Κριτικές από Mr.Fregoli

Δεν ήμουν σίγουρος για αυτό που πήγαινα να κάνω σαυτην την οδό της κωλογλειφάδας. Κατέβηκα για πρώτη φορά τα σκαλιά του μαγαζιού έτοιμος, σχεδόν, ψυχολογικά να συναντήσω έναν θρύλο του σεξ.
Ο χοντρός τσάτσος καθόταν σαν Βούδας στην πολυθρόνα πίσω από μια καγκελένια πόρτα. Η απόλυτη προδιάθεση για σεξ. Νωχελικά άνοιξε σαν άλλος Βελζεβούλης την πόρτα της κολάσεως. Από κάπου ακουγόταν λαϊκά άσματα, μάλλον Μοσχολιού.
Ο χρόνος γύρισε αυτόματα πίσω, σαν κάψουλα χρονομηχανής. Η Νανα ήταν στο δωμάτιο. Ο τσάτσος δεν είπε ούτε πρόγραμμα, ούτε τιμή, ούτε καν το όνομα της κοπέλας και απλά συνέχισε να ψιλοτραγουδάει, μη δίνοντας σημασία για χώρο-χρόνο-πρόσωπα και εαυτό.
Σε λίγο βγήκε η «κοπέλα». Δεν έκανε καν σαλόνι για ιερόδουλη βετεράνο… με ένα κόκκινο κομπινεζόν, είπε μια καλησπέρα με ψιλή τσιριχτή φωνή.
Έδωσα σαν ζαλισμένος το εικοσάρικο και πέρασα. Γδύθηκα κοιτάζοντας το ταβάνι. Σε λίγο ήρθε η Νανα.
- Χμ, χμ, χμ…καλησπέρα μωρό μου…χμ, χμ, χμ…
- Της χούφτωσα τα βυζια και φιληθήκαμε πεταχτά…
- Χμ, χμ, χμ..μωράκι μου…τα,τα, χμ, χμ…γλείψε με λιγάκι, λιγάκι, λιγάκι…
Έπεσα με τα μούτρα…κατι σαν να μου μύρισε…όχι βρωμιά, όχι απλυσιά…σαν σαπίλα παλιάς αγοραίας σάρκας…
Άρχισα να της τρίβω την τριχωτή μουναρα της που σαν να την έκρυβε. Άρχισε να σκουπίζει με χαρτί τον πουτσο μου, λες και τον είχα βουτήξει στις λάσπες…
- Χμ, χμ, χμ μωράκι μου
Σκούπιζε, ξανασκουπιζε…εν τελει άρχισε να γλείφει λιγάκι στην άκρη.. Θεέ μου ήταν παρωδία! Ένιωθα τη γλώσσα της να με γαργαλάει…σήκωσα γρήγορα τα πόδια μου και της έφερα το κεφάλι στο κωλο μου… άρχισε παλι να σκουπίζει, να βάζει κρέμες, γαλακτώματα με σχολαστικότητα… Ήθελα να ουρλιάξω, ήταν πρωτόγνωρο, συναρπαστικό και εκνευριστικό…
Άρχισε επιτέλους να γλείφει κωλο, πινελωτα…επίμονα, με μια αιθέρια απαλότητα…χωρίς να νιώθεις ότι σε γλειφουν…αλλά λες και είσαι κόκα και σε δοκιμάζουν…
Έγλειφε ή έκανε πως γλείφει….
Κάθισα στα γόνατα και της τον ξαναέδωσα στο στόμα… Ήταν εκπληκτικό! Ξανάρχισε το σκούπισμα…. Δεν ξέρω αν ετοιμαζόταν για επέμβαση ή για σεξ.
Έβαλε προφυλακτικό εν τελει και ξάπλωσε ανάσκελα…ψιλοσηκωσε τα πόδια και μπήκα μέσα της…δε με άφηνε να μπω..κρατούσε αντίσταση με τα πόδια…
Χμ, χμ, χμ…σιγά, σιγά, σιγά…χμ, χμ,χμ
Ένιωθα λες και ήμουν ο Lexington Steel με το γιαταγανι…Άρχισα να γελάω..Ήταν υπέροχο και ανόητο, παροιμιώδες και ανούσιο γαμησι…
Τη γύρισα στα τέσσερα και ξαναλλαξαμε προφυλακτικό…Μπήκα εν τελει στην προτεταμένη κωλοτρυπιδα της. Δε με άφηνε να τη γαμησω, μου ειπε να πάρω συγκεκριμένη στάση με μια σκηνοθετική αποφασιστικότητα σχεδόν αγγελοπουλική…
Ήταν φοβερό και συνάμα ομιχλώδες…
Θα έχυνα… Την ξάπλωσα ανάσκελα και ήρθα από πάνω της…
Χμ, χμ, χμ…όχι πάνω στο πρόσωπο μου, χμ…χμ..και και στο πρόσωπο, ..χμ..όχι στο πρόσωπο…
Χύσε, μη χύνεις…χύσε..μη χύνεις…
Ήθελα να ουρλιάξω..για όλα τα χαμένα βράδια μας…να ουρλιάξουμε…για όλα τα χαμένα βράδια μας…Να ουρλιάξουμε……ααααααααα
Έχυσα πάνω στο στέρνο της…μεταξύ λαιμού και βυζιων..κάλυπτε το πρόσωπο λες και την κατέβρεχα με οξύ…
Της έδωσα χαρτί και σκουπίστηκε…Άρχισε να ψελλίζει κάτι ακαταλαβίστικα για τη θάλασσα…
Ντύθηκα αργά…και κάθισα στο κρεβάτι δυο λεπτά να ανασάνω… Φεύγοντας δε με άφηνε η αίσθηση αυτή που είχα μόλις μπήκα…Μια αίσθηση σαπίλας….

Είχε προηγηθεί πριν 2 μέρες επίσκεψη στα μπουρδέλα του κέντρου…στοχευμένα και μεταμεσονύχτια στην οδό Βέργας. Ειδικά εκείνο το τριπλό μπουρδελο που διακλαδίζεται δεξιά αριστερά και πάνω…είναι η παράδεισος εξυπηρέτησης.

Στο αριστερό είδα έναν, τσάτσο?, που μου θύμισε ένα μπάρμπα στο χωριό μου, που την άραζε έξω από το καφενε και έπινε ούζα. Καθόταν στον πάγκο και έπαιζε με το κινητό. Τον πέρασα για πελάτη. Δεν ξέρω από την έκφραση που είχε αν καταλάβαινε τι έγραφε, τι πατούσε στα πλήκτρα. Αμφέβαλα αν ήξερε πριν μερικά χρόνια καν τι σημαίνει κινητό. Με είδε και άρχισε να μπουρμπουδίζει ένα κάτι σαν πρόγραμμα. Η κοπέλα ήταν στο δωμάτιο. Τον ρώτησα αν πάνω είναι ανοιχτά και μου είπε η κοπέλα είναι στο δωμάτιο? Τον ξαναρωτάω αργά αν πάνω είναι ανοιχτά και μου είπε βαριεστημένα ναι.

Ανέβηκα πάνω όπου μια γερασμένη αδύνατη τσατσα καθόταν και μιλούσε με ένα πελάτη. Κάθισα και εγώ στον πάγκο βαριεστημένος από την πολύ-πολιτισμικοτητα που μαστίγωνε αλύπητα την ιστορική οδό Βέργας. Η τσατσα άρχισε να λέει το πρόγραμμα σε μια διάλεκτο ελληνικών που δεν καταλάβαινα. Ελεύθερα στοματικά τσαλαπατούσαν τα πισωκολλητα που συνωστίζονταν με τελειωτικά και τελειωμένα φωνήεντα. Όλα αυτά διανθισμένα με ένα ξεδοντιάρικο ρυτιδιασμένο χαμόγελο πιθανόν βγαλμένο από ηλιόλουστους ρωσικούς σιτοβολώνες. Μέσα ακουγόταν ένα γρήγορο επιταχυνόμενο πλαπ πλαπ. Η τσατσα σταμάτησε το ρητορικό της οίστρο της που θα έκαναν τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο να αναριγούσε από συγκίνηση. Σκέφτηκα ότι και 30 φορές να σταθείς μπροστά σε ένα καθρέπτη δυο προτάσεις στα Σουαχίλι θα μπορέσω να τις πω. Αισθάνθηκα ντροπή σαν Έλληνας που η γλώσσα μου δυσκολεύει τόσο τις φτωχές πλην τίμιες γυναίκες του πρώην ανατολικού μπλοκ να έρθουν και να βγάλουν ένα γαμημενο μεροκάματο. Τα 20 ευρώ είναι λίγα. Έπρεπε να δίνουμε τα διπλάσια τουλάχιστον. Νομίζω δε θυμάμαι καμία από τις κοπέλες. Έβγαιναν σαν τα ξόανα και με κοιτούσαν με τα βοϊδίσια μάτια τους. Αθώα παρθένα ματάκια του Βορρά βαρεθήκαμε να βλέπουμε συννεφιασμένους ιδρωμένους πουτσους.

Νομίζω αυτή η παρέλαση πουτανων όπως γίνεται θυμίζει σκηνικά ταινιών του Παζολινι. Δεν κάνουν πασαρέλα. Περιφέρονται λιπώδη ανισοβαρή σαρκία. Δεν ξέρουν να χαμογελάσουν, δεν ξέρουν τι να πουν, είναι έτοιμα να ουρλιάξουν αλλά πνίγονται. Στα μάτια τους αντί για βλέφαρα έχουν δεκαευρα, εικοσαευρα…σαν το Σκρουτζ Μακ Ντακ με το σήμα του δολαρίου στα ευτυχισμένα του μάτια.

Κατεβαίνοντας είδα το τσατσο να έχει γείρει τα προγούλια του στο προπέτασμα της βαλκανικής κοιλιάς του. Α στα διαλα. Ήθελα να πάω από πάνω του και να τον φιλήσω, να τον σκεπάσω στοργικά. Σοφία αιώνων αποτυπωνόταν στην αφή των δαχτύλων του που ίσα ισα ακουμπούσαν τον πληκτρολόγιο. Το ροχαλητό του θα ανακατευόταν με υπέροχες λέξεις… πισωκολλητο, ελεύθερο στοματικό, τελειωτικό…η κούκλα μας…η κούκλα μας….


Η αναζήτηση με οδήγησε 18 ώρες αργότερα στην εντυπωσιακή πόρτα της οδού Περγάμου αρ 1. Η τσατσα ήταν ντροπαλή. Γλυκιά μου μίλα μου! Ήθελα να τη ρωτήσω για το Brexit. Αντί αυτού μου παρουσίασε την Αϊντα! Ψηλή, τα τακούνια την περπατούσαν, τα βυζια ανακατωμένα κουλουβάχατα ασφυκτιούσαν σε ένα κάτι σαν εσώρουχο. Μειδίασε, ξανθιά, υπέροχη μέσα στην απεραντοσύνη ενός αλλόκοτου κορμιού, έκανε μια κάτι σαν στροφή φεύγοντας σαν μαινάδα που την κυνηγούσε ο Διόνυσος. Έμεινα άλαλος. Στάθηκα μπροστά στην τσατσα και την κοίταξα, εκείνη μου ανταπέδωσε το βλέμμα. «Να περάσω, τι λες?» τη ρώτησα? Δεν περίμενε κάτι τέτοιο και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Έδωσα το 20ρικο και μπήκα στο δωμάτιο.

Ο ντεκορατέρ είχε δώσει τα ρέστα του. Στρογγυλό κρεβάτι και μεγάλος καθρέπτης που δεν έβλεπε προς το κρεβάτι. Ήταν μια σουρεαλιστική πινελιά που σε αποδεκάτιζε ευχάριστα. Έβγαλα τα ρούχα μου στο καλόγερο και άφησα μόνο κάλτσες και ρολόι. Ξάπλωσα και κατάπια την τσίχλα που μασούσα.

Σε λίγο μπήκε η Αϊντα. Είπε ένα κάτι σαν γεια. Της χαμογέλασα. Με κοίταξε και στράφηκε προς το καθρέπτη να γδυθεί. Ξεχύθηκαν λιπια παντού. Θεέ μου τα κύματα της οργής σου. Της είπα «I don’t know if you speak English but you can talk to me in Romanian either in Russian if you wish…I think its very sexy». Χαμογέλασε και μου είπε «English». Της χαμογέλασα και της είπα «I want to lick your tits, your big nipples» Χαμογέλασε με τα βοϊδίσια μάτια της. Δεν καταλάβαινε. Άρχισα να της γλείφω τις ρώγες. Ένιωθα το βάρος των γαλακτινών της μαστών. Μαστάρια, βυζια, βυζαρες, στηθια. Νομίζω ο Εμπειρίκος θα τα έβριζε περισσότερο αγιάζοντας τα. Της έριξα μερικά φιλιά στα χείλη που δεν ανταπέδωσε. Χαμογελούσε έτσι ηλίθια και ψιλοχαριτωμενα. Της τον έδωσα καυλωμενο από αυτό το αλλόκοτο θέαμα.

Μου έβαλε ένα αστείο κόκκινο προφυλακτικό, έσκυψε και άρχισε να με γλείφει. “ Take it slow or I am going to cum early i didn't get laid for a long time unfortunately” Δεν καταλαβε το ατρουχιστο βλεμματακι της και γιαυτο τη σταμάτησα. Ξαναρχισα το βυζογλειψιμο…milky way, milky way ψιθύριζα. Την ξάπλωσα ανάσκελα έφτυσα τα δάχτυλα μου και άρχισα να της τρίβω την κλειτορίδα εδώ συνέχισα το βυζοθηλασμο. Της σήκωσα τα παράταιρα πόδια της και άρχισα να της γλείφω τη μουνα. Την κλειτορίδα λιγάκι φυσικά. Ήταν καθαρή και άγευστη, σαν ζελές νοσοκομείου. Συνέχιζα πιο γρήγορα, κουνούσα το κεφάλι σαν επιληπτικός, ίσως τρόμαξε. «Είσαι η Βαβυλώνα η Μεγάλη?» τη ρώτησα σταματώντας. «You are so crazy” μου είπε γελώντας ενώ συνέχιζα να τη γλείφω. Με σταμάτησε βογκώντας. Έφτυσα και της τον κάρφωσα έτσι παραδοσιακά. Μπαινόβγαινα και έλεγα «ich will… ich will… ich will…» Έχυσα κατά κύματα μέσα στην κόκκινη καπότα…. «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» της είπα κατάματα ενώ στράγγιζα.

Σηκώθηκε και χαμογέλασε… αγνοώντας υπέροχα αυτά που της έλεγα. Γλυκιά μου! Μου είπε πως δουλεύει και πρωινά… morning and afternoon…
«Double shift? God! That life sucks!» της είπα συντετριμμένος.
Έβγαλα την κόκκινη καπότα και την έριξα στο κάδο. Γεια σου κόκκινο λουλούδι. Ντύθηκα και βγαίνοντας ρώτησα την τσατσα σε γρήγορα ελληνικά «πως και δεν έχει κόσμο Παρασκευηατικα?» Μου απάντησε «ναι καλή είναι, καλή, κάθε μέρα έχει» … Βαβέλ…

Στο περιπτερο-μαγαζακι από πανό αγόρασα μια Fanta. Ρώτησα τον τίμιο μαυριδερό νέο που υπάρχει στάση λεωφορείου και μου είπε «Ομόνοια, Ομόνοια»
«Πορεύσου εν ειρήνη» του απάντησα δίνοντας το 1 ευρώ.
Πίνοντας τη fanta μονορούφι δεν ένιωσα καμία ευεργετική ιδιότητα μετα το σεξ όπως γράφουν εδώ μέσα. Μήπως να παίρνω μεταλλικό κουτάκι? Μπλε πορτοκαλάδα? Συνδυάζεται μόνο με ακαποτο κρεμπιε?

Το τρόλεϊ δεν περνούσε και κατηφόρισα στην Αττικη για τον ηλεκτρικό. Δε λειτουργούσε. Κάποιος είχε αυτοκτονήσει. Μια μικρή ψυχή φτερουγούσε πάνω από τις άθλιες αθηναϊκές πολυκατοικίες, τα καταθλιπτικά μπουρδελα, τα μονότονα αυτοκίνητα, πάνω από τα μίζερα πρόσωπα μας. Και μπορεί να χαμογελούσε βλέποντας τώρα το ανούσιο των πράξεων μας, τη ματαιότητα της ζωής μας, τα άγχη, τις αγωνίες… Μια ψυχή που, σίγουρα, φεύγοντας νομίζω ούρλιαζε «ζήσε»!

Απόγευμα Δευτέρας, δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν την Τζένη. Με υποδέχτηκε στο πολύ όμορφο διαμέρισμα της, κάπου στο πεδίο του Άρεως ως γνωστόν. Ευγενέστατη και κομψή. Καθίσαμε, με κέρασε αναψυκτικό που της ζήτησα. Σε χαλαρώνει αμέσως με την κουβεντούλα.

Αρχίσαμε με κάποια πεταχτά φιλιά στο σαλόνι και χαϊδέματα στον πουτσο εκατέρωθεν. Ο πουτσος της καυλώνει αμέσως. Της τον έγλειψα πρώτα εκεί λίγο στο καναπέ. Έγινε θεόρατος. Είναι πολύ μακρύς (πάνω από 20 εκατοστά) και χοντρός. Πολύ όμορφος στο σχήμα και στην υφή. Από τους καλύτερους που έχω δει.
Πηγαίνοντας προς το δωμάτιο τον είδα να στέκεται ολόρθος όπως περπατούσε και ήταν θεόρατος, σαν κοντάρι. Το θέαμα ήταν φοβερό!

Στο δωμάτιο τα πράγματα έγιναν πιο άγρια. Συνεχίσαμε το παιχνίδι και εγώ συνέχισα να τη γλείφω και το απολάμβανε. Έγλειψα τα πεντακάθαρα αρχίδια της ενώ με κοιτούσε στα μάτια. Πέρασμα προφυλακτικού και με κάλεσε να καθίσω πάνω του. Είχα βάλει κρέμα πιο πριν αλλά ζορίστηκα. Με χαλάρωσε πολύ όμως. Έχει τεχνική και υπομονή. Ανεβοκατέβηκα κάποιες φορές ενώ έπεφταν πεταχτά φιλιά. Το παιχνίδι αγρίεψε πιο κάτω. Με έστησε στα 4 και με γαμησε κανονικά. Έμπαινε ολόκληρη μέσα μου χωρίς να με ξεσκίζει. Με είχε χαλαρώσει και πιστεύω το απολαμβάναμε και οι δυο. Εναλλαγή στάσεων να με γαμαει από πίσω και να το βλέπουμε στο καθρέπτη. Ο πουτσος της ήταν φοβερός, στητός όλη την ώρα. Η Τζένη ξέρει και γαμαει καλά και με μέθοδο.
Το τέλος με βρήκε ενώ με σφυροκοπούσε ανελέητα. Νομίζω η παθητική πλευρά μου το ευχαριστήθηκε, την επόμενη φορά θα ήθελα να τη δοκιμάσω και ενεργητικά.

Κόστος συνάντησης 50 ευρώ. Ήπια το αναψυκτικό μου και χαλαρώσαμε με κουβεντούλα. Με αποχαιρέτησε με ένα φιλί στην έξοδο. Αξιοπρεπέστατα.
Νομίζω από τις καλύτερες επιλογές, value for money για τις υπηρεσίες της, καθαρότητα χώρου και προσόντα απίστευτα.
Τζένη μου σε ευχαριστώ αν με θυμάσαι.

Μεσημέρι Ιουλίου. Μια ανεξήγητη επιθυμία μαστίγωνε τα νεφρά μου κάνοντας επιτακτική την ανάγκη όχι για απλο σεξ…αλλά για μια ανωμαλία περα από τα όρια. Ήθελα να κανω κάτι περα από τις δυνάμεις μου. Να γαμήσω ουρλιάζοντας ακούγοντας τραγούδια της Στικούδη, να το κανω με πέντε γριες ταυτόχρονα ή να παίρνω πισωκολλητα μια μαύρη και να το χώνω στο στόμα μιας λευκής. Ελέω κρίσης και ενός μόνο εικοσάρικου αποφάσισα να κανω σεξ με μια φούσκα λίπους.

Είχα πληροφορίες από έμπειρους πορνορεπόρτερ. Η Κωνσταντίνα αυτοπαρουσιαζόταν στο παρακμιακο μπουρδελακι της οδού Παιωνίου. Άθλιο ντεκόρ ακόμα μια άθλια εμφανισιακά ιερόδουλη. Η πιο χοντρή που έχω συναντήσει με απίστευτα μεγάλη περιφέρεια. Αυτοπαρουσιαζόταν ως «νταρντάνα». Μάλλον ως κοντή, χοντρή με τεράστιο κωλο.

Μπήκε στο δωμάτιο μετα από αρκετή ώρα αφού είχε πελάτη και μάλιστα κλειδώνει την εξωτερική πόρτα όταν είναι με πελάτη.
Οσο την περίμενα στο άθλιο δωμάτιο αναρωτιόμουν … «Θεέ μου, τι κάνω?»

Μπήκε μέσα κρύβοντας τα βυζια της και φορώντας τη φούστα της. Έσκυψε και την κατέβασε αλλά και παλι δεν μπορούσα να δω τίποτα. Τελικά ανέβηκε στο κρεββάτι…και ξάπλωσε δίπλα μου. Της ζήτησα να στηθεί στα τέσσερα και τότε… αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο. Μια θεόρατη κωλαρα πλαδαρή, μαυριδερή και χοντρές μπουταρες μεσα στο λίπος ενώ η κυτταρίτιδα έκανε στρώματα στρώματα παντού… Ήταν απίστευτο και αχανές θέαμα…σαν να θωρείς για πρώτη φορά τη θάλασσα μέσα στην άγρια απεραντοσύνη της, ή σαν να συναντάς ένα θεόρατο βουνό άγονο και απόκρημνο, σαν να βλέπεις ελέφαντα σε ζωολογικο κήπο. Έσκυψα το κεφάλι μου και προσκύνησα αποσβολωμένος. Τα χέρια μου τρεμάμενα ακουμπήσαν αυτή την πεδιάδα λίπους και με το άγγιγμα μου έκανε κύματα σαν λιβάδι που το μαστιγώνει ο αγέρας.

Μέγας είσαι Κυριε και θαυμαστά τα εργα σου.
Έσκυψα το κεφάλι μου και προσκύνησα αυτή τη φούσκα λίπους. Ανοιξα τα τερατώδη κωλομερια της και αποκαλύφθηκε η κωλοτρυπα και η θεόρατη μουναρα της, άγρια και καυτη σαν πληγη του Φαραώ. Την ακούμπησα και τρελάθηκα. Με χτύπησε σαν μουνικός ηλεκτρισμός…Έχωσα ένα δάχτυλο και μετα δυο που τα ρούφηξε αδηφάγα σαν μαύρη σκουληκότρυπα.
Η μπλε φάλαινα βογκούσε από το όργωμα των δαχτύλων μου. Έζεχνε ζεστή λάβα και μουνομπόχα παρα τις βεβαιώσεις της ότι το μουνακι της είναι καθαρο.

Τη γύρισα ανάσκελα και σήκωσε όσο μπορούσε τις ασήκωτες μπουταρες της. Συνέχισα να την οργώνω με τα δάχτυλα μου και πίεζα την κύστη της πάνω από αναρίθμητα στρώματα λιπώδους ιστού… Θα κατουριοταν πάνω της όπως πασπατευσα την άκρη του τραχήλου της και πιέζοντας την κύστη της. Ήθελα αυτή η μπλε φάλαινα να πετάξει νερό και φωτιά. Με σταμάτησε. Με κάλεσε να τη γλείψω.
Έκλεισα τα μάτια, σταυροκοπήθηκα και σκέφτηκα…Καλή αντάμωση!
Έσκυψα το κεφάλι και βούτηξα! Η μουνα της έζεχνε μέσα στην καυτή λάβα λίπους… Δοκίμασα πλαταγίζοντας με τη γλώσσα μου τη κλειτορίδα του κήτους. Κάποια λεπτά σκοτοδίνης.

Έπεσα πάνω της και άρχισα να τρίβομαι. Αχ να με παίρνανε τα κύματα…
Μου λέει μπες. Ήμουν ακάποτος! Ερχόμενος με τον ηλεκτρικό θυμήθηκα εξω από το γήπεδο του Απόλλωνα μια επιγραφή που έγραφε «Cobra». Ήταν σημαδιακό? Θεέ μου, θα αξιωθώ λοιπόν? Έκλεισα τα μάτια μια στιγμή από το θάνατο.
«Έτσι θα μπω?» μονολόγησα.. «Όχι βέβαια, κάτσε να βάλω λάστιχο»… επιστροφή..ώστε θα ζήσω λοιπόν!
Μου έβαλε προφυλακτικο. Της σήκωσα με αρασέ τα ωσαν δέντρα πόδια της και στήθηκα ένα εκατοστό από την σκουληκότρυπα. Σήκωσα τα μάτια μου στον ουρανό και ούρλιαξα…
- From hell's heart I stab at thee; for hate's sake I spit my last breath at thee.!!!
Κάρφωσα το κήτος με όλη μου τη δύναμη, μια δυο τρεις φορές. Η μπλε φάλαινα βόγκηξε ολολύζοντας cult φράσεις από ταινίες του 80. Ένιωσα να με ρουφάει με δύναμη, ενιωθα σαν να έμπαινα ολόκληρος μέσα της, ή σαν να με ρουφούσε ως άλλος Ιωνάς.
- Θεέ μου! Παρε με τώρα! Ας πεθάνω !!!

Έχυσα σαν λωλος..και από την καυλα μου που ξεσπούσε αρχισα να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο στο προσκέφαλο…τόσες φορές όσες και οι ώσεις του σπερμάτου..μια δυο τρεις τέσσερις.

Η μπλε φάλαινα σηκώθηκε και κάτι έλεγε. Σαν τραγούδι. Συνειδητοποιησα ότι ήμουν μονος μου. Θα προτιμούσα να έφευγα μαζί της, το κουφάρι μου καρφωμένο πάνω της όπως του Ahab…

Μεσημεράκι Μεγαλοβδομάδας…Τύψεις για την αμαρτία. Ο δαίμονας μου μαστίγωνε τα γεννητικά όργανα από την επιθυμία. Το κακό υπερνίκησε. Βόλτα Περγάμου, Αχαρνών, Αλκαμένους, Διδύμου. Σαβούρα, βρωμιά και μαυριδεροί που ταιριάζουν με το γκρίζο του ουρανού. Επιστροφή Περγάμου.
Ευα και Λιλυ(?). Η δεύτερη με ενα σεξυ ριχταρι με κορδονάκια, από κάτω ήταν ολόγυμνη. Μπουταρες και μουναρα. Για κάποιο λόγο διάλεξα την Ευα. Αγελαδινο βλέμμα «εγώ δουλεύω σήμερα μουρου μου…». Σκέψη και για τις δυο. Κακο παζάρι και η σκέψη για ανωμαλία ναυάγησε.
Βαρέθηκα, έδωσα το 20αρικο. Δίπλωσα τα ρουχα αφήνοντας με τη σειρά μπουφάν, μπλούζα, παντελόνι, φανελάκι, μποξερακι. Ρολόι στο κομοδίνο. Άφησα τις κάλτσες, ήθελα να γαμησω με τις κάλτσες.
Η Ευα μπήκε μέσα, και το αγελαδινο στρογγυλο βλέμμα γέμισε το δωμάτιο. Μου χαμογέλασε καλωσορίζοντας με σαν τη θεία μου στο χωριό όταν ήθελε να με κεράσει γλυκο σταφύλι. «Μουρου μου».
Την κοίταξα πεινασμένος. Λες και έβλεπα ένα λιπαρο κρέας. Έβγαλε το φορεματάκι της και τα λιπια πετάχτηκαν εξω κατά κύματα αποκαλύπτοντας μια κοιλαρα που με τρέλαινε…Άρπαξα το στρογγυλο κεφαλι της και αυτή ανταποκρίθηκε αμέσως στα γλωσσόφιλα. Χούφτωσα την κοιλαρα της και καυλωσα…Ξαναφιληθήκαμε λυσσασμένα, οι γλώσσες μας ενώθηκαν σε μια ανταλλαγή σάλιου, ανάσας, βογγητών και Listerine. Κάθισα με τα γόνατα στο κρεββάτι και της έδωσα το καυλι μου. Το ρούφηξε μέχρι τη ρίζα. Χλαπ, χλαπ, διαδοχικά το κατάπιε με μεγάλες μπουκιές. Θα έχυνα. Την έσπρωξα.
Αγκάλιασα την κοιλάρα της. Σαγαπαω κοιλάρα.
Η γλώσσα μου μπήκε μέσα στο στόμα της, ένιωσα τα σφραγίσματα στα δόντια της. «Προυφυλακτικου μουρου μου» Αυτό το μακρόσυρτο «ου» ταίριαζε με την αγελαδινή συμπεριφορά της. Την αγάπησα. Μπηκα μεσα της εχοντας την ίδια αίσθηση όταν λιώνεις βούτυρο στα χέρια. Σήκωσα τα πόδια της και τη γαμησα. Τη γαμησα.
Γεύτηκα το Listerine στα στόμα της. Βογκηξα και θα έχυνα. Έβγαλα το προφυλακτικο και έχυσα πάνω στο ζαρωμένο σεμεδακι του κομοδίνου, εκεί οπου ήταν το ρολόι μου.
«Μουρου μου». Μου στραγγηξε το πουτσο με το στόμα της.
«Καλου Πάσχα μουρου μου»
Βγήκε. Ξαναέβαλα τα ρούχα μου με τη σειρά μποξερ, φανελάκι, παντελονιού, μπλούζα, μπουφάν. Έβαλα τα παπούτσια. Κάλτσες φορούσα. Πήρα το ρολόι μου από το χυμένο κομοδίνο και βγήκα από το δωμάτιο.

Έχοντας πολύ καιρό να περιπλανηθώ στα σοκάκια του αγοραίου έρωτα…διαπίστωσα πως παραμένουν οι ίδιες σκατογειτονιες. Στρίβοντας από Αλκαμένους στην Προύσσης θυμήθηκα το μπουρδελάκι στην Αδάνων.
Μπήκα μέσα, άδειο. Η γριά τσατσα μου είπε είναι η Ζάνα. Μετά από λίγο αυτοπαρουσιάστηκε η Αυτού Μεγαλειότης «βασίλισσα του τσιμπουκιού». Βασίλισσα… Εκεί έπαθα ένα deja vu. Ήταν η Ζάνα που δούλευε κάποτε Αγκύρας την εποχή που αυτή και η Καζακστανή Βίκυ ήταν τα καλύτερα τσιμπούκια (υποτίθεται). Δεν ξέρω τι με έκανε να περάσω στο άθλιο δωμάτιο. Πλήρωσα την ίδια και μπήκα.
Ένα άθλιο κρεβάτι. Ένας μικρός καθρέπτης. Ούτε μια καρέκλα. Κρέμασα τα ρούχα στην κρεμάστρα. Κάπου ψηλά μια τηλεόραση που έπαιζε τσόντα (?) από την εποχή του 80. Στο διπλανο δωμάτιο μπήκε κάποιος άλλος. Το τράνταγμα της πόρτας έκανε και το δικό μου δωμάτιο να κουνηθεί συθέμελα λες και θα έπεφτε και θα μας πλάκωνε.
Σε λίγο μπήκε η Ζανα. Κοντή, χοντρή, ελληνικά με ρώσικη προφορά. Νομίζω πάχυνε περισσότερο. Φορούσε ένα σαν κομπινεζόν φορεματάκι που τόνιζε τα βυζια της. Ξεχείλιζαν πατσες από παντού. Ένα στρινγκ που έμπαινε στα Ταρταρα του κώλου της. Σήκωσε το κομπινεζόν μέχρι τη μέση. Δεν το έβγαλε απλά το σήκωσε ως τη μέση. Σκέφτηκα να της πω να γδυθεί ολόκληρη αλλά φοβήθηκα μήπως χυθούν οι πατσες της στο πάτωμα. Το μαλλί θύμιζε playmobil πήγαινε μονοκόμματο. Πρέπει να του είχε ρίξει μισό κιβώτιο Loreal. Η εμφάνιση της ταίριαζε απόλυτα με το όλο cult σκηνικό.
Η κοιλάρα της ήταν τεράστια και με τρέλαινε. Τη χούφτωσα και τη μάλαζα δυνατά αλλά άλλαζε στάσεις για να με αποφεύγει. Είχε διατεταγμένη αποστολή το τρομπόνι. Βαρέθηκα και ξάπλωσα ανάσκελα. Ας έκανε ότι ήθελε.
Άρχισε να με φιλάει αλλά απέφυγα στο στόμα. Το σάλιο της μύρισε σαν τσικνωμένη ρεβυθάδα. Έγλειψε σαν ερπετό τα μάγουλα μου και το σώμα μου. Ένιωθα να με δαγκώνει στο στήθος. Συχνά πυκνά σταματούσε τη σπάτουλα για να βγάλει τις τρίχες από το στόμα της, τριχωτός γαρ. Διασκέδαζα με αυτό το παιχνίδι, καλά να πάθει. Άρχισε να γλείφει τα αρχίδια πρώτα. Και καλά τα πιπιλούσε. Σήκωσα τα πόδια να με γλείψει και στην κωλοτρυπα. Έγλειφε και προσπαθούσε να πιπιλίσει. Το έκανε άτεχνα και ένιωθα πόνο. Δε διαμαρτυρήθηκα. Την άφηνα να αυτοσχεδιάζει. Τελικά επικεντρώθηκε στον πουτσο. Η βασίλισσα της πίπας σκέφτηκα… Δεν ένιωθα τίποτα. Προσπαθούσε να κοιτάζει στα μάτια με αυτό το γελοίο παρουσιαστικό της. Συχνά πυκνά έλεγε συνέχεια «πουλάκι μου πουλάκι μου» με μια βαριά σλάβικη προφορά σαν χυμένη μαρμελάδα. Βαριόμουν. Αστην να κάνει ότι θέλει. Κοίταζα το ταβάνι, μετά έκλεισα τα μάτια. Σκεφτόμουν το σπασμένο πλακάκι που πάτησα όταν μπήκα στο δωμάτιο. Ο θόρυβος με ενόχλησε. Όταν φύγω θα πω στην γρια τσατσα να πάρει αλευρόκολλα να το κολλήσει.
Η Ζανα έγλειφε… «πουλάκι μου, πουλάκι μου» ολόλυζε. Βαριόμουν. Αντε να τελειώνει η φακλάνα σκέφτηκα. «Θα μι γκαμίσεις?» ρώτησε… Πω ρε γαμωτο σκέφτηκα…και βαριέμαι. Νωχελικά ανασηκώθηκα και μου έβαλε λάστιχο. Της είπα να ξαπλώσει. Χούφτωσα δυνατά την κοιλάρα της για να καυλωσω. Λιπάρες, πατσες γέμισαν τα δάχτυλα μου. Φορούσε κάτι τακουναρες πλατιές. Μπήκα μέσα της δυνατά αλλά έκανε τα πόδια προς τα κάτω να μην μπαίνω. Της τα άρπαξα και τη σφυροκόπησα κάποια δευτερόλεπτα με δύναμη. Σταδιαλα. Γύρισε στα τέσσερα, πιο πολύ σύρθηκε. Δίπλα από την αδιάφορη κωλοτρυπιδα της είχε κάτι σαν μελανια. Μπήκα μέσα της απλά και ξάπλωσα πάνω στην πλάτη της χουφτώνοντας από κάτω την ογκώδη πάκα της. Καύλα!.
«Πουλάκι μου, πουλάκι μου»
Βγήκα, έβγαλε το λάστιχο και της τον έδωσα στο χιλιοχυμένο βρωμοστομα της. Θα έχυνα . Αυτό δεν ήταν πίπα αλλά ένα άθλιο γαργαλητό. «Πουλάκι μου, πουλάκι μου» μούγκριζε μπουκωμένη. Γράπωσα το σβέρκο και το κεφάλι της φακλάνας με δύναμη για να χύσω.
...to the last I grapple with thee; from hell's heart I stab at thee; for hate's sake I spit my last breath at thee.” Την κάρφωσα με το κοντάρι μου στο λαρύγγι σαν άλλος captain Ahab και τη ράντισα με τον ψωλοχυμο. Δεν την έπνιξα όμως τη φακλάνα!
Ξέπλυνε το στόμα της στο νιπτήρα και μπήκε στο διπλανο δωμάτιο. Σηκώθηκα, έκανα εμετό στο νιπτήρα και ξαλαφρωμένος βγήκα στα ζεστά κωλοσοκάκια του κέντρου.