Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μετά από ένα μεγαλοπρεπές άκυρο που έφαγα στα γνωστά στέκια της Κασσάνδρας, είπα να κατηφορίσω στου Πάτση μην πάει χαμένη η βραδιά.

Το μαγαζί είναι τόσο κάρφωμα, στη μέση πολυσύχναστου δρόμου και κραυγαλέα τονισμένο, που τα 4-5 δευτερόλεπτα που περίμενα μέχρι να ανοίξει η πόρτα μου φάνηκαν αιώνας. Βάλτε ότι και το δωμάτιο δεν έχει καν νιπτήρα και βολεύεσαι με μωρομάντηλα, ε, στο θέμα "χώρος" έχουμε πρόβλημα. Τουλάχιστον μου φάνηκε καθαρό και περιποιημένο.



Στην ταμπακιέρα: Τη Νικολέτα την ήξερα μιας και την έχω ξαναδοκιμάσει στο Φυλής 104, οπότε πρόκειται για στανταράκι. Με θυμόταν κι αυτή. Όμορφη κοπέλα είναι (από Τσεχία είναι άλλωστε, δεν γίνεται να'ναι άσχημη), φιλική, και αν έχεις όρεξη, θα περάσεις καλά μαζί της. Δεν έχει αυτό το κάτι που θα σε κάνει να τη θυμάσαι για πάντα, αλλά δεν κλαις και τα λεφτά σου. Εγγύηση για ένα average καλό πηδηματάκι δηλαδή.



Πήρα το απλό πρόγραμμα. Ξεκίνημα με χαδάκια και φιλάκια στο στήθος, πίπα μάλλον αδέξια, αλλά εγώ ασχολούμουν με το να χαιδεύω τα όμορφα βυζιά της και τη βελούδινη πλάτη της, πρόθυμη στην εναλλαγή στάσεων (5-6 συνολικά). Είπαμε, για να περάσεις καλά μαζί της πρέπει να έχεις ο ίδιος όρεξη. Από πρωτοβουλίες μην περιμένετε. Θυμίζει περισσότερο τη γλυκία πρωτοετή στο πανεπιστήμιο που στο σεξ θέλει καθοδήγηση (άσχετα αν η συγκεκριμένη έχει μάλλον γράψει αρκετά χιλιόμετρα). Όταν τη βάζεις στα 4 όμως, η θέα είναι όντως απολαυστική. Τελείωμα με αυτή από πάνω, ένα "καλό βράδι" και τέλος.



Καλό στανταράκι αν ξεμένεις, αλλά όχι τοπ-κλας επιλογή.