Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η περίοδος των γιορτών δεν θα έλεγα ότι ήταν και ιδιαίτερα ερωτική για μένα. Ωστόσο, στις 30/12/2010 είχα μια μικρή «περιπέτεια». Είχα κανονίσει με τον Μπάο (ο οποίος είχε πάρει άδεια από το στρατό) να βρεθούμε στις 19:30 στο Σύνταγμα για καφέ. Καθώς κατέβαινα με το τρόλεϊ προς το κέντρο, είδα στη στάση «ΟΤΕ – Πεδίον του Άρεως» μια γριά, η οποία δυσκολευόταν να βαδίσει και χρειαζόταν βοήθεια για να μπει στο τρόλεϊ. Η γριά αυτή φορούσε μια πανάκριβη γούνα και ήταν τίγκα στα ριγκάκια. Εγώ αμέσως της έδωσα το χέρι και μόλις ανέβηκε τη χούφτωσα στην πλάτη με το αριστερό χέρι, ενώ με το δεξί της έτριψα τα ριγκάκια της. Αυτή με ευχαρίστησε και έκατσε σε μια άδεια θέση. Εκείνη τη στιγμή με είχε πιάσει «κρίση ηλιθιότητας» (ορισμός: Κρίση ηλιθιότητας στη γλώσσα του ΤΑΚΜΑΝ σημαίνει ακατάπαυστο γέλιο διάρκειας τουλάχιστον 2 λεπτών) και σκεφτόμουν το τι γέλιο θα έριχνα με τον Μπάο και σιγοψιθύριζα «Κόλλα ρε φιλαράκι». Στην Ομόνοια άδειασε η θέση και έκατσα δίπλα της. Εκείνη τη στιγμή κόντευε να μου σχιστεί το τζίν από τη στύση. Λίγο πριν κατέβω με ρώτησε αν έχω εισιτήριο. Εγώ της είπα με μεγαλοπρεπές ύφος ότι δεν έχω εισιτήριο (έχω μηνιαία κάρτα), αλλά μπορώ να το χρηματοδοτήσω. Τότε το τρόλεϊ έφτασε στο Σύνταγμα, οπότε έσπρωξα τον αράπη που καθόταν μπροστά και κατέβηκα.
Στις 09/01/2011 είχα κλείσει ραντεβού με τον Γύπα στα Mall. Στον ΗΣΑΠ είδα κάτι γιαγιάδες, οι οποίες είχαν ... πολλά προσόντα (χρυσά κοσμήματα, φούστα, ακριβό ντύσιμο, τακούνια). Αυτές μου εκτόξευσαν τις κάβλες και για αυτό αποφάσισα την επόμενη μέρα να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα. Ήδη από το βράδυ της Κυριακής είχα σχεδιάσει το δρομολόγιό μου και είχα βάλει του Γύπα τα εννιάμερα στην πράσινη συνεδριακή τσάντα.
Τη Δευτέρα ξεκίνησα από το σπίτι μου στις 12:40 με τα πόδια (λόγω στάσης εργασίας των αστικών συγκοινωνιών). Τα σπίτια που πέρασα μέχρι να καταλήξω στο συγκεκριμένο (ώρα άφιξης: 14:45), καθώς και οι παρατηρήσεις μου φαίνονται λεπτομερώς στο αρχείο pdf «Σύστημα Μοριοδότησης Στούντιο», το οποίο βρίσκεται στο Link «Ημερήσια Ενημέρωση για τα Στούντιο».
Μόλις μπήκα στο συγκεκριμένο στούντιο και αντίκρισα την τσατσά «φτιάχτηκα». Η γυναίκα αυτή είναι του γούστου μου. Φορούσε μαύρη φούστα, διχτυωτό-σεξουαλικό καλτσόν, τακουνάκια, σκουλαρίκια και ένα υπέροχο χρυσό ριγκάκι, που ήταν «όλα τα λεφτά». Εκτός από τα παραπάνω, είχε και γλυκιά φυσιογνωμία. Μόλις με είδε μου ευχήθηκε «Καλή Χρονιά», μου είπε ότι εκείνη την ώρα εργαζόταν η Αλίκη και μου περιέγραψε τα προγράμματα που προσφέρει. Μετά από 1-2 λεπτά παρουσιάστηκε η Αλίκη, η οποία σύμφωνα με την τσατσά είχε λάβει παλαιότερα μέρος σε καλλιστεία στο Παρίσι. Η Αλίκη είναι μια ψηλή-ξανθιά Ελληνίδα. Αν και φορούσε και στα δυο της χέρια από ένα βραχιόλι, δεν θα έλεγα ότι αυτή η γυναίκα μου έκανε το «the click». Παρόλα αυτά βλέποντας την εκτυφλωτική ομορφιά της τσατσάς, αποφάσισα να περάσω στο δωμάτιο και να πάρω το απλό πρόγραμμα των 50 ευρώ (εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα, όπως ο εκτελών χρέη λυκειάρχη στη σειρά «Άκρως Οικογενειακό», ο οποίος μόλις αντίκρισε τη θεία Χαρά με το δικτυωτό καλσόν, αποφάσισε να σβήσει τις απουσίες του Ερμή και της Αφροδίτης, κουλό ε;). Την ώρα που έδινα το 50ρικο στην τσατσά, την κοιτούσα εξονυχιστικά για να εντοπίσω που βρίσκεται το ριγκάκι της και να της το τρίψω. Αυτή κατάλαβε ότι κάτι ήθελα από εκείνη και με ρώτησε αν χρειάζομαι κάτι άλλο. Εγώ της είπα τότε ότι μετά το σεξ ήθελα να συζητήσουμε μαζί κάτι προσωπικό. Αυτή, αν και στην αρχή ήθελε να της το πω εκείνη τη στιγμή, υποχώρησε και μου έκανε το χατίρι.
Μόλις έκλεισε η πόρτα του δωματίου, γδύθηκα και φαντασιωνόμουν μετά το σεξ να κάθομαι στον καναπέ δίπλα στην τσατσά, να της κρατάω σφιχτά τα βελούδινα χεράκια της, να απολαμβάνω τη θέα των μπουτιών της και να της κάνω ερωτική εξομολόγηση με πονεμένο ύφος και τα δάκρυα να βρέχουν τη φουστίτσα της. Αυτή η φαντασίωση φυσικά συνοδευόταν και από την ανάλογη στύση.
Η Αλίκη ήρθε μετά από 10 περίπου λεπτά αναμονής. Δυστυχώς, όταν ήρθε η στύση μου είχε χαθεί. Μόλις ήρθε, άρχισε να χαϊδεύει τον πούτσο μου και εγώ της έδωσα τα εννιάμερα του Γύπα για να τα φορέσει. Αυτή, επειδή δεν μπορούσε να φοράει ταυτόχρονα δυο βραχιόλια, έβγαλε το ιδιωτικό της βραχιόλι και φόρεσε το κοινόχρηστο βραχιόλι του Γύπα. Επιπλέον φόρεσε και το ριγκάκι του Γύπα, το οποίο δεν της ταίριαζε ιδιαίτερα, καθώς ήταν μεγάλο για το πάχος των δαχτύλων της. Μετά από αυτά έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΑΛΙΚΗ: Ποιος είναι ο Γύπας;
ΤΑΚΜΑΝ: Είναι μια συμφοιτήτριά μου από το μεταπτυχιακό, η οποία μου έχει χαρίσει τα κοσμήματα αυτά.
ΑΛΙΚΗ: Και γιατί τη λες Γύπα την κοπέλα;
ΤΑΚΜΑΝ: Όταν σπουδάζαμε στο μεταπτυχιακό, επιστρέφαμε με τον ΗΣΑΠ εγώ, αυτή και ένας άλλος συμφοιτητής. Το παιδί αυτό είχε ένα βλέμμα, το οποίο έβγαζε την αύρα «αρπακτικού», τον φώναζα Γύπα και τον πείραζα χτυπώντας τον συνέχεια στην πλάτη. Επειδή αυτή την κοπέλα την είχα συνδυάζει μαζί του, ενώ στην αρχή την φώναζα «Αύρα», μετά η προσφώνηση αυτή αντικαταστάθηκε από το «Α ρε Γυπάκο».
ΑΛΙΚΗ: Μάλιστα. Η κοπέλα αυτή θα πρέπει να σε αγαπάει πολύ, αφού σου δανείζει τα κοσμήματά της για να τα φοράς στις κοπέλες.
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι, όντως είναι πολύ καλή κοπέλα.
ΑΛΙΚΗ: Έχετε σχέση μαζί;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι, αυτή τα έχει με έναν ταύρο. Αλλά είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Χθες βγήκαμε παρέα στα Mall.
ΑΛΙΚΗ: Και τι λέγατε;
ΤΑΚΜΑΝ: Για την προηγούμενη πουτανοεμπειρία μου (γέλιο).
ΑΛΙΚΗ: Και αυτή σου λέει τα δικά της;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι.
ΑΛΙΚΗ: Τι θα κάνουμε με αυτόν εδώ δεν ξέρω (και εννοούσε τον πούτσο μου, ο οποίος παρά το χούφτωμα, είχε ακόμα μέγεθος παραδοσιακού κινέζικου πασατέμπου, καθώς η συγκεκριμένη κοπέλα μάλλον «δεν με ενέπνεε»).
ΤΑΚΜΑΝ: Βάλε το προφυλακτικό για να φτιαχτώ.
ΑΛΙΚΗ: Φτιάχνεσαι με το προφυλακτικό; Πρώτη φορά το ακούω αυτό.
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι ακριβώς φτιάχνομαι, αλλά νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια.
ΑΛΙΚΗ: Α μάλιστα (και αμέσως μου το φόρεσε). Τι θες να κάνουμε τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ λέω να χορέψουμε. Γιατί είμαι ρομαντικό αγόρι και θέλω λίγο συναίσθημα.
ΑΛΙΚΗ: Τι θες να χορέψουμε;
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρω εγώ; Ότι θες.
Τότε η Αλίκη (προφανώς επειδή δεν είχε άλλο χρόνο) μου πήρε κατευθείαν την κλασσική πίπα. Κατά τη διάρκεια της πίπας της κράταγα το χέρι με τα κοσμήματα του Γύπα. Παρόλα αυτά, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε.
Έτσι η Αλίκη αποφάσισε να μου την παίξει. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΤΑΚΜΑΝ: Εσύ θα πρέπει να είσαι δίδυμος (το είπα εξαιτίας της υπέρμετρης φλυαρίας της).
ΑΛΙΚΗ: Όχι.
ΤΑΚΜΑΝ: Τότε θα πρέπει να έχεις ωροσκόπο δίδυμο.
ΑΛΙΚΗ: Ούτε.
ΤΑΚΜΑΝ: Ε να έχεις από αύριο.
ΑΛΙΚΗ: Καλά, θα πω στη Λίτσα Πατέρα να μου φτιάξει ένα ωροσκόπιο με δίδυμο.
ΤΑΚΜΑΝ: Τι ζώδιο είσαι;
ΑΛΙΚΗ: Λέων. Εσύ;
ΤΑΚΜΑΝ: Και εγώ. Γεννήθηκα στις 20/08/1985.
ΑΛΙΚΗ: Εγώ γεννήθηκα στις 01/08/1984. Τι έχεις σπουδάσει;
ΤΑΚΜΑΝ: Έχω τελειώσει μεταπτυχιακό στη Στατιστική. Και το πτυχίο μου είχε επίσης σχέση με Στατιστική.
ΑΛΙΚΗ: Μάλιστα. Και τι κάνεις τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Ψάχνω για δουλειά.
ΑΛΙΚΗ: Κάτι θα βρεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι σίγουρος. Τα λιοντάρια δεν χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας.
ΑΛΙΚΗ: Πώς είναι η καθημερινότητά σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Χαλαρή, αφού είμαι άνεργος.
Αν και βελτιώθηκε λίγο η στύση, ο οργασμός τη δεδομένη χρονική στιγμή φάνταζε άπιαστο όνειρο. Κάποια στιγμή ξαφνικά, άρχισαν να αναβοσβήνουν κάποια φώτα στο δωμάτιο. Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να επισπεύσω, καθώς αυτό ήταν το σύνθημα της τσατσάς «τέλος χρόνου» και όχι κάποια βλάβη της ΔΕΗ. Επανέφερα έντονα στο μυαλό μου τη φαντασίωση με την τσατσά, πείθοντας τον εαυτό μου ότι ήταν μια γιαγιά, την οποία γνώρισα στο ferryboat «ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ» παραμονές Χριστουγέννων σε μια ατμόσφαιρα ποσειδώνιας-ανιδιοτελούς αγάπης. Μετά από 1-2 λεπτά κατάφερα και έχυσα στο χέρι της Αλίκης (εδώ φαίνεται η τελειομανία του λέοντα, η κοπέλα έκανε ότι μπορούσε να με ευχαριστήσει, δεν μπορούσε να διανοηθεί αποτυχία στη δουλειά της).
Αμέσως μετά, έβγαλα το προφυλακτικό, καθάρισα την επίμαχη περιοχή με μαντήλια Hankies και έπλυνα τα χέρια μου. Η Αλίκη ντύθηκε, τη χαιρέτησα και ανανεώσαμε το ραντεβού μας σε κάποια στιγμή στο μέλλον (δεν έχω σκοπό να την ξανατιμήσω, αλλά είμαι ευγενικό παιδί).
Κατόπιν ντύθηκα και πήρα βαθιές ανάσες για να βρω την ψυχική δύναμη να κάνω την ερωτική εξομολόγηση στην τσατσά. Μόλις βγήκα από το δωμάτιο, εμφανίστηκε η τσατσά και με ρώτησε τι την ήθελα. Τότε έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΤΑΚΜΑΝ: Πάμε λίγο πιο πέρα για να σου πω (δεν γούσταρα να ακούσει η Αλίκη την εξομολόγηση αυτή) ή ακόμα καλύτερα να καθίσουμε στον καναπέ (εκείνη τη στιγμή η φωνή μου έτρεμε).
ΤΣΑΤΣΑ: Έλα εδώ να μου πεις τι θες (φαινόταν φοβισμένη, ενώ εγώ ήθελα απλά να της εκφράσω τα συναισθήματά μου για εκείνη).
ΤΑΚΜΑΝ: Εμένα βασικά μου αρέσουν οι γυναίκες ηλικίας 55+.
ΤΣΑΤΣΑ: Εγώ είμαι 45.
ΤΑΚΜΑΝ: Είσαι κουκλάρα, έχεις ακριβώς το στυλ της γυναίκας που μου αρέσει.
ΤΣΑΤΣΑ: Ευχαριστώ για το κομπλιμέντο.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ θέλω την επόμενη φορά που θα έρθω να κάνουμε κάτι μαζί. Θέλω να μου φύγει το απωθημένο (καμία συμφοιτήτριά μου δεν έχω δει ποτέ σεξουαλικά, τις νέες γυναίκες τις βλέπω σαν φίλες).
ΤΣΑΤΣΑ: Εντάξει μωρό μου, θα το κανονίσουμε.
ΤΑΚΜΑΝ: Πες μου ποια μέρα και ώρα της εβδομάδας έχει τη λιγότερη κίνηση για να έρθω;
ΤΣΑΤΣΑ: OK μωρό μου. Να πας στο καλό.
ΤΑΚΜΑΝ: Ακόμα και αν δουλέψω εκτός Αθηνών, θα έρχομαι τα Σάββατα. Δεν πιστεύω να είπα κάτι προσβλητικό.
ΤΣΑΤΣΑ: Όχι.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ θα τα πούμε.
Κατόπιν ακολούθησε διευθυντική χειραψία με ιδιαίτερο τρίψιμο στο χρυσό της ριγκάκι. Τέλος εξήλθα από το κτίριο.
Στις 10/01/2011 ώρα 17:30 και στις 11/01/2011 ώρα 02:45 τράβηξα για την τσατσά δυο παχές (καταλαβαίνετε τι). Αυτή τη γυναίκα τη θέλω σαν τρελός.