Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Γεια σας. Παρακαλώ αν κάποιοι επιθυμούν να αντλήσουν πληροφορίες από την κριτική που ακολουθεί είναι μάταιος κόπος, ας απομακρυνθούν ησύχως, δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπώρησθε.

Λοιπόν, είναι βράδυ του Σαββάτου 24 του Σεπτέμβρη… Νιώθω ένα ψυχολογικό κενό να με κατακλύζει, πρέπει να το παλέψω, πως; Ναι, μου έρχεται η ιδέα, ξέρω πως, θα διευρύνω τους πολιτιστικούς ορίζοντες μου μαθαίνοντας εξωτικούς χορούς. Αναζητώ μέσω internet σχολές που να ασχολούνται με το αντικείμενο και τη προσοχή μου την αποσπά το studio Oriental, παίρνω τηλέφωνο- είναι Σάββατο βράδυ- και είμαι τυχερός, είναι ανοιχτά.
Καβαλάω το σιδερένιο μου άτι και σαν τον άνεμο πάω πάω μέχρι που τσούπ είμαι απέξω. Βρίσκω πόρτα κλειστή- περίεργο μα χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγουν. Μπαίνω μέσα, ωραίος χώρος, μου θυμίζει ανατολή που όμως ποτέ δεν έχω δει. Επί της υποδοχής των μαθητών μια ευγενέστατη κυρία, θαρρώ πως την έλεγαν κ. Νικολέτα, με ρωτά αν έχω ξαναέρθει στο χώρο, απαντώ πως τα ξέρω όλα όσα γίνονται εκεί, άλλωστε τι άλλο εκτός από παράδοση μαθημάτων χορού μπορεί να γίνονται σε ένα χώρο με τέτοια ονομασία; Με ξαναρωτά αν ξέρω τις κοπέλες- υποθέτω τις καθηγήτριες εννοεί- απαντώ όχι, πρέπει να τις δω; μου λέει ναι και περίμενε! Εμφανίζεται μια κοπελιά, όμορφη αλλά το περίεργο που είδα ήταν πως ήταν πολύ ελαφρά ντυμένη, τέλος πάντων… Εμφανίζεται μια δεύτερη κοπελιά, πολύ όμορφη με τον ίδιο περίεργο τρόπο ντυμένη, μήπως ντύνονται έτσι για να είναι πιο παραστατικές οι χορευτικές κινήσεις; Δεν ξέρω. Μαρίνα το όνομα της… αλλά κοιτώντας μου ξύπναγε μια άλλη διάθεση- όχι χορού. Φεύγει και έρχεται η τρίτη… εκεί γούρλωσαν τα υπέροχα ματάκια μου, άρχισαν να κάνουν κύκλους και κάτι μέσα μου να καίει. Ένιωσα πως κάτι με τραβάει, κατάλαβα πως ένιωθε ο Οδυσσέας που άκουγε το τραγούδι των σειρήνων. Το όνομα της από την λαχτάρα μου δεν κατάφερα να το συγκρατήσω, κάτι σε κελί, κελάρι, κάτι τέτοιο ήταν. Σκέπτομαι πως μία καθηγήτρια μου αναλογεί, ας είναι αυτή και το λέω στη κυρία υπηρεσία. Με οδηγεί σε ένα δωμάτιο του ισογείου όπου στο χώρο δεσπόζει ένα μεγάλο κρεβάτι, πως θα κάνουμε μάθημα; Ας περιμένω!
Μετά από μια μικρή αναμονή έρχεται ο κορίτσαρος, το θεόσταλτο δώρο, η γυναίκα που ξέχασα το όνομα της. Με κοιτάει και γουρλώνει, λέω πως οφείλεται στην ομορφιά μου, αλλά μου λέει «γεια σας αγόρια μου, χικ, πως είστε; χικ, ίδια είστε, καλέ δίδυμα είστε; χικ». Σκέφτομαι να την ρωτήσω με τι θα ξεκινήσουμε αλλά αυτή μου βγάζει τα ρούχα, προσπαθώ να της πω τι κάνετε κυρία μου αλλά ήταν πλέον αργά… δεν υπήρχε πλέον γυρισμός αλλά ήταν και τόσο ωραίο… Αφού συνέβη ότι συνέβη, η κοπέλα φεύγει και με αφήνει να σκέφτομαι… σκέφτομαι ότι μήπως το μπέρδεμα οφείλεται στο δωμάτιο… βγαίνω έξω, πάλι στη αγαπητή υπηρεσία, ζητάω δωμάτιο στο πάνω όροφο με την ίδια κοπέλα, εκεί δεν ξέρω γιατί με κοίταξε απορημένη που ζήτησα την ίδια κοπέλα αλλά όταν της εξήγησα πως μου αρέσει η ποικιλία πείστηκε και έφυγε –ίσως μέσα της να έλεγε τι άλλο θα ακούσω…. Ανεβαίνω στα πάνω δωμάτια και περιμένω την κοπέλα για να της ζητήσω εξηγήσεις. Μετά από λίγο νάτην… Πριν προλάβω να πω κάτι λέει «τι έχω πάθει σήμερα, όλους ίδιους τους βλέπω;» Και άντε πάλι τα ίδια, χωρίς ρούχα στο κρεβάτι…. Σκέφτομαι ότι τώρα είναι ευκαιρία να ζητήσω εξηγήσεις αλλά πως θα μου απαντήσει αφού το στόμα της είναι απασχολημένο με τον μικρό Osie; Εκεί που προσπαθώ να της πιάσω τη κουβέντα ακούω ένα χρχρχρχρ…. την είχε πάρει ο ύπνος με πιπίλα τον μικρό Οsie…Να την αφήσω; Αν ονειρευτεί πως είναι σε μπυραρία και πίνοντας μπύρες τρώει λουκάνικα; Της φωνάζω «Κυρία, κυρία το πουλί θα το χρειαστείτε άλλο;» Ξυπνάει και ξαναγίνεται...ξαναγίνεται κάτι τόσο πολύ ωραίο που δεν μπορώ να περιγράψω… Σαν τελειώσαμε, σηκώνεται η κοπελιά και φορώντας τα παπούτσια μου φεύγει. Όταν το κατάλαβα, είχε απομακρυνθεί, κοιτάω τα δικά της που άφησε και λέω δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω σε τέτοια παπούτσια, άλλωστε αυτά είναι μαύρα και εγώ φορώ μπεζ κάλτσες. Απ΄ την άλλη σκέφτομαι είμαι τυχερός, φαντάζεσαι να είχε μπερδέψει τα βρακιά; Ντύνομαι, βρίσκω τα παπούτσια και φεύγω, τελικά κατάλαβα πως εγώ δεν είμαι για χορούς.

Αν αφαιρεθεί η πολύύύ σάλτα που πρόσθεσα θα μείνουν οι δύο συνεχόμενες συναντήσεις, οι οποίες ήταν τόσο όμορφες που ακόμα χαμογελάω… Βαθμολογία το 10 που δεν μπορώ να βάλω γιατί το σάιτ συναντά την 1η και τελευταία μου κριτική. Παρακαλώ για την αρνητική σας ψήφο στην κριτική μου (ψηφίζετε για την κριτική, όχι για το μαγαζί).