Κριτικές από ΠΥΡΑΥΛΟΣ

Τα υπόγεια μπουρδελάκια της οδού Αλκιβιάδου, τρεις πόρτες, μια δίπλα στην άλλη.
Η Είσοδος στον κόσμο των γυμνών θηλέων.
Κόσμος μυστικός, υπόγειος, κρυφός, ονειρώδης, μαγικός.
Φτήνια μαζί με μεγαλείο.
Μεγαλείο του έρωτα, της σφριγηλής νεανικής σάρκας, της ελευθεριότητας.
Όλα με ένα εικοσάρικο.
Πίσω από τις πόρτες των μπουρδέλων, απλώνονται άφθονα μουνιά, κώλοι, μπούτια και βυζιά.
Ωραιοτάτη έκλυσις ηθών…
Η εντρύφηση στην πορνεία είναι μυσταγωγική.

Η θεία Κατερίνα είναι επίλεκτος (© κ. balalhs) πόρνη των Αθηνών.
Καμπύλες, καμάρες, γλουτοί, μηροί, μαστοί, χαμόγελο, κόμμωση «καπελάκι», φέρνει στη Μάρω Κοντού των 70s.
Σέρβα κατά τα δηλωθέντα.
Ο υψηλός δείκτης νοημοσύνης της Κατερίνας είναι εμφανής.
Στατιστικά, όσοι είναι οι οξύνοες στα μπουρδέλα, άλλοι τόσοι είναι στο Χάρβαρντ, στις ανώνυμες εταιρείες, στα καφενεία, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στη Νέα Υόρκη, στο Μπαγκλαντές, οπουδήποτε…
Το περιβάλλον συντελεί, αλλά δεν καθορίζει το διανοητικό επίπεδο του ατόμου.

Η συφοριασμένη βοηθός, με οδήγησε στο μικρότερο από τα τρία δωμάτια συνουσιών.
Εκεί, η «πόρτα» είναι ένα ξεχαρβαλωμένο συρόμενο πλαστικό παραπέτασμα.
Το διαπερνά κάθε ήχος και κάθε βλέμμα εκ του σύνεγγυς.

Σε μια γωνιά του δωματίου, ήταν μια μικρή υφασμάτινη αποσκευή, μάλλον της βοηθού.

Σε άλλη γωνιά, υποδήματα «μπότες», προφανώς της Κατερίνας.
Πλησίασα και οσφράνθηκα το εσωτερικό τους.
Δε δυσοσμούσαν.

Κάτω από το κακοπαθημένο κλινάρι, γυναικείες παντοφλίτσες διάφορες.

Πίσω από το παραπέτασμα, κρυφοκοίταζα την Κατερίνα, που προετοιμαζόταν να εισέλθει για τη συνεδρία.

Το παραμυθένιο περιβάλλον, μου προκάλεσε υπερστύση.
Όταν μπήκε η Κατερίνα, είδε ένα δοκάρι να την περιμένει.

Αποκαμωμένος και κακοποιημένος από 12ωρη εργασία, κατακλίθηκα σε στάση ύπτια και αφέθηκα στην πρωτοβουλία της Κατερίνας.
Ενόσω η Κατερίνα πεοθήλαζε με απαράμιλλο επαγγελματισμό, εγώ περιέφερα το βλέμμα στα απόκρυφα σημεία του σώματός της.
Απόκρυφα σημεία για τον επίγειο κόσμο, που όμως στον υπόγειο κόσμο εκτίθενται σε κοινή θέα και διατίθενται για δημόσια χρήση.
Αγοραίος έρωτας…
Οι ξεχειλωμένοι πρωκτοί των πορνών είναι η πιο συνηθισμένη επαγγελματική νόσος σε αυτές.

Η Κατερίνα έλειχε την επιδερμίδα του οσχέου μου, γευόταν τα άλατα του σώματός μου, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούσε και εξύψωνε τον ερωτισμό μου, δίνοντάς μου το Άλας της Ζωής.
Το Άλας της Ζωής, το Άλας του Οσχέου.

Προτίμησα να μη μετακινηθώ καθ’ όλη τη διάρκεια της πράξης, ώστε να αφήσω όλο το πεδίο στη θεία.
Ούτε εκείνη μετέβαλλε τεχνική, ρυθμό, στάση, οπότε η κατάληξη διαφαινόταν καθαρή και συμφωνημένη: CIM!

Μετά από λίγη ώρα περαιτέρω διέγερσης των ηδονικών μου κυττάρων από τις δράσεις της Κατερίνας, η θέα των γεννητικών οργάνων της, έφερνε στο νου εικόνες διαφόρων ψωλών να χύνουν εκεί μέσα, ψωλές να μπαινοβγαίνουν μεγάλες και μικρές, μαύρες, άσπρες, πουά, σκληρές, μελάτες και άλλες πολλές.
Προϊόντος του χρόνου, οι εικονικές ψωλές γίνονταν πιο μεγάλες, πιο σκληρές, τελικά ατσάλινες, ώσπου είδα ολάκερο το σιδηρόδρομο να μπαίνει εκεί μέσα και να λιώνει αυτοστιγμεί…
Τότε, ανάβλυσαν τα ψωλοχύματα και κατέκλυσαν τη στοματική κοιλότητα της σέξι θείτσας.

Ανασηκώθηκε και με κοίταξε λοξά στα μάτια, με το στόμα ερμητικά κλειστό.
Της χαμογέλασα λίγο.
Εκείνη χαμογέλασε συγκρατημένα, για να μη ξεπηδήσουν τα ψωλοχύματα από τα χείλια της.
Της χαμογέλασα περισσότερο, με την ελπίδα να δω έστω μια σταγόνα από τα ψωλοχύματα να βγαίνει από το στόμα.
Απέτυχα του σαδιστικού μου στόχου.
Η Κατερίνα, αφού ξεπλύθηκε στο νιπτήρα, στη συνέχεια γαργάρισε μια παχιά ροχάλα που την έφτυσε στον κάλαθο των αχρήστων, ως άλλη Καλάμιτι Τζέϊν…

Όταν ήμουν μικρό παιδί, είχε πέσει η μπάλα μέσα στον Ιλισό, κατέβηκα να την πιάσω, γλίστρησα, έπεσα με τα μούτρα μέσα στην κοίτη και ήπια λίγα από τα βρομόνερα.
Μετά από αυτό, τι να σου πει το χυμένο στόμα της κάθε Κατερίνας…

Της έδωσα λοιπόν ένα περιπαθές, υγρό και ρουφηχτό φιλί και απήλθα.

Μέσω της Κατερίνας και των συναδέλφων της, έχω καταφέρει να απομονώσω και να διαχωρίσω την αίσθηση της συνουσίας από το υπόλοιπο συναισθηματικό ερωτικό πακέτο.
Ωραίος ο συναισθηματικός έρως, αλλά κοστίζει ακριβά. Βασική του παρενέργειά, να μη θυμάσαι ποιος ήσουν μέχρι χθες.
Κάποιες φορές, η πορνεία με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι - νόμιζα - ότι ήμουν ερωτευμένος, ενώ στην πραγματικότητα ήμουν απλώς καυλωμένος.
Με την πορνεία έμαθα τον τρόπο με τον οποίο να διαχωρίζω τη σαρκική ευχαρίστηση από την πνευματικότητα.
Έμαθα ότι το σαρκικό μέρος μιας ετεροφυλοφιλικής σχέσης παρέχεται ως υποκατάστατο έναντι μηδαμινού χρηματικού αντιτίμου.
Αγοραίος Έρως.

Ο ένας πούτσος φέρνει τον άλλον, κι έτσι κυλάει κι η ζωή… γαμώντας και γαμιόντας…

Η προθέρμανση ξεκίνησε σε ποτοπωλείο του κέντρου των Αθηνών, με ομοτράπεζους τη νεαρά κ. jazzymood. Παρέα της, ένας διοπτροφόρος εξωθεσμικός νεαρός, που θυμίζει τον Paul Simon στα νιάτα του.
Συζητούσαν ακατάσχετα για πεθαμένους μουσικούς της jazz.
Οι εν λόγω δύο νεολαίοι, κατά πάσα πιθανότητα είναι μετενσαρκώσεις ανθρώπων που είχαν ζήσει το φεστιβάλ τουWoodstock το 1969 και είχαν αποβιώσει στα 70s-80s, ένεκα ΣΜΝ και ναρκωτικών.

Στο ποτοπωλείο και ο κ. bakalhs, με ανάμικτα συναισθήματα, καθότι την πρωινή του ακηδία τη διαδέχθηκε ο ενθουσιασμός από την επιτυχία της πώλησης ενός θερμοσίφωνος σε έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες πελάτες του.

Η νύχτα συνεχίστηκε με επίσκεψη στο ανακαινισθέν συνουσιουργείο επί της οδού Λιοσίων αρ. 78.
Τα δωμάτια συνουσιών έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά…
Είναι σε καλή κατάσταση, ευρύχωρα, με δάπεδο πλακόστρωτο και καλαίσθητο, χωρίς παράθυρα, χωρίς κλιματιστική συσκευή, χωρίς καθρέπτη, με φωτισμό λευκό από λυχνία πυρακτώσεως κρεμάμενη στο κέντρο της οροφής, με κλίνη μεταλλική, στιβαρή, καλής ποιότητας.

Η δεσποινίς Αλέξια, νεαροτάτη, δροσερή, σφριγηλό σώμα, κόμμωση απολήγουσα σε μικρό πλόκαμο στον αυχένα, σεμνοπρεπής, λιγομίλητη.

Ο μπουρδελάκιας, εκτός από την ικανοποίηση της βιολογικής του ανάγκης, θέλει επίσης ασυνείδητα να κατακτήσει την πουτάνα.
Αν την κατακτήσει, η πουτάνα θα τον αγαπήσει, θα τον σεβαστεί, θα τον εμπιστευτεί.
Συνήθως, η κατάκτηση του μπουρδελάκια διαρκεί 10 λεπτά.
Επί 10 λεπτά της ώρας, ο μπουρδελάκιας βιώνει την αγάπη της πουτάνας.
Τη λέξη αγάπη δεν την τοποθετούμε σε εισαγωγικά, γιατί (όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο), την 10λεπτη αγάπη της πουτάνας τη θεωρούμε αληθινή.
Αληθινή, γιατί όλες οι μορφές αγάπης είναι ιδιοτελείς ή υστερόβουλες, έστω ασυνείδητα.
Ακόμη και η αγάπη μεταξύ του μικρού παιδιού και των γονιών του είναι έτσι.

Η γυναίκα που αγάπησε τον μπουρδελάκια περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, είναι η μαμά του.
Αντιδιαμετρικά, ο μπουρδελάκιας γαμάει γυναίκες που δεν τον αγαπούν με τόση ένταση – διάρκεια όσο η μαμά του, ή στη χειρότερη περίπτωση δεν τον αγαπούν καθόλου.
Τελικά, γαμάμε αυτές που δεν μας αγαπάνε.

Το δωμάτιο δεν είχε καθρέπτες.
Το πιο συναρπαστικό θέαμα, ήταν ο πρωκτός της Αλεξίας, τον οποίο ξανά είχαμε παρατηρήσει προσεκτικά τις 2-3 φορές που την είχαμε καταγαμήσει στο παρελθόν.
Ο εν λόγω πρωκτός, διευρύνεται προϊόντος του χρόνου, παρά το ότι η Αλέξια στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων δεν ανακοινώνει ότι τον εκδίδει. Πιθανολογούμε λοιπόν, ότι κάποιοι επιτήδειοι κατορθώνουν να διεισδύουν στο ροδαλό απευθυσμένο της νεαράς Ευρωπαίας.

Μετά από λίγη ώρα, βαρέθηκα να χαζεύω τον ευρωπαϊκό πρωκτό και το βλέμμα πλανήθηκε στις σκιές στους τοίχους και στο δάπεδο του δωματίου.
Η σκιά μου φαίνονταν σαν σκιά αλλόκοτου πλάσματος.
Σκιά δολιχοκέφαλου, σκιά δικέφαλου, με τέσσερα αρχίδια και ψωλή που είχε γίνει διπλάσια μέσα στο μουνί της πουτανίτσας…
Ο καθρέπτης ήταν περιττός…

Η Αλέξια, σε όλη τη διάρκεια της πρόσωπο μα πρόσωπο πράξης, είχε τα μάτια ερμητικά κλειστά.
Καλύτερα έτσι, γιατί μου επέτρεψε να ονειροβατώ και να παπαρομονολογώ απρόσκοπτα.

Η νύχτα ξεκίνησε στο παλαιό κατάστημα πώλησης ποτών “Galaxy”, με ευχάριστη συναναστροφή των κ.κ. jazzymood, bakalhs, ενός εξωθεσμικού νεαρού γενειοφόρου λεβεντοπούτση και του υποφαινομένου.

Μετά από ώρα, οι διαθέσεις άλλαξαν...
Ο νεανικός και αγνός ιδεαλισμός των δύο ευσταλών νεαρών, τους οδήγησε σε μέρη προσήκοντα στη νεολαία, ενώ οι δύο σιτεμένοι κατευθυνθήκαμε στη διασταύρωση των οδών Ασωτίας και Λαγνείας.

Στη μια γωνία ήταν το κατάστημα «Σκαραβαίος»...
Αμέσως δύο νεαρά θήλεα εφόρμησαν και προσκολλήθηκαν επάνω μας, καθότι ως γνωστόν, ο μεσήλιξ νυμφίος είναι ο καλύτερος πελάτης των πουτανακίων.
Η συναναστροφή με τις νεαρές γυναίκες σύντομα μας προκάλεσε ροπές προς γενετησιασμό.
Επειδή ήταν αδύνατον να καταγαμήσουμε τα νυμφίδια εντός 15 λεπτών, όπως ονειρεύομασταν, τελικά αποχωρήσαμε, αναζητώντας τη Λαγνεία σε άλλη διασταύρωση, σε άλλα μέρη, περισσότερο αισχρά και ρυπαρά...

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην οδό Φωκαίας αρ. 25, στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων έγινε περιφορά της Ιρένα.
Πρόκειται για αλλοδαπή, Πολωνή κατά δήλωση, περίπου 40 ετών, με συνολική εμφάνιση που πέρα από την πουτανιά, βγάζει επίσης αίσθηση ελαφρά κακοποιημένης νοικοκυράς.
Όψη ελκυστική, ηδυπαθής, ένδυση see through (ένα διχτάκι δηλαδή), κόμμωση «καπελάκι» ξανθοτάτη, έκφραση ευχάριστη.

Περιδιαβάζοντας στις αίθουσες αναμονής και επιδείξεων των Οίκων, το μυαλό του μπουρδελάκια παράγει σκέψεις που του προκαλούν άγχος.
Ανηθικότητα, παρανομία, επικινδυνότητα, μυστικότητα, στριφογυρίζουν στο μυαλό του…
Στο χαρμάνι των σκέψεων μπαίνουν και η λαγνεία, η ηδονή, ο ερωτισμός.
Στο τέλος βγαίνει ένα «γλυκό άγχος».

Μερικοί πίνουν για να αποβάλλουν αυτό το άγχος…
Πάνε στα μπουρδέλα, βλέπουν τα κορίτσια, μετά πάνε και μεθάνε σε καταστήματα διασκέδασης, και τα χαράματα πάνε ξανά στα μπουρδέλα, χεσμένοι από το ουίσκι, φιλοδοξόντας να γαμήσουν.
Συνήθως αυτές οι σεξουαλικές πράξεις είτε αποτυγχάνουν εντελώς (στύση μηδέν), είτε μένουν ανολοκλήρωτες (χύσι μηδέν).
Η καλύτερη στιγμή του μεθυσμένου είναι όταν επιτέλους φτάσει σπίτι και καταφέρει να τραβήξει μια μαλακία.

Η Ιρένα έχει σωματότυπο τυπικής Ευρωπαίας.
Το σώμα της είναι σχετικά καλά διατηρημένο, χωρίς περιττά κιλά.
Μαστοί μεσαίου – μικρού μεγέθους, άκρα καλοσχηματισμένα, κομψό αιδοίο.

Ο εσωτερικός κόσμος της Ιρένα, εκτός από ζεστός και υγρός, θα λέγαμε ότι είναι και στενός.

Εν κατακλείδι, η συνεύρεση με την Ιρένα ήταν ευχάριστη, αβρή και δροσερή ερωτική κλινοπάλη με μια νοικοκυρά.

Όταν αντίκρισα την Ιρένα, μου άρεσε τόσο πολύ, που σκέφθηκα ότι εάν τη γαμούσα θα ξεκαύλωνα για μέρες.
Αφού τη γάμησα, αμέσως μετά, πάλι είχα καύλες…

Κέρινες κούκλες, πλαστικές κούκλες, πάνινες κούκλες.
Μπάρμπι.
Γυάλινα μάτια.
Κενά.
Ανεπαρκείς να κορέσουν τη συναισθηματική πείνα.
Όπως το σάντουιτς στο φαστφουντ.

Έχω αναφερθεί ξανά στην Έλενα, ωστόσο νέα ερεθίσματα με οδήγησαν να γράψω ξανά γι αυτήν.

Πρόκειται για ημεδαπή ελευθερίων ηθών, η οποία προϊόντος του χρόνου δέχεται επιδράσεις και εξελίσσεται.
Η κύρια επίδραση που ασκείται στην Έλενα, προέρχεται από τη συστεγαζόμενη φιλανδοσοβιετική εταίρα Τζούλια.
Με τον καιρό, η Έλενα μοιάζει όλο και περισσότερο στην Τζούλια.
Αμφότερες, εκτός του ότι «αφήνουν μαλλιά» ξανθοβαμμένα και βοστρυχωτά, αφήνουν επίσης κώλους και βυζιά.
Κώλοι τουρλωτοί, φουσκωτοί κι αφράτοι από φυσιολογική αύξηση του λιπώδους ιστού.
Βυζιά διογκωμένα με χειρουργική προσθετική.  
Ωστόσο, το πιο χαρακτηριστικό σημείο είναι τα μάτια, στα οποία αμφότερες χρησιμοποιούν φακούς επαφής που δίνουν στην ίριδα χρώμα τουρκουάζ…

Δεν είμαι αρνητικός στη φιλαρέσκεια των θηλέων.
Αντιθέτως, το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό και θεμιτό.
Απαξάπασες οι εκδιδόμενες είναι φιλάρεσκες, εκτός από τα πρεζάκια.

Ο κάλαθος αχρήστων ήταν κενός απορριμάτων (περικαυλίδες – ψωλοχύματα), ένδειξη ότι η Έλενα δεν είχε συνουσασθεί έως εκείνη την ώρα.
Ίδια αίσθηση με όταν επισκέπτεται κανείς ένα δημόσιο αποχωρητήριο αμέσως μετά τον καθαρισμό του.  

Στο σκοτεινό, ζοφερό, ερεβώδες δωμάτιο συνουσιών, ο συνδυασμός του φωσφοριζέ τουρκουάζ βλέμματος της Έλενας και του φωτισμού «black light», θύμιζε το τραινάκι του τρόμου στο λούνα παρκ.
Η φρικαλέα μάγισσα που απειλεί να σε χτυπήσει με το σκουπόξυλο, είχε αντικατασταθεί από θελκτικό θήλυ που «απειλεί» να σε γονατίσει από το ψωλάρμεγμα.

Τη στιγμή της εισόδου μου στον Οίκο, εξέρχονταν χαμογελαστός υπερήλιξ πελάτης σε κατάσταση νάρκωσης - χαύνωσης, προφανώς λόγω προηγηθείσης συνουσίας.
Ίδιος με το μακαρίτη Ορέστη Μακρή.

Ο αείμνηστος Ηλίας Πετρόπουλος είχε περικλείσει το θέμα σε 11 λέξεις στο «Εγχειρίδιο του Καλού Κλέφτη»:
«Στη φυλακή είχα δει ένα γέρο που μαλακιζότανε. Ήταν 80 χρονών.»

Ως και ο προηγηθείς επί χρήμασι ηλικιωμένος εραστής της, ωσαύτως ευδαιμόνως εβυθίσθην εις την θερμήν και υγρήν αγκάλην της δεσποινίδος Έλενας.

Η Έλενα ήταν εντελώς γυμνή.
Φορούσε μόνο ένα κόσμημα στον αστράγαλο, το οποίο κουδούνιζε κάθε φορά που επιτάχυνα το ρυθμό και αύξανα την ένταση των διεισδύσεων.

Η σπερματέγχυση επήλθε μετά από έντονη κλινοπάλη, μεσούντος του θερινού καύσωνος.
Η Έλενα χάρηκε, ευφράνθηκε, αγαλλίασε. γιατί εκτέλεσε πετυχημένα τη δουλειά της και είδε τους καρπούς των κόπων της (τα ψωλοχύματα).

Τα θήλεα διαχειρίζονται τις εκκρίσεις των αρρένων.
Οι καθαρίστριες τα περιττώματα, τα ούρα και τα κόπρανα.
Οι πόρνες τα σπέρματα.

Η εμπειρία με την Έλενα έμοιαζε πολύ με εμπειρία μακρόχρονης σχέσης.
Δεν είχα καμία ανάγκη να αποδείξω τη γενετήσια επάρκειά μου (δηλ. πόσο καλός εραστής είμαι, πόσο μεγάλος γαμιάς είμαι).
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις (γάμος ή πορνείο), το θήλυ δεν πρόκειται ούτε να αντιδράσει ούτε να δυσανασχετήσει.
Ωστόσο, στον αντίποδα είναι οι γκόμενα, όπου εκεί πρέπει να την ικανοποιήσεις, για να δείξεις πόσο μετράς ως γαμιάς.

Γάμος, γκόμενες, πορνεία: Κάθε επιλογή είναι και μια θυσία.

Φυλής 134 υπόγειο: Μεσόκοπη αλλοδαπή, μελαχρινή.
Στην ερώτησή της εάν θα συνουσιασθούμε, απάντησα:
«Είσθε θαυμασία» = «…θα σας γαμούσα υπό συνθήκας».

Φυλής 134 ισόγειο: Τζέσικα, νεαρά Βουλγάρα την οποία καταγάμησα προχθές.
«Είσθε εκπληκτική» = «…θα σας γαμούσα χωρίς αμφιβολία».

Φυλής 109: Άννα, λεπτοφυής μελαχρινή Ρουμάνα.
Είχα συνουσιασθεί μαζί της προ έτους, με κακή κατάληξη, λόγω του ότι είχα έρθει σε επαφή με μυτοκούραδα που ήταν κολλημένα στη σινδόνα.
Παρά την τραυματική ανάμνηση, η Άννα είχε παρουσία θελκτική και σαγηνευτική.
«Είσθε καταπληκτική» = «…θα σας καταγαμούσα εδώ και τώρα».

Η περιφορά και επίδειξη της νεαρής Άννας έγινε ενώπιον της ευγενικής ηλικιωμένης αλλοδαπής βοηθού.
Ευγενέστατη και η Άννα, η οποία όταν έκανα την κίνηση καταβολής του αντιτίμου, οπισθοχώρησε ελαφρά, λέγοντας «παρακαλώ», δίνοντας χώρο στη βοηθό να χειριστεί τη συναλλαγή.

Ενώ ανέμενα γυμνός στο δωμάτιο συνουσιών, συνειδητοποίησα ότι δεν ένιωθα το παραμικρό ψήγμα αδημονίας, όπως μου συνέβαινε όταν ήμουν νεαρός.
Αντίθετα, χάζευα με σαρκαστική διάθεση τον κάλαθο των αχρήστων ο οποίος ήταν μισογεμάτος από περικαυλίδες και ψωλοχύματα.

Έκανα σκέψεις αν η μεταφορά της Γαστρονομίας στα μπουρδέλα είναι η Πορνονομία, ή αν η Γαστριμαργία αντιστοιχεί στην Πορνομαργία…

Η Άννα είναι μια χαριτωμένη και διεφθαρμένη νεαρή Ρουμάνα, με μεγάλη δεξιότητα στο να προκαλεί σπερματέγχυση αρρένων.
Προκειμένου να πετύχει το σκοπό της, χρησιμοποιεί το υγρό ζεστό στόμα της, με το οποίο ασπάζεται περιπαθώς και ρουφηχτά το στόμα του αντισυνουσιαζομένου και στη συνέχεια θηλάζει και λείχει με αφοσίωση το άνευ περικαυλίδας πέος του και το όσχεό του.
Εκτιμώ ότι λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να περάσουν αυτή τη δοκιμασία χωρίς να υποκύψουν σε γοργό χύσιμο.
Θερίζει ψωλές η Άννα.
Σήμερα, ήμουν ένας από αυτούς που πέρασαν τη δοκιμασία χωρίς να χύσω πρόωρα.

Είναι αξιοσημείωτη η περιγεννητική ενδυμασία της Άννας: Φορά μια κατ’ ευφημισμό φούστα, η οποία στην πραγματικότητα είναι κάτι μεταξύ μικροσκοπικής φουστανέλας και καπέλου από αμπαζούρ - λαμπατέρ με κρόσσια.
Πραγματικά, είναι πολύ πρακτικό ένδυμα, καθότι η Άννα ούσα όρθια, το ένδυμα μοιάζει με πάλλευκη φούστα, ενώ σε στάση ύπτια ή πρηνή, τα κρόσια παραμερίζουν και αναδεικνύονται το μουνί ή η κωλοτρυπίδα αντίστοιχα.
Δηλαδή, δεν χάνει χρόνο και ενέργεια να βάζει και να βγάζει όλη την ώρα το βρακί της.

Η κορύφωση ήρθε ενώ μύριζα το απολυμαντικό στο στόμα της, κι ενώ εκείνη με κοίταγε βαθειά στα μάτια θωπεύοντάς με.

Βγαίνοντας έξω στην τροπική ζέστη και εν μέσω Ασιατών και Αφρικανών παρεπιδημούντων, αναρωτήθηκα για μια ακόμη φορά για ποιο λόγο συνεχίζω να πηγαίνω στα μπουρδέλα μετά από τόσα χρόνια.
Η αποτυχία της πρώτης φοράς που βιώνει ο έφηβος στο μπουρδέλο, ίσως του δίνει ένα τραυματικό ερέθισμα που στη συνέχεια τον κάνει να πηγαίνει για πάντα.

Το μεσημέρι επισκέφθηκα τον ανώγειο Οίκο επί της οδού Λιοσίων αρ. 76.
Με υποδέχθηκε εκδιδόμενη Αλβανή με εμφάνιση κακοποιημένης νοικοκυράς.
Έπαθα σύγχυση προτεραιοτήτων:
Από τη μια, είχα κατά νου να κάνω διαδοχικές επισκέψεις σε Οίκους, ώστε να συνουσιασθώ μετά από διαλογή και επιλογή, να ξεχωρίσω την ήρα από το σιτάρι.
Από την άλλη, σκέφτηκα ότι μάλλον είναι μάταιο, γιατί αφού κάνω την επιλογή 1-2 αισθητικά προτιμητέων θηλέων από ένα σύνολο 10-20 εξεταζομένων υποψηφίων και εν τέλει συνουσιαστώ με ένα από αυτά, δυστυχώς την επόμενη ημέρα κάποια θα φύγουν, κάποια θα έρθουν και θα ξεκινήσω πάλι από την αρχή, σα να μην έγινε ποτέ η διαλογή. Αλλά έτσι είναι η ζωή, όταν σου δίνει τις εμπειρίες, σου είναι άχρηστες.
Προτίμησα λοιπόν, για να τελειώνουμε, να ασελγήσω στην εν λόγω.
Λάθος επιλογή… Επρόκειτο για θηλυκό ιπποπόταμο.
Προσπάθησα να αντιπαρέλθω το πρόβλημα, άφησα το νου να περιπλανηθεί σε μνήμες και φαντασιώσεις, πράγμα που παλιότερα δεν περίμενα ότι κάποτε θα μου συνέβαινε ενώ θα βρισκόμουν σε πράξη με εκδιδόμενη.
Στο νου ήρθαν απίθανες μνήμες και θέματα: Σκηνές από τσόντες των 70s, γειτόνισσες, συγγενικά θήλεα…
Ούτε αυτό δούλεψε όμως… Ο κόλπος της ήταν σαν κάρτερ λαδιών.
Τα ηδονικά κύτταρα του ανδρός δε λειτουργούν σε τέτοια περιβάλλοντα, αλλά αυτό φαίνεται ότι το αγνοούν πολλές.
Απεβλήθη σχεδόν ευγενικά.

Πήγα παραδίπλα, Χωματιανού 11Α.
Αρχαίο μπουρδέλο.
Χριστίνα, Ρουμάνα περί τα 30.
Θήλυ δημόσιας χρήσης.

Όπως τα αποχωρητήρια δημόσιας χρήσης.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να τα επισκέπτεται.

Η Χριστίνα έχει περιορισμένο σε έκταση σώμα, ωστόσο σφριγηλό και καθαρό.
Αξιόλογοι μείζονες γλουτιαίοι μύες.
Ωραίοι, σχετικά ευμεγέθεις μαστοί, καλοσχηματισμένοι, άνευ χειρουργικής προσθετικής.
Μελάγχροα περιποιημένη κόμη.
Ελιά πάνω από το άνω δεξί χείλος.

Αρχικά επιδόθηκε σε αργή οσχεολειχία.
Στη συνέχεια πέρασε σε πεοθηλασμό μετά περικαυλίδος, στη διάρκεια του οποίου η κόμη της και οι μαστοί της άγγιζαν τους μηρούς μου, προκαλώντας μου πρόσθετη διέγερση.

Παρατηρώντας τη νεαρή Ευρωπαία, Χριστιανή Ορθόδοξη με σταυρό στο λαιμό, να εργάζεται στα γεννητικά μου όργανα, αναλογίστηκα ότι από μικρός απορούσα πως είναι δυνατόν η συνουσία, αυτή η τόσο σπουδαία πράξη, αυτός ο διακαής πόθος του εφήβου, να ευτελίζεται τόσο πολύ, ώστε με ένα μικρό χρηματικό αντίτιμο να εκδίδονται υπεργυναίκες σε οποιονδήποτε γελοίο πελάτη.

Ωραιοτάτη σπερματέγχυσις.

Έξω κάνανε εκλογές.
Η κοινωνία καθαρμάτων προσπαθούσε να εκλέξει τους αντιπροσώπους της.
Οι Οίκοι είναι παράγωγο αυτής της κοινωνίας.
Ζούμε σε δημοκρατία αραβικού τύπου, με πολλή διαφθορά και πολλά μπουρδέλα.

Ενώ η Χριστίνα καθάριζε τη σίελο από τους μαστούς της κι εγώ απέθετα την περικαυλίδα στον κάλαθο των αχρήστων, διημείφθη ο εξής διάλογος:
- Ψηφίζεις Χριστίνα;
- Όχι, είμαι από Ρουμανία.
- Μα έχεις χρόνια στην Ελλάδα… Δεν τη νιώθεις πατρίδα σου;
- Πατρίδα; Είναι το μέρος που μεγάλωσα.

Το προηγούμενο βράδυ ο Ομπάμα αποφάσισε μόνος του με πυγμή και ενάντια στο Κογκρέσο, ότι όποιος ενήλικος μετανάστης όταν πρωτομπήκε παράνομα στις ΗΠΑ ήταν παιδί, είναι επίσημος πολίτης των ΗΠΑ.

Ούτε Ελλάδα, ούτε Ρουμανία, ούτε ΗΠΑ, ούτε Αλβανία.
Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία.

Ήταν η τρίτη επίσκεψη στον επί της οδού Ιάκχου Οίκο.
Οι προηγούμενες δύο εμπειρίες μου ήταν εξαιρετικές, η πρώτη με την δεσποινίδα Ρενάτα και η δεύτερη με την δεσποινίδα Λάουρα.

Τη φορά αυτή επεδίωκα να δοκιμάσω την δεσποινίδα Ελβίρα, η οποία από ότι διαβάζουμε είναι ο αστέρας του εν λόγω Οίκου, με κύριο χαρακτηριστικό ότι μέχρι πρότινος αγωνιζόταν με την Εθνική Μπουρδέλων στο στάδιο Φυλής 104.

Στην ημιπολυτελή αίθουσα αναμονής και επιδείξεων, με προϋπάντησε η βοηθός πορνείου κα Ντίνα.
Πρόκειται περί υποκειμένου χονδρού, γλοιώδους, απαισίου.
Ανέφερε ότι διατίθεντο τρία εναλλακτικά σκεύη ηδονής: Ελβίρα, Ρενάτα και «κάτι άλλο».
Το «κάτι άλλο», παρά το ότι ρώτησα, τελικά δεν κατάλαβα τι ήταν, πιθανολογώ ωστόσο ότι επρόκειτο για τράβελο, εκτός εάν η φαντασία των υπευθύνων του Οίκου ήταν τέτοια που το «κάτι άλλο» σήμαινε κάτι πραγματικά υπερβατικό, π.χ. κτηνοβασία.
Στούντιο με ζώα… Στάνη δηλαδή… Από «Στ» και τα δυο…

Απάντησα ότι επιθυμούσα να ιδώ την Ελβίρα.
Η κα Ντίνα αποσύρθηκε και επανήλθε μετά της συνουσιουργού Ελβίρας.
Ελβίρα μειδιούσα σεμνοπρεπώς, ενδεδυμένη με δίχτυ για μεγάλα αλιεύματα: «Καλησπέρα σας κύριε».
Υποφαινόμενος: «Καλησπέρα σας κυρία».
Ελβίρα: «Τι λέτε λοιπόν; Ποια είναι η επιθυμία σας;»
Κα Ντίνα: «Χούφτωστην, χούφτωστην!»
Γέλωτες χλιαροί.
Υποφαινόμενος: «Επιλέγω εσάς ως αντισυνουσιαζόμενη».

Η Ελβίρα είναι αυτό που λέμε «αρχιπουτάνα»: σιτεμένη πλέον, με χιλιόμετρα πούτσους να την έχουν διαπεράσει από κάθε κοιλότητα του σώματός τη;, με αρτιφισιέλ μαστούς και επιτηδευμένη έκφραση.

Ενώ η Ελβίρα είχε στηθεί στα τέσσερα και τον είχα όλον μέσα, από τις παλινδρομήσεις άρχισαν να ακούγονται πλατσουρίσματα προερχόμενα από την γαστρεντερική περιοχή της.
«Τι είναι αυτό που ακούγεται στα ύφαλα;» …αναρωτήθηκα.
«Μην είναι καφέδες στο στομάχι της»;
«Μην είναι ψωλοχύματα άλλων στο στομάχι της»;
«Μην είναι το ίδιο το στομάχι της που έχει ξεχαρβαλωθεί και κοπανιέται μεταξύ εντέρων και πνευμόνων»;

Την ίδια ώρα ψηλάφισα τη δερματοστιξία που έχει στο αριστερό της ισχίο και ανακάλυψα ότι καλύπτει χειρουργική τομή.

Μετέφερα το χούφτωμα στο στήθος της σπερματοδέκτου, αλλά ούτε εκεί τα πράγματα ήταν καλύτερα… Μαστοί με εμφυτεύματα σιλικόνης…

Έστρεψα το βλέμμα προς τους τοίχους…
Αφίσες και εικονίσματα της Ελβίρας, σε πόζες που φιλοδοξούν να είναι σαγηνευτικές και ερεθιστικές…

Ένιωσα ολίγον κορόιδο.
Προοδευτικά επιβράδυνα και τελικά διέκοψα τις παλινδρομήσεις.
Παύση αμηχανίας.

Υποφαινόμενος: «Είναι εφικτό να συνεχίσω με τη Ρενάτα;»
Ελβίρα: «Θα σου στείλω την κα Ντίνα για να συνεννοηθείτε».
Η Ελβίρα εξέρχεται από το δωμάτιο συνουσιών, συνεννοείται ψιθυριστά με την κα Ντίνα και μετά από λίγο εισέρχεται η κα Ντίνα.
Με κοιτάει με επιμονή στο αναψοκοκκινισμένο πέος και ανακοινώνει «Το δωράκι της Ρενάτας είναι 50 ευρώ».
Υποφαινόμενος: «Είσθε άδικη, το τίμημα είναι αδικαιολόγητα υψηλό. Δυστυχώς προσπαθείτε να εκμεταλλευτείτε την γενετήσια διέγερσή μου για να εκβιάσετε το ποσόν αυτό. Στην προ ημερών συνουσία μου με τη Ρενάτα το τίμημα ήταν 40 ευρώ! Σας παρακαλώ να δείξετε την προσήκουσα συμπεριφορά, όπως αρμόζει στην περίσταση!»
Η κα Ντίνα με κοίταξε χαυνωμένη: «Ααα, δεν ξέρω, μια στιγμή να ρωτήσω την Ελβίρα».
Η κα Ντίνα απομακρύνεται και στο βάθος ακούγεται να διαβουλεύεται το θέμα με την Ελβίρα.
Την ώρα εκείνη, εισέρχεται στο δωμάτιο η Ρενάτα. Μειδιά, αλλά πριν καλά-καλά αποθέσει τον εξοπλισμό της στο τραπεζίδιο, εισέρχονται στο δωμάτιο η Ελβίρα και η κα Ντίνα.
Ελβίρα: «Έχεις καύλες, αλλά δεν έχεις λεφτά, ε;»
Και οι τρεις παρατηρούσαν το ερυθριούν πέος.
Κα Ντίνα: «Άντε, για μια μόνο φορά, έτσι για τιμή γνωριμίας, δώσε 40 ευρώ, ΤΩΡΑ».
Κατευθύνθηκα στην κρεμάστρα, έβγαλα το πορτοφόλι και έτεινα το χέρι με τα 40 ευρώ.

Τέσσερις άνθρωποι και 40 ευρώ γύρω από μια μελανιασμένη μελάτη πούτσα…
Σκηνή απείρου μπουρδελιακού κάλλους.

Στράφηκα στη Ρενάτα.
Η Ρενάτα είναι πόρνη-νεοσσός!
Ρουμάνα, νεαρότατη, μαυρομαλλούσσα.
Στο χώρο αναμονής και επιδείξεων, συστήνεται δια χειραψίας και ευγενικού μειδιάματος.
Φέρει ιματισμό εξαιρετικά προκλητικό, τον οποίο ωστόσο δεν έχει ανάγκη για να προβάλλει την εξαιρετικά θελκτική φύση της.
Ειδικότερα, μέσα από τον ημιδιάφανο στηθόδεσμο σχηματίζονται δυο σφριγηλά μαστάρια, αρμονικά στημένα στο λεπτοφυή κορμό.
Μέσα από τη μικροσκοπική περισκελίδα, (σχεδόν κουραδοκόφτης), ξεπετάγονται δυο εκπάγλου καλλονής μείζονες γλουτιαίοι μύες.

Η νεαρά αδυνατούσε να εφαρμόσει την περικαυλίδα επί του ως γεωτρύπανο ισταμένου ανορθωμένου πέους, πράγμα που μου δημιουργούσε ακόμη εντονότερη στύση.

Όταν ήρθε σε θέση πρηνή, η ματιά μου αφέθηκε στη ράχη της… επιφάνεια λευκή, απέριττη, άσπιλη, σαν βωμός, περίμενε την τέλεση κάποιας λατρείας…
Την ονειρώδη εικόνα χάλαγε λίγο η δερματοστιξία “LOVE” στη μέση της.

Ο κόλπος των γεννητικών οργάνων της ήταν κατακλυσμένος από λιπαντικές ουσίες, οπότε οι διεισδύσεις μου ήσαν απρόσκοπτες και βαθύτατες.

Οργασμός έντονος και μακρύς.

Η νεαρά χαρούμενη και ικανοποιημένη.

Βγήκα έξω, αέρας χτυπούσε στ' αναμμένο πρόσωπό μου κρύος.
Η καταφυγή στην πορνεία είναι μποέμ στάση;
Εξωσυμβατική στάση;
Υπερβατική στάση;
Αντικοινωνική;
Λούμπεν;
Βόλεμα;
Λίγο απ’ όλα;

Περιδιαβαίνοντας τους άδειους Οίκους γενετήσιων υπηρεσιών, οι σκυθρωπές όψεις του προσωπικού των Οίκων και η βαριά ατμόσφαιρα οφείλονταν στην πρόσφατη περίπτωση αλλοδαπής συνουσιουργού σε Οίκο των Αθηνών η οποία αποκαλύφθηκε ότι είναι φορέας του συνδρόμου επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας.

Γελούσα από μέσα μου: «Χεστήκανε από το φόβο τους οι ηδονολάτρες, λακίσανε στις φωλιές τους και επιδίδονται σε άκρατο αυνανισμό».

Η ψυχολογία των μαζών…

Ο κοσμάκης δεν θα ανησυχούσε ιδιαίτερα από την αποκάλυψη της νόσου της δυστήνου ασθενούς, εάν γνώριζε πόσο πολλά άτομα είναι φορείς λοιμωδών νόσων – βρικολάκων και όμως δε νοσούν. Ενδεικτικά, με το βάκιλο του Κωχ (φυματίωση), ή τη μηνιγγίτιδα και άλλα τέτοια φρικαλέα νοσήματα, ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή π.χ. από τον συγχρωτισμό μέσα σε ένα λεωφορείο.
Δε νοσούμε όμως, γιατί η νοσοφάνεια είναι πολυπαραγοντική κατάσταση.
Δεν αρκεί να έρθεις σε επαφή με νοσούντα για να νοσήσεις. Η νόσος του άλλου είναι μεν αναγκαία συνθήκη για να νοσήσεις κι εσύ, αλλά δεν είναι ικανή συνθήκη.
Πρέπει να συμβαίνουν ταυτόχρονα διάφορες και ουκ ολίγες συγκυρίες…

Ο μικρός νυχτερινός περίπατος ήταν με την συντροφιά του κ. bakalhs και άρχισε με επίσκεψη στο διπλό πορνείο επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως 166.

Ο εν λόγω Οίκος τυγχάνει να είναι ο πρώτος που συναντώ κατευθυνόμενος από το σπίτι μου στα πορνεία.
Ως εκ τούτου οι εκεί συνουσίες μου είναι πολλές και συνεχίζουν να αυξάνουν.
Παρόμοια κατάσταση συνέβαινε παιδιόθεν στα αλήστου μνήμης πορνεία τα οποία ευρίσκοντο στο τέλος της οδού Ερμού. Δηλαδή ενώ ξεκινούσα για την οδό Φυλής, τελικά σπάνια έφτανα ως εκεί, λόγω του ότι συνουσιαζόμουν στο μέσον της διαδρομής και μετά δε μπορούσα να συνεχίσω λόγω μετασυνουσιακής χαύνωσης...

Στο υπόγειο επεδείχθη η Εύα, λεπτοφυής νεαρή Ουκρανή, την οποίαν όμως έχουμε καταγαμήσει στο παρελθόν και εν ολίγοις έχουμε μπουχτίσει και γι αυτό αναζητήσαμε άλλη επιλογή στο ισόγειο.

Στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων του ισογείου, έγινε περιφορά της γυμνόστηθης Ντόρας: Βραχύσωμη Ρωσίς, περίπου τριακονταετής, ξανθοτάτη εκ φύσεως, βοστρυχωτή, μειλίχια, προσηνής και ευπροσήγορη.

Ενώ ήμουν έτοιμος να καταβάλλω το αντίτιμο, στιγμιαία δίστασα, καθότι ο νους κατακλύσθηκε από τη σκέψη ότι οι άρρενες οι οποίοι συνουσιάζονται αποκλειστικά με πόρνες, χωρίς να έχουν ερωτικές σχέσεις με άλλα θήλεα, σε βάθος χρόνου δεν εξελίσσονται, δεν ωριμάζουν συναισθηματικά, δεν προοδεύουν ως προσωπικότητες.
Αντιπαρήλθα το δισταγμό με άλλη σκέψη-αντίδοτο, ότι δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία ανδρών, γιατί οι πόρνες ήταν και εξακολουθούν να είναι καρυκεύματα, αρτύματα της ερωτικής ζωής μου και σε καμία περίπτωση δεν έχουν υποκαταστήσει τις άνευ χρηματικού ανταλλάγματος σχέσεις μου με άλλα θήλεα.

Στο δωμάτιο συνουσιών, η νεαρά Ντόρα συστήθηκε ηδυπαθώς, τοποθετώντας τους χυμώδεις μαστούς της στο πρόσωπό μου.
Καθαρή, τρυφερή, λευκοτάτη σαρξ.

Στη συνέχεια, αντί χειραψίας, προτίμησε την πεοαψία, δηλ. να χουφτώσει το εν στύσει πέος μου και να το παλινδρομήσει για λίγο.

Η ηρεμία και η φαινομενική οικειότητα με την οποία λειτουργούσε η νεαρά, μου προκάλεσε τη σκέψη ότι η συναναστροφή μου με τη Ντόρα είναι μια τεχνητή σχέση, όπου η σεξουαλική - χρηματική συναλλαγή επιβάλλει στη Ντόρα να μου συμπεριφέρεται με επιτηδευμένο τρόπο, ο οποίος τρόπος είναι διαφορετικός από τον τρόπο με τον οποίο η Ντόρα συμπεριφέρεται στις ιδιωτικές της στιγμές.

Η Ντόρα αφαίρεσε του κοθόρνους, κατακλίθηκε ύπτια, στήθηκε για να τον πάρει.
Αντικρίζοντας το ροδόχρου αιδοίο της και ενώ ετοιμαζόμουν να της τον βάλω μέσα όλον και βαθειά, πάλι διολισθησα στη σκέψη ότι θα μπορούσα στην ιδιωτική μου ζωή να ήμουν απαράδεκτος ως εραστής - σύντροφος και να μην με ανέχεται καμία γυναίκα μη-πόρνη, ωστόσο αυτό είναι θα ήταν αδιάφορο για τη Ντόρα, η οποία θα έβλεπε θετικά άλλες ιδιότητές μου, όπως το να είμαι ευκατάστατος, να μη τη χλευάζω, να μη την υβρίζω, να μη βιαιοπραγώ επί αυτής, να είμαι σωματικά καθαρός, να εκσπερματώνω γρήγορα και εύκολα, κ.ά.

Η Ντόρα ήρθε σε θέση πρηνή. Χούφτωνα με βουλιμία διάφορα σημεία του σώματός της, και σκεφτόμουν ότι η ίδια δεν βίωνε ιδιωτική στιγμή με εμένα. Η ερωτική πράξη για εκείνη ήταν τόσο ιδιωτική, όσο ιδιωτική είναι η εργασία σε ιδιωτικό χώρο, π.χ. σε οδοντιατρείο.

Αναρωτιόμουν αν αυταπατόμουν ότι βίωνα ιδιωτική στιγμή με τη Ντόρα, ενώ στην πραγματικότητα βίωνα μια εμπειρία η οποία ήταν κατευθυνόμενη από τη Ντόρα, δηλαδή προδιαγεγραμμένη κυρίως από το χρόνο και τις συνουσιακές τεχνικές που η Ντόρα είχε τη δυνατότητα και την πρόθεση να μου παρέχει.

Παρά αυτές τις ανάποδες σκέψεις, η θέα του σαρκίου μου που εισέρχονταν εντός της λευκής σαρκός της νεαράς δεσποινίδος, μου προκάλεσε τάση για πρόωρη σπερματέγχυση, την οποία για να αποφύγω έφερα στο νου την πόρνη Τζούλια με τους θηριώδεις μαστούς.
Η εν λόγω ημεδαπή εσχάτως εκδίδεται στον Οίκο επί της οδού Κνίδου.
Προ ημερών είχα αποπειραθεί συνεύρεση με την εν λόγω, ωστόσο είδα από ψηλά τον εαυτό μου να πηδάει ένα χοιρομέρι, ένα ιπποπόταμο, ένα θαλάσσιο ελέφαντα, ένα μαστόδοντο…

Τελικά με αυτόν τον καταιγισμό σκέψεων έχασα εντελώς τον προσανατολισμό μου και κατέληξα σε κατάσταση πριαπισμού να διεισδύω χωρίς σκοπό και χωρίς διαφαινόμενο τέλος στον απροσμέτρητο πυθμένα των γεννητικών οργάνων της Ντόρας.
Η Ντόρα δεν έφερνε αντιρρήσεις, άλλωστε ούτε πελάτες ούτε ο βοηθός ακούγονταν, που ενδεχόμενα να την ωθούσαν στο να διακόψει την πράξη.
Επειδή όμως με την πρόοδο του χρόνου αποξηράθηκαν οι λιπαντικές ουσίες στην αιδώ της και η κατάσταση άρχισε να γίνεται κτηνώδης, της ζήτησα ευγενικά να διακόψουμε την πράξη, πράγμα που δέχθηκε, παρά την έκπληξή της…

Η συνέχεια της νύχτας είναι κάπως θολή στη μνήμη, ωστόσο περιελάμβανε κι άλλες πεταλούδες της νύχτας εκ των οποίων η μία ήταν Κινέζα, περιελάμβανε αλκοόλ, περιελάμβανε διαδρομές, περιελάμβανε τον κ. bakalhs να διδάσκει σε Μολδαβή νεαρά τη γεωγραφία και την ιστορία της Μολδαβίας, κοινώς την πατριδογνωσία που η νεαρά αγνοούσε παντελώς…

Αυτή ήταν μια ακόμη απόπειρα ανάδειξης της πνευματικής υπόστασης των πραγμάτων.
Παρ’ όλα αυτά, όσοι τραβάνε μαλακία επειδή φοβούνται μη κολλήσουν αρρώστιες, ίσως αισθάνονται καλύτερα σε σύγκριση με το να έμπλεκαν με καταστάσεις και σκέψεις σαν τις παραπάνω…

Κατευθυνόμενος προς αναζήτηση ευφροσύνης και αναψυχής, το μυαλό κουδούνιζε από τον Παπαροδήμο, αυτόν τον τύπο που ανδρώθηκε στο περιβάλλον της πασοκοκρατίας, αυτόν τον κλακαδόρο και λακέ της οικογενειοκρατίας, αυτόν τον υπάλληλο της συμμορίας των εξουσιαστών.
Κάτι τέτοιοι σεμνοπρεπείς κυριούληδες κατά καιρούς αποκαλύπτονται ότι είναι μπανιστιρτζήδες, κίναιδοι, παιδεραστές, διεφθαρμένοι, ανώμαλοι, τοκογλύφοι, τζογαδόροι, μέθυσοι, και άλλα συναφή.

Στον υπόγειο Οίκο επεδείχθη η Βικτώρια.
Νεαρό, ευειδές, ρωσίδι.
Λεπτοφυές. Ενδεικτικά, οι μαστοί του είναι μικρότεροι από τους δικούς μου.

Στο δωμάτιο συνουσιών, σε μια μικρή στιχομυθία, είπε ότι προέρχεται από τη Μόσχα. Με την προφορά της, αρχικά άκουσα «Μακάο».

Δε μπορώ να περιγράψω συνουσίες με πρόσωπα με τα οποία ήμουν ερωτευμένος.
Δε μπορώ να πω κάτι σαν «… ο σύντροφός μου, αυτόν στον οποίο έχω εναποθέσει προσδοκίες, όνειρα κι ελπίδες, που ζούμε μαζί τη χαρά και τη λύπη, αυτόν λοιπόν, τον βάζω κάτω και του ξεσκίζω τα κωλοβάρδουλα, του πετάω τα μάτια έξω, τον καταγαμάω…»
Δεν τα λες αυτά, δεν τα νιώθεις, δε βγαίνουν.

Ευχαρίστως όμως περιγράφω με εκχυδαϊσμένο τρόπο την επαφή μου με τη Βικτώρια, γιατί εδώ έχουμε επαφή - αυτοσκοπό κι όχι επαφή - μέσον:
Η νεαρά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο όσον αφορά τις θωπείες και τις λειχείες, ωστόσο η ψωλή μου είχε γίνει σα δοκάρι. Της την έχωσα όλη με μιας, βοηθούντος του ότι το μουνί της και ο κόλπος της ήταν πλημμυρισμένα με λιπαντικό.
Μετά από λίγη ώρα λειτουργίας των γεννητικών οργάνων ως εμβολοχιτώνιο, τα λιπαντικά είχαν εξαερωθεί και οι βαθιές διεισδύσεις δημιουργούσαν αναστάτωση τόσο στη νεαρά όσο και στον υποφαινόμενο.
Η σπερματέγχυση ήταν λυτρωτική δια αμφότερους.

Πολλά μέλη του ιστοτόπου “bourdela” αναλώνονται σε φθηνή επιχειρηματολογία για φθηνά θέματα, με αποτέλεσμα είτε να μπουχτίζουν και να εγκαταλείπουν, είτε να περιέρχονται σε υστερική συμπεριφορά και να τους αποβάλλει ο αφέντης.
Άμα τη βρίσκουν παρ’ όλα αυτά, χαλάλι τους.

Η Ντιάνα είναι νεαρή Ρωσίδα ελευθερίων ηθών, που ζει στην Αθήνα.
Εργάζεται γυμνή, παρέχει γενετήσιες υπηρεσίες χρησιμοποιώντας δυο - τρία όργανα του σώματός της.

Την αναζήτησα ξανά, γιατί σε παλαιότερες συνευρέσεις μαζί της, είχα περιέλθει σε κατάσταση διαστολής χρόνου. Δηλαδή, είχα αφοσιωθεί βαθύτατα στις περιπτύξεις μαζί της και βίωνα την εμπειρία χωρίς να με αποσπά ο θόρυβος του περιβάλλοντος, χωρίς να περνά από το νου άλλη σκέψη, χωρίς να καταλαβαίνω πόσο γρήγορα περνούσε η ώρα.
Αυτός είναι ο ορισμός της ευτυχίας: να έχεις αφεθεί σε κάτι που σε πάει μακριά, χρονικά και διανοητικά..

Το σώμα της Ντιάνας περιλαμβάνει εκρηκτικούς χυμώδεις μαστούς, είναι δε λίγο υπέρβαρο, πράγμα όχι δυσάρεστο, καθότι όπως έχουμε αναφέρει και άλλοτε, οι ευτραφείς άνθρωποι προσφέρουν στους συνανθρώπους τους ζεστασιά το χειμώνα και σκιά το καλοκαίρι.

Στο δωμάτιο συνουσιών, κατά τη διάρκεια της έκδυσής μου, λόγω της ελαφράς ταραχής μου και της συνακόλουθης απροσεξίας, η τσέπη του παλτού μου άδειασε στο πάτωμα: κλειδιά, αποδείξεις λιανικής από το εντευκτήριο «Σκαραβαίος», δυό - τρεις τσαλακωμένες περικαυλίδες, εισιτήρια από την παράσταση Αλεξίου – Γαλάνη στο Παλλάς.
Αλεξίου – Γαλάνη, αμφότερες χονδρές, γριές και κυνικές, σαν τις πουτάνες των οδών Αδάνων και Προύσης. Το κοινό στο Παλλάς ήταν μόνο παληόγριες. Δε γράφω για παλιόγερους, γιατί ο ηλικιωμένος άνδρας όταν απωλέσει τον ανδρισμό του γίνεται κι αυτός παλιόγρια…
Τσέπη με ανακατεμένα πράγματα, σαν τον κάδο σκουπιδιών του δήμου, σαν την τσέπη του Ήτα-Βήτα.
Παλτό με διαδρομές από βεστιάρια πολυτελών αιθουσών σε ρυπαρές καρέκλες στη μπίχλα των μπουρδέλων.

Η Ντιάνα άλλαξε την κόμμωσή της από το φυσικό βοστρυχωτό σε ίσιο ξανθό πλατινέ που φοριέται στα μπουζουκομάγαζα και που της πάει πολύ.

Κατά τη διάρκεια των περιπτύξεων και λίγο πριν εκκινήσει ο πεοθηλασμός, διαμείφθηκε ο εξής διάλογος:
- Είσαι παντρεμένος;
- Όχι, καθότι μόνον τα θήλεα παντρεύονται, δηλ. υπ-ανδρεύονται, δηλ. τίθενται υπό ανδρός.
Οι άρρενες νυμφεύονται, δηλ. έρχονται σε έγγαμο βίο με τα θήλεα.
Κατ’ αυτήν την έννοια, η ερώτηση έπρεπε να ήταν εάν είμαι νυμφευμένος.
- Δεν καταλαβ… γλουπ – σχλατς – σχλουτς
(προώθηση πέους στη στοματική κοιλότητα του θήλεος)…

Η ως άνω ιλαρή και φαλλοκρατική στιχομυθία έχει επαναληφθεί πολλάκις στο παρελθόν μεταξύ του υποφαινομένου και διαφόρων νεαρών θηλέων.

Η Ντιάνα ήταν σε θέση ύπτια και παρατηρούσα με ευχαρίστηση τους ευμεγέθεις μαστούς της να έχουν καλύψει όλη τη θωρακική χώρα της και να πάλλονται από τις δονήσεις της πράξης.
Το βλέμμα της απέφευγε το δικό μου, η συνεύρεσή μας δεν είχε τον ενθουσιασμό και τη ζωντάνια της πρώτης φοράς.
Ο νους πήγε στο ότι η Αγάπη εισπράττει την επευφημία, ενώ η Λαγνεία είναι λαθραία, εισπράττει ντροπή, αμηχανία.
Η Αγάπη επιδιώκει το καλό του άλλου, με Εγκράτεια, Ενδιαφέρον, Λογική και Υπομονή, ενώ η Λαγνεία επιδιώκει μόνον τη δική της ικανοποίηση, ακάθεκτη, ανεξέλεγκτη, απρόσβλητη από τη Λογική.
Η Αγάπη θεριεύει με το φως των κεριών και τη συζήτηση, ενώ η Λαγνεία νιώθει εξίσου ευτυχής σε ένα κατώφλι ή σε ένα ταξί, ή σ’ ένα σιχαμένο μπουρδέλο. Η συζήτηση της Λαγνείας είναι γρυλισμοί και κραυγές ζώων.
Η Αγάπη είναι ατομική. Υπάρχει μοναδικά ο άλλος, ο λατρευτός, το ένα και μοναδικό αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο ερωτευμένος, ενώ Λαγνεία παίρνει όσα περισσότερα μπορεί, όσο πιο γρήγορα μπορεί.
Οι ερωτευμένοι κοιτούν ο ένας τον άλλο στα μάτια, ενώ η Λαγνεία κοιτά πλαγίως, επινοώντας απάτες, τεχνάσματα και αποπλανήσεις, υπολογίζοντας τις ευκαιρίες.
Η Αγάπη μεγαλώνει με τη Γνώση και τον Χρόνο, το φλερτ, την ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη, ενώ η Λαγνεία είναι ρούχα πεταμένα στο διάδρομο, είναι η σύγκρουση δυο ποδοσφαιρικών ομάδων.
Η Αγάπη διαρκεί, η Λαγνεία μπουχτίζει.

Αυτό έπαθα: Μπούχτισα τη Ντιάνα, πλήττω μαζί της, όπως και με όλες τις άλλες ελευθεριάζουσες δεσποινίδες που έχω καταγαμήσει.
Ωστόσο, εξακολουθούν να με έλκουν οι νέες άγνωστες δεσποινίδες.
Γιατί; Γιατί ο φάρος είναι η Λαγνεία και θέλω να κατακτήσω όσες περισσότερες γυναίκες μπορώ, όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Σαν το σκύλο που ουρεί σε όσα περισσότερα σημεία μπορεί.

Η ολοκλήρωση ήταν μέτρια.
Η Ντιάνα με κράταγε μέσα στα πόδια της και μου μίλαγε για την πατρίδα της το Χαμπαρόβσκ.
Εγώ χάζευα τους υπερμαστούς της και σκεφτόμουν πόσο κωλόφαρδα είναι τα μωρά που περνάνε ώρες ολόκληρες χωμένα μέσα σε τέτοια βυζιά.
Σα να μάντεψε τη σκέψη μου και ανέφερε για τα μωρά του αδερφού της και ότι εκείνη δεν είχε τεκνοποιήσει…
Εκεί μαζεύτηκα και σηκώθηκα, γιατί η κατάσταση οδηγούνταν σε σπαραξικάρδιο αδιέξοδο.
Αποφάσισα να σταματήσω εντελώς τις διαχύσεις.
Φαίνεται όμως ότι το παράκανα, γιατί όταν εκείνη αποχωρούσε από το δωμάτιο και εγώ δεν έκανα καμία κίνηση αποχαιρετισμού, ούτε καν χειραψία, εκείνη αναζήτησε μια επαφή αποχωρισμού και τη βρήκε, θωπεύοντας το όσχεό μου και χαρίζοντάς μου το χαμόγελό της…

Ενώ ήμουν σε κατάσταση μετασυνουσιακής χαύνωσης, εισήλθα σε παρακείμενο κουρείο, το πάτωμα του οποίου ήταν γεμάτο από μαλλιά αραπάδων.
Με περιποιήθηκε ο Αλί με €6.
Δηλαδή, με €36 είχα συνουσιασθεί και είχα κουρευτεί.
Καθόλου άσχημα, αν σκεφτεί κανείς ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί χειρότερα…
Π.χ. εάν είχε αποτύχει η συνουσία με τη Ντιάνα, θα είχα πληρώσει €36 για ένα κούρεμα.
Ακόμη χειρότερο θα ήταν αν έπρεπε να με κουρέψει η Ντιάνα, να σοδομήσω τον Αλί και να πληρώσω €36.
Ακόμη χειρότερο θα ήταν αν ο Αλί είχε γαμήσει διαδοχικά τη Ντιάνα κι εμένα, και τον είχα πληρώσει €36.

Αμήν.

Περιφερόμενος στα συνουσιουργεία της οδού Θησέως στην Καλλιθέα, κατέληξα στο κτίριο με αριθμό 40.

Βοηθός ηλικιωμένη κυρία, συμπαθητική, αλλοδαπή, διοπτροφόρος.
Ντεφιλέ από τέσσερις συνουσιουργούς - σπερματοδέκτες, νεαρές, αλλοδαπές, μειδιούσες.
Οι τρεις ήταν μελαχρινές με την Αρτέμιδα να ξεχωρίζει.

Επέλεξα την ξανθοτάτη εκ φύσεως Σοφία, Ρουμάνα κατά δήλωση.
Αβρή, απαλή, τρυφερή, λεπτοκαμωμένη, κομψή, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους.

Στο δωμάτιο συνουσιών, αναμένοντας την έλευση του νεαρού θήλεος, περιέστρεψα τον ηλεκτρικό αυξομειωτή φωτισμού στη θέση μέγιστης ισχύος, ώστε να μπορώ να παρατηρώ τις ανατομικές και χρωματικές λεπτομέρειες της φύσης του.

Κατά την έναρξη των περιπτύξεων με την αντισυνουσιαζομένη, σκεφτόμουν ότι η καλή ζωή είναι αυτή που εμπνέεται από την Αγάπη και καθοδηγείται από τη Γνώση, ότι συνουσία με πόρνη είναι αυτοσκοπός, και ότι η συνουσία είναι μέσον και όχι αυτοσκοπός μόνον όταν λειτουργεί για την ολοκλήρωση της σχέσης ενός ζεύγους εραστών.
Σταμάτησα αυτές τις αντιπαραγωγικές σκέψεις που με απομάκρυναν από την ψυχολογία που χρειαζόμουν για την επερχόμενη επί χρήμασι συνουσία και συγκεντρώθηκα σε σκέψεις σαρκικού περιεχομένου.

Με τη Σοφία είχα συνουσιασθεί παλαιότερα με επεισοδιακό τρόπο, όταν είχε διαρραγεί με κρότο η περικαυλίδα εντός του κόλπου της κι ενώ ευρισκόμουν σε κατάσταση μέθης και υπερστύσης σε επίπεδο πριαπισμού…
Αυτή τη φορά ο κόλπος της και το αιδοίο της ήταν πιο ευρύχωρα και δουλεμένα…

Το αιδοίο της Σοφίας είναι ευειδές ανοικτό καφέ, πιο σκούρο σε σύγκριση με τις ροζ πρωκτογεννητικές περιοχές άλλων ξανθών θηλέων.

Οι μαστοί της δεν είναι πληθωρικοί, είναι μάλλον κομψοί αν και περιορισμένοι, με μικρές ροζ θηλές.

Ενώ είχα ανακλιθεί μακάριος στον ώμο της σε θέση πλάγια και παρατηρούσα στον καθρέπτη τα γεννητικά μας όργανα να διεισδύουν αργά και βαθειά το ένα στο άλλο, στο νου ήρθε η σκέψη ότι αυτή η διέγερση προερχόταν αποκλειστικά από το κάτω μέρος του σώματος, ήταν ακούσια. Ο ψυχολογικός σύντροφος αυτής της διέγερσης ήταν η Λαγνεία και η Ηδονή.
Η στύση άρχισε να φεύγει.
Η Σοφία αντέδρασε και με επανέφερε, δίνοντας στον αριστερό καρπό της μια χορευτική στάση, όπως οι χορεύτριες μπαλέτου όταν φέρνουν τα χέρια κοντά στο στήθος με τα δάκτυλα σε έκταση.
Τα δάκτυλα των χειρών της Σοφίας είναι εκπάγλου καλλονής.

Άγγιζα τη ξανθή και γαλανή κεφαλή της, που είχε τα ίδια χρώματα με τις κεφαλές των θηλέων της οικογενείας μου και σκεφτόμουν ότι θέλω γυναίκες διαφορετικές από τη μητέρα μου και τις ξαδέρφες μου, θέλω έκφυλες γυναίκες, θέλω γυναίκες που να μπορούν να εκφυλιστούν ευχάριστα και εύκολα.
Η στύση άρχισε να φεύγει πάλι.
Η Σοφία αντέδρασε και με επανέφερε, με ένα επίμονο, βαθύτατο βλέμμα, που διείσδυσε μέχρι το βάθος του κρανίου μου.

Παρατηρούσα την καλλίπυγο Σοφία να με επιδαψιλεύει γυμνή, με αφοσίωση και προσήλωση.
Η λευκότατη σάρκα της, τα αρμονικά δεμένα με το σώμα άκρα της, μου έφεραν στο νου ότι γεννιόμαστε γυμνοί και μόνοι, τελευτούμε γυμνοί και μόνοι, συνουσιαζόμαστε γυμνοί και συνήθως μόνοι.
Με τα επί χρήμασι θήλεα συνουσιαζόμαστε πάντα μόνοι. Για το λόγο αυτό ακόμη και μετά από επάλληλες επί χρήμασι συνουσίες νιώθουμε κενό.
Νιώθουμε κενό γιατί αυτό που χρειαζόμαστε μετά από ένα αχαλίνωτο ξεπάτωμα, είναι μερικά λογάκια, που συνήθως δεν τα ακούμε ή δεν τα λέμε…
Η στύση άρχισε να φεύγει πάλι.
Η Σοφία με επανέφερε με εγκάρδιο χαμόγελο και με εντατικό πεοθηλασμό.

Άγγιζα τα χείλη της με τα δικά μου, ένιωθα το σφυγμό της, τις συσπάσεις της, την ανάσα της μέσα στην ανάσα μου, τη μικρή αμηχανία της, την ασυναίσθητη συστολή της γυναικείας φύσης της.
Ο νους πήγε στο ότι υπάρχουν πολλές μορφές Αγάπης, κάποια από αυτές τις μορφές διακατέχει τώρα τη Σοφία για εμένα, και κάποια άλλη μορφή Αγάπης διακατέχει εμένα για τη Σοφία.
Άλλη η Αγάπη που νιώθουμε για τη μαμά μας, άλλη για το φίλο μας, άλλη για την πόρνη μας…
Μετά σκέφτηκα ότι όλες οι μορφές Αγάπης είναι ιδιοτελείς και υστερόβουλες.
Η στύση άρχισε να φεύγει πάλι.
Η Σοφία εγκατέλειψε το προσωπείο του Οίστρου το οποίο άλλωστε δεν την κολακεύει, με κοίταξε με όσο μπορούσε πιο ανεπιτήδευτο ύφος και είπε «αγάπι μου».
Γράφω «αγάπι μου» και όχι «αγάπιμου», γιατί θεωρώ ότι ούσα Ευρωπαία, είναι σε θέση να διαχειριστεί το «μου» ως διακριτή λέξη από την «αγάπι».
Το «αγάπιμου» το ακούω από Ασιάτισσες και Αφρικανές. Ειδικά οι δεύτερες, το προφέρουν και ως «αγκάπιμου».

Ανταλλάξαμε λίγα υγρά. Κάμποσα κύτταρά της ήταν μέσα μου, κάμποσα δικά μου μέσα της…

Εν μέσω αυτών των ανώμαλων και ελαττωματικών σκέψεων κι έχοντας μπλεγμένα τα χείλια μας και τις ανάσες μας, επήλθε ο οργασμός.
Η Σοφία εισέπνευσε βαθειά το μικρό βογγητό που άφησα.

Μετά από σχεδόν ημίωρη κλινοπάλη, με το πέος να έχει συμπεριφορά τραμπάλας, η Σοφία απέδωσε το «τέλος καλό όλα καλά» με το δικό της χαριτωμένο τρόπο: «αφού το τέλος ήταν καλό, όλα όσα κάναμε ήταν καλά…».

Προσπάθησα να τακτοποιήσω την ηθική αταξία των τρυφερών, στοργικών αισθημάτων από τη μια μεριά και των φιλήδονων αισθημάτων από την άλλη, θυμούμενος έναν φίλο που είχε συνάψει μια πουτσοκατάσταση στο χώρο εργασίας του με νεαρή συνάδελφό του.
Επί μήνες, εκείνη τον πεοθήλαζε καθ’ εκάστην, στο χώρο εργασίας.
Μετά από κάθε σπερματέγχυση, η νεαρά ξεσπούσε σε κλάματα.
Αυτή η σκέψη όξυνε αντί να αμβλύνει την ηθική αταξία στο κεφάλι μου.

Οι προφητείες των Μάγια και άλλες γραφές προβλέπουν ότι το τέλος του κόσμου είναι φέτος.
Για μένα το τέλος του κόσμου θα είναι αν πάψω να έχω στύση ενώ θα ποθώ τα θήλεα.
Πιθανολογώ λοιπόν ότι φέτος θα πάψει η στύση σε όλους τους άρρενες κι αυτό θα είναι το τέλος του κόσμου.

Οδηγούσα το αυτοκίνητο μακριά από εκεί όπου κυριαρχούν ο ναρκισσισμός, τα μίση, οι τρικλοποδιές, τα πάθη, το ψεύδος, η διαβολή, το "τσατσιλίκι".
Από τους ανθρώπους δηλαδή…

Το βλέμμα περιπλανιόταν στους εξώστες των σπιτιών, στα φώτα των Χριστουγέννων.
Θα ’λεγε κανείς ότι η Αθήνα πλημμύρισε από STUDIOS, είναι όλη ένα STUDIO.

Οίκος Θησέως 365: Έγινε περιφορά της Άντζελας, ημεδαπού θήλεος, παλαιότερα καταγαμηθέντος υπό ημών.
Η συγκίνηση που μας προσφέρει πλέον η Άντζελα, είναι σαν αυτοκίνητο που το έχουμε οδηγήσει για 170.000 χιλιόμετρα.

Οίκος Θησέως 79: Παρήλασαν η Μαργαρίτα και η Έλενα.
Αμφότερες αλλοδαπές, νεαρές.
Η Μαργαρίτα πιο χυμώδης, με ανεπτυγμένους μαστούς.
Η Έλενα πιο θεατρική, με μακρύτερο κορμό, με μικρότερους μαστούς.

Κατήγαμε περιφανή συνουσία μετά της δεσποινίδος Έλενας!
Η παροχή υπηρεσιών της ήταν υψηλού επιπέδου, παρά την έκπτωση στο τίμημα κατά 20% (τελική τιμή €40): Μας επιδαψίλευσε επαρκέστατα με ποικίλες λειχίες, φραπεδιάσματα, θηλασμούς, από πάνω, από κάτω, από πλάϊ, από δεξιά, από αριστερά, πανταχόθεν, παντοιοτρόπως…
Πέος εντελώς ερεθισμένο και διογκωμένο ως σωλήν «Πετζετάκις Φ8».

Η γραία βοηθός φέρνει στον Ζάχο Χατζηφωτίου.

Πέντε οδηγίες προς μεσήλικες για καλές συνουσίες:
1. Αλλάζετε συχνά παραστάσεις: Μη πηγαίνετε διαρκώς σε θήλεα με παρόμοιο σωματότυπο.
Πηγαίνετε τη μια φορά με ευτραφές θήλυ, την άλλη φορά με ισχνό.
Τη μια με νεαρό, την άλλη με ώριμο, κ.ο.κ.
Η εναλλαγή παραστάσεων καλλιεργεί το ενδιαφέρον.
2. Αθλείσθε: Ο οργανισμός παράγει τεστοστερόνη για να αναπτύξει μύες.
Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται κι η πούτσα.
3. Μη χάνετε το ηθικό σας σκεπτόμενοι ότι λόγω οικονομικής κρίσης θα φύγουν από την Ψωροκώσταινα τα αλλοδαπά εκδιδόμενα θήλεα.
Η Καινή Διαθήκη το λέει ξεκάθαρα, «μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει ἑαυτῆς• ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς» (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον).
Μη λοιπόν μεριμνήσετε για το αύριο, γιατί το αύριο θα μεριμνήσει για τον εαυτό του.
4. Μην αυνανίζεστε: Όποιος αρχίσει τον αυνανισμό, αρχίζει μια μακρόχρονη σχέση με ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο, τον εαυτό του.
Σε αυτή τη σχέση δε χωράει τρίτος.
5. Άγιος Βασίλης έρχεται και η ψωλή του κρέμεται…

Η σχέση μου με την Εύα δεν κατάφερε να περάσει το σημερινό crash test.
Συναντηθήκαμε με κακή διάθεση εκείνη, με κακή διάθεση εγώ.

Είχε την ατυχή έμπνευση να σκουρύνει το δέρμα της με τεχνητά μέσα (“solarium”).
Η πάλλευκη επιδερμίδα της θυσιάστηκε στο βωμό των προτύπων ομορφιάς που επιβάλλουν νυχθημερόν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Σκούρυνε, για να τείνει προς τη Riahnna και την Beyonce.
Τα ΜΜΕ, αυτό το μόρφωμα, σφυροκοπούν αδιάκοπα τα μυαλά των ανήμπορων να αντιδράσουν ανθρωπαρίων, με αποτέλεσμα οι λευκοί να θέλουν να μαυρίσουν, οι μαύροι να ασπρίσουν, οι κοντοί να ψηλώσουν, οι ψηλοί να κοντύνουν.
Οι βυζαρούδες κρύβουν τα βυζιά τους, οι άβυζες τρέχουν να τα παραγεμίσουν με προσθετικά.
Η καριόλα η τηλεόραση, το σύγχρονο κρεβάτι του Προκρούστη.
Μπολιάζει τις μάζες με ενοχή και κόμπλεξ.
«Κατανάλωσε!»
«Υπάκουσε!»
«Ο θεός σου είναι τα λεφτά!»

Την είδα βαθειά μέσα στα μάτια.
Μου θύμισε τον Όλεγκ Μπλαχίν.

Έβαψε καροτί μια τούφα απ’ τα μαλλιά της.
Κακέκτυπο πάνκισας.

Με πεοθήλαζε και αισθανόμουν σα να ήμουν στον κουρέα.

Η σχέση μας διήρκεσε 25 νύχτες.
Χρόνος ο πανδαμάτωρ, στο πέρασμά του όλα αλλάζουν, όλα απαλύνονται, όλα καταπραΰνονται, όλα αμβλύνονται.
Μόνο η τέχνη μπορεί να σταματήσει το διάβα του χρόνου, να αιχμαλωτίσει για πάντα μια στιγμή, μια ιδέα, μια αίσθηση.

Οι σχέσεις ξεθωριάζουν προϊόντος του χρόνου και απαιτούν ενέργεια για να διατηρηθούν.

Από σήμερα η Εύα κοσμεί το παρελθόν μου, μαζί με δεκάδες άλλα πρόσωπα της ερωτικής μου ζωής (αναφέρομαι στα πρόσωπα που θυμάμαι).
Από την Εύα απέμεινε μια μνήμη, που θα χαθεί κι αυτή, όταν το σαρκίο μου καταλήξει να είναι συνονθύλευμα λίθων και οστών.

Όλα στη ζωή έχουν ένα τέλος, καλά και κακά.

Μετά από πολλές ώρες εργασιακών ματαιοτήτων και με τους όρχεις πρησθέντες, πετάξαμε το λαιμοδέτη - πεοδείκτη και κουτρουβαλήσαμε προς τα κοινόχρηστα θήλεα.

Στη διασταύρωση Ιεράς οδού και Κωνσταντινουπόλεως, λεφούσια Πακιστανών, πουλάνε άχρηστα αντικείμενα κινέζικης κατασκευής και λερώνουν τους υαλοπίνακες των διερχόμενων αυτοκινήτων με βρωμόνερα.
Παρατηρούμε ότι όταν πιάνει βροχή, οι έγχρωμοι αλλοδαποί εξαφανίζονται.
Φαίνεται ότι έχουν αλλεργία στο βρόχινο νερό, τους συγκαίει…

Παρατηρώντας τις φωταψίες των ακριβών Οίκων συνουσιών επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως, αναλογιστήκαμε ότι εκεί προσφέρουν αιδοία, μαστούς και πρωκτούς με πολυτελές σερβίρισμα και υψηλό χρηματικό αντίτιμο.
Εμείς κατευθυνόμασταν να γευτούμε ανάλογης ποιότητας προϊόντα στη λαδόκολλα, με 60% λιγότερο τίμημα…

Στο υπόγειο του Οίκου 166 επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως, στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων, η συμπαθητική βοηθός πορνείου περιέφερε τη νεαρά αλλοδαπή Εύα.
Ουκρανή κατά δήλωση, λεπτεπίλεπτη, κεχαριτωμένη, ξανθοβαμμένη, βοστρυχωτή, ολοκλήρωσε την περιφορά της με αφελές μειδίαμα Μωρής Παρθένου.

Η γενετήσια πράξη με τη νεαρά ήταν εξαιρετικά ευχάριστη και εξόχως αφροδισιακή.
Λευκή σαρξ.
Λευκοτάτη.
Έλειχε διακριτικά τους όρχεις με την άκρη της γλώσσης.
Επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο και αυταπάρνηση στον πεοθηλασμό, τόσο πολύ, ώστε η μετώπη της κεφαλής της κτυπούσε ελαφρά το υπογάστριό μας.

Στον καθρέπτη, η λεπτή φύσις της νεαράς Ευρωπαίας, η πάλλευκη σαρξ, ερχόταν σε αντίθεση με την ψωλή μας η οποία φάνταζε ως ευμεγέθης ρυπαρή πατάτα, ενώ εμείς συνολικά φαντάζαμε ως χαχόλος.

Σε θέση πρηνή, ο άπλετος φωτισμός επέτρεπε την παρακολούθηση της χονδρόπουτσας κεκαλυμμένης με περικαυλίδα, να εισέρχεται στο τρυφερό αιδοίο.
Στις παλινδρομήσεις, τα χείλη του ευειδούς αιδοίου περιέβαλαν σταθερά την χονδρόπουτσα.
Η ολοκλήρωση επήλθε σύντομα και πανηγυρικά.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά την πράξη, η νεαρά αφαίρεσε την πλήρη ψωλοχυμάτων περικαυλίδα και την απέθεσε στον κάλαθο των αχρήστων.

Συνεχάρημεν την ενάρετο νεαρά και απήλθαμε έμπλεοι ικανοποίησης.

Μετά από μια απογοητευτική ανίχνευση στην πλατεία Βάθους και στην οδό Γερανίου, κατέφυγα στην παράγκα του καραγκιόζη.

Παρά το ότι ήταν φωταγωγημένος ο Οίκος, παραδόξως η άνω θύρα ήταν κλειστή.
Απορημένος και ενώ οπισθοχωρούσα, έκρουσα ελαφρά και παραδόξως άνοιξε νεαρά αλλοδαπή εταίρα.
Μελαχρινή, εύχαρις.
Στα ενδότερα, ενεφανίσθη ετέρα αλλοδαπή εταίρα.
Ξανθοβαμμένη μελαχρινή, εύχαρις επίσης.
ΕΛβίρα...
Μετά από ολίγον πεοθηλασμό, με προέτρεψε να τη σοδομήσω.
Όμως λίγο το σφιχτό τρυπίδι, λίγο το μανιταροειδές σχήμα της ψωλής, σκάρτη η διείσδυση.
Αρπάζει λοιπόν τη ψωλή και τη χώνει στο μουνί…

Έτσι γεννιούνται τα κωλόπαιδα κύριοι…
Με μεταμοσχεύσεις σκατών στα μουνιά…

Απόγευμα συννεφιασμένης Κυριακής, στις γραμμές του τρένου.
Απεργία των δημοσίων υπαλλήλων καθαριότητας, συσσωρεύσεις απορριμμάτων.
Κάποια τυχερά απορρίμματα παρασυρμένα από τη βροχή, ταξιδεύουν στους δρόμους.
Μύγες τετράπαχες ίπτανται, κατάμαυρες, θρασύτατες, αλαζονικές, σχεδόν αδιάφορες στην ανθρώπινη παρουσία.
Οσμές σήψης πλανώνται, στον αέρα και στις σκέψεις.

Νεαρά αλλοδαπή, ευειδής, μαυρομαλλούσα, στο υπόγειο του Οίκου της οδού Κωνσταντινουπόλεως αρ. 166.
Παρά την ελκυστικότητά της, απορρίπτεται ως μη συμβατή με το ζοφερό περιβάλλον.
Άλλωστε επρόκειτο να συνουσιασθεί μετά ευσώμου αν και κοντόσωμου ερωτιδέος ο οποίος εισήλθε στο θάλαμο συνουσιών μετά την επίδειξη αυτής.

Στο ισόγειο του ιδίου Οίκου, η Άννα, το χυμώδες βρωμοθήλυκο εκ Μολδαβίας, σοδομητέα άμα τη εμφανίσει.
Ούτε αυτό το θήλυ ήταν αρκετά ρυπαρό, θέλαμε κάτι ακόμα χειρότερο.

Στον Οίκο Ελευσινίων, η γλοιώδης υπηρέτρια θυμίζει τρύπια κολοκύθα του Halloween. Ντεφιλέ από την αλλοδαπή Μαρίνα.
Πρόκειται για μεσήλικα εκδιδόμενη, με σώμα ολίγον μπανταλεμένο από το χρόνο και όψη κακοποιημένης νοικοκυράς.
Στο δωμάτιο συνουσιών, η οσμή της Μαρίνας είναι περίεργη. Θα έλεγε κανείς ότι η γυναίκα αυτή πλένεται με Azax για τα τζάμια.
Απόλυτα ταιριαστή με το παρακμιακό περιβάλλον η Μαρίνα, το ψωλόχυμα κύλησε γλυκά στην περιακυλίδα.

Αποχωρώντας, το βλέμμα έπεσε ξανά σε μια στίβα απορριμμάτων και περιττωμάτων, παρακείμενη στην είσοδο του Οίκου.
Εκεί μέσα σήπονται από μέρες οι περικαυλίδες με τα ψωλοχύματα πελατών του Οίκου.
Εκεί μέσα πρέπει να βρίσκονται και τα δικά μου ψωλοχύματα από χθες βράδυ.
Μπορεί τα δικά μου να φανούν τυχερά, να τα πάρει η βροχή προς τη θάλασσα του Πειραιά...

Περί την 20η ώρα, στις γραμμές του τρένου.

Οίκος Κων/λεος 166 κάτω, ευειδεστάτη νεαροτάτη λεπτή μελαχρινή αλλοδαπή με πάλλευκο δέρμα.
Στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων, νεαρός πραματευτής είχε απλώσει φτηνά κοσμήματα τα οποία περιεργαζόταν το νεαρό θήλυ και η βοηθός.
Απήλθαμε, χωρίς να καταλάβουμε γιατί…
Μάλλον πάθαμε σύγχυση προτεραιοτήτων από την παρουσία του πλανόδιου πωλητή.

Στον ισόγειο Οίκο Κων166, Άννα, νεαρά χυμώδης Μολδαβή.
Ντεφιλέ γυμνόστηθη και ανεπιτήδευτη.
Κανένα κόσμημα, καμία δερματοστιξία, καμία κόμμωση.
Εμφάνιση ως βιομηχανική εργάτρια επάνω σε περλέ κοθόρνους.
Παρείχε πεοθηλασμό άνευ περιακυλίδος καθώς και σοδόμηση.
Στο δωμάτιο συνουσιών, ο φωτισμός ήταν ισχυρότατος, πράγμα εν γένει σπάνιο στα ρυπαρά φθηνά πορνεία των Αθηνών.
Άμα τη εισόδω της, η νεαρά αποδοκίμασε το ημιανορθωμένο πέος μας, ως «χονδρό» και ακατάλληλο για σοδόμηση.
Προσπάθησα να εξηγήσω ότι δεν είναι χοντρό, αλλά κοντό. Κάτι σα μανιτάρι δηλαδή.
Δεν κατάλαβε το λεπτό μας χιούμορ (για το χονδρό μας μόριο), αλλά ούτως ή άλλως αδιαφορούμε για την παρά φύση συνουσία και τη δοκιμάζουμε σπανιότατα, χάριν παιδιάς.
Στις μετρημένες στα δάχτυλα φορές που αποπειραθήκαμε σοδόμηση, κάθε φορά αναρωτιόμασταν για το που βρισκόμασταν, για το τι αισθανόμασταν, τι δουλειά έχουμε εμείς εδώ, κ.ο.κ.
Δυστυχώς το σώμα της νεαράς ως προς την οσμή βρωμοκόπαγε και ως προς την αφή κόλλαγε. Ποιος ξέρει πόσες πακιστανικές και μπαγκλαντεσιανές εκκρίσεις είχαν εναποτεθεί στην επιδερμίδα της Μολδαβής.
Τον βάλαμε μέσα όλον για λόγους εθιμοτυπικούς, τον βγάλαμε αμέσως και αποβάλλαμε την άπλυτο εταίρα.
Δεν είναι κακή, αλλά δε μπορεί να καταλάβει το ρόλο της. Συμπεριφέρεται σα να εργάζεται σε σφαγείο κοτόπουλων.

Στον Οίκο Ελευσινίων, εκδίδονταν νεαρά μαύρη. Δήλωσε Βραζιλιάνα.

Στη γωνία Περγάμου και Αλκαμένους, και οι τρεις Οίκοι περιείχαν τις πολικές άρκτους στις οποίες έχουμε αναφερθεί άλλοτε.
Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες με συμπαθή διοπτροφόρο 60χρονο κύριο, ο οποίος περιφερόταν από Οίκο σε Οίκο.

Καταφύγαμε στον Οίκο Αλκαμένους 117, όπου συνουσιασθήκαμε μετά της Βενεζουελανής νεαράς μιγάδος Αντριάννας.
Εύχαρις πόρνη, με θεατρική ικανότητα και αποτελεσματική στην ψωλογλυπτική και στην ψωλαρμεκτική.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο εν λόγω Οίκος εφαρμόζει και “Customer Satisfaction Survey”, δηλαδή λίγο μετά το ψωλάρμεγμα η βοηθός ανοίγει λίγο την πόρτα του δωματίου συνουσιών και ρωτά αν όλα ήταν σύμφωνα με τις προσδοκίες του πελάτου.

Το άσχημο με την Αντριάννα είναι ότι πρόκειται περί κρυπτοκουμμουνίστριας! Δήλωσε φιλικά προσκείμενη στον Τσάβες, ότι δεν είναι κουμμουνιστής αλλά δημοκράτης και πρόβλεψε ότι όλοι όσοι τώρα δεν τον θέλουν, θα αλλάξουν γνώμη όταν και αν αυτός φύγει.
Αν αυτά τα είχε πει πριν τη συνουσία, κατά πάσα πιθανότητα θα είχα αποχωρήσει άπρακτος.

Χθες βραδυ ήμουν περαστικός από την πλατεία Αττικής και συνάντησα τον bakalhs που μετέφερε φορτίο με χειροποίητα βορειοελλαδίτικα λουκάνικα.

Στον επί της οδού Πιπίνου Οίκο, επιδείχθηκε αλλοδαπή με κωμική εμφάνιση: Ανεπτυγμένος κορμός στηριζόμενος επί ισχνών ποδών.

Στο επί της οδού Περγάμου 27 ανώγειο, αλλοδαπή πολική άρκτος.
Στο ισόγειο, ετέρα αλλοδαπή πολική άρκτος, Εύα.

Αλκαμένους 117, νοτιοαμερικάνα με καμπύλες και καμάρες, ωστόσο με δυσανάλογα μικρούς μαστούς.
Εγαμεύθη διαδοχικά από αγέλη νεαρών, από έναν στρατιωτικό, από έναν τύπο με καράφλα - σαγιονάρες και απά τον bakalhs, ο οποίος με άφησε να προσέχω τα λουκάνικα.

Στο ισόγειο της οδού Ρεμούνδου, συφοριασμένη αλλοδαπή.
Στον όροφο, μικρή το δέμας νεαρή αλλοδαπή, σχεδόν ραχιτική. Ασιάτις υπηρέτρια.

Περγάμου 1, λεπτή μελαχρινή, με αθλητικό παράστημα, δεκτική και πρόσχαρη. Παρά την κενότητα του δωματίου αναμονής και επιδείξεων, η χαμερπής υπηρέτρια σύντομα άρχισε να χτυπά την πόρτα, με αποτέλεσμα τη διακοπή της σε εξέλιξη συνουσίας.
Με τους όρχεις πεπρησμένους, σε τυμπανιαία κατάσταση, κατέφυγα κατεσπευσμένα στον παρακείμενο Οίκο επί της οδού Αγίυ Πέτρου, όπου διοχέτευσα την σπερματέγχυση στη νεαρά αλλοδαπή Αλεξάνδρα.
Ρουμάνα κατά δήλωση, εκδιδόμενη συνήθως στην οδό Φυλής αρ. 200.
Πρόκειται για ολίγον υπέρβαρη μελαχρινή μακρυμαλλούσα, η οποία αποκαλεί τον πεοθηλασμό "κλαρίνο".