Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ήλθε η ώρα για σόλο με την Κέλλυ. Για να δούμε πώς θα θάναι είπα («κολλημα»/περιέργεια αφενός). Και αφετέρου νόμιζα (λάθος) ότι έφευγε για διακοπές. Απλό πρόγραμμα. Μού πρότειναν κέρασμα (ζήτησα πορτοκαλάδα καθότι οδηγός), ζελεδάκι, ντουζάκι στο νο. 3 δωμάτιο και νάσου το Κελάκυ σε λιγάκι.

Η Κέλλυ είναι μαυρομαλλούσα, ψηλή θάλεγα, συμπαθητική, γλυκειά, χαρούμενη, ζεστή, μεσογειακή, επικοινωνιακή, συνεργάσιμη, αεράτη (όχι ξινο-ντίβα!), άνετη, νέα κοπέλα που μιλάει καλά τα ελληνικά (δεν είναι ντόπια!). Αυτά με έκαναν να πάω. Δεν είναι η γυναίκα που εμφανισιακά με εντυπωσιάζει, με ελκύει ή με αφήνει με ανοιχτό το στόμα –δεν είναι κακό αυτό, καθένας με τα γούστα του. Ωστόσο, έχει ορισμένα στοιχεία που αναζητώ. Δεν έχει τίποτα τεχνητό στην εμφάνιση της (πουθενά στο σώμα της). Το τεχνητό με απωθεί. Είναι αληθινή λοιπόν μέσα και έξω όπως περιέγραψα. Για να μην υπάρχει παρανόηση: δεν αυταπατώμαι ότι κάνει τη δουλειά της. Α, σημειώστε ότι 1) έχει ωραίο οπίσθιο σύστημα (δεν αναφέρομαι στα του πρωκτικού που δεν κάναμε άλλωστε) και 2) στενή αίσθηση εμπρός.

Στο προκείμενο: Ξεκίνημα με φιλοσοφικο-ψυχολογικο-κοινωνική κουβεντούλα, αρκετό χρόνο. Ξεχαστήκαμε. Ανέλαβε εκείνη δράση με το χέρι της για να μού ανεβάσει το ηθικό και το ανήθικο μου, γέρνοντας πάνω μου και με μένα ανάσκελα, αλλά ο Μητσος δεν λειτουργεί έτσι. Τουτέστιν, αφού καθάρισε λίγο το μυαλό μου από την κουβέντα και κυριάρχησαν τα άγρια ένστικτα μου, το μυαλό έδωσε την κατάλληλη εντολή και όλα πήραν το δρόμο τους. Βοήθησαν και κάτι χουφτώματα, κάτι στριμώγματα, κατι ζουλήγματα, αγκαλιες μαζί με ψιλοπάλη πάνω στο κρεβάτι. Εν τω μεταξύ από πλευράς μου τα βυζάγματα, ρουφηγματα, γλειψίματα πηγαίνανε σύννεφο. Με πλάκωσε και στα προκαταρκτικά με ρουφηγματα στα @@ όταν ήμουν στο ύπτιο. Λάστιχο και πίπα για αρκετή ώρα με μένα πάντα στο ύπτιο, και να πλάθω, φιλάω, δαγκώνω (απαλά! όχι και να της κόψω και κανένα κομματι) τα οπίσθια (όχι 69, αν και γενικά είναι η σπεσιαλιτέ μου). Της πρότεινα να μπω μεσα της και με καβάλησε με τη στάση νο.1 με τις γάμπες της από τα γόνατα της μέχρι τους αστραγάλους να ακουμπάνε ολόκληρες στο κρεβάτι δεξιά και αριστερά μου και πλησιάζοντας και απομακρύνοντας το σώμα της σε μένα. Εγώ όμως είχα χρόνο για το τέλος. Το γύρισε σε στάση νο. 2 καβάλα και πάντα να βλεπόμαστε. Στη στάση αυτή έκανε σαν να δαμάζει άγριο άλογο στο ροντέο. Εγώ χάιδευα πλατες και στηθη. Στη στάση νο. 2 είχε λυγίσει τα γόνατα πατούσε στο κρεβάτι και ανεβοκατέβαινε δυναμικά, ενώ είχε τα χέρια της στο στήθος μου και έβαζε βάρος με αποτέλεσμα εγώ να κάνω πολύ περιορισμένες κινήσεις. Αλλά όπως είπαμε εγώ κρατούσα και είχα μέλλον ακόμη (γουρούνι ο δικός σου!). Μετά της είπα να ξαπλώσει πάνω μου (εγώ πάντα στο ύπτιο και εκείνη μπρούμητα), της ίσιωσα/τέντωσα πόδια & χέρια, της κράτησα την πλάτη και όπως είμασταν χωρίς να βγω έξω, μας γύρισα απευθείας σε ιεραποστολικό. Αυτό την τρέλανε, ενθουσιάστηκε, γελούσε, άρχισε να φωνάζει διάφορα, μόνο που δεν άρχισε να ουρλιάζει. Εκεί τούδωσα και κατάλαβε, πότε σε κλασικό ιεραποστολικό πότε λίγο ανασηκώνοντας τη, για να χουφτώνω οπίσθια, να βυζαίνω/γλείφω και να σφυροκοπώ από τα πλάγια. Λαχάνιασα για τα καλά, και έκανα και άλλο τόσο μέχρι το τέλος. Ήδη πριν το τέλος με είχε σφίξει με χέρια και με πόδια και δεν με άφηνε. Της άρεσε το ψιλοαεροπλανικό και θα το ξανακάνει. Είπαμε και μερικες κουβέντες για αποχαιρετισμό και έληξε ένδοξα η συνάντηση. Κέλλυ hvala και να είσαι πάντα καλά!

Όπως καταλαβαίνετε ήταν μια επιτυχημένη εμπειρία σε ένα πολύ καλό χώρο πολύ σωστά εξοπλισμένο και φροντισμένο. Για υπηρεσία ήταν μιά παλιάαα γνώριμη από αλλού και χαρήκαμε που είδωθήκαμε. Εξυπηρετικότατη και ευγενής.

Φ104, 20/8/2011, 2η β.