Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

Τετάρτη, ώρα 7:47 το πρωί.
Ο πλακόστρωτος υπαίθριος διάδρομος/αυλή και τα μεταλλικά σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο παλιό οροφομπουρδέλο ήταν μούσκεμα˙ η υπηρεσία έπρεπε να είχε πλύνει.
Πέρασα στο σκοτεινό σαλονάκι και κάθισα σ' ένα απ' τα δύο παγκάκια. Απ' το κουζινάκι, παραμερίζοντας ένα πάνινο διαχωριστικό, βγήκε μία ευτραφής, μεσήλικη, αλλοδαπή τσατσά.
– Καλημέρα! Ωραία κοπέλα έχουμε παιδί μου, τσιμπούκι, μουνί...τσιμπούκι...χωρίς καπότα, μουνί καπότα, 69, γλείψει το μουνί, ισπανικό, να περάσει πολύ ωραία, σιγά σιγά, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ!
Πίσω απ' το υφασμάτινο παραβάν άκουγα μία γυναικεία φωνή να μιλάει. Η υπηρεσία μού είπε να περιμένω και αμέσως μετά φώναξε προς τα 'κει απ' όπου ακουγόταν η φωνή:
– Κοπέλα μου!
– Πώς τη λένε; ρώτησα την τσατσά που κοίταζε επίμονα προς το κουζινάκι.
– Τζένη! απάντησε ρίχνοντάς μου μια ματιά, ενώ μετά το βλέμμα της στράφηκε πάλι προς τα 'κει.
Η γυναίκα από μέσα εξακολουθούσε να μιλάει σαν να μην είχε ακούσει τίποτε!
– Τζένη!...τη φώναξε διακριτικά για δεύτερη φορά.
Εκείνη συνέχιζε την κουβέντα. Οπότε τι να κάνει και η κακομοίρα η υπηρεσία; Προσπάθησε να γεμίσει τον χρόνο δίνοντας περισσότερες πληροφορίες και...υποσχέσεις.
– Ελληνας κοπέλα είναι, ήσυχη κοπέλα είναι, να περάσεις πολύ ωραία, δεν βιάζεται, σιγά σιγά, όμορφα!
Τα δευτερόλεπτα περνούσαν χωρίς η Τζένη να διακόπτει τη συνομιλία της. Τότε η τσατσά πλησίασε και παραμερίζοντας την κουρτίνα της είπε σιγανά:
– Μη μιλάς άλλο, ήρθε πελάτης να σε δει...
Η Τζένη όμως τον χαβά της, μάλιστα τώρα μιλούσε πιο δυνατά! Οπότε η καημένη η υπηρεσία εγκατέλειψε την προσπάθεια. Εκείνη τη στιγμή κάποιος έσπρωξε την εξώπορτα και μπήκε.
Η μεσήλικη τσατσά καλημέρισε και επανέλαβε τι πρόσφερε η πολυλογού πόρνη, η οποία τελικά εδέησε να εμφανιστεί και με δυνατή φωνή να παρουσιάσει και 'κείνη το πρόγραμμά της!
– Γεια σας, έχει τσιμπούκι χωρίς καπότα τελειωτικό, μουνί με καπότα, ισπανικό, 69, 10 ευρώ παιδιά!
Επρόκειτο για τη γνωστή πόρνη που έχω επανειλημμένως δει στον συγκεριμένο οίκο, μία θηριώδη μιλφ˙ δυο μέτρα μπόι! με ίσιο, κοντό, κοκκινωπό μαλλί που σκέπαζε τελείως τ' αυτιά, μάλλον άσχημο πρόσωπο με μικρό στόμα και προβληματικά δόντια, μεγάλο κρεμασμένο στήθος που φαινόταν από το ντεκολτέ του μεσοφοριού, ογκώδες σώμα, χοντροπόδαρα με κυτταρίτιδα.
– Ελα παιδιά να περάσετε πολύ ωραία μέσα! μας προέτρεψε η τσατσά.
Ομως ο νεοεισερχόμενος βλέποντας τον "ιπποπόταμο" είχε γίνει μπουχός!
– Κάνε βόλτα, εδώ είμαστε παιδί μου! προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα η υπηρεσία, μιλώντας όμως στην...εξώπορτα, μιας 'και κείνος ήδη κατέβαινε τη σκάλα!
– Πού περνάω; ρώτησα με το 10ρικο στο χέρι.
– Ελα δω, από δω! μου είπε η τσατσά δείχνοντάς μου το δεύτερο δωμάτιο. Το εξ ευωνύμων των εισερχομένων. Μία ψιλοάθλια κάμαρη, που όμως διέθετε κομοδίνο με μάρμαρο!
Μπαίνοντας η Τζένη, μετά από μερικά λεπτά, ενδιαφέρθηκε να μάθει εάν ήμουν καλά και τ' όνομά μου (Ευγενέστατη!), εάν ερχόμουν σε 'κείνη για πρώτη φορά (Επαγγελματίας!) και τέλος εάν δούλευα (Αδιάκριτη!). Στη συνέχεια, χωρίς να βγάλει το εσωφόρι, ξάπλωσε εγκάρσια σε μένα και ξεκίνησε να περιεργάζεται το πουλί μου. Ηταν τότε που της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό. Αμέσως, απλώνοντας το παχουλό της χέρι, έπιασε τη συσκευασμένη καπότα απ' το κομοδίνο και αφού την άνοιξε προσπάθησε να την ξετυλίξει κατά μήκος του μαραμένου πέους μου. Είπα να τη ρωτήσω εάν γλείφει-φιλάει, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως αρκετά συχνά κάνω αυτή την ερώτηση, οπότε δεν είπα τίποτα. Της χούφτωσα όμως τη διπλόφαρδη ποπάρα, χώνοντας το χέρι μου και στην κωλοχαραμάδα (μιλάμε γι' αρκετό βάθος!), ενώ με το άλλο μου χέρι μάλαζα το εγγύτερο σε μένα βυζί της!
Το τσιμπούκι της δεν ήταν άσχημο! Αργό, ρυθμικό, με καλό βάκιουμ (κάνοντας το πουλί μου να λεπταίνει και να τεντώνεται σε κάθε ρούφηγμα, επανερχόμενο στις κανονικές του διαστάσεις αμέσως μετά, κερδίζοντας όμως κάθε φορά σε μέγεθος), σιγά σιγά (και με τις δικές μου θωπείες στο τεράστιο κορμί της, χωρίς μάλιστα να βάλω τη φαντασία μου να δουλέψει...) κατάφερε να μου τον σηκώσει.
– Εντάξει! Θα γαμήσεις ή έτσι θα χύσεις; με ρώτησε βλέποντας το αποτέλεσμα της προσπάθειάς της.
– Οχι, θ' ανέβεις λίγο απάνω! της είπα.
Τότε εκείνη σηκώθηκε και αφού άλειψε το αιδοίο της με τη λιπαντική γέλη που είχε φέρει μαζί της, με καβάλησε. Ψαχούλεψε από κάτω της για να εντοπίσει το καυλί μου και στη συνέχεια, πιάνοντάς το, το έχωσε τη μουνοτρυπίδα της, αρχίζοντας να κινεί την τεράστια λεκάνη της μπρος-πίσω, περιστροφικά, ενώ λίγο αργότερα πρόσθεσε και τ' ανεβοκατεβάσματα στις κινήσεις της.
– Κάτσε να σε γαμήσω και λίγο από πίσω! είπα όταν άρχισα να δυσανασχετώ κάτω απ' το βάρος της.
Γονάτισα από πίσω, ενώ εκείνη ακουμπώντας το μάγουλο στο μαξιλάρι και σταυρώνοντας τα χέρια κάτω απ' το στέρνο, τούρλωσε την κωλάρα!
– Ωραίο κώλο έχεις! είπα, ενώ ανοίγοντας με τα χέρια μου τα κωλομάγουλα, φαρδαίνοντας την κωλοχαραμάδα, είδα μία αιμορροΐδα, την οποία και ψηλάφισα με τον αντίχειρά μου, για να διαπιστώσω πως όντως ήταν μία μαλακή αιμορροΐδα.
– Κώλο όμως δεν κάνω! Μου διευκρίνισε εκείνη.
Ξεκίνησα τις γαμικές ωθήσεις με αυξανόμενη ένταση και ταχύτητα, ραπίζοντάς την παράλληλα στα καπούλια, και δεν μείωσα την ορμή της γάμευσης, παρά μόνο όταν άρχισα να χύνω!
– Εντάξει; ρώτησε όταν κατάλαβε απ' τα λαγνοβογγητά μου πως εκσπερμάτωνα και την επόμενη στιγμή τραβήχτηκε, ενώ εγώ ακόμα εξακολουθούσα να χύνω!
Καθώς τακτοποιούσε το εσωφόρι της, λίγο πριν φύγει, τη ρώτησα από πού ήταν.
– Από δω, Ελλάδα!
– Ελληνίδα είσαι;
– Ναι, και δουλεύω απ' τις επτά έως τις τέσσερις, τεσσεράμισι το απόγευμα! πρόσθεσε.
Κάνοντας τη σούμα της συνεύρεσης στο ψιλοάθλιο δωμάτιο με το ωραίο κομοδίνο, εγώ περίμενα η Τζένη να ήταν πιο θερμή, ξεκινώντας με απόπειρες να με γλείψει, να με φιλήσει (βέβαια το στόμα της ήταν χάλια!), να με χουφτώσει. Αντιθέτως εκείνη από την αρχή "βούτηξε" στο "λιλί"! Ομως είναι αλήθεια πως και 'γω δεν ζήτησα τέτοιες υπηρεσίες. Από την άλλη, στην πίπα και στο γαμήσι ήταν καλή και τα πιασίματα ήταν όντως ελεύθερα, αλλά η βιασύνη της στο τέλος "με χάλασε" αρκετά!
Ισως την ξαναπληρώσω (το 10ρικάκι που ζητάει μπορώ να το δώσω) για να δω εάν και πώς γλείφει-φιλάει. Εννοείται εκτός στόματος!

Στο τελευταίο (αριθμητικά) αυτό μπουρδέλο της Ιάσονος, πέρασα μαζί μ' έναν ηλικιωμένο καπνιστή˙ μπροστά πήγαινε εκείνος κατόπι του εγώ.
Η ξανθιά, μεσήλικη υπηρεσία, εμφανίστηκε απ' το βάθος και μας ευχήθηκε υγεία. Αφού την καλησπέρισα, αμέσως μας προέτρεψε να περάσουμε. Την ίδια στιγμή απ' το κουζινάκι παρουσιάστηκε μία νεαρή κοπελίτσα με κοντό μαύρο μαλλί, oμορφούτσικο σοβαρό πρόσωπο, μικρό στήθος, που το κάλυπτε ένα σουτιέν, καλλίγραμμο λεπτό σώμα, μέτριο ανάστημα, ωραίο κωλαράκι, που εκείνο δεν κατάφερνε να το καλύψει ένα εσώρουχο στρινγκάκι και καλοσχηματισμένα πόδια που κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα πορνοπέδιλα.
– Δέκα ευρώ! Κούκλα είναι, καινούρια, θα περάσετε πολύ καλά!
Η κοπέλα στεκόταν δίπλα στην τσατσά με τα χέρια στη μέση.
– Πώς σε λένε κούκλα; τη ρώτησα.
– Ντέκα είναι.
Χε χε χε, συνηθισμένο το λάθος!
– Πώς σε λένε; Ονομα; επέμεινα.
– Ιωάννα! απάντησαν με μία φωνή, υπηρεσία και πόρνη.
– Απλό πρόγραμμα, ε;
– Νορμάλ πρόγραμμα! επιβεβαίωσε η τσατσά.
Ο ηλικιωμένος άνδρας σηκώθηκε και με 2 βήματα βρέθηκε στην έξοδο (μικρό το σαλόνι γαρ), ενώ εγώ παρέμεινα στη θέση μου και πλήρωσα το 10ρικο στην υπηρεσία.
– Περάστε, ευχαριστώ πολύ! είπε εκείνη δείχνοντάς μου το δωματιάκι που γειτνίαζε με το σαλονάκι.
'Οταν η Ιωάννα άνοιξε την πόρτα με βρήκε να πλένω τα χέρια μου στον νιπτήρα.
– Γεια σου! χαιρέτησε, αφήνοντας τα "σύνεργά" της (λιπαντική γέλη και προφυλακτικό) στην άκρη του κρεβατιού και στη συνέχεια αφού κάθισε, έβγαλε τον στηθόδεσμο.
Πετώντας στο καλαθάκι το κομμάτι το κωλόχαρτο με το οποίο μόλις είχα σκουπιστεί, κάθισα και του λόγου μου δίπλα της, χώνοντας το χέρι μου ψηλά ανάμεσα στα μπούτια της˙ με σκοπό να τη χαϊδέψω φυσικά.
– Ααα! είπε μαλακά, κάνοντας μία ήπια σπασμωδική κίνηση με ολόκληρο το σώμα της.
Γενικά δεν μιλούσε πολύ και όταν μιλούσε το έκανε χαμηλόφωνα.
– Κρύο, ε; τη ρώτησα χαμογελώντας.
– Ναι!
– Μιλάς Ελληνικά;
– Λίγο.
– Ρουμάνα είσαι!
– Ναι.
'Επιασα να τρίβω με δύναμη τις παλάμες μου και όταν μετά από λίγα δευτερόλεπτα τις αισθάνθηκα αρκετά ζεστές, ξανάχωσα το ξεράδι μου ψηλά, ανάμεσα στους μηρούς της. Λίγο πιο πάνω, χαμηλά στην κοιλιά της, στο κέντρο, φαινόταν μία οριζόντια τομή. 'Εσκυψα για να "θηλάσω". Αλλά «τι είναι ο κάβουρας,τι το ζουμί του»... Τέλος πάντων, κάθως "θήλαζα", μετά από λίγο, την ξάπλωσα ανάσκελα και συνέχισα με φιλάκια μέχρι τον λαιμό. Δεν προχώρησα παραπάνω. Κατά τη διάρκεια του ψευδοθηλασμού, εκείνη, με το ένα της χέρι με ψευτοχάιδευε στην πλάτη και με τ' άλλο μου πασπάτευε τ' αρχίδια. Μετά από λίγο η στύση ήταν σχεδόν γεγονός! Η καπότα τοποθετήθηκε με προσοχή από την ίδια και η πίπα που ακολούθησε (και με τη δική μου καλή θέληση˙ βοήθησα με το να φαντασιώνομαι πως τη γλείφω-φιλάω και να με γλείφει-φιλάει με πάθος) έκανε τελικά τη στύση γεγονός!
Στη στάση της γελαδάρισσας γαμούσα περισσότερο εγώ. 'Eχοντας χουφτώσει τα κωλομαγουλάκια της έσπρωχνα από κάτω δυνατά! Κάποια στιγμή την ξάπλωσα πάνω μου, με το πρόσωπό της πλάι στο δικό μου, cheek to cheek που λένε, και έδωσα μερικές δεκάδες δυνατές ψωλιές (κάποιες εκ των οποίων ήταν τζούφιες˙ έβγαινε η πούτσα απ' το μουνί), μέχρι που άλλαξα σε πισωκολλητό γονατιστό. Στήθηκε με το κεφάλι σε λίγο χαμηλότερο ύψος από τον κώλο, ο οποίος έστεκε τουρλωτός, ενώ την αριστερή της ωμοπλάτη και τη μέση, έβλεπα πως στόλιζαν 2 μικρά τατουάζ. Παλινδρόμησα την ψωλή μου στο στενό μουνάκι της κάμποσες φορές, μέχρι ο λευκωπός οπός μου, που γράφει και ο Εμπειρίκος, γεμίσει την ελαστική θηλή.
– Γεια σου! με χαιρέτησε μετά τα λίγα δευτερόλεπτα που χρειάστηκε για να φορέσει το μπικίνι της και να μαζέψει τα πράγματά της.
Με το που άνοιξε την πόρτα, η τσατσά ξεκίνησε να την παρουσιάζει.
Συνοψίζοντας τώρα, η Ιωάννα είναι μια νέα, όμορφη και επιπλέον, χαμηλών τόνων, λιγόλογη κοπελίτσα, που όπως συνήθως συμβαίνει με τέτοιες περιπτώσεις εμφανίσιμων, νεαρών γυναικών, που δουλεύουν στα "φθηνά" μπουρδέλα και πολύ περισσότερο στα μπουρδέλα του 10ρικου, από μόνη της δεν κάνει πολλά. Είναι γνωστά αυτά!
Εγώ βέβαια έμεινα σχετικά ευχαριστημένος, γιατί μπορεί να μη με βοήθησε όσο θα ήθελα στο σήκωμα της "σημαίας" (ας είναι καλά η φαντασίωσή μου μαζί της!) και να μην είχε μεγάλη συμμετοχή γενικότερα, αλλά και δεν μ' εμπόδισε στη μετέπειτα προσπάθειά μου, με το να βιάζεται, να δυσανασχετεί, να "κλέβει" στο γαμήσι. Οπότε, ίσως την ξαναπληρώσω!

– Καθίστε λίγο!
Προέτρεψε μία γυναικεία φωνή απ' το κουζινάκι καθώς έμπαινα στο σκοτεινό σαλόνι.
Κάθισα. Μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα η ηλικιωμένη, ευτραφής υπηρεσία εμφανίστηκε απ' το καμαράκι περπατώντας αργά.
– Γεια σου! με χαιρέτησε και στάθηκε με την πλάτη γυρισμένη στον τοίχο.
– Καλησπέρα!
– Αγάπη μου, έχει τσιμπουκάκι τελειωτικό στο στόμα χωρίς καπότα, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ισπανικό, από πάνου, από κάτου, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ! Πολύ καλή, περιποιητική, σιγά σιγά στο δωμάτιο, πάρα πολύ καλή! Μία δοκιμή θα σε πείσει!
Εκείνη τη στιγμή η εξώπορτα άνοιξε τρίζοντας και μπήκαν δυο νεαροί.
– Είναι σούπερ σπέσιαλ, είναι το κάτι άλλο! Λίγο μεγάλη, αλλά πολύ σπέσιαλ! Γλείφει τ' αρχίδια, γλείφει τον κώλο, την κωλοτρυπίδα, όλα! συνέχισε η τσατσά.
– Γεια σας!
Οι 2 αυτές λέξεις, βγήκαν από τα λεπτά χείλη μιας σιτεμένης γυναίκας, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, σπασμένο πρόσωπο άσχημης ανατολικοευρωπαίας, κρεμασμένο στήθος που φούσκωνε κάτω απ' το εσωφόρι, το οποίο "καμπύλωνε" στο σημείο της κοιλιάς επίσης, και πόδια με κυτταρίτιδα.
Κάνοντας δυο-τρία βήματα, με τα χέρια στα πλευρά, στάθηκε κάπου δίπλα στην υπηρεσία κοιτάζοντάς μας και στη συνέχεια επέστρεψε στο κουζινάκι.
– Ελάτε να σας περιποιηθεί πολύ ωραία! Πάρα πολύ καλή!
Οι νεαροί πέρασαν από μπροστά μου οδεύοντας προς την εξώπορτα.
– Πώς τη λένε την κοπέλα; ρώτησα την υπηρεσία.
– Μαρία! απάντησε έπειτα από έναν στιγμιαίο δισταγμό. Σαν να την είχε ενοχλήσει η ερώτηση.
– Θα περάσω! της έκανα γνωστό δείχνοντας το 10ρικο.
Μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω. Οι πόρτες των 2 δωματίων ήταν ανοιχτές και η Μαρία έτρωγε καθισμένη απέναντι, στο τραπεζάκι.
– 'Οπου θέλεις (μπες)! μου είπε παίρνοντας το χαρτονόμισμα.
– Ας έρθει σε κανά λεπτό για να πλυθώ λίγο!
Η πόρνη έκανε να σηκωθεί.
– Κάτσε, θέλει να κάνει και λίγο καθαρό! της εξήγησε η τσατσά και 'κείνη συμμορφώθηκε.
Το μεγάλο δωμάτιο ήταν δροσερό, φωτεινό (υπήρχε ροοστάτης), ψιλοβρώμικο, ενώ από την προηγούμενη φορά που είχα συνευρεθεί εκεί (πριν περίπου έναν χρόνο) είχαν καρφωθεί κάποιες τάβλες του ταβανιού που τότε κρέμονταν.
– Χελλόου! χαιρέτησε μπαίνοντας, μετά το πέρας του χρόνου που είχα ζητήσει σαν πίστωση, χαμηλώνοντας παράλληλα τον φωτισμό.
– Χάι!
– Ντου γιου σπηκ Ινγκλις;
– Γιες άι ντου!
– Μάι νέιμ ιζ Μαρία!
Της είπα το δικό μου και ρώτησα από πού ήταν, για να μου απαντήσει: Ρομένια!
Στη συνέχεια έβγαλε το μεσοφόρι, αφήνοντας τον ελαστικό, εφαρμοστό στηθόδεσμο (το τοπάκι που λένε ή μάλλον την τοπάρα!) και με την κοιλιά της να κρέμεται υπέρ το μουνί, τακτοποίησε τα μαλλιά της πιάνοντάς τα ψηλά.
Ξεκίνησε με δυνατό γλείψιμο-ρούφηγμα των θηλών μου εναλλάξ, συνεχίζοντας με φιλιά-γλειψίματα των πλαϊνών του λαιμού, φτάνοντας στους λοβούς των αυτιών, τους οποίους έγλειψε-ρούφηξε, "κεντρίζοντας" ταυτόχρονα με την άκρη της γλώσσας τους έξω ακουστικούς πόρους, με φίλησε-έγλειψε στο πρόσωπο, χωρίς όμως να πλησιάσει στο στόμα και κατεβαίνοντας προς τα κάτω, περνώντας ξανά από λαιμό, θηλές, στήθος, μου έγλειψε-φίλησε την κοιλιά, ενώ λίγο πριν με πιπώσει ακάποτα, της έκανα γνωστό πως το τσιμπούκι θα το επιθυμούσα με προφυλακτικό!
Δεν θυμάμαι πώς το τοποθέτησε (ξετυλίγοντάς το ή σαν κάλτσα), αλλά θυμάμαι πως η πίπα της ήταν καλή! Βέβαια δεν την είχα ανάγκη, μιας και απ' τα προκαταρκτικά μού είχε γίνει "κάγκελο", οπότε γρήγορα (μετά από λίγα ρουφήγματα-γλειψίματα-εξωτερικούς γλωττισμούς) της πρότεινα να πάρει θέση στα τέσσερα και εγώ γονατίζοντας πίσω της οδήγησα το καυλωμένο καυλί μου (πλεονασμός!) ανάμεσα απ' τα παχιά της μουνόχειλα κατευθείαν στον λιπασμένο κόλπο, για να ξεκινήσω ένα διερευνητικό, αργό, ρηχό μέσα-όξω, συνεχίζοντας μ' έναν πιο γρήγορο ρυθμό που συμπεριλάμβανε "καρφώματα" μέχρι τ' αρχίδια! Κάπου εκεί μου υπενθύμισε πως η συνεύρεση διαρκεί 10 λεπτά...
Αφού την "καθησύχασα" λέγοντας «ντοντ γουόρι, γουί χαβ σαμ τάιμ!» (δεν είχαν περάσει ούτε 5 λεπτά), της ζήτησα να ξαπλώσει και ανάσκελα! Πράμα που έκανε και απάγοντας τα πόδια μού παρουσίασε ένα μουνί χαίνον, το οποίο ξαναγάμησα, σκύβοντας από πάνω στηριζόμενος στα γόνατα και στις παλάμες μου, μέχρι που το έχυσα εν μέσω δικών μου συγκρατημένων βογγητών.
Οπως έβγαινα απ' το δωμάτιο, στο κουζινακι, η Μαρία και η υπηρεσία συνέχιζαν το φαγητό τους.
Φανούρης: Γεια σας, ευχαριστώ!
Μαρία: Γεια σου!
Υπηρεσία: Γεια σου μωρό μου να πας στο καλό και 'μεις ευχαριστούμε!
Συνοψίζοντας τα της συνεύρεσης στο ψιλοάθλιο δωμάτιο αυτού του παλιού οροφομπουρδέλου, δεν έχω αμφιβολία γιατί επέλεξα τη συγκεκριμένη παλαίμαχη ιερόδουλη και μάλιστα στην αρχή της τσάρκας μου. Ο λόγος ήταν πως μ' ενδιέφερε η υπηρεσία του γλειψίματος που παρείχε η συγκεκριμένη (οι περισσότερες άσχημες μιλφς και γκιλφς γλείφουν καλά και εκείνη δεν αποτέλεσε εξαίρεση) και εάν δεν ήταν έτσι όπως ήταν, δηλαδή χάλια! και η υπηρεσία των γλωσσόφιλων που μπορεί να έδινε (Τελικά έδινε, γιατί πριν φύγω άκουσα την τσατσά ν' αναφέρει ότι «φιλάει στο στόμα»).
'Οσο λοιπόν "παίζει" στο 10ρικο και με την προϋπόθεση να έχω κάνει από πριν αντιτετανικό ορό (Χα χα χα, αστειεύομαι!) θα την ξαναπληρώσω!

Πέμπτη, ώρα 7:20 το πρωί.
Την ώρα που έμπαινα στο σαλονάκι του ισόγειου αυτού μπουρδέλου, ένας μελαψός νεαρός πλήρωνε και περνούσε στα ενδότερα, ενώ ένας ασπρομάλλης μεσήλικας, με μία τσάντα στην αγκαλιά, περίμενε καθισμένος στον πάγκο.
Από το βάθος, μία απαλή γυναικεία φωνή έκανε δευτέρα στον Φρέντυ Μέρκιουρι, που ακουγόταν στο «Σόου μαστ γκοου ον» απ' τα ηχεία του καταστήματος. Πρώτη εμφανίστηκε μία παχουλή μεσήλικη υπηρεσία, με τη μαλακιά φωνή, πίσω της, να συνεχίζει να συνοδεύει τον μακαρίτη στο άσμα του. Αρα η πόρνη της βάρδιας έπρεπε να τραγουδούσε!
– Γεια σας! Τη χαιρέτησα.
– Καλημέρα σας! αντιχαιρέτησε και στάθηκε λίγο παραπέρα.
Μία αψηλή, μελαχρινή γυναίκα, στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της, με ίσια μαύρα μαλλιά μέχρι την πλάτη χαμηλά, καλούτσικο πρόσωπο, μικρό στήθος πίσω από τον στηθόδεσμο, σώμα χορεύτριας χορού της κοιλιάς (ελάχιστο στομαχάκι, φαρδουλή λεκάνη, ποδάρες) και ωραία κωλάρα, ακολουθούσε.
– Είναι η Σούζη, ωραία να περάσετε, 10 ευρώ μόνο...Συγγνώμη!
Την τσατσά είχε διακόψει, με αποτέλεσμα να τα πάρει στο κρανίο (εξού και το γεμάτο ένταση «συγγνώμη!») και 'μένα μου εμπόδιζε τη θέα, ο ασπρομάλης με την τσάντα, που είχε πλησιάσει την ιερόδουλη δείχνοντάς της την πραμάτεια του!
Σηκώθηκα να φύγω, αλλά πριν ανοίξω την εξώπορτα γύρισα πίσω.
– Τι πρόγραμμα κάνει δεν μου είπατε! παρατήρησα στην υπηρεσία.
– Ναι, νορμάλ, ο κύριος μπήκε στη μέση, νορμάλ το πρόγραμμα και 69 κάνει!
Εντωμεταξύ η Σούζη, με ξενική, κουρασμένη φωνή, του έλεγε:
– Δεν θέλω, σου είπα δεν θέλω! Ελα!
Ευχαρίστησα, μου ευχήθηκε να είμαι καλά και βγήκα στον δρόμο.
Επέστρεψα μετά από λίγα λεπτά. Με το 10ρικο στο χέρι περίμενα όρθιος στο σαλονάκι. Εμφανίστηκε η τσατσά. Της έδειξα το χαρτονόμισμα και μου έκανε νόημα να περάσω στα ενδότερα. Το πρώτο δεξιά ήταν κατειλημμένο απ' τον αλλοδαπό, ενώ τα 2 στο βάθος, δεξιά και αριστερά απ' το κουζινάκι, ήταν άδεια. Μου έδειξε το αριστερό, ήταν το μόνο απ' τα 3 στο οποίο δεν είχα συνευρεθεί, αλλά μετά συνειδητοποιώντας ότι ακόμα είχε μέσα το τροχήλατο σύστημα καθαρισμού, με τον κουβά και τη σφουγγαρίστρα, μου πρότεινε το απέναντι που ήταν έτοιμο.
– Α, έχω εδώ, εδώ εδώ!
– Οχι όχι, δεν πειράζει δεν πειράζει, θα περάσω εδώ! Καθαρίστε, δεν υπάρχει πρόβλημα, θα περιμένω!
Τελικά είχε καθαρίσει και έμενε μόνο να τοποθετήσει ένα χαλάκι μπροστά απ' το κρεβάτι και ν' απομακρύνει την τροχήλατη σφουγγαρίστρα.
– Να περάσετε καλά! ευχήθηκε και έκλεισε την πόρτα.
Το δωματιάκι (κυριολεκτικά όμως δωματιάκι!) ήταν ένας καθώς πρέπει υποφωτισμένος χώρος, μ' έναν πολυέλαιο να κρέμεται απ' το ταβάνι! (Κρίμα τον πολυέλαιο!)
Η κοπέλα μού ήρθε στα 7 λεπτά.
– Γεια σου, τι κάνεις; ενδιαφέρθηκε να μάθει μπαίνοντας.
– Εσύ είσαι η Σούζη ε; ρώτησα.
Κάτι μου θύμιζε. Τ' όνομά της ήταν; η φυσιογνωμία της ήταν; και τα δύο μαζί ήταν;
– Εγώ είμαι.
– Δούλευες και αλλού εδώ στο Μεταξουργείο;
– Κολωνού πάνω, στο 23.
– Εικοσιτρία πού; Στο ημιυπόγειο ή στο ισόγειο;
– Στο υπόγειο.
– Βραδινή ήσουν;
– Απόγευμα.
Εκ των υστέρων βρήκα ότι στο συγκεκριμένο μπουρδέλο την είχα συναντήσει, μαζί με μια Σάρρα, πριν 2,5 μήνες σε μία απογευματική τσάρκα μου.
Αφού λοιπόν έβγαλε το μπικίνι της, πήρε θέση εγκάρσια στο ξαπλωμένο κορμί μου και με τα 3 της δάχτυλα ξεκίνησε ν' ασχολείται με το σε ηρεμία ακόμα πουλί μου προσπαθώντας να το "ξυπνήσει". Καθώς το χέρι μου άρχισε να χαϊδεύει το κάτω μέρος του μηρού, την κνήμη και την γάμπα της αισθάνθηκα να με αγκυλώνουν τριχούλες. Αξούριστη η κυρία!
Της πρότεινα να ξαπλώσει ανάσκελα και αφού την καπάκωσα ξεκίνησα να φιλάω και να γλείφω το μικρό στήθος της, ενώ παράλληλα χούφτωνα και θώπευα κώλο, μουνί, κορμί. Εκείνη συμμετείχε με σιγανά ευλογοφανή βογγητά, ενώ κάποια στιγμή καθώς πήγα να τη χαϊδέψω στην κοιλιά γέλασε.
– Γαργαλιέσαι;
– Ναι, γαργαλιέμαι, χα χα χα!
Με το μπαλαμούτι που είχε προηγηθεί καύλωσα, οπότε το προφυλακτικό τοποθετήθηκε με το στόμα της και ξετυλίχτηκε μέχρι τ' αρχίδια. Η πίπα που ακολούθησε δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά σταθεροποίησε τη στύση μου για το γαμήσι που θ' ακολουθούσε.
Αρχικά την πήδηξα πισωκολλητά γονατιστά. Με τη στάση που είχε πάρει, έριχνε το βάρος στ' αντιβράχιά της, με το σαγόνι να πλησιάζει τα χέρια, ενώ έχοντας σηκώσει τον κώλο και ανοίξει ελαφρά τα πόδια, το σκούρο μουνί της έδειχνε έτοιμο να υποδεχτεί το καυλί μου. Την έπιασα απ' τις λαγόνες και σπρώχνοντας σιγά σιγά την καυλωμένη ψωλή μου εντός της λιπασμένης μουνοτρυπίδας της ένιωσα την, όχι και τόσο στενή, επαφή με τα ελαστικά τοιχώματα του κόλπου και στη συνέχεια τ' αρχίδια μου ν' ακουμπούν τα κωλομέρια της. Ξεκίνησα τα μέσα-έξω, με αργό ρυθμό στην αρχή, μα όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα πήγαινα όλο και πιο γρήγορα, μέχρι που ένιωσα τον ιδρώτα στο κορμί μου (ιδρώνω σχετικά εύκολα) και τα πρώτα προειδοποιητικά τσιμπιματάκια στους βουβώνες και τα γόνατά μου!
– Σούζη, ξάπλωσε!
– Πώς; ρώτησε κοιτάζοντάς με πάνω απ' τον ώμο της.
– Ξάπλωσε, στην πλάτη, στην πλάτη! πρόσταξα.
Αφού πήρε θέση και άνοιξε τα πόδια, εγώ τοποθετώντας τις παλάμες μου δεξιά και αριστερά του σώματός της, έγειρα μπροστά και 'κείνη χρησιμοποιώντας τα μπράτσα μου σαν στηρίγματα άφησε ν' ακουμπήσουν πάνω τους η πίσω πλευρές των μηρών της και με αυτόν τον τρόπο να παραμείνουν σε ξεκούραστη απαγωγή. Με τα πόδια της έτσι ανοιχτά, ο πούτσος μου είχε άνετη πρόσβαση στο μουνί της και παλινδρομώντας εντός αυτού, μετά από μερικές δεκάδες ψωλιές, το σπέρμα γέμισε τη θηλή του ελαστικού!
Πρίν φύγει έμαθα πως σε λίγο θα σχολούσε (δούλευε από της 11 το βράδυ) και θα την αντικαθιστούσε η θηριώδης μελαχρινή Μαρία.
Κάνοντας τη σούμα, η Σούζη μου άρεσε σαν γυναίκα (ψηλή, με κωλάρα, ποδάρες!), ενώ και στη συμπεριφορά της μου φάνηκε εντάξει (απάντησε στις ερωτήσεις μου χωρίς να δυσανασχετήσει), βέβαια ήταν λίγο υποτονική (τέλος της βάρδιας γαρ) αλλά στο γαμήσι, μέσα στο συμπαθητικό και καθαρό δωματιάκι, είχε τη συμμετοχή (στησίματα, ψιλοβογγητά) που χρειαζόταν για ν' αποφασίσω πως θα την ξαναπληρώσω!

Τετάρτη, ώρα 7:36 το πρωί.
Περπατώντας σε μία έρημη Ιάσονος έφτασα στο νούμερο 44 και ανεβαίνοντας τα 4 σκαλοπάτια του υπερυψωμένου ισογείου εισήλθα στο σαλονάκι. Κάθισα σ' έναν πάγκο απέναντι απ' το κουζινάκι, στο οποίο μία ηλικιωμένη ξανθιά υπηρεσία, με κοντό μαλλί και σκέλεθρο κορμί, που φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο μακρύ φουστάνι, συζητούσε με την πόρνη της βάρδιας. Η παρουσία μου είχε γίνει αντιληπτή. Αντάλλαξαν μερικές ακόμα κουβέντες και στη συνέχεια σηκώθηκε, με πλησίασε, καλημέρισε και άρχισε να λέει:
– Δέκα ευρώ, μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, όλες οι στάσεις, ελεύθερα πιασίματα! Δεκαπέντε, κωλαράκι!
Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, μία γυμνόστηθη, νέα γυναίκα, με το ίσιο ξανθό μαλλί της πιασμένο σε αλογοουρά μέχρι την πλάτη, φιλήδονο πρόσωπο, μεσαίο καλοσχηματισμένο στήθος με προπετείς θηλές, γεροδεμένο κορμί με κοιλίτσα (όχι αντιαισθητική), ωραία καπούλια με λίγη κυτταρίτιδα, καλοφτιαγμένα πόδια που κατέληγαν σε ψηλόσολα πέδιλα, εμφανίστηκε και αφού χαιρέτησε, έκανε μία στροφή γύρω απ' τον άξονά της, έτσι ώστε να επιδείξει όλες τις πλευρές της. Εκείνη τη στιγμή η εξώπορτα άνοιξε και κάποιος κοντοστάθηκε. Η κοπέλα αμέσως του έκανε γνωστό πως:
– Κανονικό 10, κωλαράκι 15!
Εκείνος, με το να γίνει μπουχός, προφανώς δεν ενδιαφερόταν, οπότε και 'κείνη αποσύρθηκε στο κουζινάκι της.
Εγώ πάλι έβγαζα ένα 10ρικο και το έδινα στην τσατσα ζητώντας να μάθω:
– Πώς τη λένε την κοπέλα;
– Ορίστε; ρώτησε πλησιάζοντας λίγο περισσότερο.
– Πώς τη λένε; επανέλαβα.
– Ειρήνη!
Με το χαρτονόμισμα στο χέρι της, η υπηρεσία με οδηγούσε στο μεγάλο δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου, όπου πρόσφατα είχα συνευρεθεί με τη Σόνια. Καθώς την ακολουθούσα έβλεπα πως τα 2 δωματιάκια, στη δεξιά πλευρά αυτού, ήταν άδεια.
– Θα μπω εδώ, στο μικρό! δήλωσα, δείχνοντας το δεύτερο από αυτά.
– Εντάξει, όπως θέλετε! συμφώνησε εκείνη.
Ο χώρος ήταν σχετικά φωτεινός, ένας λαμπτήρας έδινε ένα πράσινο φως, αλλά και ψιλοβρώμικος...
Την Ειρήνη εκεί μέσα την περίμενα 6 λεπτά, κατά τη διάκεια των οποίων άκουγα την τσατσά να ενημερώνει κόσμο.
– Εντάξει είμαστε; ενδιαφέρθηκε να μάθει μπαίνοντας.
– Η Ειρήνη; ρώτησα από το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. Πάλι καλά που δεν πρόσθεσα και το "υποθέτω"!
– Ναι! απάντησε χαμογελώντας.
Εδειχνε να βρίσκεται σε καλή διάθεση. Γονάτισε πλάι μου και σκύβοντας ξεκίνησε να περιφέρει τα βυζιά της στη γεννητική μου περιοχή. Εγώ της χάιδευα τον κώλο, το περικλανίδιο, το ξυρισμένο μουνί. Δεν άργησα να την τράβηξω κοντά μου για να της ρουφήξω-γλείψω τις βυζάρες.
– Εδώ πέρα (έδειξα το στήθος μου) φιλάς καθόλου; Οχι! ρώτησα και αμέσως βιάστηκα να βγάλω από μόνος μου το συμπέρασμα!
– Ναι! Θέλεις; ήταν η απάντησή της και αμέσως άρχισε να γλείφει τις θηλές μου! 'Ομως με την άκρη της γλώσσας, περνώντας από τη μία στην άλλη μόνο όταν της το έλεγα εγώ...
– Στο λαιμό φιλάς καθόλου; προχώρησα ένα βήμα παραπέρα.
– Οοοχι! ήρθε η ήρεμη αρνητική απάντηση, χωρίς να με κοιτάζει, ανάμεσα σε 2 γλειψίματα.
«Ααα, πολλά ζητάει ο μπάρμπας, είναι και αξούριστος!» μπορεί να σκέφτηκε, χα χα χα.
– Οκέι, συνέχισε!
Χαμουρευτήκαμε για λίγη ώρα ακόμα μ' εκατέρωθεν ψευτοφιλάκια, ψευτογλειψιματάκια, χαδάκια, χουφτωματάκια, μέχρι που σκίζοντας το περικάλυμμα του προφυλακτικού, ρούφηξε τη θηλή του και στη συνέχεια, με την τυλιγμένη περικαυλίδα μπροστά απ' τα χείλη της, πλησίασε το καυλί μου, όπου ξετυλίγοντας το λεπτό ελαστικό με το στόμα μέχρι ένα σημείο, ενώ το υπόλοιπο το έκανε με το χέρι, ξεκίνησε μία καλή πίπα που περιελάμβανε και εξωτερικούς γλωττισμούς!
'Αρχισα να τη γαμάω πισωκολλητά γονατιστά. Είχε στηθεί ικανοποιητικά. Μπροστά δεν στηριζόταν στο μάγουλο και στο στήθος, παρά στις παλάμες, αλλά ο κώλος της ήταν τουρλωμένος και η πρόβασή του ευχερής, οπότε οι παλινδρομήσεις έδωσαν και πήραν!
Συνέχισα για λίγο με πισωκωλομπρούμυτο, μέχρι που τραβήχτηκα, γονάτισα και της είπα να γυρίσει ανάσκελα, εκεί σήκωσε τα πόδια, τα οποία και γράπωσα απ' τα μπούτια, λίγο πιο κάτω απ' τις αρθρώσεις των γονάτων και οδηγώντας την ψωλή μου στο χαίνον μουνί της συνέχισα τη βουβή γάμευση μ' ένταση, κλείνοντας δυνατά τα μάτια και σφίγγοντας τα δόντια! Το τέλος ήρθε μετά από λίγο.
– Από πού είσαι εσύ; τη ρώτησα παραμένοντας ξαπλωμένος (λόγω στενότητας χώρου!), ενώ εκείνη όρθια έβαζε το κιλοτάκι της.
– Ρομανία.
– Α! Ρουμάνα είσαι; Kαι μέχρι ποια ώρα σε βρίσκουμε εδώ;
– Δουλεύω 6 πρωί μέχρι 12 μεσημέρι.
Ανακεφαλαιώνοντας τα της συνεύρεσης, έχω να πω πως την Ειρήνη, κατ' αρχάς, τη βρήκα καυλιάρα˙ με το έκφυλο προσωπάκι της και τη σφιχτή, πλούσια σάρκα της, εμένα με καύλωσε! Από την άλλη μου φάνηκε κάπως μαζεμένη (αν και φαινόταν καλά, δεν μιλούσε πολύ), ενώ σε ό,τι αφορούσε τις ερωτικές της υπηρεσίες ήταν μέσα στο πλαίσιο εκείνων που είχαν ανακοινωθεί, συν τα φιλάκια και τα γλειψιματάκια που μου έκανε σαν έξτρα.
Περπατώντας προς το αυτοκίνητο σκεφτόμουν, πως αυτήν κάποια στιγμή θα έπρεπε να την ξαναπληρώσω!

Στο γωνιακό αυτό μπουρδέλο, από τα κεντρικά της Κολωνού, μπήκα πίσω από δύο νεαρούς. Στο σαλόνι, κοντά στην είσοδο, καθόταν ένας μεσήλικας, ενώ η νέα, ευτραφής υπηρεσία στεκόταν όρθια στην απέναντι πλευρά. Αμέσως μας καλημέρισε και πριν προλάβω να την αντικαλημερίσω άρχισε να λέει πολύ γρήγορα:
– 10 ευρώ, κάνει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πολύ καλή!
– Γεια σααας! χαιρέτησε με λεπτή φωνή μία όμορφη πιτσιρίκα.
Το καστανόξανθο ίσιο μαλλί της έφτανε και σκέπαζε τους ώμους, το στήθος ήταν σαφώς μικρό πίσω από το σουτιέν, το σώμα καλλίγραμμο και λεπτό, το ύψος μέτριο, τα πόδια καλοσχηματισμένα και όταν γύρισε να φύγει, το κωλαράκι ελκυστικό!
– Πολύ καλή, 10 ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, πολύ καλή! επανέλαβε η τσατσά.
– Γεια σου κούκλα! τη χαιρέτησε το ένα απ' τα 2 παιδιά που είχαμε μπει μαζί.
Εκείνη περίμενε λίγα δευτερόλεπτα μήπως ο τύπος κάνει κίνηση να περάσει και όταν είδε πως δεν γινόταν τίποτε μας γύρισε την πλάτη για να κατευθυνθεί προς το κουζινάκι.
– Καλή, καλή, πολύ όμορφη! Πολύ σέξι! πρόσθεσε εκείνος κοιτάζοντας την υπηρεσία, μετά στράφηκε στον φίλο του λέγοντάς του να συνεχίσουν τη βόλτα.
Εγώ εντωμεταξύ είχα βγάλει το 10ρι και πριν το δώσω στην τσατσά ρώτησα τ' όνομα της κοπέλας. Μου απάντησε πως τη φώναζαν Ναταλί.
– Δεν πιστεύω να την έχω πάρει...Οχι! μονολόγησα κοιτάζοντάς τη στα μάτια.
– Αυτή δουλεύει μόνο τη νύχτα, δε–
– Α μπράβο, γιατί και 'γω δεν τη θυμάμαι! βιάστηκα να συμπληρώσω διακόπτοντάς την.
– Γιατί εσύ πρωινός είσαι! πρόσθεσε μ' αχνό χαμόγελο εκείνη.
– Ορίστε! είπα και της έδωσα το αντίτιμο χωρίς να σχολιάσω.
Πέρασα σ' ένα σκοτεινό, σχετικά καθαρό, όπως διαπίστωσα αργότερα, αρκετά δροσερό δωμάτιο, ο φωταγωγός του οποίου έβλεπε στη Λεωνίδου. Εκείνο που μ' ενόχλησε ήταν το γεγονός πως οι περσίδες του κλιματιστικού ήταν στραμμένες στο κατά τ' άλλα ικανοποιητικό κρεβάτι (Αν και έτριζε κομματάκι).
Η Ναταλί ήρθε σχεδόν αμέσως (μόλις που είχα γδυθεί) με το προφυλακτικό και τη λιπαντική γέλη στο χέρι, φορώντας το μπικίνι της.
– Εντάξει; με ρώτησε μπαίνοντας.
– Εντάξει εντάξει! της απάντησα και πλησιάσαμε το κρεβάτι από διαφορετική πλευρά ο καθένας. Αφού ξαπλώσαμε την αγκάλιασα και άρχισα να τη φιλάω στο στήθος πάνω απ' το σουτιέν, στο λαιμό, στις παρειές, ενώ εκείνη με τη χούφτα της μου πασπάτευε τ' αχαμνά και με τα δάχτυλά της μου έπαιζε τον πούτσο.
– Αχ! (με είχε πονέσει!) Σιγά σιγά εάν θέλεις! της φώναξα.
– Ναι μωρό μου! συμφώνησε μαλακώνοντας ταυτόχρονα την κίνησή της.
Τα δευτερόλεπτα όμως περνούσαν και τον "λίττλ φέλλοου" δεν τον ένιωθα να σηκώνεται!
– Είμαι λίγο κουρασμένος απ' τη δουλειά! είπα ψέμματα, προσπαθώντας να δικαιολογηθώ, ενώ δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνω κάτι τέτοιο!
– Το βλέπω, απάντησε εκείνη σιγανά, συνεχίζοντας την πιο αργή μεν, αλλά το ίδιο μονότονη μαλακία.
Της ζήτησα να βγάλει τον στηθόδεσμο και το κιλοτάκι και το έκανε. Αμέσως ένα μεγάλο κομμάτι απ' το ένα βυζάκι της χάθηκε πίσω απ' τα χείλη μου, σύντομα ακολούθησε και η "εξαφάνιση" του άλλου βυζιού, ενώ ταυτόχρονα, το μουνί-γλόμπος, το περίνεο και το εσωτερικό των μηρών της δέχονταν τις ερωτικές θωπείες μου!
Φυσικά, φιλιά και γλειψίματα δεν υπήρχε περίπτωση να μου κάνει! Είχα φροντίσει να ρωτήσω και η απάντησή της ήταν «Τσου!»
Τελικα τόσο απ' τα δικά μου προκαταρκτικά, όσο και απ' τα δικά της χαϊδέματα-μαλάξεις στο κορμί και στα γεννητικά μου όργανα, κατάφερα να έχω μία στύση ικανή να δεχτεί το πέρασμα (σαν κάλτσα) της καπότας, για να πάμε στα επόμενα στάδια. Εκείνο της συνηθισμένης μονότονης, με γρήγορο ρυθμό, "στεγνής", "βουβής" πίπας και του φίκι φίκι (πλαφ πλαφ πλαφ!) σε 2 στάσεις: Της γελαδάρισσας, με περισσότερα ανεβοκατεβάσματα δικά μου, αλλά και κάποια "βιδώματα" δικά της, και του ιεραποστολικού, με ξεκίνημα αργό, ανέβασμα του ρυθμού, διατήρησή του για κάνα-δυο λεπτά και στο τέλος εκτόνωση με δυο-τρεις σπασμούς! Αυτό ήταν!
Οπως ετοιμαζόμασταν έμαθα πως καταγόταν από Ρουμανία και μετρούσε 22 χρόνια ζωής.
– Γεια σουουου! την άκουσα να χαιρετάει κάποιον στο σαλόνι με την ψιλή φωνή της καθώς έκλεινε την πόρτα του δωματίου μου και αμέσως μετά μια πιο χοντρή φωνή να ενημερώνει: «10 ευρώ, κάνει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό...»
Και η ζωή συνεχίζεται*

*«Και η ζωή συνεχίζεται» Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Κατσαρός, εκτέλεση: Γιάννης Καλατζής

Πλησιάζοντας την εξώπορτα του πρώτου ισόγειου μπουρδέλου, απ' τα 2 συνολικά, της Κεραμεικού, άκουγα τη γνώριμη, γυναικεία, λίγο βαριά φωνή, ν' αναφέρει πως είχε «αστεράκι κοπέλα». Καθώς έμπαινα στο ημιφωτισμένο σαλόνι, μαζί μ' άλλον έναν που ακολουθούσε, η φωνή σταμάτησε να ενημερώνει για να μας παρακινήσει να περάσουμε:
– Ελάτε μέσα, περάστε!
Και να συνεχίσει αμέσως μετά:
– Αστεράκι κοπέλα έχω, πολύ καλή στο δωμάτιο, δεν βιάζεται, κάνει τσιμπουκάκι, μουνάκι, φιλάκια στα βυζάκια, ισπανικό, γλείψιμο μουνάκι, 10 ευρώ!
Κατά τη διάρκεια των πρoλεχθέντων, απ' το κουζινάκι, εμφανίστηκε γυμνόστηθη η Χριστίνα απ' τη Ρουμανία, μία γνωστή πόρνη της οδού, που εκδιδόταν και στον διπλανό όροφο, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι την πλάτη μαζεμένο πίσω στο κεφάλι, όμορφο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, με μικρή ασυμμετρία, στους καλοσχηματισμένους κατά τ' άλλα, μαστούς (ο δεξιός είναι λίγο πιο μικρός από τον αριστερό), καλοφτιαγμένη νεανική κορμοστασιά, αψηλή, με μακριά πόδια, η οποία στάθηκε ακίνητη με τα χέρια στα πλευρά, βλέποντας τον κόσμο ν' αποχωρεί και ακούγοντας την τσατσά να βεβαιώνει, πως όποιος έμενε θ' απολάμβανε ένα:
– Πολύ καλό και σιγά σιγά τέλειο κρεβάτι!
Στο τέλος έμεινα μόνο εγώ, να χαλβαδιάζω τον κώλο της, καθώς εκείνη επέστρεφε στη "θαλπωρή" της κουζίνας.
– Πέρνα, στο βάθος πήγαινε...Οταν είσαι έτοιμος φώναξε! μου είπε η μελαχρινή, μεσήλικη υπηρεσία κρατώντας το 10άευρώ μου.
– Θα φωνάξω, ναι ναι! είπα καθώς περνούσα στο ευρύχωρο, πολύ φωτεινό και δροσερό δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου.
– Εγινε, κλείσε την πορτούλα!
Από τη στιγμή που φώναξα «έτοιμος!» χρειάστηκε να περάσουν 5 λεπτά για ν' ακούσω τα τακούνια της Χριστίνας να πλησιάζουν. Κατά τη διάρκεια εκείνων των λεπτών βημάτιζα ακούγοντας την τσατσά να ενημερώνει, χαζεψα τους 2 πίνακες, και παρατήρησα το ταλαιπωρημένο κατωσέντονο, όπως και τις βρωμιές στους τοίχους, ιδιαίτερα πέριξ του νεροχύτη.
Οταν μπήκε εγώ βρισκόμουν στην άλλη άκρη του δωματίου, την πλησίασα και αφού τη φίλησα σταυρωτά, της χούφτωσα τον κώλο! Λίγο πριν περάσουμε στο κρεβάτι έβγαλε το ροζ κιλοτάκι της μένοντας με τα πορνοπάπουτσα. Αφού ξαπλώσαμε –εκείνη στο πλευρό στηριζόμενη στον αγκώνα της και του λόγου μου οριζοντιωμένος με το χέρι μου να χαϊδεύει την πλάτη της– έπιασε, με τα 3 δάχτυλά, το μαραμένο πουλί μου, ενώ ταυτόχρονα με ρωτούσε:
– Καλά είσαι;
– Εντάξει είμαι.
– Μπράβο.
Η μαλακία όμως που ξεκίνησε να του κάνει ήταν μονότονη και γρήγορη, με αποτέλεσμα να μη σηκώνεται.
– Δεν θέλει να "παίξει"; με ρώτησε χαμογελώντας μετά από μερικά δευτερόλεπτα.
– Ξέρω 'γω; Θα δούμε! Χα χα χα...της απάντησα.
Εντωμεταξύ συνέχιζα τις θωπείες σε πλάτη και κώλο, πιπιλούσα και κανένα βυζί, δαχτύλιαζα το ξυρισμένο μουνάκι της, ώσπου κάποια στιγμή τη ρώτησα:
– Χριστίνα, φιλάς καθόλου στο στήθος και στον λαιμό;
Με κοίταξε για λίγο και μετά κούνησε αρνητικά το κεφάλι, συμπληρώνοντας πως εάν ήθελα να μου χαϊδέψει περιστροφικά τις θηλές (να μου τις τρίψει δηλαδή!) θα το έκανε.
Οκέι! Επρεπε λοιπόν ν' αναλάβω εγώ δράση! Και βαριόμουουουν!
Κατ' αρχάς την ξάπλωσα ανάσκελα, μετά την καπάκωσα και βάζοντας το μπούτι μου ανάμεσα στα σκέλια της άρχισα να το τρίβω πάνω στο μουνί της, στη συνέχεια ξεκίνησα να της φιλάω-γλείφω τις θηλές αλλά και γενικότερα τους μαστούς. Τώρα κάτι γινόταν. Το καταλάβαινα πως περίσσεια αίματος γέμιζε το πέος μου, μετατρέποντάς το σιγά σιγά από πουλί, σε καυλί!
– Ελα να βάλουμε τώρα την καπότα! της είπα και εκείνη αμέσως την έσκισε και τοποθετώντας την πάνω στη βάλανο την ξετύλιξε μέχρι τ' αρχίδια.
Εκανε να ξεκινήσει πίπα.
– Οχι όχι, ξάπλωσε ανάσκελα, να σε γαμήσω θέλω!
Υπάκουσε και την επόμενη στιγμή είχα εισχωρήσει στον κόλπο της αρχίζοντας το μέσα-έξω, στην αρχή χωρίς να έχουν επαφή τα σώματά μας, ενώ στη συνέχεια ξαπλωμένος πάνω της, με το στόμα μου ν' ασθμαίνει πλάι στο αυτί της, νιώθοντας τα χέρια της ν' αγγίζουν τους ώμους μου!
Για τελείωμα τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά, όπου στήθηκε καλά (μάγουλο και στήθος σ' επαφή με το σεντόνι και πόδια ανοιχτά με τον κώλο στον αέρα) και τον «έφαγε αντρίκια», που έλεγε και κάποιος! Σ' εκείνη λοιπόν τη στάση έχυσα λαγνοβογγώντας!
Πριν φύγει έμαθα πως ήταν 26 ετών, ενώ καθώς χαμογελούσε πλατιά, παρατήρησα πως της έλειπαν πλαϊνά πίσω δόντια.
Τι κατάλαβα λοιπόν (και) απ' τη χθεσινοπρωινή συνεύρεση με τη Χριστίνα;
Κατάλαβα ότι (συχνά) όταν πληρώνεις 10 ευρώ (μερικές φορές και περισσότερα) για να γαμήσεις μία όμορφη, καλοσχηματισμένη, νέα κοπέλα, δεν πρέπει να έχεις (πολλές) απαιτήσεις απ' τη μεριά της και πως την περισσότερη (αν όχι όλη) δουλειά πρέπει να την κάνεις μόνος σου!

Τα εμπορικά μαγαζιά δεν είχαν ανοίξει ακόμα όταν κατέβαινα τα σκαλάκια του τέταρτου, απ' τα 4 συνολικά, ημιυπόγειου μπουρδέλου της Ιάσονος.
Στον έναν απ' τους 2 πάγκους του μικρού σαλονιού ένας μαλαψός αλλοδαπός περίμενε καπνίζοντας. Στάθηκα όρθιος κοντά στην είσοδο. Τα επόμενα δευτερόλεπτα μία καγκελένια πόρτα άνοιξε και ο συμπαθής υπηρέτης που συνήθως συναντάω εκεί εμφανίστηκε.
– Γεια σας! Με 10 ευρώ δουλεύουμε, φουλ πρόγραμμα κάνουμε, αλλά κοπέλα στο δωμάτιο.
– Η Τατιάνα είναι;
– Τατιάνα, ναι.
Του έδωσα το 10ευρω και τον ρώτησα μέχρι τί ώρα θα δούλευε η προαναφερόμενη.
– Μέχρι 12 μεσημέρι. Δωδεκάμιση περίπου.
Το δωμάτιο του σαλονιού ήταν άδειο, αλλά ζήτησα να περάσω σ' ένα απ' τα μέσα, που θα ήταν πιο ήσυχα και έδειξα εκείνο στο βάθος του μικρού διαδρόμου.
– Οχι, εκεί δεν είναι κανένας, στο τρίτο δωμάτιο (εννοούσε πως ήταν εκτός λειτουργίας).
Του είπα τότε να περνούσα στο διπλανό, αλλά μου έκανε γνωστό πως εκείνο ήταν κατειλημμένο. Αναγκαστικά λοιπόν θα έμπαινα στο μόνο διαθέσιμο που είχα δει από την αρχή, τότε μ' ενημέρωσε πως η Τατιάνα θ' αργούσε λιγάκι γιατί ο τύπος είχε πληρώσει διπλή ταρίφα. Τον ρώτησα περίπου πόση ώρα υπολόγιζε να έκανε.
– Εεε, 10 και 10 λεπτά...εντάξει πέρασε 10 λεπτά, ακόμα λίγα λεπτά.
Κούνησα το κεφάλι καταφατικά και μπήκα στο σχετικά φωτεινό δωματιάκι που όμως μύριζε τσιγαρίλα!
Την Τατιάνα χρειάστηκε να την περιμένω 7 λεπτά. Πρώτα ξανάκουσα τη σύντομη παρουσίαση του τσάτσου, μετά η πόρτα άνοιξε και η γνωστή, μέτριου αναστήματος, μελαχρινή, μεστωμένη Ρουμάνα μπήκε μέσα, με τα μαύρα σπαστά μαλλιά της να φτάνουν μέχρι τους ώμους, το πρόσωπό μελαγχολικό, το στήθος μικρό πίσω απ' το σουτιέν, το σώμα "δεμένο", τα μπούτια τροφαντά.
Τη χαιρέτησα, με χαιρέτησε και καθώς έβγαζε το κιλοτάκι της ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνω.
Την επομένη στιγμή βρισκόταν πάνω μου, ψευτογλείφοντάς με στον λαιμό και στις θηλές. Στην αφή το κρέας της ήταν σφιχτό και η ροδέλα της φαινόταν δουλεμένη. Διαπιστώνοντας ότι είχα ψιλοκαυλώσει μου φόρεσε τη καπότα με τον γνωστό τρόπο και αφού μετακινήθηκε ανάμεσα στα πόδια μου ξεκίνησε ένα ικανοποιητικό τσιμπούκι με ταυτόχρονες θωπείες των αρχιδιών καυλώνοντάς έτσι τον πούτσο μου περισσότερο. Στη συνέχεια με καβάλησε και άρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει, να στριφογυρίζει, να κινείται μπρος-πίσω. Συνέχισε έτσι για ένα διάστημα.
– Ασε να προσπαθήσω εγώ! της ζήτησα κάποια στιγμή, δίνοντάς της να καταλάβει πως ήθελα ν' αλλάξουμε στάση.
Ξεκαβάλησε και έκανε να ξαπλώσει ανάσκελα.
– Οχι έτσι, στα 4! της είπα.
Ο χωνοειδής δακτύλιός της πρόδιδε ότι η συγκριμένη τον παραβίαζε συχνά και για μια στιγμή σκέφτηκα να προσπαθήσω να τον παραβιάσω και εγώ, αλλά στο τέλος έχωσα την ψωλή μου εκεί που τη χώνω πάντα˙ στο μουνί!
Απαφτώντας λοιπόν εκείνο το μουνί, μετά από κάμποσες γαμικές ωθήσεις και ενώ είχα αρχίσει να ιδρώνω, κατάλαβα (ένιωσα) πως πάρα πολύ δύσκολα θα έχυνα (συνδυασμός, πρόσφατης σεξουαλικής εκτόνωσης και μέσης ηλικίας) οπότε δεν είχε νόημα να συνεχίσω.
– Τατιάνα! Επειδή δεν με βλέπω να τελειώνω, θα 'ρθω μια άλλη φορά να το πάρουμε απ' την αρχή! Για σήμερα είμαστε οκέι!
– Εντάξει!
Συνοψίζοντας, μέσα στο στενόχωρο και κάκοσμο δωματιάκι, η μέτρια εμφανισιακά, σοβαρή και λιγομίλητη Τατιάνα, μου πρόσφερε τις κλασικές ερωτικές υπηρεσίες ενός μπουρδέλου (πίπα, δυο-τρεις στάσεις), αλλά επιπλέον και κάποια προκαταρκτικά που δεν ανακοινώθηκαν απ' τον συμπαθή υπηρέτη (γλειψιματάκια και φιλάκια), τα οποία όμως βοήθησαν στην ανόρθωση του πέους. Νομίζω πως η Τατιάνα, αν και κάνει φουλ του κώλου, άξιζε το 10άρικό μου.

*Φουλ κανονικό: Ανακοινώνεται φουλ που εμπεριέχει κώλο και ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στο στόμα.
Φουλ του κώλου: Ανακοινώνεται φουλ που εμπεριέχει μόνο κώλο.

ΥΓ: Το φουλ του κώλου, ανήκει στην κατάταξη των φουλ που έχει κάνει συναγωνιστής

Τη σκάλα του καινούριου οροφομπουρδέλου της Μεγάλου Αλεξάνδρου, δίπλα στο καφενεδάκι, ανέβηκα νωρίς το πρωί της περασμένης Τετάρτης. Φτάνοντας στο άδειο από κόσμο σαλονάκι άκουσα γυναίκες να συζητούν στα ενδότερα. Ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά προς το κουζινάκι διέκρινα τη μία από τις συζητήτριες˙ ήταν παχιά, με το πρόσωπο στραμμένο στο πλάι και καθόταν σταυροπόδι. Ακούμπησα τα οπίσθιά μου στο παγκάκι και δήλωσα την παρουσία μου καλημερίζοντας. Επρεπε να ήταν η χοντρή που πρόσταξε (ευγενικά) να καθίσω αποκαλώντας με «μωρό της». Μετά από λίγα δευτερόλεπτα βρισκόταν απέναντί μου.
– Βρε καλώς τονε! είπε με τρόπο που δεν άφηνε αμφιβολία πως με γνώριζε.
Επρόκειτο για τη Σέλλα, τη μελαχρινή, χοντρή πόρνη από Λιοσίων 91, που την είχα συναντήσει μαζί με την έτερη μελαχρινή, αλλά αδύνατη, Μαρία, στην τσάρκα του περασμένου Σαββάτου (και όχι μόνο).
– Α, εσείς είστε εδώ; χαμογέλασα.
– Εμείς είμαστε, εμείς! χαμογέλασε και εκείνη.
– Δουλεύετε ή...; ρώτησα. Περισσότερο γιατί εμφανίστηκε μπροστά μου ντυμένη.
– Κανονικά και με τον νόμο!
Τε λε ρε, «και με τον νόμο»; Για να δω βιβλιάρια υγείας!...Δεν θες να τα δείξεις; Οκέι, κόψε μου τότε μια απόδειξη!...Ηταν μεγάλη κουβέντα αυτή που είπες!
Χα χα χα, αστειεύομαι, μιας και μπορεί να ήταν έτσι όπως τα έλεγε! Παράλειψη που δεν ρώτησα περισσότερα πάνω στο θέμα. Τέλος πάντων, η Στέλλα έστριψε για να φύγει, σίγουρη πως και πάλι δεν θα περνούσα. Τότε, της έδειξα το 10ρικο! (Καταξοδεύτηκα πάλι!)
– Ποια θες να γαμήσεις;...Περάσεις με Μαράκι; ρώτησε παίρνοντας το χαρτονόμισμα.
– Ναι! συμφώνησα.
– Οκέι, μπαίνεις εκεί! μου έδειξε ένα μεγάλο, φωτεινό δωμάτιο –απέναντι από ένα άλλο μικρότερο– από το ανοιχτό παράθυρο του οποίου έμπαινε η δροσιά του πρωινού και ο θόρυβος του δρόμου.
– Οκέι, κλείσε μωρό μου και έρχεται!
Η πόρτα δεν έκλεινε κανονικά παρά σφήνωνε, ενώ εσωτερικά υπήρχε και συρτάκι.
Χάζευα έξω, με τα χέρια μου ακουμπισμένα στο περβάζι, όταν άκουσα το «τοκ τοκ!» και τη Μαρία να διαμαρτύρεται (ήπια) πως δεν μπορούσε ν' ανοίξει την πόρτα.
– Ανοιχτά είναι...απλώς σφήνωσε! της έκανα γνωστό καθώς τραβούσα δυνατά.
Τη Μαρία την έχω συναντήσει σε διάφορα σπιτάκια, αρχικά στο Μαραθώνος 59, μετά στο Κολοκυνθούς 63, στη συνέχεια Λιοσίων 91 και τώρα εδώ. Επρόκειτο για μία αρκετά μελαχρινή Ρουμάνα (πολύ πιθανόν αθιγγανίδα) μέτριου ύψους, με κοντό, μαύρο μαλλί χτενισμένο φράντζα, ελκυστικό πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη και μπλαζέ συνήθως ύφος, μικρό στήθος με σκουρόχρωμη άλω, γεροδεμένο σώμα (αν και αργότερα σ' ερώτησή μου αρνήθηκε πως γυμνάζεται), ωραίος μαζεμένος κώλος, καλλίγραμμα πόδια. Φορούσε σέξι εφαρμοστό ρούχο χρώματος ροζ, ενώ, απ' τις άλλες φορές, γνώριζα πως πρόσφερε απλό πρόγραμμα.
Αρχισε να γδύνεται.
– Ωραία είσαστε εδώ! διαπίστωσα χαμογελώντας, θυμίζοντας κάποιον που επισκέπτεται για πρώτη φορά το σπίτι φίλων ή συγγενών.
– Είναι πρώτη φορά, πρώτη μέρα, δεν ξέρουμε τί είναι εδώ. Πρόσθεσε εκείνη.
– Από ποια ώρα έχετε έρθει; ζήτησα να μάθω.
– Από 6 πρωί. 12 ώρες δουλεύουμε.
– Τι λες! έκανα τάχα εντυπωσιασμένος.
– Ναιαιαι, τι να κάνουμε! χαμογέλασε, εμφανίζοντας μία άσχημη οδοντοστοιχία.
Κατά τη διάρκεια της στιχομυθίας είχε απαλλαγεί από τον ρουχισμό της και εγώ τη χάιδευα ολούθε, παροσπαθώντας παράλληλα να διαβάσω το τατουάζ που είχε χτυπημένο στο αριστερό πλαϊνό του κορμού της! Γονατίζοντας πλάι μου έκανε να σκίσει το περικάλυμμα από το προφυλακτικό.
– Δεν μου λες Μαρία, έτσι κανένα φιλάκι εδώ (έδειξα τις θηλές μου καθώς της θώπευα τον κώλο) δίνεις;
Χαμογελώντας σούφρωσε τη μούρη της και κουνώντας το κεφάλι δεξιά-αριστερά, μου έδωσε να καταλάβω.
H καπότα φορέθηκε, ως συνήθως σαν κάλτσα, στον ημισηκωμένο πούτσο μου και ακολούθησε μία άνευρη, ρυθμική, σύντομη πίπα που όμως ολοκλήρωσε τη στύση.
– Θα κάνεις κάτι; ρώτησε παραμένοντας γονατιστή πλάι μου, αλλά ορθώνοντας τον κορμό της και συνεχίζοντας τον ερεθισμό μου τραβώντάς μου μαλακία.
– Για ανέβα επάνω καλύτερα!
Πραγματοποιώντας με προσοχή βαθύ κάθισμα, έχωσε την ψωλή μου στην ξυρισμένη μουνοτρυπίδα της αρχίζοντας ν' ανεβοκατεβαίνει σιγά σιγά και κάπως πιο γρήγορα στη συνέχεια. Ωραία ήταν έτσι και ξεκούραστα! Παλινδρόμησε μ' εκείνον τον τρόπο κάνα λεπτό μέχρι που την άκουσα ν' αποφασίζει: Είναι καλύτερα να κατέβω κάτω!
– Οκέι, κάτσε εσύ κάτω! συμφώνησα.
Ξάπλωσε ανάσκελα απάγοντας τα πόδια και μου παρουσίασε το μαυριδερό της "κοχύλι" σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, με τα μεγάλα παχιά του χείλη εξωτερικά, τα μικρά λεπτά, εσωτερικά και ανάμεσά τους τη χαίνουσα σχισμή, στην κορυφή της οποίας μια πτυχή δέρματος έκρυβε ένα μικρούτσικο, "κοιμισμένο" καυλάκι.
Ο λαστιχοντυμένος πούτσος μου εισχώρησε αργά στον κόλπο της και η γάμευση συνεχίστηκε στη στάση εκείνη για λίγη ώρα, με πότε πιο αργό, πότε πιο γρήγορο ρυθμό, καθώς και εκατέρωθεν, χαμηλής έντασης, βογγητά.
– Δεν κάθεσαι και λίγο στα 4;
Με μιας γύρισε μπρούμυτα τουρλώνοντας τον κώλο. Τώρα το μουνί της ομοίαζε με ώριμο βερίκοκο, με τη μουνοσχισμή να έχει τη θέση της αυλακωτής κοιλιακής ραφής του φρούτου και τα μουνόχειλα να έχουν τη θέση του σαρκώδους περικάρπιου μετά της φλούδας του. Ο πούτσος μου οδηγήθηκε (από το χέρι της εκείνη τη φορά) ανάμεσά τους και από εκεί στον κόλπο, όπου παλινδρομώντας μερικές ακόμα δεκάδες φορές, ολοκρήρωσα τη συνεύρεση γεμίζοντας τη θηλή της καπότας με λευκό, παχύρρευστο υγρό, τεσσάρων ημερών παρά κάτι ωρών!
Συγκεφαλαιώνοντας τη συνεύρεση στο ωραίο δωμάτιο, η Μαρία μου φάνηκε καλή εμφανισιακά (εάν πρόσεχε και τη στοματική της υγιεινή θα ήταν ακόμα καλύτερη), από ερωτικές υπηρεσίες μου πρόσφερε τα τυπικά, ίσως και κάτι παραπάνω (για παράδειγμα δέχτηκε τη στάση της γελαδάρισσας αμέσως), ενώ η γάμευσή της έγινε χωρίς γογγυσμούς και αρνητικές αντιδράσεις (βέβαια και εγώ δεν τη ζόρισα). Από την άλλη δεν μου έκανε προκαταρκτικά (εντάξει, στο Μεταξουργείο βρισκόμουν, δεν ήταν και υποχρεωτικό).
Τώρα στην ερώτηση εάν θα την ξαναέπερνα...Τί να πω; Εάν "έπαιζε" στο 20άρικο θα το σκεφτόμουν, αλλά στο 10ρικο μάλλον ναι!

*Φυσικά αστειεύομαι, μιας και ακόμα και το συγκεκριμένο ποσό, γι' αρκετούς έχει σημαντική αξία!

Η προχθεσινοπρωινή τσάρκα μου πλησίαζε προς το τελος όταν ανέβαινα τη σκάλα του ενός απ' τα 3 οροφομπουρδέλα που βρίσκονται μετά "τα ρώσικα" της Ιάσονος.
Στο σκοτεινό σαλόνι κανείς. Κάθισα σ' ένα απ' τα παγκάκια και την επόμενη στιγμή μία γνώριμη, διαπεραστική, γυναικεία φωνή, που ακούστηκε απ' το βάθος του διαδρόμου, πίσω απ' τις πτυχωτές εμπριμέ κουρτίνες, μου έκανε γνωστό, αποκαλώντας με "αγάπη της", πως έπρεπε να περιμένω λίγο γιατί η κοπέλα ήταν στο δωμάτιο.
Το επόμενο λεπτό η χοντρή, μεσήλικη, αθιγγανίδα υπηρέτρια βρισκόταν μπροστά μου και μ' ενημέρωνε, αποκαλώντας με "μωρό της" εκείνη τη φορά, πως το κορίτσι που θα έβλεπα δούλευε το τσιμπουκάκι, το μουνάκι, το πισωκολλητό γονατιστό, τα ελεύθερα πιασίματα και το 69, χωρίς βιασύνη για 10 ευρώ, πως ήταν τέλεια και πως έκανε ωραίο κρεβάτι. Επρεπε μόνο να περιμένω να βγεί «από το παλικαράκι», όπως είπε χαρακτηριστικά, για να τη δω.
Τελικά δεν υπήρξε καμία αναμονή, γιατί τα επόμενα δευτερόλεπτα από μία πόρτα παρουσιάστηκε μία νεαρή, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη της ψηλά, καλογραμμένο πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μεσαίο στήθος που το υποστήριζε ένας στηθόδεσμος, κανονικό ανάστημα, αδύνατο σώμα, "χωρίς" κώλο, με λεπτά πόδια, η οποία αφού με χαιρέτησε, στάθηκε για λίγο μπροστά μου και στη συνέχεια αποχώρησε, με τη μελαχρινή τσατσά να υπόσχεται πως θα περνούσα πάρα πολύ ωραία, δεν θα το μετάνιωνα και πως θα γινόμουν πελάτης.
Μωρέ μπράβο σιγουριά!
Από εκείνη ζήτησα μόνο να μάθω πως ήταν τ' όνομα της κοπέλας (Μόνικα) και το 10ρικο άλλαξε χέρια. Πλέον δεν τ' όριζα εγώ...
Πέρασα στο ένα απ' τα δύο δωμάτια που γειτόνευαν με τον χώρο υποδοχής. Το οποίο ήταν σκοτεινό, ευρύχωρο, με ξύλινο πάτωμα και έναν κίονα για κομοδίνο.
Ξάπλωσα. Το "γυάλινο" κρεβάτι έτριξε κάτω απ' το βάρος μου. Ηταν η ώρα της αναμονής. Ευτυχώς, σύντομα άκουσα τα τακούνια της πάνω στο παρκέ. Η πόρτα άνοιξε και εκείνη απλώς μου χαμογέλασε. Σηκώθηκα στα γόνατα περιμένοντας να ετοιμαστεί (να βγάλει τα πορνοπέδιλα και το μπικίνι της).
Τη ρώτησα, στα ελληνικά, εάν μιλάει ελληνικά και μου απάντησε: «ούχι», τη ρώτησα, στ' αγγλικά, εάν μιλάει αγγλικά και κούνησε αρνητικά το κεφάλι, τη ρώτησα, συνεχίζοντας σ' αγγλικά, ποια γλώσσα (επιτέλους!) μιλάει και μου απάντησε: «Ιταλυ», της έκανα γνωστό πως εγώ δεν μιλούσα ιταλικά και γέλασε σιγανά, ενώ μετά από λίγο, μου αποκάλυψε πως ήταν Αλβανίδα.
Ολόγυμνη γονάτισε απέναντί μου αφήνοντάς με να γευτώ τους μαλακούς, κρεμαστούς μαστούς της, να "μετρήσω" τους σπονδύλους της και να χουφτώσω τον ανύπαρκτο κώλο της.
Με δική της πρωτοβουλία γεύτηκε και 'κείνη τις θηλές μου, αλλά και έγλειψε-φίλησε τη βάση του λαιμού, όπως και τους λοβούς των αυτιών μου, χαΪδεύοντας ταυτόχρονα τ' αρχίδια μαζί με το καυλί μου.
Η στύση ήταν γεγονός και το βάλσιμο της καπότας, ωσάν κάλτσα, φυσικό επακόλουθο. Με πίπωσε ικανοποιητικά (αργά, βαθιά, πασπατεύοντάς μου τ' αρχίδια), βγάζοντας απ' το στόμα της, καθ' όλη τη διάρκεια, ένα συνεχόμενο, χαμηλής έντασης «μμμ» και την πήδηξα ιεραποστολικά (μόνο), όπου έχοντας περάσει τα χέρια μου κάτω απ' την πλάτη της και κρατώντας την απ' τους ώμους, με τα πόδια της να ίπτανται δεξιά και αριστερά και το μούτρο της πλάι στο δικό μου, έδινα πόνο (με την έννοια της σεξουαλικής ανακούφισης) μέχρι που κένωσα (με την έννοια τη λόγια και όχι την ιατρική...) εντός της περικαυλίδος!
Λίγο πριν φύγει, έκανε και κάτι που δεν το περίμενα. Μου έκανε νόημα να μετακινηθώ, από 'κει που στεκόμουν, για να μη με δουν γυμνό απ' το σαλόνι όταν θ' άνοιγε την πόρτα!
Αυτή ήταν η Μόνικα που γνώρισα προχθές. Μία εμφανίσιμη, αλλά αρκετά αδύνατη νεαρή, με ωραίο βυζί, γνώστρια της αλβανικής και ίσως της ιταλικής γλώσσας, σιγανο-ολιγομίλητη, η οποία μου πρόσφερε κάποια υποτυπώδη προκαταρκτικά, που με ψιλοέφτιαξαν, και στη μία στάση που την "πήρα", αν και χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή (όση ώρα "έσπρωχνα", απλώς είχε τα χέρια της στην πλάτη μου), δεν δημιούργησε πρόβλημα στη γάμευσή της.

*Παραλλάζοντας (σε ό,τι αφορά τον τίτλο) την Tana του Kristaq Dhamo.

Χθες το πρωί, λίγα λεπτά μετά τις 11, εισερχόμουν στο ένα απ' τα δύο οροφομπουρδέλα της οδού Τροφωνίου.
– Κάτσε μωρό μου, καλημέρα! άκουσα μια γυναικεία φωνή απ' το κουζινάκι.
Πέρασα στο κατασκότεινο σαλονάκι και κάθισα σ' έναν απ' τους παλιούς καναπέδες. Δεν άργησα ν' ακούσω τον γνώριμο ήχο από το περπάτημα με γυναικεία τακούνια πάνω στο πάτωμα. Διέκρινα να πλησιάζει μία γυναίκα...μία γυναίκα σιτεμένη, με ίσιο σκούρο (καστανόμαυρο ήταν!) μαλλί μέχρι τους ώμους, μικρά μάτια, αρκετά μέτριο πρόσωπο, σχετικά αδύνατο κορμί, με μεσαίο –όσο μπόρεσα να διακρίνω πίσω απ' το εσωφόρι– πεσμένο στήθος και λεπτά πόδια.
– Γεια σου γλύκα! είπε πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο.
– Γεια σου!
– Τί κάνεις;
Τώρα είχε φτάσει ακριβώς μπροστά μου.
– Καλά!
– Πάμε να "παίξουμε"; ρώτησε καθώς καθόταν στα πόδια μου.
Τη χούφτωσα με τα δυο μου χέρια. Το ένα χούφτωσε τον δεξιό γοφό (πιάνοντας μόνο κόκαλο) και το άλλο, το αριστερό, αδύνατο, χαλαρό, άγριο στην αφή (όχι λόγω τριχών) μπούτι.
– Εσύ ποια είσαι;
– Είμαι η Αννα!
– Και τί πρόγραμμα έχεις;
– Ελεύθερο τσιμπουκάκι, 69, ισπανικό, όλες οι στάσεις, ελεύθερα πιασίματα, δεν βιάζομαι... Θα περάσουμε ωραία!
– Εντάξει βρε Αννα, μπορεί να περάσω αργότερα, είπα και παίρνοντας τα χέρια μου από πάνω της, προσπάθησα να σηκωθώ.
– Γιατί χαρά μου; Πάμε τώρα...Πάμε, θα περάσεις ωραία, είμαι πολύ καλή! επέμεινε εκείνη αγκαλιάζοντας τον λαιμό μου.
– Οκέι, θα δούμε Αννα, ευχαριστώ πολύ πάντως! είπα και πιάνοντάς την από τη μέση προσπάθησα να σηκωθώ ξανά. Πιο αποφασιστικά αυτή τη φορά!
– Ελα, θα σε καυλώσω ωραία! υποσχέθηκε καθώς στεκόταν στα πόδια της, απλώνοντας το χέρι και χαϊδεύοντας στιγμιαία τα γεννητικά μου όργανα.
– Μπορεί να περάσω αργότερα, ευχαριστώ πολύ!
– Οχι, έλα τώρα που 'χει δροσιά και είναι ωραία! Πάμε, θα είσαι ο πρώτος πελάτης, τώρα ήρθα και 'γω!
– Τέτοια ώρα ανοίγει το μαγαζί; απόρησα.
– Ναι, πριν είχα να κάνω κάτι δουλίτσες.
– Μμμ, καλά, θα δω θα δω, μπορεί να περάσω!
– Χε χε χε, καλά εντάξει, εδώ είμαι, είπε συγκαταβατικά και κατευθύνθηκε προς το κουζινάκι.
– Να 'σαι καλά!
Βλέποντας πως το διπλανό ισόγειο μπουρδέλο ήταν εκείνη την ώρα κλειστό συνέχισα προς τη Λιοσίων, η επαφή μου όμως με τη μεσήλικη γυναίκα με είχε ψιλοκαυλώσει και ακόμα διατηρούσα υπολείμματα στύσης, οπότε...
– Εγώ είμαι Αννα!
– Ποιος;
– Εγώ, που ήμουν πριν λίγο!
– Α, έλα χαρά μου! είπε και βγήκε απ' το κουζινάκι στον σκοτεινό διάδρομο.
– Ορίστε! της έδωσα το 20άρικο (Ααχ, 2 συνευρέσεις στο Μεταξουργείο!...)
– Ελα!
Στο δωμάτιο που με οδήγησε ρύθμισε τον ροοστάτη για περισσότερο κοκκινωπό φως (ο χώρος φωτίστηκε αρκετά) και με άφησε να ετοιμαστώ ενημερώνοντάς με πως: Εχει σκαμπό εκεί, κάτω απ' τον νιπτήρα, τράβα το να πλυθείς και 'γω έρχομαι!
Ηρθε μετά από λίγο και με βρήκε να κάθομαι στο πέτρινο κρεβάτι. Η πρώτη της ενέργεια ήταν να χαμηλώσει πολύ την ένταση του φωτός.
– Α, μην το σκοτεινιάζεις πάρα πολύ, άνοιξε λίγο! διαμαρτυρήθηκα όταν ένιωσα το σκοτάδι να με τυλίγει.
– Θ' ανοίξεις τα μάτια σου, μην ανησυχείς!
Προφανώς εννοούσε πως θα προσαρμοζόταν η όρασή μου. Τέλος πάντων...
Αφού έβγαλε το μεσοφόρι, με καπάκωσε και άρχισε να με ψευτοφιλάει-ψευτογλείφει στις θηλές, στο στήθος, στον κορμό, μέχρι τον αφαλό. Εγώ πάλι είχα ξεκινήσει να ψηλαφίζω-χαϊδεύω το σώμα της, το οποίο ήταν σαν ζελέ και στην αφή άγριο. Οταν δε το χέρι μου έφτασε στο μουνί της, διαπίστωσα πως έφερε σκληρές, κατσαρές τρίχες. Ενα "αλσύλλιο" στο κέντρο του σώματός της!
Αρχισα να τη φιλάω-γλείφω στη βάση του λαιμού.
– Μόνο μην με πιπιλάς, γιατί κάνω σημάδια! με προειδοποίησε.
– Καλά, φίλησέ με τώρα λιγάκι στον λαιμό που μ' αρέσει...έτσι και από την άλλη μεριά! της είπα με τη σειρά μου απολαμβάνοντας ένα ολιγοδευτερόλεπτο γλείψιμο.
Τραβήχτηκε.
– Σ' ένοχλούν οι τρίχες, κατάλαβα! της είπα.
Η αλήθεια ήταν πως είχα γένια μιας ημέρας.
– Μμμ (καταφατικό μμμ), είμαι άσπρη και αμέσως πετάω καντίλες! δικαιολογήθηκε.
Συνεχίσαμε τις αγκαλιές, τα φιλιά (εννοείται εκτός στόματος!), το γλείψιμο, το δαχτύλιασμα στον λιπασμένο κόλπο της, ενώ κάποια στιγμή μου πέρασε το προφυλακτικό σαν κάλτσα (την είχα ενημερώσει πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό) και με τσιμπούκωσε ικανοποιητικά, ενώ κατά διαστήματα την άκουγα να κάνει με το στόμα της, καθώς έβγαζε απότομα τη βάλανο από μέσα, τον χαρακτηριστικό ήχο: ποπ. Ο χρόνος κυλούσε και καθώς εγώ δεν αναλάμβανα πρωτοβουλία για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο, η ερώτησή της ήταν αναπόφευκτη: Στο μουνί μου;
– Για να δούμε!
Με καβάλησε.
– Αστο σε μένα...άστο...κλείσε τα ποδαράκια σου εσύ...έτσι, έτσι!...είσαι μέσα μου!...ααα, καύλα...ααα...καυλιάρη μου εσύ...κούνα το έτσι!...
Εδωσα κάμποσες ψωλιές, έχοντας γραπώσει τα νερουλιασμένα της κωλομέρια, ενώ και 'κείνη ανεβοκατέβηκε άλλες τόσες, μάλιστα σκύβοντας ανά διαστήματα για να γλείψει τις θηλές μου, όμως δυστυχώς δεν κατάφερα να νιώσω ιδιαίτερα την πολυπόθητη τριβή. Περίσσεια λιπαντικής γέλης;
Πόση ώρα να είχε περάσει; Μέσα σ' εκείνο το σκοτάδι είχα χάσει το μέτρημα του χρόνου!
– Πισωκολλητό; την άκουσα να προτείνει.
Τη γάμησα και σ' εκείνη τη στάση όσο πιο δυνατά και βαθιά μπορούσα, η αίσθηση ήταν η ίδια, αλλά επειδή είχα τον απόλυτο έλεγχο τελικά κατάφερα να εκσπερματώσω εν μέσω ενός συνεχόμενου, χαμηλής έντασης "ααα"!
– Ωραία! είπε ανακουφισμένη και αφού κάθισε στο κρεβάτι έπιασε να φορέσει το εσωφόρι της.
– Είσαι καιρό εδω; Δεν σ' έχω ξαναδεί! τη ρώτησα.
– Ημουνα πέρσι πάλι και τώρα ξαναήρθα.
Σηκώθηκε τακτοποιώντας το ρούχο πάνω της.
– Αλήθεια, γιατί το κλείνεις το φως;
– Γιατί με πειράζει στα μάτια, έχω πρόβλημα με τα μάτια!
– Τί πρόβλημα έχεις με τα μάτια;
– Δεν κάνει να είναι πολύ έντονα, πειράζουνε τα μάτια αυτά τα φώτα. Εχεις μυωπία και τέτοια, κάνουνε πιο περισσότερο το πρόβλημα...Γεια σου μανάρι, ευχαριστώ!
– Γεια σου γεια σου!
Το σίγουρο είναι πως δεν θα ξανασυνευρεθώ με την Αννα, εάν υπήρχε μια περίπτωση αυτή θα ήταν να δούλευε στο 10ρικο, αλλά και πάλι...
Από ερωτικές υπηρεσίες δεν ήταν άσχημα, αλλά η εμφάνισή της (θα μου πείτε το σκοτάδι εδώ βοηθούσε...) και κυρίως η αίσθηση που είχα όταν τη χάιδευα-έπιανα, μ' εμποδίζουν να την ξαναπληρώσω.
Κάποιος είχε κάποτε πει πως: «Η γυναίκα είναι ένα λουλούδι που δεν χαρίζει το άρωμά του παρά μόνο στο σκοτάδι». Εγώ πάντως χθες δεν μύρισα (σχεδόν) τίποτα!

Χθες στις 19:19, το πρόσφατα ανακαινισμένο σαλόνι του "κοντέινερ" ήταν άδειο από κόσμο.
Με το που απίθωσα τον πισινό μου σ' έναν απ' τους πάγκους, ο τσάτσος εμφανίστηκε απ' το κουζινάκι.
– Φίλε, θα περάσεις ωραία! Η κοπέλα μου είναι πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο και κάνει: τσιμπουκάκι χωρίς προφυλακτικό, μουνάκι, 69, ισπανικό, όλες τις στάσεις, 10 ευρώ είναι!
Αμέσως με το πέρας της ενημέρωσης, παρουσιάστηκε η Ρωξάνη, απ' το Μεγάλου Αλεξάνδρου 28 και το ημιυπόγειο της Κολωνού 27, μία νεαρή Ρουμάνα, πιθανότατα αθιγγανίδα, με μαύρο σπαστό μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο με μία ελιά στο άνω χείλος δεξιά, μεγάλο κρεμασμένο στήθος, προπετή κοιλιά κάτω απ' το σκούρο εσωφόρι της, καλοταϊσμένα πόδια με μία διάστιξη στο κάτω μισό της δεξιάς κνήμης εξωτερικά, ενώ το όλο σύνολο ισορροπούσε πάνω σε ψηλοτάκουνα πέδιλα.
– Γεια σας! χαιρέτησε με αλλοδαπό αξάν.
– Γεια σου! Πώς σε λένε κούκλα; Τη ρώτησα, απλώς για να σιγουρευτώ πως δεν δούλευε με διαφορετικό όνομα.
– Ρωξάνη!
– Ρωξάνα είναι! επανέλαβε ο υπηρέτης.
Του έδωσα το 10ρικο που κρατούσα στο χέρι και προσπερνώντας το δωμάτιο που γειτνίαζε με το σαλόνι, προχώρησα προς το βάθος του μικρού διαδρόμου.
– Πού θέλεις, αριστερά, δεξιά; μου φώναξε εκείνος.
Πέρασα στο αριστερό, το οποίο ήταν αρκετά προσεγμένο και καθαρό!
Μόλις είχα γδυθεί, όταν η Ρωξάνη έσπρωξε τη λεπτή πόρτα.
– Η Ρωξάνη είσαι, έτσι; ξαναρώτησα.
Δεύτερη φορά! Αντε να δω πόσες φορές θα ρωτήσεις ακόμα!
– Ναι.
– Σ' είχα δει και στο Μεγάλου Αλεξάνδρου, το–
– 28! με πρόλαβε.
Στα όρθια την ξεβύζωσα και άρχισα να γλείφω-ρουφάω τις θηλές, οι οποίες ανταποκρίθηκαν αμέσως, όπως και να φιλάω-γλείφω το πλούσιο στήθος, ενώ παράλληλα με το χούφτωμα των μαστών, χάιδευα-δαχτύλιαζα το ξυρισμένο, παχύ, μουνί, χωρίς ν' αφήνω "παραπονεμένα" τ' αφράτα καπούλια και τη βαθιά κωλοχαραμάδα!
Η Ρωξάνη χαμογελούσε, αλλά παρέμενε αμέτοχη, κρατώντας στο δεξί χέρι (με το τατουάζ στο αντιβράχιο) το σωληνάριο με τη λιπαντική γέλη, τα μαντιλάκια και το συσκευασμένο προφυλακτικό.
Κάποια στιγμή ξάπλωσα και 'κείνη με ρώτησε: – Πίπα πώς θέλεις;
– Με!
– Με προφυλακτικό;
– Ναι ναι!
Τότε σκίζοντας το περικάλυμμα, έβγαλε έξω την καπότα, την ξετύλιξε μέχρι τέρμα (!) και αφού την ξαναμάζεψε, μου τη φόρεσε σαν κάλτσα. Δεν κατάλαβα τον λόγο που το έκανε αυτό. Τί την εμπόδιζε να το κάνει σωστά; Να την ξετυλίξει κατά μήκος της ημικαυλωμένης ψωλής μου. Το αποτέλεσμα ήταν πως η θηλή πήρε αέρα και φούσκωνε σαν ένα μικρό μπαλόνι πάνω απ' τη βάλανο! Ασε που με τέτοια καταπόνηση υπήρχε περίπτωση να σκιστεί!
– Δεν την έβαλες σωστά και κοίτα τώρα τι έγινε! της είπα χαμογελώντας.
– Θα φτιάξει μωρό μου.
Ναι πως! Δεν το βλέπω; Χα χα χα! Τελικά φόρεσα μια δική μου.
Στο τσιμπούκι τον έπαιρνε καλά μέσα στο στόμα της, αλλά είχε γρήγορο ρυθμό. Οταν δε, είδε ότι ήμουν έτοιμος για συνουσία, σταμάτησε και με ρώτησε παλινδρομώντας τη χούφτα κατά μήκος του καυλιού μου: – Πώς θέλεις;
Τη γάμησα στη στάση που πάντα προτιμούν τ' άνοα ζώα και συχνά οι νοήμονες άνθρωποι. Μέσα-έξω, μέσα-έξω, με ήπιες ξυλιές στα κωλομάγουλα! Η λιπασμένη μουνάρα της δεν έδειχνε να καταλαβαίνει! Θα μπορούσα να τη γαμάω ακόμα! Τελικά έχυσα μετά από δυο-τρία λεπτά!
Ξάπλωσε δίπλα μου, έχοντας το βυζί της στο μάγουλό μου και με χάιδευε στο στήθος, στην κοιλιά, λίγο στ' αρχίδια.
– Ωραία; ρώτησε τελικά.
– Ωραία!...Πόσων χρονών είσαι;
– 25.
– Εδώ είσαι απόγευμα;
– Απόγευμα και βράδυ.
– Και στο Μεγάλου Αλεξάνδρου πρωί;
– Ναι.
Αυτό ήταν! Αφού τελείωσε και η "ανάκριση", την άφησα να φύγει. Φεύγοντας, μου ευχήθηκε καλό βράδυ.
Ετσι είχε το χθεσινοαπογευματινό μου γαμήσι με τη Ρωξάνη. Μία λιγομίλητη, μάλλον χαμηλών τόνων, τυπική –ως ένα σημείο–, συνεργάσιμη πόρνη. Η οποία ενώ έχει μέτρια εμφάνιση δεν πολυενδιαφέρθηκε να δώσει το κάτι παραπάνω (εκτός απ' το ελεύθερο στοματικό, που δεν πήρα) όπως κάνουν αρκετές μεγαλύτερης ηλικίας συνάδελφοί της. Πάντως δεν ήταν άσχημα και ίσως την ξαναπληρώσω στο μέλλον.

Πέμπτη 7:30 το πρωί και στο σαλονάκι του συγκεκριμένου ισόγειου μπουρδέλου, όταν μπήκα βρισκόταν ήδη ένας που περίμενε.
– Μισό λεπτό! ακούστηκε μία γυναικεία φωνή πίσω από την κουρτίνα που οριοθετούσε τον χώρο αναμονής-παρουσίασης από τα ενδότερα.
Μετά από λίγο, το υφασμάτινο παραπέτασμα μετακινήθηκε από μία γνωστή υπηρεσία της περιοχής, ευπαρουσίαστη, μεγαλόσωμη, με κοντά κοκκινωπά μαλλιά.
– Καλημέρα παιδιά!
– Γεια σας! αντιχαιρέτησε ο ευγενικός άνδρας.
– Η Ναταλί είναι, Ρωσίδα, φοβερή περιποίηση, κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, 69, ισπανικό, πιασίματα ελεύθερα, δεν βιάζεται στο δωμάτιο. Καυλιάρα, γλυκούλα είναι στο δωμάτιο να περάσετε τέλεια!
Εκείνη τη στιγμή το εμπριμέ παραβάν παραμερίστηκε, για δεύτερη φορά, από μία ψιλοσιτεμένη ξανθιά, με το ίσιο μαλλί της να φτάνει στη μέση (πολύ μακρύ μαλλί!), μέτριο πρόσωπο με λεπτά χείλη, μεσαίο προπετές στήθος, ελαφρώς γεμάτο κορμί ντυμένο μ' εσωφόρι, συνηθισμένα γυναικεία πόδια που κατέληγαν σε χοντρό-σολα πορνοπέδιλα, η οποία (η ξανθιά) αφού καλημέρησε, μιλώντας αργά και κάπως βαθιά, πρόσθεσε πως έκανε «βασιλικό τσιμπούκι»!
Ο συναγωνιστής, που προφανώς δεν εντυπωσιάστηκε, σηκώθηκε και λέγοντας μέσα απ' τα δόντια του «ευχαριστώ», αποχώρησε.
– Αξίζει μωρό μου δοκιμάσεις! Δεν ξέρεις τι χάνεις! προσπάθησαν να τον μεταπίσουν τσατσά και εκδιδόμενη.
Με το 10ευρω στο χέρι τις πλησίασα και δίνοντας το αντίτιμο στην υπηρεσία, η Ναταλί με πέρασε στο μικρό, φωτεινό, περιποιημένο, καθαρό δωμάτιο, ακριβώς μετά το πάνινο διαχωριστικό, δεξιά.
– Χτύπα έτσι (τακ! τακ!) το πορτάκι έρθω όταν είσαι έτοιμος, μου είπε και έκλεισε την πόρτα, με το τριών πόντων κενό από κάτω!
Ειδοποίησα μετά από λίγο όπως μου είχε υποδείξει.
Πριν ξαπλώσουμε της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό.
– Ο,τι θες μωρό μου, δεν υπάρχει πρόβλημα! με καθησύχασε.
Στη συνέχεια κατέβασε το μεσοφόρι (που ενσωμάτωνε σκληρό στηθόδεσμο) στη φαρδουλή μέση της, ενώ σηκώνοντας και το κάτω μέρος του, όλο μαζί το μετέτρεψε σε μία πλατιά "ζώνη".
– Στα βυζάκια σου μωρό μου, θέλεις; με ρώτησε καθώς έπιανε σε αλογοουρά τα μακριά μαλλιά της.
– Ναι, βέβαια! της απάντησα, ενώ σκεφτόμουν «Μωρέ μπράβο τύχη!»
Το ρουφογλείψιμό της ενώ περιορίστηκε στις θηλές μου, ήταν δυνατό, ηχηρό με παιχνιδίσματα της γλώσσας της! Αν και αρκετά σύντομο. Πάντως κατάφερε να ξεκινήσει τη διαδικασία της στύσης καθώς το καυλί μου μισοσηκωμένο ήταν σε θέση να δεχτεί την καπότα, η οποία όμως δεν τοποθετήθηκε σωστά από την ίδια, μιας και πρώτα ξετυλίχθηκε μερικώς, για να εφαρμοστεί στη συνέχεια σαν κάλτσα, με αποτέλεσμα η θηλή και το πάνω μέρος της να σακουλιάσουν.
Ετσι με στραβοβαλμένο το λάστιχο ξεκίνησε το διαφημισμένο (από την ίδια και όχι μόνο) «βασιλικό τσιμπούκι», το οποίο ήταν αισθησιακά αργό, "αηδιαστικά" υγρό, εντυπωσιακά βαθύ, συμπεριλαμβάνοντας και στιγμές ηδονικού αρχιδογλειψίματος, αφού πρώτα η περιοχή είχε καθαριστεί με υγρό μαντηλάκι, ενώ ένα άλλο μαντιλάκι το είχε συνεχώς στο χέρι για να σκουπίζει το στόμα της!
– Ναταλί!
– Μμ...σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!...
– Για σάλτα επάνω!
– Τί μωρό μου; ρώτησε διακόπτοντας την πίπα και κοιτάζοντάς με με απορία.
– Για ανέβα από πάνω! είπα, δείχνοντάς της ταυτόχρονα.
– Ναι μωρό μου!
– Οπ οπ οπ! Περίμενε! φώναξα λίγο πριν "καρφωθεί".
Επρεπε να γίνει αλλαγή προφυλακτικού!
Για λίγο τη γάμησα στη στάση της γελαδάρισσας, έχοντάς την γραπώσει γερά απ' τα κωλομάγουλα, γλείφοντας παράλληλα και τα μαστάρια της, ενώ έχυσα στο...πισωκολλητό γονατιστό! (Τί άλλο!) Εν μέσω ήπιων ραπισμάτων στα φαρδουλά καπούλια της!
Πριν φύγει, απαντώντας σ' ερώτησή μου, μου έκανε γνωστό ότι κάθε μέρα δουλεύει 23:00 με 8:30.
Κλείνοντας, έχω να πω πως η Ναταλί μου φάνηκε μια τίμια πρόταση στο 10ρικο. Χωρίς να έχει την (πολύ) καλή εμφάνιση και χωρίς να μου προσφέρει ένα πλούσιο πρόγραμμα (γλείψιμο και εκτός των θηλών, γλωσσόφιλα ή στοματόφιλα, προστυχόλογα, βογγητά κ.λπ) κατάφερε να με κάνει να καυλώσω, να διατηρήσω τη στύση καθ' όλη τη διάρκεια της συνεύρεσης και στο τέλος να χύσω.

Σ' ένα απ' τα πιο μικρά και λιγότερο φωτισμένα σαλόνια του Μεταξουργείου βρέθηκα (γι' άλλη μια φορά) το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου. Ηταν ο χώρος αναμονής-παρουσίασης του οροφο-μπουρδέλου της Ιάσονος με τον αριθμό 30.
– Γεια σας! με χαιρέτησε η υπηρεσία.
– Γεια σααας! με χαιρέτησε και η πόρνη που ακολουθούσε.
Επρόκειτο για μία μέτριου αναστήματος νεαρή, με μαύρο, έτσι σπαστό μαλλί που κάλυπτε την πλάτη, καλούτσικο πρόσωπο, αδιάφορο μεσαίο στήθος, μονοκόματο κορμί μ' ένα τατουάζ αριστερά στο κάτω μέρος της κοιλιάς, ενδιαφέροντα κώλο.
– Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ, φιλάκια στα βυζάκια. Είναι πολύ καλό το κορίτσι θα περάσετε ωραία!
– Πώς το λένε το κορίτσι; ρώτησα προσπαθώντας να το διακρίνω καλύτερα ανάμεσα στα σκοτάδια.
– Μαρινέλλα! απάντησε η ίδια.
– Μαρινέλλα σε λένε;
– Ναι, και είμαι και νησιώτισσα!
– Α, είσαι Ελληνίδα;
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
– Μάλιστα...είπα συνεχίζοντας να την κοιτάζω.
– Ελα να περάσεις! πρότεινε η τσατσά.
– Θα δω, μπορεί να περάσω λίγο αργότερα. Μαρινέλλα! είπα και χαμογελώντας της σηκώθηκα.
– Οκέι. έκανε εκείνη.
– Γιατί δεν περνάς τώρα; επέμεινε η υπηρεσία.
– Μπορεί να περάσω λίγο αργότερα. Ευχαριστώ πολύ! επανέλαβα και άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλοπάτια.
– Γειααα!...Καλή βολτίτσα! άκουσα να μου εύχεται η Μαρινέλλα.
Μετά από κανά 10λεπτο επέστρεψα. Οι δυο τους με περίμεναν (;) στο σαλόνι.
– Εντάξει, θα περάστε; ρώτησε η τσατσά.
– Το μωρό! έκανε χαρούμενη η Μαρινέλλα.
Πέρασα σ' ένα λίγο πιο μεγάλο και αρκετά πιο φωτεινό δωμάτιο από τον χώρο αναμονής-παρουσίασης, αλλά αραχνιασμένο, βρώμικο (ευτυχώς το πανωσέντονο μακροσκοπικά ήταν εντάξει), ζεστό.
Ολόγυμνος τακτοποιούσα τα ρούχα μου στην κρεμάστρα, πίσω απ' την πόρτα, όταν την άκουσα να πλησιάζει. Της άνοιξα!
– Μ' άκουσες; ρώτησε εντυπωσιασμένη.
– Εμ βέβαια, πώς αλλιώς; Χα χα χα!
Αφού με πέτυχε όρθιο είπα να ξεκινήσω αμέσως. Πλησίασα και κοιτάζοντάς την στα μάτια (καταραμένη πρεσβυωπία!) πήρα να χαϊδεύω-ζουπάω τα φυσικά βυζιά της. Στη συνέχεια την αγκάλιασα και θωπεύοντάς της τα κωλομέρια άρχισα σιγά σιγά να καυλώνω. Ευτυχώς! γιατί εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να με...τρίβει στην πλάτη με το ένα χέρι, μιας και με το άλλο κρατούσε το προφυλακτικό.
– Ελα, ξάπλωσε να σου κάνω πίπα!
Πριν τοποθετήσει (σαν κάλτσα) το λάστιχο, μου έπαιξε λίγη μαλακία, κατά τη διάρκεια της οποίας εγώ, που μάλλον είχα όρεξη και για κουβέντα, τη ρώτησα: – Εσύ Μαρινέλλα πόσων χρονών είσαι, 25;
– 20! (ακολούθησε παύση μερικών δευτερολέπτων) Αμα φτάσω 25, μακάρι να μην είμαι εδώ! (πέρασαν και άλλα δευτερόλεπτα) Τόσα χρόνια!
Πάντως η προφορά της μου έδινε την αίσθηση ότι ήταν αλλοδαπή.
– 20 χρόνων είσαι, από πότε δουλεύεις; παραξενεύτηκα.
– Από 18!
Επίσης η πίπα της μου φάνηκε (ήταν) μονότονη, ενώ κάποια στιγμή τη ρώτησα εάν φιλάει (εκτός στόματος) και εάν γλείφει, για να πάρω την αυστηρή απάντηση: – Ααα, φίλε...
Τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά (σ' εκείνη τη στάση έχυσα) και ιεραποστολικά (μα καλά, καμία φαντασία;) χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή, αλλά και χωρίς να ήταν εντελώς αδιάφορη (με αγκάλιαζε, με ψευτοχάιδευε, έτριβε-τσιμπούσε ελαφρά τις θηλές μου, άφηνε κάποια βογγητά).
– Από ποιό νησί είσαι; θέλησα να μάθω λίγο μετά το πέρας της συνεύρεσης, καθώς ετοιμαζόμασταν.
– Ο πατέρας μου είναι από τα Φηρά της Σαντορίνης και η μητέρα μου από Κρήτη.
Πάλι εκείνη η αδιόρατη προφορά...
– Σίγουρα δεν είσαι από Αλβανία;
– Οχι!...
– Χα χα χα!
– Δεν έχω πρόβλημα να σου πω...
– Εντάξει βρε και εάν ήσουν τί θα γινόταν; Δεν τρέχει τίποτε!
Λοιπόν, η μέτρια εμφανισιακά Μαρινέλλα, στην αρχή μου έκανε καλή εντύπωση μιας και όταν έφυγα δεν με ειρωνεύτηκε, παρά μου ευχήθηκε! Η καλή εντύπωση που είχα σχηματίσει συνεχίστηκε και μέσα στο (άθλιο) δωμάτιο, αφού ήταν ομιλητική, απαντώντας στις (αδιάκριτες) ερωτήσεις μου και καθαρή, αλλά στις ερωτικές της υπηρεσίες (που ήταν και το ζητούμενο) τη βρήκα αρκετά τυπική (εντάξει, αναμενόμενο για την περιοχή) χωρίς να μπορέσει να μου δημιουργήσει την ψευδαίσθηση πως για εκείνα τα 8-10 λεπτά ήμουν (έστω και λίγο) ποθητός.

Την ώρα που έμπαινα στο μεγάλο σαλόνι του σχετικά καινούριου αυτού μπουρδέλου, είδα καθισμένους, την υπηρεσία σ' ένα πλαστικό σκαμνί στην άκρη της "πασαρέλας" (το υπερυψωμένο σημείο κοντά στην κουζίνα και στον διάδρομο που οδηγεί στα ενδότερα), έναν ηλικιωμένο δίπλα στην είσοδο και έναν θεριακλή νεαρό στο βάθος.
– Γεια σας! είπα κοιτάζοντας προς την τσατσά.
– Καλημέρα! αντιχαιρέτησε.
Με το που κάθισα εκείνη σηκώθηκε και βάζοντας τα χέρια στη μέση περίμενε. Αρχισε να μιλάει μετά από λίγα δευτερόλεπτα, με την εμφάνιση της πόρνης στην "πασαρέλα".
– Η Σάρρα είναι, ωραίο τσιμπουκάκι, σιγά σιγά στο μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, με 10 ευρώ.
Τα μάτια μου εστίασαν επάνω στη Σάρρα. Επρόκειτο για μία νεαρή μελαχρινή, με το ίσιο μαλλί της πιασμένο σε κοντή αλογοουρά, καλογραμμένο πρόσωπο, μεσαίο τρεμουλιαστό στήθος μισοκαλυμμένο από ένα σκούρο μπεϋμπυντόλλ, που σε κοινή θέα άφηνε αφαλό και μέση, προπετή, αφράτα κωλομέρια, τα οποία μάταια προσπαθούσε να κρύψει ένα μικροσκοπικό κιλοτάκι, μπούτια με περίσσεια λιπώδους ιστού ομοιόμορφα κατανεμημένου, καλλίγραμμες γάμπες που κατέληγαν σε χοντρο-σόλικα πορνοπέδιλα. Η κοπέλα έκανε μία πλήρη στροφή γύρω από τον άξονά της, πήρε και μία πόζα ολίγων δευτερολέπτων και αποχώρησε.
– Ποιος θέλει να περάσει; Πάρα πολύ καλή η Σάρρα! ρώτησε η υπηρεσία συνεχίζοντας να έχει τα χέρια στη μέση.
Πάντως εκείνος που καθόταν κοντά στην πόρτα έφυγε πρώτος!
– Δωμάτια υπάρχουν άμα θέλετε, ένα μέσα (έδειξε προς τα ενδότερα) και ένα εκεί (έδειξε προς την αντίθετη πλευρά).
Εγειρα στο πλάι και χώνοντας το χέρι στη δεξιά τσέπη του παντελονιού μου τέντωσα το πόδι για να διευκολύνω το ψάξιμό της. Κάπου εκεί βρισκόταν ένα χαρτονόμισμα των 10.
Η συγκεκριμένη κίνησή μου δεν διέφυγε της προσοχής της.
– Θέλετε να περάσετε; Περάστε, περάστε!
Ούτε όμως και απ' την προσοχή του νεαρού, που καθόταν λίγο πιο πέρα, ο οποίος την είδε ως ευκαιρία να την κάνει και 'κείνος "ανώδυνα".
Ομως, φευ! Η τσατσά δεν είχε σκοπό να τον αφήσει να ξεφύγει έτσι εύκολα.
– Και για σας έχει δωμάτιο κύριε! Πού πάτε; Πού πάτε κύριε;
Αφού την πλήρωσα, μπήκα στο 1 από τα 2 δωμάτια που γειτνιάζουν με την αίθουσα αναμονής-παρουσίασης. Το οποίο ήταν ευρύχωρο και καθαρό.
Ημουν ξαπλωμένος όταν η Σάρρα άνοιξε την πόρτα. Στηρίχθηκα στον αγκώνα και της χαμογέλασα. Ανταποδίδοντας το χαμόγελό μου μ' ένα δικό της, στη συνέχεια γδύθηκε (μένοντας μόνο με τα πέδιλα) και γονάτισε πλάι μου έτοιμη να σκίσει το περίβλημα του προφυλακτικού.
Τα φυσικά βυζιά της ήταν κάπως κρεμαστά και στο χούφτωμα μαλακά, η κοιλίτσα γινόταν λίγο εμφανής, ενώ ο κώλος καμπύλωνε όμορφα!
– Πόσο καιρό είσαι εδώ; τη ρώτησα.
– Νο σπηκ γκρήκ, είμαι από Ρομανία.
– Α Ρομανία! έκανα, μπαίνοντας στον πειρασμό να της μιλήσω στη γλώσσα της.
– Γιες.
– Χάου λονγκ χαβ γιου μπιν γουόρκινγκ ιν Γκρις; προτίμησα να τη ρωτήσω στ' αγγλικά.
– Εεε, νο ίνγκλις! μου είπε χαμογελώντας.
Εν τω μεταξύ προσπαθούσε να ξετυλίξει την κοκκινωπή καπότα κατά μήκος της "ξεφουσκωμένης" ψωλής μου.
– Ααα, προμπλέμι κλάσικο! διαπίστωσε χαμογελώντας μετά απο μερικές άκαρπες προσπάθειες.
– Προμπλέμι κλάσικο, μπικόζ δις (έδειξα το καυλί μου) μαστ μπι λάικ δατ! (έσφιξα τη γροθιά μου κάμπτοντας στη συνέχεια το αντιβράχιο) το γουέρ ε κόντομ (έσυρα τη χούφτα μου κατά μήκος του αντιβραχίου μου)! Χα χα χα, ψευτογέλασα, για ν' αποφύγω μια πιθανή παρεξήγηση.
Από την όλη στάση της είχα καταλάβει πως προκαταρκτικά (φιλιά, γλειψίματα και τέτοια) δεν υπήρχε περίπτωση να μου κάνει, άλλωστε τέτοιου είδους υπηρεσίες δεν προβλέπονταν στο πρόγραμμά της, οπότε ανέλαβα δράση εγώ. Την έβαλα να ξαπλώσει πλάι μου και πάντα χαμογελώντας, άρχισα να της χουφτώνω την κωλάρα, ενώ περνώντας το χέρι μου μπροστά, να χαϊδέυω το ξυριμένο μουνάκι της. Παράλληλα είχα ξεκινήσει να της ρουφάω-γλείφω, μαλακά και ήρεμα, τις ρώγες του στήθους οι οποίες ανταποκρίνονταν ικανοποιητικά! Σιγά σιγά άρχισε και 'κείνη να με χαϊδεύει στην πλάτη, κατεβαίνοντας προς τα κωλομέρια και από 'κει στον πούτσο μου, που ευτυχώς είχε αρχίσει να "ξυπνάει"!
Οταν η στύση, μετά την ετερομαλακία που προηγήθηκε, ήταν ικανοποιητική, σηκώθηκα και αφού της έκανα νόημα να περιμένει, πήγα στην καρέκλα όπου είχα αφήσει τα πράγματά μου, πήρα ένα προφυλακτικό (πάντα έχω μαζί μου), πέταξα το χρησιμοποιημένο στο καλαθάκι με τα σκουπίδια, και φόρεσα το καινούριο. Ημουν έτοιμος!
Αραγε εκείνη ήταν έτοιμη;...Χα χα χα, αστειεύομαι! Οι γυναίκες πάντα είναι έτοιμες! Αρκεί λίγη λιπαντκή γέλη, στη χειρότερη περίπτωση!...
Προχώρησα κατευθείαν στο γαμήσι. Πρώτα ιεραποστολικά, δυστυχώς χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή (μοναχά λίγα ευλογοφανή βογγητά), αλλά με δυνατό κοπάνημα απ' τη μεριά μου, κατά τη διαρκεια του οποίου, προς τιμήν της, δεν αντέδρασε αρνητικά σε καμία στιγμή, και τέλος στο πισωκολλητό γονατιστό, όπου έχοντας ωραία θέα την πλάτη και τα καπούλια της, την έχυσα λίγο πριν την ειδοποίηση (Σάρρα, έλα κούκλα μου!) της υπηρεσίας.
– Οκέι, γεια σου! μου είπε ανοίγοντας την πόρτα, έχοντας προηγουμένος ετοιμαστεί βιαστικά.
– Μπάι, θενκ γιου! τη χαιρέτησα και 'γω με τη σειρά μου.
Λοιπόν καταλήγοντας, η κοπελίτσα μού πρόσφερε αναμφισβήτητα τυπικές υπηρεσίες Μεταξουργείου, από την άλλη είναι ομορφούλα και ήρεμη, εάν συνυπολογίσω και το προσεγμένο (για μπουρδέλο) περιβάλλον, δεν μπορώ να πω πως έκλαψα το 10ρικο, αλλά θα το σκεφτώ να την ξαναπληρώσω.

Παρασκευή, ώρα 13:59 το μεσημέρι.
Στο ισόγειο γωνιακό μπουρδέλο, της Κολωνού με τη Λεωνίδου, την κοπέλα μου παρουσίασε ο γνωστός (τον έχω δει και στο απέναντι 27, υπερυψωμένο ισόγειο) βραχύσωμος, βρωμόστομος ενίοτε, χωλός υπηρέτης με τη λεπτή φωνή.
– Ωραία κοπέλα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις! Πέρασε να σε περιποιηθεί, πολύ καλή μέσα, δεν βιάζεται, καινούρια είναι!
Ακολουθούσε μία μέτριου ύψους μελαχρινή νεαρή, με ομορφούτσικο, χαμογελαστό πρόσωπο, μαύρο ελαφρώς μπουκλωτό μαλλί που έφτανε μέχρι την πλάτη ψηλά, μικρό τουρλωτό (με τη βοήθεια του σκληρού σουτιέν) στήθος, αδύνατη, καλλίκορμη, με καλοσχηματισμένα πόδια, σιγανομίλητη (ίσα που ακούστηκε το «Γεια σας»), η οποία με το πέρας της παρουσίασής της, έστριψε για να επιστρέψει στο κουζινάκι, δίνοντάς μου την ευκαιρία να θαυμάσω και το ωραίο καμπυλώδες κωλαράκι της, που μετά βίας το κάλυπτε ένα σέξι κιλοτάκι.
– Πώς τη λένε; ρώτησα καθώς έδινα στον τσάτσο το 10ευρω.
– Μαρία.
Πέρασα στο εκ δεξιών των εισερχομένων, στο σαλόνι, δωμάτιο. Εναν ανεκτό, ικανοποιητικά φωτισμένο, από 2 λάμπες, χώρο, που διέθετε και ανοιχτό φωταγωγό.
Η Μαρία ήρθε γρήγορα. Με το που μπήκε έσβησε τον μεγάλο λαμπτήρα δίπλα στον φωταγωγό, αφήνοντας τον χώρο υποφωτισμένο από τη μικρή λυχνία πάνω από τον νιπτήρα, και βγάζοντας μόνο το κιλοτάκι της (στηθόδεσμος και πορνοπάπουτσα έμειναν ως είχαν) γονάτισε ανάμεσα στα σκέλια μου σκίζοντας το περικάλυμμα της καπότας.
– Μαρία, έλα από δω (αριστερά μου) να πιάνω λίγο.
– Ε; έκανε με απορία.
– Καταλαβαίνεις ελληνικά;
Συνέχιζε να με κοιτάζει με την ίδια έκφραση αβεβαιότητας.
– Ντου γιου σπηκ ίνγκλις;
– Νο! Αλβανία; ρώτησε σιγανά.
– Α όχι, δεν μιλάω αλβανικά! είπα και της χαμογέλασα.
Στο τέλος κατάλαβε τί ήθελα, οπότε πριν ξεκινήσει την πίπα πέρασε στο πλάι μου.
– Α μπράβο, θενκ γιου! την "ευχαρίστησα" και άρχισα να χουφτώνω-χαϊδεύω το αδύνατο κορμί της.
Ευτυχώς ήμουν "ψιλοφτιαγμένος", με αποτέλεσμα και το προφυλακτικό να ψιλο-καλο-εφαρμόσει στην ψωλή μου.
Αρχισε να τσιμπουκώνει.
Το έκανε αργά, χωρίς να βιάζεται, χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα, τουλάχιστον στην αρχή, γιατί αργότερα μου έπαιξε και λίγη μαλακία, χαϊδεύοντας με μία κυκλική κίνηση της παλάμης της τ' αρχίδια μου. Ηταν τότε που της έκανα νόημα να με καβαλήσει.
Οι χούφτες μου γράπωσαν τα μικρά της κωλομέρια και άρχισα να τη γαμάω. Εκείνη στηριζόταν στο (ακόμα) αγύμναστο στήθος μου, ενώ κάθε φορά που εγώ "έδινα" από κάτω, μαζί με το «πλαφ!», ένιωθα τις παλάμες της πιο βαριές στους μείζονες θωρακικούς μου.
Δεν άλλαξα στάση. Μετά από κάμποσες παλινδρομήσεις την τράβηξα πάνω μου σφιχταγκαλιάζοντάς την, ενώ σφίγγοντας δόντια και χείλη, αύξησα την ταχύτητα των γαμικών ωθήσεων μέχρι να επέλθει η σεξουαλική εκτόνωσή μου, η οποία δεν άργησε να εκδηλωθεί εν μέσω ήπιων σπασμών χαμηλά στην κοιλιά και ηδυπαθών μουγκρητών από το κλειστό μου στόμα!
– Καινούρια είσαι εδώ;
– Ναι.
«Γκλουπ! Τώρα πώς κατάλαβε τί τη ρώτησα;»
Τέλος πάντων, μπορεί να καταλαβαίνει λιγότερα ή μπορεί να καταλαβαίνει περισσότερα, αυτό λίγη σημασία έχει, αρκεί βέβαια να μην επιδρά αρνητικά στη συνεύρεση. Τί εννοώ; Εάν κάποιος είναι ψιλοφτιαγμένος ή ακόμα καλύτερα φτιαγμένος και δεν έχει ανάγκη από πολλά πολλά, η τυπική της σταση δεν θα του δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα, εάν τώρα κάποιος άλλος, για να πάρει μπρος, θέλει ξεκίνημα με κουβεντούλα και προκαταρκτικά, μάλλον θα έχει πρόβλημα!

Πέμπτη, ώρα 7:26 το πρωί.
Φτάνοντας στο κεφαλόσκαλο της παμπάλαιας, ξύλινης κλίμακας, είδα τον υπηρέτη, που συναντάω συνήθως στον συγκεκριμένο οίκο απωλείας, τον οποίο και καλημέρισα.
– Καλημέρα καλημέρα! Καθίστε λιγάκι, στο δωμάτιο είναι η κοπέλα˙ μ' ενημέρωσε με τη βαριά αλλοδαπή προφορά του.
– Ποια είναι;
– Βραζιλιάνα. Τερέζα.
Κάθισα στην πολυθρόνα. Σχεδόν πάντα εκεί κάθομαι, γιατί ο διπλανός καναπές μου δίνει την αίσθηση πως βουλιάζει.
– Εάν την ξέρεις...έχουμε δωμάτια, συνέχισε ο τσάτσος.
Την ήξερα, αλλά αφενός είχα να τη δω αρκετό καιρό, αφετέρου ήθελα να ξανακούσω το πρόγραμμά της.
Μετά από δυο-τρία λεπτά αναμονής μία πόρτα άνοιξε και 'κείνος άρχισε να μιλάει...
– Ορίστε, βγήκε! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, ισπανικό. Κανονικό και όμορφο σεξ, 10 ευρώ!
Ηταν όπως τη θυμόμουν˙ ηλικιακά στα 50 πλας, με σπαστό, κοκκινωπό, κοντό μαλλί, πλατύ πρόσωπο με "βατραχόστομα", μεσαίο κρεμασμένο στήθος, χοντροκόκαλη, μέτριου αναστήματος. Φορούσε ολόσωμο εσώρουχο, ενώ ανάμεσα στο σκοτάδι διέκρινα το χαμόγελό της. Δευτερόλεπτα αργότερα κατευθυνόταν προς το κουζινάκι.
Σηκώθηκα, πλησίασα τον τσάτσο και του έδωσα το 10ρικο. Εκείνος με πέρασε σ' ένα ευρύχωρο, αλλά ζεστό, σκοτεινό και άθλιο δωμάτιο, από τη πλευρά της σκάλας. Στη συνέχεια όμως άλλαξε γνώμη και μου πρότεινε το διπλανό, που ήταν μικρότερο, αλλά δροσερό –ελέω κλιματιστικού–, όμως επίσης σκοτεινό και το ίδιο άθλιο! Από 'κει, μόλις είχε αποχωρήσει ο τελευταίος πελάτης της Τερέζας. Ο υπηρέτης αφού απλώς τέντωσε το σεντόνι με άφησε να ετοιμαστώ.
Σύντομα, απ' έξω άκουσα το βραχνό της γέλιο, ενώ την επόμενη στιγμή η πόρτα άνοιξε και εκείνη μπήκε μέσα.
Μιλούσε σχεδόν ψιθυριστά. Ξάπλωσε στο κρεβάτι που έτριξε κάτω απ' το βάρος της (δεν είναι χοντρή) και καθώς περίμενε να ξεβρακωθώ μιλήσαμε για λίγο. Τότε έμαθα ότι κατάγεται από μία περιοχή της Βραζιλίας στον Αμαζόνιο και πως είναι ινδιάνα.
Αφού έβγαλε το εσώρουχό, ξεκινήσαμε με δικές της "επιθέσεις", που περιελάμβαναν φυσιολογικό γλείψιμο του κορμού, του λαιμού, των παρειών (ένιωσα κάποιες σκληρούτσικες τρίχες απ' το πηγούνι της) και των λοβών των αυτιών μου, ενώ όταν έγλειφε-φιλούσε την κοιλιά μου, έτριβε τα μαλακά βυζιά της στον ήδη καυλωμένο πούτσο μου, πριν συνεχίσει για πιο πάνω (θηλές, αυτιά) και ξανά το ίδιο, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια βογγούσε σιγανά!
Το χέρι μου η ίδια τ' οδήγησε στο ξυρισμένο μουνί της (οι παλάμες της μου φάνηκαν σκληρές) και με προέτρεψε να της το χαϊδέψω-δαχτυλιάσω, πράμα που έκανα, λερώνοντας τον δείκτη και τον μέσο με λιπαντική γέλη, ενώ όση ώρα της το χάιδευα και τη δαχτυλο-γαμούσα, εκείνη άφηνε να της ξεφεύγουν "ηδονικοί" βόγγοι!
Το προφυλακτικό το ξετύλιξε κατά μήκος του πέους μου με το στόμα και το ικανοποιητικό τσιμπούκι της –δεν επιχείρησα να διαπιστώσω εάν τον παίρνει μέχρι τέρμα– συμπεριλάμβανε και το γλείψιμο των αρχιδιών!
Στις 2 στάσεις που την "πήρα" (της γελαδάρισσας και του πισωκολλητού γονατιστού) είχε δυνατή συμμετοχή, με κοπάνημα, φωνές, παροτρύνσεις για βαθύτερες διεισδύσεις (Μα πόσο πιο βαθιά; Χε χε χε), κωλοσκάμπιλα!
Αφού όταν μετά από μερικά λεπτά έχυσα, μου είπε, μιλώντας πάντα ψιθυριστά και με μία "κλαμένη" έκφραση στο πρόσωπό της: – Οχι, όχι! Γιατί έχυσες; Ηθελα κι άλλο!
Καθώς ετοιμαζόμουν, μ' εκείνη να παραμένει ξαπλωμένη, συζητήσαμε λιγάκι, αποκαλύπτοντάς μου πως το βράδυ δεν είχε κόσμο, με αποτέλεσμα την περισσότερη ώρα να κοιμάται, ενώ μου ξαναθύμησε πως στο συγκεκριμένο μαγαζί εργάζεται 23:00 με 10:00.
Πάντως ως ένα τελικό συμπέρασμα, νομίζω πως εκείνα που τη σώζoυν και της επιτρέπουν ακόμα να δουλεύει, τα όπλα της δηλαδή, είναι η ενθουσιώδης συμμετοχή της στο γαμήσι και η ευχάριστη συμπεριφορά που έχει, γιατί αν κρίνω από εμφάνιση...
Αλλά όλα τα καλά πράγματα στη ζωή δεν έχουν και το αντίστοιχο τίμημα;

Τετάρτη, ώρα 7:29 το πρωί.
Στο υπόγειο της Κολωνού με το νούμερο 11, η γνωστή, μελαχρινή, τσουπωτή Μαίρη, εμφανίστηκε στο σαλόνι "παίρνοντας" μαζί της, όπως πάντα, το υφασμάτινο διαχωριστικό παραβάν και αφού με καλημέρησε "ενδιαφέρθηκε" να μάθει: – Τί κάνεις πρωί πρωί, καλά είσαι;
Σε απλό πρόγραμμα η Μαίρη.
Από τα κεντρικά της περι ης ο λόγος οδού, ανοιχτό ήταν εκείνη την ώρα μόνο το υπερυψωμένο ισόγειο με το νούμερο 27.
– Καλημέρα, η κοπέλα είναι στο δωμάτιο, σύντομα βγαίνει! ενημέρωσε μία συμπαθητική ηλικιωμένη υπηρεσία.
– Ποια κοπέλα είναι; ρώτησα.
– Είναι η Κλαούντια!
Μετά από λίγο εμφανίστηκε μία νεαρή με καστανό μαλλί πιασμένο πίσω, καλούτσικο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, κανονικό κορμί μ' ένα ταττού δεξιά στην ωμοπλάτη. Ηταν η Κλαούντια, από τον παραδιπλανό όροφο και το Δεληγιώργη 39. Το πρόγραμμά της απλό.
Φτάνοντας στα τελευταία της Ιάσονος, ενώ κατευθυνόμουν προς το 43, από την είσοδο του 46Α είδα να προβάλει το κεφάλι της Μαρίας, με το φυλακόβιο τατού στο μπράτσο, να ρίχνει δυο ματιές, στρεφόμενο δεξιά και αριστερά, και στη συνέχεια να τραβιέται μέσα. Ελεύθερο στοματικό και κώλος για τη Μαρία.
Στο "κοντέινερ", κάθισα δυο-τρία λεπτά ακούγοντας τον τσάτσο να συζητά με την κοπέλα στο κουζινάκι. Επειδή βιαζόμουν έφυγα προς το ισόγειο του 44 –το διπλανό υπερυψωμένο ήταν ανοιχτό– και διασχίζοντας τον διάδρομο εισήλθα στο σαλονάκι. Η υπηρεσία μισοκοιμόταν ξαπλωμένη σε μία πλαστική καρέκλα, έχοντας ανεβάσει τα πόδια της σε μία άλλη, σκεπασμένη με μια κουβέρτα. Ετσι όπως ήταν άρχισε την ενημέρωση: – Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό, 69, ισπανικό, φιλάκια, χαδάκια, στα 10.
– Καλημέρα, τί κάνεις; ρώτησε μία μάλλον νεαρή, ξανθιά, με ίσιο κοντό μαλλί, μέτριο πρόσωπο με κανονική αλλά λίγο καμπουρωτή μύτη, ψιλοανάγλυφα χείλη, μεσαίο στήθος, σώμα με λίγα πιασιματάκια, τροφαντό κώλο, "δεμένα" μπούτια.
– Πώς σε λένε; ζήτησα να μάθω αντί να της απαντήσω.
– Αννα, αποκρίθηκε ανόρεχτα και μου γύρισε την πλάτη.
«Δεν θα περάσει αυτός...» μπορεί να σκέφτηκε.
– Πού μπαίνω; ρώτησα την τσατσά δίνοντάς της το 10ευρω.
– Οπου θέλεις! έδειξε αόριστα προς τα δωμάτια.
Η Αννα είχε ήδη (ξανα)ξαπλώσει και (ξανα)τυλιχτεί με την κουβέρτα της.
Το δωμάτιο που διάλεξα ήταν ικανοποιητικό (με την "απαραίτητη" βρωμιά πάντα!), ενώ διέθετε και ροοστάτη.
Δεν ήμουν ακόμα έτοιμος όταν εκείνη άνοιξε την πόρτα. Της είπα πως θα τη φώναζα εγώ.
Ξαναμπήκε μετά από 1 λεπτό. Χαμογελώντας τη ρώτησα γιατί βιαζόταν, μιας και δεν υπήρχε κόσμος στο σαλόνι, για να μου απαντήσει, με σπαστά ελληνικά, πως δεν της αρέσει να περιμένει...
Αφού έβγαλε σουτιέν και κιλότα, πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια μου. Πρίν σκίσει το περίβλημα του προφυλακτικού, της είπα να έρθει πλάι μου για να χαϊδευτούμε-φιληθούμε κομματάκι. Αλλωστε τα «φιλάκια» και τα «χαδάκια» είχαν ανακοινωθεί στις υπηρεσίες της.
Πράγματι ήρθε.
Μου έγλειψε-φίλησε (επιφανειακά) τις θηλές, κάνοντάς μου ταυτόχρονη (άτεχνη) μαλακία, ενώ δέχτηκε αδιαμαρτύρητα και τα δικά μου χάδια –που συμπεριλάμβαναν επιφανειακό δαχτύλιασμα του αιδοίου της–, το γλείψιμο-ρούφηγμα των φυσικών βυζιών της και το σβέρκωμά της, στην προσπάθειά μου να πιέσω-κατευθύνω το στόμα της επάνω μου.
Οταν καύλωσα, η καπότα τοποθετήθηκε στην κορυφή της βαλάνου –χωρίς πρώτα να τεντωθεί– και ξετυλίχθηκε κατά μήκος της ψωλής μου. Της είχα γνωστοποιήσει πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό. Η πίπα που ακολούθησε ήταν τυπική: Πάνω-κάτω, χωρίς ιδιαίτερους γλωττισμούς, "στεγνή", σύντομη.
– Ελα! μου είπε ξαφνικά και αλείφοντας το λαστιχοντυμένο καυλί μου με λιπαντική γέλη ξάπλωσε ανάσκελα απάγοντας τα πόδια της.
Τη γάμησα ιεραποστολικά, γλείφοντας-φιλώντας τα μαστάρια της, ενώ εκείνη με χάιδευε μηχανικά στην πλάτη και την έχυσα στο πισωκολλητό γονατιστό, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε πάρει θέση που διευκόλυνε τη γάμευσή της.
Και στις δυο αυτές ερωτικές στάσεις την "πήδηξα" με τον ρυθμό, το βάθος και τη διάρκεια (καμποσούτσικες γαμικές παλινδρομήσεις) που ήθελα, χωρίς όμως ιδιαίτερη δική της συμμετοχή.
Φεύγοντας, είδα τις 2 γυναίκες (ξανα)ξαπλωμένες και (ξανα)τυλιγμένες στις κουβέρτες τους. Η τσατσά θαρρώ, μου είπε ένα νυσταγμένο: – Ευχαριστούμε.
Βλέπετε ήταν μια "δύσκολη" ώρα για 'κείνες.
Στο ρεζουμέ τώρα, την Αννα τη βρήκα ψιλοβαριεστιμένη –το αντίθετο θα μου φαινόταν παράξενο˙ αφήνοντάς μου όμως και μία θετική εντύπωση–, με τυπικές ερωτικές υπηρεσίες. Ομως από την άλλη δεν την είδα ιδιαίτερα βιαστική, ενώ στο γαμήσι κάθισε και τον "έφαγε".
Βέβαια, από τον "πολυσουγιά" μου, το "κουτάλι" για να την "ταίσω" το "άνοιξα" σχεδόν μόνος, γιατί εάν περίμενα από 'κείνη ουσιαστική βοήθεια στο "άνοιγμα"...
Μπορεί να ήμασταν ακόμα στην πρώτη "μπουκιά"!