Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η εμπειρία μου στον στίβο μου έχει διδάξει τα τελευταία χρόνια ότι τα πιπίνια είναι μεγάλο ρίσκο και συνήθως τα αποφεύγω. Όσες φορές λύγισα σαν άνθρωπος κι εγώ στην νιότη και την φρεσκάδα τους, συνήθως έφυγα με όρεξη να χτυπήσω το κεφάλι μου στο τοίχο…
Υπήρξαν βέβαια κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις… και μια από αυτές είναι και η Λάρα… στην οποία έδωσα σήμερα μια δεύτερη ευκαιρία μετά από ένα μήνα περίπου από την πρώτη μας συνάντηση η οποία μου είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις… παρ όλο που σε γενικές γραμμές ήταν κάπως σφιγμένη και άβγαλτη….

Η κίνηση στην περιοχή στο απόλυτο μηδέν…. Πάρκαρα ακριβώς μπροστά στο μαγαζί ανέβηκα τα σκαλιά και μπήκα στο άδειο μαγαζί… Με υποδέχτηκε η γνωστή και ευγενέστατη κυρία που σίγουρα προσθέτει στην ποιότητα του καταστήματος, με χαιρέτησε ευγενικά και με οδήγησε στο δωμάτιο αφού όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας….

Σε λίγα λεπτά κατέφθασε η Λάρα με τα βυζάκια της να αερίζονται μαύρο κιλοτάκι και μαύρα κοντά μποτάκια…
Με το που με είδε μου έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο. Χωρίς αμφιβολία με θυμήθηκε…
Χαϊδευτήκαμε για λίγο στα όρθια και ανταλλάξαμε πεταχτά φιλάκια…. Ξαπλώσαμε στο κρεβάτι και συνέχισα να απολαμβάνω το κορμάκι της φιλώντας την παντού πριν καταλήξω στο βάζο με το μέλι....
Την φορά αυτή, όχι μόνο ήταν πιο χαλαρή, αλλά αρκετά πιο εκδηλωτική και φάνηκε να το απολαμβάνει…. Η λεπτομέρεια δε που με έστειλε ήταν ότι με τα χέρια της μου χάιδευε τα μαλλιά όπως της είχα υποδείξει ότι μου αρέσει πριν περίπου ένα μήνα.
Πήρα θάρρος από αυτό και την ρώτησα αν θυμάται πως της είχα δείξει ότι μου αρέσει η πίπα…. Χωρίς άλλη κουβέντα, κατέβηκε από το κρεβάτι και γονάτισε στο χαλάκι…
Στάθηκα όρθιος μπροστά της και την άφησα να με περιποιηθεί για αρκετή ώρα με μάτια βουρκωμένα από την ικανοποίηση…. Ρε μήπως να ανοίξω κανένα φροντιστήριο?
Με στύση πέραν του αναμενόμενου την έβαλα κάτω ιεραποστολικά και την πήδηξα αργά και σταθερά για λίγα λεπτά ενώ ταυτόχρονα της έλεγα πόσο με ικανοποίησε το γεγονός ότι θυμόταν ότι της είχα δείξει…
Κάποια στιγμή την γύρισα στα τέσσερα και μετά από λίγα ακόμη σπρωξίματα και γερά χουφτώματα στο κωλαράκι της, σφύριξα την λήξη ενός εξαιρετικού αγώνα…
Ένα λεπτό ψιλοκουβέντα, ανταλλαγή κομπλιμέντων, πεταχτό φιλάκι στο στόμα και αποχώρηση….

Συμπέρασμα: Χωρίς αμφιβολία, η πιο αισθησιακή συνεύρεση με πιπίνι ever…..
Δεν ξέρω αν έτυχε ή ήταν αποτέλεσμα χημικής ένωσης αλλά… σίγουρα πέτυχε !!!
Ομολογώ ότι τέτοια βελτίωση σε διάστημα 30-40 ημερών δεν μπορούσα να την φανταστώ…
Προφανώς είναι πανέξυπνη και σε συνδυασμό με την όρεξη που δείχνει… θεωρώ ότι κάποιοι από εμάς θα έχουν την τύχη να παρακολουθήσουν ένα νέο αστεράκι να γεννιέται…

Δεν πρόκειται να ξαναγράψω γι αυτήν για ευνόητους λόγους…
Από σήμερα, για μένα η Λάρα γίνεται αγαπημένο στανταράκι… κι ας είναι πιπίνι…