Κριτικές από paiktoura

Ύστερα από μια τραυματική εμπειρία που προηγήθηκε (βλέπε Πουτανόπιατσες Αθήνας), επισκέφθηκα αυτό το σπιτάκι που ήταν το πρώτο και το τελευταίο της βόλτας μου. Η Τζοάνα είναι γύρω στα 25, μελαχρινή, ομορφούλα, με μικρό στήθος και πεταχτό κώλο . Μπαίνοντας στο δωμάτιο μου λέει "κάποιος με μάτιασε" και έρχεται από πάνω μου για κάποια λίγα προκαταρκτικά φιλιά και χάδια. Για όποιον ενδιαφέρεται είναι δεκτική και στα γλωσσόφιλα. Πίπα με καπότα ή χωρίς, μου λέει, με καπότα λέω εγώ, κι έδειξε ανακουφισμένη. Ενδιαφέρουσα πίπα που περιελάμβανε και περιποίηση παπαριών και στη συνέχεια, μιας και βαριόμουν να γαμήσω , της είπα να μου τον παίξει χωρίς καπότα. Στην αρχή ξάπλωσε δίπλα μου, μου τον έπαιζε και με φίλαγε, μετά δε βολευότανε και άλλαξε στάση και μετά της λέω "έλα κάτσε σε στάση 69, δεν θα σε πειράζω, μόνο θα βλέπω". "Γλύφε άμα θες, καθαρή είμαι" μου λέει. Μετά από λίγη ώρα κι ενώ μου είχε κολλήσει το σύστημα στη μάπα και κατάλαβα ότι το τέλος δεν ήταν μακριά, πήρα μια βαθιά ανάσα κωλίλας και απελευθερώθηκα

Η κοπέλα είναι φιλότιμη και προτείνεται.

Σήμερα έκανα αυτό που θα έπρεπε να μπορεί να κάνει ο κάθε άνθρωπος: την κοπάνησα κατά τις 11 για λίγο από τη δουλειά για να ρίξω ένα πούτσο ! Μάλιστα, μόλις είχα φάει και μια τυρόπιτα και είχε αρχίσει να με πιάνει μια ελαφριά υποψία κοψίματος. Έτσι, κατεβαίνω κλάνοντας τα σκαλάκια αυτού του σπιτιού και βλέπω την Κρίνα, η οποία είναι μια όμορφη κοπέλα. Νεαρή, το πολύ 25, με μαύρα μακριά μαλλιά, με τα πιασιματάκια της, τα βυζάκια της, όλα κομπλέ . Στο δωμάτιο ο κλιματισμός στο φουλ, σε φάση που κρύωνα. Ήμουν όμως ήδη καβλωμένος. Έρχεται και η Κρίνα λίγο τσαντισμένη, τσακώθηκε μου είπε με έναν τύπο, Αλγερινός που δήλωνε Έλληνας και τους έλεγε "είμαι Έλληνας, θα σας δείξω εγώ" και πήγε κιόλας να τις δείρει αλλά φωνάξανε τον φύλακα και τον έδιωξε (δεν είχα πάρει χαμπάρι τι παιζόταν). Στον τίτλο λέω "επιτέλους, προκαταρκτικά" καθώς στο Μεταξουργείο έχει πολύ καιρό να μου τύχει έστω και το παραμικρό χάδι πριν την πίπα. Αντιθέτως, η μοσχομυριστή Κρίνα ήρθε από πάνω μου και άρχισε να μου τρίβεται αισθησιακά. Και μετά άρχισε την πίπα, ενώ καθόταν ανάμεσα στα πόδια μου. Ωραία πίπα, απολαυστική. Με χάδια και στα @@ αλλά και γύρω από την κωλοτρυπίδα . Για πολύ ώρα. Σκεφτόμουν, τι στο διάολο, μου αξίζει να βρω μια γκόμενα που να κάνει τέτοια πίπα, που να με έχει βασιλιά ξαπλωμένο στο κρεβάτι ενός ενοικιαζόμενου δωματίου σε κάποιο νησί, να γυρνάω το κεφάλι και να βλέπω τη θάλασσα και η πίπα να συνεχίζεται, αργή και βασανιστική, και όταν χύνω και της λέω "άντε, πάμε στη θάλασσα τώρα" να μου λέει "όχι μωρό μου, έλα για μια πίπα ακόμα". Κάπου εκεί άρχισα να ζαλίζομαι, είχα πιει πολύ το βράδυ και είχα ξυπνήσει νωρίς και είπα στην Κρίνα να ξαπλώσει δίπλα μου και να μου τον παίξει - εκείνη ρώτησε γιατί, αλλά πού να της εξηγούσα τώρα. Βγαίνοντας, το κόψιμο ήταν ένα μακρινό παρελθόν και το χαμόγελό μου ήταν μεγαλύτερο από αυτό

Καθώς αυτό το χοτέλ περιλαμβάνεται στη λίστα αλλά δεν έχει κριτική, του κάνω τα εγκαίνια εγώ . Λοιπόν, ούτε να σκεφτεί κανείς να πάει την γκόμενά του εκεί πέρα, καθώς το επισκέπτονται τα κορίτσια που κάνουν πιάτσα Γερανίου και Ζήνωνος, ενώ τριγύρω κυκλοφορούν διάφοροι περίεργοι. Επίσης, μένουν και τουρίστες . Αυτός είναι και ο λόγος για τον άσσο στη Διακριτικότητα. Από καθαριότητα εντάξει ήτανε. Δεν είναι και το Χίλτον, έχει μια τουαλέτα με μπάνιο, καθαρά σεντόνια, κλιματισμό, τσόντα και ένα μπαλκονάκι (άσχετο). Στο φεύγα περίμενε μια κοπελίτσα για να καθαρίσει, η οποία ήταν πολύ όμορφη .

Αυτά.

Την Ανδριάννα την είχα ξαναδεί μια φορά και μου είχε κάνει εντύπωση το νερουλό της στήθος και το ότι φορούσε σαγιονάρες Έτσι, την επισκέφθηκα χθες. Είναι ξανθιά, λεπτή, ψηλή θα έλεγα. Στο δωμάτιο τίποτα. Κατευθείαν προφυλακτικό και πίπα χωρίς να φτάνω να πιάσω τίποτα, μετά λίγο εγώ από πάνω όπου δεν καταλάβαινα τίποτα και μετά μια μαλακία για το τελείωμα. Αμίλητη, αγέλαστη. Φεύγοντας, είχε μπει στο καμαράκι και την περίμενε ένας φουσκωτός κι ενώ πήγα να βγω επέστρεφε η Ανδριάνα από το "σαλόνι" . Καθώς από το στενό διάδρομο δε θα χωρούσαμε να περάσουμε και οι δύο, της έκανα νόημα να περάσει πρώτη κι εκείνη άρχισε να κουνάει τα χέρια σαν παρτσακλό να φύγω εγώ πρώτος. Τέλος πάντων, η όλη συνέρευση βαθμολογείται ένα μόλις σκαλοπάτι πριν από την τελειωτική ξεπέτα του στιλ "τελείωνε". Μου την έσπασε κι ο τσάτσος στην αρχή, ο οποίος κάποια στιγμή με έπιασε από το μπράτσο για να με οδηγήσει στο δωμάτιο.

Θα έπρεπε να είχα περάσει σε κάποιες άλλες που τσέκαρα , αλλά την Ελένη ή Έλενα την είχα ξαναδεί μια φορά και μου είχε μείνει. Ωραία κοπέλα, με τα πιασιματάκια της, το κωλαράκι της, τα βυζάκια της. Παρουσιάζοντας τον εαυτό της ήταν πολύ πρόσχαρη αλλά με το που λέω "θα περάσω" κοπήκανε τα πολλά χαμόγελα και πήρε μια έκφραση του τύπου επιτέλους, κάποιος θα μπει. Ενώ την περίμενα στο δωμάτιο, την άκουγα που μίλαγε με έναν τύπο στο τηλέφωνο και του έλεγε να της φέρει παγωτίνια κι αυτός απαντούσε (προφανώς) ότι δεν έχει λεφτά κι αυτή του έλεγε μα καλά, δεν έχεις 10 ευρώ πάνω σου και τελικά συμφώνησαν να περάσει ο τύπος και να του δώσει η Ελένη 10 ευρώ να πάει να φέρει τα παγωτίνια γαμώ την αναμονή μου. Με το που μπαίνει, όπως αναφέρει και ένας άλλος συναγωνιστής πιο κάτω, αρχίζει να μου τη χαϊδεύει, και να μου κάνει σαν μασάζ στην κοιλιά και στα @@ μέχρι που μου σηκώθηκε και μου λέει "θέλεις 69"; Ναι λέω, και στήνεται αλλά σε φάση που και να ήθελα να κάνω κάτι δεν θα έφτανα, είχε κωλάρα όμως . Στα καπάκια σταματάει, πηγαίνει πιο μπροστά και κάθεται από πάνω μου ανάποδα και μετά από ένα λεπτό στήνεται πισωκολλητό. Κάπου εκεί της ζήτησα να ξαπλώσει δίπλα μου καθώς επιθυμούσα να ανακουφιστώ χωρίς να κουράζομαι και πολύ, μόνο με μαλακία, όπως κι έγινε. Το κακό είναι ότι με άφησε ενώ εγώ ακόμα έχυνα κι απόμεινα εγώ να τον ψιλοπαίζω κι εκείνη να φοράει τα τακούνια της και να αποχωρεί.

Εν κατακλείδι, ούτε θα ξαναπήγαινα, ούτε τη συνιστώ. Αν πάλι σε κάποιον αρέσει πολύ εμφανισιακά, οκέι, δεν θα τον ξεπετάξει κιόλας.

Σήμερα τέλειωσα αργά από τη δουλειά, στις 12 και μισή, αλλά αντιμετώπισα την κατάσταση από την αισιόδοξή της πλευρά, ότι θα μπορούσα επιτέλους να δω τη Μίκη για την οποία τόσα έχουν γραφτεί . Πριν επισκέφθηκα για εθιμοτυπικούς λόγους το άλλο με τα σκαλιά, αλλά η κοπέλα λέμε δε βλεπότανε, όμως ο τσάτσος επέμενε ότι θα έπρεπε να της δώσω μια ευκαιρία . Να σημειώσω επίσης ότι λόγω της ώρας και κάποιων δυσάρεστων περιστατικών ήμουν πολύ επιφυλακτικός και καχύποπτος με άλλους συναγωνιστές, ιδιαίτερα με κάποιους μετανάστες. Τέλος πάντων, στο σαλονάκι της Μίκης περιμέναμε 7 άτομα. Περιγραφή για τη Μίκη: όμορφη κοπέλα, γύρω στα 25, ξανθιά, κοντά στο 1,70, ωραίο σώμα με μικρό, στητό, λαχταριστό στήθος. Ανκοίνωσε ότι κάνει πίπα ακαπέλα, πρωκτικό και φιλιά στο στόμα και τότε ένας αγροίκος άρχισε να ζητά διευκρινήσεις τι και πώς και ξαφνικά τα πήρε και αποχώρησε (ο αγροίκος). Η Μίκη μπήκε στο δωμάτιο χαμογελαστή, μου σκούπισε το πουλί με ένα μαντιλάκι, έκατσε ανάμεσα στα πόδια μου και μου έκανε μια ωραία πίπα. Μετά της είπα ότι δε θέλω σεξ, μόνο να ξαπλώσει δίπλα μου και να μου τον παίξει χωρίς καπότα, ενώ είχα τη μία ρόγα της σχεδόν μέσα στο μάτι μου . Έτσι, με μια πολύ χαλαρή και μακρόσυρτη μαλακία, ανακουφίστηκα και η Μίκη με περιποιήθηκε, με σκούπισε, πλύθηκε κι εκείνη και με καληνύχτισε. Έφυγα ικανοποιημένος, σκεπτόμουν μόνο γιατί δεν γάμησα και λιγάκι, ένα πισωκολλητό, κάτι τέλος πάντων, να έχω και δυο τρεις εικόνες παραπάνω, αλλά περιορίστηκα στη μαλακία. Πάντως, αν με ξαναφέρει ο δρόμος τέτοιες ώρες στο Μετάξι θα είναι από τις πρώτες μου επιλογές

Γενικά για το μπουρδέλο: Μπόχα και δυσωδία, ζήτημα αν αλλάζουν τα σεντόνια μια φορά τον μήνα. Αίσχος .

Τσάτσος: Δεν φάνηκε καθόλου, φεύγοντας δε τον είδα που κοιμόταν

Προφασίστηκα μια έκτακτη υποχρέωση και την κοπάνησα για λίγο από τη δουλειά για να συναντήσω τη Ρουσλάνα, στην οποία έχουν αναφερθεί συναγωνιστές. Στον πεζόδρομο, ένα ζάκι έψαχνε κάτι στο δρόμο, ένα άλλο ζάκι καθόταν σε ένα πεζούλι γυμνός από τη μέση και πάνω κι ένας άλλος τύπος, όχι ζάκι, καθότανε σε μια καρέκλα στον ήλιο και διάβαζε ένα βιβλίο. Γαμώ τα παιδιά η Ρουσλάνα. Νεαρή, το πολύ 22, ωραίο προσωπάκι, στητό αφηβικό στήθος, κωλαράκι, όλα μ' αρέσανε και πέρασα στα ενδότερα. Όταν με πλησίασε με ρώτησε αν έχω πιει κάτι (στα αγγλικά), όχι της λέω, μυρίζεις αλκοόλ μου λέει, ήπια χθες βράδυ λέω εγώ . Πίπα, τι να πω, ίσα ίσα μου τον έπαιρνε αλλά μου άρεσε. Μετά ήρθε από μόνη της από πάνω μου και επανέλαβε ότι μυρίζω αλκοόλ. Μετά από λίγο της ζήτησα να ξαπλώσει δίπλα μου και να μου τον παίξει, όπως κι έγινε. Και πάλι, ίσα ίσα μου τον έπαιζε, βασανιστικά θα έλεγα, άλλη φορά ίσως και να μου είχε πέσει αλλά μου άρεσε τόσο πολύ το γκομενάκι που μου είχε γίνει κάγκελο. Κάπου εκεί ολοκλήρωσα και η Ρουσλάνα ντύθηκε και αποχώρησε ξεχνώντας να με αποχαιρετήσει, όμως εγώ πολύ δύσκολα θα την ξεχάσω . Βγαίνοντας, συνάντησα την ίδια παρέα στον πεζόδρομο, μόνο που είχε προστεθεί μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία μάλλον τα είχε χαμένα και παραμίλαγε.

Καιρό τώρα τριγύρναγε στο μυαλό μου η ιδέα να πάρω δύο κοπέλες μαζί, καθώς δεν το έχω κάνει ποτέ, κι έτσι σήμερα Παρασκευή κατά τις 7 επισκέφθηκα το Μεταξουργείο Στο ακριβώς δίπλα είχε δύο χοντρές και στο παραδίπλα, όχι με τις σκάλες, το άλλο, είχε άλλες δύο, ακόμα πιο χοντρές, έτσι κατέληξα εδώ. Δε θυμάμαι πώς τα λένε τα κορίτσια, τη μία, κλασική εκεί πέρα, ψιλή, με μικρό στήθος, την έχω ξαναπάρει. Η άλλη, επίσης ψηλή, αλλά είχε βυζιά. Μπήκανε χαμογελαστές, ξαπλώσανε δίπλα μου, άρχισαν να με χαϊδολογάνε, αλλά σαν πρωτάρης-παρτουζιάρης είχα ψιλοκομπλάρει και δε μου σηκωνότανε καλά Στο μεταξύ, κάτι λέγανε στη γλώσσα τους και γελάγανε Τέλος πάντων, τους λέω, ας κάνουμε σεξ. Στήνεται η μία στα τέσσερα, όχι αυτή που είχα πάρει και παλιά, κι όπως ήταν στημένη είχε απλώσει το χέρι από κάτω και περίμενε να της τον δώσω για να τον οδηγήσει στο νιμού, ενώ εγώ ακόμα τον έπαιζα για να μου σηκωθεί και η άλλη καθόταν και παρακολουθούσε τις προσπάθειές μου. Δε γαμιέται, σκέφτομαι, και λέω σε αυτήν που ήξερα να μου τον παίξει χωρίς καπότα. Ξάπλωσα, ξάπλωσαν κι εκείνες από τη μία μεριά η μία κι από την άλλη η δεύτερη, η μία μου τον έπαιζε, η άλλη με χάιδευε στην κοιλιά, έπιασα τους κώλους τους, αυτοσυγκεντρώθηκα και επιβραβεύθηκα
Αυτή που δεν ήξερα φεύγοντας κι ένα γεια βαριόταν να το πει, η άλλη, πιο ευγενική, φάνηκε να συμμερίζεται τις σκέψεις μου για το αν πέρασα καλά ή όχι.
Τελική απόφαση: καλά ήταν, από την άποψη ότι επιτέλους πήρα δύο γκόμενες μαζί για μόλις 30 ευρουλάκια. Όμως, από εδώ και στο εξής θα επανέλθω στα γνωστά, καθώς με μία μου φαίνεται ότι αποδίδω καλύτερα

Τα είχα γυρίσει σχεδόν όλα, είχα μάθει τα πάκια με τα μικρά τους ονόματα, είχα αρχίσει να απογοητεύομαι όταν είδα το βυζί που πρέπει να είχε η Εύα στον παράδεισο . Άσπρο άσπρο, δυόμισι με τρία, στητό και μυτερό, στο σώμα της περίπου 23χρονης Κλεοπάτρας από τη Μολδαβία. Κόμματος η Κλεοπάτρα . Μπαίνει στο δωμάτιο, κατεβάζει το βρακάκι της και κάθεται στο κρεβάτι και τη ρωτάω να το φιλήσω λίγο;, δείχνοντας το βυζί. Να το φιλήσεις, όχι όμως να το γλύψεις μου λέει, κι εκείνη την ώρα πέρασαν από το μυαλό μου οι ορδές όλων των φυλών του κόσμου να προσπαθούν να γλύψουν - μπουκώσουν - κατσιάσουν αυτό το βυζί. Πάλι δεν ήθελα σεξ (αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν μου έμεινε ούτε μια εικόνα από τον κώλο της), της είπα να ξαπλώσει δίπλα μου και να μου τον παίξει χωρίς καπότα. Πρόθυμη η Κλεοπάτρα, μου έβαλε και το ένα βυζί στο στόμα (αφού ήδη είχα συμπεριφερθεί πολύ ευγενικά) ενώ χάιδευα το άλλο με το χέρι μου. Η μαλακία δεν ήτανε και τίποτα σπουδαίο, αφού ίσα ίσα μου τον έπιανε προφανώς για να μη λερωθεί. Έφυγα πάντως ατενίζοντας το 2011 με περισσότερη αισιοδοξία.

Υ.Γ. Όπως μου είπε, εκτάκτως δούλευε εκεί. Κανονικά είναι στο δίπλα με την κόκκινη πόρτα.

Γεια σας. Σάββατο βράδυ, ανήμερα Χριστουγέννων, είχα προγραματισμένο τραπέζι με χαρτιά. Ή θα κέρδιζα και θα γαμούσα ή θα έχανα και θα τον έπαιζα. Έχοντας όμως ένα προαίσθημα ότι θα τον παίξω, κατέληξα σε αυτό το υπόγειο της Κεραμεικού. Γεμάτο το σαλόνι, τίγκα λέμε, δίπλα μου 2 ζάκια, με τον έναν να λέει στον άλλον ότι "αν είναι αυτή" θα της πει να πάνε σε ξενοδοχείο αντί να την πάει σπίτι του. Όντως, ήταν αυτή και κάτι πήγε και της έλεγε και μετά την περίμενε. Η κοπέλα μάξιμουμ 23, κοντή, λεπτή, με φουσκωτό κώλο, μικρό στήθος και μακριά μαύρα μαλλιά. Για τσιγγανοαλβανάκι την έκοψα. Είχανε μαζευτεί 5-6 γύρω της και δε λέγανε να φύγουν (ούτε αυτή) στις απέλπιδες εκκλήσεις της τσατσάς "παιδιά, θα περάσει κανείς γιατί θα κλείσουμε;". Δεν είχα ξαναμπεί σε αυτό το δέλο, μου έκανε εντύπωση το μεγάλο δωμάτιο. Μπαίνει η κοπέλα και με την πρώτη της κουβέντα ήρθε και η πρώτη κρυάδα: "ευτυχώς δεν τον έχεις χοντρό όσο ο προηγούμενος που με ξεμούνιασε" . Τέσπα λέω εγώ, και το κορίτσι αποδείχτηκε οκέι. Ήρθε από πάνω μου και τα λέγαμε (αυτή έλεγε, εγώ χούφτωνα) ότι θα της έρθει περίοδος και έχει βάλει κάτι στο μουνί της και τώρα δε βγαίνει και πονάει, δεν πειράζει της λέω, έτσι κι αλλιώς αρέσκομαι να τελειώνω με μαλακία, όχι λέει αυτή, με έχουνε γαμήσει άλλοι 15 . Λοιπόν, το πρόγραμμα είχε τα προκαταρκτικά του με φιλάκια και τέτοια, μέτρια πίπα, πισωκολλητό να τον έχει τουρλώσει και να με κοιτάει από τον καθρέφτη και τελείωμα με μαλακία . Στο τέλος πάλι μου έπιασε την κουβέντα λέγοντας ότι την προηγούμενη μέρα έβγαλε 300 ευρώ. Σε ερώτησή μου δε πόσα παίρνει από τα 15, η απάντηση ήταν 7,5. Οπότε μάλλον με δούλευε . Κατόπιν πήγα για χαρτιά, σε κάποια φάση έχανα κάνα 100άρικο, μετά ρέφαρα κάπως και οι απώλειές μου ήταν 15 ευρώ, συν 5-6 μελομακάρονα και κάτι ρο. Το ουίσκι που πήγα το ήπια όλο εγώ .

Επισκέφθηκα μόνο το συγκεκριμένο ίδρυμα καθώς κι ένα παρακείμενο λόγω δυσκολίας με τα σκαλοπάτια. Η Μικαέλα νταρντάνα, βλαχοπρόστυχη, Ρουμάνα, στα 23, με βυζάρες και πέρασα παρότι α) στο σαλόνι έπιασε τους πούτσους ολονών εκτός από τον δικό μου και β) η τσατσά κλαιγόταν "που της πήρανε την καλή την κοπέλα" (δε ρώτησα σε ποια αναφέρεται). Τέλος πάντων, μπαίνω στο κάτω δωμάτιο (οι σκάλες που λέγαμε) και μου έρχεται μια αποφορά θανατηφόρα. Τέτοια ποδαρίλας ούτε στο στρατό. Αφού συνέρχομαι κάπως, μπαίνει και η Μικαέλα με τα μάτια της καρφωμένα στο πουλάκι μου που κι εκείνο είχε σπαράξει από την μπόχας. Αφού το παλεύει να μου βάλει σκουφάκι, χωρίς να έχει προηγηθεί το παραμικρό "προκαταρκτικό", τελικά τα καταφέρνει και αρχίζει μια πίπα που, σε συνδυασμό με την προσπάθειά μου να της πιάσω λίγο το κωλομέρι, κατάφερε να μου τον σηκώσει κατά το ήμιση. Έλα μου λέει και κάθεται στα τέσσερα. Καλύτερα γύρνα κανονικά της λέω, παίζοντάς τον ταυτόχρονα για να μου σηκωθεί λίγο ακόμα. Πρέπει να είχε αδειάσει όλο το σωληνάριο της κρέμας, δεν καταλάβαινα τίποτα απολύτως. Έλα να μου τον παίξεις της λέω, ξαπλώνω, της προτείνω να βγάλω την καπότα, όχι λέει, πάσο εγώ και χωρίς να έχω πλήρη στύση μου τον πιάνει με τα 2 δάχτυλα και μου τον ζουλάει πάνω κάτω σε βαθμό που δυσανασχέτησα. Προσπάθησα να της πιάσω το χέρι, να της δείξω τέλος πάντων πώς επιθυμούσα να γίνει, λίγα σκάμπαζε, έκλεισα τα μάτια, της έπιασα πάλι το κωλομέρι, αυτοσυγκεντρώθηκα και κατάφερα να χύσω. Απ' έξω με περίμενε ένα φιλαράκι πίσω από ένα παρκαρισμένο φορτηγό μήπως και περάσει και τον δει κάνας γνωστός και είπα την ίδια κουβέντα που επαναλαμβάνω κάθε φορά σε αντίστοιχες περιπτώσεις: "Με σιχάθηκα, δεν ξαναπάω μπουρδέλο" (μέχρι την επόμενη φορά).