Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (29/04/2011 – 20/05/2011)
Στις 30/04/2011 (ώρα 13:30) έγινε η βάφτιση ενός μακρινού ανιψιού μου. Επειδή στη βάφτιση πήγα με τους γονείς μου, δεν μπορούσα φυσικά να απολαύσω τις θερμές χειραψίες με τις παρευρισκόμενες γριές. Στην ταβέρνα που πήγαμε μετά τη βάφτιση, καθόμουν ανάμεσα στους γονείς μου και απέναντι στη γιαγιά του μωρού (με την οποία δεν έχω κανενός είδους συγγένεια). Η γριά αυτή, η οποία φορούσε μια σειρά από χρυσά θορυβώδη βραχιόλια, κρατούσε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τον ανιψιό μου στην αγκαλιά της. Το γεγονός ότι την είχα διαρκώς απέναντί μου, αύξησε τη λίμπιντό μου και αποτέλεσε την αιτία για μια παχιά μαλακία κατά τη διάρκεια της μεσημεριανής μου σιέστας. Το βράδυ της ίδιας μέρας, πήγα να πάρω το TIVO με το βιβλίο για το πεπτικό σύστημα. Αφού έδωσα τα χρήματα στην ψιλικατζού και κάναμε μια σύντομη συζήτηση για το πρόβλημα της ανεργίας των νέων, τη χαιρέτησα με ένα παθιασμένο διευθυντικό sandwich.
Στις 04/05/2011 (ώρα 09:40 πμ) πήγα στο μαγαζί της 2-Hut, για να αγοράσω γάλα και χαρτομάντιλα. Αφού της έδωσα τα χρήματα και κάναμε μια 5λεπτη κουβεντούλα, τη χαιρέτησα με ένα διευθυντικό sandwich μακράς διαρκείας (πώς λέμε parking μακράς διαρκείας στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, καμία σχέση). Στις 11:30 πμ ξεκίνησα από το σπίτι μου, για να πάω στο Ρουφ (ήθελα να ρωτήσω κάποια πράγματα σε σχέση με τις αναβολές για διδακτορικό). Στην αφετηρία του 049 (δηλαδή στην Ομόνοια) είδα μια καλοντυμένη γριά με τρικ-τρικ, η οποία ρωτούσε τον οδηγό του λεωφορείου «Πώς θα πάει στο Θησείο». Αν και ο οδηγός της εξήγησε, αυτή έδειχνε να μην καταλάβαινε. Αφού την ακολούθησα για 1-2 λεπτά (καθώς έβλεπα τα σέξι κοσμήματά της, έτρεμαν τα πόδια μου), την χάιδεψα κάποια στιγμή στην πλάτη και προσφέρθηκα να τη βοηθήσω. Έτσι λοιπόν, την οδήγησα στη στάση Ομόνοια του λεωφορείου 035 και της εξήγησα πώς θα πάει. Αν και περίμενα να με ευχαριστήσει και να μου δείξει λίγη στοργή, αυτή μπήκε στο λεωφορείο και δεν με χαιρέτησε καν. Επιστρέφοντας από το Ρουφ με το λεωφορείο 838, έκανα ένα ενισχυμένο bic-bic σε μια α-καπέλο με τρικ-τρικ, για να ξεσπάσω όλα τα απωθημένα μου. Αφού κατέβηκα στην Ομόνοια, πήγα περπατώντας προς το Ρεξ για να πάρω το τρόλεϊ 4. Κατά μήκος της οδού Πανεπιστημίου, είδα μια καλοντυμένη γριά με βαμμένα μαλλιά, η οποία ζητιάνευε. Μόλις την είδα, μου αυξήθηκαν απότομα οι καρδιακοί παλμοί και έτρεμα ολόκληρος από τη στύση. Όταν την πλησίασα, με παρακάλεσε να της δώσω κανένα ευρώ, γιατί δεν είχε χρήματα για να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ. Αμέσως τότε, έβγαλα από το πορτοφόλι μου 0.20 €, της τα έδωσα, την αγκάλιασα και της χούφτωσα τα χεράκια της. Αυτή με ευχαρίστησε και συνέχισε το δρόμο της. Επειδή ήθελα να της ξαναχουφτώσω τα τρυφερά της χεράκια, πήγα στο διπλανό περίπτερο και αγόρασα ένα πακέτο χαρτομάντιλα, για να κάνω και άλλα ψιλά. Δυστυχώς όμως, μέχρι να αγοράσω τα χαρτομάντιλα, η ζητιάνα είχε γίνει καπνός. Η ημέρα αυτή απογείωσε την ψυχολογία μου και εκτόξευσε τη λίμπιντό μου στα ύψη.
Στις 06/05/2011 (ώρα 18:50) είδα στην εξώπορτα της πολυκατοικίας μου, τη Ριγκοπούλα γειτόνισσα. Μόλις την είδα, αισθάνθηκα τον πούτσο μου να μην χωράει στο τζιν και φυσικά το γνωστό ερωτικό σκίρτημα. Αυτή με ρώτησε κλασσικά «Τι κάνεις», αλλά από την δύσπνοια και από την ταχυπαλμία τραύλιζα και μιλούσα Ελληνικά χειρότερα και από του Γιωργάκη. Μετά από το γεγονός αυτό, ακολούθησε μια έντονη κρίση ηλιθιότητας.
Στις 07/05/2011 (ώρα 11:00 πμ) πήγα κλασσικά στο μαγαζί της 2-Hut, για να αγοράσω 1 πακέτο χαρτομάντιλα και της έκανα ένα θερμότατο διευθυντικό sandwich. Στις 14:30 είχα κανονίσει ραντεβού με τον ξάδερφό μου στη στάση Πανεπιστήμιο, για να πάμε για φαγητό στο Κολονάκι. Στις 14:00, καθώς κατευθυνόμουν προς την Πλατεία Κυψέλης για να πάρω το τρόλεϊ, είδα τη σέξι βιβλιοπώλισσα. Μόλις την είδα, πέρασα το δρόμο απέναντι (χωρίς να κοιτάξω από τη στύση αν ερχόταν αυτοκίνητο ή όχι) και τη χαιρέτησα με ένα στοργικό διευθυντικό sandwich, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο χούφτωμα του χρυσού βραχιολιού της. Κατόπιν τα είπαμε για κανένα 5λεπτο και τη χαιρέτησα ξανά με τον ίδιο τρόπο. Τα παραπάνω γεγονότα μου αύξησαν και άλλο την ερωτική μου επιθυμία, ενώ στο τρόλεϊ γέλαγα σαν ηλίθιος.
Στις 08/05/2011 (ώρα 22:00) πήγα σε ένα εβγατζίδικο για να πάρω γάλα. Στο μαγαζί αυτό δουλεύει μια 60χρονη Πολωνή, η οποία φυσικά είναι πολύ νέα για τα γούστα μου. Αυτή τη φορά όμως ήταν με την αδερφή της, η οποία φορούσε ένα σέξι χρυσό βραχιόλι. Αφού πήρα το γάλα και έδωσα τα ψιλά στην εβγατζού, έπιασα κουβέντα με την ωραία αδερφή. Αφού μιλήσαμε για 2- 3 λεπτά, τη χαιρέτησα σφίγγοντας της το χέρι με το χρυσό κόσμημα.
Στις 09/05/2011 ταξίδεψα (μόνος μου) με τη Swiss Air για Λονδίνο, με απώτερο σκοπό την εξεύρεση εργασίας. Στο ταξίδι από Αθήνα για Ζυρίχη (ATHENS ATH – ZURICH ZRH, DATE: 09/05/2011, DEPARTURE TIME: 14:10, BOARDING TIME: 13:25, ARRIVAL TIME: 15:46, SEAT: 19B, GATE: B05, AIR COMPANY: SWISS AIR, FLIGHT NUMBER: LX 1831, PRICE: 232,52 €) καθόμουν ανάμεσα σε κάτι 19χρονες Ελβετίδες (έλεος ρε παιδιά, δεν είμαι και τόσο ανώμαλος να μου αρέσουν τα μωρά). Στο ταξίδι από Ζυρίχη για Λονδίνο (ZURICH ZRH – LONDON LCY, DATE: 09/05/2011, DEPARTURE TIME: 17:10, BOARDING TIME: 16:40, ARRIVAL TIME: 17:34, SEAT: 15F, GATE: B23, AIR COMPANY: SWISS AIR, FLIGHT NUMBER: LX 466) καθόμουν δίπλα σε έναν κουστουμαρισμένο Άγγλο. Η αεροσυνοδός όμως φορούσε ένα πολυκαβλωτικό ριγκάκι, το οποίο διατήρησε τη στύση μου ενεργή κατά τη διάρκεια της πτήσης. Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο London City Airport, βρήκα μια μαύρη με τρικ-τρικ, η οποία με καθοδήγησε για το πώς θα πήγαινα στη στάση του μετρό Kings Cross – St Pancras (ήταν η πλησιέστερη στάση μετρό στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει). Φυσικά την ευχαρίστησα και την χαιρέτησα με ένα ιδιαίτερα ενισχυμένο διευθυντικό sandwich (αν και δεν τρελαίνομαι για μαύρες, αισθάνθηκα την ανάγκη να της χουφτώσω το έξαλλο ριγκάκι της). Για να ξεσπάσω για όλα αυτά, τράβηξα το βράδυ στο ξενοδοχείο μια ξεγυρισμένη μαλακία.
Στις 10/05/2011 (ώρα 11:30) πήγα κρουαζιέρα στον Τάμεση για να καπνίσω τη διεθνή πίπα. Στο ποταμόπλοιο απέναντί μου, κάθονταν 3 αγγλίδες γριές, οι οποίες ήταν καλοντυμένες και φορούσαν ακριβά κοσμήματα. Οι γριές αυτές μου είχαν πάρει τα μυαλά και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω τους. Δυστυχώς όμως, δεν κατάφερα να βρω καμία μοναχική γριά τουρίστρια, για να της πιάσω κουβέντα και να της χουφτώσω τα βραχιόλια. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγα βόλτα στο Covent Garden, στο Soho και στο China Town. Εκεί δεν θα έλεγα ότι είδα κάτι εξαιρετικό από καμάκι.
Στις 11/05/2011 πήγα εκδρομή στο Lancaster με σκοπό να καπνίσω τη διεθνή πίπα στο τρένο και να γνωρίσω τον έρωτα της ζωής μου. Στο ταξίδι από Λονδίνο για Lancaster (LONDON – LANCASTER, DATE: 11/05/2011, DEPARTURE TIME: 11:30, ARRIVAL TIME: 13:54, COACH: D, COMPANY: VIRGIN TRAINS, PRICE: 77,50 GBP) το τρένο ήταν σχεδόν άδειο και κάθισα μόνος μου. Αν και στο Preston ανέβηκε μια σέξι γριά, δυστυχώς δεν κάθισε δίπλα μου. Στο ταξίδι της επιστροφής (LANCASTER – LONDON, DATE: 11/05/2011, DEPARTURE TIME: 17:36, ARRIVAL TIME: 20:11, COACH: D, COMPANY: VIRGIN TRAINS) κάθισε δίπλα μου ένας κουστουμαρισμένος Άγγλος με Laptop (γενικά δεν ήταν και ιδιαίτερα ερωτική μέρα).
Στις 12/05/2011 το πρωί πήγα σε ένα ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας και το μεσημέρι πήγα στα Harrods για ψώνια. Εκεί «φάτε μάτια ψάρια». Οι περισσότερες γριές ήταν στην τρίχα ντυμένες και έβγαζαν τον αέρα της πλουτοκρατίας. Αλλά δυστυχώς τα πολυκαταστήματα δεν προσφέρονται για γνωριμίες και bic-bic.
Στις 13/05/2011 επέστρεψα Αθήνα. Στο ταξίδι από Λονδίνο για Ζυρίχη (LONDON LCY - ZURICH ZRH, DATE: 13/05/2011, DEPARTURE TIME: 06:30, BOARDING TIME: 06:05, ARRIVAL TIME: 08:55, SEAT: 10F, GATE: 5, AIR COMPANY: SWISS AIR, FLIGHT NUMBER: LX 463) καθόμουν δίπλα σε έναν κουστουμαρισμένο Άγγλο. Αν και ήταν πάλι η σέξι αεροσυνοδός, δεν είχα και ιδιαίτερη διάθεση για καμάκι λόγω της ώρας. Στο ταξίδι από Ζυρίχη για Αθήνα (ZURICH ZRH - ATHENS ATH, DATE: 13/05/2011, DEPARTURE TIME: 09:45, BOARDING TIME: 09:10, ARRIVAL TIME: 13:33, SEAT: 6B, GATE: A74, AIR COMPANY: SWISS AIR, FLIGHT NUMBER: LX 1830) κάθισα δίπλα σε έναν γέρο Ελβετό τουρίστα (έλεος ρε παιδιά, δεν είμαι πο8σταρδέλλα, βάλτε με δίπλα σε καμία γριούλα). Με δυο λόγια το ταξίδι της επιστροφής ήταν ερωτικά αδιάφορο.
Στις 16/05/2011 πήγα για ψώνια στο μαγαζί της 2-Hut και φυσικά ακολούθησε παθιασμένο διευθυντικό hotdog, σαν αυτά που μοιράζουν οι πλανόδιοι στους δρόμους στο Ηνωμένο Βασίλειο (πέουνγκ). Παρόμοιο σκηνικό παίχτηκε και στις 17/05/2011. Φυσικά μετά από όλα αυτά, αποφάσισα στις 20/05/2011 να διοργανώσω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα.

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 20/05/2011 (ώρα 11:05 πμ) ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Εκτός από τα κλασσικά, κουβάλησα και ένα κίτρινο ντοσιέ, στο οποίο είχα εκτυπωμένες 97 φωτογραφίες από London και 15 φωτογραφίες από Lancaster. Στις 11:10 πμ πήγα στο μαγαζί της 2-Hut. Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν είχε παρέα. Όταν της ζήτησα να καθίσουμε δίπλα-δίπλα για κανένα 20λεπτο, για να της δείξω τις υπέροχες φωτογραφίες που είχα βγάλει στην Αγγλία με τη μηχανή του Τηλεκόλλα και για να πούμε τα νέα μας, δέχτηκε αμέσως. Καθίσαμε λοιπόν μαζί μέχρι τις 11:30 πμ. Αξίζει να σημειωθεί πως όλη αυτή την ώρα τα ερωτικά αγγίγματα στα ριγκάκια της έπεφταν βροχή. Το αποκορύφωμα φυσικά ήταν το αποχαιρετιστήριο διευθυντικό hotdog (διευθυντικό hotdog = πολύ θερμό διευθυντικό sandwich).
Στις 11:30 πμ ξεκίνησα από το μαγαζί της 2-Hut με προορισμό τα σπιτάκια της Βριλησσού.

1ος σταθμός: Βριλησσού 24. Στο συγκεκριμένο στούντιο η τσατσά φορούσε παντελόνι και ένα πολυκαβλωτικό χρυσό βραχιόλι. Ένα άλλο χάρισμά της ήταν η ευγένεια (ήταν πολύ γλυκομίλητη). Η εργαζόμενη κοπέλα όμως δεν έλεγε πολλά.
2ος σταθμός: Βριλησσού 36Α. Στο συγκεκριμένο στούντιο η τσατσά ήταν απεριποίητη, αδιάκριτη (με ρώτησε τι κουβαλάω στη συνεδριακή τσάντα) και αγενέστατη (της εξήγησα ότι ήθελα να επισκεφτώ πρώτα όλα τα στούντιο της Βριλησσού για να αποφασίσω, αλλά αυτή δεν με άφηνε να φύγω). Οι δυο εργαζόμενες κοπέλες φορούσαν σέξι τρικ-τρικ, αλλά από την συμπεριφορά και την εμφάνιση της τσατσάς ξενέρωσα.
3ος σταθμός: Βριλησσού 36. Σε αυτό το στούντιο η τσατσά φορούσε ένα σέξι μαύρο φόρεμα και μπόλικα πολυκαβλωτικά κοσμήματα. Επιπλέον ήταν πολύ ευγενική. Η μια από τις δυο εργαζόμενες κοπέλες μου κέντρισε το ενδιαφέρον (επειδή φορούσε κοσμήματα).

Στα υπόλοιπα στούντιο που επισκέφτηκα (Βριλησσού 42 – Βριλησσού 46 – Βριλησσού 60 – Βριλησσού 57 – Βριλησσού 55) δεν είδα καμία τσατσά στα μέτρα μου, ενώ όλες οι εργαζόμενες κοπέλες μου ήταν εντελώς αδιάφορες. Μετά από όλα αυτά, αποφάσισα να τιμήσω το στούντιο της οδού Βριλησσού 36 (νομίζω ότι καταλαβαίνετε γιατί).

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Γύρω στις 12:30 μμ χτύπησα για δεύτερη φορά το κουδούνι του στούντιο της οδού Βριλησσού 36. Μόλις μου άνοιξε η τσατσά, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Κερδίσατε. Κατέληξα σε αυτό το στούντιο.
ΤΣΑΤΣΑ: Μάλιστα. Ποια κοπέλα θα πάρεις; Μπορείς αν θέλεις, να τις πάρεις και τις δυο με 60 €.
ΤΑΚΜΑΝ: Εκείνη (και έδειξα τη Τζίνα, που φορούσε τα κοσμήματα).
ΤΣΑΤΣΑ: Ποιο πρόγραμμα θα πάρεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Το απλό.
ΤΣΑΤΣΑ: Ωραία. Από εκεί είναι το δωμάτιο. 50 €.

Μόλις η τσατσά με οδήγησε στο δωμάτιο του πάθους, της έσκασα το 50ρικο. Πριν κλείσει την πόρτα, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Ο λόγος που προτίμησα το συγκεκριμένο στούντιο δεν ήταν μόνο η κοπέλα, αλλά και εσείς.
ΤΣΑΤΣΑ: Εγώ;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Είστε η πιο όμορφη τσατσά, που έχω δει. Γενικά εμένα μου αρέσουν οι γριές.
ΤΣΑΤΣΑ: Καλύτερα να με λες υπηρεσία. Δεν είμαι γιαγιά, είμαι κυρία.
ΤΑΚΜΑΝ: Χίλια συγνώμη, αλλά τίποτα από αυτά δεν είπα για κακό.
ΤΖΙΝΑ: Η κυρία Σταυρούλα είναι πολύ καλή κυρία.
ΤΑΚΜΑΝ: Συμφωνώ. Αντιθέτως η υπηρεσία του διπλανού στούντιο (Βριλησσού 36Α) ήταν αγενέστατη.
ΤΣΑΤΣΑ: Τι σου είπε δηλαδή;
ΤΑΚΜΑΝ: Ότι θα πάει στο Δαφνί.
ΤΣΑΤΣΑ: Ποιος εσύ;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι, η ίδια.
ΤΣΑΤΣΑ: Γιατί;
ΤΑΚΜΑΝ: Επειδή κουβαλούσα μαζί μου αυτή την τσάντα. Της φάνηκε περίεργο και άρχισε να με ρωτάει τι έχω μέσα στην τσάντα και διάφορες χαζομάρες.
ΤΣΑΤΣΑ: Και εσύ δεν την έβρισες; Τι της είπες;
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ δεν μιλάω. Στην κριτική θα βγάλω το άχτι μου.
ΤΣΑΤΣΑ: Καλά θα την κανονίσω εγώ. Θα τα ακούσει από εμένα.
ΤΖΙΝΑ: Δεν πιστεύω να προτιμάς την υπηρεσία από εμένα, ζηλεύω.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει μωρέ. Και εσύ καλή είσαι. Συγνώμη (απευθυνόμενος προς την τσατσά) να σας πω κάτι;
ΤΣΑΤΣΑ: Παρακαλώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Γίνεται στο τέλος να καθίσουμε λίγο παρέα, να σας δείξω τις φωτογραφίες από το ταξίδι μου στο Λονδίνο και να σας κρατάω το χεράκι; Το αισθάνομαι πολύ μεγάλη ανάγκη.

Η τσατσά δεν μου το αρνήθηκε και πριν κλείσει την πόρτα, μου έκανε ένα στοργικό διευθυντικό hotdog. Από την συναισθηματική ένταση και από την συγκίνηση εξαιτίας της αγάπης, που μου έδειξε η τσατσά, τα χέρια μου είχαν καταιδρώσει και έτρεμαν.
Μόλις η τσατσά έκλεισε την πόρτα, γδύθηκα και έβγαλα από τη συνεδριακή μου τσάντα του Γύπα τα εννιάμερα και τις φωτογραφίες από την Αγγλία. Κατόπιν ξάπλωσα ανάσκελα και περίμενα την Τζίνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τζίνα είναι 25 ετών, μελαχρινή, με λίγα πιασίματα και φοράει ένα κοκάλινο βραχιόλι και ένα ριγκάκι (την εθνικότητα δεν τη συγκράτησα). Η αναμονή δεν διήρκησε ούτε ένα λεπτό. Μόλις μπήκε η Τζίνα στο δωμάτιο, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΖΙΝΑ: Γεια σου μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια. Λοιπόν, πριν κάνουμε οτιδήποτε, λέω να σου δείξω διάφορες φωτογραφίες από το ταξίδι μου στο Λονδίνο. Θα σου τις δείχνω, θα σου χουφτώνω τα χέρια και θα φαντασιώνομαι ότι όλα αυτά γίνονται στα πλαίσια μιας ερωτικής γνωριμίας στο ferryboat.
ΤΖΙΝΑ: Ότι θες μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Α για να μην το ξεχάσω. Αυτά είναι του Γύπα τα εννιάμερα. Φόρεσέ τα. Εννοείται προσωρινά.

Έτσι λοιπόν, η Τζίνα φόρεσε το βραχιόλι του Γύπα στο αριστερό της χέρι και το ροζ ριγκάκι του Γύπα στο δεξί της χέρι (αφού βέβαια της εξήγησα ποιος είναι ο Γύπας και για το βίτσιο μου με τα κοσμήματα). Κατόπιν καθίσαμε δίπλα-δίπλα, της έδειξα καμιά δεκαριά φωτογραφίες και της κρατούσα με μανία τα χέρια της. Ύστερα της ζήτησα να μου φορέσει το προφυλακτικό και να χορέψουμε. Αφού μου φόρεσε το προφυλακτικό για safe sex, χορέψαμε το κλασσικό βαλς (με τον κλασσικό τρόπο που το χορεύω στις επισκέψεις μου στα σπίτια του έρωτα). Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι το βαλς συνοδεύτηκε από αρπαχτές διεισδύσεις του πέους μου εις το αιδοίων της. Κατά τη διάρκεια του πολυκαβλωτικού χορού, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Είμαστε στο Λονδίνο.
ΤΖΙΝΑ: Μα στο Λονδίνο είμαστε μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Excuse me miss, do you go to Lancaster? Do you go to Preston?
ΤΖΙΝΑ: Yes. Έτσι μωρό μου, να σε βλέπω να καβλώνεις.
ΤΑΚΜΑΝ: I smoke the international pipe.
ΤΖΙΝΑ: Yes, yes, yes.
ΤΑΚΜΑΝ: Sorry miss. Can I ask you something? How can I go to Bank metro station? Here is the map (bic-bic-bic …). Oh your rings are so sexy.
ΤΖΙΝΑ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Oh I will help you to disembark from the bus. Give me your hand.
ΤΖΙΝΑ: Yes.
ΤΑΚΜΑΝ: Next stop is Kings Cross – St Pancras.
ΤΖΙΝΑ: Yeah.
ΤΑΚΜΑΝ: This train leads to Brixton.

Ο χορός αυτός (ο οποίος διήρκησε γύρω στα 3 λεπτά) μου προκάλεσε στατιστικώς σημαντική ανόρθωση του πέους μου. Έτσι λοιπόν, μετά το χορό προχωρήσαμε κατευθείαν στο sex. Η στάση του sex, η κλασσική: Εγώ ανάσκελα και η Τζίνα από πάνω. Φυσικά κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, της κρατούσα και τα δυο της τα χέρια. Το sex συνοδεύτηκε από τον ακόλουθο διάλογο:

ΤΑΚΜΑΝ: Στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, είχα δει μια αστυνομικίνα πολύ σέξι. Ήταν ηλικίας γύρω στα 60, έμοιαζε με την Άγκελα Μέρκελ και φορούσε ένα πολύ ωραίο χρυσό βραχιόλι. Αλλά ρε γαμώτο, δεν μου έκανε σωματικό έλεγχο.
ΤΖΙΝΑ: Ναι μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ κυρία, μην ψάχνετε μόνο στις τσέπες μου. Αγγίξτε και λίγο τα χεράκια μου. Θέλω να μου κάνετε πλήρη σωματικό έλεγχο.
ΤΖΙΝΑ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Κουβαλάω πιστόλι.
ΤΖΙΝΑ: Πέτα το πιστόλι τώρα (θόρυβος όπλου).
ΤΑΚΜΑΝ: (γέλιο).
ΤΖΙΝΑ: Δώσε μου το πιστόλι σου. Τώρα (θόρυβος όπλου).

Αν και οι φαντασιώσεις μου ήταν πολυκαβλωτικές και ξεκαρδιστικές, δεν οδήγησαν εκείνη τη στιγμή σε εκσπερμάτωση. Έτσι λοιπόν, μετά από 2-3 λεπτά επήλθε σημαντική μείωση στη στύση μου. Για αυτό το λόγω, η Τζίνα αποφάσισε να μου πάρει την κλασσική πίπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της πίπας, της κρατούσα τα χέρια εναλλάξ (πότε το δεξί και πότε το αριστερό).
Δυστυχώς, ούτε και η πίπα (η οποία διήρκησε γύρω στα 2 λεπτά) μου προκάλεσε την έγκαιρη εκσπερμάτωση. Για αυτό το λόγω, η Τζίνα αποφάσισε να μου τον παίξει με την πασίγνωστη σε όλους τεχνική του άτεχνου φραπέ. Κατά τη διάρκεια του καπουτσίνο (αυτό για να γελάσετε το έγραψα), έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Πλάκα δεν έχουν οι φαντασιώσεις μου;
ΤΖΙΝΑ: Πολύ πλάκα. Ποτέ δεν έχω περάσει στο δωμάτιο τόσο καλά. Εύχομαι στο μέλλον να έχεις ανάλογες εμπνεύσεις. Αργείς όμως να χύσεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Ε, άλλες φορές αργώ, άλλες είμαι πιο γρήγορος, όπως τύχει.

Μετά από 1-2 λεπτά, ολοκλήρωσα χύνοντας στο χέρι της. Κατόπιν έδωσα στην Τζίνα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό, για να το πετάξει στα σκουπίδια και καθαριστήκαμε με τα υγρά μαντήλια Wet Hankies (με αυτά που κουβαλούσα στην τσάντα μου). Τέλος χαιρετηθήκαμε και της υποσχέθηκα ότι είτε βρω δουλειά στην Αγγλία είτε στην Κύπρο, δεν θα χαθούμε (θα έρχομαι κάποια Σ/Κ).
Αφού η Τζίνα έκλεισε την πόρτα του δωματίου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και εξήλθα από το δωμάτιο. Μόλις τράκαρα την τσατσά, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Να καθίσουμε τώρα παρέα στον καναπέ, για να σας δείξω τις φωτογραφίες;
ΤΣΑΤΣΑ: Δυστυχώς δεν μπορώ τώρα, έχω δουλειά. Πριν έρθεις την επόμενη φορά, κάνε μου ένα τηλέφωνο για να ξέρω και θα το κανονίσουμε (και μου έδωσε την κάρτα του στούντιο). Να μου πεις ότι είσαι από το Λονδίνο και θα καταλάβω εγώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Σας ευχαριστώ. Γεια.
ΤΣΑΤΣΑ: Στο καλό.

Αφού χαιρέτησα την τσατσά με διευθυντικό sandwich, εξήλθα από το κτίριο. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος από την εμπειρία μου και ταυτόχρονα αισθανόμουν ότι στο πρόσωπο της κυρίας Σταυρούλας βρήκα τον μεγάλο μου έρωτα.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

Όσον αφορά τη Τζίνα: Πέρασα πολύ ωραία στο δωμάτιο, το διασκέδασα.
Όσον αφορά την τσατσά: Την ερωτεύτηκα. Ελπίζω την επόμενη φορά, να καθίσουμε παρέα στον καναπέ για κανένα 10λεπτο, για να απολαύσω την ζεστασιά της. Τα διευθυντικά sandwich μαζί της, ήταν τόσο απολαυστικά και τόσο αισθησιακά ...