Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Α) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 05/06/2012 στις 18:37 ξεκίνησα από το σπίτι μου με προορισμό την Καλλιθέα, κουβαλώντας όπως πάντα, την κλασσική μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 18:45 πήρα διαδοχικά τηλέφωνο τον Wapei και τον Γύπα και γελούσαμε σαν κορνούτοι. Κατόπιν, πήρα το τρόλεϊ 2 και κατέβηκα στην πλατεία Κλαυθμώνος. Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έκανα μπόλικο οφθαλμόλουτρο. Από εκεί πήρα το τρόλεϊ 5 και κατέβηκα στην πρώτη στάση της οδού Θησέως. Από τη στάση Σύνταγμα ανέβηκε μια πολυδιαθλαστική α-καπέλο με Πάρκινσον. Η παραπάνω α-καπέλο φαινόταν ηλικίας 75-80 και φορούσε φούστα, έντονο κόκκινο κραγιόν και ένα χρυσό ριγκάκι, το οποίο προκαλούσε διπλασιασμό του μήκους στύσης ενός φυσιολογικού άντρα. Δυστυχώς αυτή κάθισε δίπλα σε μια κοπέλα (όχι μόνο κάθισε, αλλά της μίλαγε και της έκανε σταμπ, είμαι σίγουρος ότι η κοπέλα αυτή θα έγινε λεσβία μετά από τη διαδρομή αυτή). Η γριά αυτή χρειάστηκε βοήθεια στην απόβιβασή της. Τύχη βουνό. Κατεβήκαμε στην ίδια στάση. Εννοείται φυσικά ότι της έδωσα το χέρι μου για να τη βοηθήσω να κατέβει. Η απάντησή της ήταν «Σε ευχαριστώ αγόρι μου, η ώρα η καλή». Το γεγονός αυτό αύξησε επικίνδυνα την ερωτική μου επιθυμία.
1ος σταθμός: Θησέως 35. Εδώ η τσατσά ήταν πολύ νέα σε ηλικία, φορούσε παντελόνι και δεν υπήρχαν γρι-γρι να κοσμούν τα χέρια της. Η πουτάνα; Για να είμαι ειλικρινής, δεν την πρόσεξα. Έστριψα αλά Γαλλικά, απαγγέλοντας το γνωστό ποίημα «Πάω να δω και κανένα άλλο κοντινό και άμα είναι έρχομαι».
2ος σταθμός: Θησέως 79. Εδώ η τσατσά μου είπε «Δεν ήρθε ακόμα η κοπέλα» και μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα.
3ος σταθμός: Θησέως 40. Εδώ η τσατσά φαινόταν ηλικίας γύρω στα 60, ήταν χοντρή, φορούσε παντελόνι και δυστυχώς δεν φορούσε καθόλου τρικ-τρικ. Εκείνη την ώρα εργάζονταν 3 κοπέλες, οι οποίες ήταν τίγκα στα πολυδιαθλαστικά ντριν-ντριν. Ωστόσο, επειδή εμένα το πάθος μου είναι τα α-καπέλο, αποχώρησα με την κλασσική δικαιολογία.
Κατόπιν, πήρα τηλέφωνο το Γιοντώ και από την κρίση ηλιθιότητας πνίγηκα. Ύστερα πήρα το τρόλεϊ 5 και κατέβηκα στη στάση Ιζόλα. Η διαδρομή αυτή δεν ήταν κατάλληλη για φλερτ, γιατί δεν υπήρχε καμία επιβάτισσα ηλικίας άνω των 60.
4ος σταθμός: Θησέως 365. Εδώ η υπηρεσία φαινόταν ηλικίας γύρω στα 65, φορούσε παντελόνι και 2-3 πολυφυλετικά ριγκάκια. Ωστόσο, ήταν υπερβολικά παχύσαρκη (προφανώς δεν έχει τα φράγκα να κάνει εγχείριση αφαίρεσης του κοιλιακού λίπους). Η εργαζόμενη κοπέλα ήταν η Στεφανία. Αν και η τσατσά φορούσε ντριν-ντριν, η υπερβολική συσσώρευση λίπους στην κοιλιά της εμπόδιζε την ανόρθωση του πέους μου. Φυσικά ξενέρωσα και έφυγα.
Στις 20:50 πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη και μιλήσαμε 2-3 λεπτά. Το γεγονός ότι δεν μου ζήτησε συγνώμη για την ανάρμοστη συμπεριφορά της κατά το παρελθόν και ότι άρχισε να μου λέει κάτι δικαιολογίες των οπισθίων, που ακόμα και ένα παιδί της Α Δημοτικού δεν θα τις πίστευε, με έκανε να θυμώσω πολύ μαζί της. Αυτό είναι άσχετο με την τσάρκα.
Φυσικά μετά από όλα αυτά που είδα, αποφάσισα να πάω στην Κωνσταντινουπόλεως 61 στο απάνεμο λιμάνι της Βουλγάρας τσατσάς (ρε δεν μπορώ, γελάω σαν κορνούτος). Έτσι λοιπόν, πήρα το λεωφορείο Α1, τον ΗΣΑΠ και τη γραμμή 3 του μετρό και στις 21:25 έφτασα στη στάση «Κεραμεικός».
Μόλις χτύπησα το κουδούνι στο στούντιο της οδού Κωνσταντινουπόλεως 61, μου άνοιξε η Βουλγάρα τσατσά, με φίλησε, με αγκάλιασε και με χαιρέτησε με διευθυντικό sandwich. Κατόπιν, με ενημέρωσε ότι δούλευε η Βαλεντίνα και με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο. Εκεί έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΤΑΚΜΑΝ: Δώς μου λίγο το χεράκι σου (ακολούθησε μητροπολητικό sandwich), εγώ για σένα έρχομαι. Ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω (εκείνη τη στιγμή έκανα τα ριγκάκια της γυαλόχαρτο).
ΤΣΑΤΣΑ: Το ξέρω αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Τι έγινε εκείνο το δαχτυλίδι, που σου αγόρασα; Σου αρέσει; Το φοράς καθόλου; (εκείνη τη στιγμή τη γαργαλούσα με τον πούτσο μου στο μουνί της και γενικώς την είχα στριμώξει άγρια).
ΤΣΑΤΣΑ: Ωχ, ωχ, ωχ (κόντευα να τη βιάσω). Επειδή μου μαύρισε το δάχτυλο, δεν το φοράω.
ΤΑΚΜΑΝ: Α κατάλαβα. Κρίμα (ακολούθησε μητροπολητικό sandwich).
ΤΣΑΤΣΑ: Για πες μου τώρα κανένα νέο.
ΤΑΚΜΑΝ: Έδωσα εξετάσεις, είμαι Αθήνα από τις 31 Μαϊου και θα μείνω Αθήνα μέχρι τις 25 Ιουνίου. Ακόμα δεν έχει βγει κανένα μάθημα.
ΤΣΑΤΣΑ: Ωραία. Πού σου αρέσει καλύτερα; Εδώ ή στην Αγγλία;
ΤΑΚΜΑΝ: Φροντίζω από κάθε μέρος να παίρνω τα καλά του. Στην Αθήνα απολαμβάνω τσάρκες, βόλτες με φίλους και γενικώς «το διασκεδάζω». Στην Αγγλία μου αρέσει πολύ η φύση, αλλά τίποτα παραπάνω.
ΤΣΑΤΣΑ: Μπράβο.
ΤΑΚΜΑΝ: Να σε παρακαλέσω κάτι (εκείνη τη στιγμή τα χέρια μου έτρεμαν από την ένταση και τα ριγκάκια της τσατσάς τα γέμισα με ιδρωτίλα); Θέλω κάποια μέρα να βρεθούμε σπίτι σου, να τα πούμε με την ησυχία μας. Σε παρακαλώ πάρα πολύ (εκείνη τη στιγμή σχεδόν έκλαιγα).
ΤΣΑΤΣΑ: Δεν γίνεται αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί καρδούλα μου γλυκιά;
ΤΣΑΤΣΑ: Γιατί δουλεύω καθημερινά από τις 17:00 μέχρι τις 05:00 και στο σπίτι μου όλη την ώρα κοιμάμαι.
ΤΑΚΜΑΝ: Κατάλαβα (στενοχωρημένος). Θα έρθεις τουλάχιστον Αγγλία το Σεπτέμβρη;
ΤΣΑΤΣΑ: Θα έρθω αγαπούλα μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Ωραία. Αφού τελειώσω με τη Βαλεντίνα, σε θέλω στο σαλόνι να το συζητήσουμε εκτενέστερα.
ΤΣΑΤΣΑ: Έγινε. Στην Αγγλία πώς ήταν ο καιρός τώρα που πήγες;
ΤΑΚΜΑΝ: Στις αρχές Μαϊου στο Southampton είχε 11 βαθμούς και έβαζα καλοριφέρ. Τώρα που πήγα ήταν πολύ ωραία. Είχε 25 βαθμούς, αλλά τους ένιωθες 30.
ΤΣΑΤΣΑ: Στην Αθήνα πού μένεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Στην Κυψέλη με τους γονείς μου. Στην Αγγλία είμαι ανεξάρτητος (εκείνη τη στιγμή την αγκάλιαζα, της αφαιρούσα όλη τη σκουριά από τα χρυσαφικά, τη γαργάλαγα με τον πούτσο μου και κόντευα να τη ρίξω κάτω).
ΤΣΑΤΣΑ: Σιγά καλέ. Θα με ρίξεις (γέλιο). Τώρα θα χουφτώσεις τη Βαλεντίνα, έγινε;
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ.

Μετά από αυτό το διάλογο, έσκασα στην τσατσά το 50άρικο με τρεμάμενα χέρια, κάνοντας ένα ακόμα σταμπ στο βραχιολάκι της (ρε Γιοντέ, δεν μπορώ, γελάω σαν ηλίθιος). Κατόπιν, η τσατσά μου είπε «Κάνε ντους πρώτα» και έκλεισε την πόρτα του δωματίου (προφανώς θα φοβήθηκε μήπως τη βιάσω).

Β) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μόλις η τσατσά έκλεισε την πόρτα, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβγαλα από την μπουρδελότσαντα του Γύπα τα εννιάμερα. Κατόπιν έκανα ένα γρήγορο ντους και σκουπίστηκα με την φρεσκοπλυμμένη πετσέτα (η οποία ήταν πακεταρισμένη σε σακούλα). Μετά ξάπλωσα ανάσκελλα και περίμενα τη Βαλεντίνα.
Η αναμονή διήρκησε 1 λεπτό. Μόλις ήρθε η Βαλεντίνα (και αφού της είπα στα σβέλτα τα νέα μου), ξεκίνησε η ερωτική ιεροτελεστία, η οποία εξελίχθηκε στις ακόλουθες φάσεις:

1η φάση: «Τα κλασσικά». Απλά μου φόρεσε το προφυλακτικό. Φορούσε τόσα πολλά ντριν-ντριν, που του Γύπα τα εννιάμερα ήταν περιττά. Τα πήρα και τα ξαναβόλεψα στην μπουρδελότσαντα.
2η φάση: «Πολυδιαθλαστικός χορός» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Στη φάση αυτή χόρευα Αργεντίνικο ταγκό με τη Βαλεντίνα. Ενώ χορεύμαμε, της έκανα sandwich διαρκείας στα γρι-γρι και φυσικά ο πούτσος μου έτριβε ευχάριστα το αιδοίων της. Το μέγεθος του πέους μου ήταν ικανοποιητικό, αλλά η εκσπερμάτωση φάνταζε άπιαστο όνειρο. Μετά από 2 λεπτά κουράστηκα να χορεύω (ε φυσικό ήταν, έκανα μεγάλη διαδρομή). Έτσι λοιπόν, συμφωνήσαμε να ξαπλώσω ανάσκελλα και να μου πάρει πίπα.
3η φάση: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Ε τα γνωστά. Ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελλα και η Βαλεντίνα μου έπαιρνε πίπα κρατώντας τον πούτσο μου με το αριστερό χέρι της (φαίνεται πως καμία πουτάνα δεν έχει πάει στην ανωτάτη σχολή ιεροδουλικής, γιατί όλες χρησιμοποιούν το χέρι στην πίπα, αν γνωρίζετε έστω και μια ειδοποιήστε με). Φυσικά κατά τη διάρκεια της πίπας, της κράταγα με απίστευτη μανία το δεξί της χέρι. Η τρέχουσα φαντασιίωση ήταν ότι βρισκόμουν με τη Βουλγάρα τσατσά στο ferryboat Redfunnel from Southampton to the Isle of Wight και ότι ανταλάσσαμε γλωσσόφιλα στο κατάστρωμα χαζεύοντας τους γλάρους. Για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, η εν λόγω πίπα δεν οδήγησε σε χύσιμο στη μάπα.
4η φάση: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 25 δευτερόλεπτα). Επειδή βιαζόμουν να συζητήσω με την τσατσά για τις διαδικαστικές λεπτομέρειες (ήθελα να συνεννοηθούμε για τις ημερομηνίες, που τη βόλευε να έρθει, ώστε να της έκλεινα το εισίτηριο μέσω του διαδικτυακού τόπου www.pamediakopes.gr), πρότεινα στη Βαλεντίνα να εφαρμόσω τη γνωστή ταχεία μέθοδο εκσπερμάτωσης. Έτσι λοιπόν, με τη βοήθεια της κάθετης αντίδρασης του δαπέδου και του στοργικού sandwich της Βαλεντίνας, έχυσα σε χρόνο dt στο προφυλακτικό.
5η φάση: «Αποχαιρετισμός». Μετά την ολοκλήρωση της ερωτικής πράξης, η Βαλεντίνα μου αφαίρεσε το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό και το πέταξε στα σκουπίδια. Κατόπιν, πήρα ένα πουτανομάντηλο από τη μπουρδελότσαντα και απολύμανα την επίμαχη περιοχή. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Βαλεντίνα μου έκανε κοπλιμέντο για την αυξημένη ποσότητα των σπερματοζωαρίων. Μετά από αυτά, η Βαλεντίνα ντύθηκε, με χαιρέτησε και αποχώρησε από το κόκκινο δωμάτιο. Εγώ με τη σειρά μου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου, χτενίστηκα και βγήκα από το δωμάτιο του έρωτα.

Βγαίνοντας από το δωμάτιο, αντίκρυσα την τσατσά να μιλάει με τη νταβατζού στο τηλέφωνο. Επειδή ήταν απασχολημένη με το τηλέφωνο, με χαιρέτησε λέγοντας «γειά» χωρίς διευθυντικό sandwich. Εγώ της είπα «Άντε τα λέμε» και αποχώρησα από το κτίριο. Μάλλον πρέπει να πηγαίνω σε άλλες ώρες, γιατί φαίνεται ότι στις 22:00 οι τσατσάδες επικοινωνούν με τους νταβατζήδες τους.

Α ξέχασα να σας πω κάτι τελευταίο. Κατά τη διάρκεια του σεξ, εξυμνούσα διαρκώς στη Βαλεντίνα την αγάπη μου και τα συναισθήματά μου για τη Βουλγάρα τσατσά.