Κριτικές από Geroxekoutis

Κάθοδος στα Βεργάδικα απόψε γύρω στις 11:30 για έναρξη της φθινοπωρινής κυνηγετικής περιόδου και βέβαια όταν μιλάμε για Βέργας μιλάμε για Σαμπίνα. Ατυχώς, αν και έσκασα με την έναρξη της βάρδιας, κάποιος Μύστης την είχε ήδη καπαρώσει για μισή ώρα. Όπως βγαίνω, ακούω από το υπόγειο το γέλιο της Τίνας. It was meant to happen!
Συνήθως η Τίνα εργάζεται στην απογευματινή βάρδια, 6 - 11. Πρόκειται για μια 30χρονη Αλβανίδα, με άριστα Ελληνικά, Τοξότης στο ζώδιο για όσους ασχολείστε, όμορφο πρόσωπο, σφιχτή μικρή κωλοτρυπίδα (δε δίνει) και μεγάλα φυσικά βυζιά. Μπαίνω, εξαιρετική εγκάρδια υποδοχή, δυο λόγια στο διάδρομο τύπου "πως περάσαμε φέτος το καλοκαίρι" , κατάθεση του Κυανού Οστράκου στην ιδία και βούρ στο δεύτερο δεξιά δωμάτιο. Έρχεται μετά από 2 λεπτά, συνεχίζουμε το social ενώ αρχίζω να γλύφω τις βυζάρες της. Φοράει το κοτσιδάκι του πολέμου και με αρχίζει μια πίπα του θανατά a capella con molto passione. Για πότε τον σήκωσε, για πότε τον τουμπάνιασε (Η Τίνα μου τον έχει σηκώσει στο παρελθόν υπό δύσκολες συνθήκες, μετά απο μεθύσι, μετά απο γαμήσι, μετά απο οδήγηση στην Εθνική 5 ώρες, η πίπα της δεν αστειεύεται). Στάση πρώτη Ιεραποστολική, για να γλύφω τις ρώγες της (δεν επιθυμεί φιλιά προς το λαιμό γιατι γαργαλιέται), στάση 2 πισωκολλητό, όπου γκάζωσα μέχρι την κατάθεση ψυχής.
Γενικά: υπερβήκαμε αρκετά το 10λεπτο, η τσατσα δεν ενόχλησε αν και στο σαλόνι ακούγονταν ομιλίες. Εχουν προστεθεί κάποια φωτάκια νέον πράσινα στο χώρο της υποδοχής που δίνουν μια αίσθηση ανακαίνισης (της πούτσας). Το πάρκινγκ όπως πάντα εύκολο στην περιοχή.
Τίνα εγγύηση για άλλη μια φορά.

Τη Μισέλ τη γούσταρα απο τη Λιοσίων.Μάλιστα ένα βράδυ την πήρα, αλλά ο Johnie Walker που έκοβε βόλτες στο στομάχι μου είχε άλλη άποψη. Καταστροφή. Ετσι, μου έμεινε απωθημένο να την πηδήξω και στενοχωρήθηκα όταν έμαθα οτι πήγε στην πατρίδα της. Και να την μπροστά μου, γελαστή, φρέσκια, μετά απο πολύ καιρό, μια μεταμεσονύχτια βάρδια στη Λιοσίων. Με θυμήθηκε. Της λέω "δε ρισκάρω να ξαναπάθω τα προηγούμενα, όταν σε ξαναπάρω θα σε σκίσω". Γέλασε και καληνυχτιστήκαμε. Περνάω το άλλο απογευμα, και για καλή μου τύχη μου λέει η τσατσα οτι εκεινη τη στιγμή βρίσκετε στη Σπύρου Πάτση. Φεύγω σανιδωτός, χτυπάω κουδούνι, δίνω τα 30 αργύρια και την περιμένω. Μπαίνει χαμογελαστή αλλά αρχικά επιφυλακτική, της λέω "ξέχνα το προηγούμενο σήμερα θα φύγουμε γελαστοί". Και πλακωνόμαστε σε κάτι φιλιά, της γλύφω τις ρώγες και μου πιάνει τον πούτσο ασκούφωτο και αρχίζει ένα τσιμπουκάκι αέρινο, "ευγενικό". Σε 2 λεπτά με έχει ετοιμάσει. Την ξεκινάω με ιεραποστολικό, γιατι έχει φατσούλα πολύ γλυκιά, μετά την φέρνω απο πάνω και τέλος στα 4. Πολύ καλή αντοχή, ωραία αίσθηση, ούτε στενή ούτε περάστε κόσμε, το δεκάλεπτο είχε περάσει και η τσατσα μας άφησε να παίξουμε μπαλίτσα. Επιτέλους! Το απωθημένο είχε γίνει...ωθούμενο! Δεν κάναμε και κανένα τρομερο γαμήσι, αλλά φύγαμε και οι 2 γελαστοι, που ήταν ο σκοπός της συνεδρίας. Ισως ξανα τιμηθεί στο μέλλον.

Ενδεικτική ημερομηνία, βραδινή ζώνη, περίμενα κολλητό που πιστόλιαζε στο Λ73 και λέω δεν ξαλαφρώνω κι εγώ.....Μπαίνω Βέργας το πιο ήσυχο έδειχνε το 3. Ανοίγω και με υποδέχεται η Μάρτα. Γλυκύτατο προσωπάκι, βυζουλίνο πολύ γλυκό και πλούσιο, και παιδικό χαμόγελο. Αμέσως δίνω το μπλε παράβολο και περνάω. Ερχεται σε 5 λεπτά. Πραγματικά, πολύ ευγενική, φιλική, γελαστή. Με ξεκινάει με ακαπέλλα πεοληχεία, αντάξια της Ρώσσικης Σχολής. Οπως είναι μικρόσωμη, την ανεβάζω cowgirl και μετα στα 4 για κάρφωμα μέχρι εσχάτων. Ανθεκτική, απο κάποιο σημείο και μετά έδειχνε να το γουστάρει. Αν και προφανώς δεν κοίταζα ρολόι ειμαι σίγουρος οτι περάσαμε το 10 λεπτο αρκετά. Η τσατσα δεν ενόχλησε ποτέ. Μετά τα πυροτεχνήματα, η Μάρτα έμεινε για 2-3 λεπτά ακόμα στο δωμάτιο, πάντα γελαστή και φιλική. Σίγουρα θα προτιμηθεί ξανά.

Ενδεικτική ημερομηνία, κατεβαίνω στην υπόγα, αναζητώντας ένα καλό τσιμπουκάκι για να πάω για ύπνο ευτυχής. Μου προτείνει η τσατσα την κλαούντια, "το μιλάει το σπορ" μου λέει και έτσι με περνάει στο δωμάτιο που ειναι σαν υπόγειος χώρος σε καίκι. Ολα τα φώτα ανοιχτά, απ έξω φασαρία, air condition ανύπαρκτο. Ερχεται κάποια στιγμή λοιπον η Κλαούντια, της εξηγώ τη θέλω και μου αρχίζει το πιο ξεφτιλισμένο τσιμπούκι για φέτος που μου έχει τύχει. Λίγο αερόπιπα, λίγο να κλέψουμε ανάσες, λίγο διαλείμματα, τα έχω πάρει κι εγώ για την φόλα που αρχίζει να διαγράφεται, και προσπαθώ να την καθοδηγήσω με τα χέρια, πιάνοντας της το κεφάλι. Αυτό την εξαγρίωσε, με αγριοκοίταξε και ξεκίνησε μια πίπα τουλάχιστον πιο γρήγορη με αποτέλεσμα αργά, πολύ αργά, γιατι είχα εν τω μεταξύ θυμώσει και αποσυντονιστεί, να σηκώνεται. Μετά κόπων και βασάνων, είμαι έτοιμος, περνάω καπότα, και.....χτυπάει η τσατσά την πόρτα. Κι εκεί έδειξε όλη τη σκατοσύνη της η τύπισσα. Μου είπε ένα στεγνο 'sorry" και έφυγε αφήνοντάς με, με το σκουφωτό πουλί στο χέρι! Ανταπάντησα κι εγώ και σε αυτή και στην τσατσα σε άπταιστον Γαλλικήν και δη με accent "docklands" αλλά δεν τα μεταφράζω γιατι δικαίως θα φάω μπαν απο τον αδμην, Μακριά συναγωνιστές.

Βραδινές καύλες με έσυραν στη Φώκαιας, όπου ξεκίνησα την έρευνα αγοράς. Τίποτα σπουδαίο, ούτε για ανακύκλωση οι περισσότερες, οπότε πήγα στη σίγουρη λύση της Ναταλί, που ειναι εγγύηση δεν κοροιδεύει. Οταν μπήκα ήταν μια ομάδα πιτσιρίκια και η τσατσα τα έδιωχνε. Με πιάνει η Ναταλί και με πηγαίνει μέσα με τη μία. Με αφήνει να φρεσκαριστώ και έρχεται σε 2 λεπτά. Λίγα αμοιβαία κοπλιμέντα στα αγγλικά και μετά με ξεκινάει μια πιπάρα χωρίς χέρια. Τον γραπώνει στο στόμα της και τον αρχίζει ένα ρούφηγμα που μου τον τουμπάνιασε μέσα σε 2 λεπτά. Μου φοράει σκούφο, ανοίγει τις ποδάρες της και μου δείχνει το ορθάνοιχτο μουνί της. Την αρχίζω ένα δυνατό ιεραποστολικό αλλά επειδή γούσταρα να την καρφώσω ακόμα πιο δυνατά, τη γυρίζω στα 4, έτσι ώστε να βλέπουμε τις φάτσες μας στον καθρέφτη και την αρχίζω κομπρεσσερ, κωλοσκάμπιλα και Χριστοπαναγίες. Κατάλαβε τι έλεγα και γέλαγε. Δεν άρχισαν να έρθουν τα πυροτεχνήματα. Μου τον καθάρισε με το μωρομάντηλο, φιλάκι και στα 2 μάγουλα, έβαλε το πορτοκαλί της δύχτι, πάρκαρε τις ρωγες σε σημείο που να προεξέχουν απο το δύχτι, έβαλε τα πορνοτάκουνα και βγήκε γελαστή. Είναι μια εγγύηση η εργάτρια και συντρόφισσα Ναταλί.

Οι απο πάνω κριτικές θεωρώ ότι αδικούν την Αλεξάνδρα, εκτός και αν πρόκειται για συνωνυμία. Η Αλεξάνδρα που εργάζεται αυτό τον καιρό στο εν λόγω ίδρυμα είναι μια Ρωσσίδα ετών 23, τσουποτό κοντοπούτανο που έχει 3 πολύ δυνατά σημεία: Πανέμορφο πρόσωπο, αυτοπεποιήθηση στυλ "μαζί μου θα γαμηθείς καλά" και το κυριότερο τσιμπούκι ασύλληπτο. Οι εναλλαγές deapthroat, αργό βασανιστικό, το ξαφνικό πέρασμα από τις μπάλες, η εναλλαγή στη χρήση γλώσσας και χειλιών την ανάγει σε κορυφαίο τσιμπουκολεβιέ, ισάξιο της Εμαννουέλας που δουλεύει παραδίπλα, Φώκαιας και Αχαρνών στο πατάρι. Σήμερα την πήρα για 4η φορά, και επιβεβαιώνω ότι το κορίτσι ειναι εγγύηση. Η τσατσά μου είπε οτι σε καλές βραδιές κάνει και 50 ραντεβού, ο κόσμος έχει αρχίσει να τη ζητάει. Ετσι, απο σήμερα έφεραν και μια μικρή, μικρογραφία της Αλεξάνδρας, γύρω στα 20, που ειναι στην ιδια λογική, τσιμπουκόφατσα, γλυκά βυζάκια κλπ, (θα δοκιμαστεί προσεχώς). Κοντολογίς, ο Οικος τούτος της Ηδονής, προσφέρει αυτό τον καιρό μια ανακουφιστική λύση, σε εξαιρετικά ωράρια (6μμ-6πμ) για τους αναζητούντες ευσπλαχνικό a capella πεοθηλασμό.

Στο περίπου η ημερομηνία, 3η βάρδια, μπαίνω απο περιέργεια, και ο Βούλγαρος τσάτσος μου παρουσιάζει την 20χρονη Ειρήνη. Πάρα πολύ όμορφη ομολογουμένως. Ομως....δεν υποψιάστηκα ο βλάκας, ότι με τέτοιο τεράστιο χτισμένο μαύρο νύχι, ΠΩΣ στο μπούτσο θα κάνει πίπα της προκοπής? Μπήκα σε ένα χώρο, ο Θεός να το κάνει δωμάτιο, μπίχλα. βρώμα, τρώγλη κανονική. Μπαίνει μετά απο λίγο η Ειρήνη, βαριεστημένη, ούτε καν κάποια τυπική χαιρετούρα, και πάει να βάλει καπό στον πεσμένο πούτσο. Της λέω οτι έχουμε συμφωνήσει στο σαλόνι ακάποτο τσιμπούκι, κάνει πως δεν καταλαβαίνει ούτε Ελληνικά ούτε Αγγλικά, κάτι μου λέει σε απαράδεκτο τόνο στα Βουλγαρικά και συνεχίζει να μου περνάει προφυλακτικό. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν ξεκινάει μια ψευτο αερο-δηθενόπιπα ξεκάθαρα κοροϊδεύοντας με, αφού είχε πάρει πλέον το 20άρικο. Σηκώνομαι νευριασμένος, πάω στον Τσάτσο, λέω τι έχει γινει. Ξαφνικά αυτός ξέχασε τα Ελληνικά του, και πόσο εξαιρετική είναι στο βαθύ λαρύγγι και παίζει ένα θέατρο του κώλου με την κοπέλα στα Βουλγάρικα, γιατί δεν με περιποιήθηκε. Αυτή είχε αράξει στον καναπέ και έβλεπε τηλεόραση. Μόλις ζήτησα τα λεφτά μου πίσω, ανοίγει η άλλη πόρτα και βγαίνει ο φουσκωτός της ομάδας. Μου δείχνει τα μπράτσα του και μου λέει "You out". Ηθικό Δίδαγμα Σύντροφοι Συναγωνιστές. Μεγάλο χτιστό νύχι? ΜΑΚΡΙΑ!

Το καλύτερο της περιοχής, δεν χρειάζεται να περιμένουμε πότε θα αδειάσει ο Βασιλάκης.
Τιμάται δεόντως και συχνά. Το προσωπικό πολύ ευγενικό, τα δωμάτια καθαρά, το πάρκινγκ αν και μικρό όλο και έχει θέση ελεύθερη.

Ενδεικτική ημερομηνία, κάποιο βροχερό βράδυ. Συνοδεύοντας κολλητό, θαμώνα του εν λόγω Ναού, λέω να δοκιμάσω την Εύα. 26 ετών, Ρωσσίδα, ψηλή, εντυπωσιακή, δε μπορεί -λέω- θα με κάνει τούρμπο. Μπαίνει μέσα με αγένεια 1000 καρδιναλίων, ρωτάει αν θέλω σκούφο, λεω όχι και κάπου εκει ξεκινάει το δραματάκι. Αγγαρεία η πίπα, κάτι μεταξύ αερόπιπας και δηθενόπιπας. Προσπαθώ να την καθοδηγήσω αρχίζει κάτι 'τσε" και κάτι μάλλον μπινελίκια στα Ρώσσικα. Της λέω ένα ξερό Thank you very much και σηκώνομαι. Ανταπαντά κάτι "Γαλλικά" στα Ρώσσικα, κι έτσι πήρα διαζύγιο απο το εν λόγω μαγαζι. Αη σηχτήρ με τις ψωνάρες που φέρνει.

3 φορές την έχω πάρει την 27χρονη Iταλίδα Anna, που δεν ξέρεις τελικά από πια μεριά τις Αδριατικής μας έρχεται και που φοράει έναν Καθολικό Σταυρό και ειναι παντρεμένη. Πολύ φλύαρη, λέει την ιστορία της ζωής της κάνοντας πίιπα, οπότε εικάζω ότι ειναι Ιταλίδα.
Στα του πεδίου. Πίπα ανάλογα με τη διάθεση και την παραίνεση του πελάτη. Μου έχει πει οτι την έχει πάρει ο ύπνος πάνω σε πίπα απο την κούραση. Σε εμένα δεν είχε τέτοια. Σώμα καταπληκτικό, γελαστή, αν της μιλήσεις όμορφα ανταποδίδει με τον τρόπο της. Αργεί πολύ να φορέσει τον σκούφο και ακόμα περισσότερο να βάλει τζελ στο μουνί της. Το μυστικό: "Κάνε γρήγορα, έχω πάρει φωτιά". Της αρέσουν τα κοπλιμέντα. Ειναι καλή στο απο πάνω, κουμαντάρεται εύκολα γιατι είναι ελαφριά. Στο πισωκολλητό ζορίζεται καμια φορά. Δεν είναι η περίπτωση που θα μείνει αξέχαστη, αλλά δεν ειναι και η στάνταρ φόλα. Πάνω στη φλυαρία της, αν της μιλήσεις καλά, θα περάσεις συμπαθητικά.

Μετά από αποτυχημένο τσιμπούκι της κακιάς ώρας στ αμάξι, εκεί ψηλά στον Υμηττό, από τύπισσα που και καλά με γούσταρε μήνες τώρα, λέω κρίμα να γυρίσω άχυστος σπιτι, παρκάρω Φώκαιας και αρχίζω την έρευνα αγοράς. Στο συγκεκριμένο τεραίν δεν είχα ξαναπαίξει. Μπαίνω, με καλησπερίζει ένας γκαίη τσάτσος ευγενέστατος, και μου παρουσιάζει τα Ρώσσικα Κανόνια! 27 ετών, με ματάρες, δεν το σκεφτηκα καθόλου, έδωσα το μπλέ όστρακο και μπήκα. Πρώτη παρατήρηση της κοπέλας "μαλακά" με τα βυζιά της. Οχι ζουλήγματα, όχι δόντι στο ρούφηγμα της ρώγας όπως μου επισήμανε. Μετά, με ξεκίνησε ακαπέλα πίπα αλλά, κάτι δεν πήγαινε καλά, συνέχεια με έκοβε. Της λέω "βάλε σκούφο και δείξε μου την αξία σου". Μου περνάει σκουφο και μου πέταξε τα μάτια στο τσιμπούκι. Αξιος πεοθηλασμός της Μεγάλης του Ξανθού Γένους Σχολής. Ετσι όπως με έκανε πέτρα, τη στήνω στα τέσσερα και αρχίζω κομπρέσσορα. Αντεχε άνετα, γερό σκαρί! Στο τέλος με τα πυροτεχνήματα, την ευχαρίστησα, με ευχαρίστησε και έφυγε γελαστή. Βγαίνοντας, ο τσάτσος μου είπε "ήθελα να γίνεις πελάτης μας, ελπίζω να το πέτυχα". Νομίζω το πέτυχε.