Κριτικές από Διαγραμμένο μέλος 235400

Μεταμεσονύκτια καταδρομική στη Λιοσίων με κλειδωμένο στόχο τη Χλόη. Πάρκινγκ στη Βέργας άνετο. Ευγενική υποδοχή από την τσατσά, ανακοινώνει 3 κοπέλες. Πρώτη βγήκε η Χλόη. Πανέμορφη. Ύψος 1,72, 2άρι βυζί με piercing στις θηλές, περί τα 27 έτη και κωλάρα με σέξι τατουάζ ζέβρας για πολύ χούφτωμα.

Πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και οι άλλες δύο κοπέλες : η μία δείχνει σαν Αζτέκα και η τρίτη, η ψηλή, έχει κάτι το ιδιαίτερο στο βλέμμα της, σαν να έχει πολύ μεγάλη μυωπία και σίγουρα τρομερό βυζί για τρελό γλείψιμο. Κόσμος ωραίος και πολιτισμένος στο σαλόνι, Πάκια και σαπάκια ούτε για δείγμα.

Δίνω το Κυανό παράβολο και είσοδος στο δωμάτιο όπως μπαίνουμε δεξιά, εκεί που έχουν την απλώστρα.
Είσοδος Χλόης, όπου έκανε αυτή πρώτη κίνηση και με ρώτησε σε τι γλώσσα θα συνεννοηθούμε λέγοντας “Greek only?”. Της απάντησα English και συνέχισα με κασέτα περί ευτυχισμένου νέου έτους και καλές δουλειές να έχουμε, χαμογέλασε (είναι πολύ όμορφη όταν γελάει και έχει και πολύ εκφραστικά μάτια) και αφού έσπασε ο πάγος πλακωθήκαμε στα φιλιά. Αποφεύγει τα γλωσσόφιλα αλλά γενικά φιλάει υπέροχα σαν να είναι παθιασμένη γκόμενα. Η ακάποτη πίπα της πάρα πολύ τίμια. Δεν κάνει το «κλασικό ρηχό», άνοιωθο τσιμπούκι που κάνουν οι Λατίνες. Κάνει τσιμπούκι αισθησιακό, βεντουζοτό, με απόπειρες deepthroat. Καθώς δεχόμουν την ευσπλαχνική πεοληχεία της Χλόης, ως παρτενέρ της, δηλαδή σύμφωνα με την ιστορία ως «Δάφνις», επιδόθηκα σε τιτθισμούς επί των ρωγών της και σε επιψαύσεις και αυτή ανταπέδιδε σαν γνήσια εταίρα. Όπως είχαμε περιπτυχθεί σαν Βάκχες, την έστησα στα τέσσερα και την ξεμούνιασα. Πιστόνιασα φούλ κομπρέσσορα τον οποίο στήριξε αγόγγυστα και δεν σταμάτησα μέχρι να εκπυρσοκροτήσει το μηχάνημα, ενώ χαστούκισα τα πρόστυχα κωλομέρια της ρίχνοντας και κάτι Χριστοπαναγίες στο τέλος.

Συμπερασματικά, η Χλόη είναι μεγάλη κάβλα. Ένα σπάνιο "όνομα" στο χώρο, ικανό να φτιάξει συνειρμούς με αρχαία Ελλάδα και παγανιστικά γαμήσια και η φάση έγινε μαγεία, παίχτηκε ωραία μπάλα. Μάγκας όποιος τη βάπτισε «Χλόη».

Κλείνω την κριτική παραθέτοντας την πιο χρήσιμη πληροφορία του ρεπορτάζ για τους συντρόφους συναγωνιστές: η Χλόη αύριο φεύγει για την πατρίδα της, τη χώρα που φέρει το όνομα του Χριστόφορου Κολόμβου. Όσοι την έχετε στο καρνέ, οριακά προλαβαίνετε, τέτοια Λατίνα ίσως κάνουμε καιρό να δούμε στα μέρη μας. Ευτυχείτε.

Πρώτη εμπειρία σήμερα με Ιβάνα, μετά από μελέτη του φαινομένου στο (ανύπαρκτο) σαλονάρισμα και στις κριτικές του σάητ. Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό ανακοινώνεται στο σαλόνι και ειδική επισήμανση οτι η κοπέλα δεν κάνει πρωκτικό.

Πέρασα στο τελευταίο αριστερά δωμάτιο, αυτό με τον αρκούδο στον καναπέ. Πρώτη εντύπωση κακή, δεν υπήρχε χαρτί στο νεροχύτη, ούτε ντουζιέρα, πετσέτες κλπ, και όλο το concept έδειχνε μια προχειρότητα.

Είσοδος Ιβάνας μετά απο 10 λεπτά. Καμία λέξη, σε καμία γλώσσα, καμία ανταπόκριση στις ευχές μου για καλή χρονιά.

Ξεκινάει το ματς:
Οπως κρατάει ένα κουτάκι με βαζελίνη, αρχίζει και αλείφει τη σούφρα της (η τσατσα το ξέρει άραγε;). Και μετά το κορυφαίο: με το ίδιο δάχτυλο (!) , πάει να βάλει και στο μουνί της! Συμπτωματικά η βαζελίνη τελείωσε, οπότε την πέταξε στο καλαθάκι και στράφηκε προς εμένα, συγκεκριμένα προς τον πούτσο μου, καμία οπτική επαφή μαζί μου. Δεν τον καθάρισε, δεν τον μύρισε, δεν τον εξέτασε, μόνο τον πλάκωσε στο τσιμπούκι. Τσιμπούκι βαρβάτο, θρασύ, εφάμιλλο των Μεγάλων Αοιδών της Φώκαιας : Ναταλί, Μικαέλα, Αλεξάνδρα, Εμαννουέλα.
Γρήγορα μου τον έκανε κάγκελο. Πέρασμα σκούφου και της ζητάω να γονατίσει επάνω στον καναπέ με τον αρκούδο, με πλάτη σε εμένα. Το κάνει. Πλησιάζω όρθιος και ακουμπάω το παπάρι μου στη σούφρα της. Καμία αντίδραση. Σπρώχνω απαλά και.....πλάφ! Ολος μέσα! Καμία αντίδραση και πάλι! Ξεκινάω αργές πουτσιές και σταδιακά αυξάνω. Μα καμία απολύτως αντίδραση. Θέλοντας να δω αν επικοινωνεί με το περιβάλλον, αρπάζω τον αρκούδο και κάνοντας γκριμάτσες του λέω γελώντας: What are you looking at, eh? Ούτε κι εκεί καμία αντίδραση. Αναρωτήθηκα αν είναι υπό την επήροια ουσιών ή απλά έχει σιχαθεί τη ζωή της. Νοιώθοντας το τέλος, την καθίζω στον καναπέ, βγάζω καπότα και της τον καρφώνω στο λαρύγγι όπου και άδειασα. Κι εκεί γίνεται η Αποθέωση. Σηκώνεται, και όπως πάει να βγει ολόγυμνη από το δωμάτιο μου λέει Happy New Year! H τύπισσα τα είχε καταπιεί!!!!!

Μετά απο αυτό, ντύθηκα όσο πιο γρήγορα και ακόμα γρηγορότερα οδήγησα προς την ασφάλεια των καθαριστικών του σπιτιού μου.
Πολύ θα ήθελα να κλείσω την πρώτη κριτική του έτους διθυραμβικά, έχω όμως χρέος προς τους συναγωνιστές να τονίσω πως η Ιβάνα είναι μια υγειονομική βόμβα. Ωραίο και το κουλούρι, και το τσιμπούκι της και η ίδια πανέμορφη ναι, αλλά υγεία πάνω απ' όλα.
Προσωπικά δεν θα την ξαναπροτιμήσω, εφιστώ την προσοχή για επαυξημένα καθαριστικά στο τσαντάκι ή στο αυτοκίνητο σε όσους το επιχειρήσουν.
Ηδονικό το 2025.

Eξαιρετικό κατάστημα, στο κέντρο των Αθηνών και με εύκολο πάρκινγκ.
Το επισκέφθηκα πρόσφατα για να αγοράσω δώρα για κάποια στανταράκια που διατηρώ εκτός μπου.
Διαθέτει εντυπωσιακή γκάμα σε πρωκτικές σφήνες. Ιδιαίτερα ευφάνταστες αυτές με ουρά αλόγου.
Επίσης, διαθέτει όλα τα εργαλεία για SDMD παιχνίδια, χυμούς δια διττή ιδιότητα μασάζ και βρώσης, καθώς και μεγάλη γκάμα λιπαντικών ζελέ, στολών, ακόμα και Γιαπωνέζικες κούκλες ή και μεμονωμένες πλαστικές κωλοτρυπίδες. Το προσωπικό ευγενέστατο και πολύ πρόθυμο να εξηγήσει τη λειτουργικότητα του κάθε προϊόντος. Το πάρκινγκ πανεύκολο σε ώρες που η Τεχνόπολη δεν έχει παραστάσεις.
Στο μόνο πλην οι τιμές του.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα.

Μετά την προχθεσινή ανάρτηση περί φόλας στη Μαραθώνος, Μύστες - Ιεροφάντες μου έδωσαν τη σωστή πληροφορία, η οποία αποδείχτηκε ακριβής και τους ευχαριστώ και από εδώ πέρα για την αλληλεγγύη.
Target: Χριστίνα, Μαραθώνος 57, βραδινή βάρδια.
Τυχαίνει νωρίτερα απόψε να βρίσκομαι στο Γκάζι με παρέα βαρετή. Και έρχεται η φλασιά: "παιδιά πετάγομαι μέχρι τ'αμάξι επιστρέφω σε λίγο". Σε 5 λεπτά ήμουν στην Μαραθώνος, τη στιγμή που ξεκινούσε η βάρδια της Χριστίνας.
Οι περιγραφές στις κριτικές των Μυστών είναι ακριβέστατες, απλά επιβεβαιώνω πως πρόκειται για Ρώσικο μιλφογκιλφ, ηλικία 50+, με στεγνό σώμα. Εκδίδεται στο τρίτο δεξιά σπιτάκι, με σπεσιαλιτέ το ελεύθερο στοματικό, στο δωμάτιο που μοιάζει σαν καλύβα στο δάσος. Ωραία φάση η διακόσμηση και πολύ καθαρό το δωμάτιο.
Δίνω το Κυανό Όστρακο και μπαίνω στην καλύβα. Είσοδος Χριστίνας μετά από 5 λεπτά. Πάω να χαιρετίσω και μου κάνει σσσσσ και μου δείχνει να ξαπλώσω και να το βουλώσω. (Εδώ είμαστε μάγκα μου.....)
Ξεκινάει με καραμέλωμα στις μπάλες και μετά βεντουζώνει την πεσμένη πούτσα μου (είχα πιεί και κάτι Τζώνυ στο μαγαζί, οπότε ήταν πολύ γερό το κρας τεστ). Αρχίζει ένα ρολάρισμα της βαλάνου με τη γλώσσα σε κατά μέτωπο επίθεση, εννοείται χωρίς χέρι καθόλου, με ένα πάθος σαν να ήταν γκόμενα και αυτό να ήταν το πρώτο μας γαμήσι. Αυτό ήταν το πιο βασικό που με εξίταρε. Το πάθος της. Μου θύμισε την καλτ τσόντα "Τρελή για τον πούτσο". Η ένταση του ρουφήγματος ήταν τέτοια που τη σταμάτησα 2 φορές. Δε με ρώτησε τίποτα. Ήξερε γιατί είχα πάει και τι να μου δώσει. Όταν πια με είχε κάνει κάγκελο, άρχισε να κόβει ταχύτητα, γιατί ήξερε οτι το τέλος πλησιάζει, αλλά η γλώσσα της δε σταμάτησε δευτερόλεπτο να ρολάρει βελούδινα πάνω στο παπάρι μου. Εννοείται δεν ρώτησα καν αν τα παίρνει στο στόμα. Είχαμε συνεννοηθεί χωρίς να πούμε ούτε λέξη. Άρχισα να κερνάω τον Τζώνυ μεταλλαγμένο σε κρεμπιέ στο λαρύγγι της. Πραγματικά, τέτοιο λαρύγγι ούτε η Μαρία Κάλας! "Αρτίστα" η Χριστίνα! Αφού τελείωσα, με κράτησε άλλα 2 λεπτά ανάμεσα στα χείλη της, μέχρι να χαλαρώσω. Τότε σηκώθηκε, πρώτα καθάρισε εμένα και μετά πήγε στο νιπτήρα να φτύσει. Έκανε μια θεατράλε υπόκλιση, σε στυλ ντίβας της όπερας (μάλλον έχει κάνει μπαλέτο μικρή) και αναχώρησε, αφήνοντάς με πετσοκομμένο και αναρωτώμενο "τι παράσταση έδωσε η τύπισσα". Συνοψίζοντας, για όποιον ψάχνει μια Ρώσικη πιπάρα με τελειωτικό στο στόμα στη βραδινή ζώνη, η Χριστίνα είναι ο προορισμός.
Ευτυχές το νέο έτος και οι τσάρκες με υγεία.

Καταδρομική απόψε το απόγευμα στη Μαραθώνος, για να εξακριβώσω αν ισχύει η πληροφορία για Ρωσσίδες μιλφ και τρομερά ακάποτα τσιμπούκια. Πράγματι, Ρωσίδες υπάρχουν, σε ένα μόνο βγήκε ένα λατινάκι, φολάρα από χιλιόμετρα, οπότε στην τύχη διάλεξα την μιλφ Αλεξάνδρα, με ελεύθερο στοματικό, πρόσωπο «διπλανής πόρτας» και γλυκό συνεσταλμένο βλέμμα, από το μεσαίο σπιτάκι, στον επάνω όροφο.

Περνάω στο καθαρό δωμάτιο που με οδήγησε η πολύ ευγενική τσατσα, η ντουζιέρα υπαρκτή και καθαρή, έκανα το ντουζάκι μου και μπήκε η Αλεξάνδρα φορώντας μια μαύρη ρόμπα, κουμπωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε δεν φαίνονταν τι άλλο φορούσε, ούτε μπορούσα να πω με σιγουριά αν το βυζί ήταν όντως περί το 2άρι, όπως το έκοβα με το μάτι.

Παίζω κασέτα περί ανωτερότητας της Ρωσικής ομορφιάς για να ζεσταθεί λίγο το ματσάκι, κι εκεί πέφτει το πρώτο σημάδι φόλας. Η Αλεξάνδρα δεν αφαίρεσε τίποτα από όσα φορούσε, σημάδι ότι δεν μπήκε για να γαμηθεί. Εκανα κίνηση για φιλιά, με έκοψε. Καλά θα πάει αυτό….αλλά μέρες που είναι, ας μείνουμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

Be my guest, της λέω και με ξεκινάει ένα γλύψιμο από λαιμό και κάτω φορώντας πάντα το ρομπάκι και ότι άλλο από μέσα. Φτάνει στον μπέμπη και μου κάνει κάτι μεταξύ πίπας της πρωτάρας με ολίγη από αερόπιπα και όλο αυτό σε ταχύτητα Ηλέκτρας. Όπως είχε κλείσει και τα μάτια αναρωτήθηκα αν την πήρε ο ύπνος. Της πρότεινα να συνεχίσουμε με σκούφο, μπας και δούμε κανα τσιμπούκι της προκοπής μέρες που είναι. Μου φοράει σκούφο και συνεχίζει να κοιμάται κάνοντας ότι πιπώνει. Με τα πολλά, κάποια στιγμή κάτι πήγε να γίνει, απέκτησα μια αξιοπρεπή στύση και της ζητάω να στηθεί στα 4. Παραμερίζει το ρομπάκι και το στρινγκάκι της και μπαίνω, στο μουνέτο της, μπας και το φτιάξω μέσα της το σκηνικό. Καμία ανταπόκριση, κανένα ερέθισμα. Γαμούσα ένα πτώμα. Και όμως το πτώμα μίλησε! Γυρίζει και μου λέει το απίθανο “Me No Problem. You Problem” . Το απέθαντο του Βαμβακούλα “You Foul?” μου ήρθε στο μυαλό, για να αποτελειώσει την αποτυχημένη συνεδρία. Ουσιαστικά η τύπισα το έληξε το ματσάκι. Τραβήχτηκα, αφαίρεσα την άχυστη καπότα, της ευχήθηκα καλή χρονιά και ντύθηκα. Στο δρόμο θυμήθηκα ένα στίχο του Λουντέμη: «να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες». Έβαλα στο στέρεο ένα CD με Βιτάλη και οδήγησα προς Φώκαιας. Τα υπόλοιπα αυτονόητα.

Αλίσα λοιπόν!
Έχοντας διαβάσει τις κριτικές αλλά και τα σχόλια στο Δισκοπότηρο της Αθηναϊκής πορνείας που λέγεται "Ημερήσια Ενημέρωση για μπου" και αφού αντάλλαξα και μήνυμα με Ανώτερο Μύστη, που τον διαβάζω ανελλιπώς και τον ευχαριστώ για τις πληροφορίες, σήμερα ξεκίνησα για Ρεβεγιόν. Ξυρισμένος, πλυμένος, άχυστος 3 μέρες και destination: Αλίσα.
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, η ταμίας στα Lidl, η κόρη του περιπτερά, η εγγονή του Μπίγαλη, η Αλίσα έχει μια μέτρια εμφάνιση που όλοι έχουμε δει γύρω μας. "Τσουπωτό" κοντοπούτανο, με ωραίο 2άρι βυζί και περήφανο κωλαρί, ετών 25, δηλώνει Ρωσίδα (αν και η πίπα της μου έκανε για Μολδαβική).
Μπήκαμε μαζί με έναν Πέρση στο σαλονάκι. Η Αλίσα βγήκε απο το ντουζ ολόγυμνη με κάτι παντοφλάκια από τα jumbo, ρώτησε ποιος προηγείται, παραχώρησα ευγενικά προτεραιότητα στον απόγονο του Δαρείου και πέρασα στο τελευταίο δεξιά δωμάτιο, στο οποίο παρατήρησα ότι έχει το ίδιο πλακάκι με το μπάνιο μου (κάποτε να ανοίξουμε ένα θρεντ για τις πιο περίεργες διακοσμήσεις που έχουμε δει στα δωμάτια ή/και την καταστροφική αντιπαροχή της δεκαετίας του '70).
Μετά απο κανα δεκάλεπτο μπαίνει και η Αλίσα μέσα, χαιρετηθήκαμε, (καλά Χριστούγεννα και πιπες) και με ξεκίνησε μια ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ ακάποτη πίπα. Της ζήτησα να με πάει αργά, γιατι με σήκωσε αμέσως και ήθελα να την ευχαριστηθώ και την πιπάρα και την κωλάρα της. Μου βάζει σκούφο και πρώτη στάση ιεραπόστολος. Εκεί με περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Η Αλίσα ειναι "ξεχειλωμένη". Δεν ξέρω από τi, κατασκευαστικό ή πολύ ζελέ, αλλά δεν ένοιωθα τίποτα. Τη φέρνω στα 4 μπας και, κι εκεί τα ίδια. Οπότε, αναγκαστικά, έδωσα φουλ ένταση, που το υποστήριξε άνετα παρά τον μικρό σωματότυπο. Εβγαλα την καπότα για να της τα δώσω στο στόμα, αρνήθηκε, οπότε κέρασα κρουασάν-psolie στα βυζάκια της, το οποίο δέχτηκε χαχανίζοντας. Μετά έβαλε τα παντοφλάκια alla-jumbo και έφυγε σφαίρα για την ντουζιέρα.
Συμπερασματικά, η Αλίσα ειναι ένα ωραίο συμπαθές πλάσμα, με γλυκά βυζάκια και σέξυ κωλαρίνο, που κατέχει τη Σλάβικη Τεχνική της Πεοληχείας. Η τσατσά δεν ενόχλησε καθόλου. Βάζω μικρή βαθμολογία στον οίκο λόγο βρωμιάς και περίεργων τύπων στο σαλονάκι.
Το ρεβεγιόν μου συνεχίστηκε μία ώρα αργότερα, ξεμουνιάζοντας τη Ντάρια, ένα θέμα που το έχουν εξαντλήσει αναλυτικά οι συνάδελφοι , οπότε δεν θα γράψω κάτι για αυτό.
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα, υγεία σε εσάς, στις οικογένειές σας, στη γκόμενά σας και στα στανταράκια σας.
Χρόνια πολλά!

Μετά από πάνω από 20 απόπειρες να πετύχω τη Ράνια ελεύθερη, για τις οποίες έχω γράψει συχνά στην "ημερήσια ενημέρωση για μπουρδέλα" (και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω και να φλυαρώ), σήμερα απλά έκατσε η φάση.
Μόνο ένα άτομο αναμονή, μέσα στο σαλονάκι μόνος ο κυρ-Βασίλης και ο άλλος κυριούλης με το κομοδινί μαλλί που του καλούν ταξί για να φύγει και...ο πυροσβεστήρας.
Οπότε....ήρθε η ώρα της Αλήθειας.
Δίνω στον κυρ Βασίλη το αντίτιμο συν άλλο ένα για να μην έχουμε τα γνωστά "Αηντε Ράνια" και περνάω.
Να πω πριν ξεκινήσω την περιγραφή ότι έχω διαβάσει όλες τις κριτικές για τη Ράνια, ενώ όλο αυτό τον καιρό που δεν περνούσα, έκοβα κίνηση, τι πελάτες παίρνει, ποιες οι ώρες -και μέρες- αιχμής και long term συνεδριών, ποιούς μπανάρει, πόση ώρα μένει στο δωμάτιο, οπότε πήγα διαβασμένος και εκμεταλλεύτηκα τη συγκυρία.
Περιγραφή της Ράνιας δεν χρειάζεται να δώσω, τα έχουν γράψει αναλυτικά οι προηγούμενοι συναγωνιστές.

Ερχεται η ώρα του πολυαναμενόμενου αγώνα.
Την καλωσορίζω με ευγένεια και ανταποδίδει με πολύ καλό σόσιαλ. Καθάρισμα της περιοχής με σχολαστικό και άκρως επαγγελματικό τρόπο και....φύγαμε!
Πίπα: αισθησιακή και ανάλαφρη. Στυλ Ντάρια, αλλά προσωπικά μου άρεσε περισσότερο. Σε καμία περίπτωση αερόπιπα. Σταθερή, χωρίς κλέψιμο, με πήγε αργά, κοιτάζοντάς με και ρίχνοντας το μαλλί στο πλάι. Ξέρει ότι "γράφει" ωραία αυτό σαν θέαμα και ξεκινάει "θεατρικά". Δεν σταμάτησε, δεν έβγαλε το λαρύγγι της απο το καβλί μου, παρά μόνο όταν της το ζήτησα, γιατι με έφερε στο "τσακ". Εδώ μια μικρή παρένθεση: σε ένα τόσο όμορφο θέαμα, και η πίπα να μην είναι άψογη, νομίζω ειναι αδύνατον να μην καβλώσει ο πελάτης με τόση ομορφιά.
Αγώνας: Πρώτη στάση ιεραπόστολος. Ωραία αίσθηση, πολύ γλυκό μουνάκι, έπεσαν χάδια και φιλιά στις ρώγες εκατέρωθεν. Εξαιρετική ποιότητα δέρματος, "αρνάκι γάλακτος". Δεύτερη στάση, την έφερα απο πάνω για να την χαζεύω και τυλιχθήκαμε σε στύλ "το τελευταίο ταγκό στο παρίσι" (όχι στη σκηνή με το βούτυρο, την άλλη). Το γαμήσι έρεε σε αργούς και αισθησιακούς ρυθμούς, με άφθονα χάδια και φιλιά διότι αυτό αποπνέει η Ράνια. Οταν κατάλαβα οτι το τέλος είναι κοντά την έστησα στα 4, βλέποντας στον καθρέφτη το ωραίο θέαμα, όπου έδωσα 110% κομπρέσσορα, το οποίο υποστήριξε αδιαμαρτύρητα.
Στράγγιξα μέσα της, βγήκα, και μου έκανε ένα πολύ καλό, σχολαστικό καθάρισμα. Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο, με ευχαρίστησε που της φέρθηκα όμορφα (κρατήστε το αυτό συναγωνιστές) και αποχώρησε.
Είναι 26 ετών, Αλβανίδα, for the sake of statistics.
Συμπερασματικά, δεν είναι το σκυλί που θα του χώσεις ξυλιές και μπινελίκια. Είναι ένα μπιμπελό, που το αποπνέει καθ' όλη τη διάρκεια της συνεδρίας. Η τεράστια ζήτηση που έχει, δεν της δίνει τη δυνατότητα να γίνει στανταράκι, γι αυτό και κλείνω την κριτική με "Ισως", ωστόσο για το παλμαρέ πιστεύω κάθε συναγωνιστής πρέπει μια φορά να τη δοκιμάσει.
Καλές γιορτές.

Το Αννιτάκι το έχω οργώσει αρκετές φορές, κυρίως όμως του έχω ταΐσει στο λαρύγγι του τη φρουτόκρεμα, και επ αυτού θα ήθελα να γράψω μερικά πράγματα, για να γνωρίζουν οι συναγωνιστές πριν περάσουν στην αρένα.
Πρόκειται για μια 26χρονιη Αλβανή, λεπτή και ψηλή, με στητό βυζί και κωλί και βαμμένα ξανθά μαλλιά. Μιλάει άψογα Ελληνικά και έχει γλυκό παρουσιαστικό. Είναι ένα κορίτσι που τιμάει τη φανέλα και εξυπηρετεί με χαμόγελο. Από τότε που δουλεύει στο 86 χτυπάει κάποιες φορές διπλοβάρδιες με αποτέλεσμα να μην αποδίδει τα αναμενόμενα. Το tip για τους νέους Μύστες: Αν σαλονάρει χαμογελαστή, είναι ξεκούραστη. Μπείτε. Αν σέρνεται, αφήστε το για άλλη φορά. Είναι εκφραστική κοπέλα, οπότε μπορείτε να "διαβάσετε" σε τι φάση βρίσκεται.
Το άλλο θετικό της είναι το ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, το οποίο αν και δεν το κάνει 100% τέλεια, (δεν κάνει deepthroat για παράδειγμα, μένει κυρίως στο παπάρι) το κάνει αρκετά καλά ώστε να έλθει μια ευχάριστη εκσπερμάτωση. Προσωπικά, την Αννίτα την επιλέγω ακριβώς για αυτό το σέρβις, για ένα τάισμα στο λαρύγγι.
Επίσης κάνει ωραίο γλύψιμο στις ρώγες και στο σώμα. Ωραία αίσθηση.
Βάζω "Ισως" στην κριτική, γιατί υπάρχουν τόσα ακόμα άλλα κορίτσια εκει έξω προς εξερεύνηση και γιατί λόγω της αστάθειας της απόδοσής της, δεν κάνει για στανταράκι. Προτείνεται πάντως και για παλμαρέ αλλά και για ελεύθερο στοματικό τελειωτικό.

Έχοντας διαβάσει τις κριτικές των συναγωνιστών για τη Στέλλα, όταν τυχαία την συνάντησα νωρίτερα απόψε το μεσημέρι, πηγαίνοντας στον οίκο για να βρω τη Ρίτα, σκέφθηκα "τι έχουμε να χάσουμε". Εχω πάντα back up ένα μπλε καβάτζα στην κωλότσεπη σε περίπτωση φόλας. Μου λέει η τσατσά "Στέλλα" σκέτο. Τη ρωτάω για πρόγραμμα και προχωράει στο παρασύνθημα "το πρόγραμμα θα το συζητήσετε οι δυο σας". Μέχρι εδώ καλά. Βγαίνει με μια πετσέτα η Στέλλα, μόλις είχε κάνει μπάνιο. Με ρωτάει ευθέως "τι θέλεις να σου προσφέρω", οπότε προχωρώ και στο τελευταίο παρασύνθημα "πίπα κώλο μόνο". Μου λέει "εντάξει", της δίνω το μπλέ και περνάμε μέσα. Είχα ξεχάσει πόσο άθλιος είναι αυτός ο χώρος μέσα. Έρχεται στο δωμάτιο μετά απο 3 λεπτά. 50+ ηλικιακά οπότε και το σώμα καμία σχέση με τα τρυφερούδια που έχουμε συνηθίσει. Εκεί κάνει το φάουλ και πάει να μου βάλει σκούφο ενώ άλλα είπαμε έξω. Αλλά επειδή ήταν το όλο σκηνικό μες στη μπίχλα, την άφησα να μου φορέσει, σε κωλογαμηστρώνα ήρθαμε. Με ξεκινάει μια πίπα που έδειχνε ότι έχει γλύψει χιλιάδες χιλιόμετρα κρεατόβεργας. Πίπα επαγγελματική, ίσα να σηκώσει το κατάρτι, χωρίς μορφασμούς και γελοία υποκριτικά επιφωνήματα, από αυτά που συναντάμε αλλού. Αφού με ετοίμασε λέω "και τώρα κοκορέτσι". Βάζει λιπαντικό, της περνάω το μαξιλάρι κάτω απο τον κώλο, της διπλώνω τα πόδια στο κεφάλι και την καρφώνω ιεραποστολικά. Κιχ δεν έβγαλε η τύπισσα, παλιά της τέχνη κόσκινο. Αρχίζω αργά να δίνω πόνο. Προσπαθούσα να μην κοιτάξω τα μούτρα της, γιατι απο κοντά έδειχνε πραγματικά άσχημη. Της ζήτησα να μου γλύψει τις ρώγες για να συντομεύουμε, και ταυτόχρονα έδωσα φουλ γκάζι. Δεν άργησε να έλθει η κατάθεση στεφάνου, συνοδευόμενη από τις αγαπημένες μου βωμολοχίες. Εκει γέλασε, έσπασε λίγο ο πάγος και τελικά λυθήκαμε και οι δύο σε ένα γέλιο. Τραβήχτηκα με προσοχή. Μυρωδιές και περίεργα χρώματα πάνω στην καπότα δεν εμφανίστηκαν.
Συμπερασματικά, η Στέλλα είναι μια κωλοτρυπίδα για χύσιμο. Τίποτε άλλο. Ούτε δέρμα έχει, ούτε όρεξη για ζουζουνίσματα, αλλά ούτε και κρεμάει στην επίμαχη στιγμή. Αυτό πουλάει και με αυτό επιβιώνει. Για ένα ξεμπούκωμα απο πίσω καλή είναι.
Να γαμάτε και να προσέχετε την υγεία σας.

Πρόσφατα, μετά απο καφεδάκι στο Θησείο, αποφασίσαμε με φίλη απο το σχολείο να ξαναθυμηθούμε "τα μαθητικά τα χρόνια" χωρίς ωστόσο να το ανακοινώσουμε στον άντρα της. Ετσι καταλήξαμε στο Priamos Erato, στον Κεραμεικό. Το κόψαμε με τα πόδια, αλλά ακόμα και αν κατεβάζαμε αμάξι, πέριξ της γέφυρας του Πουλόπουλου τελικά θα βρίσκαμε. Θετικό λοιπόν το πάρκινγκ στα γύρω στενά.
Πρώτη δυσάρεστη έκπληξη, αν και δεν ήμασταν σε μέρα και ώρα αιχμής, ήταν διαθέσιμη μόνο η σουίτα. Μέρες μετά, συζητώντας το με συναγωνιστή, έμαθα ότι ειναι παλιό κόλπο του εν λόγω καταστήματος για να χρεώνει περισσότερα. Δεύτερο άκυρο, το ασανσερ χαλασμένο (και η Σουίτα στον 5ο). Τρίτο και χειρότερο, το τζακούζι εκτός λειτουργίας. Κατεβαίνω έξαλλος (και με τα πόδια φυσικά) από τον 5ο στη ρεσεψιόν και ρωτάω "Είστε σίγουρα ανοιχτά σήμερα, ή θα κάνετε ανακαίνιση" για να μου απαντήσει ο υπάλληλος "κύριε δεν μπορώ να κάνω κάτι, λυπάμαι". Σιγά μη λυπόνταν είχε πάρει τα λεφτά. Λυπόμουν κι εγώ να αφήσω το παιδικό μου αποθημένο αξεκώλιαστο και λέω "δε γαμιέται, προχωράμε". Φχαριστηθήκαμε γαμήσι 3 ώρες, έστω και αν ιδρώσαμε.
Συμπερασματικά μια κακή επιλογή σε ένα στρατηγικό. Αν κόψουν τις πονηριές και επιδιορθώσουν ότι έχει χαλάσει μπορούν να πάνε καλύτερα. Επιβιώνουν γιατι μονοπολούν τις περιοχές Θησείο, Κεραμικό, Πετράλωνα.

Μετά από Φόλα Made in Latin, μπαίνω στο 17, στην εγγυημένη Μικαέλα, τη σιλικονάτη Μολβαδή με τα πορνογυαλιά, με την οποία συνεδριάζουμε τακτικά τα 2 τελευταία χρόνια. Την πέτυχα χωρίς κόσμο. Χαρές αγκαλιές κλπ στο σαλονάκι. Εχει πάρει λίγα κιλάκια στην κοιλιά και το πρόσωπο έχει λίγο σπάσει απο τις διπλοβάρδιες. Ομως...
Μπαίνει στο δωμάτιο και τραβάει το μικρό μάνταλο για να με κλειδώσει μέσα, σημάδι οτι δεν βιάζεται, και η τσα2 δεν θα ενοχλήσει. Με ξέρει, οπότε όρμησε χωρις προκαταρκτικά και timewasting στην πούτσα και ξεκίνησε το λυσσώδες τσιμπούκι της, με πολύ γρήγορες εναλλαγές πινέλου με τη γλώσσα πάνω -κάτω και απροειδοποίητα deep throats, που είναι και το δυνατό της σημείο. Νομίζω δεν της πήρε πάνω απο 1-2 λεπτά να με φέρει στα πρόθυρα της υπερχείλισης. Φοράω σκούφο και τη στήνω στα 4. Δεν υπήρχε λόγος για χάδια και φιλιά. Γκαζώνω 200 με τη μία και αναφωνεί την αγαπημένη της ατάκα "at last, someone who knows to fuck!". Δεν πτοήθηκε καθόλου, δεν κατάλαβε Χριστό από το ανελέητο κοπάνημα, η τύπισσα είναι φονιάς στο κρεββάτι, κρεατομηχανή του σεξ. Εδωσα πόνο με μέγιστη ένταση, αφού με είχε εκνευρίσει το λατινικό τσόλι (βλ προηγούμενη κριτική) και ήθελα να ξεσπάσω. Πάνω στην εκσπερμάτωση της έριξα τα καθιερωμένα κωλοσκάμπιλα και τις αγαπημένες μου πεζοδρομιακές βωμολοχίες. Εκει το ματσάκι έληξε.
Εβαλε τα πορνογυαλιά της, είπε κι ένα ουάου, αγκαλιαστήκαμε, χαιρετηθήκαμε και βγήκε. Εννοείται θα τιμάται για όσο ακόμα παραμένει στο χώρο.

Οπως κατευθύνομαι στην Οδό Ονείρων για αναζήτηση ξεμπουκώματος βλέπω πολύ κόσμο να μπαινοβγαίνει στο 15. Περίεργο. "Αλλαξαν πρόγραμμα και έφεραν καινούργια τραγουδίστρια;" που θα έλεγε και ο Χάρρυ Κλυν. Χαμός στο σαλονάκι, σαν καθιστή διαδήλωση. Σαμάνθα ανακοινώνεται και κάνει εντυπωσιακή είσοδο αναφωνώντας Hola! Δαγκώθηκα λιγο που είναι Λατίνα, αλλά είχα και άλλο μπλε καβάτζα στην κωλότσεπη, σε περίπτωση φόλας, οπότε μπήκα. Είσοδος κοπέλας μετά απο 5 λεπτά, αλλά αυτή τη φορά τελείως στο μουγκό. Μόνο Hola ξέρει να λέει; Οι απόπειρές μου για socializing στο βρόντο, αναρρωτήθηκα μήπως είναι και κωφάλαλη. Μου περνάει σκούφο σε μισο σηκωμένη πούτσα και αρχιζουν....τα γνωστά με τις Λατίνες. Κάτι σαν πίπα, κάτι σαν "ας ροκανίσουμε λίγο χρόνο, αφού πήραμε το 20άρικο". Καμία αντίδραση στα γλυκόλογά μου, στα χάδια μου. Ενα πτώμα μουγγό, με την μισοσηκωμένη μου πούτσα στο στόμα, περιμένοντας να φύγω. Γνωστό το εργάκι, σηκώθηκα, ντύθηκα και πήγα δίπλα στην αγαπημένη μου Μικαέλα (ακολουθεί κριτική) όπου έπεσαν κορμιά. Παραφράζοντας Τζίμη Πανούση κλείνω με το εξής: "Οπου ακούτε Hola σύντροφοι μακριά! Hola ίσον Φόλα"

Eνδεικτική ημερομηνία. Πρώτη επίσκεψη. Ωραίος χώρος, υποδοχή καλή, όμορφη διαμόρφωση. Οι ταινίες καλές, σκληρές στις οθόνες, πιο ήπιες στο σινεμά. Πολύ ησυχία παντού, ώσπου από το πουθενά μέσα στο σκοτάδι του υπογείου αντιλαμβάνομαι οτι με ακολουθεί ένα ζόμπι, μάλλον είχε στήσει καρτέρι στον πρώτο καναπέ, όπως στρίβουμε δεξιά. Γυρίζω και το κοιτάζω αυστηρά, χωρίς να πω κάτι. Συνεννοηθήκαμε. Εκεί κατάλαβα ότι αυτός ο χώρος είναι και θα παραμείνει πρωτίστως gay club. Για μεικτές καταστάσεις, θα συνεχίσουμε στο 2+2. Στην αίθουσα ίδια φάση. Φάτσες με κοίταζαν μπας και...... Κι εκεί συνεννοηθήκαμε χωρίς να πω κάτι ή να δείξω κάποια δυσφορία. Χαιρέτησα ευγενικά την κοπέλα στην είσοδο, που με ρώτησε αν χρειάζομαι κάποια βοήθεια και έφυγα. Το πάρκινγκ στα γύρω στενά εύκολο, με το όποιο ρίσκο υπάρχει να αφήσει κανείς το αμάξι του εκει πέρα. Καλές δουλειές και καλές στιγμές στους ενδιαφερόμενους.

Απογευματινή ζώνη και κατεβαίνω Αγκύρας για τη Ντάρια και μόνο.
Και ναι, μόνο 2 άτομα αναμονή. Τη βλέπω (για πρώτη φορά) σε απλό σαλονάρισμα και μετά από λίγο περνάω στο «τζακούζι»
Έρχεται μετά από 5 λεπτά. Πεντακάθαρη, αρωματισμένη, συστήνομαι, ανταπαντά ευγενεστάτη και αφού το πρωτόκολλο υποδοχής ετηρήθη και εξαντλήθη, μεταμορφώνεται σε αγριόγατα, όπου με ξεκινάει γλύψιμο από τις ρώγες και κατεβαίνει στον πούτσο. Τσιμπούκι ακάποτο, ρηχό αλλά πολύ αισθησιακό με συνδυασμό γλώσσας και χειλιών. Τι κάβλα να με ρουφάει και να με κοιτάει με τις γατίσιες ματάρες της! Σε 2 λεπτά με είχε έτοιμο. Σκούφος και πρώτη στάση ιεραπόστολος για να βλέπω τις ματάρες της. Επειδή καταλάβαινα ότι θα χύσω, τη γυρίζω στα 4. Κι εκεί όμως πρόβλημα, γιατι κάβλωνα με την κωλάρα της και την πονηρή κωλοτρυπίδα της. Αναπόφευκτα, μετά από λίγες δυνατές πουτσιές στις οποίες άντεξε και γούσταρε με επιφωνήματα κάβλας, κατάθεση και στράγγιγμα. Εμεινε στο δωμάτιο, πρόσχαρη και γελαστή και με ρώτησε με τι ασχολούμαι.
Xώρος καταπληκτικός, άλλο level, «τέτοια τάξη – τέτοια αλφαδιά» δεν υπάρχει τριγύρω. Με τέτοια περιποίηση θα μπορούσε να χρεώνει και παραπάνω.
Τώρα τίθεται το μέγα ερώτημα: Την κάνω στανταράκι; Από τη μία σκέφτομαι πόσα δεν έκανα μαζί της. Δεν της τα τάισα στο στόμα, δεν της έγλυψα αυτό το γατίσιο μουνάκι, δεν της έχυσα τα σέξυ βυζάκια της. Από την άλλη, έχει πάντα αναμονή και αυτό είναι θέμα. Για ένα πούτσο πάμε, όχι για να το ξενυχτήσουμε.
Γαμάτε γιατί χανόμαστε!

Επειδή βλέπω κριτικές για τη Σάρα, κάπως...υπερβολικές, (δε μπαίνω στη θέση να δικάσω αν προέρχονται απο προμότορες, σκέφτομαι καλοπροαίρετα) θα γράψω μία σούμα από όλες αυτές τις φορές που την πήρα τα τελευταία χρόνια, ξέροντας την ως "Το Ρουμανάκι". Στα θετικά: Κορμί λαμπάδα, ωραία και τα ψεύτικα τσιμπουκόχειλα, ωραίο και το τελευταίο κομμωτήριο, δυναμικό και το σαλονάρισμά της. ΟΜΩΣ, την κατεβάσανε στη υπόγειο και βάλανε επάνω τις άλλες τις ξινές τις κοκοκο. Αυτό δείχνει κάτι. ΔΕΝ κρατάει πελάτη η Σάρα. Δεν το χει στο να φτιάχνει ατζέντα, όπως πχ η Τίνα στη Βέργας 7, ή η Ναταλί ακριβώς δίπλα της. Τον παγιδεύει τον πελάτη με το ωραίο κορμί της και την "επιθετική" έξοδό της στο σαλόνι, αλλά μέσα, ισχύουν αυτά που γράφουν οι συναγωνιστές. Η ακάποτη πίπα σπάνια ειναι ακάποτη (κι αν ειναι, κρατά λίγα δευτερόλεπτα), επειδή είναι ελαφριά συνήθως θέλει να ειναι απο πάνω, όπου το δουλεύει καλά, και δεν γουστάρει αγγίγματα, φιλιά, χουφτώματα. Συνοψίζοντας, όλα τα σημεία στα οποία εμείς, οι καταναλωτές του προϊόντος, βάζουμε τικ για να κρατήσουμε μια εργάτρια ως το στανταράκι μας, η Σάρα παίρνει κάτω απο τη βάση. Ελπίζω κάποια στιγμή να γίνει λίγο πιο φιλική στον χρήστη. Κέρδος για όλους μας. Σαρα, no hard feelings.

Οπως περιδιαβαίνω την ηδονική οδό, ακούω ψηλά από το παράθυρο μια νεανική γυναικεία φωνή να βρίζει σε άψογα Ελληνικά αλλά με προφορά σαν Ιταλική μια παρέα νεαρών με μηχανάκια. 'Αντε μωρέ μαλάκες, εγώ δουλεύω κι εσείς μαλακίζεστε, άντε από εδώ μαλακιστήρια". Ο αυθορμητισμός της μου θύμισε λίγο τις Ναπολιτάνες, που σε τραγουδιστικό στυλ μιλάνε με όλο τον κόσμο απο το παράθυρο. Μου άρεσε αυτό το σκηνικό και μπαίνω να δω τι παίζει. Ανεβαίνω επάνω και η νεαρά ακόμα ξεφωνίζεται με τους νεαρούς με τα μηχανάκια. Στωικά η τσατσα ανακοινώνει το πρόγραμμα απουσία της νεαράς που ακόμα μπινελικώνει, και με στυλ ζεν μου κάνει νόημα με τα μάτια ότι θα έρθει κάποια στιγμή η κοπέλα. Και εμφανίζεται η Κορίνα εκ Ρουμανίας. Απο κοντά μου άρεσε πιο πολύ. Ωραίο λεπτό σώμα, λευκό δέρμα, ασυνήθιστο για Ρουμάνα, βυζάκι μικρό στητό καβλιάρικο. Με πιάνει απο τον πούτσο και μου λέει σε στυλ διαταγής "πάμε μέσα". Δίνω το μπλέ στη στωική τσατσα, και περνάω. Η Κορίνα ανακοινώνει κοφτά "έρχομαι σε λίγο" και επιστρέφει στο παράθυρο για λίγα ακόμα μπινελίκια με τους νεαρούς του δρόμου. Κάποια στιγμή αποφασίζει να έρθει μέσα.
Μπαίνει γελαστή και πιάσαμε λίγο κουβέντα για το concept "socializing απο το παράθυρο", και πάει να μου βάλει σκούφο. Της λέω, έχω ζητήσει ακαπέλα. Μου λέει δεν γίνεται, έχεις μυρωδιές απο υγρά, μήπως έκανες σεξ πριν έρθεις; Της λέω, αν ειχα κάνει, τώρα εδώ θα ήμουνα; Τέλος πάντως επέμεινε στο σκουφο, δε γαμιέται λέω κι εγώ, επιλογή που τελικά δεν βγήκε σε κακό γιατι χαλάρωσε και έκανε μια πίπα σχετικά καλή, αξιοπρεπή, που σε 2 λεπτά με έφτιαξε. Στη συνέχεια έδωσε διαταγή (!) για πισωκολλητό. Στήθηκε, και ανάμεσα απο τα πόδια της μου άπλωσε το χέρι της για να τον πιάσει και να τον βάλει στο μουνί της. Σαν μπατσίνα που θέλει να μου δώσει κλήση, σε αυταρχικό στύλ. Επειδή την όλη φάση την έβλεπα "στ αρχιδια μου και τι έγινε" γέλασα και της τον έδωσα όλο μέσα. Αίσθηση καλή, ούτε στενή ούτε περάστε κόσμε, και εξαιρετικά κωλομέρια, μικρά με ωραία ποιότητα δέρματος. Οπότε, γκάζωσα για περίπου 5 λεπτά ώσπου να έλθει η κατάθεση. Στράγγισα, τραβήχτηκα και μου είπε ότι χάρηκε για τη γνωριμία, και να κοιτάξω να με ξαναδεί σύντομα! Αυτή ήταν και η τελευταία της διαταγή. Εκανε μεταβολή και πήγε στο παράθυρο να συνεχίσει την "καντάδα".
Συμπερασματικά: Ειναι μια ωραία τρελή. Μα τρελή για τα σίδερα. Για ένα ξεμπούκωμα του στύλ τι είχαμε τι χάσαμε, την προτείνω. Ομορφη και psycho, συνδυασμός ερεθιστικός. Η τσατσα δεν ενόχλησε. Δεν μου άρεσε που η σκάλα ήταν πολύ βρώμικη. Μέσα τα δωμάτια καθαρά. Καλά γαμήσια στους συναγωνιστές που θα βγουν σε λίγο για βραδινή περίπολο.

Τόσα χρόνια στο σπορ, αναρωτιέμαι τι φάση οι Λατίνες. Γιατί τέτοια μετριότητα. Φόλα και χθες το απόγευμα λοιπόν, απο Λατίνα. Ωραίο σαλονάρισμα στον όροφο του 27β, παραπλανητικό το Τατιάνα, με πήγε προς Ανατολικό μπλόκ, δίνω το μπλέ και περιμένω. Μπαίνει χαμογελαστή, με ωραίο κορμί, μικρό στητό βυζί και σφιχτό κώλο. Όλα έδειχναν προς μια σπουδαία συνεδρία. Ρωτάω από που είσαι και μου απαντάει Κολομβία. Ενα "ωχ" τεράστιο βρυχήθηκε μέσα μου, αλλά είπα, εδώ που ήρθαμε, ας παίξουμε. Και ξεκινάνε...τα γνωστά σε όλους μας. Πίπα απαράδεκτη, με τακτικές διακοπές για μαλακία με το χέρι και άλλες τακτικές διακοπές για να με ρωτήσει αν θα βάλει σκούφο. Ευτυχώς δεν ξέρει Ελληνικά, οπότε ένα καντήλι τύπου "Μη με κόβεις γαμώ £$%%@" δεν το πιασε. Με τα πολλά, και αφού μου ροκάνισε το δεκάλεπτο και με μαύρισε, μου τον σήκωσε. Και ναι, ο νόμος του Μέρφυ χτύπησε. Για την ακρίβεια, χτύπησε την πόρτα η τσα2. Με κοιτάει η τύπισσα απορημένη και της γαβγίζω ένα No Way. Tη στήνω στα 4 και αρχίζω όσο πιο δυνατές πουτσιές για να χύσω, γράφοντας στ αρχίδια μου και την τσατσα και την τύπισσα που κάτι έλεγε στα Ισπανικά, Κολομβιανά, μάλλον ότι έληξε ο χρόνος. Τα ριξα, τραβήχτηκα και σκουπίστηκα. Αυτή έφυγε αμέσως, εξαφανίστηκαν και τα social και τα προσχήματα και βγήκε γυμνή στο χωλ με τα τζελ και τα μωρομάντηλα στα χέρια τρέχοντας προς το κουζινάκι κι εγώ απο πίσω της βγήκα βρίζοντας. Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε οι άλλοι Μύστες για τις Λατίνες, θα με ενδιέφερε να τοποθετηθείτε, προσωπικά δεν ξανα ασχολούμαι.

Αφου ανακοινώθηκε από την τσα2 ότι η Εμμανουέλλα, το στραγκιστίρι της Φώκαιας, επιστρέφει από την επόμενη εβδομάδα, καταθέτω εδώ περιληπτικά εντυπώσεις απο τις περσινές συνεδρίες. Είναι Αλβανίδα αλλά δηλώνεται Ουκρανή, ετών 30. Κάνει από τις καλύτερες πίπες στη Φώκαιας. Την είχα πάρει 2 φορές μόνη και μια φορά παρτούζα με Αννίτα, στον όροφο, και ήταν το άσπρο και το μαύρο. Τι να πιάσει το τσιμπουκάκι της Αννίτας μπρος στη ρουφήχτρα Εμμανουέλλα. Δε βιάζεται στο δωμάτιο, κάνει τσιμπουκι αργό και βασανιστικό, είναι πιο αποτελεσματική και απο τους γερανούς της Express Service, σηκώνει τα πάντα. Ελαφρύ σκαρί, κουμαντάρεται εύκολα, δουλεύει πολύ καλά cowgirl. Καλό χειμώνα και καλά γαμήσια στους συναγωνιστές.