Μεγάλου Αλεξάνδρου 22Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Πέμπτη, ώρα 18:04
«Καλησπέρα!», μου ευχήθηκε η υπηρεσία με το που εισήλθα στο μισοφωτισμένο σαλόνι. «Γεια σας», αντευχήθηκα. «Ρωσίδα έχουμε. Η κοπέλα κάνει όλες τις στάσεις, δεν βιάζεται, ελεύθερο στοματικό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια παντού, τελειωτικό μόνο εδώ –έδειξε το στήθος της. «Γεια σου μωρό μου». Απ΄ το κουζινάκι παρουσιάστηκε η Αλίσα –η σιτεμένη πόρνη απ' το Αχαρνών 85 και το απέναντι 15–, με κοντό ξανθωπό μαλλί, πρόσωπο που πριν αρκετά χρόνια θα έπρεπε να ήταν ενδιαφέρον, μεσαίο ψιλοπεσμένο στήθος, χαμηλομέτριο ανάστημα, λίγη κοιλίτσα, ά-μεση, με λεπτά ποδάρια. «Γεια σου». «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά, η Αλίσα δεν είσαι;». «Ναι, η Αλίσα!», επιβεβαίωσε. «Θα περάσω», τους έκανα γνωστό και πλέρωσα ένα δεκάρικο. Το κελί που μ' έβαλαν ήταν ψιλοκαθαρό...
'Επειτα από ένα τετράλεπτο την άκουσα να χτυπάει τη μεταλλική πόρτα. «Μπορώ;». «Ναι ναι!», την κάλεσα να περάσει. «Γεια σου αγάπη μου», μου χαμογέλασε. Εγώ τακτοποιούσα τα ρούχα μου στον καλόγερο. «Πώς σε λένε εσένα;», με ρώτησε μένοντας τσίτσιδη. «Τάδε, εσένα;», μου ξέφυγε, ζητώντας να μου πει πάλι τ' όνομά της. «Αλίσα, τώρα. Γιάννα, δουλεύω 15. Γιάννα». «Στο Μ.Α 15 δούλευες σαν Γιάννα;». «Ναι!». «Και στο Αχαρνών 85;», μου ξαναξέφυγε. «Αχαρνών 85, Αλίσα! Εδώ, Αλίσα!». Πάντως είχε ένα θέμα με τα ελληνικά της.
Σύντομα με είχε καπακώσει και ξεκινούσε με φιλιά στο στόμα –που εξελίχθηκαν σε γλωσσόφιλα. Μπλιαχ!... Τώρα που το σκέφτομαι–, γλείψιμο στον λαιμό, στο στήθος, στις θηλές, στην κοιλιά. Συνεχίζοντας με ορχεολειχία, προσπάθεια για γυμνή πίπα –«Αλίσα...». «Ναι!». «Βάλε το προφυλακτικό». «Εντάξει!»–, ενώ με ρώτησε εάν επιθυμούσα να προχωρήσει και σε πρωκτολειχία –έτοιμα τα είχε τα υγρά μαντιλάκια. Δεν πήρα ούτε απ' αυτή... Μόνη της με καβάλησε χώνοντας το καυλί μου στη μουνοσήραγγά της. «Κρικ κρικ κρικ!...». "Με γάμησε" για σύντομο χρονικό διάστημα, μέχρι που: «Μμμαα... μμμαα, έχυσα!...». «Ευχαριστώ μωρό μου!», χαμογέλασε και με φίλησε δυνατά στα χείλη πριν ξεκαβαλήσει.
Ωραία θα ήταν τέτοιες υπηρεσίες –και όχι μόνο– να πρόσφεραν όλες οι ιερόδουλες, ε; Σ' έναν κόσμο χωρίς ΣΜΝ όμως...

«Γεια σας», μου ευχήθηκε μια μεσήλικη με κοντό κοκκινωπό μαλλί, μετριότατο πρόσωπο, μεγάλο κρεμασμένο στήθος (φαινόταν απ' το βαθύ ντεκολτέ), βαρύ κορμί, μέτριο ύψος, η οποία φορούσε ένα φαρδύ σκούρο φόρεμα. Σκέφτηκα πως θα ήταν η υπηρεσία. «Χαίρετε». «Σήμερα, εγώ ντουλεύει! Σβέτα, Μπουλγκάρα», μ' ενημέρωσε. «Ναι...», εξεπλάγην. «Εξήντα εννιά, πισωκόλλητο (sic), ισπανικό, ααα, τσιομπούκι (sic) χωρίς προφυλακτικό, μόνο ντέκα ευρώ!...», συνέχισε. «Και πώς σε λένε;», ξαναρώτησα. «Σβέτα! Σβέτα... εγώ ντουλεύει, εγώ!», ξεκαθάρισε. «Ναι ναι ναι ναι, ξέρω, κατάλαβα, κατάλαβα!... Εντάξει, θα περάσω!...», αποφάσισα. «Οκέι, ελάτε...», χαμογέλασε και μου έδειξε το πρώτο δωμάτιο δεξιά. Σχετικά πρόσφατα βαμμένο σε χρώμα λαχανί.
'Υστερα από τέσσερα λεπτά την άκουσα έξω απ' την πόρτα να ρωτάει: «Μπορείς;». «Ναι ναι!», την κάλεσα να περάσει. Εισήλθε φορώντας μόνο τα εσώρουχά της και κρατώντας μια συσκευασία από υγρά μαντηλάκια, καπότα, λιπαντική γέλη. Πλησιάζοντας το κρεβάτι, άφησε τα πράγματα στο κομοδίνο και πήρε να γδύνεται χαμογελώντας μου. Στη συνέχεια μου έδειξε το smartphone της. Το είχε βάλει στο χρονόμετρο. «Το βλέπετε; Ντέκα λεπτά, για όχι προμπλέμα με πελάτη». Πρώτη φορά το έβλεπα αυτό από πουτάνα!... «Ναι, μπράβο!», επιβράβευσα την πρωτοβουλία της. «Εσύ 'Ελληνας;», ενδιαφέρθηκε να μάθει καθώς έβγαζε ένα μαντηλάκι. «'Ελληνας!». «'Ελλη... Ελ... Δεν ξέρει πολλά ελληνικά!... χε χε...», παραδέχτηκε. «'Ελληνας, Γκρεκ!», εξήγησα. «Γκρεκ! 'Ελληνας!...», επανέλαβε. «Α, ζέστη!», σχολιάζοντας στη συνέχεια κουνώντας το παχουλό χέρι της μπροστά απ' το πρόσωπό της. «Ζέστη ζέστη!», συμφώνησα κι αμέσως παρατήρησα: «Ωραίο στήθος!...». Χουφτώνοντάς το ταυτόχρονα. «Καταρό, εγώ πολύ καταρό!», υποστήριξε κοιτώντας με σοβαρά. «Μπράβο...», αναγνώρισα. «Μπουλγκάρα, Μπουλγκάρα κριστιάνα!», συνέχισε τις "αποκαλύψεις". «Κι εγώ κριστιάν!...», συμπλήρωσα. Αφού της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό, ξεκίνησε μ' επιφανειακά και ηχηρά φιλιά στις θηλές, στο στήθος, στον λαιμό, καθώς κι ακρογλώσσιο γλείψιμο στις αυτές περιοχές, συν στον λοβό του αυτιού μου, ενώ μετακινούμενη ανάμεσα στα σκέλια μου προχώρησε σε μια ισπανική μαλακία κοιτάζοντας τη βάλανο που εμφανιζόταν κι εξαφανιζόταν κατά τη διάρκεια του τριψίματος των αφράτων μαστών στο καυλί μου. Ακολούθησαν το ξετύλιγμα ενός κόκκινου προφυλακτικού κατά μήκος της ψωλής και μια θορυβώδης, μέτρια πίπα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ!». Η οποία διεκόπη όταν χτύπησε το κινητό κι εκείνη το σήκωσε μιας και ήταν «χα χα, αφεντικό!»... Πάντως δεν μίλησαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα. «Χάιντε χάιντε, έχω πελάτη!». Μετά το τηλεφώνημα συνέχισε το "τσιομπούκι" κι όταν της το ζήτησα, πήρε θέση για πισωκολλητό γονατιστό, αφού πρώτα άλειψε το αιδοίο της με κρέμα. Την απαύτωσα όσο πιο δυνατά μπορούσα. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Χωρίς όμως να νιώθω ιδιαίτερα την πρόστριψη. Τελικά έχυσα στα γόνατα, αυνανιζόμενος, ενώ εκείνη μ' έγλειφε στη θηλή και μου πασπάτευε τ' αχαμνά. «Εντάξει, τελείωσα!».
«Πόσα λεπτά περάσαν;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Α;... Ντόντεκα!», είπε σκύβοντας πάνω απ' την οθόνη. «'Οχι δώδεκα, πολύ λιγότερα!», δεν συμφώνησα. Το δικό μου ρολόι έλεγε έξι λεπτά, απ' τη στιγμή που είχε μπει. Μάλλον κατά τη διάρκεια της κλήσης θα πείραξε το χρονόμετρο...

Τετάρτη, ώρα 18:17
Στο ψηλοτάβανο, άδειο από κόσμο, σαλόνι αντηχούσαν κλαρίνα.
«Γεια σου, καλώς ήρθες. Στο δωμάτιο η κοπελίτσα», μ΄ενημέρωσε η αλλοδαπή υπηρεσία. «Ποια κοπελίτσα είναι;». «Σούζη». «Σούζη...», ψιθύρισα. «Και τι πρόγραμμα έχει;». «Πισωκόλλητο (sic). Κανονικά!». «Εντάξει... Ορίστε!», της έδωσα ένα δεκάρικο, αιφνιδιάζοντάς την. «Μισό λεπτό, γιατί τώρα είναι μέσα», επανέλαβε. «Δεν πειράζει, να μπω να περιμένω σ' ένα δωμάτιο», της είπα με τη σειρά μου. Μου φάνηκε σαν να δίσταζε. «Είναι όλα γεμάτα;», ρώτησα. «'Οχι, όχι...», απάντησε αμέσως. «Εντάξει, μπαίνω σ' ένα δωμάτιο τότε... 'Εχει άλλον πριν από μένα;». «Μμ;». Επανέλαβα την ερώτηση. «Τώρα μπήκε ένας άνθρωπος, είναι στο δωμάτιο...». «Ωραία, μπαίνω εγώ σ' ένα άλλο και θα την περιμένω εκεί!», είπα και προχώρησα στον διάδρομο. «Από δω, από κει...», την άκουσα να μου προτείνει. Προσπέρασα τις δυο πρώτες κάμαρες (δεξιά κι αριστερά) και μπήκα στην επόμενη δεξιά (σχετικά καθαρή και πρόσφατα βαμμένη σε χρώμα λαχανί). Η τσατσά έκλεισε πίσω μου την πόρτα.
'Επειτα από δέκα λεπτά αναμονής, απ' το κρεβάτι όπου είχα ξαπλώσει, άκουσα βήματα να πλησιάζουν. Μπροστά μου παρουσιάστηκε μια χαμηλού αναστήματος εικοσιοχτάχρονη γυναίκα, με τριπλόφαρδη κωλάρα, χοντρές μπουτάρες, παχουλά βραχιόνια, μικρό στήθος, δύο τατουάζ (μια πρόταση κατά μήκος της δεξιάς κλείδας κι ένα τρίμπαλ στην οσφύ), καλούτσικο ψιλοέκφυλο πρόσωπο, καστανόμαυρα μαλλιά πιασμένα πίσω.
«Γεια σου!». «Γεια σου, Σούζη!». «Τι κάαανεις;», ρώτησε σαν να με γνώριζε. «Με ξέρεις;...», παραξενεύτηκα. «Ναιαιαι!», επιβεβαίωσε. «Από πού;». «Από δω!». «Εγώ δεν σε θυμάμαι... 'Εχουμε περάσει μαζί; Αποκλείεται!» «'Εχουμε!», επέμεινε. «Για κοίταξέ με καλά...», της είπα. Με παρατήρησε για λίγο και όντως τελικά παραδέχτηκε πως, «όχι, δεν είσαι εσύ!... Αλλά μοιάζεις πολύ!». «Ε, βέβαια, αφού δεν σε θυμάμαι!...», έκανα ανακουφισμένος. «Τ' όνομα σου;», ρώτησε. «Τάδε», της απάντησα. «Τάδε...», επανέλαβε, σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί από τ' όνομα, εάν τελικά ήμουν εκείνος που νόμιζε. «Εσύ, πού αλλού δούλευες ή δουλεύεις;», θέλησα να μάθω. «Εγώ είμαι καινούργια. Εγώ ντεν ντούλεψα πουθενά, μόνο εδώ, τάδε μου!». «Σούζη μου!», αστειεύτηκα μαζί της. «Χα χα, σ' ενοχλεί εσένα να ξαπλώσω δίπλα σου;», συνέχισε ν' αστειεύεται. «Αν μ' ενοχλούσε θα ερχόμουνα;», απάντησα μ' ερώτηση. «Χα χα χα...». «Από πού είσαι Σούζη;», ρώτησα ενώ της έκανα χώρο στο μονό κρεβάτι. «Απ' τη Σόφια!», είπε καθώς στριμωχνόταν δίπλα μου. «Α, είσαι Βουλγάρα...». «Είμαι Βουλγάρα, ναι...». «Εγώ είμαι 'Ελληνας». «Ε, ναι, φαίνεσαι... τάδε!».
«Τι σ' αρέσει, τσιμπούκι;», ρώτησε έτοιμη ν' ανοίξει την καπότα. «Να σου πω... Εμένα θα μ' άρεσε να ξεκινούσες με φιλάκια, εδώ...», της είπα δείχνοντας το σώμα μου, για να συμπληρώσω: «Δεν ξέρω βέβαια εάν τα προσφέρεις...». Αντί γι' απάντηση, έσκυψε κι άρχισε να με φιλάει-γλείφει –σχετικά ικανοποιητικά– σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβό του αυτιού, αλλά και κοιλιά, υπογάστριο, συμπεριλαμβάνοντας και τ' αρχίδια, (βέβαια για λίγο κι ακρογλώσσια). «Αα, κάνεις και τέτοια!... Μπράβο, Σούζη!», επιβράβευσα την πρωτοβουλία της. «Ααα, μπράβο, έτσι, μ' αρέσουν αυτά, πριν το τσιμπούκι!...», συνέχισα ευχαριστημένος. «Καθένας με γούστο του!», σχολίασε εκείνη. «Είδες; Με λίγα φιλάκια σηκώνεται...», της είπα κοιτάζοντας την πούτσα μου, η κορυφή της οποίας έδειχνε προς το ταβάνι. «Βεβαίως... τώρα θα γίνει πέτρα!», υποσχέθηκε και κινήθηκε προς τα 'κει. «Για να δούμε...», είπα κι έπλεξα τα χέρια μου πίσω απ' το κεφάλι, σηκώνοντάς το έτσι ώστε να βλέπω ξεκούραστα. «Εγώ ξέρω... πεθαμένο να είναι, σε μένα σηκώνεται!», δήλωσε με σιγουριά. 'Αρχισε μια πίπα χωρίς χέρια, ρουφηχτή... «Ποπ!... Είδες;», χαμογέλασε αυτάρεσκα έπειτα από λίγο. «Καλό δεν είναι;», ζήτησε να επιβεβαιώσω. «Καλό, έλα να σε γαμήσω τώρα!», είπα και γονάτισα. «Κρικ κρικ κρικ...». Πήρε κι εκείνη θέση. «Κρικ κρικ κρικ...». Ο κώλος και τα μπούτια της κάλυπταν μεγάλο μέρος του οπτικού μου πεδίου. Το μουνί της ήταν ξυρισμένο. «Ωραία δεν είναι;», χαμογέλασε κοιτάζοντάς με πάνω απ' τον ώμο της, ενώ στρέφοντας το κεφάλι ξανά μπροστά, συνέχισε: «Τώρα είναι ωραία μωρό μου! (που βλέπεις την κωλάρα μου!) Παίξε λίγο!... Παίξε λίγο με κωλαράκι!». «Ελεύθερα τα πιασίματα είναι...», μου υπενθύμισε. Την "κάρφωσα", γράπωσα τα καπούλια της κι άρχισα να "μπαινοβγαίνω". «Ωωω, ωωω, ωωω!», έκανε σε κάθε γαμική ώθησή μου. «Αχ!... Αχ!... Αχ!», έκανε σε κάθε κωλοσκάμπιλο. Τα δευτερόλεπτα περνούσαν... «Χύνουμε;», την άκουσα κάποια στιγμή να ρωτάει ανάμεσα στα «Ωωω» και στα «Αχ!». «Σε λίγο...», τη διαβεβαίωσα συνεχίζοντας τις ψωλιές. «Πρέπει να βγω... Πέρασε η ώρα...», μου γνωστοποίησε λίγο αργότερα. Κοίταξα το ρολόι μου. Είχαν περάσει 7 λεπτά, απ' όταν είχε μπει. «'Εχουμε ακόμα λίγο χρόνο», της είπα. Δεν αντέδρασε αρνητικά. 'Υστερα από μερικές ακόμα δεκάδες γαμιές, κατάφερα να χύσω...

Μετά και το πέρασμά μου απο την Ζάνα,μου έμεινε μια κάποια όρεξη για κάποια χρήματα ακόμη για άλλο έναν αγώνα στον πορνικό στίβο.Θυμήθηκα την γυρολόγο Κατερίνα.Κατεθύνθηκα βιαστικά προς το ίδρυμα με ηθικό ακμαιότατο,προς έκπληξή μου.Μπήκα μέσα και βγήκε ένα έντομο-τσατσά και μου παρουσίασε την Κατερίνα,η οποία χαλαρά διανύει την πέμπτη δεκαετία της.Ελληνίδα,με καμπύλες,4άρι βυζια,κωλάρα με πιασίματα και σπασμένη φάτσα.Παρουσιάστηκε με ένα διχτυωτό ολόσωμο.Μπορώ να πώ ότι αντροφέρνει κάπως.Η τσατσά αγενής,πήρε απαξιωτικά το δεκάρικο και με τσιριχτή,βλαμμένη φωνή με έστειλε στο πρώτο δωμάτιο του διαδρόμου.Ξεβρακώθηκα.Το δωμάτιο αίσχος.Το ημίφως ανεπαρκές...Τέσπα...Να πηδήξω μια παρακμιακή πήγα,οπότε το ντεκόρ ήταν ικανοποιητικό για αυτή την φάση.Περνάει κανένα δεκάλεπτο και μπήκε μέσα η κορασίς.Μου έκανε φιλοφρόνηση για την θερμότητα των χεριών μου.Απάντησα ότι τα ζεστά μου χέρια αντισταθμίζονται απο το εσωτερικό μου ψύχος.Μπήκε αμέσως στο ψητό και ήθελε να μου το πάρει ακάποτο.Της το έδωσα.Ξεκίνησε πίπα με δόντι...Μου την έσπασε.Ξεκίνησε να μου τον παίζει και μετά περνάει καπότε και ξαναξεκίνησε μια λίγο πιο μέτρια πίπα και όχι πάλι την απογοήτευση.Μου σηκώθηκε για τα καλά και την έβαλα ιεραποστολικά και πολύ απλά το μουνί της είναι τόσο ξεχαρβαλωμένο που δεν νιώθεις ότι πηδάς.Μετά απο λίγο έχυσα λόγω κάβλας.Χάλια.Δεν θα περνάω ούτε απ'έξω γιατί πέρα απο την μπίχλα του χώρου δεν ευχαριστήθηκα πήδημα,καθώς ήταν λές και πήδαγα τούνελ,αλλά μου την έσπασε και η τσατσά.Πρέπει να ξεκινήσει μποϋκοταζ γιατί έχουν μαζευτεί σαβούρες και πρεπει να έρθουν όσες εκτιμούν αυτόν που ρίχνει τα λεφτά του,πολλά ή και λίγα.

Τρίτη, ώρα 18:44
«Ελεύθερα πιασίματα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι κι ελεύθερο στοματικό, πάρα πολύ καλή κοπέλα, 10 ευρώ!», είπε με μια ανάσα η υπηρεσία, καλώντας, «'Εμμυ!», την πόρνη να εμφανιστεί.
«Ναι!», απάντησε εκείνη απ' το κουζινάκι. «Γεια σας!». Η μιλφοκοπέλα που παρουσιάστηκε ήταν αψηλή, αδύνατη, με μετριοσχηματισμένο σώμα (χαλαρή κοιλίτσα, λεπτά πόδια, άκωλη) και μεσαίο πεσμένο στήθος, καστανό μακρύ μαλλί, γοητευτικό πρόσωπο.
«Ωραία κοπέλα, ωραίο κορμί, ωραίο πρόγραμμα! Ελάτε!», συμπλήρωσε η τσατσά.
«Μάλιστα... Θα δω, μπορεί να περάσω λίγο αργότερα, ευχαριστώ πολύ!», είπα και κίνησα προς την εξώπορτα.
«Κάντε βόλτα κι ελάτε, εδώ θα περάστε ωραία!», υποσχέθηκε εκείνη.
Επέστρεψα μετά από λίγα λεπτά.
Βλέποντάς με αμέσως με κάλεσε στα ενδότερα, δείχνοντάς μου το πρώτο δωμάτιο δεξιά –όπου πριν δύο βδομάδες είχα συνευρεθεί με μία Μαρία. «Εδώ καθαρό! 'Αλλαξα σεντόνια».
Της έδειξα το διπλανό. «Ναι, όπως τέλετε κι εδώ καθαρό!», συμφώνησε. Καθώς περνούσα μέσα μ' ενημέρωσε πως μύριζε «γιατί βάψαν μαγαζί!». «Εντάξει εντάξει!», είπα δίνοντας της το ακριβές αντίτιμο. «Ευχαριστώ κύριε, να περάσετε ωραία!», ευχήθηκε κι έκλεισε τη μεταλλική πόρτα. 'Εβαλα το συρτάκι...
Το ψιλοάθλιο δωμάτιο-κελί ήταν κρύο. Πριν ξαπλώσω και λίγο πριν έρθει η 'Εμμυ, έβγαλα το συρτάκι... «Γεια σου!», τη χαιρέτησα από το κρεβάτι. «Γεια σου...», αντιχαιρέτησε συγκρατημένα. «Από πού είσαι 'Εμμυ;», τη ρώτησα. «Ρομανία», απάντησε ακουμπώντας καπότα και δεν θυμάμαι εάν είχε και μαντιλάκια, στο κομοδίνο. Ξαπλώνοντας δίπλα μου, άρχισε με ικανοποιητικό γλείψιμο σε θηλές και στήθος, πασπατεύοντας ταυτόχρονα το πουλί μου. «Φίλα με και λίγο στον λαιμό... Εδώ... Μπράβο, έτσι με γλώσσα, μ' αρέσει... », της ψιθύρισα. Κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών παρατήρησα πως όταν άκουγε την υπηρεσία να μιλάει γύριζε ελαφρώς το κεφάλι, για ν' ακούσει καλύτερα, κάνοντας έναν μορφασμό απορίας. Αυτό έπρεπε να το έκανε δυο-τρεις φορές...
«Στο στόμα φιλάς;», δεν άντεξα και τη ρώτησα. «Ναι!», μου απάντησε σαν να ήταν κάτι φυσικό... Η γλώσσα της είχε λίγο ξινή γεύση (μπλιαχ και ωχ ωχ!...) αλλά φιλούσε ωραία... Μετά από μερικούς ασελγείς ασπασμούς, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη δίπλα μου, έκανε κίνηση να πάρει το προφυλακτικό απ' το κομοδίνο. Στη συνέχεια, χωρίς να με ρωτήσει εάν επιθυμούσα χωρίς ή με, το ξετύλιξε κατά μήκος του καυλιού μου και προχώρησε σε μία μέτρια πίπα.
«Για κάτσε λίγο να δω εάν... Να καθίσεις από πάνω μπορείς;», τη ρώτησα αποφασίζοντας να ξεκινήσω τη γάμευση. «'Οχι, δεν μπορώ...», απάντησε σιγανά. Δεν επέμεινα. «Ωραία, κάτσε τότε στα τέσσερα». «Στα τέσσερα!», φώναξα βλέποντάς την να ξαπλώνει μπρούμυτα. «'Ορθια!», είπα και την τράβηξα απ' τη λεκάνη.
Πιάνοντας την πούτσα μου πλησίασα το αιδοίο της. Με τον δείκτη εντόπισα την τρύπα κι έσπρωξα! Τη γάμησα δυνατά για κάμποσα δευτερόλεπτα, μέχρι που τραβήχτηκα ζητώντας της να ξαπλώσει ανάσκελα. Πήρε θέση απάγοντας τα πόδια. Θήκιασα και συνέχισα το μαμίσι "γαρνιρισμένο" με γλωσσόφιλα... Δεν άργησα να εκσπερματώσω...
«'Ολα εντάξει κύριε;», με ρώτησε η υπηρεσία βγαίνοντας απ' το κουζινάκι –η 'Εμμα καθόταν στο βάθος σταυροπόδι. «'Ολα εντάξει, γεια σας!», της χαμογέλασα. «'Ηταν καλή μέσα;», ζήτησε να μάθει. «Καλή!», απάντησα. «Ευχαριστούμε κύριε!».
Λίγο αργότερα, καθώς οδηγούσα και χωρίς να το επιδιώξω, συνειδητοποιούσα πως η 'Εμμυ που μόλις είχα πληρώσει ήταν η 'Εμμυ ('Εμμα) του ορόφου της Ιάσονος 46, που είχα πρωτοπληρώσει τον περασμένο Νοέμβριο, η ίδια που έναν μήνα πριν, στο ημιυπόγειο της Διδύμου 18, είχαν επίσης πληρώσει οι: erastis01 (aoratos19) και professorx!...

Η Λαβινια είναι μια 20χρονη Ρουμανα ψηλη με ωραιο 2,5 στητο βυζι μακρυ μαυρο μαλλι
σχεδόν ως την μεση της με ωραια μακρια ποδια το προσωπο της ομορφουτσικο-συμπαθητικο.
Στο σαλονάρισμα ειναι καπως ξερη δεν εχει την ορεξη που την ειχα δει να σαλοναρει στη φυλης.
Το δερμα της ειναι απαλο και το μουνακι αξυριστο μερικων ημερων, επισης δεχεται 69.
Εισοδος της κοπελιας στο δωματιο,αλλαξαμε μερικες κουβέντες και μου περασε καποτα σε ετοιμο
πεος. Η πιπα της καλη σφιχτη χωρις να μου τον παιζει δεν τον επαιρνε ολο μεσα στο στομα της.
Την σταματησα και της ειπα να ανεβει από πανω μου οπου εφαγα ακυρο καθως αρνηθηκε και στηθηκε στα 4..
της τον εβαλα λοιπον στα 4 οπου εχε ωραιο στησιμο και ωραια καπουλια αλλα μετα από 5-6 πουτσιες
αλλαξε σταση από μονη της και γυρισε κανονικα , της τον εβαλα κανονικα χουφτωνα τα κωλομερια
της και την γαμουσα, αυτή με ειχε παρει αγκαλια και μου εδινε φιλακια στο λαιμο.
Το τελος ηρθε εκει.Δεν εκανα πανω από 10λεπτο η κοπελια δεν εδειξε σημαδια βιασύνης πιο πριν.

Συμπερασμα: Mα εμφανησιμη κοπελα για μεταξουργειο, δεν με αφησε να την γαμησω όπως θα ηθελα
παιρνει πρωτοβουλίες από μονη της.Για ένα 10ρικο και για φορα καλη ειναι.

Τρίτη, ώρα 19:36.
Καιρό είχα να μπω στο ισόγειο αυτό μπουρδέλο, μιας κι όποτε περνούσα ήταν κλειστό.
«ΙΙΙΙΙ!», έτριξε η εξώπορτα καθώς την έσπρωχνα για να εισέλθω στο ψηλοτάβανο σαλόνι. «ΓΚΑΠ!... ΓΚΟΥΠ, ΓΚΟΥΠ!...», και χτύπησε δυο-τρεις φορές καθώς έκλεινε χωρίς ν' ασφαλίσει. Κάποτε, για ν' ανοίξει αυτή η πόρτα χτύπαγες κουδούνι. Υπηρεσία ήταν η αντισυναδελφική (συνήθιζε να μιλάει απαξιωτικά [«Ναι, πήγαινε στη γριά και άσχημη απάνω!»] για τη Μαρία τη Βουλγάρα [και όχι μόνο], που δούλευε στον διπλανό όροφο της Κολοκυνθούς 38, όταν κάποιος δεν περνούσε με τη δική της πουτάνα), βρωμόστομη, τρακαδόρα (συχνά ζητούσε τσιγάρα) καποτούλα-χωρίς, από Κολοκυνθούς 38 ισόγειο, υπόγειο της Κεραμεικού 13.
«Καλώς τους! (μέσα περίμενε όρθιος ένας συναγωνιστής) 'Εχει ωραίο τσιμπουκάκι ΚΑποτούλα χωρίς (τόνισε την πρώτη συλλαβή), ελεύθερα πιασίματα, ωραίο κρεβάτι, ωραίο σεξ, θα περάσετε πολύ ωραία! 'Ελα μωρό μου! (κάλεσε την πόρνη) Δέκα ευρώ παίρνει το κορίτσι μου! 'Ελα γιαβρί μου!». «Γεια σας», χαιρέτησε με σιγανή φωνή μια αψηλή μιλφ με ξανθό μακρύ μαλλί μέχρι την πλάτη (αργότερα διαπίστωσα πως ήταν τίγκα στη λακ), μέτριο έκφυλο πρόσωπο, μεσαίο πεσμένο στήθος (φορούσε εσωφόρι/κορμάκι), κανονικό σώμα, μακριά πόδια. «Γεια σου», την αντιχαιρέτησα. «Πάμε;...», ρώτησε χαμογελώντας. «'Ελα μωρό μου να περάσεις!», με παρότρυνε η τσατσά. «Ορίστε», της έδωσα το χαρτονόμισμα. «Πώς σε λένε;», ρώτησα την κοπέλα. «Μαρία!», πρόλαβε κι απάντησε η υπηρεσία δείχνοντάς μου ένα απ' τα άθλια δωμάτια του οίκου. «Ελάτε από δω κύριε!». 'Ομως δεν πρόλαβα να κάνω ένα βήμα και μου φώναξε: «'Ελα από δω, έλα από δω, έλα από δω!... Πήγαινε από 'κει (σ' ένα διπλανό, επίσης άθλιο δωμάτιο-κελί), γιατί αυτό το έχω σφουγγαρίσει!».
«Γεια σου μωράκι μου, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η Μαρία μπαίνοντας τρία λεπτά αργότερα. «Καλά... Από πού είσαι Μαρία;». «Ρωσία». Πλησίασα τον νιπτήρα για να πλύνω τα χέρια μου. «'Ελα μωράκι μου!», με κάλεσε στο ρυπαρό κρεβάτι. «Περίμενε!», είπα ανοίγοντας τη βρύση για να συνεχίσω: «Δούλευες πουθενά αλλού εκτός από 'δω;». «Τώρα εδώ!», απάντησε. «Πριν πού δούλευες;», επέμεινα. «Μπαρ δουλεύω... », είπε και σταμάτησε. «Σε άλλα μπουρδέλα, δούλευες ποτέ;», της διευκρίνισα. «Εεε, σούντιο, στούντιο λίγο», απάντησε. «Σε ποιο στούντιο;», ζήτησα να μάθω. «Α, δεν ξέρω πως να σου πω... Εδώ κοντά...».
Ξάπλωσα πλάι της. «Πώς σε λένε;», με ρώτησε χαμογελώντας. Της είπα. «Μαρία!», μου είπε κι εκείνη. Χαμογέλασα και της χάιδεψα τα μαλλιά...
Χωρίς να βγάλει το κορμάκι ξεκίνησε μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια σε θηλές, στήθος, κατεβαίνοντας προς τα κάτω, «Μπράβο, έτσι!...», επιδοκίμασα, φτάνοντας στη γεννητική μου περιοχή. Τότε της έκανα γνωστό πως το τσιμπούκι θα το ήθελα με καπότα. Συνέχισε γλείφοντας τους βουνώνες μου, ενώ πραγματοποίησε και περάσματα με τη γλώσσα της απ' τ' αρχίδια μου. Εγώ της θώπευα τον κώλο.
Δεν είχαν περάσει δύο λεπτά που είχε μπει στο δωμάτιο όταν άκουσα την καποτούλα-χωρίς να φωνάζει έξω απ' την πόρτα: «'Ελα κούκλα μου!... 'Ελα Μαράκι!». Δεν κρατήθηκα και της φώναξα: «ΤΙ "ΕΛΑ ΜΑΡΑΚΙ" ΒΡΕ, ΑΚΟΜΑ ΤΩΡΑ ΜΠΗΚΕ!». Ευτυχώς η πόρνη δεν έδωσε σημασία (αυτό θα έλειπε!...) και συνέχισε να γλείφει με την άκρη της γλώσσας τους αξύριστους όρχεις μου, εκπέμποντας απ' το στόμα της και κάποια «μμμ» "ηδονής"...
Μετά από λίγο είχα καυλώσει. «'Ελα μωρό μου, έλα μωρό μου!», είπε και πήρε την καπότα. «'Ασε, θα τη βάλω εγώ!», είπα και της την πήρα απ' τα χέρια. Το λεπτό ελαστικό ήταν ερυθρού χρώματος και ξετυλίχθηκε σωστά κατά μήκος του πέους μου. Καθόλου αέρας στη θηλή!
«'Ελα μωρό μου, έλα μωράκι μου!», έκανε κάπως ανυπόμονα, όπως και τις προηγούμενες φορές, και την επόμενη στιγμή άρχισε να με πιπώνει. Αθόρυβα. Ταυτόχρονα μου χάιδευε/τσίμπαγε τις ρώγες...
Δεν την άφησα να συνεχίσει για πολύ. Ζήτησα να πάρει θέση πισωκολλητού γονατιστού κι έχωσα το καυλί μου στη μουνάρα της! «'Ελα αγάπη μου, έλα μωρό μου! Μμμμ... Ναι μωρό μου, χύσε!», την άκουσα να με παροτρύνει έπειτα από μερικές ψωλιές.
Συνέχισα να γαμάω διατηρώντας έναν μέτριο ρυθμό... «πλαφ, πλαφ, πλαφ»... παράλληλα έσκυβα για να χουφτώνω τα μαλακά βυζιά της.
«'Ελα Μαρία!», ακούστηκε ξανά η καποτούλα-χωρίς έξω απ' την πόρτα. Κοίταξα το ρολόι μου. Στα έξι λεπτά...
«Ναι ναι, τώρα, ένα λεπτάκι, ένα λεπτάκι μόνο, ναι!», είπε σιγανά η Μαρία.
«'Αντε τώρα μη σου πω κι εσένα τίποτα με το «ένα λεπτάκι»!, είπα από μέσα μου. Παρ' όλα αυτά αποφάσισα να εκμεταλλευτώ εκείνο το «ένα λεπτάκι», οπότε συνέχισα αυξάνοντας τον ρυθμό. «Πλαφ πλαφ πλαφ». Κι αυξάνοντας τον ρυθμό. «Πλαφπλαφπλαφ!». Μέχρι που έπειτα από κάμποσες γαμικές ωθήσεις... «ΑΑΑ!...», έχυσα...

Στον παρόν οίκο που άνοιξε ξανά μετά απο μεγάλη περίοδο που ήταν κλειστός, απο τις 2 κοπέλες που δούλευαν εχθές το απόγευμα, την Μαρία και την Ιωάννα επέλεξα να περάσω με την πρώτη.Η Μαρία, όπως αμέσως διαπίστωσα όταν την είδα, και μέσα στο δωμάτιο μου το επεβεβαίωσε και η ίδια, είναι γνωστή σε κάποιους απο εσάς ως Ντιάνα και έχει εργαστεί στο στουντέλο της Ιωαννίνων 3Α και στο ισόγειο μπουρδέλο της Κωνσταντινουπόλεως 166 ένα φεγγάρι.Μάλιστα για το Ιωαννίνων 3Α είχα ανεβάσει και κριτική με τίτλο "Λευκή και μαλακή σάρκα!" την οποία όποιος ενδιαφέρεται για να κάνει καλύτερη σύγκριση μπορεί να την διαβάσει και αυτήν συμπληρωματικά.
Για όποιον δεν γνωρίζει την Ντιάνα, πρόκειται για μιλφ Ρωσίδα γύρω στα 45, με λευκό και χαλαρό δέρμα,βυζιά τριάρια μαλακά και κρεμαστά, με μακριά ξανθά μαλλιά που ίσως είναι και περούκα με κάποια επιφύλαξη πάντα,κανονικών κιλών και πρόσωπο ξερακιανό με στίγματα.Η κοπέλα απο την περίοδο της πρώτης επίσκεψης μου μέχρι σήμερα έχει "σπάσει" περισσότερο και αυτό μάλλον ωφείλεται πέραν της φθοράς του χρόνου, μάλλον και στην κακή ποιότητα της ζωής.Ωστόσο όπως πολύ σωστά έχει επισημανθεί και απο τον προηγούμενο συναγωνιστή κρατάει ακόμα κάποια πρόδηλα χαρακτηριστικά που μαρτυρούν ότι στα νιάτα της υπήρξε μια πολύ όμορφη κοπέλα μιας και σήμερα ακόμα δεν περνάει τελείως απαρατήρητη.
Η κοπέλα δεν άργησε να έρθει στο μικρό και βρώμικο δωμάτιο, με τα βρώμικα σεντόνια στο κρεββάτι όπου και την υποδέχθηκα αγκαλιάζοντας το αλαβάστρινο κορμί της σε θερμό καλοσώρισμα.Της είπα ασφαλώς ότι την γνωρίζω και απο το άλλο μαγαζί που δούλευε και το παραδέχθηκε.Ξάπλωσα στο κρεββάτι και η κοπέλα αφαίρεσε το εσώρουχο της και ανέβασε το σουτιέν της επάνω για να ξεπροβάλει τα στήθη της αλλά χωρίς να το αφαιρέσει.Ξάπλωσε στο πλάι μου και πήρε το πέος μου στο στόμα της σε ένα δειλό τσιμπούκι σχετικά ρηχό με την χρήση χεριού. Εγώ χάιδευα το σώμα της και το χέρι μου χώθηκε ανάμεσα στα μπούτια της τρίβοντας το γατάκι της το οποίο και ήταν σχετικά αξύριστο μιας και μπορούσα να αισθανθώ τις τρίχες της.Ανά διαστήματα έβαζα και απαλά τον αντίχειρα μου στον κώλο της.Κατόπιν προτροπής μου αφαίρεσε το χέρι της στο τσιμπούκι και η αίσθηση βελτιώθηκε.Σε προτροπή μου να περιποιηθεί και τις μπάλες δεν αρνήθηκε, αλλά δεν το έκανε με τόση μαεστρία όπως στο στουντέλο αλλά πιο φειδωλά, επιλέγοντας ένα σταθερό σημείο και λείχοντας το και ρουφώντας το απαλά με την γλώσσα της.
Την τοποθέτησα σε στάση 69 όπου και μπόρεσα να γευτώ λιγάκι το τριχωτό της γατάκι αλλά δεν μείναμε πολύ σε αυτή την στάση γιατί μόνη της η κοπέλα είπε να περάσουμε στο σεξ μιας και όπως φαινόταν ήταν βιαστική με τον χρόνο εν αντιθέση με το στουντέλο που ήταν και πιο χαλαρή.
Πέρασε προφυλακτικό και της είπα να καβαλήσει απο πάνω όπου αρχικά κουνιώταν αυτή και έπειτα την σταθεροποίησα εγώ για να αναλάβω δράση.Τα μαλακά και κρεμαστά βυζιά της με κάβλωσαν έτσι όπως τραμπαλίζοταν πέρα δώθε σαν ώριμες καμπανούλες (είδος αχλαδιού).Δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να τα ρουφήξω και αυτά.
Αλλαγή στάσης σε πισοκωλητό όπου και κάρφωνα δυνατά πασπατεύωντας την πάλευκη κωλάρα της αλλά και το μουνάκι της απο κάτω.Η κοπέλα σε αυτήν την στάση μου έλεγε να χύσω και ο παράγοντας χρόνος μπήκε ξανά στην μέση.
Ένα γρήγορο γύρισμα σε ιεραποστολικό όπου και δεν μείναμε πολύ γιατί ήθελα να αξιοποιήσω πιο δημιουργικά τον λίγο εναπομείναντα χρόνο.Αφαίρεσα την καπότα ξάπλωσα και της είπα να ρουφήξει το κοντάρι μου,μαλάζοντας απαλά τα αρχίδια μου με τα χέρια της. Στην συνέχεια τον έπαιζα στο στόμα της ενώ αυτή τον έγλειφε σαν πάγωτο και όταν η ώρα πλησίασε τον έβαλε στο στόμα της και τα πήρε υπομονετικά μέχρι τελευταία σταγόνα,φτύνοντας τα στον νιπτήρα.
Συνοψίζοντας για όποιον μπορεί να υποστηρίξει τις άθλιες συνθήκες αυτού του σπιτιού μπορεί να περάσει καλά στην τιμή των δέκα εύρω μιας και παρέχεται και εκτόνωση στο στόμα στην τιμή αυτή. Η Μαρία, πρώην Ντιάνα κατά τα άλλα είναι αρκετά καλή κοπέλα και ευγενική με τον πελάτη αν της φερθεί και αυτός καλά, αν και λίγο πιο βιαστική πλέον με τον χρόνο λόγω τιμής και σπιτιού.Για όσους τους κάνει κλικ, την προτείνω για μία γνωριμία οι άλλοι απλά ας προσπεράσουν.

οι θερμουποδοχείς μου ανίχνευσαν χαμηλή θερμοκρασία και έτσι καναδυό σκηνές ιντερνετικής πορνογραφικής τέχνης με ζέσταναν λίγο, αλλά δεν μπορούσαν να κατευνάσουν
κάποιες παράξενες μηδενιστικές έμμονές μου και έτσι ξανα βγήκα στο σεργιάνι της ηδονιστικής λήθης...
...έβρεχε και είχα αποφασίσει εκ των προτέρων να μπώ στο πρώτο που θα έβρισκα αφήνοντας το τελείως στην τύχη.
...η Μαρία είναι ένα έμβιο παράδειγμα της θλιβερά αλλοιωτικής επίδρασης του χρόνου στα νεαρά εντυπωσιακά μοντελοειδή θήλεα,αλλά και σε όλους τους ανθρώπους γενικότερα...
ψηλή ξανθιά όμορφη αλλά χρονικά αλλοιωμένη,γηράσκουσα,ρυτίδες, χαλαρή επιδερμίδα , ινοελαστικός ιστός
άνευ ελαστικότητας, αλλά δεκτική και ευχάριστη .
θυμάμαι μόνο την δειλή ακάλυπτη πεολειχία της , τα κρύα χέρια μου πάνω στο ζεστό σώμα της και την εκσπερμάτιση μου ενώ ήταν απο πάνω μου και κουνηθηκε πέρα δώθε 5-6φορές...
...περπατούσα μετά, και ένιωθα μια παράξενη θλίψη η οποία ίσως να ήταν απλά ,μετασυνουσιακής αιτιολογίας, ίσως και απο τη σκέψη
ότι τίποτα δεν ανθίσταται στην φθορά του χρόνου,... και αυτές οι γελοίες πλαστικές κούκλες μάγων διπλα απο μια ψευτοφάτνη πάνω στην πλατεία ομονοίας δε με παρηγορούσαν και πολύ...

χωρίς κανένα ιδιαίτερο πόθο , κυρίως απο βαρεμάρα ή καλύτερα απο αδυναμία του καθημερινού κοινωνικού γίγνεσθαι να μου προσφέρει κάποια συγκίνηση, κατέβηκα μετάξι απο συνήθεια για λίγη σπερματεκρριτική ευφορία.
ήμουν αποφασισμένος να μπώ στο πρώτο που θα έβρισκα σχεδόν χωρίς να κοιτάξω το σκεύος ηδονής και έτσι και έγινε.
όνομα δεν ρώτησα και απ'ότι θυμάμαι ήταν μελαγχροινή σγουρομάλλα νταρντάνα με ανεπτυγμένες μαστικές λιπο-ινοαδενικές κοιλότητες και μια αποφθεγματική δερματοστιξία στον αριστερό μείζοντα θωρακικό την οποία δεν μπήκα στον κόπο να διαβάσω.
άρτι αφιχθείσα απο ν.ιταλία δεν καταλάβαινε ελληνικά και φαινόταν άπειρη και παθητική.
οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν όταν απέκρουσε την κίνησή μου να της αφαιρέσω το κορμάκι και αρκέστηκε απλά να μου αποκαλύψει τους μαστούς της προς οπτικό ερεθισμό , να βγάλει το κιλοτάκι χωρίς όμως να έχω πρόσβαση στο αιδοίο της και να αρχίσει την πεολειχία σε πεσμένο πέος.
τυπική μεταξένια συμπεριφορά , "πλαστικής κούκλας" όπως τη λέω.
αφού μια ημιστύση δημιουργήθηκε , η κοπέλα ξάπλωσε ανάσκελα και περίμενε να εκκενώσω με μοναδική πηγή ερεθισμού την πεϊκή παράτριψη στα τοιχώματα του κόλπου, πράγμα το οποίο για μένα είναι ανεπαρκές.
η δεύτερη στάση ήταν η "κυνική" , αλλά και πάλι δεν με ικανοποιούσε η ελιπής παρατριπτική ευφορία που αντλούσα , και σκέφτηκα ότι αν ήταν να ιδρώσω για να εκκενώσω καλύτερα να δοκιμάσω κάτι άλλο πιο εύκολο , πιο συμμετοχικό και πιο ευφοριστικό.
είναι πολύ δύσκολο πλέον να ερεθιστώ απο μόνος μου , με ένα παθητικό θηλυκό σώμα δίπλα μου, θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν χρησιμοποιούσα πορνογραφικά φαντασιακά ερεθίσματα, αλλά η πραγματικότητα μου προσέφερε μηδαμινά αισθητηρικά ερεθίσματα...
έτσι βγήκα απο μέσα της , πέταξα το λάστιχο , την χαιρέτησα ευγενικά και αποχώρησα...
(συνέχεια στην επόμενη)