Θάσου 13 (Μπουρδέλα) Αθήνα

Λίγα λεπτά πριν είχα αφήσει τ' αυτοκίνητο σ' έναν δρόμο πάνω απ' τη Δροσοπούλου και τώρα περπατούσα στο πεζοδρομημένο κομμάτι της οδού Θάσου με κατεύθυνση τον ομώνυμο οίκο ανοχής.
Το εξωτερικό φωτάκι του, σήμα κατατεθέν των μπουρδέλων γενικότερα, άναβε δείχνοντας ότι ο οίκος λειτουργούσε κανονικά. Η μισάνοιχτη πόρτα, επίσης σήμα κατατεθέν, άνοιξε μ' ελάχιστο σπρώξιμο. Μπήκα. Ο τσάτσος καθόταν στη συνηθισμένη του θέση˙ την πολυθρόνα της εισόδου. Χαιρέτησα και κάθισα στον καναπέ.
– Τί κάνετε; με ρώτησε με τη λεπτή σιγανή φωνή του.
– Καλά!
– Είναι τρεις κοπέλες και κάνουν νορμάλ πρόγραμμα.
Την επόμενη στιγμή η πρώτη εμφανίστηκε απ' το κουζινάκι: – Γειά σου!
Ηταν η ιδιοκτήτρια, μία σιτεμένη μελαχρινή βραζιλιάνα με μαύρο φουντωτό μαλλί μέχρι τους ώμους, άγριο έκφυλο φαρδύ πρόσωπο, μεγάλο στήθος, βαρύ κορμί και καλοζωισμένο κώλο με αρκετή κυτταρίτιδα.
Εκανε μία βιαστική στροφή και αποχώρησε.
– Αυτή είναι η Σούζη, μ΄ ένημέρωσε ο τσάτσος, είναι ακόμα η Μασιέλ και η Βανέσσα.
Μετά από μία ολιγοδευτερόλεπτη αναμονή, από μία άλλη πόρτα, στο καθιστικό των κοριτσιών, έκανε την εμφάνισή της μία θεριακωμένη, νέα σχετικά, κοπέλα, με ίσια μαύρα μαλλιά μέχρι τις πλάτες, μεγάλο στήθος, εύσαρκο σώμα, τριπλόφαρδο κώλο και πολύ χοντρά μπούτια με κυτταρίτιδα. Φορούσε ένα εφαρμοστό, ολόσωμο, διχτυωτό εσώρουχο.
– Εσύ είσαι η;... θέλησα να μάθω.
– Μασιέλ! απάντησε εκείνη με χαμόγελο και αποχώρησε, για ν' ακολουθήσει η τελευταία, που άκουγε στ' όνομα Βανέσσα και ήταν μία νεαρή μέτριου ύψους, με ίσια μαύρα μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά, γλυκό (όχι όμορφο) προσωπάκι με ανάγλυφα χείλη και εύχυμα μαγουλάκια, μεσαίο στήθος, καλοθρεμμένο κορμάκι, μέτριο κωλαράκι και ένα ζευγάρι χοντρουλά μπουτάκια.
– Οκέι, θα περάσω με τη Βανέσσα, αλλά θα μου δώσετε και απόδειξη!
– Οπως θέλετε!
Αφού του έδωσα ένα 20άρικο, μου άνοιξε την πόρτα του δωματίου που βρισκόταν δίπλα στο καθιστικό των κοριτσιών.
Ηταν αρκετά μεγαλύτερο από εκείνο που με είχε βάλει ένα μήνα πριν. Με την ίδια άθλια διακόσμηση, αλλά και με ξυλεπένδυση στους τοίχους! Δροσερό, ελέω κλιματιστικού και σχετικά φωτεινό.
Φεύγοντας με διαβεβαίωσε ότι θα πήγαινε να κόψει την απόδειξη.
Ολόγυμνος πλενόμουν τοπικά με κρύο νερό όταν η νεαρή βραζιλιάνα μπήκε: – Γειά σου! έκανε με ξενική προφορά. Της είπα μια δυο μαλακίες, μ' εκείνη να χαμογελάει, και στη συνέχεια τη ρώτησα: – Είσαι χρόνια στην Ελλάδα;
– ...
– Εεε...είσαι χρόνια στην Ελλάδα; επανέλαβα λίγο πιο αργά κοιτάζοντάς την στα μάτια.
– Νο κομπρέντ.
– Α!...Ντου γιου σπηκ ίγκλις;
Εκανε μία κίνηση με το χέρι της δίνοντάς μου να καταλάβω ότι μιλούσε-καταλάβαινε λίγο.
– Χάου λονγκ χαβ γιου μπην χίαρ ιν Γκρης;
Στην αρχή δεν καταλάβαινε αλλά τελικά μου έδειξε τα 4 από τα δάχτυλά της
– Ααα! φορ γίαρς!
Αντε τώρα να τη ρωτήσω πώς μέσα σε 4 χρόνια δεν κατάφερε να μάθει ελληνικά...
Αντ' αυτού ξάπλωσα στο κρεβάτι που "διαμαρτυρήθηκε" ελαφρά.
Εκείνη –που στο μεταξύ είχε μείνει ολόγυμνη αποκαλύπτοντάς μου ένα πλαδαρό, παχουλό σώμα με μία τομή καισαρικής χαμηλά στην κοιλιά της– ήρθε πλάι μου και χαμογελώντας άρχισε να με φιλάει-γλείφει χωρίς σχεδόν καθόλου σάλιο, γρήγορα και άτεχνα, σε: παρειές, λαιμό, θηλές, στήθος, χαϊδεύοντας παράλληλα τ' αρχίδια και μαλάζοντας τον ημισηκωμένο μπούτσο μου (Ετσι, με "μπ" αντί για "π")
Του λόγου μου τη φιλούσα-έγλειφα, στον λαιμό και στο σώμα, σαφώς πιο παθιάρικα, χωρίς εκείνη ν' αντιδρά αρνητικά, παρά μόνο σε κάποιες στιγμές γελούσε επειδή(ς) όπως μου έδωσε να καταλάβω γαργαλευόταν.
Κάποια στιγμή θυμήθηκα μία λέξη (chupar) που είχα ακούσει σε κάτι βραζιλιάνικες τσόντες και σημαίνει "γλείψε, ρούφα" ή κάτι τέτοιο, και της την είπα.
Εσκασε στα γέλια!
Τα φιλάκια-γλειψιματάκια συνεχίστηκαν για λίγο ακόμα και μετά αφού μου έβαλε, σαν κάλτσα, την περικαυλίδα επιδόθηκε με μία καλούτσικη πίπα που είχε ένα βάθος, κάποια υγρασία, ελάχιστο χέρι και διάρκεια 2-3 λεπτών.
Γι' αρχή την ανέβασα από πάνω μου και γραπώνοντας την κωλάρα της τη σφυροκόπησα σε διάφορους ρυθμούς και ποικίλη ένταση, γλείφοντας ταυτόχρονα τις μεγάλες θηλές των σακουλιασμένων (όπως διαπίστωσα) βυζιών της. Εκείνη βογγούσε ευλογοφανώς, ενώ το κρεβάτι "αγκομαχούσε"!
Οταν άρχισαν να με πονάνε οι βουβώνες μου, με νοήματα της έδωσα να καταλάβει πως ήθελα να σταθεί στα τέσσερα.
Πήρε θέση, τούρλωσε την κωλάρα της και αφού της τον κάρφωσα με τη μία, άρχισα να τη γαμάω δυνατά ρίχνοντας και μερικά γερά κωλοσκάμπιλα. Λόγω αρκετής ποσότητας λιπαντικής γέλης ένιωθα αρκετά "ευρύχωρα" μέσα της. Τελικά κατάφερα να εκσπερματώσω αφήνοντας ένα μακρόσυρτο βογγητό.
Πριν φύγει έπλυνε τα χέρια και το στόμα της, εξωτερικά, με σαπούνι και στην ερώτησή μου πόσων χρονών ήταν, όταν κατάλαβε, μου έδειξε με τα δάχτύλά της: 20!
Φεύγοντας της είπα: – Θενκ γιου βέρυ ματσ! και εκείνη απλά απάντησε χαμογελώντας: – Γιέα˙ για να προσθέσει με την ξενική προφορά της: – Γειά σου! Τη μοναδική ίσως λέξη από τα ελληνικά που έπρεπε να γνώριζε.
Την οποία άκουσα να επαναλαμβάνει με το που έκλεισε πίσω της την πόρτα. Υπήρχε κόσμος στο σαλόνι.
Οταν αποχωρούσα δεν περίμενε κανείς, εκτός από τον διοπτροφόρο τσάτσο με την απόδειξή μου στο χέρι.
Συγκεφαλαιώνοντας τα της εμπειρίας μου με τη νεαρή Βανέσσα απ' τη μακρινή και εξωτική βραζιλία, έχω να πω ότι εμφανισιακά έχανε αρκετά, επικοινωνιακά πάρα πολύ, ενώ σε ό,τι αφορούσε την απόδοσή της στο πορνοκρέβατο ήταν ικανοποιητική σε γενικές γραμμές˙ δηλαδή ξεκινώντας τη συνεδρία, με φίλησε-έγλειψε –έστω όπως το έκανε– όταν άλλες πόρνες περνάνε κατευθείαν στο πέρασμα του προφυλακτικού, δεν βογγούσε εκνευριστικά, είχε διάθεση να γαμηθεί.
Να πω όμως την αλήθεια, η συνεύρεση πραγματοποιήθηκε διότι περισσότερο μ' ενδιέφερε να δω εάν στο διάστημα του ενός μηνός και δύο ημερών από την προηγούμενη επίσκεψή μου, όπου είχα πάρει την πρώτη απόδειξη, θα είχε(είχαν) κοπεί και άλλη(ες).
Τελικά οι δύο τελευταίες ήταν οι δικές μου.
(Βρε λύσσα κακιά αυτός ο άνθρωπος με τις αποδείξεις!)

* Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών
Εντάξει, δεν ήταν ακριβώς ΑΠΥ, τέλος πάντων...

Σε λίγα λεπτά το ρολόι μου θα έδειχνε ακριβώς μεσημέρι˙βρισκόμουν στο τέλος της χθεσινής τσάρκας και περπατούσα στον πεζόδρομο της οδού Θάσου κατευθυνόμενος προς το νούμερο 13˙στην περιοχή αντιλαλούσαν οι φωνές του αθίγγανου πλανόδιου μανάβη: – Εχω ωραία καρπούζια! Τα κόβω, τα μαχαιρώνω˙δύο ευρώ το κομμάτι, δύο ευρώ!
Κατεβαίνοντας τα σκαλάκια εισήλθα στο σαλόνι˙ο λιγόλογος (τον ξέρω από άλλες φορές) μεσήλικας διοπτροφόρος υπηρέτης καθόταν μόνος του στον καναπέ μπροστά στην είσοδο και διάβαζε εφημερίδα, ξένη μουσική ακουγόταν απ' το ηχείο˙τον καλημέρισα και κάθισα στον καναπέ˙εκείνος κάτι μουρμούρισε, σηκώθηκε και μαζί με την εφημερίδα του κατευθύνθηκε σ' ένα απ' τα δωμάτια αφήνοντάς με μόνο για δυο-τρία λεπτά˙κάποια στιγμή βγήκε και περνώντας από μπροστά μου είπε:
– Καθίστε δύο λεπτά να βγούν τα κορίτσια.
Για να μπει στη συνέχεια στο κουζινάκι με τη μεγάλη φωτογραφία του Βούδα που καταλάμβανε τον έναν τοίχο από πάνω μέχρι κάτω.
Από μέσα άκουσα μία γυναίκα να καθάριζει τον λαιμό της ξεροβήχοντας˙η σκιά της πάνω στον διαλογιζόμενο Βούδα προηγήθηκε της εμφάνισής της˙ήταν μία σχετικά ψηλή, ξανθιά milf με ίσιο μαλλί μέχρι τις πλάτες, μέτριο πρόσωπο, μεγάλο κρεμασμένο στήθος, βαρύ κορμί, ευμεγέθη κώλο και θηριώδη μπούτια με αρκετή κυτταρίτιδα.
– Γειά σου! Τί κάνεις; Είπε χαμογελώντας.
– Γειά σου! Καλά!
και αμέσως έστριψε πάλι προς το "καταφύγιό" της για να στριμωχτεί στην είσοδο με τον τσάτσο που εκεινη τη στιγμή έβγαινε.
– Ποιά κοπέλα είναι αυτή; Ρώτησα.
– Αυτή είναι η Χριστίνα˙έχω και τη Σούζη.
– Τη Σούζη; Εκανα με απορία.
– Στο δωμάτιο είναι η Σούζη.
– Καλώς...
– Να κάνετε λίγη υπομονή...
– Τί πρόγραμμα έχει η Χριστίνα;
– Κανονικά.
– Ωραία, να περιμένω και τη Σούζη τότε.
Περίμενα κανένα 3λεπτο˙ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μία ψηλή μελαχρινή γυναίκα με μαύρο φουντωτό ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, έκφυλη φάτσα, μεγάλο στήθος, γεροδεμένο κορμί, καπούλια και μπούτια με αρκετή κυτταρίτιδα με χαιρέτησε με βαριά ξενική προφορά κατευθυνόμενη προς το κουζινάκι˙ο υπηρέτης εμφανίστηκε αμέσως λέγοντάς μου: – Η Σούζη.
– Εαν περάσω, υπάρχει η δυνατότητα να μου κόψετε και μία απόδειξη; Ο τσάτσος πρέπει να τα έχασε λιγάκι˙γιατί έκανε κάτι περίεργα σχήματα με τα χέρια του και μετά έδειξε προς το κουζινάκι, αφήνοντάς με να καταλάβω ότι έπρεπε να συννενοηθεί πρώτα με την αφεντικίνα, για να εξαφανιστεί στο εσωτερικό˙εγώ έβλεπα μόνο τον Βούδα να διαλογίζεται και άκουγα ψιθύρους.
Μετά από ένα δύο λεπτά εμφανίστηκε η Σούζη: – Γειά σου, καλημέρα! Πες μου! – Μια απόδειξη μπορείς να μου κόψεις για να περάσω; –Οκ(χ)ι εγώ! Εγώ ντ(δ)εν είμαι υπηρεσία! – Τελος πάντων, κάποιος μπορεί να μου δώσει μία απόδειξη; – Ναι, ναι! Είπε κάνοντας νόημα στον τσάτσο.
Αφού έδωσα το 20άρικο πέρασα στο δωμάτιο που βρισκόταν στο βάθος˙ακριβώς απέναντι από κει που καθόταν ο τσάτσος. Επρόκειτο για έναν κλειστοφοβικό χώρο, με ξύλο στους τοίχους (!) μέχρι το μέσον, συρόμενη πόρτα και μία ξεχαρβαλωμένη βρύση απ' όπου έτρεχε κρύο νερό˙ήταν όμως δροσερό και εκείνη την ώρα ήσυχο.
Η Χριστίνα ήρθε μετά από 5 λεπτά˙με ξαναχαιρέτησε και μου έδωσε την απόδειξη˙στο ημίφως δεν την πρόσεξα καλά, τη δίπλωσα όμως με προσοχή και την έβαλα στο τσεπάκι του πουκαμίσου μου. Οπως και να το κάνουμε ήταν ένα σπάνιο απόκτημα!
Γυρίζοντας προς τη Χριστίνα και καθώς ολοκλήρωνα το γδύσιμό μου, τη ρώτησα ποιά ήταν η χώρα καταγωγής της, για να μου απαντήσει: – Εσπάνια! Σπήκ εσπανιόλ; – Νο! – Ινγκλις; – Ινγκλις, γιες! Φλούεντλι! (Χα, χα, χα) Και έτσι συνεχίσαμε στ' Αγγλικά.
Εβλεπα ότι είχε χαρούμενη διάθεση˙στα όρθια άρχισε να με φιλάει στο πρόσωπο, χωρίς όμως να χρησιμοποιεί γλώσσα, κάνοντας θόρυβο: Μμματς! Μμμουτς! Ακούγονταν τα φιλιά της. Στη συνέχεια με ξάπλωσε ανάσκελα, συνεχίζοντας τα φιλάκια, ενώ παράλληλα μου μάλαζε τ' αρχίδια και μου έπαιζε τον πούτσο, ο οποίος είχε αρχίσει να "ξυπνάει"˙έδωσε και κάποια,στεγνά πάντα, φιλάκια στην πέριξ περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των όρχεων! και αφού είδε ότι υπήρχε ικανή στύση για την εφαρμογή της περικαυλίδας, την ξετύλιξε για ν' αρχίσει ένα αργό, κάπως μονότονο, βαθύ, με λίγο χέρι "τσιμπούκι" κατά τη διάρκεια του οποίου κάποια στιγμή με ρώτησε: – Ντου γιου λάικ ιτ;
Εγώ απ' τη μεριά μου δεν παρέλειψα να θωπεύσω τις βυζάρες, τον κώλο, τις μπουτάρες, την ευμεγέθη κοιλιά, τα μαλλιά, αλλά και να οδηγήσω το κεφάλι της κατά τη διάρκεια της "πίπας", να της βάλω επιπολής δάχτυλο στην ξυρισμένη μουνάρα και να χαϊδέψω το περικλανίδιό της.
Ακολούθησαν δύο ερωτικές στάσεις: Εκείνη της γελαδάρισσας˙όπου προτίμησα να παλινδρομώ εγώ έχοντας γραπώσει γερά τα κωλομάγουλά της (το κρεβάτι έτριζε αρκετά) νιώθοντας καλά μέσα της, μιας και δεν έπρεπε να είχε χρησιμοποιήσει πολύ λιπαντική γέλη (μ' έκοψε για μικροτσούτσουνο; Δεν ξέρω! Χα, χα, χα) επίσης κατά τη διάρκεια έσκυβε για να με φιλήσει στο πρόσωπο, της ρουφούσα και εγώ τις βυζάρες, ενώ δεν παρέλειπε να γλείφει και τ' άτριχα αυτιά μου (ας είναι καλά το τρίμερ μου!) και τέλος, πισωκολλητό γονατιστό, όπου έπειτα από κάποια (δυνατά) κωλοσκάμπιλα γέμισα την καπότα με σπέρμα.
Πριν αποχωρήσει (με δύο ηχηρά φιλιά στα μάγουλά μου, ένα "θένκ γιου" από εκείνη και ένα "γιου αρ γουέλκαμ" από εμένα) έμαθα ότι στην Ελλάδα βρίσκεται ένα μήνα και ότι σε μία βδομάδα φεύγει για διακοπές.
Στο δωμάτιο παρέμεινε πάνω από δέκα λεπτά.
Στα προ της συνεύρεσης τώρα: Ο βασικός λόγος που πέρασα ήταν το απωθημένο μου να τους πάρω (επιτέλους) την απόδειξη. Δηλαδή θα περνούσα έτσι και αλλιώς. Πάντως ο συγκεκριμένος οίκος φαίνεται να είναι ένας απ' τους νόμιμους και αυτό είναι καλό. Παράληψη που δεν ζήτησα βιβλιάριο υγείας (μα ποιός είμαι τελικά; Υπάλληλος του υγειονομικού; Χα, χα, χα) λογικά έπρεπε να είχαν.
Σε ό,τι αφορούσε τη συνεύρεση: Η Χριστίνα για μένα αποδείχτηκε ενδιαφέρουσα περίπτωση˙είχε καλή διάθεση, με περιποιήθηκε ερωτικά, ασχολήθηκε μαζί μου για πάνω από 10 λεπτά. Εντάξει, εμφανισιακά έχανε κάπως, αλλά όπως λένε: "Ο καλός ο μύλος όλα τ' αλέθει" Χα, χα, χα...

Yστερόγραφη παρατήρηση: Φεύγοντας διαπίστωσα ότι ο τσάτσος κατά λάθος μου είχε δώσει το ροζ απόκομμα του λογιστηρίου! Χα, χα, χα...Φανταστείτε πόσο σπάνια δίνουν αποδείξεις που δεν ήξερε ότι το λευκό προορίζεται για τον πελάτη! Τέλος πάντων, γύρισα και το πήρα. Αυτά...

Σάββατο βράδυ κατά τις 22΄00 δύο βραζιλιάνες μέσα, η Σάρα πιο αδύνατη και η Σούζυ
που την είχα πάρει λίγες μέρες πριν (τίποτα αξιόλογο).
Παίρνω την Σάρα μπαίνει στο δωμάτιο, κάτι ψευτοπροκαταρκτικά, την γυρνάω στα τέσσερα.
Στην αρχή το βάζει μόνη της στο μουνί κάποια στιγμή βγαίνει και το βάζω μόνος μου
νομίζοντας ότι είναι μουνί. Την πιάνω από τους ώμους και της τραβάω ένα γαμήσι άλλο
πράγμα. Μόλις το βγάζω άεχισε να βρίζει στην γλώσσα της και να culo not any more και
τέτοια. Προφανώς την είχα πάρει από πίσω (όχι ότι βρήκα και ιδιαίτερη αντίσταση).
Πάντως για να μην σας παρασύρω δεν το έχει στο μενού και δεν ξέρω αν το ξανακάνει.

Πρώην στουντιοκόριτσο , Δροσοπούλου 95 ή 97. Αρκετά καλή με πολύ συμμετοχή ομιλιτική με μιά περίεργη σκληρή σάρκα , βυζιά - κόλος. Αφήνει καί την κάνεις ότι θέλεις ,άμα είσαι κουρασμένος το καταλαβαίνει καί σε βοηθά δεν δυσανασχετεί καθόλου. Την έχω επισκεφτεί άλλες δύο φορές είναι στάνταρ δεν έχει up and down. Πιό παλιά , από ότι μου είπε , ήταν καί στο Έλλης 3, Πολωνέζα με πολύ καλά Ελληνικά. SERAPIS.

η λενα ειναι μια νεαρη κοπελα, που δουλευε παλαιοτερα στο μαγνησιας 11,βαλκανικης καταγωγης.ξεκιναει το προγραμμα της με κουβεντουλα και χαλαρωτικο μασαζακι,συνεχιζει με χειρομαλαξη και μετα αφου σου φορεσει το προφυλακτικο ακολουθει ενα αρκετα καλο και τιμιο στοματικο με μεγαλη διαρκεια.σε ρωταει για να ξεκινησει το σφυροκοπημα στο οποιο συμμετεχει.ανεβηκε απο πανω οπου και χτυπηθηκε αρκετα μιας και εγω ειμαι τεμπελης και ετσι φτασαμε στον προορισμο μας μετα περιπου απο 30 λεπτα.εχουμε λοιπον ενα σπιτακι με μετριες εμφανισιακα κοπελες που φροντιζουν να περασεις καλα χωρις πιεση χρονου,με 20 ευρω.