Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

Τρίτη, ώρα 14:30
«Γεια σου κύριε!», με χαιρέτησε ο (εκ πρώτης όψεως) αρσενοκοίτης, ξανθωπός υπηρέτης και συνέχισε: «Δέκα ευρώ η κοπελάρα μου! Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πάρα πολύ καλή, ωραία περιποίηση, σιγά σιγά, 10 ευρώ!».
Η «κοπελάρα», ήταν μια νεαρή ρουμάνα ονόματι Πάολα –που απ' ό,τι μου είπε η ίδια, συνήθως δουλεύει απογευματινή βάρδια στον διπλανό όροφο, αλλά έχει εργαστεί και στο υπερυψωμένο ισόγειο της Λεωνίδου 28–, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι τους ώμους, ομορφούτσικο πρόσωπο, μικρό στήθος, αψηλούτσικο κανονικό κορμί με καμπύλες, ωραίο κωλαράκι.
Πλήρωσα ένα εικοσάρικο κι ανέβηκα στον όροφο. Πέρασα στο στενόχωρο, κοκκινωπό δωμάτιο, με τα πλακάκια στους τοίχους, όπου στις αρχές του έτους είχα συνουσιαστεί με τις Νικόλ και Ρίτα. Αμέσως δυσφόρησα απ' τη ζέστα. Το κλιματιστικό δούλευε στο φουλ, κατ' εντολήν της κορασίδας που απ' ό,τι μου έκανε γνωστό, φοβόταν μην κρυώσει... «'Επρεπε ν' έχεις συνηθίσει απ' τη Ρουμανία εσύ, που έχετε κρύο εκεί!» της είπα χαριτολογώντας. «Χαχαχα, χειμώνα εκεί», συμφώνησε, αλλά το κλιματιστικό δεν έκλεισε/χαμήλωσε...
Τέλος πάντων... Το ασανσέρ ακούστηκε μετά από δυο-τρία λεπτά κι η Πάολα εισήλθε γυμνόστηθη κρατώντας τα σχετικά της κι ένα δεκάρικο γι' εμένα.
Δεν μιλούσε επαρκώς τα ελληνικά. Ξεκινώντας κάθισε πάνω στην κνήμη μου, διπλώνοντας τα πόδια δεξιά κι αριστερά της (δεν μ' ενόχλησε, μάλιστα της έτριβα το αιδοίο με το καλάμι) και ξεκίνησε να παλινδρομεί τα τρία της δάχτυλα (αντίχειρα, δείκτη και μέσο) κατά μήκος του πουλιού μου. Σύντομα της ζήτησα να με πλησιάσει στο πλάι για να πιάνω κι εγώ τίποτις... Πλησίασε. Δεν με άφησε όμως να της χαϊδέψω το μουνί, «'Ασε το μουνί!», όταν έκανα την κίνηση. Με καθησύχασε πάντως λέγοντάς μου: «Σιγά σιγά να καυλώσεις, δεν βιάζομαι». Φιλιά και γλείψιμο αρνήθηκε να μου κάνει. Με τα νύχια της όμως, μου είπε πως εάν ήθελα, μπορούσε να μου πασπατεύσει τις θηλές. Κάποια στιγμή την καπάκωσα, έτσι όπως ήταν σε μια φάση ανάσκελα, πλακώνοντάς την στα φιλιά, στα γλειψίματα και στις θωπείες. Δεν αντέδρασε αρνητικά. Μου φόρεσε το προφυλακτικό. Την πίπα της την αισθάνθηκα μέτρια. Τη γάμησα μόνο ιεραποστολικά, έχοντας καλή αίσθηση του κόλπου της αλλά χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή, δεν ήταν όμως κι αδιάφορη –με ψιλοχάιδευε, ψιλοβογγούσε, με ψιλοπαρότρυνε.
Το «'Ελα κοπελάρα μου!», από τον τσάτσο, ακούστηκε κατά τη διάρκεια της γάμευσης. Σίγουρα ήταν πριν το δεκάλεπτο. Συνεχίσαμε για λίγο ακόμα. Η κοπέλα δεν έδειχνε σημεία βιασύνης κι αυτό με βοήθησε να ολοκληρώσω τελικά μ' επιτυχία.
«Γεια σας κι ευχαριστώ!», φώναξα καθώς περνούσα έξω απ' το κουζινάκι φεύγοντας.
«Στο καλό να πάτε, ευχαριστούμε κι εμείς!», άκουσα τον υπηρέτη ν' απαντά από μέσα.
Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή.

Τρίτη, ώρα 11:39 το πρωί
Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε η ηλικιωμένη υπηρεσία, με τα μεγάλα γυαλιά οράσεως, που τελευταίως είχα συναντήσει στο ημιυπόγειο της Κολωνού 23, όταν εκεί συνευρέθηκα με μια Ιωάννα. «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό κι εξήντα εννιά η κοπέλα μου!», μ' ενημέρωσε αμέσως, για να διαβεβαιώσει στη συνέχεια πως, «Θα μείνεις πολύ ευχαριστημένος μαζί της!». Από πίσω της παρουσιάστηκε η Μολδαβή Σάρρα, «Γεια σου μωρό μου!». Πριν δυο χρόνια, στο Μεγάλου Αλεξάνδρου 17, όπου την είχα πάρει για πρώτη φορά, μου είχε πει πως ήταν 27 ετών. Μάλλον αψηλή, με κάπως μονοκόμματο κορμί, μεσαίο καλοσχηματισμένο φυσικό στήθος, όχι άσχημο κώλο και χυτές ποδάρες, είχε τα ξανθωπά μαλλιά της πλεγμένα σε κοτσίδα μέχρι την πλάτη ψηλά, ενώ στο πρόσωπό της διαγράφονταν τα συμπαθητικά ανατολικοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά της.
Η Σάρρα ανήκει σ' εκείνες τις κοπέλες, που τις ακούω να λένε πίσω απ' την πλάτη μου, καθώς φεύγω, στην εκάστοτε υπηρεσία: «Καλά, αυτός δεν περνάει ποτέ!». Παλαιότερα πάντως δεν ήταν έτσι...
Σήμερα λοιπόν αποφάσισα (υποσυνείδητα εκβιάστηκα;) να πληρώσω το δεκάρικο.
Στο μπουρδέλο αυτό θα γαμούσα για πρώτη φορά. «Πέντρου πρίμα ντάτα», που λένε κι οι Μολδαβοί. Μπήκα σ' ένα ανθρώπινο δωμάτιο με πλακάκια στους τοίχους –όπως και τα δωμάτια των δύο εκατέρωθεν αυτού μπουρδέλων–, καθαρό κατωσέντονο –μιας και «Είσαι πρώτο εδώ στο δωμάτιο»–, ικανοποιητικό φωτισμό.
Μετά από λίγα λεπτά η Σάρρα έκλεινε τη φαρδιά πόρτα κι έβαζε το συρτάκι.
«Καλημέρα!», «Τι κάνεις;», «Μπλα, μπλα, μπλα...»
Πρώτη κίνησή της ήταν να μου εφαρμόσει το προφυλακτικό (Ωχ...). Για τη συνέχεια όμως μου επιφύλασσε ξεκίνημα με ηχηρά φιλάκια (όχι του γούστου μου, αλλά κάτι ήταν κι αυτά...), «ματς μουτς, ματς μουτς, ματς μουτς!», από τον αφαλό μέχρι το πρόσωπό μου και σταδιακά βελτιούμενο γλείψιμο (στην αρχή με την άκρη της γλώσσας, ενώ όσο περνούσε ο χρόνος με μεγαλύτερη επαφή, φτάνοντας να χώσει τη γλώσσα της μέσα στο αυτί μου...), χάδια γενικά στο σώμα –των αρχιδιών συμπεριλαμβανομένων–, ενώ ήταν δεκτική και στη δική μου ερωτική προσέγγιση (ήπιο ρούφηγμα βυζιών, ήπιο γλείψιμο, ήπια χουφτώματα).
Η πίπα της είχε μακρά σχετικά διάρκεια, αλλά δεν ήταν τίποτις το ιδιαίτερο, περιελάμβανε όμως ταυτόχρονο χάιδεμα, με τ' ακροδάχτυλά της, των όρχεών μου...
«Τώρα είναι σηκωμένη!», είπε κάποια στιγμή, «'Ελα να κάνουμε! Τι θες, πισωκολλητό, κανονικά;». Απ' ό,τι φαινόταν δεν προτιμούσε τη στάση της γελαδάρισσας...
Διάλεξα το πισωκολλητό. Πήρε θέση, πήρα θέση, και πιάνοντας το καυλί μου τ' οδήγησε στη μουνότρυπά της. 'Οση ώρα το λοιπόν εγώ "έσπρωχνα", κρατώντας την γερά απ' τις λαγόνες, εκείνη, κατά διαστήματα, βογγούσε σιγανά, «μμμ... μμμ... μμμ», ζουλώντας μου και τ' αρχίδια, το κρεβάτι έτριζε δυνατά, «κρικ κρικ κρικ!», ενώ απ' όξω η υπηρεσία ενημέρωνε τον κόσμο που έμπαινε απαντώντας και στις όποιες ερωτήσεις του: «Ποια είναι;», «Η Σάρρα!».
Στο σημείο χωρίς γυρισμό, έφτασα έπειτα από κάμποσες γρήγορες και βαθιές γαμικές ωθήσεις. Την επόμενη στιγμή "άδειαζα", εν μέσω ενός πνιχτού, παρατεταμένου βόγγου!
Μετά από λίγο η Σάρρα έβγαζε το συρτάκι και με χαιρετούσε μ' ένα «'Αιντε γεια!». Στο σαλόνι την περίμεναν η υπηρεσία και (όχι απαραίτητα) καυλωμένοι άνδρες...

Την υπηρεσία την πέτυχα στο κεφαλόσκαλο, «Περάστε!», καθώς ανέβαινα. Στο σαλόνι καθόταν συναγνωνιστής. Καλημέρισα και στάθηκα όρθιος.
«Καλημέρα σας παιδιά! Σήμερα έχουμε Αλεξάνδρα. Τσιμπουκάκι όπως γουστάρετε εσείς...»
Η εικοσιτριάχρονη πόρνη εμφανίστηκε απ' τα ενδότερα γυμνόστηθη, «Γεια σας!», κλείνοντάς μας το μάτι. 'Ηταν ξανθιά, με ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκούλα, μ' εύσαρκα κοκκινοβαμμένα χείλη, διέθετε ένα ζευγάρι μικρά στήθη, το σώμα της ήταν κανονικό, ίσως με κάποια χαλάρωση, είχε μέτριο ανάστημα.
«...όλες τις στάσεις, 69, ελεύθερα πιασίματα, δεν βιάζεται καθόλου. Περιποιητικιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε, έρωτας να σας κάνει! (sic)», συνέχισε η τσατσά.
Ο συναγωνιστής κατάφερε να ξεφύγει απ' την υπηρεσία και "κατρακύλισε" στη σκάλα, εγώ πάλι δεν πρόλαβα, μ' εγκλώβισε στην εξώπορτα...
«Γλείψιμο, γλωσσόφιλια (sic), χάδια, παιχνίδια, εκτός το κωλαράκι ολόκληρη είναι δικιά σου!», συμπλήρωσε με ηδυπάθεια κι ολοκλήρωσε με διαβεβαιώσεις: «Πόρτα ντεν χτυπάω!... Να δεις πόσο απολαυστικιά θα είναι!». «Η Αλεξάνδρα;...», ρώτησα ασυναίσθητα. Στ' αυτιά μου ακόμα ηχούσε η λέξη «γλωσσόφιλια»... «Η Αλεξάνδρα, απολαυστικιά!», μου επιβεβαίωσε κοιτάζοντάς με στα μάτια.
«Λοιπόν θα περάσω!», είπα κι έβγαλα το εικοσάρικο. «Δούλευε και πουθενά αλλού;»
«Ναι, σ' ένα πολυτελής (sic) μαγαζάκι!», απάντησε με χαμόγελο, παίρνοντας το χαρτονόμισμα. «Ποιο;», ζήτησα να μάθω. «Αλκαμένους...», αποκρίθηκε. «Το 117;», τη διέκοψα. «117, ναι, αυτή είναι η καυλιάρα, εκείνη!»
Οι πόρτες των τριών δωματίων ήταν ανοιχτές, ενώ η κάμαρα που πέρασα ευρύχωρη, φωτεινή (φυσικός και τεχνητός φωτισμός) και καθαρή. Μάλιστα διέθετε περίκλειστο χώρο για ντουζ, που όμως δεν λειτουργούσε.
Η αλλοδαπή κοπέλα ήλθε μετά από 3-4 λεπτά, «Γεια σου αγάπη!», με τα σύνεργα (συσκευασία με υγρά μαντιλάκια, καπότα, λιπαντική γέλη) ανά χείρας.
«Τι κάνεις παιδί μου;», με ρώτησε. «Καλά, εσύ;». «Καλά, σε περίμενα μωράκι μου!». «Αλεξάνδρα, πότε ήσουν στο Αλκαμένους;». «Εεε, πριν δυο μήνες... τώρα να είμαι εδώ!». Παράλληλα, όση ώρα μιλούσαμε, μ' ένα μαντιλάκι σκούπιζε το κραγιόν απ' τα χείλη της. Πολύ επαγγελματική κίνηση...
Ξεκίνησε το γλείψιμο και τα φιλιά κλασικά απ' τις θηλές μου, δαγκώνοντας και ρουφώντας τες ταυτόχρονα, συνέχισε στον λαιμό, φτάνοντας μέχρι το αυτί, όπου χώνοντας τη γλώσσα στον έξω ακουστικό πόρο μ' έκανε να νιώσω ηδονικές ανατριχίλες και να της χουφτώσω πιο δυνατά το κωλομέρι. 'Επειτα με φίλησε-έγλειψε στο πρόσωπο. Δεν αργήσαμε να επιδοθούμε σε ασελγείς ασπασμούς. Πότε ρουφούσα εγώ τη γλώσσα της και πότε εκείνη τη δική μου. Πάντως φιλούσε συγκρατημένα κι επαγγελματικά. Εγώ τουλάχιστον αυτό κατάλαβα. Μετά τα γλωσσόφιλα άρχισε να κατεβαίνει. Κατέβαινε γλείφοντάς με και φιλώντας με ξανά στον λαιμό, συνεχίζοντας στο στήθος, στον κορμό, χωρίς να παραλείψει να σαλιώσει και τα πλαϊνά αυτού και κατέληξε στις μηροβουβωνικές πτυχές μου, τις οποίες φυσικά έγλειψε.
«Γεια σου καυλί μου!», χαιρέτησε το εν στύση πέος μου, ενώ στρέφοντας το κεφάλι προς το μέρος μου ρώτησε: «Ν' αρχίσουμε δουλειά;» ή κάτι τέτοιο...
Συμφώνησα. «Προφυλακτικό;», θέλησε να μάθει και λαμβάνοντας την καταφατική μου απάντηση με αντάμειψε μ' ένα χαμογελαστό: «'Ετσι μπράβο!».
Στη συνέχεια πήρε θέση ανάμεσα στα σκέλια μου κι αφού ξετύλιξε το λάστιχο με το στόμα, κατά μήκος της ψωλής μου, ξεκίνησε μια πολύ καλή πίπα. Βαθιά –με ήχους πνιξίματος–, υγρή –τα σάλια της είχαν φτάσει στις πουτσότριχές μου–, αισθησιακή, η οποία συμπεριλάμβανε και σύντομο αρχιδογλείψιμο.
Μετά από ένα ηχηρό «ποπ!», με ρώτησε: «Τι θέλεις;». Είχε έρθει η ώρα για το κυρίως σεξ. Την ανέβασα από πάνω. Σφηνώνοντας την ψωλή μου στη λιπασμένη μουνοτρυπίδα της με καύλωσε περαιτέρω μ' αισθησιακές κινήσεις της λεκάνης της, πολλά «ΑΑΑ!... ΩΩΩ!... μμμ», διάσπαρτα «Οου, γιες!», κάποια γελάκια «Χα χα χα», αναστεναγμούς "ερωτικού πόνου" «Αχχ!», στιχομυθίες του τύπου: «Σ' αρέσει;», «Ναι!...», «Κι εμένα αρέσει πολύ πούτσα σου!», ενώ κάποια στιγμή άρπαξε το χέρι μου κι έχωσε τα δάχτυλά μου βαθιά στην καταπιώνα της, κάνοντάς με να αισθανθώ την υγρή μαλακότητα της περιοχής!...
Πιστεύω πως γι' αυτή την τελευταία της κίνηση, έπαιξε ρόλο το γεγονός πως πριν αρχίσουμε με είδε που έπλυνα τα χέρια μου με σαπούνι και ζεστό νερό. Αυτό προσπαθώ πάντα να το κάνω παρουσία των κοριτσιών, έτσι ώστε να βλέπουν πως μου αρέσει η καθαριότητα και να παίρνω καλύτερες υπηρεσίες. Κάποιες "τσιμπάνε", κάποιες (οι περισσότερες) όχι...
Την έβαλα κι ανάσκελα. Κλασικά, όπως η πλειονότητα των γυναικών, ανεξαρτήτως σωματότυπου, άνοιξε τα κάτω άκρα της καλά. Η συγκεκριμένη μάλιστα, σε μία φάση, έφερε τα γόνατά της δεξιά κι αριστερά του κεφαλιού της, έχοντας τα πόδια σχεδόν τεντωμένα! Ακολούθησε μια επανάληψη των παραπάνω. Με τη διαφορά ότι κατά τη διάρκεια της γάμευσης "έπαιξαν" αρκετά γλωσσόφιλα. Επίσης είχαμε κι ένα κωμικό, τρόπον τινά, περιστατικό: Εκεί λοιπόν που γαμούσα με δύναμη, «πλαφ, πλαφ, πλαφ!» κι εκείνη φώναζε τα δικά της, «Ααα, οου γιες! 'Ετσι, έτσι!», ξαφνικά, «Πλόπ!»... τον ένιωσα να βγαίνει... «Ω, βγήκε!» είπε κι εκείνη. Τον ξανάβαλα και συνέχισα τις γαμικές ωθήσεις όταν, «Πλόπ!»... ξαναβγήκε!
«Γιατί βγαίνει παιδάκι μου;», ρώτησε. «Μήπως είναι μικρό;», μου ξέφυγε. «Δεν είναι μικρό, είναι καλό, να, τώρα μπήκε!» και συνεχίζοντας, μετά από λίγο, ολοκλήρωσα γεμίζοντας τη θηλή με ζεστό χύσι...
Οκτώ λεπτά σκάρτα ήταν ο "μάχιμος χρόνος"... Αλλά τον ευχαριστήθηκα!
Για μερικά δευτερόλεπτα μετά κάναμε γούτσου γούτσου, ενώ καθώς σηκωνόμασταν την άκουσα να με ρωτάει: «Πού το έβαλες ματάκια μου;». «Ποιο;», απόρησα. «Βρακάκι μου, πού είναι;... Α, εδώ!»
'Ηταν κάτω απ' το μαξιλάρι...

Πέμπτη, ώρα 21:25
Στον διάδρομο/σαλόνι δεν υπήρχε κανείς, ενώ κι οι πόρτες των τριών δωματίων ήταν ανοιχτές. 'Οπως εχθές, όταν πέρασα περίπου την ίδια ώρα. Κάθισα. Την επόμενη στιγμή εμφανίστηκε η υπηρεσία, «Γεια σας!», ενημερώνοντάς με πως «Είναι Ρωσίδα η κοπέλα, πολύ καλή στο δωμάτιο, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 69, δέκα ευρώ, δεν βιάζεται, πολύ καλό κοριτσάκι!».
Ακολουθούσε μια νέα γυναίκα, «Γεια σου, τι κάνεις;», με σπαστό, μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, καλοταϊσμένο κορμί (φορούσε ένα σκουρόχρωμο κορμάκι), φαρδύ κώλο, χοντρουλά πόδια μ' έναν σπίλο στην εξωτερική επιφάνεια του αριστερού μηρού της ψηλά. 'Ηταν η Ντανιέλα. Η πόρνη που είχα δει και χθες.
Πλήρωσα την τσατσά κι απευθυνόμενος στην κοπέλα τής είπα να μην έλθει αμέσως, έτσι ώστε να προλάβω να ετοιμαστώ. «Εντάξει αγάπη μου, δεν ξέρει πολλά ελληνικά, θα της το πω εγώ», παρενέβη η μεσήλικη υπηρεσία.
Εισήλθε λίγο πριν συμπληρώσω 5 λεπτά αναμονής στ' ωραιότατο ψηλοτάβανο δωμάτιο με τους δεξιόστροφους αγκυλωτούς σταυρούς στην οροφή. Εγώ, ως συνήθως, είχα ξαπλώσει. Με ξαναχαιρέτησε, την ξαναχαιρέτησα, με ρώτησε από πού ήμουν, της απάντησα: «'Ελληνας», ρώτησα τ' όνομά της (έτσι, για να σιγουρευτώ...), ρώτησε κι εκείνη το δικό μου.
Ξαπλώνοντας, εγκάρσια του σώματός μου, στο ύψος της λεκάνης, πήρε να ετοιμάζει το προφυλακτικό. Ξεκίνησα να τη ρωτήσω εάν υπήρχε περίπτωση να "έπαιζαν" τίποτις προκαταρκτικά, αλλά με διέκοψε ζητώντας μου να συνεχίσω σε «'Ινγλις». Τελικά δεν γλείφει, δεν φιλάει, αλλά τα δέχεται απ' τον πελάτη. Δεν την άφησα να μου φορέσει την καπότα, αντ' αυτού της ζήτησα ν' απελευθερώσει τα στήθη της απ' το σκληρό κορμάκι. Το έκανε χωρίς να δυσανασχετήσει και τα έγλειψα-ρούφηξα με βουλιμία, χαϊδεύοντας-δαχτυλιάζοντας ταυτόχρονα το αξύριστο, με τις κατάμαυρες τρίχες, μουνί της.
Η πίπα άρχισε, στον "σκουφωμένο" πούτσο μου, κομματάκι επώδυνα, «'Ιζυ, ίζυ!... Πλιζ!». Αμέσως συμμορφώθηκε, ρωτώντας μάλιστα μετά από λίγο: «Εντάξει;». Η συνέχεια ήταν κάπως καλύτερη.
Της ζήτησα να πάρει θέση στα τέσσερα, «Στέυ λάικ δατ!». Συμφώνησε, «Ναι, έλα!» Τότε παρατήρησα και τον σπίλο στο πόδι της. Γαμούσα το τριχωτό μουνί της (καλή αίσθηση) κρατώντας την γερά απ' τις λαγώνες και παρακολουθούσαμε την όλη διαδικασία διαμέσου του πλαϊνού επίτοιχου καθρέφτη. Δεν άργησα να χύσω. Από την ώρα που είχε μπει είχαν περάσει περίπου εξίμισι λεπτά.

Τετάρτη, ώρα 22:05
Σε μια καρέκλα του σαλονιού καθόταν, σα Βούδας, η γνωστή μεσήλικη, ευτραφής, κοντομαλλούσα, σλάβα τσατσά που υπηρετεί και στ' Αλκιβιάδου 16. 'Ορθια μπροστά της στεκόταν μια αψηλή, εικοσιεπτάχρονη "ισπανίδα" πόρνη (η Ρακέλ), με ίσιο καστανό μαλλί λίγο πάνω απ' τους ώμους, καλό πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, στιβαρό (όχι χοντρό) κορμί. Φορούσε εσωφόρι κι έπειτα από μια ολιγοδευτερόλεπτη στάση, έτσι ώστε να μου δώσει την ευκαιρία να "την πάρω λίγο μάτι", χώθηκε στο κουζινάκι.
Πλησιάζοντας την υπηρεσία ρώτησα: «Τι πρόγραμμα έχει η κοπέλα;». Μου απάντησε απότομα, χωρίς να με κοιτάζει: «Φουλ πρόγραμμα!». Η συγκεκριμένη, ενώ έχω περάσει με κοπέλες της κι εδώ, αλλά και στην Αλκιβιάδου, σε μένα δείχνει μια αντιπάθεια, η οποία αμβλύνεται μετά από κάθε συνεύρεση που πραγματοποιώ στα μαγαζιά που δουλεύει, αλλά σιγά σιγά, όσο βλέπει ότι δεν περνάω, οξύνεται. Τέλος πάντων... «Δηλαδή;», ζήτησα να μου διευκρινίσει, κοιτάζοντάς την από ψηλά. «Δηλαδή φουλ!», επανέλαβε με νεύρα, συνεχίζοντας να μη με κοιτάζει. «Δηλαδή;», επέμεινα. «Δηλαδή φουλ! Και κωλαράκι! Φουλ! (Δεν ξέρεις) τι είναι αυτό;», «Κι ελεύθερο στοματικό;», την πίεσα λίγο περισσότερο, χα χα χα... «Ναι, όλες οι στάσεις!», απάντησε. Τότε της έδειξα το δεκάρικο... Βλέποντας την έκφρασή της κατάλαβα πως έπρεπε να ένιωσε λίγο (όχι πολύ) άσχημα...
Το δωμάτιο που πέρασα ήταν φωτεινό (τεχνητός φωτισμός) και καθαρό, εάν βέβαια εξαιρούσα ένα υγρό μαντιλάκι που είχε ξεχαστεί στην άκρη του ικανοποιητικού κρεβατιού...
Η "Ισπανίδα" ήρθε μετά από κανένα πεντάλεπτο με καλή διάθεση. Δεν μιλούσε ελληνικά («Τ' όνομά σου πώς είναι;», «'Αι ντοντ σπηκ γκρηκ!», «Τελλ μι γιορ νέιμ!», «Ρακέλ!», «Γουέρ αρ γιου φρομ;», «Εσπάνια!»).
Επειδή(ς) την έβλεπα έτοιμη ν' αρχίσει την καθαριότητα στην "περιοχή", της έκανα γνωστό ότι δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό, προσθέτοντας πως πριν ξεκινήσει την πίπα θα ήθελα να κάναμε κάποια προκαταρκτικά. Συμφώνησε. Την άφησα ν' ασχοληθεί με τις θηλές, τον λαιμό, τους λοβούς των ώτων μου, γλείφοντας, δαγκώνοντας και φιλώντας δυνατά, υγρά, ερεθιστικά, ενώ κι εγώ της ρούφηξα τα φυσικά βυζιά, της φίλησα-έγλειψα τον λαιμό και λίγο τ' αυτιά, δαχτύλιασα και το "γρασωμένο" ψιλοαξύριστο μουνί της.
Την καπότα, στον καυλωμένο πούτσο μου, την έβαλα εγώ ο ίδιος. Πιέζοντας τη θηλή με τα δάχτυλα, την ξετύλιξα μέχρι τ' αρχίδια κι εφάρμοσε μια χαρά! Η κοπέλα πίπωνε χωρίς να χρησιμοποιεί τα χέρια. Κάποια στιγμή την άκουσα να λέει εύθυμα: «Στρώμπερρυ!», δεν κατάλαβα καλά, οπότε τη ρώτησα: «Γουατ ντιντ γου σέυ;», «Στρώμπερρυ!», επανέλαβε γελώντας αυτή τη φορά. «Α, στρώμπερρυ (φράουλα), δε τέιστ οβ δε κόντομ!», σχολίασα. «Αχά!». Την άφησα να συνεχίσει για λίγο ακόμα, μέχρι που την κάλεσα να με ιππεύσει: «Ράιντ μι!»
Εστίασε περισσότερο στο τρίψιμο μπρος-πίσω, κοιτάζοντάς με λάγνα, ενώ που και που έσκυβε για να γλείψει τις ρώγες μου. Εγώ απ' τη μεριά μου ένιωθα επαρκώς την πρόστριψη στα τοιχώματα του κόλπου της οπότε την άφηνα να "κάνει παιχνίδι"...
Της ζήτησα να στηθεί και στα τέσσερα (πήρε καλή πόζα), έτσι ώστε να αισθανθώ περισσότερο κυρίαρχος της γάμευσης. "'Εσπρωξα" και σε 'κείνη τη στάση κάποια ώρα, μέχρι που ανάμεσα στα «πλαφ» την άκουσα να μου λέει: «Γιου μαστ τράυ το φίνις. 'Αι χαβ το γκόου...». Της απάντησα πως «Οκέι, άι νόου δε ρουλς, τεν μίνιτς...», με 'κείνη να προσθέτει: «Σόρρυ...» κι εγώ να σχολιάζω: «Δερ ιζ νό πρόμπλεμ, γουι χαβ 2 μορ μίνιτς!»
Πολύ σημαντικό να φοράς ρολόι, έτσι ώστε να έχεις την αίσθηση του χρόνου...
Τελικά κατάφερα να χύσω εντός του χρονικού ορίου.
Πριν φύγει (δεν βιάστηκε) μου απάντησε πως, από αύριο μάλλον, θ' άλλαζε βάρδια και πια θα δούλευε απ' τις 23:00 μέχρι τις 11:00...
Καθώς αποχωρούσα η υπηρεσία με ρώτησε εάν πέρασα καλά. Μωρέ μπράβο ενδιαφέρον! Για να δούμε, πόσο θα κρατήσει αυτή τη φορά;...

Τρίτη, ώρα 21:51
'Ενα ακόμη "κόκκινο" φανάρι ήρθε να φωτίσει τον δρόμο της Μαραθώνος. Στριμώχτηκε κι αυτό ανάμεσα στ' άλλα, διεκδικώντας έτσι το δικό του μερίδιο στο εμπόριο του αγοραίου έρωτα.
Στο σκοτεινό σαλόνι, η χαμογελαστή νεαρή πόρνη αμέσως, αφού με χαιρέτησε κι ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνω, κάθισε δίπλα μου στον καναπέ. Είχε ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι τη πλάτη χαμηλά, γλυκό πρόσωπο με λεπτά χείλη κι ίσως ψιλογαμψή μύτη, μεσαίο, ζουμερό στήθος, κανονικό ανάστημα, όχι άσχημο κώλο, ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια, ενώ φορούσε ένα κορμάκι. Στην ερώτησή μου: «Εσύ, ποια είσαι;», με κοίταξε σαν να μην κατάλαβε τι τη ρώτησα. Την ίδια στιγμή η μεσήλικη υπηρεσία μ' ενημέρωνε πως: «Η κοπέλα κάνει: Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, 20 ευρώ. Κούκλα μας, αστέρι, πάρα πολύ καλή!». Με μένα να επιμένω: «Πώ, πώς σε λένε;... Γουατ ις γιορ νέιμ;» και να παίρνω ταυτόχρονη απάντηση κι από τις δυο: «Πάολα!».
Τους έκανα γνωστό πως θα περνούσα. 'Επρεπε όμως πρώτα να περιμένω ν' αδειάσει ένα απ' τα δωμάτια. Η τσατσά πήγε να διευθετήσει το θέμα, ενώ η κοπέλα παρέμεινε εκεί, δίπλα μου, σαν να φοβόταν μην της φύγω. «Πάολα λοιπόν...», είπα προσπαθώντας ν' ανοίξω κουβέντα, «Ρωσία είσαι ή Ρουμανία;». «Ουκρανία», μου απάντησε, ενώ στο καπάκι ζήτησε και 'κείνη να μάθει: «Εσύ, από πού;», «'Ελληνας», αποκρίθηκα. Στη συνέχεια με ρώτησε πόσων χρονών είμαι... Της είπα ψέματα 40, (είμαι μεγαλύτερος). Τη ρώτησα το ίδιο. Μου είπε την αλήθεια, 23, (τόσο έπρεπε να ήταν).
Η υπηρεσία επανεμφανίστηκε κι απευθυνόμενη σε μένα ανακοίνωσε: «'Ενα λεπτό, να βγει πελατης και 'συ να περάσεις». «Οκέι», συμφώνησα. «Πλήρωσε εμένα!», απαίτησε. Παίρνοντας το ακριβές ποσό αποχώρησε αφήνοντάς με με τη νεαρή Ουκρανή. Λίγο αργότερα μ' ενημέρωνε πως το δωμάτιο ήταν ελεύθερο. Προηγουμένως είχα ρωτήσει την κοπέλα εάν είχε δουλέψει αλλού, σε άλλα μπουρδέλα και μου είχε απαντήσει: «Εδώ, δίπλα».
Η κάμαρα που μόλις είχε αδειάσει, ήταν ευρύχωρη, με σκούρο παρκέ, διακοσμητικά, ανάγλυφα τουβλάκια σ' έναν απ' τους τοίχους, διακριτικό φωτισμό, διπλό κρεβάτι με μέτριο στρώμα και τέλος πολλά νερά με πατημασιές γύρω απ' τον νιπτήρα, τα οποία ψευτοσκούπισε με μία μάπα η τσατσά πριν μου ευχηθεί να περάσω καλά.
Μέχρι να 'ρθει η νεαρή πόρνη (περίμενα 7 λεπτά), γδύθηκα, πλύθηκα, "γνώρισα" τον χώρο και στη συνέχεια ξάπλωσα ακούγοντας ουκρανικά ντάπα-ντούπα απ' το εσωτερικό ηχείο...
Ελληνικά δεν καταλάβαινε και δεν μιλούσε καλά, είχε όμως καλή διάθεση. Αμέσως απελευθέρωσε το στήθος της απ' τα "δεσμά" του εσώρουχου και καπακώνοντάς με το περιέφερε απ' το ημισηκωμένο καυλί μου (πραγματοποιώντας πρώτα μια υποτυπώδη ισπανική μαλακία) μέχρι το πρόσωπό μου, αφήνοντάς με να το περιποιηθώ με τη φιλήδονη γλώσσα μου... Στη συνέχεια άρχισε να με φιλάει και να με γλείφει (σχετικά καλά) απ' τους λοβούς των αυτιών μέχρι το υπογάστριό μου. 'Ενιωθα την ηδονική ψύχρα απ' τα στενόμακρα αποτυπώματα σάλιου που άφηνε η άκρη της γλώσσας της στο σώμα μου, αλλά ταυτόχρονα μ' ενοχλούσαν και τα μαλλιά της όταν πλησίαζαν στο πρόσωπό μου... Της ζήτησα να τα μαζέψει και το έκανε πιάνοντάς τα μ' ένα λαστιχάκι ψηλά. Τώρα ήταν καλύτερα...
«Πώς θέλεις, με ή χωρίς;»
'Επειτα από στιγμιαίο δισταγμό απάντησα «Με». Το λεπτό ελαστικό τοποθετήθηκε και ξετυλίχτηκε με το στόμα της, ενώ η πίπα που ακολούθησε μπορεί να ήταν λίγο επώδυνη στην αρχή, αλλά βελτιώθηκε αρκετά στη συνέχεια.
«Λίγο σεξ;»
Της ζήτησα να με καβαλήσει. Το έκανε χωρίς αντίρρηση και χώνοντας τον πούτσο μου βαθιά μέσα της, αφού πρώτα έβγαλε το κιλοτάκι και σάλιωσε το αιδοίο της, κινήθηκε κυματοειδώς, σκύβοντας από καιρού εις καιρόν, για να με γλείψει-φιλήσει σε θηλές, λαιμό, παρειές.
«Ελα κι από πίσω!...»
«Τι, εγώ δεν καταλαβαίνω ελληνικά, τι θέλεις;»
'Οταν της εξήγησα πήρε μια βολική θέση και με το χέρι της οδήγησε την ψωλή μου εντός της μουνότρυπάς της. Συνέχισα να τη γαμώ μ' αυξομειούμενη ένταση και βάθος, μέχρι που έπειτα από ένα σύντομο κρεσέντο γαμικών ωθήσεων ολοκλήρωσα λαγνοβογγώντας...
Απ' τη στιγμή που είχε μπει είχαν περάσει γύρω στα 8 λεπτά. Με το που έβαλε το βρακί και μάζεψε τα βυζιά της έφυγε αμέσως.

Δευτέρα, ώρα 20:45
Στην είσοδο του υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου η Ναταλία, όπως η ίδια λέει τ' όνομά της (απ' το Ιάσονος 1Β αριστερός όροφος –τη θυμήθηκα αργότερα), "ψάρευε" πελάτες. Ανέβηκα τα σκαλάκια και πέρασα στο σαλόνι.
«Εσύ ποια είσαι;» ρώτησα, αφού πρώτα κάθισα, τη χαμηλού αναστήματος καλοταϊσμενη κοπέλα, με το ίσιο, μαύρο, κοντό μαλλί, το γλυκό, στρογγυλό, χαμογελαστό πρόσωπο (της έλειπαν πλαϊνά και πίσω δόντια), το μεσαίο, φυσικό στήθος, την κοιλίτσα, τα κοντόχοντρα γεμάτα κυτταρίτιδα ποδάρια, που τώρα στεκόταν όρθια μπροστά μου. Αμέσως εκείνη στράφηκε προς την ξανθιά υπηρεσία πίσω της, ζητώντας νοερά βοήθεια.
«Ναταλί!», μου απάντησε η τσατσά απ' τον καναπέ όπου καθόταν.
«Και τι πρόγραμμα έχεις;» ζήτησα να μάθω όταν γύρισε πάλι προς το μέρος μου, αναγκάζοντάς την να ξαναστραφεί στη συνεργάτιδά της. Τότε εκείνη της εξήγησε: «Τι κάνεις εσύ στο δωμάτιο; Πρόγραμμα πες!», θυμίζοντάς μου τον τρόπο που μιλάνε στα μικρά παιδιά.
Η κοντοφάρδουλη πόρνη δεν έλεγε κάτι παρά χαμογελούσε, οπότε η υπηρεσία ανέλαβε να τα πει για 'κείνη, όπως όφειλε άλλωστε... «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ισπανικό, κάνει κι ελεύθερο ισπανικό, 10 ευρώ. Πολύ καλό κορίτσι!»
Πλήρωσα και μου έδειξε, «Περάστε εδώ», το φροντισμένο (ήταν λίγο ενοχλητικός ο βόμβος του εξαεριστήρα) δωματιάκι δίπλα στο σαλόνι. Στ' άλλα δύο, στο βάθος, είχα περάσει παλιότερα.
Η κοπέλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Με χαιρέτησε, τη χαιρέτησα κι όταν ρώτησα από πού ήταν με κοίταξε με απορία χαμογελώντας. «Χουερ αρ γιου φρομ;» επανέλαβα για να μου απαντήσει στη γλώσσα της: «Ρομανία!».
Στη συνέχεια κι αφού έμεινε ολόγυμνη, βγάζοντας το σουτιέν κι ένα φουστανάκι που φορούσε, ξάπλωσε ανάσκελα προκαλώντας με να την καπακώσω. Ξεκίνησα φιλώντας και γλείφοντας τις θηλές των ωραίων βυζιών της, τον λαιμό, λίγο τους λοβούς των αυτιών, «Χι χι χι» (γαργαλευόταν...), χαϊδεύοντας και δαχτυλιάζοντας επιφανειακά το μουνάκι της. Μ' έγλειφε-φιλούσε κι εκείνη στα αυτά σημεία, με καλές επαφές, αρκετό σάλιο, ηχητικά εφέ, «ματς μουτς, ματς μουτς, ματς μουτς», πασπατεύοντας τον ήδη σε πλήρη στύση πούτσο μου.
Αλλάζοντας θέσεις (ξάπλωσα εγώ, ενώ εκείνη γονάτισε πλάι μου) μου φόρεσε μια μαύρη καπότα και ξεκίνησε ένα τσιμπούκι σε γρήγορους ρυθμούς, που όμως σύντομα το βελτίωσε, έπειτα από δική μου προτροπή, ενώ συμπεριέλαβε και κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς.
Στο ιεραποστολικό άνοιξε καλά τα πόδια κι όση ώρα τη γαμούσα, φιλώντας και γλείφοντας ταυτόχρονα τον λαιμό της, με κρατούσε απ' τα κωλομέρια. Επειδή(ς) είχα βολευτεί έτσι δεν άλλαξα στάση. Στο επτάλεπτο, εν μέσω «πλαφ» και «κρικ», μ' ενημέρωσε πως «Αμ ίνκα ντόο κάμερε», («'Εχω ακόμη δυο δωμάτια»˙ με την έννοια με περιμένουν. Εντωμεταξύ είχαμε μιλήσει στη γλώσσα της), ενώ η τσατσά τη φώναξε, «Ναταλί!...», κοντά στη συμπλήρωση του δεκαλέπτου. Λίγο πριν είχα χύσει.
Καθώς ντυνόταν μου ζήτησε να της κουμπώσω τον στηθόδεσμο...

Η ταμπελίτσα στην εξώπορτα ήταν σαφής: «Χτυπήστε το καμπανάκι»
«Ρινγκ, ρινγκ, ρινγκ!»
Η υπηρεσία άνοιξε καλημερίζοντάς με και συνέχισε: «Την Ειρήνη έχω παιδί μου, κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, 69, ισπανικό, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια, χαϊδάκια, γλείψιμο παντού...»
Απ' τα ενδότερα εμφανίστηκε μια μεσαίου αναστήματος (και μάλλον χαμηλού, όταν κατέβηκε απ' τα πορνοπάπουτσα) αλλοδαπή, «Καλημέρα, τι κάνεις;», πού έπρεπε να διήνυε την πέμπτη δεκαετία της ζωής της, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο μ' ένα εύσαρκο στόμα και καλή οδοντοστοιχία, πλούσια μεμέ, κοιλίτσα, φαρδιά λεκάνη, ψωμάκια, κυτταρίτιδα... Η οποία με ρώτησε εάν θα περνούσα.
Χε χε χε, με το μάτι στο πορτοφόλι είναι όλες...
Της είπα πως ίσως επέστρεφα αργότερα κι αφού ευχαρίστησα σηκώθηκα για να φύγω. «Να 'σαι καλά!» την άκουσα να μου εύχεται καθώς άνοιγα την εξώπορτα.
'Οταν γύρισα ήταν απασχολημένη με πελάτη. 'Εδωσα το εικοσάρικο στην τσατσά και 'κείνη μου έδειξε το συμπαθητικό δωμάτιο όπου πέρσι, στις αρχές Οκτωβρίου, είχα συνευρεθεί με μια Ναταλί.
Αφού τακτοποιήθηκα, ξάπλωσα (Αχ, τα κοκαλάκια μου...) κι άρχισε η αναμονή. Μετά από κανένα πεντάλεπτο η πόρνη άνοιξε την πόρτα. Κρατούσε μια συσκευασία με υγρά μαντιλάκια, καπότα, λιπαντική γέλη. 'Ηταν αρκετά ομιλητική, «μπλα, μπλα, μπλα», κι όπως περίμενα, κατευθείαν μ' άρχισε στα φιλιά (στο στόμα μού απάντησε πως δεν φιλάει), στο υγρό γλείψιμο, στα ήπια δαγκώματα (όχι πιπιλιές), στα χουφτώματα, παίζοντάς μου ταυτόχρονα τον πούτσο και χαϊδεύοντάς με στ' αρχίδια και στο περίνεο...
Απ' το ηδονικό πρέσινγκ της είχα κατακαυλώσει! Με ρώτησε πώς θα ήθελα την πίπα. Της απάντησα (κόντρα στην αρχή μου) «χωρίς» και τις επόμενες στιγμές (προηγουμένως ψευτοκαθάρισε την περιοχή με τα υγρά της μαντιλάκια) τον είχε καταπιεί ολόκληρο (εντάξει δεν είναι και μεγάλος)... «Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ...», γλείψιμο αρχιδιών και ξανά «σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ»... Εάν συνέχιζε μ' αυτό τον ρυθμό θα τελείωνα πρόωρα μέσα στην καταπιώνα της... Της ζήτησα να προχωρήσουμε στο φίκι φίκι. Αφού "μου τον έντυσε" "καρφώθηκε" κι άρχισε να τρίβεται μπρος-πίσω, να στριφογυρίζει, να βογγάει. Ανεβοκατέβηκε και μερικές φορές, ενώ κι εγώ της έριξα κάμποσες ψωλιές από κάτω προς τα πάνω... Το γυρίσαμε σε πισωκολλητό γονατιστό. «Πλαφ, πλαφ, πλαφ!», γαμούσα τη μουνάρα της όσο πιο δυνατά μπορούσα! Είχα όμως κουραστεί. «Ειρήνη, θα ξαπλώσω και θα μου πάρεις πίπα για να χύσω, έτσι;»
'Ετσι έγινε. Ξάπλωσα ανάσκελα, έκλεισα τα μάτια και τ' άφησα όλα πάνω της. Μετά από λίγο ένιωσα τον οργασμό μου να ξεκινάει... «Χύνω!» ψέλλισα, περισσότερο για να την προειδοποιήσω, εκείνη όμως συνέχιζε να με πιπώνει... «Αχ, χύνω, χύνω!» επανέλαβα κρατώντας το κεφάλι της με τα δυο μου χέρια και την επόμενη στιγμή τα χύσια μου γέμιζαν το στόμα της...
'Οταν με στράγγιξε καλά, μου χαμογέλασε μπουκωμένη και στη συνέχεια απομακρύνθηκε προς τον νιπτήρα, όπου κι έφτυσε το γλοιώδες περιεχόμενο. Ακολούθησαν κάποια μπουκώματα με νερό.
Πριν φύγει με φίλησε ηχηρά στα μάγουλα. Πρωτύτερα μου είχε απαντήσει πως δούλεψε και στο υπερυψωμένο ισόγειο στη Διδύμου 18.
Καταλήγοντας λοιπόν, αυτές ήταν, αυτές είναι κι αυτές θα είναι οι ψιλοχοντροσιτεμένες, ψιλοχοντροάσχημες πουτάνες.
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του...

Η κυκλική, μαρμάρινη σκάλα με ανέβασε στο σκοτεινό, θορυβώδες (Τέρμα την είχαν τη μουσική!) σαλονάκι του πρώτου ορόφου. Εκεί με υποδέχτηκε μια συμπαθητική υπηρεσία και μ' ενημέρωσε πως δούλευε η Ελένη, «Πολύ καλή κοπέλα˙ Ρουμάνα είναι, καλή περιποίηση, ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στο στήθος, στο σώμα, ισπανικό, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, πάνω, κάτω, φιλάκια, χαϊδάκια, απ' όλα!». Η Ελένη εμφανίστηκε γυμνόστηθη μετά από λίγο. Είχε ίσιο καστανόξανθο μαλλί μέχρι τους ώμους, συμπαθητικό πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη κι ίσως προβληματικά δόντια, βυζάκια, αδύνατο καλοσχηματισμένο σώμα, ωραίο κωλαράκι, χυτά ποδάρια. Ευχαρίστησα, λέγοντας πως ίσως περνούσα αργότερα, κι αποχώρησα για να επιστρέψω ύστερα από περίπου μισή ώρα. Πλήρωσα την τσατσά και εισήλθα σ' ένα ικανοποιητικό δωμάτιο που διέθετε ροοστάτη. Η πόρνη ήρθε ύστερα από λίγα λεπτά. 'Αφησε μαντιλάκια και προφυλακτικό στο κομοδίνο, κάθισε πλάι μου στην άκρη του κρεβατιού και χαμογελώντας έπιασε με τα τρία δάχτυλα (δείκτη, μέσο, αντίχειρα) το πουλί μου ξεκινώντας το πάνω-κάτω. Επειδή "το έχω ξαναδεί το έργο" χωρίς να χάσω καιρό τη ρώτησα εάν θα μπορούσε να με φιλήσει ή/και να με γλείψει στο σώμα. «Εγώ για σένα;» ρώτησε. Απάντησα καταφατικά. Συμφώνησε. Στη συνέχεια μου έβαλε το λάστιχο (της είχα κάνει γνωστό πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό). «Θέλεις τώρα φιλάκια;» ξαναρώτησε. Αμάν ρε παιδάκι μου, έλεος! Τώρα δεν το είπαμε;... «Ναι!», της απάντησα. «Εδώ;», έδειξε το βυζί μου. «'Ετσι;», θέλησε να μάθει και σκύβοντας ξεκίνησε να το απαλοφιλάει και να το ακρογλείφει. «Κάτσε να σου δείξω πως...» της είπα κι άρχισα να γλείφω, να ρουφάω, να φιλάω τα στηθάκια της, οι ρώγες των οποίων αμέσως σηκώθηκαν και σκλήρυναν. Η δεύτερη προσπάθειά της ήταν καλύτερη αλλά δεν ξέφυγε απ' τη μετριότητα. Τότε ανέλαβα δράση εγώ (φιλιά, γλειψίματα, χουφτώματα, λίγο δάχτυλο στο μουνάκι) ζητώντας της απλώς να μου παίζει το καυλί. Από μόνη της χάιδεψε και τ' αρχίδια. Με την εδραίωση της στύσης έστρωσε την καπότα και ξεκίνησε μια άνευρη πίπα. Τη γάμησα ιεραποστολικά και πισωκολλητά γονατιστά με μικρή δική της συμμετοχή, αλλά έχοντας, του λόγου μου, καλή αίσθηση του κόλπου της, αρκετά καλή θα έλεγα... Η υπηρεσία την κάλεσε λίγο πριν το δεκάλεπτο, «Σε περιμένουμε αγάπη μου!». Συνεχίσαμε για δυο περίπου ακόμα λεπτά, μέχρι τη σεξουαλική εκτόνωσή μου...
«Θέλεις λίγο μασάζ;», 'Οχι, αυτό μου το ρώτησε στην αρχή, όταν θεώρησε πως ήμουν κουρασμένος...

Τετάρτη, ώρα 20:58
Πολύς ο κόσμος που περίμενε υπομονετικά στο σαλονάκι. Κάποια στιγμή ακούστηκε ο βόμβος του ασανσέρ κι ύστερα από λίγο η υπηρεσία ανακοίνωσε πως: «Η Σύλβια είναι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πολύ ωραία περιποίηση, 10 ευρώ».
Η περί ης ο λόγος παρουσιάστηκε στην είσοδο της κουζινούλας γυμνόστηθη, «Γεια σας!, και στάθηκε ακίνητη, με το βλέμμα στο πλήθος. Επρόκειτο για τη γνωστή "Ιταλίδα" πόρνη, απ' το ισόγειο της Ιάσονος 1, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, συμπαθητικό πρόσωπο με κάπως σχιστά μάτια, μικρό προς μεσαίο στήθος, κορμί μ' ερωτικές καμπύλες, ωραίο κώλο, γεροδεμένα μπούτια.
Με μιας οι περισσότεροι κινήθηκαν προς τη στενή έξοδο, παρασέρνοντας και μένα μαζί...
Ξαναμπήκα. Καινούργιοι άνδρες γέμιζαν το μικρό σαλόνι. «'Ελα, έχουμε κόσμο», είπε η τσατσά κι επανέλαβε το πρόγραμμα. Η νεαρή πόρνη ξαναβγήκε.
Πλήρωσα κι η υπηρεσία μ' έστειλε πάνω. 'Ομως στον όροφο οι δύο πόρτες ήταν κλειστές. Κατέβηκα αναφέροντας το γεγονός. «Τώρα θα φύγει ο ένας, περιμένετε». Χρειάστηκε να περιμένω 4 λεπτά –με την τσατσά να σχολιάζει στο ενδιάμεσο: «Πολύ ώρα κάνει να ντυθεί αυτός...»– μέχρι να κατέβει ο σκουρόχρωμος συναγωνιστής. 'Οταν ξανανέβηκα, ανοιχτή ήταν η πόρτα του ικανοποιητικού δωματίου που πριν 14 ημέρες είχα συνευρεθεί με την Καταλίνα. Μπήκα. Σύντομα άκουσα τη Σύλβια να βγαίνει από δίπλα. Σε μένα ήρθε αφού πρώτα κατέβηκε για ένα σαλονάρισμα. Δεν μιλούσε πολύ κι ήταν σοβαρή. 'Εδινε (ήθελε να δώσει;) την εντύπωση πως δεν καταλάβαινε επαρκώς τα ελληνικά. Παρ' όλα αυτά με ξεκίνησε καλά... Περιφέροντας τα βυζιά της κατά μήκος του κορμού μου τα έφερε μέχρι τη μούρη μου επιτρέποντάς μου να τα ρουφογλείψω, ενώ δέχτηκε χωρίς αντίρρηση, εκτός απ' τα χουφτώματα μου και το δαχτύλιασμα του "γρασωμένου" μουνιού της. Επίσης έσκυψε κι έγλειψε αρκετά καλά τις θηλές μου, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τ' αρχίδια και παίζοντας τον πούτσο μου, χωρίς να παραλείψει και την περιοχή του λαιμού... Είχε έρθει η ώρα να μου φορέσει την καπότα. Το έκανε σαν να μου φορούσε σκουφί κι η πίπα που ακολούθησε δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο. Είχα καυλώσει όμως από τα προηγούμενα οπότε... «Σύλβια!», «Γιες!», «Πολύ γρήγορα δεν φώναξε;», «10 λεπτά χρόνος...», «10 λεπτά, αλλά φώναξε από τα 4! Τέσσερα λεπτά είσαι εδώ».
Δεν υπήρχε περίπτωση να βιαστώ... Πρώτη στάση λοιπόν αυτή της γελαδάρισσας, με δυνατό κάτω-πάνω από 'μένα και κάποια στριφογυριστά και μπρος-πίσω από 'κείνη. Δεύτερη του πισωκολλητού γονατιστού. 'Οπου στήθηκε καλά και μ' άφησε να τη σφυροκοπήσω μέχρι που άκουσα το δεύτερο «Σύλβια!», τέσσερα λεπτά αργότερα. Μετά από κάμποσες γαμικές ωθήσεις έχυνα...
Καθώς έφευγα, η υπηρεσία βγήκε στο σαλονάκι και μου απολογήθηκε γιατί φώναξε νωρίς την κοπέλα: «Συγγνώμη που φώναξα πριν, δεν φώναξα για σας. Κάποιος πελάτης χτύπησε πιο νωρίς και πονάει, γι' αυτό φώναξα, να δω εάν είναι καλά. Συγγνώμη» Αυτά μου είπε. Εύγε για την πρωτοβουλία της να ζητήσει συγγνώμη, αλλά εγώ ακόμα δεν καταλαβα τι σχέση είχε η Σύλβια με τον χτυπημένο πελάτη. Η Σύλβια, με την οποία έμεινα ικανοποιημένος από τη συνεύρεση που είχαμε.

Τετάρτη, ώρα 8:47 το πρωί.
Τον σηματοδότη της Λένορμαν με την Αχιλλέως τον πέτυχα στο πράσινο! 'Ομως λίγο παρακάτω μ' έπιασε το κόκκινο της Κολοκυνθούς με τη Μεγάλου Αλεξάνδρου... Κοίταξα προς τα 38άρια. Ο όροφος λειτουργούσε. Πάρκαρα ακριβώς μπροστά. Ανέβηκα μέχρι το σαλόνι. «Ρωσιδούλα με φουλ», είπε η υπηρεσία. Παρουσιάστηκε η Νάντια ολόγυμνη, απ' το Ιάσονος 31 αριστερά και το ισόγειο της Κολωνού 30, με τα μακριά διαγώνια λεπτά φρύδια και τα κοντά ποδάρια. Φυσικά έφυγα. Περπατώντας έφτασα στη διασταύρωση της Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον πεζόδρομο της Ιάσονος. Το ισόγειο του 44 ήταν ανοιχτό. Κατευθύνθηκα προς τα 'κει. Στο σαλονάκι περίμενε ένας μελαψός συναγωνιστής. Κάθισα. Η τσατσά μας καλημέρισε κι ενημέρωσε πως η κοπέλα θα έβγαινε σε λίγο. Κατά τη διάρκεια της ολιγόλεπτης αναμονής προστέθηκε κι άλλος συναγωνιστής. 'Οταν ξαναεμφανίστηκε η υπηρεσία τράβηξε την κουρτίνα, έτσι ώστε να μη φαίνεται τίποτις από πίσω κι άρχισε ν' απαγγέλλει: «Δέκα ευρώ. Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ελεύθερα πιασίματα. Πάρα πολύ ωραία κοπέλα!». Την επόμενη στιγμή το υφασμάτινο παραβάν παραμερίστηκε απ' τη γνωστή αλβανίδα μιλφ Αλεξάνδρα ή Σάντρα (όροφος Ιάσονος 46, Ιάσονος 36), με μαύρο σπαστό μαλλί μέχρι το μέσον της πλάτης, φιλήδονο πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη, εκφραστικά μάτια. Φορούσε κορμάκι που έκρυβε ένα μικρό προς μεσαίο καλοσχηματισμένο στήθος και μια ελάχιστη κοιλίτσα. Ο γυμνός κώλος και τα επίσης γυμνά πόδια της φαίνονταν εντάξει, όμως με μακρύ κολλητό τζην πανταλόνι, που είχε τύχει να τη δω εξώ, δεν έδειχναν ωραία... Η κοπέλα χαιρέτησε, επανέλαβε πως η ταρίφα ήταν 10 ευρώ και κάλεσε τον πιο κοντινό σε 'κείνη συναγωνιστή να περάσει: «'Ελα μωρό μου!...»
«Θέλετε να τη δοκιμάσετε; Θα περάσετε ωραία!» πρόσθεσε κι η τσατσά.
Πλήρωσα και μπήκα σ' ένα ψιλοάθλιο δωματιάκι, απέναντι απ' το κουζινάκι. Στο διπλανό είχα συνευρεθεί τέλος Μαίου του τρέχοντος έτους. Μέχρι νά 'ρθει πέρασαν 6 λεπτά. Την άκουγα που συζητούσε. «Αγάπη μου, έρχομαι! Σ' άφησα να περιμένεις... Χα χα χα... Τι κάνεις;» μου είπε καθώς άνοιγε την πόρτα. Πολύ πρόσχαρη γυναίκα. Τη θυμόμουν απ' την πρώτη φορά που την είχα πάρει στον διπλανό όροφο του 46, πριν δυο χρόνια. Ξαπλώνοντας πλάι μου άρχισε να με χαϊδεύει και να με παρατηρεί. Μεγάλο πούτσο δεν διαθέτω, νέος κι όμορφος δεν είμαι, τα παραπανίσια κιλάκια μου τα έχω, οπότε σε μένα εκθείασε το σταρένιο χρώμα του δέρματός μου: «Ωραίο μαύρισμα!». Στη συνέχεια είπε κάτι που μου άρεσε περισσότερο: «Μμμμ, μωρό μου... Να σου γλείψω τα βυζάκια σου;...». Ταυτόχρονα με το γλείψιμο –ακρογλώσσιο στην αρχή, αλλά με μεγαλύτερη επαφή αργότερα– στις θηλές και στον λαιμό μου μού απαλοχάιδευε τ' αρχίδια μέχρι το περίνεο. Της ρουφούσα κι εγώ τις θηλές, μαζί με μεγάλο μέρος των μαστών, της θώπευα τα μάγουλα, το κορμί, τα μαλακά της κωλομέρια. Για να εφαρμόσει την καπότα και να προχωρήσει στο τσιμπούκι μετακινήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου. Το γλείψιμο της ψωλής μου ήταν υγρό και θορυβώδες, «σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ... ποπ! Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ...», βαθύ, ακάματο... Για πρώτη στάση διάλεξα να την ανεβάσω από πάνω. Κοπανήθηκε για κάμποση ώρα, βγάζοντας επιφωνήματα "ηδονής" και παροτρύνοντάς με να συνεχίσω, «'Ετσι αγάπη μου!», ενώ δεν παρέλειπε να σκύβει για να γλείψει ή/και να φιλήσει τις θηλές, τον λαιμό, τα μάγουλα, τ' αυτιά μου... Για δεύτερη (και τελευταία) στάση επέλεξα να τη βάλω στα τέσσερα (τότε φάνηκε καθαρά το τατουάζ στον αριστερό της ώμο). Είχε καλή συμμετοχή και 'κει, «'Ετσι μάνα μου, έτσι μωρό μου!». Μόνο που μου τα ψιλοχάλασε η υπηρεσία, όταν στο εξάλεπτο φώναξε: «'Ελα κορίτσι μου!». Ευτυχώς ήμουν κοντά στα τελειώματα οπότε μετά από λίγο έπαψα να κρατιέμαι κι ο "χυμός" μου γέμισε τη θηλή του λεπτού ελαστικού...
Καλή περίπτωση η Αλεξάνδρα. Εμφανίσιμη, καυλιάρα και με όρεξη για δουλειά, τιμάει το δεκάρικο.

Δευτέρα, ώρα 21:46
Το έντονο τρίξιμο της εξώπορτας, καθώς την έσπρωχνα για να εισέλθω, θα έγινε αντιληπτό στους μέσα. 'Οντως, δεν πρόλαβα να καθίσω κι άκουσα τα τακούνια της 'Αννας. Την επόμενη στιγμή βρισκόταν μπροστά μου. Επρόκειτο για μια νεαρή Ρουμάνα, που «καταλαβαίνω πολύ ελληνικά» –όπως η ίδια μου είπε– αλλά «μιλάω όχι πολύ», με ίσιο καστανόμαυρο μαλλί μέχρι την πλάτη, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, κανονικό σωματάκι μ' ερωτικές καμπύλες, ωραίο κωλαράκι, τ' οποίο, κάνοντας μια στροφή 180 μοιρών μπροστά μου, κούνησε προκλητικά δεξιά-αριστερά...
«Δέκα ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, με 10 ευρώ είναι!» ενημέρωσε κι ο τσάτσος που ακολουθούσε. 'Εφυγα για να επιστρέψω ύστερα από ένα τέταρτο. Τον υπηρέτη δεν τον είδα, οπότε τα χρήματα τα έδωσα στην 'Αννα που χαμογέλασε πλατιά.
Πέρασα σ' ένα ερυθρό, ευρύχωρο δωμάτιο, το κρεβάτι του οποίου διέθετε ένα ικανοποιητικό στρώμα και μακροσκοπικά καθαρό κατωσέντονο. Η κοπέλα άνοιξε την πόρτα αφού πρώτα μου έδωσε 2-3 λεπτά για να ετοιμαστώ. «Οκέι;», ρώτησε με χαμόγελο μπαίνοντας. 'Εβγαλε το μπικίνι και γονάτισε δίπλα μου. Καθώς ετοίμαζε το προφυλακτικό θέλησα να επιβεβαιώσω τ' όνομά της, ζήτησε να μάθει και 'κείνη το δικό μου, με ρώτησε από πού είμαι, τη ρώτησα το ίδιο. Αφού τοποθέτησε το λάστιχο, στο "κοιμισμένο" πουλί μου, έσκυψε κι άρχισε να ρουφάει. Την άφησα να προσπαθήσει για λίγα δευτερόλεπτα και μετά της ζήτησα να με χαϊδέψει κομματάκι (εγώ ήδη τη χούφτωνα κανονικά), επίσης τη ρώτησα εάν θα ήθελε να με φιλήσει και να με γλείψει (εγώ ήδη της είχα ρουφήξει, και συνέχιζα να της ρουφάω, τα βυζιά). «Θέλεις έτσι; Οκέι!» συμφώνησε. Με ψευτοέγλειψε και με ψευτοφίλησε στις θηλές, στον λαιμό, στα μάγουλα, πασπατεύοντάς μου ταυτόχρονα τ' αρχίδια. «'Ελα!», είπε όταν είδε τον πούτσο μου σηκωμένο. Της ζήτησα να τη γαμήσω στα τέσσερα. Στήθηκε καλά. Το μουνάκι της ήταν "γρασωμένο". "Μπήκα" και "βγήκα" πολλές φορές. Στην αρχή δεν ένιωθα ικανοποιητικά την τριβή, όσο όμως συνέχιζα την παλινδρόμηση η κατάσταση βελτιωνόταν. Μετά από ένα σημείο ήταν μια χαρά! Θα ήθελα να δοκίμαζα κι ιεραποστολικά αλλά ο χρόνος είχε σωθεί... «Δέκα λεπτά!», είπε χαμογελώντας, ρίχνοντάς μου δυο τύφλες... (Κάνε τα χέρια σου πιο 'κει παιδάκι μου...). Κοίταξα το ρολόι μου. Η αλήθεια ήταν πως είχαν περάσει 12 λεπτά. Τελικά δεν έχυσα...
Εάν την ξαναεπισκεφτώ θα προσπαθήσω να κάνω καλύτερη διαχείριση του χρόνου. Στο συγκεκριμένο μπουρδέλο, απ' ό,τι μου είπε, βρίσκεται 10 το πρωί με 12 το βράδυ.

'Ηταν μισή ώρα πριν το πέρας της πρωινής βάρδιας όταν κατέβαινα τα σκαλάκια του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου. Στο σαλονι δεν υπηρχε κανένας συναγωνιστής, μοναχά η ηλικιωμένη υπηρεσία, που στεκόταν στην είσοδο της κουζινούλας, με παρατηρούσε μέσα από τα γυαλιά της. «Γεια σας! Ελεύθερο τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό κι 69!». Η γυμνόστηθη πόρνη που παρουσιάστηκε, «Γεια σας!», ήταν η Ιωάννα, μια νέα στην ηλικία Ρουμάνα, με ίσιο μαύρο μαλλί που της κάλυπτε την πλάτη ψηλά, μέτριο πρόσωπο με μάλλον προβληματικά δόντια, μεσαίο πεσμένο στήθος, κοιλίτσα, γεματούτσικο κώλο, χοντρουλά πόδια. «Περάστε να σας περιποιηθεί, θα μείνεις πάρα πολύ ευχαριστημένος!» συνέχισε η τσατσά. 'Εβγαλα το δεκάρικο. «Θα περάσετε;». Μου έδειξε το μεσαίο προσεγμένο δωμάτιο. Το μόνο απ' τα τρία του οίκου που δεν είχα μπει.
Σ' ένα λεπτό η Ιωάννα άνοιγε την πόρτα. Δεν καταλάβαινε ελληνικά και μόνη της εξέφρασε την επιθυμία να μιλήσουμε στ' αγγλικά, «ιν ίνγκλις». Κάθισε πλάι μου κι άρχισε να με χαϊδεύει, να μου κάνει μαλακία, να μαλάσσει τ' αρχίδια μου. Δέχτηκε και να με περιποιηθεί με το στόμα της... Δάγκωνε, έγλειφε, φιλούσε τις ρώγες και τον λαιμό μου με σχετικό πάθος και... θόρυβο, «ματς μουτς, ματς μουτς, ματς μουτς!». Την καπότα μου τη φόρεσε επαγγελματικά με το στόμα κι η πίπα (δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό) συμπεριλάμβανε εξωτερικούς γλωττισμούς, ιδιαίτερα στο σημείο του χαλινού (δυστυχώς πάνω απ' το προφυλακτικό δεν ένιωθα την ηδονή που προξενεί αυτού του είδους ο γλωττισμός σε γυμνή βάλανο). 'Οταν καύλωσα έβγαλε το βρακί, αλείφτηκε με λιπαντική γέλη και πραγματοποιώντας την επιθυμία μου, «ράιντ μι!», με καβάλησε. Κατά τη διάρκεια της "ιππασίας" (δεν ένιωθα επαρκώς την πρόστριψη) έσκυβε κι έγλειφε τις ρώγες μου, όπως κι εγώ τις δικές της. Ζήτησα να τη γαμήσω κι ιεραποστολικά. Τότε έκανα το λάθος να πιάσω τον λαστιχοντυμένο πούτσο μου. 'Ηταν τίγκα στη γέλη... Της είπα να μου φέρει κωλόχαρτο για να σκουπιστώ. Πραγματοποίησε την επιθυμία μου αμέσως. Γαμώντας στην "πρέπουσα" στάση συνέχιζα να μη νιώθω ιδιαίτερη ηδονή... Αλλάξαμε σε πισωκολλητό γονατιστό. Εκεί τα πράγματα ήταν καλύτερα. Πάντα σ' αυτή τη στάση (για μένα τουλάχιστον) είναι καλύτερα... Στο επτάλεπτο ειδοποίησε η υπηρεσία, «Μωρό μου!», και το μωρό της απάντησε εν μέσω πλαφ και κρικ: «Ναι!». Ευτυχώς κατάφερα να χύσω μετά από λίγο.
Εξερχόμενος απ' το δωμάτιο άκουγα την τσατσά να λέει το πρόγραμμα κι έβλεπα την Ιωάννα στο κουζινάκι, όρθια, έτοιμη να βγει. Στο σαλόνι υπήρχε αρκετός κόσμος. «Γεια σας!», είπα προς το μέρος της υπηρεσίας. «Γεια σας, ευχαριστούμε!», μου απάντησε εκείνη. Ανεβαίνοντας τα σκαλάκια βγήκα στην Κολωνού.

Πέμπτη, ώρα 8:30 το πρωί.
Ανέβαινα την παλιά ξύλινη σκάλα του κεντρικού αυτού οροφομπουρδέλου της Κολωνού, που μ' έκπληξή μου είχα διαπιστώσει πως τέτοια ώρα ήταν ανοιχτό. Πέντε λεπτά πρωτύτερα οδηγούσα στην Αγησιλάου. Καθώς λοιπόν περνούσα έξω απ' τους κλειστούς άσους και τα επίσης κλειστά δυάρια, είδα πως λίγο πιο πέρα, τα "κόκκινα" φανάρια του 10 ήταν αναμμένα, ενώ στρίβοντας αριστερά στην Κολωνού κι ο όροφος του 11 λειτουργούσε! Στάθμευσα Κεραμεικού και Ιάσονος. Περπάτησα ως το νούμερο 10, όπου μ' απογοήτευση διαπίστωσα πως η κόκκινη πόρτα του ήταν κλειδωμένη. Το μπουρδέλο είχε κλείσει. Απλώς είχαν ξεχάσει τα φώτα αναμμένα. Συνέχισα για τον όροφο. Απογοήτευση και 'δω, το φανάρι μόλις είχε σβήσει κι η υπηρεσία κλείδωνε την εξώπορτα έχοντας κατεβάσει, για να πετάξει και δυο-τρεις σακούλες σκουπίδια...
'Hμουν όρθιος στο ψηλοτάβανο, μεγάλο, σκοτεινό σαλόνι ακούγοντας απ' το βάθος την τσατσά να παραγγέλνει τηλεφωνικά μία τυρόπιτα. Λίγο αργότερα στεκόταν μπροστά μου κι αφού με καλημέρισε μ' ενημέρωσε πως έπρεπε να περιμένω, μιας και η κοπέλα μόλις είχε μπει στο δωμάτιο. Στην ερώτησή μου ποια δούλευε, απάντησε: «η Βανέσσα», ενώ διακρίνοντας μια έκφραση απορίας στο πρόσωπό μου συμπλήρωσε: «Μια κοντούλα μελαχρινή από Ρουμανία». Μου είπε και το πρόγραμμα: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια, χαδάκια, 69, ισπανικό», ενώ όπως έκανε να φύγει, της γνωστοποίησα πως θα περνούσα. «Δεν ξέρω ποια είναι αλλά θα περάσω!», είπα. Εκείνη παίρνοντας το δεκάρικο δήλωσε πως «εγγυημένα» θα περνούσα όμορφα...
Μπήκα σ' ένα ψιλοάθλιο δωμάτιο. Τακτοποιήθηκα και μετά από ένα δεκάλεπτο άκουσα γυναικεία τακούνια να πλησιάζουν. Η πόρτα άνοιξε και μια χαμηλού αναστήματος νεαρή, με μαύρο μαλλί που κάλυπτε την πλάτη της ψηλά, γλυκό πρόσωπο, μικρό καλοσμιλεμένο στήθος, ομορφοσχηματισμένο κορμί, καμπυλόγραμμο ερωτικό κωλαράκι και χυτά ποδάρια εισήλθε στον ημιφωτισμένο χώρο. Αφού με χαιρέτησε, πλησίασε προς το κρεβάτι, πάνω στο ταλαιπωρημένο κατωσέντονο του οποίου ήμουν ξαπλωμένος, και πιάνοντας τα μαλλιά της σε κότσο έβγαλε το μπικίνι της γονατίζοντας πλάι μου. Με το ένα χέρι κρατούσε το συσκευασμένο προφυλακτικό και με το άλλο ξεκινούσε να με μαλακίζει κάπως άγαρμπα. Φιλάκια μου απάντησε πως δεν έδινε, γιατί λέει έχει αλλεργία και βγάζει... «σποράκια», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Φυσικά εννοούσε σπυράκια. Βέβαια αργότερα, διαπιστώνοντας πόσο καθαρός και βολικός ήμουν κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης, με φίλησε και μ' έγλειψε σε θηλές και λαιμό, αλλά... ψόφια πράγματα. Επίσης η πίπα της δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Ευτυχώς ακολούθησαν τα φιλάκια και τα γλειψιματάκια που λέγαμε και κατάφερα ν' αποκτήσω μία στύση ικανή για διείσδυση.
– Θες ν' ανεβείς λίγο από πάνω; τη ρώτησα.
– Ναι...
'Εχοντας μια πολύ καλή απτική αίσθηση των σφριγηλών κωλομάγουλών της σφυροκόπησα κάμποσο το μουνάκι της, απολαμβάνοντας την τριβή, ενώ τραβώντας την πάνω μου, με τα κεφάλια μας σάιντ μπάι σάιντ, συνέχισα για λίγο ακόμα, μέχρι που της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. Τότε την πλάκωσα (με τρόπο, όχι και να τη σκάσω την κοπέλα...) συνεχίζοντας τη γάμευση έως την εκσπερμάτωσή μου που έλαβε χώρα λίγο μετά την υπενθύμιση της υπηρεσίας, «'Ελα μωρό μου!», ότι ο χρόνος τέλευε.
Σουμάροντας την εμπειρία μου, επρόκειτο για μια συνεύρεση με μία κοντούλα, εμφανίσιμη, νέα κοπέλα, που, χωρίς βιασύνη, μου πρόσφερε τις τυπικές υπηρεσίες του Μεταξουργείου (εάν δεν είσαι ήδη έτοιμος, λίγη μαλακία, ψευτοχαϊδεματάκια [κι αυτά εάν έχει όρεξη η κοπέλα], εφαρμογή προφυλακτικού, πίπα, μια, δυο, τρεις [το πολύ] στάσεις, πιθανό τελείωμα, πάει για τον επόμενο ή για τσιγάρο). Από 'κει και πέρα όμως, κρίνοντας την περίπτωση (με είδε καθαρό, ευγενικό), μου έδωσε το κάτι παραπάνω –έστω και εάν ήταν της πλάκας– έτσι ώστε να μη μείνω με το παράπονο... Η ουσία είναι ότι ολοκλήρωσα και μπορώ να πω ότι στο τέλος το ευχαριστήθηκα κιόλας, οπότε κάποια στιγμή μάλλον θα την ξαναπληρώσω.

Τετάρτη, ώρα 8:44 το πρωί.
Στα σκαλάκια του 46 κάθονταν (ντυμένες) οι ευτραφείς ρουμάνες πόρνες, Αλίνα και Νικόλ, του ορόφου (τις έχω πληρώσει και τις δύο), συζητώντας με τρεις μεσήλικες υπηρεσίες. Προηγουμένως είχα περάσει από το υπερυψωμένο ισόγειο στην Κολωνού 27, όπου δούλευε η νεαρή, επίσης ρουμάνα, Κλαούντια, την οποία είχα πάρει παλιότερα, κι απ' το Κολωνού 15 δεξιά, όπου βρήκα τη Σοφία, μία ασχημούλα 26άχρονη παχουλή –τι άλλο;– Ρουμάνα, με την οποία είχα συνευρεθεί στα μέσα του περασμένου Ιουλίου.
Στο σαλόνι του "εμπορευματοκιβωτίου" ο τσάτσος, αφού με καλημέρισε, φώναξε το «Σοφάκι». Τη γνωστή πόρνη με το ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι την πλάτη, το έκφυλο μέτριο πρόσωπο, το μεσαίο στήθος, το καλοταϊσμένο κορμί, τον αφράτο κώλο, τα παχουλά ποδάρια. Για το Σοφάκι πάντα ανακοινώνεται και «κωλαράκι» στο δεκάρικο, σε αντίθεση με την έτερη εταίρα της βάρδιας Μαρίνα (εκείνη την ώρα ήταν στο δωμάτιο) όπου ανακοινώνεται πάντα απλό, όμως, έπειτα από συνεννόηση, μ' ένα πενηνταρικάκι κάποιος μπορεί να της γαμήσει και 'κείνης το κωλαράκι για μισή ώρα...
Πέρασα σ' ένα καλό δωμάτιο, όπως είναι και τ' άλλα δύο του συγκεκριμένου μπουρδέλου, ενώ μετά από ένα λεπτό η Σοφία έσπρωχνε τη λεπτή πόρτα. «Γεια σου... Τι κάνεις, καλά είσαι;... Πώς σε λένε μωρό μου;».
Πριν γονατίσει στο κρεβάτι έμεινε ξεβράκωτη, ενώ παραμερίζοντας, δεξιά κι αριστερά, τον στηθόδεσμο αποκάλυψε δύο ρώγες μ' ευμεγέθη θηλαία άλω. Ξεκίνησε χαϊδεύοντας το σώμα μου, τρίβοντας τ' αρχίδια μου και παίζοντας το πουλί μου. Συνέχισε και με κάποια φιλάκια, όπως και γλειψιματάκια, στις θηλές, λίγο στον λαιμό μου (έπειτα από δική μου προτροπή), αλλά ήταν της πλάκας... (Να μην είμαι νέος κι όμορφος, να μην είμαι νέος κι όμορφος...) Η πίπα της ήταν δυνατή, άγρια («Σοφία, λίγο πιο μαλακά...»), με κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς και χαμηλής έντασης «μμμ», ενώ μ' άφηνε να δαχτυλιάζω κανονικά το, γεμάτο λιπαντική γέλη, μουνί της.
– Ν' ανέβεις από πάνω;
– Ναι μωρό μου!
Χώνοντας τον λαστιχοντυμένο πούτσο μου στη μουνοτρυπίδα της, στηρίχτηκε με τις παλάμες στο αγύμναστο (ακόμα) στήθος μου κι άρχισε να τρίβεται μπρος-πίσω. Μαζί της "βογγούσε" και το κρεβάτι, «κρικ, κρικ, κρικ». Σύντομα έπαψε να στηρίζεται με τα χέρια πάνω μου κι ορθώνοντας τον κορμό της συνέχισε το τρίψιμο πιο γρήγορα, «κρικκρικκρικ...». Δεν ένιωθα πολλά πράγματα αλλά ευτυχώς διατηρούσα τη στύση μου. Για να μην τη χάσω λοιπόν, άρπαξα τα κωλομάγουλά της κι άρχισα τις γαμικές ωθήσεις από κάτω προς τα πάνω, «πλαφ, κρικ, πλαφ, κρικ, παλφ, κρικ», μέχρι που της ζήτησα να τη γαμήσω και στα τέσσερα. 'Ετσι ήταν καλύτερα κι έπειτα από σύντομο "hammering" ολοκλήρωσα...
– Πρωινή είσαι; τη ρώτησα καθώς ετοιμαζόμασταν.
– Ναι μωρό μου.
– Μέχρι ποια ώρα;
– Μέχρι 6.
– Μέχρι τις 6 το απόγευμα; έκανα τάχα τον έκπληκτο.
– Τι να κάνουμε μωρό μου; Πρέπει να κάτσουμε πολύ ώρα για να βγάλουμε λεφτά!
Κοινή συνισταμένη όλων το χρήμα...

Τρίτη, ώρα 8:36 το πρωί.
Απ' τις οκτώ και τέταρτο μπαινόβγαινα στα μπουρδέλα. Ξεκίνησα απ' το Κολωνού 53. Εκεί δούλευε η σιτεμένη ρωσίδα Αναστασία. Την είχα πάρει. 'Εστριψα στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και μπήκα στο 15. Βρήκα τη φαρδομούρα Εύα, την οποία είχα πάρει επίσης. Περπάτησα μέχρι το Ιάσονος 19. Ανέβηκα στον όροφο και μετά από λίγο εμφανίστηκε η νεαρή 'Αννα με το μικρό τατουάζ πάνω απ' το αριστερό βυζί. Κι αυτή την είχα πάρει. 'Εφτασα μέχρι το υπόγειο της Κολωνού 11 όπου δούλευε η ευτραφής, μελαχρινή Μαίρη "με την κουρτίνα". «Τι θα γίνει, θα περάσεις;» με ρώτησε. 'Εχει βαρεθεί κι αυτή να με ακούει να της λέω θα δούμε και θα δούμε. Σήμερα όμως πήρε μιαν άλλη απάντηση: «Θα περάσω!» και της έδωσα το δεκάρικο. «15 είναι!» «Φτουου!...». Επέστρεψα Ιάσονος. Στο 31 δεξιά, είδα την Τατιάνα, με το "φουλ του κώλου", τυλιγμένη μ' ένα μπουρνούζι. Tην είχα πληρώσει κι αυτήν σχετικά πρόσφατα... Λίγο πιο κάτω, το ισόγειο με το νούμερο 37 ήταν ανοιχτό. «Τώρα εδώ θα είναι η Καταλίνα...» σκέφτηκα. Την οποία είχα δει την περασμένη βδομάδα εκεί και την είχα πάρει πριν έξι ημέρες στο 20Γ. 'Εκανα να συνεχίσω προς το 43 –αν και θα ήθελα να μπω μήπως κι έπαιζε κάποια άλλη–, όταν είδα κάποιον να εισέρχεται βιαστικά. Πήρα θάρρος και τον ακολούθησα.
«Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 69, 10 ευρώ!...» «Ωραία, δεν είπε για ελεύθερο στοματικό, άρα είναι άλλη!» σκέφτηκα. «...Είναι μικρό κοριτσάκι, πολύ καλό στο δωμάτιο!» Η υπηρεσία δεν είχε χάσει χρόνο. Την επόμενη στιγμή άκουσα τακούνια να πλησιάζουν. Εμφανίστηκε μία νεαρή με ίσιο μαύρο μαλλί που σκέπαζε τη στενή της πλάτη, καλούτσικο προσωπάκι με ψιλοανάγλυφα χείλη, δύο "λεμονάκια" για στήθος, "στεγνό" σωματάκι, μικρό αλλά στρογγυλό κωλαράκι, λεπτά ποδαράκια. Μας χαιρέτησε χαμηλόφωνα, έκανε μια ολιγοδευτερόλεπτη στάση κοντά στην πόρτα κι αποχώρησε. Πριν φύγω (ο συναγωνιστής ήταν ήδη έξω), κοντοστάθηκα στην εξώπορτα και γυρίζοντας ρώτησα τ' όνομα της κοπέλας. «'Αννα» μου απάντησε η τσατσά.
'Εξω απ' το μπουρδέλο σκέφτηκα πως κάπου την είχα ξαναδεί αυτή... Μετά όμως είπα από μέσα μου: «Ο ρε πούστη, τώρα πού θα πάω; 'Εχει περάσει κι η ώρα...» Οπότε γύρισα. Παραμερίζοντας το υφασμάτινο παραβάν άκουσα την υπηρεσία (σφουγγάριζε τον διάδρομο με πλάτη σε μένα) να σχολιάζει: «'Ολο βόλτα κάνουν, βόλτα και δεν γαμάει κανένας!». Την πλησίασα (η κοπέλα καθόταν στο κουζινάκι) και δείχνοντάς της το δεκάρικο τη ρώτησα: «Πού μπαίνω;». Μου έδειξε το δωμάτιο, απ' τα τρία που διαθέτει ο οίκος, που δεν είχα ξαναπεράσει! Μωρέ μπράβο τύχη!... Τελικά και σ' αυτό το μπουρδέλο θα έκανα "Τρία όμοια", που λένε στο Πόκερ... Η κάμαρα ήταν μικρή αλλά αξιοπρεπής και μόλις είχε σφουγγαριστεί.
Δεν περίμενα πολύ. Μπαίνοντας η 'Αννα με χαιρέτησε σιγανά, ενώ μέχρι να βγάλει το μπικίνι της έμαθα (δεν μιλάει καλά τα ελληνικά) πως σήμερα εργαζόταν 7:00 με 12:00 π.μ. Στη συνέχεια, καθώς ετοίμαζε το προφυλακτικό, ακολούθησε η εξής στιχομυθία:
– Δούλευες κι αλλού, σε άλλα σπίτια; Από κάπου σε θυμάμαι...
– Σπίτια;
– Μπουρδέλα!
– Α, Ιάσονος 20Γ!
– Πότε;
– Εεε, πριν μια-δυο βδομάδες...
– Μμμ, δεν πρέπει να σε θυμάμαι από 'κει...
Για να μου πάρει πίπα στηρίχτηκε στον αγκώνα της, έχοντας τη λεκάνη στο επίπεδο της μούρης μου, και προσπάθησε να ξετυλίξει το ελαστικό κατά μήκος του σε ηρεμία πούτσου μου. 'Οταν το ψιλοκατάφερε ξεκίνησε ένα γρήγορο πάνω-κάτω, με ταυτόχρονο χάιδεμα/απαλοζούλισμα των όρχεών μου, που αμέσως της ζήτησα να το κάνει «πιο αργά και πιο μαλακά». Συμμορφώθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν σιγά σιγά να μου σηκωθεί. Εκείνη όμως κάθε τόσο σταματούσε για να διορθώνει την εφαρμογή. Επίσης είχε ανοίξει καλά τ' αδύνατα μπούτια της διευκολύνοντας την πρόσβαση των χεριών μου στην περιοχή.
Λίγο πριν τη γάμευση είχαμε άλλη μια στιχομυθία:
– Μήπως δούλευες Κολωνού 15;
– 'Οχι, 23.
Μπίνγκο!... Τελικά ήταν η 'Αννα η Αλβανίδα, που είχαμε συνευρεθεί στο ημιυπόγειο της Κολωνού 23 στις 31 Ιουλίου του τρέχοντος έτους...
'Ηταν η τρίτη φορά που την πάθαινα μέσα σ' ενάμιση μήνα...
Η ψωλή παρέμενε όρθια, όμως ο χρόνος περνούσε, οπότε η ερώτησή της ήρθε αναπόφευκτα: «Πώς θέλεις, κανονικά ή πισωκολλητά;». 'Οταν πήρε θέση κι είδα και τα ευμεγέθη μικρά χείλη του αιδοίου της να κρέμονται, δεν είχα πλέον καμιά αμφιβολία. Πιάνοντάς την απ' τα κόκαλα της λεκάνης, έχωσα το καυλί μου στη στενή αλλά λιπασμένη μουνότρυπά της και ξεκίνησα να γαμώ ακούγοντας μετά από λίγο χαμηλής έντασης βόγγους, «μμμ, μμμ, μμμ», να βγαίνουν απ' τα χείλη της.
Στο επτάλεπτο η υπηρεσία φώναξε: «Αννούλα!» κι η πόρνη, έχοντας τον πούτσο στο μουνί της, απάντησε: «Ναι, τώρα!». Τη γάμησα στην ίδια στάση γι' ακόμα δυο λεπτά, μέχρι που έχυσα.
«Συμπαθητική περίπτωση», όπως είχα γράψει και στην κριτική μου πριν δυόμισι περίπου μήνες. Δεν άλλαξε κάτι δραματικά από τότε. Εγώ μάλλον πρέπει ν' αλλάξω βάρδια...

Νωρίς το απόγευμα επέστρεφα στην περιοχή της Γλύφας. Πάρκαρα έξω απ' το μπουρδέλο και εισήλθα, για δεύτερη φορά, στο φωτεινό σαλόνι. Πριν λίγες ώρες, όταν είχα περάσει την πρώτη φορά, με είχε υποδεχτεί η Διονυσία ή Ντενίσα, όπως χαρακτηριστικά πρόσθεσε αργότερα, μια πόρνη στις αρχές της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, με μαύρο ράστα μαλλί μέχρι σχεδόν τη μέση, καλούτσικο πρόσωπο μ' ένα πίρσινγκ στο αριστερό της φρύδι και μεγάλους χαλκάδες στ' αυτιά, μεσαίο κάπως πεσμένο φυσικό στήθος, σώμα με πιασιματάκια, ερωτικό αφράτο κώλο, σφριγηλά πόδια. Η οποία, όπως μου αποκάλυψε, στη Χαλκίδα βρισκόταν μόλις 15 ημέρες, ενώ πριν δούλευε στο Μεταξουργείο: Κολωνού 11 υπόγειο, 15 δεξιά κι αριστερά, Ιάσωνος 37 ισόγειο, Περδίκκα 3, αλλά και στην Ιερά Οδό... Νομίζοντας πως γνώριζα τιμές και προγράμματα απλώς με κοίταζε περιμένοντας να κάνω κίνηση. Της εξήγησα πως δεν ήμουν ντόπιος και τότε μου γνωστοποίησε πως έκανε απλό στα 30 Γιούρος...
Τώρα που με ξαναέβλεπε το χαμόγελό της ήταν πιο πλατύ... Αφού την πλήρωσα, μου έδειξε το δωμάτιο που ειχα συνευρεθεί με μία Αλεξάνδρα την τελευταία φορά που είχα ξαναπεράσει από εκεί –περίπου πριν 11 μήνες. Της είπα πως θα προτιμούσα να περάσω στο διπλανό, που ήταν επίσης φωτεινό, καθαρό κι ευρύχωρο. Συμφώνησε. Μιας και δεν υπήρχε κανένας –ούτε υπηρεσία– δεν άργησε να έρθει. Ξάπλωσε δίπλα μου φορώντας το κιλοτάκι και το εσωφόρι της και ξεκίνησε να με χαϊδεύει και να παλινδρομεί τη χούφτα της κατά μήκος του πουλιού μου. Της ζήτησα να με φιλήσει στα γνωστά σημεία και 'κείνη με προειδοποίησε πως φορούσε κόκκινο κραγιόν... «Δεν πειράζει» της είπα κι άρχισε να με φιλάει μαλακά με τις άκρες των χειλιών της και να με γλείφει με την άκρη της γλώσσας της. Σε συνδυασμό με το παίξιμο της ψωλής μου καύλωσα. «Ωωω, ωωω, τόσο γρήγορα;» έκανε με θαυμασμό «Αα, σ' αρέσει πολύ!...». Για να μου φορέσει, σαν κάλτσα, το προφυλακτικό χώθηκε ανάμεσα στα πόδια μου. Κατά τη διάρκεια της πίπας έκανε και "βουτιές" μπροστά για να γλείφει τις θηλές μου –πάντα με την άκρη της γλώσσας... Τα μαλλιά της έπεφταν μπροστά στο πρόσωπό της και στην προσπάθειά μου να τα κάνω πέρα ένιωσα το βάρος τους... «Πώς τα πλένεις αυτά τα μαλλιά ;» «'Ετσι όπως είναι!».
Βγάζοντας το στρίνγκ με καβάλησε, θήκιασε το καυλί μου στο μουννί της και φέρνοντας το σώμα της επάνω μου, άρχισε ν' ανεβοκατεβάζει τη λεκάνη της. 'Ενιωθα την πρόστριψη καλά! 'Ηταν τότε που της παραπονέθηκα πως το μαλλί της μ' ενοχλούσε, οπότε το μάζεψε. Γεροντοπαραξενιές... Δεν άργησα να χύσω και 'κείνη δεν βιάστηκε να φύγει. Τότε έλαβε χώρα κι η συζήτηση που προανέφερα. «Μου αρέσει εδώ. Λίγος πούτσος, παραπάνω λεφτά» όπως μου είπε χαρακτηριστικά. Στην Αθήνα κέρδιζε 80-100 ευρώ την ημέρα (τις καλές ημέρες) και εάν υπολόγιζε τι ξόδευε για φαί, πιοτί στο μπουρδέλο και το ταξί πηγαινέλα, δεν άξιζε... Εδώ κάνει 4-5 ραντεβού και βγάζει καθαρά 45 ευρώ, χωρίς Πακιστανούς (τους καημένους τους Πακιστανούς, κανένας δεν τους θελει...), χωρίς κούραση. Αυτά μου είπε.
Δεν ήταν άσχημα και με τη Διονυσία. Χαλαρά κι επαρχιακά...

Χθες ήταν η δεύτερη φορά μέσα σ' ένα χρόνο που επισκεφτόμουν τη Χαλκίδα (για την ακρίβεια αυτήν τη φορά προορισμός μου ήταν η Ερέτρια) και δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσω απ' τα 2 μπουρδελάκια, στην περιοχή της Γλύφας, για να δω τι έπαιζε 11 μήνες μετά.
Εισερχόμενος στο σκοτεινό σαλονάκι η υπηρεσία με χαιρέτησε απ' το κουζινάκι. Κάθισα. Εκεί θα περίμενα για τα επόμενα 18 λεπτά, ενώ όποτε θα εμφανιζόταν θα τη ρωτούσα και κάτι: «Από ποια ώρα λειτουργείτε;» «Μία το μεσημέρι, μέχρι δύο η ώρα το βράδυ». Να μην το θυμάμαι, να μην το θυμάμαι!... Απ' την περσινή μου επίσκεψη είχα σημειώσει μονό την ώρα του σχολάσματος, αλλά είχα ρωτήσει και μου είχαν πει πως άνοιγαν 13:00. Τέλος πάντων έφτασα νωρίς και χρειάστηκε να επιστρέψω μισή ώρα δρόμο με το αμάξι κι αυτό το έκανα δύο φορές, και πιο μετά, το απόγευμα, για τη δεύτερη συνεύρεση...
'Οταν ξαναβγήκε αργότερα ρώτησα: «Μία κοπέλα ειναι στη βάρδια;» «Μία είναι, ναι!». Ενώ λίγο πριν τη συμπλήρωση των 18 λεπτων ξαναπαρουσιάστηκε ζητώντας συγγνώμη που ο μέσα καθυστερούσε. «Δεν υπάρχει πρόβλημα!» την καθησύχασα εγώ και με την ευκαιρία ρώτησα: «Πώς τη λένε την κοπέλα;» «Ιζαμπέλλα». Εκείνη τη στιγμή μπήκε κι ένας συναγωνιστής.
Η πόρνη βγήκε γυμνόστηθη. Είχε ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, όμορφο και συνάμα έκφυλο προσωπάκι με άσχημα, παραμελημένα δοντάκια, μεσαίο συμμετρικό στήθος, που έκανε μπαμ ότι ήταν προϊόν πλαστικής χειρουργικής παρέμβασης, αδύνατο καλοσχηματισμένο κορμί με μια διάστιξη κατά μήκος του δεξιού μέρους της ράχης της, ωραίο κωλαράκι, λεπτά ομορφοσχηματισμένα ποδαράκια.
«Πόσο είναι το πρόγραμμα;», «30 ευρώ απλό πρόγραμμα και 40 ευρώ ελεύθερο στοματικό», «Θα περάσω!» είπα και πλήρωσα ένα εικοσάρικο κι ένα δεκάρικο.
Το δωμάτιο ήταν μικρό, αλλά φωτεινό και καθαρό. Η Ιζαμπέλλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. 'Ηταν σε καλή διάθεση. Ρώτησε τ' όνομά μου κι εγώ τη ρώτησα (πολλές ερωτήσεις έπεσαν σ' αυτήν τη συνεύρεση...) από πού ήταν, για να μου απαντήσει: «Ισπανία»... Φορούσε μοναχά ένα λεοπαρδαλέ στρινγκάκι κι αμέσως πήρε θέση ανάμεσα στα σκέλια μου ετοιμάζοντας το προφυλακτικό. 'Οταν το τοποθέτησε –σε πεσμένο πούτσο– έπιασε τα μαλλιά της πρόχειρα πίσω κι έσκυψε για να ξεκινήσει ένα καλούτσικο τσιμπούκι χωρίς χέρι και με αρκετό ρούφηγμα. Σύντομα της ζήτησα να μετακινηθεί πλάι μου. Σηκώνοντας το κεφάλι ρώτησε: «Γιατί;» «Για να μπορώ να πιάνω κάτι!» της απάντησα. «Εντάξει μωρό μου, εντάξει» έκανε χαμογελώντας. «Πολλές κοπέλες το κάνετε αυτό» συνέχισα χαμογελώντας κι εγώ. «Εντάξει έρχεται εύκολο...» αποκρίθηκε.
'Οταν καύλωσα της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. Δεν την πλάκωσα αμέσως, παρά στεκόμουν γονατιστός μπρός της κι έτριβα την ψωλή μου κοιτάζοντάς την στα μάτια. Τότε εκείνη, ανταποδίδοντας το λάγνο βλέμμα μου, με τη ρώγα του μεσαίου της δάχτυλου άρχισε να τρίβει την κλειτορίδα της, ενώ στη συνέχεια το έχωσε ολόκληρο στη μουνότρυπά της, επαναλαμβάνοντας την κίνηση ξανά και ξανά! Αχ, τι καύλα ήταν αυτή!...
Κατά τη διάρκεια του πλακώματος είχε τυλίξει τα πόδια της γύρω απ' τη φαρδουλή μέση μου, αγκαλιάζοντάς με ταυτόχρονα, ενώ γλείφοντας –νορμάλ γλείψιμο, όχι κάτι το ιδιαίτερο– και ξεφυσώντας μέσα στο αυτί μου μού δημιουργούσε ηδονικές ανατριχίλες κάνοντάς με να αυξάνω την ταχύτητα και το βάθος της γάμευσης...
Στη στάση της γελαδάρισσας, αφού "καρφώθηκε", στάθηκε ευθυτενής και πιάνοντας τους μηρούς μου άρχισε ένα μπρος-πίσω τρίψιμο, που όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα γινόταν όλο πιο γρήγορο και βίαιο μέχρι που το διέκοψε για να συνεχίσει με πάνω-κάτω, στηριζόμενη στους αγύμναστους μείζονες θωρακικούς μου. Εκεί λύθηκαν και τα μαλλιά της... Λίγο αργότερα έχυνα...
Καθώς φορούσε το βρακάκι της, όρθια πάνω στο κρεβάτι με μένα ακόμα ξαπλωμένο, μου απάντησε πως το καλοκαίρι και λίγο πιο πριν, εργαζόταν στο Φωκαίας 19 με το ίδιο όνομα, προσφέροντας κι εκεί γυμνό στοματικό.
Να μην την έχω πάρει στο εικοσάρικο, να μην την έχω πάρει στο εικοσάρικο!... Ατυχία!