Λεπτομέρειες αξιολόγησης

για ποιό λόγο γράφουμε κριτικές;

για μένα οι κριτικές είναι σαν ένα ημερολόγιο καταστρώματος, μια περίληψη της γεύσης και του αρώματος που μου αφήνει μια πολύ προσωπική στιγμή...

για το λόγο αυτό, θα παραθέσω δυο λόγια για την Κυριακάτικη συνάντησή μου με την Άννα, έστω και αν επαναλαμβάνομαι...

μετά από νυχτερινή βόλτα στα κακόφημα μέρη (κάποια στιγμή πρέπει να το περιορίσουμε και αυτό), καταλήξαμε με το Mystri στην Κασσάνδρας.
Από συνήθεια, επισκεφθήκαμε τα καταστήματα της αλυσίδας όπου εξελίχθηκαν ευτράπελα σκηνικά που μας προκάλεσαν γέλια μέχρι δακρύων...

Διατηρώντας τη θετική μας διάθεση, ανεβήκαμε τα σκαλιά...

Μας ανοίγει κυρία επί της υποδοχής, (όχι η κυρία Όλγα), και εμφανίζεται από το βάθος η Άννα με ένα σετ μαύρων εσωρούχων, τα απαραίτητα αξεσουάρ στις γάμπες της, ανεβασμένη στα ψηλοτάκουνα.

Αρχίζει μια φιλική συζήτηση, αλλά η υπηρεσία μας επαναφέρει στην τάξη, οπότε περνάω γρήγορα στο δωμάτιο...

Σύντομο ντουζάκι και ξαπλώνω στο κρεβάτι.

Ακούγονται βήματα στο διάδρομο και εμφανίζεται η Άννα χαμογελαστή.

Αποχωρίζεται τα εσώρουχά της και αποκαλύπτει το νεανικό της σώμα.
Την κοιτάζω και δεν τη χορταίνω.
Ξαπλώνει στο κρεβάτι και αρχίζω να ταξιδεύω στο κορμί της με τη γλώσσα και τα χείλη μου...

Θέλει να της γλύψω και το δεξί της χέρι; Δε χαλάω χατίρια εγώ... Η δική της ανατριχίλα είναι δική μου ευχαρίστηση...

Με σπρώχνει να ξαπλώσω ανάσκελα, και με κοιτάζει με παγερό βλέμμα...
Αναλαμβάνει πρωτοβουλία και ξεκινά ένα απ'τα καλύτερα στοματικά που έχω δεχτεί...
Ήπιο, αισθαντικό, ασκώντας πίεση στα κατάλληλα σημεία, βαθύ όταν πρέπει, ενώ ταυτόχρονα η γλώσσα της παιχνιδίζοντας, ζεσταίνει το είναι μου...

Πέντε~έξι φορές με στέλνει στη στρατόσφαιρα... Κυριολεκτικά!

Σηκώνεται και κάθεται επάνω μου...
Τα γόνατά της λυγισμένα, οι γάμπες της ακουμπούν στις δικές μου, και το κορμί της να ανεβοκατεβαίνει σε αργό τέμπο...
Την αγκαλιάζω σφιχτά απ΄τη μέση και τη φέρνω πάνω μου...
Συντονίζουμε τις κινήσεις μας σε ερωτικό ρυθμό...
Η ανάσα της στις παριές μου και οι σωστές λέξεις στο αυτί μου...

Ξαπλώνει για missionary, και παίρνω τα ηνία...
Σωστά χρονισμένες διεισδύσεις με φέρνουν σε σημείο παροξυσμού, ενώ με κοιτάζει στα μάτια με απορία...
Ελάχιστες φορές έχω βρεθεί σε ανάλογη θέση...
Κάθε παλινδρόμηση μου προσφέρει μεγατόνους ηδονής...

Θα'θελα να συνεχίζαμε έτσι για πολύ περισσότερο...
Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου, αλλά η Άννα ούτε λέξη για φινάλε...

Φέρνει τα χέρια της σε επαφή με τα πλευρά της, και το στήθος της με κοιτάζει στα ίσια...
Κατεβάζει την παλάμη της χαμηλά στη φωλιά της και το δάχτυλό της παίρνει φωτιά...

Μετά από λίγο και ενώ έχω φτάσει στο απροχώρητο, βιώνω έναν έντονο οργασμό με το πρόσωπό μου χωμένο στο λαιμό της...
Σηκώνω το κεφάλι και σκουπίζει τον ιδρώτα στο μέτωπό μου...
Την κοιτάζω γλυκά στα μάτια...
Αυτό το πλάσμα μου δίνει τόση ικανοποίηση...

Σηκώνεται απ'το κρεβάτι αφήνοντας με ράκος ξαπλωμένο...
Γυρίζει και μου δίνει μια βαθιά αγκαλιά και ένα σταυρωτό φιλί...

Φεύγοντας μου κλείνει το μάτι... Κάτι σημαίνει αυτό, είμαι σίγουρος...

Αυτό το κορίτσι με έχει... Το ξέρει πως με έχει, και γω γουστάρω που το ξέρει...

Με τα πολλά, σηκώθηκα με τρεμάμενα γόνατα, έκανα ντουζάκι, αλλά ξέχασα το πορτοφόλι μου...
Ευτυχώς το ανακάλυψα σχετικά γρήγορα {ναι καλά!}, και επιστρέψαμε εντός τριανταλέπτου...

Άψογη επαγγελματική συμπεριφορά!

Αυτή είναι λοιπόν η γεύση της συνάντησής μου με την Άννα.

Ένα κομμάτι σοκολάτας αμυγδάλου που λιώνει στο στόμα, και κανείς δε μπορεί να του αντισταθεί.