Κριτικές από ilikebigboobs

Χωρίς πολλά λόγια σύντροφοι. Μακριά! Ισως η χειρότερη εμπειρία μου σε στούντιο. Ακόμα κλαίω τα 50 ευρώπουλα που έσκασα. Προκαταρκτικά μηδέν, πίπα κάτω του μετρίου και ανύπαρκτη συμμετοχή στο σεξ. Κρίμα στο χώρο που μεγαλουργεί η Λίντα, να δουλεύουν τέτοια μπάζα. Δεν έχω ξανακάνει ποτέ μου τόσο κακή κριτική και ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί.Αυτά!

Μετά από αρκετό αποφάσισα να περάσω μια βόλτα από το στούντιο στην Αριστοτέλους (ένα μαγαζί που δεν είναι στις βασικές μου προτιμήσεις λόγω της δυσκολίας στο παρκάρισμα) μιας και ήξερα ότι δουλεύει η Χριστίνα, με την οποία είχα περάσει καλά και άλλες φορές. Μετά από αρκετές βόλτες για να βρω θέση (καλύτερα να το άφηνα σε κάνα πάρκινγκ) μπήκα μέσα, κατέβαλα το αντίτιμο (50 ευρώ, όλα μέσα εκτός πρωκτικού), έκανα το ντουσάκι μου και υποδέχτηκα το Χριστινάκι. Σίγουρα δεν πρόκειται για κάνα μοντέλο, αλλά τις όποιες ατέλειες έχει στην εμφάνισή της τις καλύπτει και με το παραπάνω με τις επιδόσεις της στο κρεβάτι. Ξεκίνησε με τρυφερά χάδια και φιλιά σε όλο το σώμα, τα οποία ανταπέδωσα και με το παραπάνω. Το βυζί της αν και κάπως πεσμένο, ανταποκρίνεται αμέσως στο πιπίλισμα και οι ρώγες της χωρίς υπερβολή έβγαζαν μάτι. Στη συνέχεια κατέβηκε χαμηλά και συνέχισε με ακάποτο που με έφερε στα πρόθυρα της έκρηξης. Της ζήτησα να σταματήσει γιατί δεν είχα πάει μέχρι εκεί για να χύσω μόνο με πίπα και ανέλαβα εγώ δράση. Το μουνάκι της ήταν πεντακάθαρο και μοσχομυριστό, αφού είχε περάσει από το μπάνιο πριν έρθει στο δωμάτιο. Το γλειφομούνι μου πρέπει να το ευχαριστήθηκε πολύ αν κρίνω από τα βογγητά και τους σπασμούς της και από το πάθος με το οποίο με φίλησε όταν σηκώθηκε να μου τον ξαναπάρει στο στόμα της, με καπότα αυτή τη φορά. Μετά από ένα σύντομο δεύτερο γύρο στοματικού, μου ζήτησε να "σβήσω τη φωτιά που είχε πάρει το μουνάκι της". "Αφού έτσι θες, έτσι θα γίνει", της απάντησα και ξεκίνησε ένα σφυροκόπημα συνοδευόμενο από προστυχόλογα και εναλλαγές στάσεων. Οταν το τέλος πλησίαζε της ζήτησα να χύσω στα βυζιά της, πράγμα που δέχτηκε ευχαρίστως. Στη συνέχεια σηκώθηκε και πήγε να πλυθεί και μετά ξανάρθε στο δωμάτιο για τα μεθεόρτια. Φιλάκια, χαδάκια, σύντομη κουβεντούλα περί ανάμων και υδάτων και ανανέωση του ραντεβού μας για κάποια άλλη φορά. "Οταν σε βγάλει ο δρόμος μωρό μου, εγώ... εζώ θα είμαι" μου είπε με την χαριτωμένη αλβανική προφορά της.
Οσοι γουστάρετε ψηλές μουνάρες με ατελείωτα πόδια και στητούς βύζους, μην κάνετε τον κόπο να πάτε. Οσοι τρελαίνεστε με αδύνατα και άβγαλτα πιπινάκια, προσπεράστε. Αν όμως ψάχνετε πραγματικό GFE και VFM σε ένα πακέτο, η Χριστίνα το προσφέρει απλόχερα.

Πέμπτη βράδυ. Ξεκίνησα για τη Σαμπρίνα, αλλά με την αναμονή που είχε δεν θα πηδούσα ούτε στις τρεις το πρωί. Μετά από μια σύντομη τσάρκα στα στούντιο των Πατησίων (Δροσοπούλου, Λέλας, Φυλής κλπ.), ο δρόμος με έβγαλε στη διασταύρωση Πιπίνου και Αριστομένους. Στο πρώτο, το μωρό δεν μου έκανε κλικ, οπότε ανέβηκα τα σκαλιά στο γειτονικό στουντιάκι στην Αριστομένους. Η ώρα ήταν ήδη 12:30 και στη 01:00 το στούντιο έκλεινε. Εχοντας ως κανόνα να μην μπαίνω στο δωμάτιο όταν η κοπέλα είναι στο τέλος της βάρδιας της, είχα πάρει σχεδόν την απόφαση ότι... no milk today.
Και τότε εμφανίζεται η Αφροδίτη, γεμάτη νάζι και πουτανιά. Καστανόξανθη, μετρίου αναστήματος, μικρό βυζάκι μακριά από τα γούστα μου, αλλά κωλαράκι άλλο πράμα. "Πάμε μωρό μου μέσα και θα ξεχάσεις ό,τι τσόντα έχεις δει". Το είπε με τέτοιο τρόπου που ο παραπάνω κανόνας πήγε περίπατο. Σκάω το 60άρι, κάνω το ντουζάκι μου και μετά από λίγο... αρχίζει το ματς. Πάντα με δική της πρωτοβουλία, ξεκινήσαμε με προκαταρκτικά χάδια στα όρθια μπροστά στον καθρέφτη. Στη συνέχεια με έβαλε να κάτσω στην πολυθρόνα και ξεκίνησε μια πίπα άλλοτε αισθησιακή και άλλοτε πρόστυχη, με φτυσίματα και περιποίηση @@ μέχρι να... μουλιάσουν (ρε μάγκες, γράφω και μου έχει γίνει κάγκελο). Η συνέχεια στο κρεβάτι, όπου αναλαμβάνω εγώ δράση. Το μουνάκι της πεντακάθαρο και μοσχομυριστό, αφού είχε κάνει και αυτή το μπανάκι της πριν έρθει στο δωμάτιο, το περιποιήθηκα για αρκετή ώρα. Οταν άρχισε να τρέμει μπήκα μέσα της αργά αργά και μετά από λίγο μου ζήτησε να επιταχύνω ενώ και εκείνη κούναγε τη μέση της δίνοντας έναν ξέφρενο ρυθμό. Μετά γυρίσαμε στο πλάι, ήρθε από πάνω, ξανά πίπα, ξανά γαμήσι, μέχρι που άδειασα πάνω στα βυζιά της. Πρέπει να μείναμε στο δωμάτιο συνολικά κάνα μισάωρο. Οταν βγήκα, είχα ξεχάσει τ' όνομά μου!!! Δεν πειράζει, θα το θυμηθώ όταν την ξανασυναντήσω... και σύντομα μάλιστα. Εφυγαααααααααααααα...

Την Εύα την είχα ξαναπάρει παλιότερα ως "Στέλλα", αν θυμάμαι καλά στο στούντιο του Παγκρατίου. Δεν είχα μείνει ικανοποιημένος, ούτε από την εμφάνισή της ούτε από τη συμμετοχή της. Ηταν λίγο ξεπέτα. Ομως μετά από ορισμένες διθυραμβικές κριτικές που διάβασα τελευταία είπα να ξαναδοκιμάσω. Τι το ήθελα?!?!?!?! Μετά από αρκετά μεγάλη αναμονή, η οποία όμως πέρασε ευχάριστα παρέα με τον ένα και μοναδικό κυριούλη επί της υποδοχής να μου εξηγεί πόσο καλή είναι, ότι δε βιάζεται, ότι το ένα ότι το άλλο, κατεβαίνει η Εύα. Ζήτησε συγνώμη για την καθυστέρηση "έτσι είναι αυτά", είπε και πείστηκα να περάσω. Πληρώνω 60 ευρώ για 69 και ανεβαίνω στο δωμάτιο. Μετά από λίγο έρχεται η Εύα και χωρίς σχεδόν καθόλου προκαταρκτικά μου φοράει την καπότα και ξεκινά μια πίπα τυπική χωρίς περιποίηση @@, ενώ σε κάθε μου κίνηση να χαϊδέψω τα βυζιά της τραβιόταν με την ηλίθια δικαιολογία ότι... γαργαλιέται. Το απόλυτο ξενέρωμα όμως ήρθε όταν έκανα την κίνηση για 69, αφού μια δυσάρεστη μυρωδιά μου έκοψε κάθε διάθεση. Γύρισε ανάσκελα για ιεραποστολικό και μετά στο πλάι. Ολη αυτήν την ώρα κοιτούσε το ταβάνι σε βαθμό που ήμουνα έτοιμος να γυρίσω να κοιτάξω κι εγώ να δω αν υπάρχει τίποτα εκεί πάνω. Και ούτε ένα κιχ, έστω ψεύτικο, για το τυπικό βρε αδερφέ... ενώ η μυρωδιά έγινε ακόμα πιο έντονη. Εχασα κάθε όρεξη πραγματικά και θα έλεγα ότι με το ζόρι τελείωσα μόνο και μόνο για να μην πάνε εντελώς χαμένα τα ευρώπουλα.Χίλιες φορές να είχα μείνει σπίτι και να είχα βαρέσει μια μαλακία. Κρίμα για ένα στούντιο που έχουν μεγαλουργήσει κοπέλες σαν την Αλίνα και την Βαλεντίνα, να αμαυρώνεται από τέτοιες συμπεριφορές. Και μια που είπα Αλίνα, το μόνο καλό από τη βραδιά ήταν ότι ο τσάτσος με ενημέρωσε πως σε κάνα μήνα η αγαπημένη μας Λευκορωσίδα επιστρέφει... Αλλά μέχρι τότε, μακριά από την Εύα, Στέλλα ή όπως αλλιώς τη λένε!!!

Μετά από ένα μήνα απουσίας από τα στουνιακά δρώμενα, η απόλυτη Τσέχα θεά επέστρεψε για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Η κατάσταση έξω από το στούντιο θύμιζε υποκατάστημα του ΙΚΑ, αφού όταν έφτασα έπεσα πάνω στην αλλαγή. Μολονότι η προηγούμενη κοπέλα είχε ήδη σχολάσει, η τσατσά δεν άφηνε τον κόσμο που είχε πάει για τη Σαμπρίνα να περιμένει μέσα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ουρά στις σκάλες. Αλλο λίγο και θα μοιράζανε χαρτάκι προτεραιότητας... Αυτά με τα "προκαταρκτικά". Στο διά ταύτα, μετά την καταβολή του αντίτιμου πέρασα στο δωμάτιο. Μετά από λίγο κατέφθασε, ανανεωμένη από τις διακοπές της, πιο όμορφη από ποτέ, ζουμερή και μοσχομυριστή. Ακολούθησαν στιγμές μοναδικού GFE, όπως συμβαίνει κάθε φορά που η Σαμπρίνα κι εγώ μοιραζόμαστε το ίδιο κρεβάτι. Ξεκίνησε με φιλιά σε όλο το σώμα όμως αυτό που απολαμβάνω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι να περιποιούμαι την ατελείωτη κορμάρα της και να καταλήγω στο ευωδιαστό φρεσκοξυρισμένο γατάκι της αφιερώνοντας αρκετή ώρα. Η συνέχεια ανάλογη από μέρους της όπου μετά και από ένα απολαυστικό "69" μου ζητά να την πάρω και πώς να της χαλάσω χατίρι... Αρχή με αργό ιεραποστολικό που γινόταν πιο έντονο όσο περνούσε η ώρα. Μετά ανέβηκε από πάνω μου, όπου κυριολεκτικά χάνομαι μέσα στις βυζάρες της και με δυσκολία κρατιέμαι να μην τελειώσω. Γύρισμα στα "4" όπου μετά από λίγο έρχεται το μοιραίο. Ολη αυτή την ώρα η Σαμπρίνα ανταποκρινόταν με αισθησιακά βογγητά και έδειχνε να απολαμβάνει πραγματικά ό,τι κάναμε. Η συνεύρεση ολοκληρώθηκε με ένα γρήγορο ντουσάκι και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη φορά, όποτε με ξαναφέρει ο δρόμος προς τα εκεί (δε μένω και κοντά...)
Εις το... επανγαμηθείν λοιπόν!!!

Δευτέρα πρωί και η νέα εβδομάδα μπήκε με κάτι πρωινές κάβλες άλλο πράγμα και μιας και μένω κοντά στο συγκεκριμένο στούντιο είπα να πεταχτώ για μια επίσκεψη. Στο πρόγραμμα ήταν η Νίνα, μια μικρή Τσέχα για την οποία δεν υπήρχαν ούτε φωτογραφίες ούτε κριτικές. Ξανθιά, όχι πάνω από 25, κοντούλα με φυσικό δυομισάρι στήθος, είναι γενικά απ' αυτές τις κοπέλες που ανήκουν στην κατηγορία "ομορφούλα". Είπα λοιπόν να το ρισκάρω και να πάρω εγώ την "παρθενιά".
Εδωσα το παράβολο (το έχετε παραχέσει με τις τιμές, άκου 70 ευρώ για "69") και πέρασα στο δωμάτιο. Μετά από μια μικρή αναμονή και αφού πρώτα έκανε μια στάση στο μπάνιο για να πλυθεί, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα, ήρθε και έπιασε δουλειά. Δεν θα την έλεγες βιαστική, οι κινήσεις της όμως έδιναν την εντύπωση ότι δεν είχε και πολλή όρεξη για προκαταρκτικά. Μετά από μερικά πεταχτά φιλάκια στο στήθος τον πήρε στο στόμα της για μια πίπα που σε καμία περίπτωση δεν θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή (για @@ ούτε λόγος). Είπα λοιπόν να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. "Σειρά μου να σε περιποιηθώ" της λέω και τη γυρνάω ανάσκελα. Αρκετά δεκτική σε χάδια και φιλιά στο σώμα, ενώ το μουνάκι της ήταν ξυρισμένο και μοσχοβόλαγε, κάτι που με έφτιαξε αρκετά. Ξεκινήσαμε το σεξ με αυτήν από πάνω και μετά στο πλάι, με το μοιραίο να έρχεται μετά από ιεραποστολικό. Η συμμετοχή της μάλλον τυπική, με μικρούς αναστεναγμούς, σαν το κοριτσάκι που έβαλε κρυφά τον γκόμενο στο δωμάτιό της και φοβάται μη ακούσουν οι γονείς της στο σαλόνι... κάτι που της το είπα πολύ ευγενικά μετά και μάλιστα συμφώνησε.
Σίγουρα θέλει δουλειά για να βελτιωθεί στις υπηρεσίες που προσφέρει...

Μπορεί να έχουν περάσει ήδη πέντε μέρες από την επίσκεψή μου στην Πάολα, όμως δίσταζα να γράψω κριτική αφού δυσκολευόμουν να δεχτώ ότι αυτή η φορά ήταν και η τελευταία. Ηταν όμως και η καλύτερη. Μπήκε στο δωμάτιο λαμπερή και πρόσχαρη, όπως πάντα άλλωστε. "Τρεις και σήμερα" μου λέει. "Αντε τυχερή, τουλάχιστον εσύ θα πας διακοπές", της απαντάω. "Διακοπές διαρκείας, σταματάω...". Ρε παιδιά μου κόπηκαν τα πόδια, αλλά από την άλλη χάρηκα. Χάρηκα πραγματικά γιατί έστω και μέσα από αυτή την σαρκική επαφή που είχα κατά καιρούς μαζί της είχα πειστεί ότι η Πάολα είναι ένα παιδί που η θέση της είναι κάπου καλύτερα. Μέσα από αυτήν την κριτική που ελπίζω να διαβάζεις, σε ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές που μου χάρισες, που με έκανες πολλές φορές να δραπετεύω για λίγο από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και σου εύχομαι να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Keep singing...

Μετά από πολύ καιρό και κάνα δυο μεγάλες ήττες, αφού είχε αντικατασταθεί χωρίς να έχει περαστεί στο πρόγραμμα, συνάντησα επιτέλους ξανά τη Σαμπρίνα. Η εντύπωσή μου για το στούντιο πολύ καλή με τη μοναδική παρατήρηση να αφορά τον μικρό χώρο υποδοχής με ό,τι αυτό συνεπάγεται όταν έχει αναμονή... Η Σαμπρίνα βγήκε και μετά το welcome kiss (ο άλλος που περιμέναμε μαζί έμεινε κάγκελο!!!) πέρασε στο δωμάτιο να εξυπηρετήσει τον τυχερό που είχε μπει λίγο πριν από μένα. Οταν επιτέλους ήρθε η σειρά μου, η ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΣΕΧΑ ΘΕΑ μου χάρισε (και της χάρισα) ένα ημίωρο χαράς και ηδονής. Τι κι αν είχα πληρώσει για το απλό πρόγραμμα, αυτά που κάναμε δεν τιμολογούνται. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι μετά από τόσες φορές που έχουμε βρεθεί ανάμεσά μας έχει δημιουργηθεί μια χημεία. Αφού μου εκμυστηρεύτηκε ότι πριν έρθει είχε κάνει το ντουσάκι της και ήταν πεντακάθαρη, ξάπλωσε και με κάλεσε να την περιποιηθώ όσο θέλω. Η γλώσσα μου πρέπει να έγλειψε κάθε σπιθαμή του ατελείωτου κορμιού της και η ίδια έδειχνε να τα απολαμβάνει ιδιαίτερα και μου το ανταπέδωσε αναλόγως. "Σε θέλω πολύ" μου είπε και ανέβηκε από πάνω μου σε στάση reverse cow με τα χέρια μου να γραπώνουν τις βυζάρες της. Μετά γυρίσαμε σε ένα πολύ τρυφερό και αισθησιακό ιεραποστολικό στη διάρκεια του οποίου ανταλλάξαμε και παθιασμένα φιλιά. Το τέλος ήρθε μοιραία μετά από μερικά λεπτά, σχεδόν ταυτόχρονα και για τους δυο, με τα βογγητά μας να ακούγονται μέχρι την Αττική Οδό. Τώρα το μόνο που περιμένω είναι να έρθει η μισθοδοσία της 15ης Δεκεμβρίου και να ανηφορίσω την εθνική για Νέα Φιλαδέλφεια. Χαλάλι στο ταξίδι που κάνω για πάρτη σου κορίτσι μου, χαλάλι...

Απογευματάκι Σαββάτου και μετά από μια βόλτα στα μαγαζιά της ευρύτερης περιοχής του Νέου Κόσμου κατέληξα στο στούντιο της Βούρβαχη. Η αλήθεια είναι ότι πήγαινα για την Κωνσταντίνα στο kamasutra, αλλά η τσατσα μου είπε ότι θα καθυστερούσε λίγο να έρθει. Ετσι πέτυχα τη Λάνα και για καλή μου τύχη ήμουνα ο πρώτος πελάτης στη βάρδια της με ό,τι καλό αυτό συνεπάγεται. "Ελα μωρό μου να μου πάρεις τη παρθενιά" μου λέει "και δε θα χάσεις". Τη Λάνα την είχα ξαναπάρει παλιότερα στη Δροσοπούλου και ήξερα ότι αποτελεί εγγύηση. Το μισάωρο που περάσαμε στο δωμάτιο ήρθε απλά να επιβεβαιώσει ότι είναι ανάμεσα στο κορυφαία μιλφ που κυκλοφορούν εδώ και πολύ καιρό. Η γυναίκα βάζει κάτω πολλά νεανικά μουνάκια που που νομίζουν ότι θα κάνουν να χύσεις μόνο με την ομορφιά τους. Τι γλυψίματα σ' όλο το κορμί, τι πιπίλισμα @@, τι υγρή πίπα με ή χωρίς χέρια. Αν μάλιστα κρίνω από τα βογγητά και τον τρόπο που πίεζε το κεφάλι μου πρέπει να απόλαυσε το γλυφομούνι που της πρόσφερα (δεν θα το έκανα αν δεν ήμουν ο πρώτος πελάτης της βάρδιας) και για "ευχαριστώ" ήρθε από πάνω μου, ήρθε στο πλάι, στήθηκε στα τέσσερα μέχρι να έρθει το τέλος σ' ένα ιεραποστολικό μόνο για... άθεους.
Oσοι πιστοί προσέλθετε...

Φίλοι συναγωνιστές γεια χαρά. Εχω επισκεφθεί το συγκεκριμένο στούντιο αρκετές φορές, κυρίως για χάρη της Σαμπρίνας. Ξαναπήγα λοιπόν πριν λίγες μέρες και πέτυχα τη Ρομίνα. Αν και οι περισσότερες κριτικές θα έπρεπε να με κάνουν να φύγω, εντούτοις πέρασα καθώς η εν λόγω κοπέλα διαθέτει κάτι που, όπως φαίνεται και από το "όνομά" μου, γουστάρω πολύ: ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ ΒΥΖΙΑ. Μπήκα λοιπόν στο δωμάτιο, η Ρομίνα ήρθε μετά από λίγο και μου προσέφερε τυπικές υπηρεσίες που κάθε άλλο παρά αξιζαν τα 60 ευρώπουλα που έσκασα. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν εκεί. Ζήτησα από την υπηρεσία να κάνω ένα ντουσάκι, όπως έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν στο ίδιο στούντιο. Καμία κοπέλα και καμία υπηρεσία δεν μου το είχαν αρνηθεί. Οπως δεν μου το έχουν αρνηθεί σε κανένα άλλο στούντιο, ίσα ίσα που σε πολλές περιπτώσεις ρωτάνε αν θες να κάνεις ντους πριν ή μετά (μιλάω πάντα για στούντιο που δεν διαθέτουν ντουζιέρα στο δωμάτιο). Ελα όμως που για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά... Η τσατσά μου είπε ότι δεν επιτρέπεται και ότι το μπάνιο είναι μόνο για χρήση από τα κορίτσια. Οταν εξήγησα ότι πολλές άλλες φορές που είχα έρθει έκανα ντους κανονικά μου αρνήθηκαν και πάλι. Καθαρός πήγα, καθαρός ήθελα να φύγω, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Δηλαδή αν είχα πάει βρώμικος και ιδρωμένος και ζήταγα να πλυθώ πριν μπω στο δωμάτιο, θα μου έλεγαν όχι ή θα με άφηναν να φύγω...? Η αλήθεια είναι ότι φεύγοντας η υπηρεσία μου ζήτησε συγγνώμη δίνοντάς μου να καταλάβω ότι το πρόβλημα το είχε η κοπέλα (Ρομίνα) και κανένας άλλος. Μετά από αυτό ορκίστηκα να μην ξαναπατήσω στο "57". Μαύρη πέτρα και στο στούντιο και στη Ρομίνα.

Με ιδιαίτερη όρεξη μετά από μεγάλη αποχή λόγω διακοπών επισκέφθηκα το στουντιάκι. Η καύλα μου ήταν τέτοια που ήμουν αποφασισμένος να μπω όποια κοπέλα κι αν πετύχαινα. Τι το ήθελα... Η Στέλλα με παρέσυρε με τις βυζάρες της, έσκασα το 50άρι και μπήκα. Ενα θα πω. Η γυναίκα αυτή δεν θέλει πούτσο στο μουνί της. Πίπα, πίπα και ξανά πίπα, αλλά εγώ ήθελα να γαμήσω. Οταν της τον έβαλα, είχε τα δάχτυλα μπροστά και με εμπόδιζε να το κάνω όπως ήθελα. Και να πω ότι έχω κάνα τεράστιο εργαλείο, πάει στο καλό, ένας κοινός θνητός είμαι... Στην πορεία θυμήθηκα ότι την είχα πετύχει παλαιότερα και στο Κασσάνδρας και ήταν μια από τα ίδια, αλλά τώρα ξεπέρασε τον εαυτό της. ΜΑΚΡΙΑ!!!

Είχα να επισκεφθώ το συγκεκριμένο στούντιο από τα χρόνια που δρούσε εκεί η μία και μοναδική Ανί. Καθώς όμως βρέθηκα στην περιοχή και το είδα ανοιχτό μετά από πολύ καιρό, είπα να δοκιμάσω την τύχη μου. Το Χριστινάκι, Ελληνίδα... αλβανικής καταγωγής, ήρθε στο δωμάτιο όλο νάζι και πρόθυμη για όλα (εκτός πρωκτικού). Γλυκό πρόσωπο, μέτριο σώμα, αλλά ό,τι της λείπει σε εμφάνιση το έχει σε διάθεση. Γλυψίματα και φιλάκια παντού, πολύ καλή πίπα και εξαιρετική συμμετοχή στο σεξ με αλλαγές στάσεων, βογγητά και προστυχόλογα. Εμεινε στο δωμάτιο κάνα εικοσάλεπτο που πραγματικά δεν κατάλαβα πώς πέρασε. Μοναδική, αλλά σημαντική παρατήρηση, η έλλειψη νιπτήρα μέσα στο δωμάτιο. Θα μου πείτε ναι, αλλά και επί εποχής Ανί έτσι δεν ήταν? Ετσι ακριβώς, αλλά από τότε έχουν περάσει μερικά χρόνια, οι απαιτήσεις μας έχουν ανέβει και οι κανόνες υγιεινής το επιβάλλουν.

Για αλλού ξεκίνησα, αλλού κατέληξα, αλλά δε με χάλασε καθόλου. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το πρωί ξεκίνησα για το "55" όπου είχα δει ότι δουλεύει η αγαπημένη μου Πάολα. Το νούμερο 1 όμως κορίτσι των στούντιο την κοπάνησε σήμερα κι έτσι με βαριά καρδιά είπα να μπω στο "57". Η υποδοχή της τσατσάς τυπική, "έχω τη Σαμπρίνα" μου λέει και συνέχισε με το ποιηματάκι "πολύ ομορφη και φοβερή στο δωμάτιο" κλπ κλπ. Ασε ρε λέω από μέσα μου, δηλαδή αν ήταν μάπα στο δωμάτιο θα μου τό έλεγες; Κι εκεί που έλεγα άντε να τη δούμε να τελειώνουμε, σκάει μπροστά μου η τσέχικη οπτασία. Η Μικαέλα από τη "Λέλας" εμφανίστηκε μπροστά μου σαν άγγελος επαναφέροντας το χαμένο χαμόγελο στα χείλη μου και ανεβάζοντας τη λίμπιντό μου στα ύψη μιας και πέρασαν από μπροστά μου όλες οι εκπληκτικές στιγμές που μου είχε χαρίσει, πριν χαθεί ξαφνικά για άλλες πολιτείες (ακόμα θυμάμαι το ξενέρωμα που είχα φάει όταν έμαθα ότι είχε σταματήσει). Της κλείνω το μάτι και χωρίς δεύτερη σκέψη μπαίνω στο δωμάτιο. Μετά από τρία λεπτά έρχεται και πιάνουμε μια κουβέντα για τα παλιά. "Μωρό μου σε θυμάμαι" μου λέει. "Πώς να μη με θυμάσαι της απαντάω, ένα μισθό έχω ξοδέψει για πάρτη σου" και νά σου τα γέλια. Ακολούθησαν στιγμές που προτιμώ να τις κρατήσω για την πάρτη μου.

Welcome back κοριτσάρα μου, Σαμπρίνα, Μικαέλα, όπως και αν σε λένε, θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Μετά από ένα πέρασμα από το "12" στον παράδρομο, όπου η ουρά για την Πάολα κόντευε να φτάσει στα... Δικαστήρια, αποφάσισα να κάνω πέτρα την καρδιά μου (ο "άλλος" ήταν... πέτρα έτσι κι αλλιώς) και να δοκιμάσω την τύχη μου στο "57", το οποίο έχω τιμήσει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Για καλή μου τύχη πέτυχα την Καρολίνα, η οποία μάλιστα ήταν αρκετή ώρα χωρίς πελάτη (είπαμε, όλοι ήταν στο "12"), ξεκούραστη και κεφάτη. Πέρασα στο δωμάτιο χωρίς δεύτερη σκέψη και μετά από λίγο η γεματούλα Τσέχα ήρθε και μου σέρβιρε τις βυζάρες της για ισπανικό. Τολμώ να πω ότι τα βυζιά της είναι τόσο μεγάλα (και λίγο πεσμένα βέβαια, αλλά χαλάλι) που ο πιστός μου φίλος εξαφανίστηκε από προσώπου γης για όση ώρα ταξίδευα μεταξύ... Μαδρίτης και Βαρκελώνης. Ακολούθησε λυσσασμένο μπουκιτσί με το σκουλαρίκι στη γλώσσα να γρατζουνάει ελαφρά τον κέφαλο. Επειδή ο κίνδυνος άμεσου πιτσιλίσματος ήταν ορατός, χαλάρωσα λίγο χαϊδεύοντας τις ατέλειωτες καμπύλες της και μετά την γύρισα στα 4 για σφυροκόπημα μέχρι τελικής πτώσεως. Το ότι δέχτηκε με δυνατά βογγητά τα κωλοσκάμπιλα που της έριξα μέτρησε στα υπέρ της, μετριάζοντας κάπως την άρνησή της να δεχτεί να τελειώσω πάνω στους αμμόλοφούς της (α, ρε Πάολα, μόνο εσύ...). Οπως και να έχει, το τέταρτο που πέρασα μαζί της ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο και άξιζε το εξηντάρι. Η κοπέλα συνιστάται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των μεγάλων, πολύυυυυυυυυυυ μεγάλων βυζιών!

Λατρεύω τα μεγάλα βυζιά και το δηλώνω. Και μετά από όσα έχω διαβάσει, είπα να αναζητήσω την τύχη μου με την Αλίνα, την οποία και πέτυχα με την πρώτη μου επίσκεψη για προσκύνημα στο συγκεκριμένο ναό. Πέραν το εξαίσιου θεάματος που απλώθηκε μπροστά στα μάτια μου όταν το διχτυωτό μπούστο βγήκε από τη μέση, δεν θα έλεγα ότι ενθουσιάστηκα. Τυπική - ευγενική - συμπεριφορά και προθυμία, αλλά μέχρι εκεί. Αν θα ξαναπήγαινα; Δεν αποκλείεται...