Κριτικές από Patsouliño DeLa Vega

Συνυπηρέται του αιδοίου...
Από το πρωί είχα γυρίσει τα μισά αθηναϊκά πολυκαταστήματα αναζητώντας το κρουστικό δραπανοκατσάβιδο B&, μοντέλο BEH850KA32-QS σε προσφορά. Αλλά ως γνωστός χάστης της γύρας, απέτυχα ξανά...
Αφού οι επιδόσεις μου ως μαστόρι είναι κάτω του μετρίου, πάω να διπλώσω το κακό σε έναν τομέα που παίρνω εξίσου κάτω από την βάση: στο σεξ.
Με τηλεμεταφορά φτάνω στον παραπάνω οίκο, λίγο μετά το μεσημέρι. Μπαίνω μέσα, χαιρετώ την ωραιοτάτη και γλυκυτάτη Ελληνίς τσατσά την μελαχρινή, και μου παρουσιάζει το θηλυκό.
Το όνομά της Κάτια (Katya/Katia), λατίνα εκ Βενεζουέλας, 40+ ηλικία, βυζάρες τεράστιες, κωλομάγουλα ωραία, όχι ιδιαίτερα ψηλή, καστανό σκούρο μαλλί κοτσίδα, μακροπρόσωπη με ωραία ζουμερά χειλάκια. Είναι ένα τσικ παχιά, όσο χρειάζεται για τα γούστα μου.
Παρουσιάζεται στο χωλλ πολύ αεράτη, χαμογελαστή και ευδιάθετη, πράγμα που με ερέθισε διότι έχω βαρεθεί τις Αζτέκες ανθρωποφάγους που βγαίνουν αγέλαστες και αδιάθετες...
Μην πολυλογώ, πληρώνω την γνωστή μου ευρωφάγο γητέυτρα το ποσό των 106 λιβυικών διναρίων (τώρα που είναι και επίκαιρα), και εισβάλω να πολεμίσω την ιθαγενή αμαζόνα στην πεντακάθαρη αρένα.
Η συνεύρεσή μας υπήρξε ωραιοτάτη. Ξεκίνησε με φιλάκια στα πλαδαρά βυζάκια μου. Προχώρησε στον χοιρινό λαιμό μου, της άρπαξα και δύο τρία φιλάκια στο στοματάκι παρόλο που είχα ξεχάσει την μασέλα στο κάρο μου. Συνέχισε ένα ελεύθερο τσιμπουκλικιρίδι αρχίζοντας γλύψιμο των μπαλαίων.
Ο φίλος από κάτω, παρόλο που συχνά με περιπαίζει και δεν μου χαρίζει την στύση του, σήμερα με έβγαλε ασπροπρόσωπο: η στύση ήτο ατσαλένια και μπόρεσα να ξεπαστρέψω το μουνίδιο της Λατίνας.
Ξεκινήσαμε νορμάλ, και συνεχίσαμε σε ντόγκι όπου το απολαύσαμε και οι δύο. Οκ εγώ σίγουρα, αυτή δεν ξέρω...
Πάνω στο τελείωμα, την ρωτώ εάν στόμα, μου λέει στόμα μόνο καπότα, της λέω στις βούζες, οκ μου λέει. Όπου της άδειασα μια ποσότητα ικανή να εφοδιάσει το ferryboat Αθήνας-Αίγινα, ενώ τα κοκαλένια ποδαράκια μου τρέμανε από το φορτίο του ηδονικού οργασμού που βίωνα...
Σκουπίστηκε, μου έμαθε και 2 3 νέες λέξεις στην ισπανική που μετά από λίγα δεύτερα ξέχασα, και αποχωρήσαμε αμφότεροι ετεροχρονισμένα.
Στο κινητό είδα 17 κλήσεις από τον πελάτη που με περίμενε... τι να κάνω.

ΥΓ: η γυναίκα είναι πολύ κοντά στα γούστα μου, εξαιρετική στο σεξ, πολύ καλό βαθύ και υγρό τσιμπούκι, "βετεράνικο" στήσιμο στα 4 . Πεντακάθαρη και μύριζε ωραία. Την προτείνω για πρωινά περπατήματα, όσο μείνει στο παραπάνω μαγαζί.

Συν-πορνόβιοι...
Έχω την υποχρέωση να σας ενημερώσω για κάτι που διεπίστωσα τις μακρινές ημέρες του περασμένου Αυγούστου.
Σε μια κυνηγετική εξόρμηση που συμμετείχα, μπέρδεψα τις εξόδους και αντί να φτάσω Μεσσηνία μπας και πέσω πάνω σε κανα Αγριοπερίστερο (Columba livia), βγήκα πλατεία Βικτωρίας για Σλάβικο θηλαστικό.
Το κορίτσι ονομάζεται Μικαέλα, Ρωσίδα κατά δήλωση του μεσήλικα καπελαδοφόρου Τσάτσου, ψηλή μελαχρινη ιδιαίτερα λεπτή. Πλαστικό βυζίδιο, πειραγμένη μάπα που καλύπτεται από το μακρύ καρέ κούρεμά της. Κώλο μικρό αλλά ζουμερό.
Στο χωλλ είναι ιδιαίτερα επιθετική, η οποία συμπεριφορά προωθείται και από τα κολακευτικά λόγια του ρεσεψιο-τσατσο-νίστ. Ανέφερε, επίσης, ότι είναι "νέα", μόλις ελαχίστων ημερών στο κουρμπέτι. Πράγμα που δεν νομίζω να ισχύει αλλά δεν με νοιάζει να αντιπαρατεθώ.
Αναγκαστικά, χωρίς να μπορώ να αντισταθώ στα καλά λόγια της για την μέτρια εμφάνισή μου, βγάζω από την κάνη της καραμπίνας 386 μολδαβικά Λέου, σε μπλε χρώμα, και εισβάλω στον βαλτότοπο.

*Παρένθεση. Εδώ πρέπει να τονίσω κάποια πράγματα αληθινά. Παρόλη την πλάκα και τα χιουμοριστικά που γράφω, θεωρώ ανεπίτρεπτο να μην γίνεται καν η κίνηση από την υπηρεσία να καθαρίζεται ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ το δωμάτιο, αφότου έφυγε ο προηγούμενος πελάτης. Δεν λέω να σφουγγαρίσει ή να αλλάξει σεντόνια (που θα έπρεπε) αλλά έστω να μπει για τα μάτια του κόσμου να χτυπήσει με τα χέρια το μαξιλάρι. Κάτι.
Όπως επίσης η κοπέλα να έχει περάσει με 3 κι εγώ ο 4ος κατά σειρά, και να μην έχει μπει να φρεσκαριστεί ή να πλυθεί ή έστω να κάνει κάτι. Από πελάτη σε πελάτη. Πείτε με όπως θέλετε, αλλά δεν είμαστε ζώα. Κλείνει η παρένθεση.

Περίμενα να ολοκληρώσει με τον τελευταίο πελάτη που είχε πάρει πριν από μένα, και εγώ βρήκα την ευκαιρία να φρεσκαριστώ από τις λάσπες και τις βρωμιές της αγρίας φύσης.
Τσουκ τσουκ τσουκ, ακούω τα 12ποντα παπουτσάκια να πλησιάζουν. Μπαίνει μέσα ζουμερή και αεράτη. Κάθεται πάνω στα σφριγηλά μπράτσα που δεν έχω, και αρχίζει φιλάκια και χαδάκια που με αναστάτωσαν. Παρόλο που πήγα να τσιμπήσω κάνα φιλάκι, μου γύρισε μάγουλο και μου λέει όχι στόμα. Οκευ λέω.
Ξεκινά πίπα με προφύλαξη. Την ερώτησα εάν ελεύθερο, και μου τόνισε ποτέ ελεύθερο. Οκευ λέω.
Παρόλο που είχα τουρμπώσει από τα χάδια, η πίπα της ήταν μετριου επιπέδου το οποίο άρχισε να με επαναφέρει στην πραγματικότητα.
Επειδή δεν έβλεπα προκοπή, την σηκώνω άμεσα για κάρφωμα στα 4, όπως και έγινε, αφότου ύγρανε το μουνίδιο με ηλιέλαιο.
Παρόλο που στήθηκε καλά, κάτι με ενοχλούσε πολύ, κάτι που δεν μπορούσα να κατανοήσω εκείνη την στιγμή πάνω στην καύλα...
Την γυρνώ κανονικά και μου ήρθε μια περίεργη μυρουδιά η οποία με οδήγησε σε στυτική ανυπαρξία... ήταν η μυρουδιά του πολυχρησιμοποιημένου λιπαντικού στην περιοχή.
Θα πω την αλήθεια η οποία είναι ότι νευρίασα απίστευτα με το σκηνικό... με ρώτησε "γιατί σου έπεσε;" στο οποίο έλαβε μια κάθετη απάντηση πως δεν μου άρεσε και δεν πέρασα καλά. Και ότι μπορεί να αποχωρήσει. Βγήκε νευριασμενη όπως και μετά από 2 λεπτά και εγώ.
Ο τσάτσος με ρώτησε τι συνέβη και εάν όλα καλά, αλλά επειδή είχε άλλους πελάτες δεν ήθελα να δημιουργήσω ένταση κτλ, οπότε είπα ένα απλό "καλή συνέχεια".
Έτσι έληξε αδόξως η συγκεκριμένη τσάρκα...

ΥΓ. Η κοπέλα είναι καλή σε αυτό που κάνει, απλώς εγώ έχω κάποια κολλήματα που δεν μπορώ να ξεπεράσω έτσι απλά. Ειδικά όταν γίνονται μπροστά στην μάπα μου.
Εάν είναι στην αρχή της βάρδιας, ή εάν πλέον είναι πιο "προσεκτική", είναι καλό κομμάτι. Απλώς δεν κάνει για μένα.

Συναλεπουδιάριδαι...
Σας χρωστώ 2 δηλητηριάσεις του τρέχοντος μηνός, μια εξ αυτών, και η πιο λάιτ, να γράφεται παρακάτω.

* η ημερομηνία νομίζω είναι η σωστή*

Η μνηστή μου με διέταξε να βρω κάποια ζαρζαβατικά για το φαγητό που ετοίμαζε, κι εγώ ως ο κυνηγός της οικίας, στράφηκα προς την εύρεσή αυτών.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι για τα ψιλικά μου, τρέχω ΜΟΝΟ στον Άχμετ τον Πακιστανό απέναντι από πλατεία Βικτωρίας.
Αμέσως και χωρίς δισταγμό έβαλα στη σκισμένη μου βράκα αρκετές χιλιάδες νιγηριανά Νάιρα και έφυγα... φτάνοντας στον Άχμετ, συνειδητοποίησα ότι δεν πωλά τις προμήθειες που μου ζητήθηκαν, και λέω "Ε αφού θα φάω ξύλο και δεν θα γαμήσω σπίτι, δεν ρίχνω κάνα πούτσο εδώ;". Χωρίς να έψαχνα αυτήν την αφορμή, ξεκίνησα την μπουρδελότσαρκά μου.
Από μετριότητα σε μετριότητα, έφτασα στο παραπάνω οίκημα, και ενώσο εκλιπαρούσα για την κοντή μελαχρινη Ρουμάνα, εμφανίστηκε η Σόνια...
Η Σόνια (Sonya), λοιπόν, παλιά καραβάνα στο κουρμπέτι, είναι Ρωσίδα, ψηλή και νταρντάνα, ΤΕΡΆΣΤΙΟ στήθος χαλαρό, πανέμορφο σλάβικο πρόσωπο, μέτριο μήκος μαλλιού ξανθό χρώμα, χαμογελαστή και πεντακάθαρη. Ηλικία είναι περασμένα 45 μπορεί και να έχει ακουμπήσει τα 50. Το σώμα της είναι γυμνασμένο αλλά η κοιλιά είναι πεταχτή και τουμπανιασμένη το οποίο αισθητικώς δεν είναι και το καλύτερο.
Αφού την αναγνώρισα και θυμόμουν ότι είναι καλή στο τσιμπούκι, βγάζω από το εσώρουχο 35 χιλιάδες νιγηριανά Νάιρα, σε μπλε χρώμα, όσα δηλαδή είχα πάρει από το σπίτι για τα ψώνια, και εισέβαλα.
Όπως παντα, το δωμάτιο πεντακάθαρο, αράζω και περιμένω την ψηλή σλαβοβίκινγκ να έρθει να με πολεμήσει μέχρι ξεψυχισμού. Μπαίνει μέσα, μαλακιοχαιρετούρα, και ξεκινά τσιμπουκλίκι ελεύθερο όπως της υπεδείχθη από την αρχοντιά μου...
Εάν το τσιμπούκι ήταν προαπαιτούμενο για να γίνει κάποιος επιστήμονας, η κυρία θα ήτο διοίκησις στη ΝΑΣΑ.
Πάνω, κάτω, αρχίδια, σάλια παντού, δάκτυλα λες και έπαιζε φλογέρα, γλώσσα να τρίβει το πίσω μέρος του πουτσοκρανίου... έργο τέχνης η πίπα της. Τέτοια καύλα ούτε με βιάγκρα...
Θολωμένος και πεινασμένος, την αρπάζω και την βάζω κανονικά. Και εκεί ξεκινάνε τα προβλήματά. Παρόλο που έβαλε μουνολίπανση, δεν έμπαινα με τίποτα. Όχι λόγω μεγέθους (ας γελάσω) αλλά διότι ήταν στεγνό και στενό. Προσπάθησα λίγο απαλά, τίποτα. Η τριβή ήταν τόσο έντονη που ήταν άκρως αντιαισθητικό. Βγαίνω της λέω έλα στα 4 (μαλακία μου). Της τρίβω λίγο το μουνάκι με την πούτσα που αρχίζει να επανέρχεται στην πραγματικότητα, μπας και καυλώσει λίγο και να υγρανθεί η περιοχή της. Πάω να μπω, χειρότερα... εε ρε πούστη λέω γιατί;
Βγάζω τον σκούφο, πετάω για τρίποντο στο καλάθι, και την ρωτώ "έχεις περίοδο;" οοοοχι" μου λέει "έτσι είναι το κανονικό μου..."
Μάλιστα λέω, έλα πιπα να χυσω. Όχι στόμα μου λέει, οκ λέω, στις βούζες σου...
Ξεκινάει πιπα ταυτόχρονα με χειροπαίγνιο, και μετά από 1 λεπτό έχυσα. Πλύθηκε, για κάποιον περίεργο λόγο καθόταν όρθια δίπλα μου. Αισθάνθηκα την αμηχανία της, της είπα όλα καλα, και εσύ κούκλα είσαι. Χαμογέλασε και έφυγε.
Ντύθηκα και έφυγα, έφτασα σπίτι χωρίς τα προαπαιτούμενα καθώς δεν είχα και άλλα λεφτά πάνω μου, οπότε κοιμήθηκα στα σκαλοπάτια εκτός της οικίας με ραγισμένο το χέρι, αλλά με μπάλες άδειες...

ΥΓ: Μ Ο Ν Ο Π Ι Π Α! πάρτε την για τσιμπουκλίκι και χύσιμο. Κάποιοι έχουν πει ότι τελειώνουν στόμα, δεν ξέρω εάν ισχύει. Εγώ μόνο βυζια της τα έχω δώσει, από παλιά μέχρι τώρα που την ξαναείδα (καμία 7ετία διαφορά). Τώρα, εάν σε μάθει μετά από καμιά 10αρια φορές, μπορεί και να στα πάρει στόμα.

*κριτική για το ισόγειο εκ των δύο*

Ανοίγω τα μάτια μου και χωρίς να ξέρω τον λόγο και την αιτία, έχω βρεθεί νοτιοδυτικώς της Πλατείας Βικτωρίας να τρώω παραδοσιακό γεωργιανό ζυμαροπιτάκι με τυρί.
Αφού συνήλθα από το μινι εγκεφαλικό, ακούω μια φωνή μέσα μου "Ρε άχρηστε, δεν πας να ρίξεις και κάνα πούτσο;" Δυσκολεύτηκα, αλλά εν τέλει ενέδωσα στις ορέξεις του δαίμονα μέσα μου. Περπάτησα 22 δευτερόλεπτα και ξεκίνησα προς ένα ακόμη αμάρτημα...
Περνώντας από μετριότητα σε μετριότητα, έφτασα έξω από το παραπάνω κατάστημα παροχής υπηρεσιών, και παρατήρησα πως σπαταλάται ηλεκτρική ενέργεια και στο ισόγειο. Σκανδαλίστηκα... εισέβαλα όπως ένας πειρατής που ανακάλυψε νέα Γη...
Ως αντίσταση βρήκα την γνωστή μας Ελληνογριεντζότσατσα με τα γυαλιά. Όπως παντα "καλοπροαίρετα" μου παρουσιάζει λάθος το κορίτσι, που με αναγκάζει να περιμένω να την δω και να καταλάβω ποια είναι...
Η κοπέλα ήταν η Ναόμι, παλιά καραβάνα εκ Αργεντινής που πηγαινοέρχεται. Μελαχρινή, σκουρόχρωμη, δεν έχω ρωτήσει αλλά είναι γύρω στα 35+, μέτριο ανάστημα, ψεύτικο μικρό βυζί, μετρίου μεγέθους κώλο αλλά πέτρα, το ίδιο και τα ποδαράκια της που είναι και καλοσχηματισμένα. Κοντό μαλλί αυτήν την φορά, να τονίζει τα χαρακτηριστικά μιας Ινδιάνας του Αμαζονίου που έχει στο πρόσωπο. Σκληρό αλλά πεντακάθαρο δέρμα.
Με πονηρό χαμογελακι, βγάζω από την τρύπια κάλτσα μου κοντά στα 160 κινεζικά γουάν, σε μπλε χρώμα, και προχωρώ προς κατάκτηση της χώρας.
Μετά από λίγο έρχεται το κοριτσάκι, ψυχρό όπως συνηθίζει, και χωρίς να με θυμάται. Τι να θυμηθεί άλλωστε; αφού δεν προσφέρω κάτι άλλο πέραν μιας μέτριας μάπας και ενός μινι κρουασάν 7days ως πέος.
Τέλος πάντων, ξεκινά μια άνευ προφυλάξεως πιπα, υγρή και ζουμερή όπως παντα. Τα χειλάκια της ηλεκτριζουν την πουτσάθρα μου και δίνουν σήμα για πλήρη αιμάτωση της περιοχής. Η στύση είναι ατσάλινη, και ενώσο εγώ της τρίβω το πέτρινο πουτάκι της από το εσωτερικό μέρος, μου ρίχνει ένα βλέμμα βαθύ και ανοίγει τα πόδια... Πρωτόγονα αισθήματα με κυριεύουν, σηκώνομαι και την στήνω κανονικά. Το σφυροκόπημα ήταν ανελέητο όπως τα κανόνια που χτυπάνε τα τείχη ετοιμόρροπης πόλης. Της αρπάζω το πόδι και την γυρνώ στα 4. Το υγρό μουνάκι της κοπανήθηκε όπως φρεσκοπιασμένο χταπόδι.
10 βασανιστικά λεπτά είχαν περάσει για την τρύπα της, και με πιάνει το αίσθημα να γίνω πατέρας. Να σε ταίσω στο στόμα την ρωτώ; συνήθως απαντά όχι, ήλπιζα να πει ναι, αλλά πάλι όχι μου είπε. Δεν πειράζει της τα πέταξα στα βυζάκια, ποσότητα σπέρματος που θα μπορούσε να τεκνοποιήσει 198 γυναίκες.
Σκουπίστηκε, είπαμε τα νέα μας στην μητρική της γλώσσα, και μετά από περίπου 15 λεπτά από την έναρξη, η διεύθυνσις του καταλύματος χτύπησε την πόρτα διατάζοντας την βιαία απομάκρυνσή μου από τον χώρο...
Το δωμάτιο απαλλοτριώθηκε από τον ιδιοκτήτη. Εγώ έφυγα δίνοντας χειροφίλημα και στις δύο κυρίες του χώρου και καληνυχτίσαμε ο ένας τις άλλες. Παραπατώντας έφτασα στο σπιτάκι μου, όπου και λιποθύμησα.

ΥΓ. Μην σας τρομάξει το ψυχρό της παρουσίασης στο χωλλ. Η Ναόμι είναι πάντα έτοιμη να ακολουθήσει τις οδηγίες σας και το μουνι της είναι πάντα υγρό, χωρίς ιδιαίτερη χρήση λιπαντικού. Στήνεται πάρα πολύ καλά στα 4.

Συμπαλαίμαχοι...
Εάν η μαλακία στον εγκέφαλο ήταν άθλημα, θα έπαιρνα το αργυρό (δεν λέω χρυσό γιατί είμαι μετριόφρων). Αυτό διότι ενώ ξέρω ότι θα φάω φόλα, ως καλός πίθηκος τρέχω πίσω από έναν καλοσχημαρισμένο κώλο.
Πιο συγκεκριμένα, στο παρόν οίκημα έχω βρεθεί πάμπολλες φορές, αλλά για την beauty (μπιούτι) την οποία την έχω ξεκωλιάσει κυριολεκτικώς και την προτείνω στους μερακλήδες της ομάδος μας. Αλλά δυστυχώς, κάποιες φορές δεν ήταν διαθέσιμη/έλλειπε, οπότε αναγκαστικά δωροδοκησα την Ρουμάνα εν ονόματι "Κορίνα".
Συνολικά την έχω πάρει 3 φορές, 2 στο παραπάνω σπίτι, και μια φορά σε ένα άλλο, αρκετά παλιά κοντά χρονολογικώς όταν είχε ξεκινήσει. Τέλος πάντων, θα γράψω για την τελευταία ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ φορά που μπήκα μαζί της, τις προάλλες.

*νομίζω η ημερομηνία που έβαλα είναι σωστή*

Η Κορίνα είναι μια μελαχρινη Ρουμάνα, δεν έχω ρωτήσει ηλικία, αλλά στάνταρ είναι γύρω στα 30. Κοντό μελαχρινό μαλλί καρέ στυλ, αρκετά λεπτή με πολύ μικρό στήθος αλλά καλοσχηματισμένο κώλο. Έχει και κάποια αδιάφορα ταττού. Καπνίζει πάρα πολύ οπότε συνήθως μυρίζει σαν καπετάνιος που φουμάρει τσιμπουκάκι ξύλινο, ενώ κάποιες φορές τα ποδαράκια της είναι ισαξίως ξυρισμένα με τα δικά μου: τριμμαρισμένα με ηλεκτρική μηχανή.
Στο χωλλ είναι κυκλοθυμική, κάποιες φορές είναι πολύ σέξυ, ενώ κάποιες άλλες είναι πολύ επιθετική (πετάει ατάκες τύπου αντέχεις να με γαμήσεις και άλλες τέτοιες πίπες). Το θέμα είναι ότι για κάποιον πούστη λόγο, ενώ δεν την γουστάρω ως γκόμενα, με καυλώνει ο κώλος της.
Παρόλο που η τσατσά λέει ότι κάνει ελεύθερο στοματικό, συνήθως μέσα λέει ασυναρτησίες τύπου ότι κάνει καλύτερα με το λατέξ περίβλημα, πράγμα ψευδές κτλ. Σε γενικές γραμμές δεν κάνει ούτε ελεύθερο, ούτε είναι ευκόλως και ενκώλως δεκτική σε χάδια.
Την τρίτη (και τελευταία) φορά ήταν εξαιρετικά επιθετική χωρίς προφανή λόγο. Αφότου πλήρωσα τις 1080 αιγυπτιακές λίρες σε μπλε χρώμα στην ευγενέστατη φοροεισπράκτορα, ξεκίνησαν τα προβλήματά μου για εκείνο το βράδυ.
Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο λες και θα με έσφαζε, με κοιτάζει στραβά και με ρωτά: "πήγες με άλλην πριν;" τι πράγμα; ρωτώ, και αρπάζει τα χέρια μου και τα μυρίζει. Λέω από μέσα μου "ρε μαλάκα γιατί σε μένα;" τέλος πάντων πάει να βάλει προφυλακτικό για την """""τέλεια""""" πίπα της... πριν ξεκινήσει, της λέω γιατί όχι ελεύθερο; μου λέει έτσι θέλω. Αρχίζουν τα λαμπάκια και αναβοσβήνουν.
Έχοντας φτάσει την παροχή σίματος στο 80%, της λέω έλα να σε γαμήσω στα 4 για να στρώσεις. Στήνεται, και ενώ της λέω να κάτσει στην άκρη του κρεβατιού για να φτάνω (δεν μπορώ να ακουμπάω τα γόνατα στο στρώμα, γιατί οι Θεοί με προίκισαν με λίγο παραπάνω μπόι) μου λέει όχι έτσι θέλω. Εεε ρε πούστη λέω θα μου σπάσει τα νεύρα αυτή.
Προσπαθώ ο δύσμοιρος ουρακοτάγκος να ικανοποιήσω το αυταρχικό θηλυκό και μπαίνω έτσι στα 4 στην σπέσιαλ κατά τα άλλα κωλάρα της.
Αρχίζω και δίνω ένταση και ο πλαφλασμός από τα χτυπήματα ήταν ισάξιος ενός καλοκαιρινού θαλασσινού συμπλέγματος... και πάνω στην ορμή μου ακούω : " Σιγά ρε μαλάκα!".
Σηκώνω το κεφάλι ψηλά, κοιτάζω το μπουρδελοφώς που έπαιζε πάνω από το άδειο προσκεφάλι μου, αναπόλησα εικόνες από ένα ντοκιμαντέρ που χω δει από τον πόλεμο στην Κορέα, και αναρωτήθηκα...: "Ρε παππού, επιβίωσες από τον τότε πόλεμο για να ξεφτιληστείς από τον καραγκιόζη εγγονό σου; "
Εννοείται πως η απάντηση είναι όχι. Σηκώνομαι ευθυτενώς. Την ρώτησα ποιον είπε μαλάκα και πριν προλάβει να απαντήσει, της άνοιξα την πόρτα για να βγει από το δωμάτιο, όπως και έκανε σιωπηρώς.
Ντύθηκα, έφυγα αγέρωχος με την τσατσά να με περιμένει στην γωνία με απογοήτευση στο προσωπάκι της καθώς με άκουσε κτλ. Της είπα με πολύ όμορφο τρόπο αλλά με δάκτυλο σηκωμένο ότι τον πελάτη δεν τον αποκαλούμε μαλάκα. Δεν είμαστε φίλοι εδώ, και έφυγα.
Το περιστατικό μου κατέστρεψε την βραδιά, είχα απίστευτα νεύρα, αλλά τουλάχιστον δεν θα ξαναφάω ρουμάνικη φόλα. Τρίτη και φαρμακερή που λένε...

ΥΓ1 τις προηγούμενες 2 φορές δεν ήταν έτσι: την πρώτη της έριξα σχετικά καλό πούτσο (παλιά βέβαια), ενώ την δεύτερη ήταν μέτρια. Είναι ο λόγος που την χαρακτηρίζω κυκλοθυμική. Εάν δεν σας πειράζουν τα παραπάνω, ο κώλος της προσωπικά με αναστατώνει. Αλλά προσοχή στο πώς θα παρουσιαστεί στο χωλλ.

Συστρατιώται...
Ώρα απογευματινή πριν νυχτώσει. Είχα πάρει σβάρνα όλα τα σπίτια διότι έψαχνα τον έρωτα τον απατηλό τον υποχθόνιο τον σαγηνευτικό.
Τελικά, πάλι με το πέος στο χέρι έμεινα καθώς φάγαμε 2πλή φόλα εκεινο το απόγευμα...
Η δεύτερη εξ αυτών έλαβε χώρα στο παραπάνω κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Μπαίνοντας μέσα συνάντησα την γνωστή θρασυτάτη Ρους Τσατσά με το κόκκινο μαλλί, που πιο παλιά δούλευε σε ένα από τα απέναντι μαγαζιά της Φυλής. Όπως παντα με θυμήθηκε, διότι έχω χαρακτηριστική σκατόφατσα, και της λέω "τι μας έφερες απόψε αγάπη μου;"
Μου είπε ότι είχε δύο κορίτσια εκ λατινικής Αμερικής, μια εξ αυτών η Vanesa, η άλλη ήταν κατειλημμένη οπότε δεν συγκράτησα καν το όνομά της...
Η Vanesa είναι Κολομβιανη, 24 ετών κατά δήλωσιν αυτής, κάπως ψηλή, μελαχρινη αρκετά αδύνατη, μικρό βυζι κοντό καρέ μαλλί, μεγάλο σφριγηλό κώλο, αρκετά τατού αδιάφορα. Πρόσωπο στρογγυλό που παίρνει μακρόστενο σχήμα λόγω του σωστού κουρέματος που έχει. Στο χωλλ βγαίνει χαμογελαστή χωρίς πολλά πολλά.
Τέλος πάντων, βγάζω από την κωλότσεπη 89χιλιάδες πέσος σε μπλε χρώμα και τα δίνω στην επιθετική Ρωσοτσατσά που με αγαπά σίγουρα πολύ.
Ενώ εγώ ξεγυμνώθηκα, γρήγορα γρήγορα ήρθε το κοριτσάκι. Δεν είχα προλάβει καν να αφαιρέσω το βραχιόλι δώρο της μνηστής μου που το αφαιρώ πάντα για να μην την θυμάμαι όσο την απατώ και στενοχωριέμαι.
Τέλος πάντων, ξάπλωσα, ξάπλωσε δίπλα μου, έβγαλε το περιττό ρουχαλάκι που φορούσε και άρχισα να την χαϊδεύω. Εκείνη ψυχρή, με φωνή κυριολεκτικά ξεψυχισμένη, άρχισε με τρόπο άγαρμπο και παιδιάστικο να με χαϊδεύει. Δεν καυλωσα διότι αισθανόμουν μια ιδιαίτερη αμηχανία που με μπλοκάρει.
Της πρότεινα να ξεκινήσει πεοθηλασμό αλλά ελεύθερο. Είπε οκ, χρησιμοποίησε ένα μωρομάντηλο για να αφαιρέσει και το τελευταίο πουτσοβακτηρίδιο που μπορεί κάποιος να έχει, και ξεκίνησε μια πολύ μέτρια πίπα. Μηδέν σάλιο, ρουφούσε στο κενό λες και χρησιμοποιούσα την ηλεκτρική σκούπα (δεν το χω κάνει μην βιάζεστε να κρίνετε). Είχε το κεφάλι μέσα, ρουφούσε ενώ τον έπαιζε. Εγώ χαϊδευα τα απαλά μπουτάκια και βυζάκια της, αλλά δεν έφτασα στο 100%. Μετά από 1 λεπτό περίπου, της είπα οκ έλα να γαμησω και λίγο. Κάθεται ιεραποστολικώς, βούτηξε την ψωλή μου σε αιθέριο ηλιέλαιο και μπήκα ως βάρβαρος που βρήκε ανοιχτή πύλη.
Το αποτέλεσμα; να κάθεται με τα χέρια σε ορθή γωνία όπως οι σκίουροι και να βγάζει έναν περίεργο ήχο όπως τα τρωκτικά όταν φοβούνται.
Το όλο σκηνικό ήταν κωμικοτραγικό, έβαλα τα γέλια και βγήκα. Τα έχασε η κοπέλα δεν θα πω ψέματα, και της είπα είμαστε εντάξει δεν θέλω άλλο σεξ. Σάστησε, με ρώτησε όλα καλα; της εξήγησα κάποια πράγματα στην μητρική της γλώσσα, δεν τσακωθήκαμε. Έφυγε χαμογελαστή ενώ της έδωσα ένα ζουμερό χειροφίλημα.
Έφυγα και εγώ, δεν υπήρξε αποχαιρετισμός καληνύχτα κτλ, και συνέχισα προς την καλύβα μου με τις μπάλες μου γεμάτες...

Υ.Γ. η δεύτερη κοπέλα, αν και πιο νεαρή και χωρίς να παρέχει ελεύθερο στοματικό, φάνηκε πιο σπιρτόζα. Την παρατήρησα στο δωμάτιό τους ενώ αποχωρούσα και κοιταχτήκαμε βαθιά. Θα την δοκιμάσω κάποια στιγμή...

Συνάδελφοι...
Ώρα περασμένη 20:00, στο παραπάνω σπίτι. Ο χρόνος που είχα στην διάθεσή μου περιορισμένος, οπότε είπα πως "θα πάρω ο,ποια νά'ναι, και ας δηλητηριαστώ από φόλα, δεν πειράζει".
Μπαίνω μέσα, αστειάκια με κοντοξανθομαλλούσα τσατσόγρια που την πειράζω συνεχώς. Μου λέει έχω δύο (τις ήξερα). Για να μην πολυλογώ, την Βαλεντίνα δεν την είχα ξαναπάρει παρόλο που την έβλεπα συνεχώς. Κάνω νόημα στην τσατσά εάν αξίζει, και μου λέει ναι οκ. Της παρέδωσα κοντα στα 1993 ρούβλια, σε μπλε χρώμα, και προχώρησα στο πεντακάθαρο δωμάτιο που μου υπέδειξε.
Η Βαλεντίνα, λοιπόν, είναι Κολομβιανή 30 χρόνων, όπως αναφέρει, πολύ μακρύ μαύρο ίσιο μαλλί, κώλο τεράστιο και περαχτό, βυζί μετρίου μεγέθους και κάπως χαλαρό, πρόσωπο όμορφο αλλά ψυχρό, δέρμα σχετικά απαλό, μυρίζει όμορφα και είναι πεντακάθαρη. Δεν είναι ψηλή, μάλλον προς κοντή, και όταν σου παρουσιάζεται στο χωλλ είναι κάπως μαζεμένη.
Όπως μπήκε μέσα στο δωμάτιο, φαινόταν μουντρούχα, χωρίς διάθεση, και αγέλαστη. Προσπάθησα να της φτιάξω την διάθεση λέγοντας δύο τρεις πίπες στα ισπανικά, καθώς μιλώ την καστεγιάνικη, μπας και γαμήσουμε, αλλά μάταια...
Χωρίς καν να με ακουμπήσει ή να μου μιλήσει, πήγε να μου βάλει σκούφο, ενώ το ψωλίδιο ήταν κρυμμένο ακόμη ανάμεσα στα μπουτάκια μου. Μου το άρπαξε με τα τρία δάχτυλα όπως το καλαμάκι του φρέντο καπουτσίνο λάττε μέτριο στέβιά της, βάζει σκούφο και αρχίζει να ρουφά δυνατά...
Δεν έχω χειρότερο να μου τοποθετηθεί σκούφος με το έτσι θέλω, ενώ δεν έχω καυλώσει... Λέω από μέσα μου: "κατεστραμμένε, ηρέμησε και προσπάθησε". Αρχίζω να την χαϊδεύω απαλά, να της πιάνω τη ρόγα, κάτι για να ανάψουμε και οι δύο. Τίποτα...
Μετά από 40 δευτερόλεπτα μου λέει σεξ. Σηκώνεται και κάθεται ιεραποστολικώς όπως της υπέδειξα καθώς ο πύραυλος δεν εξεράγει ακόμη. Πριν καν μπω, συνειδητοποίησα ότι το ιππικό δεν μπορεί να επελάσει, μου λέει "όχι δικό μου πρόβλημα"... την καθοδηγώ στο να συνεχίσει την πίπα μπας και γίνει θαύμα.
Στήθηκε στα 4 δείχνοντάς μου τον έξτρα λαρτζ χαλαρό και απλωμένο κώλο της, γλύφοντας το προφυλακτικό άνευ γεύσης ενώ εγώ στεκόμουν σε στάση προσοχής, αναμένοντας την έπαρση της σημαίας...
Νευριάζω, γιατί δεν θέλω και πολύ, και της λέω "εντάξει αγάπη μου. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου", βγάζω το λατέξ κάλυμμα και σκοράρω τρίποντο στον κάδο, και αράζω στο κρεβάτι. Μου λέει "όχι καλή; (για την πίπα ρώτησε)" της απαντώ μέτρια, δεν μπόρεσες να με καυλώσεις.
Παρόλο που της έκανα νόημα ότι μπορεί να αποχωρήσει, εκείνη κάθισε δίπλα μου για συζήτηση η οποία διεξήχθη στην μητρική της. Το ζουμί είναι ότι πίστευε πως είτε έχω ερωμένη που την σκέφτομαι και δεν μπορώ να ενεργήσω ως γνήσιο αρσενικό, ή χρειάζομαι Βιάγκρα. Της απαντώ ότι χρειάζομαι "σπίθα" για να ανάψω, χρειάζομαι χημεία, και η στύση έρχεται, πράγματα που δεν κατάφερε ο κρύος τρόπος αντιμετώπισης της. Ότι δεν είμαι ρομπότ να πατάω ένα κουμπί και να έχω στύση, πρέπει να με ανάψει η γυναίκα. Μου απαντά πως εδώ δουλεύει και δεν δρα ως γυναίκα. Ε αυτό είναι το πρόβλημα, απαντώ.
Δεν τσακωθήκαμε ούτε ανεβάσαμε τόνο. Χτύπησε η ξανθιά εισπράκτορας, και φεύγοντας μου λέει "έτσι κάνουν οι Σκορπιοί, γιατί δένονται πολύ και δεν θέλουν να δένονται με πελάτες" και έφυγε, εν τσικ λιγότερο ψυχρή απ'ότι μπήκε.
Ελπίζω ο διάλογος 7 λεπτών που είχαμε να την "μαλάκωσε" και ο επόμενος να πέρασε καλύτερα. Διότι εγώ έφαγα ποντικοφάρμακο όχι απλή φόλα.
Κατά 99% δεν θα την ξαναπροτιμήσω, εκτός εάν δω σπίθα στα μάτια της που θα μου την μεταδόσει στο δωμάτιο. Ίσως ποτέ δηλαδή.
Υ.Γ. δεν "μπήκα", οπότε δεν ξέρω καν εάν είναι στενό, χαλαρό, ζουμερό κτλ το νινάκι της. Το μόνο που ξέρω είναι το χρώμα του νιπτήρα στο μπάνιο μου.

Συναγωνισταί...
Με γαργαλάει να γράψω για ένα εξαιρετικό γαμησάκι που συμμετείχα προ ολίγων ημερών στον παραπάνω οίκο.
Ως λατινοφάγος που είμαι, εάν δω μελαχρινη μιξ ινδιάνικης με ευρωπαϊκής/ αφρικανικής καταγωγής εξ δυτικάς, ορμάω φουλ. Έτσι έκανα και με το 30άχρονο, όπως ανέφερε, κοριτσάκι μας με το όνομα "Αντρέα".
Μελαχρινό μακρύ μαλλί, κώλο μεγάλο αλλά όχι πεταχτό, ωραίο πρόσωπο με καμία ατέλεια, βυζι μπουκιά και συχώριο μικρούτσικο. Πόδια σφριγηλά και όμορφα. Λίγα ταττού που μου πέρασαν αδιάφορα. Χαμόγελο πλατύ.
Με το που παρουσιάζεται, μου έριξε ένα λάγνο βλέμμα, πράγμα που με σκανδάλισε. Επί το πέος, έβγαλα το μπλε εισιτήριο και εισέβαλα ως Ούννος στο δωμάτιο που μου υπεδείχθη.
Μετά από δύο λεπτά ήρθε το κοριτσάκι, κάθισε δίπλα μου και άρχισε να τρίβει το ξυρισμένο στηθάκι μου που θυμίζει κοτόπουλου. Ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν, διότι έχω πήξει στο απαράδεκτο της τοποθέτησης της καπότας ενώ το πουτσάκι μου είναι σαν τυρογαριδάκι... τέλος πάντων με την Αντρέα ήταν διαφορετικά. Ξεκίνησε με φιλάκια, άναψα επιτόπου, και προχώρησε σε πιπούλα δυνατή ακαπέλα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα καύλωσα απίστευτα και ήθελα να μπω... έβαλε γρήγορα γρήγορα μουνολίπανση, και επιτέθηκα.
Για κάποιο λόγο είχαμε εξαιρετική χημεία και το όλο σκηνικό θύμησε τσοντορομάντζο: βαθιά γλωσσόφιλα, χάδια, και ασταμάτητο πουτσέλι. Χωρίς να το καταλάβω και χωρίς να αλλάξω από ιεραποστολικο, πέρασε το 10λεπτο, και η ξανθότσατσα χτύπησε... αμέσως βγαίνω με την ψωλή όρθια έξω και της δίνω άλλο ένα μπλε για έξτρα δέκα λεπτά.
Η Αντρέα μου λέει γιατί; διότι χρειάζομαι και άλλο χρόνο της λεω πονηρά. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι ομιλώ την εσπανιόλικη γλώσσα, οπότε επικοινωνούσαμε όμορφα στην μητρική της.
Ξαναμπαίνω ιεραποστολικώς, καθώς δεν "άφηνε" στα 4. Μετά από 3 λεπτά, άρχισε να τρίβει το ζεστό και τρυφερό μουνακι της και πολύ γρήγορα τελείωσε, με τα υγρά να γαργαλούν τα ξυρισμένα ασπρουλιάρικα μπουτάκια μου.
Χαμογελώντας εγώ, την χαϊδευα και λοιπά, και της λέω εε τώρα και εγώ πρέπει να τελειώσω... μου ζήτησε ευγενικά να περιμένω 1 λεπτά για να συνέλθει, όπως και έκανα.
Όταν ήταν έτοιμη άρχισε να μου την παίζει ενώ εγώ είχα ξαπλώσει, και της πέταξα μεταξύ σοβαρού και αστέιου "στόμα;" και μου λέει βεβαίως. Το βάλε στο στοματάκι της, και άρχισε να το ρουφά τόσο δυνατά και αυταρχικά, που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα της τα άδειασα. Μπορεί να ήταν και 3 κουταλιές της σούπας το παχύρευστο γαλατικό υγρό...
Εκεινα τα δευτερόλεπτα, η τσατσίκα ξαναχτύπησε, εγω έβγαλα μια τρεμάμενη κραυγή "Έρχεται!!", όσο η Αντρέα έβγαζε έναν ήχο ικανοποίησης, καθως ο ανανάς που τρωώ μετατρέπει το πρωτεϊνικό γάλα μου σε μέλι ανθέων. Πήγε να γελάσει με την κραυγή μου αλλά τα κράτησε στο στόμα μέχρι να φτάσει στην γούρνα για να τα φτύσει. Σηκώθηκα ως αντιλόπη που είμαι, της έριξα μια στο κωλομέρι γιαβνα της δείξω την ευχαρίστησή μου, την φίλησα για να μην δείξω την καραγκιόζικη πλευρά μου, και ξεκίνησα να πλένω τον παλαίμαχο συνοδοιπόρο μου, ενώ το κοριτσάκι έφευγε...
Όπως βγήκα μετά από το δωμάτιο του ηδονικού πόνου, με περίμενε για να με αποχαιρερίσει. Την ξαναφίλησα (στο μάγουλο αυτήν την φορά για να μην ζηλέψει η τσατσούλα) και έφυγα.
Είχε νυχτώσει για τα καλά...

Υ.γ.1. θεωρώ ότι έκανα μλκια που δεν ζήτησα τηλέφωνο ή κάποιο μέσο επικοινωνίας. Νόμισα ότι θα την ξαναπετύχω, πράγμα που εδώ και 1 1/2 εβδομάδες δεν έχει συμβεί...
Υ.Γ.2 έμαθα ότι δουλεύει σε κάποιο στούντιο τώρα επί ή πέριξ της Συγγρού. Ο,ποιος γνωρίζει, θα ήθελα την συμβολή σας στα σχόλια.