Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

Τετάρτη, ώρα 18:36
«Καλησπέρα!». «Γεια σας!». «Δυο κοπέλες έχω! Πολύ καλή, δεν βιάζεται, όλες τις στάσεις, εξήντα εννέα, ελεύθερο πιασίματα, δέκα ευρώ!», μ' ενημέρωσε η αλλοδαπή υπηρεσία, ενώ αμέσως κάλεσε τη «Μαγκνταλένα!...» και τη «Λουίζα!...».
Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκαν γυμνόστηθες, μια ψιλονταρντάνα νεαρή ξανθιά, με σχιστά μάτια και μια Ρουμάνα, στις αρχές της τρίτης δεκαετίας της ζωής της, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό προσωπάκι, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο σωματάκι, χαμηλό ανάστημα, οι οποίες έπειτα από μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση, έτσι ώστε να μου... επιδείξουν τα κάλλη τους, επέστρεψαν από 'κει απ' όπου είχαν εμφανιστεί.
«Οκέι... Θα περάσω με τη Λουίζα!», είπα. «'Η μάλλον...», έκανα αναποφάσιστος την επόμενη στιγμή. «Τη Λουίζα;», θέλησε να επιβεβαιώσω η τσατσά. «Ποια είναι, η αδύνατη είναι;», ζήτησα να μου επαληθεύσει. «Που είναι πιο μικρή είναι Λουίζα», διευκρίνισε. «Εντάξει, αυτή, ορίστε!», της έδωσα το δεκάρικο. «'Ελα!», με οδήγησε στο μικρό δωμάτιο, η πόρτα του οποίου ήταν μέσα στο κουζινάκι. Παραδίπλα καθόταν η Λουίζα τυλιγμένη μ' ένα μπουρνούζι.
«Γεια σου!», ευχήθηκε με τη λεπτή φωνή της, μπαίνοντας ύστερα από μερικά λεπτά. «Γεια σου!». «Τι κάνει;». «Καλά, εσύ;». «Καλά!», απάντησα, ρωτώντας την καθώς ξάπλωνα: «Μόνο σ' αυτό το μαγαζί δουλεύεις (το αριστερό, με τον διάδρομο) ή είσαι κι αλλού;». «'Οχι, εγώ μόνο αυτό δουλεύω, κάθε μέρα 18:00 ώρα μέχρι 2:00». Στη συνέχεια κάθισε πάνω στις κνήμες μου και κρατώντας με το ένα της χέρι το προφυλακτικό, με το άλλο πήρε να μου παίζει το πουλί. «Ρουμάνα είσαι;». «Ναι», χαμογέλασε. «Πολλές Ρουμάνες είστε εδώ!». «Ναι, εσύ από πού είσαι;». «'Ελληνας». 'Επειτα απ' την επιθυμία που της εξέφρασα, έγλειψε-φίλησε για λίγο κι επιφανειακά τις ρώγες και το στήθος μου, αλλά «όχι το πρόσωπο!», όπως μου ξεκαθάρισε με καλό τρόπο απ' την αρχή. Στη συνέχεια ξεκίνησε μια μέτρια πίπα σε γρήγορο ρυθμό, η οποία βελτιώθηκε κατά τη διάρκεια υπό την καθοδήγησή μου. «Κάτσε λίγο έτσι...», της έδειξα όταν ένιωσα πως είχε έρθει η ώρα να της τον χώσω κι εκείνη υπάκουα στάθηκε στα τέσσερα, αλλά την επόμενη στιγμή ρώτησε: «'Ετσι; Ξαπλώνω ή...». «'Οχι όχι, έτσι όπως είσαι!». Το κωλαράκι της ήταν ομορφοσχηματισμένο κι η σουφρίτσα της στρογγυλή!... Τον "κάρφωσα" και άρχισα να γαμάω. Το μουνί... Δεν μπορούσα να πω είχα καλή αίσθηση, αλλά κάποια στιγμή τής ζήτησα ν' αλλάξουμε στάση. «Ναι, αλλά ξέρεις, μόνο δέκα λεπτά μπορούμε να–», μου έκανε γνωστό καθώς "ξεκολλούσαμε". «Ξέρω, αλλά ούτε 5 λεπτά δεν πέρασαν ακόμη, άλλωστε θα ειδοποιήσει η κυρία, στα 8 λεπτά συνήθως δεν χτυπάνε;», τη διέκοψα. «Εγώ είπα δεν το ξέρεις, γι αυτό είπα–», δικαιολογήθηκε με χαμόγελο. «Το ξέρω, το ξέρω, μην ανησυχείς», την ξαναδιέκοψα, χαμογελώντας επίσης. Τελικά έχυσα μέσα της –με 'κείνη ανάσκελα και του λόγου μου από πάνω–, έχοντας τα ποδαράκια της ορθάνοιχτα, δεξιά κι αριστερά της λεκάνης μου. Το μόνο που χώριζε το μεσήλικο σπέρμα μου απ' τον λιπασμένο νεανικό βλεννογόνο ήταν το λεπτό, διάφανο ελαστικό.
Πριν φύγει με πλησίασε κι ακουμπώντας τα μάγουλά μας, χωρίς άλλη επαφή, φιληθήκαμε στον αέρα δυο φορές. «Ματς! Μουτς!».

Τρίτη, ώρα 18:14
Το μεγάλο σαλόνι του αριστερού μπουρδέλου –όπως μπαίνουμε από την είσοδο της Κολωνού– δεν είχε κόσμο, ενώ η μουσική ακουγόταν στη διαπασών. Η μεσήλικη υπηρεσία καθώς πλησίαζε με ρώτησε μαγκιόρικα: «Τι κάνεις;... Θα ρίξουμε κανένα πούτσο της προκοπής;...». Της χαμογέλασα. Εκείνη συνέχισε την ερώτησή της: «...και 'συ να περάσεις καλά και 'μεις να πάρουμε μεροκάματο;...». Για να καταλήξει: «Θα το ευχαριστηθείς, μπορεί να τις ξέρεις...». «Για να δω...», είπα. «'Εχω δύο κοριτσάκια, πάντα νορμάλ περιποίηση! Αλλά εδώ κοιτάμε να κάνουμε πελάτες, έτσι; 'Οχι νορμάλ ξεπέτα... Νάτες!... Αυτό είναι το Μαρινάκι κι αυτή είναι το Λαουράκι».
Το «Λαουράκι», ήταν η "αιτία" τής... «ξαφνική(ς) παρόρμηση(ς)» που ένιωσα στο υπόγειο της Κεραμεικού 13 στις αρχές του μήνα. Επρόκειτο για μια αψηλή, πάνω στα πορνοτάκουνα, αδύνατη, καλλίκορμη, μικρόστηθη, εκφυλομούρα νεαρή, με σκουροκάστανη κόμη μέχρι την πλάτη ψηλά. Το «Μαρινάκι», ήταν επίσης νεαρής ηλικίας, παρόμοια εκφυλομούρικο, όπως κι αδύνατο, με μικρομεσαίο στήθος.
«Ωραία, θα περάσω!», αποφάσισα. «Ελάτε!», είπε η τσατσά ενώ τα κορίτσια αποσύρoνταν. «Θα περάσω με το Μαρινάκι», έκανα γνωστό δίνοντας το "παράβολο" (χε χε χε, ήθελα να το ξαναπώ αυτό!). «Ελάτε από δω... Στο πρώτο δεξιά», μ' έστειλε σ' ένα ψιλοσυμπαθητικό δωμάτιο που δεν είχα ξαναμπεί.
«Γεια σου τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η πόρνη μπαίνοντας. Ακολούθησαν τα καθιερωμένα: «Καλά, εσύ;», «Καλά!».
Γονατιστή στο πλάι μου, έχοντας την καπότα στο στόμα, πήρε να με χαϊδεύει στο στήθος, στ' αχαμνά, ενώ κι εγώ ανταπέδωσα τις θωπείες στον κώλο, στα μπούτια, στα βυζιά της. Για φιλάκια βέβαια ούτε λόγος. Η πίπα –που ξεκίνησε με πεσμένο τον πούτσο– ήταν μετριοκαλή, αλλά όταν επήλθε η στύση το προφυλακτικό χρειάστηκε ν' αντικατασταθεί από ένα ούλτραθιν δικό μου.
Στο γαμήσι δοκίμασα μία στάση (την ιεραποστολική) και έπειτα από αυξομειούμενης έντασης και βάθους μέσα-έξω (χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή) κατάφερα να ολοκληρώσω...

Δευτέρα, ώρα 19:50
Στο υποφωτισμένο σαλονάκι εμφανίστηκε –λίγο μετά την είσοδό μου–, ο μεσήλικας –πιθανόν αρσενοκοίτης–, υπηρέτης με τα λευκά μακριά μαλλιά, από τον όροφο της Λεωνίδου 28, ο επονομαζόμενος Fu Manchu. «Γεια σας!», ευχήθηκε. «Χαίρετε!», αντευχήθηκα. «Λοιπόν, δέκα ευρώ, τώρα ήρθε η κοπέλα. Τσιμπούκι, μουνί, φιλάκια στα βυζάκια, γλειφομούνι, εξήντα εννιά, καινούργια καινούργια, χθες ήρθε!». Παρουσιάστηκε μια αψηλή, πάνω στα πορνοτάκουνα, γυμνόστηθη κοπέλα, με ίσια καστανά μαλλιά πιασμένα σε κοντή αλογοουρά, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο αδύνατο κορμί.
'Ενας συναγωνιστής στεκόταν στην είσοδο. «'Ελα πιο κοντά», τον κάλεσε ο τσάτσος. Εκείνος του γύρισε την πλάτη. «Μη φεύγεις, γιατί φεύγεις καλέ;», του φώναξε.
'Εβγαλα ένα δεκάρικο. Ο "Fu Manchu" με οδήγησε στα ενδότερα. Τα τρία δωμάτια ήταν άδεια. «'Οπου θέλεις μπες!», μου είπε παίρνοντας το τραπεζογραμμάτιο. Πέρασα στο μεσαίο. Μια άθλια ευρύχωρη κάμαρα.
Η πόρνη άνοιξε την πόρτα μετά από δύο λεπτά. Ακόμη γδυνόμουν. «Γεια σου», είπε με τη λεπτή φωνή της. «Γεια σου», της είπα κι εγώ. «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά», απάντησα κι αμέσως τη ρώτησα: «Πώς είναι τ' όνομά σου, πώς σε λένε;». «Αλεξάνδρα». Της είπα το δικό μου όνομα. «Νάις το μιτ γιου!», είπε ευγενικά. «Χουέρ αρ γιου φρομ;», συνέχισα. «Φρομ Ρομένια». Της έκανα γνωστό πως ήμουν 'Ελληνας. «Χάου ολντ αρ γιου;», έκανα και την αδιάκριτη ερώτηση. «Τουέντυ νάιν», απάντησε. Της αποκάλυψα και τη δική μου ηλικία. «'Ησουν και σε άλλα μπουρδέλα εκτός από δω;», ρώτησα στα ελληνικά, μιας και μ΄ενημέρωσε πως καταλάβαινε λίγο τη γλώσσα μας. «Στο κάτω, εδώ, είκοσι πέντε–». «Α, στη Μεγάλου Αλεξάνδρου!».
Εντωμεταξύ είχα μείνει τσίτσιδος, οπότε μαζί ξαπλώσαμε στο κρεβάτι. Αμέσως άνοιξε την καπότα κι αφού μετακινήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου την εφάρμοσε στο πεσμένο πέος μου ξεκινώντας την πίπα. «Αχ, μαλακά... ίζυ!», έκανα ύστερα από λίγο μιας και ρουφούσε δυνατά. «Εγώ όχι μαλάκα!», παρατήρησε σιγανά κοιτώντας με αυστηρά. «Μαλακά είπα βρε, όχι μαλάκα!», της εξήγησα με χαμόγελο.
Παρέμεινε για λίγο στραβωμένη αλλά σύντομα επανήλθε. Χα χα χα, κοίτα πως μπορείς να παρεξηγηθείς!...
Τέλος πάντων, αφού της έκανα ένα "σπατουλάρισμα" με τη γλώσσα απ' τον αφαλό μέχρι τα βυζάκια, τα οποία φίλησα-ρούφηξα-έγλειψα, της ζήτησα να πάρει θέση για πισωκολλητό γονατιστό. Κατά τη διάρκεια της γάμευσης δεν είχε ιδιαίτερη συμμετοχή με βογγητά, παροτρύνσεις, κινήσεις. Απλώς "υπέμενε" τις γαμικές ωθήσεις. Κάπως έτσι ήρθε και το τέλος.
«Γεια σας», χαιρέτησα φεύγοντας. Ο "Fu Manchu" μόλις είχε ολοκληρώσει την παρουσίαση της Αλεξάνδρας σ' έναν συναγωνιστή. «Γεια σας, ευχαριστούμε πολύ!», μου είπε, ενώ αμέσως γυρίζοντας προς τον συναγωνιστή συνέχισε: «'Ελα να περάσεις, καινούργια είναι, χθες ήρθε...

Κυριακή, ώρα 20:05
Η υπηρεσία καθόταν μόνη στο σαλόνι. «Γεια σας, τι κάνετε, καλά είστε;», είπε καθώς την πλησίαζα. «Καλά!», απάντησα και κάθισα δίπλα της. «Η κοπέλα κάνει φουλ πρόγραμμα: τσιμπουκάκι, μουνάκι, κώλο, ελεύθερο στοματικό, εξήντα εννιά, όλα, τα πάντα, 10 ευρώ!», μ' ενημέρωσε, ενώ στη συνέχεια κάλεσε την περί ης ο λόγος. «'Ελα κορίτσι μου!». Διαβεβαιώνοντάς με: «Πάντως πολύ καλό κορίτσι, μέσα απ' το δωμάτιο ευχαριστημένοι βγαίνουνε πελάτες!». «Πώς τη λένε;», ζήτησα να μάθω. «Κλαούντια». «'Ελα Κλαούντια!», ξαναφώναξε. «Ναιαι, τώρααα!...», ακούστηκε μια φωνή απ' τα ενδότερα. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να εμφανίζεται η πόρνη. «Κρύο τώρα έξω, ε;», ρώτησε. «'Εχει!», απάντησα. «Νάτη η Κλαούντια, αυτό είναι το κορίτσι μου!», είπε ξαφνικά. Η Κλαούντια ερχόταν χαμογελαστή στέλνοντάς μου φιλάκια. Επρόκειτο για μια μετριοχαμηλού αναστήματος και κανονικών κιλών νέα γυναίκα, με σκουροκάστανο μαλλί μέχρι τους ώμους, καλούτσικο πρόσωπο με μία ελιά στο δεξιό ζυγωματικό, μικρά βυζιά, ταττού χαμηλά στην κοιλιά. «Θέλεις να περάσεις;», ρώτησε η τσατσά. «Εντάξει, θα περάσω!», αποφάσισα. «Πολύ καλά, έλα!», είπε ευχαριστημένη και μου έδειξε τις τρεις άδειες κάμαρες. Πέρασα σε κείνη που ήταν πιο κοντά στο κουζινάκι.
«Από πού είσαι Κλαούντια;», ρώτησα την πόρνη έπειτα από μερικά λεπτά αναμονής στο ψιλοάθλιο, αλλά ζεστό δωμάτιο. «Ρομανία!». Κατευθείαν ετοίμασε την καπότα και εφαρμόζοντάς την στην σε ηρεμία πούτσα μου ξεκίνησε την πίπα. Τη σταμάτησα και τη ρώτησα εάν θα μπορούσε να μου έκανε κάποια προκαταρκτικά. Δεν καταλάβαινε. Τελικά απάντησε καταφατικά. Με φίλησε και μ' έγλειψε για λίγο επιστρέφοντας ξανά στην πίπα. Με την εμφάνιση της στύσης ζήτησε να ξεκινήσουμε το γαμήσι. Χωρίς να ρωτήσει ξάπλωσε ανάσκελα και απάγοντας τα πόδια άλειψε το αιδοίο της με λιπαντική γέλη. Στη συνέχεια με κάλεσε να μπω μέσα της. «'Ελα!». 'Οταν θήκιασα εκείνη γράπωσε τα κάγκελα πίσω της και ετοιμάστηκε να δεχτεί τις γαμικές ωθήσεις μου. Μετά τις πρώτες διεισδύσεις πλησίασα το πρόσωπό μου στο δικό της και άρχισα να τη φιλάω. Ανταποκρινόνταν φιλώντας με και κείνη στο μέτωπο, στα μάγουλα, στο... στόμα! Για την ακρίβεια εγώ έκανα κίνηση κι εκείνη ακολούθησε! Βέβαια επρόκειτο για στοματόφιλα και ουχί γλωσσόφιλα, αλλά στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι...
'Οταν της ζήτησα ν' αλλάξουμε την ερωτική στάση που "έτρεχε" με κείνη της γελαδάρισσας, συμφώνησε, «'Ελα μωρό μου...», αλλά μ' ένα στυλ: «άντε, δεν έχουμε πολύ χρόνο!».
"Ξεπέζεψε" αφού πρώτα είχα χύσει έπειτα από δικά της τριψίματα μπρος-πίσω και στριφογυρίσματα, αλλά και δικές μου δυνατές (και όχι μόνο) ψωλιές!
Η υπηρεσία την κάλεσε λίγο αργότερα –στο 11άλεπτο–, «Κλαούντια!», για να της απαντήσει κι εκείνη με τον προσφιλή της τρόπο: «Ναιαι, τώρααα!»

Διερχόμουν την εξώπορτα του υπερυψωμένου ισόγειου μπουρδέλου την ώρα που η υπηρεσία παρουσίαζε την κοπέλα σε αρκετούς συναγωνιστές. «Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, οι στάσεις όλες! Δέκα ευρώ, θα περάσετε πολύ καλά, είναι πολύ καλή μέσα!».
Επρόκειτο για μία νέα την ηλικία, τσουπωτή, χαμηλού αναστήματος, μελαχρινή πόρνη, με καστανό μπουκλωτό μαλλί μέχρι την πλάτη, γλυκό φιλήδονο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, φέροντας ένα τατουάζ στη δεξιά της ωμοπλάτη.
«Πολύ καλή!», τόνισε κοιτάζοντας με στα μάτια. «Εντάξει, θα δω, ευχαριστώ πολύ!», είπα και στράφηκα προς την κοπέλα. «Πώς σε λένε;». «Ελένα». «Ελένα, μάλιστα, ηηη... Πώς τη λένε;...», προσπάθησα να θυμηθώ. «Μαριά;», ρώτησε η τσατσά. «Ναι!». «'Εφυγε από δω». «Α, έφυγε!...». «'Εφυγε, ναι». Τότε παρενέβη η Ελένα. «Μαρία, άλλο μαγαζί, μαγαζί 19». Την ευχαρίστησα κι ακολούθησα τους τελευταίους συναγωνιστές που αποχωρούσαν. «Να 'στε καλά!», άκουσα πίσω μου την υπηρεσία.
'Οταν επέστρεψα –στο τέλος της τσάρκας–, βρήκα άλλη τσατσά, ξανά κόσμο στο σαλόνι και τις δύο πόρτες των δωματίων κλειστές.
«Καθίστε λίγο», μου πρότεινε εκείνη. «Θα περάσω!», της έκανα γνωστό. Οπότε, μιας και τα δύο δωμάτια εκείνη την ώρα ήταν κατειλημμένα, μ' έβαλε στο τρίτο δωμάτιο του οίκου! 'Ενα δωμάτιο την ύπαρξη του οποίου είχα μάθει από εξωθεσμικό συναγωνιστή. Από τότε είχα προσπαθήσει κάποιες φορές να εκβιάσω τους τσάτσους να με βάλουν και μένα εκεί αλλά πάντα αρνούντο την ύπαρξή του λέγοντάς μου πως διαθέσιμα ήταν μόνο τα δύο δωμάτια που έβλεπα και που είχα μπει στο παρελθόν, εκείνο του σαλονιού και το άλλο του διαδρόμου.
«Ελάτε από δω», είπε ανοίγοντας μου από μέσα την πόρτα που βλέπει στο σαλόνι, ενημερώνοντάς με ταυτόχρονα πως «η κοπέλα έχει έναν πελάτη ακόμα». «Δεν πειράζει, εγώ περιμένω!». «Εντάξει, ωραία, δώστε μου τα 10 ευρώ...». «Αυτό είναι το μυστικό δωμάτιο, ε;», χαριτολόγησα δίνοντάς της το χαρτονόμισμα. «Το μυστικό δωμάτιο», επανέλαβε, «είναι το πιο καθαρό γιατί έρχονται λίγοι εδώ, πολύ λίγοι, είναι και ζεστό, ευχαριστώ!», και μ' αυτά τα λόγια έκλεισε πίσω της την πόρτα. «Τέλεια!», είπα κοιτώντας ένα γύρω.
Είχαν περάσει 7-8 λεπτά όταν άκουσα την Ελένα να ζητάει από την υπηρεσία να της ανοίξει την πόρτα. «Τι διάολο, κλειδωμένος ήμουν τόση ώρα;...», αναρωτήθηκα.
«Ciao!», με χαιρέτησε με χαμόγελο. «Γεια σου!». «Τι κάνει;». «Καλά είμαι Ελένα, από πού είσαι εσύ;». «Ιτάλια!».
«Κρακ κρακ κρακ!», έτριξε δυνατά το ικανοποιητικό κατά τ' άλλα κρεβάτι κάτω απ' το βάρος μας.
Η Ελένα ξεκίνησε με φιλάκια-γλειψιματάκια στο στήθος και τις θηλές μου, παίζοντάς μου ταυτόχρονη μαλακία. Της χάιδευα και του λόγου μου τ' αφράτα καπούλια, δαχτυλιάζοντας την κωλοχαραμάδα της, ενώ τη φιλούσα-έγλειφα στα μάγουλα, στον λαιμό, στα βυζιά. 'Οταν ψιλοχοντροκαύλωσα μου πέρασε το ελαστικό και προχώρησε σε μία μέτρια πίπα που συμπεριλάμβανε κι εξωτερικούς γλωττισμούς. Της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα. «Εσύ... στα 4!». Συμφώνησε. «Αχά!». Αρχισα να γαμάω. «Πλαφ πλαφ παλφ!». Κατά τη διάρκεια της γάμευσης εκείνη βογγούσε ευλογοφανώς και πετούσε κουβέντες ιταλιάνικες... 'Εχυσα χωρίς ν' αλλάξω στάση.

Στο σαλόνι τρεις μελαψοί συναγωνιστές περίμεναν συζητώντας. Στάθηκα παραπέρα. Μια αδύνατη, μεσήλικη, υπηρεσία καθόταν στο κουζινάκι. Δεν έκανε κίνηση για να σηκωθεί. Παρατήρησα τη διπλανή σκάλα που κατέληγε σε μια ανοιχτή πόρτα. Εκεί έπρεπε να υπήρχε δωμάτιο...
'Επειτα από έξι λεπτά αναμονής τακούνια ακούστηκαν κι η τσατσά πετάχτηκε έξω. «Μια κουκλίτσα παιδιά έχω, θα περάσετε πάρα πάρα πολύ καλά μέσα στο δωμάτιο! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, ισπανικό, εξήντα εννιά, φιλάει και στο στόμα, γυμνό τσιμπουκάκι! Δέκα ευρώ παίρνει το κοριτσάκι, σιγά σιγά στο δωμάτιο, δεν βιάζεται, είναι πάρα πάρα πολύ καλή!».
Η χαμηλού αναστήματος κοπέλα, που μόλις είχε βγει, ήταν ομορφούλα, με μελαχρινά ίσια μαλλιά μέχρι την πλάτη, μεσαίο στήθος, καλοφτιαγμένο κορμί.
Πλησίασα την υπηρεσία και της έδωσα το ακριβές αντίτιμο. Με κάλεσε να περάσω σε μία απ' τις φροντισμένες ισόγειες κάμαρες. «Επάνω έχει δωμάτιο;», ρώτησα. «Ναι, αλλά δεν το έχω φτιαγμένο και–». «Καλά, πώς τη λένε την κοπέλα;», τη διέκοψα. «...άρμεν». «Πώς;». «Κάρμεν!»
Η Κάρμεν μπήκε μετά από τρία λεπτά. Δεν μιλούσε ελληνικά παρά ελάχιστα εγγλέζικα. «Χουερ αρ γιου φρομ;». «Ρομένια!».
Αμέσως με καπάκωσε κι άρχισε να με φιλάει ικανοποιητικά στο στόμα χωρίς όμως γλώσσα (όσες φορές προσπάθησα δεν ανταποκρινόταν για γλωσσόφιλα...). «Ματς-μουτς ματς-μουτς ματς-μουτς!». Συνέχισε με καλό γλείψιμο σε λαιμό, μάγουλο, λοβό του αυτιού. Εντωμεταξύ της είχα μιλήσει στα ρουμάνικα.
«Βai, s-a sculat asa repede?» (Ρε, σηκώθηκε έτσι γρήγορα;), με "θαύμασε" για το σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στ' οποίο είχε εμφανιστεί η στύση μου... Χωρίς να ρωτήσει μου φόρεσε καπότα και ξεκίνησε μια γρήγορη πίπα. Δεν την άφησα να συνεχίσει για πολύ. Πριν προχωρήσω στο γαμήσι στα τέσσερα, μου είπε να είμαι προσεχτικός με τα κωλομέρια της. Είχε ένα-δυο χανσαπλάστ κολλημένα εκεί. Λίγο πριν ολοκληρώσω, στην "πρέπουσα" στάση, η υπηρεσία τη φώναξε –στο οκτάλεπτο. «Μωρό μου!». Προηγουμένως είχε προλάβει να μ' ενημερώσει πως την περίμενε κόσμος και δεν έπρεπε να καθυστερήσει. Πριν φύγει μου αποκάλυψε πως ήταν δεκαεννιά ετών.

Τετάρτη, ώρα 17:44
Παγωνιά επικρατούσε στους "μεταξένιους δρόμους" –όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα. 'Ομως δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που μπαινόβγαιναν στα σπιτάκια του πληρωμένου έρωτα. 'Ενας απ' αυτούς ήμουν κι εγώ. Σήμερα έκανα τσάρκα περιορισμένου στόχου, επιλέγοντας το συγκεκριμένο μπουρδέλο. Υπέθετα ποια θα δούλευε. Δεν έπεσα έξω. 'Ηταν η σιτεμένη κοκκινομάλλα. Μια αψηλή ευτραφής κωλαρομπουτού αλλοδαπή, με ίσιο κοντό μαλλί, μέτριο πρόσωπο, μεγάλο κρεμασμένο στήθος, η οποία φορούσε εσωφόρι και διχτυωτό μαύρο καλτσόν.
«Γεια σου μωρό μου!». «Γεια σου». «'Ελα μαζί μου, με δέκα ευρώ!... Πάμε να περάσουμε; Δέκα ευρώ κάνει». «Τι πρόγραμμα έχεις;». «Κανονικό...», απάντησε κοιτώντας με καχύποτα. «Κανονικό, δέκα ευρώ... Εντάξει, θα περάσω!», αποφάσισα κι έβγαλα δύο τάλιρα. Μου έδειξε το δωμάτιο με τους καθρέφτες. Της έδειξα το άθλιο διπλανό –στο οποίο είχα ξαναπεράσει, και στα τρία δωμάτια αυτού του μπουρδέλου έχω περάσει.
'Ανοιξε την πόρτα μετά από πέντε λεπτά.
«Γεια σου αγάπη μου!», ξαναχαιρέτησε. «Γεια σου, πώς σε λένε;», ζήτησα να μάθω μιας και δεν θυμόμουν τ' όνομά της. «Σοφία είμαι!».
Αφού με καπάκωσε (μύριζε όμορφα), ξεκίνησε περιφέροντας τα μεμέ της στο στήθος, στην κοιλιά, στ' αχαμνά μου, εστιάζοντας στα τελευταία. Παίρνοντας τον πούτσο μου –που είχε αρχίσει να "φουσκώνει"– ανάμεσά τους προχώρησε σε μια σύντομη ισπανική, ενώ σκύβοντας μπροστά έγλειψε κομματάκι τις θηλές, τον λαιμό, τους λοβούς των αυτιών μου, εκπέμποντας ένα σιγανό «μμμ».
Στη συνέχεια... «Χρατς!», έσκισε τη συσκευασία της καπότας ξεκινώντας μια βαθιά πίπα με πολλά «ποπ».
«Θες να βάλουμε;», με ρώτησε όταν έκρινε πως είχε έρθει η ώρα να προχωρήσουμε στη γάμευση. «Ναι, θ' ανέβεις από πάνω;», θέλησα να μάθω. «'Ελα, ν' ανέβω!», συμφώνησε και πιάνοντας την ψωλή μου την έχωσε στο μουνί της. «'Ελα αγάπη μου... έλα καρδιά μου... έλα μωράκλα μου!... Μμμ, μμμ, μμμ... έτσι, έτσι!...», με παρότρυνε και ψευτοβογγούσε κατά τη διάρκεια των παλινδρομήσεων.
«'Αμα θες πάμε πισωκολλητά!», μου πρότεινε διαπιστώνοντας πως έτσι δεν θα έχυνα. 'Εχοντάς την μπροστά μου, με το μάγουλο στο μαξιλάρι και την κωλαρα –ντυμένη με το διχτυωτό– στον αέρα, συνέχισα το γαμήσι διαμέσου της οπής του καλτσόν. «Πλαφ πλαφ παλφ... Τσαφ!», μου ξέφευγε και καμιά μπάτσα στα κωλομέρια της...
«ΑΑΑ, έχυσα!», αναφώνησα ύστερα από λίγο. «Μπράβο αγαπούλα μου, μπράβο καρδιά μου!», μ' επιβράβευσε.
«Εσύ είσαι απογευματινή έτσι;», της έπιασα την κουβέντα καθώς ετοιμαζόμασταν. «Ναι μωρό μου». «Εδώ το πρωί είναι η Μαρία, ε;». «Ναι». «Και το βράδυ μια μαύρη δεν είναι;». «Ναι, όλα τα ξέρεις μωρό μου, χα χα!», έκανε εντυπωσιασμένη. «Ε, εντάξει... Σααα, Σακίρα μού φαίνεται τη λένε, πώς τη λένε;». «Ναι». «Οκέι, ευχαριστώ πολύ!», της είπα καθώς εκείνη άνοιγε την πόρτα, προλαβαίνοντας να της κάνω και μια τελευταία ερώτηση λίγο πριν βγει: «Τα μαλλιά σου κόκκινα δεν είναι;». «Ναι μάτια μου, χα χα...».

Κυριακή, ώρα 10:45
«Περάστε!», μου είπε ο χοντρός διοπτροφόρος τσάτσος, από το κουζινάκι του ισόγειου αυτού μπουρδέλου. Κάθισα. Την επόμενη στιγμή στεκόταν στον διάδρομο, μπροστά απ' την εξώπορτα, με την πόρνη δίπλα. «Τέλειο, καυλιάρικο μωράκι, δέκα ευρώ! 'Οποια στάση θέλετε να γαμήσετε, είναι η καλύτερη!...». «Τι κάνεις;». Αυτή που ενδιαφερόταν να μάθει ήταν μια μελαχρινή, γεματούλα, μέτριου ύψους κοπέλα απ' τη Ρουμανία, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, ψιλοέκφυλο προσωπάκι, μεσαίο στήθος μ' ευμεγέθη περιθηλαία άλω και προπετείς ρώγες, που έφερε ταττού στο εσωτερικό του αριστερού καρπού της.
«Πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, μουνάκι σε όλες οι στάσεις!», συνέχισε ο υπηρέτης (μου άρεσε το «μουνάκι σε όλες τις στάσεις»!). «'Ελα να περάσεις ωραία!», συμπλήρωσε η νεαρή ιερόδουλη. «Πάρα πολύ καλή!... Παιχνιδιάρα, καυλιάρα, τέλεια στο κρεβάτι!», πρόσθεσε εκείνος. «Θα περάσω! Πώς είναι τ' όνομά σου;». «Ντιάνα!».
«Εντάξει μωρό μου;... Τι κάνεις, καλά είσαι;».
Χρειάστηκε να περιμένω τρία λεπτά της ώρας, στο ικανοποιητικό δωμάτιο, για ν' ακούσω τις ερωτήσεις της χαμογελαστής Ντιάνας.
Ξεκίνησε παίζοντας το πουλί μου και γλείφοντας-φιλώντας επιφανειακά τις θηλές του στήθους μου και τον λαιμό μου. Το κρέας της ήταν σφιχτό και τα βυζιά της (τα οποία έγλειψα-ψιλοδάγκωσα) αφράτα. Η καλυμμένη πίπα της ήταν μέτρια κι έλαβε χώρα πρώτα με μένα ξαπλωμένο και στη συνέχεια γονατιστό πάνω στο κρεβάτι.
Κατά τη διάρκεια του πισωκολλητού γονατιστού (καλοσχηματισμένο, ξυρισμένο μουνί και ωραία στρογγυλή ροδέλα) εγένετο σκότος! «Οπ, διακοπή ρεύματος!», είπα αυθόρμητα. Την αισθάνθηκα να κοκαλώνει. «Συνεχίζουμε, δεν πειράζει!», πρόσθεσα. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Τι έκανες;». Η αγανακτισμένη φωνή του τσάτσου ζητούσε ευθύνες. Μια μεσήλικη γυναικεία φωνή δικαιολογήθηκε. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Και ξαφνικά, εγένετο φως! «Α, ήρθε!», έκανα, ενώ κι η Ντιάνα γέλασε ανακουφισμένη. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». 'Επειτα από αρκετά «πλαφ» ξαφνικά, ξανάσβησαν τα φώτα! «Ωωω, τι γίνεται;», αναρωτήθηκε η πόρνη. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Χα χα χα, ξανάρθε!», φώναξα εγώ μετά από λίγο. Ε, μέχρι που έχυσα, παραμένοντας στην ίδια στάση, δεν είχαμε άλλο επεισόδιο.
«Γεια σας και συγγνώμη για την ενόχληση!», μου φώναξε ο υπηρέτης, απ' το κουζινάκι, καθώς έφευγα.

Κυριακή, ώρα 9:47
Περνώντας την εξώπορτα του οροφομπουρδέλου και κατευθυνόμενος προς το σαλόνι παρατήρησα, πρώτον: πως το μοναδικό δωμάτιο που δεν είχα περάσει –εκείνο του διαδρόμου– ήταν διαθέσιμο, δεύτερον: πως τ' άλλα δύο δωμάτια –εκείνα του χώρου αναμονής και παρουσίασης– είχαν τις πόρτες τους κλειστές.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα η πόρτα του ενός άνοιξε κι ένας συναγωνιστής, με το τσιγάρο στο στόμα να καπνίζει, περπάτησε προς την έξοδο.
«Χα χα χα!», άκουσα ένα γυναικείο γέλιο πίσω απ' το υφασμάτινο παραβάν. Την επόμενη στιγμή μια μπικινοφορούσα νεαρή κοπέλα, με ίσιο σκούρο μαλλί πιασμένο σε κοντή αλογοουρά, ενδιαφέρον προσωπάκι, μικρό στηθάκι, καλοσχηματισμένο κορμάκι με διαστίξεις στη δεξιά κνήμη και την ομόπλευρη ωμοπλάτη, ωραίο κωλαράκι, καλοφτιαγμένα ποδαράκια, εμφανίστηκε και ήρθε κοντά μου.
«Γεια! Μουνάκι, τσιμπουκάκι...», ενώ πλησιάζοντας τα χείλη της στ' αυτί μου ψιθύρισε: «χωρίς καπότα!». Για να συμπληρώσει στο καπάκι: «Δέκα ευρώ».
«Και πώς είναι τ' ονοματάκι σου;», ρώτησα χωρίς να κάνω κίνηση για το πορτοφολάκι μου. «Αλίνα!». «Εντάξει, θα περάσω», αποφάσισα και έχωσα το χέρι στην τσέπη. Τότε εκείνη έστριψε για να φύγει (προφανώς συνηθισμένη να τη συνοδεύει μια υπηρεσία που αναλάμβανε τα υπόλοιπα), αλλά ενθυμούμενη πως ήταν μόνη κι ακόμα δεν είχε εισπράξει το ποσό, γύρισε λέγοντάς μου: «Δώσε μου 10 ευρώ!», δείχνοντάς μου ταυτόχρονα το άδειο δωμάτιο του σαλονιού που μόλις είχε εγκαταλείψει ο καπνιστής.
«Θα μπω εκεί, γιατί εδώ ο προηγούμενος κάπνιζε και δεν μπορώ!», της έκανα γνωστό δείχνοντας με τη σειρά μου το δωμάτιο του διαδρόμου.
«Εντάξει, έλα!», συμφώνησε χουφτώνοντας το χαρτονόμισμα.
Μέσα στην ανακαινισμένη κάμαρα περίμενα 12 λεπτά, μέχρι ν' ακούσω τα τακούνια της πάνω στο ξύλινο πάτωμα να πλησιάζουν.
«Γεια σας». «Καλημέρα, πρωί πρωί δουλειά βλέπω!», σχολίασα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Ε;». Επανέλαβα τη διαπίστωσή μου. «Κυριακή είναι», εξήγησε.
Αφού ξεβρακώθηκε γονάτισε πλάι μου και ζήτησε να μάθει πως θα ήθελα να με τσιμπουκώσει. «Τσιμπούκι θέλω καλύτερα με καπότα», της έκανα γνωστό. «Να ξεκινάμε έτσι μωρό μου!», συμφώνησε και πήρε το προφυλακτικό.
Ξεκίνησε. Αργό ρούφηγμα, αργό πάνω-κάτω, εξωτερικοί γλωττισμοί. Καύλωσα. «Ποπ!... 'Ελα!». Το λάστιχο βέβαια ήθελε αλλαγή, μιας κι είχε μαζευτεί στη βάλανο. «Κάτσε να φέρω μια καπότα!», της είπα.
Αρχικά τη γάμευσα ιεραποστολικά. Με 'κείνη να με φιλάει και να με γλείφει ηδονικά σε λαιμό, μάγουλα, αυτιά. «Κοίτα που τελικά έγλειφε και φιλούσε!... Και δεν μου τα έκανε απ' την αρχή, έτσι ώστε να καυλώσω καλά και να μπει σωστά το προφυλακτικό!», είπα από μέσα μου. Τέλος πάντων. Μετά το ιεραποστολικό μαμήσι, ξάπλωσα ανάσκελα και 'κείνη κοπανήθηκε από πάνω μου, σκύβοντας παράλληλα για να φιλήσει και να γλείψει λαιμό, παρειές, ώτα και επιπροσθέτως τις θηλές μου. Συνεχίσαμε έτσι μέχρι την εκσπερμάτισή μου.
«Δούλευες κι αλλού εσύ Αλίνα;», ρώτησα από το κρεβάτι, όπου συνέχιζα να βρίσκομαι ξαπλωμένος, ενώ εκείνη μόλις είχε ετοιμαστεί και ήταν έτοιμη να φύγει. «Ε;». Επανέλαβα την ερώτηση. «Ναι». «Σ' έχω ξαναδεί κι αλλού;». «Ναι!... 'Ομως δεν έχεις περάσει!». «Πού πού, για πες μου!». «Στο Καλλέργη 33». «Α, ναι μπράβο, Καλλέργη 33! Δεν σε θυμάμαι εκεί. Αλλού;». «Και στο 23 στο Κολωνού–». «Στο πάνω ή στο κάτω;», τη διέκοψα. «Και πάνω και κάτω και παντού!». «Είδες;... Μπράβο, να 'σαι καλά, ευχαριστώ πολύ!», είπα και σηκώθηκα. «Παρακαλώ», είπε και βγήκε έξω.

«Γεια σας! Δέκα ευρώ είναι. Η κοπέλα κάνει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, φιλάκια στα βυζάκια, εξήντα εννιά, ελεύθερα πιασίματα», μ' ενημέρωσε με ήρεμη φωνή η συμπαθής υπηρεσία.
«Γεια σας!», μου ευχήθηκε και η πόρνη. Μια αδύνατη, μέτριου αναστήματος, μπικινοφορούσα νέα κοπέλα, με ίσιο μαύρο μαλλί μαζεμένο σε κοντή αλογοουρά, συμπαθητικό έκφυλο πρόσωπο, βυζέττα. Φορούσε αθλητικά μποτάκια...
«Πολύ καλή στο δωμάτιο κοπέλα! Καλή περιποίηση, δεν βιάζεται!», υποστήριξε η τσατσά –πάντα μιλώντας ήρεμα.
«Πώς σε λένε;», ζήτησα να μάθω απευθυνόμενος στην αλλοδαπή ιερόδουλη. «Λάουρα!», απάντησε αμέσως. «Λάουρα... μάλιστα... Θα δω!», είπα και έκανα να σηκωθώ. «Εεε, θα περάσω!», αποφάσισα ξαφνικά.
«Περάστε μέσα», μου είπε η υπηρεσία δείχνοντας στο βάθος. 'Ολα τα δωμάτια ήταν άδεια. Διάλεξα εκείνο που φαίνεται απ' το σαλονάκι.
«Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η πόρνη μπαίνοντας, μετά από λίγα λεπτά, χαμογελαστή. «Καλά, εσύ;». «Ετοιμάστηκες;», ρώτησε αντί ν' απαντήσει.
Ξαπλωσα, ενώ εκείνη μένοντας γυμνή πήρε να με χαϊδεύει στο στήθος και να μου παίζει το πουλί. «Αψιούουου!», φταρνίστηκε κάποια στιγμή. «Γείτσες!», της ευχήθηκα. Δεν απάντησε, συνεχίζοντας τη δουλειά της. Μάλλον δεν είχε καταλάβει την ευχή μου...
'Αλλα προκαταρκτικά δεν πρόσφερε. Με την εμφάνιση της στύσης ξετύλιξε το προφυλακτικό και άρχισε να ρουφάει. Ρουφούσε καλά, με παράλληλο χάιδεμα των αρχιδών. Νιώθοντας το καυλί μου σκληρό ζήτησα να τη γαμήσω ιεραποστολικά. Ξάπλωσε απάγοντας τ' αδύνατα πόδια της, φέρνοντάς τα στο ύψος των αυτιών της. «Χα χα, με τα παπουτσάκια σου είσαι;», έκανα, συνειδητοποιώντας μόλις τότε πως ακόμα τα φορούσε. «χι χι, ναι...». Την καπάκωσα και χώνοντας την ψωλή μου στον λιπασμένο κόλπο της ξεκίνησα τη γάμευση. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «'Ελα να δοκιμάσουμε κι από πίσω!», της ζήτησα μετά από κάμποσες γαμικές ωθήσεις. «Μπράβο, έλα από πίσω!», συμφώνησε παίρνοντας αμέσως θέση. Επειδή είχε αρχίσει να μου πέφτει, με βοήθησε να το βάλω στην τρύπα. Μέσα σ' εκείνο το φιλόξενο περιβάλλον ξανασηκώθηκε. Συνέχισα μέχρι που έχυσα.
«Δούλευες και πουθενά αλλού ή μόνο εδώ;», τη ρώτησα καθώς ετοιμαζόταν.
«Μόνο εδώ».

«Καλημέρα!», άκουσα την υπηρεσία μπαίνοντας στο άδειο από κόσμο σαλόνι του οροφομπουρδέλου. Αντικαλημέρισα. «'Εχω πολύ καλό κοριτσάκι! Ρωσιδούλα! Με νορμάλ προγκράμμα: τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, από πάνω, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, 10 ευρώ! Είναι πάρα πολύ καλή!».
Η «ρωσιδούλα» στεκόταν πλάι της. Επρόκειτο για μία νεαρή γυναίκα με ίσιο καρέ ξανθωπό μαλλί, συμπαθητικό σοβαρό πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοφτιαγμένο κορμί μ' ερωτικό κώλο.
Πλήρωσα κι η τσατσά μ' έστειλε στο βάθος. Σ' ένα ευρύχωρο, ικανοποιητικά ζεστό δωμάτιο, ένας τοίχος του οποίου είχε πιάσει μούχλα.
Τα τακούνια της πόρνης τ' άκουσα να πλησιάζουν λίγο μετά την εκπνοή του χρόνου που είχα ζητήσει απ' την υπηρεσία για να ετοιμαστώ. Μπήκε αμίλητη και σοβαρή. «Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Καλά μωρό μου, εσύ», απάντησε σιγανά πλησιάζοντας στο κρεβάτι. «Πώς σε λένε;», ρώτησα. «'Αννα».
Ξαπλώνοντας στο πλευρό της, πλάι μου, ξεκίνησε μ' επιφανειακά αργά φιλάκια, απ' το ελαφρώς ιδρωμένο στήθος μου, συνεχίζοντας στον λαιμό και μετά στην αξύριστη ομόπλευρη παρειά, καταλήγοντας στον λοβό του σύστοιχου αυτιού, όπου χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της τον παπάριασε ικανοποιητικά! Την ίδια στιγμή μού έπαιζε μαλακία, ενώ κι εγώ, έχοντας περασμένο το χέρι μου κάτω απ' το σώμα της, της χάιδευα τ' αφράτα κωλομάγουλα και της "ψαχούλευα" την κωλοχαράδρα.
Αυτήν τη "διαδρομή" την επανέλαβε μερικές φορές κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης.
Δεν άργησε να ξετυλίξει το λεπτό ελαστικό κατά μήκος του ημικαυλωμένου πούτσου μου. Η πίπα που ακολούθησε ήταν μέτρια. 'Οταν καύλωσα για τα καλά τη ρώτησα: «Θ' ανέβεις από πάνω ή θα προσπαθήσω...». Δεν καταλάβαινε. «Ντου γιου σπηκ ίνγκλις;». «Νο», απάντησε σιγανά. Της έδειξα να με καβαλήσει. Το έκανε και πιάνοντας το καυλί μου το έχωσε στην κάτω μπροστινή τρύπα της. 'Ενιωσα τη γνώριμη ζεστασιά γύρω απ το μόριό μου... Στη συνέχεια πήρε να τρίβεται μπρος πίσω και να στριφογυρίζει. 'Εριχνα κι εγώ τις ψωλιές μου...
«Γιου νόου; 'Αι γουιλ φακ γιου ντόγκυ στάιλ!», είπα μετά από λίγο. Της έδειξα ποια στάση επιθυμούσα να πάρει. Συνέχισα τη γάμευση μέχρι που μη μπορώντας να κρατηθώ άλλο έχυσα βογγώντας πνιχτά!...
Φεύγοντας, είπα στην υπηρεσία (χωρίς εκείνη να με ρωτήσει) πως η κοπέλα ήταν καλή.

Τρίτη, ώρα 18:44
«Ελεύθερα πιασίματα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι κι ελεύθερο στοματικό, πάρα πολύ καλή κοπέλα, 10 ευρώ!», είπε με μια ανάσα η υπηρεσία, καλώντας, «'Εμμυ!», την πόρνη να εμφανιστεί.
«Ναι!», απάντησε εκείνη απ' το κουζινάκι. «Γεια σας!». Η μιλφοκοπέλα που παρουσιάστηκε ήταν αψηλή, αδύνατη, με μετριοσχηματισμένο σώμα (χαλαρή κοιλίτσα, λεπτά πόδια, άκωλη) και μεσαίο πεσμένο στήθος, καστανό μακρύ μαλλί, γοητευτικό πρόσωπο.
«Ωραία κοπέλα, ωραίο κορμί, ωραίο πρόγραμμα! Ελάτε!», συμπλήρωσε η τσατσά.
«Μάλιστα... Θα δω, μπορεί να περάσω λίγο αργότερα, ευχαριστώ πολύ!», είπα και κίνησα προς την εξώπορτα.
«Κάντε βόλτα κι ελάτε, εδώ θα περάστε ωραία!», υποσχέθηκε εκείνη.
Επέστρεψα μετά από λίγα λεπτά.
Βλέποντάς με αμέσως με κάλεσε στα ενδότερα, δείχνοντάς μου το πρώτο δωμάτιο δεξιά –όπου πριν δύο βδομάδες είχα συνευρεθεί με μία Μαρία. «Εδώ καθαρό! 'Αλλαξα σεντόνια».
Της έδειξα το διπλανό. «Ναι, όπως τέλετε κι εδώ καθαρό!», συμφώνησε. Καθώς περνούσα μέσα μ' ενημέρωσε πως μύριζε «γιατί βάψαν μαγαζί!». «Εντάξει εντάξει!», είπα δίνοντας της το ακριβές αντίτιμο. «Ευχαριστώ κύριε, να περάσετε ωραία!», ευχήθηκε κι έκλεισε τη μεταλλική πόρτα. 'Εβαλα το συρτάκι...
Το ψιλοάθλιο δωμάτιο-κελί ήταν κρύο. Πριν ξαπλώσω και λίγο πριν έρθει η 'Εμμυ, έβγαλα το συρτάκι... «Γεια σου!», τη χαιρέτησα από το κρεβάτι. «Γεια σου...», αντιχαιρέτησε συγκρατημένα. «Από πού είσαι 'Εμμυ;», τη ρώτησα. «Ρομανία», απάντησε ακουμπώντας καπότα και δεν θυμάμαι εάν είχε και μαντιλάκια, στο κομοδίνο. Ξαπλώνοντας δίπλα μου, άρχισε με ικανοποιητικό γλείψιμο σε θηλές και στήθος, πασπατεύοντας ταυτόχρονα το πουλί μου. «Φίλα με και λίγο στον λαιμό... Εδώ... Μπράβο, έτσι με γλώσσα, μ' αρέσει... », της ψιθύρισα. Κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών παρατήρησα πως όταν άκουγε την υπηρεσία να μιλάει γύριζε ελαφρώς το κεφάλι, για ν' ακούσει καλύτερα, κάνοντας έναν μορφασμό απορίας. Αυτό έπρεπε να το έκανε δυο-τρεις φορές...
«Στο στόμα φιλάς;», δεν άντεξα και τη ρώτησα. «Ναι!», μου απάντησε σαν να ήταν κάτι φυσικό... Η γλώσσα της είχε λίγο ξινή γεύση (μπλιαχ και ωχ ωχ!...) αλλά φιλούσε ωραία... Μετά από μερικούς ασελγείς ασπασμούς, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη δίπλα μου, έκανε κίνηση να πάρει το προφυλακτικό απ' το κομοδίνο. Στη συνέχεια, χωρίς να με ρωτήσει εάν επιθυμούσα χωρίς ή με, το ξετύλιξε κατά μήκος του καυλιού μου και προχώρησε σε μία μέτρια πίπα.
«Για κάτσε λίγο να δω εάν... Να καθίσεις από πάνω μπορείς;», τη ρώτησα αποφασίζοντας να ξεκινήσω τη γάμευση. «'Οχι, δεν μπορώ...», απάντησε σιγανά. Δεν επέμεινα. «Ωραία, κάτσε τότε στα τέσσερα». «Στα τέσσερα!», φώναξα βλέποντάς την να ξαπλώνει μπρούμυτα. «'Ορθια!», είπα και την τράβηξα απ' τη λεκάνη.
Πιάνοντας την πούτσα μου πλησίασα το αιδοίο της. Με τον δείκτη εντόπισα την τρύπα κι έσπρωξα! Τη γάμησα δυνατά για κάμποσα δευτερόλεπτα, μέχρι που τραβήχτηκα ζητώντας της να ξαπλώσει ανάσκελα. Πήρε θέση απάγοντας τα πόδια. Θήκιασα και συνέχισα το μαμίσι "γαρνιρισμένο" με γλωσσόφιλα... Δεν άργησα να εκσπερματώσω...
«'Ολα εντάξει κύριε;», με ρώτησε η υπηρεσία βγαίνοντας απ' το κουζινάκι –η 'Εμμα καθόταν στο βάθος σταυροπόδι. «'Ολα εντάξει, γεια σας!», της χαμογέλασα. «'Ηταν καλή μέσα;», ζήτησε να μάθει. «Καλή!», απάντησα. «Ευχαριστούμε κύριε!».
Λίγο αργότερα, καθώς οδηγούσα και χωρίς να το επιδιώξω, συνειδητοποιούσα πως η 'Εμμυ που μόλις είχα πληρώσει ήταν η 'Εμμυ ('Εμμα) του ορόφου της Ιάσονος 46, που είχα πρωτοπληρώσει τον περασμένο Νοέμβριο, η ίδια που έναν μήνα πριν, στο ημιυπόγειο της Διδύμου 18, είχαν επίσης πληρώσει οι: erastis01 (aoratos19) και professorx!...

Τρίτη, ώρα 18:15 (όροφος)
«Γεια σας παιδιά! Η κοπέλα είναι, η κοπέλα έχει: μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερο στοματικό, όλες οι στάσεις στο δωμάτιο! 'Ελα Σουζάνα!». Ο υπηρέτης εμφανίστηκε αμέσως και κάλεσε την πόρνη δις. «Σουζάνα!».
Η περί ης ο λόγος ήταν μια 23άχρονη χοντροποδαρού Βουλγάρα, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο φιλήδονο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, κοιλίτσα, αφράτο ποπό. Εμφανίστηκε γυμνόστηθη. «Γεια σας!».
«Η κοπελάρα μου παιδιά», είπε με "καμάρι" ο τσάτσος, συνεχίζοντας: «περάστε και δεν θα το μετανιώστε, τώρα ήρθε η κοπέλα, είναι φρέσκια, ελάτε να περάστε, δέκα ευρώ μόνο!».
Ο μοναδικός απ' την ομήγυρη που εκδήλωσα ενδιαφέρον ήμουν εγώ. Μου έδειξε το δωμάτιο που είχα συνευρεθεί με την Τζένη την προηγούμενη βδομάδα μιας και «είναι καλύτερα εδώ». Του έδειξα το απέναντι, μιας και ήθελα κάτι καινούργιο... «'Οπου θέλετε, όπου θέλετε!», συμφώνησε.
Η ανακαινισμένη κάμαρα ήταν ικανοποιητική, αλλά μέσα επικρατούσε ψυχρούλα αφού το κλιματιστικό δεν λειτουργούσε.
Η πόρνη δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. «Γεια σου μωρό μου!». Αμέσως έβγαλε την κιλότα, μένοντας τσίτσιδη και γονατίζοντας πλάι μου εφάρμοσε το ελαστικό στο πεσμένο μόριό μου (προηγουμένως της είχα κάνει γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό). 'Επειτα πήρε να ρουφάει. Της ρούφηξα και του λόγου μου κομματάκι τα βυζιά, μιας και προκαταρκτικά από μέρους της δεν έπαιζαν, της χάιδεψα τα μαλλιά, την κωλάρα, της έβαλα λίγο δαχτυλάκι.
Στο πισωκολλητο γονατιστό ακούμπησε την κορυφή τής κεφαλής της στο σεντόνι, βλέποντάς μας απ' τον πλαϊνό καθρέφτη και τη σήκωσε μόνο όταν δυνάμωσαν οι γαμικές ωθήσεις. «ΠΛΑΦ ΠΛΑΦ ΠΛΑΦ!», ακούγονταν οι επαφές. Τη γάμησα και λίγο ιεραποστολικά. Αλλά μετά της ζήτησα να ξαναπέσει στα τέσσερα. 'Ενιωθα πως δύσκολα θα ολοκλήρωνα. 'Οταν δε άρχισε και ο υπηρέτης να καλεί... σήμανα τη λήξη.
«Δεν φταίω εγώ μωρό μου!», απολογήθηκε η Σουζάνα.
«"Δεν φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει, που σ' έπλασε όπως ήθελε αυτή..."», σκέφτηκα.

Δευτέρα, ώρα 17:57
Ο διάδρομος/σαλόνι ήταν άδειος από κόσμο και οι πόρτες των τριών προσεγμένων ευρύχωρων δωματίων ανοιχτές. Κάθισα. Η Φωτεινή εμφανίστηκε μετά από λίγο. Επρόκειτο για μία μπικινοφορούσα Ρουμάνα, στην αρχή τής τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, με ίσιο ξανθωπό μαλλί που κάλυπτε ένα τατουάζ κατά μήκος του αυχένα κι ένα στην αριστερή ωμοπλάτη, ψιλοκαλογραμμένο πρόσωπο, μικρό στήθος, γεροδεμένο κορμί μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ.
«Καλησπέρα, τι κάνεις;». «Καλά». «Θέλεις να περάσεις ωραία κι όμορφα; Το πρόγραμμά μου έχει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, σιγά σιγά, 10 ευρώ, θα περάσεις;». «Θα περάσω!», της απάντησα βγάζοντας το πορτοφολάκι μου. «Καλά είσαι;», ξαναρώτησε. «Καλά είμαι».
Επέστρεψε στο κουζινάκι αφήνοντάς με να διαλέξω δωμάτιο. Πέρασα σε 'κείνο με το ψεύτικο τζάκι.
'Ανοιξε την πόρτα μετά από κανένα πεντάλεπτο. Την ώρα που κάποιος έσπρωχνε την εξώπορτα για να μπει. Αμέσως στράφηκε προς το μέρος του. «Γεια σου! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, σιγά σιγά, 10 ευρώ, θέλεις να περάσεις;... Παρακαλώ!». Προφανώς εκείνος είχε αρνηθεί ευχαριστώντας την.
«Δευτέρα δεν έχει δουλεία!», μου αποκάλυψε κλείνοντας την πόρτα πίσω της. «Και πότε έχει δουλειά...», παρατήρησα. «Εχθές είχαμε κάτι, σήμερα τίποτα!... Οφ οφ!...», αναστέναξε και γονατίζοντας πλάι μου έσκισε το περίβλημα του προφυλακτικού. Αφού τοποθέτησε το ελαστικό στο πουλί μου πήρε να με χαϊδεύει δυνατά στο στήθος και στα μπράτσα αποκαλώντας με: «καυλιάααρη!». Σ' ένα χαμηλό πέρασμα του προσώπου της απ' τον λαιμό μου μύρισε την κολώνια μου. «Ωραίο άρωμα!... Μμμ (έκανε φέρνοντας τη μούρη της πιο κοντά), ωραίο μυρίζεις μωρό μου!... Τι έβαλες, για πάρτη μου έβαλες;... Ε;... Για πάρτη μου;». «Για πάρτη σου μόνο!», της χαμογέλασα. Συνέχισε να με χαϊδεύει ενώ και του λόγου μου θώπευα και ζούπαγα το σφιχτό κορμί της. «Από πού είσαι;». «Ρομάνα!». «Α, Ρουμάνα!». «Ρουμάνα μουνάρα και καυλιάρα!», αστειεύτηκε. «Και γυμνασμένη βλέπω!», πρόσθεσα σφίγγοντας τα βραχιόνιά της. «Τώρα έχω κιλά εγώ!». «Κάνεις γυμναστική;». «Παλιά έκανα ήμουνα μικρή, τώρα δεν κάνω!». «Τι γυμναστική έκανες;». «Τζύμνα, φούτμπολ, μπάσκετ, μέσα στο νερό...». «Α, κολύμβηση!».
Με τα τριψίματά της και τα χουφτώματά μου ψιλοκαύλωσα. «Φφφ... μμμ... Πάμε με πιπούλα;», ρώτησε. 'Εγνεψα καταφατικά. «Καυλιάρη μου, καθαρός μού είσαι!».
'Αρχισε να ρουφάει δυνατά. «Φωτεινή!». «Ποπ! 'Ελα μου!». «Λίγο πιο μαλακά!». «Πιο σιγά θέλεις!». «Ναι». «Εντάξει, να μου λες μωρό μου ό,τι γουστάρεις!». «Εντάξει, είναι καλύτερα τώρα».
Συνέχισε το μέτριο τσιμπούκι της μέχρι τη σχεδόν πλήρη "ανόρθωσή μου".
«Ποπ!... Πάμε τώρα;».
Της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι, ενώ εγώ, πατώντας στο ξύλινο πάτωμα, πήρα θέση από πίσω της. Τότε εκείνη έβαλε «λίγο νερό» (λιπαντικό), όπως χαρακτηριστικά είπε, στο μουνί της κι εγώ άρχισα να "σπρώχνω". «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Α, ωραία "θέα"!», σχολίασα. «Για πάρτη σου!», συμπλήρωσε. 'Εχυσα μετά από λίγο.
Καθώς έφευγα την είδα στο βάθος ν' απαντάει σε συναγωνιστή: «Τι;... Εξήντα εννιά δεν κάνω, κάνω 77!».

Κάποτε κι αυτή η εξώπορτα για ν' ανοίξει θα έπρεπε να χτυπήσω το κουδούνι, χθες απλώς την έσπρωξα.
Η διοπτροφόρος, ξανθιά, κοντομαλλούσα, χαμηλού αναστήματος, ηλικιωμένη υπηρεσία με κάλεσε να περάσω. Στο σκοτεινό σαλόνι υπήρχε λαός.
«Δέκα ευυυρώ παίρνει η κοπελιά, κάνει: ισπανικό, εξήντα εννιά, καλή περιποίηση χωρίς ππππροφυλακτικό, περιποιητική και οποιοιοιαδήποτε στάση θέλετε!», ενημέρωσε μ' ένα ήπιο τραύλισμα, συμπληρώνοντας μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα: «Ακούω τα βήμμματά της!».
Πώς τη λένε;», ρώτησα. Με κοίταξε με απορία. «Πώς είναι τ' όνομά της;», ξαναρώτησα. «Τζίνα!», απάντησε καθώς η πόρνη έβγαινε στο σαλόνι. «Καλησπέρα!».
Επρόκειτο για μία Ρουμάνα στο μέσον της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, με μαύρο μπουκλωτό μαλλί τίγκα στη λακ, μετριοκαλό πρόσωπο, μεσαίο στήθος, γεροδεμένο κορμί, μετριοχαμηλό ανάστημα.
«Πολύ όοομορφη κοπέλα, περιποιητική, δεν βιάζεται!... Ποιος θα περάσει;».
Κανείς δεν θα περνούσε. 'Ολοι αποχωρούσαμε. «Στο καλό», ευχήθηκε η τσατσά.
Επέστρεψα στο τέλος της τσάρκας. Στο σαλόνι καθόταν ένας αλλοδαπός συναγωνιστής.
«Γεια σας!», με χαιρέτησε η υπηρεσία ύστερα από λίγο. «Χαίρετε!», αντιχαιρέτησα. «'Ελα Τζίνα!... Δέκα εύυυρω παίρνει η κοπελιά, κάνει: εξήντα εννιά, ισπανικό... ». Γειά σου αγόρι!...», είπε σ' έναν άλλο αλλοδαπό που εκείνη την ώρα έβγαινε απ' το δωμάτιο. «Εεε, όλες τις στάσεις, ελεύθερα πιασίματα, η περιποίηση γίνεται και χωρίς προοοφυλακτικό εάν θέλεις».
Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε η Τζίνα. Της ευχήθηκα και μου ευχήθηκε υγεία. «Πολύ καλή!...», σχολίασε η τσατσά. «Θα περάσω!», αποφάσισα βγάζοντας ένα δεκάρικο απ' το πορτοφολάκι μου.
«Σου λέω πέρασε, δεν περνάς...», είπε τότε με νόημα στον αλλοδαπό που περίμενε στο σαλόνι η υπηρεσία.
«Μην έρθει αμέσως, να πλυθώ λίγο», ζήτησα καθώς έμπαινα στην άθλια, υποφωτισμένη κάμαρα που βρωμοκοπούσε τσιγαρίλα. «'Εχει κι άλλο δωμάτιο, με την ησυχία σου», με καθησύχασε εκείνη.
Μετά από έξι λεπτά η πόρνη άνοιγε την πόρτα. «Τι κάνεις;».
Μένοντας τσίτσιδη έβρεξε λίγο κωλόχαρτο και πήρε να σκουπίζει τα βυζιά και το μουνί της έχοντας πλάτη σε μένα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι το οποίο έτριξε υπερβολικά δυνατά κάτω απ' το βάρος μου. Αυτό το τρίξιμο θα συνόδευε τη συνεύρεση μέχρι το τέλος.
Γονάτισε πλάι μου και μ' ένα υγρό μαντιλάκι πήγε να σκουπίσει το πουλί μου.
«Δεν θέλω να μου κάνεις ελεύθερο στοματικό!», της έκανα γνωστό. «In english», μου ζήτησε εκείνη. «I don't want blowjob without condom!», εξήγησα. «Οn καπότα;». «Γιες!».
Παρατώντας το υγρό μαντιλάκι πήρε το συσκευασμένο προφυλακτικό. Ζήτησα να τοποθετήσω ο ίδιος το ελαστικό. Μετά την εφαρμογή (λέμε τώρα...) άρχισε να ρουφάει.
«Please, careful with your elbow!», διαμαρτυρήθηκα. Ο αγκώνας της πίεζε επώδυνα τον βουβώνα μου. «Sorry!», ζήτησε εκείνη ελλατώνοντας την πίεση. Η πίπα της ήταν ρυθμική με κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς. Απ' τον πλαϊνό επίτοιχο καθρέφτη παρακολουθούσα το χέρι μου να της χαϊδεύει τα καπούλια και να χάνεται στην κωλοχαραμάδα. Σύντομα τη ρώτησα εάν γλείφει ή/και φιλάει σε στήθος, λαιμό. Προχώρησε σ' ένα ικανοποιητικό γλείψιμο στις αυτές περιοχές, συμπεριλαμβάνοντας τους λοβούς των αυτιών και τα μάγουλα, φθάνοντας πολύ κοντά στο στόμα μου. Η ανάσα της μύριζε ελαφρώς –αλκοόλ...
«Kiss on the mouth?», ρώτησα χωρίς πολλές ελπίδες. «Yes!», απάντησε και έχωσε άγαρμπα τη γλώσσα της στο στόμα μου. Λίγα αργότερα το φιλί της, και με δική μου προσπάθεια, βελτιώθηκε.
Ανατρέποντάς την ανάσκελα την καπάκωσα και γλείφοντας τον λαιμό της έτριβα την καυλωμένη πούτσα μου κάπου πάνω στο σώμα της. 'Αλλαξα την ξεχειλωμένη καπότα με μία απ' τις δικές μου, ενώ αφού άλειψε το μουνί της με λιπαντική γέλη ξεκίνησα τη γάμευση ιεραποστολικά, φιλώντας και γλείφοντας τη μούρη της και ίσως τα υπολείμματα από τα σάλια των προηγούμενων...
'Οταν ένιωσα τον οργασμό μου να κορυφώνται δεν επεδίωξα να τον ελέγξω, έτσι ώστε να προχωρήσω και σε δεύτερη ερωτική στάση, αλλά εν μέσω ενός ηδονικού βόγγου τον άφησα να ολοκληρωθεί...
«Finish?»
«Finish...»

Πέμπτη, ώρα 19:48
Στο σαλόνι του υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου καθόταν ένας συναγωνιστής. Απίθωσα κι εγώ τον πισινό μου λίγο παραπέρα.
«Τι κάνετε;», με ρώτησε η υπηρεσία, που ακούγοντας τα κουδουνάκια της εξώπορτας βγήκε να δει τον νεοεισερχόμενο. «Καλά». «Καλά είσαστε; Ντουλέυω σήμερα με ντύο καυλιάρες, πάρα πολύ καλές στο ντωμάτιο, ντουλεύουνε με ντέκα ευρώ!... 'Ελα κουκλίτσες μου!». «Τώρα!», αποκρίθηκε μια φωνή απ' το βάθος. Μετά από λίγο ακούστηκαν τακούνια.
«Ορίστε, 'Αντζελα έρχεται...».
Εμφανίστηκε μια χαμηλού αναστήματος χαμογελαστή 28άχρονη Αλβανίδα, με σπαστό σκουροκάστανο μαλλί στο ύψος της σιαγόνας, καλούτσικο πρόσωπο με κοκκινοβαμμένα χείλη, μικρό προς μεσαίο στήθος, κανονικό κορμί μ' ένα τατουάζ στην αριστερή ωμοπλάτη, ένα στον καρπό κι ένα στο αντιβράχιο, χαλαρό κώλο.
«...πάρα πολύ καυλιάρα, θα περάσετε πολύ καλά, είναι καλή μέσα στο ντωμάτιο! Κοίτα βυζιά, κοίτα τι στόμα έχει, πολύ καλό κορίτσι!».
Και άλλα τακούνια πλησίαζαν...
«Ορίστε Ζωούλα!... Ελάτε, θα περάσετε καλά, πάμε! Με ποια θέλετε να περάσετε, παρτούζα;... Καλή μες στο ντωμάτιο!».
«Θα περάσεις ωραία αγάπη μου, γιατί όχι;», απευθύνθηκε στον συναγωνιστή, η επίσης χαμηλού αναστήματος, αδύνατη, μικρόστηθη, μελαχρινή Ζωή. Εκείνος χωρίς να πει κάτι σηκώθηκε και κίνησε προς την εξώπορτα.
«'Ελα κύριε, πείτε μου!...», έστρεψε την προσοχή της σε μένα η τσατσά. «Με την 'Αντζελα θα περάσω!», της έκανα γνωστό, μιας και τη Ζωή απ' το καλοκαίρι, που την πήρα για πρώτη φορά, την έχω ξαναπληρώσει.
Μπήκα σ' ένα ευρύχωρο ψηλοτάβανο δωμάτιο. Μετά από λίγα λεπτά η πόρνη άνοιξε την πόρτα. «Γεια σου μωρό μου!». Τσίτσιδη ξάπλωσε πλάι μου και χαϊδεύοντας τα γεννητικά μου όργανα ρώτησε με χαμόγελο: «Τι κάνει πούτσα;». Η πούτσα "κοιμόταν"...
Την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τη φίλησα στον λαιμό. «Ωραίο παρφούμ έχεις!...», παρατήρησε, ενώ αμέσως μετά: «χα χα χα, σιγά μωρό μου!». Μάλλον γαργαλιόταν...
Τη ρώτησα εάν εκείνη θα μπορούσε να με φιλήσει. Μου έδωσε μερικά επιφανειακά, γρήγορα φιλάκια στον λαιμό. Την καπάκωσα και της έγλειψα-φίλησα τα βυζιά, θωπεύοντάς της ταυτόχρονα το αιδοίο και τρίβοντας την ημισηκωμένη ψωλή μου στον μηρό της.
Ανατρέποντάς με ανάσκελα εφάρμοσε το προφυλακτικό. Ακολούθησε μια καλή πίπα μ' εξωτερικούς γλωττισμούς. Η ψωλή όμως παρέμενε ημισηκωμένη. «Ποπ!... Κάνεις πολλές φορές σεξ;... "Κοιμάται" αυτό», παρατήρησε με χαμόγελο ρουφώντας τη μύτη της. «Είσαι συναχωμένη;», τη ρώτησα. «Ναι, έχω λίγο», παραδέχτηκε. «Κι άμα κολλήσεις κανέναν τι γίνεται;». «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ!»
«Νομίζω πως μπορώ να σε γαμήσω», είπα τρίβοντας το ημισηκωμένο καυλί μου μέσα στη χούφτα μου –δεν ήταν άσχημη η στύση που είχα, ενώ ένιωθα πως θα καύλωνα κι άλλο... «Κάτσε έτσι!», της έδειξα και 'κείνη κατάλαβε πως έπρεπε να ξαπλώσει μπρούμυτα. «'Οχι όχι όχι!», τη διόρθωσα και τη σήκωσα λίγο απ' τη μέση. «Να κάτσω έτσι;», ρώτησε και στάθηκε σωστά. «'Ετσι!», συμφώνησα.
'Αρχισα να γαμάω βλέποντάς μας απ' τον αντικρινό μεγάλο καθρέφτη. Η 'Αντζελα συμμετείχε με αληθοφανή βογγητά κι επιδοκιμασίες: «Μπράβο μωρό μου!... 'Ετσι αγάπη μου!...».
«Αχ, κουράστηκα!», της είπα έπειτα από κάμποσες γαμικές ωθήσεις, προτείνοντας: «Να ξαπλώσω και ν' ανέβεις από πάνω». Δεν έφερε αντίρρηση. Κάνοντας βαθύ κάθισμα, έπιασε την καυλωμένη (πια) ψωλή μου και την έχωσε στο μουνί της. 'Επειτα αφού στηρίχθηκε, με τα χέρια, στα γόνατά της άρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει, «πλαφ πλαφ πλαφ!», βογγώντας "ηδυπαθώς", «φφφ... ααα... φφφ...αχχ!...». Σ΄αυτή τη στάση ολοκλήρωσα... Τότε εκείνη σηκώθηκε όρθια πάνω στο κρεβάτι, μ' εμένα να παραμένω ξαπλωμένος από κάτω της κι αφού λικνίστηκε για λίγο στον ρυθμό της μουσικής που ακουγόταν απ' έξω, έσκυψε και βάζοντας τις παλάμες της δεξιά κι αριστερά στην αφράτη κοιλιά μου είπε: «Κοιλιά!».
«Κοιλιά, ναι, χε χε χε...», επιβεβαίωσα.

ΥΓ: Από αύριο αρχίζω δίαιτα...

Τετάρτη, ώρα 19:15
Στο σαλόνι του πρόσφατα αυτού ανακαινισμένου οροφομπουρδέλου ήμουν μόνος. Ο υπηρέτης με τη θηλυπρεπή φωνή, τον είχα πετύχει και στο Καλλέργη 33, ήρθε αμέσως. «Γεια σας κύριε! Κοπέλα είναι! (Πάλι καλά!...) Κοπέλα έχει: μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, όλες οι στάσεις στο δωμάτιο, δεν βιάζεται, θα περάσεις υπέροχα!... 'Ελα Τζένη!».
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!...», ακούστηκαν τα τακούνια πάνω στο ξύλινο πάτωμα και μια αψηλή νεαρή ξανθιά, με το ίσιο μαλλί της να φτάνει μέχρι σχεδόν τη μέση της, καλό πρόσωπο, μαστίδια, ομορφοσχηματισμένη σωματάρα με ωραία κωλάρα και χυτές ποδάρες, έκανε την εμφάνισή της. «Γεια σου!».
«Η κοπέλα μου κύριε! Πολύ ωραία, θα περάσεις όμορφα! Σιγά σιγά!», υποσχέθηκε ο τσάτσος γι' άλλη μια φορά.
Του έδωσα το δεκάρικο και κίνησα προς το ένα απ' τα δύο δωμάτια του σαλονιού.
«Περίμενε μην μπεις στο δωμάτιο, ν' ανάψω το ερ κοντίσιον!».
Περιμένοντας, απ' το σαλόνι όπου βρισκόμουν, έριξα μια ματιά στις άλλες δυο επίσης επιμελημένες κάμαρες. Εκείνη του διαδρόμου μου φάνηκε καλύτερη.
«Να μπω εδώ;», τον ρώτησα όταν επέστρεψε.
«Δεν έχει ερ κοντίσιον εκεί, θα πεθάνεις απ' το κρύο, μπες εδώ!», με προειδοποίησε.
«Γεια σου αγάπη, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η πόρνη, με τη λεπτή φωνή της, μπαίνοντας.
Μένοντας ολόγυμνη γονάτισε πλάι μου κι ετοίμασε την καπότα.
«Από πού είσαι Τζένη;», ρώτησα χουφτώνοντας το κωλομέρι της. «Ρουμάνα». «Εγώ 'Ελληνας», είπα χαϊδεύοντάς την στην πλάτη. «Το ξέρω!». «Το ξέρεις, από πού το ξέρεις;». «Αφού φαίνεσαι!».
'Αρχισε την πίπα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ». Το πουλί μου μάκραινε και λέπταινε με κάθε ρούφηγμά της. «Αχ, σιγά!... Πιο μαλακά», διαμαρτυρήθηκα κάποια στιγμή όταν ένιωσα τα δόντια της επώδυνα πάνω στο καυλί μου. Συμμορφώθηκε. «Και λίγο το χεράκι σου, άμα θέλεις...», πρόσθεσα, μιας κι ο αγώνας της μου πίεζε τον βουβώνα.
Της ζήτησα να πάρει θέση στα τέσσερα. Το έκανε χωρίς να βγάλει τα πορνοπάπουτσα. Η κωλάρα και το τρίμπαλ τής μέσης της απλώθηκαν μπροστά μου, ενώ το αιδοίο μισάνοιξε έτοιμο να υποδεχτεί τον φαλλό μου. Κρατώντας την απ' τις λαγόνες "έσπρωξα" κάμποσες φορές. «Πλαφ πλαφ πλαφ!».
Στη συνέχεια της είπα να ξαπλώσει ανάσκελα. Το έκανε ενώ καπακώνοντάς την έγλειψα κομματάκι τις ρώγες της. Σκλήρυναν. 'Αρχισα να γαμάω, με τις ποδάρες της να στηρίζονται στ' αγύμναστα μπράτσα μου και το πρόσωπό μου ν' απέχει λίγα εκατοστά απ' το θαμπό δικό της (καταραμένη πρεσβυωπία!). 'Εχυσα μετά από λίγο.
«Δούλευες και πουθενά αλλού;», τη ρώτησα λίγο πριν φύγει –κάτι μου θύμιζε. «Φυλής. «Φυλής πού;». «Εξήντα επτά». «Α, ήταν η...», προσπάθησα να θυμηθώ –την ήξερα!... «Μήπως δούλεψες και στο 200;». «Ναι». «Μάλιστα... στη Φυλής σαν Τζένη ήσουν;». «Ναι, Τζανίνα». «Α, μπράβο, Τζανίνα!», είπα από μέσα μου. Τη θυμήθηκα τελικά!
«Και πώς ήρθες εδώ;». «Ε, δεν είχε δουλεια, τι να κάνω;». «Εδώ έχει δουλειά;». «Ε, έτσι κι έτσι». «Μάλιστα». «Γεια σου, ευχαριστώ», είπε ανοίγοντας την πόρτα.
«Η κοπέλα είναι! Μουνάκι, τσιμπουκάκι...»

Είχε αρχίσει πάλι να ψιχαλίζει.
«Καλημέρα!», είπα κλείνοντας την ομπρέλα μου. «Γεια σας, καλά είστε;», ρώτησε η υπηρεσία. «Καλά», απάντησα και κάθισα στον καναπέ. «'Εχουμε μία πολύ ωραία μικρούλα και ομορφούλα και πολύ καλή στο δωμάτιο και πολύ ζωηρούλα!... Θα τη δείτε τώρα!... Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στόμα, στήθος, εξήντα εννιά, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, χαϊδεύει φιλάει, πάρα πολύ καλή!», μ' ενημέρωσε κι επέστρεψε στο κουζινάκι.
Επανήλθε μετά από λίγο, ανακοινώνοντας πως: «'Ερχεται η κουκλίτσα... με πολύ όρεξη... με χαμόγελο...», ενώ στη συνέχεια ρώτησε εάν ακόμα έβρεχε. Της απάντησα πως ψιχάλιζε.
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!». «Ορίστε η κούκλα!».
Η «κούκλα» ήταν η γνωστή Φλώρη, απ' το Φωκαίας 24, μια μικρόσωμη 23άχρονη Ρουμάνα, με ίσιο σκούρο μαλλί μέχρι τους ώμους, συμπαθητικό πρόσωπο, βυζέττα, ωραίο κωλαράκι.
Με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής. «Γεια σου!... Πάμε μαζί μου;». «Φλώρα σε λένε;». «Ντα!... Ναι!». «Φλώρα... εντάξει...», επανέλαβα κοιτάζοντάς την. «Πολύ καλή η Φλώρα!», υποστήριξε η τσατσά. «Φλώρα...», ψιθύρισα συνεχίζοντας να την κοιτάζω. «Θέλεις;», με ρώτησε. «Μμμμ... εντάξει, θα περάσω!», αποφάσισα.
«Ελάτε!». Η υπηρεσία μού έδειξε το ικανοποιητικό δωμάτιο του σαλονιού.
Η Φλώρη, φορώντας ένα κορμάκι και το στρινγκάκι της, άνοιξε την πόρτα μετά από 3-4 λεπτά κι αφού "κατέβηκε" απ' τα ψηλοτάκουνα, ανέβηκε στο κρεβάτι, γονατίζοντας πλάι μου, με το συσκευασμένο προφυλακτικό στο χέρι. Μου χαμογέλασε, της χαμογέλασα και πήρε να σκίσει τη συσκευασία.
«Εσύ δεν ήσουνα στο 24 της Φωκαίας;», ρώτησα βάζοντας το χέρι μου πάνω στα δικά της, δείχνοντάς της πως δεν ήθελα να κάνει (ακόμα) αυτό που είχε σκοπό να κάνει. «Μμμ» (καταφατικό). «Δεν μου λες, εδώ φιλάς καθόλου;». «Πού, στο βυζί;». «Στο βυζί κι εδώ (λαιμός) εάν μπορείς». «Μμμ» (συναινετικό).
«Ματς-μουτς ματς-μουτς ματς-μουτς!». Τα φιλάκια που ακολούθησαν (για λίγο στον λαιμό και μετά στο στήθος) ήταν γρήγορα, επιφανειακά, θορυβώδη, αντιερωτικά... Με τη σειρά μου τη φίλησα-έγλειψα (αφού έβγαλε το κορμάκι) στα μάγουλα (δεν της πολυάρεσε), στον λαιμό (γαργαλιόταν), στο στήθος (δεν αντέδρασε αρνητικά), στην κοιλιά (δεν αντέδρασε αρνητικά επίσης).
«Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό!», της γνωστοποίησα όταν την είδα να πλησιάζει τη γεννητική μου περιοχή. «Θέλεις με προφυλακτικό, εντάξει», συμφώνησε κι έβγαλε το ελαστικό απ' το φακελάκι. «Ναι, αλλά πρώτα να καυλώσει λίγο!», διαμαρτυρήθηκα. «Ξέρω...», είπε και προσπάθησε να το ξετυλίξει κατά μήκος της ημισηκωμένης ψωλής μου. «Δεν θα μπει καλά η καπότα!», την προειδοποίησα. «Θα μπει, έλα, ξέρω!», επέμεινε. «Θα φύγει η καπότα στο λέω!». «Μ-μ!» (αρνητικό), έκανε την ώρα που ξεκινούσε την πίπα κουλουριασμένη πλάι μου. Μας κοίταξα απ' τον πλαϊνό καθρέφτη.
Τελικά το τσιμπούκι της δεν ήταν άσχημο... Ρούφαγε καλά, χάιδευε τ' αρχίδια, με κοίταζε προκλητικά...
«Γιατί δεν θέλεις ελεύθερο, φοβάσαι;», ρώτησε έπειτα από ένα ηχηρό «ποπ!». Της απάντησα καταφατικά.
Συνέχισε την πεολειχία.
«Εσύ κάνεις και τελειωτικό στο στόμα, έτσι;», ρώτησα μετά από λίγο. «Ποπ!... 'Οχι (σε) όλους», μου έκανε γνωστό.
«Γι' ανέβα από πάνω!», ζήτησα όταν ένιωσα τη στύση μου ικανή. Αφού έβγαλε το βρακάκι της, με τον δείκτη και τον αντίχειρα τσίμπησε μερικές φορές τη γεμάτη αέρα θηλή.
«Γι' αυτό σου 'λεγα πως έπρεπε να έχω καυλώσει καλά για να μπει, τώρα έχει αέρα». «Εγώ κάνω λίγο έτσι, βγάλω αέρα έξω», είπε και προσπάθησε με πίπα και ταυτόχρονο τέντωμα του ελαστικού από κάτω, ν' αφαιρέσει τον παγιδευμένο αέρα...
«'Ασε, έχω δικά μου προφυλακτικά!», της είπα κι ύστερα από λίγο φορούσα ένα ουλτραθίν γνωστής μάρκας.
Το γαμήσι στη στάση της γελαδάρισσας το ευχαριστήθηκα, μιας και κατάφερα να συντονίσω τις κινήσεις μου με τις δικές της, με αποτέλεσμα μια ερεθιστική πρόστριψη... Φυσικά σ' αυτό, εκτός από τη συνεργασία της νεαρής πόρνης, συνετέλεσε και το γεγονός πως ήταν μικροκαμωμένη, άρα και ευκολομανουβράριστη...
Συνέχισα τις γαμικές μου ωθήσεις ιεραποστολικά, έχοντάς την διπλώσει στα δύο, κι έχυσα, έπειτα από κάμποσες ψωλιές, με 'κείνη στα τέσσερα...