Κριτικές από mysterious

Σάββατο μεσημεράκι, νέκρα η Φυλής, τσάρκα με τον Δον….

Εντός του οίκου μόνον 3 νεαροί, μάλλον αθίγγανοι, με ιδιαίτερη προφορά, καλοντυμένοι, εκδιώχθηκαν αδικαιολογήτως από την ξινή υπηρεσία.

Μόλις βγήκε η ξανθιά κοπέλα απ’το δωμάτιο, (νέα άφιξη, δε θυμάμαι όνομα), βγαίνει κι η Αλεξάνδρα απ’το κουζινάκι και μας τις παρουσιάζει, βαριεστημένα, η υπηρεσία.

Ματιά όλο υποσχέσεις η Αλεξάνδρα, δεν ενδίδω, φεύγουμε. Το ξανασκέφτομαι έξω, ξαναμπαίνουμε, νέο βλέμμα-πρόκληση η ψηλή απ’το κουζινάκι, πληρώνω και οδηγούμαι στο δωμάτιο με αγενή τρόπο από την υπηρεσία. «Πήγαινε μέσα» ψέλισσε…

Δωμάτιο επιεικές. Μπαίνει η Αλέξάνδρα, αγκαλιές, χαμόγελα και απαλλαγή των λευκών εσωρούχων της. Ξαπλώνουμε, την χαϊδεύω και αρχίζει το προκαταρκτικό. Τι;...Handjob! Απαλά της απομακρύνω το χέρι και την παροτρύνω να ξεκινήσουμε τα προκαταρκτικά. Πάγος….

Χαμηλώνω να την γλύψω, αντιδρά, επιμένω, το δέχεται αρχικά διστακτικά, στη συνέχεια της αρέσει. Θα μου άρεσε και μένα περισσότερο, αν δε μου θύμιζε τριμαρισμένα γένια η «περιοχή» της. Καθαρή όμως, και στο επίμαχο και γενικά. Αρνητική οσμή στα μαλλιά της λόγω κλεισούρας-τσιγαρίλας.

Μου φοράει άτσαλα το λάστιχο κι αρχίζει ένα αδιάφορο τρομπόνι, αρκετό ωστόσο για την «σκλήρυνση κατά πέους».

Της ζητώ να ανέβει πάνω μου, αρνείται, επιμένω, στραβομουτσουνιάζει, καβαλάει, βογκάει, μουρμουράει, σα δίχρονο που ρετάρει έκανε…Too big…ψέλλιζε…. και κάποια ακαταλαβίστικα της πατρίδας της…Αρχίζει να μου σπάει τα @@@….

Τη γυρνάω στα 4, αποφεύγει τη διείσδυση, βογκάει ξανά. Περιέργως, είμαι ντούρος αν και προβλέπω το τέλος ως μαρτύριο. Την γυρνώ ανάσκελα, μπαίνω μέσα της, μια απ΄τα ίδια…τώρα έχει και το πλεονέκτημα να με κρατάει σε απόσταση με μια περίτεχνη στάση των ποδιών και της λεκάνης της.

Επιταχύνω να τελειώσω…δε πρέπει να έχουν περάσει πάνω από 7’..TIME FINISH!!!!!! Και με ωθεί με τα χέρια της εκτός της!!! Λίγο πριν ολοκληρώσω!

Τά’χω πάρει, της βάζω φωνές, της κρατάω ανοιχτά τα πόδια της και ξαναμπαίνω μέσα για να λήξει το μαρτύριο. Αντιδρά, επιμένω, χύνω, βγαίνω, την αρχίζω στα μπινελίκια, (όχι βρισίδια) κι εκείνη νόμιζε ότι πέρασα ωραία και χαμογελούσε!!!!

Φεύγει, ανοίγω την πόρτα να μπει λίγο αέρας, αδιαφορώντας αν με δει κανείς απ’το σαλόνι. Συνεχίζω να κάνω φωναχτά παράπονα ενώ ακούγεται η υπηρεσία να λέει στον φίλο μου ότι απαγορεύεται να μιλάω στο κινητό μου!!!!!

Πριν αποχωρήσω, μπαίνω στο κουζινάκι που κάθονται τα κορίτσια, και της λέω της ψηλής...»Δεν αλλάζεις επάγγελμα, αφού δεν το’χεις…μου έσπασες τ’@ρχίδι@»…χαμογελούσε σα να άκουγε επιβράβευση, ώσπου πήρε γραμμή η ξανθιά και της εξήγησε…..

Ότι θέλετε γράψτε….Για μένα είναι απάτη ολκής! Δεν κάνει γι’αυτό το λειτούργημα. Ίσως να την εξανάγκασαν κάποιοι να βγει στο κλαρί. Δε φταίμε όμως να περνάμε τέτοιες καταστάσεις πληρώνοντας 20€! Στο κάτω-κάτω υπάρχουν και τα σωληνουργεία προκειμένου να ξεδιπλώσει τις αρετές της….

Γιατί δεν την έδιωξα; Μάλλον μαλακία μου…είχα όμως καλή διάθεση και νόμισα πως θα στρώσει η συμπεριφορά της.

Όχι, δεν θα την ξαναπάρω! Ούτε τσάμπα! Λυπάμαι και για τη συμπεριφορά της υπηρεσίας…..

Μπάμπουρες πλακώσανε…..

Αν και η Φυλής δε με προδιαθέτει για σεξοκαταδρομές, δεν μπορώ να αγνοήσω την ποιότητα ορισμένων κοριτσιών όσο και το ανεκτό επίπεδο κάποιων οίκων.

Μέσα στους τσεκαρισμένους στόχους ήταν το τσαχπίνικο Πολωνεζάκι στο 71Β.

Η Εύα, υπερβολική ως συνήθως, αλλά συμπαθέστατη, ειλικρινής και τίμια, μας προανήγγειλε βούτυρο, κορμί γάλακτος και άλλα συναφή. Βγαίνοντας στο σαλόνι η μικρούλα, κατευθύνθηκε στο μεγάλο καθρέφτη από τον οποίο μου έριξε τη «φαρμακερή» ματιά βγάζοντας θεληματικά τη γλωσσίτσα της μ’ένα νάζι που ξυπνά πεθαμένους. Αυτή τη φορά δεν έφυγα, μιας και ήμασταν μόνο δύο υποψήφιοι πελάτες. Ο τύπος που προηγούταν, συνέχισε τη βόλτα του, έτσι με χαρά εισήλθα στα ιδιαίτερα. Επέλεξα πρόγραμμα extra full δίνοντας 35€.

Καθαρή η αίσθηση του λιτού δωματίου, με σεντόνια σε καλή κατάσταση και χωρίς ύποπτες οσμές. Προετοιμάστηκα πλένοντας τον «μικρό» στο νιπτήρα διαπιστώνοντας την απουσία ζεστού νερού.

Μπαίνει η Μιράντα μαζί με την αξιοθαύμαστη αύρα της, κλείνει την πόρτα και μου χαρίζει ένα πηγαίο χαμόγελο που συνόδευε αυτό το φρέσκο και λαχταριστό κορμάκι. Άλλη αίσθηση….Πρόσωπο έξυπνο, πονηρό με ήπια χαρακτηριστικά, μαλλί καστανοκόκκινο ίσιο μέχρι τους ώμους. Δέρμα πάλλευκο με αίσθηση βελούδου. Στήθος ζωγραφιά! Προς 2αράκι, σφριγηλό, σφιχτό και στητό, με ρωγίτσες μικρές και ευαίσθητες. Μεσούλα δαχτυλίδι, πισινούλης χάρμα, αρμονικότατος…για φάγωμα…Κάπου εκεί αποφάσισα να μην τον διακορεύσω. Θα ήταν μεγάλη αμαρτία να την πονέσω και να ζοριστεί πρώτη μέρα που έδινε κουλούρι. Ανήκω σε μια σχολή που επιτάσσει ευγένεια και σεβασμό, ειδικά όταν πρόκειται για τόσο νέα περίπτωση. Της ανακοίνωσα ότι παραιτούμαι απ’το πρωκτικό και τα σπινθηροβόλα της μάτια έλαμψαν από ανακούφιση! Ενδεχομένως αυτή μου η κίνηση «ξεκλείδωσε» το κουτί της απόλαυσης από μεριάς της.

Έναρξη με περίτεχνο στοματικό, βαθύ, με εναλλαγές ρυθμού και έντονη διάθεση που ήταν ευδιάκριτη. Δεν ασχολήθηκε με τα πέριξ αλλά επικεντρώθηκε σε ένα long play κλαρίνο θέλοντας να με φέρει σε σημείο οριακό. Τα κατάφερε. Δεν είναι και λίγο να θαυμάζεις ένα τέτοιο μωρό να σε έχει στο στόμα του και να σε καταπίνει…..

Με έντυσε και μετά από παρότρυνσή μου ήρθε καβάλα. Εκπληκτική αίσθηση…σφιχτή όσο και υγρή. Κοιταζόταν στον πλαϊνό καθρέφτη και όταν αντικρύζονταν τα βλέμματά μας, ήταν σα να μου έλεγε «γουστάρω που σε φτιάχνω τρελά». Με είχε κυριεύσει το πάθος ενώ ρούφαγα κυριολεκτικά τα στηθάκια της μαλάζοντάς τα απαλά.
Στο πισωκολλητό τα μάτια μου θάμπωσαν! Τι φτιάχνει ο Θεός! Ιδανική κλίση και γωνία απόλυτης εισχώρησης εντός της. Τα βλέμματα παίζαν στον καθρέφτη. Ήμουν τσιμέντο! Εκεί χαμήλωσε τελείως μπρούμητα στο στρώμα, για να γίνει πιο παθιάρικη η στάση και μου επέτρεψε απαλά φιλάκια στο μάγουλό της, ενώ κατέβαζα ταχύτητα να απολαύσω αυτά τα ελάχιστα λεπτά ηδονής που μου απέμεναν.

Για το τέλος ήθελα να την βλέπω στα μάτια….το ιεραποστολικό ήταν η τελευταία στάση του τρένου της μεγάλης ηδονής. Με περίσσια χάρη μου ζήτησε να μην καθυστερήσω πολύ, ενώ οι ανάσες μας είχαν ένα τετ-α-τετ εξ’επαφής. Τελείωσα σε μια κατάσταση πλήρους ικανοποίησης κι εκείνη φορούσε ακόμη το όμορφο χαμόγελό της. Χαιρετηθήκαμε και αποχώρησε αφού με ευχαρίστησε, επιμένοντας να μου επιστρέψει το αντίτιμο του κώλου (χαχαχαα…). Είχα καλύψει ένα τέταρτο της ώρας μαζί της, μα φαινόταν σα πεντάλεπτο!

Λίγο πριν αναχωρήσω, η Εύα με ρώτησε τι ρέστα μου χρωστούσε γιατί είχε μπερδευτεί και μου έδωσε όσα ακριβώς της είπα. Χάρηκε κι εκείνη που της είπα τόσα κολακευτικά λόγια για την Μιράντα.

Συμπερασματικά θα σας απολογηθώ πως η αναλυτική μου κριτική, οφείλεται στο γεγονός, ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, ένα τόσο όμορφο, καλλίγραμμο, νέο και χαρούμενο πλάσμα να έχει τόσο καλή συμμετοχή και απόδοση στο δωμάτιο, από την πρώτη κιόλας φορά. Δεν προσπερνώ την «συμμετοχή» μας στην ευγένεια, καθαριότητα, σεβασμό, που την κρίνω απαραίτητη. Όμως κι αλλού την δώσαμε κι αρχίδια πήραμε!

Εδώ «έδωσα λίγα» και «πήρα πολλά». Θα την ξαναδώ οπωσδήποτε.

Συγνώμη αν σας κούρασα, τα καλά όμως πρέπει όχι μόνο να τα αναφέρουμε μα και να τα τεκμηριώνουμε. Όπως και τα αρνητικά.

Κι ύστερα (ξανα)ήρθαν οι μέλισσες…….

Κριτική από αυτές, που δε μπορείς να εξηγήσεις εύκολα.

Ομολογουμένως δε με άφησε ασυγκίνητο η έντονη παρουσία της, ειδικά μετά την εκπληκτική προσθετική στήθους που έκανε, με το αποτέλεσμα να της προσδίδει μια «φωτογραφική» αρμονία, όπου οι καμπύλες με το λεπτό κορμί και το τουρλωτό ποπάκι να συνθέτουν το ιδανικό. (Στα μάτια μου πάντα..)

Τη θυμόμουν από τα πρώτα της βήματα στον όμιλο, απέναντι στο μεσαίο 4. Μου δήλωσε ότι έχει βελτιωθεί πολύ από τότε… Η έλξη που μου άσκησε έδρασε καταλυτικά και ακαταμάχητα. Ήμουν ήδη διεγερμένος!

Ανέβηκα στο άνω δώμα ενός, λίαν επιεικώς, ακατάλληλου χώρου που ΚΑΚΩΣ αποκαλείται studio! Δεν πείθει ο χώρος για studio. Παρακμιακός με κακή ηχομόνωση και κλασσική αίσθηση μπουρδέλου. Τα studios δεν τα κάνουν οι κοπέλες αλλά ο αναβαθμισμένος χώρος….Είχε προηγηθεί μάχη τεσσάρων και το σεντόνι είχε τα σημάδια του, ενώ ένα χρησιμοποιημένο λάστιχο κείτονταν στο δάπεδο. Μετά από σύστασή μου, η ευγενέστατη υπηρεσία άλλαξε το σεντόνι, παραδεχόμενη ότι το γήρας και η μειωμένη όρασή της έγιναν αιτίες αυτής της παράλειψης…Το προσπερνώ!

Ντουσάκι και μετά τη 10λεπτη παραμονή, είσοδος της Κλαούντια. Ξαπλώνει δίπλα μου, αρχίζουμε τα χαδάκια και σε τρυφερή σκηνογραφία, αρχίζει μια ολιγόπλεπτη κουβεντούλα, όπου μου περιέγραφε το γεγονός ότι δεν της ταιριάζει αυτό που κάνει…. Πρώτο κλακάζ…κι εμένα δε μου ταιριάζει να γυρνάω στις πουτάνες, αλλά δεν το κάνω θέμα. Προσπαθώ να νιώθω εκείνα τα λεπτά, ότι είμαι μ’ένα κορίτσι που βρέθηκα στο κρεβάτι μετά από ένα έντονο φλερτ. Χαϊδεύοντάς την αισθάνθηκα την υγρασία στην ευαίσθητη περιοχή της που προμήνυε μια δυνατή συνεδρία..

Συνέχεια με αρκετά αισθαντικό στοματικό και χάδια στο σώμα της. Ανέβηκε πάνω μου κι έκανε κάτι που με «κλείδωσε». Με μια τεχνική κίνηση, παλινδρομούσε το πέος μου εντός της και με άφηνε άφωνο. Τόσα χρόνια, με τόση εμπειρία, αυτό δεν το είχα ξαναζήσει…

Ακολούθησε μια στάση από αυτές που δύσκολα περιγράφεις…Κάτι εναέριο…απίστευτο…κούμπωνε απίστευτα με το σώμα μου. Μέσα στην έκσταση χαμένος, κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά…Η διαίσθησή μου με φρέναρε..

Αλλαγή σε πισωκολλητό, με την εκπληκτική θέα, αλλά και ελαφρώς άβολη διείσδυση λόγω κακής γωνίας από μεριάς της.. Ωστόσο δε μου έμενε αρκετό απόθεμα αντοχής λόγω της έντονης διέγερσης που μου προκαλούσε. Κάπου εκεί ξεκίνησε να μου λέει «γάμα με..». Αλήθεια, τι έκανα τόσην ώρα….

Στάση τερματισμού το ιεραποστολικό…το «γάμα με…» είχε γίνει μοτό της και συνειδητοποιούσα ότι ήθελε να λήξει το ματς. Ώσπου έγινε το κακό…Μόλις επήλθε η έκρηξή μου, τον έβγαλε απότομα από μέσα της για να σαλιώσει την τρυπούλα της και να τον ξαναχώσει. Ξενέρωμα…..

Άντεξα να τον ξαναβάλω για ν’απολάυσω τους τελευταίους σπασμούς μου. Με μια απότομη κίνηση με πέταξε από μέσα της, αφήνοντάς με μαλάκα.. Με ευχαρίστησε μα δεν το δέχθηκα. «Αφού δεν πέρασες καλά» της είπα κι εκείνη προσπαθούσε να με πείσει ότι ήμουν καλός εραστής. Έφυγε βιαστικά κι έμεινα με την απορία. Μετά από 2 μέρες δεν έχω καταλάβει τι συνέβη. Πόσω μάλλον να βρω τον κατάλληλο τίτλο γι’αυτήν την κριτική.

Το’ζησα κι αυτό στην πορνοδιαδρομή μου….Οδηγούσα επιστρέφοντας, με μια μεγάλη απορία που με συνόδευσε ως τον ύπνο μου…Παραιτήθηκα την επόμενη μέρα από την προσπάθεια εξήγησης του φαινομένου…

Τίτλος Ανεξήγητον, ίσως ο καταλληλότερος…..

Περιοχή εύκολα προσβάσιμη με μηχανή. Προσοχή στα κλεφτρόνια...έκλαψα ένα παπί που μού'φαγαν πριν από κάμποσα χρόνια.

Χώρος από αυτούς που δεν ταιριάζουν σε μια γλυκιά Ουκράνα. Η κατάσταση εσώθη από τα καθαρά σεντόνια και τον τακτοποιημένο χώρο του εσωτερικού δώματος που επέλεξα.

Η σινιόρα ρεσεψιονίστ έφαγε μια κίτρινη, γιατί ενώ ανακοινώνει ότι δε βιάζεται η κοπέλα στο δωμάτιο...βιάζεται η ίδια και την φωνάζει στο 10λεπτο.

Η Ουκρανίτσα μου θύμισε προσωπικά βιώματα. Μυρωδιά, υφή δέρματος και ερωτική συμπεριφορά χαρακτηριστική μιας σχολής που πάει στην ιδιοσυγκρασία μου.

Ένα αέναο, γλυκό χαμόγελο, χάδια, άχνα από κουβέντες...Πέρασμα του αδιάβροχου και πίπα απολαυστική. Με δική της πρωτοβουλία καβάλημα και η κλασική Ουκρανική παλινδρόμηση..Τό'χει.

Στα 4 πανέμορφη θέα, με τη μέση δαχτυλίδι κι ένα κωλί χάρμα. Τα κόκαλα της λεκάνης της ιδανικές ερωτικές λαβές. Αυξομείωνα την ένταση της διείσδυσης και το απολάμβανα.

Στο ιεραποστολικό άδραξα την ευκαιρία να την μυρίζω-φιλάω απαλά στο λαιμό-μάγουλο-ώμο μέχρι να με σφίξει απάνω της στην καίρια στιγμή.

Με κράτησε μέσα της τουλάχιστον 3 λεπτά μετά, μέχρι η σινιόρα να την φωνάξει.
Την ευχαρίστησα, 2 μαγουλόφιλα και χαμογελαστή αποχώρηση.

Τα λεπτά κύλισαν αρ-μονικά και προσπέρασα το κόλλημα της καλτίλας. Καλό το πλασματάκι κι ευγενικό. Δεν ενδείκνυται για σφυροκόπους πυρφόρους, αλλά είναι συνεργάσιμη και ανεκτική.

Κι οι μέλισσες πέρα-δώθε.....

Είχα εδώ και καιρό την ανάγκη να αλλάξω λίγο τα «νερά» μου. Ο φόβος της αποτυχίας με κατεύθυνε σε σταθερές, εγγυημένες επιλογές. Σαν ρίξεις όμως άγκυρα, σαπίζει το καράβι…
Η Εμανουέλλα είχε μαρκαριστεί για test-drive αλλά οι συνθήκες και τα απρόοπτα συνεχώς ανέβαλλαν την συνάντηση. Εδώ και 3-4 μήνες… Ακόμη και χθες το απρόοπτο συνέβη, νίκησε όμως η επιμονή μου.
Η εμφάνισή της στο σαλόνι, ελκυστικότατη. Κορμί λεπτό (όχι ανορεξικό), μεσούλα δαχτυλίδι, πόδια, άκρα εντυπωσιακά, πρόσωπο πονηρά όμορφο και έξυπνο.
Ο χώρος εσωτερικά μοντέρνος, καθαρός, όχι τίποτα κραυγαλέο…σε προδιαθέτει για χαλάρωση. Η υπηρεσία ευγενική, χωρίς περιττές ερωτήσεις και σχόλια.
Έδωσα αντίτιμο απλού προγράμματος και εισήλθα στο δωμάτιο. Όμορφος διάκοσμος, αίσθηση καθαριότητας και τακτοποιημένο. Σεντόνια καθαρά, είδη υγιεινής καινούργια και λειτουργικά. Την ντουζιέρα δεν τη χρησιμοποίησα (πήγα φρεσκοπλυμένος-αρωματισμένος), δεν είχε βέβαια πετσέτα. Προφανώς δίνεται κατόπιν ζήτησης. A/C, TV σε λειτουργία.
Σε λίγα λεπτά μπήκε η Εμανουέλλα, ξάπλωσε και είπαμε λίγες κουβεντούλες να σπάσει ο πάγος. Μου ζήτησε ευγενικά συγνώμη για την καθυστέρηση (?), υποσχόμενη να με αποζημιώσει μιας και μ’έβλεπε για πρώτη φορά. Βγάζοντας το σουτιέν της, αποκαλύφθηκε ένα υπέροχο ζευγαράκι στητών φυσικών στηθών, 2 παρά, με όμορφες θηλές και ρώγες «αντιδραστικές». Ομολογώ ότι χάζεψα λίγο με το κορμί της, συνδυάζοντας την οπτική με την επαφή, σε μια απολαυστική διαδικασία προκαταρκτικών χαδιών, ήχων και οσμών. Προφανώς γυμνάζεται και η υφή του δέρματός της είναι ιδιαιτέρως διεγερτική. Απίστευτα ισορροπημένο και αρμονικό κωλί, σε άμεση συνεργασία με το υπόλοιπο σώμα και η πλάτη της θελκτική σε χάδια και αγγίγματα, με το διαχωρισμό της σπονδυλικής στήλης να δημιουργεί την απαραίτητη ανομοιομορφία.
Η στύση μου επήλθε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, όπως και η στιγμή να μου φορέσει τη…Jaguar!!!! Προφυλακτικό στο χρώμα του πάθους κι εγώ έτοιμος για χαμηλή πτήση. Πήρε θέση πλευρικά μου και με ξεκίνησε με ένα έντονο στοματικό, αρκετά βαθύ, μεσαίας ταχύτητας, που αν και ήταν μονότονο με διέγειρε έντονα. Επιδόθηκα με τα ακροδάχτυλά μου στην ανακάλυψη των πτυχών του σώματός της. Φτάνοντάς τα ανάμεσα στα πόδια της, ένιωσα την υγρή της σχισμή να δέχεται τα απαλά μου χάδια. Απέφυγα την ενδοκολπική δακτυλοσκόπηση, προκειμένου να μη χαλάσω το υπέροχο κλίμα. Η υγρασία της γινόταν εντονότερη προκαλώντας με να πάρω θέση μάχης.
Της ζήτησα να με καβαλήσει και θαύμαζα τα όμορφα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Έξυπνο και πονηρό μουτράκι, που έδειχνε ικανοποίηση με την ερωτική μου συμπεριφορά. Κρατήθηκα να μην ενώσω τα χείλη μου με τα δικά της και προκαλέσω αντίδραση. Τα δυό της βυζάκια γίναν το αντικείμενο του πόθου στα χέρια και τη γλώσσα μου, για αρκετή ώρα, Το χαμηλό της βάρος και η ευκαμψία της, μου επέτρεψαν την αλλαγή στάσης, άνευ εξόδου, και απόλαυσα μια αγαπημένη μου σκηνή, από τα χρόνια της νιότης μου, όπου είχα σε πλήρη ανάπτυξη, ξαπλωμένη την παρτενέρ μου μπροστά κι εγώ μέσα της να παλινδρομώ θαυμάζοντας το μεγαλείο της ερωτικής πράξης.
Συνεχίσαμε ιεραποστολικά, προσπαθώντας να κρατήσω τον ρυθμό χαμηλά, αν και τα χάδια, τα φιλιά στο λαιμό και οι ήχοι από τις ανάσες με εξίταραν. Άλλο τόσο και το παιχνίδι με τη γλώσσα μου, πιπιλώντας τις ρογίτσες της. Αλλαγή σε πισωκολλητό. Εδώ είμαστε!!!! Μια εικόνα χίλιες λέξεις! Ηδονή της όρασης, να μπαινοβγαίνεις σε αυτό το μικρό καμπυλωτό αριστούργημα. Όσες προσπάθειες κι αν έκανα να οδηγώ την κούρσα, χαμηλές ταχύτητες, στάσεις για χαδάκια-φιλάκια, το τέλος της διαδρομής φαινόταν σε μικρή απόσταση και σε λίγο η Jaguar θα γέμιζε πρωτεϊνούχα υγρά. Ίσα που πρόλαβα να τη γυρίσω και να ολοκληρώσω μέσα της αγκαλιάζοντάς την και έχοντάς την face to face. Οι παλμοί μου έντονοι και ακανόνιστοι, πρόδιδαν την απόλυτη ικανοποίηση αυτής της συνεδρίας, διαμέσου μιας λυτρωτικής έκρηξης. Μείναμε για λίγο εκεί να πέσουν οι τόνοι.
Φεύγοντας ευχαριστήσαμε ο ένας τον άλλο και συμφωνήσαμε σε μελλοντική επαναδιάσκεψη. Φιλάκι, χαμόγελο και στον επόμενο τυχερό.
Αποχώρησα με την ίδια απορία που μπήκα…Γιατί δεν έχει γράψει κανείς στο bou…περίεργο.. Μόνο που είχα πλέον την (δική μου) απάντηση. Κάποια θέματα δε χρειάζονται διαφήμιση…και ορισμένοι το καλό το κρατούν μυστικό. Θεμιτά και τα δυό.
Προσωπικά έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος, έστω και αν ο χρόνος ήταν περίπου στο 10λεπτο. Αν και ο πήχης αξιολόγησής μου είναι αρκετά υψηλά, λόγω ιδιαίτερων συνθηκών, η Εμανουέλλα βρήκε θέση περίοπτη και με έβγαλε από κάποια αδιέξοδα…έστω και παροδικά.
Θα την επισκεφθώ κάποια στιγμή στο μέλλον για να επικυρώσω την επιλογή μου.

Κι ύστερα (επαν..)ήλθαν οι μέλισσες……

Τιμή και χαρά μου να εγκαινιάσω τις κριτικές αυτού του Spa. Και ακόμη μεγαλύτερη χαρά, απόλαυση μα και τύχη που γνώρισα αυτό το πλάσμα.

Την είχα «κλειδώσει» από την πρώτη στιγμή που την είδα, μιας και η ατυχής συγκυρία της πρώτης μου επίσκεψης δεν μου επέτρεψε να περάσω. Αυτή τη φορά όμως πήγα καρφωτός για κείνην.

Ο χώρος σε ανατολίτικο μοτίβο, λίγο βαρύς για τα γούστα μου αλλά ζεστός και φιλικός. Η καθαριότητα σε καλό βαθμό, αν και λόγω της γεμάτης απογευματινής ώρας και του κόσμου που περνούσε, δεν ήταν δυνατόν να βρίσκονται όλα στην εντέλεια. Γίνανε φιλότιμες προσπάθειες προκειμένου να ετοιμαστεί το δωμάτιο. Το μπάνιο πολύ μεγάλο αν και ελαφρώς ατημέλητο. Σφραγισμένες πετσέτες αλλά όχι και τα…πασουμάκια.

Με τη συνοδεία της βότκας πέρασαν τα λεπτά αναμονής ώσπου εισήλθε στον οντά, ένα θεσπέσιο πλάσμα με ένα σετάκι εκπληκτικά εσώρουχα…όλο νάζι και τσαχπινιά…κορμί κόλαση, πρόσωπο αγγέλου και φωνή ιδιαίτερα εκστατική. Μου έκανε τη χάρη να λύσει τα υπέροχα κυματιστά της μαλλιά, αποκαλύπτοντας ένα θηλυκό που άγγιζε τα όρια του τέλειου στα μάτια μου. Δε χόρταινα να την θαυμάζω. Με την οξυδέρκεια και τη χάρη της ξεπεράσαμε το όποιο θραύσμα πάγου και κάπως έτσι παραδόθηκα στα έμπειρά της χέρια.

Με τη χρήση ειδικού ελαίου, διάνυσε αρκετές εκατοντάδες μέτρα στο ταλαίπωρο κορμί μου, μεταδίδοντάς μου την ευεξία και τη χαλάρωση που επιζητούσα. Με αρμονικές κινήσεις δεν άφησε κανένα σημείο ακάλυπτο και στα 35-40 λεπτά μασάζ που ακολούθησαν ένιωθα την απόλαυση να με κυριεύει. Το μυαλό μου όμως δεν ξεκολλούσε απ΄το αιώνιο ανδρικό ζήτημα. Της έριχνα κλεφτές ματιές απ’τον πλαϊνό καθρέφτη μέχρι που έλυσε το σουτιέν της! Ψυχραιμία….τρελλάθηκα!!!! Cool είπαμε…χάζεψα με το στήθος της! Πειραγμένο όσο ελάχιστα επιτρέπεται σε νεαρές ηλικίες…περήφανο με μια θηλή για να χαζεύεις. Όσο μού’ρχεται αυτή η εικόνα……

Ξεκίνησε ένα αισθησιακό μασάζ με το κορμί της, διεγείροντάς μου τις αισθήσεις και τα κύτταρα. Το στοίχημα ήταν ν’αντέξω. Δύσκολος αντίπαλος ο εαυτός μου…και ο χρόνος εχθρός! Το αντικείμενο του πόθου επάνω μου…εμπρός μου…χιλιοστά από την άκρη της γλώσσας μου…. Έχασα πολλά…το χρόνο, τον τόπο, τον λόγο…μπορεί και το έδαφος! Ειδικά τη στιγμή που ένιωσα την αίσθηση της δροσιάς πάνω στο καυτό σημείο μου χαμηλά στη λεκάνη. Η δροσιά μετατράπηκε σε κάψα και δεν ήξερα να πρέπει να έχω ανοιχτά τα μάτια μου ή να ονειρεύομαι. Υπερβολή ξεϋπερβολή, η ταύτιση με αυτό το πλάσμα ήταν θέμα δευτερολέπτων!!!

Η επόμενη σκηνή ήταν η προσπάθειά της να κάνει το βαθύ κάθισμα, πράγμα ουσιαστικά αδύνατο. Δεν το επέτρεπε η υπερδιέγερσή μου και η ανατομία της. Προσπάθησα απαλά, αλλά το’χανα…δεν είχα τον έλεγχο…ίσως την επόμενη φορά. Παραδόθηκα αμαχητί στις βουλές της. Εκτέλεσα, ως πειθαρχημένος οπλίτης, όλες τις εντολές της στις ασκήσεις ακριβείας, μέχρι τη διαταγή της για «πυρ»!!!!!!!! Με το ζόρι κρατήθηκα όρθιος.

Έχοντας περάσει ολόκληρη ώρα, σήμανε αεροπορία για εγκατάλειψη του χώρου! Μόλις ετοιμάστηκα, επέστρεψε με το βλέμμα του κατακτητή να επιβεβαιώσει την υποταγή μου. Με φίλησε γλυκά-εγώ λιώμα στα πατώματα- και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για προσεχώς.

Έζησα μια εκπληκτική εμπειρία με ένα τόσο όμορφο κορίτσι, από αυτά που τα ονειρεύεσαι και δε θες να σε ξυπνήσουν! Το ξέρω, δεν είναι χοντρή, βυζαρού με κυτταρίτιδες και πατσές, ούτε μιλφαδιό….Εμένα όμως με τρέλλανε όσο την κοιτούσα κι όσο την άκουγα…και με κλειστά τα μάτια την ονειρεύομαι υπέροχη!

Η «Μυρτώ» δεν είναι για πολλούς……ή μάλλον είναι γι’αυτούς που «ακούνε» το ένστικτό τους. Κι εγώ, ευτυχώς, το άκουσα.

Γλυκιά μου «Μυρτώ» σ’ευχαριστώ για την εμπειρία!!!!

Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες……zzzzzzz……Χρύσα μου.........

Η Νικολέττα είχε σταμπαριστεί, για να περάσει από ένα mysterious test!

Το βράδυ που την συνάντησα, όλως τυχαίως, είχα φάει σα βόδι σε φιλικό σπίτι με ωραία παρέα και αρκετό κόκκινο κρασί. Αν και ένιωθα μπαούλο, παρόλο που η υπηρεσία δεν εμφανίστηκε ( με κοφτά λόγια ενημέρωνε μέσα απ’την κουρτίνα για τα κορίτσια, χωρίς να βλέπω την, ομολογουμένως, άσχημη και στριφνή της φάτσα-την είδα μετά) και παρόλο το τουπέ που βγάζει η Νικολέττα στο σαλονάρισμα, αποφάσισα να δαμάσω το πλάσμα αυτό.

Επέλεξα το αριστερό από τα δίδυμα δωμάτια. Έντονος διάκοσμος σε τόνους κόκκινου, με χτιστό κρεβάτι, αξιοπρεπές στρώμα και σεντόνια ΙΚΕΑ. Καθρέφτης μεγιστοποίησης της κάβλας εν ώρα σεξ, καλόγερος για τα ρούχα κι ένας μικρός νιπτήρας με (!) ζεστό νερό.

Είσοδος της νεαράς με αμφίβολο χαμογελάκι…Ο παίχτης ξάπλα με την κοιλούμπα τούμπανο. Ούτε τον μαχητή μου δεν διέκρινα! Ξάπλωσε δίπλα μου και αφέθηκε στην πρωτοβουλία μου για την διαδικασία των προεόρτιων. Αυτά περιελάμβαναν χάδια απαλά σε όλο το μήκος και πλάτος του όμορφου σώματός της. Από τα σώματα που λατρεύω…λεπτή (όχι skinny) με καταπληκτικό στητό στήθος (με μια ατίθαση ελίτσα επάνω στην αριστερή της θηλή) περίπου 1,3 νούμερο (!). Στο ίδιο τέμπο που της έπαιζα τη ρώγα με την άκρη της γλώσσας μου, έπαιζε με τη σειρά της το σκουφάκι, πριν μου το φορέσει, με τα δοντάκια και τη γλωσσίτσα της. Ωραία γούστα….

Με έντυσε και με κατάπινε σε αλλόκοτους ρυθμούς, καταθέτοντας τα διαπιστευτήρια της Ρουμάνικης σχολής. Στοματικό απολαυστικό που με παρέσυρε στις 69 σκέψεις..Αν και διστακτικά στην αρχή, αποφάσισε να με σερβίρει φιλέτο νωπό α λα μουν, που δεν έχασα την ευκαιρία να απολαύσω. Εκπληκτική η ανατομία της, η ουδέτερη γεύση και η αίσθηση στο στόμα μου! Το τραβήξαμε εις μάκρος μέχρι που καβάλησε τον ετοιμοπόλεμο μαχητή! Πολλές εναλλαγές ρυθμού και αίσθηση αρκετά σφιχτή, αν και υπήρξε υδραυλική υποβοήθηση. Στη συνέχεια γύρισμα χωρίς να βγω από μέσα της, τεχνική της νιότης μου…και απαλές βυθίσεις μέσα της για να κερδίσω λίγο παραπάνω χρόνο. Η συμπεριφορά της παθητική αλλά όχι αδιάφορη. Κάπου εκεί, στο άκουσμα ενός τσιγγανορουμάνικου νταλκαδιάρικου άσματος, έπιασε ρυθμό και την ακολούθησα, σε μια σύνθεση χορευτικού σεξ που της προκάλεσε έντονη ευθυμία. Με το «έλα» της ολοκλήρωσα τη συνεδρία, έχοντας διανύσει ένα γεμάτο 10λεπτο. Δεν βιάστηκε να φύγει…τα είπαμε στην νοηματική και της φύλαγα την…έκπληξη για το τέλος….

Με ευχαρίστησε, κι εγώ, και έφυγε. Ακολούθησε πλύση του μαχητή στο ζεστό νεράκι, ντύσιμο και προετοιμασία της έκπληξης.

Βγαίνοντας, την ζήτησα να εξέλθει απ’το κουζινάκι και της αφιέρωσα το παρακάτω άσμα απ’το κινητό μου.
http://www.youtube.com/watch?v=k53ioJ9KG9s&feature=related

Έπαθε την πλάκα της, τη φίλησα και αποχώρησα, σαφέστατα πιο ξεφούσκωτος μιας και «έκαψα» και μερικές θερμίδες.

Συμπέρασμα, η νεαρά είναι σε καλό δρόμο και έχει όλα τα εχέγγυα για μια πετυχημένη σταδιοδρομία στο χώρο του μόντελινγκ εεεεε….της προσφοράς ηδονής. Αρκεί να εξελίσσεται και να μην επαναπαυθεί στην εξωτερική της εμφάνιση που είναι το δυνατό της χαρτί.

Για τους λάτρεις του PSE (όχι PSI βρεε….) μάλλον να κάνουν άλλη επιλογή γιατί δεν την «κόβω» να αποδίδει. Στους πιο τρυφερούς προτείνω δοκιμή.

Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες…..(το’χα ξεχάσει αυτό….)

Είχα αποφασίσει να μην ξαναγράψω κριτική για αυτό το πλάσμα. Θα κινδύνευα να παρεξηγηθώ ή να μην αποδώσω επαρκώς αυτό που αισθανόμουν…Πρόκειται για έναν, εντελώς υποκειμενικό, σχολιασμό του βιώματός μου.

Παρασκευή, επιστρέφοντας από ένα εξαιρετικό live στο Barouge, με φιλαράκι που απέχει από τους «κολασμένους» χώρους….. Του ζήτησα να με ακολουθήσει, εκεί που με οδηγούσε η σκέψη…χωρίς σκέψη. Θα τον γύριζα σπίτι με το αυτοκίνητό μου, επομένως η συγκατάθεσή του ήταν αναμενόμενη.

Ανεβαίνοντας τις σκάλες ήμουν σίγουρος ότι δε θα ενδώσω πάλι, μετά από τις συχνές τελευταίες μου επισκέψεις. Και για να το σιγουρέψω τσάρκαρα στα υπόλοιπα της αλυσίδας, ώστε να καταλήξω σ’αυτήν και να της πω ένα γλυκό καληνύχτα.

Όταν βγήκε η κυρία Όλγα και μου είπε, για πλάκα, ότι δεν δουλεύει σήμερα, δεν τσίμπησα και της ζήτησα πολύ χαλαρά να της πει να έρθει να την δούμε. Και να’την πάλι, χαμογελαστή και περιπαικτική μπροστά μου. Δόθηκαν κι οι απαραίτητες συστάσεις με το φιλαράκι μου… Δε χόρταινα να την βλέπω…είχα μια εκπληκτική ηρεμία ενώ ταυτόχρονα το βλέμμα της και η φωνή της μου διατάραζε την ανδρική μου φύση.

Δεν είχαν περάσει πολλές ώρες από μια εξαιρετική συνεδρία ολοκληρωμένου μασάζ, που μου είχε αφαιρέσει όλη την ενέργεια και τίποτε δεν ήταν δυνατό να με επαναφέρει. Η αναπάντεχη αιμάτωση του πέους μου, βρήκε τον ένοχο στην εικόνα και τη φωνή της. Ξεπερνώντας, όχι εύκολα, τις διαμαρτυρίες του φίλου μου, κατευθύνθηκα στο δωμάτιο, εκπλήσσοντας ακόμη και τον ίδιο μου εαυτό! Μια ανεξέλεγκτη δύναμη με είχε κυριεύσει και με διέταζε σε πλήρη και άνευ όρων υποταγή. Η δύναμη των αισθήσεων……

Ήρθε, ξάπλωσε δίπλα μου…την άγγιζα και χανόμουν στ’όνειρο. Φιλιόμασταν, πλημμυρισμένοι από χάδια και ανάσες, που συνέθεταν το ιδανικό σκηνικό μιας ερωτικής πανδαισίας. Έμεινα να παρασύρομαι σε μια αδιέξοδη φαντασίωση…μα τόσο ιδανικά απαραίτητη!!! Χαμήλωσα για να την γευτώ και κείνη δύσκολα ήλεγχε τις συσπάσεις της. Πεντακάθαρη και μοσχομυριστή σε κάθε σημείο του υπέροχου κορμιού της. Βρισκόμουν σε άλλη διάσταση όταν με «έντυσε» και με πήρε στο στόμα της, ενώ ο ακανόνιστος ρυθμός, οι ματιές της, οι ήχοι της ηδονής με είχαν απογειώσει. Δεν άργησε η στιγμή που γλίστρησα μέσα της και η φυσική της λίπανση μείωνε τις τριβές. Στο στόμα μου τα εκπληκτικά και αρμονικά της στήθη, εναλλάσσονταν πότε το ένα πότε το άλλο και οι ρώγες της επαναστατούσαν από ηδονή.

Βγήκα για λίγο, να κερδίσω λίγα λεπτά αντοχής και να την φέρω από κάτω. Η ματιά της σα να με εκλιπαρούσε να μπω ξανά με όλη μου τη δύναμη. Αυτό έγινε…τη μια σε ξέφρενο ρυθμό, την άλλη σε απαλό-ερωτικό, βυθιζόμουν μέσα της και αυτές οι εναλλαγές με έφεραν στην απόλυτη έκσταση. Η ανάσα της καυτή στο πρόσωπό μου, τα μάτια της η ζάλη του μυαλού μου…ερωτόλογα και κραυγούλες πάθους. Το στροφόμετρο της καύλας τερμάτισε τη στιγμή που η αίσθηση της μήτρας της ήταν πέρα για πέρα αληθινή. Οι παλμοί μου σε ρυθμούς hiphop και η έκρηξή μου μέσα της σηματοδότησε τη λύτρωση του γλυκύτερου μαρτυρίου!!!

Έμεινα εκεί…μέσα της…με μια καρδιά έτοιμη να ξεριζωθεί…με μπερδεμένη την ανάσα…έχοντας ζήσει μια απίστευτη, έντονη και αναπάντεχη ερωτική συνεύρεση με ένα ξεχωριστό και ποθητό πλάσμα. Ήδη την είχα κρατήσει πέραν του φυσιολογικού χρόνου…δεν διαμαρτυρήθηκε…μου χάρισε το πιο όμορφο χαμόγελο από όσα του παρελθόντος. Τι υπέροχο πλάσμα!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο φίλος μου είχε σχεδόν αποκοιμηθεί στο σαλόνι όταν, αναμαλλιασμένος και με τρεμάμενα γόνατα, τον άκουσα να με προγκάει….με το δίκιο του… Κι εγώ στον κόσμο μου…αυτόν τον μοναδικό!

Εκλεκτή μου Άννα!!!!!!!

Σ’ευχαριστώ που μου πρόσφερες την πιο ξεχωριστή μας συνεύρεση (μέχρι στιγμής..).

Είσαι στο μυαλό και τις αισθήσεις μου το πρότυπο θηλυκό! Με την αξία σου σα γυναίκα και άνθρωπος.

Για λίγα πράγματα σ’αυτό τον μάταιο κόσμο μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Μέσα σε αυτά, προσωπικά, συγκαταλέγω την δέσμευση να μην επαναλάβω κριτική γι’αυτό το πλάσμα. Όχι γιατί δε θα την αξίζει…απλά γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Όπως επίσης, τα πρώτα και μοναδικά μου 10άρια της αξίζουν…κι αυτό γιατί θα είναι από μένα ανεπανάληπτα!

Ζητώ την επιείκεια σας για την μακροσκελή και ίσως κουραστική μου αναφορά. Όπως προανέφερα, είναι εντελώς υποκειμενική και παρακινήθηκε από την ευαίσθητη πλευρά του εγκεφάλου μου.

Καλά να περνάτε συναγωνιστές.

Βρέθηκα απρόσμενα στην περιοχή κι έχοντας ελεύθερο χρόνο αποφάσισα να τσαρκάρω μήπως εντοπίσω κάποιο δυνατό θέμα και για λογαριασμό φίλου συμπαίχτη.

Στο 4ο σπιτάκι σαλονάριζε η petit Ρουμάνα Άννα. Μελαχρινή, λεπτούλα, όμορφη, περί τα 25, με πολύ ωραίο σπάσιμο μέσης και πατουράκι ποίημα. Βυζάκι μπλόφα, καλυμμένο από σουτιέν ενισχυμένο, αλλά η εμπειρία μου έλεγε μικρό και στητό. Γενικά ύφος πολύ οικείο και πολλά υποσχόμενο χωρίς έπαρση και Ρουμανογύφτικη αλλαζονεία.

Ψιλοαγνοώντας τους άλλους δύο που περίμεναν στο σαλόνι, επικεντρώθηκε σε μένα και επιστράτευσε όλο της το νάζι και τα βλέμματα για να ενδώσω. Της εξήγησα ότι ήμουν μόνο για βόλτα και προς έκπληξή μου δε χαλάστηκε ούτε αυτή ούτε η ευγενική και χαμογελαστή υπηρεσία. Θετικότατος οιονός. Βέβαια κάτι αντιλήφθηκε η υπηρεσία από τη γλώσσα του σώματος της Άννας και μου τόνισε ότι θα περάσω πολύ καλά μαζί της. Μετά από μερικές σύντομες σκέψεις…(πιπινάκι άρα ξεπετάκι, Φυλής ξενερώνω λόγω καλτίλας, άγνοια από κριτικές της, ίσως να της άρεσα…, μπα άστο καλύτερα..) αναχώρησα για τη συνέχεια της βόλτας μου.

Όσο περνούσε η ώρα, έχοντας γυρίσει κάμποσα σπιτάκια κι ενώ δεν υπήρχε κάτι αξιόλογο για τα (δύσκολα) γούστα μου, η σκέψη μου είχε κολλήσει στην Άννα. Αυτό το όνομα……με κυνηγάει! Από την άλλη υπήρχε σχετική ηρεμία κίνησης στην περιοχή κι έτσι αποφάσισα να ξαναπεράσω απ’το 109β.

Μόλις με είδε η υπηρεσία, μου χάρισε ένα πλατύ γενναιόδωρο χαμόγελο και έσπευσε να φωνάξει την μικρά. Αυτή μόλις με αντίκρυσε μου έστειλε το μήνυμα…..Ήμουν πλέον σίγουρος πως όσο κομοδίνο κι αν είναι, θα έπαιρνα το κάτι παραπάνω και δε θα το μετάνιωνα. Ο μόνος, πλέον, ανασταλτικός παράγοντας, ήταν ο χρόνος…ζύγωνε η αλλαγή βάρδιας.

Έδωσα το αντίτιμο, εισήλθα στο δωμάτιο και ηρέμησα λιγάκι διαπιστώνοντας από το περιβάλλον ότι πληρούσε τα βασικά στάνταρς καθαριότητας. Γδύθηκα, ξεπλύθηκα τοπικά και ξαπλώνοντας μπήκε η μικρή. Ήρθε δίπλα μου, με κάρφωσε στα μάτια και άρχισε να με λούζει με κοσμητικά επίθετα θαυμασμού, χάδια και τα απρόσμενα φιλιά στο στόμα που με άφησαν άφωνο!

Παίρνοντας μια στάση κάθετα στο ξαπλωμένο μου σώμα, άρχισε ένα έντονο, μονότονο στοματικό και κάπου εκεί της ζήτησα να το πάμε πιο απαλά. Κατέβασε λοιπόν στροφές και κοιτούσε τον εαυτό της στον καθρέφτη σα να θαύμαζε αυτό που έκανε έχοντας γεμάτο το στόμα της. Η σκηνή με έφτιαξε, ίσως περισσότερο από την τεχνική της. Κράτησε αρκετά αυτή η διαδικασία μέχρις ότου βεβαιωθεί ότι μου τον έκανε σφυρί!

Δεν κατάλαβα γιατί με ρώτησε πως θέλω να ξεκινήσουμε, από τη στιγμή που δε συμφωνούσε να με καβαλήσει. Διακαιολογήθηκε ότι της αρέσει να με βλέπει στα μάτια ενώ είμαι μέσα της. Εντάξει λοιπόν….κανένα πρόβλημα, αφού είχα το παιχνίδι στα χέρια μου. Με απαλές ερωτικές κινήσεις κύλαγα μέσα της, γλέιφοντας παρωδικά τις μικρές της ρωγίτσες ενός στήθους που αν και μικρό ήταν αρμονικό με το σώμα της. Σε όλη τη διάρκεια, μου φιλούσε τα χείλη τη γλώσσα με πάθος και λαχτάρα. Η φωλίτσα της, ιδιαίτερα στενή, χωρίς τεχνητή λίπανση, αδυνατούσε να με δεχθεί όλον μέσα…..έβρισκα τοίχο και δεν έκανα βίαιες κινήσεις, να μην την πονέσω.
΄
Κάπου εκεί, έχοντας εξαντλήσει κατ’εκτίμησιν ένα 10λεπτο χρόνου, μου ζήτησε να τελειώσω για να κάνει ταμείο κι επειδή περιμένει κι άλλος πελάτης…Μέχρι εκείνη τη στιγμή το πράμα τσούλαγε ωραία και ήδη κόντευα να ολοκληρώσω, επομένως αγνοώντας την παρατήρηση απόλαυσα τις συσπάσεις του σώματός μου και την τελική διαδικασία.
Ο επίλογος γράφτηκε με συνεχόμενα φιλιά και χωρίς πολλές βιασύνες ευχαρίστησε ο ένας τον άλλο.

Η στιγμή που ξεπλύθηκα στο νιπτήρα έμοιαζε με κρυοπάγημα πέους! Κρύσταλλο νερό σε καυτό παπάρι και μετά…..

Βγαίνοντας απ’το δωμάτιο, έβγαινε κι εκείνη απ’τον επόμενο πελάτη της. Συνεπώς τον είχε τελειώσει στο 5λεπτο που χρειάστηκα για να ντυθώ!!
Μόλις με ξανάδε έτρεξε κοντά μου με πλατύ χαμόγελο και με άρχισε πάλι στα φιλιά.
Αποχαιρετηθήκαμε και έφυγα.

Συμπέρασμα, προσωπικό και μόνο…. Η Άννα είναι μια όμορφη μικρούλα που ίσως είναι λίγο καιρό στο χώρο (δεν γνωρίζω), οφείλει όμως να είναι πιο δοτική στον πελάτη. Δυστυχώς τα ωραία κορίτσια συνήθως είναι και ξεπετάκια. Το γεγονός με ικανοποίησε σε υψηλό βαθμό, το χρεώνω στο ότι της άρεσα. Αν όμως δεν της άρεσα;….Εδώ είναι το θέμα και δε θέλω να παρασύρω κανέναν. Έχει ρίσκο το μικρό…αν σου κάτσει θα περάσεις καλά….αν όχι…

Υ.Γ. Ήμουν τόσο επιφυλακτικός για την απόδοσή της, που επιστράτευσα τον φίλο συμπαίχτη, για τον οποίο έκανα την τσάρκα προκειμένου να τον ενημερώσω για αξιόλογες παρουσίες στην πρωινή ζώνη. Αφού διάβασε τις κριτικές της, μου είπε ότι πρόκειται για μέτρια επιλογή στην οποία προσμέτρησε θετικά η διαπίστωσή μου ότι της άρεσα. Και ευτυχώς το αποτέλεσμα ήταν θετικό….και ακόμη θετικότερη η συνέχεια (δόξα τω Θεό) ,που ο παππούς που παρέσυρα στην Αχαρνών με τη μηχανή, δεν έπεσε κάτω και τη γλύτωσε μόνο με ένα σοκ και φυσικά την τρομάρα που πήρα…. Ούτε στους τρελούς μου εφιάλτες να τον σκότωνα……

Μπαίνουμε στο μαγαζί οι τρεις αμίγκος και σκάει η Ρωξάνα.. με αρχίζει στα κοσμητικά (και καλά…) ενώ ταυτόχρονα αγνοεί τον έταιρο φίλο που την είχε τιμήσει solo και dueto με την Άννα. Κίτρινη κάρτα αλλά ο φίλτατος συναθλητής κύριος! Η Ρωξ, ενώ της εξήγησε ότι είχαν συνουσιασθεί δις, δεν έκανε προσπάθεια να το «μαζέψει».
Για τον τρίτο της παρέας ούτε λόγος…αόρατος ένα πράμα (φταίει κι αυτός με το στυλ ασφαλίτη του ΄80).
Σε δεύτερο χρόνο πείθομαι να επιχειρήσω duo από τον φίλτατο συναθλητή που πέτυχε χατ-τρικ επιτυχιών εντός του ΠΣΚ!
Μπανιαρισμένος όντας, δίνω το διόδιο των 40€ στην υπηρεσία και εισήλθα στο ατημέλητο στενό δωμάτιο με το στενό επίσης κρεβάτι. Φρεσκάρω στο νιπτήρα τον μαχητή κι έτοιμος για την απόλαυση της φαντασίωσης κάθε αρσενικού. «Πάω να κάνω έρωτα στο φίλο σου» είπε η Ρωξ στον τρίτο της παρέας (ο δεύτερος αφέθηκε στη γλώσσα γνωστού στανταρακίου της περιοχής).
Μπαίνουν τα κορίτσια και αμέσως χτυπάει το alarm μου. Αυτό της επικείμενης χλαπάτσας. Κάθονται εκατέρωθεν πλευρικά μου (που να χωρέσουμε τρία κορμιά..) ξάπλα εγώ… Για προκαταρκτικά ούτε λόγος! Δεν υπήρξαν. Άννα στ’αριστερά κι η Ρωξ πιάνει το υγρομάντηλο με το’να, το πουλί μου με τ’άλλο, κι αρχίζει η σαχλαμάρα…. Σα καθαρίστρια που ξεσκονίζει το πορτατίφ, ενώ ταυτόχρονα μιλάει στο τηλέφωνο με τη φίλη της (η «κυρία» της είναι στον μπακάλη..) και προσπαθώντας να τα πει όλα σε λίγο χρόνο, επιδίδεται σε μηχανικό καθάρισμα του φωτιστικού με τις ίδιες κινήσεις. Έλεος!!! Μούργα να’χε πιάσει ο πέοντας δε θα τον πασπάτευε τόσο! Το πάρλα-πάρλα με την άλλη, δώσ’του χωρίς σταματημό!
Γυάλισμα τέλος η πάρλα συνεχίζει. Σκέφτομαι να τις διώξω….κάνω σύσταση να σταματήσουν την πάρλα στη γλώσσα τους και να τα λένε τουλάχιστον Ελληνικά….τζίφος…στο βρόντο… Κάπου διακόπτουν για να με ρωτήσουν αν θα βάλουν καπότα….Τι ν’απαντήσεις όταν νιώθεις σα λαμπατέρ ανάμεσα σε κομοδίνα! Εκτός αυτού το μενού έλεγε ακάποτο τσιμπούκι…Αυτό ζήτησα και ψιλοξίνησαν ψιθυρίζοντας τα δικά τους. Το πουλί σηκώθηκε μετά από 2 λεπτά (δεν ήταν παραπάνω) αδιάφορης και άτεχνης πίπας με υπόκρουση ψιθύρων από την ΕΝΤΕΛΩΣ αμέτοχη Άννα..
Σαχλαμάρας συνέχεια και με ρωτάει η Ρωξ ποια να γαμήσω πρώτη…Τη χούφτα μου σκέφτηκα, γνέφοντας την αμέτοχη να καβαλήσει. Η Άννα λοιπόν με κίνηση μπετατζή που ρίχνει σοβά με το μυστρί, άδειασε αρκετή ποσότητα κρέμας στο χέρι και την έβαλε εντελώς αποκρουστικά στο μουνί της. Θέλοντας να διαγράψω απ’το μυαλό μου την εικόνα αυτή, έγειρα δεξιά μου, να γευτώ το στήθος της Ρωξ, κρεμάμενο αλλά αισθητικά σωστό. Κι εκεί χάνω τη μπάλα…
«Δε μ’αρέσει μωρό μου στη ρόγα…όλο το βυζί όπως τα μωρά με τη μαμά τους..». Καλά εεε….πως κρατήθηκα….Τι αρέσει σε σένα ή σε μένα που πλήρωσα; Εκεί έκανε λίγο πίσω και δώσ’του πάλι το πίρλι-πίρλι.
Άρχισα να χάνω την διέγερσή μου και γύρισα πισωκολλητά τη Ρωξάνα μπας και αλλάξει το σκηνικό.. Η εικόνα της Άννας ήταν απίστευτη. Κοκαλωμένη, ακούνητη, ατάραχη... ζωντανό πτώμα λέμε! Επιτάχυνα μήπως και επέλθει η λύτρωση. Γύρισα ανάσκελα τη Ρωξ και μετά από λίγο της ζήτησα να τελειώσω στο στόμα της για να μου απαντήσει «κι άλλα λεφτά!». Κρατήσου λέω μέσα μου και με περίσσια ψυχραιμία, βγάζω το λάστιχο και παλινδρομώντας το πουλερικό μου για να τελειώνουμε, μου λέει επιτακτικά, «όχι στον αφαλό», δείχνοντάς μου το piercing της… Πριν καλά καλά τελειώσω, η Ρωξ έφυγε σφαίρα απ’το δωμάτιο κι η άλλη έπλενε το πράμα της απ’την πολλή την κρέμα, στο νιπτήρα. Το μαρτύριο της σαχλαμάρας μόλις είχε ολοκληρωθεί, μετά από παρέλευση 10 λεπτών.
Ντύθηκα εμφανώς εκνευρισμένος αλλά με αυτοσυγκράτηση και όταν ρωτήθηκα από την Ρωξ (που μπήκε ξανά στο δωμάτιο) εάν πέρασα καλά, απάντησα ότι θα πρέπει να ζητήσει να της μεταφράσουν τα σχόλιά μου μπας και συγκινηθεί στο μέλλον. Βγαίνοντας, πήρα την υπηρεσία σε άδειο δωμάτιο, προκειμένου να της εξηγήσω τι σημαίνει σαχλαμάρα…Ειδικά όταν την πληρώνεις και 40€! Η γυναίκα έδειξε ότι κατάλαβε και θα τους μιλούσε για αυτό που έγινε.
Ούτως ή άλλως εμένα ούτε ζωγραφιστό πλέον… Για τους υπόλοιπους ίσως βοηθήσει.
Αποτέλεσμα να φύγω αηδιασμένος που ανέχτηκα όλη αυτήν τη σαχλαμάρα. Βέβαια κάπου θα έτρωγα και γω τη χλαπάτσα….Αυτή όμως παραήταν!
Και σημειωτέον στην αρχή της 2ης βάρδιας, ούτε καν προς το τέλος….
Για να αποτυπώσω ευκρινέστερα την εμπειρία μου χωρίς θυμό και εκφράσεις που δε μου αρμόζουν, επέλεξα να περάσουν μερικές ημέρες από την επίσκεψή μου μέχρι να συντάξω αυτή την κριτική.
Σκέφτηκα ότι προφανώς δε μου πάει το επίπεδο μπουρδέλου. Με την Τζούλια όμως 3 φορές, δεν υπήρξε θέμα. Σύμπτωση;
Αν στεναχωρώ κάποιους λυπάμαι. Ειδικά αυτούς που τις χύνουν στο στόμα! Μου είναι παντελώς αδύνατον να υποβάλω κατασκευασμένη κριτική με άλλες προθέσεις, πλην της ειλικρινούς μου εμπειρίας.
Μένει να διορθώσω την εμπειρία της σαχλαμάρας με μια δοκιμασμένη πλέον επιλογή.
Να περνάτε όλοι καλά και να γαμάτε ακόμη καλύτερα.

Επιστρέφοντας σπίτι από λάθος δρόμο και μετά από απρογραμμάτιστο ξενύχτι, είδα τα 2 μπουρδελάκια-γειτονάκια που ουδέποτε στο παρελθόν είχα επισκεφθεί. Ποτέ δεν είναι αργά και η ρήση με δικαίωσε. Στο δίπλα μια καλούλα κοπελίτσα και στο Β τι είδαν τα μάτια μου!!!! Εμφανίστηκε το διαμάντι της Φυλής 71, η Αννούλα (πρώην Ιλόνα από όμιλο Κασσάνδρας) ως Τζούλια πλέον!!! Απίστευτο..αιφνιδιάστηκα, μιλήσαμε λίγο ανταλάσσοντας φιλοφρονήσεις και κατέβηκα τα σκαλιά πιστεύοντας ότι θα επιστρέψω σπίτι. Ήταν και η ώρα τέτοια συν την κούραση..λέω άστο...θα επανέλθω. Επανήλθα εντός 2 λεπτών (!) αφού ο πέοντας δυσανασχετούσε αντιδρώντας στην απόφασή μου να φύγω. Ηττημένος από τις αναστολές, έχοντας να αντιμετωπίσω την Αννούλα (με πάει αυτό το όνομα..) μα και την κούραση, την υποδέχθηκα με φιλιά, αγκαλιές και κείνη μου πρόσφερε ένα αξιολογότατο σετ προκαταρκτικών με γλύψιμο στις θηλές μου, εντονότατο καραμέλωμα στα φρεσκοξυρισμένα μου δίδυμα και η έπαρση επήλθε. Πέρασε τη σαμπρέλα με το στόμα της ξεκινώντας μια πίπα ποίημα..ερεθιστική και καβλωτική με τα μάτια της να με στέλνουν σ'άλλες καταστάσεις! Οι θέσεις μάχης περιελάμβαναν εκείνη από πάνω, πισωκολλητό και στο τέλος ιεραποστολικό. Όπως κι να βρισκόμασταν στο κρεβάτι, η θέα ήταναπίστευτη! Καθ'όλη την διάρκεια της συνεδρίας τα βλέμματα, τα φιλιά και οι σφυγμοί είχαν τρελό ρυθμό! Τα στήθη της δεν τα χόρταινα να τα φιλώ και το κορμί της σα χέλι τυλιγόταν γύρω μου. Το τέλος ήταν εξίσου χορταστικό και η συνάντησή μας έκλεισε με χαλαρή κουβεντούλα 5αλέπτου με χαδάκια και φιλάκι αποχαιρετισμού. Στο (κατ'εκτίμηση) τέταρτο που είμασταν στο δωμάτιο δεν μας ενόχλησε τίποτα και κανείς! Από τους καθαρούς χώρους που έχω δει σε μπουρδέλο, στερείται σύγχρονων παρεμβάσεων, αλλά είναι σε ικανοποιητικότατο επίπεδο. Η υπηρεσία τυπικότατη, όπως πρέπει να είναι η κάθε υπηρεσία όταν δουλεύει με ένα τέτοιο πλάσμα. Τα λόγια είναι περιττά. Η Τζούλια διαθέτει την εμφάνιση και τις υπηρεσίες που κάνουν τη διαφορά. Τη θεωρώ σπάνιο κομμάτι, ειδικά στο χώρο των μπουρδέλων. Θα έβαζε κάτω πολλά ct και cg! Παρά την κούρασή μου, φρόντισε να με κάνει να περάσω super. Κάνοντας τη σούμα, έχοντας 2 συνεδρίες μαζί της, τολμώ να γράψω ότι τα διαμάντια είναι παντοτινά.

Τι μπορείς να προσθέσεις στην 28η κριτική γι'αυτό το θηλυκό;
Της αφιερώνω λοιπόν το αγαπημένο άσμα του Βέρτη, με τα υπέροχα λόγια και συναισθήματα που εκφράζει αυτό!
Ομολογώ πως μου είχε λείψει η αγκαλιά και η ζεστασιά της τον τελευταίο καιρό. Δεν ήθελα να πάω τις πρώτες πρωινές ώρες, γιατί λίγο η κούραση, λίγο η αντοχή και των δύο συν τον κόσμο που παρελαύνει τέτοιες ώρες, ειδικά Παρασκευές...θα ήταν λιγοστές οι προσδοκίες για το μέγιστο αποτέλεσμα.
Ανέβηκα, την είδα, με είδε, χαμόγελο, φιλοφρονήσεις εκατέρωθεν και μια τρελή ταχυπαλμία....Μπήκα, πλήρωσα με αγκάλιασε, ντουσάκι (υδραυλικά, καθαριότης δωματίου και άνεση, όλα πολύ καλά) και αναμονή για την έλευσή της.
Μπήκε και σταμάτησε ο χρόνος! Έζησα μια (τουλάχιστον 20', κατ'εκτίμηση φίλου που περίμενε στο σαλόνι) καταπληκτική εμπειρία με αυτό το πλάσμα που όμοιό του δεν έχω συναντήσει στη σεξοσταδιοδρομία μου, έτη πολλά. Η γυναίκα αυτή τα έχει ΟΛΑ! Εμφάνιση, γλύκα, πάθος, τσαχπινιά, θηλυκότητα... Σε σέβεται, σε "ανεβάζει", σου δίνει την ψυχή της! Αυτό κύριοι δεν πληρώνεται! Γι'αυτό σε προηγούμενη κριτική μου την αποκάλεσα, και επιμένω, "Ιέρεια του Έρωτα".
Κάνω έρωτα μαζί της και είναι η γυναίκα που θέλω, αγαπώ, τρελένομαι, λαχταρώ για όσο χρόνο είμαστε μαζί...Ακόμα και τώρα που συντάσσω αυτές τις αράδες, νιώθω τη γλύκα και την ομορφιά της τόσο νωπή... Τα μάτια της, το βλέμμα της, πότε παραδομένο απ'το πάθος, πότε διψασμένο για ηδονή. Το κορμί της, αυτό το άψογα σμιλεμένο σώμα, σπαρταράει στα χέρια μου και κύματα ηλεκτρισμένης ανατριχίλας διαπερνούν το φάσμα του συναισθηματικού τμήματος του εγκεφάλου, αψηφώντας το τμήμα της λογικής.
Το πως κάνεις έρωτα με αυτή τη γυνάικα δεν περιγράφεται, γιατί απλά δεν είσαι εκεί να το παρατηρείς...το ζείς σαν το ταξίδι που σε παρασέρνει και αφήνεσαι στις εικόνες, τις μυρωδιές, την αφή τις αισθήσεις.
Η Άννα δεν λειτουργεί μόνο με μένα έτσι.. Εντάξει, δε λέω, βοηθά κι η χημεία, αλλά πραγματικά, όσοι πέρασαν μαζί της (ξέρω αρκετούς..) ζήσαν κάτι ξεχωριστό.
Για μένα είναι ένα αστέρι...κι όπως λέει το τραγούδι.."μα όνειρο αν είσαι, τα φώτα σβήσε στα όνειρα να ζώ, μη ξημερώσει ποτέ να μη τελειώσει, μέσα μου μείνε να σ'αγαπώ..."

Την Άννα (Τζούλια) την είχα δει σε studio, μου άρεσε, αλλά όταν ξαναπήγα είχε φύγει. Την ξανάδα εδώ αλλά η ουρά έφτανε έξω....
Αυτή τη φορά στάθηκα τυχερός...δεύτερος στο σαλόνι, ο πρώτος έφυγε και ξανάρθε και τσάάάάκ....χώθηκα στο 1ο δεξιά. Άνετο δωμάτιο. Μού'φυγε και το άγχος της καθαριότητας. Όλα έτοιμα λοιπόν, αναμένοντας τη ξανθιά γαζέλα...
Μπαίνει, χαιρετούρες και συστάσεις να σπάσει ο πάγος και νά'σου στο στόμα μου μπροστά δυο στήθη ποίημα. Τα χούφτωσα με τρυφερότητα και τα απόλαυσα! Έξω στο σαλόνι γινόταν της πουτάνας, γιατί μια παρέα (να μη χαρακτηρίσω....) ούρλιαζε, χειροκροτούσε και τό'χε κάνει κερκίδα! Δε γαμούν που δε γαμούν, να τη "σπάσουν" και στους μέσα. Πως δε βγήκα με τον πέοντα κρεμάμενο να τους προγγήξω...
Με όλη αυτή την οχλαγωγία + το προηγούμενο που έριξα σε studio, ο μικρός παρέμενε μικρός, ακόμη και στις φιλότιμες προσπάθειες της Άννας. Η εισχώρηση εκ των όπισθεν έγινε με μέτρια στύση. Το πλάσμα αυτό όμως και νεκρούς ανασταίνει. Λίγο η θέα του εκπληκτικού της πωπού, λίγο ο τρόπος που με κοιτούσε στον καθρέφτη....μου ξύπνησε το θηρίο και συνέχισα με εναλασσόμενους ρυθμούς, έχοντας απίστευτη αίσθηση του κόλπου της (άνευ κρέμας!), ενώ σε κάποιες στιγμές εκείνη έσκουζε απ'τον πόνο. Αλλαγή στάσης, από πάνω της να τη χαζεύω, ώσπου ήρθε η στιγμή που της εναπόθεσα τις τελευταίες ρανίδες του σπέρματός μου...
Μου άρεσε που στο τέλος μιλήσαμε για την αποστροφή που έχω στα μπουρδέλα λόγω έλλειψης καθαριότητας και επιπέδου κόσμου και μου τόνισε απόλυτα και ξεκάθαρα, ότι στο συγκεκριμένο τα προσέχουν όλα. Έτσι ένιωσα κι εγώ... Σημαντικό δε, ότι δεν μας ενόχλησε η (μπριόζα) υπηρεσία, αν και κάναμε λίγο παραπάνω απ'τον συνήθη χρόνο. Αν επέβαλε και λιγάκι την τάξη στο σαλόνι θα ήταν όλα super.
Ωστόσο λυπάμαι για την συμπεριφορά των 4, ειδικά όταν έκραξαν δια βοής τον μικροκαμωμένο κύριο που βγήκε απ'το δωμάτιο, πριν εισέλθω. Βλέπεις, γίνεσαι μάγκας όταν είσαι με άλλους 3..... μόνος σου όμως...Μιμίκου!!! Ντροπή γιατί δεν ήταν και 20άρικα.
Κλείνοντας να αποδώσω τα εύσημα στην Άννα που πραγματικά, της αξίζει η παρομοίωση το διαμάντι της Φυλής. Εμφάνιση, συμπεριφορά, θέρμη και επαγγελματισμός υψηλού επιπέδου. Κι η υπηρεσία πολύ φιλική και οικεία, αν και ολίγον υπερβολική, γιατί έχει το ίδιο ρεπερτόριο με όποια κοπέλα δουλεύει. Συμπαθέσταστη πάντως.

Μετά από αρκετά δύσκολες μέρες, βολτάρισα αναζητώντας κάτι αρκετά καλό να χαλαρώσω. Είχα κελάρει, μήνες τώρα, τη Γαλλιδούλα και όλως τυχαίως, παρόλο που δεν παιρνώ συχνά απ' την περιοχή, βρέθηκα στα σκαλοπάτια της μονοκατοικίας, η οποία είναι εντέχνως καμουφλαρισμένη.
Έκπληξη πρώτη η γλυκύτατη Άννα στην υποδοχή! Καλοσυνάτη και εγκάρδια, μόλις με θυμήθηκε από την Ιπποκράτους (ήταν υπηρεσία προ 2ετίας), κάθησε μαζί μου και μιλήσαμε για διάφορα.
Έκπληξη δεύτερη η εμφάνιση της Εμμανουέλε... Αύρα κλασάτης γυναίκας, που δεν κάνει ούτε λέει τίποτα στο σαλονάρισμα...τα λέει όμως όλα το ειδικό της βάρος. Γυναίκα που υπερέχει και το υποστηρίζει με τον καλύτερο τρόπο.
Η μόνη μου επιφύλαξη ήταν το τελείωμα της βάρδιας της αλλά η πρόκληση με νίκησε.
Καθαρότατο δωμάτιο, σφραγισμένη πετσέτα, υδραυλικά άψογα και μετά το ντουσάκι μπήκε στο δωμάτιο μ'ένα μυστηριώδες ύφος που προδιέθετε το επίπεδο της συνεδρίας. Ξάπλα ο Μυστήριος, καβάλα το πλάσμα και άρχισαν τα προεόρτια. Χάδια, φιλάκια, γλυψίματα εκατέρωθεν σε τόνους GFE. Δε χόρταινα τα υπέροχα σε αίσθηση (αν και ρετουσαρισμένα) στήθη της. Το πέρασμα της γλώσσας της από τα δίδυμα και τη βάση του πέους μου έβαλε τις βάσεις για ένα παθιάρικο στοματικό του οποίου η αίσθηση των δοντιών της το έκανε ακόμη πιό spicy!
Η αρχή έγινε καβαλώντας με, δίνοντας έναν άκρως αισθησιακό ρυθμό κινήσεων της λεκάνης της. Μοναδικά απόλαυση! Όσες στάσεις κι αν αλλάξαμε δε μπορούσα να επιλέξω ποιά θα είναι η τελευταία και κρατιόμουν να μην τελειώσω. Στο ιεραποστολικό η γωνία του σώματός της δεν μου επέτρεπε την πλήρη διύσδειση. Στα 4 η θέα της απίστευτη και κάπου εκεί τερματισμένος μέσα της ένιωθα το τέλος να έρχεται. Ένα τέλος που ήρθε, με μένα από πάνω, να της φιλώ απαλά το λαιμό της.
Τα επόμενα δευτερόλεπτα μας βρήκαν με γρήγορες ανάσες και μια μεγάλη αγκαλιά. Δε βιάστηκε να φύγει, ενώ μου αποκάλυψε ότι την είχε πιάσει έντονος πονοκέφαλος από την ημικρανία που την τυραννάει. Ανταλλάξαμε φιλοφρονήσεις, φιλάκι και χαιρετηθήκαμε.
Ένιωθα πλέον πολύ όμορφα και πραγματικά το 50άρι που τόσο δύσκολα βγαίνει πλέον, έπιασε τόπο, παρά το τέλος της Κυριακάτικης βάρδιας με την αδιαθεσία της. Ο αγωνιστικός χρόνος ήταν μακρύς χωρίς ουδεμία υποψία βιασύνης από κείνην.
Όλα πήγαν πρίμα, τά'παμε λιγάκι πάλι με την Άννα και έφυγα πλήρως ικανοποιημένος.
Ερευνώντας λίγο το ιστορικό κριτικών της Εμμανουέλε, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου εμπειρίας μαζί της, θεωρώ ότι είναι μια αξιολογότατη πρόταση στους χαλεπούς καιρούς. Γι'αυτούς που η φινέτσα, η ομορφιά, ο σεβασμός, η καθαριότητα κι ο επαγγελματισμός κάνουν τη διαφορά, η Εμμανουέλε βρίσκεται επάξια στο TOP 5!

Την είχα λοκάρει από καιρό. 4-5 αποτυχημένες προσπάθειες να βρεθώ στη βάρδια της. Κι άλλη μια που ακύρωσε λόγω κρυολογήματος. Λέω δε μπορεί νά'ναι τυχαίο...κάποια δύναμη με προστατεύει από ενδεχόμενη ήττα. Είχα διαβάσει και τις κριτικές της αλλά τον τελευταίο καιρό πολλές φούσκες αναρτώνται και πολλά promo από διάφορες πηγές, οπότε τις προσπερνώ ως μη γραφόμενες.
Μπήκα λοιπόν.. Η υπηρεσία ευγενική και χωρίς πολλές ερωτήσεις, μου παρουσίασε το άνθος! Ένα υπέροχο κορμί, λεπτό με σφριγηλό 2αράκι περήφανο στήθος, μεσούλα δαχτυλίδι και πωπούδι REEF!!! (Για τους γνώστες= Α Ψ Ο Γ Ο ). Μουτράκι πονηρό... Για Τουρκάλα την έκοψα, Αυστραλέζα μου συστήθηκε, anyway....
Δωμάτιο 5ακάθαρο, άστραφτε και σε συνδυασμό με το minimal deco έδινε ένα εκπληκτικό, χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Τα υδραυλικά δούλευαν άριστα και μετά το γρήγορο ντουσάκι μου εισήλθε η νεαρά. Αν και η διάθεσή μου δεν ήταν στα καλά της, φάνηκε από την καθυστερημένη έπαρση, αφέθηκα στα σχέδιά της και ομολογώ ότι το περιβάλλον και η συμμετοχή της Γιασμίν μου άλλαξαν τη διάθεση.
Χάδια και ένα εκπληκτικό body to body, που κατέληξε σε μιά απίστευτα αισθησιακή ισπανική ακούγωντας τις ανάσες και τα αναφιλητά της. Ανέλαβα δράση γλείφοντας το πανέμορφο στητό της στήθος. Για λίγο όμως καθώς η οσμή των προηγούμενων πελατών της επάνω στα στήθη της, μου απέκρουσε την διάθεση για περαιτέρω ενασχόληση με εκείνη την περιοχή. Το στοματικό της ήταν όπως ακριβώς ήθελα...απαλό, τεχνικό, παθιάρικο. Ανέβηκε επάνω μου...η απόλαυση στο μεγαλείο της. Με κατάπινε μέσα της και γω να νιώθω το στενό της πέρασμα χωρίς την προσθήκη κρέμας..Κάμποση ώρα έτσι, χουφτώνοντας το πωπούδι της. Ήθελα να το βλέπω... Ήρθα πίσω της...Μαγεία..παίξιμο της λεκάνης της σε oriental ρυθμούς και εναλλαγές του τέμπο...(βρε μπας και είναι Τουρκάλα; Πολύ θα γούσταρα!) Αποφάσισα να χύσω ενώ θα έβλεπα το μουτράκι της. Τη γύρισα λοιπόν ανάσκελα και κρατιόμουνα όσα δευτερόλεπτα μπορούσα, να απολαμβάνω τους ήχους της, το σμιλεμένο της κορμί και την ηδονή της συνουσίας μας. Αυτό ήταν....έκρηξη και τέλος...Έμεινα μέσα της κάποια λεπτά και αντιλήφθηκα πως όλη την ώρα της συνεύρεσής μας ήμουν μαζί της στο πουθενά! Αυτό είναι η επιυχία της επίσκεψης. Μιλήσαμε λίγο και ένιωθε εξουθενωμένη από την επίδραση του κρυώματος των προηγούμενων ημερών. Φέυγοντας ανταλλάξαμε αμοιβαίες φιλοφρονήσεις.
Αποχαιρέτησα με τη σειρά μου την υπηρεσία ευχαριστώντας τη για όλο το πακέτο Σεβασμού στον Πελάτη! Πραγματικά έχω παέι σε πολλά studios.. Το συγκεκριμένο έχει μια διαφορετική φινέτσα.. Το ένιωσα πολύ οικείο και ξεχωριστό. Ο συνδυασμός χώρου-υπηρεσιών, με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο.
Το μοναδικό ψεγαδάκι ήταν ότι δεν έκανε η Γιασμίν ένα ντουσάκι πριν έρθει στο δωμάτιο, ίσως λόγω του κρυώματός της (ήταν όντως πολύ ζεστό το κορμί της), ή ίσως γιατί η βάρδια της τελείωνε. Κι εγώ δίστασα να της το ζητήσω γιατί το αντιλήφθηκα όταν είχαμε ήδη "πάρει μπρος". Βέβαια αυτή η διαπίστωση έχει να κάνει με την αυξημένη μου όσφρηση και την παραξενιά μου στις μυρωδιές.
Εν κατακλείδι το 50άρι χαλάλι της, αν και δύσκολα τα πράματα πιά. Θα την ξαναδώ στο ξεκίνημα της βάρδιας της νά'ναι πιό φρέσκια.
Για τους λάτρεις βυζομάνων, μιλφαδιών, pornostar, αφρατογυναικών και μοντέλων με τουπέ και ξυνίλα...απλά μην το τολμήσετε!
Όσοι λατρεύετε το χαμόγελο,το σεβασμό, την βελούδινη επιδερμίδα, το λεπτοκαμωμένο κορμί με τα φυσικά του κάλλη, και τη φρεσκάδα των νιάτων, υπάρχει ο ανθός της...ευχαρίστησης!

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σπίτι μου και δημιούργησα τις συνθήκες εκείνες που «φτιάχνουν» μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, προκειμένου να υλοποιήσω τις προσδοκίες μου. Ο πήχης πήγε τέρμα και βάσει λογικής το αποτέλεσμα δε θα ήταν το αναμενόμενο. Έβαλα όμως τα δυνατά μου και ο συνδυασμός ατμόσφαιρας, ερωτισμού και δυναμικής παρουσίας με πήγε ταμείο!
Για 40΄ (τόσο κράτησε το ταξίδι), «έφυγα» μαζί της στο όνειρο που αναζητά ο κάθε γνήσιος αρσενικός. Κάναμε έρωτα αισθησιακό, δυνατό, ερωτικό… Μιλούσαν τα στόματα…ελάχιστα τα χείλη…αυτά εξερευνούσαν το μαγικό άγνωστο μα τόσο οικείο! Κλεμμένες ανάσες, βλέμματα φλύαρα και σώματα διψασμένα για ηδονή…
Τι κι αν είναι άτεχνη στο στοματικό….τι κι αν η ομιλία της είναι κάπως….
Η γυναίκα είναι αυτό το πλάσμα που όταν βγεις έξω μαζί της, οι άλλοι απλά θα βαρέσουν μια νευρική μαλακία…που δεν την έχουν δίπλα τους! Αυτό που βλέπεις στις φωτογραφίες μάλλον την αδικεί. Κλασάτη, με βήματα σιγουριάς κι όχι ψηλομύτα. Ήρθε με ένα λευκό φόρεμα σαν ιέρεια που έφερνε χρησμό! Το να κάνεις έρωτα με αυτό το πλάσμα είναι τύχη. Αψεγάδιαστο κορμί και στήθος σμιλεμένο από ουράνιο χέρι. Πρόσωπο πεντακάθαρο, χαμογελαστό…Γυναίκα σταθμός! Ήμουν μέσα της και οι αισθήσεις μου βαρούσαν κόκκινο. Αυτά που μου «έδωσε» δεν περιγράφονται. Δε βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις και νομίζω ότι ανάλογα με το τι προσφέρεις, παίρνεις. Ήμουν σίγουρος πως θα περάσω την πιο γρήγορη ώρα των τελευταίων meetings, αλλά η ποιότητά της ήταν μοναδική. Οι επιδόσεις ειλικρινά δε με απασχόλησαν στη διάρκεια του ταξιδιού. Όταν έχεις τέτοιο πλάσμα δίπλα σου.. ε, μη τρελαθούμε που θα απαιτήσουμε και hardcore καταστάσεις. Καλά τα γράψαν οι προηγούμενοι παίχτες. Εξαρτάται τι ζητά ο καθένας. Προσωπικά πήρα παραπάνω από αυτά που ζήτησα και πραγματικά αισθάνομαι πολύ τυχερός (*). Αν και δεν τ’άφησα στην τύχη!
Να αναφέρω ότι μου έκανε άριστη εντύπωση που με ρώτησε αν καπνίζω και μετά την αρνητική μου απάντηση ούτε διανοήθηκε να μου ζητήσει να καπνίσει. Και παρόλο που της είπα να ανάψει ( και μάλλον το’θελε πολύ) ούτε καν επιχείρησε.

Κι εδώ λοιπόν ο κανόνας επιβεβαιώνεται. Όταν άλλα μέλη έχουν γράψει μόνο θετικότατες κριτικές για το Ελλάκι, μπορεί ένας μυστήριος να τις αναιρέσει? Επιβεβαιώνοντας με τη σειρά μου τους συναγωνιστές, καταγράφω στις θετικότατες εμπειρίες μου αυτήν με την Έλλη.
Μπράβο κατ'αρχήν στον Μάριο, για την ευγένειά του και την κατανόησή του στο πρόβλημα που μου προέκυψε αιφνιδίως, όταν μπλοκαρίστηκα οδηγώντας προς τον Πρίαμο, αφού είχαν κλείσει όλοι οι γύρω απ'το Στάδιο δρόμοι, λόγω της τελετής έναρξης των Special Olympics. Μου πρότεινε να το ακυρώσουμε κι επειδή δεν ήθελα, μου απάντησε πως την επόμενη φορά θα έχω επιπλέον μισή ώρα μιας και θα την έχανα τώρα. Παράδειγμα προς μίμηση, μαζί με τον Κώστα από naughty. Πρώτη φορά που νίκησα τον Μέρφυ και τον κολωνόμο του και χωρίς να το καταλάβω βρισκόμουν στο σημείο μόνο με μισή ώρα καθυστέρηση. μου άνοιξε την πόρτα της σουίτας η Έλλη και είδα μια καλλίγραμμη Ελληνίδα με το χαμόγελο στα χείλη, έτοιμη να κάνει τα πάντα για να περάσουμε όμορφα. Ντουζάκι και βουτιά στην αγκαλιά της...φιλιά παθιασμένα,χάδια ερωτικά, και πανέτοιμη για μία στάση πριν το 70! Πεντακάθαρες οι τρυπούλες της, έγιναν το αντικείμενο του πόθου της γλώσσας μου..το απολάμβανε δίνοντας ρεσιτάλ πνευστού! Αν, βρε παιδί μου, η γυναίκα κάνει κέφι την ενασχόληση με τον πέοντα, τότε το τσιμπούκι γίνεται έργο τέχνης... Όποια στάση κι αν επιλέξαμε, ήταν μοναδική και ταιριάξαμε πολύ καλά στην ερωτική χημεία. Παρά το άγχος του λιγοστού χρόνου και γνωρίζοντας ότι δεν έχει δεύτερο κοκό, προσπαθούσα ν'απολαύσω το κάθε λεπτό που περνούσε, ενώ εκείνη έδειχνε ότι συμμετέχει στην απόλαυση αυτής της συνεύρεσης. Το τέλος ήρθε ενώ με είχε στο στόμα της, ακόμα και αρκετά λεπτά μετά την έκρηξη! Ακολούθησε μια συζήτηση όπου συμπέρανα το κοινωνικό της επίπεδο και χαίρομαι γιατί είναι ένα αξιόλογο πλάσμα με ωραία κουλτούρα και αρκετό χιούμορ. Είναι από τις γυναίκες που γνωρίζεις και λες ακόμη κι αν δε τακιμιάσουμε, μου αρκεί να τα λέμε που και που. Πέρασα πολύ καλά, παρά την αρχική απογοήτευση λόγω της καθυστέρησης. Τιμά με το παραπάνω τα χρήματα που δίνεις και σε κάνει να νιώθεις άρχοντας στα χέρια της. Μακάρι να είχαν κι άλλες Ελλεεινίδες την αύρα της.
Ελλάκι να είσαι πάντα καλά και να χαμογελάς!

Βαρύγδουπος ο τίτλος αλλά 100% αντιπροσωπευτικός.
Αυτή είναι η Άννα που γνώρισα χθες στο κρεβάτι του σεξ. Κατάλαβε αμέσως τι ήθελα και με προθυμία ανέλαβε το ρόλο της, που πραγματικά ήταν μια ερωτική παράσταση. Δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι όσα έκανε ήταν προσποιητά...αλλά κι έτσι να ήταν ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ, γιατί αξίζει πολλά περισσότερα. Μάλλον αρκετές άλλες δεν τη φτάνουν ούτε στο νυχάκι του μικρού της δάχτυλου! Ότι μου είχε αναφέρει παλαιότερα ο αγαπητός και φίλος CHEYENNE ήταν πέρα για πέρα πραγματικότητα κι όχι κολακείες.
Η υπηρεσία θέλει "δουλειά" αρκετή. Μη χαλιέστε κυρίες μου όταν κάποιος δεν περνάει... Αν τον προγκήξετε μάλλον τον χάσατε. Και καταλάβετε κάποτε, ότι δεν είναι πάντα απαραίτητο να κάνετε αυτά τα γελοία σχόλια στο σαλόνι.. Ειδικά στις τελευταίες ώρες της ημέρας. Για το διπλό χτύπημα στην πόρτα με άδειο το σαλόνι...ασχολίαστο.
Τη ντουζιέρα αλήθεια, πότε θα τη φτιάξετε? Πόσο στοιχίζει ένα τηλέφωνο να το συνδέσετε στο σπιράλ? Να κάνουμε ντουζ με τη μάνικα?
Άννα μου γλυκό κορίτσι, σ'ευχαριστώ για το χαμόγελο που μου ζωγράφισες στο πρόσωπό μου χθες το βράδυ. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που σε γνώρισα και έγινες για λίγο αυτό που μου λείπει στη ζωή.