Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η 1η μου φορά στο Sensuality. Όχι όμως και με το φαινόμενο Linda. Είδα στο ιντερνετ ότι είχε βάρδια εκεί, και επειδή ευτυχώς μούκατσε ένα 50άρι από το πρακτορείο της γειτονιάς μου χτες, το σκότωσα σήμερα, και είμαι πάλι άφραγκος. Δεν το μετανοιώνω όμως –ήταν ευκαιρία σήμερα- γιατί εκεί που δουλεύει τακτικά δεν πολυπηγαίνω, και έτσι δεν ήξερα εάν πού και πότε θα την ξαναπετύχω με τις συνθήκες και τις προδιαγραφές που εγώ απαιτώ από ένα στούντιο.

Καταρχήν για το χώρο: καινούργιος, πολύ καλά εξοπλισμένος (πετσέτες μικρή & μεγάλη!!, σαπούνια, νιπτηρας, ντουζ, φωτισμός, σαγιονάρες, καθρέπτες, σαλόνι, κτλ), μέχρι και ασανσέρ έχει (δεν είναι πολυτέλεια αλλά απαραίτητο για καποια άτομα, σκεφτείτε!). Καθαρό, με σιδερωμένα σεντόνια. Λείπει μιά κρεμάστρα για την πετσέτα διπλα στη ντουζιέρα (απέξω), υγρομάντηλα και dvd με ΧΧΧ (εμένα δεν μου χρειάστηκε τίποτε από αυτά τα 3, απλώς τα αναφέρω σαν παρατήρηση για την τελειότητα). Τώρα, το θέμα γούστου είναι υποκειμενικό, καθένας από μας θα πει τα δικά του, οπότε δεν θα εκφρασω τη γνωμη μου καθώς δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Σαν πληροφορία όμως λέω ότι είναι ένας μοντέρνος χώρος. Επίσης πολύ βασικό! για μένα: έχει εξαιρετική διαρρυθμιση/χωροθέτηση των δωματίων, μπάνιου, κουζίνας, κτλ. –δεν την έχουν όλα τα στουντιο, οι κοπέλες και εμείς το έχουμε ζήσει!-. Είναι νομίζω από τα καλύτερα αθηναϊκά. Αλλά όπως λέει και κάποιος ελληνοαμερικανός που είχα γνωρίσει κάποτε: the sky is the limit. Με αυτή την κουβέντα όλα τα καλά στουντιο προοδεύουν.

Για την κοπέλα: Έχουν γραφτεί τα πάντα. Είναι μέσα στα 2-3 καλύτερα ονόματα της Αθήνας όσον αφορά τις υπηρεσίες. Δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση ή το στυλ καθώς το τί αρέσει σε μένα ή στον άλλο είναι υποκειμενικό. Αλλά αντικειμενικό είναι το σερβις. Θεωρώ ότι της αξίζει να δουλεύει σε τέτοιο χώρο. Λίντα η Γνωστή (όπως λεει το ιντερνετ) ή το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ (όπως λέω εγώ) λοιπόν. Ξανθιά σημερα, γύρισε από τη Ρωσία πριν λίγες μέρες.

Σημερα ήμουν ειδικά προετοιμασμένος για λίγο πιό ακραία πράγματα. Παρόμοια έχω κάνει και με άλλες στουντιοκοπέλες μέχρι τώρα 10-15 φορές (όσες διαβάζουν κριτικές, και εάν τύχει να διαβάσουν και τη σημερινή τα ξέρουν και θα τα θυμηθούν). Δεν τα έχω γράψει ποτέ. Στο τέλος ζήτησα την άδεια της Λιντας και γι αυτό τα γράφω. Ε, να ξεφύγουμε και από τα συνηθισμένα. Επειδή ξεχνούσα να ζητήσω την άδεια της εκάστοτε στουντιοκοπέλας δεν τα έχω ξαναγράψει ποτέ μέχρι τώρα.

Λοιπόν μπαίνει στο δωμάτιο, ρομαντικά καλωσορίσματα και βγαίνει αμέσως να πάει να φέρει την πετσέτα της, ξαναέρχεται, γδύνεται -με τη Λίντα έχουμε ξανακάνει ντουζ μαζί-. Φιλιά και χάδια. Της λέω τι προτιμάς?, κρέμα σοκολάτα ή μέλι που έχω μαζί μου. Ό,τι θέλεις μού απαντάει. Παίρνω την κρέμα και πάμε στο ντουζ. Ντουζάκι σύντομο με αλληλομπαλαμουτιασμα -πιό πολύ για ζέσταμα καθώς είχαμε κάνει και οι δύο πριν-. Την αλείφω με κρεμα σοκολατα και αρχίζω το γλειψιμο πάνω, κάτω, παντού. Βυζάγματα, χουφτώματα και ακροβασίες μέσα στη ντουζιέρα. Οι δακτυλοσκοπήσεις πήγαιναν σύννεφο. Εντατική κατάσταση ώσπου άρχισε να ψιλοχτυπιέται και μού ζήτησε να σταματήσω για να μην τελειώσει. Το σεβάστηκα και αλλάξαμε ρόλους. Μετά από κάποια ωρα, πλύσιμο και βουρ για το κρεβάτι. Τριψίματα, χουφτώματα, ρουφήγματα, βυζάγματα, δυνατά προκαταρκτικά, Πάλη πάνω στο κρεβάτι που ξεκίνησε με εμένα στο ύπτιο και εκείνη από πάνω και συνεχίστηκε με δαιμονιώδεις περιστροφές, και άλλοτε ήμασταν σε πλαγια θέση και άλλοτε εγώ από πάνω. Νέες δαχτυλοσκοπήσεις. 69 για αρκετή ώρα, ώσπου βογγηξε: να το κάνουμε. Αρχή με πισωκολλητό και θέα στον καθρέπτη. Η Λίντα να μού ρίχνει μερικές ψηλές και εγώ να της ζουλάω τα οπίσθια της, τα στήθη της, να χαιδεύω πλάτη και εκείνη να λέει όλα που μού κάνεις μού αρέσουν, να μπαίνω βαθειά και να βογγάει. Εν τω μεταξύ της έβαζα και χέρι από μπροστά που ήταν μάλλον υγρή. Συνέχεια με κλασικό ώσπου στη μέση της διαδρομής άρχισε να δυναμώνει τις φωνές της. Γυρίσαμε κάπως πλάγια και σφιχθήκαμε με τα χέρια, ενώ εκείνη με έσφιγγε και με τα πόδια της. Εκεί τα είχε δώσει όλα πιά. Εγώ ακόμη κρατούσα και θα ήθελα να με τελειώσει εκείνη, με εκείνη από πάνω. Αλλά όταν την ένοιωσα έτσι, αποφάσισα να μην χαλάσω το σκηνικό, και να πάμε μέχρι τέλος έτσι. Δυνάμωσα το μεσα-έξω και εκείνη αρχισε να φωνάζει δυνατότερα. Εγώ είχα ακόμη αποθέματα, συνέχισα και άλλο, έτσι κολλημένοι όπως ήμασταν πιά, ώσπου κάποια στιγμή της έκανα παρέα και με τις δικές μου τις φωνές. Συζήτηση με αγκαλιές για αρκετή ώρα –που μ’αρέσει- και όχι κουβεντες ξεπετάγματος. Πάντα κουβεντιάζω με τις κοπέλες (παλιά που ήμουν σε καλύτερη ψυχολογία έλεγα και ανέκδοτα). Χαιρετισμός.

Δεν ξέρω πόσοι πήραν χαμπάρι ότι δούλευε σήμερα η Λίντα στο Sensuality. Εγώ θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που τα κατάφερα και πήγα. Λίντα σ’ευχαριστώ πολύ και να είσαι πάντα καλά. ....και εύχομαι νάχω ευρώ να μπορώ να έρχομαι.

ΥΓ. Το παρκάρισμα αν και γενικά νομίζει κανείς ότι ίσως να είναι δύσκολο εκεί, είχε 3-4 θέσεις τριγύρω. Με ΜΜΜ ή μοτο δεν το συζητώ, πανεύκολο.