Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη βράδυ. Στην ψαροταβέρνα "Ο Κόλλιας" το νεκρόδειπνο που παρατίθεται στη μνήμη του μακαρίτη του Αντωνάκη βρίσκεται στα τελειώματα. Προτού αποχωρήσω για να αφήσω όσους έχασαν τον "δικό τους άνθρωπο" να ξεκουραστούν και να ηρεμήσουν, πλησιάζω την χήρα για τα δέοντα.

-Εγώ: Θα ήθελα για ακόμα μια φορά, να σας εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια. Ο Αντώνης εκτός από εξαίρετος ως οικογενειάρχης, ήταν και εξαίρετος ως φίλος. Η μνήμη του θα παραμείνει άσβεστη στην καρδιά μου. Ήταν θαυμάσιος άνθρωπος ο μακαρίτης.

-Χήρα: (με αναφιλητά) Ν-ν-ναι-αι-αι... Ή-ή-ήταν το παλικάρι μου-ου-ου....

Ομολογώ πως η απάντησή της με κατέστησε αμήχανο. Παλικάρι ο Αντωνάκης; Ας έλεγε : "Ν-ν-ναι-αι-αι.. Ή-ή-ήταν ο καλός μου-ου-ου" ή ακόμα καλύτερα: "Ν-ν-ναι-αι-αι.. Ή-ή-ήταν", σκέτο. Αλλά παλικάρι; Πόσο παλικάρι μπορεί να είναι κάποιος μετά το τρίτο εγκεφαλικό, με πάρκινσον, άνοια, και στα 80φεύγα του; Στεκόμουν εμπρός της αμήχανος, προσπαθώντας να συνέλθω από τον αιφνιδιασμό και να της απαντήσω κάτι χαριτωμένο, αλλά πριν προλάβω, ήρθε το συμπλήρωμα, το οποίο και με καταρράκωσε.

-Χήρα: (χωρίς αναφιλητά) Ευχαριστώ. Εύχομαι και σε εσάς, (και πάλι με αναφιλητά) κ-κ-καλή ψυχή να παραδώσετε-ε-ε.

Όπως θα αντιλαμβάνεσθε, μετά από αυτό το γεγονός, η ανάγκη μου να νιώσω ζωηρός και ακμαίος, ήταν έντονη. Εποχούμενος λοιπόν προς αναζήτηση διεγερτικού και καθώς διέσχιζα την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου, έφερα στο νου μου την Σοφία. Έτσι λοιπόν σταμάτησα στο πορνείο που βρίσκεται στον αριθμό 40.

Στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων, πού έχει δεχθεί μεν κάποιες καλλωπιστικές παρεμβάσεις (όπως και οι κρεβατοκάμαρες), αλλά που δεν καταφέρνουν δε να σώσουν την κατάσταση, συνεχίζοντας να παραπέμπουν σε πορνείο υποδεέστερης κατηγορίας, η ευγενική επιστάτης με πληροφόρησε πως το διεγερτικό Σοφία ήτο απασχολημένο σε “μεγάλο” πρόγραμμα, και μου παρουσίασε τα διεγερτικά Τάνια, Μπία και Ανίσα. Για να μην πολυλογώ, επέλεξα την Ανίσα.

Μετρίου αναστήματος , με σκουρόχρωμη επιδερμίδα και μακριά μελανά μαλλιά, η Ανίσα μπήκε ευδιάθετη στο δωμάτιο και αφού ανταλλάξαμε τα τυπικά ξάπλωσε δίπλα μου. Το στήθος της φυσικό με μεγάλες σκούρες θηλές, τα οπίσθια της καθώς και η κοιλιακή της χώρα, ελαφρώς τροφαντά με ορατά κάποια σημάδια από "σπασίματα" του δέρματος, το αιδοίο της σκουρόχρωμο με ευμεγέθη μικρά χείλη, όλα αρκετά χαλαρά παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας της.

Εκ δευτέρας όψεως (η πρώτη όψη στην αυτοεπίδειξή της) και εκ του σύνεγγυς, η Ανίσα δεν μου δημιούργησε την εντύπωση της επαγγελματίου πόρνης. Μου “έφερνε” περισσότερο σε τσιγγάνα (από αυτές που εισέρχονται στα εστιατόρια και προσπαθούν επιμόνως να πουλήσουν λουλούδια στους συνδαιτυμόνες) που για κάποιους ακαθόριστους προσωπικούς της λόγους, εργάζεται ως αναπληρώτρια σε συνουσιουργεία. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος για τον οποίο βρήκα την προσπάθεια που έκανε να μου παραστήσει την femme fatale, επιεικώς τραγική. Στην συνέχεια μου δόθηκε η ικανοποίηση να ολοκληρώσω της εικόνα της τσιγγάνας που είχα σκαρφιστεί, αφού είχα την χαρά να ανακαλύψω ότι της λείπουν μερικά δόντια, αφού είχα την αγαλλίαση να γευθώ το θεσπέσιο συνονθύλευμα από ιδρώτα, νικοτίνη και πατσουλί που ανέδιδε το δέρμα της και αφού είχα την ευτυχία να νιώσω να πλημμυρίζει τα ρουθούνια μου μια εξαίσια μυρωδιά από σως γιαουρτιού αρωματισμένη με σκόρδο, αγγούρι και άνηθο αναμεμειγμένη με μια λεπτεπίλεπτη ευωδία ζύθου, που ανέδιδε η ανάσα της . Δεδομένου του πολύ ρομαντικού και συνάμα ερωτικού κλίματος που είχε δημιουργηθεί, απέφυγα περαιτέρω ανούσιες χρονοτριβές σε προκαταρκτικές ενέργειες, πέρασα μόνος μου της προφύλαξη, και της τον έδωσα τάχιστα στο στόμα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, η τεχνική της ήταν πολύ καλή και η επαφή με την στοματική της κοιλότητα (ιδιαιτέρως με τις παρειές) ήταν κραταιά, θερμή και αισθαντική (ίσως σε αυτό να την βοηθά η έλλειψη των πλαγίων οδόντων, αλλά δεν είμαι σίγουρος). Κατόπιν την τοποθέτησα σε στάση συνουσίας με τον τρόπο των σκύλων, όπου στην αρχή προσπάθησε να “κλέψει”, αλλά με το πέρας του χρόνου δέχθηκε αγόγγυστα πλήρεις και σφοδρότατες διεισδύσεις μέχρι να καταφθάσει το επιθυμητό δι εμέ αποτέλεσμα, τουτέστιν η εκτόνωση.

Συμπερασματικά είμαι σε θέση να δηλώσω ότι το διεγερτικό “Ανίσα”, λειτούργησε μεν, αλλά μου άφησε δε κάποια αίσθηση ανολοκλήρωσης ομού με μια υφέρπουσα απέχθεια. Από την άλλη βέβαια θα μου αντιτείνετε πως όλα τα διεγερτικά έχουν και παρενέργειες. Γεγονός παραμένει πάντως ότι η αίσθηση που μου άφησε η συγκεκριμμένη συνάντηση δεν ήταν ό,τι καλύτερο και πως απείχε πολύ από αυτό που περίμενα. Τώρα που το σκέφτομαι... ίσως να έφταιγε η διάθεση μου... ίσως πάλι και να έπρεπε να επιλέξω κάποιο πιο δραστικό διεγερτικό.