Κριτικές από The Saint*

Η διέλευση μου από το συγκεκριμένο συνουσιουργείο δεν ήταν εκ συγκυρίας, αλλά εκ προμελέτης συνέπεια και προκειμένου να εκτιμήσω τις επιδόσεις της Βανέσα την οποία είχα δει σε μίαν από τις κατοπτεύσεις που κατά καιρούς πραγματοποιώ. Απέδωσα λοιπόν τάχιστα το αντίτιμο που αντιστοιχεί στο απλό πρόγραμμα και εισήλθα στα ενδότερα.
Η Βανέσα εισήλθε με αυτοπεποίθηση εις την κρεβατοκάμαρη και αφού προέβη εις την τυπική διαδικασία του χαιρετισμού της πρώτης γνωριμίας, απεχωρίστει πάραυτα τα ήδη λιγοστά ιμάτιά της. Η πλήρης έκδυση αποκάλυψε στήθος καλόσχημο μεν, σμικρότερον του αναμενομένου δε, με μικρές βαθύχροες θηλές . Γενικώς, το ισχνό σώμα της είναι μεν σφριγηλό, δεν υποβοηθείται όμως υπό καμπύλων γραμμών.

Χωρίς να αποχωριστεί τους κοθόρνους, ανέβηκε γονυπετής εις την κλίνη, όπου άρχισε μέ προκαταρκτικές ενέργειες, οι οποίες κυμάνθησαν από πολύ έντονες έως και σκληρές, χωρίς όμως να είναι επιμελείς, οιονεί μηχανικές. Ανταποδίδωντας τις "αβρότητες" βρήκα την λεία επιδερμίδα της ευχάριστη στην αφή, καθαρή και αρωματισμένη. Μόνο μελανό σημείο, η οσμή της ανάσας της, που αν και τυγχάνω καπνιστής, μου εφάνη βαριά. Κατά την πεολειχίαν παρέκαμψε την ενασχόληση με το όσχεο, και την όλην διαδικασία, αν και κυμάνθηκε σε ελαφρώς φρενήρης ρυθμούς, δεν δύναμαι να την χαρακτηρίσω ως κάτι το ιδιαίτερον. Ήταν όμως ικανής χρονικής διαρκείας και σε συνδυασμό με την θέαση του γδυμνού της σώματος ήρκεσε ώστε να μου δημιουργηθεί έντονη διάθεση προς διείσδυση. Κατά την μεγαλύτερη διάρκεια της συνουσίας ήταν σχετικώς απαθής, και ησχολείτο περισσότερο με τον εαυτό της. Προς το τέλος όμως και ειδικότερα κατά την "άλλη" ιεραποστολική στάση (με τις πτέρνες είς το ύψος των ώτων), έδειξε να συγκινείται, και άρχισε να γίνεται πιό συμμετοχική. Προς τιμήν της θα καταλογήσω το γεγονός ότι σε αυτή την στάση δέχθηκε αγόγγυστα πολύ ζωηρές και έντονες διεισδύσεις, όπως και το γεγονός ότι δεν επιδίωξε επ΄ουδενί λόγω ταχεία περαίωση. Μετά το πέρας των περιπτύξεων, παρέμεινε στην κλίνη αλλά και γενικότερα στο χώρο, για αξιοσημείωτο διάστημα.

Συμπερασματικά, θα περιοριστώ στο να δηλώσω, ότι απλώς δεν αποχώρησα δυσαρεστημένος.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Επειδή το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελές και οι μη έχοντες υπομονή και φιλολόγια διάθεση θα το βρουν σίγουρα κουραστικό, το χώρισα στα εξής τέσσερα μέρη : Οι θεωρίες-Η πάλη των χαρακτήρων-Κριτική-Επίλογος. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται μόνον για την κριτική, ας προσπεράσουν τα υπόλοιπα. Ευχαριστώ.

-ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
Τεστοστερόνη, οιστρογόνα, σεροτονίνη, οξυτοκίνη, νοραδρεναλίνη, ντοπαμίνη... Αυτά είναι τα ονόματα των ορμονών που, σύμφωνα με την Αμερικανίδα βιολογική ανθρωπολόγο στο «Rutgers University» της Νέας Υερσέης, κ. Έλεν Φίσερ, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Οι ορμόνες αυτές δρουν σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου και μας κάνουν να αντιδρούμε διαφορετικά στα σήματα και τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε. Αυτές καθορίζουν τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, τα "πιστεύω" μας, όπως επίσης και τις ερωτικές μας επιλογές. Η κ. Φίσερ μελέτησε 40.000 άνδρες και γυναίκες και κατόπιν χώρισε τους ανθρώπους σε τέσσερις τύπους, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους, καθένας εκ των οποίων συνδέεται με την έκκριση μιας συγκεκριμένης ορμόνης. Αυτοί που έχουν υψηλή τεστοστερόνη είναι "πρωτοπόροι". Είναι υπεραναλυτικοί, ανταγωνιστικοί, ρεαλιστές, με οξυμένες ικανότητες προσανατολισμού και υπερβολικά πεισματάρηδες. Οι "θεμελιωτές" διαθέτουν υψηλά επίπεδα σεροτονίνης και είναι οι κλασικοί, παραδοσιακοί τύποι που λειτουργούν πάντοτε συνετά, χωρίς απότομες εξάρσεις και ξεσπάσματα, ενώ είναι ήρεμοι στις αντιδράσεις τους. Οι "εξερευνητές" διακρίνονται από την υψηλή ντοπαμίνη. Ρισκάρουν στις επιλογές τους, είναι αυθόρμητοι και άμεσοι στις συναναστροφές τους και δεν επηρεάζονται από τις γνώμες των άλλων, και τέλος, οι "διπλωμάτες" διαθέτουν υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και οξυτοκίνης και είναι διαισθητικοί, συμπονετικοί και ιδιαιτέρως εκφραστικοί. Έχουν μια φυσική ροπή προς πιο καλλιτεχνικές ασχολίες, είναι διορατικοί, ευρηματικοί, ευχάριστοι στην παρέα και δεινοί χειριστές της γλώσσας.
Ο διαχωρισμός των χαρακτήρων σε τύπους δεν είναι κάτι το καινοφανές. Στην αρχαιότητα ο διαχωρισμός γινόταν ανάμεσα στους χολερικούς, τους φλεγματικούς, τους θερμόαιμους και τους μελαγχολικούς. Το καινοφανές είναι, ότι σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, οι τύποι της προσωπικότητας αποδίδονται σε ένα είδος "ωροσκοπίου των ορμονών".

Βέβαια, το "ωροσκόπιο των ορμονών" αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από πολλούς ειδικούς, αλλά για τον ρόλο που παίζουν οι ορμόνες στην επιλογή ερωτικών συντρόφων δεν έχουν καμία αμφιβολία. Όπως εξηγεί στην εφημερίδα «La Repubblica» η Ιταλίδα ψυχοθεραπεύτρια Ρομπέρτα Τζόμι, οι ορμόνες είναι ένα από τα ελατήρια που προκαλούν την έλξη ανάμεσα σε δύο πρόσωπα. Το μίγμα των ορμονών στον οργανισμό μας καθορίζει το ερωτικό μας ταπεραμέντο, αλλά τον δικό τους ρόλο παίζουν και άλλοι παράγοντες, όπως είναι ο χαρακτήρας, ο τρόπος ζωής και το οικογενειακό περιβάλλον. Σύμφωνα λοιπόν με την δική της άποψη, οι τύποι της προσωπικότητας αποδίδονται σε ένα είδος "κοκτέιλ" που αποτελείται από ορμόνες και από παράγοντες. Όσο για τους τέσσερις τύπους της προσωπικότητας, η Ιταλίδα ψυχοθεραπεύτρια πιστεύει ότι δεν χαρακτηρίζουν σταθερά ένα άτομο σε όλη του τη ζωή, αλλά ότι αντιπροσωπεύουν κύκλους της ζωής του.

Επειδή εκτιμώ περισσότερο τους μπαρτέντερς και τα κοκτέιλ από ό,τι τους αστρολόγους και τα ωροσκόπια, τείνω στο να προτιμώ την προσέγγιση της κ. Ρομπέρτα Τζόμι. Πλην όμως έχω να της προσάψω ότι της διέφυγε ένας πολύ καθοριστικός παράγων, και αυτός είναι το Υπουργείο Οικονομικών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και εξηγούμαι : Όταν έλαβα το σημείωμα του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, η αδρεναλίνη μου ανέβηκε στα ύψη, και ως εκ τούτου μου δημιουργήθηκε σφοδρή επιθυμία να επιλέξω ως ερωτικό σύντροφο τον εξοχότατο υπουργό των οικονομικών, πάνω στον οποίο ήθελα να εξασκήσω αυταρχικές πρακτικές. Επειδή όμως αυτό ήτο ανέφικτο, σκέφτηκα τις εναλλακτικές που είχα στην διάθεσή μου και αποφάσισα να αναζητήσω κάτι που θα μου αύξανε τα επίπεδα της σεροτονίνης (που είναι η και η χημική ουσία που ηρεμεί το σώμα μας) και ο νούς μου πήγε στην Βικτώρια.

-Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ
Μερικά λεπτά αργότερα βρισκόμουν στην αίθουσα αναμονής-επιδείξεων του πορνείου που βρίσκεται στον αριθμό 3 της οδού Τριγγέτα. Εκεί η Βικτώρια, αφού βάδισε υπερήφανα τα λίγα μέτρα του χώρου, στάθηκε και με ατένισε εκ του μακρόθεν με αγέρωχο ύφος. Κατόπιν, έστρεψε αυτάρεσκα τα νώτα της και αποχώρησε λικνίζοντας την περιφέρειά της. Καθώς την κοίταζα, έρχονταν συνειρμικά στο νου μου οι ωραίες εμπειρίες που είχα μαζί της, και η σεροτονίνη άρχισε να ρέει εμποτίζοντάς μου τα χαρακτηριστικά του "θεμελιωτή". Πεπεισμένος λοιπόν ότι θα περάσω μαζί της, κινήθηκα προς την κυρία που εκτελούσε χρέη υπηρεσίας προκειμένου να της αποδώσω το αντίτιμο, όταν συνέβει το αναπάντεχο! Από το βάθος ξεπρόβαλε η Μάρτα. Αυτή, αφού βάδισε συνεσταλμένα τα λιγοστά μέτρα που μας χώριζαν, στάθηκε μπροστά μου και με κοίταξε. Σε αντίθεση με την Βικτώρια, το ύφος της Μάρτα ήταν ταπεινό. Μου έρριψε ένα γλυκόπικρο χαμόγελο, σαν να μου έλεγε «Το ξέρω ότι ήρθες για την Βικτώρια. Αν θέλεις όμως... δώσε μου και εμένα λίγη σημασία... Αν το κάνεις θα στο ανταποδώσω...» και κατόπιν απομακρύνθηκε σεμνά. Κάπου εκεί άρχισε να αναδύεται η ντοπαμίνη, και μαζί με αυτή και ο χαρακτήρας του "εξερευνητή" που μου ψιθύριζε «Ρε συ;... Τι μαλακίες σου τσαμπουνάγανε;.. Αυτή τελικά είναι αξιόλογο μουνί... Θά 'ναι καλή εμπειρία. Άντε... Πάμε να την πάρουμε να την έχουμε στην συλλογή μας». Ο "θεμελιωτής" όμως, πρόβαλλε αντιρρήσεις. «Γέρο μου, άκουσε με. Έχεις ήδη διαβάσει κάποιες όχι και τόσο κολακευτικές κριτικές γι΄αυτήν. Γνωρίζεις επίσης ότι η εποχή είναι δύσκολη και ως εκ τούτου δεν προσφέρεται για ενέργειες με αβέβαιη έκβαση. Συνεπώς, άσε κατά μέρος τα ρίσκα και πήγαινε στα σίγουρα». «Σαν να έχεις δίκιο "Θεμελιωτή"», σκέφτηκα, και τότε ο "εξερευνητής" ξεδίπλωσε την επίθεσή του. «Τι;... Πάλι την Βικτώρια θα πάρεις;... Μωρή κοτούλα λειράτη!.. Κάθεσαι και λαμβάνεις υπ΄όψιν σου τις παπαριές που σου λέει αυτός ο μουντρούχος;... Αμ εσύ δεν θα πεθάνεις από ανακοπή!.. Από ανία θα πεθάνεις γεροντομαλάκα!... Ρε πάμε σου λέω να πάρουμε τη Μάρτα, να γνωρίσουμε κάτι καινούργιο! Να εξερευνήσουμε το σώμα της... τις οπές της....». «Τι να εξερευνήσετε βρε ανόητε; Τα εξερευνημένα; Αυτή είναι εξερευνημένη(!) μέχρι τα ρουθούνια.. Τόσος κόσμος έχει περάσει από πάνω της...» είπε ο "Θεμελιωτής". «Ίσα μωρή μούχλα που θα μας πουλήσεις και πνεύμα (!)» αποκρίθηκε ο "εξερευνητής". Και συνέχισε παραφράζοντας μια ρήση του Μ. Προύστ «Εξερεύνηση δεν σημαίνει απόλυτα το να ψάχνεις απάτητα μέρη, αλλά να εξερευνάς σπιθαμή προς σπιθαμή τον κάθε τόπο που σου εξάπτει το ενδιαφέρον». Ομολογώ πως αυτό το επιχείρημα στάθηκε καταλυτικό για την επιλογή μου. Πλησιάσα λοιπόν την υπηρεσία, της απέδωσα το αντίτιμο που αντιστοιχεί στο απλό πρόγραμμα και την παρακάλεσα να μου στείλει την Μάρτα.

-ΚΡΙΤΙΚΗ
Η Μάρτα πρέπει να χάρηκε με την επιλογή μου, γιατί μπήκε στο δωμάτιο περιχαρής. Το βάδισμα της καθώς και το ύφος της, δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που είχα αντικρίσει πρωτύτερα. Από μια σεμνή και συνεσταλμένη υπάρξη, είχε μεταμορφωθεί σε μια τολμηρή και προκλητική γυναίκα. Αφού περιηγήθηκε με χάρη τον χώρο, πλησίασε την κλίνη, στάθηκε ευθυτενής μπροστά μου, και άρχισε να γδυμνώνεται επιδεικτικά ρίπτωντας μου ταυτοχρόνως ηδυμιγές βλέμμα. Η πλήρης έκδυσή της, απεκάλυψε τεχνητό στήθος με ροδόχροες θηλές. Καλό στην υφή, αλλά με κάποιες μικρές περιμαστικές ατέλειες που προσωπικά δεν με ενόχλησαν. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω, ότι παρά το όχι και τόσο νεαρό της ηλικίας της, η εικόνα του γυμνού της σώματος παραμένει ελκυστικότατη και η σάρκα της σφριγηλή. Οφείλω να πληροφορήσω επίσης, ότι οι φωτογραφίες που βρίκονται αναρτημένες στους ιστοτόπους των οικών της αλυσίδας με την οποία συνεργάζεται, δεν την κολακεύουν καθόλου, τουλάχιστον ως προς το πρόσωπο. Ευπροσήγορη και αβρή, δημιούργησε τάχιστα κλίμα οικειότητας και χωρίς καλά καλά να το καταλάβω βρισκόμασταν εναγγαλισμένοι ανταλλάσοντας ασπασμούς και θωπείες. Ενέργειες που δείχνει να απολαμβάνει, μιας και όταν σταμάτησα, με προέτρεψε -προτάσσονντας εν αρχή τον λαιμό της και μετέπειτα της θηλές της- να συνεχίσω. Η λευκότατη επιδερμίδα της που ήτο διακριτικώς αρωματισμένη, είναι στιλπνή και πολύ ευχάριστη στην αφή. (Γενικά η Μάρτα ήταν πολύ καθαρή και επιμελώς περιποιημένη από κορυφής εώς ονύχων.) Με το δεξί της χέρι έσφιξε το ερεθισμένο μόριο μου, έσκυψε, το φίλησε, πέρασε δια στόματος την προφύλαξη και αφού το περιέφερε με παιχνιδίζουσα έκφραση λαγνείας στις παρειές του προσώπου της, σούφρωσε τα χείλη της και άρχισε να τρίβει την βάλανο επάνω τους. Αιφνιδιαστικά, εκτόξευσε την γλώσσα της και αφού έγλειψε για αρκετό χρόνο την ουρήθρα και τον τεντωμένο χαλινό, το ανέλαβε στο στόμα και άρχισε να το πιπιλίζει γλυκά, ενώ, με το αριστερό της χέρι θώπευε και πίεζε απαλά τους όρχεις μου. Το στοματικό της ήταν προοδευτικό. Ξεκίνησε αργά και απαλά αλλά όσο περνούσαν τα λεπτά με έπαιρνε όλο πιο γρήγορα και πιό βαθιά στο στόμα της μέχρι που άρχισε να πνίγεται Στην συνέχεια, ανέβηκε ιππαστί όπου και εκεί ξεκινησε αργά, ανεβάζοντας προοδευτικά τον ρυθμό της. Ο καλόσχημος ροδαλός κόλπος της είχε θερμή και σφικτή αίσθηση και οι θέσεις που λάμβανε επέτρεπαν απρόσκοπτες διεισδύσεις Κατόπιν εσυνουσίασθημεν με το τρόπο των σκύλων και έπειτα Το τέλος κατέφθασε στην ιεραποστολική ωθώντας έως την ρίζα του το μέχρι διαρρήξεως ερεθισμένο όργανο μου στην φιλόξενη οπή της, όπου και με αιφνιδίασε εκτοξεύοντας την γλώσσα της στο στόμα μου την στιγμή που εκσπερμάτιζα. Η συμμετοχή της, μπορεί να είναι μεν αβρή γλυκιά και τρυφερή, δεν παύει όμως δε να είναι ζωηρή και αληθοφανής. Κατά τα άλλα ήταν εκδηλώτικη, ομιλιτική και πολύ συνεργάσιμη.

Εν κατακλείδι έχω να δηλώσω ότι με την Μάρτα πέρασα πάρα πολύ καλά. Δεν γνωρίζω αν αυτό οφείλεται κυρίως στην ίδια, ή κυρίως στις ορμόνες, ή και στα δύο αυτά μαζί. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι αποχώρησα λίαν ικανοποιημένος.

-ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Εξερχόμενος πιό νηφάλιος από το πορνείο, αναλογιζόμουν το ποιά από τις δύο θεωρίες έχει μεγαλύτερη βάση. Η θεωρία που αποδίδει τον χαρακτήρα σε ένα "είδος ωροσκοπίου των ορμονών"; ή εκείνη που τον θέλει να βασίζεται σε ένα "είδος κοκτέιλ" από ορμόνες και παράγοντες. Τελικά σχημάτισα την γνώμη πως στην προσωπική μου περίπτωση δεν ισχύει καμία από τις δύο. Στην ειδική μου περίπτωση ο χαρακτήρας διαμορφώνεναι μεσα από ένα"είδος τυχερού παιγνίου". Οι χαρακτήρες παίζουν μεταξύ τους μπαρμπούτι και επικρατεί αυτός που έφερε την καλύτερη ζαριά.

Θα ξεκινήσω γράφοντας ότι εμφανισιακά -και με γνώμονα τις αναρτημένες κριτικές- περίμενα κάτι αρκετά διαφορετικό από αυτό που αντίκρισα. (Κάτι σαν την Δόμνα για όσους την έχουν γνωρίσει και την θυμούνται. Τελικά όμως, η πραγματικότητα με διέψευσε).

Η Anita είναι ένα σχετικά υψηλόσωμο θήλυ με αρκετά παχυλό κορμί, που η συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή χώρα καθώς και η μερική χαλάρωση στο υπογάστριο και στο εσωτερικό των μηρών, δεν υποβοηθούν την εικόνα του όταν είναι απογυμνωμένο. Για να είμαι δίκαιος πάντως, η περιφέρεια της, καθώς και τα κάτω άκρα της (από τα γόνατα και κάτω) τυγχάνουν καλοσχηματισμένα και ενδιαφέροντα ως σημεία. Το πρόσωπό της, που στο σύνολό του πλησιάζει τον ορισμό του: "ούτε κρύο, ούτε ζέστη", κοοσμείται από σχετικά σαρκώδη χείλη, και από μελανοκάστανους οφθαλμούς, που το τόξο των φρυδιών με την έντονη γωνία προς τον ρινικό κανθό, τους προσδίδει οξύ βλέμμα.

Στο ρνατεβού κατέφθασε με μικρή καθυστέρηση, και ήταν ενδεδυμένη με ένα περίτεχνο ντε πιές, που κατά την προσωπική μου άποψη, απείχε πολύ από να την κολακεύει. Ήταν πάντως ευδιάθετη και αφού εισήλθε βιαστικά στο δωμάτιο, εναπόθεσε τσάντες, τσαντάκια,σακούλες, φιάλες και φιαλίδια, σε κάποια πολυθρόνα, και άρχισε αμέσως να γδυμνώνεται.

Οι προκαταρκτικές της ενέργειες ήσαν πλούσιες, συνεχείς και επιμελείς. Ανταποδίδοντας, βρήκα την λεία ανοιχτόχρωμή επιδερμίδα της πολύ καθαρή και λίαν περιποιημένη. Το μύρο όμως που χρησιμοποιεί (και που προσωπικά βρήκα δυσάρεστα βαρύ στην οσμή) είναι ιδιαίτερα έντονο, και συνεπώς φρονώ ότι οι νυμφευμένοι εξ΄υμών θα πρέπει να μεριμνήσουν. Στίς αβρότητες πάντως ανταποκρίνεται άμεσα μιας και δείχνει να της αρέσουν οι θωπείες και οι ασπασμοί.

Η πεολειχία της ήταν υγρή και διανθισμένη με πτυσμούς και τριβές της βαλάνου στα χείλη και τις παρειές του προσώπου της. Την βρήκα όμως κάπως μονότονη, καθώς δεν υπήρχαν εναλλαγές ρυθμού και απουσίαζαν παινχνιδίσματα της γλώσσας. Επίσης, έμεινα με την εντύπωση πώς είναι και κάπως ρηχή, αφού ασχολείτο περισσότερο με το ήμισυ του κορμού και το όσχεο, και σε κάποιες παροτρύνσεις μου για συμμετοχή ικανότερου μέρους του κορμού, οι δυσκολίες ανταπόκρισης ήταν εμφανείς. Παρά ταύτα ο ερεθισμός επετεύχθει σχετικά σύντομα, και έτσι την τοποθέτησα σε θέση προς συνουσία με τον τρόπο των σκύλων (η πιο ενδιαφέρουσα οπτική της γωνία, κατά την προσωπική μου άποψη), οπου και την σοδόμισα μέχρι να επέλθει η εκτόνωση.

Δεύτερη εκτόνωση δεν υπήρξε, και αυτό για δύο λόγους (εκτός της προφανούς και λόγω γήρατος κοπώσεως μου): Ο πρώτος ήταν, ότι τα σωματικά ερεθίσματα που μου δημιουργούσε, δεν στέκοντο ικανά να υπερνικίσουν τα οπτικά, και ο δεύτερος, ότι μετά από την "κατανάλωση" της πιό ελκυστικής της παροχής, απώλεσα το ενδιαφέρον μου. Παραμένει γεγονός πάντως (και αυτό προς τιμήν της), πως η Anita επέμενε να εξαντλήσουμε το υπόλοιπο του χρόνου που είχαμε στην διάθεσή μας, και που ήταν αρκετός, καθώς επίσης και το ότι κατέβαλε πολλές προσπάθειες προκειμένου να μου "τονώσει το ηθικό".

Συμπερασματικά τώρα, η Anita σαν χαρακτήρας είναι πολύ συμπαθής. Παραμένει πρόσχαρη, φιλική, γλυκομίλητη και υπομονετική, τόσο κατά την συνουσία, όσο και κατα τα κοινωνικά διαλείμματα. Σίγουρα είναι ο τύπος της κυρίας που με χαρά θα συναντούσα σε κάποιο εντευκτήριο, προκειμένου να της προσφέρω κάποιο αφέψημα συνοδεία βουτημάτων, να παίξουμε καμιά παρτίδα κολτσίνα, και να την σοδομίσω κρυφά στις τουαλέτες. Να την συναντήσω όμως ως call girl, είναι κάτι που δεν θα ξαναέκανα.

Ήταν ήδη αργά το απόγευμα της προπαραμονής πρωτοχρονίας. Παρασυρθείς από το διάχυτο εορταστικό κλίμα των ημερών, και μη ημπορόντας να ελέγξω μια έξαψη που μου δημιουργούσε, αποφάσισα να κατευθυνθώ προς αναζήτηση αγοραίας συνουσίας.

Μετά από μερικά λεπτά της ώρας, βρισκόμουν στην αίθουσα αναμονής-επιδείξεων, του συνουσιουργείου που βρίσκεται στον αριθμό 5 της Λ. κατεχάκη. Ο χώρος, αν και δεν τυγχάνει ιδιαιτέρως πολυτελής, είναι αξιοπρεπής και καθαρός. Εκεί, η εξυπηρετική επιστάτης μου παρουσίασε την Φράνκλιν. Ομολογώ πως δεν εντυπωσιάσθηκα από το παρουσιαστικό της. (Είχα δει βέβαια κάποιες φωτογραφίες της, που ναι μεν απεικονίζουν τον σωματότυπο με σχετική πιστότητα, πλην όμως δε, ανέμενα να αντικρίσω κάτι αρκετά διαφορετικό). Ομοίως αδιαφόρο με άφησε και η αυτοεπίδειξή της. Υπό φυσιολογικές συνθήκες λοιπόν, δεν θα σκεπτόμουν καν να περάσω στα ενδότερα. 'Όμως, η έξαψη που μου δημιουργούσε το εορταστικό κλίμα, μαζί με την δριμύα επιθυμία μου για "νέες γνωριμίες", μου σκότισαν το νου, και έκαμψαν δισταγμούς που θά είχα ακόμα και οινοβαρής. Έτσι, απέδωσα το αντίτιμο που αντιστοιχεί στο απλό πρόγραμμα, και πέρασα στα ενδότερα.

Βρήκα την κάμαρα πολύ καθαρή και εξοπλισμένη με νιπτήρα, λουτήρα κλωβό και συσκευή τηλεοράσεως.. Δεν έλειπαν βέβαια, πετσέτα και παντόφλες εντός σφραγισθέντος περιτυλίγματος, χάρτινα μανδήλια καθώς και απολυμαντικό υγρό.

Πήρα το λουτρό μου με ησυχία, και κατόπιν ολιγολέπτου αναμονής ενεφανίσθει η Φράνκλιν.

Πρόκειται για μια αρκετά νεαρή, και αρκετά κοντή, κοπέλα, με πλουσία ξανθή κόμη και αδιάφορο πρόσωπο με κάπως αδρά χαρακτηριστικά. Η πλήρης έκδυση, αποκάλυψε μεν στήθος μικρότερο του αναμενομένου, αποζημίωσε δε, η καλοσχηματισμένη της περιφέρεια. Γενικώς, και παρά το κοντό της ανάστημα, το σώμα της είναι αρμονικό. Του λείπει όμως το σφρίγος.

Οι προκαταρκτικές της ενέργειες, δεν πρέπει να είναι το δυνατό της σημείο. Διστακτικές και σκόρπιες, με έκδηλη διερευνητικότητα, αφού υπήρχε παντελής έλλειψη σαφούς προσανατολισμού και στόχου. Οφείλω να αναφέρω ότι βελτιώθηκαν μετά από κάποια καθοδήγηση, αλλά δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια του ψυχρού. Αντιθέτως, η πεολειχία της ήταν θερμή και άρτια. Βαθιά, υγρή, με αρκετά παιχνιδίσματα της γλώσσας, εναλλαγές ρυθμού και κραταιά αίσθηση. Ως πρώτη στάση για κολπική συνουσία, επελέγει η θέση με τον τρόπο των σκύλων. Η διείσδυση όμως παρουσίαζε κάποιες δυσκολίες και δεν ήταν ικανοποποιητική. Πιο βολική η ιεραποστολική, κατά την οποία δέχθηκε πλήρεις και σφοδρές διεισδύσεις, χωρίς ίχνη απαρέσκειας ή ενοχλήσεως.

Κλείνοντας θα πρέπει να αναφέρω, ότι από την πεολειχία και μετά, τόσο η συμμετοχή της, όσο και η απόδοση της παρουσίασαν εμφανή βελτίωση. Όχι όμως τόση, ώστε να διασκεδάσει πλήρως την πρώτη εντύπωση. Στα θετικά θα καταλογίσω ότι είναι ευγενική και μειλίχεια, ότι δεν δείχνει να την απασχολεί ο χρόνος που θα αφιερώσει στον πελάτη. Επίσης καθώς είναι πολύ καθαρή, και διαθέτει πολύ απαλή επιδερμίδα.

Την Βικτώρια την γνώρισα πριν από πολύ καιρό στο Million Babies, και αν και έκτοτε έχουμε κάνει παρέα αρκετές φορές, ακόμα παραμένει χαραγμένη στην μνήμη μου η πρώτη φορά που την αντίκρισα.

Έκανε την εμφάνισή της ενδεδυμένη με ένα σετ απλά, πλήν όμως πολύ κομψά, εσώρουχα. Άλλωστε η αρμονική και καλλίγραμη σωματική της διάπλαση, ομού με την φινέτσα που αποπνέει ως θήλυ, εκτός του ότι βοηθούν ιδιαίτερα στο να αναδεικνύονται επάνω της τα ενδύματα, προξενούν και από μόνα τους εντύπωση.Δεν θα αναλωθώ στο να περιγράψω με περισσότερες λεπτομέρειες την εμφάνισή της, και τούτο διότι οι αναρτημένες φωτογραφίες την απεικονίζουν με ιδιαίτερη πιστότητα. Για να μην "παραπλανήσω" όμως, θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω ότι πρόκειται περί κυρίας ηλικιακά, και ότι ως εκ τούτου και εκ του σύνεγγυς, δύναται να ανακαλύψει κανείς επάνω της κάποιες από τις συνέπειες του πανδαμάτωρος χρόνου, τις οποίες όμως καταφέρνει να διαχειρίζεται πολύ καλά μέχρι στιγμής.

Προσωπικά έχω αρκετά πράγματα για να θυμάμαι από την πρώτη μας γνωριμία: Την αβρή, γλυκιά και τρυφερή συμπεριφορά της, το υπέροχο στοματικό της, την θερμή αίσθηση της φύσης της (που σημειωτέον είναι μια από τις ομορφότερες φύσεις που έχω δεί και που ομολογουμένως μου δημιούργησε ακόλαστους λογισμούς), τις εκφράσεις οίστρου που σχηματίζονταν στο όμορφο πρόσωπό της όσο ήμουν μέσα της, την έκπληξη που ένοιωσα όταν αναπάντεχα βύθισε την γλώσσα της στο στόμμα μου την στιγμή που κατάλαβε ότι έφθανα στο τέλος κ. α. π.

Καταλαβαίνω όμως και δικαιολογώ κι αυτούς που δεν έχουν τίποτα να θυμούνται. Ή που -ακόμα περισσότερο- προσπαθούν να σβήσουν από την μνήμη τους την συνάντησή τους μαζί της. Και αυτό γιατί η Βικτώρια είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση που χρήζει επίσης ιδιαίτερου χειρισμού.

Η Βικτώρια μπορεί να μην το ζητά με λόγια, μπορεί να μην το δείχνει με πράξεις, αλλά όλη της η συμπεριφορά φανερώνει ότι αποζητά (ή τουλάχιστον αναμένει) από τον εκάστοτε πελάτη, να επιδείξει φιλόφρωνα διάθεση απέναντι της και να της συμπεριφερθεί με μειλιχιότητα και ευγένεια. Σίγουρα θα παρεξηγηθεί από μερικούς αυτό που θα γράψω• εντούτοις όμως δεν θα διστάσω να το γράψω: Η Βικτώρια, μπορεί μεν να μην απαιτεί• αλλά σίγουρα επιθυμεί , οι πελάτες να την αντιμετωπίζουν ως μια γυναίκα που τυγχάνει εκδιδόμενο πρόσωπο και όχι ως ένα εκδιδόμενο πρόσωπο που τυγχάνει γυναίκα. Κοντολογίς, να της δείχνουν κάποιο είδος σεβασμού. Όσοι λοιπόν φρονούν ότι μπορούν να υποχωρήσουν των αρχών και των επιθυμιών τους, και συνεπώς διατίθενται να της κάνουν αυτήν την παραχώρηση, εικάζω ότι θα μείνουν λίαν ευχαριστημένοι. Οι υπόλοιποι πιθανόν να βιώσουν μια τυπική (εώς και απόμακρη) επαγγελματική συμπεριφορά.

Προσωπικά πάντως πιστεύω ακράδαντα, πως κάθε gentleman που σέβεται τον εαυτό του, επιβάλλεται να έχει μια συνάντηση με την Βικτώρια στο παλμαρέ του.

Βάρδια της νεοϊδρυθείσας "Dream Team".

Αντικρίζοντας τον ασφυκτικά γεμάτο από άρρενες χώρο αναμονής-επιδείξεων του Studio Oriental, σκέφτηκα ότι η διαφήμηση (είτε αυτή είναι θετική, είτε αυτή είναι αρνητική) φέρνει αποτελέσματα. Πολλώ δε μάλλω, όταν ιθύνων νούς είναι η παμπόνηρη ιδιοκτήτρια του εν λόγω πορνείου, που είτε με νέες προωθητικές ενέργειες, είτε προβοκάροντας, επιτυγχάνει να φέρνει την επιχείριση της στο προσκήνιο.

Οι κοπέλες στην βάρδια της "Dream Team" ήσαν πέντε τον αριθμό, και συνεπώς το εύρος επιλογής μεγάλο. Της προσοχής μου έτυχε η Βέρα. Μία μικρή το δέμας μελαχροινή κόρη, ισχνή, πλην όμως εύρωστη και γεμάτη σφρίγος, με πικάντικο πρόσωπο και ζωηρό παράστημα. Απέδωσα λοιπόν στην επί των δημοσίων σχέσεων κυρία (που δεν ήταν άλλη από την Κέλλυ) το αντίτιμο που αντιστοιχεί στο απλό πρόγραμμα και πέρασα στα ενδότερα.

Δεν είχε τύχει ποτέ να διαβώ την πόρτα του δωματίου Νο 4. Και ούτως ομολογώ πως η διακόσμησή του ομού με τον "εξοπλισμό" που διέθετε, με έκαναν να αισθανθώ κάπως περίεργα. Ιδιαίτερα σκεπτικό με κατέστησε δε, μια ξύλινη κατασκευή κυβικού σχήματος, που στην άνω έδρα της είχε προσαρμοσμένο ένα κάθισμα λεκάνης, και στην έμπροσθεν κάθετη είχε ένα άνοιγμα σε σχήμα αψίδας, ούτως ώστε να δύναται κάποιος να τοποθετεί την κεφαλή του και να δέχεται ό,τι εξέρχεται από την ουρήθρα και τον πρωκτό του επικαθήμενου. Ευτυχώς η Βέρα κατέφθασε πολύ σύντομα και με την πρόσχαρη και ευπροσήγορη παρουσία της ανέστρεψε την σκεπτική μου διάθεση και δημιούργησε τάχιστα κλίμα οικειότητας.

Αφού περιηγήθηκε με χάρη τον χώρο, πλησίασε την κλίνη και στάθηκε ευθυτενής μπροστά μου, ρίπτωντάς μου ηδυμιγές βλέμμα. Βλέμμα που είχε μια υφέρπουσα λάγνα πρόκληση-πρόσκληση στο να αναλάβω πρωτοβουλία. Η πλήρης έκδυσή της, απεκάλυψε σμικρότατο καλόσχημο στήθος με ευμεγέθεις σκούρες θηλές. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω, ότι παρά το μικρό του στήθους της, η εικόνα του γυμνού ισχνού της σώματος παραμένει θηλυκότατη και ελκυστικότατη. Η επιδερμίδα της που ήτο διακριτικώς αρωματισμένη, είναι στιλπνή και πολύ ευχάριστη στην αφή. Καθαρή και περιποιημένη από κορυφής εώς ονύχων, δέχθηκε μάλλον ευχάριστα (αν κρίνει κανείς από την ανταπόκριση του σώματός της) την περιποιησή μου. Αφού μου ανταπόδωσε τις αβρότητες στην αρχή ανιχνευτικά και μετέπειτα αρτίως και επιμελώς, επιδόθηκε σε ικανότατου επιπέδου στοματικό με αρκετά παιχνιδίσματα της γλώσσας. Ο καλόσχημος μικρός κόλπος της είχε θερμή και σφικτή αίσθηση και οι θέσεις που λάμβανε επέτρεπαν απρόσκοπτες διεισδύσεις. Η συμμετοχή της μπορεί να είναι μεν αβρή γλυκιά και τρυφερή, δεν παύει όμως δε να είναι ζωηρή. Κατά τα άλλα ήταν εκδηλώτικη, ομιλιτική και πολύ συνεργάσιμη. Συνοπτικά, είμαι σε θέση να γράψω ότι η συνάντηση μου με την Βέρα με άφησε πολύ ευχαριστημένο.



Τώρα• επειδή η επίσκεψή μου πραγματοποιήθηκε κατά την βάρδια της "Dream Team", φρονώ ότι θα ήταν καλό να αναφέρω τα εξής: Η Βέρα μου έδωσε την εντύπωση πως σεβάστηκε πλήρως το "πνεύμα" που -όπως η ιδιοκτήτρια όρισε - οφείλει να διέπει την "Dream Team". Επέδειξε ζήλο στο έργο της και μου αφιέρωσε πολύ χρόνο. Επίσης, μου παρείχε κάποια επιπλέον υπηρεσία, την οποία όμως δεν θα ήθελα κατονομάσω, και αυτό επειδή σε κάποιους μπορεί να δωρήσει κάτι περισσότερο ή κάτι λίγοτερο, και έτσι να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις.

Θα ξεκινήσω γράφοντας ότι -με γνώμονα τις αναρτημένες της φωτογραφίες- την περίμενα μεγαλύτερη σε ηλικία. Τελικά σχημάτισα την εντύπωση πως ηλικιακά πρέπει να βρίσκεται προς το τέλος της δεύτερης δεκαετίας της ζωής της.

Η Αngela είναι ένα θήλυ με ισχνό και γυμνασμένο κορμί, που η φλεβώδης του διάπλαση καθώς και η απουσία καμπύλων γραμμών, δεν υποβοηθούν την εικόνα του όταν είναι απογυμνωμένο. Το πρόσωπό της το οποίο κυριαρχείται από έντονα ζυγωματικά και εμφαντικό πηγούνι, κοσμείται από γαλανούς οφθαλμούς, και στο σύνολό του θα το χαρακτήριζα αρκετά συμπαθές.

Οι προκαταρκτικές της ενέργειες ήσαν πλούσιες, συνεχείς και επιμελείς. Ανταποδίδοντας, βρήκα την λεία και ανοιχτόχρωμή επιδερμίδα της πολύ καθαρή και αρκούντως πριποιημένη. Το μύρο όμως που χρησιμοποεί για να την αρωματίσει -αν και πολύ ευχάριστο στην οσμή- είναιιδιαίτερα έντονο, και συνεπώς φρονώ ότι οι νυμφευμένοι εξ΄υμών θα πρέπει να μεριμνήσουν. Στίς αβρότητες πάντως ανταποκρίνεται άμεσα μιας και δείχνει να της αρέσουν οι θωπείες και οι ασπασμοί.

Η πεολειχία της ήταν και αυτή πλούσια. Βαθιά, υγρή, με εναλλαγές ρυθμού, με σαρώσεις όλου του κορμού και του οσχεου, και γενικά αρκετά διανθισμένη με πτυσμούς και τριβές της βαλάνου στα χείλη και τις παρειές του προσώπου της.

Ιδιαίτερα δεκτική κατά την διάρκεια των διεισδύσεων, δεν έδειξε απαρέσκεια ή κάποια σημάδια κόπωσης, ακόμα και κατά την ομολογουμένως παρατεταμένη διάρκεια του σοδομισμού της. Αντιθέτως ήτο παραινετική, ομιλιτική και επέδειξε αξιοσημείωτη αντοχή και ανοχή σε πλήρεις και έντονες πρωκτικές διεισδύσεις, εκ των οποίων ικανότατος αριθμός πραγματοποιήθηκε σε σχεδόν φρενήρης ρυθμούς.

Κατά τα άλλα η συμμετοχή της που κυμάνθηκε σε καλά επίπεδα ήταν ικανοποιητική. Θα πρέπει όμως να την καθοδηγείτε, διότι η "ανάληψη πρωτοβουλιών" δεν είναι και το πιο δυνατό της σημείο. Άλλο ένα σημείο στο οποίο οι επιδόσεις της δεν είναι και τόσο καλές, είναι τα "κοινωνικά διαλείμματα". Θα συμβούλευα λοιπόν όσους αναμένουν συζητήσεις ακαδημαϊκου περιεχομένου, να μετριάσουν αρκετά τις προδοκίες τους.

Συμπερασματικά τώρα... Η Αngela δεν είναι ούτε η πιο όμορφη, ούτε η πιο καλλίγραμη, ούτε η πιο κοινωνική κοπέλα που μπορεί κανείς να βρεί. Πλήν όμως... Το σύνολο των υπηρεσιών που προσφέρει σε συνδυασμό με το αντίτιμο το οποίο ζητά για να τις προσφέρει, καθιστούν το πακέτο ελκυστικό και άξιο καταναλώσεως.

Από καιρού εις καιρόν, ορισμένες από τις σχετικές με ιερόδουλες ενθουσιώδεις αναφορές των μελών του παρόντος ισοτόπου, εξάπτουν την έμφυτη περιέργειά μου. Έτσι λοιπόν το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, εισήλθα εις την μικρή αλλά αξιοπρεπή αίθουσα αναμονής-επιδείξεων του πορνείου που βρίσκεται στον αριθμό 7Α της οδού Διδύμου, με σκοπό να την κορέσω.

Εκεί, η κατηφής επι της υποδοχής κυρία, μου παρουσίασε την Αουρόρα. Πρόκειται περί λίαν βραχύσωμης αλλοδαπής νεαράς γυνής, με ικανές καμπύλες και κοινή όψη προσώπου. Ομολογώ πως η θέαση της δεν με ενθουσίασε• πλην όμως παρέκαμψα την εμφάνιση "γιουβαρλάκι" και κατέβαλα το αντίτιμο προκειμένου να την γνωρίσω καλύτερα.

Η Αουρόρα εισήλθε περιχαρής εις την κρεβατοκάμαρη και αφού γδυμνώθηκε παντελώς ανέβηκε διστακτικά στην κλίνη. Επίσης διστακτικά επιδόθηκε σε κάποια "χλιαρά" προκαταρκτικά, τα οποία όμως κατάφεραν να μου επιφέρουν ερεθισμό. Αφού πέρασε με κάπως αδέξιο τρόπο την προφύλαξη άρχισε να επιδίδεται σε ένα αξιόλογο στοματικό, το οποίο όμως κάθε τόσο διέκοπτε και με κοιτούσε με έκφραση απορίας περιμένοντας (υποθέτω) να της κάνω νεύμα για να συνεχίσει. Αυτή η έκφραση απορίας που σχηματίζετο στο πρόσωπο της, μαζί με την διστακτικότητα που έδειχνε κατά τις περιπτύξεις, με οδήγησαν στο να συμπεράνω ότι δεδομένης της ηλικίας μου φοβόταν να μην της "μείνω" από καμιά ανακοπή, και γι΄αυτόν τον λόγο κάθε λίγο και λιγάκι προέβαινε σε έλεγχο της ζωτικής κατάστασης μου. Για να διασκεδάσω λοιπόν τον φόβο της αποφάσισα να δείξω πιό ακμαίος και να αναλάβω δράση. Την τοποθέτησα λοιπόν σε θέση προς συνουσία με τον τρόπο των σκύλων και έκυψα για να ασπαστώ τον αριστερό γλουτό της. Πρωτοβουλία που τελικώς αποδείχθει ατυχής, διότι αίφνης οι ρώθωνες μου συνέλαβαν οσμή περιττωμάτων.

Περιττό να αναφέρω ότι η συνεδρία διεκόπη πάραυτα και ότι επορεύθην προς έτερον πορνείο, όπου και κατέβαλα άλλα είκοσι ευρώ προκειμένου να εκτονόσω την γεννετήσια ορμή μου (εξ ού και ο τίτλος της παρούσας κριτικής).

Περαστικός ήμουν την ημέρα εκείνη από το γαλακτοπωλείο που διατηρεί φιλικό μου γηραιό ζεύγος στην Καλλιθέα. Οι ιδιοκτήτες έλειπαν και είχαν αφήσει στο "πόδι" τους τον ,έφηβο πλέον, εγγονό τους.

Έφηβος : Καλώς τον. Να σου φέρω το ρυζογαλάκι σου μπάρμπα;

Έγνεψα καταφατικά και βυθίστηκα στην εφημερίδα μου. Αφού απόλαυσα με ησυχία το έδεσμα, κάλεσα τον έφηβο για να πληρώσω τον λογαριασμό.

Εγώ: Δεν μου λες.... ο παππούς και η γιαγιά που είναι;

Έφηβος: Στο νοσοκομείο. Ο παππούς έπαθε προχθές οξύ πνευμονικό οίδημα.

Εγώ : Και πως είναι τώρα;

Έφηβος : Οι γιατροί λένε πως την σκαπούλαρε... Μισό να σου φέρω τα ρέστα σου.

Εγώ: Δέν πειράζει. Κράτα τα.

Έφηβος : Ευχαριστώ μπάρμπα... και καλό χειμώνα...

Δεν ξέρω αν με σκότισαν περισσότερο τα "κακά μαντάτα" που μου μετέφερε ο έφηβος σχετικά με την υγεία του φίλου μου, ή η ευχή του για καλό χειμώνα. Από μόνα τους και τα δύο αυτά γεγονότα είναι φυσιολογική απόρροια ενός κύκλου και συνεπώς αναμενόμενα. Ο συνδιασμός τους όμως μου δημιούργησε καταθλιπτικούς λογισμούς που δεν ήταν αναμενόμενοι. Όσο περισσότερο γερνάω, τόσο περισσότερο συνδυάζω τον κύκλο της ζωής με τον κύκλο των εποχών τους έτους. Η ζωή ξεκινά με άνοιξη και τελειώνει με χειμώνα.

Εποχούμενος προς αναζήτηση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου και καθώς διέσχιζα την οδό Ελ. Βενιζέλου, έφερα στο νου μου την Σοφία. Έτσι λοιπόν σταμάτησα στο πορνείο που βρίσκεται στον αριθμό 40.

Στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων (πού έχει αφεθεί πλέον στην τύχη της όπως και οι υπόλοιποι χώροι του πορνείου) η ευγενική επιστάτης με πληροφόρησε πως "το φάρμακο" Σοφία έλειπε. Αντ΄ αυτού μου παρουσίασε τα γενόσημα Τάνια και Έφη. Επειδή η Τάνια ήταν... (αφήστε το καλύτερα...) επέλεξα την Έφη.

Σχετικά ψηλή γυναίκα, με καλές καμπύλες και πικάντικο πρόσωπο, μπήκε ευδιάθετη στο δωμάτιο και αφού ανταλλάξαμε τα τυπικά ξάπλωσε δίπλα μου. Το στήθος της φυσικό με μεγάλες σκούρες θηλές, τα οπίσθια της τροφαντά με ορατά κάποια σημάδια από "σπασίματα" του δέρματος, το αιδοίο της σκουρόχρωμο με ευμεγέθη μικρά χείλη, όλα αρκετά σφριγηλά αν και έχουν αρχίσει να δέχονται την επίθεση του χρόνου μιας και ηλικιακά πρέπει να βρίσκεται κάπου στα πρώτα "άντα".

Η Έφη δεν δημιουργεί άμμεσα εντύπωση πόρνης. Φέρνει περισσότερο σε νοστιμούλα κομμώτρια. Πρόσχαρη, ομιλιτική με κουτσομπολίστικη διάθεση, και ναζιάρα Γι΄ αυτό και η προσπάθεια που έκανε για να με ερεθίσει μιλώντας μου σαν λιμενεργάτης κατά την διάρκεια των προκαταρκτικών, με ξένισε. Έμπειρη ούσα, αντιλήφθηκε το πρόβλημα σχετικά γρήγορα και άλλαξε "τροπάριο". Το αξιόλογο στοματικό της (στο οποίο μερίμνησε και για το όσχεο) ήταν υγρό και βαθύ. Επίσης αξιόλογες ήταν και οι υπόλοιπες περιπτύξεις που ακολούθησαν. Η τεχνικη της ήταν πολύ καλή, όπως άλλωστε και η συμμετοχή της. Ήταν δεκτική σε αβρότητες, μου προσέφερε ποικιλία στασεων στις οποίες επέτρεπε απρόσκοπτες διεισδύσεις και δεν έδειξε το παραμικρό σημάδι βιασύνης. Δεν μπορώ να έχω κανένα παράπονο σχετικό με τις υπηρεσίες της, και αυτό θα πρέπει να το τονίσω. Όμως η αίσθηση που μου άφησε η συγκεκριμμένη συνάντηση δεν ήταν αυτό που περίμενα. Ίσως να έφταιγε η διάθεση μου... ίσως πάλι και να μην μου "πάνε" τα γενόσημα.

Φυλής 74 ημιυπόγειο. Μία και μοναδική πόρτα οδηγεί σε δύο εισόδους στον κόσμο του πιο ελκυστικού από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα: Της λαγνείας. Ένας κόσμος που αν και φαίνεται γνωστός παραμένει μυστηριώδης. Ένας κόσμος μεθυστικός, που περιβάλλεται ένα γοητευτικό πέπλο υφασμένο από πραγματικότητες και μύθους, αλήθειες και ψέματα. Ένα μίγμα γλυκόπικρο, που άλλοτε αφήνει περισσότερο την γλυκιά, και άλλοτε περισσότερο την πικρή του επίγευση. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που αυτός ο κόσμος είναι τόσο εθιστικός. Γιατί όσες φορές και να σου έχει αφήσει πικρή επίγευση, από την στιγμή που έχεις γευθεί την γλυκιά, την αναζητάς συνεχώς.

Ένα από τα πολλά είδη πλασμάτων που περιπλανώνται σε αυτόν το κόσμο, είναι οι ιέρειες του δαίμονα Ασμοδαίου*. Μια από αυτές είναι και η Ρομπέρτα. Μια νεαρή μελαχρινή ισχνή ρουμάνα, με όμορφα στήθη και ταλαιπωρημένο πρόσωπο. Μια καλλίγραμη κοπέλα, που προσφέρει το στόμα το αιδοίο και τον πρωκτό της σε άγνωστους φαλλούς, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η σπονδή στο δαίμονα.

Όταν την αντίκρισα πέρασα στο μικρό υποφωτισμένο δωμάτιο. Την προσοχή μου τράβηξε το κτιστό κρεβάτι με το ακάθαρτο προχειροστρωμένο σεντόνι. Αίφνης το δωμάτιο φάνταζε σαν ένας λιτός λατρευτικός χώρος που διέθετε μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Νιπτήρα, χαρτί και μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα. Στην άκρη του δέσποζε το κρεβάτι, που έτσι κτιστό όπως ήταν έμοιαζε με βωμό που στο κάλυμμα του ήταν εμφανή τα σημάδια από τις προηγούμενες προσφορές προς τον δαίμονα. Άλλωστε η θυσία στον Ασμοδαίο απαιτεί να χυθούν πάνω στο βωμό διάφορα ανθρώπινα εκκρίματα όπως: κολπικά υγρά, σπέρμα, σάλιο, ιδρώτας.

Η Ρομπέρτα είναι μια ιέρεια που εκτελεί το έργο της με πολύ συνοπτικές διαδικασίες. Παρέκαμψε τις προκαταρκτικές ετοιμασίες και πέρασε αμέσως την προφύλαξη στο απροετοίμαστο μόριο μου. Έπειτα το ανέλαβε στην στοματική της κοιλότητα και παλινδρόμησε μηχανικά την κεφαλή της μέχρι να επέλθει μια μέτρια στύση. Κατόπιν έλαβε πρηνή θέση, ανασήκωσε την λεκάνη της και περιέλουσε με λιπαντικό τις οπές της. Σε όλη την ιερουργία παρέμεινε αμίλητη. Μόνο όταν αντελήφθη ότι έφτανα στο τέλος ψέλισε εντελώς τυπικά μια επίκληση στον δαίμονα. Πρίν καν προλάβω να απεκδυθώ την προφύλαξη, είχε εξέλθει από τον χώρο προφέροντας κατί που έμοιαζε με χαιρετισμό καθώς έκλεινε την πόρτα.

Αυτή την φορά η επίγευση ήταν πικρή.-



* Ασμοδαίος : Είναι ένας από τους τέσσερις πρίγκηπες της Κόλασης και είναι ο δαίμονας της λαγνείας στην κατάταξη των δαιμόνων.

Τον τελευταίο μήνα η διέλευση μου από την οδό Ευτυχίδου είναι συχνή λόγω κάποιων ανειλημμένων υποχρεώσεων. Έτσι λοιπόν, μου παρέχεται αρκετές φορές η δυνατότητα να επισκέπτομαι το κείμενον επί της οδού Αθανασίας ανακουφιστήριον και να ασχολούμαι με την "σύνθεση της ομάδος" του. Αυτήν τη φορά στάθμευσα σχετικά εύκολα το μοτοσακό μου και αφού ανέβηκα την ελικοειδή κλίμακα, έκρουσα τον κώδωνα της λευκής εξώθυρας.

Η λίαν ευγενής, όσο και εξυπηρετική, αλλοδαπή επιστάτης που μου άνοιξε, με οδήγησε στην αίθουσα αναμονής - επιδείξεων όπου και μου παρουσίασε τη Λίλυ. Πρόκειται περί αλλοδαπής 25 περίπου ετών, μετρίου αναστήματος, με μακριά ξανθή κόμη, καλόσχημο φυσικό στήθος μεσαίου μεγέθους, τονισμένη περιφέρεια, και μάλλον "κοντά" πόδια (ή που τα κάνουν να φαίνονται κοντά οι"στρουμπουλοί" μηροί της. Για να είμαι ελικρινής κοντοστάθηκα λίγο για να το σκεφθώ, αλλά κάτι το πρόσωπό της, κάτι οι πολλές και εκτεταμένες της δερματοστιξίες, κάτι η κίνησή της, πού όλα μαζί αναμεμιγμένα διαλαλούσαν : είμαι το νέο "πνευστό" της οκταμελούς ορχήστρας που εργάζεται εδώ, μου δημιούργησαν επιθυμία δια στενότερη επαφή.

Για να μην σας κουράζω, όντως το στοματικό της ήταν παρα πολύ καλό. Βαθύ, υγρό, με σαρώσεις όλου του κορμού και όλου του οσχέου. Το αιδοίον της είναι (κατά την προσωπική μου άποψη) λίγο ακαλαίσθητο ανατομικά. Ο κόλπος της πάντως είναι αρκετά φιλόξενος και έχει θερμή αίσθηση. Κατά τα άλλα τυγχάνει δεκτική σε αβρότητες, και είναι συμμετοχική και συνεργάσιμη, χωρίς όμως να λαμβάνει ιδιαίτερες πρωτοβουλίες. Γενικώς, μου έδωσε την εντύπωση πως την ευχαριστεί αυτό που κάνει.

Κάπου εδώ θα πρέπει να πληροφορήσω όσους εξ΄υμών επιθυμούν "λεκτική κοινωνική επαφή" και δεν μιλούν την τσεχική ή την ρωσική γλώσσα, να το ξεχάσουν, μια και οι γνώσεις της στην αγγλική είναι ιδιαίτερα περιορισμένες.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Επειδή το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελές και οι μη έχοντες την υπομονή θα το βρουν σίγουρα κουραστικό, το χώρισα σε τρία μέρη (εισαγωγή-κριτική-επίλογος). Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται μόνον για την κριτική, ας προσπεράσει την εισαγωγή καθώς και τον επίλογο. Ευχαριστώ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τη Δευτέρα το βράδυ πραγματοποίησα προγραμματισμένη επίσκεψη στον φοροτεχνικό μου, προκειμένου να τακτοποιήσω την φορολογική μου δήλωση. Όταν αυτός ολοκλήρωσε την διαδικασία της εισαγωγής των στοιχείων στο σύστημα, γύρισε και μου είπε :

Φοροτεχνικός : Θέλετε να σας πω πόσα θα πληρώσετε;

Δεν ξέρω γιατί, αλλά εκείνη την στιγμή ήρθε στο μυαλό μου το ραμολί Νο 2 που τις προάλλες με ρώτησε ωσάν άλλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος :

Ραμολί Νο2 : Την Νταϊάνα από το Φ56 την έχεις χουφτώσει;

Εγώ : Όχι. Δεν έτυχε.

Ραμολί Νο2 : Χούφτωστη, χούφτωστη!!!

Εγώ: Αφού γνωρίζεις πολύ καλά ότι αποφεύγω τα μπουρδέλα για λόγους που σου έχω εξηγήσει... γιατί επιμένεις;

Ραμολί Νο2:-Ρε άσε τις παραξενιές και χούφτωστην. Άκου με που σου λέω... χούφτωστην πρωτού σε προλάβει κάνα καινούργιο εγκεφαλικό!!!

Οι λογισμοί μου διεκόπησαν από την φωνή του φοροτεχνικού:

Φοροτεχνικός: Λοιπόν; Να σας πω το ποσόν;

Εγώ: Πρωτού σας απαντήσω θα μου επτρέψετε να σας υποβάλλω μια ερώτηση κρίσεως;

Φοροτεχνικός: Βεβαίως. Ρωτήστε με ό,τι θέλετε.

Εγώ: Φρονείτε ότι το υπογλώσσιο που κρατώ στο χέρι μου θα αρκέσει ούτως ώστε να αποφευχθεί αυτό που τυχόν θα μου προκύψει στο άκουσμα του ποσού;

Φοροτεχνικός: Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Εγώ: Τότε λοιπόν θα κάνουμε το εξής. Θα γράψετε το νούμερο σε ένα χαρτάκι, και αυτό το χαρτάκι, αφού το διπλώσετε πολλές φορές για να μην φαίνεται το ποσό, θα το βάλετε σε έναν φάκελο τον οποίον και θα σφραγίσετε. Κατόπιν εγώ θα πάω στο Ωνάσειο και θα τον ανοίξω παρουσία ιατρικής ομάδος.

ΚΡΙΤΙΚΗ
Μερικά λεπτά αργότερα βρισκόμουν ομού με τον φάκελο άλλα και ομού με πλήθος κάθε λογής αρρένων, στο χώρο αναμονής και επιδείξεων του συνουσιουργείου που βρίσκεται στον αριθμό 56 της οδού Φυλής. Όσον αφορά τον χώρο η πρώτη εντύπωση ήταν ανέλπιστα θετική. Καθαρός με λιτό, πλην όμως ευχάριστο διάκοσμο• κοντολογίς αξιοπρεπέστατος.

Κατόπιν αρκετής αναμονής η ευγενική επιστάτης μας παρουσίασε την Νταϊάνα. Θα διακινδυνεύσω να γράψω ότι πρόκειται για μία από τις ομορφότερες (την παρούσα περίοδο) παρουσίες του χώρου. Νεαρότατη, υψηλόσωμη, καλλίγραμα ισχνή, με μελανά μακριά μαλλιά που δημιουργούν όμορφη αντίθεση με το λευκό της δέρμα και λίαν ευειδές πρόσωπο που κοσμούν αμυγδαλόσχημοι σπινθηροβόλοι οφθαλμοί. Αν διέθετε δε , λίγο μεγαλύτερο στήθος και μερικά χιλιοστά μεγαλύτερη περιφέρεια γλουτών, θα έκανε θραύση. Αφού κατάφερα να αποσπάσω από την επιβλέπουσα κάποιες διαβεβαιώσεις σχετικές με την άνεση χρόνου, πέρασα στην κρεβατοκάμαρη την οποιά βρήκα εξ΄ίσου αξιοπρεπή με τον χώρο αναμονής και επιδείξεων.

Η Νταϊάνα εισήλθε ευδιάθετη στο δωμάτιο και αφού προέβημεν αμφότεροι στην τυπική διαδικασία του χαιρετισμού καθώς και των τετριμμένων που λέγονται κατά την πρώτη γνωριμία, απεχωρίστει τα ήδη λιγοστά ιμάτιά της και με πλησίασε. Επιτρέψατε μου (κατά την προσφιλή μου τακτική άλλωστε), να μην περιγράψω λεπτομερώς όλην την συνεύρεση. Και τούτο διότι υποκειμενικώς θεωρώ ανούσιο το να περιαυτολογώ αναλωνόμενος σε γλαφυρές αναφορές πεολειχιών, διεισδύσεων, σφυρηλατήσεων, f & fz δραπανοπροώσεων, ηλεκτροσυγκολλήσεων και λοιπών μηχανουργικών εργασιών, καθώς και λαβών κλινοπάλης, καταδύσεων μετά συντελεστού δυσκολίας 5, στάσεων κάμα σούτρα και λοιπών γυμναστικών επιδείξεων και αθλητικών επιδόσεων. Θεωρώ όμως απαραίτητο να σταθώ σε μερικά σημεία τα οποία κρίνω καίρια και συνεπώς άξια μνείας. Ένα από αυτά αφορά κάτι που έχει σχολιστεί από αρκετούς εξ΄υμών, και δεν είναι άλλο από την συμπεριφορά της. Τα σχόλια, έχουν μεν κάποιο έρεισμα, υποψιάζομαι όμως ότι δεν ανταποκρίνονται πλήρως στις προθέσεις που έχει. Και εξηγούμαι. Έχω την εντύπωση πως το όλο θέμα γεννάται κυρίως από κάποιες ενέργειες στις οποίες προβαίνει με σκοπό να "ερεθίσει" τις λάγνες ορέξεις του πελάτη• και που φέρνουν όμως (αρκετές φορές καθώς φαίνεται) το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς το μόνο που καταφέρνουν είναι το να "ερεθίσουν" μόνον τα νεύρα του. Θα συμφωνήσω πάντως στο ότι οι επιδόσεις της σε "ναζάκια" και "τσαχπινιές" είναι αδέξιες. Το στοματικό της είναι αρκετά δυνατό και με θηλάζουσα αίσθηση. Φρονώ όμως ότι χρήζει βελτίωσης. Ευχάριστες εκπλήξεις αποτέλεσαν, η σφιχτή και θερμή αίσθηση του καλοσχηματισμένου κόλπου της και η ζωηρή συμμετοχή της. Κατά τα άλλα, ήταν αρκετά συνεργάσιμη. Την βρήκα δεκτική σε αβρότητες καθώς και σε εναλλαγές στάσεων, κατά τις οποίες επέτρεπε απρόσκοπτες διεισδύσεις. Γενικότερα ήταν ομιλητική, παραινετική, και δεν έδειξε σημάδια κούρασης ή βιασύνης. Άξιο μνείας θεωρώ επίσης το ότι ήταν πολύ καθαρή.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το εννέα που βλέπετε στην βαθμολογία που αφορά την σχέση απόδοσης/τιμής μπορεί να μην αντοποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά μου βγήκε αυθόρμητα. Αυτό έγινε διότι έχω σπαταλήσει πολύ μεγαλύτερα ποσά για κοπέλες που τελικώς αποδείχθησαν απλώς ένα από τα τμήματα του οικιακού-ξενοδοχειακού εξοπλισμού των επιχειρήσεων που έχω επισκεφθεί.

Υ.Γ. Μην μπείτε στην βάσανο να με ρωτήσετε σχετικά με τον φόρο που πρέπει να αποδώσω. Δεν έχω ανοίξει ακόμα τον φάκελο.

Από την προηγούμενη συνάντησή μου με τη Λένα έχουν περάσει οκτώ με εννέα χρόνια περίπου. Τότε ήταν μια λεπτή μεγαλοκοπέλα, με ξανθά κατσαρά μακριά μαλλιά, μικρό καλόσχημο στήθος, μακριά πόδια, και σχετικά ψηλή. Έκτοτε, όπως είναι φυσικό, έχουν αλλάξει μερικά πράγματα. Τώρα, είναι ηλικιακά κυρία, τα μαλλιά της είναι πλέον μαύρα και κοντά, στο αρμονικό της σώμα της έχουν προστεθεί λίγα κιλά, στο στήθος της, και πολύ περισσότερο στους γλουτούς της, τα σημάδια του πανδαμάτωρος είναι πλέον εμφανή, και γενικώς η όλη εμφάνιση της έχει χάσει κάτι από το σφρίγος που είχε κάποτε.

Μερικοί την θεωρούσαν (και ίσως και να την θεωρούν ακόμα) μια από τις εντυπωσιακές παρουσίες του χώρου. Αν και προσωπικά διατηρώ διαφορετική άποψη για το τι εστί εντυπωσιακό, δεν θα διαφωνήσω• και τούτο διότι το υπερήφανο παράστημά της ήταν και παραμένει ακόμα ικανό να οδήσει ικανή μερίδα αρρένων σε καταβολή αντιτίμου.

Εγώ πάντως δεν κατέβαλα το αντίτιμο βασιζόμενος μόνο στο παρουσιαστικό της. Πιστεύω πως το "γερό χαρτί" της Λένας δεν είναι η εμφάνιση της, αλλά οι υπηρεσίες που παρέχει. Ζεστή, φιλική και συνεργάσιμη στην προσέγγιση, αφιερώνει πολύ προσοχή και πολύ χρόνο στον πελάτη της. Χρησιμοποιεί με εποικοδομητικό τρόπο τις εμπειρίες που έχει συλλέξει όλα αυτά τα χρόνια, και έτσι τα ούτως ή άλλως επιμελημένα της προκαταρκτικά της βγαίνουν τώρα πιό αβίαστα. Επιπλέον, η πείρα της την έχει καταστήσει πιό ευπροσάρμοστη στις απαιτήσεις του πελάτη και γενικώς βοηθά στο να κυλά όλη η συνεύρεση ομαλά και ανεπιτήδευτα.

Οπτικά η Λένα μπορεί μεν να μην απέχει πολύ, αλλά δεν είναι η κοπέλα που είχα πρωτοδεί καμιά δεκαριά χρόνια πριν.(Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, ούτε εγώ είμαι αυτός που ήμουν δέκα χρόνια πριν• και για να είμαι ακόμα πιο ειλικρινής, μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια έχω υποστεί πολύ μεγαλύτερες αλλοιώσεις από ό,τι έχει υποστεί αυτή). Παραμένει όμως μια πολύ καλή -με την θετική έννοια του όρου- επαγγελματίας.

Την προηγούμενη εβδομάδα, και πιο συγκεκριμμένα κατά το απόγευμα της Δευτέρας, το ραμολί Νο2 με ενημέρωσε ότι το ΚΑΠΗ που συχνάζουμε ήτο κλειστό λόγω ανακαινίσεως. Έτσι λοιπόν σκεφτήκαμε να αναζητήσουμε εκτάκτως άλλον τρόπον αναψυχής, και αποφασίσαμε από κοινού να κάνουμε έναν περίπατο μιας και το  περπάτημα κάνει καλό στο κυκλοφορικό. Επειδή όμως η φυσική μας κατάσταση δεν μας επιτρέπει να βαδίζουμε μεγάλες αποστάσεις χωρίς στάση για ξεκούραση, έπρεπε επιλέξουμε μια διαδρομή που να πληροί αυτήν την προϋπόθεση. Έτσι λοιπόν θεωρήσαμε δόκιμο να περιδαβούμε μερικές από τις συνοικίες του αγοραίου έρωτος.

Στην αίθουσα αναμονής και επιδείξεων του άνω οίκου που βρίσκεται είς τον αριθμόν 3 της οδού Κασσάνδρας, η λαλίστατος επί της υποδοχής κυρία μας παρουσίασε την Σιλβάνα. Λιπόσαρκη Ρουμανίς με εκτεταμένη δερματροστιξία στο αριστερό κάτω άκρο, που αρχίζει από την έκφυση του δικεφαλου μηριαίου μυός και τελειώνει στο κύρτωμα της πτέρνας.

Εκτάκτως λήφθηκε η απόφαση για την βόλτα μας• ομοίως εκτάκτως λήφθηκε και η απόφαση για την είσοδό μου στα ενδότερα.

Η Σιλβάνα εισήλθε γελαστή στο δωμάτιο και προτού γδυθεί μάζεψε τα μελανά μακριά μαλλιά της σε αλογοουρά. Αυτή η κίνησή της, ανέδειξε πρόσωπο ρομβοειδούς σχήματος, με έντονες γωνίες. Γδύθηκε βιαστικά και ξάπλωσε δίπλα μου. Το στήθος της πολύ μικρό, με μεγάλες βαθύχροες σκληρές θηλές, τα οπίσθια της ισχνά, το αιδοίο της σκουρόχρωμο και σαρκώδες, όλα σφριγηλά λόγω του νεαρού της ηλικίας της.
Επιτρέψατε μου (κατά την προσφιλή μου τακτική άλλωστε), να μην περιγράψω λεπτομερώς όλην την συνεύρεση και αυτό διότι φρονώ περιττό το να αναλίσκομαι σε επουσιώδη. Θεωρώ όμως απαραίτητο να σταθώ σε μερικά σημεία τα οποία και κρίνω ενδεικτικά της καταστάσεως, και συνεπώς ουσιώδη. Τα προκαταρκτικά, καθώς και το στοματικό της το οποίο κάλυπτε και την ευρύτερη περιοχή, αποδείχθησαν μεν ικανά, δεν κατάφεραν να αποκρύψουν δε, την απειρία της. Η είσοδος εις τον κόλπο της πραγματοποιήθηκε με σχετική δυσκολία. Παρά τούτο, δεν έδειξε απαρέσκεια και από κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα έλαβε θέση που επέτρεπε βαθιές διεισδύσεις. Καθ΄ όλην την διάρκειαν της συνευρέσεως ήταν πρόθυμη και συνεργάσιμη χωρίς όμως να λαμβάνει ιδιαίτερες πρωτοβουλίες, πράγμα το οποίον αποδίδω εις την εμφανή απειρία της.

Εν κατακλείδι θα δηλώσω ότι θεωρώ φρόνιμο να την αποφύγουν (προς το παρόν) όσοι εξ΄υμών επιθυμούν ζωηρές επιδόσεις και φρενήρης ρυθμούς.

Όπως έχω γράψει -σε προηγούμενη κρτική μου- όταν συναντά κανείς δια ζώσης μια γυναίκα που έχει δει μόνο από φωτογραφίες, είναι σχεδόν βέβαιο (όσο και αναμενόμενο όταν πρόκειται για c.g.) ότι θα βρεθεί προ εκπλήξεως. Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση όταν άνοιξα την πόρτα στεκόταν μπροστά μου η θηλυκή έκδοση του μακαρίτη του Freddie Mercury (ευτυχώς χωρίς το μουστάκι).
Η Ivy, επειδή προφανώς γνωρίζει ότι το οπτικό ερέθισμα που προκαλεί η όψη του προσώπου της σε μια ορισμένη μερίδα αρρένων δεν είναι και το πιό "δυνατό" της χαρτί• προκειμένου να διασκεδάσει αυτήν την εντύπωση και να προλάβει τυχόν δυσάρεστες καταστάσεις που απορρεόυν από αυτήν (μη ολοκλήρωση του ραντεβού δηλαδή), καταφεύγει στην πονηρή αλλά και τετριμμένη τακτική της λίαν επιθετικής προσεγγίσεως.

Και εξηγούμαι. Μπήκε με ορμή στο δωμάτιο και αφού εκσφενδόνισε πάραυτα τσάντα, κοθόρνους, εξωτερικό ιματισμό και στηθόδεσμο σε διάφορα σημεία του δωματίου, τράβηξε με βία την πετσέτα που κάλυπτε το κάτω μέρος του σώματός μου και με πήρε στο στόμα της. Όταν κατάφερε να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα (και συνεπώς κατάλαβε ότι έθεσε σίγουρες βάσεις για την παραμονή της), ανασήκωσε το κεφάλι της και μου είπε : "μμμμ... τώρα που γνωριστήκαμε πάω λίγο στο μπάνιο για να φρεσκαριστώ", αφήνοντάς με να κοιτάζω αποσβωλομένος την ορθομένη μου φύση, ψάχνωντας να δώ αν είχε κρεμασμένη επάνω της καμιά ταμπελίτσα τύπου "Επιστρέφω Αμέσως". Όταν επέστρεψε με το καλό και ξαναέπιασε το ίδιο έργο, διαπίστωσα ότι το στοματικό της είναι μάλλον ρηχό και άτεχνο. Ασχολείτο περισσότερο με την βάλανο και το όσχεο και σε κάποιες προσπάθειές μου για συμμετοχή ικανότερου μέρους του κορμού, παρουσίασε εμφανείς δυσκολίες ανταπόκρισης. Φροντίζει βέβαια να αντισταθμίζει αυτές τις μέτριες επιδόσεις διανθίζοντας την όλη διαδικασία με τριβές και κολαφισμούς της βαλάνου στα χείλη και τις παρειές του προσώπου της, καθώς και με πτυσμούς. Καθ΄όλη την διάρκεια της επαφής μας παρέμεινε ομιλητική και παραινετική. Η συμμετοχή της όμως είχε κάποιες διακυμάνσεις ρυθμού, που είχαν ως αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να ταυτιστούμε. Όταν εγώ βρισκόμουν στο ρελαντί, αυτή "γύριζε " στις 6.500 rpm/min και το ανάποδο. Ενδεικτικό δε της καταστάσεως είναι το ότι ενώ εγώ είχα μπεί γερά στην πορτοκαλί περιοχή και όδευα προς την κόκκινη, εκείνη επενέβει σαν "κόφτης". Τραβήχτηκε για να ελέγξει την προφύλαξη γιατί όπως μου είπε νόμιζε ότι έχει σπάσει. Ένα άλλο μελανό σημείο ήταν η επιμονή της στο "αφήσω το εαυτό μου πιό ελεύθερο" και να την αρχίσω στα χαστούκια. Πράγμα το οποίο προσωπικά δεν συμμερίζομαι δια έναν απλούστατο λόγο• και αυτός είναι ότι αν γούσταρα "ξύλο" θα βρισκόμουν πάνω σε ρίνγκ με πυγμάχο και όχι πάνω σε κρεβάτι με c.g.

Δεύτερος γύρος (όπως θα αντιλαμβάνεσθε άλλωστε) δεν υπήρξε. Και κατόπιν τούτου, δεν δύναμαι να χαρακτηρίσω την συνεδρία ως ευχάριστη. Στα θετικά πάντως θα καταλογίσω ότι κατά την διάρκεια της συνουσίας λάμβανε ποικίλες θέσεις κατά τις οποίες επέτρεπε απρόσκοπτες και έντονες διεισδύσεις , καθώς και ότι γυμνή -αν και κοντύτερη (γύρω στο 1,63)- διαθέτει σαφώς καλύτερο σώμα από τον μακαρίτη τον Freddie Mercury.

ΠΡΟΣΟΧΗ. Στην κριτική που ακολουθεί προβαίνω σε μια παράβαση. Παρακαλώ λοιπόν όλους όσους ενδιαφέρονται αμιγώς για την κριτική να την προσπεράσουν γιατί θα την βρούν κουραστική. Ευχαριστώ.


Όταν συναντά κανείς δια ζώσης μια γυναίκα που έχει δει μόνο από φωτογραφίες, είναι σχεδόν βέβαιο (όσο και αναμενόμενο όταν πρόκειται για c.g.) ότι θα βρεθεί προ εκπλήξεως. Τα προγνωστικά μάλιστα στις περιπτώσεις των c.g., είναι και δυσοίωνα. Συνεπώς στις περισσότερες από αυτές τις φορές, η έκπληξη δύναται να είναι είναι από ελαφρώς δυσάρεστη έως και τραγική. Ευτυχώς για μένα στην προκειμένη περίπτωση τα προγνωστικά δεν επαληθεύθηκαν. Όταν άνοιξα την πόρτα στεκόταν μπροστά μου ευθυτενής, μια καλαίσθητη ελκυστική γυναίκα, ντυμένη με ένα κομψό εμπριμέ φλορεάλ σύνολο.
Εισήλθε με πολύ μπρίο στο δωμάτιο και αφού βάδισε με χάρη τα λίγα μέτρα που χωρίζουν την πόρτα από το σεκρετέρ, εναπόθεσε επάνω του τα προσωπικά της αντικείμενα. Μετά γονάτισε στην άκρη της κλίνης και μιλώντας μου περί ανέμων και υδάτων με παρακίνησε δια νεύματος να καθίσω κοντά της.
Προσηνής και γλυκιά, δημιούργησε τάχιστα κλίμα οικειότητας και χωρίς καλά -καλά να το καταλάβω βρισκόμασταν και οι δύο κάτω από την ντουζιέρα με εκείνη να με έχει στο στόμα της. Το περίτεχνο στοματικό της είναι άξιο μνείας. Βαθύ, υγρό, με καλή χρήση χειλιών, εναλλαγές ταχυτήτων και παιχνιδίσματα της γλώσσας. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι καθ΄ όλη την ομολογουμένως μεγάλη διάρκειά του, η απόλαυση της ήταν έκδηλη Η πιο πιθανή εκδοχή βέβαια είναι το να της αρέσει η συγκεκριμένη πρακτική. (Οδηγούμαι σε αυτό το συμπέρασμα επειδή οι εκδοχές που έχουν να κάνουν με την φυσιολογία μου [ το ότι τυχγάνω γλυκοτσούτσουνος ή ομορφοψώλης δηλαδή] απερρίπτοντο συνεχώς και επί μισό αιώνα από τα θήλεα με τα οποία συνευρισκόμην, και συνεπώς μπορώ να είμαι πλέον σίγουρος ότι στερούνται οιασδήποτε υπόστασης.
Οι φροντίδες της στην κλίνη, που απεδείχθησαν εξ΄ίσου περίτεχνες με το στοματικό της, άρχισαν με θωπείες, λειχίες, ασπασμούς καθώς και ελαφρά δήγματα σε διάφορα σημεία του σώματος μου, και κορυφώθηκαν με το γλυκό χαμόγελό της της την ώρα που εκτόνωνα μέσα της, σε ιεραποστολική στάση, την ορμή μου. Μεσολάβησαν βέβαια και οι δικές μου φροντίδες τις οποίες έδειχνε να απολαμβάνει , καθώς και αρκετές στάσεις κατά τις οποίες χάρηκα την αίσθηση του σφιχτού και θερμού ροδαλού της κόλπου.

ΠΑΡΑΒΑΣΗ- Μετά την κορύφωση σηκώθηκα για το κλασικό και προβλέψιμο άναμμα σιγαρέτου, Καπνίζοντας καθισμένος στην καρέκλα ξεκίνησα (στην αρχή ασυναίσθητα) να κοιτάζω το γυμνό της σώμα. Καθώς την έβλεπα όμως ξαπλωμένη πρηνηδόν στο κρεβάτι άρχισα να σκέπτομαι ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και φύλου, λαμβάνουμε το σήμα της ανθρώπινης φιγούρας διαφορετικά αν πρόκειται για άνδρα και διαφορετικά αν πρόκειται για γυναίκα. Αυτό βέβαια είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό θα μου πείτε, και συμβαίνει επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να λαμβάνει το σήμα του ανθρώπινου σώματος διαφορετικά αν πρόκειται για άνδρα και διαφορετικά αν πρόκειται για γυναίκα. Μέχρι εδώ όλα καλά. Γιατί όμως είναι το γυναικείο σώμα -και όχι το αντρικό- αυτό που χρησιμοποιείται συχνότερα ως μοντέλο σε κάθε μορφή καλής ή κακής τέχνης; Γιατί γίνεται αντικείμενο για την πώληση κάθε είδους προϊόντων; Γιατί οι γυναίκες και όχι οι άνδρες αντιμετωπίζονται κατά κόρον ως σκεύη ηδονής; Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνδρες (εκτός της έμφυτης τους τάσης) μαθαίνουν μέσω της κοινωνικοποίησης που δέχονται, να επεξεργάζονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τις γυναίκες τις εικόνες που δέχεται ο εγκέφαλός τους. Οι άρρενες μάλιστα που βρίσκονται στο ηλικιακό φάσμα μεταξύ εφηβείας και γήρατος συνοδεύονται συνήθως και από άλλο ένα γνώρισμα. Αυτοί, ενώ αντιλαμβάνονται το ανδρικό σώμα ως ένα ενιαίο σύνολο, ρέπουν στο να αντιλαμβάνονται το γυναικείο “κομματιαστά”. Έτσι λοιπόν, κάθε γυναίκα μειώνεται στα σεξουαλικά τμήματα του σώματός της και κρίνεται βάσει αυτών. Αυτή βεβαια η διαδικασία δεν περιορίζεται μόνο στα φωτομοντέλα, τις πορνοστάρ ή άλλες διάσημες γυναίκες. Είναι μια διαδικασία που υφίστανται όλες όσες τύχουν της ανδρικής προσοχής. Ακόμα και οι απλές καθημερινές γυναίκες. Χαρακτηριστικό δε αυτού του γνωρίσματος, είναι το ότι οι άρρενες τείνουμε στο να εκφραζόμαστε κυρίως με σεξουαλικούς χαρακτηρισμούς για την ολότητα μιας γυναίκας. Για του λόγου το αληθές σας καλώ να αναλογιστείτε το πόσες φορές έχετε αποφανθεί για μια γυναίκα βάσει αυτού που αποπνέει όλη της η οντότητα, και την έχετε χαρακτηρίσει ως εκλεπτυσμένη, κομψή, χαριτωμένη, τσαχπίνα, αβρή, θηλυκό κλπ., και το πόσες φορές έχετε αποφανθεί βάσει σεξουαλικών κριτηρίων, χαρακτηρίζοντάς την τούμπανο, ξεκωλιάρα, μουνάρα, τσιμπουκλού, κοντοπούτανο, αρχοντομούνα κλπ. Συνεχίζοντας να κοιτάζω λοιπόν την Βικτώρια υπό το πρίσμα που προανέφερα, διαπίστωσα οτι ότι δύναται να παρατηρήσει κανείς πολλά όμορφα σημεία πάνω της όπως :
Τα πράσινα αμυγδαλόσχημα εκφραστικά της μάτια
Τα αρμονικά της ζυγωματικά
Την ελαφρώς ανασηκωμένη της μύτη με το καλοσχηματισμένο ακρορίνιο.
Τα αυτιά της που μοιάζουν με κοχύλια.
Το στόμα της με τα λεπτά χείλη και την φροντισμένη οδοντοστοιχία.
(Όλα αυτά βέβαια στο σύνολό τους σχηματίζουν ένα ελκυστικότατο πρόσωπο με αριστοκρατικά χαρακτηριστικά)
Τον γυμνασμένο κορμό της.
Την ωραία της πλάτη
Τους καλοσχηματισμένους της ώμους, πάνω στους οποίους πέφτουν με χάρη τα πυκνά ξανθοκάστανα μαλλιά της.
Τα άνω άκρα της της που είναι εύγραμμα, με όμορφα χέρια και επιμελημένα ακροδάκτυλα.
Τα καλλίγραμμα πόδια της που έχουν καλοκαμωμένες γάμπες και καταλήγουν σε κομψά πέλματα με πολύ φροντισμένα δάκτυλα.

Διαπίστωσα επίσης ότι και ορισμένες από τις ατέλειες που της έχουν προσάψει οι προγράψαντες, αληθεύουν.
Είναι κοντή.
Δείχνει μεγαλύτερη από την ηλικία που δηλώνει.
Έχει ρυτίδες στο μέτωπο.
Έχει ένα ανεπαίσθητο σημάδι πάνω από το δεξί της φρύδι.
Έχει φακίδες σε πλάτη και στήθος.
Το στήθος της δεν στέκεται στο ύψος του.
Τα οπίσθια της έχουν περισσότερο τραπεζοειδές, παρά ωοειδές ή σφαιρικό σχήμα και θα έπρεπε να είναι και πιο ανασηκωμένα.

Ίσως να φανεί παράδοξο αυτό που θα γράψω, αλλά υπάρχουν φορές που βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον στις μικρές ατέλειες που έχει ένα γυναικείο σώμα, παρά στα δυνατά του σημεία. Αυτό συμβαίνει επειδή θεωρώ ότι τα ελαττώματα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν έναν σωματότυπο και που σε συνδυασμό με τα προτερήματα κάνουν το κάθε κορμί ξεχωριστό και συνεπώς το καθιστούν μοναδικό. Ίσως αυτά να είναι και εν τέλει τα πιο ουσιαστικά γνωρίσματα του κάθε γυναικείου σώματος, γιατί στις περιπτώσεις που θα βρουν γόνιμο και κατάλληλο έδαφος, μετατρέπονται συνήθως σε προσόντα. Εξ άλλου, αυτό που η κοινωνία μας θεωρεί ελάττωμα, είναι συχνά εκείνο που δεν ακολουθεί τον εκάστοτε συρμό. Αυτό δηλαδή που αμφισβητεί τους κανόνες και τις αξίες της εκάστοτε εποχής και που προσπαθεί να της διαταράξει την τάξη. Όταν το διαφορετικό νικηθεί, καταλήγει στο περιθώριο. Όταν νικήσει, μετατρέπεται αυτομάτως σε πρότυπο.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν, φρονώ ότι αν παρατηρήσει κανείς γυμνή "κομματιαστά" την Victoria, σίγουρα θα βρει σημεία στα οποία μειονεκτεί σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ορισμένα από αυτά τα σημεία μάλιστα, θεωρούνται πολύ καίρια σε αυτόν τον κλάδο. Διαθέτει όμως ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Αφήνοντας τα ελαττώματά της απείραχτα και στην φυσική τους κατάσταση, έχει καταφέρει να τα μετατρέψει σε ένα ισχυρό (και ίσως το βασικότερο κατά την προσωπική μου άποψη) πλεονέκτημα Και αυτό είναι η έντονη, μεστή και απολύτως φυσική θηλυκότητα της. Είναι παντού γυναίκα. Και όταν γράφω παντού, εννοώ παντού Στον τρόπο που κινείται, στον τρόπο που κοιτάζει, στον τροπό που μιλάει, στον τρόπο που συνουσιάζεται, και κυρίως στον τρόπο που αντιμετωπίζει τον πελάτη. -ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ

Συμπερασματικά τώρα είμαι σε θέση να γράψω, ότι σίγουρα δεν είναι ο τύπος της γυναίκας που όταν την δείς θα σου δημιουργήσει την διάθεση να της πείς το Γκουσγκουνικό : "Πιάσε τοίχο γιατί θα σμπρώξω γερά..." Δεν σε προδιαθέτει για "σκληροπυρηνική" επαφή γιατί απλούστατα δεν είναι πλασμένη για τέτοιας υφής επαφή. Είναι φτιαγμένη από άλλη στόφα. Όσοι λοιπόν επιθυμούν μια τσούλα που κάνει "βρώμικο" κρεβάτι, είναι προτιμότερο να κρατηθούν μακριά. Όσοι όμως επιθυμούν μια γυναίκα που κάνει πρόστυχο κρεβάτι, ας το τολμήσουν, γιατί αυτό το δεύτερο το κάνει πάρα πολύ καλά.

Στο τέλος του ραντεβού, και βλέποντας την να κατευθύνεται πρός πόρτα, μου ήρθε στο μυαλό ένα παλιό ιταλικό τραγούδι . Το "Tutta Donna" με την φωνή της Lola Falana ( http://youtu.be/DceBRsxKQgM ), του οποίου παραθέτω μερικούς από τους στίχους και πιό κάτω μια μετάφραση. (Μετάφραση που είναι αρκετά ελεύθερη γιατί πιστεύω πως μια πιστή δεν θα απέδιδε το νόημα) :

Donna
dalla cima dei capelli
al profumo della pelle
mi sento più che mai tutta donna
e sono come vuoi...

Donna
con i pregi ed i difetti
sono quello che tu cerchi
e sono come sai tutta donna
e sono come vuoi....come vuoi...

Γυναίκα
από την άκρη των μαλλιών
μέχρι το άρωμα του δέρματος
αισθάνομαι, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, παντού γυναίκα
και είμαι όπως θέλεις....

Γυναίκα
με προτερήματα και ελαττώματα
είμαι αυτό που αναζητάς
και όπως γνωρίζεις, είμαι παντού γυναίκα
και είμαι όπως θέλεις.... ό,τι θέλεις...

ΠΡΟΣΟΧΗ : Επειδή το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελές και οι μη έχοντες την υπομονή θα το βρουν σίγουρα κουραστικό, το χώρισα σε τρία μέρη (εισαγωγή-κριτική-επίλογος). Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται μόνον για την κριτική, ας προσπεράσει την εισαγωγή καθώς και τον επίλογο. Ευχαριστώ.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το να μοιράζεται κανείς μια βραδιά μαζί με καλούς φίλους, είναι ένα από τα λίγα ωραία πράγματα που έχουν απομείνει στους καιρούς που ζούμε. Μια τέτοια βραδιά λοιπόν ξεκίνησε από το γνωστό πλέον οινοπνευματολαγνοπωλείον X-Bar, όπου είχαμε πάει μαζί με άλλα δύο ραμολιμέντα για να απολαύσουμε το αναψυκτικό μας , να διαβάσουμε την εφημερίδα μας και να βάλουμε και λίγο "κολλύριο". Εκεί λοιπόν που πίναμε την σουμάδα μας, το ραμολί 2 κατεβάζει λίγο την εφημερίδα του και μου λέει :

Ραμολί 2 :Διάβασα ότι επίκειται τουριστικός γύρος της Mya Diamont, κατά την διάρκεια του οποίου θα επισκεφθεί και την πόλη μας.

Εγώ, το ραμολί 1: (ψάχνοντας στην θήκη των χαπιών μου για να βρω το διουρητικό) Τι μου λές; Γράφει τέτοιο πράγμα η ΕΣΤΙΑ;

Ραμολί 2 : (με αυστηρό ύφος) Άρχισες πάλι τις γνωστές σου ανοησίες;

Εγώ, το ραμολί 1: Ποιος από τους δυο μας λέει ανοησίες βρε ανίατε; Εγώ; Ή εσύ; Που ακόμα και την στήλη με τα εφημερεύοντα φαρμακεία να διαβάσεις, την Mya Diamont βλέπεις. Τσουρέκια μας τα 'χεις κάνει μ' αυτή την γκόμενα....(και συνεχίζω κρατώντας [επιτέλους] το σωστό χάπι στα δάκτυλα). Και να ΄ταν και καμιά όμορφη να πω "ας πάει στο γέρο διάολο...", αλλά αυτή είναι σκυλομούρα. Σαν στραβοχυμένο πεκινουά είναι η μούρη της! (παύση για να πάρω το χάπι). Από την άλλη βέβαια θα μου πεις, ότι στα θέματα γούστου δεν υπάρχουν κανόνες και πρότυπα. Περί ορέξεως , κολοκυθόπιτα...

Ραμολί 2 : (εκνευρισμένα) Αντιπαρέρχομαι τις χαζομάρες σου, και σου λέγω ότι δεν έχεις δίκιο. Μπορεί βέβαια να μην διαθέτει και το πιο όμορφο πρόσωπο στην πιάτσα, αλλά έχει θεσπέσιο σώμα και οι υπηρεσίες που παρέχει είναι κάτι παραπάνω από άψογες. Ξέρω τι σου λέω. Την έχω πάρει. Η κοπέλα είναι λίρα εκατό! (επιστέφει στο διάβασμα της εφημερίδας του και γυρίζει σελίδα εκνευρισμένα)

Εγώ, το ραμολί 1 : Ώστε έτσι ε; Λίρα εκατό. Συνειδητοποίησες όμως το πόσες λίρες έδωσες για να την πάρεις;

Ραμολί 2 : (κατεβάζει την εφημερίδα του, την διπλώνει και στρέφεται προς το μέρος μου με εμφανή διάθεση για καυγά) Είναι γεγονός πως η τιμή της είναι λίγο αλμυρή. Σε πληροφορώ όμως ότι το επώνυμο στο ψευδώνυμο της δεν είναι καθόλου τυχαίο. Πρόκειται για αληθινό διαμάντι. Άλλωστε, όπως λέει και η αφεντιά σου "ό,τι πληρώσεις παίρνεις".

Εγώ, το ραμολί 1 : Εγώ λοιπόν με τα ίδια λεφτά προτιμώ να φάω κανέναν κώλο από αυτούς που τριγυρίζουν εδώ μέσα, και τα υπόλοιπα να τα επενδύσω σε μπάφους.

Ραμολί 2 : (με μορφασμό ξινίλας) Μμμμ... Σαχλαμάρες...

Εγώ, το ραμολί 1: (απευθυνόμενος στον τρίτο της παρέας) Εσύ ρε Αγησίλαε τι λες για όλα αυτά;

Ραμολί 2 : Δεν ακούει. Έχει χαμηλώσει την ένταση του ακουστικού βαρηκοΐας επειδή τον ενοχλούσε η μουσική. Κάνε του νόημα να την ανεβάσει.

Εγώ, το ραμολί 1 : ΕΕΕΕ ΑΓΗΣΙΛΑΕ...

Ραμολί 3 : (Λύνοντας sudoku) Τι είναι;

Εγώ, το ραμολί 1 : Άκουσες τι λέγαμε με τον Μύρωνα;

Ραμολί 3 : Βεβαίως και άκουσα. Δεν είμαι κουφός.

Εγώ, το ραμολί 1 : (χαμηλόφωνα) Καλά. Ας μην το θίξουμε αυτό το ζήτημα, γιατί θα στεναχωρηθούμε. πάλι.

Ραμολί 3 : (με βλοσυρό βλέμμα, πίσω από τα γυαλιά πρεσβυωπίας) Κι αυτό το άκουσα.

Εγώ, το ραμολί 1 : Ωραία λοιπόν. Και ποια είναι η γνώμη σου εσένα, που είσαι ο πιο μεθοδικός και ο πιο σώφρων της παρέας;

Ραμολί 3 : (ακουμπά προσεκτικά το στυλό και το sudoku που έλυνε επάνω στο τραπέζι, βγάζει τα πρεσβυωπίας, ανεβάζει την ένταση του ακουστικού, και λέει με σοβαρό ύφος) Κοίτα καλέ μου φίλε... Εκ πρώτης όψεως δεν ακούγεται κακή ως επένδυση. Θα σε συμβούλευα όμως αντί να επενδύσεις σε πολλούς, να πάρεις έναν και καλό. Έναν οικογενειακό ας πούμε.

Εγώ, το ραμολί 1 : (με ύφος εμβρόντητου μαλάκα) Πουλάνε και οικογενειακούς;

Ραμολί 3 : Βεβαίως. Έχω μάλιστα υπ΄όψιν μου και έναν στο Α΄. Πρώτης τάξεως!... Κεντρικός.!.. Με μαρμάρινο ευρύχωρο μαυσωλείο!... Αξιοπρεπέστατος οικογενειακός τάφος! Πολύ θα τον ευχαριστηθείς!

Ραμολί 2 : (φτύνοντας τον κόρφο του) Μπα που να φας την γλώσσα σου γρουσούζηηη... ΒΡΕ... ΓΙΑ ΜΠΑΦΟΥΣ ΕΛΕΓΕ ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΟΓΟ...

Ραμολί 3 : Τι είναι πάλι αυτό; Κανένα καινούργιο φαρμακευτικό σκεύασμα για τους ρευματισμούς του; Και παρεμπιπτόντως να επαναλάβω και στους δυο σας ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΦΟΣ.

Εγώ, το ραμολί 1: Καλά. Άστο ρε Αγησίλαε. Δεν πειράζει...

Ραμολί 3 : (σε παροξυσμό) ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ . ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΩ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΚΑΤ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.

Εγώ, το ραμολί 1 : Αγησίλαε παρεκτρέπεσαι...

Ραμολί 3 : Εγώ βρε ξεμωραμένε; Εσύ δεν ήσουν που ρώταγες τον άλλον τον εξυπνάκια, για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να επενδύσεις τις λίρες που έβγαλες ως μαυραγορίτης την κατοχή; Και όταν αυτός σου πρότεινε να τις κάνεις διαμάντια του αποκρίθηκες ότι προτιμάς να επενδύσεις σε τάφους; ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΡΕΛΟ ΕΜΕΝΑ...

Για καλή μας τύχη, την τεταμένη ατμόσφαιρα, αποφόρτισε (μερικώς) η εφόρμηση της Εβελίνας.

Εβελίνα : Τι λένε εδώ τα παλικάρια;

Εγώ, το ραμολί 1 : Συζητάμε για τα στερνά μας. Και τώρα που το σκέπτομαι... ίσα-ίσα που προλαβαίνω να σου προσφέρω ένα ποτό και να πάμε επάνω, πριν οδεύσω την μακαρία...

ΚΡΙΤΙΚΗ
Η Εβελίνα είναι μια μελαχρινή Ρουμάνα που έχει περάσει πολλά από τα χρόνια της ζωής της στην ιταλική χερσόνησο, και που η χυμώδης εμφάνισή της δεν νομίζω ότι αφήνει και πολλούς άρρενες αδιάφορους. Ζωηρή παρουσία, που για όση ώρα μιλούσα με τα άλλα ραμολιμέντα περιφερόταν στον χώρο, άλλοτε βαδίζοντας και άλλοτε χορεύοντας, ανασηκώνοντας μάλιστα κατά διαστήματα τα κράσπεδα του σχεδόν ανύπαρκτου μαύρου φορέματος της, αφήνοντας έτσι το καλόσχημο αιδοίο της σε κοινή θέα. Δεν θα σας κουράσω περιγράφοντας τον πλούσιο σε καμπύλες σωματότυπο της, και τούτο διότι πιστεύω ότι οι αναρτημένες φωτογραφίες τον απεικονίζουν με αρκετή πιστότητα. Ένα πράγμα που δεν φαίνεται στις φωτογραφίες, είναι το όμορφο της πρόσωπο, το οποίο κοσμείται από λαμπρούς μελανοκάστανους οφθαλμούς Πλην όμως, το σχήμα που διατηρεί στα φρύδια της, καθώς και οι πάλευκες μεταλλοπορσελάνες των οδόντων της (που δείχνουν "ξένες"), καθιστούν την φυσιογνωμία της λίγο "σκληρή". Δεν θα μπω στη βάσανο να περιγράψω το τι κάνει και με ποιόν τρόπο το κάνει. Άλλωστε αυτό το σημείο έχει καλυφθεί με ενδελέχεια από τους προγράψαντες. Συνεπώς δεν έχω να προσθέσω κάτι καινούργιο. Αυτό που έχω να προσθέσω είναι το εξής. Ήδη από τις πρώτες κουβέντες που είχα μαζί της, σχημάτισα την εντύπωση ότι είχα να κάνω με έναν ατίθασο χαρακτήρα. Εντύπωση που επιβεβαιώθηκε όταν μείναμε μόνοι μας στο δωμάτιο συνευρέσεων. Ζωηρή και κινητική κατά την διάρκεια των προκαταρκτικών, προσπαθεί επίμονα να επιβάλλει τον δικό της ρυθμό, ούτως ώστε να έχει το "πάνω χέρι" και κατά την συνουσία. Ομολογώ ότι κατέβαλα κουραστικές και συνεχείς προσπάθειες ώσπου να καταφέρω να την τιθασεύσω, και τούτο διότι πρόκειται περί ιδιαιτέρως πονηρής και πεπειραμένης επαγγελματίου, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποπειράται να οδηγήσει τον πελάτη σε ταχεία περαίωση. Όταν όμως αντιληφθεί ότι ο πελάτης δεν παραπλανάται από τεχνάσματα, και ότι δεν είναι επ΄ουδενί λόγω διατεθειμένος να της παραδώσει τα ηνία, χαράσσει άλλη στρατηγική και υπομένει στωικά.

Τώρα. Όσον αφορά το δωμάτιο συνευρέσεων εχώ να παρατηρήσω ότι θα έπρεπε να είναι πιο καθαρό καθώς και να διαθέτει και κάπως πιό ποιοτικό διάκοσμο.

Επίσης θα ήθελα να παρακαλέσω την (συμπαθή κατά τα άλλα) κυρία που υπηρετεί, να μήν κτυπά τις πόρτες σχεδόν αμέσως μετά την έξοδο της εργαζομένης. Σε ορισμένους από μας (ένεκα και της ηλικίας), παίρνει λίγο παραπάνω χρόνο η διαδικασία της ένδυσης.

Συνοπτικά, πρόκειται για μια πολύ όμορφη, πλην όμως, και λίαν ατίθαση (έως και δύστροπη), φοράδα. Αυτό λοιπόν με κάνει να πιστεύω, ότι ενδείκνυται μόνο για όσους (ομοίως με εμένα) βρίσκουν ενδιαφέρον και ευχαρίστηση στο να δαμάζουν τέτοιου είδους θηλυκά. Θα συμβούλευα, επομένως, όλους όσους δεν έχουν την όρεξη, ή την πρόθεση, ή το κουράγιο να την χαλιναγωγήσουν, να επιλέξουν κάτι άλλο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Μετά το πέρας της συνευρέσεως μου με την Εβελίνα, επέστρεψα κάθιδρος στους φίλους μου.

Ραμολί 3 : Γιατί είσαι ιδρωμένος;

Ραμολί 2 : Δεν θα λειτουργούσε, φαίνεται, ο κλιματισμός στο "ατελιέ" της κυρίας.

Ραμολί 3 : Έχει ατελιέ; Γιατί, τι επαγγέλλεται;

Εγώ, το ραμολί 1 : décoratrice

Ραμολί 3 : Και τι κάνει δηλαδή;

Εγώ, το ραμολί 1 : Της παραγγέλνεις κάτι διακοσμητικά κεράτινα στολίδια και τα δίνει στην κυρία σου.

Ραμολί 3 :Πωωω πωωω... Πάλι καλά που δεν έγινε καμιά παρεξήγηση!

Εγώ, το ραμολί 1 : Γιατί;

Ραμολί 3 χαμηλόφωνα) Για να σου πώ την αμαρτία μου, την πέρασα για πουτάνα.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Επειδή το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελές και οι μή έχοντες την υπομονή θα το βρούν σίγουρα κουραστικό, το χώρισα σε τρία μέρη (εισαγωγή-κριτική-επίλογος). Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται μόνον για την κριτική, ας προσπεράσει την εισαγωγή καθώς και τον επίλογο. Ευχαριστώ.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ημέρα ξεκίνησε εις το γνωστό καφεμαγειρείον "Λυκόβρυση", όπου είχαμε πάει μαζί με ένα άλλο ραμολί για να απολαύσουμε το αφέψημά μας και να διαβάσουμε την εφημερίδα μας. Εκεί λοιπόν που πίναμε την ματζουράνα μας, κατεβάζει την εφημερίδα του και μου λέει :

Ραμολί 2 : Δεν μου λές; Την Πάολα την milf, την έχεις πάρει;

Εγώ, το ραμολί 1: (απορροφημένος στην δική μου εφημερίδα) Πάλι τις νεκρολογίες διαβάζεις;

Ραμολί 2 : (εκνευρισμένα) Βρε άσε τις "εξυπνάδες" και πές μου... Την έχεις πάρει;

Εγώ, το ραμολί 1 : (γυρίζοντας σελίδα στην εφημεριδα μου) Όχι, κι ούτε πρόκειται.

Ραμολί 2 : Αααα! Δεν ξέρεις τι χάνεις!!!

Εγώ, το ραμολί 1 : (αδιάφορα) Τι χάνω;

Ραμολί 2 : Τρελό μωρό !!!

Εγώ, το ραμολί 1 - (κατεβάζοντας την εφημερίδα μου και γυρίζοντας προς το μέρος του ενοχλημένος) Τι μωρό βρε ξεμωραμένε; Πάλι ξέχασες να πάρεις τα χάπια για την άνοια; Αφού το γράφει και μόνη της ότι είναι milf...

Ραμολί 2 : Το ήξερα από τα νιάτα μας βέβαια πως ήσουν στριφνός χαρακτήρας... Αλλά τώρα που γέρασες, παραέγινες.... Σχήμα λόγου ήταν βρε αδερφέ... Απλώς ήθελα να τονίσω ότι είναι πολύ εμφανίσιμη και κυρίως πολύ θερμή.

Εγώ, το ραμολί 1 : (επιστρέφοντας στο διάβασμα της εφημερίδας μου) Καλά... Έτσι έλεγες και για την Μάρθα. Ότι όταν την βάζεις κάτω σπαρταράει από την καύλα, και τα είδαμε τα χαΐρια μας...

Ραμολί 2 : (θυμωμένα) Γιατί βρέ ψεύτη; Δεν σπαρτάραγε;

Εγώ, το ραμολί 1 : (συνεχίζοντας να διαβάζω την εφημερίδα μου) Δεν λέω... Ότι σπαρτάραγε, σπαρτάραγε. Από την νόσο του Πάρκινσον όμως.

Ραμολί 2 : (μορφάζοντας) Μμμμμ... Άρχισες πάλι τις γνωστές σου κρυάδες. (Εκεί, κάνει μια παύση και στρέφεται στην εφημερίδα του. Αίφνης όμως, την ξανακατεβάζει και επανέρχεται στο θέμα με σοβαρό ύφος) Τέλος πάντων... Ένα σου λέω για την Πάολα... Το έχει όλο το πακέτο. Όμορφη, κομψή, πολύ εξυπηρετική και ζητάει και πολύ λίγα.

Εγώ, το ραμολί 1 : Σοβαρά ε; Μάλιστα.... Τέτοιο κελεπούρι λοιπόν! Και δεν μου λές;

Ραμολί 2 : (με έκδηλο ενδιαφέρον) Τι;

Εγώ, το ραμολί 1 : Έχεις κάνει καμιά οφθαλμολογική για καταρράκτη;

Ραμολί 2 : ( με αποστροφή) Άντε να χαθείς βρε γελοίε... Εγώ φταίω που κάθομαι κι ασχολούμαι μαζί σου.

Εγώ, το ραμολί 1: (με απολογητικό ύφος) Αφού διαβάζω άλλα στις κριτικές .

Ραμολί 2 : (με χλευασμό) Καλά κύριε έξυπνε. Εσύ κάτσε και άκου τα άπειρα κοκοροψώλικα παιδαρέλια, που για να πηδήξουν θέλουν την Mya Diamont και αν είναι δυνατόν να τους πληρώσει κι από πάνω. (κάνει μια μικρή πάυση και συνεχίζει με στόμφο) Βρέ άκου με τι σου λέωω... Αυτή σε βάζει κάτω και σε ρουφάει μέχρι να βγάλεις και το προχθεσινό Adalat. Την έχω πάρει τρείς φορές και έχω μείνει απόλυτα ικανοποιημένος. Η μία ήταν καλύτερη από την άλλη. Δεν μου έχεις εμπιστοσύνή;

Εγώ, το ραμολί 1 : (συγκαταβατικά) Καλά - καλά... Δεν χρειάζεται να εκνευρίζεσαι. Σου έχω. Δώσε μου το τηλέφωνο της, αν το έχεις πρόχειρο, και θα δώ τι θα κάνω.


Το μεσημέρι την καλώ και κλείνουμε ραντεβού για το απόγευμα της ίδιας ημέρας σε γνωστό ξενοδοχείο της Καλλιθέας.


ΚΡΙΤΙΚΗ
Η πρώτη εντύπωση που μου δημιουργήθηκε όταν την είδα μπροστά μου είναι, ότι έχει μεν κάποια σχέση με τις φωτογραφίες, αλλά σίγουρα περίμενα να δώ κάτι άλλο.
Ντύσιμο, από άλλη δεκαετία. Πρόσωπο, με ωραίο χρώμα οφθαλμών και έντονα ζυγωματικά, πλήν όμως στο σύνολό του θα το χαρακτήριζα μάλον αδιάφορο. Πρόσχαρη, ευγενική και σε συνδυασμό με την καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας δημιούργησε ένα ευχάριστο κλίμα που καταφέρε εν μέρει να μου διασκεδάσει την πρώτη εντύπωση, και να με κάνει να την δώ στα όρια του αποδεκτού. (Πολύ ορικά όμως... Για να εξηγούμεθα...).
Η σχεδόν πλήρης έκδυση (κράτησε τις κάλτσες της) απεκάλυψε κορμί με αρκετά περιττά κιλά, ευμεγέθεις μαστούς που έχουν "λυγίσει" από το βάρος καθώς και από την φθορά του πανδαμάτωρος χρόνου. καθώς και "γεμάτη" περιφέρεια.
Στα επί της συνουσίας τώρα, η πρόσχαρη συμπεριφορά της δεν άλλαξε. Ήταν συμμετοχική, διαχυτική, λάμβανε καλές στάσεις και με προέτρεπε και για πιό έντονες διεισδύσεις. Πλήν όμως δεν κατάφερε να υπερβεί, ούτε στο ελάχιστο, τα εντελώς τετριμμένα. Το πιό ευχάριστη μέρος του προγράμματος θα μπορούσα να αναφέρω ότι ήταν το στομάτικό (με προφύλαξη), κατά την διάρκεια του οποίου ομολογουμένως τον εξαφάνισε. Βαθύ μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο.

Συμπερασματικά τώρα,
Σαν χαρακτήρας είναι πολύ συμπαθής. Πρόσχαρη, φιλική, γλυκομίλητη, υπομονετική. Σίγουρα θα ήθελα να την είχα ως νοσοκόμα στόν οίκο ευγηρίας που λίαν συντόμως θα καταλήξω (για να μου παίρνει καμιά πίπα στην χάση και στη φέξη και να αναπολώ τις παλιές καλές εποχές που τον έδινα πίπα όθριος και όχι σε αναπηρικό αμαξίδιο). Να την προτιμήσω όμως ως call girl και μόνον, είναι κάτι που δεν θα ξαναέκανα.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Μετά το ραντεβού και καθώς αποχωρούσα από το ξενοδοχείο κάλεσα τηλεφωνικά το ραμολί 2.

(Ήχος τηλεφώνου) Μπιιιιπ.... Μπιιιιιπ... Κλίτς... Ραμολί 2 : Λέγετε παρακαλώ...

Εγώ, το ραμολί 1 : ΒΡΕ ΑΝΟΗΤΕ...

Ραμολί 2 : (σκασμένος στα γέλια ) Πρωταπριλιά κωλόγερε, πρωταπριλιά...