Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μόλις επέστρεψα από το εν λόγω σπίτι και, προκειμένου να ενημερώσω όσο καλύτερα μπορώ τους συναγωνιστές, ας με συγχωρέσει ο νέος ιδιοκτήτης του site (καλό ξεκίνημα παρεπιπτόντως) αλλά η κριτική θα είναι κάπως μεγάλη. Φτάνω στο σπίτι, παρκάρω απ'έξω (στις τρεις το ξημέρωμα) κι ανεβαίνω. Σκάει η τσατσά κι αρχίζει το γνωστό ποιηματάκι. Εμφανίζεται και η Καρολίνα καπάκι. Μου άρεσε πολύ μπορώ να πω. Μου θύμισε λίγο milfακι στο πρόσωπο, σώμα φοβερό και τρομερό, μεγάλο (και βαρύ όπως διαπίστωσα αργότερα) βυζί και ωραίος πάτος. Τέσπα, πληρώνω τη μαντάμ και μπαίνω στο δωμάτιο. Και κάπου εδώ αρχίζει το μυστήριο... Ταυτόχρονα με εμένα μπήκε σε ένα άλλο δωμάτιο ένα παλικάρι. Μου είπε η τσατσα ότι θα τελειώσει με αυτόν και θα έρθει σε εμένα σε λίγο, λέω κι εγώ εντάξει, θα περιμένω κανά εικοσάλεπτο. Ρε παιδιά ειλικρινά, φοβερή αίσθηση του χρόνου δεν έχω, αλλά ζήτημα να πέρασαν 7 λεπτά και σκάει μύτη η Καρολίνα. Της λέω γρήγορος ο προηγούμενος? Όχι μου λέει κανονικά έκατσε. Πόσο ήθελες να κάτσει? Κανά μισάωρο? Όλα αυτά βέβαια με το χαμόγελο στα χείλη και πολύ ευγενικά. Τι να το κάνω εγώ όμως που αγχώθηκα? Αρχίζουμε γλυψειματάκια, παίξιμο με τα χέρια, πίπα (σόρρυ αλλά με την ύπαρξη καπότας δεν μπορώ να ξεχωρίσω καλή από κακή πίπα οπότε δεν μπορώ να σας πληροφορήσω καταλλήλως) και μετά 69. Το 69 το πήρα πιο πολύ για να σιγουρέψω ότι θα με αφήσει να παίξω με δάχτυλα (μιας κι έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξαναγλύψω "εργαζόμενη") αλλά... Όυτε να το ακούσει δεν ήθελε. Τι διάολο? Βρώμικα νύχια νόμιζε ότι είχα? Τεσπα, ανεβαίνει πάνω μου. Εκεί όλα καλά. Και καλό κούνημα και απ'όλα. Περνάμε σε ιεραποστολικό και μετα στα τέσσερα όπου, μιας κι ένιωσα ένα απότομο κύμα καύλας, αποφάσισα να μην μπω αλλά απλά να χαζέψω και να "δουλέψω" μόνος μου. Ε, μετά από κανά δίλεπτο τελείωσα. Γυρνάει με μία απορία και μου λέει "δε σου αρέσει μουνί μου?" της λέω μια χαρά είναι αλλά με βιασύνη δεν μπορώ. Εκεί τρελάθηκε ( με τη θετική έννοια). Μα εγώ δε βιάζομαι μου λεει και γιατί αγχώθηκες και γιατί βιάστηκες κλπ κλπ. Τελοσπάντων αρχίζουμε λίγο κουβεντούλα κι εκεί γονάτισα. Τρομερά ευγενική και γλυκιά. Δεν κόλωσε να μου πει απο που είναι και τι έκανε στην πατρίδα και περάσαμε ένα δεκάλεπτο τσιγάρου λέγοντας τέτοια. Με τα πολλά εμφανίστηκε ένας συναγωνιστής, μου λέει χίλια συγνώμη καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνω της λέω. Τη χαιρέτησα κι έφυγα. Πριν φύγω όμως ακούω τη μαντάμ που παρουσιάζει την Καρολίνα στον άλλον και λέει "Αυτή είναι η Καρολίνα. Είναι όμορφη και καλή από παντού. Άπο μπρος από πίσω...". Εκεί τα'χασα. Τι διάολο? Στο πηγάδι κατούρησα εγώ και δε μου είπε για κώλο? Κάπου εκεί έληξε το όλο θέμα. Σύνοψη: καλή στο κρεβάτι (αν εξαιρέσουμε το ζήτημα δαχτύλων, το οποίο βέβαια μετά μου δικαιολόγησε σε φάση συγνώμη που δεν άφησα αλλά μπλα μπλα μπλα), ευγενική, συμπαθέστατη και πολύ όμορφη. Το πρόβλημα είναι ότι μετά από την πληθώρα παρεξηγήσεων που εξήγησα παραπάνω εγώ δεν μπόρεσα να το απολαύσω όσο θα ήθελα. Μια δεύτερη ευκαιρία θα της δώσω σίγουρα και τότε βλέπουμε. Καλές γιορτές σε όλους εύχομαι και καλή χρονιά!!!