Κριτικές από mpismpikis

Με τον δείκτη ανωμαλίας μου να παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, ένιωσα την ανάγκη να πέσω με τα μούτρα στον βούρκο της ακολασίας που ακούει στο όνομα "Μεταξουργείο". Είχα, συγκεκριμένα, την ανάγκη να καταναλώσω λίγο φυσικό χυμό από τα γενετικά όργανα μιας συμπαθούς κορασίδας. Άλλωστε, ο φυσικός χυμός, όπως πάντα μας λέγαν γονείς και συγγενείς, πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος των διατροφικών μας συνηθειών. Είχε περάσει κάμποσος καιρός από τότε που είχα πάρει τις βιταμίνες μου (οι οποίες άνηκαν σε μια υποψήφια δικηγόρο), οπότε σαν άλλος Οβελίξ, που ναι μεν έχει πέσει μικρός στην χύτρα με τον μαγικό ζωμό, έχει, δε, πάντα την ανάγκη να τον γευτεί και πάλι, έφυγα από το γαλατικό χωριό σε αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας.

Φτάνοντας στη Χώρα της Ηδονής, ένιωσα αυτό το γνωστό γλυκό σκίρτημα στο γαλατικό μου τσουτσούνι. Ήδη, φτάνοντας στα σύνορα της χώρας, δηλαδή κατεβαίνοντας την Αγίου Κωνσταντίνου, μπορούσες να μυρίσεις στον αέρα μυρωδιές και ευωδιές από τις ερωτικές περιπτύξεις που εξελισσόντουσαν στην περιοχή.
Έκανα τη βόλτα μου παρέα με άλλους συναγωνιστές από εξωτικές χώρες, με τους οποίους ανταλλάξαμε φιλοφρονήσεις και μοιραστήκαμε εμπειρίες από τη χώρα του Μεταξιού.
Η ώρα, όμως, πέρναγε και η ανάγκη μου για φυσικό χυμό μεγάλωνε. Οι επιλογές πολλές, αλλά επέλεξα να μπω στο νούμερο 23 της Κολωνού. Εκεί, εργαζόταν η Ρωξάννη. Πρόκειται για πολύ όμορφη κορασίδα, προερχόμενη από το ανατολικό μπλοκ, καστανόξανθη, με ωραία εκφραστικά μάτια, βυζά νούμερο 2, ικανοποιητική πίσω κίνηση και ανάστημα 1.70 περίπου. Έδωσα τα γαλατικά μου λεφτά και η υπηρεσία με οδήγησε στο δωμάτιο. Εκεί περίμενα αρκετή ώρα καθώς η κοπέλα είχε άλλα 2 δωμάτια πριν από μένα.

Τελικά, έφτασε η σειρά μου. Ακούγοντας τον ήχο των τακουνιών στον διάδρομο να πλησιάζουν, ήδη ξερόχυνα και πέρναγα στη σκοτεινή πλευρά της ηδονής. Η Ρωξάννη μπήκε στο δωμάτιο και φόρεσε κατευθείαν το κουστούμι σε πεσμένο όργανο (φάουλ). Την προέτρεψα να γυρίσει σε 69. Το μουνάκι της ήταν τώρα στο πρόσωπό μου, ενώ αυτή συνέχιζε μια πίπα στην οποία δεν έδινα και μεγάλη σημασία. Αρχίζω να περιεργάζομαι τα χείλια της, με τις πρώτες αναγνωριστικές βόλτες της γλώσσας μου στην περιοχή. Μπήκα στο παιχνίδι πιο έντονα, με αυτήν να εγκρίνει,
ενώ βελτίωνε το ρούφηγμα της γαλατικής μου ψωλής. Αυτό συνεχίστηκε για λίγη ώρα ακόμα, ώσπου κατάλαβα ότι αν συνεχίζαμε έτσι δεν θα προλάβαινα να προχωρήσω σε ένα αξιοπρεπές γαμήσι.

Με δική μου προτροπή κάθησε στα 4 και εγώ άρχισα τις διεισδύσεις. Μετά από λίγο, όντας σεληνιασμένος με τη θέα που είχα, ξεκινώ να τη γλύφω ξανά, σε αυτή τη στάση. Αυτή μου είπε "μη, δεν πρέπει" κι εγώ με τη σειρά μου σεβάστηκα τη θέλησή της, έβαλα το πουλί μου μέσα της και γέμισα το κράνος μετά από λίγες ωθήσεις. Η φίλη Ρωξάννη, όμως, με προέτρεψε να την γλύψω και πάλι, αυτή τη φορά σε κανονική στάση. Φυσικά δέχτηκα αδιαμαρτύρητα και ξεκίνησα να ξετυλίγω την τεχνη μου πάνω στο όργανό της, που πλέον είχα τόσο πολύ ανάγκη.
Αποδίδοντας, λοιπόν, φόρο τιμής στον τόπο από τον οποίο όλοι προερχόμαστε και, ως γνωστόν, εκεί παλεύουμε μια ζωή να ξαναμπούμε, η Ρωξάννη με κέρασε τους χυμούς της.

Οι ανάγκες μου είχαν ικανοποιηθεί και με το παραπάνω. Ένιωθα, πλέον, αναζωογονημένος. Σαν να βρήκα τον Πανοραμίξ στο Μεταξουργείο και επιτέλους έκανα μια βουτιά στην χύτρα με τον μαγικό του ζωμό.
Τελικά, όσα σου λένε ως παιδί συνήθως τα γράφεις εκεί που δεν πιάνει μελάνι, ενώ ως ενήλικας βλέπεις την πραγματική τους αξία και ακούς ξανά τα σοφά λόγια των συγγενών σου.
Ζήτω ο φυσικός χυμός, δόξα και τιμή σε όλες τις κορασίδες που μοιράζονται μαζί μας τους ζωμούς τους!

Έχοντας αποδεχτεί καιρό τώρα το σύνδρομο μιλφογκιλφ, το οποίο με διακατέχει προς απορίαν των φίλων και συμπολεμιστών μου, και έχοντας μέρες στο μυαλό σενάρια με καθηγήτριες, γειτόνισσες, θείες κλπ κλπ, αποφάσισα πως καιρός ώρα είναι να κατηφορίσω στα στενά της ηδονής.
Σφίγγοντας την κορδέλα στο κεφάλι και βάζοντας το μαχαίρι στα δόντια, μπήκα στο τεθωρακισμένο μου και έφτασα στο Μετάξι. Μπαίνοντας στο εν λόγω οίκημα, η ευγενική υπηρεσία μου παρουσίασε τις κοπέλες. Μία παχουλή μελαχρινή, της οποίας το όνομα δεν συγκράτησα, και την Αναστασία. Η Αναστασία σίγουρα διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής της. Είχε πολύ εκφραστικά και εντόνως βαμμένα πορνομάτια, μαύρα μαλλιά ενώ από σωματικής άποψης κάποιος θα την χαρακτήριζε "νορμάλ". Απλό πρόγραμμα ανακοινώθηκε και για τις δύο.
Αποχαιρέτησα την όμορφη παρέα λέγοντας πως ίσως περάσω αργότερα.
Έκανα την πορνοβόλτα μου στην περιοχή, μαζί με τα όργανα της τάξης που έλεγχαν ξένους και μελαχρινούς συμπολεμιστές, και επέστρεψα για την Αναστασία.
Αφού με οδήγησε στο ικανοποιητικό δωμάτιο, επέστρεψε μετά από λίγο. Μου τρίφτηκε λίγο σε όρθια στάση, ξάπλωσα και αυτή αποκάλυψε τα συμπαθητικά στήθια της. Αφού έκανε ένα πέρασμα από τις ρώγες και λίγο ισπανικό με ρώτησε πώς θέλω την πίπα. Της είπα χωρίς και αυτή μου απάντησε "τώρα θα δεις τη ρώσικη πίπα". Έτσι κι έγινε λοιπόν. Αφέθηκα στα χέρια της ενώ ήθελα να φωνάξω "δόξα και τιμή στο ρωσικό έθνος!". Λίγο πριν την αυλαία, την προέτρεψα να στηθεί στα 4 όπου μετά από κάμποσα σφυροκοπήματα δεν άντεξα και της είπα να συνεχίσει το έργο της. Αυτή, όντας γνήσιο τέκνο της ρώσικης στέπας, πέταξε το κράνος και συνέχισε το τίμιο σοβιετικό κλαρίνο. Έτσι ήρθε και το τέλος, με την Αναστασία να μην αφήνει σταγόνα, να σκουπίζει το όπλο μου και να μου προσφέρει μαντιλάκι.
Ανακουφισμένος, λοιπόν, και σκεπτόμενος ότι ο μεγάλος Ιβάν Ντράγκο θα έπρεπε να είχε κερδίσει τον Ρόκυ Μπαλμπόα, έφυγα από την ευρύτερη περιοχή με το ράδιο του τεθωρακισμένου να παίζει το "Eye of the tiger"...

Επίσκεψη γύρω στις 21.00 στο εν λόγω οίκημα και παρουσιάστηκε η Χριστίνα, τσιγγανάκι λεπτό, με όχι τόσο ωραίο χαμόγελο .. 20χρονο με μικρά βυζάκια και πεταχτό κώλο ο οποίος και ανακοινώθηκε στο πρόγραμμα. Αυτό με έκανε και πέρασα στο δωμάτιο αν και πιο πριν ακουγόταν διάλογος ανάμεσα σε αυτήν, την τσατσά και τρίτο τύπο για κάποιον γκόμενο καθώς και τα ανάλογα μπινελίκια... Οπότε και η διάθεση δεν θα ήταν η καλύτερη.

Πέρασα πάντως. Μπήκε κι αυτή μετά από 1-2 λεπτά αφού δεν υπήρχε άλλος πελάτης. Σκουφί σε πεσμένο μόριο και μέτρια πίπα, κατάφερε να με σκληρύνει με το χέρι της.
Χωρίς πολλά πολλά, ζήτησα στα 4 και αφού έβαλε κρέμα στήθηκε και ο κώλος-κρατήρας φάνηκε στον ορίζοντα (καθόλου ωραίο θέαμα. Άμα τον δίνεις από τα 20...)
Είσοδος στην μπροστά τρύπα για να ανάψουν οι μηχανές καλά, εκεί έφαγε κι ένα κωλοσκάμπιλο το οποίο μάλλον δεν της άρεσε. Δεν είχε ακουστεί πολύ η φωνή της μέχρι τότε και γενικά η σκληράδα μειωνόταν.
Μετά από περίπου 2 λεπτά επιχειρώ να ανοίξω την πίσω πόρτα αλλά βρίσκω αντίσταση. "Τι έπαθες;" μου λέει. Γυρίζει και αρχίζει να τον παίζει δυνατά, πώς δεν τον ξερίζωσε, και μάλλον ήθελε να με τελειώσει εκεί. Αλλά δεν είχα σκοπό...
Αφού τον πέτρωσε της λέω να ξαναγυρίσει και εισβάλλω στο τούνελ. Μικρή αντίσταση στην είσοδο και μετά το χάος. Μικρά βογγητά κατά την είσοδο και σφυροκόπημα χωρίς μεγάλη αντίδραση. Εκεί μέσα ήρθε και το τέλος. Με χαιρέτησε με ένα σιγανό "γεια σου.." και έφυγε.

Βόλτα στο γραφικό Μεταξουργείο εχθές, με λίγο κόσμο στους οίκους και τα γύρω στενά μάλλον λόγω των ημερών.
Μπαίνοντας στο σαλόνι του οικήματος με καλωσορίζει ο ευγενικός τσάτσος με το μουσάκι και παρουσιάζει την κοπέλα που εμφανίστηκε topless.
Καστανή, με τα τακούνια έφτανε σίγουρα το 1.80-85, χαμογελαστή, ωραίο και στητό στήθος με μέτριο μέγεθος, ατέλειωτα πόδια.. εντυπωσιακή.
Ανακοινώθηκε ότι μόλις ξεκίναγε την βάρδια, οπότε έδωσα το εισιτήριο και πέρασα.

Δεν περίμενα παραπάνω από 5 λεπτά όταν και μπήκε μέσα με την κρέμα στο χέρι. Κάποιες ελάχιστες συστάσεις στα αγγλικά αφού δεν μιλάει ελληνικά
και πέρασε κατευθείαν στο ψητό. Δεν έκανε τίποτα για να..ανέβω και πέρασε σκουφί ενώ ήμουν πεσμένος. Ξεκίνησε την πίπα ενώ ήμουν όρθιος, με ξάπλωσε και συνέχισε μια μέτρια πίπα στην αρχή σιγά σιγά παίζοντας με το κεφάλι και τον κορμό και στην συνέχεια πιο έντονα.

Πρώτη στάση αυτή από πάνω, αφού έβαλε κρέμα. Αρκετά καλή με συνεχή ρυθμό και ανεβοκατέβασμα στο κατάρτι του πλοίου, με θέα τα βυζιά της και τα χέρια μου πότε εκεί και πότε στον κώλο της.
Μετά από 1-1,5 λεπτό ζητάει να αλλάξουμε και την φέρνω ιεραποστολικά. Με θέα πάλι τα βυζιά της που τα τίμησα δεόντως και τα πόδια της σχεδόν σε σπαγγάτο ανεβάζω τους ρυθμούς όλο και περισσότερο χωρίς όμως να ανταποκρίνεται πέρα από κάποιες βαριές ανάσες. Μου ανεβάζει τις ποδάρες της στους ώμους μου ρίχνοντας μου μερικά βλέμματα στα μάτια (έχει ματάρες ). Συνεχίζουμε σε αυτή την στάση, ακόμα χωρίς να πει μια λέξη.

Αφού έχουν περάσει περίπου 4 λεπτά με ιεραποστολικό, αλλάζουμε και έρχεται στα 4. Φοβερό στήσιμο με το πρόσωπο σχεδόν κάτω στο σεντόνι και την κωλάρα (!!) στον θεό.
Ανεβάζω ρυθμούς μπροστά στο θέαμα αυτό, κάποια χαστουκάκια στα οποία δεν αντέδρασε και μετά από 1-2 λεπτά ήρθε το τέλος.

Προφανώς η κοπέλα δεν έχει μεγάλη διάθεση. Είναι όμως απορίας άξιο πώς κατέληξε στο Μετάξι όπως λέει και η προηγούμενη κριτική.