Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το μοτέρ της καύλας ήταν στο ρελαντί, αλλά περνούσα Πέμπτη από την περιοχή.
Οι φωτογραφίες της Εμμανουέλας με είχαν ιντριγκάρει να διεκπεραιώσω την αλήθεια ή όχι ιδίοις όμασι το οποίο κι εγένετο.

Καταρχήν άπλετος χώρος στα πέριξ λόγω τοποθεσίας για να αφήσω το κάρο.
Από διακριτικότητα βέβαια -που δε βαθμολογείται επακριβώς- το συγκεκριμένο παίρνει πολύ χαμηλή αξία μιας και όλη η Αθηνών καθώς και τα πέριξ μαγαζιά, θαμώνες, γυρολόγοι, ξεκάρφωτοι, περιμένοντες λεωφορεία κλπ. σε μπανίζουν να μπαίνεις και να βγαίνεις από το θεραπευτήριο.
Ποσώς με ενδιαφέρει βέβαια το τι σκέφτεται ή μπορεί να σκεφτεί ο κάθε μαλάκας ή η κάθε κακογαμημένη.
Απλά το αναφέρω για όσους έχουν 2ες σκέψεις και τους τρώει η ηθικοπλαστική υπόληψις.
Για μένα όσο πιο διεφθαρμένος/-η τόσο το καλύτερο, τόσο το πιο ελκυστικό.

Πάμε πάρακάτω.
Μπαίνω (ψιλόβροχο αν κι είχα φάει πολύ νερό στη Θηβών προτύτερα) και η τσατσά ευγενέστατη με αυτό το ελαφρώς χαζεμένο/ χαμένο στυλ.
Με κερνάει νερό/ καφέ πιάνουμε και μια κουβέντα για το κλίμα...το γενικότερο κλίμα...το ειδικότερο κλίμα κι επιτέλους βγαίνει η πρώτη κορασίς, η Αλεσια (ή κάπως έτσι), ξερακιανή με μουτζούρες στο κορμί. Ξενερώνω με τα τατού και γενικά δε θέλω να έχει ίχνος μελανιού το κορμί που θα μισθώσω για την ευχαρίστησή μου. Κάνει η Αλέσια κάτι μα/ μου με οικειότητα, αλλά ντουβάριγλυκό εγώ, δεν ψάρωσα καθόλου.

Στην αναμονή για τον κυρίως στόχο που ήταν η μικρή Σέρβα.
Έρχεται και με το 1ο 2όλεπτο έχω ήδη το χέρι στην τσέπη. Υπόσχεση με το μάτι, σώμα που με τραβάει προσωπικά, ύψος για κρεββάτι, σαλονάρισμα με τακουνάκι να κτυπά, χαμόγελο ζεστό.
Ακούω το πρόγραμμά της κι επειδή ούτως ή άλλως γαρδούμπα δε με ενδιαφέρει, ούτε τα άφιλτρα (δεν παίζω με γυναίκες που βάζουν 10-20 βρωμοψωλές στο στόμα τους), ξεκίνησα για δωμάτιο.
Βγάζοντας το χαρτί μου λέει η κυρία της υπηρεσίας να της τα δώσω σε ένα σημείο που βλέπει μια κάμερα (??????????????), μα τι σκατά, εφορία είναι;
Τεσπά, δίνω, μπαίνω.
Σε λίγο έρχεται και το κορίτσι.
Χαμογελαστό, γλυκύτατη φάτσα, ωραίο στήθος με μεγάλη ρόγα, ξρυσιμένο και καθαρό,δίχως ελληνικά (δε με νοιάζει) και τουρλοκώλικο όπως το γουστάρω.
Δε θα αναφέρω λεπτομέρειες, απλά ότι για ότι ζήτησα υπήρξε κατάφαση με ιδιαίτερη καύλα από πλευράς της.
3 στάσεις με τον καθρέπτη να τρίζει από λαγνεία.
Το βγάλσιμο των παππουτσιών και το γδύσιμο ως highlight.

Γατουλίστικη GFE κατάσταση με κάποιες ιδιαιτερότητες που θα μείνουν μεταξύ μας, το σκέφτομαι για περισσότερο χρόνο με σκοπό να έχω επαναλήψεις μερικών συνταγών που ήταν ιδιαίτερα γευστικές και μου έχουν μείνει.

Θα προτιμήσω να την πάρω Μελαντίας μόνο και μόνο γιατί έχει μεγαλύτερους καθρέπτες.

Εν κατακλείδει, όλα έχουν ένα τέλος, εκτός από τα λουκάνικα που έχουν δύο.