Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

Σπρώχνοντας την πράσινη εξώθυρα, ένας οξύς, ξερός, διαρκής ήχος, ενόχλησε τ' αυτιά μου και φέρνοντας στον νου τον στίχο του ποιητή πήγα να πω:
– «Ακούστε αυτό το τρίξιμο της πόρτας»! Εκτός απ' το μουνί (και ενίοτε τον κώλο) δεν πρέπει πότε πότε να λιπαίνετε και τους μεντεσέδες;
Αλλά δεν είπα τίποτε.
Η μεσήλικη διοπτροφόρος υπηρεσία και η πόρνη της βάρδιας, με μακριά, χυμένα στους ώμους μαύρα μαλλιά, ασυννέφιαστο στρογγυλό πρόσωπο με γοητευτικά χαρακτηριστικά, καλοσχηματισμένη κορμοστασιά στην ακμή της νιότης, με χαιρέτησαν, ενώ η πρώτη άρχισε αμέσως την ενημέρωση.
– Το μωρό μου είναι αγόρι μου, πολύ ωραία περιποίηση κάνει στο δωμάτιο θα περάσετε υπέροχα! Ολες τις στάσεις κάνει: επάνω ανεβαίνει, ισπανικό, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασιματάκια...
– Πώς σε λένε κουκλίτσα;
– Ανδριάνα! είπαν με μια φωνή εκδιδόμενη και υπηρεσία.
Η 21ός ετών Ανδριάνα –που θυμήθηκα ότι την έβλεπα στον όροφο της Φυλής 84– κάνοντας μιά πλήρη στροφή, μου επέδειξε και ένα πανώριο, καμπυλώδες κωλαράκι, που καθόλου δεν το έκρυβε το μικροσκοπικό σκούρο τάνγκα βρακάκι της.
– Θα περάσω βρε Ανδριάνα, θα περάσω!
Πέρασα σ' ένα τυπικό δωμάτιο οίκου ανοχής, εξ αριστερών των εισερχομένων, ενώ μετά από λίγα λεπτά ήρθε και εκείνη.
Χωρίς χαριεντισμούς, έβγαλε το στηθόδεσμο, δίνοντάς μου την ευκαιρία να παρατηρήσω τα σχετικά μικρά αλλά αρμονικά βυζάκια της, και ξάπλωσε πλάι μου.
Δέχτηκε αδιάφορα τους ηδυπαθείς ασπασμούς και το έμπλεο πάθους γλείψιμό μου στο κορμί της, με άφησε να εξερευνήσω και να νιώσω την απαλότητα της επιδερμίδας της με τ' ακροδάχτυλά μου, δεν δυσανασχέτησε όταν της χούφτωσα με δύναμη το σφριγηλό κωλαράκι, χώνοντας μάλιστα τις δαχτύλες μου στην κωλοχαραμάδα της, ενώ και εκείνη, μ' έγλειψε στις θηλές, στο σώμα, στους λοβούς των αυτιών, με φίλησε περίπου στα ίδια σημεία, ενώ παράλληλα μου έκανε μαλακία.
Την καπότα την ξετύλιξε με το στόμα και η πίπα που ακολούθησε ήταν ερεθιστική. Ηδονογαργαλώντας, με την άκρη της γλώσσας, τη βάση μέχρι την κορυφή τής σχισμής τής ουρήθρας, ψευδοθήλασε τη βάλανο, γλείφοντας στη συνέχεια ολόκληρο τον κορμό του καυλιού μου, ενώ είχαμε και άμεσο άι κόντακτ!
Στο πισωκολλητό γονατιστό, υπέμεινε γρήγορη και βαθιά γάμευση! Ανετα θα μπορούσα να είχα τελειώσει εκεί, αντ' αυτού την καπάκωσα ιεραποστολικά και αφού την "κλείδωσα" σε μία στάση με τα πόδια της ψηλά, ακινητοποιημένα απ' τα μπράτσα μου, έπειτα από μερικές δεκάδες παλινδρομήσεις στο μουνάκι της, έχυσα ασθμαίνοντας!
– Γεια σου, ευχαριστώ πολύ! είπε έπειτα απ' τη σύντομη κουβέντα που είχαμε και αποχώρησε.
Εν συμπεράσματι, που λένε και οι αρχαΐζοντες, δεν πέρασα άσχημα!
Η κοπέλα είναι όμορφη, με ωραίο καυλωτικό σωματάκι, ενώ ήταν δεκτική, σε γενικές γραμμές, στην ερωτική προσέγγιση που επιχείρησα.
Σήμερα το πρωί, έριχνα 3 ευρώ σ' έναν κουμπαρά γνωστού οργανισμού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Αλίμονο, λίγες στιγμές ηδονής και μετά, μέχρι την επόμενη φορά, να προσπαθώ να εξαγοράσω τις ενοχές μου!*
Τι υποκρισία!

*Ενοχές που δεν έχουν να κάνουν με την ερωτική πράξη, αλλά με το γεγονός ότι τα χρήματα που δίνω για τη σεξουαλική εκτόνωσή μου θα μπορούσαν να βελτιώσουν –ή και να σώσουν– τη ζωή κάποιου που έχει ανάγκη.

Ηταν η δεύτερη φορά, μέσα σε διάστημα λιγότερο των 30 ημερών, που επισκεπτόμουν το ακριτικό αυτό μπουρδέλο.
Η κοντοφάρδουλη ελληνίδα υπηρεσία με τη βραχνή φωνή με υποδέχτηκε στο σαλόνι.
– Καλημέεερα! Τί κάνετε; Καλή χρονιά να έχετε!
– Επίσης.
– Είναι εδώ η Ναταλία μας, είπε και σταμάτησε κοιτάζοντάς με διερευνητικά.
– Ναι! έκανα με τρόπο που έδειχνε ότι ήθελα να προχωρήσει παρακάτω.
– Την ξέρετε;
– Εεε...
– Πρέπει να την ξέρετε!
Η αλήθεια ήταν ότι την είχα δει πριν περίπου 2 μήνες.
– Δεν είναι μια κοπέλα με κοντό μαλλάκι;
– Ναι μπράβο, τα μαλλιά της είναι κοντά κοκκινωπά!
– Και τί πρόγραμμα έχει;
– Τσιμπουκάκι σπέσιαλ, 69, αυταρχικό, ελεύθερα πιασίματα, δεν βιάζεται, αγκαλίτσες, ωραία φιλάκια, με 20 ευρώ!
– Εντάξει, θα περάσω με τη Ναταλία!
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή άνοιξε μία πόρτα και η εν λόγω πυρρόθριξ νέα γυναίκα με χαιρέτησε.
Το μαλλί της ήταν κουρεμένο καρέ –στο ύψος των παρειών–, το πρόσωπο κοινό, το στήθος μικρομεσαίο και κάπως χαλαρό, ενώ το καλοδεμένο σώμα κατέληγε σε σχετικά φαρδιά καπούλια, από τα οποία συνέχιζαν καλοσχηματισμένα πόδια στολισμένα με ψηλές γυναικείες κάλτσες.
Το δωμάτιο που μου έδειξε η ευτυχισμένη τσατσά ήταν ικανοποιητικό και όπως άλλες κάμαρες του οίκου είχε και εκείνο το δικό του έναστρο ταβάνι.
Κάτω από το οποίο – αφού πρώτα η κοπέλα με χαιρέτησε και ενδιαφέρθηκε να μάθει αν όλα ήταν καλά με μένα– άρχισε τα προκαταρκτικά της˙ με τυπικά γλειψιματάκια, φιλάκια, χουφτωματάκια και χαϊδεματάκια.
Από τη μεριά μου, ήμουν πιο "υγρός" (φιλιά, γλειψίματα) και με πιο "στενές επαφές" (χουφτώματα, χαϊδέματα), που δεν έδειξαν να την ενοχλούν.
Αλλωστε το ζητούμενο ήταν η επίτευξη της στύσης και όταν είδε την ψωλή μου όρθια να πάλλεται, της ξετύλιξε με το στόμα το προφυλακτικό και προχώρησε σ' ένα σύντομο τσιμπούκι, με καλό όμως ρυθμό, ικανοποιητικό βάθος και αρκετή υγρασία.
Τη γάμευσα σε τρεις στάσεις: Πρώτα ιεραποστολικά˙ με τον πούτσο μου να μπαινοβγαίνει με ταχύτητα στην ψιλοαξύριστη μουνάρα της, έχοντας τα πόδια της δεξιά και αριστερά ν' ακολουθούν τις γαμικές ωθήσεις μου.
Μετά στη στάση της γελαδάρισσας˙ όπου στηριζόμενη με τις παλάμες στο αγύμναστο στήθος μου και κάνοντας βαθύ κάθισμα πάνω απ' τον καυλωμένο πούτσο μου άρχισε τις παλινδρομήσεις του μουνέλου της κατά μήκος του.
Και τέλος στη στάση του πισωκολλητού γονατιστού˙ όπου υπέμεινε δυνατό σφυροκόπι μέχρι που έχυσα λαγνοβογγώντας.
– Εντάξει; Μπράβο αγάπη μου! είπε και άρχισε να ετοιμάζεται.
– Ημουν καλός; τη ρώτησα νοερά.
Γέλασε.
– Eυχαριστώ που μου έδωσες το μέτρο της αποτυχίας, είπε.
Στο σημείο αυτό θα έπρεπε ν' ανάψω τσιγάρο (εάν κάπνιζα). Ηταν ένα σημείο ταύτισης.
– Ααχχ, καλά δεν ήταν; τη ρώτησα στην πραγματικότητα.
– Μωρό μου ήταν τέλεια! απάντησε χαμογελώντας.
– Οχι παίζουμε! ψιθύρισα γεμάτος αυταρέσκεια χαμογελώντας και εγώ.

Χθες, στην απογευματινή βάρδια, σε πολλά μπουρδέλα του Μεταξουργείου γίνονταν το αδιαχώρητο!
Τόσο στα σαλόνια όσο και στα δωμάτια!
Με αποκορύφωμα το "κοντέινερ", στην Ιάσονος 43, όπου ο χώρος αναμονής-παρουσίασης ήταν φίσκα και στην αυλή μέτρησα 10 άτομα να περιμένουν!
Εκεί βέβαια δούλευε η νεαρή καυλιάρα Αντζελα...
Στο νεόδμητο ημιυπόγειο της Κολωνού 23 είχε επίσης κόσμο!
Στο σαλόνι!...
Γιατί με το που εμφανίστηκε η "κοπέλα" λάκισαν όλοι (σχεδόν!) χωρίς καν να περιμένουν ν' ακούσουν το πρόγραμμα! Μα είναι δυνατόν;...Χε χε χε...
– Γεια σας, προγραμματάκι 10, κάνω τέλεια! Βασιλικό τσιμπουκάκι για εσάς! Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό!
Τα λόγια αυτά έβγαιναν απ' τα κόκκινα χείλη μιας γνωστής παλαίμαχης πόρνης που ακούει στ' όνομα Ζάνα! η οποία τα πρωινά δουλεύει στο Αδάνων 2 και εμφανισιακά ήταν...
Τα ξανθά μαλλιά της άγγιζαν τους ώμους πλαισιώνοτας ένα φαρδύ πρόσωπο με μεγάλα μάτια, εύχυμες παρειές και διπλοσάγονο. Φυσικά φορούσε μεσοφόρι, κάτω από το οποίο ασφυκτιούσαν το στήθος (μεσαίου μεγέθους) το σώμα (που δεν φαινόταν να φοβάται καμιά τροφή, μιας και καμιά τροφή δεν έδειχνε ικανή να το παραμορφώσει περισσότερο) και ο τριπλόφαρδος κώλος, ενώ τα γυμνά χοντρά βραχιόνια, ελεύθερα, έπαιρναν μέρος στις χειρονομίες παρουσίασης των ερωτικών υπηρεσιών της από την ίδια.
Εφυγα και εγώ, περιμένοντας πρώτα ν' αποσυμφορηθεί η εξώπορτα από τις στριμωγμένες σάρκες εκείνων (ημεδαπών και αλλοδαπών) που αποχωρούσαν.
Επέστεψα μετά από 3 τέταρτα.
– Πόσα είναι; ρώτησα κατευθείαν τη μεσήλικη υπηρεσία.
– Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ισπανικό, 69, ελεύθερο στοματικό...
– Πόσο είναι, 10; τη διέκοψα.
– 10!
Της έδωσα το χαρτονόμισμα.
– Ευχαριστώ πολύ να περάστε καλά! είπε και μου έδειξε την πόρτα με το νούμερο 1.
Πίσω από την οποία υπήρχε ένα ευρύχωρο, καθαρό και φωτεινό ωραίο δωμάτιο.
Η μεσήλικη φελλάτρια μπαίνοντας με βρήκε όρθιο και ολόγυμνο να παρατηρώ τον χώρο.
– Γεια σου γλυκούλη μου, γεια σου κούκλε μου! είπε και με αγκάλιασε φιλώντας με σταυρωτά στα μάγουλα. Στη συνέχεια γδύθηκε, αποκαλύπτοντας ένα καλοθρεμμένο με πολλές δίπλες κορμί, και περάσαμε στο κρεβάτι.
Γονάτισε δίπλα μου αρχίζοντας με γλωττιμούς στους ώμους μου, που συνέχισαν στις παρυφές των μασχαλών, στις θηλές, στο στέρνο, ακολούθησαν την καμπύλη της κοιλιάς μου, ενώ αλλάζοντας τη θέση του πελώριου σώματός της, αφού τοποθετήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου και αφού πρώτα της είπα να μου περάσει προφυλακτικό, εκτόξευσε τη γλωσσάρα της ξεκινώντας να γλείφει περιπαθώς και με θαυμαστή τεχνική την ψωλή μου. Ο ευκίνητος εκείνος υγρός μυς, πότε πλατύς και μαλακός περιέγλειφε τα πάντα από την κορυφή μέχρι τ' αρχίδια και πότε σουβλερός και σκληρός "αγκάθωνε" τη βάση της βαλάνου και τη σχισμή της ουρήθρας προσφέροντάς μου μεγάλη ηδονή!
Εχοντας δει τον κώλο της γυμνό δεν υπήρχε περίπτωση να επιχειρήσω να τη γαμήσω πισωκολλητά, για δε ιεραποστολικό γαμήσι δεν γινόταν λόγος επίσης, γιατί οι κοιλιές μας θα δυσκόλευαν την ικανοποιητική επαφή, οπότε αποφάσισα να τελειώσω με ασφάλεια στην καταπιώνα της!
Εχοντας το λοιπόν τον πούτσο μου στην στοματική της κοιλότητα εξακολουθούσε να τον περιγλείφει, παλινδρομώντας ταυτόχρονα τις χειλάρες της κατά μήκος του, συχνά φτάνοντάς τον μέχρι τη βάση του φάρυγγά της για να τον εμφανίσει κάθυγρο και να τον εξαφνίσει την επόμενη στιγμή. Ξανά και ξανά, μέχρι που το λευκό, ζεστό, γλοιώδες σπέρμα μου γεμίσει τη θηλή της καπότας!
– Φιλάκια μωρό μου, καλή χρονιά! είπε και με άφησε μόνο με τις σκέψεις μου.
Αυτήν τη γυναίκα εάν τη συνατούσα στον δρόμο ή σε κάποια παρέα δεν υπήρχε περίπτωση να την προσέξω, όχι να τη δω ερωτικά! Χθες όμως, όχι μόνο μου πήρε πίπα, αλλά της έδωσα και χρήματα γι' αυτό!
Μα πόσο πιο κάτω θα πάω ο άνθρωπος;...
Πάντως ήταν ευγενική, με το χαμόγελο, καθαρή, κάτοχος της τέχνης του τσιμπουκιού.
Βέβαια, τα 20 ευρώ που ζητάει στην Αδάνων δεν της τα είχα δώσει και δεν υπήρχε περίπτωση να τα δώσω! Στο 10άρικο όμως και σ' ένα τέτοιο ωραίο περιβάλλον ήταν πειρασμός, όπως και μία ευκαιρία να διαπιστώσω ο ίδιος όλα αυτά που είχα διαβάσει και ακούσει για εκείνη.

Το κοινό "κόκκινο" φωτάκι των 2 οίκων ήταν αναμμένο.
Πρώτα δοκίμασα την αριστερή πόρτα του υπογείου...
– Τί διάολο, πάλι κλειστό είναι αυτό; μονολόγησα.
Η δεξιά όμως του ισογείου ήταν ανοιχτή! Εσπρωξα και μπήκα.
Το σαλόνι άδειο, η τσατσά όμως σ' ετοιμότητα!
– Γεια σας!
– Καλησπέρα!
– Το κουκλάκι μου˙ σούπερ σέξι, 10 ευρώ! Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, πλαγιαστό, ισπανικό, 69, γλειψιματάκια, ελεύθερα πιασίματα!
» Ελα Ιν(κ)α!
– Πώς την είπατε;
– Ινα˙ είναι Μολδαβέζα, 15 μέρες στην Ελλάδα! Είναι καινούριο μωρό, σέξι, αισθησιακό!
Στο κέλευσμα της υπηρεσίας υπάκουσε μία σιγανομίλητη:
– Γεια σου,
όμορφη –στο ημίφως– μελαχρινή, με το ίσιο καστανό μαλλί της ν' αγγίζει τους ώμους, αδύνατη, φορώντας ένα μακρυμάνικο μαύρο κορμάκι που έκρυβε το μικρό της στήθος, αλλά άφηνε σε κοινή θέα ένα συμπαθητικό αλλά χαλαρό κωλαράκι και τα λεπτά της πόδια.
– Θα περάσετε υπέροχα, είναι πολύ καλή στο δωμάτιο!
– Καλώς, θα δω, ευχαριστώ πολύ!
Επέστρεψα στο τέλος της τσάρκας.
– Καθίστε! άκουσα τη φωνή της υπηρεσίας απ' το κουζινάκι.
Πλησίασα και παραμερίζοντας το υφασμάτινο παραβάν της γνωστοποίησα την πρόθεσή μου να περάσω, δίνοντάς της και το αντίστοιχο αντίτιμο.
Μ' έστειλε «ευθεία κάτω!», σ' ένα ευρύχωρο δωμάτιο που το ζέσταινε μία σόμπα αλογόνου και τ' οποίο είχε μία πόρτα, που για να την κλείσω χρειάστηκε να της σφηνώσω ένα διπλωμένο χαρτί.
Περίμενα 15 λεπτά.
Η Ινα μπήκε κρατώντας το εν λόγω χαρτί. Χαμογελώντας της εξήγησα γιατί έκανα την πατέντα.
Ανέκφραστη και χωρίς να πει κάτι, γδύθηκε (το στήθος της ήταν μικρό και κάπως κρεμασμένο, ενώ είχε και κοιλίτσα) ετοίμασε το προφυλακτικό, στάθηκε όρθια στο πλάι του μονού κρεβατιού (όπου εγώ βρισκόμουν ξαπλωμένος) έσκυψε (αγνοώντας ότι της είχα κάνει χώρο) και κρατώντας με το ένα χέρι την καπότα, με το άλλο (για την ακρίβεια με τον αντίχειρα τον δείκτη και τον μέσο) προσπάθησε να μου κάνει μαλακία.
– Ελα, ξάπλωσε και 'σύ! της είπα απαλά.
Καμία αντίδραση.
– Ινα, καταλαβαίνεις ελληνικά;
Τα ίδια.
– Βορμπέστι ρομανέστε, νου; (Μιλάς ρουμάνικα, έτσι;)
Με κοίταξε φευγαλέα και συνέχισε την προσπάθεια που είχε ξεκινήσει με το πουλί μου.
– Ντοάμνα μι α σπους κα ιέστι ντιν Μολντόβα, ακόλο ιέου στίου κα βορμπίτσι ρομανέστε, νου ιέστε ασά; (Η κυρία μου είπε ότι είσαι από τη Μολδαβία, εκεί εγώ ξέρω πως μιλάτε ρουμάνικα, δεν είναι έτσι;)
Τότε, σταματώντας την προσπάθεια, όρθωσε το κορμί της και χωρίς να με κοιτάζει έδειξε τη δισαρέσκειά της.
Σε κείνο το σημείο σηκώθηκα, έβαλα το βρακί μου, φώναξα την υπηρεσία, της εξήγησα και της έκανα γνωστό ότι δεν θα συνεχίζα.
– Ωραία κύριε, εντάξει!
Βγαίνοντας με περίμενε στην πόρτα με το 10άευρο στο χέρι.
Ο λαός λέει ότι "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται" ή για να το πω διαφορετικά: Η κατάληξη μιας υπόθεσης από την αρχή φαίνεται, και το δικό μας ξεκίνημα κάθε άλλο παρά ευοίωνο ήταν. Δεν υποστηρίζω πως η κοπέλα δεν είναι σε θέση ν' αφήσει ικανοποιημένους εκείνους που θα την επισκεφτούν, άλλωστε ο φίλος rigormortis δεν πέρασε άσχημα μαζί της λίγες μέρες πριν και κατάφερε « ν' αποβάλλει...λίγο σπέρμα», αλλά όταν τα προμηνύματα φόλας είναι εμφανή και το ένστικτο ουρλιάζει, μόνο κέρδος θα έχουμε εάν δεν τ' αγνοήσουμε.

Οι γειτονιές της ανοχής, τα μπουρδέλα –το ένα δίπλα στ' άλλο– τα γεμάτα πέλματα πεζοδρόμια, η κίνηση, ακόμα και τώρα, έπειτα από 2 χρόνια αδιάλειπτης επαφής, συνεχίζουν να μου προκαλούν τέτοια εντύπωση, ώστε πολλές φορές να νιώθω σα στραβόγιαννος ανάμεσα σε υποναυαρχαίους και αρχικελευστές.
Στη μπασιά του ημιυπόγειου αυτού οίκου στεκόταν όρθια η υπηρεσία.
– Γεια σας! χαιρέτησε με το που πέρασα στο σαλόνι.
– Χαίρετε!
– Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα. 10 ευρώ είναι, θα περάσετε ωραία! Πολύ καλή κοπέλα περιποιητική!
– Ποια είναι;
– Η Ντενίσα! Την ξέρετε;
Κούνησα αρνητικά το κεφάλι.
Γύρω μου πρόσωπα χωρίς έκφραση περίμεναν υπομονετικά. Ενας βόμβος μ' έκανε να κοιτάξω προς το ταβάνι.
– Τίποτα, αυτό κάνει θόρυβο! μου εξήγησε δείχνοντας η τσατσά.
– Η σφαίρα με τα καθρεφτάκια ε; είπα χαμογελώντας.
– Χα χα χα...ναι αυτή, και χρόνια πολλά!
– Επίσης!
Για κάποια δευτερόλεπτα το μόνο που ακουγόταν ήταν ο υπόκωφος και συνεχής ήχος της περιστρεφόμενης σφαίρας πάνω απ' τα κεφάλια μας.
– Θα πάτε πουθενά τις γιορτές; με ρώτησε ξαφνικά η υπηρεσία.
– Μπα.
– Πού να πάμε; Ετσι που μας κάνανε, έτσι που μας καταντήσανε, δεν είναι να πηγαίνουμε πουθενά!
– Και που 'σαι ακόμα! συμπλήρωσα με νόημα.
Ακολούθησαν σχόλια για τις απολύσεις (και τί θα κάνει ο κόσμος, θα πεινάσει;), τις χαμηλές μηνιαίες απολαβές (τους μισθούς των βουλευτών όμως δεν τους μείωσαν!), για τον Λιάπη (μια χαρά είναι ο Λιάπης, μέχρι και διακοπές πήγε!) και τον Τομπούλογλου, όπου όπως εύστοχα παρατήρησε κάποιος δίπλα μου: – Καλά, αυτός πήρε "Το μπούλο..." όπως λέει και τ' όνομά του, και ξεφτιλίστηκε για 25.000 ευρώ!
Ξαφνικά το υφασμάτινο παραβάν παραμέρισε βίαια και η Ντενίσα περπάτησε μπροστά μας!
Ορθόκορμη και αψηλή πάνω στις χοντρές σόλες και στα μακριά τακούνια της, με το σκούρο μαλλί της πιασμένο πίσω, το φιλήδονο πρόσωπό της να γλυκαίνει απ' το χαμόγελο, ένα ζευγάρι μεσαία στήθη να τρικυμίζουν μαζί με τα καλοσχηματισμένα καπούλια της.
Τις επόμενες στιγμές εκείνη εξαφανιζόταν πίσω από την κουρτίνα, ο κόσμος συνωστίζονταν στην έξοδο, η υπηρεσία ζητούσε γεμάτη αγωνία να μάθει γιατί έφευγαν και εγώ παραμένοντας καθισμένος στη θέση μου ξεχώριζα ένα χαρτονόμισμα.
Το δωμάτιο δίπλα στον χώρο αναμονής-παρουσίασης ήταν άθλιο και βρωμερό, με μία επίτοιχη CRT τηλεόραση να δείχνει ασπρόμαυρο βουβό πορνό.
Μετά από λίγο η Ντενίσα μπήκε μ' ένα εύχαρι ύφος φορώντας τα εσώρουχά της και κρατώντας τη λιπαντική γέλη και ένα προφυλακτικό.
Η κοντινή επαφή μού έδωσε τη δυνατότητα να παρατηρήσω κάποια ελλείμματα στο πλάι της οδοντοστοιχίας της και ένα κενό που χώριζε το δεξί της φρύδι στα δύο.
Προκαταρκτικά, πλην χαδιών και τρίψιμο του σώματός της στο δικό μου, δεν έκανε, αν και πιστεύω πως εάν της έλεγα δεν θα μου αρνιόταν κάποια φιλάκια και λίγο γλειψιματάκι.
Από μένα πάντως δέχτηκε γλείψιμο, φιλιά και χουφτώματα. Κάποια στιγμή μάλιστα έβγαλε το στηθόδεσμο και της ρούφηξα τα χαλαρά μαστάρια της με τις ευμεγέθεις θηλές τους.
Το λεπτό ελαστικό ξετυλίχτηκε με το στόμα της κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου και η πίπα που ακολούθησε ήταν αργή, υγρή (χωρίς φτυσίματα), βαθιά.
– Πώς με θέλεις;
Στη στάση της γελαδάρισσας (χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή) τη γάμησα με μένος και στο πισωκολλητό γονατιστό με πάθος, ενώ προς το τέλος με λίγο άγχος, έτσι ώστε να προλάβω να χύσω, μιας και απ' έξω (προτού συμπληρωθεί το 10άλεπτο) άκουσα το σύνθημα: – Ελα μωρό μου!
Πριν φύγει, το "μωρό της" μου αποκάλυψε ότι είχε γεννηθεί στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου πριν από 33 χρόνια.
Λοιπόν, μέσα σ' έναν υποβαθμιζμένο χώρο, 84 ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου, έλαβα τυπικές ερωτικές υπηρεσίες διάρκειας 8 περίπου λεπτών, από μία νέα, ευχάριστη και σχετικά εμφανίσιμη γυναίκα.

Προχθές, μία ώρα και ένα τέταρτο μετά το μεσημέρι, έσπρωχνα τη βαριά πόρτα ασφαλείας του πορνείου με τον αριθμό 113 περνώντας στο σαλόνι και από 'κει στον οριοθετημένο χώρο των επισκεπτών.
Καθώς καθόμουν στον καναπέ, η μεσήλικη ξανθιά ευτραφής υπηρεσία που παρακολουθούσε πίσω από το άνοιγμα της διαχωριστικής κουρτίνας, τραβιόταν στα ενδότερα μουρμουρίζοντας.
Για τα επόμενα δευτερόλεπτα το βαρύ υφασμάτινο παραβάν παρέμενε ακίνητο.
Ομως ξαφνικά αναδεύτηκε και από το άνοιγμα πέρασε πρώτη η εν λόγω τσατσά μ' ένα ύφος απρόσιτο.
– Αυτή είναι! "γαύγισε" χωρίς να με κοιτάξει.
Πίσω της ακολουθούσε η σιτεμένη ρωσίδα Νίκη, που εμφανίζεται και στο 16 της Διδύμου, με ίσιο ξανθό καρέ μαλλί, τη χωρίστρα στην άκρη, χαμόγελο που υποσχόταν εκείνο που θα γευόμουν εάν έδινα το αντίστοιχο αντίτιμο, μεσαίου μεγέθους βυζιά, ψιλοκαλοδεμένο σώμα με την κοιλίτσα να διακρίνεται πίσω απ' το ολόσωμο σέξι μαύρο εσώρουχο, πόδια ντυμένα με αψηλές μαύρες γυναικείες κάλτσες, ψιλοτάκουνα που ακούγονταν στο ξύλινο πάτωμα.
– Γεια σου μωρό μου; είπε και χαμογέλασε πλατιά.
– Κάνει ωραία περιποίηση με 20 ευρώ: Τσιμπούκι, πισωκολλητό, ισπανικό, 69, ελεύθερα πιασίματα, όλες τις στάσεις. Εχει ελεύθερα δωμάτια, ελάτε!
– Θα περάσω!
Μ' ένα χαμόγελο να διαγράφεται στο πρόσωπό της για πρώτη φορά από τη στιγμή που μπήκα, η υπηρεσία μού έδειξε την κουρτίνα λέγοντας:
– Πάμε, πάμε καρδούλα μου!
Με οδήγησε σ' ένα ικανοποιητικό δωμάτιο, όπου ένα τοιχαλάκι, γύρω στο 1 μέτρο ύψος, χώριζε την "περιοχή της υγιεινής" από τον υπόλοιπο χώρο.
Η Νίκη ακολούθησε μετά από λίγα λεπτά.
Χαμηλών τόνων αλλά επικοινωνιακή μου ευχήθηκε χρόνια πολλά, ενδιαφέρθηκε να μάθει εάν ήμουν καλά, ρώτησε τ' όνομά μου και γενικά προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον χρόνο του γδυσίματός της κάνοντας έναν "πρόλογο" τρόπον τινά πριν από το "κύριο θέμα".
Στη συνέχεια γονάτισε πλάι μου και έπειτα από ολιγοδευτερόλεπτα γλειψιματάκια-φιλάκια σε θηλές, στήθος, λαιμό, λοβούς των αυτιών, πήρε θέση ανάμεσα στους μηρούς μου και άρχισε να περιφέρει τα μαλακά βυζιά της από το καυλί στο πρόσωπό μου και πίσω, πραγματοποιώντας ενδιάμεσα σύντομους "ισπανικούς" αυνανισμούς.
Την επιδερμίδα της την αισθάνθηκα απαλή και ευχάριστη στην αφή, το κρέας της όμως ήταν χαλαρό, ενώ στη μουνοχαραμάδα ένιωσα τη λιπανική γέλη να κολλάει στ' ακροδάχτυλά μου αν και είχε ανακοινωθεί στο πρόγραμμά "στάση 69"...
Το τσιμπούκι έγινε με προφύλαξη και δεν ήταν ούτε βαθύ ούτε ρηχό, ούτε πολύ υγρό ούτε στεγνό, ούτε βιαστικό αλλά ούτε και αργο-αισθησιακό˙ ήταν αυτό που λέμε...αδιάφορο.
Από μόνη της με καβάλησε και άρχισε να παλινδρομεί το μουνέλο της κατά μήκος της ψωλής μου σε αρκετά γρήγορο ρυθμό.
– Νίκη, πιο σιγά βρε, θα κουραστείς!
Απλά χαμογέλασε περισσότερο συνεχίζοντας απτόητη.
Δεν άργησα να τη μαγκώσω απ' τα καπούλια για να επιβάλλω το δικό μου πιο αργό-αισθησιακό τέμπο, νιώθοντας με αυτόν τον τρόπο καλύτερα την πρόστριψη και συνεπώς αιματώνοντας αποτελεσματικότερα το πουλί μου.
Της έδωσα το ψωλόχυμα έχοντας την πούτσα μου μπηγμένη βαθιά μέσα στη μουνοτρυπίδα της στη στάση του πισωκολλητού γονατιστού!
– Να περάσεις καλά μωρό μου! ευχήθηκε πριν φύγει.
Δυο-τρία λεπτά αργότερα η υπηρεσία χτυπούσε την πόρτα. Μπαίνοντας με βρήκε ντυμένο να πλένω τα χέρια μου.
– Πρέπει συμμαζέψω εδώ! είπε με αυστηρό ύφος.
Βγαίνοντας είδα τη Νάντια, την έτερη εταίρα της βάρδιας, ενώ στο σαλόνι περίμενε ανέκφραστος ένας κύριος.
Συνοψίζοντας: Η Νίκη, που την παράστεκε η γνωστή αντιπαθητική κακομούτσουνη υπηρεσία, ήταν μία ευγενική, χαμογελαστή, μέτρια εμφανισιακά πόρνη, που μου πρόσφερε όχι ιδιαίτερης ποιότητας ερωτικές υπηρεσίες, μέσα σ' ένα ήσυχο και καθαρό περιβάλλον.

Στον πρόσφατα ανακαινισμένο αυτόν οίκο ανοχής της απωλείας, κάθε σκαλοπάτι της σκάλας που οδηγούσε στον όροφο, φωτιζόταν από ερυθρές λάμπες νέον.
Φτάνοντας στην κορυφή, αντίκρυσα έναν μεσήλικα υπηρέτη με μακριά μαύρα μαλλιά.
– Καλημέρα, να περιμένουμε μερικά λεπτάκια, αν δεν σας πειράζει, γιατί είναι στο δωμάτιο!
– Η Νάντια είναι;
– Η Νάντια είναι! Θέλετε να περάσετε; Περάστε!
– Θα δω...Το πρόγραμμά της δεν θυμάμαι!
– Καθίστε τότε.
Βολεύτηκα σε μία πολυθρόνα του μικρού άδειου από κόσμο σαλονιού.
Τα μάτια μου έκαναν τον γύρω του χώρου: Δύο θύρες αντικριστά, η μία κλειστή, μ' έναν γιορτινό φιόγκο να τη στολίζει και η άλλη ανοιχτή, αφήνοντας να φαίνεται το διακριτικά κόκκινο φωτισμένο εσωτερικό, το χριστουγεννιάτικο δενδράκι δίπλα μου, κάποιες φωτεινές κηλίδες που περιδιάβαιναν τους τοίχους και...αυτά!
Ξαφνικά η πόρτα μισάνοιξε και ένα καστανόξανθο γυναικείο κεφάλι πρόβαλε. Μάτια έντονα βαμμένα κοίταξαν προς το μέρος μου και από το στόμα ανάβλυσε ένα χαμόγελο που ξεχύθηκε στις εύχυμες παρειές, στο σαγόνι, στους κροτάφους, στα βλέφαρα.
Ακολούθησαν ένα πλούσιο κρεμασμένο στήθος, τα παχουλά βραχιόνια, η προπετής κοιλίτσα που αχνοφαινόταν κάτω από το μεσοφόρι, ένας διπλόφαρδος κώλος, οι κρεατωμένοι μηροί στολισμένοι με ψηλές γυναικείες κάλτσες και τα χοντρά σφυρά που κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα.
– Γεια σου, καλά είσαι; Ελα να περάσεις όμορφα. Ωραία περιποίηση κάνω, θα περάσουμε τέλεια!
Μιλούσε γρήγορα και έντονα.
– Τί πρόγραμμα έχεις;
– Ολα εκτός κώλο!
– Ολα εκτός κώλο ε;
– Μμμ, πάμε, θα περάσεις ωραία μην το σκέφτεσαι...Εχει και μπανάκι μέσα!
Τώρα μιλούσε αργά και γλυκά, χαϊδεύοντας με τ' ακροδάχτυλα το πρόσωπό μου.
Της έδωσα ένα 20άρι και αφού περίμενα να καθαρίσει ο τσάτσος, πέρασα στο μικρό δωμάτιο, με τον διακριτικό μπλε φωτισμό νέον, το οποίο διέθετε και λειτουργικό περίκλειστο χώρο για ντουζ.
Μετά από λίγα λεπτά εισήλθε πρόσχαρη. Ανοιξε τη συσκευασία του προφυλακτικού αφήνοντάς το πάνω στο κομοδίνο, έβγαλε το μεσοφόρι της μένοντας ξεβράκωτη –δηλαδή μονάχα με το βρακί της– ευγενικά ρώτησε τ' όνομα και την καταγωγή μου –αποκαλύπτοντάς μου ότι εκείνη ήταν Κρητικιά– και γονάτισε στο κρεβάτι πλάι μου αρχίζοντας να με χαϊδεύει με τα δυο της χέρια, τρίβοντας την ψωλή και μαλάζοντας τ' αρχίδια μου.
– Αχ, ναι έτσι, μπράβο, μ' αρέσουν τα προκαταρκτικά! ψιθύρισα.
– Ναι ναι ναι, μην ανησυχείς, ξέρω ξέρω, ξάπλωσε εσύ χαλάρωσε!
Σκύβοντας "πέρασε ένα χέρι" με τη γλώσσα τις θηλές μου, φέρνοντας ακολούθως τις βυζάρες στη μούρη μου, τις οποίες άρχισα να ψευδοθηλάζω με λαιμαργία, όπως ένα πειναλέο βρέφος θηλάζει τα γεμάτα γάλα μαστάρια της μάνας του.
– Ωραία ε, δεν είναι τέλεια; ρώτησε κάποια στιγμή, ενώ χαϊδεύοντας τους μηρούς μου διαπίστωνε: – Γυμνασμένο σε βλέπω! για να της απαντήσω με τη σειρά μου: – Οχι και τόσο.
Ακολούθησαν ηδυπαθείς γλωττισμοί και καλυμμένη ικανοποιητική σύντομη πίπα, για να ξεκινήσει το γαμήσι μ' εκείνη από πάνω, έχοντας σκεπάσει το πρόσωπό μου με τα βυζιά της, και μένα από κάτω να μπαινοβγαίνω με μανία κρατώντας ανοιχτά τα κωλομέρια της.
Εχυσα στο πισωκολλητό γονατιστό έπειτα από επανειλημμένες παλινδρομίσεις, συνοδευόμενες από δικά μου διάπυρα βογγητά και κίβδηλα δικά της.
Εφυγα αφού έκανα ένα ζεστό ντουζ.
Συγκεφαλαιώνοντας: Μέσα σ' έναν επιμελημένο χώρο, συνάντησα μία σχετικά ώριμη, μέτριας εμφάνισης, ευγενική ελληνίδα πόρνη, η οποία μου πρόσφερε ικανοποιητικές ερωτικές υπηρεσίες, χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη, ενίοτε με κάποια υπερβολικά φιλόφρονη συμπεριφορά, που όμως δεν μ' ενόχλησε.

Σε λίγο θα έφτανα στον προορισμό μου˙ στο ένα απ' τα δύο μπουρδέλα της οδού Αχαρνών.
Περπατούσα κατά μήκος της ομώνυμης οδού και προσπερνούσα άντρες, γυναίκες, παιδιά. Αγνωστος μεταξύ αγνώστων˙ ανάμεσα σε Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Ελληνες, Κινέζους.
Ενας κόσμος πολύφωνος.
Στο κεφαλόσκαλο πάτησα το κουδούνι και τέντωσα το κορμί μου παίρνοντας μία βαθιά ανάσα, λες και έτσι θα έδιωχνα την κούραση από το περπάτημα της ημέρας.
Η εξώπορτα άνοιξε τρίζοντας και ένα γυναικείο κεφάλι πρόβαλε από πίσω.
– Χαίρετε! είπα στην υπηρεσία και πέρασα στο σαλόνι γεμίζοντας τα μάτια μου σκοτάδι.
– Γεια σας! Σήμερα είναι Βικτώρια, έχει κανονικό πρόγραμμα˙ κάνει: Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ισπανικό, αυταρχικό και όλο πρόγραμμα είναι 20 ευρώ.
Πριν αποτελειώσει την παρουσίαση των ερωτικών υπηρεσιών της κοπέλας, η Βικτώρια πλησίαζε ορθόκορμη.
– Γεια σου μωρό μου, τί κάνεις;
Επρόκειτο για μία σιτεμένη αλλοδαπή γυναίκα, με μάλλον ξανθωπό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο με λεπτά χείλη, μεσαίο στήθος, αψηλό γεροδεμένο αθλητικό σώμα.
Εκανε μία στάση μπροστά μου και αποχώρησε την επόμενη στιγμή.
– Στο δωμάτιο πολύ καλή, σούπερ καλή, να περάσεις πολύ ωραία! συνέχιζε η τσατσά την προσπάθεια με τετριμμένα επιχειρήματα, που αμφιβάλλω εάν τελικά πείθουν κανένα.
– Οκέι, θα περάσω!
Εκτος ίσως από κάποιους...
– Λοιπόν πού περνάω; ρώτησα καθώς της έδινα τα χρήματα.
– Εδώ έχουμε πιο ζεστά τα δωμάτια, είπε οδηγώντας με σε μία διπλανή κάμαρη με βαριές κουρτίνες, κρεβάτι με ουρανό και ένα "φλύαρο" ηχείο βιδωμένο στον τοίχο.
Η Βικτώρια δεν άργησε καθόλου. Μπαίνοντας, απαλλάχτηκε απ' τα εσώρουχά της, άφησε κρέμα και προφυλακτικό στο κομοδίνο, ενώ λέγοντάς μου: – Μωρό μου εσύ! με τη βαριά ρωσική προφορά της, με καπάκωσε, αρχίζοντας περιπαθή φιλιά-γλειψίματα σε θηλές, λαιμό, λοβούς των αυτιών, που συνεχίστηκαν με ηδυπαθείς γλωττισμούς!
Την επόμενη στιγμή βρισκόταν στη γεννητική περιοχή μου, γλείφοντας-καταπίνοντας τον γυμνό καυλό καθώς και τον κορμό της ψωλής μου, των όρχεων συμπεριλαμβανομένων!
Η επίθεσή της ήταν πραγματικά εντυπωσιακή!
Κάποια στιγμή από γλειφόμενος προσπάθησα και εγώ να γίνω κομματάκι γλείφων, οπότε η αεικίνητη και φιλήδονη γλώσσα μου άρχισε να γεύεται βυζιά, λαιμό, αυτιά, σώμα και μέχρι εκεί! Γλειφομούνι δεν κάνω ποτέ!
"Ντυμένος", τη γάμευσα πρώτα ιεραποστολικά˙ μ' έγκαυλο πάθος και πολλά γλωσσόφιλα και μετά πισωκολλητά γονατιστά˙ με γοργές γαμικές ωθήσεις, στεναγμούς και λαγνικές αναφωνήσεις.
Εχυσα στο πισωκολλητό γονατιστό μ' ένα αίσθημα πληρότητας, όπως έπειτα από κάθε καλή ανάβλυση ψωλοχύματος.
Το λοιπόν, για να συνοψίζω˙ ενώ στον χώρο αναμονής-παρουσίασης μου ανακοινώθηκε απλό πρόγραμμα, η μεγαλοκοπέλα με δική της πρωτοβουλία προχώρησε σε ασελγείς ασπασμούς με τη γλώσσα, ακάλυπτη ρουφοκαυλέτα και αρχιδορουφογλείψιμο.
Κατά τ' άλλα, η Βικτωρία επέδειξε τον επαγγελματισμό και το πάθος που συνήθως επιδεικνύουν οι μιλφς για να καλύψουν τις όποιες εμφανισιακές αδυναμίες τους.
Τέλος, το δωμάτιο ήταν καλό, μ' εξαίρεση τη δυνατή μουσική που ακουγόταν συνέχεια.

Εχοντας αφήσει πίσω μου τα τελευταία μπουρδέλα της Φυλής, κάλυπτα πεζοπορώντας την απόσταση που με χώριζε από τον ακριτικό οίκο με το νούμερο 200.
Από μακριά διέκρινα τα χαρακτηριστικά σκέπαστρα με το φωτάκι αναμμένο. Πλησιάζοντας περισσότερο φάνηκαν και οι ροζ τοίχοι, ενώ έξω από τη μισάνοιχτη εξώπορτα, δίπλα στα σκαλάκια, παρατήρησα το ποδόμακτρο˙ ένα αντικείμενο ξεχασμένο από άλλες εποχές˙ τότε που δεν υπήρχαν πεζοδρόμια και ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι.
Περνώντας στον προθάλαμο, έφτασα στην εσωτερική εξώπορτα για να πατήσω το κουδούνι. Ακούστηκε ο χαρακτηριτικός βόμβος απασφάλισης της κλειδαριάς, ακολούθησε ένα σπρώξιμο της θύρας και εισήλθα στο ευρύχωρο σκοτεινό σαλόνι με τις πολλές καρέκλες. Απομεινάρια παλαιότερων εποχών, τότε που οι επισκέπτες του μπουρδέλου θα ήταν περισσότεροι.
Η μεσήλικη κοντοφάρδουλη υπηρεσία εμφανίστηκε χαμογελαστή και αμέσως αφού με καλημέρισε συνέχισε:
– Ολα καλά;
– Ολα καλά!
– Κάνει κρύο έξω;
– Οχι τόσο πολύ.
– Λοιπόν, να έρθει το κορίτσι μου τώρα να το δεις˙ κάνει: τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, 69, ελεύθερα πιασίματα και όλες τις στάσεις!
– Ολες τις στάσεις. Επανέλαβα, γιατί μιλούσε πολύ σιγά, σχεδόν ψιθυριστά!
– Ναι, όχι όμως κώλο! διευκρίνισε με τρόμο!
– Μάλιστα.
– Ελα Αντζελάκο! φώναξε με τη βραχνή φωνή της, για να συνεχίσει πληροφορώντας με ότι η κοπέλα ήταν περιποιητική, δεν βιαζόταν, θα ήταν αστέρι μέσα και η ίδια ήθελε να περάσω καλά για να γίνω πελάτης...Τα κλασικά!
– Γειά σου!
Μπροστά μου παρουσιάστηκε μία νεαρή ξανθή γόησσα˙ με κόμη μέχρι την πλάτη, χαμογελαστό καλογραμμένο πρόσωπο, ένα ζεύγος στητά βυζέττα, λυγερόκορμη, αψηλή, με σφριγηλά στρογγυλά μικρά κωλομέρια, αρμονικά προέχοντα υπό το μικροσκοπικό τάνγκα σλιπάκι της και ατελείωτες χυτές ποδάρες!
Προς στιγμήν έμεινα κεχηνώς! Αλλά συνήλθα γρήγορα βγάζοντας το πορτοφολάκι μου για να πληρώσω τα λύτρα. Ενα 20άρικο.
Λίγο αργότερα η Αντζελίνα άφηνε στο κομοδίνο του ευρύχωρου δωματίου, 2 προφυλακτικά και τη λιπαντική γέλη της.
Από τις πρώτες κουβέντες κατάλαβα ότι δεν τα κατάφερνε με τα Ελληνικά. Αρτι αφιχθείσα από Τσεχία μεριά όπως μου είπε.
– Ντου γιου σπηκ Ινγκλις; Με ρώτησε.
– Γιες άι σπηκ! απάντησα γρήγορα, για να μ' επιπλήξω νοερά λίγο αργότερα: «"Γιες άι ντου" ζώον!» όταν το συνειδητοποίησα.
Τέτοιο μανάρι δεν το αφήνεις χωρίς αγκαλιά!
Αρχισα το λοιπόν με σφιχταγκάλιασμα (έλα στον θείο πουλάκι μου, έλα!) χαϊδέματα στο κορμάκι της (Αχ, τι απαλή που είσαι!) χουφτώματα στο κωλαράκι της (και τι ελαστική!) επιφανειακό δαχτύλιασμα στο στεγνό μουνάκι της (Μμμ, μιας και προσφέρεις 69 δεν έβαλες κρεμούλα, μπράβο!) ρούφηγμα των μαστιδίων και των μικρών θηλών της (γευστικότατη!).
Ενώ κι εκείνη παλινδρομούσε τη χούφτα της κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου, έλειχε (που γράφει και ο Προφεσσορίξ) τα πλαϊνά του λαιμού μου, αλλά και τους λοβούς των αυτιών μου, ενώ μου έσκασε και κάνα δυο φιλάκια στο μέτωπο και στις φρεσκοξυρισμένες μαγούλες μου.
Ενα κοκκινωπό προφυλακτικό ξετυλίχθηκε κατά μήκος του πέους μου και ο ψευδοθηλασμός του ξεκίνησε υγρός, βαθύς, αργός, χωρίς όμως ο βλεννογόνος του στόματός της να έρθει σ' επαφή με κάτι άλλο εκτός από το ελαστικό.
Τη γάμευση προτίμησα να την ξεκινήσω ιεραποστολικά.
Με λαγνική επιθυμία και έγκαυλη βουλιμία, βύθισα το λαστιχοντυμένο καυλί μου στη λιπασμένη (πλέον) μουνοτρυπίδα της.
Ακολούθησαν γαμικές ωθήσεις για ικανό χρονικό διάστημα, συνοδευόμενες από δικά μου υπόκοφα βογγητά, ενώ ένιωσα και τις πρώτες σταγόνες ιδρώτα να κάνουν την εμφάνισή τους στη μούρη μου˙ για να στάξουν στη συνέχεια, κάποιες απ' αυτές, στο πρόσωπό της, το οποίο στιγμιαία πήρε μία έκφραση αποστροφής και αηδίας!
Αμέσως την απεγκλώβισα και της έκανα νόημα να γυρίσει στα τέσσερα!
Γονατίζοντας πίσω της θαύμασα το γυμνό, πεταχτό, λευκό κωλαράκι της. Τη γράπωσα απ' τη μέση και άρχισα να μπαινοβγαίνω στο μουνέλο της. Στην αρχή αργά, μα όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα όλο και πιο γρήγορα, ξανά και ξανά, ακούγοντας τους αρχιδοπαφλασμούς, το τρίξιμο της κλίνης και την ταχυκαρδία μου.
Εχυσα καυλοστενάζοντας, ενώ την επόμενη στιγμή ξάπλωνα ανάσκελα αναπνέοντας βαριά.
Καθώς ετοιμαζόταν παρατήρησα ότι με κοίταζε με συμπάθεια.
Η χθεσινή συνεύρεση έλαβε χώρα μεταξύ ενός μεσήλικα και μιας όμορφης καλοσχηματισμένης νέας κοπέλας, η οποία μιλούσε λίγα Ελληνικά, περισσότερα Αγγλικά, ενώ κατά τη διάρκεια των ερωτοπραξιών δεν έπαιρνε πολλές πρωτοβουλίες, αφήνοντάς τον να κάνει την περισσότερη δουλειά.
Από την άλλη ήταν προσηνής, μ' αίσθημα επαγγελματισμού και διάθεση να τον αφήσει να τη "γευτεί".
Καθώς έφευγε, η υπηρεσία του φώναξε από το κουζινάκι «Ευχαριστούμε!», ενώ εκείνος σκεφτόταν πως άλλη μία διαδικασία πάνω στο Do ut des είχε λάβει τέλος.

Περπατώντας κατά μήκος της μακρόστενης αυλής έστριψα αριστερά και σπρώχνοντας την ταλαιπωρημένη εξώθυρα πέρασα στο σκοτεινό σαλόνι.
Εκεί όρθια στεκόταν η Εύα.
– Γεια σου μωρό, πώς πας; με χαιρέτησε με την κάπως βαριά-μάγκικη φωνή της.
Την Εύα την έβλεπα πέρυσι στο Αδάνων 2, έχοντας μάλιστα περάσει μια φορα μαζί της, ενώ εδώ και αρκετούς μήνες τη συναντούσα στον όροφο της οδού Κολωνού 47 .
Επρόκειτο για μία Ρωσίδα μετρίου αναστήματος, που πρέπει να βρίσκεται στο τέλος της τέταρτης με αρχές της πέμπτης δεκαετίας της ζωής της, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, μεγάλα μάτια, καλογραμμένο πρόσωπο στο ημίφως, μεσαίο ελαφρώς πτωτικό στήθος που το συγκρατούσε ένα σουτιέν, λεπτό γεροδεμένο κορμό που κατέληγε σε μία στενή μέση, από την οποία ξεχύνονταν άφθονα τα καπούλια και τα καλοσχηματισμένα πόδια της, στολισμένα με ψηλές γυναικείες κάλτσες, που κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα.
– Θέλεις να περάσεις; 10 ευρώ είναι καρδιά μου, δεν βιάζομαι και κάνω ωραίο πρόγραμμα: Τσιμπουκάκι, μουνάκι,ελεύθερα πιασίματα...
Αμφιταλαντεύτηκα για λίγα δευτερόλεπτα δίνοντάς της το δικαίωμα να ελπίζει.
– Ελα, πέρνα!
Τελικά έβγαλα από το πορτοφολάκι μου ένα 10άευρω και της το έδωσα ρωτώντας ταυτόχρονα:
– Εκτός από αυτά τα 2 εδώ μπροστά, έχετε και ένα δωμάτιο μέσα;
– Α; έκανε με απορία.
Επανέλαβα την ερώτηση.
– Μέσα μέσα; ρώτησε.
Απάντησα καταφατικά.
– Μέσα μέσα έχουμε! Ελα να σε βάλω άμα θέλεις εκεί.
Είχα διαβάσει για το συγκεκριμένο "μυστικό δωμάτιο" που βρίσκεται πίσω από το υφασμάτινο παραβάν και για τα ερωτικά βογγητά που βγαίνουν από 'κεί, κατά τη διάρκεια των συνευρέσεων, δίνοντας ενίοτε την εντύπωση, σε κάποιον που κάθεται στο σαλόνι, ότι προέρχονται από το κουζινάκι!
Ηταν ένας μικρός περίκλειστος χώρος μέσα στην κουζίνα, με κουρτίνα αντί για πόρτα, αλλά δυστυχώς δεν με βόλευε˙ γιατί ο τοίχος δεν τελείωνε στο ταβάνι, όπως θα έπρεπε, αλλά ένα μέτρο παρακάτω.
Μιας και ήμουν μόνος είδα και το "δωμάτιο με τους καθρέφτες" που είναι το μεγαλύτερο. Θα διάλεγα εκείνο, όμως η εσωτερική πόρτα που επικοινωνεί με το κουζινάκι καλυπτόταν με υφασμάτινο παραβάν, άρα δεν με διευκόλυνε ούτε εκείνο!
Το τρίτο στη σειρά δωμάτιο, που τελικά διάλεξα, ήταν μικρό και άθλιο, μ' έναν εκνευριστικό βόμβο από τη λάμπα της οροφής. Ομως ήταν χωρίς ιδιαίτερα ανοίγματα, οπότε με βόλευε!
Η βηματίζουσα επιθυμία δεν άργησε να σπρώξει την πόρτα και να εμφανιστεί μπροστά μου γυμνόστηθη, κρατώντας ένα συσκευασμένο προφυλακτικό.
Δεν έδειξε να με θυμάται.
Εγώ όμως θυμόμουν ότι δεχόταν και πρόσφερε φιλιά (εκτός στόματος) και γλειψίματα, οπότε ολόγυμνος εφόρμησα στα φυσικά μαλακά στήθη της, θωπεύοντας παράλληλα τ' αφράτα, λιμπιστά ημισφαίρια του κώλου της.
Εκείνη αρπάζοντας την ημικαυλωμένη ψωλή μου άρχισε αυνανιστικές κινήσεις χαρίζοντάς της σφρίγος και το μεγαλύτερο δυνατό μέγεθος.
Το προφυλακτικό μού το τοποθέτησε σαν κάλτσα και η πίπα της ήταν βαθιά, υγρή, αργή.
Στο μουνέλο της ένιωσα κατά την ψηλάφηση τη λιπαντική γέλη, η οποία όμως δεν εμπόδισε τον λαστιχοντυμένο πούτσο μου να αισθανθεί τα ελαστικά τοιχώματα του κόλπου της κατά τη διάρκεια της γάμευσης που ακολούθησε σε τρεις στάσεις: Αυτήν της γελαδάρισσας, την κλασική ιεραποστολική (με φιλιά και γλειψίματα εκατέρωθεν) και εκείνη του πισωκολλητού γονατιστού, όπου και ψωλόχυσα εν μέσω ισχυρών ραπισμάτων επί των γουτών της, αλλά και δικών της παροτρύνσεων προς εμένα: – Ελα μωρό μου, άντε καυλιάρη μου χύσε!
Λίγο μετά την εκσπερμάτισή μου και καθώς ετοιμαζόμουν να φύγω, σκεφτόμουν πως οι ερωτικές υπηρεσίες της Εύας είχαν παραμείνει καλές. Με ικανοποιητικά προκαταρκτικά, σχετική άνεση χρόνου (το φίκεν φίκεν και τα συμπαρομαρτούντα διήρκεσαν λίγο περισσότερο από 10 λεπτά), συμμετοχή στο γαμήσι.
Εάν είχα καταφέρει ν' απαθανατίσω με τον φωτογραφικό φακό μου και το "μυστικό δωμάτιο" ή έστω το "δωμάτιο με τους καθρέφτες" θα ήμουν περισσότερο ευχαριστημένος.
Ισως την επόμενη φορά.

Στρίβοντας από τη Λεωνίδου αριστερά στη Δεληγιώργη, το ροζ χρώμα του τοίχου και ο αναμμένος εξωτερικός φανός τραβάνε την προσοχή και υποψιάζουν τον απονήρευτο διαβάτη.
Πλησιάζοντας, οι 2 μεγάλες αφίσες με τις γυμνές κοπέλες στην είσοδο σχεδόν επιβεβαιώνουν την υποψία.
Ακουμπώντας και σπρώχνοντας ελαφρά την εξώθυρα εκείνη υποχωρεί και οι όποιες αμφιβολίες διαλύονται.
Η μεσήλικη, ευτραφής υπηρεσία καθόταν σε μία πλιάν καρέκλα στην αρχή του διαδρόμου καπνίζοντας (και υποτίθεται ότι απαγορεύεται το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους).
Την πρόσεξα αφού κάθισα σε μία από τις πτυσσόμενες καρέκλες του άδειου, από ανθρώπους, χώρου αναμονής-παρουσίασης.
– Γεια σας! τη χαιρέτησα αμέσως.
– Γεια σας! Στο δωμάτιο είναι, θα περιμένετε.
– Ποια είναι;
– Η Κλαούντια!
– Κλαούντια...επανέλαβα μ' έναν τρόπο που έδειχνε ότι δεν τη γνώριζα.
– Είναι πάρα πολύ καλή και καινούρια κοπέλα, και είναι στο δωμάτιο.
Περίμενα κανένα 5άλεπτο.
Ξαφνικά ακούστηκε μία πόρτα που άνοιγε κάπου στο βάθος του διαδρόμου.
Η τσατσά άρχισε να μιλάει: – Τσιμπουκάκι, μουνάκι, χαδάκια, φιλάκια, σιγά σιγά δεν βιάζεται, είναι πολύ καλή στο δωμάτιο!
Ο γνώριμος ξερός ήχος, από την επαφή των γυναικείων παπουτσιών με το πάτωμα κατά τη διάρκεια της βάδισης, ακούστηκε μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα.
– Ορίστε το κορίτσι μας! Το καλόοο!...
Μπροστά μου εμφανίστηκε μία κοπέλα με ίσια καστανά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά, γλυκό μέτριο προσωπάκι, μεσαίο στήθος καλυμμένο από ένα στηθόδεσμο, καλοδεμένη νεανική κορμοστασιά, καλοσχηματισμένα πόδια.
Εκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση, μ' ένα μειδίαμα στα λεπτά της χείλη, και αποχώρησε παρουσιάζοντας ένα ελκυστικό κωλαράκι με το τάνγκα σλιπάκι της να χάνεται στην κωλοχαραμάδα.
– Φιλάκια, χαδάκια˙ είναι πάρα πολύ καλή ε; προσπάθησε να πάρει την επιβεβαίωσή μου η υπηρεσία.
Εκανα να βγάλω το πορτοφόλι, αλλά ακούγοντας ότι είχε σε αναμονή 2 δωμάτια έφυγα, για να ολοκληρώσω την τσάρκα στο Μεταξουργείο, και επέστρεψα μετά από 15 λεπτά.
Η τσατσά με το που με είδε να ξαναμπαίνω πετάχτηκε από την κρέκλα της λέγοντας: – Ελα!
Με οδήγησε στο τέλος του διαδρόμου και καθώς της έδινα τα 10 ευρά (που θα έλεγε και ο Μπαμπινιώτης) με διαβεβαίωνε, για ακόμα μια φορά, ότι η κοπέλα ήταν πολύ καλή!
Το δωμάτιο πάντως ήταν μια χαρά, ενώ υπήρχε και η δυνατότητα για άπλετο φως!
Η Κλαούντια δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Της έκανα χώρο για να καθίσει στο κρεβάτι και καθώς γδυνόταν με ρώτησε...της απάντησα...τη ρώτησα...μου απάντησε...Ολ' αυτά στ' Αγγλικά˙ τα οποία μιλάει ικανοποιητικά˙ περίπου στο δικό μου επίπεδο (του Λόουερ).
Κατά τη διάρκεια της σύντομης κουβέντας μας παρατήρησα και το πρόβλημα στα μπροστινά της δόντια (ελλείμματα, σκούρα χρώση) που με χάλασε αρκετά, καθότι λάτρης των φιλιών και του γλειψίματος.
Εχοντας γονατίσει πλάι μου ξεκίνησε με ψωλοτρομπάρισμα, ενώ του λόγου μου χάιδευα τον κώλο της και χούφτωνα-ψηλάφιζα τα φυσικά βυζιά της.
Οταν επιτεύχθηκε επαρκής στύση εφάρμοσε (σαν κάλτσα) το προφυλακτικό και προχώρησε σε μία αδιάφορη (όπως έγραψε και ο φίλτατος Προφεσσορίξ) πίπα. Η οποία, με τις ταυτόχρονες θωπείες των αρχιδιών μου από εκείνη, κατάφερε να κάνει την ψωλή μου ικανή προς διείσδυση.
– Ντόγκι στάιλ; τη ρώτησα.
– Γιες, γουάι νοτ; μου απάντησε.
Σ' εκείνη τη στάση παλινδρόμησα αρκετή ώρα (πότε πιο γρήγορα, πότε πιο αργά), κρατώντας την γερά απ' τη μέση (χωρίς εκείνη να έχει συμμετοχή μέσω ευλογοφανών βογγητών, παροτρύνσεων κ.λπ), ενώ κάποια στιγμή ξάπλωσα στην πλάτη της, αναγκάζοντάς την να ξαπλώσει και του λόγου της στο κρεβάτι, συνεχίζοντας το γαμήσι πισωκωλομπρούμυτα που λένε.
Της έριξα και ένα "ιεραποστολικό μανίκι", με τις παλάμες μου να χουφτώνουν τα κωλομέρια της και τα πρόσωπά μας κλασικά "τσικ του τσικ" (συνεχίζοντας να μην έχει ιδιαίτερη συμμετοχή, πλην κάποιων: «Αχ» «Ωχ» «Ουφ») και κάπου εκεί επήλθε η ολοκλήρωση μέσω της εκσπερμάτισής μου.
Πριν αποχωρήσει έμαθα ότι μετρούσε 22 χρόνια ζωής, ήταν από τη Ρουμανία, ενώ συνήθως δουλεύει 2 συνεχόμενα «σιφτς» όπως μου είπε.
Συνοψίζοντας, δεν μπορώ να πω ότι το πολυευχαριστήθηκα.
Κατ' αρχάς με χάλασε η εικόνα του στόματός της. Νέα κοπέλα ρε παιδί μου, εν έτει 2013! Ελεος!
Επειτα το στοματικό της...Οπως και η όλη στάση της κατά τη διάρκεια της γάμευσης που μου έδινε την εντύπωση ότι δεν ήταν εκεί...πως ήταν αλλού...
Πάντως κρίμα, γιατί είναι εμφανίσιμο κορίτσι, ενώ μου φάνηκε και καλό παιδί.
Αλλά είναι γεγονός πως γαμήσι χωρίς συμμετοχή, είναι επανάσταση χωρίς αίμα, είναι μάχη χωρίς νεκρούς, μουσική χωρίς αρμονία.*

*Το τελευταίο είναι εμπνευσμένο από το σύνθημα της παραταξιακής εφημερίδας "Το Μέλλον της Ανατολής" του Επαμεινώνδα Δεληγιώργη (από τον οποίο πρέπει να πήρε τ' όνομά της η οδός που φιλοξενεί το εν λόγω μπουρδέλο): "Επανάστασις άνευ αίματος, είναι μάχη άνευ νεκρών, μουσική άνευ αρμονίας".

Ο ουρανός από νωρίς χθες το πρωί έδειχνε απειλητικός.
Καθώς εισερχόμουν στο ημιυπόγειο μπουρδέλο της οδού Δροσοπούλου ήλπιζα να μη βρέξει.
Στο άδειο σαλόνι η μεσήλικη υπηρεσία με καλημέριζε μ' ένα πλατύστομο χαμόγελο προσθέτοντας:
– Ειρήνη! Ρωσίδα. Θυμάσαι;
– Οχι. «Θ' έπρεπε;...»
Την ερώτηση δεν την έκανα, αλλά τη σκέφτηκα.
– Ωραία˙ να σου πω τι κάνει: Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, 69, ισπανικό, πάνω-κάτω, πισωκολλητό, φιλάει, χαϊδεύει, γλείφει και από κάτω...Εχει εμπειρία...Δεν βιάζεται, δεν χτυπάμε πόρτα, 20 ευρώ! Μισό λεπτάκι γιατί μόλις ήρθαμε...
Στα επόμενα δεύτερα άκουσα τακούνια και...
– Γεια σας.
...μπροστά μου εμφανίστηκε μία νεαρή γυναίκα με nudato pectore, καλογραμμένο πρόσωπο, ίσια καστανά μαλλιά πιασμένα σε μία κοντή αλογοουρά, καλοδεμένη κορμοστασιά μ' ένα ζεύγος μικρά προς μεσαία κάπως πεσμένα βυζιά, κωλαράκι μισοκρυμμένο κάτω από μία μικροσκοπική φουστίτσα, χυτά ποδάρια.
– Νάτη η γλυκούλα! Μμμ; Νέα, ζουμερή, ωραία! Ελάτε να χαλαρώσετε.
Καθώς η Ειρήνη αποχωρούσε εγώ εμφάνιζα απ' το πορτοφόλι μου ένα 20άμπαλο.
– Ελάτε απ' εδώ, είσαστε πρώτος, όλα καθαρά...
Η τσατσά με οδήγησε στο δωμάτιο απέναντι απ' το κουζινάκι.
– Οκέι, ευχαριστώ πολύ.
Λίγο αργότερα διαπίστωνα πως το σεντόνι μύριζε απορρυπαντικό!
Γδύθηκα και ξάπλωσα χωρίς να πλυθώ, μιας και είχα κάνει μπάνιο πριν 1 ώρα.
Δεν περίμενα πολύ. Η νεαρή Ρωσίδα μπήκε με τα "σύνεργα της δουλειάς" (προφυλακτικό, υγρά μαντιλάκια) και καθώς γδυνόταν μιλήσαμε για...τον καιρό:
– Πώς είναι έξω, πάει για βρόιχα ή όι; με ρώτησε.
– Μπορεί να βρέξει.
Που ν' ήξερα τι χαμός θα γινόταν τις επόμενες 2 ώρες!
– Γιατί έβλεπα πολύ μαυρίλα 9 η ώρα που ερχόμουνα.
– Ναι ναι, μπορεί να βρέξει˙ αργότερα όμως!
Ετσι ήθελα να ελπίζω.
Ακολούθησε μία σιωπή ολίγων δευτερολέπτων και μετά η Ειρήνη σχολίασε κάτι από την πρόσφατη επικαιρότητα:
– Πω πω, τι πάθανε στη Ρόδο ε;
– Ναι ναι, μεγάλη καταστροφή! συμφώνησα.
– Αχ, τι να πούμε...
– Από πού είσαι εσύ;
– Εγώ είμαι Ρωσίδα.
Και με αυτή την απάντηση ξυπολύθηκε και ολόγυμνη γονάτισε πλάι μου.
Ξεκίνησε με φιλάκια-γλειψιματάκια σε θηλές, στήθος, με ταυτόχρονες θωπείες σε πούτσο και αρχίδια.
Χούφτωνα-χάιδευα και εγώ παντού (συμπεριλαμβανομένων του αιδοίου και του περικλανίδιού της), ενώ έγλειφα τα βυζάκια της, τα οποία ήταν αρκετά χαλαρά, και χαμηλά τον λαιμό της.
Το καυλί μου άρχισε να το ρουφάει-γλείφει ικανοποιητικά, χωρίς πρώτα να το καθαρίσει, ενώ δεν παρέλειπε να κάνει περάσματα με τη γλώσσα της και απ' τ' αξύριστα αρχίδια μου, τα οποία τα εξαφάνιζε στην καταπιώνα της εναλλάξ, ατσαλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη στύση μου.
Αφού μου φόρεσε το προφυλακτικό, αρχικά τη γάμησα στη στάση της γελαδάρισσας, όπου δεν είχε πρόβλημα να δίνω εγώ τον ρυθμό, μετά λίγο ιεραποστολικά, με τα πρόσωπά μας "τσικ του τσικ" που λένε και τέλος πισωκολλητά γονατιστά, με καλό στήσιμο για δυνατό σφυροκόπι.
Θα μπορούσα να είχα ολοκληρώσει σ' εκείνη τη στάση, αλλά ήθελα να δοκιμάσω το "τελειωτικό" της, οπότε σταμάτησα, πέταξα την περικαυλίδα και γέρνοντας προς τα πίσω, της είπα να συνεχίσει με το στόμα της τον ερεθισμό της ψωλής μου.
Λίγο πριν την εκτόξευση του ψωλοχύματος εκείνη τραβήχτηκε αστραπιαία! Της φώναξα να ξαπλώσει, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα και τελικά έχυσα στην κοιλιά μου λαγνοβογγώντας.
Αμέσως, με την ευκινησία αιλουροειδούς, πετάχτηκε να μου φέρει χαρτί! "Κινδύνευε" το σεντόνι...
Στη συνέχεια ξεκίνησε να ετοιμάζεται προς αποχώρηση. Μάλιστα κάποια στιγμή ανέβασε το πόδι της στον λαβομάνο για να πλύνει το μουνέλο της καλύτερα!
Παράλληλα, στο πλαίσιο μίνι συζήτησης για το πως πάει η δουλειά, δήλωνε:
– Η Ελλάδα θέλει λιγότερο 5 χρόνια για να συνέλθει απ' αυτό που έχουνε πάθει. Το λιγότερο 5 χρόνια! Να μη σου λέω σήκω φύγε και έλα σε 15 χρόνια.
Βγαίνοντας στη Δροσοπούλου, τα σύννεφα που από νωρίς το πρωί είχαν γεμίσει τον ουρανό, τώρα κρέμονταν περισσότερο βαριά πάνω απ' την πόλη.
Οι πρώτες σταγόνες βροχής έκαναν την εμφάνισή τους. Ετρεξα προς το αυτοκίνητο. Ευτυχώς είχα παρκάρει κοντά˙ δυστυχώς η τσάρκα μόλις άρχιζε.

Χθες το πρωί, βαδίζοντας στον πεζόδρομο της Ιάσονος έφτασα στη Νοτιοανατολική εσχατιά του Μεταξουργείου. Οι εξωτερικοί φανοί των τριών ακριτικών πορνοστασίων ήταν αναμμένοι. Διήλθα από την παμπάλαια ξύλινη εξώπορτα του πρώτου από αυτούς και ανεβαίνοντας τα σκαλιά παραμέρισα το υφασμάτινο εμπριμέ παραβάν για να εισέλθω στο χολ.
Σε μία γωνιά, πίσω από έναν μικρό ειδικά διαμορφωμένο χώρο, καθόταν ένας μεσήλικας τσάτσος θυμίζοντας θυρωρό.
– Χαίρετε! είπα κατευθυνόμενος προς το άδειο από κόσμο σαλόνι.
– Χαίρετε! ανταπέδωσε και αφού σηκώθηκε με ακολούθησε στον μικρό χώρο αναμονής-παρουσίασης.
– Εχω ωραία κοπέλα κύριε, άμα θέλετε να περάσετε καλά μόνο 10 ευρώ. Η κοπέλα στο δωμάτιο είναι αστέρι. Πολύ καλή, σιγά σιγά δεν βιάζεται, κάνει όλες τις στάσεις: πάνω κάτω, πισωκολλητό, 69, ελεύθερα πιασίματα. Αμα θέλετε να περάσετε καλά μόνο 10 ευρώ. Ελάτε να περάσετε καλά!
Καθώς τον άκουγα να μου απαριθμεί τις ερωτικές υπηρεσίες, την τιμή αυτών και να με προτρέπει να δοκιμάσω υποσχόμενος ότι θα περνούσα καλά, μία γυναίκα εμφανίστηκε απ' το βάθος. Την είχα δει και άλλες φορές στο συγκεκριμένο μπουρδέλο, αλλά δεν θυμόμουν πως την έλεγαν. Τα μαύρα μαλλιά της τα είχε μαζεμένα πίσω σε 2 κότσους δεξιά και αριστερά, το πρόσωπό της ήταν στρογγυλό με μέτρια χαρακτηριστικά και ένα χαμογελαστό στόμα, φορούσε κόκκινο μακρυμάνικο διχτυωτό εφαρμοστό εσώρουχο, κάτω από το οποίο διαφαίνονταν: το μεσαίου μεγέθους στηθόδεσμο και το γυμνό καλοταϊσμένο (πάντως όχι χοντρό) κορμί της με την κοιλίτσα του. Στα γεροδεμένα πόδια της φορούσε αψηλές μαύρες γυναικείες κάλτσες, ενώ πατούσε σε ψηλοτάκουνα.
Στάθηκε στο χολ στηριζόμενη στο ένα της πόδι με τα χέρια στη μέση. Ο υπηρέτης συνέχιζε να μιλάει. Οταν είδε να βγάζω το πορτοφολάκι μου έστριψε και αποχώρησε, δίνοντάς μου την ευκαιρία να παρατηρήσω και τον αφράτο κώλο της ελάχιστα καλυμμένο από ένα τάνγκα κιλοτάκι.
– Πώς τη λένε;
– Νικόλ!
Πέρασα στο εκ δεξιών των εισερχομένων ικανοποιητικό δωμάτιο.
Η Νικόλ άνοιξε την πόρτα μετά από λίγα λεπτά.
– Γεια σου μωρό μου!
Σίγουρα ανήκε στην κατηγορία των μιλφς!
Σύντομα έμεινε μόνο με τις αψηλές μαύρες κάλτσες της. Οι πρώτες επαφές άρχισαν με ταυτόχρονα χαϊδέματα και επιπλέον κάποια δικά μου χουφτώματα στην κωλάρα της.
Δεν άργησε να "βουτήξει" στις θηλές και στο στήθος μου, μ' επιφανειακά γλειψιματάκια-φιλάκια που στιγμιαία γίνονταν κάπως πιο αισθησιακά βαθιά, ενώ δεν έλλειπαν και κάποια ήπια δαγκώματα.
– Αχ, σιγά βρε 'συ, πόνεσα! Χα χα χα...
Τα βυζά (Ετσι, χωρίς γιώτα!) τής τα έγλειψα αρκετά, δαχτυλιάζοντας ταυτόχρονα την ξυρισμένη μουνάρα της και προωθώντας δειλά το μεσαίο μου δάχτυλο στην κωλοχαραμάδα θωπεύοντας το περικλανίδιο...
– Οχι μωρό μου!
για να επανέλθω στην "εξερεύνηση" της μουνοτρυπίδας της.
– Μμμ...ααα!...
Το προφυλακτικό τοποθετήθηκε και ξετυλίχτηκε με το στόμα κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου. Ακολούθησε βαθύ, υγρό, όμως σχετικά γρήγορου ρυθμού τσιμπούκι...
– Νικόλ, πιο αργά!
το οποίο διόρθωσε, για να συνεχίσει μέχρι που το καυλί μου ήταν έτοιμο για διείσδυση.
Με καβάλησε, ενώ οι πρώτες παλινδρομήσεις δεν μου έδωσαν εκείνη την αίσθηση της ικανοποιητικής γάμευσης. Υπέρ το δέον λίπανση;
– Νικόλ...Δεν μου λες...θα με φιλήσεις στον λαιμό;
– Ναι αγάπη μου, βέβαια καρδούλα μου!
και σκύβοντας μ' έγλειψε-φίλησε στα μάγουλα, στον λαιμό, ενώ πιπίλισε και τους λοβούς των αυτιών μου.
Στο πισωκολλητό γονατιστό κινήθηκα σε γρήγορους ρυθμούς και μετά από πολλά μέσα-έξω, κάποια κωλοσκάμπιλα και βογγητά λαγνείας από μέρους μου και ψευδολαγνείας από μέρους της...
– Ααα...έχυσα!
– Μπράβο αγάπη μου!
Πριν αποχωρήσει τη ρώτησα και μου απάντησε ότι μας έχει έλθει από Ουκρανία και πως δουλεύει 9 το πρωί με 4 το απόγευμα στο συγκεκριμένο πορνείο.
Εντάξει, η κοπέλα ήταν μέτρια εμφανισιακά, με όχι τόσο καλές υποκριτικές ικανότητες και ευρύ(χωρο) μουνέλο. Από την άλλη ήταν ευχάριστη, δεκτική και προσπαθούσε ν' αποδώσει καλά στο 10λεπτο...
Με αυτές τις σκέψεις βγήκα στην Ιάσονος. Ενας άθλιος τύπος πλησίαζε παραπατώντας, παραμιλώντας και βρίζοντας.
Κινήθηκα βιαστικά προς την Αγησιλάου, λίγο παραπέρα θα έστριβα αριστερά στην Κολωνού.
Ηθελα να δω τι "έπαιζε" και σ' εκείνον τον δρόμο.

Αυτούς τους 2 νεόδμητους ή ανακαινισμένους οίκους ανοχής είναι εύκολο να τους προσπεράσει κάποιος που δεν γνωρίζει που ακριβώς βρίσκονται.
Σ' εμένα τουλάχιστον αυτό πήγε να συμβεί καθώς, στις 5 του τρέχοντος μηνός αργά το μεσημέρι, περνούσα με το αυτοκίνητο από την περιοχή κατευθυνόμενος προς την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας.
Τελευταία στιγμή είδα το αναμμένο φώς (μέρα μεσημέρι) και κατάλαβα!
Βρίσκονται έξω απ' την πόλη της Χαλκίδας, στην περιοχή της Γλύφας, μέσα σ' ένα οικόπεδο με δένδρα και διάφορα άλλα καλλωπιστικά φυτά, πίσω από έναν καλαίσθητο καγκελένιο-πέτρινο φράκτη.
Μπροστά, ο χώρος στάθμευσης προστατεύεται από τα βλέμματα των διερχόμενων οδηγών από μία δεύτερη, επίσης καλόγουστη, μεταλλική-πέτρινη κατασκευή.
Αρχικά προσέγγισα τον αριστερό οίκο όπως έβλεπα το κτίσμα.
Ωθώντας τη μεταλλική εξώπορτα εισήλθα σ' έναν ευρύχωρο, φωτεινό, απλό χώρο αναμονής-παρουσίασης, ο οποίος όμως δεν εντυπωσίαζε όπως η εξωτερική πρόσοψη-κήπος του συγκροτήματος.
Κάθισα στον καναπέ.
Τα δευτερόλεπτα κυλούσαν χωρίς να εμφανίζεται κάποια υπηρεσία. Την κοπέλα την άκουγα να συνομιλεί μ' έναν άνδρα πίσω απ' την κλειστή θύρα του δωματίου.
Ξαφνικά η συρόμενη πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε μία καλλίγραμμη νεαρή ξανθιά, με το ίσιο μαλλί της πιασμένο σε αρκετά κοντή αλογοουρά, φιλήδονο καλογραμμένο πρόσωπο, τα βυζέττα της καλυμμένα από ένα κόκκινο στηθόδεσμο, ωραίο κωλαράκι που του φορούσε ένα ασορτί τάνγκα κιλοτάκι, καλλίγραμμα πόδια που πατούσαν πάνω σε ψηλά διάφανα πορνοπάπουτσα.
– Γεια σου, τί κάνεις; μου είπε.
– Καλά!
– Ελα να περάσουμε μαζί καλά˙ κάνω ελεύθερο στοματικό, μουνί και κώλο!
» Ελεύθερο στοματικό και μουνί πάει 30, και κώλο είναι 50. Είμαι πολύ καλή!
– Δεν μου λες, πώς σε λένε κούκλα;
– Αλεξάνδρα!
Αφού την ευχαρίστησα πήγα και στο διπλανό σπιτάκι, όπου συνάντησα μία όμορφη μιγάδα, για να επιστρέψω μετά από λίγο.
Πλήρωσα για ελεύθερο στοματικό και πέρασα στο δωμάτιο το οποίο ήταν φωτεινό, φαινόταν καθαρό και γενικά δεν διέφερε απ' τα σχετικά καλά δωμάτια των μπουρδέλων της Αθήνας. Βέβαια θα μπορούσαν να είχαν φροντίσει να ήταν καλύτερο, σε σύγκριση πάντα με την εξωτερική εικόνα του συγκροτήματος.
Οταν ήμουν έτοιμος άνοιξα την πόρτα και φώναξα την Αλεξάνδρα˙ έτσι είχαμε συνεννοηθεί.
Ηρθε γυμνόστηθη, με το προφυλακτικό και υγρά μαντιλάκια.
Τα βυζάκια της, με τις σχετικά ευμεγέθεις θηλές τους, γρήγορα εξαφανίστηκαν μέσα στη φιλήδονη καταπιώνα μου, ενώ παράλληλα χούφτωνα τα μαλακά και μικρά κωλομέρια της.
Εκείνη μ' έγλειφε-φιλούσε στ' αυτιά και στον λαιμό...
– Ματς-μουτς!...Μμμ, ωραία μυρίζεις!
Κολώνια γαρ!
...ενώ όταν της απελευθέρωσα (απ' το ρούφηγμα) τα μαστίδια, με την αεικίνητη-υγρή γλώσσα της άρχισε ν' ασχολείται και με τις δικές μου θηλές. Ταυτόχρονα παλινδρομούσε τη χούφτα της στην ήδη καυλωμένη ψωλή μου.
Σύντομα ακολούθησε καθάρισμα με το υγρό μαντιλάκι και το καυλί μου χάθηκε εντός της σταματικής της κοιλότητας. Αρχισε μία ερεθιστική πίπα, άι κόντακτ είχαμε μέσω του επίτοιχου καθρέφτη, ενώ κατά διαστήματα τη διέκοπτε για έντονο αρχιδογλείψιμο και μετά συνέχιζε.
Κάποια στιγμή ρώτησε: – Να βάλουμε;
Η καπότα τοποθετήθηκε σαν κάλτσα και στη στάση της γελαδάρισσας τη γάμησα και με γάμησε με ορμή. Ο ρυθμικός ήχος από τα ελάσματα της κλίνης και οι αρχιδοπαφλασμοί έπρεπε ν' ακούγονταν μέχρι έξω στο σαλόνι.
Ακολούθησε γαμήσι ιεραποστολικά και πισωκολλητά γονατιστά, για να εκσπερματώσω τελικά αυνανιζόμενος μ' εκείνη να με φιλάει-γλείφει σε λαιμό, αυτιά και στα χείλη.
Καθώς το ψωλόχυμά μου γέμιζε τη θηλή της καπότας την άκουγα να λέει: – Πω πω τι βγαίνει, πω πω! Χα, χα, χα...μισό προφυλακτικό γέμισες!
Δεν βιάστηκε ν' αποχωρήσει˙ άλλωστε δεν την περίμενε κάποιος και από τη σύντομη συζήτηση που ακολούθησε έμαθα: ότι αυτοί οι οίκοι δουλεύουν μέχρι τις 2 το πρωί, η ίδια είχε εργαστεί για λίγο στο στούντιο της Αχαρνών 106, ότι κυρίως δουλεύει στην επαρχία (Πάτρα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καλαμάτα, Άργος «Μέσα στα πορτοκάλια» όπως χαρακτηριστικά μου είπε) και τέλος μου αποκάλυψε ότι έχει άδεια παραμονής καθώς και ενημερωμένο βιβλιάριο υγείας (όπως και η κοπέλα δίπλα), το οποίο έφερε να δω, με πρόσφατη (πριν λίγες ημέρες) σφραγίδα από γιατρό.
Στον δρόμο της επιστροφής σκεφτόμουν ότι δοκίμασα ευχάριστες έκπληξεις στην πρωτεύουσα της Εύβοιας.
Κατ' αρχάς ενώ δεν ήμουν σίγουρος εάν θα έβρισκα τους οίκους, τελικά (με κάποια τύχη είναι η αλήθεια) τους βρήκα. Τα μπουρδέλα αυτά, εξωτερικά, ήταν προσεγμένα αρχιτεκτονικά, οι 2 κοπέλες που δούλευαν εκεί ήταν εμφανίσιμες και κυρίως νόμιμες, ενώ τέλος, η Αλεξάνδρα που επέλεξα μου πρόσφερε καλές ερωτικές υπηρεσίες. Ασχετο εάν εγώ ολοκλήρωσα ψωλοτρομπάροντας.
Μπράβο στη Χαλκίδα!

Διευκρινίσεις: Το 9άρι στον "Χώρο/καθαριότητα χώρου" πάει για την εξωτερική εμφάνιση του μπουρδέλου. Εσωτερικά θα έβαζα ένα 7.
Την υπηρεσία δεν την είδα παρά μόνο όταν έφευγα. Θα βάλω όμως ένα 7άρι γιατί το δωμάτιο ήταν εντάξει και κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης δεν ενόχλησε.
Τέλος το 10άρι στην "Πρόσβαση/Parking" πάει στη στάθμευση, ενώ στην πρόσβαση θα έβαζα 9, μόνο και μόνο επειδή παραλίγο να το χάσω.

Καθώς βάδιζα στην οδό Αγκύρας ο φεγγοβόλος ήλιος βρισκόταν σε μέγιστο ύψος. Σε λίγα λεπτά το καμπαναριό της ενορίας θα σήμαινε τη δωδεκάτη.
Πέρασα στο εσωτερικό του μπουρδέλου. Η ευτραφής, μεσήλικη υπηρεσία σηκώθηκε να με υποδεχτεί.
– Γεια σας, τί κάνετε εσείς; ρώτησε, δείχνοντας ένα ενδιαφέρον τρόπον τινά.
– Καλά!
– Ορίστε, κούκλα έχουμε...
Μία χαμογελαστή κοπέλα, με ίσια μαύρα μαλλιά που έφθαναν έως το μέσον της πλάτης της, συμπαθητικό πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μεγάλο στητό στήθος που το μισοκάλυπτε μ' ένα μαύρο babydoll, τ' οποίο άφηνε σε κοινή θέα τ' άνω άκρα της, με μία διάστιξη στο δεξιό αντιβράχιο ψηλά και τα λεπτά πόδια της, ακολουθούσε την τσατσά και αφού με τη σειρά της με χαιρέτησε, στάθηκε στο μέσον του σαλονιού.
– ...ελεύθερα πιασίματα, συνέχισε η ευγενική υπηρεσία, όλες οι στάσεις, ισπανικό, στοματικό, παιχνιδάκια, φιλάκια...
– Κάνει και ελεύθερο στοματικό; τη διέκοψα για να διευκρινίσω.
– Να κάνει εσάς! απάντησε, κάνοντάς με να νιώσω...ξεχωριστός!
– Ωραία, και πώς σε λένε κούκλα; ρώτησα απευθυνόμενος προς την κοπέλα.
– Κατερίνα! απάντησε εκείνη βηματίζοντας προς το μέρος μου.
Αφού πλήρωσα ένα 20άρι πέρασα στο μεγάλο δωμάτιο που βρίσκεται αριστερά των εισερχομένων στον οίκο. Το οποίο ήταν ευρύχωρο, καθαρό, μ' έναν εντυπωσιακό καλλιτεχνικού ρυθμού ροκοκό καθρέφτη πάνω απ' τον λαβομάνο.
Την πόρτα η κοπέλα την άνοιξε μετά από λίγα λεπτά. Φαινόταν να είχε κέφι. Κάτι τη ρώτησα καθώς πλενόμουν, για να μου απαντήσει: – Ντεν καταλαβαίνει ελληνικά!
– Από πού είσαι; ζήτησα τότε να μάθω κάτι πιο απλό.
– Από πού είσαι; Ουκράινα!
Εντωμεταξύ είχε ξαπλώσει ολόγυμνη και τεντωνόταν νωχελικά.
Ηρθα δίπλα της και έκανα να την αγκαλιάσω-φιλήσω, εκείνη μετά από λίγο χαμογελώντας με ξάπλωσε ανάσκελα και άρχισε να περιφέρει τους μαστούς της κατά μήκος του σώματός μου. Παράλληλα έσκυβε και έγλειφε-φιλούσε επιφανειακά τις θηλές μου. Οταν χούφτωσα μαλακά τα 2 ημισφαίριά της, νιώθοντας τη συνθετική σφριγηλότητά τους, δεν αντέδρασε, όταν όμως τα πίεσα λίγο περισσότερο, τραβήχτηκε ρωτώντας:
– Προφυλάκτικο;
Αφού σκούπισε, με τα υγρά μαντιλάκια που είχε φέρει μαζί της, την ημισηκωμένη ψωλή μου, την εξαφάνισε στην καταπιώνα της και άρχισε να την περιγλείφει, να τη ρουφάει και να τη γλωσσοκοπανάει προκαλώντας μου γιομάτη στύση και ερωτική ικανοποίηση, με 2 ίσως παραφωνίες: Τον γρήγορο ρυθμό που ακολουθούσε και το γεγονός ότι είχε εγκατασταθεί ανάμεσα στα σκέλια μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πιάσω ψαχνό.
Σύντομα μου φόρεσε την καπότα σαν κάλτσα. Αρχικά με γάμησε έχοντας καθίσει πάνω στον πούτσο μου ιππαστί, ενώ εγώ με τη σειρά μου τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά, παρατηρώντας εκτός των άλλων και το περίτεχνο ταττού που στόλιζε διαγώνια τη μέση της.
Εκσπερμάτισα σ' εκείνη τη στάση αφού πρώτα είχα ανακόψει μια δυο φορές βασανιστικά, σχεδόν αλγολαγνικά, την εκτόξευση του ψωλοχύματός μου.
Λίγο αργότερα, όπως ήταν καθιστή στο κρεβάτι και τακτοποιούσε τα πράγματά της, παρατήρησα ότι σ' εκείνη τη στάση η κοιλιά της γινόταν εμφανής.
Αποχώρησε αφού με χαιρέτησε ευγενικά.
Συνοψίζοντας, στα πλην θα μπορούσα να βάλω τη συνεννόηση που ήταν κομματάκι δύσκολη (όσο και εάν ο σκοπός είναι το γαμήσι, μια δυο κανονικές κουβέντες χρειάζονται), τη διακριτική, ήταν η αλήθεια, αποφυγή των πολλών χαδιών-φιλιών, όπως επίσης της ενασχόλησής μου με τα μαστάρια της, το γεγονός ότι πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια μου για να σκαπουλάρει τις πολλές επαφές, τον γρήγορο ρυθμό στο τσιμπούκι.
Στα συν θα συμπεριλάμβανα το κέφι της, το ότι ψιλοέγλειφε και ψιλοφιλούσε, την ικανοποιητική σε γενικές γραμμές αυστηρή πεολειχία (χωρίς αρχιδορουφογλείψιμο), το καλό γαμήσι, το ήπιο του χαρακτήρα της.
Δύσκολο πάντως ν' αποφανθώ εάν θα ξαναπάω μαζί της...

Δέκα λεπτά πριν ο λαμπερός ήλιος τής χθεσινής όμορφης ημέρας φθάσει στο ζενίθ του έσπρωχνα την εξώθυρα του ισόγειου αυτού πορνοστασίου.
Μία ημίγυμνη ξανθούλα στο βάθος (προφανώς η πόρνη της βάρδιας) έπρεπε να αιφνιδιάστηκε από την είσοδό μου. Βλέποντάς με μία στιγμιαία έκπληξη απλώθηκε στο πρόσωπό της.
– Γεια σου! τη χαιρέτησα και κάθισα στον καναπέ.
– Γεια σας! με αντιχαιρέτησε και χάθηκε στα ενδότερα, για ν' επανεμφανιστεί αμέσως μετά με την ωραία (θα έλεγα) μελαχρινή milfoϋπηρεσία, η οποία αφού με καλημέρισε και ρώτησε τί κάνω, παρουσίασε τη νεαρά και πήρε να εξηγήσει το πρόγραμμά της:
– Να το κοριτσάκι μας, είναι η Ρεμπέκκα! Εχει: ελεύθερο στοματικό, 69, ισπανικό, πισωκολλητό, από πάνω από κάτω, όλες οι στάσεις, ελεύθερα πιασίματα, 20 ευρώ!
» Σιγά σιγά δεν βιάζεται, σέξι παιχνιδιάρα και υπέροχη, περάστε να δείτε!
Η νεαρή κοπέλα στεκόταν δίπλα της παίζοντας με τα δάχτυλά της.
Είχε ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, όμορφο γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος και σώμα με ψαχνό, που το κάλυπτε μ' ένα ερωτικό μαύρο εσώρουχο κορμάκι, ωραίο ολόγυμνο κωλαράκι και ζουμερά ποδαράκια που κατέληγαν σε ξώφτερνα ψηλοτάκουνα.
– Καλώς, εντάξει θα δω, ευχαριστώ πολύ! είπα και σηκώθηκα κατευθυνόμενος προς την έξοδο.
– Να ΄σαι καλά...έκανε η καυλοτσατσά μ' έκδηλη απογοήτευση.
Τράβηξα την πόρτα και βγήκα στο φως.
Για να επιστρέψω στο ημίφως του σαλονιού 2 λεπτά αργότερα.
– Θα περάστε; ρώτησε η υπηρεσία καθώς σηκωνόναν απ' την καρέκλα της χαμογελώντας με αναπτερωμένη ελπίδα.
– Ε, αφού ξαναήρθα;
Με το που την πλήρωσα με πέρασε στο δωμάτιο που έβλεπε στον χώρο υποδοχής-παρουσίασης˙ το οποίο ήταν μικρό, πολύ φωτεινό, καθαρό και με ξύλινο ταβάνι.
Η Ρεβέκκα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα κρατώντας τα σύνεργα της δουλειάς (λιπαντική γέλη, καπότα, υγρά μαντηλάκια). Με βρήκε ξαπλωμένο και ολόγυμνο.
Επειτα από μία σύντομη κουβεντούλα, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε γδυθεί, ανασηκώθηκα και αγκαλιάζοντάς την άρχισα να τη φιλάω-γλείφω (με την άκρη της γλώσσας μου) στον λαιμό, να χαϊδεύω το σφριγηλό κορμί της, ενώ εκείνη ανταποκρινόταν με στεγνά φιλάκια και μηχανικά χάδια στην πλάτη μου.
Ακολούθησαν (επίσης στεγνά) γλειψιματάκια στις θηλές μου και στη συνέχεια προσκόλληση, δίκην βδέλλας, του ηδυπαθούς στόματός μου στα μικρά και όχι τόσο καλοσχηματισμένα μαστίδιά της, ρουφώντας: θηλές, περιθηλαία άλω και μέρος των βυζιών μ' έγκαυλη λαιμαργία.
Στο δίλεπτο ρώτησε εάν προτιμώ μέ ή χωρίς προφυλακτικό την πίπα.
Απάντησα «χωρίς», για ν΄ακολουθήσει σχολαστικός (πραγματικά!) καθαρισμός (λέμε τώρα...) της ήδη εν πλήρει στύση ψωλής μου.
Το τσιμπούκι της ήταν βαθύ, αλλά με γρήγορο ρυθμό και χωρίς ποικιλία εσωτερικών γλωττισμών.
– Λίγο πιο μαλακά! της είπα ψιθυριστά κάποια στιγμή.
Ακολούθησε εφαρμογή της περικαυλίδας δίκην κάλτσας και συνέχιση της πεολειχίας για λίγο ακόμα.
– Ελα! μου είπε με χαμόγελο, περιμένοντας να της πω με ποια ερωτική στάση επιθυμούσα να ξεκινήσουμε.
Της ζήτησα να με καβαλήσει και αφού το έπραξε άρχισα να παλινδρομώ το καυλί μου στο μουνέλο της, αισθανόμενος ικανοποιητικά την επαφή, έχοντας χουφτώσει την αφράτη κωλάρα της με τα δυο μου χέρια.
Συνέχισα για λίγο το πλάκωμα ιεραποστολικά, για να ολοκληρώσω τη γάμευση με το πισωκολλητό γονατιστό, όταν ταυτόχρονα με την πλήρωση της ελαστικής θηλής από το ψωλόχυμά μου ένα μακρόσυρτο διάπυρο βογγητό εξερχόταν απ' τα χείλη μου, ακολουθούμενο από ήπια φρίκια και αναστεναγμούς.
Η συνεύρεση είχε τελέψει.
Λίγο αργότερα, γυρίζοντας το κλειδί στη μίζα, σκεφτόμουν πως τα προκαταρκτικά της δεν τα βρήκα του γούστου μου (χλιαρά φιλιά-γλειψίματα, άτεχνο ψωλορούφηγμα) εις επίμετρον μου φανήκαν κάπως διεκπεραιωτικά.
Καθώς έστριβα στην Αχιλλέως, συμφωνούσα πως στο γαμήσι ήταν καλύτερη˙ αφού μου άφησε την επιλογή των ερωτικών στάσεων, είχε καλά στησίματα, δεν αντιδρούσε αρνητικά στο "κοπάνημα", κατά την πράξη ένιωθα την πρόστριψη του πέους μου στον ερωτικό σωλήνα της.
Ενώ καθώς έφθανα στη διασταύρωση με τη Σπύρου Πάτση, κατέληγα πως για μια φορά καλά ήταν, αλλά στο 20άρικο σίγουρα έχω καλύτερες επιλογές!

Το σκοτάδι είχε πυκνώσει για τα καλά όταν περνούσα στη μικρή αυλίτσα αυτού του γραφικού μπουρδέλου στην άκρη της ομώνυμης οδού, πολύ κοντά στις γραμμές του τραίνου, σε μία ήσυχη γειτονιά μ' ερειπωμένα νεοκλασικά.
Στον σκοτεινό διάδρομό του, ο οποίος χρησίμευε ως χώρος αναμονής-παρουσίασης, κάθισα σε μία από τις φθαρμένες πολυθρόνες.
Μία γυναικεία φιγούρα εμφανίστηκε από το βάθος και περπατώντας προς το μέρος μου ρώτησε:
– Τί κάνεις;
– Γεια σου! της είπα αποφεύγοντας το τετριμμένο και αναμενόμενο "καλά".
Επρόκειτο για μία ξανθιά γυναίκα, που έπρεπε να διήνυε την τέταρτη δεκαετία της ζωής της*, με τα ίσια μαλλιά της να φθάνουν έως τους ώμους, καθημερινό μέτριας εμφάνισης πρόσωπο, δύο μεγάλα ευειδή ημισφαίρια μπροστά απ' το στέρνο της να μαγνητίζουν το λάγνο ανδρικό βλέμμα, μάλλον κανονικών κιλών και μέτριου ύψους.
– Είναι πολύ ωραίο το πρόγραμμά μου αγάπη μου˙ πολύ ωραίο τσιμπουκάκι, 69, όλες τις στάσεις, ελεύθερα πιασίματα και αυταρχικό! Είμαι πολύ γλυκιά στο δωμάτιο, δεν βιάζομαι και περνάμε σούπερ!
– Και πώς σε λένε;
– Ε;
– Πώς σε λένε;
– Λίζα με λένε!
– Λίζα...
– Ελα να κάνουμε ωραία τρελά παιχνιδάκια μωρό μου, να σου αρέσει και να περάσεις τέλεια μαζί μου!
– Καλώς, εντάξει. Για να σε δοκιμάσω Λίζα!
– Ναι αγάπη μου! είπε με ανακούφιση.
Με οδήγησε στο δωμάτιο που βρισκόταν μπροστά απ' την εξώπορτα.
– Εδώ ε; ρώτησα.
– Ναι αγόρι μου, ναι!
– Περίμενε...έκανα και βγάζοντας απ' το πορτοφόλι μου ένα 20άρι τής το έδωσα.
» Ελα σε κανένα 3λεπτο για να προλάβω να πλυθώ! συμπλήρωσα πριν κλείσω την αψηλή παλιά ξύλινη πόρτα˙ η οποία δεν έκλεινε και καλά...
– Ναι ναι αγόρι μου, με την ησυχία σου αγόρι μου, με την ησυχία σου, δεν βιαζόμαστε, χαλάρωσε!
Στο ευρύχωρο δωμάτιο, με το μακροσκοπικά καθαρό πανωσέντονο, θετική εντύπωση μού προξένησε το σχετικά χαμηλό ύψος του νιπτήρα, που έκανε πιο εύκολο και αποτελεσματικό το τοπικό πλύσιμο της γεννητικής περιοχής μου, ενώ αρνητική εντύπωση, η μυρωδιά τσιγάρου αναμειγμένη με αρωματικό χώρου. Εμετικός συνδυασμός!
– Τί κάνει η αγοράκλα μου; ρώτησε η Λίζα μπαίνοντας.
Είχαν περάσει 9 λεπτά από τη στιγμή που την είχα πληρώσει.
– Καλά! απάντησα.
Τελικά δεν το απέφυγα!
– Μπράβο αγάπη μου! είπε επιδοκιμαστικά.
Αφησε το προφυλακτικό στο κομοδίνο και με μία κίνηση εμφάνισε τους γυμνούς βύζους της!
Με αστράφτοντα μάτια από λαγνεία και καύλα τους έπιασα, στην αρχή με τρυφερότητα, διαπιστώνοντας τη μαλακότητα και την αφρατοσύνη τους, στη συνέχεια όμως άρχισα να τους μαλάσσω δυνατά, περνώντας τις ρώγες των δαχτύλων μου πάνω από τις, σαν μικρές ψωλές, θηλές τους.
Δεν άργησα να "βάλω" και την καταπιώνα μου στο παιχνίδι.
Κατ' αρχάς, με την άκρη της ευκίνητης γλώσσας μου ράπισα εκείνες τις "ψωλίτσες" εναλλάξ, ενώ στη συνέχεια κόλλησα το στόμα μου σα βδέλλα πάνω τους και άρχισα να τις ρουφάω-πιπιλάω, νιώθοντάς τες να καυλώνουν ανάμεσα στα υγρά μου χείλη.
Ο πούτσος μου είχε σκληρύνει αρκετά˙ τον ψηλαφούσα!
Ενώ στην κορυφή του ήταν κομματάκι υγρός˙ τον ένιωθα!
Την ολοκλήρωση της στύσης τη διαπίστωσε και εκείνη, με αποτέλεσμα την επόμενη στιγμή να με πιπώνει βαθιά και γρήγορα, δια μέσου ενός λεπτού ελαστικού με το οποίο πριν είχε φροντίσει να καλύψει την ψωλή μου.
Τη γάμευσα στη στάση συνουσίας των ανόων ζώων, βυθίζοντας το καυλί μου στη μουνοσύραγγά της μέχρι τη ρίζα του και ακολούθως αποσύροντάς το μέχρι τη βάση τού καυλού, για να το σπρώξω πάλι πίσω, ξανά και ξανά, σε μία μονότονη παλινδρομική κίνηση!
Χρειάστηκαν κάποια λεπτά της ώρας και αρκετές δεκάδες γαμικές ωθήσεις μέχρι, εν μέσω δικών μου ηδονικών μυκηθμών, να γεμίσει ο λευκός κολλώδης οπός μου τη θηλή τού προφυλακτικού.
Εφυγε αφού πρώτα μ' ευχαρίστησε, προσθέτοντας πως περίμενε να με ξαναδεί σύντομα.
Ο βασικός τώρα λόγος που πέρασα, ήταν το πλούσιο, βαρύ, καλοσχηματισμένο φυσικό στήθος της και η έντονη επιθυμία μου να "παίξω" μαζί του.
Αφού με άφησε να του κάνω ότι ήθελα καύλωσα αρκετά, μέχρι εμφάνισης προσπερματικού υγρού, οπότε η μία και μοναδική ερωτική στάση που δοκίμασα ήταν αρκετή για τη σεξουαλική εκτόνωσή μου.
Με την ηδονή που είχα δοκιμάσει θα μπορούσα πολύ εύκολα να εκτονωθώ αυνανιζόμενος, βυζαίνοντας παράλληλα τα μαστάρια της.
Ομως η χούφτα δεν έχει την ίδια γλύκα με το λιπασμένο μουνί, οπότε προτίμησα το δεύτερο.

*Απλά να υπενθυμίσω, πως η τέταρτη δεκαετία της ζωής διαρκεί από τα 31 μέχρι και τα 40 χρόνια ενός ανθρώπου

Στο εξ ευωνύμων απαρτμάν (όπως εισέρχεται κάποιος από την κεντρική είσοδο του ισόγειου οίκου) μπήκα μαζί μ' έναν σκουρόχρωμο γάτο που έφερε φουντωτή ουρά!
Δύο άνδρες κάθονταν ήδη στους πάγκους, ενώ πλησίαζαν ο τσάτσος με μία καλοταϊσμένη, φιλομειδή, αψηλή ξανθιά, με τα μαλλιά της πιασμένα πίσω, καλογραμμένο στρογγυλό πρόσωπο με σλάβικα χαρακτηριστικά, δύο βυζούμπες που μισοφαίνονταν εξαιτίας τού μαύρου μεσοφορίου, παχουλά βραχιόνια και στιβαρά πόδια που κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα.
Κάθισα και εγώ, ενώ ο γάτος κουλουριάστηκε στο κέντρο του μικρού χώρου υποδοχής-αναμονής.
– Το κορίτσι μας παιδιά, η Σόνιά μας (έτσι πρόφερε τ' όνομά της, τονίζοντας και τη λήγουσα!) από Ουκρανία, καθαρή από γιατρούς...
– Σόνια; τον διέκοψα θέλοντας να επιβεβαιώσω αυτό που είχα καταλάβει.
– Ναι, απάντησε εκείνη με σιγανή φωνή.
– Καθαρή από γιατρούς, συνέχισε ο υπηρέτης κάνοντας ντουμπλέ, παίρνει 20 ευρώ όμως!...
» Να σας κάνει στοματικό ελεύθερο, ισπανικό, 69, πισωκολλητό, χαδάκια, φιλάκια και ό,τι στάση θέλετε...και δεν βιαζόμαστε! Σιγά-σιγά, δεν υπάρχει βιασύνη, υπομονή έχουμε!
» Θα περάσει κανένας κύριος;
– Θα περάσω εγώ! είπα.
– Μπράβο, μου αρέσουν οι γρήγοροι! Φαίνονται οι αποφασιστικοί!
Αμέσως η Σόνια έκανε στροφή 180 μοιρών και κατευθύνθηκε προς το κουζινάκι.
Του έδωσα το αντίτιμο.
– Περάστε στο βάθος εάν θέλετε.
Προχωρώντας στον διάδρομο άκουγα τον έλληνα τσάτσο να καλωσορίζει κάποιον: – Καλώς τον κύριό μας! Τί κάνετε;
Το δωμάτιο διέθετε λειτουργικό περίκλειστο χώρο για ντούζ, χωρίς όμως σαμπουάν ή/και αφρόλουτρο, παρά μόνο υγρό σαπούνι για τα χέρια. Επίσης πουθενά δεν είδα πετσέτα, ούτε ο υπηρέτης ενδιαφέρθηκε να μου φέρει.
Επί 1 λεπτό, όσο έκανε να 'ρθει η κοπέλα, έψαχνα να βρω που θα έβαζα τα ρούχα μου!
Τελικά η κρεμάστρα ήταν καρφωμένη πάνω στην πόρτα και λόγω του ό,τι είχε το ίδιο χρώμα μ' εκείνη δεν την πρόσεξα. Στραβωμάρα!
Καθώς γδυνόμουν και το αγύμναστο κορμί μου με την προεξέχουσα κοιλίτσα του, όπως και ένα μαραμένο πέος, εν μέσω ενός "αλσυλλίου" από πουτσότριχες, παρουσιάζονταν μπροστά στα μάτια της ουκρανής εταίρας, ρώτησα:
– Μετά μπορώ να κάνω ντουζ;
Δεν απάντησε παρά με κοίταξε με απορία.
– Μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό; έδειξα, επιδιδόμενος ταυτόχρονα σε παντομίμα.
– Α!...ναι, όχι πολύ! είπε μιλώντας μαλακά.
Ψευτοπλύθηκα στον νιπτήρα με το υγρό σαπούνι ενώ εκείνη έχοντας βγάλει το μεσοφόρι της με περίμενε ξαπλωμένη και ολόγυμνη.
Τ' αφράτα βυζιά της, με όλη τους την καυλωτική, μαγευτική ωραιότητα, "αναπαύονταν" βαριά πάνω στο στέρνο της, ενώ μαζί με τις πληθωρικές της καμπύλες προκαλούσαν τον ερωτικό πόθο μου!
Ενιωσα τον πούτσο και τ' αρχίδια μου να σαλεύουν. Η στύση άρχιζε σιγά σιγά να κάνει την εμφάνισή της!
Την καπάκωσα και άρχισα το γλυκοβύζαγμα ως πειναλέο βρέφος, ενώ με τον παράμεσο εκτελούσα επιπολαί διεισδύσεις στη μουνοτρυπίδα της!
Οι θηλές της ομοίαζαν πλέον με μικρές ψωλές, ενώ το καυλί μου με μικρό αγγούρι!
Περιγλείφοντας για λίγο τον γυμνό καυλό μου, γρήγορα εφάρμοσε το πρόφυλακτικό και άρχισε το ψωλορούφηγμα!
Αλήθεια, τι λαγνική τροφή των οφθαλμών είναι μία πούτσα (έστω και λαστιχοντυμένη) που εξαφανίζεται μέσα σε μία γυναικεία καταπιώνα!
Αρχικά με ίππευσε και με γάμησε εκείνη. Ως γνήσια (βόρεια) γελαδάρισσα!
Εγώ, απλά απαλοζουλούσα τα μεμέ της και περίμενα τη σειρά μου, η οποία δεν άργησε να έρθει (ε, σε μπουρδέλο βρισκόμουν!) όταν έμμεσα μου έδειξε ότι έπρεπε να τελειώνουμε.
Την ψωλοκοπάνησα στο πισωκολλητό γονατιστό, με γοργοκίνητες δυνατές ψωλιές, κρατώντας την γερά από τη φαρδιά της μέση, ενώ μία πολύ ήπια δυσάρεστη μυρωδιά από το μουνί της, (μύρισα τα δάχτυλά μου αφού πρώτα είχα αγγίξει την καπότα και την περιοχή γύρω απ' αυτήν) γινόταν αισθητή όσο πέρναγε η ώρα.
Εχυσα κατά ριπάς, αδειάζοντας τις "δεξαμενούλες" μου!
Φεύγοντας, ο μεσήλικας τσάτσος βγήκε για να με ρώτησει εάν πέρασα καλά. Εγνεψα καταφατικά, κάμπτοντας ταυτόχρονα 4 δάχτυλα μέσα στη χούφτα μου και τεντώνοντας τον αντίχειρα.
Λοιπόν, στα μείον συγκαταλέγω το ότι ουσιαστικά η Σόνια δεν μιλούσε-καταλάβαινε Ελληνικά (η αλήθεια είναι πως για να γαμήσω πήγα, όχι για συζήτηση) δεν υπήρχαν στο δωμάτιο τα "καθαριστικά" και η πετσέτα (βέβαια και εγώ δεν τα ζήτησα) η επισήμανση της κοπέλας ότι εάν έκανα ντουζ έπρεπε να βιαστώ (εντάξει δεν είναι και για χόρταση) το πολύ σύντομο γυμνό στοματικό (σε ψευτοσαπουνισμένο είναι η αλήθεια πουλί) με γρήγορο πέρασμα της περικαυλίδας, η διακριτική βιασύνη της κατά τη διάρκεια της γάμευσης (μπουρδέλο γαρ) και τέλος η δυσάρεστη μυρωδιά απ' το μουνέλο της (εδώ δεν υπάρχει δικαιολογία!).
Στα συν συγκαταλέγω το μειλίχιο τού χαρακτήρα της, τη δεκτικότητά της και το γεγονός ότι γαμήθηκε καλά. Επίσης εκτίμησα το ενδιαφέρον τού υπηρέτη, στο τέλος, να μάθει πώς πέρασα.
Με αυτές τις σκέψεις τάχυνα το βήμα μου. Η τσάρκα βρισκόταν σ' εξέλιξη και είχα ακόμα να επισκεφτώ 152 ερωτικούς οίκους...

Διευκρίνιση: Η κοπέλα δεν είναι η Σόνια (από Διδύμου 16) η οποία εργάζεται στο ημιυπόγειο τής Βέργας 6.