Φυλής 104

5η και τελευταία κριτική που γράφω για τον "1ο μου γύρο" στο Φυλής 104. Το παράδοξο είναι ότι ενώ έχω την άνεση να γράφω πλέον κριτικές, ήρθε η ώρα να γράψω για την πρώτη μου επίσκεψη εκεί που ήταν και η πιο άβολη. Θέλω εκ των προτέρων να ζητήσω συγγνώμη από την Αλεξάνδρα που θα είμαι λιγότερο αντικειμενικός σε σχέση με όλες τις άλλες κοπέλες, γιατί και έχουν περάσει πολλές μέρες και ήμουνα πραγματικά πολύ στρεσαρισμένος εκείνη τη μέρα καθώς δεν είχα ξαναπάει σε στούντιο, ούτε σε μπουρδέλο.

Πάντως για την Αλεξάνδρα έχω να πω ότι η πιο γλυκιά και καυλιάρα ταυτόχρονα, και παρότι δεν είναι ακριβώς του γούστου μου καθώς προτιμώ τις πιο αδύνατες, θα ήθελα κάποια στιγμή να τα ξαναπούμε... ερωτικώς. Α, και για όσους διαβάζουν τις κριτικές, να πω ότι η Αλεξάνδρα είναι η μόνη που επεδίωξε φιλί στο στόμα και είναι από τις πιο δυνατές στα προκαταρκτικά. Έμαθα βέβαια ότι δεν κάνει ελεύθερο στοματικό, αλλά πιστέψτε με, κάνει τόσο δυνατή πίπα, που αυτό είναι αδιάφορο πραγματικά.

Πάμε λοιπόν να δούμε πως ήταν η 1η εμπειρία μου στο στούντιο της Φυλής 104, μόλις 17 μέρες πριν, όπως την περιέγραψα σε φίλο μου, ηλεκτρονικώς, τη μέρα που συνέβη:


Όταν μπήκα μέσα (στο στούντιο) αισθάνθηκα κάπως άβολα, αν και δεν το έδειξα και τόσο παραδόξως, και νομίζω πως ήμουνα αρκετά άνετος με την τσατσά. Η αλήθεια είναι πως ο χαμηλός φωτισμός και το ντεκόρ με παρέπεμψαν σε πολύ underground κατάσταση, πράγμα που δε μου αρέσει (δε μου άρεσε τότε). Πάντως ωραίος σαν χώρος, καθαρός, νιώθεις άνετα στην υποδοχή, αν εξαιρέσεις βέβαια ότι περίμεναν μαζί μου άλλα 3-4 άτομα. Τα έπιπλα πολύ αναπαυτικά, μου προσφέρανε και ένα καφέ, μουσικούλα έπαιζε, τσόντα σε μια οθόνη, σιγά σιγά βολεύτηκα... Στα αρνητικά, περίμενα πάρα πολλή ώρα, ακόμη και για να μπω στο δωμάτιο. Περίπου 35 λεπτά μέχρι να μπω στο δωμάτιο κι άλλο ένα τέταρτο μέχρι να έρθει η κοπέλα, σχεδόν μια ώρα! (Τις επόμενες φορές η κατάσταση αυτή έγινε πιο υποφερτή, καθώς συνήθισα, αλλά και τα κορίτσια συνήθως δεν αργούσαν τόσο.)

Στα θετικά, πριν μπω στο δωμάτιο μπήκε η καθαρίστρια, άλλαξε σεντόνια, έβαλε πετσέτα και παντόφλες μιας χρήσης, αλλά δεν μπόρεσα να καταλάβω αν άλλαξε μαξιλάρια (που είναι σαν αυτά του καναπέ και δεν αλλάζει το εξωτερικό). Μπαίνω μέσα λοιπόν στο δωμάτιο και περιμένω. (Δυστυχώς τα μαξιλάρια όντως δεν αλλάζονται και είναι ένα μικρό θέμα αυτό.)

Παρένθεση, ξέχασα να πω ότι πήγα περίπου στις 12.15 και η κοπέλα ήρθε γύρω στις 13.05 με 13.10. Δούλευαν 3 κοπέλες σήμερα (Παρασκευή, 9/9/2011): Μαρίνα, Αλεξάνδρα και μία καινούρια, η Ούρσουλα. Το απόγευμα δουλεύουν Κέλλυ, Ελένη, Νεφέλη, και ψήνομαι και για τις 3, αλλά σήμερα έχω ξυπνήσει πολύ πρωί και ακόμα και 17:00 να πήγαινα δε θα μπορούσα να αποδώσω... Οπότε λέω άντε, επειδή δεν είχα απολύτως τίποτα να κάνω το μεσημέρι και είχα καύλες, ας πάω να δω τι παίζει, για μια πρώτη γνωριμία... Μμμ... Αρχικά λέω να πάω για Μαρίνα, αλλά την έβλεπα στις φωτό και κάτι δε μου άρεσε, μου φαινόταν κάπως ψυχρή. (Μαρίνα σε πήρα πολύ στραβά από την αρχή, ευτυχώς άλλαξα λίγο γνώμη όταν σε γνώρισα.) Λέω ας δω Αλεξάνδρα, μμ... καλούτσικη. Κοιτάω και κριτικές και παρά τα 10αρια της Μαρίνας, είδα και ότι η Αλεξάνδρα είχε επίσης καλές κριτικές και για μένα που μετράει πολύ η περιποίηση, διάβασα ότι σε περιποιείται με το παραπάνω! Λέω οκ, εδώ είμαστε, θα μπω μέσα και θα ζητήσω Αλεξάνδρα, όπως και έκανα! Όση ώρα περίμενα απ' έξω είχα την ευκαιρία να δω τις 2 κοπέλες, μια Ούρσουλα γερμανίδα νεοφερμένη, και την Αλεξάνδρα στα γρήγορα. Για την Ούρσουλα η εντύπωση μου ήταν ότι πρόκειται για ψυχρή έμπειρη γυναίκα, ξανθιά, με αδιάφορο πρόσωπο και ωραίο σώμα. Για την Αλεξάνδρα η πρώτη εντύπωση ήταν ότι παρέπεμπε πολύ σε πορνοστάρ (πράγμα που δε μου αρέσει τόσο καθότι είμαι του GFE) και φαινόταν κάπως γεματούλα (που επίσης δε μου αρέσει πολύ συνήθως). Όμως την είχα ζητήσει ήδη και είχα πάρει προτεραιότητα και λέω τώρα αν αλλάξω, καήκαμε, θα περιμένω άλλη μισή ώρα. Δεν είχα δει ακόμα τη Μαρίνα και η Ούρσουλα δε με έψηνε καθόλου. Οπότε επέμεινα στην Αλεξάνδρα και μπαίνοντας στο δωμάτιο την περίμενα...

Επιστροφή λοιπόν στο σημείο που εισέρχεται η Αλεξάνδρα στο δωμάτιο. Μμ... Όταν την είδα με τα εσώρουχα η εντύπωση μου ήταν ότι πρόκειται για μια καλή, πολύ έμπειρη, τύπου πορνοστάρ, γύρω στα 30, αλλά με τίποτα GFE που μου αρέσει. Βγάζοντας τα εσώρουχα της και ξαπλώνοντας, απογοητεύτηκα λιγάκι γιατί πέρα από το μεγάλο στήθος, είχε και κοιλίτσα και κωλάρα και μπουτάρες, πράγματα που σπάνια μ’ αρέσουν, εκτός αν πρόκειται για σούπερ γκόμενα. Ήμουνα και αρκετά αγχωμένος και τίποτα δε βοηθούσε την κατάσταση. Αμέσως όμως μόλις περάσαμε "στο κρεβάτι", μπορώ να πω ότι αποδείκτηκαν ευτυχώς αυτά που λένε για την Αλεξάνδρα. Είναι πραγματικά πολύ περιποιητική, κάνει πολύ ωραία και δυνατή πίπα με προφυλακτικό, βυζάρες που σου κάνουν ισπανικό και φυσικά άγριο γαμήσι. Αρχικά, ξεκινήσαμε με ιεραποστολικό και μετά της είπα να ανέβει αυτή από πάνω. Όταν ανέβηκε πάνω μου και άρχισε να χοροπηδάει, τα είδα όλα. Μου γάμησε το πουλί, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ! Κορυφαία εμπειρία, σπάνια όταν η γυναίκα είναι από πανω έχω νιώσει τέτοια διείσδυση γιατί συνήθως τραβιούνται. Αυτή χοροπήδαγε με όλη της τη δύναμη και καθότι τουλάχιστον 80 κιλά (με ύψος 1,65), ήτανε το κάτι άλλο! Αυτή ήταν και η κορυφαία στιγμή της επίσκεψης. Μετά μου τράβηξε λίγη μαλακία, με έγλειψε λίγο στις ρώγες που της είπα ότι μ’ αρέσει και μου έχωσε τα βυζιά της στο πρόσωπο, όση ώρα εγώ την έπαιζα, ώσπου να τελειώσω. Δεν είχα πολύ καλή στύση λόγω του άγχους που μου προκάλεσε ο χώρος και η αναμονή και δεν την ευχαρίστησα στο κρεβάτι όσο θα ήθελε. Μου είπε ότι της αρέσουν τα άγρια και περιμένει την άλλη φορά να πάω πιο ντούρος γιατί της άρεσε και το πουλί μου που είναι χονδρό, όπως μου είπε . Στη λίγη συζήτηση πριν και μετά ήτανε παρά πολύ γλυκιά, μου έδινε και γλυκά φιλάκια στο πρόσωπο και η φατσούλα της ήταν τόσο γλυκιά που με έκανε να χαμογελάω. Παρόλα αυτά πάντα παρέπεμπε σε πορνοστάρ ταυτόχρονα, ένα περίεργο μείγμα...

Κάνοντας μια σούμα για την Αλεξάνδρα, όπως την είδα εκείνη την ημέρα: Είναι μια γυναίκα που έχει γράψει πολλά χλμ και φαίνεται αυτό, με τα θετικά του και τα αρνητικά του. Στο κρεβάτι είναι πολύ πιο "δυνατή" σε σχέση τουλάχιστον με κάτι άλλα πιτσιρικάκια κολ γκερλ που έχω πάρει, χωρίς κάποια δόση "ερασιτεχνισμού", που εγώ συνήθως βρίσκω χαριτωμένη. Αυτός είναι και ένας λόγος που αποφεύγω τις πολύ έμπειρες γυναίκες γενικά, επειδή ψάχνω και κάτι πιο αυθόρμητο, "ερασιτεχνικό"... Τέλος πάντων. Για τις υπηρεσίες της, θέλω να πω ότι αντικειμενικά η Αλεξάνδρα ήταν η πιο δυνατή στα προκαταρκτικά, είναι σίγουρα από τις γυναίκες που ξέρει να γαμιέται και το απολαμβάνει πολύ, από την αρχή μέχρι το τέλος. Εμφανισιακά, νομίζω πως είναι αρκετά καλή, για κάποιον που του αρέσουν οι "μπαμπάτσικες" γυναίκες, οι γυναίκες με καμπύλες, αν και όπως είπα στην αρχή την λες κάπως γεματούλα. Το πρόσωπο της είναι γλυκό, μακάρι να μην είχε και κάποια καφέ στίγματα που σίγουρα της το χαλάνε λίγο... Δεν πειράζει Αλεξάνδρα μου, είσαι πολύ γλυκιά και πολύ καύλα ταυτόχρονα, κάποια στιγμή μάλλον θα τα ξαναπούμε. Δεν ξέρω αν θα είναι σύντομα γιατί έχουν προτεραιότητα κάποιες πιτσιρίκες... Συγγνώμη...

Για άλλη μια φορά έδωσα παρόν, στο event της Άντζελας και δεν το μετάνιωσα καθόλου….ώρα άφιξης κατά της έξι και μισή ….λόγω απεργίας αυτή την φορά δεν είχε κόσμο από νωρίς….μπαίνοντας μέσα στην υποδοχή ήταν η εντυπωσιακή Αναστασία όπου ήταν και η πρώτη φορά που την συνάντησα , ενώ μου σερβίρισε και τα αρκετά θα έλεγα ποτά που ήπια….στο σαλόνι βρισκόταν μόνο ο λαγονισης και έτσι έκατσα και εγώ καναπέ για να απολαύσω το ποτό…εδώ να σημειώσω ότι μου έκαναν εντύπωση τα τραπέζια με τις περιστρεφόμενες καρέκλες που είχαν βάλει….για να μην πολύλογο μου έκαναν πολύ καλή παρέα οι υπέροχες Ελένη Άντζελα και φυσικά η καυτή Μαρίνα ενώ μέσα σε λίγη ώρα ,κόσμος ήρθε με όλη την καλή παρέα να είναι πάλι παρόν, ενώ και καινούργια άτομα παρουσιάστηκαν, κάνοντας την ώρα να περνάει ευχάριστα…αυτά για το πάρτυ…..
Τώρα έχω αναφερθεί πολλές φορές για την Κέλλυ και δεν θα σταματήσω να το λέω , πόσο όμορφη και τι θηλυκότητα εκπέμπει αυτό το κορίτσι…φορώντας ένα μαύρο λεπτό κορμάκι, έκανε όλα τα ανδρικά βλέμματα να έχουν την προσοχή τους πάνω της και όχι άδικα…. Λοιπόν κατά της ενεά με παίρνει η Μαρίνα και με πάει στο δωμάτιο τέσσερα με το ποτό μου στο χέρι και αφού έκανα ντουζακι περίμενα κανένα πεντάλεπτο, ώσπου έκανε την εμφάνιση της...-λοιπόν τι κάνουμε μου λέει? με όλο νάζι…-βαλε όποια στολή θέλεις εσύ κούκλα μου, θέλω να μου κανείς έκπληξη -της λέω και έτσι πήγε στην ντουλάπα να ντυθεί…-μην κοιτάς πονηρούλη εντάξει? Είπε ενώ ντύνονταν…. Και ξάφνου έκανε την εμφανίσει η πιο σέξι και όμορφη καμαριέρα που έχω δει έως τώρα, με ένα μαύρο μπούστο, μίνι φούστα ενώ κρατούσε στο χέρι της ένα ξεσκονιστήρι από φτερά, που το κουνούσε χαριτωμένα…ακολουθεί ενδεικτικός διάλογος :
-Με φωνάξατε κύριε?
-Ναι..η κυρία σου που είναι?
-Λείπει …ευτυχώς
-Γιατί ευτυχώς?
-Συγγνώμη που θα το πω κύριε …αλλά είναι σκύλα και σας βασανίζει
-…πολλά ξέρεις εσύ….και γιατί ενδιαφέρεσαι για το αφεντικό σου?
-Ναι θέλω να είστε χαρούμενος…έχω να κερδίσω πολλά…
-…όπως μια αύξηση μισθού για παράδειγμα ε?
-όχι δεν θέλω λεφτά….αλλά ένα καλό κρεβάτι γιατί μου αρέσετε…
Και έτσι μου ήρθε στο κρεβάτι και αρχίσαμε να φιλιόμαστε τρυφερά ενώ σιγά σιγά της κατέβασα το φερμουάρ από το μπούστο της και τις έβγαλα την φούστα της….αφού της πιπίλισα το στήθος της και ρούφηξα τις ρόγες της, είπα να ξαπλώσει. και παίρνοντας έναν δονητή άρχισα να το βάζω μέσα στο αιδοίο της παράλληλα δε έβαζα δάκτυλο στην πίσω τρυπούλα της….μετά τον δονητή ήρθε η σειρά της γλώσσας μου να αναλάβει αυτό το χορταστικό και ιδιαίτερα ερεθιστικό αιδοίο που έχει ρουφώντας και δαγκώνοντας την κλειτορίδα της….μετά από κάποια στιγμή ήρθε η σειρά μου και αφού έγλυψε το σώμα μου άρχισε ένα στοματικό που κάνει υπέροχα…μετά μου είπε να κάνουμε εξήντα εννέα και φυσικά δεν της είπα όχι… Στην συνέχεια ήρθε η ώρα για πέρασμα προφυλακτικού και κάναμε στάση ιεραποστολικού όπου κατά την διάρκεια της πράξης μου έσφιγγε τα ποδιά της στο κορμί μου κάτι που μου άρεσε πολύ….μετά ήρθε η ώρα να την στήσω στα τέσσερα όπου είναι και η αγαπημένη μου στάση αφού είχα θέα σε αυτά τα οπίσθια όπου οι αρχαίοι και σύγχρονοι ποιητές θα τα υμνούσαν σαν ένα αριστούργημα. της φύσης…. ήρθε μετά το πρωκτικό όπου λόγο ηδονής ήταν λίγο έντονο ενώ παράλληλα της φιλούσα την απαλή πλάτη της και το όμορφο τατουάζ που έχει πάνω σε αυτήν…και έτσι αφού μου έκανε λίγο στοματικό ήρθε το τελείωμα στα οπίσθια της μαζί με ένα κεραυνοβόλο χτύπημα ηδονής… και έτσι άλλη μια συνεύρεση έντονου ερωτισμού έλαβε τέλος που κάθε φορά γίνεται πιο έντονο το συναίσθημα αυτό…χρόνος παραμονής στο δωμάτιο σαράντα λεπτά περίπου…
Αφού έφυγε η Κέλλυ έκανα μπανακι ντύθηκα και κατέβηκα στο σαλόνι όπου συνεχίζονταν το πάρτυ ….ώρα αποχώρησης από το 104 γύρω στις έντεκα και κάτι όπου και ανηφόρησα για το σπίτι πλήρες ικανοποιημένος…



ΥΓ1 Πραγματικά είναι ωραίο πράγμα αυτά τα παρτυ που διοργανώνονται γιατί δεν έρχεσαι μόνο πιο κοντά με τα κορίτσια αλλά και με την ιντερνετικη παρέα εδώ μέσα και περνάς λίγες ώρες όμορφα…Συγχαρητήρια Άντζελα ….


ΥΓ2 Ήδη έχω στο μυαλό μου πως θα είναι το επόμενο παιχνίδι ρόλων. Αλλά αυτό στην επόμενη κριτική …

ΥΓ3 Κελλυ σε ευχαριστώ και πάλι…

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (31/08/2011 – 10/09/2011)
Στις 31/08/2011 το απόγευμα, κατέβηκα στο ΠΑΠΕΙ για να δω έναν τραγουδιστή φίλο μου. Με τον τραγουδιστή κάθισα από τις 18:45 μέχρι τις 21:00. Κατόπιν, ανηφόρισα την οδό Σωτηρίου Διός, για να βρω ένα απομονωμένο μέρος, ώστε να τηλεφωνήσω στην κυρία Νίκη. Αισθανόμουν έντονα την ανάγκη να ακούσω τη φωνούλα της. Στις 21:11 την πήρα τηλέφωνο. Η συνομιλία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλησπέρα. Ο Δημήτρης είμαι.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Α εσύ είσαι (αυτό το είπε με υποτιμητικό τόνο);
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Γιατί περίμενες τηλέφωνο από κανέναν άλλο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Από πολύ κόσμο.
ΤΑΚΜΑΝ: Από πολύ κόσμο; Δηλαδή αυτή τη στιγμή προσπαθούν να σε πάρουν τηλέφωνο καμιά δεκαριά άτομα ταυτόχρονα και εγώ ήμουν αυτός, που κατάφερε και έπιασε γραμμή;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι, ναι. Εσύ πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Στον Πειραιά. Έτσι σε πήρα. Ήθελα να σε ακούσω λίγο. Σε αγαπάω και θέλω να τα λέμε πού και πού.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Πάντως πολύ χάρηκα το Σάββατο, που κατάφερα να σε δω έστω και για 10 λεπτά κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες. Πραγματικά συγνώμη, που κάθισα τόσο λίγο. Ελπίζω να το χάρηκες και εσύ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα ξαναϊδωθούμε πάλι. Άντε γεια.
ΤΑΚΜΑΝ: Α δεν το κόβω πριν από τις 7 Σεπτεμβρίου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (το έκλεισε).

Μετά από αυτή την τηλεφωνική συνομιλία, αισθάνθηκα απίστευτη στενοχώρια. Η συμπεριφορά της μου έδειξε ότι είμαι το τελευταίο άτομο, που θέλει να δει και να ακούσει. Έτσι λοιπόν, το βράδυ της 31ης Αυγούστου έπεσα στο κρεβάτι δακρυσμένος και απογοητευμένος.
Στις 01/09/2011 (ώρα 10:57 πμ) βγήκα από το σπίτι μου για να βγάλω μηνιαία κάρτα για το Σεπτέμβρη. Βγαίνοντας από την πολυκατοικία, είδα λίγα μέτρα πιο πέρα την κυρία Νίκη να κατηφορίζει. Για 100 – 200 μέτρα την ακολούθησα χωρίς να με πάρει χαμπάρι (δεν ήθελα να της μιλήσω και να με δει η μαμά μου από τη βεράντα). Όταν πήγα σε απόσταση ασφαλείας από το σπίτι, της μίλησα. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τι κάνεις Δημητράκη μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Στενοχωρήθηκα έτσι, όπως μου μίλησες χθες στο τηλέφωνο. Αισθάνθηκα ότι είμαι το τελευταίο άτομο, που θες να δεις και να ακούσεις. Εγώ δεν αισθάνομαι έτσι για σένα. Σε αγαπάω και θέλω να βρισκόμαστε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα τέτοια πράγματα. Εσύ τα βάνεις με το μυαλό σου. Απλά χθες την ώρα, που με πήρες, μου χτυπούσαν τα κουδούνια και δεν μπορούσα να σου μιλήσω.
ΤΑΚΜΑΝ: Κατάλαβα. Σε παρακαλώ συγχώρεσε με για αυτό, που είπα. Θέλω όμως, αν κάποια φορά σε πάρω τηλέφωνο και δεν μπορείς να μιλήσεις, να μου το πεις κατευθείαν.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει Δημήτρη μου. Τώρα πάω στα ΚΑΠΗ. Έλα να σε κεράσω καφέ. Εγώ εκεί μέσα είμαι αρχηγός.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν μπορώ να έρθω. Τώρα θα πάω να βγάλω μηνιαία κάρτα και μετά θα επισκεφτώ έναν γιατρό, φίλο του πατέρα μου, για να συνεννοηθεί με τα Αγγλικά πανεπιστήμια. Αυτός είναι Άραβας και παίζει στα δάχτυλα τα Αγγλικά. Αν πάω να συνεννοηθώ εγώ, θα τα θαλασσώσω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα που σου λέω. Τη μάνα σου φοβάσαι; Γιατί τι θα σου πει;
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ συγχώρεσε με, αλλά δεν μπορώ. Θα σε συνοδεύσω μέχρι το ΚΑΠΗ για να δω, πού βρίσκεται.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Στα ΚΑΠΗ έρχεται και η Τασούλα. Την ξέρεις την Τασούλα; Αυτή, που μένει δίπλα σου.
ΤΑΚΜΑΝ: Την ξέρω, αλλά θα προτιμούσα να μην την ξέρω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τότε καλύτερα να μην έρθεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Μην ανησυχείς. Την άλλη εβδομάδα θα βρω κάποια μέρα και θα έρθω να καθίσουμε σπίτι σου με την ησυχία μας. Αισθάνομαι πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να τα πούμε. Τον Αύγουστο πέρασα αρκετές δυσκολίες. Σου εύχομαι καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και να είσαι ευτυχισμένη. Τις στενοχώριες, που πέρασα τον Αύγουστο, δεν θέλω να τις περάσεις ποτέ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ Δημητράκη μου. Σου εύχομαι και σε εσένα ότι καλύτερο και να μη στενοχωριέσαι.
ΤΑΚΜΑΝ: Όταν θα έρθω, θα φέρω και το Laptop για να σου δείξω κάτι βιντεάκια, που τραγουδάω (τα έχω βγάλει με τον Γύπα). Έχουν πολύ πλάκα. Στις 10 Ιουνίου τραγούδησα στην Ακρόπολη και όλοι οι ξένοι τουρίστες με κοιτούσαν περίεργα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Χαίρομαι να περνάς καλά. Λοιπόν εδώ είναι τα ΚΑΠΗ. Δίπλα στο κτίριο της αστυνομίας.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα ξαναπούμε. Αν έχω νέο από Αγγλία, θα σε πάρω αμέσως τηλέφωνο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Στο καλό. Θα τα πούμε.

Μετά από αυτή την τυχαία συνάντηση με την κυρία Νίκη, αισθάνθηκα αγαλλίαση στην ψυχούλα μου, γιατί κατάλαβα ότι αυτή η γυναίκα με αγαπάει και ότι δεν σκέφτεται ποτέ κακά πράγματα. Το βράδυ της 1ης Σεπτεμβρίου έκανα μια δακρύβρεχτη προσευχή για την κυρία Νίκη, γιατί αισθάνθηκα άσχημα, που σκέφτηκα έτσι για εκείνη.
Στις 02/09/2011 (ώρα 13:08) ενημερώθηκα ότι έγινα δεκτός (υπό όρους) για διδακτορικό στο πανεπιστήμιο του Southampton (αντικείμενο: Κοινωνική στατιστική και δημογραφία). Το απόγευμα της ίδιας μέρας βγήκα στα Costa Café στου Ζωγράφου με τη Δανάη και τον Κωστή για να το γιορτάσουμε. Στις 20:20 πήρα το λεωφορείο 608 (ΑΝΩ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΑΚΑΔΗΜΙΑ – ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ) για να επιστρέψω. Στις 20:42 κατέβηκα στη στάση «Πανεπιστήμιο» και στις 20:52 κοντοστάθηκα έξω από το ναό της Ζωοδόχου Πηγής για να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη για να την ενημερώσω για το ευχάριστο γεγονός. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Σε πήρα, γιατί έχω ένα πολύ ευχάριστο νέο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μπράβο Δημητράκη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πολύ, μπορώ να σου μιλήσω;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ακούω Δημητράκη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινα δεκτός για διδακτορικό στο πανεπιστήμιο του Southampton. Την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου περιμένω απάντηση από το πανεπιστήμιο του Lancaster. Δεν ξέρω, πού θα πάω ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι εγκαταλείπω την Ελλάδα και φεύγω μετανάστης.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι με αυτά, που ακούω. Συγχαρητήρια και σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε ευχαριστώ πολύ. Η σημερινή μέρα για μένα είναι σαν να πέτυχα στις πανελλήνιες.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τώρα πού είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι κοντά στο Rex και επιστρέφω σπίτι. Θα φέρει ο πατέρας μου γλυκά για να το γιορτάσουμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα βγείτε έξω;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι. Σπίτι θα το γιορτάσουμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα φέρεις και τους φίλους σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι. Θα το γιορτάσουμε οικογενειακά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ωραία.
ΤΑΚΜΑΝ: Κάποια μέρα την άλλη εβδομάδα θα έρθω σπίτι σου, να το γιορτάσουμε και παρέα. Υπολογίζω Αθήνα να είμαι μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, οπότε έχω όλο το χρόνο να σε δω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα όποτε θες, αρκεί να είμαι και εγώ σπίτι, γιατί πάω και στη λέσχη.
ΤΑΚΜΑΝ: Πραγματικά πάντως σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου για όλα (για την παρέα σου, για την αγάπη σου, για τη συμπαράστασή σου, για τη φιλοξενία σου).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα βρε Δημήτρη, τίποτα δεν έκανα.
ΤΑΚΜΑΝ: Κάνεις λάθος. Η συμβολή σου όλο τον προηγούμενο μήνα ήταν για μένα πολύ σημαντική. Η Παναγία να σε έχει καλά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Οπότε θα τα πούμε. Θα σε ξαναπάρω την άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα τα πούμε. Έλα γεια.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.

Στις 04/09/2011 το βράδυ η μαμά μου κανόνισε ραντεβού με τις φίλες της στο κέντρο στις 06/09/2011 (ώρα 12:00 μμ). Το γεγονός αυτό μου δημιούργησε χαρά, γιατί έτσι είχα και άλλη ευκαιρία να απολαύσω την συντροφίτσα και τα χαδάκια της κυρίας Νίκης.
Στις 05/09/2011 από τις 20:30 και μετά είχα φοβερή ταχυπαλμία, γιατί είχα την αγωνία, αν θα κατάφερνα να δω την κυρία Νίκη μέσα στο επίμαχο διάστημα. Το βράδυ της ίδιας μέρας προσευχήθηκα κλαίγοντας στην Παναγίτσα για το θέμα αυτό. Αισθανόμουν πολύ μεγάλη ανάγκη να τη δω.
Στις 06/09/2011 (ώρα 11:30 πμ) έφυγε η μαμά μου από το σπίτι, για να βγει με τις φίλες της. Στις 11:32 πμ με έπιασε κόψιμο από τη συναισθηματική ένταση. Στις 11:40 πμ βγήκα από την τουαλέτα. Κατόπιν, ντύθηκα και κατευθύνθηκα προς το μαγαζί της 2-Hut. Στις 11:54 πμ κοντοστάθηκα έξω από το μαγαζί. Προς απογοήτευσή μου, αντίκρισα έναν αράπη να κάθεται δίπλα στη 2-Hut και να μιλάνε. Κατόπιν, πήγα με τα πόδια μια βόλτα στην Αγίας Ζώνης. Για συμπαράσταση πήρα τηλέφωνο τη Δανάη και τον Βρασίδα. Στις 12:20 μμ επέστρεψα «στον τόπο του εγκλήματος». Δυστυχώς η κατάσταση επιδεινώθηκε. Η 2-Hut ήταν παρέα με τη Σούλα και άλλες δυο φίλες της. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να τα παρατήσω με τη 2-Hut και να επιστρέψω σπίτι.
Στις 12:25 μμ επέστρεψα σπίτι και αμέσως τηλεφώνησα στην κυρία Νίκη. Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυρία Νίκη ήταν εκτός σπιτιού. Την ξαναπήρα στις 13:45, στις 14:00 και στις 14:08, αλλά «τζίφος». Στις 14:09 άκουσα κάτι κλειδιά από τον κάτω όροφο και υπέθεσα ότι η κυρία Νίκη επέστρεψε από τα ΚΑΠΗ. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να της τηλεφωνήσω. Στις 14:10 έκανα λαχανιασμένος τον σταυρό μου, μέτρησα από το 60 μέχρι το 1 και την πήρα τηλέφωνο. Η τηλεφωνική συνομιλία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Μπορώ να έρθω κάτω να τα πούμε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ Δημητράκη μου. Μόλις τώρα μπήκα σπίτι και θα ξαναβγώ αμέσως, γιατί συνέβη κάτι έκτακτο.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πολύ. Έστω και για 10 λεπτά να σε δω. Σε λίγο θα φύγω μετανάστης. Σε αγαπάω και αισθάνομαι την ανάγκη να σε δω. Σήμερα, που η μαμά μου βγήκε με τις φίλες της, μπορώ έρθω. Είναι περιορισμένες οι ευκαιρίες.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ τώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Τι ώρα θα γυρίσεις;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Νομίζω μέχρι τις 15:00 θα έχω έρθει.
ΤΑΚΜΑΝ: Να έρθω κατά τις 15:00 δηλαδή;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έλα κατά τις 15:00.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ. Θα τα πούμε τότε. Συγχώρεσε με, αν σε έφερα σε δύσκολη θέση.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Κανένα πρόβλημα Δημητράκη μου, θα τα πούμε.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε.

Έτσι λοιπόν, έβαλα το εγερτήριο του κινητού στις 15:05. Είναι γεγονός ότι από τις 14:10 μέχρι τις 15:00 είχα ξαπλώσει ανάσκελα στον καναπέ και έκλαιγα. Σκεφτόμουν ότι, αν η κυρία Νίκη επέστρεφε 15:30 αντί για 15:00, θα έχανα για δεύτερη φορά την ευκαιρία να απολαύσω τη στοργή της.
Στις 15:05 φόρεσα τις παντόφλες μου, πήρα τα κλειδιά μου, κατέβηκα και της χτύπησα κατευθείαν την πόρτα. Η κυρία Νίκη, επειδή με περίμενε, μου άνοιξε κατευθείαν (χωρίς να ρωτήσει, ποιος είναι). Αυτή τη φορά, καθίσαμε ο ένας απέναντι από τον άλλον στο δεύτερο σαλόνι της, γιατί η κρεβατοκάμαρά της είχε ζέστη. Με κέρασε παγωτό χωνάκι και χυμό βατόμουρο. Συζητήσαμε για το εγκεφαλικό του αδερφού της (τον επισκέφτηκε το πρωί στη Νίκαια), για τα νέα μου σε σχέση με την Αγγλία και για την κατάθλιψη, που αισθανόμουν. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι και η κυρία Νίκη δεν αισθανόταν πολύ καλά ψυχολογικά τις τελευταίες μέρες. Η επίσκεψη διήρκησε μέχρι τις 15:37 (εκείνη την ώρα με πήρε τηλέφωνο η μαμά μου και μου είπε ότι ήταν στο ταξί). Πριν φύγω από το διαμέρισμά της, την αγκάλιασα και τη φίλησα σταυρωτά.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ευχαρίστησα την Παναγίτσα, που κατάφερα και είδα την κυρία Νίκη, κλαίγοντας από την συγκίνηση. Επιπλέον, παρακάλεσα την Παναγίτσα να γίνει καλά ο αδερφός της, γιατί την κυρία Νίκη την αγαπάω με όλη μου την καρδούλα και δεν θέλω να στενοχωριέται (ανεξάρτητα, που εγώ υποφέρω).
Στις 07/09/2011 εξαιτίας της ασυνέπειας του πανεπιστημίου του Lancaster (μου είχε υποσχεθεί από τις 18 Αυγούστου ότι θα απαντούσε και ακόμα τίποτα), αποφάσισα τελικά να σπουδάσω στο Southampton. Για αυτό το λόγω, συνεννοήθηκα με το Southampton Language College (με e-mail) για να κάνω μαθήματα για το IELTS. Κατόπιν online test, συνεννοηθήκαμε να κάνω μαθήματα από τις 26 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου και στις 10 Δεκεμβρίου να δώσω εξετάσεις.
Στις 08/09/2011 το μεσημέρι έκλεισα ένα εισιτήριο με επιστροφή για London Gatwick για μένα (18-09-2011, 15:05, ATH-LGW, EASY JET, 12-12-2011, 09:00, LGW-ATH, EASY JET) και δυο εισιτήρια με επιστροφή για τους γονείς μου (18-09-2011, 15:05, ATH-LGW, EASY JET, 24-09-2011, 15:35, LGW-ATH, EASY JET). Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πήγα στο σπίτι του Πινόκιο στην Καλογρέζα για επίσκεψη. Κάθισα με τον Πινόκιο από τις 19:00 μέχρι τις 21:25. Στις 21:42 κατηφορίζοντας με τα πόδια προς τα Πευκάκια, κοντοστάθηκα έξω από μια εκκλησία. Αφού έκανα τον σταυρό μου να μην ξυπνήσω την κυρία Νίκη, την πήρα τηλέφωνο. Ο διάλογος, που ακολούθησε, ήταν ο εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Πραγματικά συγχώρεσε με, αν σε ξύπνησα, αλλά έχω ένα σημαντικό νέο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν κοιμάμαι Δημητράκη μου, απλά είμαι ξαπλωμένη.
ΤΑΚΜΑΝ: Έβγαλα εισιτήριο. Θα φύγω για Λονδίνο την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου στις 15:05 με την Easy Jet και θα επιστρέψω την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου. Θα κάνω 10 εβδομάδες μαθήματα στο Southampton Language College και στις 10 Δεκεμβρίου θα δώσω εξετάσεις.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ, που με πήρες και μου το είπες. Θα έρθουν και οι γονείς σου μαζί;
ΤΑΚΜΑΝ: Θα έρθουν για να με εγκαταστήσουν, αλλά το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου θα επιστρέψουν Αθήνα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι. Αν μπορείς, πέρνα να σε ξαναδώ, πριν φύγεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου έχω μεγάλη πιθανότητα να σε ξαναδώ, γιατί οι γονείς μου μάλλον θα πάνε στην Εύβοια. Πραγματικά θέλω και εγώ πάρα πολύ να σε δω, γιατί σε αγαπάω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σε αγαπάω Δημητράκη μου. Εγγονάκι μου σε έχω.
ΤΑΚΜΑΝ: Ήθελα να σου πω ότι την Τρίτη το βράδυ προσευχήθηκα για τον αδελφό σου. Πραγματικά εύχομαι ολόψυχα να γίνει καλά. Να κάνεις και εσύ την προσευχή σου και να μην χάνεις την αισιοδοξία σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ συγχώρεσε με, αν κάποιες φορές είμαι πολύ δοτικός. Από αγάπη τα κάνω όλα. Εγώ σου συμπεριφέρομαι ακριβώς, όπως αισθάνομαι.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μη στενοχωριέσαι Δημητράκη μου. Πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλογρέζα. Επιστρέφω από βόλτα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ωραία.
ΤΑΚΜΑΝ: Οπότε θα τα πούμε. Θα σε πάρω τη Δευτέρα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έγινε. Τα λέμε.

Στις 09/09/2011 το πρωί κανόνισα με τον Πινόκιο, να πάμε παρέα το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου το απόγευμα μια εορταστική στουντιότσαρκα (αισθανόμουν την ανάγκη να εκτονωθώ, γιατί στην Αγγλία δεν θα είχα τέτοιες ευκαιρίες).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 10/09/2011 (ώρα 17:30) ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 18:00 βρέθηκα με τον Πινόκιο στο σταθμό «ΑΤΤΙΚΗ» στο ρεύμα προς Πειραιά, για να πάμε στουντιότσαρκα στα ιδρύματα της περιοχής.
Στις 18:14 χτυπήσαμε το κουδούνι στο στούντιο της οδού Αριστομένους 72. Η τσατσά ήταν αρκετά νέα για τα γούστα μου, φορούσε παντελόνι και ήταν γυμνή από κοσμήματα (έλεος). Η εργαζόμενη κοπέλα τα ίδια σκατά (δεν φορούσε ούτε ένα τρικ-τρικ και ήταν πολύ μωρό στην ηλικία). Στον Πινόκιο άρεσε η κοπέλα και πήρε μαζί της το ελεύθερο στοματικό (τα 50 από τα 70 ευρώ, τα κέρασα εγώ). Όση ώρα έκανε σεξ ο Πινόκιο, εγώ καθόμουν στο σαλόνι, σκεφτόμουν την κυρία Νίκη και αναστέναζα. Στις 18:50 εξήλθα μαζί με τον Πινόκιο από το κτίριο (ο Πινόκιο πέρασε τέλεια).
Από τις 19:00 μέχρι τις 20:00, κάθισα σε ένα εστιατόριο της περιοχής με τον Πινόκιο. Ενώ γευματίζαμε, του εξυμνούσα την αγάπη μου για την κυρία Νίκη και του εξιστορούσα (διανθίζοντας την αφήγηση με multiple choice test) πρόσφατες στουντιοεμπειρίες. Κατόπιν, πήγαμε για ποδαρόδρομο μέχρι την εκκλησία της Αγίας Σοφίας.
Στις 20:17 ο Πινόκιο πήρε τον ΗΣΑΠ για Ηράκλειο και εγώ συνέχισα την στουντιότσαρκα μόνος μου. Στις 20:30 χτύπησα το κουδούνι στο στούντιο της οδού Πιπίνου 118. Εδώ το θέαμα ήταν εντελώς αδιάφορο (και από πλευράς υπηρεσίας και από πλευράς πουτάνας).
Επόμενος σταθμός: Αχαρνών 106. Ο λόγος επίσκεψης ήταν το καλό παρελθόν του εν λόγω οικήματος. Αυτή τη φορά όμως, η κατάσταση ήταν απογοητευτική. Ούτε η υπηρεσία ούτε η εργαζόμενη κοπέλα φορούσαν τρικ-τρικ. Έτσι λοιπόν, σαν νοήμων άνθρωπος, έστριψα αλά Γαλλικά.
Επόμενος σταθμός: Φυλής 104. Εδώ η υπηρεσία φορούσε ένα χρυσό ριγκάκι και παντελόνι. Η μια από τις τρεις εργαζόμενες κοπέλες (η Ελένη από την Αίγυπτο) φορούσε επίσης ένα χρυσό ριγκάκι. Αν και δεν με ξετρέλανε το θέαμα (έχω δει και ωραιότερες υπηρεσίες και πολύ ωραιότερες πουτάνες), αποφάσισα να σκάσω το 50ρικο στην υπηρεσία και να τιμήσω την Ελένη.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Έτσι λοιπόν, έσκασα το 50ρικο στην υπηρεσία. Αν και το ριγκάκι της ήταν σχετικά πολυκαυλωτικό, δεν της έκανα τριψ, γιατί εκείνη τη στιγμή σκεφτόμουν την κυρία Νίκη και ήμουν συγκινησιακά φορτισμένος. Κατόπιν, η υπηρεσία έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Μετά από αυτό, γδύθηκα, έβγαλα από την μπουρδελότσαντα του Γύπα τα εννιάμερα και περίμενα την Ελένη ξαπλωμένος ανάσκελα.
Η Ελένη είναι μελαχρινή, από την Αίγυπτο, αρκετά λεπτή (χωρίς πιασίματα) και φοράει ένα πολυκαυλωτικό χρυσό ριγκάκι. Για να είμαι ειλικρινής ηλικία δεν ρώτησα, αλλά την κόβω γύρω στα 25. Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 10 λεπτά. Μόλις ήρθε, χαιρετηθήκαμε και η σεξουαλική πράξη εκτυλίχτηκε στις ακόλουθες φάσεις:
1η φάση: «Τα κλασικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: Κλασσική πίπα (εκτιμώμενη διάρκεια: 3 λεπτά). Στη φάση αυτή, εγώ καθόμουν ανάσκελα και η Ελένη μου έπαιρνε την κλασσική πίπα (με καπότα). Εννοείται φυσικά ότι το χέρι, που ήταν ελεύθερο (δηλαδή το χέρι, που δεν κρατούσε το πέος), το κρατούσα με μανία.
3η φάση: Το σεξ του πασά (εκτιμώμενη διάρκεια: 4 λεπτά). Στη φάση αυτή, εγώ ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και η Ελένη καθόταν καβάλα από πάνω μου. Για να μεγιστοποιήσω την απόδοσή μου κατά τη διάρκεια του σεξ, της κρατούσα και τα δυο τα χεράκια. Η στιγμιαία φαντασίωση, ήταν ότι ήμουν Ιρακινός και ότι κάπνιζα τη διεθνή πίπα με την κυρία Νίκη, βοηθώντας την να αποβιβαστεί από το τρόλεϊ 21. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ξεστόμιζα εκφράσεις, όπως «Dalaman», «Iraq», «Pakistan», «Ahmadabad», «Katmandu», «Lahore», «Dhaka», «Bangladesh», «Nigeria», «Lagos», «Antis Ababa», «Shanghai». Η απάντηση, που έλαβα, ήταν «Αίγυπτος». Κάποια στιγμή, ήρθε ένας πελάτης και ζητούσε την Ελένη. Το γεγονός αυτό αυτομάτως με ξενέρωσε. Για αυτό το λόγω, πρότεινα στην Ελένη την σίγουρη λύση: την μπρούμυτη εκσπερμάτωση.
4η φάση: Μπρούμυτη εκσπερμάτωση (εκτιμώμενη διάρκεια: 30 sec). Μετά την άφιξη του απαιτητικού πελάτη (ρωτούσε την τσατσά, σε πόση ώρα θα τελειώσει), συμφώνησα με την Ελένη να τρίψω το πέος μου στο σεντόνι και να μου κρατάει τα χεράκια. Έτσι λοιπόν, εφαρμόζοντας την «ταχεία» αυτή μέθοδο, το αποτέλεσμα (εκσπερμάτωση) επήλθε σε χρόνο dt.
Μετά την ολοκλήρωση, πέταξα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στον σκουπιδοτενεκέ και έπλυνα τα χέρια μου στο νιπτήρα. Τέλος, χαιρετήθηκα με την Ελένη. Αφού η Ελένη έκλεισε την πόρτα του δωματίου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου, χαιρέτησα την τσατσά (τυπικά) και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

Εμφάνιση κοπέλας: 8.0.
OK φορούσε ένα πολυκαυλωτικό χρυσό ριγκάκι, αλλά τίποτα παραπάνω. Νέα στην ηλικία, χωρίς πιασίματα, μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Συμμετοχή / διάθεση / υπηρεσίες κοπέλας: 8.0.
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο παράπονο. Το γεγονός όμως, ότι πήγα σε ώρα και σε μέρα αιχμής, δεν μου επέτρεψε να το ευχαριστηθώ όσο ήθελα.

Χώρος / καθαριότητα χώρου: 10.0.
Όλα στην εντέλεια. Και μπάνιο έχει και νιπτήρα έχει. Μπράβο.

Συμπεριφορά τσατσάς / τσάτσου: 8.0.
OK η τσατσά ήταν ευγενική. Στο τέλος μου πρόσφερε και ένα ποτήρι νερό. Αλλά ποια τσατσά μπορεί να συγκριθεί στην εμφάνιση και στη συμπεριφορά με την κυρία Σταυρούλα; Για πείτε μου, ποια;

Πρόσβαση / Parking: 10.0.
Δεν απέχει και πολύ από τη στάση «Βικτόρια» του ΗΣΑΠ. Εξάλλου λίγο περπάτημα και λίγη γυμναστική δεν κάνουν ποτέ κακό.

Σχέση απόδοσης / τιμής: 8.0.
Νομίζω ότι αυτό προκύπτει από το σύνολο της κριτικής.

Γεια σας. Παρακαλώ αν κάποιοι επιθυμούν να αντλήσουν πληροφορίες από την κριτική που ακολουθεί είναι μάταιος κόπος, ας απομακρυνθούν ησύχως, δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπώρησθε.

Λοιπόν, είναι βράδυ του Σαββάτου 24 του Σεπτέμβρη… Νιώθω ένα ψυχολογικό κενό να με κατακλύζει, πρέπει να το παλέψω, πως; Ναι, μου έρχεται η ιδέα, ξέρω πως, θα διευρύνω τους πολιτιστικούς ορίζοντες μου μαθαίνοντας εξωτικούς χορούς. Αναζητώ μέσω internet σχολές που να ασχολούνται με το αντικείμενο και τη προσοχή μου την αποσπά το studio Oriental, παίρνω τηλέφωνο- είναι Σάββατο βράδυ- και είμαι τυχερός, είναι ανοιχτά.
Καβαλάω το σιδερένιο μου άτι και σαν τον άνεμο πάω πάω μέχρι που τσούπ είμαι απέξω. Βρίσκω πόρτα κλειστή- περίεργο μα χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγουν. Μπαίνω μέσα, ωραίος χώρος, μου θυμίζει ανατολή που όμως ποτέ δεν έχω δει. Επί της υποδοχής των μαθητών μια ευγενέστατη κυρία, θαρρώ πως την έλεγαν κ. Νικολέτα, με ρωτά αν έχω ξαναέρθει στο χώρο, απαντώ πως τα ξέρω όλα όσα γίνονται εκεί, άλλωστε τι άλλο εκτός από παράδοση μαθημάτων χορού μπορεί να γίνονται σε ένα χώρο με τέτοια ονομασία; Με ξαναρωτά αν ξέρω τις κοπέλες- υποθέτω τις καθηγήτριες εννοεί- απαντώ όχι, πρέπει να τις δω; μου λέει ναι και περίμενε! Εμφανίζεται μια κοπελιά, όμορφη αλλά το περίεργο που είδα ήταν πως ήταν πολύ ελαφρά ντυμένη, τέλος πάντων… Εμφανίζεται μια δεύτερη κοπελιά, πολύ όμορφη με τον ίδιο περίεργο τρόπο ντυμένη, μήπως ντύνονται έτσι για να είναι πιο παραστατικές οι χορευτικές κινήσεις; Δεν ξέρω. Μαρίνα το όνομα της… αλλά κοιτώντας μου ξύπναγε μια άλλη διάθεση- όχι χορού. Φεύγει και έρχεται η τρίτη… εκεί γούρλωσαν τα υπέροχα ματάκια μου, άρχισαν να κάνουν κύκλους και κάτι μέσα μου να καίει. Ένιωσα πως κάτι με τραβάει, κατάλαβα πως ένιωθε ο Οδυσσέας που άκουγε το τραγούδι των σειρήνων. Το όνομα της από την λαχτάρα μου δεν κατάφερα να το συγκρατήσω, κάτι σε κελί, κελάρι, κάτι τέτοιο ήταν. Σκέπτομαι πως μία καθηγήτρια μου αναλογεί, ας είναι αυτή και το λέω στη κυρία υπηρεσία. Με οδηγεί σε ένα δωμάτιο του ισογείου όπου στο χώρο δεσπόζει ένα μεγάλο κρεβάτι, πως θα κάνουμε μάθημα; Ας περιμένω!
Μετά από μια μικρή αναμονή έρχεται ο κορίτσαρος, το θεόσταλτο δώρο, η γυναίκα που ξέχασα το όνομα της. Με κοιτάει και γουρλώνει, λέω πως οφείλεται στην ομορφιά μου, αλλά μου λέει «γεια σας αγόρια μου, χικ, πως είστε; χικ, ίδια είστε, καλέ δίδυμα είστε; χικ». Σκέφτομαι να την ρωτήσω με τι θα ξεκινήσουμε αλλά αυτή μου βγάζει τα ρούχα, προσπαθώ να της πω τι κάνετε κυρία μου αλλά ήταν πλέον αργά… δεν υπήρχε πλέον γυρισμός αλλά ήταν και τόσο ωραίο… Αφού συνέβη ότι συνέβη, η κοπέλα φεύγει και με αφήνει να σκέφτομαι… σκέφτομαι ότι μήπως το μπέρδεμα οφείλεται στο δωμάτιο… βγαίνω έξω, πάλι στη αγαπητή υπηρεσία, ζητάω δωμάτιο στο πάνω όροφο με την ίδια κοπέλα, εκεί δεν ξέρω γιατί με κοίταξε απορημένη που ζήτησα την ίδια κοπέλα αλλά όταν της εξήγησα πως μου αρέσει η ποικιλία πείστηκε και έφυγε –ίσως μέσα της να έλεγε τι άλλο θα ακούσω…. Ανεβαίνω στα πάνω δωμάτια και περιμένω την κοπέλα για να της ζητήσω εξηγήσεις. Μετά από λίγο νάτην… Πριν προλάβω να πω κάτι λέει «τι έχω πάθει σήμερα, όλους ίδιους τους βλέπω;» Και άντε πάλι τα ίδια, χωρίς ρούχα στο κρεβάτι…. Σκέφτομαι ότι τώρα είναι ευκαιρία να ζητήσω εξηγήσεις αλλά πως θα μου απαντήσει αφού το στόμα της είναι απασχολημένο με τον μικρό Osie; Εκεί που προσπαθώ να της πιάσω τη κουβέντα ακούω ένα χρχρχρχρ…. την είχε πάρει ο ύπνος με πιπίλα τον μικρό Οsie…Να την αφήσω; Αν ονειρευτεί πως είναι σε μπυραρία και πίνοντας μπύρες τρώει λουκάνικα; Της φωνάζω «Κυρία, κυρία το πουλί θα το χρειαστείτε άλλο;» Ξυπνάει και ξαναγίνεται...ξαναγίνεται κάτι τόσο πολύ ωραίο που δεν μπορώ να περιγράψω… Σαν τελειώσαμε, σηκώνεται η κοπελιά και φορώντας τα παπούτσια μου φεύγει. Όταν το κατάλαβα, είχε απομακρυνθεί, κοιτάω τα δικά της που άφησε και λέω δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω σε τέτοια παπούτσια, άλλωστε αυτά είναι μαύρα και εγώ φορώ μπεζ κάλτσες. Απ΄ την άλλη σκέφτομαι είμαι τυχερός, φαντάζεσαι να είχε μπερδέψει τα βρακιά; Ντύνομαι, βρίσκω τα παπούτσια και φεύγω, τελικά κατάλαβα πως εγώ δεν είμαι για χορούς.

Αν αφαιρεθεί η πολύύύ σάλτα που πρόσθεσα θα μείνουν οι δύο συνεχόμενες συναντήσεις, οι οποίες ήταν τόσο όμορφες που ακόμα χαμογελάω… Βαθμολογία το 10 που δεν μπορώ να βάλω γιατί το σάιτ συναντά την 1η και τελευταία μου κριτική. Παρακαλώ για την αρνητική σας ψήφο στην κριτική μου (ψηφίζετε για την κριτική, όχι για το μαγαζί).

Ήταν 28 Αυγούστου όταν τελικά αποφάσισα να πάω στο περίφημο
και πολυσυζητημένο στούντιο 104 στη Φυλής. Ήθελα από καιρό να πάω και τελικά εκείνη
τη μέρα το αποφάσισα καθώς έκανα τη συνηθισμένη μπουρδελότσαρκα με τον φίλο μου.
Φτάνοντας λοιπόν εκεί σταματήσαμε για λίγο θέλοντας να παρατείνουμε την αγωνιά.
Κάποιες φορές η αναμονή για κάτι είναι καλή. Μετά από λίγα λεπτά χτυπάμε το κουδούνι
και περνώντας τις δυο πόρτες εισερχόμαστε στο χώρο αναμονής ο οποίος ήταν ζεστός
και φιλικός. Καλησπερίζουμε την τσατσά η οποία ανταποδίδει με ειλικρίνεια και
χαμόγελο.
Στη συνεχεία καθίσαμε στον αναπαυτικό καναπέ και η τσατσά
μας ρώτησε αν έχουμε ξανάπαει εκεί κλπ. Ύστερα φωνάζει τις 3 κοπέλες. Βγαίνει πρώτα
Η , μετά η Μαρίνα και μετά μια κοπέλα που δε θυμάμαι το όμμα της. Εγώ πήγα
με την Μαρίνα επειδή μόλις την είδα μου έκανε κλικ. Ήταν ψηλή με στρογγυλές
βυζάρες και μια κωλάρα για φάγωμα! Άλλωστε είμαι κωλολάγνος!
Μπήκα στο δωμάτιο 1 που βρίσκεται στο ισόγειο. Αποχωρίζομαι
με δυσκολία το κολλαριστό μου πενηντάρικο (είχα πάρει απλό πρόγραμμα) δίνοντας
το στη τσατσά η οποία το πήρε χωρίς δεύτερη σκέψη!
Το δωμάτιο ήταν πεντακάθαρο πιο καθαρό κι από το δικό μου! Τα
σεντόνια είχαν μόλις αλλαχτεί και γενικά όλα ήταν πολύ οργανωμένα. επειδή η Μαρίνα
είχε άλλο πελάτη πριν από μένα αξιοποίησα τον χρόνο μου κάνοντας ένα δροσερό μπανάκι
στην υπερσύγχρονη ντουζιέρα που υπήρχε στην άκρη του δωματίου. μόλις βγήκα αντίκρισα
στη καρεκλά παντόφλες μιας χρήσης σφραγισμένες σε σακούλα και μια πεντακάθαρη πετσέτα.
Όπως πρόσεξα αργότερα οι παντόφλες φωσφορίζανε στο ατμοσφαιρικό φως του δωματίου.
Ύστερα από λίγα λεπτά βαρεμάρας ανοίγει η πόρτα και μπαίνει
η Μαρίνα! Ένα χαμόγελο σχηματίζεται ασυναίσθητα στο φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο
μου. Μου ανταποδίδει με χάρη το χαμόγελο, Ύστερα κάθεται στο κρεβάτι και με ρωτάει
ποιο είναι το όνομα μου, από πού είμαι κλπ. μετά αρχίζει το πανηγύρι! Μου έγλυφε
αργά και βασανίστηκα όλο μου το σώμα και τοτε η καύλα μου έφτασε στο ζενίθ! μετά
από λίγο μου φοράει με το στόμα της την καπότα κι αρχίζει τη πίπα. Εγώ απολάμβανα
κι ύστερα άρχισα να την φιλάω και να παίζω
με τις βυζομπαλάρες της τις οποίες είχα βάλει στο στόμα μου και πιπίλιζα μετά περισσής
μανίας! μετά ανεβαίνει πάνω μου με την πλάτη της γυρισμένη σε μένα και χοροπηδούσε
με δύναμη ενώ εγώ πασπάτευα τα τρυφερά της κωλομέρια. Ύστερα πήγαμε στα 4, μετά
καρεκλάτο και τέλος έκατσε μπρούμυτα κι εγώ από πάνω της ώσπου δε άντεξα άλλο
κι έχυσα βγάζοντας μια νότα ηδονής και ικανοποίησης!
Αυτό ήταν! Χαιρετηθήκαμε, φιληθήκαμε. Μου έπιασε λίγο την
κουβέντα μέχρι να ντυθεί και να φύγει. Ήταν μια από τις καλές στιγμές μου και
σ’αυτό βοήθησε κι η Μαρίνα!

Σάββατο πρωί σήμερα, και αντί να απολαύσω το κρεβατάκι μου φεύγω καρφί για το υπέροχο στούντιο. 9:15 βρίσκομαι έξω από την πόρτα και μπαίνοντας μέσα με υποδέχεται η Αναστασία με το υπέροχο κορμί της να φαίνεται από τα πολύ όμορφα εσώρουχά της...Η κοπέλα είναι ψηλή, το δέρμα της απαλό και μαυρισμένο... Κάτσαμε σαλόνι για τσιγαράκι και για κουβεντούλα και πράγματι ήταν σαν να έγινε κλικ μεταξύ μας... Μου μπάινει η ιδέα για πρόγραμμα μιας ώρας. Λέω θα είσαι βλάκας, να έχεις τέτοιο κορίτσαρο και να μην τον απολαύσεις όσο πιο πολύ μπορείς. Ανεβαίνω δωμάτιο3, για πιο πολύ ησυχία, ντουσάκι και ολιγόλεπτη αναμονή. Έρχεται το υπέροχο πλάσμα και μου πετάει τα εσώρουχα της στα μούτρα!! Το κορμί της είναι ικανό να σε αφήσει στον τόπο. Μικρό βυζάκι, αλλά με σκούρα θηλή και πεταχτή ρόγα, για πολύ ρούφηγμα και παιχνίδι. Υπέροχο κωλαράκι, σφιχτό και πεταχτό και κάτι πόδια....2 μέτρα....Δεν χάνω ευκαιρία και αρχίζω το μασάζ...από την κορυφή μέχρι τα νύχια... μου πήρε πολλή ώρα, είναι η αλήθεια.. Με δική της πρωτοβουλία μου ανταπέδωσε το μασάζ, κάνοντας μου στο πονεμένο πόδι μου, που το είχε διαβάσει στην άλλη κριτική μου...Ξαφνιάστηκα ευχάριστα...Μετά περάσαμε στα πιο όμορφα... Στοματικό από μέρους της, χωρίς προφυλακτικό, πολύ όμορφο, αργό, αισθησιακό και πάντα με οπτική επαφή μαζί μου για να βλέπει τις αντιδράσεις μου. Είχα φτιαχτεί πάρα πολύ και τη γυρνάω ανάσκελα και έπρεπε να έγλυφα το αιδοίο της το οποίο έχει κάτι λαχταριστά χειλάκια, πάνω από 30 λεπτά!! Αφού όταν κατάλαβα ότι δεν είχα άλλη ώρα, της είπα να μιλήσει με την υπηρεσία και ότι θα καθόμασταν άλλη μια ώρα! Δεν έλεγα να ξεκολλήσω από χαμηλά...Αργές κυκλικές κινήσεις, πιο γρήγορες ξαφνικά και φαινοταν να το απολαμβάνει...όταν κουράστηκε η γλώσσα μου,κι το σαγόνι μου, ανέβηκα ξανά ψηλά, όπου το μωρό μου πιάνοντας το νόημα μου περνάει προφυλακτικό και τη στήνω στα 4 και αρχίζει ο αγώνας χωρίς επιστροφή... Η αίσθηση ήταν υπέροχη, την έβλεπα στον καθρέφτη, έπιανα όσο περισσότερο μποροούσα τα μαγουλάκια της για να γίνεται και πιο δυνατά η διείσδυση...Η επόμενη στάση επίφύλλασσε μια ακόμα έκπληξη για μένα...έχοντας την από κάτω μου, έφερε τα πόδια της, σχεδόν στο ύψος του κεφαλιού της, με αποτέλεσμα και να απολαμβάνω τα υπέροχα πόδια της και πατουσάκια της, αλλά και μια πρωτόγνωρη αίσθηση κατά την είσοδο μου στον κόλπο της...σαν να μάκραινε ο δρόμος για να φτάσω στα βάθη του κορμιού της! Μετά ξανά στα 4, όπου έχοντας προηγηθεί, τόση ένταση και πάθος, έβγαλα το προφυλακτικό και τελείωσα στο κορμί της...
Για μια ακόμη φορά, έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος!! Η Αναστασία μου αποκαλύφθηκε πλήρως, αφέθηκε στα χέρια μου, χαλαρώσαμε παρέα και μου προσέφερε μια από τις πιο ευχάριστες και αξέχαστες στιγμές της ενήλικης ζωής μου...κ κατάλαβα πόσο χαζός ήμουν που δεν είχα δοκιμάσει νωρίτερα....προσωπικά μιλώντας θεωρώ ότι είναι το απόλυτο gfe, και σε κάνει να ξεχαστείς και να φανταστείς άλλα πράγματα!!! Η συζήτηση κυμαίνεται σε υψηλό επίπεδο, γεγονός που δείχνει και τη μόρφωση της αλλά και το χιούμορ της...Σε ευχαριστώ κούκλα μου!!!
ΥΓ1:Και κάτι άσχετο. Με τη συμπεριφορά του μαγαζιού και των ανθρώπων του, μετά από ένα ατυχές περιστατικό που συνέβη, καταλαβαίνει κανείς πόσο πολύ τον υπολογίζουν και προσπαθούν να κρατούν τον πελάτη πάντα ευχαριστημένο!! Μπράβο σε όλους!

Έφτασα στην 4η και προτελευταία κριτική μου για τον 1ο γύρο στο Φυλής 104. Σήμερα λοιπόν θα γράψω για τη Σάρα, που από ότι βλέπω έχει και την τιμητική της! Γράφω τις κριτικές μου με ανάποδη χρονολογική σειρά, για όποιον ίσως το πρόσεξε. Στο 2ο γύρο θα κοιτάξω να το διορθώσω αυτό… Ας πάμε στο κυρίως θέμα τώρα.

Ήρθε η σειρά της Σάρας λοιπόν. Τι να πει κανείς για αυτή τη μικρή ντίβα; Με την καλή ή με την κακή έννοια ντίβα; Εγώ θα έλεγα με την καλή, αλλά γούστα είναι αυτά... Πάντως διάβασα ότι είναι και καλή αφέντρα, για όποιον ενδιαφέρεται, το πιστεύω απόλυτα... Την πρώτη φορά που την είδα να κάνει πασαρέλα μαζί με Μαρίνα και Αναστασία, τα σχόλια μου στο φίλο μου τον Κώστα ήταν τα εξής: "βυζάκι γύρω στο 2, πολύ αφράτο, σαν να ήταν από πλαστελίνη. Δέρμα απαλό σαν μωρού και λευκό , και... το κορυφαίο, μόλις γυρίζει από πίσω, ένα ποπουδάκι για φίλημα. Μεγάλο, πλατύ, αλλά όχι με την κακή έννοια, πολύ μαλακό φαινόταν, είχε και ένα τατού λαγουδάκι από τη μία πλευρά..." Εκείνη τη φορά τελικά πήρα την Αναστασία, για λόγους που εξηγώ στην αντίστοιχη κριτική.


Δανειζόμενος για άλλη μια φορά τη ηλεκτρονική επικοινωνία με το φίλο μου τη μέρα της συνάντησης, η περιγραφή μου για τη συνάντηση με τη Σάρα είναι η εξής:

Πήγα για τη Σάρα την Τετάρτη το απογευματάκι. Δεν είχε κόσμο. Γενικά η αλήθεια είναι ότι τον πιο πολύ κόσμο έχει την Παρασκευή από ότι έχω καταλάβει, ενώ το μεσημεράκι, όπως είναι λογικό, έχει νέκρα. Η τσατσά αυτή τη φορά ήταν διαφορετική από ότι τα πρωινά που είχα πάει άλλες φορές. Πιο πρόσχαρη αλλά όχι τόσο εξυπηρετική εκείνη τη φορά, αφού δε μου πρόσφερε κάτι. Τέλος πάντων. Εκείνη την ώρα ήταν Αλεξάνδρα και η Σάρα. Της λέω ότι την Αλεξάνδρα την έχω ξαναπάρει, ήθελα τη Σάρα. Με στέλνει να περιμένω στο δωμάτιο 4, το οποίο είναι το δωμάτιο που έχει έναν έξτρα χώρο για τους φετιχιστές, με μια ολόκληρη ντουλάπα με εργαλεία (δονητές, χειροπέδες, αλυσίδες κλπ κλπ), ένα πάγκο "βασανιστηρίων" και ένα "Χ" για να σε δένουν. Όχι ό,τι πιο φιλικό μέρος για μένα, αλλά σίγουρα άλλοι θα το λάτρευαν. Εγώ πάντως θα προτιμούσα ένα απλό δωμάτιο, καθότι νορμάλ παιδί ακόμα . Στο δρόμο προς το δωμάτιο πέρασα από το δωμάτιο 3 και εκείνη την ώρα έβγαινε η Αλεξάνδρα. Με βλέπει, με αναγνωρίζει, μου χαμογελάει και χαιρετιόμαστε. Της λέω: "σήμερα θα σε στεναχωρήσω γιατί έχω κάνει άλλα σχέδια". Μου χαμογελάει πάλι και μου λέει δεν πειράζει. Της λέω: "άλλη φορά" και μου λέει: "ναι" χαμογελώντας. Μου δίνει ένα φιλί στο στόμα και φεύγει. (Με την Αλεξάνδρα είχα βρεθεί 5 μέρες νωρίτερα, θα γράψω για αυτό σε άλλη κριτική). Μπαίνοντας στο δωμάτιο 4 λοιπόν, και όντας πολύ εξοικειωμένος πλέον με το χώρο, κάνω το ντουζάκι μου και ξαπλώνω να περιμένω τη Σάρα, η οποία είχε μπει σε άλλο πελάτη την ώρα που είχα φτάσει. Η αναμονή ήτανε μικρή, λιγότερο ίσως από 15 λεπτά, πράγμα όμως καλό και κακό, διότι σήμαινε για μένα πως η κοπέλα είναι λίγο "ξεπέτα", πράγμα που ευτυχώς δεν αποδείχτηκε με μένα και τόσο...Νομίζω... Βέβαια, οκ, όλα τα κορίτσια του στούντιο κοιτάνε πως θα σε ξεπετάξουν γρήγορα σχετικά, σε 15-20 λεπτά το πολύ, για να μη χάσουν τον επόμενο πελάτη. Είναι στη λειτουργία του στούντιο αυτό και το κατανοώ. Μετά από 10-15 λεπτά λοιπόν, ακούω τις γόβες της Σάρας έξω από το δωμάτιο. Μπαίνει μέσα και μου λέει: "Γεια σου μωρό μου. Περίμενες πολύ;" "Όχι" της λέω και την κοιτάω καλά καλά, γιατί δεν πίστευα στα μάτια μου τι ωραίο κορμί που είχε. Μου λέει μετά (με ελαφρύ νάζι πάντα): "Αχ, έχει κολλήσει κόλλα στα δάκτυλα μου" και μου βάζει το χέρι στα όμορφα δακτυλάκια της, σε πόδια και χέρια και κάποια από αυτά κολλάγανε ελαφρά. Μου είπε ότι έπαιζε με την κόλλα, με ένα ύφος ένοχου μικρού παιδιού και της είπα ότι δεν πειράζει. Σηκώθηκε πάνω στο κρεβάτι να βγάλει τα εσώρουχα και το θέαμα ήταν εκπληκτικό. Όπως είχε πει και η τσατσά, κορμί φιδίσιο πραγματικά. Ένα πλάσμα γύρω στο 1,70, με τα τακούνια πολύ παραπάνω φυσικά, σχετικά αδύνατο και σφικτό, μόλις 20 χρονών, με μακριά ξανθά μαλλιά. Οι φωτογραφίες την αδικούν λίγο. Κάποια στιγμή τη ρώτησα αν γυμνάζεται και μου λέει ότι γυμναζότανε παλιά. Λίγη ώρα μετά καθώς γυρνάει ξαπλωμένη να πάρει το προφυλακτικό από το κομοδίνο, βλέπω το σφριγηλό ποπό της με το τατού λαγουδάκι και δεν μπορώ να αντισταθώ να μην το φιλήσω και να μην το χουφτώσω λίγο. Πριν φτάσουμε εκεί όμως, να αναφέρω ότι, με το που γδύθηκε το κορίτσι και ξάπλωσε, ήθελε γλείψιμο... Πολύ ευχαρίστως εγώ, γιατί το γλείψιμο είναι πάντα ένας ωραίος τρόπος να νιώσεις ότι γεύεσαι ένα πραγματικά όμορφο κορμί, και να χουφτώσεις ταυτόχρονα τα υπέροχα πόδια και τον ποπό. Ήτανε πολύ καθαρή σε εκείνο το σημείο και μύριζε πολύ ωραία (δυστυχώς η μόνη από όσα κορίτσια δοκίμασα). Δεν είχε και τρίχες ευτυχώς, ήταν πολύ τρυφερό το "γατάκι" της. Μου λέει "γλύφεις πολύ ωραία, στο έχουνε πει;". Εκείνη την ώρα ήμουνα έτοιμος να πω "ναι", αλλά σκέφτηκα ότι αυτό φαίνεται πολύ ψωνίστικο, ακόμη και να το πεις σε μια πουτάνα, όποτε απλά χαμογέλασα. Μου ζήτησε να της γλείψω τις ρώγες της όση ώρα αυτή θα το τρίβει με το χέρι της, έως ότου να τελειώσει. Μετά από αυτό λοιπόν, πήρε το προφυλακτικό και μου το έβαλε να μου πάρει πίπα. Εκεί δυστυχώς δεν τα πήγε πολύ καλά. Μου φάνηκε ότι η πίπα της ήταν αρκετά χλιαρή, ίσως έπρεπε να ζητήσω χωρίς προφυλακτικό άλλη φορά για καλύτερη αίσθηση. Τέλος πάντων. Σκέφτηκα να της ζητήσω να κάνουμε 69 τουλάχιστον, μήπως λόγω του ταυτόχρονου γλειψίματος βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά δεν άλλαξε κάτι. Δεν πειράζει. Άλλωστε το κορίτσι είναι να το περιποιείσαι και όχι να σε περιποιείται... Της λέω να κάνουμε σεξ ξεκινώντας να ανέβει αυτή πάνω. Ευτυχώς που η κοπέλα ήταν τόσο καύλα στο σώμα, γιατί μετά από τη χλιαρή πίπα, αν ήταν καμιά άλλη θα είχα ξενερώσει αρκετά και δε θα μπορούσα να πηδήξω. Η θέα όσο ήταν από πάνω μου ήταν φοβερή, καθώς και απο βυζάκι σκίζει. 2αρι μεν αλλά ωραίο σχήμα και με ωραία ρώγα από όσο θυμάμαι. Χούφτωνα ποπό, πόδια και στήθος και το ανεβοκατέβασμα της ήταν αρκετά καλό, οπότε η κατάσταση βελτιώθηκε πολύ. Μετά γύρισε αυτή από κάτω για να ανέβω εγώ και συνεχίστηκε η ωραία φάση για λίγο, αλλά... αντί να τελειώσω μετά από λίγο έπεσα κάπως. Δε νομίζω πως έφταιγε η κοπέλα, μάλλον εικάζω ότι έπεσα λόγω του δυνατού κλιματισμού στην πλάτη μου και κρύωσα( Λίγες μέρες μετά που ξαναπήγα, αφού την ξαναπάτησα με Μαρίνα, το χαμήλωσαν). Και η κοπέλα δεν κατάλαβε αμέσως ότι ξενέρωσα και νόμιζε ότι τελείωσα. Τέλος πάντων, εγώ έτσι κι αλλιώς τελειώνω κάπως αργά, ειδικά όταν έχω το άγχος του χρόνου, για αυτό όταν δεν μπορώ να τελειώσω μέσα, τελειώνω με το χέρι (και με τη βιασύνη που έχουν τα κορίτσια στο στούντιο, αν δε ζητήσω μια φορά διπλή δόση δε με βλέπω να τελειώνω ποτέ μέσα πάνω σε αυτό το τέταρτο-20λεπτο). Ψιλοπαρεξηγήθηκε η κοπέλα που ξενέρωσα, αλλά οκ, έκατσε δίπλα μου και με χάιδευε ελαφρά στο σώμα ώσπου να τελειώσω, λέγοντας μου πως πρέπει να τελειώσω καλά, για να ξέρει ότι έχω περάσει ωραία. Αφού τελείωσα, τη χαιρέτησα και έφυγε κι αυτή βιαστικά. Παρότι εκείνη την ώρα, πίστευα ότι δεν είναι μια από τις καλύτερες εμπειρίες μου, από τότε το κορμί της με στοιχειώνει τα βράδια και τη φαντασιώνομαι συνεχώς. Αυτή είναι η διαφορά για μένα της καλής εμφάνισης και των καλών υπηρεσιών: αν η κοπέλα κάνει καλό σεξ αλλά είναι μέτρια σε εμφάνιση, τελειώνεις και νιώθεις τέλεια, αλλά κρατάει λίγο, και σπάνια το θυμάσαι μετά από καιρό. Όταν όμως η κοπέλα είναι τέλεια σε εμφάνιση, ακόμα κι αν είναι μέτρια στο κρεβάτι (που για τη Σάρα δεν είμαι σίγουρος), τη φαντασιώνεσαι για καιρό και σκέφτεσαι ότι ίσως με κατάλληλη μεταχείριση μπορούσες να περάσεις ακόμη πιο καλά την επόμενη φορά.

Μμ... κλείνοντας για τη Σάρα να πω ότι σίγουρα είναι μες στις πρώτες προτιμήσεις μου για τις επόμενες φορές και ότι την επόμενη φορά θα της κάνω ακόμα περισσότερο γλείψιμο αφού της αρέσει τόσο. Και πραγματικά όποιου δεν του αρέσει η απόλυτη υποταγή σε ένα θεσπέσιο κορμί όπως αυτό, καλύτερα να επιλέξει άλλη κοπέλα.

Παιάνες θριάμβου σαλπούν στόν χώρο τούτο
και έγω χάνομαι σε άνταριασμένους και φουρτουνιασμένους ώκεανούς ,
μέ έκρήξεις φωτός σέ πολύχρωμες άκτίνες !!!!!!!!!!!!!!!!!

...... Δέν θά πώ ψέματα , τήν είχα στό μυαλό μου .......
Η παρουσία της άποκλείεται να άφήνει άσυγκίνητο άρσενικό, ( ή και θηλυκό ) πόσο μάλλον έμένα πού πληροί τις έμφανισιακές μου άπαιτήσεις, είναι άπό τά άτομα πού μάς θυμίζουν ότι ύπάρχει όμορφιά.

Παρά την είκόνα σεμνοτυφίας καί τάξης που παρουσίαζε
στήν πρώτη μου έπίσκεψη ,τό πάρτυ τού Κάιζερ ξεκίνησε !!!!!!!

Ό κύβος έρίφθη μετά άπο προσταγή τής άνυπέρβλυτης έλαφίνας........

Είναι ένα κορίτσι , πού άκόμα καί τώρα πού γράφω κομμάτια άπό τό άλαβάστρινο κορμί της έχουνε μπολιάση τό σώμα μου... καί κομμάτια άπό τήν φιδίσια γλωσσίτσα της διεγείρουν άκόμα πιό πολύ τά όρμονικά μου ένδιαιτήματα......

Δέν ξέρω άν ήταν δασκαλεμένη άπό τόν καλό μου φίλο cheyeen άλλά ήταν πολύ ζεστή καί φιλική καί στό σαλόνι άλλά καί μέ τή είσοδό της στό δωμάτιο, όπου κατευθείαν οί φιλοφρονήσεις έκατέρωθεν διεκόπησαν ξαφνικά , καί ένας παθιασμένος έναγκαλισμός έκατέρωθεν γκρέμισε ταμπού καί ντροπές, τά σώματά μας τρελά άπό τήν παραφροσύνη άναζητούσαν σχισμές ύγρής διήσδησης , όπου τά χείλια μου χορεύαν βάλς στό ύγρο μουνάκι , καί τά δικά της καραμέλωναν τό μικρούλι μου ( 6 πόντους ) πουλάκι.....

Ένιωθα ότι ήθελα νά χύσω άλλά προσπαθούσα νά κρατηθώ γιατί δέν ήθελα νά τελειώση αύτή ή έμπειρία ...... έλα γλύψε με , βάλε βαθειά τήν γλώσσα σου .. πόσο μέ καυλώνης μωρό μου , φωνές, κραυγές ένας μαυρος χαμός............ όταν ό τυφώνας ήρθε άπό πάνω μου ή καύλα μου ήταν άπίστευτη καί ένιωθα ότι ή Σάρα μού γαμμάη τό μυαλό καί όχι τό σώμα , ό πούτσος μου σκληρός έψαχνε νά βρή τοίχο νά βάλη τά έκρηκτικά .........

Έχωντας χάση τήν αίσθηση τού χρόνου , μέ ένα παράξενο κούνημα έπήλθε τό μοιραίο..

Σταματώ τήν άφήγηση , έχω καυλώση δέν μπορώ άλλο !!!!

Τά σέβη μου κυρία μου !!!!

Υ.Γ 1 Σάρα top gun τά πάντα όλα !!!!!!!

Υ.Γ 2 Σέ όλα παίρνη 10 !!!!!!

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθουμε ότι η Μοίρα, μας επιφυλάσσει εξαίσιες χαρές και λεπτές ηδονικές συγκινήσεις. Ένα τέτοιο προαίσθημα είχα το απόγευμα της Τετάρτης, περνώντας την πόρτα του στούντιο Φυλής 104.

Την Σάρα την είχα γνωρίσει φευγαλέα λίγες μέρες πριν στο σαλόνι του στούντιο. Είναι μια νεαρή κοπέλα, ψηλή, αδύνατη, με πολύ ωραίες σωματικές αναλογίες (ειδικά στην...πίσω πλευρά της) και απαλά μακριά μαλλιά με ξανθές ανταύγειες.
Είναι ένα δροσερό πλάσμα που σου δίνει την εντύπωση πως έχει διατηρήσει τον εαυτό της αμόλυντο από αυτόν τον κόσμο.

Βγήκε στο σαλόνι topless και με χαιρέτησε με ένα γλυκό μα και ταυτόχρονα πονηρό χαμόγελο. Η πρώτη "νότα" αντήχησε ολοκάθαρα στο χώρο! Πολύ ψηλά! Οι λεπτές αποχρώσεις αυτού του ήχου προμήνυαν κάτι φίνο και εξαιρετικό. Η πρώτη αυτή δοξαριά του πόθου, μου αποκάλυψε πως είχα μπροστά μου ένα εξαίσιο "βιολί". Ένα αυθεντικό, ένα γνήσιο Stradivarious!!!

Δε δίστασα ούτε δευτερόλεπτο. Το δωμάτιο τρία με περίμενε. Ξεντύθηκα αμέσως και περίμενα με μεγάλη αγωνία. Μερικά λεπτά αργότερα ήρθε κι η Σάρα.

Στην αρχή τα πράγματα ξεκίνησαν χαλαρά αλλά άκρως ερεθιστικά. Απαλά φιλιά και τρυφερά αγγίγματα παντού. Το δέρμα της απαλό. Σα Βενετσιάνικο βελούδο! Το σώμα της σε καλεί να το εξερευνήσεις, χιλιοστό το χιλιοστό. Τα χείλη και τα δάχτυλα μου αναζητούσαν απεγνωσμένα να ακουμπήσουν το κορμί της.
Το κρεβάτι μας καλούσε για να μας κρύψει στην αγκαλιά του. Ακόμη κι εκεί όμως τα χείλη μου δεν μπορούσαν να την αποχωριστούν και να μείνουν έστω και για ένα δευτερόλεπτο μακριά από το σώμα της. Τα δάχτυλα μου διέτρεχαν το γυμνό κορμί της απαλά ξανά και ξανά, σαν το πινέλο που απλώνει προσεκτικά το λαμπρό βερνίκι πάνω στο ξύλο από έλατο που σχηματίζει την αριστουργηματική σιλουέτα ενός τέτοιου "οργάνου".
Οι "χορδές" της δε δίστασαν να δονηθούν, παράγοντας έναν καθαρό, κρυστάλλινο ήχο γεμάτο από ηδονή! Το δωμάτιο γέμισε από νότες κάθε είδους, σε όλων των τόνων τις εντάσεις. Αμέτρητες νότες πάθους που σαγηνεύουν το μυαλό, οξύνουν το πνεύμα και χρωματίζουν ζωηρά την φαντασία!
Η εισαγωγή έλαβε τέλος. Η μουσική παραμέρισε και το κυρίως πιάτο ήταν έτοιμο για να σερβιριστεί!

Εκεί τα πράγματα αγρίεψαν λιγάκι. Η Σάρα πήρε την κατάσταση στα χέρια της κι οι ρυθμοί επιτάχυναν ανεξέλεγκτα, εκτοξεύοντας το πάθος σε δυσεθεώρητα ύψη!
Τοποθέτηση του προφυλακτικού και το στοματικό της με έστειλε κατευθείαν στον Παράδεισο!
Η περιποίηση της στα @@ μοιάζει με την κορύφωση μιας άριας! Νομίζω πως σε εκείνο το σημείο ένιωσα να χάνομαι, να σβήνω, να λιώνω και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αυτή η ενασχόληση της με το συγκεκριμένο σημείο, αιχμαλώτισε τόσο ολοκληρωτικά όλο μου το είναι, που από εκείνο το σημείο και μετά, νομίζω πως έχασα κάθε επαφή με το περιβάλλον!

Στη συνέχεια αλλάξαμε μερικές στάσεις, με την απόδοση της να κρίνεται ως κορυφαία στα τέσσερα (αντέχει στο δυνατό σφυροκόπημα) και επιστρέψαμε από εκεί που ξεκίνησαν όλα. Τα χείλη μου να συναντούν ξανά και ξανά το βελούδινο της δέρμα, σε κάθε σημείο του μοσχομυριστού σώματος της!

Συνοψίζοντας θα έλεγα πως η Σάρα είναι ένα απίστευτα κομψό πλάσμα, που η αριστοκρατική της κατασκευή μπορεί να σε οδηγήσει σε μέρη που θα μπορέσεις να γνωρίσεις την κάθε όψη του Έρωτα!

Η όλη συμπεριφορά της με ενθουσίασε και ένιωσα σα να άγγιξε κάποια μυστική χορδή που ήταν καλά κρυμμένη μέσα μου. Το πάθος που μπορούμε να ζήσουμε στη γλυκιά αγκαλία ενός τέτοιου πλάσματος, είναι η πιο δυνατή συγκίνηση στη ζωή!



Υ.Γ. Τα όσα συνέβησαν στο τέλος είναι κάτι που θα μείνει ανάμεσα σε μένα και στην Σάρα. Κάποια πράγματα είναι για να μένουν μόνο μεταξύ δύο ανθρώπων. Ειδικά αν αυτοί οι δυο άνθρωποι μοιράζονται μια απόλυτα προσωπική τους στιγμή.

........Μετά άπο ένα όχι καί τόσο καλό άπόγευμα Σαββάτου , άπό τούς έκωφαντικούς ήχους
τού Leo (τρομάρα του) τό θρυλικο καί συνάμα καυτό διδυμο .... Cheyenn - Kομμούνι
άναφώνησαν........
Padron ήρθε ή ώρα νά γνωρίσης τό Μέλλον ....
Μετά άπο είκοσι λεπτά ...... βρέθηκα νά κάθομαι σέ έναν άπό τούς καναπέδες
τού λίκνου τής κόκκινης Άθήνας φυλής 104 !!!!
Η πρώτη διερευνητική γνωριμία μέ τό ζεστό χώρο, έγινε μέ τήν κεραυνοβόλο
ματιά τής πριγκίπισσας Κέλλυς με μοναδικό σκοπό νά μέ πλανέψη σέ άχαλίνωτες φαντασιώσεις καί καυτές πραγματικότητες .
Όλα γίνανε σχεδόν άστραπιαία καί ή τρίλεπτη άναμονή στό δωμάτιο φάνηκε αίώνας,
καί ξάφνου ή όμορφη πλευρά της ζωής έμφανίσθη προτρεποντάσε νά παραδοθείς .......
Το χαμόγελό της καί τά μαύρα της μαλλιά ύπόσχονται το μέλλον ...
Σιγά σιγά, ξεθαρρεύει, γίνεται προκλητική, καί στό μισοσκόταδο πού κυριαρχεί, με τρώει όχι μόνο με τα μάτια της, αλλά και με τη γλώσσα της , και σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι σε μία έρωτική παραζάλη μέ κραυγές πάθους έκατέρωθεν, καί νιώθω να βυθίζομαι σέ ένα πέλαγος ψυχικής εύεξίας, πού προκαλείται άπό την έντονη ύγρή πεολειχία ...
Εχω δωθή καί άφεθή παρ΄όλα αύτά βρίσκω ξανά τίς αίσθήσεις μου καί λέω σέ παρακαλώ σέ ίκετεύω σταμάτα γιατί θά τελειώσω , καί ξεκινώ ένα παθιασμένο tracing άπό τήν
κορυφή ώς τά νύχια ...... σέ θέλω μέσα μου φωνάζη ή κλαίουσα Σειρήνα καί χωρίς
νά τό καταλάβω μέ μιά καί μόνη κίνηση βρίσκεται άνωθεν σέ έναν ξέφρενο καλπασμό.....
......... Φωνάζω , φωνάζω δέν άντέχω θά σε χύσω μωρό μου , καί ξάφνου μού λέη
δέν κατάλαβες anjikie καλά στήν κωλάρα μου θά χύσης..... καί βάζη στό χέρι μου κρέμα
καί μου λέη ......... έλα μωρό μου φτιάξε μου τόν κώλο.......... ό παράδεισος καυτός
σάν τήν κόλλαση καί ό πούτσος μου δοξάρι νά ένορχηστρώνη τό θρόισμα τής φωτιάς ..

Η έλληνική γλώσσα παρ'όλο πού είναι πολύ πλούσια, δυστυχώς σέ αυτή τήν περίπτωση, άδυνατεί νά άποτυπώσει τά συναισθήματα πού αποκομίσα άπό αύτόν τόν έπίγειο παράδεισο , πού λέγεται Κέλλυ !!!!!!!!

Υ.Γ 1 Έπειδη είμαι νέο μέλλος τό σύστημα δέν μέ άφήνη να βάλω σέ βαθμό
τά πρέποντα ( δηλαδη 10 ) σέ όλα !!!!

Υ.Γ 2 Τιμή συνεύρεσης 100 εύρώ !!!!