Κριτικές από karsan

Γράφω για πρώτη φορά κριτική και το οφείλω σε ένα φίλο που με "βοήθησε¨".

Παλιός πελάτης με μερικές επισκέψεις από όταν το μαγαζί είχε έδρα στην Λ.Συγγρού με "σύνεδρο" την Λια, αφού το ασιατικό look με εξιτάρει, είχα στο μασάζ της καλές εντυπώσεις μεν, λιγότερη εμπειρία και απαιτήσεις στο άθλημα δε.
Ο καιρός πέρασε, οι εμπειρίες εμπλουτίστηκαν, οι απαιτήσεις μου έγιναν περισσότερες, το κατάστημα άλλαξε διεύθυνση και οι θύμισες από την τότε παρότρυνση της "συνέδρου" για τις ικανότητες της στο nuru, με οδήγησαν στον Χολαργό θέλοντας να προσφέρω στον... εαυτό μου, το μηνιαίο tip του.

Το ραντεβού κανονίστηκε τηλεφωνικά, όπως και το πρόγραμμα που θα ακολουθούσα και ένα ηλιόλουστο μεσημέρι βρέθηκα να χτυπάω το κουδούνι του Amouage Health Spa στην Λ.Μεσογείων. Στην υποδοχή ήταν κάποια κοπέλα ονόματι Ειρήνη όπου αφού της θύμισα την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, με πέρασε στο δωμάτιο,με ρώτησε εάν θέλω να μου προσφέρει κάτι και με ενημέρωσε για τα καινούργια προγράμματα που προφέρει το κατάστημα. Την ευχαρίστησα και της απάντησα πως θα περιμένω την Λια στο πρόγραμμα που είχα επιλέξει. Έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

Μετά από λίγο η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε η Λία. Για όσους δεν γνωρίζουν την κοπέλα, μιλάμε για ένα αδύνατο κορίτσι, περίπου στο πρώτα 'άντα θα την τοποθετούσα εγώ, με Μολδαβο-Ασιατικά όμορφα κατ' εμέ χαρακτηριστικά, περίπου στο 1,75 ύψος, μεσαίο στήθος και σφιχτά, σχετικά μικρά οπίσθια.
Μια αρχική έκπληξη διέκρινα στην χαμογελαστή φυσιογνωμία της, ποιος είναι άραγε αυτός που με θέλει, σε αυτό το πρόγραμμα κιόλας αφού δεν το πολύ κατέχω, ίσως σκέφτηκε εκείνη την ώρα απ' ότι κατάλαβα από την συνέχεια. Λίγες κουβέντες μεταξύ μας να σπάσει ο πάγος και η έκπληξη έφυγε από το πρόσωπο της όταν συνειδητοποίησε ότι αμυδρά με θυμάται από πιο παλιά, πράγμα και που δεν πίστεψα, το χαμόγελο όμως παρέμεινε στο γλυκό της προσωπάκι. Μου άνοιξε την πετσέτα και τις παντόφλες προσφέροντας μου και πάλι το χαμόγελο της και μπήκα να πάρω το ντουζάκι μου για να μου προσφέρω περισσότερη ευεξία για την συνάντηση αυτή.

Περίμενα στον καναπέ για περίπου 5' αφότου τελείωσα με το ντουζάκι έως ότου ξανά εμφανίστηκε με τα σύνεργα της συνεδρίας. Σηκώθηκα και πήρα την θέση μου στον τύμβο της χαλάρωσης. Δυστυχώς όπως είπα πιο πάνω οι εμπειρίες εμπλουτίστηκαν με τον καιρό και αυτό που έλαβα, δεν το θεωρώ πλέον μασάζ, αλλά χλιαρό σε ένταση "πασάλειμμα" με ζεστό λαδόνερο... που πραγματικά ούτε καν ένιωθα. Ακόμα και στο body2body, δεν ένιωσα κάτι διαφορετικό εκτός από νευρικές κινήσεις, σαν να παλεύουν από πάνω μου. Ένιωθα ξενέρωτος και ζήτησα να γυρίσω ανάσκελα μπας και σωθεί παρτίδα από την θέα και θώπευση των σκληρών της θηλών που ώρα τώρα ένιωθα την πλάτη μου. Άρχισα να έχω σεξουαλική διάθεση καθώς το πήρα απόφαση πως τελικά δεν θα πάρω κάτι μασάζ και εστίασα στο επόμενο πρόγραμμα.

Το μεγαλύτερο ξενέρωμα, σε οποιαδήποτε φάση και με οποιοδήποτε άνθρωπο συναναστρέφεσαι είναι το να γνωρίζει ο άλλος τι πρέπει να κάνει και να τεχνάζεται πως να το αποφύγει. Κάπως έτσι ήταν η συνέχεια... . Ναι μεν να θα κάνω στοματικό, αλλά από απόσταση και με δόσεις. Ότι θες εσύ... από πάνω??? στά όρθια???, αλλά όλα μου έμοιαζαν άβολα.
Δεν λέω πως η κοπέλα δεν είναι φιλότιμη, προ θεού. Αλλά δεν... το έχει ίσως και κάπου εκεί ενώ βρισκόμασταν σχεδόν πάνω από το μέσον του χρόνου της συνεδρίας... "μάγκωσα"...
...στο μασαζοκρέβατο, όρθιο ιεραποστολικό και όρθια από πίσω της. Μου ζήτησε να 2-3 φορές να "τελειώσω", μου είχε ήδη αναφέρει 2 φόρες πως αυτή είχε τελειώσει... Κάποια στιγμή κατάλαβα πως κοιτούσε το digital ρολόι που ήταν στον τοίχο. Την ρώτησα εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον χρόνο, μου είπε όχι μόνο πως πονάει. Βρισκόμασταν στα 45' περίπου, δεν θα έβγαζε πουθενά.

Ξαναξάπλωσα στο κρύο πλέον νερολαδωμένο σεντόνι του παρολίγον ερωτικού τύμβου και ζήτησα από την κοπέλα να με τελειώσει με στοματικό, όπου και το τέλος ήρθε με χειρομάλαξη. Κατά την διάρκεία του ντούζ που έκανα δεν ανταλλάξαμε σχεδόν κουβέντα. Είχα διάθεση να σιγοσφυρίζω αδιάφορα. Φαινόταν αμήχανη καθώς τακτοποιούσε το δωμάτιο. Ετοιμάστηκα και με ξεπροβόδισε ευγενικά. Βγήκα στον δρόμο, ήταν ακόμα ένα ηλιόλουστο μεσημέρι και συνέχισα σιγοσφυρίζω αδιάφορα.

Φίλε, έπραξα ως όφειλα απέναντι σου. Να είστε καλά.