Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όσοι βολτάρετε στους δρόμους των κόκκινων φαναριών γνωρίζετε και την Κάρλα. Όμορφη κοπέλα ωραίο κωλαράκι και βυζάκι. Μελαχρινή γλυκιά πριν το δωμάτιο . Μέσα όμως, ξινή, ψυχρή, αμέτοχη . Όπου άκουγα ότι δουλεύει κάπου την απέφευγα, γιατί είμαι σίγουρος ότι τα ξέρει όλα και τα καταλαβαίνει , αλλά αδιαφορεί. Λοιπόν αδιαφορία και εγώ...
Κάνω ψιλό τσάρκα λοιπόν και μπαίνω στο 1ο από τα 3δυμα, και να σου η Καρλίτα μας , πεταχτούλα χαμογελαστή , ναι καλά λέω...
Έλα όμως που ακούω για κωλαράκι και μου γυρνάει το μυαλό. Βλέπεις κάποιες ξινές έξω και θες να τις δώσεις όμως το κωλάντερο στο χέρι ...αυτό ήταν, λέω τώρα θα δεις ...
Πλερουά και σκάει στο δωμάτιο. Οφείλω να πω πως αυτήν την φορά ήταν πιο ευδιάθετη με χαμογελάκια , αλλά η απόσταση, απόσταση ...
Αεροπίπα με καπότα τα γνωστά ....Κάρλα ....
Με ρωτάει μόνο κώλο ...λέω ναι , και εκεί πήρα το αίμα πίσω... από πίσω ....την γαμούσα ασταμάτητα και αλύπητα για ώρα δεν έβγαλε κιχ, ούτε γκριμάτσες , περιέργως βγήκαν και βογγητά και κάποια ναι ναι , μέχρι που τελείωσα ...
Το κατά ευχαριστήθηκα επειδή ήταν η Κάρλα, αλλιώς δεν έκανε κάτι σπουδαίο, απλά έκατσε και τον έφαγε ...
Κάτι σαν παιδικό γινάτι, κάτι σαν ''τώρα θα δεις'' , μου βγήκε.
Αν διαχειριζόταν καλά την ομορφιά της θα περίμεναν στα δωμάτια....είναι όμως ξυνόμουνο ...και πας με αυτήν την συνθήκη ...αλλιώς μην.....