Κριτικές από Διαγραμμένο μέλος 172222

…Μελιάδα, ουράνια σταγόνα αίματος!

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο γιός Κρόνος έκοψε τα παπάρια του πατέρα του Ουρανού.
Έτσι το αίμα έσταξε στην γη και εγεννήθησαν οι Νύμφες Μελίες.
Η Νύμφη μας θα μπορούσε να τρέχει μαζί με την Άρτεμη κυνηγώντας στα δάση τον ευατό της (ελάφι).
Η μήπως φέρουσα την λατινική εκδοχή του ονόματος αυτού, να είναι η ίδια η Άρτεμις?
Dia!
Madonna mia!

Αυτή την φορά θα αναλωθώ στην περιγραφή του κάλλους της Μούσας και ουχί επί της γενετήσιας επίδοσης της.
Σονέτο αιθέριας ψυχανάστασης!
Τι κόμη είναι αυτή ωρέ παλικάρια!
Τι εξαιρετικό δώρο της έκανε ο θεός!
Τέτοιες κόμες θα συναντήσεις μόνο στους ορυζώνες της ακολασίας της νότιας, νοτιοανατολικής Ασίας, εκεί που βολοδέρνουν κάποιοι από τους παππούληδες…
Μέχρι κάτω τον ποπό, οοό!

Η μελαχροινή Ραπουνζέλ είναι κορασίς απαράμιλλης ομορφιάς και ορθοστασιάς.
Εκτός της κόμης φέρει τα εκλεπτυσμένα χαρακτηριστικά μιάς χορεύτριας κλασικού μπαλέτου.
Ο ψηλός λαιμός, οι μικροί καρποί και αστράγαλοι, το αμαζικό στήθος, τα όμορφα ίσια νευρικά πόδια, τα μακρυά ντελικάτα δάχτυλα χεριών, τα δυνατά ακροδάχτυλα ποδιών είναι μερικά από αυτά.
Τα έχει όλα!
Να χώσεις το στόμα σου κάτω από τους μικρούς λοβούς των αυτιών, κρυμμένος εκεί από την τροπική βροχή των μαλλιών και να γευτείς το πιό όμορφο λουλούδι.
Να αφήσεις να γλιστρήσεις στο σύμβολο της αιώνιας δωρικής ομορφιάς, τα μικρά στήθη!
Να μεγαλώσεις από τον τρύγο!
Έπειτα να σε παρασύρει η βροχή, καταρριχόμενος εκεί που γεννήθηκες.
Εκεί λοιπόν μπροστά θέλω να πεθάνω, εκεί που γεννήθηκα…

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω.

Cheers tavaris!

Δεν ξέρω αν ο Ναβάλνι νεκραναστήθηκε με τη μέθοδο Leksa αλλά εγώ πρόσθεσα μερικά χρονάκια στην εναπομείνασα κάβα μου...

Τέτοιες πόρνες σπανίζουν!
Όταν η πουτάνα κάνει τον άνδρα ψυχή και σώματι τεράστιο, φουσκωμένο από υπερηφάνεια κι η τέρψη έχει σαλέψει το κορμί του...
Όταν δεν έχει αναρωτηθεί αν υποκρίνεται, αν τον έχει κοροϊδέψει χωρίς να το καταλαβαίνει...
Τότε έχει κάνει σωστά την δουλειά της.
Αυτό είναι το παιχνίδι της, να σε πλανέψει, να σε κάνει άρχοντα της γης και της αβύσσου.
Έστω για μία ώρα!

Η ψυχοκόρη ήρθε out of τσαρδί επίσκεψη στο γνωστό πουτανοξενοδοχείο του Βασίλη.
Όρμησε από την πόρτα στην αγκαλιά μου και σαν την μικρή που είχε καιρό να δει τον μπαμπά της με γέμισε με φιλιά.
Πλημμύρισε το δωμάτιο γέλια και αιωρούμενες καρδούλες αγάπης πλανήθηκαν εδώ κι εκεί...

Τι να πω για το μουτράκι αυτό?
Μάτια γαλάζια σαν δηλητήριο που πίνεις και ονειρεύεσαι...
Μυτούλα κομψοτέχνημα, γαλλικού καλουπιού φτιαγμένη από αριστοτέχνη κοσμηματοποιό.
Χείλια, μύρα να καθαγιάσουν τον οίστρο σου...
Αυτάκια μικρά, χωρίς περιττά λειριά να ακούσουν τους την καυλωμένη ανάσα σου.
Συμμετρίες και εκπληκτικές αναλογίες μιας εκπληκτικής ομορφιάς προσώπου.
Ο φωτογράφος αυτός επίσης θέλει Προκρούστη, να του σμιλεύσει λίγο από το φωτογραφικό του μέγεθος.

Θα γράψω μόνο για τα βυζάκια...
Δώστε λίγο για να πιώ από το βυζάκι αυτό, τους δαίμονες να ονειρευτώ και να φωνάξω στο Θεό, Λέξα σε αγαπώ!
Ποιητική αδεία βέβαια...
Όλα τα υπόλοιπα intact, στη θέση τους.
Για τους λεπτολόγους να πω, ότι το κορίτσι μας στην 5η φωτό των κριτικών καταδεικνύει τα ελαφρώς παραπάνω μπουτάκια της.
Αλλά φεύ και ουαί που λένε κι οι παππούληδες ...

Δεν πρόλαβα να σκεφθώ τίποτα και ήδη είχαμε μπουρδουκλωθεί σε στάσεις ανίερες, στάσεις ερωτικής μονομαχίας.
Κάποια στιγμή έχασα το πουλί μου, το είχε καταπιεί όλο. Τσιμπούκι επιπέδου και όχι δαπέδου.
Την γύρισα στην στάση των αγγέλων και της τον έχωσα, αυτή με εκλιπαρούσε για μεγαλύτερη διείσδυση...
Λες και είμαι ο Πανάγος στο "Μάγο της Καλαμπάκας"!
Πέρα από την πλάκα, το κορίτσι μας δεν παίζεται.

Συνέχεια...
Καθώς η Λέξα έγλειφε ότι έβρισκε μπροστά της, τα καλαμπαλίκια μου χτυπούσαν αριστερά δεξιά στις ρίζες των γλουτών της, ο μικρός Κεμάλ αγκομαχούσε να της χαρίσει ατέλειωτη ηδονή μέσα στο υγρό στενό μουνάκι της.
Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα της αποκάλυψης και θα εναπόθετα τους μικρούς ζωγράφους να κάνουν νεροτσουλήθρα στο υγρό παρκάκι της...
Τους σταμάτησε το λάστιχο...
Αυτή, γεμάτη καύλα έσφιγγε το πρόσωπο της, εκστασιασμένη όπως σε σαμανική τελετή.
Ο μικρός Κεμάλ αφού έφερε σε πέρας την αποστολή του, αποκαλύφθηκε μπαρουτοκαπνισμένος, σαν πιστόλι που είχε ανοίξει στα δύο.

Η κοπέλα αγαπάει και νομίζω αν της φερθείς γλυκά και όμορφα θα σε κάνει εφέντ για την μία ώρα σου!

Cheers tavaris!

YΓ Ελπίζω να μην παρεξηθεί ο Πανάγος.

…το μπουμπούκι μας!

Χαρακτηριστικά που άλλωστε έχει το μέσο όρο των κοριτσιών που μας έρχονται από τις χώρες της παλαιάς Σοβιετίας.
Είναι εντυπωσιακή η ομορφιά, η φινέτσα, η χάρις και το ταμπεραμέντο τους.
Πάνω από όλα, η ευκολία που δίνονται…

Πολλές φορές αναρωτήθηκα πως γίνεται οι Σλάβες να είναι τόσο εύκολες και κυρίως τόσο όμορφες.
Η στερεότυπη απάντηση πάντα ήταν η φτώχεια, η ανάγκη, το καλύτερο μέλλον…
Εντάξει φτωχές είναι και οι Ουζμπέκες και οι Αρμένισες και οι Γεωργιανές.
Αλλά τέτοιο πλήθος δεν διαθέτουν.
Αυτή η ερώτηση ακόμη στροβιλίζει στο κεφάλι μου αν και διαβάζοντας βρήκα κάποιες απαντήσεις…

Λοιπόν, αν στα Βούρλα του Πειραιά έχουμε τα πρώτα νόμιμα δημόσια πορνεία για την Ελλάδα, στη Ρωσία έχουμε 25.000-30.000 νόμιμες πόρνες και αυτές μόνο στην Μόσχα.
Στην Μόσχα του 19ου αιώνα!
Γνωστές ως «μπαντέρσες», κατόχους των κίτρινων εισιτηρίων.
Ένα είδος πορνικού διαβατηρίου!
Ακολούθως τον 20ο είναι γνωστά τα «ιντεργκέρλς» που δουλεύουν στα ξενοδοχεία των τουριστών και πληρώνονται μόνο σε συνάλλαγμα. Παρανόμως βέβαια.
Αντιστοίχως σήμερα έχουμε τις «έσκορτς» (έτσι αυτοπροσδιορίζονται), το εξαγώγιμο ρωσικό είδος που χαρίζει χαρά στα σκέλια μας…
Ένα άλλο ενδιαφέρον στατιστικό για την Ρωσία είναι πως έχει 3.000.000 πόρνες (απ. 2006) δηλαδή περίπου 208 ανά 10.000 κάτοικους.
Μόνο η Σιέρρα Λεόνε έχει παγκοσμίως περισσότερες…
Είναι αρκετές λοιπόν και για εξαγωγή!
Το είπε άλλωστε και καγκεμπικός Βλαδίμηρος «έχουμε τις καλύτερες» και τι περισσότερες θα προσθέσω εγώ.

Διαφαίνεται λοιπόν μία ελευθεριότητα στην ευκολία πώλησης-ενοικίασης της σαρκός που χρήζει περαιτέρω έρευνας…

Το μπουμπούκι ήρθε outcall αυτή την φορά γιατί στα incall δεν αποδίδουν το ίδιο.
Γνωστό αυτό!
Ο φωτογράφος θέλει στραπονάρισμα και αναγκαστική πορεία στην έρημο φορώντας Λαμπουτέν…
Η κόρη είναι γλύκα, αγγελουδάκι πονηρό!
Ευτυχώς αυτό φαίνεται στις ερασιτεχνικές, δικές της.
Σώμα μπαλετίσιο, ρυθμικής γυμναστικής!
Αέρινο, παραμυθένιας λιλιπούτειας νεράιδας…
Λίπος free! Έκανε μπαλέ.
Τι βυζάκια, τι μουνάκια, τι κωλοτρυπιδάκια, τι δαχτυλάκια!
Η χαρά του διακορευτή!

Τι ανοίγματα, τι σπαγγάτ, τι λούπ, τι μούπ!
Το κορίτσι τον παίρνει όλο μέσα, χωρίς σπιθαμή χαμένη….
Το επιζητά και την βοηθά η πλαστικότητα της.
Άξιο αναφοράς το τσιμπούκι της.
Πίπιζα θες? Πίπιζα θα σου παίξει… Όμποε θες? Πάρε όμποε…
Γλωσσόφιλα κάργα!
Κι όλα αυτά ανεπιτήδευτα, ανόθευτα!

Ο γερόλυκος θα ξεδιψάσει...

Καινούργια στην δουλειά, δίνεται απλόχερα για την ώρα.
Έξυπνη και ανθρώπινη, φιλική και δοτική!

Cheers tavaris!

Μετά την ευτυχή συνάντηση με την σύγχρονη Κική από τα Βούρλα, είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσω ένα από τα βούρλα...
Το καμένο βούρλο!

Τοκ-τοκ χτυπώ την πόρτα.
Ανοίγει κρυμμένη πίσω από την πόρτα...
Λιάνα μου μου συστήνεται, εσύ...
Λιάνο απαντώ.
Υπομειδιά και ρωτάει ντους?
Ναι θα ξαναπάρω, απαντώ.
Γδύνομαι για να μπω στο ντους και παρατηρώ ότι γδύνεται κι αυτή...
Είναι άλλωστε εποχή πτερόρροιας...
Πριν μπω καν στο μπάνιο, είχε ξαπλώσει γυμνή η πουτάνα στο κρεβάτι...
Την κοιτώ και συναντώ το μεταφυσικό βλέμμα της ιερής αγελάδας που έχει φάει το τούβλο στην ράχη προσπαθώντας να κλέψει το κουνουπίδι από το κοφίνι της Ινδής μανάβισσας.
Ωραία λέω μέσα μου σήμερα θα γράψουμε ιστορία...

Μπανιάρομαι και βγαίνω.
Ξαπλώνω ακολουθώντας τα προδιαγεγραμμένες φόλες της μοίρας μου...
Σκέπτομαι, ας την αφήσω να δούμε...
Πλησιάζει να μου φιλήσει τις ρώγες...
Αισθάνομαι σαν μου έδωσε μικρό φιλάκι η Bi-bi-bo!
Κατόπιν κατεβαίνει χαμηλά, χώνεται ανάμεσα στο πόδια μου και...
...αισθάνομαι ότι η Bi-bi-bo και ο John John μαζί, μου κάνουν τσιμπούκι!
Έπος!
Τέτοια καύλα στο πουτσοκέφαλο μόνο τα Στρουμφ θα μπορούσαν να προσφέρουν.

Την παροτρύνω να ανέβει πάνω μου για να ζήσουμε τρελές στιγμές ηδονής...
Ανεβαίνει και αρχίζει να ταλαντεύεται όπως όταν η γιαγιά μου κουνάμενη σεινάνη αναθαρρούσε ακούγοντας το Gabba Gabba Hey των Ramones...
Την βάζω ανάσκελα...
...εκεί βίωσα την καύλα της νεκροφιλίας!
Κατάλαβα ποιά ηδονή οδηγεί τους νεκροτόμους σε ιεροσυλία.
Τελευταία προσπάθεια...
Την γυρίζω στην στάση Abu Bakr Al-Baghdadi, όπου την γαμώ κανονικά, ελευθερόνωντας τους μικρούς ζωγράφους σε ένα πεδίο νεκρής φύσης.
Τέλος!

Είχε περάσει περίπου μισή ώρα, ήμουν μούσκεμα και μαλάκας.
Τόση ώρα είχε βάλει το κλιματιστικό στο θερμό, το μαλακομπούκωμα!

Της εξήγησα πως τέτοιες υπηρεσίες έχει στα κοινά μπουρδέλα με 20 ευρώ.
Την πλήρωσα κανονικά για μία ώρα και την έκανα με ελαφρά.

Το γραφείο και συγκεκριμένα η Δώρα(?) με αποζημίωσε με την κατανόηση και τις ενέργειες της.

Θερμά συλλυπητήρια ταβάρις!

...η πόρνη!
Μία από τις καλύτερες στα πρώτα δημόσια μπουρδέλα στην οδό Ψαρρών στην Δραπετσώνα.
Εποχή μεσοπολέμου και οι ελευθεριάζουσες σπιτώθηκαν επισήμως!
Οι ανάγκες των προσφύγων πολλές, η φτώχεια, οι αρρώστιες οργίαζαν και ο έλεγχος είχε χαθεί...
Έτσι λοιπόν οι αρχές αποφάσισαν να χτίσουν τα πρώτα δημόσια "σπίτια" για να περιορίσουν την κατάσταση.
Call girls τότε δεν υπήρχαν αλλά η Κική Λουμπίνα ήταν μία πόρνη αντίστοιχη αυτών.

Η Νάντια είναι μία σύγχρονη Κική λοιπόν...
Μία πόρνη που κατέχει την τέχνη της πουτάνας αλλά όχι της εταίρας!
Έχει πολύ δρόμο μέχρι εκεί...
Το ταλέντο της είναι πηγαίο μιάς και συγχρονίζεται με την καύλα του πελάτη.
Σαν αντάλλαγμα η ιερή πουτάνα θα συμπράξει στον έρωτα δίνοντας σου το νέκταρ της...
Εκεί που δεν τα πάει καλά είναι το κοινωνικό κομμάτι, εξ ίσου δύσκολο με την τέχνη του έρωτα.
Εξηγούμαι, η Νάντια είναι χαριτωμένη και γλυκιά, μορφωμένη αρκετά, με καλά αγγλικά.
Όλα αυτά τα καλά στοιχεία δεν θα επιμικείνουν όμως το κλίτος της αν δεν γνωρίσει πως να τα αξιοποιήσει...
Πάντως θα την ανέβαζαν επίπεδο!
Δυστυχώς πάσχει από τον εγωϊσμό της αυτόφωτης πυγολαμπίδας!
Μία πτωχή έπαρση, αυτή της καταξιωμένης έμπειρης πόρνης!
Αυτό βέβαια είναι δικό της θέμα αλλά και ζητούμενο των πορνοδιφών όπως εγώ!
Ζητείται η εταίρα που θα σμιλεύσει, θα γλύψει (και όχι γλείψει) το μυαλό μας!
Μία τέτοια που προσομοίωνε προς τα ΄κει ήταν η Rachel.

Στις επιδόσεις της και στην ομορφιά της δεν θα αναφερθώ. Τα έγραψαν πολλοί! Νομίζω έχετε ιδέα...
Κακή εντύπωση μου έκανε η κόμη της, ένα πιθάρι από ροζ φίδια. Κράνος!
Μέδουσα ή βλαχοαμερικάνα με dreadlocks? Μία rental που θυμίζει τους Χίμπα της Ναμίμπια?
Κι όλο αυτό με τα μαλακισμένα οματογυάλια της καθηγήτριας που το αμερικάνικο πορνό τις δίδαξε πως είναι σέξυ.
Μπρρρρ!

Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ στις γνώσεις της.
Το κορίτσι διαβάζει και μπράβο του!
Έχει άποψη για την πολιτική και τα τεκταινόμενα της χώρας της, εκεί που οι άλλες ξεροκαταπίνουν μύγες λόγω απολίθωσης...
Μιλήσαμε για την αντιπολίτευση στην Ρωσία, τον Ναβάλνι, την Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν...
Αστήρ!

Cheers tavaris!

Το όριο που διαλύει την αίγλη της πουτάνας πολυτελείας είναι λεπτό.
Έτσι κι αλλιώς είναι μία ψευδαίσθηση (την επιζητούμε) που καταλύεται ευκόλως.
Η συνάντηση in τσαρδί εμπεριέχει αυτό το ρίσκο, ειδικά γιά τα κορίτσια που έχουν ρίξει άγκυρα για καιρό. Στο out τσαρδί έχει λιγότερο, δεν σου επιτρέπει να δεις πολλά κάτω από το χαλί...
Συμβαίνει έτσι ακόμη και αν το τσαρδί στεγάζεται σε αστεράτο ξενοδοχείο. Δεν είναι απαραίτητα κακό, είναι πιο ανθρώπινο, αφαιρώντας όμως πολλά από τα πλουμίδια του παγονιού.
Ο χώρος που ζει και αναπνέει, εργάζεται γίνεται πιο λαϊκός, πιο οικείος.

Η ηρωίδα μας, η Μαρί μου θύμισε τις πουτάνες στις ταινίες της μεταπολεμικής Ιταλίας και των μεγάλων Ιταλών φιλμογράφων.
Όπως αυτή με την Στέλλα στο επικό φιλμ του Παζολίνι, "Ακατόνε"!
Η ζωή είναι πάντα ίδια, το ίδιο και οι άνθρωποι με τις ανάγκες τους...
Η επιβίωση, η διαφυγή από την μιζέρια, η καλύτερη ζωή.
Όπως και τα χαμένα νιάτα των ευπρεπών ανδρών η οι αδυναμίες και οι φόβοι των νέων.
Όλα αυτά συντηρούν αυτό το αιώνιο παραμύθι της ηδυπαθούς αγοραπωλησίας.

Η Μαρί λοιπόν, το Μαρικάκι είναι μία μικροκαμωμένη πλέον γυναίκα, αδύνατη με σώμα έφηβης αλλά με το χρόνο αμείλικτο με την μυϊκή της μάζα.
Η πλατίνα είχε κατρακυλήσει από τα μαλλιά της έως το μέσο τους αλλά τα υπόλοιπα ήταν στην θέση τους...
Τα μικρά βυζάκια, τα δαχτυλάκια και το καταπληκτικό μουνάκι ήταν όμορφα και καθαρά, έτοιμα για γονυκλινές ευλαβικό προσκύνημα.
Το Μαρικάκι έχει ψηθεί πολύ στο ψολάριουμ και έχει μουτζαχεντίν αποχρώσεις. Οι άσπροι θέλουν να γίνουν μαύροι και οι μαύροι, άσπροι...Τι να πει κανείς?
Έχει επιτηδευμένο τσαμπουκά άνεσης και καλά λόγω πείρας αλλά μας τα είπαν κι άλλοι αυτά...
Πως σ' αρέσει baby, μου λέει...
Α έτσι, σου αρέσουν τα μωρά λέω από μέσα μου και της ξεπροβάλλω τον μκρό Ατατούρκ...
Επειδή ακόμη κοιμάται να τον ξυπνήσεις με χάρη και φινέτσα, της αποκρίνομαι...
Σλαρπ, σλούρπ ξύπνησε κι ο Κεμάλ και έγινε της πουτάνας η μπάρα!

Το Μαρικάκι γαμιέται καλά και έχει έφεση στις τσιμπουκοδρομίες (αν και δεν έχει τελειοποιήσει όλες τις τεχνικές).
Είναι ελαφρύ και ευλύγιστο και θέλει να σε ευχαριστήσει, τίμιο και ευσυνείδητο, γαμιέται αγόγγυστα!
Δεν είναι μετρ της πορνικής τέχνης αλλά η καθημερινή καυλιάρα παράνομη ερωμένη, αγωνίστρια του πέους και της τέρψης του ανδρός.

Πρέπει να έχει αγαπούληδες πολλούς, αν κρίνω από την ανθοδέσμη που διακοσμούσε το κομό...
Μου εξιστόρησε πολλά για την ζωή της...
Αγωνίστρια!

Cheers tavaris!

... την προσομοίασα με την Φωτεινή από το ομώνυμο κόμικ των Τρίγιο και Μάικας που εκδόθηκε στο 9 της Ελευθεροτυπίας.

Λοιπόν η Νικολίνα είναι πονηρούλα, ξύπνια και μαγκιόρα, δεξιοτέχνης στον αγοραίο έρωτα.
Δεν κάνει βέβαια πιάτσα όπως η Φωτεινή αλλά πλασάρεται το ίδιο καλά...
Ταξιδεμένη πολύ στας Ευρώπας με ερασιτεχνικά καλή χρήση της γλώσσας, έχει επενδύσει στο επάγγελμα της και ονειρεύεται the next big step.
Δεν έχει την αφέλεια της κοινής πόρνης, είναι πιό μπασμένη.
Δυστυχώς δεν θέλει να αγιάσει!
Αυτό είναι καλό για αυτήν, κακό όμως για πελάτες σαν εμένα...
Η συνειδητοποίηση της πόρνης με ξενερώνει.
Αφαιρεί την υποψία πάθους που μπορεί να προκύψει από αυτήν την ωριαία συνάντηση.
Έτσι κι εγώ αυτή την φορά θα είμαι λιγότερο λυρικός με την περιγραφή της πόρνης...

Η Νικολίνα αυτή της 3ης φωτό εδώ στις κριτικές (ξαπλωμένη στο κρεβάτι), ότι βλέπετε έτσι είναι.
Έχει όμορφο πρόσωπο με γατίσια γαλαζοπράσινα μάτια, καταπληκτικά!
Μακριά μαύρη κόμη, περιποιημένη.
Το σώμα σφιχτό χωρίς ίχνος ραγάδας, δέρμα τσιτωμένο, σφιχτό. Χωρίς πολλούς σπίλους, καθαρό.
Στηθάκια 1,5άρια, με ρώγες κάγκελο, μονίμως καυλωμένες. Μπράβο καύλα!
Κωλαράκι τσίτα, μικρό σφιχτό made in USSR!
Άκρα περιποιημένα, όχι τίποτα εξαιρετικό.
Ύψος όσο αναγράφεται, σε σκαρί κοντοπούτανου!
Τατού νιέτ, πεντακάθαρη. Ξέρει πως θα αλλάξει ζωή...
Ηλικία 26-29 χρονών.
Προέρχεται από τα περίχωρα Βλαδιβοστόκ.

Στο κρεβάτι όλα, χωρίς αναστολές δεν θα κωλώσει πουθενά...
Απελευθερωμένη τα μέγιστα, εξοικειωμένη με το σώμα της θα σε κάνει να περάσεις καλά. Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο για τους περισσότερους από εμάς?
Δεν θα σε μαγέψει όμως!

Δάχτυλα θες, δάχτυλα δέχεται!
Κώλο θες, κώλο δίνει!
Αν θες σου χορεύει, σου κάνει στριπτήζ και ότι άλλο θες σε λογικά πλαίσια.
Καυλώνει, χύνει αλλά δεν ποτέ δεν θα ταυτιστεί με το έτερο ήμισυ την ώρα της κάθαρσης...
Είπαμε...

Αυτή τη φορά το δεκαπενταυγουστιάτικο προσκύνημα δεν θα με οδηγούσε σε παραπάνω φωτισμένα μονοπάτια ψυχεδελικής ενόρασης!

Cheers tavaris!

...στη μεσαιωνικη Κάντια, συνάντησα την μικρή αλλοδαπή, από την χώρα σου Σκεντέρμπεη νομίζω, που με ξεμπούκωσε από τους καυλωμένους διαόλους που στριφογύριζαν στο κεφάλι μου.

Από την Μίνωος πολλάκις έχω περάσει, βολτάροντας την παλιά τούρκικη συνοικία αλλά ποτέ δεν ενέδωσα να κοιτάξω στα ενδότερα που έκρυβε...
Έτσι αυτή τη φορά άρπαξα τον μίτο και περιηγήθην στον κρυφό κήπο της.
Λοιπόν τέτοιο σκηνικό μυστικής, σχεδόν ιερής τσάρκας δεν υπάρχει. Παρακμιακό περιβάλλον άλλων δεκαετιών.
Με σαγήνευσε!
Ένα τυφλό πι δρομάκι σε εισάγει στα κρυφά από τα μάτια σπίτια και το ίδιο αυτό σε ξεπροβοδίζει στην πραγματικότητα...
Απίστευτη καβάντζα επίσης εξόδου διαφυγής σε εξάγει, σε χώρο μακρυά από τα βλέμματα των καθωσπρέπει...
Τα σπίτια παλιά, βαμμένα σε έντονα χρώματα να σου υπενθυμίζουν την λειτουργική διαφορετικότητα τους.
Ταμπέλες με τα ονόματα των κοριτσιών, Μπέλλα, Σάσα, Μπιάνκα κλπ, διαφημίζουν το σφρίγος των ενοίκων τους. Επίσης πινακίς με το τίτλο «Καινούργια» σε προδιαθέτει γιά κάτι πιό «φρέσκο».
Κάποτε θα γίνει τουριστικός προορισμός αλλά ευτυχώς επί του παρόντος παραμένει κρυφός προς χάριν των μυστών.

Ανέβηκα τα ημιφωτισμένα βυσσινοκόκκινα σκαλιά του «11». Όταν έφθασα στον όροφο και πριν πατήσω κάτι σαν κουδούνι από δεξιά άκουσα την φωνή της τσατσάς να μου λέει ότι η Σάσα δεν ήταν ακόμη εκεί.
Φύγε γιά κανά τέταρτο αλλά μην φύγεις μακρυά η Σάσα είναι πολύ καλή, έγνεψε.
Έτσι κι έκανα.
Όταν επέστρεψα η Σάσα ακόμη δεν είχε επιστρέψει. Η Σάσα είχε πάει να φτιάξει τα πάνω-κάτω νύχια της και άργησε, μου εξήγησε η πρωθιέρεια.
Κάτσε και περίμενε μαζί μου, είπε.
Έκατσα και έπιασα την κουβέντα με την μεσόκοπη κυρία.
Μου εξιστόρησε πόσο δύσκολα πέρασαν τον καιρό της καραντίνας, πόσο αφελή είναι τα κορίτσια που κάνουν όλες αυτές τις επεμβάσεις στο κορμάκι τους, πόσο καλό είναι το αφεντικό και διάφορα άλλα ακόμη.
Προς στιγμή μου ήρθε να της πω, δεν κάθεσαι εσύ να σε γαμήσω αλλά κοιτώντας τα κάπως γερασμένα χέρια της και τα λιποβαρή πεσμένα βυζιά της όπως διαγράφονταν κάτω από την μπλούζα της, άλλαξα γνώμη...
Με αυτά κι αυτά ενεφανίσθη και η νεαρά καλλιτέχνης Σάσα.
Ενδεδιμένη με απλότητα καλοκαιρινή.

Πέρασα στο δωμάτιο...
Ωιμέ!
Ω ντεκαντάνς!
Μία ανάμεικτη μυρωδιά παλιοκαιρισμού και καυλίλας άκουγε η μύτη μου...
Τακτοποιημένο, παστρικά βολεμένο, χωρίς παράθυρο, βαμμένο στα χρώματα του θρύλου...

Η μικρή είναι καυλίτσα!
Χωρίς πολλά πολλά εισχώρησα στην αγκάλη των εξαιρετικών ποδιών της, στη στάση των αποστόλων!
Την γύρισα στην στάση των διαβόλων όπου εναπόθεσα κάθε ίχνος καύλας που είχε μαζευτεί στην δεξαμενή του κορμιού μου, τους όρχεις.

Γιά τούς λατρεις των αριθμών
Πρόσωπο 7, έχει ένα ελαφρύ ιλλυρικό προγναθισμό
Στήθος 10, από τις σπάνιες στιγμές που ο πάνσοφος δωρίζει τέτοιου κάλλους αχλάδια... Ω μεγαλοπρέπεια!
Μουνάκι 9, χρώματος ομογενοποιημένου ροζ και μωβ, μικρό και ντελικάτο
Κωλαράκι 9, ουράνιας γαλήνης κήπος
Κωλοτριπίδι δεν είδα, δεν ξέρω

Μεσοκοπόντας είναι ευτυχία να στηρίζεις τα ερεθίσματα σου και σε άλλες εικόνες, γεύσεις, αντιθέσεις και διάφορα άλλα εκτός από αυτά της γενετήσιας ορμής.

Χαιρετώ τους ομοίους και μη πορνοδίφες!

Ανηφόρισα χωρίς κάποιο δισταγμό στο γνωστό λημέρι του Μεταξουργείου.
Σχεδόν μεσημέρι αλλά χωρίς ακόμη η ζέστη να σου ζαλίζει τον έρωτα.
Μετά από τρεις μήνες θα ήταν η πρώτη φορά που θα δεχόμουν αυτό το συναρπαστικό τοκ-τοκ της πόρτας.
Αυτή η αναμονή, οι προσδοκίες, οι φαντασιώσεις πριν η εταίρα χτυπήσει την πόρτα είναι ανυπέρβλητες...

Η Ντονίκα, την ονόμασα έτσι γιατί οι συνειρμοί με οδήγησαν εκεί (όσοι γνωρίζουν το όνομα, γνωρίζουν...) είναι πιτσιρίκα. Είναι κοντά στην ηλικία που αναφέρεται.
Έχει την κόμη μίας Μαυριτανής, σκληρός βόστρυχος, μελαχρινός. Μαύρα μάτια, μπορεί και καστανά σκούρα, μεγάλα, ανατολίτικα. Σπινθηρίζουν από την περιέργεια του άγνωστου. Φαίνεται οι εμπειρίες της ακόμη δεν είναι πολλές.
Τροφαντό σώμα με διεργετικές καμπύλες. Ο κώλος της σχεδιασμένος μαεστρικά. Πράγμα που με οδήγησε σε μία ακατανίκητη επιθυμία να της τον χώσω! Έτσι κι έκανα!
Στηθάκια αυτά μου αρέσουν, μικρά, άγουρα, ξεδίψασαν την γλώττα μου. Χεράκια, ποδαράκια όπως αρμόζει.

Η Ντονίκα είναι πρόθυμη εταίρα και θέλει να σε ευχαριστήσει. Θα ακολουθήσει σε όποιο δρόμο την οδηγήσεις. Θα κυλήσει μαλακά σαν το νερό που θα γεμίσει με καύλα όλες τις φόρμες σου.
Καλή και στον μαγικό αυλό που ωσάν θηλυκός Πάνας θα παίξει ρυθμικούς σκοπούς, εκστασιάζοντας το πέος!
Συνουσιάζεται γλυκά και υπάκουα αλλά μέχρι εκεί...
Εντύπωση μου είναι ότι θέλει να εξελιχθεί, στο χέρι της είναι!

Το σεξ είναι μία δουλειά που θέλει όμως επιδεξιότητα και άλλα πολλά σ' αυτό το επίπεδο...
Οι περιπέτειες της μέχρι τώρα θα πρέπει να αφορούσαν μόνο την ικανοποίηση του αρσενικού.
Η μυσταγωγία όμως του έρωτα απαιτεί πολλά περισσότερα...

Καλό καλοκαίρι ταβάρις!

...να είναι!

Νύχια πλαστικά σαν τις ακροαπολήξεις των παγκολίνων. Βυζιά παραγεμισμένα με αυτήν την γλιτσερή βιοχλαπάτσα που μόνο η αφή τους μου θυμίζει τον Αυτιά. Ματόκλαδα 1,5 χιλ. σαν τις βεντάλιες παγονιού που οι σκλάβοι κάνουν αέρα στους οκνηρούς μαχαραγιάδες.
Φιογκάκια τατού εν είδει διακοσμητικού καλτσών (το έχω δει πολλάκις) με παράλληλες τράιμπαλ γραμμές κατά μήκος των γαμπών που θυμίζουν αυτές των Mentawai της Ινδονησίας. Απροσδιορίστου υφής και χρώματος το τριχωτό σαν την καούκα της Divine!
Γαμώ τον Τουταγχαμών μου και τον Όσιρι μαζί!
Τι σκατά τυφλώσαμε του δυτικούς με το κάλλος και τις τέχνες μας! Τίποτα δεν κατάλαβαν...
Τι γαμημένα πρότυπα είναι αυτά που σκουπίδιασαν την ομορφιά στον πλανήτη? Τι εκδιδόμενο copy paste είναι αυτό, ειδικά αυτό που προέρχεται από την χώρα του Τραμπαρχίδα?

Έτσι λοιπόν μου ήρθε η δεσποσύνη. Ελλείψει αντιπάλων, την δέχθηκα σοκαρισμένος στην αρχή αλλά καθώς ξεδίπλωνε τις χάρες της άρχισα να βλέπω πιο βαθιά...
Είναι ψηλό κορίτσι με πανέμορφο σώμα, φιδίσιο με αναλογίες μοντέλου με ωραία φροντισμένα άκρα. Κωλαράκι σοβιετικής λιτότητας και μουνάκι μικρό και ροδαλό. Στο πρόσωπο αν αφαιρέσεις όλα αυτά τα καλλωπιστικά (φεύ) μερεμέτια έχει καταπληκτικά μάτια στο χρώμα που έχει το φαρμάκι... Mόνο με τα μάτια της θα μπορούσε να σε ζαλίσει όταν πεταρίσουν οι βεντάλιες, γνεφόμενες την συγκατάβαση...

Στην πίστα είναι Lamborghini, δεν φεύγει στις στροφές, έχει εκίννηση, φρενάρισμα, αθόρυβο αλλά και μουγκρίζει στις ανηφόρες... Ο κινητήρας ευτυχώς χάνει λάδια...
Δεν έχει μα μου σου του, όλα όπως θέλεις. Οι θιασώτες του ΨΕ θα την λατρέψουν!

Τα τσακάλια του site θα έπρεπε να την έχουν ανακαλύψει. Το κορίτσι δούλευε stripper σε γνωστό κλουμπ της Αθήνα και η καραντίνα την οδήγησε στις κρεβατοκάμαρες της ηδονής.
Χιλιόμετρα πολλά και ζωή περιφερόμενη στας Ευρώπας, στις χώρες των βεδουίνων, των Οθωμανών και του χαλλουμιού. Βιοπορίζουσα επάνω σε πόλους και αλλάζοντας πτερώματα ωσάν εξωτικό πουλί. Μεγαλύτερη των 30.
Είναι καλό παιδί με γνώθι σαυτόν, συζητήσιμη και κοινωνική διατηρώντας ταυτόχρονα την αφέλεια της οδαλίσκης.

Τρελαίνομαι όταν αυτά τα κορίτσια μου εξιστορούν γεγονότα, ιστορίες και εμπειρίες της ζωής τους. Πράγμα δύσκολο αν λίγο δεν σε εμπιστευτούν.
Διηγήσεις που φέρνουν στο νου τα βρώμικα κείμενα του Κέρουακ και των άλλων μπήτνικ.

Cheers tavaris!

...την θεία ευχαριστία συμμετουσιώνοντας με την ομόθρησκη κορασίδα, τους χυμούς και την γύρη σε ακόλαστη ηδονή...

Δύσκολη η απόφαση για επιστροφή στα πεπραγμένα αλλά αφουγκράζομαι ότι αυτή θα είναι η "κανονικότητα" για πολύ καιρό ακόμη.
Άλλος δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ιού, κάποιοι, οι περισσότεροι βλέπουν συνωμοσίες...τα εμβόλια, τα τσιπάκια, τα αρχίδια τα καλαβρέζικα, ετσέτερα.
Ο ιός είναι εδώ, είναι αυτός είναι και δεν ξέρουμε πολλά γι αυτόν, εξ ου κι ο φόβος...
Όπως αυτός της πανούκλας που η ανθρωπότητα έζησε 600 χρόνια στη σκιά του αλλά η ζωή δεν σταμάτησε!
Η ζωή συνεχίζεται..

Επίσκεψη στο Golden στην Μάρνης, εκεί κοντά στην εξωτική πλατεία Βάθη.
Το ξενοδοχείο είναι μιά χαρά, μακράν άνω του μετρίου, καθαρό και περιποιημένο με ελάχιστους ανθρώπους να συναντώ στο διάβα μου.
Σου ζητάν ονοματεπώνυμο και αριθμό ταυτότητας μιάς και είναι κανονικό ξενοδοχείο.
Το δωμάτιο μικρό αλλά πεντακάθαρο.

Είναι φορές που το κορίτσι μπορεί να μην είναι απόλυτα του γούστου σου, να μην είναι αυτή που εξιτάρει την φαντασία σου βλέποντας τις φωτό αλλά έλα μου ντε που έχεις κάνει λάθος...
Η Ραχήλ ήρθε άβαφη, χωρίς τακούνια και με ένα απλό φορεματάκι φορώντας φλατ πεδιλάκια. Καλύτερα, έτσι μ' αρέσει...δεν θέλω φτιασιδόματα και σελεμπρετιλίκια.
Η Ραχήλ είναι απλά ένα όμορφο κορίτσι, ψηλό θα έλεγα γύρω στο 1,75 ξανθό με μακρείς συνθετικούς βόστρυχους. Αυτό με χαλάει αλλά δεν πειράζει... Θα την προτιμούσα πάντως με το καρέ των φωτό.
Ποδάρες με μικρό κωλαράκι το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία στις φωτό για να μεγαλώσει. Τα στηθάκια τα έχει λίγο φουσκώσει και οι θηλές κάγκελο, μονίμως ερεθισμένες από ευλογημένη δίψα.
Ροζ αλλά και με λιγότερο ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις στους άμβωνες το αιδοίο που είναι μικρό και περικαλλές!

Η συνεύρεση απροσδόκητα εξελίχθηκε σε κάτι που θα θυμάμαι για πολύ καιρό.
Η κόρη μας το έχει, το δίνει, δίνεται και το δέχεται σαν μούσα που χαρίζεται στις ηδονές. Τα έχουν γράψει άλλωστε και παρακάτω σπουδαίοι παίκτες.
Στην εποχή μας όλα αναλύονται και κωδικοποιούνται κάτι που εμένα δεν μ΄αρέσει αλλά επί του προκειμένου ο όρος GFE δεν της ταιριάζει...
Θα έπρεπε να ανακαλύπταμε ένα καινούργιο όρο γιά να της αποδοθεί, ίσως ο όρος RLE (real love experience) της αξίζει καλύτερα!

Μετά από αυτό τι άλλο να σας πω?

Εύχομαι καλή επάνοδο στις επάλξεις του αγοραίου και μη έρωτα.

...ορκίζομαι ότι όλα είναι υπόθεση φερομονών και τίποτα άλλο...
Αυταπάτη η όχι, η γοητεία αυτών των οσμών είναι ακαταμάχητη!

Επίσκεψη incall στο Grand, λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Χωρίς αυτοκίνητα οι δρόμοι και χαρταετούς ο ουρανός!
Καθώς μπήκα και ανέμενα τον γκρούμ να με οδηγήσει στην πύλη της ακολασίας, δύο ρωσσίδες σουλατσάραν στη ρεσεψιόν, μάλλον όχι της δουλειάς...
Η ρεσεψιονίστ με παρατηρούσε κρυφοκοιτώντας, επεξεργαζόταν μαλακισμένους συνειρμούς που την ανησυχούσαν, έτσι μου έδωσε την άδεια να κατευθυνθώ μόνος προς το ασανσέρ...

Τοκ-τοκ κι ανοίγει την πόρτα η νεαρά Βικτώρια, ευρισκόμενη πάνω σε δύο κλασικούς κοθόρνους με την δερμάτινη μακρυά φούστα της και το απλό υποκάμισο της.
Εμφάνιση γραμματέως. Μάλλον μόλις είχε αφιχθεί. Θα σκέφτηκε ότι θα ήμουν ο "εραστής του αεροδρομίου" αλλά φεύ!

Το κορίτσι στο πρόσωπο είναι αυτό βλέπουμε στην 3η φωτό. Έχει μακρυά υπέροχα ξανθά μαλλιά.
Τα στήθια έχουν βαρεθεί να κοιτούν μετωπικά και αλληθώρισαν αριστερά δεξιά... Ποπουδάκι στη θέση του μικρό, σοβιετικό όπως μ΄αρέσει. Έχουμε όμως κοιλίτσα με πλαδαρότητα γιατί το κορίτσι μας είναι 30+ και δεν προσέχει...
Μουνάκι μικρό, ροδαλό. Άκρα περιποιημένα.

Στα αθλητικά τώρα, το κατέει το σπορ. Είναι έμπειρη και θα περάσεις καλά σε ρυθμούς φιλενάδας. Παρακάτω δεν το πήγα, δεν είδα, δεν ξέρω.
Φιλάει φιλήδονα, όπως πρέπει, όσο χρειάζεται, με γλώσσα.
Αιδοιλειχόντας είχαμε τα απαραίτητα αποτελέσματα με ανάσες και καταρροή μύρων... Καύλωσε λοιπόν το κορίτσι μας και φουρνίσαμε το πέος μας το σιτευτό...
Πολλάκις και τοιουτοτρόπως!

Είναι γλυκιά, με χαμόγελο με υποδέχθηκε, με χαμόγελο με ξεπροβόδισε. Κοσμογυρισμένη με πολλές εμπειρίες, πολωνορωσσοεβραϊκής καταγωγής από το Ταταρστάν.
Ενδιαφέρουσα στη συζήτηση, γνωρίζει αρκετά, αναλύει λίγα...

Το αν θα φύγεις γεμάτος από μία τέτοια συνάντηση είναι για μένα, επαναλαμβάνω και υπόθεση φερομονών.

Cheers tavaris!

Η μικρή μας, μόλις 19 χρονών, αποφάσισε να περιηγηθεί-πειραματιστεί στο κόσμο της "μπανάνας" μακρυά από το πεδίο της, σε μία ζούγκλα που οι επιδέξιοι μόνο επιβιώνουν.
Οι μπανάνες είναι νόστιμες αλλά θέλει γνώση να τις ξεφλουδίσεις, κι αυτή σαν τους μικρούς μπονόμπο αδέξια προσπαθεί να ανοίξει το εξωτικό φρούτο...
H τριβή φαίρνει την επιδεξιότητα και η επιδεξιότητα με τον οίστρο την τέχνη. Γιά όλα αυτά όμως απαιτήται χρόνος. Χρόνος που δεν πέρασε μιάς και μιλάμε γιά μία έφηβη ακόμη κόρη.

Μας έρχεται από τον ρωσικό θύλακα της Κενιξβέργης, βόρεια δηλαδή, εκεί που οι σλάβοι έχουν ανακατευτεί με τους γερμανούς, τους πολωνούς και τους λοιπούς βαλτικούς.
Το γράφω αυτό για τονίσω την καταγωγή της εξαιρετικής ομορφιάς που φέρει η καλλονή.
Το πρόσωπο είναι αυτό που βλέπεται στις φωτό, χωρίς ίχνος παραποίησης.
Σώμα άνετα δεκάρι αν δεν είχε τα ταττού, με μακρύ λεπτό λαιμό, χαρακτηριστικό που συναντάς σχεδόν μόνο στις εξωτικές κορασίδες της Ινδοκίνας. Χέρια, καρποί, όλα εύθραυστα, ντελικάτα!
Δάχτυλα χεριών μακρυά ευλύγιστα βέλη σαν των χορευτριών του μπαλινέζικου θέατρου. Νύχια οπτασία! Κάτω άκρα, μικρά όμορφα, καλοσχηματισμένα, μικρού κοριτσιού.
Στήθος αρχαίας ελληνικής ομορφιάς που ξεχύνεται με χάρη αναβλύζοντας θεϊκή ευωδιά όταν της αφαιρέσεις στον στηθόδεσμο. Για piercing και λοιπές μαλακίες δεν σχολιάζω...
Μακρυά ατέλειωτα πόδια δομημένα σε ένα θεσπέσιο κωλαράκι απαράμιλλης ουράνιας αρμονίας, στρογγυλό σαν τον θόλο της αγιάς Σοφιάς... Γιατί ως γνωστόν γυναίκα χωρίς κώλο, εκκλησία χωρίς θόλο, έτσι για να κάνουμε και λίγο πλάκα.
Κωλοτρυπίδι άλλο τέτοιο δεν έχω δει η τουλάχιστον δεν θυμάμαι, πιο ροζ και και από τα φλαμίνγκος. Μικρό, σφιχτό, όλο σφρίγος και νιότη που θα έλεγε και ο Αλέξης Κωστάλας!
Μεσούλα ανάλογης συμμετρίας με κοιλίτσα φλατ διακόπτεται από αφαλό-μπρελόκ...
Για το αιδοίο της θα μπορούσα να γράψω την Αιδοιάδα αλλά δυστυχώς ο χρόνος....
Αν ήταν ελληνίδα αρχαία θεά θα έπρεπε να την λέγαν Ηδίστη.

Αν δεν φτάνουν αυτά, στο σεξ θα πρέπει να είσαι υπομενετικός, να την οδηγήσεις. Ακόμη ντρέπεται αν μπορείς να το καταλάβεις και να συναινέσεις, καλώς! Τότε θα πάρεις όσο μέλι μπορεί να της τρυγήσεις. Αυθεντικό όμως, νέκταρ σαν το αγουρέλαιο, μεθυστικό σαν την πρωτορακί...
Δεν θα ξεχάσω τις αργές ηδυπαθείς ανάσες της καθώς φιλώντας την περιηγούμουν το σώμα της. Δεν θα ξεχάσω τους μικρούς σπασμούς γύρω από το μύρρινον της, και τα γλυκά μύρα που μούσκεψαν τα σεντόνια όταν αποκαλύφθηκε και αναλήφθηκε η μικρή της κλειτορίς. Ξεπρόβαλε γεμάτη καύλα ωσάν αυτόν τον μικρό υγρό μεζέ του στρειδιού που με μαεστρία ανοίγει στο τηγάνι του επιδέξιου ιταλού σεφ.

Ευχάριστη και αντισυμβατική, γελαστή, με ωραίες ιδέες, δούλευε σε στούντιο ταττού και σαν μοντέλο δερματοστυξίας, πειραματίζεται προσπαθώντας να βρει τον δρόμο της...
Την απειρία της την ομολογεί πάντως. Έξι μήνες έχει στην δουλειά, όπως μου είπε.

Αποκλείεται για πορνοστάρ, αγριάνθρωπους και γαμικουλογαμιάδες, ενδείκνυται για αγαπούληδες στυλ Ζεμπού, μικροτσούτσουνους παπούληδες και τρυγητές-ποιητές!


Εις υγείαν σύντροφοι!

...πίσω στην εποχή της Σοβιετίας, η σημερινή ηρωίδα μας, έμοιαζε βγαλμένη μέσα από την αριστουργηματική ταινία του Πιότρ Τοντορόσκι, "Ιντερντιέβουσκα"!
Όσοι μύστες δεν την έχετε δει, θα έπρεπε να την δείτε.

Χτύπησε την πόρτα του δωματίου, εκεί στο Μεταξουργείο, δυνατά και αποφασιστικά, έτσι όπως χτυπούν οι μπάτσοι και οι δικαστικοί κλητήρες...
Η καμαριέρα λέω θα είναι, αλλά ουχί, ήταν η κορασίς φέρουσα ακόλαστη ηδονή...

Εμένα δεν με ενδιαφέρει το dress code αλλά ούτε και τα σχετικά παραφερνάλια, μιάς και έλκομαι μόνο από την γυμνή φυσική αλήθεια. Αξίζει όμως να σταθώ στο συγκεκριμένο look της νέας, γι αυτό και η μνεία στον τίτλο και την εισαγωγή.
Όσο κι αν το προσπαθήσεις η το παραγγείλεις δύσκολα θα το επιτύχεις τέτοιο ντύσιμο. Θα πρέπει να ψάξεις σε καλά vintage clothing μαγαζιά του Λονδίνου, εκεί που υπάρχει χρονικό βάθος στό είδος αυτό.
Φορούσε ένα δαντελένιο βυσσινί φόρεμα με εβαζέ πιέτες, στη μέση έδενε με ξεχωριστή δερμάτινη ζώνη αν θυμάμαι καλά...
Πριν από αυτό φορούσε παλτό σαν κι την πεδινή κάπα που φορούσε ο Άρη Βελουχιώτης.
Παπουτσάκια-μοκασίνια της Χιονάτης.
Στη αρχή τρόμαξα μετά όμως αφέθηκα στους συνειρμούς μου και με συνεπήρε αυτό το ταξίδι στο χρόνο...

Πρόσωπο πραγματικής κούκλας σαν κι αυτές που έφτιαχναν η El Greco κι ο Κεχαγιάς την δεκαετία του 70, με μεγάλη επιτυχία. Πραγματικά πολύ όμορφη! Έχει λαμπερό φωτογενές πρόσωπο.
Στήθος-ελαστικά της Mechelen, αυτά με την μαλακή γόμα. Τι μαλακίες πάνε και κάνουν στα μεμέ τους!
Ρόγες όμως υπερήφανες, θρασείς, διαρκώς καυλωμένες, στεκόντουσαν όρθιες όπως τα μπουτόν των νεοκλασικών μονοκατοικιών της παλιάς Αθήνας.
Σώμα αδύνατο, μικρό κωλαράκι, κωλοτρυπίδι δεν είδα, ήταν σκοτεινά. Δέρμα απαλό με μικρή χαλάρωση όμως. Αιδοίο προεξέχοντος τύπου, σαν την εαρινή καύλα που σπρώχνει το μπουμπούκι να ξεπηδήσει από τον μίσχο.
Δάχτυλα πάνω λεπτά καλοσχηματισμένα, συμμετρικά με το υπόλοιπο σώμα, κάτω καταπληκτικά, περιποιημένα, μόνη παραφωνία ένα κότσι σε ανάπτυξη στο ένα πόδι.

Στο γλυκό τώρα... Το ξέρει το άθλημα, γλωσσόφιλα ατέλειωτα, βαθιά, υγρά, φιλάει αυτιά, ρόγες κλπ.
Τσιμπούκι βαθύ, με χέρι η χωρίς, αυθεντικό! Γαμιέται όπως θες, σε όλες τις στάσεις και τις τάσεις. Έχει ταλέντο αλλά όπως όλα, παίρνει βελτίωσης.
Στην ερωτική συνεύρεση παίζει μια κασέτα με αχ και ούχ, της είπα να την σταματήσει η να την διανθίσει και με άλλα επιφωνήματα... Όπως κι έκανε, είχαμε κι άλλες μελωδίες!
Γλειφομούνι, είναι αργή, όπως άλλωστε και οι περισσότερες γυναίκες αλλά μόλις πήρε μπροστά είχαμε τα απαραίτητα συνεπακόλουθα...
Επίσης είναι χαδιάρα, γλυκιά αλλά η μη γνώση κοινής γλώσσας δυσκολεύει το μετά παιχνίδι....

Αγγλικά ολίγα, δεν ανοίγεται εύκολα στην επικοινωνία. Θέλει κι άλλες συνεδρίες. Μου είπε ότι σπουδάζει δικηγόρος στην Μοσκβά κι εγώ μοντέρνα τέχνη στην Καμπούλ!

Υγιαίνετε!

Τι να γράψει κανείς όταν τρώει φόλα?
Απογοήτευση και σκεπτικισμός.

Incall επίσκεψη, με υποδέχτηκε ντυμένη με αμφίεση καθημερινή και αδιάφορη.
Φιλί?
Νιέτ!
Χειραψία και αυτή προτεινόμενη από μέρους μου μόνο..
Αγγλικά?
Brexit!
Της είπα ότι καταλαβαίνω κάποια ρωσσικά και με πλάκωσε στα ρούσκι χωρίς σταματημό...μισοκαταλάβαινα αλλά την άφησα...

Αυτή που βλέπουμε στις φωτό είναι, χωρίς όμως την λάμψη των φωτωγραφιών, μιά καθημερινή κοπέλα από την νότια Ρωσία, την πόλη των μαφιόζων γιά όσους ξέρουν, 26 Μαίων.
Έκανα ντους και ξάπλωσα, αυτή γδύθηκε και επίσης ξάπλωσε, περίμενα να κάνει κίνηση αλλά μάταια...
Ήταν εκεί γιά να της τον χώσεις, να χύσεις και να φύγεις...κι αυτό έγινε..

Άιντα μαλάκα, είπα μέσα μου, κάνε την με ελαφρά γιά να τελειώσει η κωμωδία..

Έτσι γιά την πληροφόρηση, είναι μασέρ και είναι το 2ο τουρ της εκτός πατρίδας...
Την ρώτησα έτσι από περιέργεια, σκεπτόμενος πως ένα τόσο κρύο και αδιάφορο πλάσμα είναι δυνατόν...
Κάνεις γλειφοκώλι?
Όχι μου λέει, έχουν κάνει λάθος...
Τι στα αρχίδια σας?
Κι εμένα!

Εναλλακτικός τίτλος Ντούρατσκα Σνιγκούρατσκα!

Cheers tavaris!

...την κάνει, όπως αυτή την αποκαλεί, καλύτερα όσο πολλοί λίγες!
Αν η Αλένα είναι το Νο 1 του γραφείου η Ντιάννα είναι το Νο 2, άνετα!

Δεύτερη φορά που συναντώ την οδαλίσκη αυτή και μου επιβεβαίωσε πόσο αγαπάει τον πούτσο, πόσο καυλώνει γιά σεξουαλικές εμπειρίες που ίσως ακόμη δεν έχει εντρυφήσει...
Μπήκε και της παρήγγειλα ουϊσκάκι που μου ζήτησε, αγουροξυπνημένη ήταν ακόμη διψασμένη...
Ήπιε δυό γουλιές και γλύστρισε στο μπάνιο να φρεσκάρει τις οπές της, αναμονή και καύλα!
Βγαίνοντας έβαλε κραγιόν, είχε φορέσει τα χρώματα της νυχτερινής πεταλούδας και λύκνιζε χορευτικά τα οπίσθιά της. Σύρθηκα και τράβηξα το κωλόσχοινο που με εμπόδιζε και γεύτηκα το ροζ παστρικό κωλοτρυπίδι της, γευόμενος αυτήν την εξαίσια μυρωδιά που δεν κλείνεται σε μπουκάλια...

Δεν ξαπλώσαμε ποτέ, δεν με άφησε... Μου περιέγραφε στάσεις γιαπωνέζικες, άγνωστες σε μένα που μόνο οι ακροβάτες του τσίρκου θα εκτελούσαν!
Κάποια στιγμή μου κάνει τσιμπούκι και αισθάνομαι ότι τα είχε βάλει όλα μέσα...όλα? Απίθανη η μικρά, η πορνογραφία έχει χάσει ένα ταλέντο. Της το επσήμανα και έγνεψε καταφατικά γελόντας.
Δεν έχει στοπ, δυνάμεις να έχεις να σε ξεπατώσει!

Της αρέσει να μιλάει, να εξιστορεί σεξουαλικές εμπειρίες...
Μου είπε ότι κάποιοι την έκλεισαν γιά παρτούζα και μόλις τους βούτηξε τις πούτσες γιά διπλοτσίμπουκο λάκησαν αριστερά και δεξιά και ξεκαρδίστηκε από τα γέλια!
Και άλλα πολλά...

Διάθεση στο σεξ, αν γινόταν πάνω από 10!

Σνόβεμ Γκόνταμ ταβάρις!

Έτσι γιά την ιστορία, η Madame Agecanonix η Mrs Geriatrix είναι η γυναίκα του Μαθουσαλίξ, εξ ου κι τίτλος!
Αυτό τον συνειρμό έκανα όταν αντίκρυσα την φωτό της Ελβίρας με τον κότσο και ως γνήσιος Παλαιοντολογίξ θέλησα να επωφεληθώ...

Επίσκεψη incall στο εξαίσιο ξενοδοχείο επί της οδού Πειραιώς.
Χτυπόντας την πόρτα η Ελβίρα άνοιξε αμέσως, λες περίμενε από πίσω.
Το θήλυ έχει προσωπάρα, αυτή που βλέπετε στις φωτό! Σλαβικά χαρακτηριστικά σχεδόν καρτουνίστικα σαν του Manara, γιά όσους βέβαια αρέσκονται σ΄αυτά. Τρελένομαι γιά τις γαλλικές μυτούλες και τα babyface μουτράκια. Εξαιρετική ξανθιά κόμη, μακριά πεντακάθαρη. Tattοοs και piercing free.
Σωματάκι κλασσικό ρωσιδούλας, 1,65 όσο αναγράφεται, λευκή επιδερμίδα με απαλό όμορφο φυσικό άρωμα, ωραία πάνω κάτω άκρα, στενή λεκάνη και πωπός, ίσως λίγα παραπάνω μπουτάκια που δεν με χάλασαν καθόλου.
Το έγκλημα έχει γίνει στο στήθος, και γι αυτό το 7 στην βαθμολογία. Όμορφα συμμετρικά στρογγυλά, οπτικά αλλά μην τα αγγίξεις, πέτρα λες και τα παραγέμισες με ότι βρήκες πρόχειρο...έτοιμα να σκάσουν! Ποινή φυλάκισης 3 χρόνια χωρίς αναστολή στον πλαστικό μαλάκα!

Από την στιγμή που μπήκα στο δωμάτιο δεν σταμάτησε να μου χαμογελάει με γλυκύτητα, χάρη και νάζι όποτε αυτό χρειάζοταν, ενίοτε και με υποταγή. Φρέσκο κορίτσι, άμαθο γιά την ώρα. Ακόμη κάνει αναγνωριστικές στο πεδίο αυτού του δύσκολου σπορ.
Δεν με άφησε σε ησυχία από τα φιλιά και τα χάδια πάντα κοιτόντας με στα μάτια. Φρόντισε να είμαι ο γκόμενος της, στην κυριολεξία αυτή την μία ώρα.

Στο κρεβάτι ότι θες, σε όποια στάση θες, τσιμπούκι απλό, καλό, της ερωτευμένης φιλενάδας σου χωρίς όμως πολλές εξάρσεις. Κινείται αμιγώς σε ερωτικό επίπεδο. Είπαμε είναι άμαθη ακόμη...
Γλωσσόφιλα κάργα, λείαν αισθησιακά, στο λαιμό, στα αυτιά φιλιά πάθους. Αιδείο μικρό πεντακάθαρο, δεν το δίνει γιά γλειφομούνι κι αυτό ήταν στα μείον. Δεν της αρέσει μου είπε... Πιστεύω ότι ακόμη δεν έχει εντρυφήσει, δεν έχει ανοίξει, δεν θέλει να αφεθεί σε αυτή την πληρωμένη ηδονή...

Το κορίτσι μας κινείται σε απλούς, χαλαρούς αισθησιακούς ρυθμούς. Ταμάμ γιά αγαπούληδες μεσήλικους και μη! Σκρηροί ψήστες και χύστες μην αγγίζετε!
Ειληκρινής, ντροπαλή σε κάποια σημεία, μου εκμυστηρεύτηκε αρκετά προσωπικά της, υπακούοντας στην πάγια ανάγκη του ανθρώπου να εμπιστευτεί, να μοιραστεί... Ακόμη και στο κρεβάτι του αγοραίου έρωτα!
Δεν μιλάει αγγλικά, κάτι λίγα αλλά καταλαβαίνει και προσπαθεί. Ευτυχώς γιά την περίπτωση μου γνωρίζω κι εγώ αντίστοιχα ρωσσικά.
Θέλει να ευχαριστηθείς και χαρίζει το σφρίγος της σε όσους το έχουμε ανάγκη.

Cheers tavaris!

Θα γράψω λίγα γιατί είμαι ακόμη εκστασιασμένος...

Μικρά στηθάκια σμιλεμένα από σλάβικo αιθέρα, υποταγμένα να εξουσιάζουν την γενετήσια ορμή. Σώμα απαράμιλης κομψότητας που μόνο μία σλάβα διαθέτει.
Όλα ήταν εκεί, στηθάκια, κωλαράκι, δαχτυλάκια πάνω κάτω, πατουσάκια, ονειρικά!
Πρόσωπο αγγέλου-δαίμονα, όπως το δεις, με θάλασσα γλυκιά η φουρτουνεμένη τα μάτια της να πιείς να μεθύσεις.

Το σεξ ήταν το δευτερεύων σε αυτή την συνάντηση γιά μένα...
Απόλαυση ήταν να 'χεις στην αγκαλιά σου τούτο το μωρό που γνωρίζει και εξασκεί με μαεστρία την τέχνη του έρωτα!
Όλα όπως τα θέλεις, σ΄όλες τις ταχύτητες και επίπεδα, έμπειρη και ταξιδεμένη στη γη των φρανσουάδων.

Μου είπε ότι δεν θα κάτσει ακόμη πολύ γιατί έχει προσωπικό πρόβλημα και πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα της, την Μόσχα. Όταν την ρώτησα γιατί όλες είστε από 'κει, αυτή γέλασε πονηρά...

Η θεά Ροζανίκα είναι το αντίστοιχο της ελληνίδας Αφροδίτης!

Cheers tavaris!