Μεγάλου Αλεξάνδρου 15 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

...ο χθεσινός στριπικός διηδονισμός μου άφησε κατάλοιπο ένα εύστυτο πέος που έψαχνε κάπου να ελαφρώσει τον ερεθισμό του...
...αντίκρυσα μια ώριμη γυναίκα όπου το διάφανο νεγκλιζέ της αποκάλυπτε δύο ωραίους φυσικούς μαστούς και πυροδότησε τα οιδιπόδειολαγνικά μου ένστικτα και έτσι πόνταρα ένα ρόζ χαρτάκι...
...αφαίρεσε το το νεγκλιζέ και άρχισα να λείχω τους μαστούς της , και λίγη αιμάτωση κατευθύνθηκε κάτωθεν ...αρχίσαμε τα ρομαντικά γλωσσόφιλα...και στην συνέχεια η γυναίκα άρχισε να λείχει το γυμνό μου πέος...
...ένιωθα να χύνω και έτσι ανέβηκε πάνω μου και μετά απο λίγους σπασμούς εξέκρινα το υγρό...συνεχίσαμε λίγο τους εναγκαλισμούς και τις παρατρίψεις και χωριστήκαμε...με μένα να θλίβομαι απο την απώλεια της οργαστικής ντοπαμίνης αλλά να απολαμβάνω την ικανοποίηση απο το άρτι εκλυθέν σεροτονινοπρολακτινικό μίγμα...

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ (λέμε τώρα) μετά από δεκαήμερες διακοπές. Τα βόδια εδέησαν να επιστρέψουν και αυτά επαναφέροντας την πόλη στους συνήθεις ρυθμούς της. Ναυάγια, κινούμενες νευρώσεις και σκατίλα περιβάλλουν την αναίτια ύπαρξη μου που, με τους βουβώνες φορτωμένους σπέρμα πέντε ημερών, αποφασίζει να καταδυθεί, χρησιμοποιώντας τις κυλιόμενες σκάλες του μετρό, στο τελευταίο επίπεδο της κολάσεως για να ξεμπουκώσει.

Στο σαλονάκι με υποδέχεται καθισμένη η πρώτη εταίρα, φοράει ένα μαύρο εφαρμοστό που παλεύει να συγκρατήσει σάρκες, κυρσούς και κυτταρίτιδα, όλα στον υπερθετικό, η δεύτερη ονόματι Ειρήνη βρίσκεται στο δωμάτιο. Πρόκειται για το σιτεμένο, κοκκινομάλικο κοντοπούτανο με το χαμηλό κέντρο βάρους που στο παρελθόν έχω δοκιμάσει αποκομίζοντας ικανοποιητικές εντυπώσεις. Χωρίς να το πολυσκεφτώ δίνω στην τσατσά το μπλέ εισητήριο για ντουέτο και εισέρχομαι στην κλίνη. Η αποφορά των σωματικών και κολπικών υγρών από τις προηγούμενες «συνεδρίες» με τυλίγει μεθυστικά παρά την προσπάθεια του φτηνού αποσμητικού να τις καταπνίξει. Η ζεστασιά των χλιαρών βαλτόνερων του απεγνωσμένου σεξ και των φτηνών πόθων με εξιτάρει άλλωστε περισσότερο από το όποιο κρυόκωλο τρόπαιο που παρουσιάζεται ως τεκμήριο κοινωνικής επιβράβευσης.
Μετά από ένα δεκάλεπτο εμφανίζονται τα φαλαινοειδή πάνω σε ψηλά πορνοτάκουνα, οι Ειρήνη πέφτει πάνω μου και με πνίγει με τις σάρκες της, οι χυτοί μαστοί της γλυφουν σα σπάτουλα το πρόσωπο μου καθώς η Μαριά μου λείχει μαεστρικά το πέος μετατρέποντας την πλαστελίνη σε γύψο. Τουρλώνει την κωλάθρα της στην άκρη του κρεβατιού και στηριζόμενος στους τεράστιους λαγώνες της μπαίνω μέσα της. Παρατηρώ αυτή την πανδαισία σάρκας, σαν λουκούλεια εδέσματα απλωμένα στον μπουφέ. Αλλαγή καπότας, παρτεναίρ και στάσης, παλινdρομώ στο μέσα στο πολυχρησιμοποιημένο, σα νοικιασμένο αυτοκίνητο, μουνί της Ειρήνης ενώ τα βυζιά της Μαρίας κρέμονται μπροστά μου σαν σάπια κρέατα από το τσιγκέλι του χασάπη. Εκκενώνω το σπέρμα καθώς η Ειρήνη με μιμείται μορφάζοντας παιχνιδιάρικα. Τα χρησιμοποιημένα θήλεα εξέρχονται της κλίνης και το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό πετιέται στα σκουπίδια, έξω περιμένουν και άλλοι…

Τρίτη, ώρα 18:26
Πλησιάζοντας προς το ισόγειο αυτό μπουρδέλο φανταζόμουν ποια θα δούλευε.
Η Ειρήνη —που μάλλον την είχα πάρει πέρυσι το Φθινόπωρο στο Μαγνησίας 1— με κοίταξε απαξιωτικά, έτσι όπως καθόταν γυμνόστηθη και σταυροπόδι στη μπούκα του σαλονιού˙ επρόκειτο για τη χαμηλού αναστήματος σιτεμένη αλλοδαπή με το ίσιο μαύρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους —πιο παλιά το είχε βαμμένο κοκκινωπό—, το μέτριο πρόσωπο, το μεγαλούτσικο στήθος, την προπετή κοιλιά, τη διπλόφαρδη περιφέρεια, τα χοντροκορμοειδή πόδια, που τις τελευταίες φορές όταν τη συναντούσα εκεί στις τσάρκες μου μού έριχνε "φαρμακερές" ματιές.
«Γεια σου!», της ευχήθηκα. «Χαίρετε!», ευχήθηκα και στην υπηρεσία που καθόταν στον απέναντι πάγκο (αναδουλειές). «Γεια σας, κύριε!», αντευχήθηκε η τελευταία. «Θα περάσω με την κοπέλα», της έκανα γνωστό με αποτέλεσμα να σηκωθεί για να με οδηγήσει στα ενδότερα — πίσω απ' το υφασμάτινο παραβάν. «Μπορείτε κι εδώ —μου έδειξε το μεγάλο δωμάτιο αριστερά, στ' οποίο έχω περάσει πάμπολλες φορές και μάλιστα τελευταία—, μπορείτε κι εδώ — μου έδειξε και το μικρότερο που βρίσκεται απέναντι». «Να περάσω εδώ καλύτερα;», προτίμησα το μικρότερο, όπου έχω συνευρεθεί τις λιγότερες φορές και πιο παλιά. Συμφώνησε. «Ορίστε», της έδωσα τα δέκα ευρώ. «Ευχαριστώ, να περάσετε καλά!».
Κατά τη διάρκεια της τρίλεπτης αναμονής μου άκουσα πως βάρδια, μαζί με την Ειρήνη, είχε και μια Μαρία.
«Γεια σου!», μου ευχήθηκε μπαίνοντας χαμογελαστή η κοκότα. «Γεια σου! Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Καλά είμαι, εσύ;». «Το ίδιο».
«Αμάν, έχει μια γούβα το κρεβάτι!», διαπίστωσα χαμηλόφωνα καθώς ξάπλωνα. «Πώς;». «Γούβα, γούβα, το κρεβάτι!», της έδειξα. «Χε χε χε!».
Ξεκίνησε με φιλάκια και γλειψιματάκια στις θηλές μου, όταν ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα "δράσης" σήκωσε το κεφάλι για να με ρωτήσει: «Πώς θες, με ή χωρίς;». «Εεε, με! Αλλά μην το κάνεις ακόμα, κάνε λίγο ακόμα (γλείψιμο) μέχρι να σηκωθεί αυτό (το πουλί μου)». «Θες να σου γλείψω και αρχίδια;». «Αν μπορείς και δεν... (σιχαίνεσαι)». «Χε χε χε!».
'Ετσι όπως είχε γονατίσει πλάι μου ξαναέσκυψε συνεχίζοντας τα φιλιά και το γλείψιμο στον λαιμό, στα μάγουλα, στ' αυτιά κι απ' εκεί στους όρχεις, στις μηροβουβωνικές πτυχές, στο περίνεο, εκπέμποντας χαμηλής έντασης: «μμμ... ααα... μμμαα».
«Περνάμε;», ρώτησε βλέποντας πως η ψωλή μου είχε σηκωθεί. «Ναι», της έδωσα τ' οκέι. «Εντάξει», ετοίμασε την καπότα.
Την άφησα να με πιπώσει για λίγο πριν της ζητήσω να πάρει θέση στα τέσσερα. Εκεί γάμησα δυνατά και γρήγορα τη μουνοσήραγγά της για μερικές δεκάδες δεύτερα. Δεν χρειαζόμουν περισσότερα για ν' αρχίσω να εκσπερματώνω.
Μου πρόσφερε ένα απ' τα αρωματικά μαντιλάκια της («πορτοκαλάκι», όπως μου είπε) για να βγάλω το προφυλακτικό — δεν την άφησα να το βγάλει εκείνη. Πριν αποχωρήσει με ρώτησε εάν θα ήθελα ακόμα ένα — μωρέ μπράβο μπερεκέτι! «'Αλλο ένα. Δώσε!». «Ορίστε». «Θενκ γιου». «Να 'σαι καλά».

Πέμπτη, ώρα 17:58
Τα τζιτζίκια και σήμερα είχαν την τιμητική τους.
«Γεια σας!», μου ευχήθηκε η υπηρεσία — ένας συναγωνιστής καθόταν στο σαλονάκι. «Γεια σας!», αντευχήθηκα. «'Εχω σήμερα Ειρήνη και Μαρία! Ρωσίδες είναι και οι δύο, φοβερή περιποίηση! Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, εξήντα εννιά, ισπανικό και παρτούζα. 'Ελα Μαρία!».
Εμφανίστηκαν ταυτόχρονα μία καροτο-κοντο-μαλλούσα ευτραφής milf (η Ειρήνη από Μαγνησίας 1, η οποία με αγριοκοίταζε) και μία καστανο-κοντο-μαλλούσα ασχημούλα, επίσης milf, με μεσαίο στήθος, διπλόφαρδη μέση, προπετή κοιλιά, αφράτο κώλο, χοντρουλά πόδια, χαμηλομέτριο ανάστημα (η Μαρία).
«Και Ειρήνη και Μαρία! Γλυκούλες, καυλιάρες, παιχνιδιάρες στο δωμάτιο, ελάτε ν' απολαύσετε!... Ελάτε, δοκιμάστε, δεν θα χάσετε!», υποσχέθηκε η τσατσά.
«Θα περάσω με τη Μαρία», της έκανα γνωστό δίνοντας το αντίτιμο των δέκα ευρώ. «Με τη Μαρία», συμφώνησε και μου έδειξε το μεγαλύτερο απ' τα δύο δωμάτια, πίσω απ' το υφασμάτινο διαχωριστικό.
«Η 'Ηρα πότε είναι;», τη ρώτησα πριν απομακρυνθεί — ήθελα να μάθω για την κοπέλα που είχα διαβάσει στην ενημέρωση. «Ποια;». «Η 'Ηρα». «'Ηρα;». «Ναι». «Να, Ειρήνη, άλλη!». Γκλουπ!... 'Ηρα, είναι το υποκοριστικό της Ειρήνης; Τέλος πάντων, δεν επέμεινα.
«Γεια σου!». Η Μαρία μπήκε την ώρα που γδυνόμουν. «Γεια σου! Τι κάνεις;», γύρισα προς το μέρος της. Μου απάντησε κουνώντας το κεφάλι (καλά είμαι). «Βάλατε και πολυθρόνα εδώ, ε;», συνέχισα. «Ε;». Επανέλαβα. «Ναι». 'Εχοντας μείνει ολόγυμνη με περίμενε όρθια πλάι στο κρεβάτι.
Αφού ξάπλωσα με καπάκωσε αρχίζοντας να με φιλάει – γλείφει σε θηλές, λαιμό, λίγο μάγουλα, αυτιά, εκπέμποντας ένα σχεδόν συνεχόμενο, χαμηλής έντασης «μμμ...».«Τσιμπούκι;», ρώτησε ξαφνικά — δεν θα 'χε περάσει ένα λεπτό. «Με καπότα!».
Πριν ακούσω το «χρατς!» (απ' το σκίσιμο της συσκευασίας του προφυλακτικού), της ζήτησα να συνεχίσουμε για λίγο ακόμα τα προκαταρκτικά. Δεν είχε αντίρρηση. Μόνο που, όπως όταν ξεκίνησε, ήταν κομματάκι άγαρμπη. Αλλά περιποιήθηκε και τις δύο πλευρές μου με όρεξη!
Anyway καύλωσα, οπότε της είπα να προχωρήσουμε στο πέρασμα του ελαστικού. Η πίπα της ήταν σε γρήγορο ρυθμό, ψιλοβίαιη, μάλλον άτεχνη. Τη διέκοψα και της ζήτησα να πάρει θέση στα τέσσερα.
Κάτα τη διάρκεια της γάμευσης ψιλοβογγούσε. Συνέχισα να παλινδρομώ μέσα στη μουνοσήραγγα της μέχρι που: «Ααα, έχυσα!...». Τραβήχτηκα.
'Οπως ετοιμαζόμασταν υποτονθόριζε το τραγούδι που ακουγόταν. «Κι αυτό πολύ... ντύσκολο!», μου χαμογέλασε δείχνοντας το ηχείο. «Τα ελληνικά, ε;». «Ναι».

Υ.Γ: Αυτήν τη Μαρία έπρεπε να την είχα πάρει και πέρσι, στις 24 Σεπτεμβρίου, στο ίδιο μπουρδέλο...

...σε 12 ώρες θα με ξαναγαμήσουν τζάμπα 24ώρες συνεχόμενες στη γαμημένη εφημερία στο γαμημένο νοσοκομείο τους, ωστόσο αυτή η δυσφορία έγινε κίνητρο ανευρεσης παράξενης απρόσωπης αδέσμευτης ευφορίας...
η μια ήταν λιγνή με κόκκινο μαλλί καυλόφατσα με φακίδες στο μπούστο (Ναταλία)και η άλλη πιο γεματούλα ξανθιά με πληθωρικές καμπυλότητες (Εύα)
είχα λίγη έμπνευση διαθέσιμη και έτσι σαν άλλος σκηνοθέτης δημιούργησα με τη βοήθεια των 2 ηθοποιών μου το εξής θεατρικό : μαστολειχία της Ε ενώ με την Ν είχαμε εναγκαλιστικές παρατρίψεις-->πεολειχία απο την Ν ενώ η μαστολειχία της Ε ενισχύθηκε με δακτυλική κολποσκόπησή της --> πεολειχία απο την Ε ενώ η Ν άνοιξε τα σκέλη της πάνω στο πρόσωπο μου και μου προσέφερε το αιδοίο της προς τέρψιν και ικανοποίηση των αιδοιλειχικών μου τάσεων --> ιππασία της Ν επι του πέους μου ενώ η Ε αυτή τη φορά, μου προσέφερε εκ των άνωθεν αιδοιλειχία --> η Ν συνέχιζε να με ιππεύει ενώ η Ε χούφτωνε τα βυζιά και στη συνέχεια άρχισε να της λείχει τα φακιδωτά βυζιά με τις επηρμένες θηλές της Ν --> η καύλα απ'αυτή τη λεσβιακή σκηνή έφτασε στο ζενίθ και μια ικανοποιητική ποσοτητα υγρού και συνουσιοπιοειδούς εκχύθηκε εξωκρινώς και ενδοκρινώς απο τις αντίστοιχες ανατομικές δομές...
απελευθερώθηκα απο την ελάχιστη μεν , αλλά πάντα ενοχλητική για μένα οικειότητα και δυσφορία απο την παρουσία του/των άλλων δίπλα μου και πραγματικά δάκρυσα απο συγκίνηση για την καθαρή στιγμή διηδονιστικής μαγείας που μόλις δημιούργησα...!

καλησπερα...ειχα πει στην προηγουμενη κριτικη μου οτι επομενος στοχος ειναι η βικυ απο Μ.Α...να λοιπον που περασα...
την κριτική αυτή ΔΕΝ την παρουσιάζω σε καμία περίπτωση για να μαυρισω την κοπελα...ισα ισα που παιζει να ισχυει οτι δεν παρουσιαζουν σε ολους τις ιδιες υπηρεσιες...απλα με εμενα ηταν λιιιιγο κατω απο το μετριο οσων αφορα της υπηρεσιες και με τρομερα εμφανη την διαθεση της "αντε αντε να τελειωνεις να παω στον επομενο"

εγω λοιπον σπανια αργω να τελειωσω...σχεδον παντα τελειωνω φυσιολογικα..στον φυσιολογικο χρονο...εδω λοιπον εγινε το εξης...μπαινει μεσα η κοπελα γεια κλπ εκανε καποια γλυψυματα προκατακτηκα και πιπα...αρκετης διαρκειας...προσπαθησα να την σταματησω εκεινη εκει συνεχιζε...ισως και να κανω λαθος αλλα μπορει συμφωνα με τα επομενα που ακολουθησαν ισως προσπαθησε να με τελειωσει στην πιπα Η" να με φτασει τουλαχιστον σε σταδιο να τελειωσω...τεσπα αφου την σταματησα...σταση πισωκολλητο...που η σταση της δεν ηταν και η καλυτερη δυνατη...μετα απο 1-2 λεπτα την γυριζω σε ιεραποστολικο οπου ειχε ανειξει τεεερμα τα ποδιααα..και εγω δεεεεν ενιωθααα τιποταααααα χαχαχαχαχα ...εγω συνηθως σε αυτη τη σταση τελειωνω...αυτο ειναι το μοτιβο μου γενικα..απλα για να τελειωσω πρεπει να και νιωθω ετσι?

την κανω να με τελειωσει στην πιπα...και εκει που εκλαψα(απο μεσα μου ) ειναι που αρχισε και ελεγε κατι διαφορα στην γλωσσα της...χαχαχαχαχαχαχα κλαμα μιλαμε...αντε να τελειωσω μετα...τεσπα με τελειωσε στην πιπα...και αυτο ηταν...αμεσως βγηκε εξω ουτε καν πηγε στον νυπτιρα απλα πεταξε ενα γεια...χαχαχα

ενταξει απλά πηγα για ενα χαλαρο ξεφορτωμα ουτε τσαντισμενος εφυγα αφου τελειωσα...ουτε ειχα και μεγαλες βλεψεις μιας και 10ρικο ειναι αυτο..αλλα ειπαμε χαχαχα ειχε το χαβαλε του τουλαχιστον...

σε γενικες αποψεις...ισως 1-2 βαθμους κατω απο το μεσο ορο..μετρια πραγματα πολυ...

(τσατσα δεν ενοχλησε-μιας και οταν αρχηζε η βικυ τα ''ρωσικα'' της (χαχαχαχα) ειχανε περασει 7-8 λεπτα)
τελειωσα στην ωρα μου δηλαδη..

Τετάρτη, ώρα 7:48 π.μ
Στο σαλονάκι μόλις είχε μπει συναγωνιστής, ο οποίος και στάθηκε κοντά στην έξοδο. Του λόγου μου προχώρησα στο εσωτερικό —του μικρού σαλονιού—, ενώ την επόμενη στιγμή εμφανιζόταν η γνωστή υπηρεσία με τα κοντά κοκκινωπά μαλλιά.
«Καλημέρα! Σήμερα έχω Εύα και... Μαρία! Καταπληκτική περιποίηση, τούρμπο τσιμπουκάκι σπέσιαλ, πάνω-κάτω, πισωκολλητό...».
Παρουσιάστηκε η χαμογελαστή, ευτραφής, σιτεμένη, φαρδομούρα Εύα —απ' το Κολωνού 53 και 48, το ισόγειο της Περγάμου 27.
«... πιασίματα ελεύθερα και παρτουζίτσα! Είναι η Εύα... και Μαρία! Καυλιάρες, γλυκούλες στο δωμάτιο...».
«Γεια σας!», ακολούθησε η Μαρία —απ' το Ιάσονος 46Α—, μια νεαρή αθιγγανοειδής αλλοδαπή —πιθανόν Ρουμάνα—, με ξανθωπό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο, μεγάλα μπομπόνια, φαρδιά μέση, προπετή κοιλιά, χοντροκωλάρα με ανάλογα πόδια. Η κοπέλα ισορροπούσε σε πορνοπέδιλα, φορούσε μπικίνι κι αποχώρησε αμέσως —όπως και η έτερη πόρνη.
«... Ελάτε ν' απολαύσετε!», ολοκλήρωσε η τσατσά. Της έδωσα το δεκάρικο. «Ποια;», με ρώτησε παραμερίζοντας το υφασμάτινο διαχωριστικό. «Μαρία», της απάντησα. «Ελάτε», μου έδειξε μια καθαρή κάμαρα, μέσα στην οποία περίμενα την "όρκα" —εεε!... Τη Μαρία, ήθελα να πω—, oκτώ-εννιά λεπτά.
«Γεια σου», της ευχήθηκα όταν άνοιξε την πόρτα. «Τι κάαανεις;», ρώτησε ναζιάρικα. «Καλά». «Καλά είσαι;», θέλησε να επιβεβαιώσω. «Καλά», δεν της χάλασα το χατίρι. Λόγω της δωδεκαήμερης —συν κάτι ώρες— αποχής, ήμουν ήδη καυλωμένος. Αμέσως λοιπόν, γονατίζοντας πλάι μου, προχώρησε στο πέρασμα του προφυλακτικού και το ξεκίνημα μιας καλούτσικης πίπας σύντομης διάρκειας. Στη συνέχεια με πλάκωσε —ένιωθα τις βυζάρες της να τρίβονται στο, ακόμα αγύμναστο, στήθος μου— και για λίγο με φίλησε-έγλειψε στον λαιμό —προηγουμένως είχε γλείψει-ρουφήξει τη δεξιά μου θηλή— βογγώντας ευλογοφανώς.
«Πάμεεε;», ζήτησε τη συγκατάθεσή μου για να ξεκινήσει το γαμήσι. «Πάμε, ναι!», την έδωσα. «Πισωκολλητόοο;», επέλεξε και τη στάση. «Ναι, ναι!», δεν έφερα αντίρρηση. «Κρουκ κρουκ κρουκ...». Χωρίς να βγάλει τα προνοπέδιλα και το XL στρινγκ, πήρε θέση —τότε παρατήρησα το ταττού στη δεξιά της ωμοπλάτη—, «'Ελα!», προτρέποντάς με να της τον χώσω. «Πλαφ πλαφ πλαφ!...», χτυπούσαν οι λαγόνες μου πάνω στα τροφαντά καπούλια καθώς το πέος μου μπαινόβγαινε στη μουνοσήραγγά της. «Τσαφ!», ακουγόταν και κανένα κωλοχάστουκο, ανάμεσα στα «μμμ... μμμ... μμμ!...» της "καύλας" της. 'Αρχισα να εκσπερματώνω. «Εντάξει;», την άκουσα να ρωτάει όταν μ' ένιωσε να μένω ακίνητος, κολλημένος πάνω της. «'Εχυσα!», απάντησα. «Ευχαριστώ», μου είπε κι αμέσως κατέβηκε απ' το κρεβάτι. Πριν στρίψει το πόμολο της πόρτας πρόλαβα να τη ρωτήσω: «Πρωινή είσαι ή βραδινή;». «Από 11 το βράδυ, μέχρι 8:30 πρωί». «Οκέι». «Φιλάκια!».

Η Άντζελα είναι μία στρουμπουλή με άσπρο δέρμα μελαχροινή Ρουμάνα 24 ετών. Το τελευταίο δεν το πολυπίστεψα γιατί δεν μπορώ να πιστέψω πως μία κοπέλα αυτής της ηλικίας έχει τόση χαλαρότητα στο σώμα. Πεσμένα βυζιά σαν ξεφούσκωτα σακιά, μικρά, το χειρότερο είδος για χοντρή. δηλαδή το λιπός κατανέμεται τελείως στα λάθος σημεία. Αντί για στήθος και περιφέρεια κατευθείαν στα πατσόκοιλα και σε χοντρά μπούτια, χοντρές γάμπες και χαλαρότητα στα μπράτσα. Ακόμα και για τα δικά μου γούστα ήταν πρόκληση. Πάντως μία ανώμαλη διέγερση μου ήρθε. Ίσως επειδή έμοιαζε στο πρόσωπο με την Παναρίτη που τη γουστάρω. Μου έκανε ένα αδιάφορο τσιμπούκι και λίγα φιλάκια στο σώμα και μετά την έβαλα ιεραποστολικά. Η συμμετοχή της τυπική αλλά εμένα κάτι με κάβλωνε και της έδινα φιλάκια στο λαιμό και τα μάγουλα. Κάβλωσε και αυτή και άφηνε βογγητά ευχαρίστησης και έτσι έχυσα όμορφα. Της έδωσα μερικά ρομαντικά φιλάκια στο λαιμό ακόμα και μετά αποχώρησε. Με κοίταγε κάπως απορημένα μη μπορώντας να πιστέψει πως τη γούσταρα τόσο ενώ ήξερε ότι είναι μπαζόλα. Για μία φορά ακόμα επιβεβαιώθηκε ότι οι άντρες είμαστε ανώμαλοι.

Η Βίκυ αν δεν κάνω λάθος προέρχεται από το Καζακστάν. Είναι στρουμπουλή με βυζάρες και γλυκό πρόσωπο. Έχει λίγο μεγάλη περιφέρεια αλλά σε γενικές γραμμές εγκρίνεται για τα δικά μου γούστα. 35 ετών από ότι υπολογίζω. Μετά την πληρωμή του παραβόλου των 10 ευρώ ήρθε στο δωμάτιο. Φορούσε μαύρες γόβες και μαύρα εσώρουχα. Με άρχισε σε γυμνό τσιμπούκι, πολύ καλό και ύστερα επιδοθήκαμε σε εναγκαλισμούς και φιλιά στο στόμα και έτσι η ατμόσφαιρα έγινε πολύ ρομαντική. Μου τον έβαλε και λίγο μες τις βυζάρες καθώς με τσιμπούκωνε και έτσι η ατμόσφαιρα έγινε ακόμα πιό ροματική. Την έβαλα πισωκολλητά και την πήδηξα άγρια. Επειδή με είχε φτιάξει το χαμογελό της και η γλυκητητά της ένιωθα να μου σηκώνεται όλο και περισότερο και να σκληραίνει πολύ. Άλλωστε το μουνί της είχε και πολύ καλή εφαρμογή και μπαινόβγαινε ωραία. Τη γύρισα μπροστά και αρχίσαμε πάλι τα φιλιά και λίγο με γλώσσα. Ο ρομαντισμός που υπήρχε στην ατμόσφαιρα με έκανε να χύσω. Αυτη τον πήρε αμέσως στο στόμα και έγλυφε με τη γλώσσα κυκλικά το σημείο που είχαν συσωρευτεί τα χύσια μέσα στο προφυλακτικό.
Η γενναιοδωρία που δείχνει η Βίκυ στο δωμάτιο είναι μεγάλη αφου δεν αρνείται τίποτα. Είναι γλυκειά, τρυφερή και σου κάνει γυμνό τσιμπούκι χωρίς να σε ρωτήσει. Για μένα αποτελεί στανταράκι μου πλέον. Θεωρώ ότι το 10ρι για τη σχέση απόδοσης τιμής είναι λίγο. Θα ξανατιμηθεί σύντομα γιατί δεν τη χόρτασα.

Το συμπέρασμα που έβγαλα, γιατί πρέπει να γράφουμε αλήθειες είναι:
μην μπαίνεται στην Καίτη αν δεν έχει και δεύτερη κοπέλα στην βά-
ρδια για να υποστηρίξει το σαλόνι.
Επειδή η Καιτούλα είναι σούπερ γκομενάρα και τριγύρω είχε κάτι
μπάζα, ήταν η μόνη που είχε δουλειά με αποτέλεσμα να μην μπορεί
να διαθέσει αρκετό χρόνο στους πελάτες.
Ακάποτο τσιμπούκι, ιεραποστολικό και χύσιμο στο στόμα (δεν ανα-
κοινώνεται στο σαλόνι ακάποτο) μεν αλλά καμία σχέση με την προ-
ηγούμενη φορά που δούλευε με την υποστήριξη της Αννούλας.
Δεν υπήρξαν προκαταρκτικά, δεν μπόρεσα να αντισταθώ, της έγλει-
ψα την μουνάρα για λίγο, αλλά γενικά τυπική διαδικασία.
Βαμένα ξανθιά μαλλιά, αλλά το χρώμα των ματιών και οι ρόγες που
είναι σκούρες καστανές δείχνουν ότι είναι μελαχροινή.