Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Από τις 02/08/2010 μέχρι τις 06/08/2010 πήγα με τους γονείς μου διακοπές στην Αλόννησο. Στις 02/08/2010, στο πλοίο EXPRESS ΠΗΓΑΣΟΣ (ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ-ΣΚΙΑΘΟΣ-ΣΚΟΠΕΛΟΣ-ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ) είχαμε κλείσει θέση DECK (κατάστρωμα για όσους δεν ξέρουν Αγγλικά). Καθώς περνούσαμε από το σαλόνι της οικονομικής θέσης, είδα μια γιαγιά γύρω στα 70-75, που καθόταν μόνη της. Εκείνη τη στιγμή με έπιασε μια νευρική κάβλα.. (γιατί σκεφτόμουν τι ωραία θα ήταν, αν ταξίδευα μόνος μου). Επιπλέον στις 06/08/2010, καθώς αποβιβάζονταν οι επιβάτες του ιπτάμενου δελφινιού EXPRESS EVIA I στη Σκιάθο (ΠΕΥΚΙ-ΣΚΙΑΘΟΣ), ήταν μια γιαγιά, η οποία ταξίδευε μόνη της και δυσκολευόταν να κατέβει τη σκάλα. Τότε ο μούτσος της είπε: «Το χέρι σου γαμώτο». Αυτή του έδωσε το χέρι της και αυτός την ώρα που τη βοηθούσε, της έτριψε λίγο το ριγκάκι. Τότε εγώ σκέφτηκα «κοίτα τι κωλόφαρδοι είναι μερικοί άνθρωποι» και κάβλωσα από τη ζήλια μου. Αλλά το αποκορύφωμα συνέβη σήμερα το πρωί στην Αθήνα. Καθώς κατευθυνόμουν προς τη στάση του τρόλεϊ για να κατέβω κέντρο, είδα μια γριά γύρω στα 90-95, η οποία είχε κατασκηνώσει έξω από μια τράπεζα. Η γριά αυτή, είχε καμένο πρόσωπο, αλλά ήταν τίγκα στα δαχτυλίδια. Μόλις πέρασα από το σημείο αυτό, κοντοστάθηκα και την κοίταζα αποσβολωμένος. Αυτή με ρώτησε, αν μπορώ να πεταχτώ απέναντι στο περίπτερο για να της πάρω ένα καλαμάκι για το χυμό της. Εγώ φυσικά δέχτηκα και της πήρα το καλαμάκι που ήθελε. Μετά κάθισα δίπλα της, της χαίδεψα λίγο την πλάτη και κατόπιν τα ριγκάκια της. Αυτή πλάνταξε από το γέλιο. Εγώ τη ρώτησα γιατί γελούσε. Αυτή τότε μου απάντησε: «Είσαι καλό παιδί με αρχές». Τότε εγώ τη ρώτησα γιατί κάθεται σχεδόν όλη τη μέρα (την έχω ξαναδεί και άλλες φορές στο παρελθόν) έξω από τη συγκεκριμένη τράπεζα. Αυτή μου απάντησε ότι την πονάει το πόδι της. Τότε εγώ τη χαιρέτησα δια χειραψίας (καταλαβαίνετε γιατί) και συνέχισα τη βόλτα μου. Όλα τα παραπάνω γεγονότα εκτόξευσαν την κάβλα μου στο ζενίθ. Έτσι αποφάσισα το απόγευμα να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα. Ξεκίνησα από το σπίτι μου στις 19:45. Αρχικά πέρασα από τα στούντιο της Δροσοπούλου, αλλά ξενέρωσα. Στις 20:05 έφτασα στο συγκεκριμένο στούντιο. Μόλις μου άνοιξε η τσατσά, αυξήθηκαν οι καρδιακοί μου παλμοί (γιατί η συγκεκριμένη τσατσά ήταν γύρω στα 70 και φορούσε ένα χρυσό-στριφτό-σεξουαλικό βραχιόλι). Αμέσως τότε, η τσατσά μου σύστησε τη Μαρία. Η Μαρία είναι 25 ετών, μελαχρινή με πιασίματα από την Κύπρο. Επειδή κάβλωσα πολύ με τη συγκεκριμένη τσατσά, αποφάσισα να μπω μέσα. Πριν δώσω το 50ρικο στην τσατσά τη ρώτησα, αν μπορώ μετά το γαμήσι να της εμπιστευτώ κάτι προσωπικό. Αυτή μου είπε ότι ήταν όλη αυτιά. Έτσι της έδωσα το 50ρικο (χουφτώνοντας φυσικά λίγο το βραχιολάκι της) και γδύθηκα για να περιμένω την κοπέλα. Πριν κάνουμε οτιδήποτε, στην αρχή συστηθήκαμε (αυτή μου είπε ότι γεννήθηκε στην Κύπρο τον Μάρτη του 1985). Κατόπιν της φόρεσα το ροζ δαχτυλίδι και το βραχιόλι του Γύπα, τα οποία τα δέχτηκε αβίαστα (χωρίς πολλές κουβέντες). Μετά από αυτά με ρώτησε σε ποια στάση θα το κάνουμε. Εγώ της πρότεινα στην αρχή (αφού μου φόρεσε το προφυλακτικό), να κάνουμε πισωκολλητό στα όρθια. Αφού στηθήκαμε και οι δυο κατάλληλα, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΕΓΩ: Κυρίες και κύριοι. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι εξαιτίας των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή, το πλοίο EXPRESS ΠΗΓΑΣΟΣ θα σταματήσει στο λιμάνι του Αγνώντα, αντί για το λιμάνι της Σκοπέλου. Παρακαλούνται οι επιβάτες που σκοπεύουν να αποπλεύσουν τις επόμενες μέρες από το λιμάνι της Σκοπέλου, να επικοινωνήσουν με τα κατά τόπους λιμεναρχεία. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
ΑΥΤΗ: Έτσι μωρό μου. Θέλω να σε βλέπω να καβλώνεις.
ΕΓΩ: Πλάκα δεν έχω;
ΑΥΤΗ: Ναι.
Κατόπιν, χορέψαμε (εγώ της έτριβα το μουνί της με τον πούτσο μου). Στο σημείο αυτό, έγινε ο παρακάτω διάλογος:
ΕΓΩ: Κυρία μου, δώστε μου το χέρι σας, να σας βοηθήσω να κατέβετε τη σκάλα.
ΑΥΤΗ: Ναι.
ΕΓΩ: Να σας βοηθήσω λίγο με τις βαλίτσες;
ΑΥΤΗ: Ναι.
ΕΓΩ: Για να δω λίγο το εισιτήριό σας; Από ότι βλέπω, κάθεστε στη θέση 19Α. Δώστε μου το χέρι σας, να σας οδηγήσω εγώ.
ΑΥΤΗ: Έτσι.
Επειδή σε καμία από τις παραπάνω στάσεις δεν κατάφερα να χύσω, της πρότεινα να εφαρμόσουμε την παραδοσιακή μέθοδο (δηλαδή να καθίσω εγώ ανάσκελα και αυτή μπρούμυτα). Αυτή δέχτηκε. Κατά τη διάρκεια της στάσης αυτής (και ενώ της έπιανα και της έτριβα με μανία και τα δυο της τα χέρια με τα κοσμήματα), έγινε ο εξής διάλογος:
ΕΓΩ: Φτάσαμε στο λιμάνι της Σκιάθου. Πάμε να καθίσουμε σε αυτή την καφετέρια;
ΑΥΤΗ: Πάμε μωρό μου.
ΕΓΩ: Λοιπόν εγώ θα παραγγείλω ένα παγωτό μπανάνα-σοκολάτα.
ΑΥΤΗ: Αχ πολύ μου αρέσει η μπανάνα σου (και εννοούσε φυσικά τον πούτσο μου).
ΕΓΩ: Πάμε σε αυτό το περίπτερο κοντά στο φάρο να κάνουμε τρελίτσες;
ΑΥΤΗ: Ναι.
Εντωμεταξύ όμως, η στύση μου μειώθηκε και έτσι άρχισα να πονάω. Της το είπα και αυτή αποφάσισε να μου πάρει την κλασσική πίπα, για να επανέλθει η στύση μου. Εκεί που ήμουν έτοιμος να καταθέσω στο στόμα της, τον έβγαλε από το στόμα και έτσι το υγρό-πυρ εκτοξεύτηκε στο χέρι της. Τη χαιρέτησα και της είπα ότι θα ξανάρθω μετά τις 18 Αυγούστου. Με την τσατσά, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΕΓΩ: Έρχεστε λίγο για να σας εμπιστευτώ κάτι που θέλω;
ΑΥΤΗ: Ναι μωρό μου.
ΕΓΩ: Λοιπόν, θα σας κάνω μια εισαγωγή. Ξέρετε με τι γυναίκες μου αρέσει να κάθομαι όταν ταξιδεύω μόνος μου με τα ΚΤΕΛ;
ΑΥΤΗ: Με τι;
ΕΓΩ: Με 70άρες και βάλε.
ΑΥΤΗ: Κλείσε μου και εμένα εισιτήριο, για να ταξιδέψουμε και να καθόμαστε όλη την ώρα μαζί.
ΕΓΩ: Δεν ξέρω αν γίνετε, αλλά ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποια μέρα και ώρα να μπορώ να έρθω εδώ και να κάνουμε κάτι μαζί (εννοείται τι).
ΑΥΤΗ: Όποτε θες αγάπη μου.
ΕΓΩ: Δεν πιστεύω να με παρεξηγήσατε με αυτά που σας είπα.
ΑΥΤΗ: Καθόλου αγάπη μου, άντε στο καλό.
Τότε τη χαιρέτησα με διευθυντική χειραψία και έφυγα γελώντας. Αύριο το απόγευμα (δεν ξέρω ακόμα ώρα) που θα πάρω τα ΚΤΕΛ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ, θα πω ότι το εισιτήριο δεν είναι για μένα, αλλά για τη γιαγιά μου. Θα σας πω νέα μετά.