Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

«Καλημέρα!», είπα στην υπηρεσία –που εκείνη τη στιγμή σηκωνόταν–, κατεβαίνοντας τα σκαλάκια. «Καλημέρα!... Περάστε, καθίστε!... Τι κάνετε, καλά;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά!», απάντησα απ' το μικρό σαλονάκι. «Μπράβο, και 'μεις καλά», είπε προχωρώντας στην ενημέρωσή μου: «και πάρα πολύ καλές κοπελίτσες, δύο κοπέλες! Η Σοφία είναι από Ρωσία και η Κατερίνα Ελληνίδα!... Η Σοφία κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, πισωκολλητό, ισπανικό, εξήντα εννιά, ελεύθερα πιασίματα... η Κατερίνα κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στο στήθος και όλες τις στάσεις, δεν κάνει μόνο κωλαράκι!.. Είκοσι ευρώ μία, τριάντα ευρώ οι ντύο!... Εάν θέλετε ντύο, 30 ευρώ!».
Ακολούθησε μία σιωπηλή αναμονή μερικών δευτερολέπτων.
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!»
«Ορίστε, η Σοφία!», ανήγγειλε η τσατσά. «Γεια σου Σοφία!», της χαμογέλασα. Επρόκειτο για μία γυναίκα με κατάμαυρο μαλλί μέχρι την πλάτη, συμπαθητικό πρόσωπο, μεσαίο καλοσχηματισμένο στήθος, κανονικό κορμί.
«Τακ-τακ τακ-τακ τακ-τακ!»
«Και η Κατερίνα!». «Γεια σου Κατερίνα!». Η περί ης ο λόγος καλημέρισε με τη ψιλοβαριά φωνή της. Επρόκειτο για μία γυναίκα στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της (βέβαια η ίδια μου είπε πως ήταν σαράντα ετών), με ίσιο καστανόξανθο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μεγάλο στήθος, χοντρά βραχιόνια, βαρύ κορμί, διπλόφαρδη κωλάρα, χοντρά πόδια.
«Ποια θέλεις απ' τις δυο;... Θέλεις μία, θέλεις ντύο, προσφορά!», ρώτησε η υπηρεσία. «Θα περάσω με την Κατερίνα!», της έκανα γνωστό. «Δεν θέλεις ντύο;». «Κάτσε να δοκιμάσω τη μία και βλέπουμε... Ορίστε!», είπα και της έδωσα το ακριβές αντίτιμο κι εκείνη αφού μ' ευχαρίστησε μου έδειξε το μέτριο δωμάτιο του διαδρόμου.
Η συμπατριώτισσα ήρθε μετά από τρία λεπτά.
«Καλημέρα μωρό μου!». «Καλά είσαι;», τη ρώτησα. «Καλά είμαι αγάπη μου, πώς σε λένε;». Της είπα. «Χάρηκα!».
Μένοντας ολόγυμνη επιχείρησε την πρώτη επαφή αγγίζοντάς με μέ το στήθος της. «Ωωω, παγωμένος! Μηχανάκι;». «'Οχι, αυτοκίνητο». «Περπάτησες!». «Ναι».
Τέλος πάντων ξεκίνησε περιφέροντας τα βυζιά της απ' το στήθος μέχρι τα γεννητικά μου όργανα, έχοντας κλειστά τα μάτια κι αφήνοντας ένα συνεχόμενο, χαμηλής έντασης "ηδονικό" «ααα...». Συνεχίζοντας μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια σε θηλές και κορμό. 'Οταν πλησίασε την ημικαυλωμένη ψωλή μου της γνωστοποίησα πως δεν θα επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό.
Πήρε να ετοιμάσει το προφυλακτικό.
«Δούλευες και πουθενά αλλού;», ρώτησα. «Λιοσίων!». «Λιοσίων που;». «Στα στενά μέσα, Εξηκίου». «Είναι τρία στην Εξηκίου». «Εεε, πρώτο, δεύτερο, τρίτο στο κάτω, με τις ντουζιέρες μέσα!». «Στο τρίτο, κάτω;... Πού λες, εκεί που είναι η Τζούλια;». «Μπράβο! Εκεί που είναι η Τζούλια το πρωί, εγώ ήμουν νύχτα και επειδή κουράστηκα να είμαι νύχτα–». «Κατάλαβα!... Αλλού ήσουν;», τη διέκοψα. «Και στην παράλληλη...». «Βέργας;». «Ναι!». «Σε ποιο;». «Νομίζω, δύο;...». «Α, το δύο...». «'Οπως κατεβαίνεις, το πρώτο δεξιά!». «Ναι ναι, ξέρω!». «Πάλι με ντουζιέρες!». «Εκεί ήσουν απόγευμα;». «Νύχτα! Όλα νύχτα αγάπη μου, όλα νύχτα!... Δυο χρόνια ήμουν εκεί!».
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!», ρούφαγε τον ημισηκωμένο, λαστιχοντυμένο πούτσο μου, ενώ την παρατηρούσα απ' τον διπλανό καθρέφτη. 'Επειτα από δυο-τρία λεπτά πεολειχίας το καυλί μου παρέμενε στην ίδια κατάσταση. Τη σταμάτησα κι άρχισα να "τρομπάρω" γλείφοντας τις βυζάρες της. Κατάφερα να καυλώσω λίγο ακόμα.
«Για να δοκιμάσουμε τώρα που είναι σηκωμένο!», της ζήτησα. «Μπροστά ή πισωκολλητό;», θέλησε να της διευκρινίσω. «Πισωκολλητό». «Πισωκολλητό, έλα!», συμφώνησε και πήρε θέση, ενώ περνώντας το χέρι της κάτω απ' τ' ανοιχτά της πόδια έπιασε την ψωλή μου για να την οδηγήσει στη μουνοσήραγγά της. «'Ελα να το βάλω λίγο εγώ!... Λίγο εσύ μόνο να σπρώξεις!». «Πλαφ, πλαφ, πλαφ!». Τώρα, η κρέμα έφταιγε, ο κόλπος έφταιγε, το μέγεθος του πέους μου έφταιγε;... Εγώ δεν αισθανόμουν την πρόστριψη ικανοποιητικά... Εκείνη πάντως βόγγαγε του καλού καιρού. «ΑΑΑ, φφφ, αααχ, καύλα μου!»
«Ανεβαίνεις από πάνω;», τη ρώτησα.
Ανέβηκε κι από πάνω! 'Εχοντας κλειστά τα μάτια τρίφτηκε μπρος-πίσω, ανεβοκατέβηκε μερικές φορές, έδωσα και του λόγου μου κάμποσες ψωλιές. Τελικά έχυσα στο στήθος της αυνανιζόμενος...
«Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, να τα ξαναπούμε!», μου είπε φεύγοντας.

Τετάρτη, ώρα 19:15.
Εισερχόμενος στο ισόγειο αυτό μπουρδέλο είδα δύο ευτραφείς πόρνες να στέκονται η μία πλάι στην άλλη, με την υπηρεσία παραδίπλα να είναι έτοιμη να τις παρουσιάσει σε τρεις μελαψούς αλλοδαπούς.
«Γεια σας, γεια σας! Είμαστε μπροστά, κοντά, μας βλέπετε, η Λιλύ και η Σιμόνα, τέλειο, σούπερ, νορμάλ σεξ, 10 ευρώ!...». «Γιατί ήρθες δεύτερη φορά αγόρι μου;», παρατήρησε έναν απ' τους αλλοδαπούς, που ακούγοντας την παρουσίαση κίνησε να φύγει. «Κάνουμε βολτίτσα», της απάντησε εκείνος...
Πλήρωσα για τη Λίλυ. Μια Ισπανίδα (απ' τη Ρουμανία...) τριάντα ενός ετών, όπως μου είπε αργότερα, με σκούρο μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό πρόσωπο, μεγάλο σφιχτό στήθος με ευμεγέθη περιθηλαία άλω και προπετείς ρώγες, καλοταϊσμένο κορμί, μέτριο ανάστημα.
«Περάστε από 'δω!», μου έδειξε ένα απ' τα μικρά, καθαρά δωμάτια.
Εκεί μέσα περίμενα κανένα δεκάλεπτο.
«Γεια σου, τι κάνεις;», ρώτησε μπαίνοντας. «Καλά, εσύ;». «Καλά είμαι, εσύ τι κάνεις, κοιμάσαι;». «'Οχι». Η αλήθεια ήταν πως είχα κλείσει τα μάτια. «'Οχι; 'Ολα καλά;». «'Ολα καλά». «Μπράβο!».
Βγάζοντας το πλούσιο στήθος της απ' τον στηθόδεσμο με καπάκωσε και ξεκίνησε να το τρίβει αργά στο σώμα, στ' αρχίδια, στον πούτσο μου, αφήνοντας ν' ακούγεται ένα σιγανό "ηδονικό" «ααα...» απ' το μισάνοιχτο στόμα της.
«Από πού είσαι;», ρώτησα καθώς τη χάζευα να περιφέρει τα μεμέ της στ' αχαμνά μου. «Ε;». «Από πού είσαι;», επανέλαβα. «Ισπανία», απάντησε. «Ισπανία!», έκανα τάχα εντυπωσιασμένος. «Εσύ;», ρώτησε στο καπάκι. «Ελλάδα».
Κάποια στιγμή χούφτωσα τα μπομπόνια της και τα ζούλιξα μαλακά, συμπεραίνοντας πως: «Σφιχτό είναι το στήθος σου!». «Μμ;». «Λέω, σφιχτό είναι το στήθος σου!». «Ναι, δικό μου είναι!», δήλωσε. «Φιλάκια στο στήθος δίνεις;». «Ναι!». «'Αμα μπορείς δωσ' μου γιατι μ' αρέσουν!». «Να σου δώσω!... 'Ελα!», είπε και πλησίασε τις βυζάρες στη μούρη μου. «'Οχι εγώ, εσύ!». «Α, εγώ να κάνω;». «Ναι». «'Ελα, τι λες τώρα;... Να κάνω εγώ!», είπε απότομα. «Εδώ βρε, στο στήθος μου!», της διευκρίνισα, μπας και νόμιζε τίποτε άλλο. «Δικό σου;», ξαναρώτησε. «Ναι». «Τσου!», μου το ξέκοψε. «Καλώς!», συμφώνησα. «Εγώ δεν κατάλαβα (τι ήθελες)».
Τέλος πάντων αυτό που είχα σκοπό να κάνω λίγο αργότερα το έκανα νωρίτερα. 'Αρχισα να γλείφω και να πιπιλάω τους μαστούς της, μαλάζοντάς τους με τα δυο μου χέρια.
Με την εμφάνιση της στύσης ξεκίνησε μια μέτρια καλυμμένη πίπα. «Πολύ ζέστη εδώ!», σχολίασε κάποια στιγμή. «Βάλε το αιρ κοντίσιον», της πρότεινα. «Μετά, τώρα τι να βάλω!». «Ε, κάτσε να ζεστένεσαι τότε!», είπα από μέσα μου.
«Λίγο πιο μαλακά!», της ζήτησα λίγο αργότερα, μιας κι είχε δυναμώσει την ένταση της πίπας. «Δεν καταλαβαίνω καλά ελληνικά!», μ' ενημέρωσε. «Δεν πειράζει, ντου γιου σπικ ίνγκλις;», την "καθησύχασα". «Ε, λίγο». Ντου γιου σπικ σπάνις;», της χαμογέλασα. «Γιες...», απάντησε μάλλον αβέβαια.
Ζήτησα να την "πάρω από πίσω". «'Ετσι;...», ρώτησε παίρνοντας θέση. 'Αρχισα να γαμάω. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Η μουνοσήραγγά της ήταν μες στην κρέμα...
Τελικά έχυσα τραβώντας μαλακία, ενώ έγλειφα τα βυζιά της κι εκείνη με χάιδευε στο κεφάλι...
Πριν φύγει απάντησε πως δουλεύει τη βάρδια 17:00-23:00 και πως μετράει τριάντα ένα χρόνια ζωής.

Τρίτη, ώρα 19:36.
Καιρό είχα να μπω στο ισόγειο αυτό μπουρδέλο, μιας κι όποτε περνούσα ήταν κλειστό.
«ΙΙΙΙΙ!», έτριξε η εξώπορτα καθώς την έσπρωχνα για να εισέλθω στο ψηλοτάβανο σαλόνι. «ΓΚΑΠ!... ΓΚΟΥΠ, ΓΚΟΥΠ!...», και χτύπησε δυο-τρεις φορές καθώς έκλεινε χωρίς ν' ασφαλίσει. Κάποτε, για ν' ανοίξει αυτή η πόρτα χτύπαγες κουδούνι. Υπηρεσία ήταν η αντισυναδελφική (συνήθιζε να μιλάει απαξιωτικά [«Ναι, πήγαινε στη γριά και άσχημη απάνω!»] για τη Μαρία τη Βουλγάρα [και όχι μόνο], που δούλευε στον διπλανό όροφο της Κολοκυνθούς 38, όταν κάποιος δεν περνούσε με τη δική της πουτάνα), βρωμόστομη, τρακαδόρα (συχνά ζητούσε τσιγάρα) καποτούλα-χωρίς, από Κολοκυνθούς 38 ισόγειο, υπόγειο της Κεραμεικού 13.
«Καλώς τους! (μέσα περίμενε όρθιος ένας συναγωνιστής) 'Εχει ωραίο τσιμπουκάκι ΚΑποτούλα χωρίς (τόνισε την πρώτη συλλαβή), ελεύθερα πιασίματα, ωραίο κρεβάτι, ωραίο σεξ, θα περάσετε πολύ ωραία! 'Ελα μωρό μου! (κάλεσε την πόρνη) Δέκα ευρώ παίρνει το κορίτσι μου! 'Ελα γιαβρί μου!». «Γεια σας», χαιρέτησε με σιγανή φωνή μια αψηλή μιλφ με ξανθό μακρύ μαλλί μέχρι την πλάτη (αργότερα διαπίστωσα πως ήταν τίγκα στη λακ), μέτριο έκφυλο πρόσωπο, μεσαίο πεσμένο στήθος (φορούσε εσωφόρι/κορμάκι), κανονικό σώμα, μακριά πόδια. «Γεια σου», την αντιχαιρέτησα. «Πάμε;...», ρώτησε χαμογελώντας. «'Ελα μωρό μου να περάσεις!», με παρότρυνε η τσατσά. «Ορίστε», της έδωσα το χαρτονόμισμα. «Πώς σε λένε;», ρώτησα την κοπέλα. «Μαρία!», πρόλαβε κι απάντησε η υπηρεσία δείχνοντάς μου ένα απ' τα άθλια δωμάτια του οίκου. «Ελάτε από δω κύριε!». 'Ομως δεν πρόλαβα να κάνω ένα βήμα και μου φώναξε: «'Ελα από δω, έλα από δω, έλα από δω!... Πήγαινε από 'κει (σ' ένα διπλανό, επίσης άθλιο δωμάτιο-κελί), γιατί αυτό το έχω σφουγγαρίσει!».
«Γεια σου μωράκι μου, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η Μαρία μπαίνοντας τρία λεπτά αργότερα. «Καλά... Από πού είσαι Μαρία;». «Ρωσία». Πλησίασα τον νιπτήρα για να πλύνω τα χέρια μου. «'Ελα μωράκι μου!», με κάλεσε στο ρυπαρό κρεβάτι. «Περίμενε!», είπα ανοίγοντας τη βρύση για να συνεχίσω: «Δούλευες πουθενά αλλού εκτός από 'δω;». «Τώρα εδώ!», απάντησε. «Πριν πού δούλευες;», επέμεινα. «Μπαρ δουλεύω... », είπε και σταμάτησε. «Σε άλλα μπουρδέλα, δούλευες ποτέ;», της διευκρίνισα. «Εεε, σούντιο, στούντιο λίγο», απάντησε. «Σε ποιο στούντιο;», ζήτησα να μάθω. «Α, δεν ξέρω πως να σου πω... Εδώ κοντά...».
Ξάπλωσα πλάι της. «Πώς σε λένε;», με ρώτησε χαμογελώντας. Της είπα. «Μαρία!», μου είπε κι εκείνη. Χαμογέλασα και της χάιδεψα τα μαλλιά...
Χωρίς να βγάλει το κορμάκι ξεκίνησε μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια σε θηλές, στήθος, κατεβαίνοντας προς τα κάτω, «Μπράβο, έτσι!...», επιδοκίμασα, φτάνοντας στη γεννητική μου περιοχή. Τότε της έκανα γνωστό πως το τσιμπούκι θα το ήθελα με καπότα. Συνέχισε γλείφοντας τους βουνώνες μου, ενώ πραγματοποίησε και περάσματα με τη γλώσσα της απ' τ' αρχίδια μου. Εγώ της θώπευα τον κώλο.
Δεν είχαν περάσει δύο λεπτά που είχε μπει στο δωμάτιο όταν άκουσα την καποτούλα-χωρίς να φωνάζει έξω απ' την πόρτα: «'Ελα κούκλα μου!... 'Ελα Μαράκι!». Δεν κρατήθηκα και της φώναξα: «ΤΙ "ΕΛΑ ΜΑΡΑΚΙ" ΒΡΕ, ΑΚΟΜΑ ΤΩΡΑ ΜΠΗΚΕ!». Ευτυχώς η πόρνη δεν έδωσε σημασία (αυτό θα έλειπε!...) και συνέχισε να γλείφει με την άκρη της γλώσσας τους αξύριστους όρχεις μου, εκπέμποντας απ' το στόμα της και κάποια «μμμ» "ηδονής"...
Μετά από λίγο είχα καυλώσει. «'Ελα μωρό μου, έλα μωρό μου!», είπε και πήρε την καπότα. «'Ασε, θα τη βάλω εγώ!», είπα και της την πήρα απ' τα χέρια. Το λεπτό ελαστικό ήταν ερυθρού χρώματος και ξετυλίχθηκε σωστά κατά μήκος του πέους μου. Καθόλου αέρας στη θηλή!
«'Ελα μωρό μου, έλα μωράκι μου!», έκανε κάπως ανυπόμονα, όπως και τις προηγούμενες φορές, και την επόμενη στιγμή άρχισε να με πιπώνει. Αθόρυβα. Ταυτόχρονα μου χάιδευε/τσίμπαγε τις ρώγες...
Δεν την άφησα να συνεχίσει για πολύ. Ζήτησα να πάρει θέση πισωκολλητού γονατιστού κι έχωσα το καυλί μου στη μουνάρα της! «'Ελα αγάπη μου, έλα μωρό μου! Μμμμ... Ναι μωρό μου, χύσε!», την άκουσα να με παροτρύνει έπειτα από μερικές ψωλιές.
Συνέχισα να γαμάω διατηρώντας έναν μέτριο ρυθμό... «πλαφ, πλαφ, πλαφ»... παράλληλα έσκυβα για να χουφτώνω τα μαλακά βυζιά της.
«'Ελα Μαρία!», ακούστηκε ξανά η καποτούλα-χωρίς έξω απ' την πόρτα. Κοίταξα το ρολόι μου. Στα έξι λεπτά...
«Ναι ναι, τώρα, ένα λεπτάκι, ένα λεπτάκι μόνο, ναι!», είπε σιγανά η Μαρία.
«'Αντε τώρα μη σου πω κι εσένα τίποτα με το «ένα λεπτάκι»!, είπα από μέσα μου. Παρ' όλα αυτά αποφάσισα να εκμεταλλευτώ εκείνο το «ένα λεπτάκι», οπότε συνέχισα αυξάνοντας τον ρυθμό. «Πλαφ πλαφ πλαφ». Κι αυξάνοντας τον ρυθμό. «Πλαφπλαφπλαφ!». Μέχρι που έπειτα από κάμποσες γαμικές ωθήσεις... «ΑΑΑ!...», έχυσα...

Δευτέρα, ώρα 18:47
«Τίποτα δεν έχει, μαλακίες!», μου είπε ο συναγωνιστής που κατέβαινε βιαστικός. «Μαλακίες ε;». «Αρχίδια!», συμπλήρωσε. Ανεβαίνοντας ψιθύρισα στον εαυτό μου: «Για να δούμε, ισχύει αυτό που είπε;».
Το σαλόνι ήταν άδειο από κόσμο. Κάθισα. Μετά από λίγο εμφανίστηκε ο υπηρέτης. «Γεια σου φίλε μου!». Πίσω του ακολουθούσε η γυμνόστηθη τάνα. «Γεια σου». Επρόκειτο για μια δεκαεννιάχρονη Βουλγάρα (όπως μου είπε αργότερα), με ίσιο ξανθό κοντό μαλλί, συμπαθητικό πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, μέτριο ανάστημα, κανονικό κορμί μ' ένα τατουάζ κατά μήκος του αυχένα, ωραίο κώλο, ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια.
«Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ φίλε μου, σιγά σιγά!». «Οκέι, πώς σε λένε;», ρώτησα την κοπέλα. «'Ελενα», απάντησε. Πλήρωσα και πέρασα στην πρώτη κάμαρα μετά την εξώπορτα. 'Ενα ευρύχωρο και σχετικά καθαρό δωμάτιο.
Η κοπέλα ήρθε μετά από δέκα λεπτά. Κατά τη διάρκεια της αναμονής άκουσα μερικά ματς-μουτς από δίπλα.
«Γεια σου!», με χαιρέτησε πλησιάζοντας το κρεβάτι. «Ελένη είπαμε, ε;». «Ναι». «Από πού είσαι Ελένη;». «Βουλγαρία», απάντησε αφήνοντας λιπαντική γέλη και καπότα στη διπλανή καρέλα. «Α, Βουλγαρία!». Γονατίζοντας πλάι μου έπαιξε για λίγο το πουλί μου, ενώ μου έκανε κι ένα χάιδεμα της πλάκας. Του λόγου μου της χούφτωσα τον κώλο και της θώπευσα τα βυζιά. Στη συνέχεια προσπάθησε ν' ανοίξει την καπότα. Δυσκολευόταν. «Μου σπάει τα νεύρα αυτό!... Πωωω!», είπε με σιγανή φωνή –γενικά μιλούσε σιγανά και ήρεμα. Προσφέρθηκα να τη βοηθήσω. Τελικά τα κατάφερε μόνη της. Ο πούτσος μου μόλις που είχε αρχίσει να σηκώνεται. Ξετύλιξε λίγο ελαστικό κατά μήκος του. «Δούλευες πουθενά αλλού;», τη ρώτησα. «Δεν κατάλαβα». «Σε άλλο μπουρδέλο δούλευες εκτός από δω;». «'Οοοχι, μόνο εδώ». Ξεκίνησε την πίπα. Καλούτσικη, χωρίς χέρι. Λίγο αργότερα, κρίνοντας πως το "φούσκωμα" του καυλιού μου έπρεπε να συνεχιστεί με διαφορετικό τρόπο, σταμάτησε το τσιμπούκι κι άρχισε να με μαλακίζει με γρήγορες κινήσεις. «Ο-όχι έτσι, όχι έτσι, όχι έτσι!», διαμαρτυρήθηκα. «Ε, τι να κάνω;». «Πάντως όχι αυτό!... Καν' το με το στόμα, όπως το έκανες, όχι με το χέρι!». Συμμορφώθηκε. 'Οταν επιτεύχθηκε μια στύση ικανή προς συνουσία της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα. «Να το βγάλω αυτό;», ρώτησε δείχνοντας το στρινγκάκι της. «'Οχι δεν πειράζει, θα το κάνω εγώ στην άκρη!», απάντησα. Γονάτισα. Πήρε κι εκείνη την κατάλληλη θέση. «Ααα, ωραίο κώλο έχεις!», την... κοπλιμένταρα. «Χιχι», γέλασε αυθόρμητα. Τον έχωσα κι άρχισα να γαμάω. Θα έλεγα με καλή αίσθηση του κόλπου της. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Δεν άργησα να εκσπερματώσω...
«Πόσων χρονών είσαι;», ρώτησα καθώς σηκωνόμουν απ' το κρεβάτι. «Δεκαεννέα». Ακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής. «Ευχαριστώ», είπε ανοίγοντας την πόρτα. «Να, βγαίνει!», ακούστηκε ο υπηρέτης.

«Καλημέρα, καλημέρα κύριε!», με χαιρέτησε η υπηρεσία. «Καλημέρα!», αντιχαιρέτησα. «Νικόλ! Περιποίηση άψογη, δεν βιάζεται! Ανεβαίνει πάνω, πισωκολλητό, τούρμπο τσιμπουκάκι, σούπερ κορίτσι!», ενημέρωσε. «Πάμε μωρό μου;», ρώτησε η θηριώδης Ρωσίδα με το γλυκό πρόσωπο και τα μεγάλα μπομπόνια. «Μμμ; Θα περάσετε πολύ καλά!», διαβεβαίωσε η τσατσά. «Καλώς, εντάξει, θα δω. Ευχαριστώ!», είπα και σηκώθηκα να φύγω.
Επέστρεψα αργότερα.
«Νικόλ!...», ξεκίνησε να λέει η υπηρεσία, ενώ όταν συνειδητοποίησε πως ήμουν κάποιος που είχε ξαναπεράσει πρόσθεσε: «Την είδατε...».
Πλήρωσα το δεκάρικο. Μου έδειξε το μικρό περιποιημένο δωμάτιο δεξιά του υφασμάτινου διαχωριστικού. «Είναι στο δωμάτιο τώρα, ε;», ρώτησα πριν κλείσω την πόρτα. «Ναι, σε λίγο θά 'ρθει!», βιάστηκε να με καθησυχάσει. «Οκέι, δεν βιάζομαι!», της έκανα γνωστό. Το κλιματιστικό δούλευε στο φουλ. Σκέφτηκα πως θα ήμουν καλύτερα με λιγότερη ζέστη. Τράβηξα την πρίζα τόσο, ώστε να σταματήσει να λειτουργεί.
Μετά από τέσσερα λεπτά άνοιγε η πόρτα. «Γεια σου μωρό μου!». «Γεια σου Νικόλ!».
Βγάζοντας το εσωφόρι και μένοντας με τα εσώρουχα, ξεκίνησε μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια στις θηλές και στο στήθος μου, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τ' αχαμνά και μαλάσσοντας το πέος μου. Ακολούθησε ξετύλιγμα του λεπτού ελαστικού κατά μήκος της ημικαυλωμένης ψωλής μου και τοποθέτηση του ογκώδους σώματός της ανάμεσα στα σκέλια μου. 'Επειτα το καυλί μου βρέθηκε μες στο στόμα της. Το κατάπιε ολόκληρο μέχρι που ένιωσα τα υγρά της χείλη ν' ακουμπούν στ' αρχίδια μου. Στη συνέχεια ακολούθησε αντίστροφη πορεία, εμφανίζοντάς το γυαλιστερό και υγρό πλην της βαλάνου που παρέμεινε εντός της στοματικής της κοιλότητας. Για τα επόμενα 2-3 λεπτά το μοτίβο αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Το κεφάλι της κουνιόταν γοργά πάνω-κάτω, ενώ απ' το στόμα της άφηνε στιγμιαία, χαμηλής έντασης «μμμ...», που κάποιες στιγμές γίνονταν πιο ηχηρά, «ΜΜΜ!».
«Ωραία πίπα παίρνεις!», της είπα κι εκείνη συμφώνησε/ευχαρίστησε μ' άλλο ένα ηχηρό, «ΜΜΜ!».
Κάποια στιγμή ρώτησε: «Σεξ δεν θα κάνουμε;»
Της ζήτησα να πάρει θέση για πισωκολλητό γονατιστό. 'Εχοντας γραπώσει, με τα δυο μου χέρια, τη διπλόφαρδη μέση της, έχωσα τον πούτσο μου στη μουνοσήραγγά της και ξεκίνησα το γαμήσι. «Πλαφ πλαφ πλαφ!...».
Στο οκτάλεπτο ακούστηκε ένα διακριτικό «τακ, τακ» στην πόρτα. Η Νικόλ δεν έδωσε σημασία, οπότε συνέχισα γι' άλλα δυο-τρία λεπτά μέχρι που... «ΑΑΑ!... ΑΑΑ!... Μπράβο!... ααα, έχυσα!».

Καθώς εισερχόμασταν στο σαλόνι του οροφομπουρδέλου, ο φίλος Farkeli μού εξηγούσε τον τρόπο με τον οποίο τα μακριά μαλλιά μιας γυναίκας μπορούν να ερεθίσουν σεξουαλικά έναν άνδρα: «...το μαλλί όταν είναι μακρύ και γαργαλάει τ' αρχίδια–». «Καλημέρα, καλό σαββατοκύριακο να έχετε αγόρια!», τον διέκοψε η υπηρεσία παρουσιάζοντάς μας στη συνέχεια την «Ντάνα!», η οποία πλησίασε γυμνόστηθη, πατώντας πάνω στα ψηλοτάκουνά της («τακ τακ τακ!») και μας χαιρέτησε. «Γεια σας!». Επρόκειτο για μια κανονικού αναστήματος νέα γυναίκα, με ίσιο καστανό μαλλί πιασμένο σε κοντή αλογοουρά, καλογραμμένο πρόσωπο, μεσαίων διαστάσεων ομορφοσχηματισμένο ελαστικό φυσικό στήθος, σφιχτοδεμένο ωραίο σώμα με αρκετά τατουάζ, τορνευτά καπούλια.
«Γεια σου Ντάνα!», τη χαιρέτησα κι εγώ. «Καλώς την Ντάνα», έπραξε το ίδιο κι ο συνάδελφος. «Η καινούργια μας κουκλίτσα από Ρουμανία! Κάνει ελεύθερο στοματικό, εξήντα εννιά, φιλάκια στα βυζάκια, ελεύθερα πιασίματα κι όλες τις στάσεις!», ενημέρωσε η τσατσά.
«Οκέι, ευχαριστούμε πολύ», είπαμε και κινήσαμε προς την έξοδο. «Είναι καλή στο δωμάτιο!», φώναξε η υπηρεσία. «Το υποψιαζόμαστε...», έκανε γνωστό ο Farkeli. «Ε, εσείς βόλτα κάνετε!», συμπέρανε εκείνη. «'Ερευνα, έρευνα! 'Οχι βόλτα, έρευνα!», τη διόρθωσε εκείνος.
«Καλή αυτή ε; Με τα τατουαζάκια της», του είπα καθώς κατεβαίναμε τις σκάλες. «Βαρβάτη πουτανιά!», σχολίασε εκείνος. «Ωραίο στήθος!», πρόσθεσα εγώ. «Χορταστικό!», συμπλήρωσε. «Ωραίο σφιχτοδεμένο κορμί, έτσι;», επέμεινα. «Ναι, μπορεί να μην είχε μέση για μπαλέτο–». «Και μ' άρεσε που το μαλλάκι της το είχε πιασμένο πίσω!», τον διέκοψα για να προσθέσω: «Πολύ καλό αυτό!». «Βεβαίως!». «Μ' ενοχλούν εμένα τα μαλλιά όταν βρίσκονται μέσα στη μούρη μου!», του έκανα γνωστό. «Ναι ναι ναι! Μπορεί να τα έχει λυτά για την πίπα, μετά να τα μαζεύει!... Αυτός είναι ο τέλειος συνδυασμός για σένα, το κατάλαβα!».
Επέστρεψα αργότερα.
«Γεια σας! Την Ντάνα έχουμε σήμερα!». 'Εβγαλα το δεκάρικο. «Την είδατε;». Κούνησα καταφατικά το κεφάλι. «Τακ τακ τακ!». «Γεια σας!». «Γεια σου!». «Ελάτε εδώ!», μου είπε η τσατσά και με οδήγησε στο ικανοποιητικό δωμάτιο του διαδρόμου. Το μοναδικό που δεν είχα μπει στο συγκεκριμένο μπουρδέλο...
«Τακ τακ τακ!». Η κοπέλα ήρθε μετά από ένα πεντάλεπτο. «Do you speak english or greek?», τη ρώτησα. «English mai bine!», απάντησε αγγλορουνάνικα (Mai bine=Πιο καλά).
Γονατίζοντας πλάι μου, με το ένα χέρι ξεκίνησε να με χαϊδεύει απαλά στο στήθος, ενώ με το άλλο πασπάτευε τ' αρχίδια μου κι έπαιζε το πουλί μου. Του λόγου μου της θώπευα τα βυζιά, την πλάτη, τα βραχιόνια, τους γλουτούς. «You are from Greece?», ρώτησε. «Yes, from Athens», απάντησα. 'Οταν η στύση έγινε ορατή και χειροπιαστή θέλησε να μάθει πώς θα επιθυμούσα την πίπα. Ζήτησα να με "σκουφώσει". Με πίπωσε αθόρυβα χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα. Κάποια στιγμή έγειρε πίσω και πήρε το σωληνάριο με το λιπαντικό. 'Ηταν η ώρα να περάσουμε στο σεξ. Αφού άλειψε το μουνί της με κοίταξε. Της έδειξα πως ήθελα να σηκώσει και ν' απάγει τα πόδια. Οδήγησα το καυλί μου στην τρύπα. 'Αρχισα να γαμάω. Ζήτησα να την πάρω και στα τέσσερα. Πήρε θέση κοιτάζοντάς μας απ' τον πλαϊνό καθρέφτη. 'Ηταν η στάση εκσπερμάτισα.
«How old are you?», ρώτησα τα επόμενα δευτερολεπτα. «Τwenty four», απάντησε. «Ντάνααα!», φώναξε η υπηρεσία. «Yes!», απάντησε και πήρε να ετοιμάζεται. Είχαν περάσει 10 λεπτά απ' τη στιγμή που είχε μπει. Επίσης μου είπε πως είχε δουλέψει στο διπλανό 20Α, όπως και στο ισόγειο της Ιάσονος 37.

Πέμπτη, ώρα 7:28 π.μ
Κλασικά, αναμμένο ήταν μόνο το "κόκκινο" φανάρι του ορόφου. Εκείνο του διπλανού ισόγειου ήταν σβηστό.
«Καθίστε κύριε!», άκουσα τη φωνή της τραβεστί (;) υπηρεσίας καθώς έμπαινα στο ρυθμού ροκοκό σαλόνι. Χάζευα τον τεράστιο καθρέφτη όταν έκανε την εμφάνισή της λίγα δευτερόλεπτα αργότερα.
«Τι κάνετε, καλή χρονιά, καλημέρα! Τζούλια έλα! Φουλ πρόγραμμα κάνουμε, Μολδαβέζα, έχει κι από πίσω κι από μπρος...». «Γεια σου όμορφε, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει μια σχετικά χαμηλού αναστήματος μιλφ, με καστανό μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο με λεπτά χείλη, μεσαίο στήθος, σώμα με πιασιματάκια και κοιλίτσα, αφράτο κώλο, γεματούτσικα μπούτια. «...σιγά σιγά, γλείφει αρχιδάκια, εξήντα εννιά, ισπανική, τελειωτικό πάνω στα βυζάκια...», συνέχισε η τσατσά. «Περάστε!», με προέτρεψε η πόρνη χαμογελώντας. «Αρκετή ώρα κάθεται μέσα!», διαβεβαίωσε με τη σειρά της η υπηρεσία. «Θα περάσω, ναι!», τους έκανα γνωστό. «Αχ τι ωραία, θα μας κάνετε και σεφτέ!», χάρηκε η τσατσά. Της έδωσα το εικοσάρικο. «'Ελατε να σας δείξω, μπείτε μέσα». Το δωμάτιο είχε πλούσιο διάκοσμο στο στυλ του σαλονιού. «'Εχει νεροχύτη, έχει σαπούνι, έχει χαρτί... Θα βολευτείτε, έτσι;». «Ναι ναι, ευχαριστώ!». «Ευχαριστώ κι εγώ, γεια!».
Ο υπόκωφος θόρυβος απ' την κίνηση της Λιοσίων έφτασε στ' αυτιά μου με το κλείσιμο της πόρτας. Η πόρνη ήρθε σχεδόν αμέσως. «Καλημέρα κούκλε μου! Καλά είσαι αγάπη μου;». «Πολύ καλά!». «Από πού είσαι;».
«'Ελληνας!». «Εσύ από πού είσαι Τζούλια;». «Μολδαβία!». «Τώρα έπιασες δουλειά;». «Μόλις ήρθα!».
Τσίτσιδη ανέβηκε στο κρεβάτι κι άρχισε να χοροπηδάει. «Κρικ κρικ κρικ!... Χα χα χα, έλα, ξάπλα!», μου φώναξε. Συμμορφώθηκα με την επιθυμία της. «Καλό μπέιμπυ, να σε κάνω νάνι νάνι έτσι να κοιμηθείς!», είπε μαλακά αγκαλιάζοντάς με. Την αγκάλιασα κι εγώ. 'Αρχισε να με φιλάει (επιφανειακά, γρήγορα, ηχηρά) σε στήθος, λαιμό, μάγουλα, κοιλιά. Που και που έβαζε και λίγη γλωσσίτσα. Του λόγου μου κυρίως της πιπιλούσα τα βυζιά.
«Πού είναι το "πουλί" μου;», είπε μετά από λίγο. Το "πουλί" ήταν ήδη καυλωμένο. Ξεκίνησε μια μέτρια πίπα χωρίς αρχιδογλείψιμο –αν και της το ζήτησα– μέχρι που... «Ποπ!... Πώς θέλεις;». «Γι' ανέβα λίγο από πάνω». «Με κώλο (ανάστροφη γελαδάρισσα), με πρόσωπο, πώς θέλεις;». «Με πρόσωπο». Πήρε θέση πραγματοποιώντας βαθύ κάθισμα. 'Αρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει. «Κρικ κρικ κρικ». Και να βογγάει. «Αααχ, έτσι!». Μετά από κάμποσες παλινδρομήσεις ζήτησα να συνεχίσουμε αλλάζοντας στάση. Συμφώνησε. «'Ελα πισωκολλητούλι, μπροστά (ιεραποστολικά)! Πώς θέλεις, πισωκολλητά ή μπροστά;». «'Ετσι έτσι!», έδειξα όταν στάθηκε στα τέσσερα. Πήρα θέση κι ακουμπώντας τη λαστιχοντυμένη βάλανο στο αιδοίο της έψαξα να βρω την τρύπα. «Δώστο σε μένα... Μπράβο!... 'Εεετσι μπράβο!». «Πλαφ πλαφ πλαφ!». 'Ομως ύστερα από μερικές ωθήσεις μια ήπια δυσάρεστη μυρωδιά ενόχλησε τα ρουθούνια μου. «Πιφφ!...». «Ναι μωρό μου, έτσι λεβέντη μου!». «Κρικ κρικ κρικ!». «Ναι μάτια μου!... Ναι!... 'Ετσι έτσι!...». «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Ναι κούκλε μου!». «ΑΑΑ!...». «Βγήκε το "φάρμακο"!», ζητωκραύγασε. «Βγήκε το "φάρμακο", ε;». «"Πυροβόλησε" το "πιστόλι"!».
Αμέσως πήρε να ετοιμάζεται. «Μέχρι τι ώρα θα είσαι εδώ;», τη ρώτησα. «Μέχρι έξι!». «Πω πω, πολλές ώρες!». «Τι να κάνουμε!». «Μόνο εδώ δουλεύεις ή είσαι κι αλλού;». «Α, αύριο το κλείνουμε το μαγαζί!», μου αποκάλυψε αντί ν' απαντήσει στην ερώτησή μου. «Γιατί;». «Δεν έχει κοπέλες, δεν έχει πολύ δουλειά, δεν μπαίνει κόσμος. 'Εχει το σκάλες και βαριέται ν' ανεβεί! Πολύ κόσμος μπαίνει, μόλις βλέπουνε σκάλες φεύγουνε!». «Μάλιστα...». «Ευχαριστώ κούκλε μου, καλημέρα!».
Λίγο αργότερα αποχωρούσα κι εγώ. «Γεια σας κι ευχαριστώ!». «Ευχαριστώ κύριε, εάν θέλετε μας ξανάρχεστε!», είπε η υπηρεσία βγαίνοντας να με ξεπροβοδίσει. «Αφού θα κλείσει το μαγαζί!...». «Αν και θα το κλείσει, ναι, έχετε δίκιο!», παραδέχτηκε. «Δηλαδή αύριο δεν θ' ανοίξει». «Θα το κρατάει κλειστό λέει μέχρι να περάσει αυτή η περίοδος που δεν είναι καλή. Θα το ξανανοίξει κατά το Πάσχα, ξέρω 'γω;». «Κατάλαβα... Λοιπόν, γεια σας!».

Τρίτη, ώρα 19:21
«Γεια σας! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό, φιλάκια στα βυζάκια, 10 ευρώ! Η κοπέλα είναι καινούργια, δεν βιάζεται, δεν κάνει φασαρίες, δεν φεύγει απ' το δωμάτιο», μας έκανε γνωστό (στο μεγάλο σαλόνι ήμασταν δύο άτομα) ένας μεσήλικας αλλοδαπός υπηρέτης με κάτι γυαλιά που του μεγάλωναν τα μάτια, ένα μουστάκι αλά Lemmy (σε λευκή βερσιόν), άσπρα μακριά μαλλιά πιασμένα πίσω.
Η σκυθρωπή νεαρή πόρνη που εμφανίστηκε είχε σκουροκάστανα μαλλιά μέχρι τους ώμους και λίγο πιο κάτω, καλούτσικο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, κανονικό σώμα μ' ένα κούτσικο ταττού στην αριστερή της ωμοπλάτη, κώλο και μπούτια μ' ελάχιστα ψωμάκια.
«Πώς είναι τ' όνομά της;», ρώτησα καθώς έβγαζα ένα δεκάρικο απ' το πορτοφολάκι μου. Ο τσάτσος έδειξε πως δεν είχε καταλάβει τι τον ρώτησα. «Πώς τη λένε;», επανέλαβα. «Λαρίσα!», απάντησε και παίρνοντας το χαρτονόμισμα συμπλήρωσε, δείχνοντας προς το βάθος τις ανοιχτές πόρτες, «'Οπου θέλεις μπες και μέχρι εσύ ζεστάνεις χέρια, κοπέλα έρθει!». Μπήκα στο τελευταίο αριστερά. «'Εχει χαρτί;... Δεν έχει χαρτί! Τώρα να φέρω!», είπε και πήγε να φέρει κωλόχαρτο. «Ορίστε κύριε!». «Θενκ γιού!».
Η Λαρίσα εμφανίστηκε μετά από ένα οκτάλεπτο ανέκφραστη, μουρμουρίζοντας ένα «γεια σας». «Γεια σου, είσαι καλά;». «Ε;». «Είσαι καλά;». «Ναι».
'Εβγαλε το κιλοτάκι, μένοντας με τον στηθόδεσμο και σκίζοντας το περίβλημα του προφυλακτικού εφάρμοσε το ελαστικό στο flaccid μόριό μου. Στη συνέχεια, με τον δείκτη και τον αντίχειρα, πήρε να το τρίβει χωρίς να με κοιτάζει.
«Λαρίσα!». «Ναι». «Χαϊδεύεις καθόλου εδω (έδειξα το σώμα μου), έτσι (τρίβοντάς το με την παλάμη μου); «Ε;», έκανε παίρνοντας μια έκφραση δυσαρέσκειας. «Με το χέρι σου λέω, χαϊδεύεις καθόλου;», είχα αρχίσει να "τα παίρνω". «Εμμ...». «Ε;... Με το χέρι σου, να κάνεις έτσι!... Εδώ!... Καταλαβαίνεις τι σου λέω;». «Ιν ίνγκλς!». «Caress me», είπα παίρνοντας το χέρι της και τρίβοντάς το πάνω στο στήθος μου. «Μμμ, όχι!...». «Okay then, I don't want to continue with you!».
«Ευχαρισ–», πήγε να πει ο υπηρέτης βλέποντάς με στον διάδρομο λίγο αργότερα. «Δεν έγινε τίποτα με την κοπέλα!». «Γιατί;», ρώτησε μ' έκπληξη. «'Ηταν πολύ ψυχρή, τέλος πάντων δεν προχώρησε η φάση!». Η Λαρίσα παρακολουθούσε απ' το κουζινάκι. «Δεν έκανε τίποτα;», ζήτησε να μάθει ο τσάτσος. «Τίποτα τίποτα τίποτα!». «'Ελα λίγο!», κάλεσε την κοπέλα που αμέσως σηκώθηκε και μας πλησίασε. «Δεν έκανες τίποτε γι' αυτόν;». «Ε;... Τι τίποτα;». «Βλέπεις; Επιπλέον δεν καταλαβαίνει!», πρόσθεσα. «Είπα εσάς καινούργια είναι!», προσπάθησε να τη δικαιολογήσει εκείνος. «Ναι, δώσε μου το δεκάρικο τώρα να τελειώνουμε!».
«'Εκανες τσιμπούκι;», τη ρώτησε. «'Οχι, δεν έκανε τσιμπούκι!», παρενέβην του λόγου μου. «Τίποτα;», ρώτησε απευθυνόμενος σε μένα. «Τίποτα τίποτα τίποτα!». «No understand... you speak ελλήνικα!», μου είπε τότε εκείνη. «I spoke to you in english», της απάντησα με χαμόγελο (εντωμεταξύ ο υπηρέτης μού είχε επιστρέψει το δεκάρικο), συνεχίζοντας: «You need to learn how to do your job properly!». Και κατέληξα: «One more thing. Smile a little bit more!».
Λίγο αργότερα, καθώς περίμενα στο σαλόνι του ημιυπόγειου 23 της οδού Κολωνού, η εξώπορτα άνοιξε ξαφνικά από έναν νεαρό συναγωνιστή ο οποίος φώναξε προς την υπηρεσία: «Κι ούτε κι απόδειξη έκοψες, πρέπει να ντρέπεσαι!». «'Ελα τώρα, φύγε», του είπε ήρεμα εκείνη απ' το κουζινάκι. «Πρέπει να ντρέπεσαι κι εσύ κι η άλλη!». «Φύγε βρε 'συ!», ύψωσε τον τόνο της φωνής της. «Παιδιά, η κοπέλα είναι ό,τι να 'ναι!». «ΕΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ! ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΣΑΙ, ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΛΙΓΑΚΙ!», ούρλιαξε. «Ρε άντε γαμηθείτε!», της πέταξε εκείνος κι έφυγε. Αμέσως σηκώθηκα να τον προλάβω, αφενός για να μάθω τι έγινε, αφετέρου για συμπαράσταση.
«Τι συνέβη ρε φίλε, τι συνέβη μ' αυτήν;», του φώναξα. Γύρισε προς το μέρος μου. «Μπαίνει μέσα, έτσι έτσι (με το χέρι έδειξε πως του πήρε βιαστικό τσιμπούκι) δεν έχυσα και δεν ήθελε να μου δώσει πίσω τα λεφτά μου! Τα πήρα τα λεφτά μου όμως!». «Μπράβο ρε φίλε, ωραίος!». «'Αι στο διάολο μαλακισμένες! Γαμώ τη Ρουμ... σας! Να παίρνετε τα λεφτά μόνο ξέρετε! 'Αι γαμηθείτε μουνόπανα!», μονολογούσε φουρκισμένος καθώς απομακρυνόταν.

Δευτέρα, ώρα 19:44
Τα μπουρδέλα της Κεραμεικού ήταν ανοιχτά. Στάθμευσα μερικά μέτρα παρακάτω. 'Εξω έβρεχε κι είχε κρύο. Ανέβασα το φερμουάρ του μπουφάν και φόρεσα την κουκούλα. Βγήκα, κλείδωσα κι έτρεξα προς το ισόγειο με το νούμερο 15. Μπαίνοντας στο άδειο από κόσμο ψηλοτάβανο σαλόνι άκουσα γέλια απ' το κουζινάκι. Αμέσως εμφανίστηκε η υπηρεσία. Με την αλλοδαπή φωνή της ν' αντηχεί στον χώρο μού ευχήθηκε και στη συνέχεια μ' ενημέρωσε: «Γεια σας! Η κοπέλα είναι. Παίρνει 10 ευρώ, κάνει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, όλες τις στάσεις!».
«Γεια σουουου!». Αυτή που μόλις με είχε χαιρετήσει ήταν μια γυμνόστηθη νεαρή Ρουμάνα (αργότερα μου είπε πως ήταν 20 χρονών), με όμορφο πρόσωπο, ίσια κοκκινωπά μαλλιά μέχρι την πλάτη ψηλά, μεσαίο φυσικό στήθος, καλοσχηματισμένο κορμί, με ωραίο κώλο και χυτά πόδια.
Βγάζοντας το πορτοφολάκι μου δήλωσα στην τσατσά: «Θα πάω πάνω», ενώ πληρώνοντας ζήτησα να μάθω τ' όνομα της πόρνης. Τη φώναζαν Σιμόνα.
Τα δύο δωμάτια στο πατάρι ήταν άδεια. Διάλεξα ένα στην τύχη. 'Αθλιο, σκοτεινό, αλλά ευρύχωρο.
«Γεια σου αγάπη μου!». Είχαν περάσει 7 λεπτά. «Γεια σου Σιμόνα!». «Πώς σε λένε;», ρώτησε ξαπλώνοντας πλάι μου. Της είπα. «Από πού είσαι;», συνέχισε χαϊδεύοντας τ' αραιά μαλλιά μου. «'Ελληνας». «Κουρασμένο είσαι;». «Ελαφρώς». «Τι;». «Ελαφρώς!».«Τι είναι αυτό;». «Εεε, λίγο... Λίγο κουρασμένος». «Ναι ναι ναι, κατάλαβα... και μπορείς να σηκώνει;», θέλησε να μάθει ρίχνοντας μια ματιά στο μαραμένο πουλί μου. «Θα δούμε. Δεν μου λες Σιμόνα, εσύ πριν το σεξ, κάνεις τίποτα;», ρώτησα θωπεύοντας τον μηρό της. «Εεε, να κάνω λίγο έτσι (έτριψε τις θηλές μου) και μπορώ να φιλάω». «Μπράβο, να φιλάς, αυτό θέλω!». «Ε, εντάξει».
Ξεκίνησε μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια (αλλά μιλάμε για πολύ ακρογλώσσια!) γλειψιματάκια, όταν ξαφνικά μου δάγκωσε τη ρώγα! «Αχ Αχ, σιγά βρε!». «Χα χα χα». «Πόνεσε!». Kάποια στιγμή την είδα να ψηλαφίζει την άκρη της γλώσσας της. «Τι είναι;», τη ρώτησα. «Πώς το λένε, τρίχα!», μου απάντησε δείχνοντάς μου κάτι (καταραμένη πρεσβυωπία!) ανάμεσα στον δείκτη και τον αντίχειρά της. Της χάιδεψα κομματάκι το αιδοίο, όπως και τον κώλο, ενώ της έδωσα και μερικά φιλάκια στον λαιμό. Εκείνη στον λαιμό δεν φιλούσε. Μου φόρεσε καπότα. Η πίπα της ήταν μέτρια και σύντομη. Ζήτησα να την πάρω στα τέσσερα. Στήθηκε καλά στην άκρη του κρεβατιού, με τα χέρια κάτω απ' το πηγούνι, κοιτάζοντάς μας χαμογελαστή απ' τον απέναντι καθρέφτη. Παραμέρισα στο στρινγκάκι της κι άρχισα να γαμάω. «'Αμα θέλεις κάνω και κωλαράκι στο (sic) 50 ευρώ». «Κάτσε πρώτα να γαμήσω το μουνί σου και βλέπουμε», είπα ενώ συνειδητοποιώντας την τιμή που ζητούσε έκανα έκπληκτος: «Πώς, 50 ευρώ;...». «Τόσα παίρνω». Τη γάμησα κι ιεραποστολικά, κλασικά με το μάγουλό μου ν' αγγίζει το δικό της και τα πόδια της να ίπτανται δεξιά κι αριστερά της λεκάνης μου. Δεν έχυνα. Επιστρέψαμε πάλι στο πισωκολλητό γονατιστό. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «'Ελα Σιμόνα!», άκουστηκε η υπηρεσία από κάτω. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Εγώ πρέπει να φύγω, με φωνάζει». «Κάτσε λίγο... πλαφ πλαφ πλαφ!... ΑΑΑ!...». 'Εγειρα πίσω. Η θηλή του προφυλακτικού είχε ασπρίσει.
Λίγο πριν αποχωρήσει (φιλώντας με στο μάγουλο) τη ρώτησα πώς πάει η δουλειά. Απ' τις 17:00 ήμουν ο πρώτος πελάτης.

Κυριακή, ώρα 11:21 π.μ
Πρόσφατα έμαθα πως στο μπουρδέλο αυτό, τα πρωινά συνήθως, δουλεύει η Χριστίνα. Μια νέα στην ηλικία γυναίκα, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, ομορφούτσικο φαρδουλό πρόσωπο με ωραία μάτια κι ανάγλυφα χείλη, μεγάλο φυσικό στήθος, χοντρά σφιχτά βραχιόνια, αψηλό καλοθρεμμένο κορμί (δεν είναι χοντρή) με τατουάζ: στο πάνω μέρος του δεξιού ώμου, στην οσφύ, στην κοιλιά χαμηλά. Το λοιπόν, είπα να δοκιμάσω αυτήν τη "βαριά κατασκευή", οπότε σήμερα το πρωί πήγα Μεταξουργείο επί τούτω.
«Χαίρετε!», είπα πλησιάζοντας τη γνωστή μεσήλικη σλάβα υπηρεσία. «Χαίρετε!». «Η Χριστίνα είναι εδώ, δουλεύει;». «Εδώ». «Ωραία, θα περάσω». «Περάστε». «Ορίστε», της έδωσα το δεκάρικο. «Παρακαλώ», είπε και μου έδειξε την ανοιχτή πόρτα του δωματίου. «Ευχαριστώ».
Ο χώρος μικρός αλλά προσεγμένος. Ακόμη γδυνόμουν όταν μπήκε η νταρντάνα.
«Καλημέρα! Τι κάνετε;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά, εσύ;». «Καλά είμαι κι εγώ. Προσπαθώ όπως πάντα!» «Από πού είσαι Χριστίνα;». «Ρωσίδα είμαι, από τη Σιβηρία». «Α, Σιβηρία, οπότε αντέχεις και στο κρύο», συμπέρανα λανθασμένα. «Εντάξει, αλλά έχω συνηθίσει με την Ελλάδα». «Δεν θέλεις κρύο λοιπόν!». «Δεν θέλω κρύο! Χα χα χα».
Ρώτησε κι εκείνη τ' όνομά μου.
Πριν ξαπλώσω πέρασα την παλάμη μου πάνω απ' το κατωσέντονο.
«Τι ψάχνεις αγάπη μου;». «Μήπως είναι λερωμένο...». «Ουόχι!», με διαβεβαίωσε.
Ξεκίνησε με φιλάκια και γλειψιματάκια στα πλαϊνά του κορμού μου, στις θηλές (προχωρώντας και σε ήπια δαγκωματάκια), αλλά μέχρι εκεί! Παραπάνω δεν πήγαινε...
Καθ' όλη τη διάρκεια εξέπεμπε ένα χαμηλής έντασης «ααα». Επιχείρησε και μια υποτυπώδη ισπανική με τ' αφράτα παλλόμενα βυζιά της. Σύντομα, αφού πήρε θέση ανάμεσα στα σκέλια μου, πέρασε σε μια καλυμμένη, μέτριας ποιότητας πίπα. «Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
«Θέλεις να ξαπλώσω ή πισωκολλητό;», με ρώτησε ύστερα από λίγο. «Πισωκολλητό!». «Πάμε λοιπόν στα τέσσερα!», συμφώνησε. «Πλαφ, πλαφ, πλαφ!...». Γαμούσα τη λιπασμένη μουνοσήραγγά της. 'Υστερα από κάμποσες ψωλιές ζήτησα ν' αλλάξουμε στάση. «Να ξαπλώσω και να καθίσεις επάνω!». «Πάνω δεν πάω!», δήλωσε. «Εντάξει, να ξαπλώσεις εσύ τότε να–». «'Ετσι μωρό μου, να παίξουμε και να χύσουμε έτσι, όπως είσαι!», απαίτησε διακόπτοντάς με και συμβιβαστικά αντιπρότεινε: «Εάν θες να βγάλουμε προφυλακτικό και να χύσεις στα βυζιά μου. Αυτό γίνεται άνετα!». Δεν είχα όρεξη για προστριβές και μούτρα, άλλωστε ήμουν σχεδόν έτοιμος και λίγο ήθελα για να εκσπερματώσω, οπότε συμφώνησα και για πρώτη φορά έχυσα μια πόρνη των μπουρδέλων στο στήθος έπειτα από σύντομο αυνανισμό.

Σάββατο, ώρα 11:51 π.μ
Λίγο πριν περάσω στο σαλονάκι τού υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου –άδειο από κόσμο εκείνη την ώρα–, κοίταξα αριστερά, προς το κουζινάκι. Η ευτραφής μεσήλικη υπηρεσία καθόταν βαριά πάνω στην καρέκλα της. Προχώρησα στον χώρο αναμονής και παρουσίασης. Την επόμενη στιγμή μια ξανθιά γυναίκα με ίσιο μαλλί πιασμένο πίσω, συμπαθητικό πρόσωπο μ' εύσαρκα χείλη, μεσαίο στήθος, κανονικό ανάστημα, σώμα με κοιλίτσα και λίγα πιασιματάκια, αφράτη κωλάρα και "δεμένα" πόδια με πλησίασε. «Γεια σου!». «Γεια σου!». «Τι κάνεις μωρό μου;», ρώτησε με λεπτή φωνή. «Καλά, εσύ ποια–». «Κι εγώ καλά!», με διέκοψε. «Ποια είσαι;», ολοκλήρωσα την πρότασή μου. «Α;», έκανε κοιτάζοντάς με απορία. «Τ' όνομά σου!», διευκρίνισα. «Λίλυ!», απάντησε με χαμόγελο. «Α, Λίλυ...». «Αχά!». «Οκέι, και τι πρόγραμμα έχεις;». «Κανονικό πρόγραμμα μωρό μου» «Οκέι, εντάξει, θα περάσω», της έκανα γνωστό. Το χαμόγελό της έγινε πλατύτερο. Της έδωσα το δεκάρικο. Μου έδειξε την πόρτα στα δεξιά της. Πέρασα στο ικανοποιητικό δωμάτιο. Το κλιματιστικό είχε ζεστάνει καλά τον χώρο. Η θύρα έκλεισε πίσω μου.
«Τι κάνεις αγάπη μου;», ξαναρώτησε μπαίνοντας, ύστερα από πέντε λεπτά. «Καλά αγάπη μου!», απάντησα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος, χρησιμοποιώντας κι εγώ σκόπιμα το ίδιο ουσιαστικό.
Πλησίασε. Με τα χέρια μου έπιασα το ξύλο πίσω απ' το κρεβάτι αφήνοντάς της το πεδίο ελεύθερο. Γονάτισε πλάι μου. Με τις κορυφές των δαχτύλων της άρχισε να με χαϊδεύει απ' τους μηρούς μέχρι τον λαιμό. Στη συνέχεια περιέφερε τα μαλακά βυζιά της στο στήθος, στην κοιλιά, στα γεννητικά μου όργανα, πραγματοποιώντας κι ένα είδος σύντομης ισπανικής. Ακολούθησαν φιλάκια με τις άκρες των χειλιών και ακρογλώσσιο γλείψιμο σε θηλές, λαιμό, πτερύγια και λοβούς των αυτιών. Λεπτομέρεια, το ότι από μόνη της, χωρίς προτροπή δική μου, δεν έμενε στη μία πλευρά, παρά έκανε περάσματα και στην άλλη και τούμπαλιν. Φυσικά η στύση μου ήταν εκεί! Η καπότα εφαρμόστηκε ως κάλτσα και η πίπα που έλαβε χώρα ήταν μέτρια, με κάποια «ΜΜΜ!» "καύλας" απ' την πλευρά της...
«Πάμε πισωκολλητό;», ρώτησα. «Αχά!». 'Αρχισα να γαμάω. «Κρικ κρικ κρικ...». Την έβλεπα που μας έβλεπε απ' τον διπλανό καθρέφτη. Η επόμενη στάση ήταν εκείνη της γελαδάρισσας. 'Οση ώρα εγώ έριχνα τις ψωλιές μου εκείνη είχε σκύψει στο πρόσωπό μου φιλώντας και γλείφοντάς με (πάντα απαλά), ενώ τώρα φιλούσε-έγλειφε και τα χείλη μου! Προσπάθειες δικές μου να της "δώσω" και να "πάρω γλώσσα" απέβησαν άκαρπες μιας και του λόγου της κρατούσε σφαλιστά τα χείλη... Συνέχιζε όμως να φιλάει και να γλείφει την περιοχή. 'Οταν όμως προσπαθούσα για κάτι περισσότερο συναντούσα ευγενική άρνηση...
«Ααα, έεετσι!...», μουρμούριζα νιώθοντας την ανάσα της στη μούρη μου. «Ναι, μωρό μου...», συμπλήρωνε εκείνη. «Ααα, αυτό το στόμα σου!...», συνέχιζα εγώ με ηδυπάθεια αυξάνοντας τις γαμικές μου ωθήσεις. «Μμμ, αααχ, ναι!... 'Ετσι, μπράβο!...», βογγούσε με τη σειρά της. Συνεχίσαμε για λίγο ακόμα μέχρι που έπειτα από ένα δικό μου: «'Ωωωαααχ!», γέμισα την καπότα με μεσήλικο σπέρμα. Με φίλησε δυνατά στο μάγουλο.
«Δούλευες και κάπου αλλού εσύ;», ρώτησα ύστερα από λίγο. «Ναι, στο 30», απάντησε καθώς μάζευε τα πράγματά της. «Στο 30, πού, στον όροφο ή στο ημιυπόγειο;», ζήτησα να μου διευκρινίσει, θεωρώντας πως αναφερόταν στα 30άρια της Ιάσονος. «'Οχι, στο κάτω», απάντησε. «Α, στο ημιυπόγειο!», συμπέρανα. Για να συνεχίσω: « Δεν σε θυμάμαι». «Εκεί δούλευα, Κολωνού, στο 30», συμπλήρωσε και τότε θυμήθηκα!... 'Ηταν η μολδαβή Λίλυ, που είχα πάρει τον περασμένο Απρίλη στ' ομώνυμο υπερυψωμένο ισόγειο!
Πριν φύγει μου ξαναφίλησε τη μαγούλα! Το «ματς» θα έπρεπε ν' ακούστηκε μέχρι όξω! Στη συνέχεια άνοιξε την πόρτα. Η τσατσά δεν έχασε στιγμή: «Αυτή είναι η ομορφούλα, αυτή είναι η γλυκούλα! Πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις και μουνάκι! Δεν βιάζεται στο δωμάτιο, αγκαλίτσα, πολύ περιποίηση, 10 ευρώ!»

«Καλημέρα, χρόνια πολλά!»
«Χρόνια πολλά, να 'στε καλά!... Η Μίλα μας είναι, γλυκότατη (sic), πανέμορφη κουκλίτσα που έχουμε, προφέρει: ελεύθερο στοματικό τελειωτικό άμα θέλετε, από πάνω, από κάτω, πισωκολλητό, 69, ελεύθερη (sic) πιασίματα και παίρνει 20 ευρώ. Αστεράκι, γλύκα και θα περάσεις φανταστικά!»
Απ' το κουζινάκι του οροφομπουρδέλου εμφανίστηκε, φορώντας ένα σκούρο εσωφόρι, η γνωστή ιερόδουλη. Αψηλή (αρκετά αψηλή πάνω στα πορνοτάκουνα), γεροδεμένη, μονοκόμματη, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό πρόσωπο με ανατολικοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά και λεπτά χείλη, μεσαίο, όχι τόσο καλοσχηματισμένο, στήθος.
«Γεια σου Μίλα! Καλά είσαι;», ρώτησα. «Καλά!», απάντησε με τη λεπτή φωνή της. «Οκέι», συμφώνησα συνεχίζοντας να την κοιτάζω χαμογελώντας.
«Πολύ καλή μωρό μου, πολύ θερμή κοπέλα, δοκίμασε να δεις τι ευχαριστημένος θα μείνεις!», πρόσθεσε η υπηρεσία. «Εντάξει, μπορεί να περάσω λίγο αργότερα, ευχαριστώ πολύ», είπα και σηκώθηκα. «Εδώ είμαστε εμείς. Προς το παρόν περιμένουμε σεφτέ!», μ' ενημέρωσε η τσατσά.
Επέστρεψα μετά το τέλος της τσάρκας. Η υπηρεσία μού χαμογέλασε. Αμέσως της έκανα γνωστό πως θα περνούσα, ενώ δίνοντάς της το εικοσάρικο ζήτησα λίγο χρόνο για να πλυθώ. Τότε μου έδειξε ένα άλλο δωμάτιο, από εκείνο που είχε σκοπό να με βάλει και μου έφερε μία καθαρή, φρεσκοσιδερωμένη πετσέτα προσώπου, με την οποία σκουπίστηκα μετά απ' το ζεστό ντουζάκι.
'Επειτα από λίγο η πόρτα άνοιξε. «Γεια σουου! Τι κάανεις;». 'Ηταν η Μίλα εκείνη που ενδιαφερόταν να μάθει, ενώ προσεγγίζοντας το κρεβάτι, πάνω στα καθαρά σεντόνια του οποίου βρισκόμουν ξαπλωμένος, έβγαλε το εσωφόρι της (παρατήρησα ένα τατουάζ στο υπογάστριο) και καπακώνοντάς με ξεκίνησε ένα δυνατό γλείψιμο, από τις θηλές μέχρι τ' αυτιά μου, μαζί με ήπιες δακωματιές και ηχηρά φιλιά.
«Ααα, μπράβο, έτσι!», έκανα εγώ με ηδυπάθεια, ανάμεσα στα «μμμ» και τα «ματς-μουτς» της.
Βλέποντας το πουλί μου σηκωμένο ρώτησε: «Πίπα προφυλακτικό;». Για μια στιγμή αμφιταλαντεύτηκα, αλλά τελικά της είπα να με "σκουφώσει". Η ικανοποιητική πίπα πραγματοποιήθηκε αφού πρώτα μετακινήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου. «Αρχίδια γλείφεις καθόλου;», ρώτησα μετά από μερικά δευτερόλεπτα πεολειχίας. Ρούφηξε κι έγλειψε τους γεννητικούς μου αδένες μέχρι που της ζήτησα να με καβαλήσει. Της έριξα κάμποσες ψωλιές, ενώ κι εκείνη "βιδωνόταν", στριφογύριζε και τριβόταν με πάθος. Δεν το ένιωθα όμως να έρχεται...
«Πισωκολλητό καλύτερα, πάμε πισωκολλητό!», είπα μετά από λίγο, δείχνοντάς της με τα χέρια μου. «ΑΑΑ!... ΑΑΑ!... ΩΩΩ!... ΑΑΑ!...», την άκουγα να κάνει καθώς το καυλί μου παλινδρομούσε το μουνί της. Τώρα ήταν καλύτερα. Συνέχισα έτσι χωρίς να παραλείπω να την κωλοχαστουκώνω. Το "τέλος" ήρθε έπειτα από ένα γρήγορο, βαθύ, ολιγοδευτερόλεπτο "μέσα-έξω". 'Εγειρα πάνω της και στη συνέχεια ξάπλωσα πλάι της. Με φίλησε πολλές φορές στα μάγουλα χαμογελώντας. Της έδωσα να καταλάβει πως ήθελα να με φιλήσει και στο στόμα. Πραγματοποίησε την επιθυμία μου. Τότε εγώ "ψαρεύοντας" τη γλώσσα της τη ρούφηξα "διψασμένα" κάνοντάς την να σουφρώσει ελαφρά το μέτωπο. Μετά το σύντομο φιλί συνέχισε να μου χαμογελάει.
Πριν φύγει τη ρώτησα από πού καταγόταν. «Από Ρωσία είσαι;». Απάντησε: «Ουκραίνα!». Επίσης θέλησα να μάθω την ηλικία της. «Πόσο χρονών είσαι;». Δεν καταλάβαινε. «25, 30, 35;», πρόσθεσα. Τότε μου έδειξε με τα δάχτυλά της. Δέκα. Στα μούτρα σου! 'Αλλα δέκα. Στα μούτρα σου! Μία ανοιχτή παλάμη (στα μούτρα σου! Χε χε χε) κι ένα δάχτυλο.
'Εφυγα αφού έκανα άλλο ένα ζεστό ντουζ χρησιμοποιώντας το διαθέσιμο υγρό κρεμοσάπουνο. 'Εξω απ' την κεντρική εξώπορτα του μούλτιπλεξ μπουρδέλου, παρατήρησα τα υπολείμματα απ' το σπασμένο ρόδι της πρωτοχρονιάς.

«Χαίρετε!»
«Γεια!... Μόνικα δουλεύει αγόρι. 'Ελα κορίτσι μου!... Καλά περιποιείται, καλή είναι»
Περνώντας στο σαλόνι άκουσα μια πόρτα ν' ανοίγει και τον ήχο από τακούνια που πλησίαζαν. Γύρισα. Εμφανίστηκε η περί ης ο λόγος. Μια νέα γυναίκα, πρώτο μπόι πάνω στα πορνοτάκουνα, με ίσια σκουροκάστανα μαλλιά μέχρι την πλάτη ψηλά, συμπαθητικό πρόσωπο, μεσαίο στήθος, κρεατωμένο σώμα (όχι χοντρή), με φαρδιά κωλάρα και παχιές μπουτάρες.
Η τσατσά ανακοίνωνε: «εξήντα εννιά, πισωκολλητό, ελεύθερο στοματικό, κωλαράκι».
«Θα περάσουμε;», ρώτησε η κοπέλα. «Θα περάσουμε;», ρώτησε κι η υπηρεσία. «Θα περάσουμε!», συμφώνησα. «Περάστε!», είπε τότε η τσατσά κι ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου στον διάδρομο, εισέπραξε το εικοσάρικο.
Ο χώρος ικανοποιητικότατος, με περίκλειστο μέρος για ντουζ, που δεν χρησιμοποίησα, κι ένα ξύλινο σκαλάκι μπροστά απ' τον λαβομάνο που διευκόλυνε τόσο το πλύσιμο της γεννητικής περιοχής όσο και το κατούρημα...
Η Μόνικα εισήλθε χαμογελαστή μετά από ένα πεντάλεπτο. Σχολίασε το κρύο πρωινό και στη συνέχεια, γονατίζοντας πλάι μου, ξεκίνησε με επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια στις θηλές μου. Του λόγου μου, με το ένα χέρι χούφτωνα την κωλάρα της και με το άλλο μάλασσα τους μαστούς της. Η πούτσα μου είχε αρχίσει να σηκώνεται και σιγά σιγά το στόμιο της ουρήθρας έδειχνε προς το ταβάνι. Επειδή τα προκαταρκτικά της είχαν επικεντρωθεί στις θηλές μου και την πέριξ περιοχή, τη ρώτησα εάν θα μπορούσε να τα μεταφέρει και λίγο πιο πάνω. «Ναι, θέλεις;», συμφώνησε πρόθυμα κι η "περιποίησή" της επεκτάθηκε στη μία πλευρά του λαιμού και λίγο στον λοβό του ομόπλευρου αυτιού μου. Την καπότα μου την φόρεσε χωρίς πρώτα να ρωτήσει εάν επιθυμούσα γυμνό στοματικό. Η πίπα που ακολούθησε δεν ήταν άσχημη. Συμπεριλάμβανε και άι κόντακτ. Μετά από λίγο ρώτησε: «Πισωκολλητό;». Παίρνοντας καταφατική απάντηση άλειψε το αιδοίο της με λιπαντική γέλη. Η ψωλή μου παλινδρόμησε στον κόλπο της για κάμποσα δευτερόλεπτα, με την πρόστριψη να διατηρεί τη στύση. Το περικλανίδιό της φαινόταν δουλεμένο. Κατά τη διάρκεια της γάμευσης η κωλάρα της δέχτηκε αδιαμαρτύρητα μερικά χτυπήματα, τόσο με την παλάμη, όσο και με την ραχιαία επιφάνεια του χεριού μου. Στο οκτάλεπτο άκουσα ένα διακριτικό χτύπημα στην πόρτα. Εκείνη την ώρα τη γαμούσα ιεραποστολικά. Δεν άργησα να ολοκληρώσω. Φεύγοντας με φίλησε στο μάγουλο. Λίγο πριν είχα μάθει πως ήταν ελληνοβουλγάρα.
Κατά την αποχώρησή μου η υπηρεσία μ' ευχαρίστησε «πάρα πολύ!»

Την τριάντα τεσσάρων λεπτών και πενήντα δευτερολέπτων ταινία είδα χθες βράδυ στο sirina.tv. Κάνοντας μια κλήση απ' το σταθερό μου σ' έναν δεκαψήφιο αριθμό, χρεώθηκα τρία ευρώ και εξήντα εννέα σέντσια και μια ψηφιακή γυναικεία φωνή μού ανέγνωσε έναν οχταψήφιο κωδικό, τον οποίο πληκτρολόγησα στο αντίστοιχο πεδίο που αφορούσε τη συγκεκριμένη τσόντα. 'Επειτα οδήγησα τον κέρσορα στο πλήκτρο «Δες την ταινία», έκανα αριστερό κλικ κι αμέσως εμφανίστηκε μία μαύρη οθόνη. Πάτησα το πλέι στο κέντρο και μετά τα σύντομα εισαγωγικά, εμφανίστηκε η «19άχρονη φοιτήτρια από την Πάτρα» να βηματίζει στο Μικρολίμανο. 'Ενα μελαχρινό κορίτσι της διπλανής ή της παραδιπλανής πόρτας, ντυμένο μ' ένα κολλητό γαλάζιο φανελάκι κι ένα επίσης κολλητό άσπρο κολάν, που φορούσε αθλητικά παπούτσια. Τα βήματά της την οδήγησαν σ' ένα απ' τα δωμάτια του κοντινού Carol hotel. Στην τουαλέτα γδύθηκε μένοντας με τον στηθόδεσμο, το κιλοτάκι και τα ροζ σοσονάκια της. Στη συνέχεια φόρεσε μία ζαρτιέρα κι έβγαλε το βρακάκι. 'Ηταν έτοιμη...
Ο Απολλώνιος περίμενε ολόγυμνος, ξαπλωμένος ανάσκελα, παίζοντας το ακαύλωτο πουλί του. Μπουσουλώντας πάνω στο κινγκ σάιζ κρεβάτι τον πλησίασε και σκύβοντας το πήρε στο στόμα της. «Σ' αρέσει μωρό μου;», τον ρώτησε ύστερα από λίγο. «Καύλα είσαι, σκέτη!», απάντησε εκείνος, για να συνεχίσει: «'Ετσι, γλείψτον, καύλωσέ τον, τσιμέντωσέ τον!». Η φυσιολογικών διαστάσεων ψωλή του "τσιμέντωσε" μετά από δύο λεπτά. 'Υστερα άρχισαν οι υπερβολές. «Η πούτσα σου είναι πολύ μεγάλη!», «πολύ ωραία πούτσα έχεις, δεν έχω ξαναδεί μεγαλύτερη και πιο ωραία πούτσα από τη δικιά σου!... Φαντάζομαι πως θα γαμάς!».
Το επόμενο καρέ μάς δείχνει τη φοιτήτρια με τα πόδια ανοιχτά να χώνει δύο δάχτυλα στο ξυρισμένο μουνί της και να ρωτά τον παρτενέρ της, κοιτώντας τον πρόστυχα, εάν θέλει να βγάλει τα εσώρουχά της. 'Οχι που δεν θα ήθελε... Εκείνη τον προκαλεί συνεχίζοντας να χώνει τα δύο δάχτυλα στο μουνί της, «έλα να με σκίσεις!» κι εκείνος τη ρωτάει: «Ανυπομονείς να στο ματώσω το μουνάκι, να βγάλει αίμα;».
Το γαμήσι λαμβάνει χώρα με προφυλακτικό και χωρίς φιλιά από τους δύο πρωταγωνιστές. Πρώτη στάση είναι αυτή της γελαδάρισσας, «έλα να σε πάω ένα ταξίδι, καβάλα την!», με τη φοιτήτρια να πραγματοποιεί βαθύ κάθισμα, «αχ μωρό μου, τι πούτσα είναι αυτή!», ανεβοκατεβαίνοτας για δυο-τρία λεπτά. Στη συνέχεια, για ένα-δυο λεπτά, αναλαμβάνει εκείνος να τη γαμήσει αρπάζοντάς την απ' τα καπούλια. «Αχ, μωρό μου σκίσε με!». Μετά παίρνει εκείνη ν' ανεβοκατεβαίνει. «Αχ, τι πούτσος είναι αυτός!».
Η επόμενη στάση είναι αυτή του τζόκεϊ, με τη 19άχρονη στα τέσσερα και τον επιβήτορα, με λυγισμένα τα γόνατα από πάνω να της γαμεί το μουνί. «Αχ, με πέθανες!». Συνέχεια με πισωκολλητό γονατιστό. «ΑΑΑ... ΑΑΑ... ΑΑΑ, μωρό μου!».
Ακολουθεί διακοπή, με βαθιές ανάσες και απ' τους δύο. «Μ' έσκισες μωρό μου, με πέθανες!».
Στην επόμενη σκηνή για 3 λεπτά η κοπέλα, παραμένοντας στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι, γαμάει η ιδια το μουνί της μ' ένα διάφανο ντίλντο. «ΑΑΑ... ΑΑΑ... ΑΑΑ... καύλα είναι!... Χύνωωω!». Αφού "έχυσε", συνεχίζει γι' άλλα δυο λεπτά ν' αυτογαμεύεται γονατιστή, πάντα πάνω στο κρεβάτι, χωρίς να πολυκρατάει το ντίλντο. «Αχ, πως τον παίρνω!... Καύλα!... Αχ, όλον!», ενώ δεν παραλείπει να ρωτήσει τον Απολλώνιο: «Σ' αρέσει που γαμιέμαι μόνη μου έτσι;».
Εκείνος κάθεται σε μία πολυθρόνα κι αυνανίζεται. Τον πλησιάζει με μια καπότα στο χέρι. Του τη φοράει και τον καβαλάει με την πλάτη της να βλέπει τη μούρη του. Αρχίζει το πάνω-κάτω. «Αχ, αχ, αχ, σ' αρέσει που με σκίζεις;». «Μ' αρέσει πολύ!... Γαμήσου έτσι!». Και μετά από δυο-τρία λεπτά. «Θα σε χύσω πάλι μωρό μου, πάνω στον πούτσο σου!». «Στην ψωλάρα μου, ε;». «Στην ψωλάρα σου μωρό μου, στην πουτσάρα σου!»
Στην επόμενη σκηνή εκείνη κάθεται με ανοιχτά τα πόδια, στην ίδια πολυθρόνα που προηγουμένως καθόταν ο γαμιάς της και με το ίδιο διάφανο ντίλντο αυτογαμεύεται βογγώντας... Μέχρι που μετά από δυο λεπτά... «ΑΑΑ, χύνω... χύνω... χύνω! Ααα... 'Εχυσα... Ο κάμεραμαν κάνει γκρο πλαν στο αιδοίο της, μ' εκείνη να παραμερίζει τα μουνόχειλα. Στο βάθος του πλάνου τη βλέπουμε να γλείφει το ντίλντο. Ακολουθεί δυνατή αυτογάμευση με τα δάχτυλά της. «ΑΑΑ, καριόλη μου χύνω!» (Πάλι;...) Συνεχίζοντας να πιπώνει το ντίλντο. «Χύνω πούστη, χύνω!».
Η επόμενη σκηνή ανήκει στο spitting. Τσιμπουκώνοντας το γνωστό ντίλντο γεμίζει με σάλια... Τα οποία τρέχουν στα μάγουλα, μέχρι τ' αυτιά της, ενώ τ' αλείφει και στα βυζία.
Το γυάλινο (;) ντίλντο δεν αργεί να χωθεί, για πολλοστή φορά, στο μουνί της γι' άλλη μια αυτογάμευση.
Επόμενη σκηνή το πισωκολλητό πλαγιαστό στο πλάι. «Σ' αρέσει να με σκίζεις;». «Με τρελαίνει!». «'Ετσι, σκίσε με, σκίσε με!... Μ' έχεις τρελάνει, μ' έχεις κάνει μούσκεμα!».
Επόμενη σκηνή ξανά η στάση της γελαδάρισσας. «Αχ, χύνω στον πούτσο σου πάνω μωρό μου!». Ξαφνικά ο Απολλώνιος σηκώνεται και βγάζοντας την καπότα τής τον χώνει στο στόμα φωνάζοντας: «'Ελα δω, πάρτα!», και στο επόμενο δευτερόλεπτο εκσπερματώνει. Αμέσως γυρίζει και σκύβει προσφέροντάς της τον κώλο του για γλείψιμο. Με τα ψωλοχύματα να κρέμονται απ' τα χείλη της εκείνη αυθωρεί πραγματοποιεί την επιθυμία του. Δυστυχώς λόγω κακής λήψης δεν φαίνεται καλά η δράση της γλώσσας της στην κωλοτρυπίδα του. Κάποια στιγμή πλησιάζοντας, από κάτω, τα δάχτυλά του το στόμα της, λέει: «Πάρε κι αυτά, γιατί σου πέσανε μερικά (χύσια)!».
Το έργο τελειώνει με 'κείνη να χαμογελάει στον φακό. Τα χύσια συνεχίζουν να κρέμονται απ' τα χείλη της.
Προχωρώντας στο ρεζουμέ, η «άγνωστη» νεαρή γυναίκα, χωρίς να έχει καμιά ιδιαίτερη απόδοση, υποκρίνεται πιστευτά, δείχνοντας πως γνωρίζει τα γαμικά. Ο Απολλώνιος, απ' την πλευρά του, καταφέρνει να σταθεί στο "ύψος" του. Τα πλάνα σε γενικές γραμμές είναι ικανοποιητικά. Σενάριο δεν υφίσταται, αλλά στη συγκεκριμένη ταινία δεν υπάρχει και λόγος...

Η ταινία έχει γυριστεί σε μια παρατημένη, στα μπετά, μεγάλη οικοδομή, με τους τοίχους γεμάτους από γραφήματα.
Η πρώτη σκηνή ξεκινάει με λεσβιακό, μεταξύ της Ελίσκα και της 'Ινα, ενώ στη συνέχεια μπαίνει στη φάση κι ο Τεό. Η μπικινοφορούσα Ελίσκα τρέχει μέσα στο εγκαταλειμμένο κτίριο να ξεφύγει από κάποιον, που σύντομα αποδεικνύεται πως είναι κάποια και συγκεκριμένα η επίσης μπικινοφορούσα 'Ινα, η οποία τελικά τη βουτάει απ' τον λαιμό, την ξαπλώνει σ' ένα ντιβάνι και ξεκινάει το "παιχνίδι". Η ξανθωπή Ελίσκα είναι μια όμορφη λεπτοκαμωμένη αψηλή νέα γυναίκα, ενώ η μελαχρινή 'Ινα, που είναι επίσης όμορφη και νέα, είναι σαφώς πιο γεροδεμένη. Οπότε το γεγονός πως εκείνη έχει κυρίως τον ενεργητικό ρόλο ταιριάζει. Βέβαια στη συνέχεια αναλαμβάνει "να οδηγήσει" κι η Ελίσκα. Ο Τεό τώρα εμφανίζεται διακριτικά στο πλάνο να τρίβει το κανονικών διαστάσεων καυλί του και σιγά σιγά, όσο το παιχνίδι μεταξύ των δύο γυναικών συνεχίζεται, παίρνει κι εκείνος μέρος. 'Ομως μόνο με την 'Ινα. Στην αρχή του κάνει πίπα, μετά τη γαμάει από πίσω ενώ εκείνη γλείφει το μουνί της Ελίσκα και στο τέλος, αφού εκείνος έχει χύσει, τον τσιμπουκώνει φουμάροντας και φυσώντας τον καπνό στον πούτσο του.
Κάποιες παρατηρήσεις στην παραπάνω σκηνή. Πρώτον, τουλάχιστον η Ελίσκα θα προτιμούσα να ήταν ντυμένη με ρούχα τα οποία και θα της έβγαζε βίαια η 'Ινα. Δεύτερον, αντί για καινούργιο ντιβάνι, ίσως ήταν πιο φυσικό να υπήρχε ένα παλιό στρώμα. Τρίτο και βασικό, τα φιλιά και τα γλειψίματα θα τα ήθελα πιο βαθιά και όχι ακρογλώσσια και σύντομα. Αφού έφερναν που έφερναν τις γλώσσες τους σ' επαφή. Μάλλον δεν έχουν δει σκηνές με βραζιλιάνες λεσβίες... Τέταρτον, δεν είναι δυνατόν κάποια που βιάζεται να διευκολύνει με τις στάσεις του σώματός της τον βιαστή της. Θα μου πείτε υπάρχει και το γνωστό γνωμικό...
Η δεύτερη σκηνή, ξεκινάει με την Αλεξάνδρου να οδηγεί την καυλιάρα Χρύσα σ' ένα κρεβάτι. Εκεί λαμβάνει χώρα λεσβιακός έρωτας μεταξύ τους με τα ίδια επιφανειακά φιλιά-γλειψίματα και τυποποιημένα λόγια, «με καυλώνεις πολύ μωρό μου!», ενώ στη φάση μπαίνει, πάντα διακριτικά, ένας έγχρωμος με φυσιολογικών διαστάσεων "εργαλείο". Ακολουθούν: πίπα της Χρύσας, ενώ η Αλεξάνδρου της γλείφει το μουνί και την κωλοτρυπίδα, ωραία γλωσσόφιλα μεταξύ του νέγρου και της Αλεξάνδρου, γαμήσι σε διάφορες στάσεις και συνδυασμούς, γλειφομούνι του Κρίστιαν στη Χρύσα. Στο τέλος τις χύνει στα στόματά τους κι εκείνες ψευτοφιλιούνται με τα ψωλοχύματα να κρέμονται...
Στη "γέφυρα", πριν την τρίτη σκηνή, η 'Ινα εκμυστηρεύεται στο κοινό (δηλαδή σε μας) πως θα ήθελε να τη γαμήσει ένας άγνωστος του οποίου δεν θα έβλεπε το πρόσωπο. Ο "άγνωστος" αυτός είναι ο Τεό, που φορώντας μια μάσκα κι ένα μαύρο ντόμινο, "φορτώνει" στην καρότσα ενός Λαντ Ρόβερ, πάνω στην οποία χαιδεύεται η 'Ινα, «φρέσκο κρέας», δηλαδή τη Σάννυ. Ακολουθούν ηδονικές βαθιές εισπνοές του Τεό μέσα στις γόβες της Σάννυ, ακρογλώσσιο γλείψιμο του Τεό, διαμέσου της μάσκας του, στα πόδια της Σάννυ, επιφανειακή αιδοιολειχία μεταξύ των γυναικών, πίπα, γαμήσι σε διάφορες στάσεις με τις δύο γυναίκες. Εκεί υπάρχει η μοναδική σκηνή πρωκτικού έρωτα, όταν ο Τεό γαμάει τον κώλο της Σάννυ. Στο τέλος χύνει με μαλακία.
Στην τέταρτη σκηνή, η Αλεξάνδρου βιάζεται από τον γκριζομάλλη Δημήτρη ΧΧΧ, εάν εξαιρέσω την τραγική ηθοποιία της, «Σας παρακαλώ κύριε, τι κάνετε;», είναι η πιο δυνατή σκηνή της ταινίας, με τον Δημήτρη να παίζει αρκετά ρεαλιστικά (τη χαστουκίζει, της βάζει δάχτυλα στο στόμα ενώ της κάνει γλειφομούνι, της ανοίγει βίαια τα πόδια για να προσεγγίσει τ' απόκρυφά της, της σπρώχνει τα χέρια που προσπαθούν να τον απωθήσουν, της φτύνει το μουνί, της το χτυπάει, της ρουφάει παθιασμένα τα βυζιά) και να διατηρεί την καλύτερη στύση, συγκριτικά με τους άλλους δύο πρωταγωνιστές (όταν κάποια στιγμή η φυσιολογικών διαστάσεων ψωλή του βγαίνει απ' το μουνί της Αλεξάνδρου, ταλαντεύεται...). Αλλωστε του το λέει κι εκείνη: «Καυλιάρη μου, η πούτσα σου είναι πέτρα!». Στο τέλος τη χύνει στη μάπα!
Επίσης ενδιαφέρον είναι το κομμάτι απ' τα παρασκήνια, που διαθέτει το ΝτιΒιΝτι...
Συνοψίζοντας, δεν μου άρεσε η συγκεκριμένη τσόντα. Η εμφάνιση των πρωταγωνιστών ήταν μια χαρά. Η σκηνοθεσία μέτρια. Το σενάριο κι οι υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών (ιδίως των γυναικών) δράμα...

Δευτέρα, ώρα 21:01
Στο στενό χολάκι/σαλονάκι του ημιυπόγειου μπουρδέλου δεν υπηρχε κανείς. Δεξιά, τα δυο δωμάτια ήταν ελεύθερα. Στο βάθος καθόταν η υπηρεσία. Με το που είδε να μπαίνει κόσμος σηκώθηκε. Δίπλα της περπατούσε μια γυμνόστηθη νεαρή χαμηλού αναστήματος, με σκουροκάστανο ίσιο μαλλί μέχρι την πλάτη, συμπαθητικό πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο κορμί.
«Καλησπέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερη (sic) πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πισωκολλητό, με δέκα ευρώ. Πολύ καλό κοριτσάκι παιδιά, καλό σεξ, σιγά σιγά, δεν βιάζεται–». «Πώς τη λένε;», τη διέκοψα. «Βανέσσα!», μου απάντησε. 'Εφυγα για το διπλανό υπερυψωμένο ισόγειο. Περίμενα στο μεγάλο σαλόνι για ένα λεπτό χωρίς να εμφανίζεται κάποιος. Επέστρεψα στο άδειο από συναγωνιστές ημιυπόγειο. Η υπηρεσία ξανασηκώθηκε. Πλήρωσα και πέρασα στο ψιλοάθλιο, το πρώτο εκ δεξιών των εισερχομένων, γαλάζιο δωμάτιο.
Μετά από ένα εξάλεπτο άνοιξε την πόρτα η Βανέσσα, που κάποια μου θύμιζε... Χαμογελούσε αχνά και μιλούσε μαλακά. «Γεια σου, τι κάνεις;», με ρώτησε. «Καλά, εσύ;». «Καλά είμαι κι εγώ».
Στάθηκε όρθια δίπλα στο κρεβάτι και μάζεψε τα μαλλιά της σε αλογοουρά. Στη συνέχεια έσκισε το περίβλημα του προφυλακτικού. «Δούλευες και κάπου αλλού εσύ;», τη ρώτησα. «Πάνω», απάντησε καθώς εφάρμοζε το ελαστικό στην πεσμένη μου πούτσα. «Α, πάνω...», είπα, έχοντας θυμηθεί ποια ήταν. 'Ηταν η ίδια κοπέλα που είχα πληρώσει στον διπλανό όροφο πριν δύο μήνες...
«Δεν έχει καυλώσει...», της είπα με χαμόγελο. «Θα κάνω πίπα», μου έκανε γνωστό χαμογελώντας κι εκείνη. «Θα κάνεις πίπα, ε;». Γέλασε σιγανά. «Για να δούμε...», ψιθύρισα.
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα.
«Για κάτσε να σου κάνω έτσι (να σου τραβήξω μαλακία), γιατί... δεν βλέπω να σηκωθεί έτσι», είπε κι έβγαλε την καπότα. «'Αμα με φιλήσεις λίγο εδώ (στήθος, λαιμό), θα μου σηκωθεί–». «'Εγώ δεν κάνω φιλάκια», με διέκοψε. Πάντα μιλώντας σιγανά και ήρεμα. «Ο ρε γαμώτο! Ούτε έτσι θα σηκωθεί τότε...», προμάντεψα, μιλώντας κι εγώ σιγά. «Εγώ δεν κάνω φιλάκια... εσύ μπορείς εμένα, εγώ όχι εσένα», επέμεινε, για να προσθέσει, «και άμα το ξέρεις (ότι) δεν μπορείς...». «Ναι!...», την ενθάρρυνα να συνεχίσει. «Μπορείς να πηγαίνεις αλλού, που κάνει φιλάκια, μπορείς να πηγαίνεις τώρα άμα θέλεις, γιατί εσύ θέλεις φιλάκια για να σηκωθεί, και τι, να κάτσεις δέκα λεπτά και να μην κάνεις τίποτα;»
«Οπότε θα φύγω και θα πάω κάπου αλλού, σ' ευχαριστώ!»
Με τα τελευταία λόγια της με είχε διευκολύνει να διακόψω υπέρ μου τη συνεύρεση.
Λίγο αργότερα, καθώς μου επέστρεφε η τσατσά το δεκάρικο με συμβούλευε: «Μωρό μου να μιλάς στο σαλόνι τι θέλεις από κοπέλα. Καλύτερα να μιλήσεις με κοπέλα πριν, μην βγάζεις τσάμπα ρούχα, κατάλαβες;»
Της εξήγησα πως υπάρχουν πόρνες που αν και δεν ανακοινώνεται, προσφέρουν μια μικρή έξτρα περιποίηση στον καθαρό κι ευγενικό πελάτη που την έχει ανάγκη, όμως, συνέχισα, η Βανέσσα, προς τιμήν της, μου έδωσε την εναλλακτική λύση να διακόψω, επιστρέφοντάς μου τα χρήματα και δεν κοίταξε να μου φάει το δεκάρικο.
«Αυτή είναι πολύ σωστή κοπέλα!», είπε ευχαριστημένη εκείνη και με χτύπησε φιλικά στο μπράτσο.

Δευτέρα, ώρα 21:20
«Καλώς τον!», με καλωσόρισε η μεσήλικη ξανθιά υπηρεσία. «Χαίρεται». «Να δεις τα κορίτσια αγόρι μου. Τι κάνουμε, καλά;», συνέχισε. «Καλά». «Τσιμπουκάκι γυμνό τελειωτικό, ελεύθερα πιασίματα, όλες τις στάσεις, έχει η μία, το ίδιο έχει κι η άλλη...», μ' ενημέρωσε κι αμέσως τις κάλεσε με δυνατή φωνή. «Για ελάτε!»
Πρώτη εμφανίστηκε μια με ίσιο σκούρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους, πρόσωπο ναρκομανούς, μεσαίο χαλαρό στήθος, αδύνατο κορμί γεμάτο πρόχειρα τατουάζ, με πιο χαρακτηριστικό εκείνο στο δεξιό της μπράτσο. Φορούσε κορμάκι και ψηλές γυναικείες κάλτσες. Τα πόδια της δεν ήταν άσχημα...
«Γεια σου ομορφόπαιδο!», μου είπε. «Εσύ ποια είσαι;», ζήτησα να μάθω. «Τι εννοείς;», με ρώτησε καχύποπτα. «Πώς σε λένε;», της το έθεσα διαφορετικά. «Τζίνα!», απάντησε με χαμόγελο. «Κι η άλλη η κοπέλα;», ρώτησα την τσατσά. «Πού είναι;», ρώτησε εκείνη με τη σειρά της την Τζίνα. «Τζένη!», φώναξε η πόρνη.
«Γεια σου! Τσιμπουκάκι χωρις καπότα, μουνάκι με καπότα, πισωκολλητό, από πάνω, ισπανικό στα βυζάκια χωρίς καποτούλα και τελειωτικό στα βυζάκια, δέκα ευρώ χωρίς βιασύνη!», ενημέρωσε η θηριώδης Τζένη Πόταμος, απ' το Μεγάλου Αλεξάνδρου 17, βγαίνοντας απ' το κουζινάκι.
«Θα περάσω με την Τζίνα!», έκανα γνωστό στην υπηρεσία και βγάζοντας ένα δεκάρικο ρώτησα: «Η Τερέζα πού είναι;». «Περάστε!», μου είπε εκείνη. «Τι πράμα;... Η Τερέζα λέω, πού είναι;». «Ε, ναι», έκανε αμήχανα. «Η Τερέζα, πού είναι, λέει!», της διευκρίνησε η Τζίνα. «Ποια είναι αυτή; Δεν την ξέρω!», είπε εκείνη. «Η κυρία είναι απογευματινή–», επενέβη η Τζίνα, για να τη διακόψει η τσατσά τονίζοντας: «Ναι, εγώ δεν δουλεύω ποτέ νύχτα για να–». «Καλώς!», τη διέκοψα με τη σειρά μου.
Το δωμάτιο που πέρασα ήταν άθλιο και γεμάτο με τοιχογραφίες της Τερέζας...
Η Τζίνα (από Τζωρτζίνα, από Γεωργία) άνοιξε την πόρτα μετά από πέντε λεπτά. «Γεια σου μωράκι μου!», με ξαναχαιρέτησε, ενώ ρωτώντας τ' «ονοματάκι» μου πήρε να γδύνεται. «Από πού είσαι;», θέλησε να μάθει στη συνέχεια. «'Ελληνας», της απάντησα. «Γκάγκαρος;», ρώτησε. «Τι γκάγκαρος;». «Γκάγκαρος ρε παιδάκι μου είναι ο γνήσιος Αθηναίος», εξήγησε. «Αα..., ναι, εδώ έχω γεννηθεί. Εσύ;». «Εγώ είμαι Πειραιώτισσα!». «Παντρεμένος;». «Πόσο χρονών είσαι ματάκια μου;» (Αυτή ήταν 33). Επίσης μου είπε πως δεν πήγαινε με αλλοδαπούς γιατί ήταν... αβάφτιστοι!
«Να σκουπίσω και τα χείλη μου να μη σε λερώσω!», είπε και σκούπισε το κόκκινο κραγιόν μ΄ένα υγρό μαντιλάκι. «Και πές μου τι θέλεις!», κατέληξε. «Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό–», της είπα για να με διακόψει επιδοκιμάζοντας την απόφασή μου. «Δεν θέλεις, μπράβο αγορίνα μου!»
'Εχοντας μείνει ολόγυμνη ξεκίνησε με φιλιά και γλειψίματα σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιών, ενώ παράλληλα με χάιδευε και τη χάιδευα, νιώθοντας την τραχύτητα του δέρματός της. Στη γλώσσα της είχε πίρσινγκ.
Είχα αποφασίσει πως δεν θα τη γαμούσα. Αν κι ήταν ευχάριστη κι ευγενική, κάτι στο σουλούπι της με αποθούσε απ' το να τη γαμήσω, οπότε όση ώρα μ' έγλειφε εγώ αυνανιζόμουν. 'Εχυσα ψιθυρίζοντας, «αχ, χύνω!», την ώρα που πήγαινε να μου φορέσει την καπότα για να ξεκινήσει πίπα, ακούγοντάς την να κάνει ευχαριστημένη. «Μμμ...». Είχα ολοκληρώσει σε κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά μετά το πρώτο γλείψιμο...
«'Εχεις ξαναδουλέψει στο Μεταξουργείο;», τη ρώτησα καθώς ετοιμαζόμασταν. «'Οχι, η τρίτη μου μέρα είναι σήμερα», απάντησε. «Πριν, δεν δούλευες σε άλλο σπίτι;», επέμεινα. «'Οχι, έχω δουλέψει όμως στον δρόμο». «ΑΜΑΝ!» είπα από μέσα μου και συνέχισα, «Α, ήσουνα στις πιάτσες... Πόσο καιρό;». «Ενάμισι χρόνο;...», απάντησε αβέβαια. «Σ' αυτές που είναι εδώ–», θέλησα να μάθω, εννοώντας τις γνωστές πιάτσες, αλλά εκείνη με διέκοψε λέγοντας, «'Οχι εκεί αγόρι μου, εκεί είναι για τα πρεζόνια, εγώ ήμουν στο Κολωνάκι!». «Πού έχει πιάτσα εκεί;», έκανα έκπληκτος. «Το Κολωνάκι; Καλέ με δουλεύεις;». «Δεν ξέρω, για πές μου!». «Στην κεντρική... στη λεωφόρο... Πώς τη λένε;...» Καλά, εντάξει, είχα πλέον καταλάβει...
«Χάρηκα πάρα πολύ, και όχι επειδή τελείωσες γρήγορα!», μου είπε λίγο πριν φύγει για να συμπληρώσει. «Ελπίζω να τα ξαναπούμε!»
Ναι, πως!...
Βγαίνοντας, λίγο αργότερα, στο σκοτεινό πατάρι/σαλόνι, η υπηρεσία με πήρε παράμερα και μου επιβεβαίωσε αυτό που είχα μάθει το πρωί στην «Ημερήσια ενημέρωση». Η Τερέζα είχε πεθάνει πριν μια βδομάδα...

ΥΓ: Η τριαντατριάχρονη Γεωργία είναι οροθετική στον ιό του AIDS, σύμφωνα μ' αυτήν την ιστοσελίδα: http://www.newsbeast.gr/society/arthro/343774/autes-einai-oi-ierodoules-pou-pashoun-apo-aids/
Είναι η πρώτη κοπέλα στη λίστα.
Εγώ σήμερα το πρωί έκανα εξετάσεις για HIV και ηπατίτιδα C (για την ηπατίτιδα B έχω ανοσία, μιας κι έχω κάνει το εμβόλιο από το '93 με τα σχετικά ραπέλ, ενώ κάθε χρόνο ελέγχω τ' αντισώματα). Τ' αποτελέσματα θα τα πάρω αύριο το απόγευμα και μέχρι την επανάληψη της εξέτασης, μετά από 8 βδομάδες, θ' απέχω από σεξουαλικές επαφές.

Εισερχόμενος στο ερατεινό σαλονάκι, σκεφτόμουν πως τον σχετικά λίγο καιρό που ασχολούμαι με τον "incall αγοραίο έρωτα", στο συγκεκριμένο μπουρδέλο δεν είχα γαμήσει ποτέ.
Δεν πρόλαβα να καθίσω κι η υπηρεσία ακολουθούμενη από μια μέτριου αναστήματος νεαρή Ρωσίδα με ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, γλυκό πρόσωπο με σλάβικα χαρακτηριστικά, μεγάλο κρεμασμενο (ερωτικό) στήθος, σώμα με πιασιματάκια, καλούτσικο κώλο κι αφρατούτσικα αλλά ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια, αφού με καλημέρισε (όπως κι η κοπέλα) άρχισε ν' απαγγέλλει με χαρακτηριστική προφορά: «Ορίστε τα γλυκιά κορίτσι μας˙ κάνει ιλεύθερο στοματικό, ιεξήντα εννιά, ιλεύθερη πιασίματα, ισπανικουό, αυταρχικουό!» και κατέληξε ρωτώντας με: «'Εχετε περάσει να δείτε την κοπέλα;». «'Οχι! Πώς σε λένε;», ρώτησα τη νεαρή ιερόδουλη. «Αννίτα!», απάντησε εκείνη. «Είναι η Αννίτα!», απάντησε κι η τσατσά σχεδόν ταυτόχρονα. «Αννίτα...», είπα και του λόγου μου κοιτώντας τη μικρή. «Ποαλύ γλυκιά και καλή στο δωμάτιο!», πρόσθεσε η υπηρεσία, ενώ η περί ης ο λόγος μού χαμογελούσε. Το σκεφτόμουν... «Να μείνετε ευχαριστημένος!», υποσχέθηκε η τσατσά. «Εντάξει, θα δοκιμάσω!», αποφάσισα κι απ' το πορτοφολάκι μου έβγαλα ένα εικοσάρικο. Είκοσι ευρώ. Δηλαδή, δύο γαμήσια στο Μεταξουργείο...
Ουόλα... εεε, συγγνώμη, μπερδεύτηκα απ' αυτήν! 'Ολα τα δωμάτια ήταν ελεύθερα, οπότε πέρασα στο μεσαίο, με το νούμερο 2. 'Εναν αρκετά φροντισμένο (καθαρό, φωτεινό, μιας και διέθετε ροοστάτη, ενώ στον νιπτήρα υπήρχε "τηλέφωνο" με μακρύ καλώδιο για να διευκολύνεται το πλύσιμο, αλλά και να γίνεται περισσότερο "λούτσα" η πέριξ περιοχή...), αλλά κιτς (λόγω των χρωμάτων και των σχεδίων στους τοίχους) χώρο.
Μετά από ένα εξάλεπτο άνοιξε με δύναμη την πόρτα η Αννίτα. «Γεια σουουου!». «Γεια σου!». «Τι κάνεις αγαπούλη;». «Καλά». «Μπράβο μωράκι μου!». Αμέσως έμεινε ολόγυμνη και γονατίζοντας πλάι μου άρχισε με θωπείες στο σώμα μου –πράττοντας κι εγώ ανάλογα–, συνεχίζοντας με φιλάκια και επιφανειακά γλειψιματάκια απ' την κοιλιά μέχρι τους λοβούς των αυτιών μου. Καθόλη τη διάρκεια κρατούσε ένα υγρό μαντιλάκι με το οποίο σκούπιζε τα χείλη της. Κάποια στιγμή της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό. «Εντάξει μωράκι μου!», συμπλήρωσε ανακουφισμένη. 'Ετσι τουλάχιστον μου φάνηκε...
Η καπότα φορέθηκε κλασικά σαν κάλτσα κι η πίπα που ακολούθησε ήταν σχετικά καλή. Αργή, μ' εξωτερικούς γλωττισμούς, άι κόντακτ. «Αννίτα!». «Μμμ; Ποπ!...», έκανε βγάζοντας την πούτσα απ' το στόμα. «Γι' ανέβα λίγο από πάνω!».
'Εχοντας τα πόδια μου λυγισμένα, την έπιασα απ' τα κωλομέρια, ζητώντας της να γείρει πάνω μου και χώνοντας την ψωλή στο μουνί της άρχισα τη γάμευση. Απ' την αρχή πήγα γρήγορα και βαθιά. «Πλαφ, πλαφ, παλφ!». Γαμούσα αλλάζοντας τα πιασίματά μου, από τα καπούλια στη μέση κι απ' εκεί στην πλάτη της ψηλά και πάλι στη μέση ή στους γλουτούς. Δεν έλειπαν και τα διαστήματα που σταματούσα λαχανιασμένος, μέχρι να συνεχίσω ξανά γι' ακόμα λίγες δεκάδες ψωλιές έως το επόμενο ολιγοδευτερόλεπτο ξαπόσταμά μου. Κάποια στιγμή έβαλε τα κουτουπιέ της ψηλά στους μηρούς μου. Νιώθοντας τον οργασμό μου νά 'ρχεται, αύξησα τις γαμικές ωθήσεις μου έχοντάς την γραπώσει απ' τα κωλομάγουλα. «Πλαφπλαφπλαφ!». 'Ομως λίγο πριν την κρίσιμη στιγμή, το καυλί μου βγήκε απ΄ το μουνί, «ποπ!» και μην προλαβαίνοντας να το ξαναβάλω μέσα άρχισα να το τρίβω με το χέρι μου! Μετά από λίγα τριψίματα έχυνα λαγνοβογγώντας...
Συμπαθητική εμπειρία θα χαρακτήριζα λοιπόν αυτό το πρώτο πέρασμά μου απ' τα ενδότερα του συγκεκριμένου μπουρδέλου.