Κριτικές από osie.0909

Ανακοινωθέν 1 της 26/2/14

Βρισκόμουν στο Παγκράτι για ραντεβού με συνεργάτη της δουλειάς, η οποία λόγω διαφωνιών έφερε αρκετή ένταση. Μέσα στην σύγχυση μου, σκέφτηκα πως καλό θα μου έκανε να κάνω επίσκεψη στο Geisha.
Επίσκεψη λοιπόν.
Είσοδος και υποδοχή με ευγενικό τρόπο από τον κ. Γιάννη. Αναμονή στο σαλόνι διότι έτερος συναγωνιστής έδινε το δικό του αγώνα και ματιές στον χώρο. Ο χώρος καθαρός, λιτός, χωρίς περιττά στοιχεία που κάνουν αρκετά καλόγουστη τη διακόσμηση του σε στυλ Άπω Ανατολής, από εκεί συμπέρανα και το όνομα του.. Μετά από λίγο, εμφάνιση της Μόνικα και …ο συνεργάτης άρχισε να λησμονιέται. Η Μόνικα είναι μια κοπέλα, 30 χρονών περίπου, ξανθιά με ίσια μαλλιά και αυτό που πρόσεξα… με σεβαστό στήθος!
Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό - δεν ήθελα κιόλας και αποφάσισα να εισέλθω στα ενδότερα. Είσοδος στο δωμάτιο με παράδοση του εισιτηρίου στον κ. Γιάννη και προετοιμασία για την πάλη των φύλων.
Μετά από λίγο, χωρίς ιδιαίτερη αργοπορία ήλθε η Μόνικα, με χαμόγελο και καλή διάθεση, γδύθηκε και αρχίσαμε… Έναρξη με πολύ καλό μασάζ το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του απλού (εδώ οφείλω να πω ένα μπράβο στη Λένα που το έκανε αυτό). Χάδια σε όλο το σώμα με πολλά μικρά φιλάκια σε όλο το σώμα με κατάληξη εκεί που πρέπει. Στοματικό καλό, με σταθερό ρυθμό, βαθύ αλλά από ανάγκη μη τελειώσουν όλα εκεί τη σταμάτησα. Ανταπόδωσα τα χάδια της, δεν ήταν δυνατόν αυτό το στήθος να μην το περιεργαστώ, το φίλησα, το μύρισα, το χάιδεψα! Ξεκίνημα με τη Μόνικα από πάνω, σε στάση cow girl και εγώ σαν πασάς να απολαμβάνω. Μετά από λίγο αλλαγή στάσης, από πίσω , όπου και έφτασε το τέλος.
Η Μόνικα, αυτό το γλυκό πλάσμα, έκατσε για αρκετή ώρα, συζητήσαμε και αν και άγνωστοι, αρκετά ευχάριστα, μετά από λίγο πήρε τα ρούχα της και έφυγε.
Ντύθηκα και εγώ και έφυγα και η σύγχυση ήταν πια παρελθόν.



Σημαντικό πρόβλημα, στη προσέγγιση του στούντιο είναι η έλλειψη πάρκινγκ της περιοχής, έτσι όποιος πάει πρέπει να έχει αρκετή υπομονή μέχρι να βρει.

Γεια σας. Παρακαλώ αν κάποιοι επιθυμούν να αντλήσουν πληροφορίες από την κριτική που ακολουθεί είναι μάταιος κόπος, ας απομακρυνθούν ησύχως, δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπώρησθε.

Λοιπόν, είναι βράδυ του Σαββάτου 24 του Σεπτέμβρη… Νιώθω ένα ψυχολογικό κενό να με κατακλύζει, πρέπει να το παλέψω, πως; Ναι, μου έρχεται η ιδέα, ξέρω πως, θα διευρύνω τους πολιτιστικούς ορίζοντες μου μαθαίνοντας εξωτικούς χορούς. Αναζητώ μέσω internet σχολές που να ασχολούνται με το αντικείμενο και τη προσοχή μου την αποσπά το studio Oriental, παίρνω τηλέφωνο- είναι Σάββατο βράδυ- και είμαι τυχερός, είναι ανοιχτά.
Καβαλάω το σιδερένιο μου άτι και σαν τον άνεμο πάω πάω μέχρι που τσούπ είμαι απέξω. Βρίσκω πόρτα κλειστή- περίεργο μα χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγουν. Μπαίνω μέσα, ωραίος χώρος, μου θυμίζει ανατολή που όμως ποτέ δεν έχω δει. Επί της υποδοχής των μαθητών μια ευγενέστατη κυρία, θαρρώ πως την έλεγαν κ. Νικολέτα, με ρωτά αν έχω ξαναέρθει στο χώρο, απαντώ πως τα ξέρω όλα όσα γίνονται εκεί, άλλωστε τι άλλο εκτός από παράδοση μαθημάτων χορού μπορεί να γίνονται σε ένα χώρο με τέτοια ονομασία; Με ξαναρωτά αν ξέρω τις κοπέλες- υποθέτω τις καθηγήτριες εννοεί- απαντώ όχι, πρέπει να τις δω; μου λέει ναι και περίμενε! Εμφανίζεται μια κοπελιά, όμορφη αλλά το περίεργο που είδα ήταν πως ήταν πολύ ελαφρά ντυμένη, τέλος πάντων… Εμφανίζεται μια δεύτερη κοπελιά, πολύ όμορφη με τον ίδιο περίεργο τρόπο ντυμένη, μήπως ντύνονται έτσι για να είναι πιο παραστατικές οι χορευτικές κινήσεις; Δεν ξέρω. Μαρίνα το όνομα της… αλλά κοιτώντας μου ξύπναγε μια άλλη διάθεση- όχι χορού. Φεύγει και έρχεται η τρίτη… εκεί γούρλωσαν τα υπέροχα ματάκια μου, άρχισαν να κάνουν κύκλους και κάτι μέσα μου να καίει. Ένιωσα πως κάτι με τραβάει, κατάλαβα πως ένιωθε ο Οδυσσέας που άκουγε το τραγούδι των σειρήνων. Το όνομα της από την λαχτάρα μου δεν κατάφερα να το συγκρατήσω, κάτι σε κελί, κελάρι, κάτι τέτοιο ήταν. Σκέπτομαι πως μία καθηγήτρια μου αναλογεί, ας είναι αυτή και το λέω στη κυρία υπηρεσία. Με οδηγεί σε ένα δωμάτιο του ισογείου όπου στο χώρο δεσπόζει ένα μεγάλο κρεβάτι, πως θα κάνουμε μάθημα; Ας περιμένω!
Μετά από μια μικρή αναμονή έρχεται ο κορίτσαρος, το θεόσταλτο δώρο, η γυναίκα που ξέχασα το όνομα της. Με κοιτάει και γουρλώνει, λέω πως οφείλεται στην ομορφιά μου, αλλά μου λέει «γεια σας αγόρια μου, χικ, πως είστε; χικ, ίδια είστε, καλέ δίδυμα είστε; χικ». Σκέφτομαι να την ρωτήσω με τι θα ξεκινήσουμε αλλά αυτή μου βγάζει τα ρούχα, προσπαθώ να της πω τι κάνετε κυρία μου αλλά ήταν πλέον αργά… δεν υπήρχε πλέον γυρισμός αλλά ήταν και τόσο ωραίο… Αφού συνέβη ότι συνέβη, η κοπέλα φεύγει και με αφήνει να σκέφτομαι… σκέφτομαι ότι μήπως το μπέρδεμα οφείλεται στο δωμάτιο… βγαίνω έξω, πάλι στη αγαπητή υπηρεσία, ζητάω δωμάτιο στο πάνω όροφο με την ίδια κοπέλα, εκεί δεν ξέρω γιατί με κοίταξε απορημένη που ζήτησα την ίδια κοπέλα αλλά όταν της εξήγησα πως μου αρέσει η ποικιλία πείστηκε και έφυγε –ίσως μέσα της να έλεγε τι άλλο θα ακούσω…. Ανεβαίνω στα πάνω δωμάτια και περιμένω την κοπέλα για να της ζητήσω εξηγήσεις. Μετά από λίγο νάτην… Πριν προλάβω να πω κάτι λέει «τι έχω πάθει σήμερα, όλους ίδιους τους βλέπω;» Και άντε πάλι τα ίδια, χωρίς ρούχα στο κρεβάτι…. Σκέφτομαι ότι τώρα είναι ευκαιρία να ζητήσω εξηγήσεις αλλά πως θα μου απαντήσει αφού το στόμα της είναι απασχολημένο με τον μικρό Osie; Εκεί που προσπαθώ να της πιάσω τη κουβέντα ακούω ένα χρχρχρχρ…. την είχε πάρει ο ύπνος με πιπίλα τον μικρό Οsie…Να την αφήσω; Αν ονειρευτεί πως είναι σε μπυραρία και πίνοντας μπύρες τρώει λουκάνικα; Της φωνάζω «Κυρία, κυρία το πουλί θα το χρειαστείτε άλλο;» Ξυπνάει και ξαναγίνεται...ξαναγίνεται κάτι τόσο πολύ ωραίο που δεν μπορώ να περιγράψω… Σαν τελειώσαμε, σηκώνεται η κοπελιά και φορώντας τα παπούτσια μου φεύγει. Όταν το κατάλαβα, είχε απομακρυνθεί, κοιτάω τα δικά της που άφησε και λέω δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω σε τέτοια παπούτσια, άλλωστε αυτά είναι μαύρα και εγώ φορώ μπεζ κάλτσες. Απ΄ την άλλη σκέφτομαι είμαι τυχερός, φαντάζεσαι να είχε μπερδέψει τα βρακιά; Ντύνομαι, βρίσκω τα παπούτσια και φεύγω, τελικά κατάλαβα πως εγώ δεν είμαι για χορούς.

Αν αφαιρεθεί η πολύύύ σάλτα που πρόσθεσα θα μείνουν οι δύο συνεχόμενες συναντήσεις, οι οποίες ήταν τόσο όμορφες που ακόμα χαμογελάω… Βαθμολογία το 10 που δεν μπορώ να βάλω γιατί το σάιτ συναντά την 1η και τελευταία μου κριτική. Παρακαλώ για την αρνητική σας ψήφο στην κριτική μου (ψηφίζετε για την κριτική, όχι για το μαγαζί).