Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο τιτλος για οσους γνωρισαν την αξέχαστη Λούση του La Femme.

Περασα να τη δω περισσότερο απο περιεργεια, μια που ο στοχος ειχε κλειδωσει απ το σπίτι, λιγο πιο κατω.
Βγήκε ενα μοντελο! Ψιλη, αδυνατη, μακρια μαυρα μαλιά, κι ενα λικνιστικο περπάτημα πανω στα δωδεκαποντα, που σιγουρα προυποθετει προυπηρεσια στην πασαρέλα.
Το στήθος της μικρό. Ποδια υπεροχα που τελειωναν σε μια επίσης υπεροχα θυληκη λεκάνη.
Το βλεμμα της δεν μπορεσα να το δω. Με μια επιδεξια κινηση, έκρυψε το πρόσωπο της με τα μακρια της μαλλιά, οταν πηρε τη στροφή μπροστα μου, κι απομακρυνθηκε μ ενα αγερωχο περπάτημα!
Υπεροψια η συστολή???
Αποφασισα να το διαπιστώσω απο κοντα.

Οσο περίμενα στο δωματιο, απ το διπλανο που ειχε σειρα, δεν ακουγόταν κιχ! Απολυτη ησυχία!
Ετοιμαζομουν μοιρολατρικα να πληρωσω το τιμημα της περιεργειας μου. Αναλογιζομουν με θλιψη τον σιγουρο σεισμο που θα ειχαμε προκαλέσει με την αρχική μου επιλογή, λιγο πιο κατω. Στο κατω κατω, μπορεί να ειναι καλη η ηχομόνωση σκεφτομουν. Τεχνικες αποριες σε δωμάτιο μπορντελου! Αν μη τι αλλο, σουρεαλιστικο.
Πριν προλαβω να υπολογισω το παχος του απαραιτητου πετροβάμβακα, ακουστηκε ηχος τακουνιων!!!
Εσκισα απελπισμενος τις σημειωσεις μου! Δεν εφταιγε η ηχομόνωση!
Δεν περασε ενα λεπτο, και ξανακουστηκαν, σχεδον απειλητικά, τα τακούνια.
Ουπςςςς!!!! Δεν πλυθηκε λιγο???? Ασυναισθητα εψαχνα την έξοδο κινδύνου...

Σε λιγο οι φοβοι μου, ευτυχώς διαλύθηκαν. Μπαινοντας, μου ειπε ευγενικα να περιμενω, εβγαλε τα περιτεχνα εσωρουχα, ζαρτιέρες, κορσεδες που φορουσε, και μπηκε στην ντουζιερα που πριν λιγο ημουν εγω. Πλυθηκε επιμελώς, χαριζοντας μου ανελπιστα ενα αισθησιακο show, σαν κι αυτο που οταν, πιτσιρικαδες, ανακαλυψαμε τι ειναι το πουλι μας, θα ριψοκινδυνευαμε ευχαρίστως για να απολαύσουμε.
Βγαίνοντας απ το ντους, την τυλιξα απαλα με την πετσέτα. Ηταν το πρωτο χαμογελο που μου χάρισε. Εμφανως συνεσταλμενη. Ευτυχώς εχω μια ιδιαίτερη επιδεξιοτητα να χειριζομαι τετοιες καταστασεις.

Η συνεχεια εξελίχθηκε απροσμενα καλα. Το ντροπαλο κοριτσι, στο κρεβάτι αφεθηκε απολυτα. Σαν τον ηθοποιό, που εδιωξε το τρακ οταν ανέβηκε στη σκηνη.
Τα ποδια της και τα χερια της τυλιχτηκαν γυρω μου. Οταν δε περιποιηθηκα την ευαισθητη περιοχη της, οι κραυγές της σιγουρα διαπερνουσαν μετρα πετροβάμβακα. Τα χειλη της αναζητησαν επιθετικα τα δικα μου. Το κορμι της σπαρταρουσε σ οποια σταση και να επιλεξαμε.
Ενα μονο απεφυγε επιμελώς να μου χαρισει: Το βλεμμα της!

Δεν ξερω αν ειναι βιαστικη η κριση μου, αλλα θεωρώ οτι ειναι οτι πιο καλο εχει εμφανιστεί στις βιλλες, μετα την Καντυ. Επίσης, σημερα μου αφεθηκε σαν ερασιτέχνης. Πολλες συντομα γίνονται επαγγελματίες και χανουν αυτην την φρεσκαδα.
Σε καθε περιπτωση, σημερα περασα υπεροχα και φυσικά θα επαναλαβω.

Φεύγοντας, καθοταν σταυροποδι στο καμαρακι της. Τοτε για πρωτη φορα σηκωσε το βλέμμα της και μου χαμογελασε....