Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Την Αμάντα τη γνώριζα εδώ και καιρό από τις τσάρκες μου, αλλά και τον τελευταίο καιρό είχαμε γνωριστεί και κάπως καλύτερα με διάφορες κουβέντες και χαβαλέ που κάναμε όποτε πήγαινα στα μαγαζιά του ομίλου. Αυτή η φορά, ύστερα από τόσο καιρό αναβολών ήταν η σειρά της...Εισέρχομαι λοιπόν στο ίδρυμα, ελαφρώς σκοτείνό σε σχέση με τα άλλα, δίνω πορτοκαλί παράβολο στην υπηρεσία(ευγενέστατη) και ανεβαίνω στο πάνω δωμάτιο...Το δωμάτιο ευρύχωρο, με μεταλλικό κρεβάτι, καθρέφτες στους τοίχους και στη γωνία μπανιέρα-τζακούζι...επίσης υπήρχε και τραπεζάκι με καρέκλα για να αφήσεις τα πράγματά σου. Πετσέτα ασφράγιστη αλλά καθαρή...Μετά από σύντομο διάστημα αναμονής, ανεβαίνει η ξανθούλα και γεμάτη χαμόγελο μου ορμάει. Η Αμάντα έκοψε το μαλλί της μέχρι τους ώμους γεγονός που της τονίζει τα υπέροχα μάτια που έχει καθώς επίσης έχει χάσει και κάποια(λίγα)παραπανίσια κιλά που είχε...Άρχισε με κάτι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ γλωσσόφιλα, βαθιά και παθιάρικα, άρχισε να μου ρουφάει τις ρώγες του στήθους μου, ενώ παράλληλα με έγλυφε παντού...Στο στέρνο, στο λαιμό, στα μάγουλα, στο αυτί....Κατέβηκε χαμηλά, μου έβγαλε το μποξεράκι και άρχισε ένα ρούφηγμα στις μπάλες...άλλο πράγμα...με τη γλώσσα της έγλυφε και τον κορμό του πέους μου και κυριολεκτικά απολάμβανα να τη βλέπω να με κοιτάει με αυτό το καυλιάρικο βλέμμα καθώς ζούλαγε,ρούφαγε, έτριβε τα μπαλάκια μου...Τώρα ήταν η σειρά μου να ανταποδώσω...Την περιποιήθηκα από την κορυφή μέχρι τα νύχια...Το δέρμα της τόσο απαλό, σαν μικρού παιδιού...Το αιδοίο της, απαλό, μοσχομυριστό με προκαλούσε να το "φάω"...Πράγμα που έκανα... Ωραία χειλάκια, λεπτά τα οποία στην πορεία μεγαλώσανε και σκληρύνανε...Την τιμητική του είχε και το υπέροχο στήθος του κοριτσιού μου...Με δική της πρωτοβουλία, γυρνάει πλάτη προς εμένα, μου τουρλώνει το κωλαράκι της και μου "φυλακίζει" το πέος μου μέσα στα πατουσάκια της και επιδόθηκε σε μια αισθησιακή,αργή και βασανιστική ποδομαλακία που την απόλαυσα στο έπακρο...ήξερε να το χειρστεί καλά το όλο θέμα...Σάλιωνε πότε τα πατουσάκια της, πότε το πέος μου και έτσι η παλινδρόμηση γινόταν ανεμπόδιστα και χωρίς δυσάρεστα αποτελέσματα...Στη συνέχεια πέρασμα, με το στόμα παρακαλώ, προφυλακτικού και αυτό που ακολούθησε δε το φανταζόμουν κ γω ο ίδιος...Τέτοιο deepthroat,τέτοιο σάλιωμα, ρούφηγμα, φτύσιμο, κοπάνημα στη γλώσσα της του "φίλου" μου ήταν μοναδικό...Είχε καταφέρει και με είχε απογειώσει...Την ξαπλώνω ανάσκελα, πρώτη στάση ιεραποστολικό,με ξάφνιασε ευχάριστα πόσο στενή είναι, η αίσθηση ήταν πολύ καλή....όσο πέρναγε ο χρόνος ένιωθα όλο και περισσότερη υγρασία... Τα πόδια της τα έφερα στο ύψος του κεφαλιού, περιποιήθηκα με μανία τα δαχτυλάκια της, μύριζα το δέρμα της, φύλαγα την καμάρα τους...Παράλληλα δεν είπε όχι και δε δυσανάσχετησε σε κάποιες κρίσεις δυνατού σφυροκοπήματος που με έπιασαν... Εκείνη από πάνω μετά, όπου αντί για το παραδοσιακό "μέσα έξω", λες και ο ένας διάβασε τη σκέψη του άλλου,επιδοθήκαμε στην αρχή σε πλήρη ακινησία, ανταλλάσσοντας έντονα φιλιά, και στη συνέχεια άρχισε να τρίβεται πάνω στο πέος μου, ρυθμικά μπρος πίσω...ένιωθα ότι κόντευα να χτυπήσω τη μήτρα της...Αυτόματα η στάση και με μια δικιά μου ανασήκωση μετατράπηκε σε στάση του λωτού,έχοντας τα στήθη της στο πρόσωπο μου΄, ρούφαγα τις ρώγες της τα φιλούσα...τελευταία στάση στα 4, όπου θεωρώ είναι must με τη συγκεκριμένη κοπέλα...Υπέροχα κωλομάγουλα, καλή διείσδυση λόγω του καλού στησίματος που κάνει και επιζητάει τον έντονο ρυθμό στη συγκεκριμένη φάση... Βγάλσιμο του προφυλακτικού καθώς δεν άντεχα άλλο, κάναμε και ένα φευγαλέο 69 και τελείωσα με μια έντονη χειρομάλαξη ενώ παράλληλα ρουφούσα για τελευταία φορα και θαύμαζα τα πατουσάκια και τα καλοσχηματισμένα δαχτυλάκια της...
Η Αμάντα θεωρώ είναι σίγουρα στο top3 των στουντιοκόριτσων, με απίστευτο κέφι και διάθεση να σε ευχαριστήσει, πιάνει αμέσως το στυλ του παρτενέρ της και ένα επιπλέον θετικό είναι ότι μετά το πέρας της πράξης, έκατσε αρκετά και χαβαλεδιάσαμε αλλά μιλήσαμε και σοβαρά. Πιέση χρόνου μηδαμινή(δεν είχε και καθόλου κόσμο, λόγω τελικου τσάμπιονς λιγκ), η υπηρεσία ούτε που μας ενόχλησε....Σημαντικό αρνητικό του στούντιο και του δωματίου ή ελεεινή ηχομόνωνση...Λες και ήταν από τσιγαρόχαρτα οι τοίχοι...
Αυτά από μένα...Σας εύχομαι τα καλύτερα!