο). Μόλις κάθισαν μαζί, άρχισαν να μιλάνε. «Ρε πούστη μου» σκέφτηκα. Αυτές οι δυο μάλλον γνωρίζονται (οπότε από τα νεύρα μου, πήρα το εισιτήριό της και το πέταξα στα σκουπίδια). Στις 15:15 η ενοχλητική 50άρα βγήκε έξω για να κατουρήσει και για να καπνίσει. Τότε κράτησα μια στάση αναμονής. Όταν πήγε 15:25 και κατάλαβα ότι αυτή η σπαστική δεν είχε διάθεση να ξαναμπεί μέσα, μπήκα στο σαλόνι του ferryboat και κάθισα απέναντί από το αντικείμενο του πόθου. Επειδή στην αρχή φοβήθηκα μήπως καταλάβει ότι της κάνω καμάκι, μόλις με κοίταξε, κοκκίνισα και κοίταξα το παράθυρο του ferryboat. Μετά αυτή ξαφνικά άρχισε να δείχνει ότι έχει πονόδοντο. Τότε μέτρησα από μέσα μου από το 1 έως το 30 και βρήκα το θάρρος να της μιλήσω (ώρα: 15:30). Και τώρα δυο ερωτήσεις στα μέλη (να δω ποιοι θα τα βρείτε):

1) Ποιος από τους παρακάτω ήταν ο εναρκτήριος διάλογος;
Α)
ΕΓΩ: Συγνώμη, και εσείς στην Ιστιαία πηγαίνετε;
ΑΥΤΗ: Όχι αγόρι μου. Εγώ θα κατέβω στην Αιδηψό.
Β)
ΕΓΩ: Σας πονάνε τα δόντια σας ε; Σας καταλαβαίνω.
ΑΥΤΗ: Δυστυχώς ναι.
ΕΓΩ: Κρίμα. Αν είχα μαζί μου καμία ασπιρίνη θα σας την έδινα ευχαρίστως.
Γ)
ΕΓΩ: Τώρα κόπασε κάπως ο αέρας. Στην αρχή φύσαγε πάρα πολύ.
ΑΥΤΗ: Αυτό δεν είναι τίποτα. Την προηγούμενη Κυριακή (12/12/2010), όπου ταξίδευα για Αθήνα ... εκεί να έβλεπες.
Δ)
ΕΓΩ: Να σας ρωτήσω: Σε 15 λεπτά φτάνουμε στην Αιδηψό;
ΑΥΤΗ: Έτσι νομίζω.
ΕΓΩ: Σας ευχαριστώ.

2) Τι άλλο συζητήσαμε, εκτός από την οικονομική κρίση και προσωπικά θέματα;
Α) Για το θαύμα με τους μεταλλωρύχους.
Β) Για τον καυγά της Βίκυς Καγιά με μια παίκτρια του next top model.
Γ) Για τις αποθήκες στο κέντρο της Αθήνας με τα μαϊμού προϊόντα.
Δ) Για το γεγονός ότι ο Γιώργος Θεοφάνους σκέφτεται να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μείνει για πάντα στην Κύπρο.

Ο διάλογος συνεχίστηκε μέχρι τις 15:45, όπου φτάσαμε στην Αιδηψό (και εκεί δυστυχώς την περίμενε ο άντρας της με το αυτοκίνητο για να πάνε στον Πύργο). Δυστυχώς, εξαιτίας της πολύ μικρής σε διάρκεια γνωριμίας, δεν μπόρεσα να της κάνω κανένα sandwich (αυτή φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι, το οποίο όταν ακούμπαγε στο έδαφος έκανε γκλιν-γκλον). Μόλις βγήκαμε στη βεράντα του ferryboat πήρα το κινητό μου για να τη βιντεοσκοπήσω και να δείξω το βίντεο στο Γύπα για να γελάσει. Όμως, ένας Πακιστανός συνεπιβάτης μπήκε μπροστά της, και αυτή στο βίντεο ίσα-ίσα αχνοφαίνεται (όπως στο επεισόδιο της σειράς «Κωνσταντίνου και Ελένης», όπου στον μαύρο πίνακα, αχνοφαίνονται οι λύκοι).
Στο ταξίδι της επιστροφής (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 20/12/2010, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 17:00, ΘΕΣΗ: 09, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 14,50 €) δεν υπήρχε καμία σεξουαλικά ενδιαφέρουσα ύπαρξη.
Η ημέρα της έκλειψης ήταν ερωτικά αδιάφορη (η βιβλιοπώλισσα με έστησε).
Στις 22/12/2010 βρήκα στο δρόμο μια 95χρονη ζητιάνα, κάθισα δίπλα της για 10-15 λεπτά και της έδωσα 1.30 € (όλο το χρόνο που καθόμασταν μαζί της χούφτωνα τα ριγκάκια της).
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αποφάσισα στις 23/12/2010 να οργανώσω την κλασσική στουντιότσαρκα στην περιοχή της Αττικής. Από το σπίτι ξεκίνησα γύρω στις 12:15 και σύγκρινα συνολικά 4 στούντιο. Το συγκεκριμένο στούντιο, ήταν αυτό με τα περισσότερα μόρια (σύμφωνα με το καινοτόμο σύστημα μοριοδότησης στούντιο).
Μόλις μπήκα μέσα αντίκρισα μια τσατσά ηλικίας 55-60, η οποία φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι. Αυτή μου είπε ότι το απλό πρόγραμμα στοιχίζει 30 €. Τότε τη ρώτησα, αν το γεγονός ότι η τιμή είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με την πλειοψηφία των στούντιο, συνεπάγεται και χειρότερη ποιότητα υπηρεσιών. Η τσατσά όμως δεν μου έδωσε κάποια κατατοπιστική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Η κοπέλα που μου παρουσίασε, ήταν η Καρίνα (Βουλγάρα, ηλικίας 25 ετών, ξανθιά, ύψος γύρω στο 1.70, με λίγο miserable face). Επειδή φορούσε ένα πολύ σέξι ριγκάκι, αποφάσισα να περάσω μέσα. Η τσατσά με οδήγησε στο δωμάτιο του έρωτα, όπου της έσκασα το 50ρικο (τα ρέστα θα μου τα έδινε η κοπέλα). Το καλό στο δωμάτιο ήταν ότι είχε καλόγερο και έτσι είχα ένα μέρος να βάλω τα ρούχα μου και τη συνεδριακή μου τσάντα. Μόλις έφυγε η τσατσά, γδύθηκα, πήρα του Γύπα τα εννιάμερα από την τσάντα (αυτή τη φορά κουβάλησα 2 ριγκάκια) και περίμενα. Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 15 λεπτά.
Μόλις ήρθε η Καρίνα, της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα (τα οποία τα δέχτηκε αβίαστα) και της ζήτησα να μου φορέσει τον τσουτσού φερετζέ (όταν της το είπα αυτό, νόμιζε ότι είμαι Τούρκος, δεν κατάλαβε ότι είναι ανέκδοτο). Αφού μου το φόρεσε, της ζήτησα να χορέψουμε. Αυτή μου είπε ότι ο χορός περιλαμβάνεται στα extra και μου ζήτησε άλλα 20 €, τα οποία της τα έδωσα ευχαρίστως. Χορέψαμε στην αρχή για κανένα 5λεπτο και κατά τη διάρκεια του χορού της έσφιγγα τα 3 ριγκάκια (το 1 ιδιωτικό της ριγκάκι και τα 2 του Γύπα). Αφού τελειώσαμε με το χορό (κατόπιν δικής μου εντολής), με ρώτησε σε ποια στάση θέλω να το κάνουμε. Εγώ της πρότεινα φυσικά την κλασσική πλέον στάση (εγώ ανάσκελα). Αυτή δέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Στην αρχή μου πήρε την κλασσική πίπα και μετά κάθισε από πάνω μου. Πέρα από τα βασικά (όνομα, ηλικία, καταγωγή) δεν συζητήσαμε τίποτε άλλο, καθώς κατάλαβα ότι τα Ελληνικά της δεν είναι και ότι καλύτερο. Κατά τη διάρκεια του σεξ, κλασσικά της έπιανα το ένα ή και τα δυο της χέρια. Επειδή όμως δεν κατάφερα να χύσω στον επιθυμητό χρόνο (και αυτή βιαζόταν), αποφάσισε να μου τον παίξει με τη γνωστή τεχνική του άτεχνου φραπέ, η οποία όμως απέδωσε τάχιστα (από τη στιγμή που άρχισε να μου τον παίζει, έχυσα σε χρόνο 30-40 δευτερόλεπτα). Μόλις έχυσα στο χέρι της, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΕΓΩ: Τέλειωσα.... (αφού έβγαλα το προφυλακτικό).. κοίτα εδώ γαλατάκι.
ΑΥΤΗ: Είσαι τρελός. Πέτα το.
Τότε πέταξα το προφυλακτικό, καθαριστήκαμε και οι δυο με υγρά μαντήλια και με αποχαιρέτησε με ένα πεταχτό φιλί.
Αμέσως μετά ντύθηκα και πήγα στο σαλόνι για να χαιρετήσω την τσατσά. Αυτή μου έδωσε μια χαλαρή χειραψία (ήταν βιαστική) και εγώ θολωμένος από το βραχιόλι της παραπάτησα. Αυτή με κράτησε για να μην πέσω κάτω, την ευχαρίστησα και εξήλθα από το κτίριο. Για μια φορά «its ok», αλλά δεν νομίζω να την ξανατιμήσω δεύτερη.

Μεσανυχτα και κατι... Και ο δρομος με εφερε στην επικινδυνη περιποχη του Αγ. Παντελεημωνα(βοηθεια μας). Ολες οι φυλες του Σηλωαμ σε δραση στους γυρω δρομους... Εκανε τον πορνοπερηπατο extreme.... Και απο οτι φανηκε και στην συνεχεια ηταν και το μοναδικο extreme της βραδιας....

Μπαινω λοιπον στο στουντιακι με υποδεχτηκε η μανταμ του καταστηματος με το χαμογελο στα χειλια, μου λεει τα προγραμματα της Βανεσας και περιμενω να βγει απο το δωματιο.


Βγαινει μετα απο κανα 10 λεπτο το κοριτσι εξω, ουτε κρυο ουτε ζεστη... Μαυρο μαλλι με μικρο βυζακι και συμπαθητικο σωματακι, φορουσε μποτες πανω απο το γονατο(για τους μποτοφιλους παιχτες...) Λεω παμε και δεν γαμιεται, παιρνω το προγραμμα των 50 με μασαζ και καλα.... Το δωματιο σε αρκετα καλη κατασταση, αλλα πολυ ζεστη ρε πουστη μου,αναμμενο το air με 20 βαθμους εξω!!!!

Με αυτα και με αυτα ερχετε και το κοριτσι... Κουβεντουλα για λιγο και..... Λεω τωρα θα χαλαρωσουμε με μασαζακι... Παπαρια !!!!! Με ετριψε 2-3 φορε στα χερια και αυτο ηταν το μασαζ χα χα χα χα χα!!!!! ( δεν περιμενα βεβαια και κατι παραπανω να πω την αληθεια). Δλδ ειμαστε μειον ηδη στο προγραμμα ...

Ξεκιναει πιπα αρκετα καλη με καραμελωμα των αρχιδιων, και συνεχισαμε στα τεσσερα ωπου την λυσσαξα στο πηδημα για να βγαλω τα σπασμενα του μασαζ χα χα χα χα χα!!!


Σε γενικες γραμμες ενα γαμησι που το "εχεις" ευκολα και σε μπουρδελακι του 20αρικου...

σημερα περνωντας απο αχαρνων 106 ειδα τη ξενια,( οχι την παλια απο φυλης 67,109 και αχαρνων 106),την ειχα παρει πριν δυο μηνες περιπου αλλα μιας που ειναι ενεργη και ηταν και σημερα εκει ειπα ας γραψω μια κριτικη.Η ξενια ειναι μια ξανθια πανεμορφη κοπελα που νομιζω πολυ ευκολα θα ηθελα να ηταν η κοπελα μου.Στο δωματιο εκατσε αρκετη ωρα ,δεκτικη σε οσα της ζητουσα,συμμετειχε αρκετα αλλα σε ειχε και σε μια αποσταση υπο την εννοια οτι δεν αφηνε ευκολα φιλια στο λαιμο που ειναι απο τ αγαπημενα μου σημεια.Γενικα δηλ η κοπελα ηταν τοσο καλη ωστε να θες να ξαναπας αλλα και τοσο συγκρατημενη ωστε να σκεφτεσαι αν θα πρεπει να την επισκεφτεις ξανα και να την προσεγγισεις περισσοτερο.Σιγουρα ομως εκει που ειναι να δωσεις 20 ευρω στη φυλης αξιζει να βαλεις ενα δεκαρικο παραπανω και να την απολαυσεις