Κριτικές από ΠΥΡΑΥΛΟΣ

Η οθόνη έδειχνε…
Eric Castel
«Χωματιανού 11α: Η άγουρη Ξένια.
Η έκπληξη: Κάτι το βάψιμο, κάτι το τολμηρό-πρόστυχο σαλονάρισμα της και το άμαθο κοριτσάκι μεταμορφώθηκε σε γυναίκα...»

Η Ξένια είναι γυναίκα που ποθώ αυτόν τον καιρό.
Δεν τη συναντά κανείς εύκολα.
Πετάει από το ένα μπουρδέλο στο άλλο…
Πεταλούδα…
Πεταλούδα της Νύχτας…

Αυτή η απροσδιοριστία, αυτή η αβεβαιότητα για το αν θα συναντήσεις τα κορμιά και τα πρόσωπα που είχες συναντήσει την προηγούμενη φορά, ή αν θα συναντήσεις θεές, ή ερείπια, ή αθλήτριες, ή μορμολύκεια, είναι μέρος της μαγείας των μπουρδέλων.
Είναι σαν παιχνίδι.
Σαν πολύπλοκο κρυφτό.

Ένα μεγάλο μέρος αυτού του πέπλου ασάφειας, το ξεσκεπάζει το site “Bourdela.Com”.
Οι αναρτήσεις των μελών του, συνιστούν το ραντάρ της πορνείας στην Ελλάδα.

Αν οι πουτάνες είναι πρέζα, το site “Bourdela.Com” είναι σύριγγα.
Ο Eric Castel είναι βελόνα.

Πήγα σαν υπνωτισμένος, να γαμήσω ξανά την Ξένια.
Οδηγώντας, ένιωθα την ψωλή να με γρατζουνάει.

Στο χώρο αναμονής και επιδείξεων, είχε αινιγματικό μειδίαμα…
Χαρμάνι ναρκισσισμού, νεότητας, διαφθοράς, ομορφιάς.
Με κοίταζε κατάματα.

Αέναον, άπειρον, απύθμενον, γυναικείον κάλλος…

Της ζήτησα να είναι από κάτω.
Ακούμπησα το χέρι μου στην καρδιά της.
Αφουγκράστηκα τον ήχο της ζωής που ήταν από κάτω.
Η ζωή είναι ο βιωμένος χρόνος, η προσωπική ιστορία του καθενός.
Η Ξένια είναι μέρος της ζωής μου.

Της ζήτησα να είναι από πάνω.
Την θαύμαζα στον καθρέφτη, ανεβοκατέβαινε στην ψωλή μου.

Ένιωθα ατέλειωτη λιγούρα.

Η τρυφερή οδαλίσκη, σκορπούσε ρίγη ηδονής στην ψωλή μου…
Τόσο διαφορετική αίσθηση, σε σύγκριση με τα χαοτικά, σπηλαιώδη μουνιά των μεσόκοπων ρωσίδων, όπου γαμώ με βολ πλανέ…

Την έχυσα, αλλά η στύση επέμενε.
Το είδε.
Χαμογέλασε, με φίλησε και χάθηκε.

«Η πόρνη δεν είναι όπως υποστηρίζουν οι φεμινίστριες το θύμα των αντρών, αλλά ο κατακτητής τους, ένας παράνομος που ελέγχει τα σεξουαλικά κανάλια ανάμεσα στη φύση και στον πολιτισμό».
Camille Paglia, 1947 -, ΗΠΑ

Σαν βγήκα στον πηγαιμό για τα μπουρδέλα, έξω από την Τροχαία Αθηνών οι αστυνομικοί είχαν στήσει τρικούβερτο μπλόκο…
Μου έριξαν μια βιαστική ματιά, χωρίς να μου κάνουν σήμα να σταματήσω.
Οι αστυνομικοί δεν με σταματούν πια, όπως άλλοτε…
Μάλλον δείχνω σαν ακίνδυνος ανθρωπίσκος.

Ανέβηκα τα καλοσυντηρημένα ξύλινα σκαλιά του μπουρδέλου.
Λάουρα.
Μαύρα μαλλιά σε λευκή και σφριγηλή σάρκα.
Λεπτοφυής.
Μακροσφονδυλάτη.
Μόλις περασμένη η δεύτερη δεκαετία της ζωής της.
Σφιχτό μουνί.
Πρόσωπο κούκλας ιαπωνικής.
Ρώγες ακαριαία ερεθιζόμενες.
Διάθεσις εκλεπτυσμένη, Διονυσιακή, Αριστοφανική, με σύμφυτη ευγένεια και καλοσύνη.

Της πήρε λίγη ώρα για να με αφουγκραστεί.
Οσμή, υφή, τρόποι, διαθέσεις, τυχόν επιθετικότητα, τυχόν αναπηρία, τυχόν μεταφυσικές δονήσεις.
Η Λάουρα ψάχνει να βρει τι αρέσει στον πελάτη.
Στον ένα πελάτη αρέσει να βλέπει τα σώματα στον καθρέφτη, στον άλλον αρέσει να παίζει ο ίδιος την ψωλή του, σε άλλον αρέσει να γλείφει την πόρνη, και άλλα πολλά…
Μόλις η Λάουρα βρει το ηδονικό ερέθισμα του πελάτη, συντονίζεται με αυτό, παίζει, πειραματίζεται, δοκιμάζει, διορθώνει.
Έτσι επιτυγχάνεται η προσαρμογή οποιουδήποτε άρρενος με τη Λάουρα…
Όλοι προσαρμόζονται…
Μαθητές, οικογενειάρχες, μπαρμπάδες, δημόσιοι λειτουργοί, αδειούχοι φυλακόβιοι, φαντάροι, ιδιωτικοί υπάλληλοι…

Η Λάουρα επιδόθηκε με επιμέλεια στην κατεργασία της ψωλής.
Όταν σηκώθηκε εντελώς η ψωλή, ήταν σα να σηκώθηκε η μπαγκέτα του μαέστρου, ο χάρακας του δασκάλου, το δάχτυλο του παππά.
Το θήλυ υπάκουσε στο κάλεσμα του πέους και ανέπτυξε τα σκέλια.
Διάτασις ποδών, διείσδυσις ψωλής, συνέχεια κατά τα γνωστά...

Η Αναστασία είναι βραχύσωμη σοβιετική, με ξανθοβαμμένο μαλλί, με ευμεγέθεις μαστούς σε σώμα με λεπτή μέση, με καλοσχηματισμένους γλουτούς και ισχυρούς τετρακέφαλους.
Όψη βορειοευρωπαϊκή, ύφος λίγο αμήχανο.

Ήταν πρωί, 9 η ώρα, με τις συνήθεις καύλες του Μαΐου, αυτές που προκαλεί η θέα των θηλέων στο δρόμο, όταν ζεσταίνει ο καιρός.
Ήθελα να τον χώσω επειγόντως, με έκλυτο και ασύδοτο τρόπο!
Της ζήτησα αμέσως πεοθηλασμό, άνευ περιστροφών και άνευ περικαυλίδος
Κοντοστάθηκε…
Ήμουν ο πρώτος πελάτης της, μόλις είχε βγει από το λουτήρα, το δέρμα της είχε υπολείμματα νερού, το στόμα της ήταν φρεσκοπλυμένο, προφανώς δεν είχε βάλει τίποτε στο στόμα της από το ξύπνημα μέχρι εκείνη την ώρα…
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που θα έβαζε στο στόμα της εκείνη την ημέρα, ήταν το παπάρι του αθυρόψωλου μπάρμπα…
Αντιπαρήλθε των δισταγμών της, έκανε μια γκριμάτσα του τύπου «δε βαριέσαι, όσα πάνε κι όσα έρθουνε», έσκυψε και πήρε την ψωλή στο στόμα, όλη.

Η ευγένεια, αυτή η απλή μορφή υποκρισίας , που στη ζωή είναι δικαιολογημένη και απαραίτητη, αποτελεί το βασικό εργαλείο μιας ορθώς λειτουργούσας πόρνης.
Από τη στιγμή που μπαίνει στο δωμάτιο συνουσιών, η ορθολογική πόρνη επιδιώκει να κάνει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη και αμέριμνη την τέλεση της πράξης: Τόσο για τον εαυτό της, όσο και για τον πελάτη.
Η πόρνη απομονώνει τη συναισθηματική της κατάσταση, και χαριεντιζόμενη ευγενικά, επιδιώκει να προκαλέσει χαλάρωση και άνεση στον πελάτη.
Αυτή η συμπεριφορά της πόρνης, είναι πολλαπλά ωφέλιμη: Αφενός καλλωπίζει τη 10λεπτη επαφή, αφετέρου είναι παρακαταθήκη της καλής επαγγελματικής φήμης της.

Η συνουσία με την Αναστασία ήταν εντονότατα αισθαντική, ερωτικά πυρετώδης.
Σφοδρή κλινοπάλη, από τη μεριά μου με ισχυρή γενετήσια ροπή, ενώ από τη μεριά της με σφιχτό μουνί – τανάλια.
Για να καθυστερήσω τον ορμητικά επερχόμενο οργασμό, διέκοψα τις διεισδύσεις, ακούμπησα το αυτί μου στην καρδιά της και την άκουσα για λίγο.
Εκείνη πάγωσε στιγμιαία…
Μάλλον δεν της το έχουν ξανακάνει αυτό….

Το ευάρεστο χύσιμο έγινε μέσα στο μουνί της, με περικαυλίδα.
Όταν αποσυνδέθηκαν τα γεννητικά μας όργανα, το μέλημα της Αναστασίας ήταν να ελέγξει προσεκτικά την περικαυλίδα: μήπως είχε τρυπήσει, και αν τα ψωλοχύματα έχουν παραμείνει συγκεντρωμένα.
Όταν βεβαιώθηκε ότι όλα ήταν τακτοποιημένα και ασφαλή, χαμογέλασε ξανά…

Ήταν η δεύτερη φορά μου με την Αναστασία.
Δεν με θυμόταν…

Το να μη με θυμάται η Αναστασία, σημαίνει ότι είμαι συνηθισμένος άνθρωπος.
Συνηθισμένος, σε ότι αφορά την εμφάνιση.
Ούτε πολύ νέος, ούτε πολύ γέρος, ούτε πολύ μαλλιαρός, ούτε πολύ καραφλός, ούτε πολύ χονδρός, ούτε πολύ αδύνατος, ούτε πολύ κοντός, ούτε πολύ ψηλός, ούτε με τεράστια πούτσα, ούτε με τιποτένια πούτσα…
Ένα πρόσωπο στο πλήθος…

Αν αφήσουμε την εμφάνιση, απομένουν άλλα δύο πράγματα για τα οποία η Αναστασία ενδεχομένως να με θυμόταν: Χρήμα, Εξουσία.
Ειδικά αν είχε ανιχνεύσει Χρήμα, θα με θυμόταν πάρα πολύ καλά…
Αμφιβάλλω αν θα με θυμόταν για το Πνεύμα, εκτός αν της έπιανα συζήτηση για θέματα του απόλυτου ενδιαφέροντός της, όπως λ.χ. για τον Sotis Volanis.

Προσεγγίσαμε τη συστοιχία των τριών μπουρδέλων της οδού Αλκιβιάδου.

Η πρώτη πόρτα ήταν κλειδωμένη με λουκέτο.

Πίσω από τη δεύτερη πόρτα, επεδείχθησαν και περιφέρθηκαν δύο θήλεα:
Πρώτη η Νικόλ: Νεόφερτη πόρνη - νεοσσός, νεαρά, αμήχανη, χονδρή, χαμηλού αναστήματος, κορμοστασιά αθλήτριας ρίψεων, μαύρα μακριά μαλλιά βοστρυχωτά.
Η Νικόλ στήνει και κώλο…
Νικώλ…
Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα του δωματίου συνουσιών και εξήλθε βιαστικά το έτερο θήλυ, η Νίκα, έχοντας βληθεί με μια ριπή χύσια.
Χωρίς να περάσει από το χώρο αναμονής και επιδείξεων, όπως ήταν σπερμόρφυρτη, πασαλειμμένη, κατευθύνθηκε κάτωθεν του καταιονητήρος, πλύθηκε, απομάκρυνε τα ψωλοχύματα από το πρόσωπο και τους μαστούς και τελικά επεδείχθη χαμογελαστή και φρεσκαρισμένη.
Η Νίκα είναι καστανόξανθη, με συνηθισμένο σωματότυπο, μέτριων διαστάσεων.

Στην τρίτη πόρτα, βρήκαμε την κα Κατερίνα, μια από τις πιο αξιόλογες πόρνες των λαϊκών πορνείων των Αθηνών.
40ετής Ρουμάνα, που προσπαθεί να φτιάξει αέρα αινιγματικής εταίρας, διαρρέοντας τη φήμη ότι είναι Σέρβα.
Ωραίο παράστημα, λαμπρή επιδερμίδα, ευμεγέθεις μαστοί, κοντό μαλλί ως αθλήτρια δρόμων…
Το ιδίωμα της κας Κατερίνας είναι ο θόρυβος που προκαλεί σε όλη τη διάρκεια της συνουσίας: Πλαταγίζει διαρκώς και ακατάπαυστα τη γλώσσα και τα χείλη της, ενώ ταυτόχρονα παράγει ένα διαρκή ήχο με το λάρυγγα, που θαρρώ ότι είναι η νότα «φα»…
Λειτουργεί ως ανθρωπόμορφη μηχανική κατασκευή, της οποίας η άνω απόληξη του πεπτικού σωλήνος είναι προγραμματισμένη να θορυβεί, να γλύφει και να ρουφά αδιάκοπα, με επαναλαμβανόμενους μηχανικούς σπασμούς…
Οτιδήποτε κι αν πλησιάσει ο αντισυνουσιαζόμενος, στο στόμα της κας Κατερίνας, (στόμα, δάχτυλα, ώμο, πούτσα, χέρια, κ.ο.κ.), αυτό αυτομάτως εγκλωβίζεται στο πλατάγισμα του μηχανικού στόματος και αυτοστιγμεί επαλείφεται από ζεστή και υγρή σίελο.

Ευρισκόμενος στο χώρο αναμονής και επιδείξεων, πίσω από τον τοίχο κρυφάκουγα αμυδρά ήχους και θορύβους από τη συνουσία της κας Κατερίνας με τον προηγούμενο πελάτη.
Παρατήρησα με έκπληξη, ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της πράξης, οι δύο αντισυνουσιαζόμενοι μιλούσαν διαρκώς μεταξύ τους.
Δεν ήταν αυτιστικός μονόλογος κάποιου από τους δύο: Ήταν διαλογική συζήτηση, χωρίς καμία διακοπή.
Οι διάλογοι είχαν συνεχή και γρήγορη ροή, στη διάρκεια των προκαταρκτικών (όταν ακούγονταν οι παφλασμοί από τις γλώσσες), στη διάρκεια της κυρίως συνουσίας (όταν έτριζε το κρεβάτι), αλλά και στη διάρκεια των πλύσεων στο νιπτήρα…
Τα λόγια έπαψαν να ακούγονται όταν η κα Κατερίνα ξεπρόβαλλε.
Με αντίκρισε, με αναγνώρισε, χαμήλωσε το βλέμμα και χαμογέλασε αμήχανα. Την καταλαβαίνω… Το πέρασμα από τον έναν πελάτη στον άλλον, απαιτεί ενδιάμεση επανεκκίνηση…

Η κα Κατερίνα, μου μιλά ανακατεμένα, στον ενικό και στον πληθυντικό:

- Πως πάει η ζωή, Κατερίνα;
- Ε, πώς να πάει; Καλά μέχρι τώρα… Εσείς, τι λέτε;
- Σκέφτεσαι το αύριο;
- Μπα, όχι πολύ… Ποιος ξέρει για το αύριο… Ελπίζω ότι θα είναι καλύτερο… Τι λες εσύ;
- Φρούδες ελπίδες…
- Φλούδες… τι φλουδ…;; γκλουπ – σχλατς – σλουτς… (βαθεία προώθηση ψωλής στη στοματική κοιλότητα του θήλεος)…

Συνέχεια κατά τα γνωστά: Ανάταση ψωλής, καταγάμευση, ανάταση ψυχής.

Μεσημέρι, ξαπλωμένος στον καναπέ, χαυνωμένος, με το σαγόνι στερεωμένο στις παλάμες, ονειροπολούσα τα ανομολόγητα…
Ότι ήμουν στο δρόμο και έχωνα την ψωλή μου σε όποια τρύπα έβρισκα μπροστά μου…
Αρχικά στις ώριμες γυναίκες, μετά στις μικρές, μετά στις γεροντομπεμπέκες, μετά στα λείψανα, μετά στα μισάνοιχτα παράθυρα των διερχομένων αυτοκίνητων…
Όταν άρχισα να τη χώνω στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στα λούκια των αποχετεύσεων, ένιωσα ένα ζεστό υγρό να κυλά στα δάχτυλα των χεριών μου…
Ήταν σάλια που έτρεχαν από το στόμα μου…
Εκεί διέκοψα την ονειροπόληση, καθότι συνειδητοποίησα ότι είχα περιέλθει σε ζωώδη κατάσταση…

Πήγα γρήγορα να γαμήσω, οτιδήποτε, στο πρώτο μπουρδέλο που θα ‘βρισκα μπροστά μου.

Ανέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά του Φ86.
Επεδείχθη η Αντριάννα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, την έσυρα στο κλινάρι.
Λίγο μετά αφού της τον είχα βάλει μέσα όλον και βαθιά, η Αντριάννα ανέφερε κάτι τερατώδες: Είπε ότι είναι Ισπανίδα.
Ένιωσα να με κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μου.
Σκέφτηκα ότι με θεωρεί εντελώς γελοίο και λιγούρη για να μου λέει τέτοιες μαλακίες.
Για το λιγούρης δεν θα είχα αντίρρηση, είχα όμως για το γελοίος…
Την απέβαλα και βγήκα στη Φυλής…

Βγήκα από το ένα μπουρδέλο για να πάω στο παραδίπλα…
Πουκάμισο έξω από το παντελόνι, μανικετόκουμπα ξεκούμπωτα, κορδόνια λυτά, μαλλιά ανάκατα, βλέμμα θολό, όψη πελιδνή.

Πέρασα και έφυγα από άλλα δυο μπουρδέλα όπου στις αίθουσες αναμονής και επιδείξεων περίμενε κόσμος για να γαμήσει …

Κατέληξα στο ανώγειο Φω27.
Ο ομοφυλόφιλος Άρης, εκφώνησε την περιφορά δύο θηλέων.

Το ένα θήλυ ήταν κοντό, φυσικό ξανθό, με ευμεγέθεις μαστούς., που τους επεδείκνυε σε κοινή θέα, άνευ στηθόδεσμου.
Ήταν σεμνοπρεπές, με το βλέμμα χαμηλά, δεν έλεγε λογάκια.. Υποκρινόταν ότι είναι σχεδόν πουτάνα.

Το άλλο θήλυ ήταν αντιδιαμετρικής αισθητικής…
Συνηθισμένο ύψος, μαύρα μαλλιά, λευκό δέρμα, αδιάφοροι μαστοί, ανατολίτικο βλέμμα.
Το λέγαν Ναταλία.
Επεδείχθη με μπικίνι, είχε συμπεριφορά ξεδιάντροπη, πονηρές ματιές, λογάκια όλο υποσχέσεις.
Διαδήλωνε ευθαρσώς ότι είναι εντελώς πουτάνα.

Ο κίναιδος Άρης, με την εμπειρία που τον διακρίνει, διέβλεψε τη ροπή μου προς τη Ναταλία και άρχισε να παραληρεί διαφημίζοντας τις αρετές και τις δεξιότητές της…
Εξυμνούσε τη σοδόμηση που προσέφερε η Ναταλία, τον πεοθηλασμό άνευ περικαυλίδος, το άνευ ορίων χούφτωμα…
Όσο περισσότερο μίλαγε ο Άρης, τόσο περισσότερο του φανέρωνα την προσοχή μου και το ενδιαφέρον μου σε αυτά που έλεγε.
Επειδή όμως, κάποτε έπρεπε να σταματήσει να μιλά, κατέληξε λέγοντας: «..εν πάση περιπτώσει, μπορείτε να τη χύσετε οπουδήποτε επιθυμείτε, κύριε…».

Τα χείλη της Ναταλίας είναι τραγανά.
Τραγανός και ο πεοθηλασμός της: Ο ουρανίσκος εφάπτεται της ψωλής, εξερευνά, αισθάνεται, εφαρμόζει σφιχτά, υγρά, ζεστά, με ευχάριστες ξαφνικές ελαφρές πιέσεις, μικρές στραγγαλιστικές ροπές.
Ονειρώδης αίσθηση.

Η Ναταλία ντρέπεται για τα μισοπεθαμένα, αναιμικά βυζιά της.
Στο δωμάτιο συνουσιών δεν αφαίρεσε το στηθόδεσμό της, πράγμα που έκανα εγώ για λογαριασμό της.
Που να φανταστεί η Ναταλία, ότι ο φυσικός, ώριμος, πεπτωκώς μαστός, είναι είδος προς εξαφάνιση, άρα σπάνιος, θαυμάσιος, περιζήτητος.

Το μουνί και ο κώλος της Ναταλίας είναι συγκοινωνούντα δοχεία…
Η ψωλή περνάει με ευκολία από το ένα στο άλλο.

Αυτό το σύνολο εικόνων, ήχων και αισθήσεων, σύντομα προκάλεσε οργασμό – αστροπελέκι και κλείσιμο του σκηνικού…

Στην ιστορία που ακολουθεί, εμπλέκονται τέσσερα εκδιδόμενα θήλεα, ωστόσο την κριτική την καταχωρώ στο ηλικιακά μεγαλύτερο από αυτά.

Κυριακή, περί την 22η ώρα, στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων του Οίκου Λιοσίων 91, η βοηθός παρεκάλεσε τον κ. bakalhs να τη βοηθήσει στο χειρισμό του κλιματιστικού.
Ενόσω ο κ. bakalhs ήταν απορροφημένος με τη ρύθμιση του τηλεχειριστηρίου, εξήλθε του δωματίου συνουσιών η Στέλα.
Πρόκειται για Αλβανίδα, 35-40 ετών (στο ημίφως φαίνεται πολύ μικρότερη), λεπτοφυής και βραχύσωμη.
Προσέφερε στόμα, μουνί και κώλο.
Παρά το ότι δεν με συγκίνησε η Στέλα, ο κ. bakalhs με προέτρεψε να τη σοδομήσω για να περάσει η ώρα, όσο ο ίδιος θα ασχολείτο με τη ρύθμιση του κλιματιστικού.
Έτσι κι έγινε...
Η Στέλα είναι πολύ καθαρή, φιλική, ευχάριστη.
Σοδομείται άνετα και απρόσκοπτα, με όλη την ψωλή μέσα.
Αρνητικά σημεία είναι οι αναιμικοί μαστοί, καθώς και η ελαφρά χαλαρή βουβωνική χώρα, όπου διακρίνεται παλαιά χειρουργική τομή (πιθανόν υστερεκτομή).
Η πράξη εμφάνισε προβλήματα στην ολοκλήρωσή της, καθότι οι εργασίες του κ. bakalhs προκαλούσαν θορύβους και κρότους, μαζί με τις μεγαλόφωνες συνομιλίες που είχε με τη βοηθό.

Λόγω των τεχνικών προβλημάτων στη συνουσία με τη Στέλα, το πρωί της Δευτέρας οι όρχεις ήσαν πεπρησμένοι, ενώ η ψωλή ήταν ημιδιεγερμένη και γαργαλούσε.

Κατευθύνθηκα στην οδό Ρεμούνδου…
Στο 21 ήταν μια ελαττωματική νεαρά.
Στραβά πόδια, βλακώδης όψη.

Στην απέναντι πόρτα, στο 20, ήταν η Λόρι.
Νεαρότατη, τρυφερή, εμφανίστηκε με συντηρητικό μπικίνι πράσινου χρώματος.
Μαλλιά μαζεμένα με περίτεχνο τρόπο, όπως οι δεσποινίδες στο μεσοπόλεμο.
Η όλη εμφάνισή της Λόρι είναι απλή, μαζεμένη, συντηρητική, σεμνοπρεπής ίσως.
Θα 'λεγε κανείς, ότι η Λόρι έρχεται από άλλους καιρούς.
Η βοηθός με ενημέρωσε ότι ήμουν ο εναρκτήριος πούτσος για το μεροκάματο της Δευτέρας.
Στο δωμάτιο συνουσιών, η Λόρι με εντυπωσίασε:
Μικροί μαστοί μεν, σφριγηλότατοι δε.
Καθαρή επιδερμίδα, με μία διακριτική δερματοστιξία στη βουβώνα.
Εξαιρετική κίνηση και γλώσσα του σώματος.
Κόλπος τέλειος, άνευ λιπαντικών.
Η ψωλή έγινε κάγκελο.
Η Λόρι ίππευσε.
Χαμογελούσε εγκάρδια και κάλπαζε.
Μεγκα-χύσιμο.
Δεν ήθελα να φύγω.
Ήθελα κι άλλο.
Η Λόρι, μου είχε προκαλέσει μόνιμη ροπή προς γενετήσια πράξη.
Με γοήτευσε η ανεπιτήδευτη vintage εμφάνισή της.
Με συνεπήρε η καθαρότης και η σφριγηλότης του βραχέος σώματός της.
Με έξαψε η ιππασία της επί της ψωλής μου.
Με ερέθισε ο σφικτός και άνευ λιπαντικών κόλπος της.

Περιπλανήθηκα σε καυλώδη κατάσταση, ώσπου κατέληξα στα μπουρδέλα Κων166.
Αποπειράθηκα να συνουσιασθώ στο υπόγειο με τη Ντάνα, αλλά στο δωμάτιο συνουσιών διαπίστωσα ότι οι υπηρεσίες της είναι μετριότατες.
Την απέβαλα και απήλθα.
Η Ντάνα είναι μια 30ετής Ρουμάνα, με συμπαθητικό σώμα, μακρύ μαύρο μαλλί και κόσμημα στη μύτη.

Ανέβηκα στο από πάνω μπουρδέλο, όπου έγινε εμπλοκή με τη Ναταλία.
Η Ναταλία είναι από τις πιο παλιές πουτάνες των Αθηνών.
Την θυμόμαστε σε διάφορα μπουρδέλα.
Σχεδόν κάθε φορά που τη συναντάμε, την καταγαμάμε.
Ρωσίς, προγκιλφ, με μακρύ κορμό και άκρα, αναιμικούς μαστούς (που προς τιμήν της δεν τους ανορθώνει χειρουργικά), με εκπληκτικό πεοθηλασμό άνευ περικαυλίδος, και (το κυριότερο όλων), με πολύ προκλητική έκφραση προσώπου.
Κι άλλο γκλόριους χύσιμο.
Μετά, δεν ήθελε να φύγει η Ναταλία.
Τεντωνόταν στο κρεβάτι και γουργούριζε...

Ολάνθιστος γκρεμός, της γυναικός το σώμα...
(Καζαντζάκης)

Η Τζούλια είναι η πιο γνωστή λαϊκή πόρνη των Αθηνών, καθότι οι καλλιτεχνικές της ανησυχίες την κατέστησαν πρωταγωνίστρια σε ταινία μικρού μήκους, με θέμα το ερωτικό δράμα που βιώνουν μάνα και κόρη, σε τρίγωνο με έναν καραφλογαμπρό.
http://xhamster.com/movies/1777725/tzoulia_greek_slut.html

Η Τζούλια λοιπόν είναι δημόσιο πρόσωπο…

Ξημέρωσε η ημέρα των Θεοφανείων με τη Τζούλια να τριγύριζε στο κεφάλι μου…
Η αγκαλιά της Τζούλιας είναι λαβύρινθος: Μπαίνεις και χάνεσαι στον μαυλιστικό, αφράτο, ασπρουδερό κώλο της, στα ασορτί με τον κώλο μπούτια της, στα μαργιόλικα μάτια της, στα πλανερά χείλη της.

Ήταν πρωί, ήμουν από του πρώτους πελάτες.
Ο οικίσκος μύριζε θυμίαμα.
Τροτέζα και πατρόνα, εκπλήρωναν τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις με λιβάνι και προσευχή, στα διαλείμματα μεταξύ των συνουσιών.

Η Τζούλια εμφανίστηκε στο χώρο αναμονής και επιδείξεων, με θριαμβευτικό ύφος.
Θαρρείς ότι έλεγε μέσα της «Μόνη μου και όλοι σας, ρεεε!»
Έτερος πορνορέκτης που ανέμενε μαζί μου, απεχώρησε βιαστικά.
Η Τζούλια με αναγνώρισε, κόλλησε επάνω μου, εξαπολύοντας περιπαθείς ασπασμούς σε χείλη, ώτα, αυχένα, στήθος…
Η πατρόνα γέλαγε με το θέαμα, το ίδιο και η ψωλή μου.

Στο κλινάρι συνουσιών, από τα περίτεχνα προκαταρκτικά της Τζούλιας, η ψωλή είχε γίνει γουδοχέρι.
Η Τζούλια το ίππευσε.
Στον πλευρικό καθρέφτη, έβλεπα την επίλεκτη και διακεκριμένη υπερπόρνη να καλπάζει, τους μύες των μηρών της να συσπώνται, τους γλουτούς της να πάλλονται ρυθμικά, με δύναμη και ακρίβεια.
Εμπρός μου, κείτονταν η βουβωνική της χώρα που είχε γίνει επίπεδη από την προσπάθεια, ενώ ταυτόχρονα οι μαστοί της είχαν πεταχτεί από την πίεση του θώρακα που φούσκωνε από τη βαριά ανάσα.
Ένιωσα ότι θα έχυνα αμέσως, τα πάντα, ότι είχα μέσα μου, μέχρι το νωτιαίο μυελό.

Άλλαξα στάση για να καθυστερήσω την εκπερμάτωση, η οποία επήλθε μετά από λίγο, με σπασμούς που διήρκησαν περίπου δύο λεπτά…

Η Τζούλια, έχει ιδιαίτερη και ισχυρή σχέση με το όργανο "στόμα": Το χρησιμοποιεί έντονα και ποικιλότροπα κατά τη διάρκεια της πράξης: Γλύφει, βογκά, ρουφά, βαριανασαίνει, φτύνει, γελά, μιλά.
Πολύ περιποιημένο στόμα, με οδοντοστοιχία απαστράπτουσα από τη δουλειά οδοντοτεχνίτη, με φιλήδονα και πλανερά χείλη, πάντα έντονα κόκκινα με ανεξίτηλο κραγιόν, και με αναπνοή καθαρή, άοσμη.
Για πρώτη φορά, ασχολήθηκε με το δικό μου στόμα...
- Είσαι καθαρός άντρας αγκάπιμου, το στόμα σου μυρίζει σαν μωρό. Όποιος προσέχει το στόμα του, σημαίνει ότι φροντίζει τη ζωή σου, προσέχει τι τρώει, τι πίνει, τι γαμάει.
Εγώ από τη μυρωδιά του στόματος καταλαβαίνω τι σόι πράμα είναι ο καθένας πελάτης.
Όπως ο ντεντέκτιβ! Ντετέκτιβ Τζούλια! Χα! Χα! Χα!".
- Τζούλια, τι θα έλεγες να πηγαίναμε 2-3 μέρες χειμερινή εκδρομή, σε κάποιο από τα ειδυλλιακά μέρη της Ελλάδας;
- Αποκλείεται, γιατί θα με γαμάς συνέχεια και δεν θα μπορέσω να δω το μέρος...
- Καλά, δεν πειράζει… Τι θα κάνεις σήμερα, μετά τη δουλειά;
- Θα ακολουθήσω το έθιμο των Θεοφανείων και θα πάω για μπάνιο στην Καστέλα…
- Στα βράχια της Πειραϊκής;
- Κάπου εκεί…

Στην Αθήνα, το τρίγωνο που σχηματίζεται από τον σιδηρόδρομο, από τον Κηφισό ποταμό και από τη Λεωφόρο Αθηνών, περικυκλώνει τις όμορες λαϊκές γειτονιές, Κολωνός, Κολοκυνθού, Λόφος Σκουζέ, Σεπόλια και Μπύθουλας (Ακαδημία Πλάτωνος) .
Αν πας με αμάξι και δεν ξέρεις τα κατατόπια, μπλέκεις σε κουβάρι στενών και αδιέξοδων δρόμων.

Το μπουρδέλο όπου δίνει στόμα και μουνί η Αλέξια, είναι μέσα στο τρίγωνο, κοντά σε μια από τις εισόδους.
Για να το επισκεφθώ, διέσχισα με τα πόδια το σιδηρόδρομο, με προσοχή, για να μη με πατήσει το τρένο. Στη συνέχεια πέρασα την οδό Ιωαννίνων, που εκεί κάνει διπλή φουρκέτα, πάλι προσέχοντας για τυχόν εποχούμενους καυλοτίμονους Κολωνιώτες.

Ήταν η τέταρτη φορά που θα ερχόμουν σε γενετήσια επαφή με την Αλεξία.

Η Αλεξία έλκει, χωρίς να διαθέτει κανένα από τα γνωρίσματα που αναζητούν οι πορνορέκτες σε άλλες ανταγωνίστριες λαϊκές πόρνες…
Μεσήλικη Ρωσίς, φυσική ξανθιά με κοντοκουρεμένο μαλλί , πράσινα μάτια.
Επιβλητική εμφάνιση, μεγάλο μπόι, σαν παλαίμαχη αθλήτρια αλμάτων.
Σώμα με σημάδια χαλάρωσης, ιδίως στους μαστούς.

Την έλξη που ασκεί, την αποδίδω στον αυθόρμητο, αμήχανο, ερασιτεχνικό και αδέξιο τρόπο της.

Η Αλεξία είναι σε φάση που προσπαθεί να χτίσει την ελευθεριότητα της ηθικής της.
Ειδικότερα, στις παλαιότερες συνουσίες που είχα μαζί της, με παρατηρούσε ενεή, με ορθάνοιχτα τα πράσινα μάτια, δαγκώνοντας τα χείλη της.
Αυτή τη συστολή της, την αποδίδω σε εσωτερικές συγκρούσεις, σε υπολείμματα ενοχών, σε αμηχανία, σε σάστισμα...
Αυτή τη φορά, είχε άνεση, περισσότερη από κάθε άλλη φορά, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να πετύχει την εκμαυλισμένη και αδιάντροπη συμπεριφορά μιας κλασικής, ώριμης και πωρωμένης πόρνης.
Συγκεκριμένα, μόλις είχε κάνει μανικιούρ και με παρακάλεσε να συνουσιαστούμε με αβρό τρόπο, ώστε να μη γδαρθεί η βαφή.

Τα μουνόχειλα της Αλεξίας είναι παχιά και πλούσια, σε αντιδιαστολή με τον κόλπο, που όταν δεν τον πλημμυρίζει με λιπαντικές ουσίες, είναι σφιχτός και σφριγηλός.
Αυτή τη φορά, δυστυχώς ο κόλπος της ήταν κατακλυσμένος από λιπαντικό, οπότε τα ηδονικά μου κύτταρα είχαν πτωχά ερεθίσματα.
Επιπλέον, με αποσυντόνιζε η έντονη αναθυμίαση του ασετόν από τα νύχια της.
Αυτά, είχαν αποτέλεσμα, να την τραβολογήσω για πολλή ώρα σε ποικίλες στάσεις, έως ότου τη χύσω τελικά.
Ως εκ τούτου, τα νυχάκια της γίναν χάλια και πήγε να τα ξαναβάψει…

Φεύγοντας από το συνουσιουργείο, αποζήτησα κι άλλη τέρψη, στο καλτ κατάστημα «Ελληνικόν» στο Μπύθουλα.
Θα λέγαμε ότι πρόκειται κάτι σαν το Σκαραβαίο του φτωχού.
Η μεγάλη καλτίλα, είναι ότι μέσα στο μπαρ, ανάμεσα στο ουίσκια, βρίσκεται και η ψησταριά…
Εξαιρετικής ποιότητας και επαρκούς ποσότητας μεσημεριανό γεύμα, μετά ζύθου, συνολικά 9 ευρώ.
Επί των υπηρεσιών, τρία θήλεα, εκ των οποίων το ένα η μιλφ ιδιοκτήτρια, τα έτερα δύο νεαρά, όλα με αφράτους κώλους…

Λεπτοφυής πόρνη, νεαρότατη.
Δήλωσε ότι ακούει στο «Λαβίνια», ότι είναι 19ετής και ότι προέρχεται από τη Ρουμανία.
Όψη και κόμμωση όπως η Μίστι των Πόκεμον.

Περιφερόταν στο χώρο αναμονής και επιδείξεων, σε απροσδιόριστη κατάσταση, μεταξύ σύγχυσης, ηλιθιότητας και σαστίσματος.
Εισήλθε στο δωμάτιο συνουσιών μάλλον κατά λάθος και εξεπλάγη όταν είδε να την περιμένει η υφ’ ημάς κρεατοδοκός.

Μαστοί, όχι μικροί, ούτε ανύπαρκτοι, ούτε μηδενικοί, αλλά αρνητικοί!
Σχεδόν γούβες δηλαδή.
Γούβες με ρώγες.

Οι κινήσεις της προσπαθούσαν να δείξουν άνεση και φινέτσα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο...

Μετά από αυτά, η κρεατοδοκός ξέπεσε σε τιποτένιο μελάτο πέος...

Σε αυτό το ξεπεσμένο πέος, τοποθέτησε την περικαυλίδα με βιαστικό και άτσαλο τρόπο, με αποτέλεσμα την περαιτέρω στραγγαλιστική σύσφιξη αυτού.

Εκτέλεσε πεοθηλασμό της πλάκας, για τα πανηγύρια.

Επειδή όμως επρόκειτο για νεαρότατο θήλυ, ο Οίστρος φούσκωσε τα όργανα, οπότε το στραγγαλισμένο από την περικαυλίδα πέος διογκώθηκε δυσανάλογα πολύ στη βάση του και ελάχιστα στη βάλανο.
Έγινε σαν πασσαλάκι, δηλαδή.

Όλα άλλαξαν, όταν ξεκίνησε η Είσδυση...
Το μουνί της μικρής ήταν πάρα πολύ στενό, σαν κολάρο συστολής Κόλσον.
Παρά το ότι εκεί είχε εναποθέσει τρεις κουταλιές της σούπας λιπαντικό, το σωστό να λέγεται: Τόσο σφιχτό μουνί, μάλλον δεν έχουμε ματαγαμήσει...
Η ψωλή - πάσσαλος ίσιωσε, η περικαυλίδα έστρωσε, ενώ η μικρή προσπαθούσε απεγνωσμένα να με ντριπλάρει για να μην της τον βάλω όλον.
Τη στρίμωξα για τα καλά όμως στο πισωκολλητό, όπου δε μπορούσε να ξεφύγει…
Όσο η κρεατοδοκός έμπαινε όλο και πιο βαθιά, τόσο περισσότερο τα δαχτυλάκια των χεριών της νεαράς, άνοιγαν σαν αστερίες στη θάλασσα...

Η Τζουλιάνα είναι επίλεκτη.

Ενόσω την καταγαμάς, σε κάνει να νιώθεις ωραίος, καυλιάρης, πλούσιος, νέος, ντούκι, σπουδαίος, ευσταλής, έξυπνος, ψωλαράς, ισορροπημένος, διάσημος, όμορφος, περιζήτητος, ...τέλειος!

Ταυτόχρονα, σε κάνει να νιώθεις ότι της αρέσει, ή ακόμη πιο τολμηρά, ότι της αρέσεις!...

Είναι εύχαρις και μειδιούσα, καθώς εναλλάσσεται μεταξύ πεοθηλασμού άνευ περικαυλίδος, μουνίου και απευθυσμένου.

Λέει και λογάκια, παρακινητικά και παιχνιδιάρικα.
Δεν λέει μαλακίες, λέει πουτανιές!

Η Τζουλιάνα είναι σπουδαία, γιατί το μυαλό της, της επιτρέπει να ελέγχει, να διαχειρίζεται, να διαμορφώνει τα συναισθήματα που νιώθει, ώστε να γίνεται η δουλειά.

Ποια δουλειά;
Η ευχαρίστησις και η ικανοποίησης του Ανδρός...

Δεν άγεται και δεν φέρεται από τα συναισθήματα...
Τα φτιάχνει η ίδια!

Εμφανισιακά, είναι μια καστανή Βαλκάνια νεαρή, με μπουτάκια και μπρατσάκια.

Δηλώνω θαυμαστής της και σκέπτομαι να της υποβάλλω πρόταση για σύναψη σοβαρούς σχέσεως

Η Μελίνα είναι θελκτική Βουλγάρα, περίπου 40 ετών.
Όψη συμπαθής, μάτια φωτεινά, μαλλιά μαύρα, δέρμα λευκό, γοφοί – γλουτοί καμπυλωτοί, μαστοί μικρομεσαίοι.
Το χαμόγελό της έχει μια μελαγχολία, ενώ γενικά η παρουσία της καλύπτεται από γοητευτικό πέπλο μυστηρίου.

Εδώ και περίπου ένα έτος, συστεγάζεται στο ίδιο μπουρδέλο με άλλη Βουλγάρα, τη Ναταλία.
Δεν χρησιμοποιούν βοηθό, η μία βοηθά την άλλη.

Έχοντάς καταγαμήσει τη Μελίνα αρκετές φορές στο παρελθόν, παρατηρείται ότι από την περασμένη Άνοιξη, όταν ξεκίνησε να προσφέρει σοδόμηση, ο κόλπος της προοδευτικά γίνεται πιο σφικτός.
Αυτή η εξέλιξη πιθανόν οφείλεται στο ότι οι πελάτες προτιμούν τη διείσδυση στο απευθυσμένο και αδιαφορούν για τον κόλπο, με αποτέλεσμα την κλιμακούμενη σύσφιξη του δεύτερου.
Φαίνεται λοιπόν, ότι οι πόρνες που δίνουν κώλο, γίνονται καλύτερες, γιατί τελικά αποκτούν και σφιχτό μουνί.

Ενώ η Μελίνα θήλαζε με επιμέλεια το πέος μου, παρατηρούσα το σώμα της.
Ο άνδρας έλκεται ενστικτωδώς και ασυνείδητα από τις καλοσχηματισμένες μυϊκές υποδομές γυναίκας η οποία έτσι δείχνει ότι το σώμα της μπορεί να ανταπεξέλθει στην τεκνοποίηση.

Η ψωλή είχε γίνει σαν κούτσουρο.
Η θέα της καυλωμένης ψωλής ομορφαίνει την οποιαδήποτε γυναίκα που την έχει (τη ψωλή) στα χέρια της ή μέσα στα σκέλια της.

Στην κοσμική κοινωνία των ανθρώπων, ο έρωτας κινεί ορμητικά και ανεξέλεγκτα τις πράξεις των ερωτευμένων και κάποτε αποδεικνύεται δηλητηριώδης και καταστροφικός.
Στα μπουρδέλα, που είναι μια άλλη κοινωνία, καμωμένη από τους ίδιους ανθρώπους που συμμετέχουν στην κοσμική κοινωνία, αυτές οι καταστάσεις είναι σπάνιες, άγνωστες, αδιανόητες, αδιάφορες, ανιαρές, αστείες.

Μετά τις δύο μεγάλες αυτοκρατορίες των μπουρδέλων, Φυλής και Μεταξουργείο, τρίτη αυτοκρατορία στην κατάταξη είναι η Λιοσίων.
Και ως αυτοκρατορία, διαθέτει αυτοκράτειρα.

Αυτοκράτειρα Μπέτι.

Το παλάτι της Μπέτι είναι ένα από τα τέσσερα μπουρδέλα – παράγκες της οδού Τροφωνίου, πάροδος της οδού Λιοσίων.

Ηλικία, …άντα.
Παρουσιαστικό ευσταλές.
Πρόσωπο ευθυτενές, με όμορφα βορειοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.
Ξανθοβαμμένη.
Μαστοί πλούσιοι, στητοί, εδραιωμένοι σε φαρδύ στέρνο και αρμονικές ωμοπλάτες.
Επιδερμίδα πάλλευκη.

Το ύφος της Μπέτι είναι αποφασιστικό, με δόσεις αυστηρότητας και τρυφερότητας συνάμα.

Τους πελάτες τους υποδέχεται η ίδια .
Η ίδια ανακοινώνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Η ίδια εισπράττει το χρήμα.
Η ίδια διαπραγματεύεται.
Η ίδια κατευθύνει και οδηγεί τον πελάτη, είτε στο δωμάτιο συνουσιών, είτε στην έξοδο.
Η βοηθός τελεί επί της υποδοχής, μόνον όταν η Μπέτι συνουσιάζεται.

Εν γένει, η Μπέτι αποπνέει δυναμισμό γυναίκας που επισπεύδει με ακρίβεια, συνέπεια και πιστότητα, χωρίς ωστόσο να καταντά υστερική ή ψυχαναγκαστική.

Κατά τη διάρκεια των προσυνουσιακών περιπτύξεων, ψαχούλευα με τα δάχτυλά μου τον κορμό της, τις καμπύλες της, κάθε απόκρυφη γωνίτσα της…

Όταν η Μπέτι είναι όρθια και τουρλώνει τον κώλο, είναι εντυπωσιακοί οι πλατείς ραχιαίοι μύες της, που σχηματίζουν μεταξύ τους κοιλότητα, που στο βάθος καταλήγει στη σπονδυλική στήλη…

Χάζευα την κορμοστασιά της και το εντυπωσιακό στέρνο της.
Εκρηκτικοί μαστοί, σύμβολο γονιμότητας, μητρότητας, σύμβολο μητριαρχίας, σύμβολο ισχύος.

Μια σύγχρονη Μπουμπουλίνα (των μπουρδέλων).

Όπως κάθε φορά που συνευρίσκομαι με τη Μπέτι, έτσι κι αυτή τη φορά, μετά από μερικά δευτερόλεπτα θωπειών και εναγκαλισμών, η ψωλή είχε γίνει κάγκελο.

Ενώ τον είχα όλον μέσα στο Αυτοκρατορικό μουνί, Εκείνη, κάποιες στιγμές είχε κλειστά τα μάτια της, άλλες στιγμές κοίταζε τον καθρέφτη με αυταρέσκεια, ενώ φευγαλέα το βλέμμα της διασταυρωνόταν με το δικό μου.
Φαίνεται ότι είναι ψυχοφθόρο για Εκείνη, να κοιτά στα μάτια τον έναν άγνωστο μετά τον άλλον, που φουσκώνει για να χύσει, ενώ παρηγορείται, όταν θαυμάζει στον καθρέφτη κάποια που αγαπά πολύ…
Το βλέμμα της Μπέτι κουβαλάει αξία…
Κάποιες άλλες πόρνες έχουν γυάλινο βλέμμα, που οτιδήποτε κι αν κοιτούν, τελικά μέσα από αυτό αντικατοπτρίζεται μόνο ο εαυτός τους…

Ο ταχύς ρυθμός της συνουσίας στην κλασική στάση, υποβοηθιόταν από το ότι η Μεγαλειοτάτη έχει απόθεση λίπους στην κοιλιακή και περιγεννητική περιοχή, το οποίο αποσβαίνει τους κραδασμούς από τις προσκρούσεις των δύο σωμάτων.
Άρα, στα δύο γνωστά πλεονεκτήματα των ευτραφών ανθρώπων (ότι παρέχουν αφενός ζεστασιά το χειμώνα και αφετέρου σκιά το καλοκαίρι), προσθέτουμε και τρίτο, ότι παρέχουν αποσβέσεις συνουσιακών κραδασμών.

Ενώ η πράξη συνεχίζονταν στο ρυθμό που έδινε η ψωλή – μπαγκέτα, παρατηρούσα τις θηλές της που πάλλονταν, ενώ χούφτωνα και περιεργαζόμουν τους μύες στα μπράτσα της και στα πόδια της, καθώς και το λίπος στην κοιλιά της …
Τα συμπέρασμα είναι ότι παρά την ηλικία της, ο μυϊκός τόνος της είναι καλός και είναι οργανισμός σε θέση να εγκυμονήσει.

Το ξεκούδουνο χούφτωμά μου, την έκανε να μου ρίξει ένα βλέμμα έκπληξης και αυστηρότητας μαζί.
Θα σκέφτηκε… «…πάει αυτός, ξεκούτιανε εντελώς… αντί να χουφτώνει βυζιά και κώλους, …αυτός χουφτώνει λάθος όργανα… χουφτώνει δικέφαλους και τετρακέφαλους…»

Το μουνί της Μπέτι είναι σφιχτό, όπως και το τσιμπούκι της.
Αυστηρότητα παντού! Χαλάρωση πουθενά, ούτε στο μουνί!

Ενώ πλησίαζε η κορύφωση, η υπερέκκριση ορμονών μου έδωσε τη δύναμη να ανασηκώσω τη γαστέρα της με την ψωλή, οπότε ακούστηκε εκείνο το «κρακ» που κάνει το μουνί σε αυτές τις περιπτώσεις…
Με κοίταξε με ξαφνιασμένο και αυστηρό βλέμμα και τότε ακαριαία ξεπήδησαν τα ψωλοχύματα, που συνέχισαν να χύνονται ξανά και ξανά…
Ωστόσο, ενώ οι σπασμοί του πέους και του οσχέου συνεχίζονταν, αναγκάστηκα να γείρω στο πλάι, γιατί Εκείνη ανησυχούσε αν το «κρακ» οφειλόταν σε θραύση της πςερικαυλίδας.
Αφού περιεργάστηκε προσεκτικά την κατακλυσμένη με ψωλοχύματα περικαυλίδα (ενώ συνέχιζα να ψιλοχύνω), διαπίστωσε ότι ήταν αρραγής και έτσι ησύχασε…

Η επίγευση της επαφής μου με τη Μπέτι, ήταν ότι μέσα στα απανωτά γαμήσια με αγνώστους, η Μπέτι φαίνεται ότι νιώθει ευχάριστα με τακτικούς πελάτες, οι οποίοι όμως δεν επαρκούν για να βγει το μεροκάματο, οπότε είναι αναπόφευκτο να συνεχίσει τις επάλληλες συνουσίες, διαδοχικά, με αγνώστους διαβάτες.

Ένα διασκεδαστικό κείμενο δεν σημαίνει ότι μονοσήμαντα ότι ο συγγραφέας είχε καλή διάθεση όταν τα έγραφε.
Τον συγγραφέα δεν πρέπει να τον διακατέχουν τα συναισθήματα.
Ο συγγραφέας πρέπει να προκαλεί τα συναισθήματα, ώστε να πετυχαίνει στόχους, για να κάνει τη δουλειά.
Γι αυτό, αρκετοί συγγραφείς γίνονταν τύφλα στο μεθύσι όταν έγραφαν (Τζακ Λόντον, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Τσαρλς Μπουκόφσκι, κ.ά.)

Η τηλεόραση γάβγιζε τη διαπόμπευση του τσοχατζόπουλου…
Τον γδέρνουν βασανιστικά, σε δημόσια θέα, σε πολύμηνη τελετή…
Η σύγχρονη Ελλάς, μια κοινωνία φτιαγμένη από τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών που επιδόθηκαν με επιμέλεια στην αλληλοεξόντωση κατά τη διάρκεια του εμφυλίου…
Μια κοινωνία καθαρμάτων, που δε μπόρεσε να ανεχθεί ένα γνήσιο τέκνο της, ένα αρχικάθαρμα που το παράκανε…
Τα μισά καθάρματα, κοροϊδεύουν τα άλλα μισά… Στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στα πανεπιστήμια, στα νοσοκομεία, στο ΙΚΑ, στα δικηγορικά γραφεία, στα τεχνικά γραφεία…

Στα μπουρδέλα, δεν υπάρχει καμία κοροϊδία.
Εκεί, η κατάσταση είναι καθαρή, ξηγημένη.
Δίνεις ένα εικοσάρικο και εγγυημένα, σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι ανάμεσα σε μπούτια, κώλους, βυζιά…

Η Αφρικανική ζέστη, σε συνδυασμό με το γαύγισμα της τηλεόρασης, μου προκάλεσαν υποτροπή της πουτανοπληξίας από την οποία πάσχω εδώ και τριανταεπτά χρόνια…
Κατευθύνθηκα υπνωτισμένος προς την πλατεία Αττικής, στα ακριτικά μπουρδέλα της οδού Περγάμου, στα όρια του πουτανόκαμπου των Αθηνών.

Στο αμαρτωλό ημίφως του μπουρδέλου, εμφανίστηκε η ετερόχθων Μαριάννα.
Μεσόκοπη, παραπανίσια κιλά, γλυκό πρόσωπο, ξανθοβαμμένες μπούκλες, κώλοι, μπούτια, βυζιά, κομπινεζόν, μεγάλα σκουλαρίκια, βαμμένα μεγάλα νύχια.
Θείτσα.

Συνομιλούσε για αρκετή ώρα στο τηλέφωνο, στα ρώσικα, μέσα στην αποπνικτική ζέστη που είχε το δωμάτιο υπηρεσίας…
Όταν ήλθε στο κλιματιζόμενο δωμάτιο συνουσιών, η άδηλη διαπνοή του δέρματός της εξέπεμπε αισθητά μεγάλη ποσότητα θερμότητας και υδρατμών…

Η Μαριάννα, διαθέτει ποικίλες αρετές:

1. Η Μαριάννα έχει μεγάλες βυζάρες.
Φορά κομπινεζόν, που αφήνει να φαίνονται οι παρυφές των μαστών, τόσο στο εμπρός μέρος του στήθους, αλλά πολύ περισσότερο στο πλάι, κοντά στις μασχάλες, πράγμα ιδιαίτερα προκλητικό.

2. Η Μαριάννα είναι άνετη.
Πεοθηλάζει με άνεση, σα να χτυπάει ομελέτα.
Συνουσιάζεται, με την άνεση που έχει όταν καθαρίζει πατάτες.
Στήνεται επιδέξια στα τέσσερα, όπως όταν σκύβει στο φούρνο να βγάλει το ταψί.

3. Η Μαριάννα δεν ρωτά πόσων χρονών είσαι.
Είτε δεν τη νοιάζει, είτε δεν θέλει να ανοίγει δυσάρεστες συζητήσεις. Δυσάρεστες πρώτα για την ίδια και μετά για τους άλλους…
Για τους νέους ανθρώπους, ιδιαίτερα για όσους είναι κάτω από 21, δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είναι ο άλλος. Από 30 χρονών και πάνω, όλοι είναι το ίδιο, όλοι είναι «μεγάλοι».
Σε μια νεαρή πόρνη, είτε 40 της πεις ότι είσαι, είτε 50, ένα και το αυτό: Είσαι «μπάρμπας»…

4. Η Μαριάννα συνεχίζει να σμιλεύεται από τον χρόνο.
Ένδοξη κοιλιά, που κάποτε είχε φουσκώσει και είχε βγάλει παιδιά.
Ώριμη εμφάνιση, που σε κάνει να νομίζεις ότι το μυαλό της περιέχει ώριμες σκέψεις, που μπορεί να σε παρηγορήσουν και να νιώσεις ασφαλής.
Η εμφάνισή της απέχει αμέτρητα από τα πρότυπα ομορφιάς της τηλεόρασης και των περιοδικών, άρα αφενός είναι απαλλαγμένη από το να ανταγωνίζεται άλλα στιλάτα θήλεα και αφετέρου οι πελάτες της νιώθουν ασφάλεια που τους κάθεται μια «εμφανισιακά τελειωμένη», σύμφωνα με τα πρότυπα της τηλεόρασης.

5. Η Μαριάννα είναι ενσυνείδητη.
Δεν είναι το άμυαλο, προσωρινό πουτανάκι, που του χρόνου θα αρραβωνιαστεί κάποιον χωρικό στη Μολδαβία, που προηγουμένως θα τον έχει φλομώσει στο ψέμα.
Η Μαριάννα ξέρει τι σημαίνει αυτό που κάνει, έχει συναίσθηση του χρόνου, καταλαβαίνει την έκθεσή της σε κινδύνους, με δυό λόγια έχει την εμπειρία της ζωής.

6. Η Μαριάννα δεν σου δείχνει τη απαρέσκειά της.
Δείχνει εύχαρις, όσο κι αν τη γλύφεις, όσο κι αν τη φιλάς στο στόμα, όσο κι αν της τον χώνεις όλον, όσο πιο βαθειά μπορείς. Αντιδιαμετρικά, άλλες καλλίπυγες νεαρές πόρνες, ενώ τις γαμάς, σε παρατηρούν με ένα ψυχρό και απόμακρο βλέμμα, σα να τους χρωστάς λεφτά.

Κατά την είσοδό μου στο δωμάτιο συνουσιών, συναντήθηκα με δυο πολύ γνωστά μου πρόσωπα: Ένας αράπης και μια ξανθούλα, που καταγαμιώνται αδιαλλείπτως στην οθόνη της τηλεόρασης που παίζει συνεχώς την ίδια τσόντα, στο ίδιο δωμάτιο εδώ και πολλούς μήνες…

Φεύγοντας, ονειροβατούσα, πόσο πιο έντονο θα ήταν το βίωμα της συνουσίας μου με τη Μαριάννα, στην υποθετική περίπτωση που είχα κοινωνική γνωριμία μαζί της, χωρίς να ξέρω ότι είναι πόρνη, αλλά μου το εκμυστηρευόταν η ίδια και στη συνέχεια συνουσιαζόμουν μαζί της.
Ή, εναλλακτικά, χωρίς να ξέρω ότι είναι πόρνη, απροσδόκητα την έβλεπα να συνουσιάζεται σε πορνοταινία και αργότερα μαζί μου…

Μετά, όταν με τύλιξε η ζέστη του τσιμέντου της Αθήνας, προσγειώθηκα στην πραγματικότητα… Αναρωτιόμουν αν το έμπειρο μάτι της Μαριάννας με βλέπει σαν γερόλυκο, ή σαν παληόγρια…

Επίσκεψη στο πολυτελές συνουσιουργείο κοντά στους στύλους του Ολυμπίου Διός, τη Μεγάλη Παρασκευή του 2013, με τον αέρα να δονείται από την αργή και πένθιμη κωδωνοκρουσία του παρακείμενου ναού της Αγίας Φωτεινής.

Στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων, η χυμώδης, νεαρά, αλλοδαπή κονφερατρίς Ναταλί, παρουσίασε τέσσερα επίσης νεαρά, αλλοδαπά θήλεα, όλα ελκυστικά, όλα ομοιόμορφα και ελαφρά ενδεδυμένα, τα οποία παρήλασαν το ένα κατόπιν του άλλου.

Η μικρή διαλογική συζήτηση που είχα με τη Ναταλί, σύντομα εξελίχθηκε σε ερωτοτροπία και σε έντονη ροπή προς γενετησιασμό, οπότε τελικά αδιαφόρησα για τα λοιπά επιδειχθέντα θήλεα και επέλεξα την ίδια τη Ναταλί, προκειμένου να συνουσιασθώ μαζί της.

Στο δωμάτιο μαλάξεων και συνουσιών, εξήγησα στη Ναταλί ότι προτιμώ να αφιερώσω το διαθέσιμο χρόνο σε σεξουαλική δραστηριότητα, παρά σε μασάζ.
Η Ναταλί συμμορφώθηκε και εκδύθηκε αμέσως, αποκαλύπτοντας ένα ζουμερό σώμα με λίγα παραπανίσια κιλά, ασφαλώς γαμήσιμο.

- Από ποια πόλη της Ευρώπης είσαι;
- Ευρώπη; …(μικρή αμηχανία)…α-α-από Ρωσία είμαι.

Τα σώματα ήρθαν κοντά, με επαφές, τριβές, υγρά, ματιές, μαλλιά, ανάσες, ήχους...
Η φλόγα μέσα στα σκέλια γαργάλαγε και φούντωνε σιγά – σιγά.
Ξεκίναγε από τ’ αρχίδια, διαπερνούσε τα σπλάχνα και έφτανε ως το λαιμό.

Έριξα μια λοξή ματιά στον καθρέφτη. Είδα την κοιλιά μου φουσκωμένη, έτσι όπως υπολόγιζα ότι θα ήταν την Κυριακή του Πάσχα.
Δυστυχώς όμως, ήταν Μεγάλη Παρασκευή…
Είχα παχύνει δυο μέρες νωρίτερα…
Το αντιπαρήλθα, σκεπτόμενος «κοιλιά κι αρχίδια, του άντρα τα στολίδια» και συνέχισα τα σαλιαρίσματα με τη νεαρά πόρνη.

Ενώ η καμπάνα συνέχιζε να γεμίζει το δωμάτιο με τον αργό επαναλαμβανόμενο ήχο της, η ορθόδοξη Νατάλια συνέχιζε να κατακλύζει με τον σίαλό της τη γεννητική μου περιοχή, με αργή οσχεολειχία και με επαναλαμβανόμενο πεοθηλασμό.

Μετά από διάφορες εναλλαγές στάσεων των σαρκών, η παραφορά του πάθους ολοκληρώθηκε με έντονο και παρατεταμένο χύσιμο.

- Πόσα χρόνια είσαι στην Ελλάδα;
- Έξι. Εσύ;
- Μισόν αιώνα...
- Να σου κάνω μασαζάκι;
- Αμέ, ιδιαίτερα στον ώμο, όπου έχω τραυματιστεί.
- Α, όχι, κάνω χαλαρωτικό μασάζ, όχι θεραπευτικό…
- Θεραπευτικό μασάζ κάνεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος…
- …(πλατύ χαμόγελο, παύση, λίγο γέλιο)… ναι …

Μπήκα στο λουτήρα (ντουσιέρα με υδρομασάζ) που θυμίζει το διακτινιστή του διαστμοπλοίου Enterprize.

- Σιγουρέψου ότι τα πήρες όλα… πορτοφόλι, κινητό, κλειδιά, γυαλιά…
- Μυαλά;
- …(μικρό γέλιο, πλατύ χαμόγελο)… αυτά άστα εδώ, για να τα πάρεις την άλλη φορά που θα ξανάρθεις.

Ακόμη μια ερωτική επιχείρηση έλαβε τέλος.

Μερικές σκέψεις για τα γελάκια και τα χαμογελάκια της Ναταλί…
Σε στιγμές και σε πράξεις απολύτως προσωπικές και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για συνουσία, οι εμπλεκόμενοι, είτε είναι ερωτευμένοι είτε όχι, δεν μπορούν να αγκαλιάσουν ο ένας τις σκέψεις του άλλου.
«Ποιος να ξέρει τι σκέφτεσαι, τι σκέφτομαι, όταν κάνουμε έρωτα…»
Αυτή η κατάσταση, καθιστά ασήμαντο το «χύνουμε μαζί», αυτό το πολυθρύλητο σμίξιμο οργασμών και την περί αυτού ρητορική.

Οι εραστές σφίγγουν στην αγκαλιά της σκέψης εραστές τους οποίους θυμούνται, ποθούν, ή φαντασιώνονται, διαφορετικούς από τους ομόκλινούς τους.
Αυτή η παρεμβολή, ακούσια ή σκόπιμη, θολή ή έντονη, ηχεί σαν χλευαστικός αντίλαλος στις κραυγές και στους ψιθύρους του εκστασιακού οργασμού.
Τόσο κοντά δυο άνθρωποι, τόσο οικείοι, τόσο ειλικρινείς, ωστόσο τη στιγμή της συνουσίας τόσο ξένοι και άδηλοι ο ένας για τον άλλο, τόσο χαμένοι στην εσωτερικότητα των λαβυρίνθων τους.
Υπό αυτήν την έννοια, η πράξη του έρωτα είναι και πράξη ηθοποιού.

Πότε είναι αληθινά τα συναισθήματα;
Όταν πρόκειται για εκρήξεις αχαλίνωτης, συμπυκνωμένης ενέργειας, όπως ο φόβος και το μίσος. Αυτές οι δυναμικές, ιδαίτερα τη στιγμή που εκδηλώνονται, δύσκολα νοθεύονται, αν και οι βιρτουόζοι της διπροσωπίας και του αυτοελέγχου μπορεί να πετύχουν μια σχετικά μεγάλη συγκάλυψη.
Τα κατοικίδια ζώα δείχνουν ότι ο φόβος μας αναδίδει μια ευδιάκριτη οσμή.
Ίσως και το μίσος να έχει οσμή.

Μια άλλη σκέψη – πράξη που σχίζει το πέπλο, είναι το γέλιο.
Τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε το αστείο, ή βλέπουμε το κωμικό θέαμα, η νοοτροπία μας εκτίθεται ολόγυμνη.
Για όσο διαρκεί το γέλιο, δεν υπάρχουν «ωριμότερες σκέψεις».
Αυτού του είδους το άνοιγμα στους άλλους διαρκεί ελάχιστα και έχει τη δυναμική του αθέλητου.
Από αυτήν την άποψη, το χαμόγελο είναι το αντίθετο του γέλιου.
Μπορεί να σου χαμογελάσει ο μεγαλύτερος εχθρός σου.

Η πόρνη χαμογελά (υποδύεται, υποκρίνεται), ο πελάτης γελά (εκσπερματώνει βογκώντας, στο ανώτερο σημείο της σεξουαλικής ηδονής).

Φεύγοντας, στο αυτοκίνητο, ο δυνατός ήχος του God is dead των Black Sabbath σκέπασε την Αγία Φωτεινή και τη Ναταλί.

Κατά καιρούς, διαβάζω ενθουσιώδεις αναφορές για Μαρία «τρελοκοτσιδού».

Περίεργος ών, αποφάσισα να την επισκεφθώ την παραμονή της Κυριακής των Απόκρεω, δηλ. της Εθνικής Εορτής των νεοελλήνων.
Πριν ξεκινήσω, έκανα περισυλλογή, αυτοσυγκέντρωση και διαλογισμό (δηλαδή αφόδευσα) και μετέβην στον Οίκο Παρασίου 36, όπου πραγματικά έγινε περιφορά και επίδειξη της εν λόγω.
Συνειδητοποίησα ότι στο περελθόν την είχα δει ξανά, χωρίς όμως να αισθανθώ ροπή προς γενετησιασμό.
Πρόκειται για βραχύσωμη αλλοδαπή, περίπου 40 ετών, φυσικά ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια, τα οποία εκτιμώ ότι οφείλουν το χρώμα τους σε φακούς επαφής.

Η προσωνυμία «τρελοκοτσιδού» οφείλεται στις μικρές κοτσίδες της.
Μέτρησα πέντε: Οι τρεις είχαν σφιχτήρα κόκκινο, η μία πράσινο και η άλλη κίτρινο. Μάλλον δε συμπαθεί τον μΠΑΟΚ.

Οι μαστοί της είναι μικροί και αδιάφοροι.
Ο κορμός της έχει χάσει τη λεπτότητα της νιότης.
Στην ήβη της έχει καλλιεργήσει μια τούφα ξανθών μουνότριχων, μάλλον καλαίσθητη, ωστόσο ασυνήθιστη για πόρνη.
Το πρόσωπό της είναι χαριτωμένο και φανερώνει καταγωγή από το Βορρά. Δήλωσε ότι μεγάλωσε στην Ουκρανία, κοντά στα σύνορα με την Πολωνία.

Με δυο λόγια, η Μαρία εμφανισιακά δεν είναι κάτι το σπουδαίο…

Όσο για τη συμπεριφορά της και τη συμμετοχή της, εκεί μάλλον αριστεύει.
Επειδή ήταν η πρώτη συνεύρεσή μας, προσπάθησε διακριτικά να εντοπίσει τα γούστα μου, ώστε να τα ικανοποιήσει.
Με έλειχε σε διάφορα σημεία του σώματος, κάνοντας ναζάκια, παιχνιδάκια και θεατρινισμούς.
Στη φάση του κυρίως πεοθηλασμού, φρόντισε να είμαι κατακλιμένος με δύο μαξιλάρια στον αυχένα μου, ώστε να έχω καλύτερη θέα.
Σχολίασε ότι είμαι ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και αυτή η παλλακίς.
Σε όλη τη διάρκεια των περιπτύξεων, διεισδύσεων και εναλλαγών στάσεων, είχε την προσοχή της στραμμένη στο τι με ευχαριστεί για να μου το δώσει.
Εμείς όμως, είμαστε ολιγαρκείς, διακόψαμε τις περιπλοκότητες, την τοποθετήσαμε σε ύπτια κατάλληλη θέση, όπου την καταγαμήσαμε.

Στη διάρκεια της καταγάμευσης, επιταχύνθηκε η αναπνοή της και αυξήθηκε η θερμοκρασία και η υγρασία στην επιδερμίδα της.
Φαίνεται λοιπόν, ότι η Μαρία ηδονίζεται από την πράξη με τους πελάτες της.
Πιθανόν να είναι μητρομανής.

Μετά την αποστράγγιση της σπερματοδόχου κύστεως, μου πρότεινε μασάζ.
Αρνήθηκα ευγενικά, καθότι το βαριέμαι.
Επέμενε, με κομψό τρόπο, ισχυριζόμενη ότι ξέρει.
Τελικά δέχθηκα.
Πράγματι, γνωρίζει και αυτήν την τέχνη. Η αίσθηση ήταν πολύ ευχάριστη.

Η Μαρία μπαίνει πολύ καλά στο ρόλο της, δίνεται πλήρως στον αντισυνουσιαζόμενο, είναι ολοκληρωμένη επαγγελματίας.
Έχει υψηλή νοημοσύνη, αντίληψη και συναίσθηση, είναι εργατική, άοκνη, ακάματη.
Ανάλογα με τις περιστάσεις, προσαρμόζει το στυλ της σε τρυφερό ή σε αγριωπό.
Γνωρίζει ιστορικά γεγονότα, πολιτιστικά δρώμενα, γενικά δείχνει ότι είναι καλλιεργημένη και ότι θέλει να επικοινωνήσει με τους άντρες της και να μοιραστεί μαζί τους αυτές τις πληροφορίες.
Η σύγχρονη Φρύνη (του εικοσάρικου)…

Βγαίνοντας στο δροσερό αέρα του Μάρτη, κατάλαβα ότι ο μεσήλικας μπουρδελάκιας είναι πιο συνειδητοποιημένος από τον νεαρό μπουρδελάκια, πιο αποφασισμένος, πιο πωρωμένος, πιο σκληροπυρηνικός…
Για τον ώριμο μπουρδελάκια, το μπουρδέλο είναι τελικά ένα από τα πράγματα που παρέμειναν και τον συντροφεύουν στη ζωή του, ένα διαχρονικό κομμάτι από τον μικρόκοσμό του.

Ένα διαχρονικό track από το 1973, αφιερωμένο στη Μαρία και στα μπουρδέλα:
Rare Earth - Get Ready
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=o3Z8NU5ImK0

Γυναίκα από τη Ρωσία, είναι όρος με ευρεία σημασία…
Ενδέχεται να προέρχεται από οποιαδήποτε φυλή, καθότι η αχανής χώρα εκτείνεται από αραπάδες μέχρι εσκιμώους, κι από κίτρινους πιθηκομούρηδες, μέχρι αρειοευρωπαίους…
Συναντάς λοιπόν κορμιά με τα πιο απίθανα και διαφορετικά χαρακτηριστικά, κατάλληλα για όλα τα γούστα…
Ξανθότατες μεγαλομαστοφόρες, ξερακιανά μαυροτσούκαλα, χυμώδεις γύφτισσες, μικρούλες εσκιμώες, σχιστομάτισσες, μογγόλες, κοκκινοτρίχισσες, και άλλες, πολλές και διάφορες…

Η λαλιά τους έχει το μακρύ «ЯЯЯ» και το παχύ чччччч… “Мой ребенок…”

Ορισμένες Ρωσίδες πόρνες, μοιάζουν σκανδαλωδώς με κάποιο παλαιό ή νέο πολιτικό πρόσωπο της χώρας τους.
Έχω συνουσιασθεί με πόρνες με διάφορες τέτοιες φάτσες, που τις περισσότερες φορές θυμίζουν τον Πούτιν, τον Γέλτσιν, ή τον Μπρέζνιεφ.

Η Τζέσικα προέρχεται από αυτό το απίθανο πολυφυλετικό μωσαϊκό και μοιάζει στον παμπάλαιο ΥΠΕΞ Andrei Gromyko.

Την ώρα της επίσκεψής μου στο κατάστημα, όλα τα δωμάτια συνουσιών ήταν κατειλημμένα, οπότε το προσωπικό πρότεινε να χρησιμοποιήσω το «δωμάτιο νουρου».
Συμφώνησα, χωρίς να ξέρω τι εστί «δωμάτιο νουρου».
Τελικά, πρόκειται για ένα δωμάτιο όπου η θερμοκρασία είναι πάνω από 30 βαθμούς, με γουστόζικη επίπλωση, με 25 κεριά σε τρία διαφορετικά σχέδια, με αξιοπρεπή λουτήρα, καθώς και με φτηνό πλαστικό στρώμα γεμισμένο με νερό, στρωμένο στο πάτωμα, καλυμμένο με χαρτί μιας χρήσεως.

Η νεαρά Ρωσίς εισήλθε στο δωμάτιο φέρουσα την ομοιόμορφη ελαφρά επαγγελματική στολή του καταστήματος.

Νεαρότατη, πλατύ χαμόγελο, βραχύσωμη, σφριγηλή, γραμμωτή, υποτυπώδεις μικρομαστοί, μελάγχρους μακρά κόμη, επιδερμίδα σκουρόχρωμη, κατά πάσα πιθανότητα με τη βοήθεια σολάριουμ.
Το πολύ 55 κιλά.
Ρωσίς μελαχρινή Ντίγκι Μπελ
(η Ντιγκι Μπελ ήταν φαντασίωση με την οποία αυνανιζόμουν περιστασιακά, μέχρι την ηλικία των 40…)

Διευκρίνισα ότι δε με ενδιαφέρει το μασαζάκι, και συμφωνήσαμε να ασχοληθούμε αποκλειστικά και μόνο με σεξάκι.

Οι περιπτύξεις και οι ερωτοτροπίες κορυφώθηκαν (κυριολεκτικά), όταν την ανασήκωσα ανά χείρας ψηλά, ενώ εκείνη έκανε ναζάκια…

Κατά τη διάρκεια των ερωτοπραξιών, η μουσούδα μου είχε χωθεί μέσα στα καθαρά, κομψά και άοσμα γεννητικά όργανα της νεαράς.
Εκτελώντας αιδοιολειχία σε γυναίκα την οποία ποθείς να κατακτήσεις και να του δοθεί, «γεύεσαι» την προσωπικότητά της, στην οποίο υπακούουν αυτά τα όργανα. Τότε ο πόθος και ο έρωτας φτάνουν ως το μεδούλι.
Με τις πόρνες, δεν είναι έτσι.
Ωστόσο, έτσι είναι, αν έτσι νομίζεις.

Γεύσεις και οσμές οργανικών εκκρίσεων και πνευματικών υποστάσεων.

Η Τζέσικα πεοθήλαζε με αβρό τρόπο.
Το κόσμημά της με τον χρυσό ορθόδοξο σταυρό έκανε έντονη αντίθεση με τη σκούρα επιδερμίδα της και μπλεκόταν στα κατάμαυρα μαλλιά της.

Χούφτωνε και έτριβε το στήθος μου, τις βυζάρες μου δηλαδή, σε σύγκριση με τα αναιμικά μασταράκια της.
Οι άβυζες πόρνες φαίνεται ότι έλκονται από τη γυναικομαστία των ανδρών και κάποτε παίζουν και διασκεδάζουν με αυτήν.

Η αποπνικτική ζέστη, σε συνδυασμό με το περίπου 1 λίτρο κόκκινο αγιοργίτικο που είχα καταναλώσει προηγουμένως, με έκαναν να μοιάζω με ερυθρόδερμο που έσταζε ιδρώτα.
Απενεργοποιήσαμε το κλιματιστικό και ανοίξαμε το παράθυρο.
Η συνουσία διήρκεσε σχεδόν μία ώρα και κάτι.
Βάλε – βγάλε, αλλάξαμε τρεις φορές περικαυλίδα.
Κάθε φορά που σηκωνόμουν από το κρεβάτι και απομακρυνόμουν για να αποσυσκευάσω και να φορέσω περικαυλίδα, το θήλυ, με τα σκέλια ανοιχτά, με τα μαλλιά ανάκατα, με τον ιδρώτα και τις σιέλους να γυαλίζουν στο δέρμα, ανέμενε, μάλλον αμήχανο, τη συνέχιση της διακοπείσας κλινοπάλης.
Κάθε τέτοια στιγμή διακεκομμένης συνουσίας είναι ιδιαίτερη.
Διακόπτεται η προδιαγεγραμμένη ροή «τσιμπούκι – γαμήσι – χύσιμο», ανατσουτσουρώνεσαι και συνεχίζεις με άλλον αέρα.

Μετά την πράξη, η Τζέσικα αποτραβήχτηκε στα πίσω δωμάτια, για να πάρει το λουτρό της.
Στην καρέκλα, είχε ξεχάσει το αιδοιοκάλυμμά της.
Στο τασάκι, η τσίχλα της ήταν κολλημένη με τη δική μου. Τις έβαλα και τις δύο στο στόμα μου.

Ήρθε ξανά, σουλουπωμένη και καθαρή, έψαξε καλά στις γωνίες και στις σχισμές, μάζεψε υγρά και στερεά υπολείμματα, τα έκανε ένα κουβάρι μαζί με τις περικαυλίδες και τα χάρτινα καλύμματα του νεροκρέβατου και τα απέρριψε στον κάλαθο των αχρήστων.

Είπε δύο τουλάχιστον ψεματάκια, ότι έχει ύψος 1:60 και ότι είναι 25 ετών…
Στην πραγματικότητα, είναι κοντύτερη και μεγαλύτερη…
Μου αρέσει να λέει ψεματάκια η Τζέσικα…
Το πρέπον, το ορθόν και το αναμενόμενον είναι το πουτανάκι να κάνει πουτανιές και να λέει ψεματάκια.

Φεύγοντας, έξω είχε τον κακό μου τον καιρό.
Προσπαθούσα να αποδεχθώ τα 80 ευρώ που ρούφηξε η καταβόθρα της πορνείας.
Το μπουρδέλο με ένα δεκάρικο, είναι απάνθρωπο. Είναι ένα σκαλί πάνω από την επαιτεία, οπότε μπορεί να συγκριθεί με αγαθοεργία, ή με πράξη ανθρωπιστικού χαρακτήρα.
Με εικοσάρικο, είναι στα όρια του στοιχειωδώς αποδεκτού.
Με 30ρικο, η κατάσταση είναι καλύτερη, π.χ. δεν υπάρχει αλλοδαπός πελάτης στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων.
Με 50ρικο, παρέχονται στους πελάτες περισσότερες ανέσεις και χρόνος συνουσίας.
Με 80ρικο, το περιβάλλον είναι πολυτελές, ευρωπαϊκού επιπέδου.
100ρικο και πάνω σημαίνει ότι ο πελάτης είναι Μεγάλος Ευεργέτης.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για συνουσία με πόρνη, σε εναλλακτικά περιβάλλοντα και συνθήκες.
Όπως το νερό που πίνεις, είτε από το κρυστάλλινο αγγείο του Χίλτον είτε από τη βρύση του μπουρδέλου, το ίδιο νερό είναι.
Σχεδόν όλες τις φορές που συνουσιάζομαι σε πορνείο, μετά την πράξη σκύβω στο νιπτήρα ψωλών και πίνω νερό από τη βρύση.

Οι παραπάνω περιγραφές και σκέψεις, τελικά είναι μια παραφιλολογία, όπως τα αστυνομικά μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή.
Οι περιγραφές του πορνικού περιβάλλοντος είναι η αφορμή, ώστε τελικά να προσεγγιστούν οι σχέσεις των ανθρώπων.
Ποιες σχέσεις όμως, όταν το σεξάκι είναι αυτοσκοπός;
Στην κανονική ζωή, το σεξάκι συμπεριλαμβάνεται στις σχέσεις των ανθρώπων, ώστε οι σχέσεις να ολοκληρωθούν μέσα από αυτό.
Στην πορνεία, το σεξάκι είναι αυτοσκοπός, άρα αυτό που απομένει να εξεταστεί, είναι η πελατειακή σχέση της πόρνης με τον πελάτη, που εν δυνάμει εξελίσσεται σε ολοκληρωμένη σχέση.
Αυτήν την πτυχή διαπραγματευόταν το σενάριο της παλιάς ταινίας «Το περιθώριο» με την αείμνηστη Σιλβί Κριστέλ που μου είχε αρέσει πολύ.

Οδηγούσα, στο ράδιο ήταν ο παράνομος «πειρατικός», ραδιοφωνικός σταθμός Τάκη Κανίβαλου 846KHz.
Ο Τάκης παρανομεί, γιατί οι δυσπερίγραπτοι νόμοι της Γραικυλίας δεν επιτρέπουν σε κανέναν ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό στα μεσαία κύματα να λειτουργήσει νόμιμα.

Κατευθυνόμουν στα πορνεία. Τα περισσότερα πορνεία λειτουργούν παράνομα, γιατί οι τρισάθλιοι νεοέλληνες νομοθέτες δεν επιτρέπουν στα πορνεία να λειτουργήσουν νόμιμα. Έμμεσα, υποχρεώνουν τους ιδιοκτήτες των πορνείων να δωροδοκούν τους αστυνομικούς.

Την προηγούμενη φορά, στο δωμάτιο συνουσιών του πορνείου, το εκδιδόμενο νεαρό θήλυ προσποιήθηκε οργασμό. Υποδύθηκε τόσο καλά, ώστε αναρωτήθηκα αν ο οργασμός ήταν αληθινός.

Μετά τη συνουσία, περιέγραψα όλα τα διαδραματισθέντα σε «φίλους» στο διαδίκτυο. Οι «φίλοι» είναι πρόσωπα που δεν έχω δει ποτέ…

Όμορφος κόσμος, μαγικός, αγγελικά πλασμένος…

Οδός Διδύμου, πεζόδρομος.
Στη γωνία με την οδό Αχαρνών, αυτοσχέδιος σταθμός υπεραστικών λεωφορείων…
Τέσσερα μπουρδέλα, το ένα δίπλα στο άλλο. Τα δυο υπόγεια.
Τριγύρω από τα μπουρδέλα, κινέζοι μικροπωλητές πουλάνε φτηνά μικροαντικείμενα. Τα αγοράζουν πόρνες που φεύγουν οδικώς για Βουκουρέστι και ψάχνουν δωράκια γι αυτούς που αγαπούν.

Η Αντριάνα είναι γλυκιά, σιτεμένη θείτσα, απροσδιόριστης ηλικίας.
Προέρχεται από την πρώην ΕΣΣΔ.
Γνωστή πόρνη των Αθηνών, φημισμένη για τη αποτελεσματικότητά της σε σπερματεγχύσεις με πεοθηλασμό.
Επιδερμίδα καλά διατηρημένη, απαστράπτουσα, καθαρότατη, υγιέστατη.
Συμπαθητική φυσιογνωμία, με έντονα τα ξανθά ρώσικα χαρακτηριστικά. Έχει μια μόνιμη έκφραση γυναικείας αιδημοσύνης και ευγένειας, πράγμα που σε συνδυασμό με τη φήμη και τις δεξιότητές της, φτιάχνει χαρμάνι ερεθιστικό και προκλητικό.

- Σας αρέσουν τα γλυκά, ή τα αλμυρά;
- Τα γλικά.
- Καλύτερα λοιπόν να επικεντρωθείτε στη βάλανο.
- Τι ίνε το κεντροθίτε βάλανο;
- Η βάλανος είναι το άκρον του πέους.
- Τι ίνε βάλανου πέους;
- Γλείψε - ρούφα κεφάλι πούτσου… καταλάβατε;
- Νε, νε… (χαμόγελο)… αν σου έλεγα «αλμιρά», τι θα μου έλεγες;
- Να επικεντρωθείτε στο όσχεο.
- Ντεν γκαταλαβένου τίπουτα…Τι ίνε το ούσχο, ούσχεο… γκλουπ…, σχλατς… (προώθηση ψωλής στα ενδότερα της στοματικής κοιλότητας της Αντριάνας).

Το στόμα είναι το πιο σπουδαίο όργανο του σώματος ενός ζώου.
Με αυτό τρώει, γλείφει και θεραπεύει, δείχνει δόντια και απειλεί, επιτίθεται, δαγκώνει και σκοτώνει.
Η Αντριάνα έχει εξελίξει το στόμα της στο πιο πολύτιμο όργανό της.

Ο περίτεχνος πεοθηλασμός της με είχε συνεπάρει, το κλινάρι είχε γίνει μαγικό χαλί, ιπτάμενο, με εμένα και την Αντριάνα επάνω του…
Παρατηρούσα τον εκρηκτικό σωματότυπο της Αντριάνας. Μεγάλη μυϊκή μάζα. Ισχυρός σκελετός.
Θαύμαζα τη ρώμη της, την ευρωστία της, την ακμή της.
Εκτελούσε με σφρίγος, σθένος, ηθικό.
Ένιωθα ασφάλεια.
Οι πανίσχυροι αυχενικοί μύες της, της επέτρεπαν να πεοθηλάζει με δύναμη και ρυθμό, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιεί τα χέρια.
Άνθρωπος - λέαινα …
Υπεργυναίκα.

Όσο περνούσε η ώρα, η Αντριάνα μετέβαλλε τις κινήσεις και το ρυθμό της.
Αυτοσχεδίαζε με μουσικό όργανο, με πειθαρχία, σε συγκεκριμένη κλίμακα.

Ανέβαινα ψηλά, πάνω από την οδό Διδύμου, πάνω από την Αθήνα, πάνω από τη γη.
Η Αντριάνα με ταξίδευε στους ουρανούς.
Χύσιμο που βγήκε μέσα από το μεδούλι των οστών, βαθύ και μακρύ.

Έμεινα στο κρεβάτι χαυνωμένος, ανήμπορος, παραλυμένος…

Η Αντριάνα αφιέρωσε λίγο χρόνο πριν βγει από το δωμάτιο, για να σουλουπωθεί στον καθρέφτη.
Ο χρόνος είναι απαραίτητος, για να μεσολαβήσει από τον ένα πούτσο στον άλλον…
Η Αντριάνα πήρε μερικές ανάσες, λίγα βογγητά, μισοψεύτικα, μισοαληθινά, φτιασίδια στον καθρέφτη, μάζεμα των βυζιών μέσα στο σουτιέν, χαμόγελο στον καθρέφτη, χαμόγελο σ’ εμένα, reset, reboot, έξοδος από το δωμάτιο, επόμενος…

Είχε σουρουπώσει. Ο σταθμός του Τάκη, στα μεσαία κύματα στους 846, έπαιζε ποικίλο ελαφρό πρόγραμμα.

Η Κλειώ Δενάρδου, από το μακρινό 1969… «Που να ‘ναι ο ίσκιος σου θεέ, να ‘ρθω να γονατίσω…»
Δική μου μετάφραση: «…να ‘ρθω να γονατίσω, να σε πεοθηλάσω…»

Οι Τσαρμς… «Ξέχνα - ξέχνα την παλιά ζωή, ξέχνα - ξέχνα να χαρείς μπορείς, μέσα στην φωλιά μας αν βρεθείς, έξω απ' τον κόσμο - έξω απ' τον κόσμο, φύγε τώρα φύγε έλα, στη γωνίτσα μας μαζί…»
Εγώ άκουγα «…ξέφυγε από τον επίγειο κόσμο, έλα στον υπόγειο κόσμο των μπουρδέλων, στον κόσμο των θαυμάτων, στα παλάτια των κρυστάλλων…»

Το παρδαλό πουλί της πορνουργίας με καλούσε πάλι.

Ο περίπατος είχε αφετηρία το υπόγειο μπουρδέλο Κωνπόλεως 166.
Συνέβη το αναμενόμενο, αυτό που συμβαίνει 9 στις 10 φορές όταν ξεκινάω περίπατο στα μπουρδελάκια: Στο πρώτο που θα μπω, με το που βλέπω το θήλυ, με πιάνει μια λιγούρα, αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια και οι μύξες, γαμάω όπως – όπως, μετά πέφτω σε μετασυνουσιακή χαύνωση, παρατάω τη βόλτα και καταλήγω να κάνω άλλα (να τρώω, να χέζω, να κοιμάμαι, κτλ).

Στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων, ενεφανίσθη και περιφέρθηκε η νεαρά αλλοδαπή Σόνια.
Μελαχρινή, με λεπτή σωματική διάπλαση, με αρχές παραπανίσιων κιλών (εξ’ ου και οι πλούσιοι μαστοί της), ομφαλός διαπερασμένος με απαστράπτον αιχμηρό κόσμημα, επιδερμίδα σε χρώμα σκούρου σιταριού.

Χαμογελούσε.

Στην όψη θύμιζε πτηνό, ωστόσο λόγω της έλξη – λιγούρας που ένιωθα, αντιπαρερχόμουν την ορνιθώδη όψη της.

Δίπλα μου, ένας επαίτης προσπαθούσε να μετρήσει τα κέρματα για να συγκεντρώσει το αντίτιμο της συνουσίας.
Τα απέθετε ένα - ένα στη χούφτα της βοηθού.
Τα κέρματα ήσαν πολλά και κοκκινωπά, μικρής αξίας (1, 2, 5 λεπτών).
Η διαδικασία διαρκούσε πολύ και ήταν βασανιστική για τον επαίτη, γιατί ενόσω εκείνος προσπαθούσε να μετρήσει τα 20 ευρώ σε περίπου 500 κέρματα, άλλος πελάτης πλήρωσε με χαρτονόμισμα και προηγήθηκε του επαίτη στη σειρά προτεραιότητας των συνουσιών.
Η νευρικότητα του επαίτη μεταδόθηκε στα χέρια του, όταν μερικά κέρματα έπεσαν στο πάτωμα.

Στο δωμάτιο συνουσιών, μετά από ελάχιστες περιπτύξεις, η Σόνια άρχισε να με προτρέπει να τη σοδομήσω.
Παρά το ότι αρχικά δεν είχα τέτοια πρόθεση, η απλότητα και η αμεσότητα της Σόνιας, μου προκάλεσε ροπή προς τον πρωκτό της.

Το σώμα της Σόνιας απέπνεε γυναικείο άρωμα, ενώ ταυτόχρονα ανέδιδε αποφορά ιδρώτα.
Φαίνεται ότι προηγουμένως κάποιος πρωκτοχαλαστής την είχε ξεπατώσει και την ίδρωσε.
Κάποιος με ψωλή ρινόκερου.
Κάποιος επαίτης, κάποιος τρωγλοδύτης, κάποιος εξώλης και προώλης, με ψωλή ρινόκερου.

Ο κόλπος της Σόνιας ήταν εξαιρετικά ευρύχωρος, ως η κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, τελικώς εσοδομήθη.

Βγαίνοντας από το μπουρδέλο, μύριζα γυναικείο άρωμα και καπνό τσιγάρου, ενώ δεν είμαι ούτε καπνιστής, ούτε γυναίκα.

Στο ράδιο του αυτοκινήτου, ο Τάκης έπαιζε το τραγούδι «Ύμνος εις την Ψωλήν», του Άλικου Κούπερ (Alice Cooper – The Muscle of Love).

Στα μπουρδέλα που πηγαίνουμε σήμερα, εκεί πριν χρόνια πήγαιναν άλλοι…
Άλλες πουτάνες, άλλοι πελάτες, άλλοι πούτσοι, άλλα μουνιά.
Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, είναι ίδια με την κατάσταση που βίωναν πριν χρόνια άλλοι, και θα είναι ίδια με την κατάσταση που θα βιώνουν στο μέλλον άλλοι, όταν εμείς θα έχουμε γίνει χώμα.
Αυτό το πέρασμα της σκυτάλης, δίνει την (ψευδ)αίσθηση της Αθανασίας και κατά συνέπεια την αίσθηση υπεροχής, ισχύος, παντοδυναμίας.