Κριτικές από Σεβασμιώτατος

Πέρασμα λοιπόν για πρώτη φορά μετά την επιστροφή της από το μετάξι. Ακόμη και κατά το σαλονάρισμα μπορεί κανείς να εισπράξει την αύρα της επιλεκτικής ντίβας που σε γενικές γραμμές εκπέμπει. Προς επιβεβαίωση μάλιστα, στο έλαχιστο σόσιαλ εντός του δωματίου, μοὺ εκμυστηρεύτηκε ότι έχουν υπάρξει φορές που δεν έχει καν κανει το κόπο να βγει στο σαλόνι, εαν αυτός για τον οποίο θα σαλονάρει δεν της αρέσει (παίρνει μάτι από τη κάμερα). Ο δὲ μύστης Σμύρνης μας είπε στο νήμα ότι γενικώς δεν βγαίνει πάντα στο σαλόνι.
ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΟΦΙΑ θα πω εγώ. But I digress...

Μόλις μπήκε στο δωμάτιο, αγκαλιαστήκαμε και ξεκίνησα το όρθιο μπαλαμούτι. Φάνηκε κάπως χαδιάρα διότι ενέδιδε αρκετά στο παιχνίδι μου, ενώ κάποια στιγμή μοὺ προέταξε το ένα μαστάρι της προκειμένου να το περιλάβω και κείνο. Κατεβαίνοντας όμως προς το καλογυαλισμένο μουνάκι της, ήρθε το πρώτο άκυρο. «όχι εκεί, έχει κρέμα». Περιττό να περιγράψω τη ξενέρα που έφαγα και με αφορμή το γεγονός, θα επαναλάβω -ανασκευασμένο- το διάσημο απόφθεγμα του μπαρουτοκαπνισμένου μύστη και ανυπέρβλητου μουνοζουμοπότη, Μήτσου (xxx):
Πορνοσυνεδρία άνευ αιδοιολειχίας === Θ. Λειτουργία άνευ Θ. Κοινωνίας!!!!
Συνειδητοποίησε και η ίδια την απογοήτευση μου και προσπάθησε να «επανορθώσει» υποσχόμενη ότι την επόμενη φορά θα με άφηνε… Ανέφερε επίσης ότι γενικώς δεν κάνει 69 καθώς και διάφορες αρλούμπες για τη καθαριότητα του μουνιού της, οι οποίες δεν πολυέβγαζαν νόημα. Όπως και να είχε δεν αισθάνθηκα κάποια δυσάρεστη οσμή από το σώμα της (μόνον τα μαλλιά της ανέδιδαν μια ελαφριά τσιγαρίλα, από το φουμάρισμα στο κουζινάκι υποθέτω). Τα ««προκαταρκτικά»» (γελάω) έκλεισαν με μένα όρθιο και κείνη καθιστή στο κρεβάτι να μου κάνει μια αδιάφορη, άτεχνη, ρηχή, διεκπεραιωτική, ~δίλεπτη, σκουφάτη αερόπιπα, χωρίς το παραμικρό αξιομνημόνευτο.

Μόλις ελευθέρωσε το στόμα της από τη μαλαπέρδα μου, την έπιασε η καύλα για σόσιαλ. Εγώ να της προτείνω στάσεις κι εκείνη να με ρωτάει διάφορα άσχετα για μένα, λες και θ’ ανοίξουμε κουμπαριά. Δεν έδωσα παραταύτα συνέχεια. Ύστερα από αυτή την ατυχή πλην σύντομη παρένθεση, μπήκαμε στο κυρίως μέρος το οποίο ξεκίνησε τελικά με doggy. Το στήσιμο της ήταν ΟΚ, αλλά το γράσο που είχε βάλει δεν με άφηνε να το ευχαριστηθώ. Προσπάθησα λίγο να την καβαλήσω μπας και η αίσθηση βελτιωθεί αλλά λίγα πράγματα. Έπειτα την γύρισα σε ιεραποστολικό, όπου στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα. Βοήθησαν βέβαια λίγο τη κατάσταση ορισμένα φιλιά σε μάγουλα και λαιμό καθώς και το χούφτωμα των βυζιών της, αλλά τίποτα το διαφορετικό, αναφορικά με την αίσθηση. Αφού είδα και απόειδα κι επειδή δεν θα τελείωνα ποτέ έτσι όπως πήγαινε η φάση, τη σήκωσα ολόκληρη επάνω μου κρατώντας την από τα κωλομέρια (είναι και ευκολοχείριστη, μιας και πρόκειται για στυλιάρι), ιδέα που ευτυχώς ψιλοέσωσε το ματσάκι. Την ανεβοκατέβαζα εγώ, με αποτέλεσμα να την καρφώνω όσο πιο δυνατά μπορώ και μέσα σε 2-3 λεπτά περίπου άδειασα. Κάτσαμε μερικά δευτερόλεπτα έτσι μέχρι να στραγγίξω και την προσγείωσα κατόπιν στο κρεβάτι. Έκανα και το workout μου .

Εν γένει λοιπόν η συνεδρία πλην της τελευταίας παραλλαγής δεν είχε κάτι το συναρπαστικό. Απόλυτη μετριότητα θα συμπλήρωνα. Παρατάυτα θα επιχειρήσω κάποια στιγμή μια επανάληψη, αφού γουστάρω πολύ τα πετιτοειδή, αλλά με χαμηλές προσδοκίες το μόνο σίγουρο.

Παραμονή: λίγο λιγότερο από τέταρτο, χωρίς ενόχληση (καθώς έφευγα είδα τη τσατσά να ανεβαίνει τα σκαλιά με μια !!φαντα!! (σίγουρα δικιά μας ) στο χέρι, οπότε για κάποιο μικρό διάστημα φαντάζομαι θα απουσίαζε. Ίσως και γι’ αυτό να μην είχα ενόχληση).

Αυτά μάγκες._

Μιας και τους τελευταίους μήνες η έλλειψη φρέσκου αίματος μας έχει οδηγήσει στο να γαμάμε συνεχώς τις ίδιες και τις ίδιες, σκέφτηκα ν’ αφήσω τη κυριακάτικη επιδρομή μου στα χέρια των συμπηδηχτών μου· και παρά τις περιορισμένες επιλογές που τους έδωσα δεν με απογοήτευσαν. «Με έστειλαν» στη Βίκυ, η οποία συνέτριψε τις υπόλοιπες στη σχετική ψηφοφορία που διεξήχθη στο νήμα (απ’ όπου και ο τίτλος της κριτικής). Είναι εμφανές πως πρόκειται για αρκετά αγαπητή κορασίδα στους μπουρδελαίους -και διακαιολογημένα νομίζω- διότι είναι από τις ελάχιστες της πλ. Βικτωρίας που συνδυάζει καλή εμφάνιση και αξιοπρεπείς επιδόσεις.

Έχω πλέον ξεχάσει πόσες φορές την έχω γαμήσει, ωστόσο κάθε συνάντηση μαζί της κρύβει ερωτηματικά σχετικά με το αν αυτή θα κυλήσει σύμφωνα με τα γούστα μου, μιας και η διάθεση της έχει κάποια σκαμπανεβάσματα. Παρόλαυτά η τελευταία μου επίσκεψη ξεκίνησε με πολύ καλούς οιωνούς, αφού τη πέτυχα ολομόναχη και σε άδειο σαλόνι να με υποδέχεται με χαμόγελο. Αγκαλιαστήκαμε και τη ρώτησα που είναι η υπηρέτρια, για να πληρώσω. Μου απαντά ότι δεν είναι εκεί και της έδωσα τα λεφτά αφού της υπενθύμισα να μη βάλει γράσο πριν μπει στο δωμάτιο. «Δεν βάζω, σε ξέρω εσένα» ανταπαντά και μπαίνω για πρόχειρο πλύσιμο.

Στα προκαταρκτικά με τη συγκεκριμένη τα πράγματα πάνε σχεδόν στον αυτόματο. Ενώ παλαιότερα μου έλεγε κατευθείαν «relax» και μου έδειχνε το μαξιλάρι, πλέον ξέρει ότι γουστάρω να ξεκινάω εγώ το παιχνίδι. Συνεπώς σφύριξα έναρξη με ένα αρκετά παιχνιδιάρικο γλειφομούνι το οποίο έδειχνε κι εκείνη να απολαμβάνει. Δεν έχασε την ευκαρία μάλιστα να κάνει και καναδυό περάσματα από τη κλειτορίδα της με τα δάχτυλα της, όσο την έγλειφα. Στη συνέχεια της έκανα πάσα για μια σχετικά καλής ηδονικότητας πίπα (με κράνος, κατόπιν προτροπής μου). Ξεκίνησε πρώτα αποκλειστικά με γλώσσα (μου τεντώνει την ούτσα το συγκεκριμένο τσιμπουκο-feature), περνώντας από μπάλες και γύρω περιοχή και κλείνοντας τον μίνι πρόλογο με λίγα ρουφήγματα στις πρώτες. Η συνέχεια δεν με εντυπωσίασε ομολογουμένως, ωστόσο ήμουν ήδη σχεδόν πλήρως ετοιμοπόλεμος. Δύο βασικά αρνητικά που βρίσκω γενικώς στη πίπα της είναι ότι χρησιμοποιεί πάρα πολύ χέρι και δεν επιχειρεί καν deeps.

Σε ό,τι αφορά το κυρίως σεξ δεν υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Περιοριστήκαμε σε ένα doggy ήπιου τέμπο για κανένα 5λεπτο περίπου και τέλος σε ιεραποστολικό κατά το οποίο αύξανα σιγά-σιγά ταχύτητα μέχρι που το γκάζι «χτύπησε πάτωμα» λίγο πριν το στράγγισμα. Η αίσθηση στα 4 ήταν πραγματικά εξαιρετική, ένοιωθα έντονα τριβή και αντίσταση, ωστόσο χάλασε κάπως στο ιεραποστολικό μιας και το μουνάκι της έγινε αναμενόμενα πιο υγρό. Πριν κλείσω, να επισημάνω το ονειρικό της στήσιμο στο ιεραποστολικό όπου είχε τα πόδια της κυριολεκτικά ορθάνοιχτα και τα χέρια της, σχεδόν κατά το μεγαλύτερο μερος του, πότε στη ράχη μου και πότε στα κωλομέρια μου, ενώ δεν έλειψαν και μερικά φιλιά σε λαιμό και μάγουλα.

Έκατσα μέσα ένα γεμάτο τέταρτο (σάμπως υπήρχε και κανείς για να ενοχλήσει…;)
Αυτά βρόντηδες._

Ελλείψει επιλογών και με τα νεύρα ψιλοτεντωμένα εξαιτίας μιας φόλας που προηγήθηκε στο προοίμιο της τσάρκας, αποφάσισα να υποπέσω πάλι στις μισητές σε όλους καταδρομικές. Σειρά λοιπόν αυτή τη φορά είχε η Άντρεα.

Για τους μη γνωρίζοντες, μιλάμε για μια μελαχροινή, μελαμψή (duh) Βενεζουελάνα, με αρκετά ωραίο πρόσωπο, μέτριο σώμα στο οποίο διακρίνει κανείς αρκετά παραπανίσια κιλά (που θεωρώ ωστόσο ότι ακόμα δεν την χαλάνε) και απίστευτες φυσικές βυζάρες που δεν χορταίνεις να γλείφεις.

Μπήκε γρήγορα στο δωμάτιο πριν καλά καλά προλάβω να τελειώσω το ντουζ, όμως μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είχα τα βυζιά της στο στόμα μου. Απίστευτα φυσικά ~3άρια μαστάρια που θα μπορούσα να κάθομαι να τα θηλάζω και να τα πασπατεύω για ώρες. Μετά τις βυζάρες της, τη σκυτάλη έλαβε το μουνάκι της που, όπως είναι λογικό, δεν έχασα την ευκαιρία να περιποιηθώ. Πεντακάθαρο και χωρίς ίχνος τρίχας να σημειώσω. Καθ’ όλη τη διάρκεια του σπατουλαρίσματος είχε τα χέρια της στα μαλλιά μου και με διάφορες κινήσεις της, με καθοδηγούσε ανάλογα με το σημείο που ήθελε να εστιάσω. Επίσης. είχε κλείσει αρκετά τα πόδια της, πιέζοντας (ή μάλλον κλειδώνοντας) έτσι το κεφάλι μου, ενώ όταν έβαλα μέσα την άκρη της γλώσσας μου, μοὺ το έπιασε και με τα δύο χέρια, και το ωθούσε όλο και περισσότερο πιο μέσα της. Μου έκαναν εντύπωση οι συνεχείς αναστεναγμοί της και γενικώς η όλη (θετικότατη) ανταπόκριση της στο γλείψιμο. Δεν παρέπεμπε σε θέατρο, αλλά δεν παίρνω κι όρκο...

Δεν κρύβω πως θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρα να «συνομιλώ με το λειράκι της», αλλά η ώρα πέρναγε κι ήθελα και να τη γαμήσω. Μόνη μου σκέψη ήταν να μην εξαφανιστούν από το οπτικό μου πεδίο (κι απ’ τις παλάμες μου) τα βυζγιά της. Συνεπώς... ιεραποστολικό «μέχρι η τσατσα να μπουκάρει μέσα» κατέληξα στο μυαλό μου. Μου πασάρει καπότα και καθώς τη φοράω, τη βλέπω να πιάνει το γράσο. Της λέω δεν θέλω να βάλεις καθόλου (νο, νάδα, είπα ό,τι σπανιόλικα ήξερα). Μου απαντά «ον ποκίτο», λίγο λογικά εννοούσε και μου έδειξε τη μικρή ποσότητα στις άκρες των δακτύλων της. Μλκες, αλήθεια, ήταν η μοναδική φορά που άκουσα τη φωνή της. Μουγγοθοδώρα ολκής (όνειρο!). Μη μακρυγορώ, όλο το υπόλοιπο σκηνικό όδευσε με μένα από πάνω να δίνω πόνο σε γρήγορο τέμπο (μου έκανε μια παρατήρηση στα πρώτα δευτερόλεπτα να ρίξω παλμό, αλλά επανήλθα ταχύτατα) και με τα χέρια μου πότε στο κρεβάτι, πότε στα μαστάρια της. Κάποια στιγμή βέβαια χαμήλωσα κορμό και πέρασα το ένα χέρι μου πίσω από το σβέρκο της, αγκαλιάζοντας την και φέρνοντας το πρόσωπο μου δίπλα από το δικό της, ενώ παράλληλα εκείνη άνοιξε διάπλατα τα πόδια της και αφού σε κάποια στιγμή με αγκάλιασε, με πίεζε να κολλήσω κι άλλο επάνω της. Σ’ αυτή τη μικροπαραλλαγή ανταλλάξαμε και 2-3 φιλιά σε λαιμό/μάγουλα μέχρι που ήρθε το τέλος (εντός κάλτσας). Να προσθέσω ότι το μουνάκι της ήταν αρκετά στενό και παρά τη πρέζα λιπαντικού που έβαλε, η αίσθηση ήταν εξαιρετική.

Fun πορνο-fact: Όταν τελειώσαμε, μου πέταξε ένα μωρομάντηλο το οποίο προσγειώθηκε χωρίς να το προσέξει πάνω στην ολόρθη ακόμη ούτσα μου. Ήταν σα σημαία πάνω σε κατάρτι. Της το δείχνω και γελάσαμε αμφότεροι. Έπειτα, αγκαλιά φιλί στο μάγουλο και δρόμο.

Συμπερασματικά, μια πολύ ικανοποιητική συνεδρία η οποία κύλησε κυριολεκτικά ΣΤΗ ΜΟΥΓΓΑ. Και δεν με ενόχλησε καθόλου, ίσα ίσα που το απόλαυσα μπορώ να πω.

Το πρόσωπο και οι βυζάρες της αποτελούν αναμφίβολα τα δυνατά της σημεία. Συγκεκριμένα στο πρόσωπο θα έβαζα 7. Το σώμα της όμως θέλει δουλειά. Είναι στο στάδιο του πλαδαρού και θεωρώ κρίμα να το αφήσει στη τύχη του.

Έκατσα μέσα ένα γεμάτο τέταρτο χωρίς καμμία ενόχληση.

Μετά από καμμιά 10αριά κούπες κρασί και 2-3 σφηνάκια ρακή, κατάφερα να ψήσω 2 φίλους μου να κατεβούμε στο μαγαζάκι (~2.30 ξημερώματα) με σκοπό αφενός να «επιθεωρήσω» το ρόστερ και αφετέρου να γαμήσω.

Δυστυχώς τα πράγματα βαδίζουν προς διάλυση. Αν και είχα να κατέβω αρκετά χρόνια, ποτέ δεν θυμόμουν το συγκεκριμένο κωλόμπαρο σε τέτοια παρακμή. 3 γκόμενες όλες – όλες, οι οποίες βρίσκονται κιόλας σε καθημερινή βάση εκεί (απ’ ό,τι μου είπε μία εξ’ αυτών). Μ’ άλλα λόγια σχεδόν ανύπαρκτο rotation.

Η υπόλοιπη πελατεία απαρτιζόταν από έναν τύπο ο οποίος χαμουρευόταν για ώρα με 1 από τις 3 κορασίδες (την οποία δεν κατάφερα τελικά να δω), 2 μεσόκοπες σαβουροθείτσες από κανένα γύρω χωριό φαντάζομαι και μια παρέα πιτσιρικάδων που λογικά πήγαν μόνον για μάτι.

Για να μην μακρυγορώ λιγό αργότερα αφότου κάτσαμε, ήρθαν τα 2 εναπομείναντα μουνιά στη παρέα μας για κέρασμα και καυλάντα. Μιας και ήμουν ήδη αρκετά πιωμένος δεν συγκράτησα ονόματα, ωστόσο η μία συστήθηκε ως ρωσσίδα (ξανθιά σαραντάρα milf) και η άλλη ως ρουμάνα (μελαμψή μελαχρινή κοντούλα 25άρα). Το όνομα της ρουμάνας πρέπει να ήταν Μαρία αλλά δεν παίρνω κι όρκο.

Το show εξίσου μέτριο και αρκετά σποραδικό. Στην ουσία ανέβαιναν κατά διαστήματα κι έριχναν κάνα κωλοχτύπι μαζί με 5-6 πιρουέτες στους στύλους για περίπου 1 λεπτό, όσο διαρκούσε δηλαδή το στριπτιζοτράγουδο που τους έβαζε ο dj. Η μικρή ρουμάνα βέβαια πρόσθετε και κάτι περίεργα αεροπλανικά πάνω στα μαρκούτσια ρίχνοντας παράλληλα κοφτές λάγνες ματιές στη παρέα.

Με το ρουμανάκι λοιπόν αναπτύχθηκε αρκετά καλή χημεία και έτσι καυλωμένος όπως ήμουν δεν άργησα να της προτείνω να περάσουμε στα ενδότερα. Το δωμάτιο στο οποίο μπήκαμε ήταν μικρό, ενώ διέθετε μια υποτυπώδη ντουζιέρα κι ένα νιπτηράκι. Στα θετικά το ότι πριν ξεκινήσουμε έστρωσε ένα καινούργιο σεντόνι στο κρεβάτι και έκανε κι εκείνη ένα γρήγορο ντουζάκι.

Το ματς ξεκίνησε με μπόλικα φιλιά και χάδια καθώς κι ένα αρκετά εκτενές 69 κατά το οποίο απόλαυσα το στενό μουνάκι της. Η πίπα της ήταν σκουφάτη και σχετικά τίμια. Αρκετές εναλλαγές στο τέμπο, λίγο χέρι, παιχνίδια με γλώσσα, ενώ δεν έλειψαν και ορισμένες προσπάθειες για deep.

Στο β’ μέρος του αγώνα παίχτηκαν 2 στάσεις. Πρώτα cow, στο οποίο το κορίτσι έδωσε ρέστα. Κοπανιόταν με λύσσα (αν και δεν ρώτησα, πρέπει να είχε να γαμηθεί καιρό) και χωρίς το παραμικρό κλέψιμο μέχρι που κουράστηκε και μου ζήτησε να αλλάξουμε στάση. Με μισή καρδιά την γύρισα σε ιεραποστολικό όπου έδωσα κι εγώ με τη σειρά μου μπόλικο πόνο. Το τελείωμα ήρθε μέσα της και μόλις στράγγιξα, αράξαμε στο κρεβάτι για λίγο σόσιαλ και μερικές ακόμη αγκαλιές/χάδια (ρομαντικό κορίτσι).

Συμπερασματικά τα λεφτά είναι αναμφίβολα πολλά για τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Επίσης βλέπω αδύνατο να αποφύγει κανείς έστω ένα κέρασμα διότι αν φάνε εξ’ αρχής άκυρο, ούτε που ξαναπλησιάζουν τα τραπέζια. Να τονίσω εντωμεταξύ πως στο δωμάτιο έκατσα για περίπου μισή ώρα, ενώ το προβλεπόμενο απ’ ότι μου είπε πριν η κοπέλα ήταν 20 λεπτά. Από την άλλη, δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική για σεξ στην ευρύτερη περιοχή του νομού, με εξαίρεση ίσως ένα στούντιο που μου είπαν κάποιοι ντόπιοι ότι έχει ανοίξει. Τρέχα γύρευε...

Κόστος ποτού: 20€
Κόστος πριβέ: 50€
Κόστος για μια πιστολιά (~20´): 80€

Ως γνωστόν η κατάσταση στα πηδηχτήρια βαίνει σιγά σιγά στο απροχώρητο αναφορικά με την εμφανισιακή ποιότητα των κορασίδων που έχουν απομείνει. Αν δὲ συνυπολογίσει κανείς και τις ξαφνικές απουσίες ορισμένων από αυτές, κάθε τσάρκα πλέον συνοδεύεται από μπόλικα διλήμματα, δεύτερες σκέψεις και 2 με 3 -το πολύ- αξιαγάμητα κορίτσια ανά βάρδια.

Ένα απ’ αυτά τα κορίτσια της απογευματινής βάρδιας (ενίοτε και πρωϊνοαπογευματινής γιατί υπάρχουν φορές που πιάνει από πρωί) είναι και η Κορίνα. Γνωστή φυσικά στους «παροικούντες την Φυλής» μιας και είναι από τις ελάχιστες αξιοπρόσεκτες παρουσίες σε ολόκληρο το μπλοκ. Για όσους δεν έχει τύχει παρόλαυτά να την δουν, πρόκειται για ένα καστανομάλλικο ~21χρονο πετιτάκι από Ρουμανία με 1,5άρι βυζί και 2 χαρακτηριστικά ταττού, ένα στο δεξί κωλομέρι και ένα στην αριστερή κλείδα. Ένα τίμιο, κοντολογίς, 6,5άρι – 7άρι με έντονα τα βαλκανικά στοιχεία στο πρόσωπο της, το οποίο σε γενικές γραμμές θα χαρακτήριζα μέτριο.

Συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου πριν από κάποιο διάστημα, έχουν γραφτεί λίγες ακόμη αξιολογήσεις που τονίζουν τις κακές υπηρεσίες και την ενίοτε μέχρι και τραγική συμπεριφορά της με τις διάφορες αναφορές να είναι εν πολλοίς ορθές, αφού κάνει απλό, σχεδόν αποστειρωμένο, πρόγραμμα, είναι γενικώς βαριεστημένη στο δωμάτιο και αποπνέει μια μυρωδιά ξεπέτας που σου «έρχεται στη μύτη» με το που πατάει το πόδι της στο δωμάτιο. Δεν έχει επίσης παραλείψει να ξεστομίσει σε άλλους συναγωνιστές αδιανόητες χοντράδες όπως «να χύσεις γρήγορα γιατί έχω κι άλλα δωμάτια μετά». Όλα αυτά εύκολα οδηγούν κάποιον είτε στο να τη μαυρίσει τελείως ή τουλάχιστον να την αφήσει κοντά στο πάτο της λίστας κατά τις πορνοεπιδρομές. Ωστόσο σε μια προηγούμενη μου τσάρκα στην οποία όλες σχεδόν οι (ελάχιστες) αξιόλογες παρουσίες ήταν απούσες, είπα να ξαναρίξω μια ζαριά μαζί της έπειτα από μια σουρεάλ κουβεντούλα που είχαμε με μένα κι έναν συμμύστη (παλαιό μέλος) στο δρόμο, ενώ εκείνη απτόητη μας καυλάντιζε από το παραθύρι του 65Α καλύπτοντας τα βυζιά της με τη κουρτίνα του παραθύρου. Όπως το ακούτε μάγκες. Παραθυράτο ψηστήρι!!

Οι εντυπώσεις μου τη πρώτη φορά ήταν αρκετά θετικές (θα αναπτύξω εν τάχει) και είπα να ξαναπάρω το ρίσκο μιας και όπως προανέφερα οι επιλογές είναι αφενός πρωτοφανώς περιορισμένες και αφετέρου η συγκεκριμένη ταιριάζει πολύ στα γούστα μου. Επειδή όμως βαριέμαι να γράφω ξεχωριστές κριτικές, σκέφτηκα να τις συρράψω σε μία όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη, με δεδομένο ότι και οι 2 συνεδρίες κυμάνθηκαν σε παραπλήσιο μοτίβο. Άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι και τις 2 φορές τη πέτυχα αρκετά χαλαρή χωρίς να την περιμένει συνάδελφος σε άλλο δωμάτιο.

Το σαλονάρισμα της απαιτεί λίγη προσοχή σε όσους δεν την ξέρουν, διότι είναι αρκετά «επιθετικό» και εμπεριέχει μπόλικο παπά προκειμένου να σε ψήσει να περάσεις στο δωμάτιο. Εντωμεταξύ, δεν είναι λίγες οι φορές που επαναλαμβάνει τη γνωστή ηλίθια -μες το νάζι- ερώτηση προς τους πελάτες «μωρό μου θα περάσεις»; τη δεύτερη φορά που πέρασα τη τρόλλαρα και γέλαγα επαναλαμβάνοντας την ατάκα κοιτώντας την. Φάνηκε να ψυχαγωγείται με την αναπαράσταση μου μιας και γέλασε και η ίδια.

Και οι δύο συνεδρίες ξεκίνησαν με τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο. Ακατάπαυστο χούφτωμα και γλύψιμο των μικρών βυζιών της για περίπου 1-2 λεπτά σε εναλλαγές με χάδια και φιλιά σε λαιμό και μάγουλα. Τη δεύτερη μάλιστα φορά την σήκωσα και την έφερα επάνω μου όπου απόλαυσα τα στητά της βυζιά (σε αντίθεση με τη mainstream τάση, γουστάρω περισσότερο τις μικρές βυζοδιαστάσεις) πρώτα καθιστός και σε δεύτερο χρόνο, ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Αφότου ξάπλωσα προχώρησα σε γλειφομούνι, στην ενδεδειγμένη φυσικά στάση για τα λεπτεπίλεπτα μοντελοπιπίνια της κατηγορίας αυτής, δηλαδή καθήμενες στο στήθος μου και με τα πόδια ορθάνοιχτα. Στη συνὲχεια απόλαυσα μια λίγο πιο βελτιωμένη σε σχέση με τη πρώτη φορά, ακάποτη (κατόπιν ερώτησης) πίπα, η οποία παραταύτα χρήζει σημαντικής βελτίωσης. Η βασική γενικότερη διαπίστωση σε ό,τι αφορά το κλαρίνο της, είναι ότι μέσω αυτού προσπαθεί να σε κάνει να τελειώσεις, επομένως οι κινήσεις της είναι αρκετά απότομες και άτσαλες, ενώ εφαρμόζει πολύ σφιχτά το χέρι της και τα χείλια της πάνω στη μπούτσα. Ο ρυθμός της μόνιμα γρήγορος και όσο ρουφάει πετάει και ορισμένα χαμηλόφωνα μουγγρητά. Αν και μ’ αρέσει το πιο ζωηρό τσιμπούκι, της είπα να χαλαρώσει λίγο γιατί ποιος τρέχει μετά να γυρεύει ανταλλακτικά για το παπάρι μου.

Το δεύτερο ημίχρονο και των 2 φορών ήταν επίσης πανομοιότυπο. Έναρξη με ιεραποστολικό και κλείσιμο με doggy. Το στήσιμο της ήταν ικανοποιητικό όπως και η συμμετοχή της. Βέβαια κατά το doggy του δεύτερου ματς μου έκανε παρατήρηση να ρίξω λίγο τις στροφές καθώς επίσης και να χτυπάω πιο μαλακά τα κωλομέρια της. Δεν είχε εδώ που τα λέμε άδικο γιατί από τη καύλα δεν έβλεπα μπροστά μου, με αποτέλεσμα να τη σφυροκοπώ και να τη κωλοσκαμπιλιάζω σα ζώο. Η αίσθηση μέσα της ήταν εξαιρετική μπορώ να πω αφού δεν έχει προλάβει ακόμα να γίνει τρύπια και δεν είχε χρησιμοποιήσει καθόλου τζελ, παραμόνο σάλιωσε λίγο το μουνάκι της πριν επιχειρήσω να μπω. Συνολικά το σφυροκοπάνημα διήρκεσε τη πρώτη φορά για περίπου ένα πεντάλεπτο και λίγο παραπάνω τη δεύτερη.

Τέλος, σε σχέση με τη πρώτη φορά που την είχα πάρει, σημείωσα και δύο πράγματα που θεωρώ πως βελτίωσε. Το πρώτο αφορά την υγιεινή της, η οποία θυμάμαι μου είχε προκαλέσει κάκιστη εντύπωση και το δεύτερο είναι η αδιάκοπη πάρλα της, που περιόρισε σημαντικά. Τα αναφέρω διότι και τα δύο αυτά θέματα είναι ικανά να με ξενερώσουν αφάνταστα.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεύρεσης δεν είχα ενόχληση από τη τσατσά, ωστόσο προς το τέλος της δεύτερη φώναξε ο τσάτσος μια φορά το όνομα της κι εκείνη μου είπε ένα «έλα μωρό μου» χαϊδεύοντας παράλληλα τ’ αρχίδια μου, γιατί ως γνωστόν ο χυλός που έχουμε στις μπάλες μας τσουλάει πιο γρήγορα με τα χάδια...

Πρώτη μου επίσκεψη στη Κορίνα, κινούμενος σε σχεδόν αχαρτογράφητα εδάφη μιας και έχουν γραφτεί ελάχιστα πράγματα για το άτομο της (κυρίως στο νήμα). Πρόκειται για ένα μελαχροινό μετρίου αναστήματος γαλακτόδερμο «μοντελοειδές», με λεπτό προς σκίννυ σώμα και μικρό φυσικό στήθος. Τα χαρακτηριστικά προσώπου της βέβαια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έχει και ένα τατού σε ένα κωλομάγουλο (κάτι χείλη αν πρόσεξα καλά). Ξέρει ελληνικά τόσο ώστε να μπορείς να συνεννοηθεί κανείς άνετα μαζί της.

Στο δωμάτιο ήταν αρκετά απόμακρη και διεκπεραιωτική, ενώ δεν φαίνεται να έχει και την καλλίτερη των σχέσεων με τη καθαριότητα. Ανέδυε μια ελαφριά πλην όμως αισθητή ιδρωτίλα, αρκετή ωστόσο για να με ξενερώσει, η δὲ ανάσα της κάπως δυσάρεστη κι εκείνη (κάνε καμμιά πλύση με κάνα διάλυμα ρε κούκλα!!).

Άλλο ενοχλητικό χαρακτηριστικό της είναι το μπόλικο «μπούρου-μπούρου» καθ’ όλη τη διάρκεια. Μου ζάλισε τ’ αρχίδια με τις διάφορες ερωτήσεις της, από το σώμα μου μέχρι αν είμαι παντρεμένος. Απαντούσα μονολεκτικά και κοφτά αλλά εκείνη συνέχιζε απτόητη. Η μόνη φορά που είπα δυο κουβέντες παραπάνω (κι αυτές τρολλιές κυρίως) ήταν όταν σε προσπάθεια της να αποφύγει φιλιά σε μάγουλα/λαιμό, μοὺ είπε ότι τα αποφεύγει επειδή έχει κάποια αλλεργία. Ρε μλκες ξεράθηκα στα γέλια κι εκείνη για να με πείσει μου παρουσίασε ένα μικροσημαδάκι σε άσχετο σημείο του σώματος της (κοντά στον ώμο της περίπου), ως απόρροια της αλλεργίας. Ρε για τι μπανιάνους μας περνούν τα πουτανάκια...;

Με τη γενικότερη αίσθηση που είχα αναφορικά με την υγιεινή της ψιλοδίστασα αρχικά να τη γλείψω, αλλά τελικά το τόλμησα γιατί κάπως έπρεπε να καυλώσω κι εγώ. Παραταύτα το μουνάκι της δεν έκρυβε βρωμο-εκπλήξεις, ήταν μια χαρά. Ένα επίσης ευχάριστο ήταν ότι όσο την έγλειφα δεν έβγαλε άχνα!

Στα της πίπας της (με καπότα) τίποτα το αξιοσημείωτο. Μηχανική, άνευρη, ρηχή, μικρής διάρκειας με μόνο θετικό ότι κατά τη διάρκεια της χάιδευε αρκετά τις μπάλες μου, πράγμα που μ’ αρέσει γενικώς.

Το κυρίως περιελάμβανε δύο γύρους, ο πρώτος ιεραποστολικό όπου γενικά απέφευγε τα πολλά πολλά, ίσα κανένα βλέμμα μια στο τόσο και ο δεύτερος στα 4 όπου γενικά δεν στηνόταν σωστά διότι πονούσε (έλεγε). Το κακό στήσιμο συνόδευσε με σποραδικές ψευτοκραυγές. Βέβαια λίγο πριν τελειώσω έδωσα δυνατό σφυροκόπι για καναδυό λεπτά, έχοντας παράλληλα πιάσει και τρόπον τινά «κλειδώσει» τα κωλομέρια της για να μην πολυκουνιέται. Η αίσθηση μέσα της ήταν πολύ καλή σε γενικές γραμμές.

Η τσατσά τη φώναξε κάποια στιγμή στα τελειώματα κι εκείνη μόλις την άκουσε μου είπε «άντε μωρό μου μην αργείς». Της απαντώ «τι θες, να χύνω μέσα σε 5 λεπτά; πακιστανός είμαι;». Άρχισε κατόπιν να γελά (τρέχα γύρευε τι σκέφτηκε).

Συμπερασματικά πολύ αδιάφορη η τύπισσα, ενώ ακόμα πιο αδιάφορες οι επιδόσεις της στο δωμάτιο. Ανήκει μ’ άλλα λόγια στη κατηγορία «ένα τύπικο άδειασμα και τέλος».

Αυτά καυλάντηδες, υγιαίνετε.

Έχοντας για παρηγοριά τη διάσημη ρήση του μέγα καυλάντη φιλοσόφου Σωτίωνος «οὐ παντός ἀνδρός ἐς Κόρινθον ἔσθ’ ὁ πλοῦς» -ή κατ’ άλλους- «οὑ παντός πλεῖν ἐς Κόρινθον» (μιας και δεν παίζει μπαγιόκο αυτή τη περίοδο για κάτι καλλίτερο) και για παρέα ένα καλό φιλαράκι, κατευθύνθηκα προς τη Βίκυ, την οποία βάλθηκα προσφάτως να συναντήσω, αλλά δεν έτυχε να την πετύχω σε παρελθούσες τσάρκες.
Μετά από ένα σύντομο κουβεντολόι με το «Χάρη Ρώμα» μπαίνω στο δωμάτιο να ετοιμαστώ, γεμάτος ικανοποίηση από τη γενικότερη εμφάνιση της αφενός και αφετέρου από τις περιλάλητες χειλάρες της (σκέτο έπος, αξίζει ο ντόρος), οι οποίες με προϊδέασαν για μεγαλειώδες τσιμπούκι. Δεν έπεσα έξω ευτυχώς.
Εμφανισιακά την ξέρετε οι περισσότεροι, το μόνο που θα προσθέσω είναι ότι τα μαστάρια της, αν και σχετικά μικρά, είναι φυσικά και δεόντως στητά.

Έναρξη προκαταρκτικών σφύριξα πρώτος εγώ, αφού πρώτα της είπα να ξαπλώσει ανάσκελα. Προηγήθηκαν φιλιά στο λαιμό μαζί με κάναδυό πεταχτά στο στόμα και ακολούθησε ένα εκτενές γλειφομούνι, σε εναλλαγές με περιστασιακό γλείψιμο του στήθους της. Η αντίδραση της πολύ θετική (είχε τα μάτια της κλειστά, το κεφάλι στραμμένο και ψιλοδάγκωνε τις χειλάρες της- μπορεί να έπαιζε και θέατρο βέβαια-). Κατά διαστήματα ανασήκωνε ελαφρώς τη λεκάνη της φροντίζοντας να μετατοπίζει το μουνάκι της ως προς τη γλώσσα μου, προκειμένου να πετύχει (υποθέτω) το σημείο που την ερέθιζε περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι το περιποιήθηκα, ενώ δεν έλειψαν και μερικές ήπιες κραυγές ηδονικότητας από μεριάς της.
Τα δικά της προκατ. είναι νομίζω από τα δυνατά (της) σημεία. Ξεκίνησε κατά τον ίδιο τρόπο μ’ εμένα (φιλιά/γλείψιμο σε ρώγες και σώμα) και λίγο πριν φτάσει στο λουκάνικο μου, έκανε ένα πέρασμα από τις μπάλες, τις οποίες φιλοδώρησε με 2-3 ρουφήγματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της (ξεκάλτσωτης μετά από ερώτηση) πίπας, μοὺ τον έπαιζε παράλληλα. Ο ρυθμός της ήταν μέτριος, ώσπου πήρε χαμπάρι ότι πλησιάζω προς το τέλος, οπότε απέκτησε αυξητικές τάσεις. Έσπευσα ωστόσο να παρατείνω το τέλος προτρέποντας την να σταματήσει για να τη γαμήσω και λίγο.
Αφού συμφώνησε, γύρισε ανάσκελα για ένα μικρής διάρκειας, μονότονο ιεραποστολικό σε γρήγορο όμως τέμπο, διότι τα ούμπαλα μου κόντευαν να εκραγούν από τη καύλα που μου δημιούργησε η πίπα της. Το τέλος ήρθε μέσα της και για περίπου μισό λεπτό αφότου τελείωσα, «άραξα» πάνω της για να στραγγίξω και να χαλαρώσω σε στυλ body to body. Έπειτα αγκαλιαστήκαμε ξαναφιλιθήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού για το εγγύς μέλλον. Μου είπε ότι θα λείπει σίγουρα τη Μ. Παρ & το Μ.Σαβ.

Overall μάγκες μια ανέλπιστα καλή συνάντηση, που θα φροντίσω να επαναληφθεί. Θα κρατήσω βέβαια και πάλι μικρό καλάθι γιατί διάβασα ότι υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στη διάθεση της.
Διάρκεια: Σίγουρα 15’ με μια ενόχληση από Ρώμα (απλά τη φώναξε)

Αν και ο τίτλος τα λέει σχεδόν όλα ας τον συμπληρώσω με μερικές λεπτομέρειες, για να γίνει λίγο περισσότερο αντιληπτή η έκταση της τραγικής αυτής συνάντησης.

Με το που μπήκε στο δωμάτιο ήταν μέσα στη ψύχρα και δεν υπήρχε κάτι που να πάω να κάνω και να μην την ενόχλησε. Παραπονέθηκε μέχρι και για το ότι της μίλαγα στα αγλλικά. «Only russian» μου φώναξε.

Δεν γούσταρε ούτε φιλιά, ούτε χάδια, ούτε γλύψιμο (ενώ τη προηγούμενη δεν είχε θέμα), ούτε τίποτα σε γενικές γραμμές. Η διάθεση της ήταν σκατά, αφενός λόγω των πολλών ωρών που δούλευε, απ’ ότι μου είπε και αφετέρου λόγω των γεγονότων (φαντάζομαι). Κάτι ψέλλισε ότι χρειάζεται τα λεφτά για τη κόρη της (Σαμίρα πρέπει να την λένε τη μικρή αν άκουσα καλά), αλλά δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς εννοούσε.

Πέρασε προφυλακτικό σε πεσμένο καυλί και προσπάθησε να το σηκώσει με μηχανική και ρηχή πίπα μερικών δευτερολέπτων, ώσπου συνέχισα εγώ με ολιγόλεπτο ιεραποστολικό, χωρίς καν πλήρη στύση. Στο 7-8λεπτο απάνω σηκώθηκε απλά κι έφυγε πριν φυσικά προλάβω να τελειώσω. Αίσθηση απολύτως καμμία, ένας Θεός ξέρει πόσο gel είχε βάλει τούτη τη φορά.

Η τρελοτσατσά παραδόξως με ρώτησε βγαίνοντας αν πέρασα καλά και της είπα 2-3 κουβέντες (δεν το πολυτράβηξα συναισθανόμενος ότι μπορεί να έχουν θέματα με το πόλεμο), αλλά εντέλει έκανα χοντρή μαλακία. Έπρεπε να την κάνω και να ζητήσω πίσω τα λεφτά μου διότι βρώμαγε από νωρίς η δουλειά.

Εν κατακλείδι δεν θα την μαυρίσω ακόμη, μιας και έχω περάσει αρκετά καλά μαζί της στο παρελθόν, ωστόσο σίγουρα θα αποφύγω να τη ξανασυναντήσω σύντομα, ίσως όταν λήξουν τα γεγονότα. Και πάλι βέβαια θα το σκεφτώ αρκετά, να πω την αλήθεια, διότι η ξενέρα ήταν τεράστια και το χειρότερο απρόσμενη.

Άλλη μία στα γρήγορα για τη Κυριακάτικη (διπλή) συνάντηση (27/2) με την «Κουήν οφ Παττάγια» (ανάθεμάτηνε). Εμφανισιακά την έχω περιγράψει ξανά, όπως και άλλοι, οπότε ας γλιτώσουμε λίγο μελάνι.

Έχω βρεθεί άλλες 3-4 φορές μαζί της, για τις οποίες δεν έγραψα τίποτα, αναλογιζόμενος ότι αν περιέγραφα τα περίπου κωμικοτραγικά συμβαίνοντα στο δωμάτιο, θα κατέληγα να γράφω παπαριές, με δεδομένο ότι η φάση μαζί της έχει κάπως παρεκτραπεί. Οι συνεδρίες μας πλέον έχουν μετατραπεί σχεδόν σε «15λεπτα καφεδάκια» μιας κι έχει πάρει γραμμή ότι τη γουστάρω πολύ εμφανισιακά, με αποτέλεσμα να με γλεντά κανονικά και χωρίς τύψεις. Έχει πάρει μπόλικο αέρα μαζί μου, που δύσκολα κόβεται, συνέπως στο δωμάτιο ανοίγεται αρκετά, λέγοντας είτε πράγματα για κείνην είτε ό,τι άλλο της κατέβει λες και είμαστε γκομενοφιλαράκια. Δεν έχω πάρει πρέφα αν το κάνει για να κλέψει χρόνο ή αν απλά γουστάρει το ατελείωτο «μπλα μπλα», ωστόσο δεν με πολυαπασχολεί κιόλας. Παρά τις διάφορες προσπάθειες μου να μη δίνω σημασία σ’ αυτά που λέει και να επικεντρωθώ στο να τη γαμήσω, αυτό θα συμβεί όταν βαρεθεί να μιλάει ή συνειδητοποιεί ότι πέρασε η ώρα. Εεε τότε στρώνεται να της ρίξω και κάνα πούτσο μωρέ, έτσι για το καλό, για να πούμε πως γαμηθήκαμε. Βέβαια κι εγώ δεν πάω πίσω, της ρίχνω άπλετο κωλογαμίδι για το χάλι της στο σεξ και για διάφορα άλλα, παρόλαυτα μικρή σημασία έχει. Στο τέλος, θα με γράψει στη μούνα της, θα τσεπώσει το κοσάρι (ή όπως τώρα το 40άρι) κι αν το παρακάνω με το κραξίδι θα μου πει κιόλας (όπως τη Κυριακή) «εσύ καλά με γαμάς, τι να πουν οι άλλοι»;

Εδώ και 2-3 συνεδρίες προκαταρκτικά κάνω μόνον εγώ, εκείνη δεν μπαίνει καν στο κόπο (όχι ότι κάνει καλή πίπα όπως ξαναέγραψα, αλλά τεσπά), ενώ στο κυρίως πιάτο της τελευταίας (διπλής επαναλαμβάνω) συνέρευσης, ισχυρίστηκε πως είχε κάτι γυναικολογικά θέματα, οπότε όταν πήγα να την καρφώσω ιεραποστολικώς διαμαρτυρήθηκε ότι πονάει και όπως είναι λογικό συνεχίσα σε doggy με μια μικρή εναλλαγή σε low doggy μέχρι τέλους. Το φχαριστήθηκα η αλήθεια είναι, αφού εδέησε να κλείσει το στόμα της και να κάτσει να τον φάει. Με τα στησίματα της η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα πρόβλημα και μάλιστα κατά τη διάρκεια του doggy έφαγε κωλοσκάμπιλο με το τσουβάλι, για το οποίο δεν έκανε κιχ. Το δεύτερο δωμάτιο το πήρα φυσικά στη πορεία γιατί δεν ήθελα να φύγω άχυστος, μιας και στο πρώτο δεν κατάφερα να τελειώσω.

Σαν κατακλείδα έχω να πω πως αν και αρκετά όμορφη, κουβαλά το σύνδρομο της ψωνισμένης ελλεηνίδας με όλα τα παρελκόμενα. Απαιτεί επομένως γερά νεύρα και άντερα για να γίνει υποφερτή η πολυλογία της και οι παρενέργειες του ψωνίσματος της. Δεν κάνει για σκληρά γαμήσια σε ψηλές στροφές, ούτε για πίπα, παράμόνον για κάνα «μεσοβέζικο» gfe (χωρίς στοματόφιλα εννοείται), το οποίο -να τονίσω- μπορεί και να μην ευχαριστηθείτε στο τέλος. Από δω και στο εξής σκοπεύω κι εγώ να τη κρατήσω ως τελευταία επιλογή, αν ποτέ τύχει να μην βρω κάτι άλλο αξιόλογο στη μπιάτσα κι αυτό καθαρά και μόνον λόγω της εμφάνισης της.

Αυτά ψωλοβρόντηδες! Καλές τσάρκες!

Άλλη μια επιδρομή στη Γιάννα για να κλείσει ωραία το Κυριακάτικο απόγευμα. Είχα ξαναπεριγράψει την εμφάνιση της αλλά ας τα ξαναπώ ἐν τάχει. Πρόκειται για ένα άβυζο μελαχροινό λεπτεπίλεπτο και γενικώς μικροκαμωμένο ρωσσιδάκι.
Στα καθ’ ἡμάς τώρα, δεν ξέρω πως έχει κάτσει έτσι η φάση με την συγκεκριμένη, αλλά μου δίνει την εντύπωση ότι είτε είναι τρομερή ηθοποιός, είτε ότι έγινε εκ πεποιθήσεως πουτάνα διότι λατρεύει τη πούτσα, είτε και τα δύο. Αρχικά να πω ότι την πήρα μετά από 4-5 απανωτά δωμάτια, εκ των οποίων περίμενα στο σαλόνι σχεδόν τα δύο, πράγμα που με προϊδέασε αρνητικά, ίσως επειδή είχε προηγηθεί μια μετριότατη συνεδρία με Άννα, αλλά σύντομα το ξεπέρασα.
Κλασικά με το που μπαίνει, τσιτσιδώνεται και κάθεται στο κρεβάτι περιμένοντας να «δώσω έναυσμα». Όπως λοιπόν συνηθίζω, αρχίζω το παιχνίδι με τα γνωστά χαλαρωτικά χάδια και φιλιά σε λαιμό/σώμα. (Δεν επιχείρησα να τη γλείψω γιατί τη προηγούμενη φορά είχε βάλει κρέμα και με είχε αποτρέψει. Θα επανέλθω επ’ αυτού όμως παρακάτω.)
Μετά το ολιγόλεπτο χαμουροπασπάτεμα μου, μοὺ περνά κράνος κι αρχίζει ένα αρκετά περιποιημένο τρομπόνι σε μέτριο τέμπο το οποίο ομολογουμένως απόλαυσα αρκετά, ενώ παράλληλα έπαιζε με τις μπάλες μου με τ’ άλλο χέρι της.
Το κυρίως ξεκίνησε στα 4 και σε αρκετά χαμηλούς ρυθμούς από μεριάς μου, ενω δεν έλειψαν και αρκετά ευγενικά κωλοσκάμπιλα με τα οποία κάθε άλλο παρά δυσανασχέτησε. Σε κάποια φάση βέβαια μου έπιασε το ένα χέρι (από το πήχη) και με τραβούσε δυνατά, σαν να με παρακινούσε να ανεβάσω ταχύτητα. Εγώ παρόλαυτα, το βιολί μου, εκινούμην υποτονικά ώσπου τη γύρισα σε ιεραπ. κι οι στροφές μου ξεκίνησαν να παίρνουν την ανιούσα. Όσο παίζαμε έτσι κι ενώ δεν είχα κάνει κάποια κίνηση μέχρι στιγμής για στοματόφιλο, μοὺ πιάνει το κεφάλι και το πιέζει ελαφρώς προς το δικό της, δίνοντας μου 2-3 πεταχτά φιλιά κοντά στο στόμα. Φυσικά ανταποδίδω τα φιλιά, που σε δευτερόλεπτα μετετράπησαν σε γλωσσόφιλα και για να μην μακρυγορώ, όλο το υπόλοιπο ματς συνεχίστηκε σε αυτό το μοτίβο μέχρι κυριολεκτικά και το «στράγγισμα», μετά και το οποίο εξακολουθούσαμε να φιλιόμαστε.
Όταν σηκώθηκα και πήγα να πετάξω τη σκούφια και να πλυθώ περίμενα να τη δω να ντύνεται, όμως γυρνώντας προς το κρεβάτι τη πετυχαίνω στο σημείο που την άφησα (η γριά μόλις είχε χτυπήσει μια φορά πόρτα). Δεν χάνω λοιπόν ευκαρία και πιάνω πάλι τα φιλιά και το γλείψιμο μόνο που τώρα το τελευταίο επεκτάθηκε προς το μουνάκι της το οποίο γυάλιζα για ένα γεμάτο 3λεπτο ενώ εκείνη μου χάιδευε τα μαλλιά για όση ώρα την έγλειφα. Και κάπου εκεί ήρθε το δεύτερο χτύπημα της πόρτας όπου μου ψιλοχάλασε τον εἱρμό κι είπα να σταματήσω γιατί στο επόμενο σκέφτηκα θα μπει μέσα η μουστόγρια ν’ αρπάξει η ίδια τη Γιάννα.
Συμπερασματικά τη συνέδρια τη καταφχαριστήθηκα μιας και ήταν ικανοποιητική από κάθε άποψη. Ντάξει θα μπορούσα να πω ότι το μόνο που ίσως έλειψε ήταν να πάρω λίγο κωλαράκι αλλά
τι α κανς; α κατς να σκάεις;

Αυτα καυλάντηδες. Υγιαίνετε!

Δεύτερη φορά λοιπόν με Σοφία. Πάλι ανάμεικτες προς θετικές εντυπώσεις αλλά για να τα βάλω σε μια σειρά ας ξαναπιάσω εμφάνιση για τους ελάχιστους (λογικά) που δεν την ξέρουν. Ρωσιδάκι γάλακτος , με μαλλιά μέχρι τους ώμους, πολύ ωραίο πρόσωπο, λεπτό σώμα μοντελικών αναλογιών και 1,5άρι (βαριά) φυσικό μαστάρι.
Μόλις μπήκε άρχισε πάλι τις γνωστές μαλακίες να ξαπλώσω στο κρεβάτι για να βάλει μπρος τη ρουτίνα της, πράγμα που γενικώς με ξενερώνει, καθώς είμαι απ’ αυτούς που γουστάρουν να δίνουν εκείνοι τον τόνο στις συνεδρίες. Τη προηγούμενη φορά τσίνισα και την άρπαξα για να παίξω το παιχνίδι μου, ωστόσο τώρα είπα να την αφήσω να δω τι έχει κατά νου, γεγονός που οδήγησε στο...
προοίμιο το οποίο συνίστατο από ξεκάλτσωτο κλαρίνο για 3-4’ το οποίο μπορώ να πω πως απόλαυσα αρκετά. Τον «έτρωγε» μέχρι τη μέση και κάτι, πολύ λίγο χέρι, καθόλου δόντι, αμετακίνητο τέμπο, ενώ παιχνίδια με γλώσσα και περάσματα από μπάλες, ούτε κατά διάνοια.
Για κυρίως προτιμάει δαγκωτό ιεραποστολικό (παίζει και να βαριέται το καβάλημα), το οποίο με τη συγκεκριμένη δεν θα άλλαζα με καμμία άλλη στάση, διότι μ’ αρέσει πολύ το πρόσωπο της και γουστάρω να το βλέπω και να χαμουρεύω το λαιμό της και τα βυζιά της. Αυτή τη φορά απέφυγε σθεναρά τα αεροστοματόφιλα αλλά της κούμπωσα καναδυό σε κάποιες περιστροφές του κεφαλιού της και γελάγαμε κι οι δυό. Τελείωμα εντός της κατόπιν ενόχλησης από τη τσατσά και παρότρυνσης και από την ίδια για να συντομεύω («άντε, αντε» κουνώντας και το χέρι της).
Ως κατακλείδα άφησα ένα tiny πιρφοριλίκι μου: όταν πήγε να φύγει μπαίνω μπροστά στη πόρτα, παριστάνοντας ότι τη μπλοκάρω, τη σηκώνω αγκαλιά κι αρχίζω να γλείφω και να πιπιλάω μανιασμένα, τι άλλο; τις ρώγες της! επαναλαμβάνοντας παράλληλα κατι ασυνάρτητες ρωσολαλιές που μου έλεγε κατά τη διάρκεια του ματς (μλκες είχα πιει και κάτι κρασσιά πιο πριν, υπό την επήρεια των οποίων εξακολουθώ να βρίσκομαι μάλλον ακόμη, μην αρχίσετε τις αρχιδιές). Αρκετά ζεστή στη καυλάντα μπορώ να πω.
Γενικά, αν και από υπηρεσίες δεν θα ενθουσιαζόταν ούτε παρθένος γυμνασιόπαις, είναι σκέτο κουκλί και διαθέτει τρομερό σκέρτσο και νάζι, που κατά τη γνώμη μου προσθέτουν πολύ στο όλο design της. Επίσης, μιας και το Χωμ 11Α είναι αρκετά απομακρυσμένο τσαρδί, μοιάζει σχεδόν αδύνατο το ενδεχόμενο να αντικρύσει κανείς ορδές από Ούρουκ-Χάι στο σαλόνι.
Στη προηγούμενη κριτική είχα μια διαφωνία στα σχόλια με Σμύρνη νομίζω (τώρα βαριέμαι να ξανακοιτάζω) για το ποιες γλώσσες μιλάει. Ρε μλκ -μα την αλήθεια- ούτε τώρα έβγαλα άκρη. Τα μόνα που συγκράτησα ήταν καμμιά 20αριά «νταβάι», το «άντε, άντε» και κάτι «yes/no».

Η πρώτη μου φορά με Σοφία λοιπόν. Ένα άπειρο και άβγαλτο πιπίνι σαν τα κρύα τα νερά για όσους δεν την ξέρουν. Μοντελέ κορμάκι, μέτριο ανάστημα, μικρό φυσικό βυζί (~1.5), πολύ ωραία χαρακτηριστικά προσώπου και ξανθό μαλλί μέχρι τους ώμους.
Δυστυχώς μιλά μόνον ρωσικά, οπότε αν γουστάρετε social η συνεννόηση θα είναι αρκετά προβληματική. Προσωπικά δεν ενοχλήθηκα καθόλου, μιας και γενικά προσπαθώ να είμαι λιγομίλητος με τα κορασίδια.
Μπαίνοντας μέσα μου είπε να ξαπλώσω στο κρεβάτι χωρίς να βγάλει καν σουτιέν. Θεώρησα πως θα παίξει τη στάνταρ διαδικασία, οπότε την ψιλοαγνόησα και αυτόματα «πήρα το λόγο», βγάζοντας της το σουτιέν, φιλώντας και χαιδεύοντας την, προκειμένου να χαλαρώσει λίγο. Έδειχνε ότι της αρέσει το παιχνίδι, οπότε συνέχισα με πιπίλισμα στις ρώγες της και γλειφομούνι (πεντακάθαρο το μουνάκι της) για μερικά λεπτά το οποίο έδειχνε να απολαμβάνει εξίσου, μέχρι που πήρε εκείνη τη σκυτάλη για ολιγόλεπτο καλτσωμένο κλαρίνο, που παρά τα όσα διάβασα περί ανυπαρξίας προκαταρκτικών, ήταν αρκετά βαθύ (χωρίς όμως full deep), με σταθερό τέμπο και χωρίς δόντι. Δεν κρύβω ότι ψιλοσκάλωσα κι εγώ, διότι δεν το περίμενα καθόλου, ύστερα απ’ αυτά που είχα δει εδώ. Ωστόσο αν έτυχε ή ήταν θέμα διάθεσης της εκείνη τη στιγμή, προφανώς δεν το ξέρω. Το βέβαιο είναι πως αν κάτι στραβώσει σε επόμενη συνεύρεση, εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
Το κυρίως, ήταν ένα μονοκόμματο ιεραποστολικό που ξεκίνησε σε χαμηλό τέμπο και με ορισμένες παύσεις για πιπίλισμα ξανά των ρωγών της και συνεχίστηκε σε υψηλότερες ταχύτητες όπου έπεσαν και καναδυό αεροστοματόφιλα. Το προτίμησα σαν στάση διότι γούσταρα να βλέπω το σέξυ πρόσωπο της. Λίγο πριν τελειώσω τραβήχτηκα από μέσα της και τελείωσα με χέρι, γιατί κάτι με χάλαγε στην αίσθηση της καπότας και ψιλοφοβήθηκα μην γίνει κάν’ αστείο, αμολύσω μέσα τα ζάρια κι αποδειχθεί αργότερα πως ήρθαν οι «εξάρες». Τελικά όμως όλα καλά, η λαστιχόκαλτσα στη θέση της και σε άρτια κατάσταση.
Διάρκεια: 10 - 12’ με μια ενόχληση από την «Χαρούλα Ρώμα» λίγο πριν τελειώσω.
Αναφορικά με τα stats της Σοφίας, πιστεύω πως το σώμα της και το πρόσωπο της παίρνουν πολύ άνετα και αντικειμενικότατα 8 και 7 αντίστοιχα. Στο στήθος της βέβαια θα έβαζα επιεικώς τάληρο λόγω μικρού μεγέθους.
Γενικά πολύ ικανοποιητική συνάντηση με θετικές κατά κόρον εντυπώσεις.

74 (Αριστερά)
Γιάννα λοιπόν για δεύτερο πιάτο μετά τη πρώτη επίσκεψη στην άννα. Πετίτ μελαχροινό ρωσσιδάκι (έτσι δήλωσε η γριά, δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθεί, ας το ερευνήσουν οι υπουργοί τουρισμού και εξωτερικών του σάη) με το μαλί μέχρι τους ώμους, ανύπαρκτα κυριολεκτικά βυζιά (πλάκα σκέτη, που όμως δεν με χαλάει), συμπαθητικό σωματάκι και στο σαλόνι έβγαζε κι ένα ελαφρύ νάζι.

Αν και μόλις μπήκε ήταν κάπως μαγκωμένη και δεν αντιδρούσε ιδιαίτερα στα χουφτώματα μου, ωστόσο την ξάπλωσα στο κρεβάτι μπας και τη ψιλοχαλαρώσω, πετώντας της και καναδυό ρωσσικές κουβέντες που τυχαίνει να ξέρω, ίσα για να σπάσει ο πάγος. Πήγα να την γλείψω αλλά με απέτρεψε λόγω κρέμας, οπότε συνέχισα να τη φιλάω και να τη γλείφω στο λαιμό και στο ανύπαρκτο στήθος (έφαγα μια ξενέρα δεν κρύβω αλλά οκ το προσπέρασα).

Το κλαρίνο της μέτριο στη καλλίτερη, με μόνο αξιοσημείωτο το ότι προσπαθεί να κάνει ορισμένα μικροπαιχνίδια με τη γλώσσα της, αλλά μέχρι εκεί. Την έκοψα σχετικά γρήγορα σκεπτόμενος “καλλίτερα γαμήσι παρά νωχελική και άνευρη πίπα”.

Στο κυρίως μέρος αφέθηκε αρκετά και με άφησε να τη γαμήσω πραγματικά όπως ήθελα, γεγονός που θεωρώ πως έσωσε εντέλει τη παρτίδα. Ξεκίνησα με ιεραποστολικό σε χαμηλούς ρυθμούς και επειδή την έκοψα αρκετά φτιαγμένη την σήκωσα από το κορμό της (είναι μικροκαμωμένη οπότε βόλεψε) κρατώντας την από τα κωλομάγουλα πρακτικά, ενώ εκείνη με είχε αγκαλιάσει. Τη κάρφωνα με αρκετή δύναμη σε αυτή τη στάση για κανένα τρίλεπτο, με εκείνη να ρίχνει αρκετά δυνατά βογγητά και μπόλικα φιλιά στο στόμα (χώρις γλώσσα). Γυρίσαμε για λίγο ακόμα ιεροποστολικό, πιο φορτσάτο όμως τώρα, αλλά είχα στάξει στον ιδρώτα (το δωμάτιο ήταν φούρνος από το a/c), οπότε της είπα να μου ρίξει μια φραπεδιά για να τελειώσω. Αφού τελείωσα και πλυθήκαμε, έκατσε για χαμούρεμα μερικά λεπτά ακόμα (καυλωμένη μου φάνηκε) και αποχώρησε.

Διάρκεια: τέταρτο γεμάτο.
Η γριά βάρεσε τη πόρτα κάποια στιγμή λίγο πριν τελειώσω, αλλά την έγραψε στη μούνα της κανονικότατα.

Συμπερασματικά μου άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Ίσως δώσω μια δεύτερη ευκαιρία (αν το ξαναπετύχω αυτό το «μπουρδέλο» το 74 ανοιχτό), μιας και εμφανισιακά δεν τη βρίσκω αδιάφορη.

[Έκανα τη μαλακία από κεκτημένη ταχύτητα να την ανεβάσω στο 86Α, που συνήθως δουλεύει αλλά τη πήρα στο διπλανό (σ’ ένα από τα 84άρια). Στο 86Α εκείνη την ώρα ήταν η Λάουρα.]
Άλλη μια λοιπόν στα γρήγορα για το ταιλανδάκι.

(Μίνι εναρκτήριο φάουλ, αλλά φταίω κι εγώ που κοιμήθηκα όρθιος κι αντί να φύγω και να έρθω πιο μετά, έμεινα να περιμένω)
Μπαίνω μέσα στο τσαρδί και ήταν να πάει σε δωμάτιο. Δεν το είχα πάρει όμως χαμπάρι και νόμιζα ότι απλά βγήκε να σαλονάρει, (κι είχε εντωμεταξύ στα χέρια της το κωλολιπαντικό). Της λέω θα περάσω, της δίνω τα λεφτά ο μαλάκας (σχεδόν μου τα άρπαξε από το χέρι μόλις τα είδε) και έρχεται μαζί μου μέχρι το δωμάτιο όπου μου λέει να περιμένω 3 λεπτάκια. Μετά το tiny επιληπτικό μου επεισόδιο, ξυπνάω και παίρνω είδηση ότι πάει σε δωμάτιο και της απαντώ να κόψει τις μαλακίες κι ότι αποκλείεται να περιμένω μόνο 3’. Όχι μου λέει ίσως και λιγότερο. Τεσπά δε γαμιέται. Περιμένω όπως ήταν φυσικό γιομάτο δεκάλεπτο και παραπάνω, μέχρι που ήρθε.

Αφού μπήκε μέσα, τη κωλογαμίδιασα για το παραμύθι της με το χρόνο αλλά παράλληλα αρπαχτήκαμε στο χούφτωμα και στις αγκαλιές και το ξέχασα σε δεύτερα.

Το γλείψιμο της όπως έγραψα και στη προηγούμενη κριτική, είναι ψιλοχάλια, αλλά αυτή τη φορά τη καθοδήγησα όσο γινόταν, ώστε να να μην είναι τόσο πολύ για γέλια. Δεν μπορώ να πω ήταν δεκτική στη καθοδήγηση και έδειξε να προσπαθεί παραπάνω. Αλλά όπως ξαναέγραψα -λίγα πράγματα σ αυτό το τομέα- με αξιοσημείωτο αυτό το γελοίο χούι της να καθαρίζει με μωρομάντηλο τη φρεσκοφορεμένη καπότα.

Εννοείται την έγλειψα και γω και γενικά τη συστήνω στους λάτρεις του σπατουλαρίσματος, διότι είναι πεντακάθαρη. Σκεφτείτε ότι αφού τελείωσα δεν με άφησε να τη ξαναφιλήσω στο πρόσωπο. Ξενέρωσα πάλι (μιας και τη προηγούμενη φορά το ίδιο μου έκανε) αλλά απ’ την άλλη δεν έχει κι άδικο. Εντωμεταξύ έγινε και το εξής σουρεάλ σκηνικό. Της λέω για πείραγμα:
-you take your hygiene too seriously because its your pussy.
-it doesn’t matter, (και απαγγέλω και γω μαζί της την ατάκα που μου είχε πει τη προηγούμενη φορά) it’s still a pussy.
Ρε μλκες έκλασε στα γέλια η τύπισσα, τόσο πολύ που μου λέει «please give me a second, you remember everything you crazy fucker»

Αφού συνήλθε απ’ τα γέλια, ακολούθησε ένα γεμάτο δεκάλεπτο σφυροκοπήματος με μένα από πάνω (πάλι χωρίς λιπαντικό, με πολύ καλή αίσθηση μέσα της) όπου φάνηκε να γουστάρει και αυτή, διότι παρόλο που για αρκετά λεπτά είχα σταθερό tempo, άρχισε κάποια στιγμή να επαναλαμβάνει «faster, faster». Και αφού τελειώνω μέσα της συνέβη το εξής κουφό. !!Μου γυρνάει ένα σκαμπήλι!! Παγώνω και της λέω:
-wtf was that?
-shut up you deserve it. I was going to finish and you stopped.
-you are a crazy bitch, i m sure you know. And a filthy money grabber, συμπληρώνω.
-ofc. But you like me, admit it.
-you got me there.

Λίγα φιλιά έπειτα και αποχώρηση.
Διάρκεια: ~Τέταρτο.

Αυτά μάγκες για την ασιάτισσα. Προσωπικά έμεινα ικανοποιημένος, αν και θέλει πολλά ψωμιά ακόμα για να στρώσει.

Λίγο πολύ την έχει πάρει το μάτι ολων, αλλά εν συντομία πρόκειται για ένα μετρίου αναστήματος προς το σκίννυ ασιάτικο πιπινάκι (τον Απρίλη μου είπε κλείνει τα 21), με αξιοπρεπή μαστάρια σε σχέση με το υπόλοιπο design, μαύρα ίσια μακριά μαλιά και με ωραία χαρακτηριστικά προσώπου. Γενικά από τα καλλίτερα τεμάχια που μπορεί να βρει κανείς από άποψη εμφάνισης στη φυλής.

Αρχικά να πω ότι πέρα από την εμφάνιση της το κοράσιο μοσχοβολάει ολόκληρο κάτι που γενικά το εκτιμώ.

Στα του αγώνα: Παίχτηκαν 2 γύροι αλλά και στους 2 η γενική εντύπωση μου είναι ότι από άποψη υπηρεσιών δεν υπάρχει το παραμικρό που να σου δημιουργήσει κάποια αξιόλογη ανάμνηση. Παρόλο που η διάθεση και η συμμετοχή της ήταν καλές, κάνει μπαμ ότι το κοριτσάκι δεν ξέρει να γαμηθεί.
Πίπα καπελάτη (σκούπισε κιόλας το καυλί μου με τη καπότα φορεμένη), ρηχή και μηχανική χωρίς το παραμικρό κόλπο, ενώ για πέρασμα από μπάλες ούτε λόγος. Το μόνο ευχάριστο από άποψη προκαταρκτικών είναι ότι απολαμβάνει το σπατουλάρισμα (το μουνάκι της επαναλαμβάνω πεντακάθαρο όπως και η ίδια).

Το κυρίως πιάτο περιελάμβανε συνολικά 3 στάσεις (ιεραποστολικό, 4 και καβάλημα επάνω μου) με μόνο θετικό ότι τελικά την έπεισα να μη βάλει κρέμα και να με αφήσει να τη σαλιώσω εγώ, πράγμα που οδήγησε σε μια αρκετά καλή αίσθηση εντός της. Πρώτο τελείωμα στο σκουφί και δεύτερο με ακαπέλα μαλακία. Κατά τα λοιπά είναι πολύ ομιλητική (κι αρκετά ειλικρινής θα μπορούσα να πω), τα αγγλικά της παλεύονται και είναι τεράστιο ψώνιο (κάτι που παραδέχτηκε, όταν σε μία στάση κοίταζε το είδωλο της στο καθρέφτη συνεχώς και της τόνισα ότι καταντά ενοχλητικό) .

Συμπερασματικά ενώ δίνει την αίσθηση πως τείνει προς φόλα, σε μένα έβγαλε αρκετή διαχυτικότητα (γλείψιμο στις ρώγες μου και αρκετά χάδια), ότι στάση ζήτησα την έκανε χωρίς μα και μου και μιας και έχω ξεμείνει από επιλογές με τόσες πατσαβούρες που έχουν κατακλύσει τη φυλής, δεν βλέπω άλλη εναλλακτική για τη περίπτωση μου, πέρα από το να ελαττώσω γενικώς τις επισκέψεις μου στα πηδηχτήρια.

Δεν θα συνιστούσα καταδρομικές μαζί της, η τύπισσα είναι κάργα επιλεκτική. Είπε μες στα μούτρα μου ότι αν δεν της αρέσει ο άλλος σηκώνεται και φεύγει μόλις χτυπήσει πόρτα η γριά.

Συνολική διάρκεια των 2 γύρων: ~ 25'. Η γριά έκανε μια ενόχληση προς το τέλος του πρώτου γύρου.