Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η περίοδος από τις 11/01/2011 έως τις 01/02/2011 είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στα ερωτικά μου. Υπήρχαν κάποιες μέρες, που η ερωτική μου διάθεση και γενικότερα η ψυχολογία μου ήταν στο ζενίθ, ενώ κάποιες άλλες ήταν ερωτικά αδιάφορες. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος:
Στις 12/01/2011, που είχε και ωραίο καιρό, πρότεινα στη μαμά μου να κάνω εγώ τα πρωινά ψώνια, καθώς διαισθανόμουν ότι θα συναντήσω την γνωστή 95-χρονη ζητιάνα. Η διαίσθησή μου έπεσε μέσα. Στις 12:20 την πέτυχα έξω από το supermarket. Μόλις την είδα, κάθισα δίπλα της, της ευχήθηκα καλή χρονιά και μετά της έδωσα 1.00 €. Παρά το γεγονός ότι ήταν άρρωστη και κινδύνευα να κολλήσω τίποτα, αποφάσισα να καθίσω δίπλα της για 10 λεπτά. Εννοείται φυσικά ότι την ώρα που ήμασταν παρέα, της έκανα sandwich διαρκείας στα ριγκάκια της (φοράει ένα χρυσό και ένα κόκκινο ριγκάκι) και πότε-πότε έβαζα χέρι και σε άλλα σημεία (μόλις σταματάει η λογική αρχίζει η καύλα). Μόλις τέλειωσα τα ψώνια του supermarket, πήγα και στην 70άρα βυζοπούλα εβγατζού για να αγοράσω ψωμί και μόλις πλήρωσα, της έκανα τη γνωστή «διευθυντική χειραψία» (γενικά μια άκρως ερωτική μέρα).
Στις 14/01/2011 πήγα Ιστιαία με τα ΚΤΕΛ (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 14/01/2011, ΩΡΑ: 12:45, ΘΕΣΗ: 38, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 16.00 €, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΟΛΟΚΛΗΡΟ). Δυστυχώς το ταξίδι ήταν εντελώς ξενέρωτο, γιατί όλα τα «α-καπέλο» ήταν συνοδευόμενα.
Στις 17/01/2011 επέστρεψα Αθήνα (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 17/01/2011, ΩΡΑ: 12:45, ΘΕΣΗ: 17, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 16.00 €, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΟΛΟΚΛΗΡΟ). Το ταξίδι αυτό μπορεί να μην ήταν ερωτικό, αλλά ήταν αστείο. Στο ferryboat εντόπισα μια γριά, η οποία ταξίδευε μόνη της. Η γριά αυτή φορούσε φούστα και χρυσά ριγκάκια, αλλά μου έβγαζε την αύρα της στριμμένης διευθύντριας μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία έβαζε τις φωνές σε έναν φοιτητή που έκανε θερινή πρακτική άσκηση, επειδή προσήλθε στη δουλειά 5 λεπτά καθυστερημένος (πέουνγκ). Παρά το γεγονός ότι δεν μου έβγαζε θετική αύρα, αποφάσισα στις 14:15 να της μιλήσω. Έτσι έγινε ο εξής διάλογος:
ΤΑΚΜΑΝ: Πολύ ακρίβυναν το εισιτήριο. 16.00 €;
ΑΥΤΗ: Ότι θέλουν κάνουν.
ΤΑΚΜΑΝ: Το Δεκέμβρη που είχα ξαναταξιδέψει ήταν 14.50 €, ενώ τώρα είναι 16.00 €.
ΑΥΤΗ: Δεν το ξέρω, γιατί δεν ταξιδεύω συχνά.
ΤΑΚΜΑΝ: Εσείς Αθήνα, θα μείνετε μέρες;
ΑΥΤΗ (εμφανώς νευριασμένη): Αθήνα μένω κύριε.
Τότε φυσικά, που κατάλαβα ότι η «κοπέλα» δεν είχε όρεξη για πολλά-πολλά, βγήκα έξω, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου, του διηγήθηκα το περιστατικό και μετά έκανα τις ανακοινώσεις του πληρώματος της πτήσης της Aegean ΑΘΗΝΑ-ΛΑΡΝΑΚΑ και φυσικά ακολούθησε μισάωρη (και εντελώς ανεξέλεγκτη) κρίση ηλιθιότητας.
Στις 14:35 όταν συνήλθα εντελώς από την κρίση (μέχρι τότε γελούσα μόνος μου σαν να είχα πάρει ψυχοφάρμακα), πλησίασα και ένα δεύτερο «α-καπέλο». Η γριά αυτή, έτρωγε πατατάκια chips και κοντά της καθόταν ένας αράπης με καπέλο, ο οποίος έχω την αίσθηση ότι την χαλβάδιαζε. Αυτή, αν και δεν ήταν απότομη μαζί μου όπως η προηγούμενη, μετά από 5 λεπτά σηκώθηκε και κάθισε αλλού χωρίς να πει λέξη. Τότε κατάλαβα ότι «δεν ήταν η μέρα μου», οπότε σταμάτησα το κυνήγι.
Στις 19/01/2011 έκανα άλλη μια απολαυστικότατη και ανανεωτική ζητιανότσαρκα, (βλέπε στο Link «ημερήσια ενημέρωση για τα στούντιο»).
Στις 20/01/2011 έμαθα ότι δεν με πήραν στη δουλειά που έκανα αίτηση, οπότε ήταν μια μέρα με πολύ βαριά ψυχολογία για μένα.
Στις 22/01/2011 έκανα άλλο ένα διευθυντικό sandwich στην 70άρα βυζοπούλα, γεγονός που τόνισε την ερωτική μου διάθεση και αποτέλεσε μια τονωτική ένεση στην ψυχολογία μου.
Στις 24/01/2011 ταξίδεψα για Λάρνακα (ATHENS-LARNAKA, DATE: 24/01/2011, DEPARTURE TIME: 06:00, BOARDING TIME: 05:20, AIR COMPANY: AEGEAN AIRLINES, FLIGHT NUMBER: A3 900, GATE: A07, SEAT: 17A, PRICE: 199,16 €) για να στείλω το βιογραφικό μου στη δημόσια υπηρεσία απασχόλησης. Δυστυχώς στο ταξίδι καθόμουν μόνος μου (μια γριά που μου άρεσε, καθόταν πολύ μακριά). Την Τρίτη το μεσημέρι, όταν είχα τακτοποιηθεί με την επαγγελματική υποχρέωση, αποφάσισα να πάρω από τη Λάρνακα το λεωφορείο των 14:15 για Λευκωσία. Δυστυχώς όμως στο λεωφορείο ήταν μόνο 5 άτομα (ένας Κινέζος, 3 νεαρές Κύπριες και μια milf Ρωσίδα). Μόλις έφαγα για μεσημεριανό στο εστιατόριο «Καθ οδόν» στην οδό Λήδρας, έκανα μια βόλτα στα πέριξ, με σκοπό να βρω καμιά γριά Ψιλικατζού, να πάρω κανένα νεράκι και να της κάνω τη γνωστή διευθυντική χειραψία, την οποία τόσο ποθούσε ο πούτσος μου. Κοιτάζοντας μια-μια τις βιτρίνες, ανακάλυψα μια 80χρονη με ζαρωμένα μπούτια, η οποία πουλούσε εικόνες. Τότε με έπιασε κρίση ηλιθιότητας και πήρα τηλέφωνο τον Γύπα για να την ρωτήσω, αν ήθελε καμία εικονίτσα για δώρο, αλλά αυτή δεν ήθελε τέτοιο δώρο. Στις 18:30 πήρα το λεωφορείο της επιστροφής για Λάρνακα, το οποίο ήταν εξίσου άδειο με το προηγούμενο (διαπίστωσα όμως ότι το λεωφορείο ΛΕΥΚΩΣΙΑ-ΛΕΜΕΣΟΣ είχε αρκετές γυναίκες για τα γούστα μου). Το βράδυ της Τρίτης αποφάσισα να καθίσω για βραδινό στο Famagusta Restaurant, στο οποίο είχα τρακάρει μια γριά με χρυσά κοσμήματα τον Ιούνιο του 2010 που πήγαμε για τις οικογενειακές διακοπές. Αυτή όμως δυστυχώς δεν ήταν μόνη της, αλλά μάλλον με τον άντρα της (γκρρ..).
Στις 26/01/2011 επέστρεψα Αθήνα (LARNAKA-ATHENS, DATE: 26/01/2011, DEPARTURE TIME: 16:20, BOARDING TIME: 15:40, AIR COMPANY: AEGEAN AIRLINES, FLIGHT NUMBER: A3 907, GATE: 21-22, SEAT: 20D). Στο ταξίδι αυτό καθόμουν με ένα ώριμο ζευγάρι Κυπρίων, αλλά φυσικά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Στις 27/01/2011 η ερωτική μου διάθεση έφτασε στο ζενίθ. Στις 10:15 πήγα για γάλα και έκανα sandwich στη γνωστή βυζοπούλα. Στις 18:20 μας χτύπησε την πόρτα μια 80χρονη γριά που μένει από κάτω (η οποία είναι λατέρνα), γιατί χρειαζόταν βοήθεια στη μετάφραση ενός Αγγλικού κειμένου, που αφορούσε τη σύνταξή της. Όταν τελειώσαμε, μου έκανε ένα τεστ για να δει αν είμαι ματιασμένος. Διαπίστωσε λοιπόν ότι είμαι ματιασμένος σε βαθμό κακουργήματος και έτσι έκανε κάποιο κόλπο για να με ξεματιάσει. Στο τέλος, μου έδειξε το διαμέρισμά της και μου είπε ότι για να πιάσει πρέπει να μου το κάνει άλλες δυο φορές. Το βράδυ της μέρας αυτής σκεφτόμουν τα χρυσά της κοσμήματα και έκανα το γνωστό αντρικό σπορ. Την επόμενη μέρα στις 19:30 είπα στη μαμά μου ότι θέλω να κατέβω στο διαμέρισμα της από κάτω για να μου ξανακάνει το κόλπο. Η μαμά μου το θεώρησε βλακεία και δεν με άφησε. Το βράδυ της Παρασκευής, συγκινημένος από την αγάπη και το ενδιαφέρον της γριάς αυτής και στενοχωρημένος που δεν μπορούσα να την επισκεφτώ, έκανα την προσευχή μου για αυτή και κοιμήθηκα δακρυσμένος.
Την Τρίτη 01/02/2011 την τράκαρα στο δρόμο και με ρώτησε «πότε θα έρθω στο διάμερισμά της» για το γνωστό λόγο. Εγώ της είπα ότι θα έρθω αυτές τις μέρες (περιμένω πότε θα βγει η μαμά μου με τις φίλες της για να δράσω). Στενοχωρημένος το απόγευμα της Τρίτης έκανα την προσευχή μου για αυτή τη γυναίκα και με έπιασε κατάθλιψη. Για αυτό το λόγω, αποφάσισα στις 02/02/2011 να οργανώσω τη γνωστή στουντιότσαρκα.
Στις 02/02/2011 στις 12:00 πήρα τη συνεδριακή τσάντα (όπου έβαλα 2 ριγκάκια του Γύπα και τις φωτογραφίες που έβγαλα από Λάρνακα και Λευκωσία με τη μηχανή του Τηλεκόλλα) και ξεκίνησα από το σπίτι. Τις φωτογραφίες αυτές τις κουβάλησα για να τις δείξω στην τσατσά και να της κάνω «τρικ-τρικ τα ποτηράκια» (= bic-bic τα βραχιολάκια).
Το δρομολόγιο που ακολούθησα, φαίνεται αναλυτικά στο Link «Ημερήσια ενημέρωση για τα στούντιο». Σαν μια γενική παρατήρηση, δεν θα έλεγα ότι ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα από κάποια τσατσά. Ο λόγος που κατέληξα στο συγκεκριμένο στούντιο, ήταν ότι η τσατσά φορούσε ένα ιδανικό βραχιόλι για διευθυντική χειραψία και φυσικά το υπέροχο ριγκάκι της Κατερίνας.
Μόλις επισκέφτηκα το συγκεκριμένο στούντιο για δεύτερη φορά (ώρα άφιξης: 14:20), μπήκα κατευθείαν στο δωμάτιο και έδωσα 50 € στην τσατσά (το απλό πρόγραμμα είναι 30 €, αλλά επειδή ήθελα να χορέψουμε και γενικώς λίγο παραπάνω χρόνο για τρελίτσες, της έδωσα 50ρικο). Φυσικά, ενώ της έδινα τα χρήματα, της έπιανα με πάθος το βραχιολάκι της.
Δεν πρόλαβα να γδυθώ στο δωμάτιο και ήρθε η Κατερίνα «έτοιμη για όλα». Η Κατερίνα είναι 32 χρονών από την Ουγγαρία, ξανθιά, με πιασίματα και φοράει ένα έξαλλο χρυσό ριγκάκι. Μόλις ήρθε, με βοήθησε να τοποθετήσω τα ρούχα μου στον Καλόγερο και της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα, τα οποία τα δέχθηκε αβίαστα χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς ανούσιες φλυαρίες. Αμέσως μετά μου φόρεσε το προφυλακτικό και με ρώτησε τι θέλω να κάνουμε. Εγώ της πρότεινα για αρχή, να καθίσουμε σε καθιστή στάση δίπλα-δίπλα και να δούμε παρέα τις φωτογραφίες που τράβηξα στην Κύπρο, ώστε να ανάψω σιγά-σιγά (αυτό της το πρότεινα για να φαντασιωθώ ότι αυτή είναι μια γριά στο ferryboat και ότι βλέπουμε παρέα τις φωτογραφίες και τη χουφτώνω ασύστολα). Έτσι και έγινε. Το επόμενο 5λεπτο, καθίσαμε δίπλα-δίπλα, της εξήγησα τους λόγους του ταξιδιού, της έκανα την απαραίτητη ξενάγηση (π.χ. αυτό το μπλε λεωφορείο φεύγει για Λεμεσό ή σε αυτό το εστιατόριο έτρωγα) και φυσικά της κράταγα τα χέρια με μανία (και που και που χούφτωνα και τα μπούτια της).
Αμέσως μετά βόλεψα τις φωτογραφίες στην τσάντα μου και της πρότεινα να χορέψουμε. Αυτή με ρώτησε «Τι χορό» και τότε εγώ της εξήγησα ότι θέλω «Οτιδήποτε, αρκεί να κωλοτριβόμαστε». Κατά τη διάρκεια του χορού, ο πούτσος μου της γαργάλαγε ευχάριστα το μουνί της και φυσικά της χούφτωνα τα ριγκάκια με το ιδρωμένο και τρεμάμενο από τη συναισθηματική φόρτιση χέρι μου.
Όταν τελειώσαμε και με αυτό το στάδιο, της είπα να μου πάρει πίπα. Αφού ο πούτσος μου έφτασε σε ένα αποδεκτό μέγεθος, κάναμε σεξ εφαρμόζοντας την κλασσική στάση (αυτή από πάνω, εγώ από κάτω ανάσκελα). Κάποια στιγμή από το βάρος της, το μέγεθος του πούτσου μου παρουσίασε στατιστικώς σημαντική μείωση σε επίπεδο σημαντικότητας α = 10%. Έτσι αποφάσισε να μου πάρει πίπα για δεύτερη φορά. Το γεγονός ότι ήθελα και τα δυο της χέρια κατά τη διάρκεια της πίπας, τη δυσκόλευε αφάνταστα. Έτσι υποχώρησα και της πρότεινα να της κρατάω το χέρι με το ιδιωτικό της ριγκάκι. Κατά τη διάρκεια του χουφτώματος, έφερε στο μυαλό μου την κουκλάρα την Πέτρα και έτσι με τα πολλά έχυσα στο στόμα της. Αφού τελειώσαμε, καθαριστήκαμε με τα υγρά μαντήλια Wet Hankies και χαιρετηθήκαμε. Τέλος ντύθηκα, χαιρέτησα την τσατσά με διευθυντικό sandwich (δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο του βραχιολιού) και εξήλθα από το κτίριο αρκετά ενθουσιασμένος από την εμπειρία μου.