Κολωνού 27Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δεν γραφω συχνα κριτικες , παρα μονο αν υπαρχει καποια ιδιαιτερη αναγκη να το κανω, οπως πχ για να ανακοινωσω μια συνευρεση που διεκδικει τα πρωτεια των χειροτερων μου.

Αφου προηγηθηκε μια αποτυχημενη καταθεση εψαχνα εναγωνιως εναν κολπο που θα με εκανε να αδειασω το πλεονασμα σπερματικου υγρου των σπερματοδοχων κυστεων μου, ετσι και εντελως αβασανιστα προτιμησα την συγκεκριμενη.

Μελαχροινο ρουμανοειδες κοντοπουτανο , με ωραιο σωμα με γυμνασμενο τον ορθο κοιλιακο μυ και μικρη διαμετρο μεσης , παρουσιαζε ενδιαφερουσα καμπυλοτητα των οπισθιων οπως και αρκετα κολοσχηματισμενους υπο την προσθηκη πλαστικων επιθεματων ευμεγεθεις μαστους.
Η εκφραση της στο σαλονι ηταν ενα μιγμα συστολης-σεμνοτητας-επιφυλακτικοτητας την οποια δικαιολογησα απο την πληροφορια που μου εδωσε η υπηρεσια οτι ηταν νεοφερτη και οτι δεν μιλουσε ελληνικα ουτε αγγλικα, αυτο δεν με αποθαρρυνε γιατι θα προσπαθουσα να την κανω να αισθανθει ομορφα και ετσι εδωσα το 10ρικο.

Στο δωματιο διαπιστωσα οτι ειχε καποια τριχοφυια στην οσφυ και στο προσωπο , ενω η εκφραση της επιδεινωθηκε σε ενα μιγμα αγγαρειας- δυσανασχετησης - αηδιας -ξινιλας παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες μου να την κανω να ευχαριστηθει.

Αφου εβγαλε τα ρουχα της , χωρις καν να επιδωθει σε πεολειχια (!!!), ουτε σε καποιο προκαταρκτικο τριψιμο που θα προκαλουσαν την αιματωση των σηρραγγωδων σωματων του πεους μου,ουτε φυσικα σε καποιο χαμογελο ή βλεμμα, προσπαθουσε να ανεβει πανω μου , ενω δεν υπηρχε ουτε καν υποψια ημι-στυσης.
Δυσανασχετουσε που δεν εφαρμοζε το ημιστυτο πεος μου στον κολπο της , δοκιμαζε και ξαναδοκιμαζε , με αγριοκοιταζε και δυσφορουσε, ενω εγω αποσβολωμενος να παρατηρω την τραγελαφικη διαδικασια .
Μετα ξαπλωσε ανασκελα οπου απεφευγε πεισματικα την βλεμματικη επαφη και μου εδινε την εντυπωση οτι με το ζορι κανει αυτη τη δουλεια, φυσικα χαθηκε και η ημιστυση που ειχα , γιατι ολο το αιμα διοχετευθηκε στον εγκεφαλο μου , δημιουργωντας μου αγχος , εκνευρισμο και αναγκαστηκα με αβροτητα μεν,αλλα να την διωξω.
Αυτη απαθεστατη εφυγε χωρις καν να με χαιρετησει,σαν να μου εκανε χαρη που μου καθησε.

Διαγνωση : α) Αλλο ενα ρουμανοειδες υποκεινουμενο απο χρηματοδουλικα ενστικτα
θελει να τα κονομησει με κυριολεκτικα μηδενικη προσπαθεια.

β) Χαμηλη νοημοσυνη, γιατι αδυνατει να κατανοησει οτι η στυση στον αντρα
επερχεται μετα απο "ερεθισμο" και οχι αυτοματα.

γ)Παραπλανητικη τσατσα διαφημιζε στην ουσια "αερα"

δ) Κατι πρεπει να γινει με τους λαθρομεταναστες στην περιοχη, εχουμε καταντησει μπαγκλαντεζ

Ημερομηνια επισκεψης 18-12-2011 και ωρα 01.30

Στις μεγαλυτερες αποτυχιες που εχω πεσει φετος!

Απωλεια ερωτισμου και χαλαρης ατμοσφαιρας απο μερος της κοπελας.
Κακη ψυχολογια απο το δικο μου μερος.

Το αποτελεσμα ηταν φολα!

Η Αντζελα ειναι μια προ Μιλφ Ρουμανα κατα διλωση της.
Μελαμψη στο δερμα.
Μαυρα μακρια μαλλια.
2,5αρι και οχι πολυ καλοσχηματισμενο στηθος.
1.60 με 65+ κιλα αλλα με σφιχτο δερμα. Δεν εχει χαλαρωση.

Φορουσε ενα τιγρε κοντο φορεματακι
με High Heels πεδιλα τα οποια εβγαλε στη συνεχεια.

Στο κρεβατι η πιπα δεν ηταν ουτε ενα λεπτο.
Σε ημιμελατη κατασταση με το προφυλακτικο να κρεμεται, σικωνεται μονη της
και μου στηνεται στα 4.

Μην εχοντας αλλη επιλογη, τοποθετουμαι σαν ενα ορθιο κομματι κρεας,
πισω απο ενα αλλο ορθιο κομματι κρεας.

Χτυπιοταν τοσο ασχημα που φοβομουν μην μου σταμπουληξει κανενα @ρχιδι.
Τελικα μου επεσε σχεδον

Της λεω να ξαπλωσει μηπως σωσουμε την καταστα!

Με το που ξαπλωνει μου ερχεται φλασια και της λεω ευγενικα να φυγει.
Με ρωταει τι εγινε και της ξανα λεω ευγενικα να το αφησουμε.

Μετα απο αυτο, υπακουσε, χαμογελασε και την εκανε απο το δωματιο.

Αυτα!

Μετα απο τσαρκα στους οικους της περιοχης και αφου δεν βρηκα τη Μαρια απο Μ.Αλεξανδρου κατεληξα στο συγκεκριμενο οικο .Απογευματακι μονος στο σαλονι,εδωσα το 10ευρω και περασα.Η κοπελα απο εμφανιση οτι καλυτερο στα 10ευρω.Γυρω στο 1.60-65 με ωραιο λεπτο σωματακι,με δυο περιφανα στηθακια και ωραιο μικρο κωλαρακι.Προγραμμα απλο,η τσατσα ανακοινωσε και φιλακια στα βυζακια..
Στο δωματιο τωρα=Μπαινει μεσα και αρχιζει μια μαλακια σε εμενα για να ερθω σε πληρη σταση,προκαταρκτικα μηδεν.Περναει τη καποτα με δυσκολια και αρχιζει τσιμπουκι μετριο,εγω στο ορθιο και αυτη κατω στα γονατα.Μετα κανα 3 λεπτο πιπα ,αρχισα να την πηδαω με δυναμη πισοκολλητα στα ορθια,ενω ειχε βαλει τα δυο της χερια στο τοιχο και μετα την γυρναω προσωπο με προσωπο στα ορθια,ενω ειχε σηκωσει το ενα ποδι και το ακουμπουσε στην ακρη του κρεβατιου.Καποια στιγμη κουραστηκε και την ξαπλωσα ,εγω απο πανω εκανα αργες διεισδυσεις και συγχρονως εδινα κανα φιλι γυρω απο το λαιμο.Καπως ετσι ηρθε το τελος...
Απο συμμετοχη ελαχιστα πραγματα,δεν ηταν αρνητικη,ισα ισα δεχτικη ηταν μπορω να πω.
Ρωτησα ονομα στην αρχη, αλλα το ξεχασα απο τη καβλα , η κοπελα ειναι 24χρ. απο Αλβανια.
Δωματιο και σεντονι σχετικα καθαρο,σε επιπεδα Φυλης.
Η τσατσα πολυ ευγενικη μαζι μου,μαλλον επειδη ειδε Ελληνα (ελληνιδα και αυτη) .

Μεταξι, περιπου 10.00 μμ. ΣΟΚ!!! Στους 50 οι 40 Ινδοπακια τα 5 Αλβανα και μονο 5 απο εμας. Τα τρια ερωτηματα. α. Βουλιαξαμε? β.Αποδημησαμε? γ. Τα Πακια που βρισκουν λεφτα? Στα πιο πολλα σπιτια ο μονος που ελεγε καλησπερα στην αναμονη ημουν εγω. Αρχισα να τρομαζω. Ενιωθα μεταναστης στο Πακισταν. Any way, εξερευνηση νεου target. Ρουμανονταρντανοειδες μωρο η Μαρια. Μεγαλη καυλα για τα γουστα μου. Ψηλη μαυρο μακρυ μαλι προσωπο ομορφο, φαρδια πλατη και κωλος, στηθος 0,5. Αρχισα ηδη να την φαντασιωνομαι στα 4. Δινω το 10 EURO (το 10euro κερδιζει συνεχεια ποντους ενεκα της κρισης) και κατ ευθειαν στην σουιτα το δωματιο 3, τελευταιο στον διαδρομο, παντα το πιο καθαρο. Την περιμενα ορθιος αγκαλιτσες και φιλακια, προθυμη. Εχοντας γινει πετρα με αυτα τα ολιγα, η κοπελα μου δειχνει το κρεβατι. Εκει ακριβως παθαινω σοκ. Η Μαρια κατι λεει στα Ρουμανικα, δεν γνωριζει ουτε μια Ελληνικη λεξη. Απο κει και περα καταλαβα γιατι ο πυργος της Βαβελ δεν τελειωσε ποτε. Μπορεις να γαμας μια αλλοδαπη με σπαστα Αγγλικα, και ταυτοχρονα να της εξηγεις ποσες και ποιες συγκοινωνιες πρεπει να παρει για βρεθει απο το Μαρουσι στο Μπραχαμι? Ημουνα συνεχως "επανω κατω", "καυλα ξενερωμα". Ειναι και απειρη στενη και χωρις πολυ κρεμα και ειχα και το θρασος να με οδηγησει αυτη μεσα της. Εκει που καυλωνα με χαδακια και φιλακια, οταν της ζηταγα να το βαλει μεσα δεν καταλαβαινε αρχικα, δεν ειχε και την πειρα, αστοχουσε, ξενερωνα και μου επεφτε. Αφου περασε η ωρα, ειχα αγχωθει κι ολας, και ενω ετοιμαζομουνα να χυσω σε μια τελευταια απελπιδα προσπαθεια με πιπα, την φωναξε η τσα τσα. Εντρομη και με λιγη δοση ενοχης, η κοπελα μου εγνεψε οτι πρεπει να φυγει. Της ειπα δεν πειραζει (αντε να της εξηγησεις). Πιστευω οτι με τον καιρο οταν μαθει τα απαιτουμενα Ελληνικα και αποκτησει λιγη πειρα, η μικρη θα διαπρεψει. Η τσατσα ειναι η ιδια που στο ιδιο σπιτι πριν απο δυο χρονια, ειχε φωναξει την Ειρηνη την βυζαρου, και ενω μετραγα μαζι της πανω απο 40 επισκεψεις σε διαφορους οικους, δεν ξαναπατησα ποτε, και εκτοτε δυστυχως την ψαχνω ματαια μεχρι σημερα. Η Ειρηνη φυσικα μου ειχε πει να την αγνοησω, αλλα οταν σπαστεις.... Φευγοντας εξηγησα στην κυρια, οτι υπαρχουν δυο ειδων πελατες. Αυτοι που βγαινουν μια φορα το εξαμηνο και στις 30 πασαρελες ο ενας περναει στο δωματιο και βγαζουν καλους στο περπατημα και αυτη και η κοπελα, και η δευτερη κατηγορια σαν κι εμενα που γαμαμε απο 2 εως και 5 φορες την βδομαδα, και τα δωματια ειναι γεματα και απ εξω λιστα αναμονης. Η πρωτη κατηγορια φυσικα ερχονται ετοιμοι να εκραγουν και δεν χρειαζονται πολυ χρονο. Για να κερδισεις ομως την δευτερη κατηγορια, χρειαζονται καλα προκαταρκτικα και οχι αγχος. Εδειξε να συμφωνει. Θα δουμε την επομενη φορα, γιατι σιγουρα θα υπαρξει, το μωρο με αναστατωσε υπερβολικα και εχει γλυκα και διαθεση. Δρομο για στανταρακι (ακολουθει κριτικη ΚΟΛΩΝΟΥ 47).

Βαζω μπρος για τσαρκα. Παω μεταξι και αρχίζω γύρες. Ετσι κι επεσα στην αντρεα. ειναι ρουμανα πολυ μικρη σε ηλικια γυρω στα 20 αδυνατο με μετριο προς το μεγαλο βυζι. αφηνω την μιζα στην τσατσα και μπαινω μεσα. μου ειπε σε 5 λεπτα και ηρθε σε 25 λεπτα ..... τεσπα ξεντυνεται λες και την κυνηγουσαν και φοραει το σκουφι στο πεσμενο μου καυλι. να τη και η ριμα ! αρχιζει μια πιπα σφυχτη μεν αλλα ασκοπη δε. τοτε της λεω και εγω καλα ειμαι μιας και δεν μου ειχε πει ουτε ενα γεια..... περναει στα βαθια βαζοντας κρεμα και ηταν πολυ σφυχτομουνα την πηρα κανονικα στα 4 και απο πανω αφου οπως και να ηταν ηταν σαν να πηδουσα καμια τρυπα σε τοιχο.τεσπα την εχυσα στα 4 και εφυγε σαν αγριογουρουνο στο δασος. πολυ απειρη και δεν θα την προτιμουσα ξανα.

Σύντομη περιπλάνηση στο Μεταξι δεν κατέδειξε κάτι αξιόλογο. Κατέληξε στο γνωστό αυτό Ίδρυμα με το ευρύχωρο σαλόνι και τους γωνιακούς καναπέδες τύπου αμέρικαν καφε-ρέστοραντ του '60. LCD TV δεν διαθέτει. Το Ίδρυμα συμμετέχει στο πρόγραμμα ΜΑΠΑ (Μείωση Ανεργείας Πορνών Αθήνας) με προσφορά δύο κορασίδων, ύψους κάτω του 1,63. Τα κορίστια ήταν δευτεροκλασάτα. Η μιά ήταν καστανή λεπτη με λεμονοβυζάκια και δειλές καμπύλες. Η άλλη, που παρήγγειλα εγώ, ήταν ξανθιά, κάπως πιο σουλουπωμένη, με μπουτοκολάκια που τρωγόντουσαν και υποσχόμενα βυζάκια (νο 2 max). Κυκλοφορούσε με λευκά εσώρουχα. Κοντό μαλλί και σημαδάκια από πρωην σπυράκια στο αδιάφορο πρόσωπό της. ρώτησα τη τσα2 αν κάνει ισπανικό (άκου ρε τι ζήτησα τώρα...) και ή τσα απάντησε «ναι... μάλλον...» «Κάνει ή δεν κάνει;» ρώτησα. «Κάνει». Μπήκα και περίμενα τα ρέστα, που ήρθαν πριν την εκδιδόμενη.
Ο ΚαθηγητήςΧ (professorx) είχε δύο ατυχείς συναντήσεις τις προάλες και με αφορμή την κριρική του και , ίσως, ενός δικού μου σχολίου, έγινε ολόκληρος διάλογος για τις πουτάνες που δεν θέλουν να γαμηθούν (ίσως υπάρχουν και κουρείς που δεν γουστάρουν να κουρεύουν...) και το ενδεχόμενο να εξαναγκάζονται να πηδιούνται. Η νεαρά, της οποίας το όνομα δεν φρόντισα να πληροφορηθώ ήτνα μία περίπτωση ανάλογη με του Καθηγητή.
Μπαίνει αγχωμένη στο δωμάτιο.
Πουτάνα:«Γρήγορα, γρήγορα»
Jopino: «Τί έγινε, τί έχεις» (άκαρπη προσπάθεια να καταλάβω αν της συνέβαινε κάτι)
Πουτάνα (αγχωτικά): «Γρήγορα, γρήγορα»
Jopino (ήρεμα): «Αν ειναι για γρήγορα, άσε να πηγαίνω»
Πουτάνα: «Καλά έντάξει μείνε...»
Έμεινα.
Σε dt χρονο είχε βάλει προφυλακτικό. Έκανε βυζανιάρικη πίπα μου στην αρχή μου άρεσε. Αυτή όμως επιτάχυνε υπερ το δεόν και έπαιζε τρομερά και το χέρι της που δεν μπόρεσα να σταματήσω. Shits, merdes, Scheisse...
Jopino: «Άστο δεν θέλω άλλο». Τί μπορούσα να περισώσω;
Ανέβηκε από πάνω, και χτυπιότανε. «Που θα πάει ο μαλάκας,θα χύσει» υποθέτω ότι ήταν η σκέψη της.
Πάντως είχε καλό δερματάκι. Τα βυζάκια της ήταν σφιχτούλια. Το δέρμα στο καρμί της καλό.
Αφού τη βαρέθηκα,γιατί αν και ανήκω ψυχή τε και πνευματι στη Δύση, στα σεξουαλικά (και εν μέρει στο φαγητό) προτιμώ την ανατολή, την έβαλα να ξαπλώσει. Τις έκανα και συστάσεις (ευγενικές) να ηρεμίσει. Με τα σου, με τα μου, με τα σου-μου, κάτι έγινε. Τη γύρισα και λιγο πισοκολλητό και τελείωσα. Πάντως να φύγει, δεν βιάστηκε. Τη ρώτησα αν ειναι καλα, αν έχει κάτι, δείχνοντας εμμέσως την ανάρμοστη συμπεριφορά της. «Νο problem». Το γύρισε αγγλικό. Αν δεν ξέρεις γλώσσα, πως να απαντήσεις σε δυσάρεστες ερωτήσεις. «Problem» της είπα με κατάφαση και έμφαση. Χαζογέλαγε. Να τη βγάλουμε καθαρή. Τι; Αν έκανε ισπανικό; Μπα, όχι.

Σούμα: Μέτριας εμφάνισης με κακό σέρβις. Το μόνο θετικό, ότι άλλαζε στάσεις. (Σιγά τα πολλά που ζητάω.) Αντενδύκνειται ακόμη και για πέταμα χρημάτων.
Με 15 ευρώ πάρτε τριαντάφυλλα και χαρίστε τα σε περαστικές. Θα δείτε έστω ένα γλυκό χαμόγελο. Αν παρόλα αυτά περάστε, πάρτε και νέφτι για τον πισινό σας, προκειμένου να πετύχεται τις ταχύτητες που επιθυμεί.


Φεύγοντας, η χοντρομούρα τσατσά μου είπε ευχαριστώ. Το χαμόγελό της έφτανε μέχρι τα αυτιά... Το δικό μου έβρισκε στα δόντια και δεν έβγαινε.
Στο μετρό του Μεταξουργείου, κάτι κορασίδες δέιχνανε τα μπουτάκια τους. Τα φχαριστήθηκα περισσότερο. Χωρίς να δώσω 15 ευρώ.

Υ.Γ. Κλιματιστικά, κάτω του αναγκαίου.

Μεσημεριανη επιδρομη στο Μεταξι υπο τους ρυθμους ανοιξιατικης βροχης,η οποια ανεβαζει περισσοτερο την λιμπιντο.Ετσι κι εγω ενοιωθα σαν ταυρος σε υαλοπωλειο με την τσαπου να σπαει καρυδια μεσημεριατικα .
Τα ωραια μερα περιορισμενα στην πρωινη ζωνη της περιοχης και οι επιλογες λιγες,οποτε ειπα να δοκιμασω εδω την τυχη μου!!!!!!
Στο σαλονι βγηκε η Αντριαννα,μια ψηλη κλασικη ρουμανοφατσα αρκετα καυλωτικη σαν γυναικα αλλα οχι κατι ιδιαιτερο σαν εμφανιση.Με διαβεβαιωσε οτι δεν βιαζεται στο δωματιο,οποτε λεω ''που να τρεχω τωρα με την βροχα εξω'',ετσι και περασα
Στα ενδοτερα τωρα,πολλα προκαταρκτικα και ανεση χρονου οπως μου ειχε πει,γλυψιμο στα βυζακια της και μετα τσιμπουκι στα ορθια το οποιο ηταν λιγο ατεχνο με πολυ δοντι.
Παντως οι προσπαθειες της φιλοτιμες.Στην συνεχεια ξαπλωνει και την παιρνω ιεραποστολικα για λιγο,στο τελος ηθελα να την χυσω πισωκολλητα αλλα στην αρχη προσπαθησε να το αποφυγει,με τα πολλα γυρισε και αρχισα το σφυροκοπημα.Αυτη αρχισε κατι κραυγες,πρεπει οντως να μην την βολευε πολυ και να τον ενιωθε καλα μεσα της σε αυτη την σταση,γιατι πεταγοταν σαν ελατηριο χαχαχαχα,.Κατι που με καυλωσε πολυ και ετσι το τελος δεν αργησε να ερθει.Στο τελος μου εδωσε ενα πεταχτο φιλακι και εφυγε.Γενικα για το 15ευρο ειναι καλη προταση απο κατι αλλες ξεπετες της φυλης που δινεις εικοσαρικο!!!!!!!!

Η Αντρέα είναι μία πολύ νεαρή αρκέτα αδύνατη με λευκό δέρμα και μαύρα μακρια μαλλά ώς την πλάτη κοπέλα.Είχε ξεκινήσει την καριέρα της πριν απο καιρό απο το Κεραμεικού 15 όροφος οπού εκεί σαν πρωτάρα παρείχε καλύτερες υπηρεσίες απο τώρα.Διαβάστε και την προηγούμενη κριτική μου η μέρα με την νύχτα!!Για να είμαι ειλικρινής όταν πέρασα μέσα στο δωμάτιο δεν την γνώρισα οτι ήταν η ίδια που είχα μπεί τότε.Αφού την είδα απο κοντά και μου είπε το ονομά της την θυμήθηκα.Έχει αδυνατίσει πιο πολύ απότι ήταν όταν πρωτοήρθε και έχει μακρύνει και τα μαλλιά της.Μπήκε μέσα χωρίς προκαταρκτικά και πέρασε προφυλακτικό στο πεσμένο πέος μου.Πήρε τέτοια στάση ούτως ώστε να μην έχω πρόσβαση στα καίρια σημεία.Η πίπα της ήταν άτεχνη,βαριεστημένη και ρηχή καμία σχέση με την πρώτη φορά που την είχα πάρει που έκανε deepthroat αν και πρωτάρα.Φως φανάρι οτι άρχισε να βαριέται.Στο 69 δεν με άφηνε να της χαίδευω την μουνότρυπα (δεν ήθελα να την γλείψω) με την δικαιολογία οτι δεν ήθελε δάχτυλο ενώ εγώ την χάιδευα επιφανειακά χωρίς να βάζω βαθιά δάχτυλο.Έπειτα την ανεβάζω πάνω μου οπού απέφευγε να έρθει σε στενή επαφή με μένα.Ο πούτσος μου είχε πέσει γιατί δεν με ερέθισε καθόλου με την συμπεριφορά της.Πισοκωλητο στήθηκε σαν έπιπλο χωρίς να κάνει τίποτα να με φτιάξει και αφού τον έβαλα μέσα ήταν σαν να γάμαγα πλαστική κούκλα.Την γυρνάω και ιεραποστολικά τα ίδια και απαράλλαχτα,ψοφίμι σκέτο.Τα πράγματα έγιναν χειρότερα γιατί η σκατοτσατσά φώναξε την κοπέλα ενώ δεν είχα κάτσει πάνω απο 6 λεπτά στο δωμάτιο.Μην βλέποντας προκοπή ξάπλωσα και της είπα να πάρει πίπα να τελιώσω (αρχίδια δεν έγλειφε).Αυτή τον έπιασε και του έδεινε φιλάκια και λίγο με την γλώσσα λέγοντας της εγώ να το κάνει.Δεν ήθελε να το ρουφήξει η κλώσσα και το έκανε επιτηδες σαν να με εκδικούταν λες και ήμουν εγώ υπεύθυνος για το χάλι της.Οταν της είπα να το ρουφήξει έλεγε όχι.Τράβηξα μια αγχωμένη μαλακία ζώντας το δικό μου Διδυμότειχο μπλουζ με αυτή την σαύρα που έμπλεξα και ο πούτσος μου είχε πέσει.Έπειτα σηκώθηκε και με παράτησε στα 7 λεπτά παραμονής της στο δωμάτιο αφού φώναζε και η σκατοτσατσά σηκόνωντας με τάχα μου αθώο ύφος τους ώμους της σαν να ήθελε να μου πει οτι δεν έφταιγε αυτή.Ούτε ένα χάδι!! Δεν γνωρίζω αν η κοπέλα εξαναγκάζεται παρά την θέληση της να εκδίδειται η αν της έταζαν λαγούς με πετραχήλια στην αρχή και είδε εν καιρώ της προσδοκίες της να διαψεύδονται αυτό που ξέρω είναι οτι πλήρωσα ένα αντίτιμο για να περάσω καλά έστω και ευτελές αν και τα 15 ευρώ πάλι έχουν αξία στην τωρινή κατάσταση και δεν πέρασα.Καλό είναι αν δεν συντρέχει κάποιος λόγος και η συγκεκριμένη έχει βαρεθεί να ψάξει για άλλη δουλειά στην χώρα της.Αν όμως συμβαίνει όντως κάποιος λόγος την δικαιολογώ και την ευθύνη την ρίχνω πλέον στους προαγωγούς της όπου και κατά βάση είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την χειροτέρευση των υπηρεσιών στον πληρωμένο έρωτα.Ίσως αυτούς πρώτα θα πρέπει να καταδικάσουμε για την σημερινή παρακμή (γαμάνε και Ασιάτες με επικίνδυνα νοσήματα) στο οτι οι κοπέλες κάνουν αγγαρεία.

Εισαγωγικά
Μια συνήθης τεχνική των θηλυκών, για να προσελκύσουν το αρσενικό της αρεσκείας τους, είναι να κυκλοφορούν κοντά του, να κάνουν το βλέμμα τους να πέσει πάνω τους. Μια συνήθης συμπεριφορά των αρσενικών, είναι να θέλουν να πηδήξουν τα θηλυκά που κυκλοφορούν κοντά τους. Τη Μό(υ)νικα την είχα δει να σαλονάρει αρκετές φορές αλλά δεν είχα περάσει. (αργότερα μου ήρθε η εντύπωση ότι την είχα ξαναπάρει -προ καιρού- αλλά δεν το ξεκαθάρισα...). Μια φορά είχα περάσει με μία άλλη, που έκανε ντουέτο, λόγω βυζιών, γιατί ή Μόνικα ήταν σαφώς ωραιότερη.
Βλέπε βλέπε τη Μόνικα είπα να περάσω.
Μορφολογικά / δομικά χαρακτηριστικά.
Αν δεν την έχετε δει, είναι μια ψηλή κοπέλα με βαμμένα ξανθά μαλλιά, γλυκό πρόσωπο και καλοστημένο σώμα. Έχει λίγα κιλά παραπάνω αλλά είναι ομαλά κατανεμημένα. Το σώμα της δεν είναι ιδιαίτερα σφιχτό, αλλά αν δεν έχετε κάποιο σχετικό κόλλημα, δεν σας χαλάσει. Έχει απαλή επιδερμίδα μακριά πόδια. Νταρντανοειδής, χωρίς σκληράδα. Παραφωνία στο σύνολο τα συνθετικά βυζιά, που ως στατική όψη είναι καλοφτιαγμένα, αλλά διαθέτουν τα αναπόφευκτα μειονεκτήματα: ακαμψία και σκληράδα, που διασκεδάζεται ελαφρώς από το απαλό δέρμα της και τις γλυκιές ρόγες.
Τhe game commences...
Στο ευρύχωρο δωμάτιο του νεοκλασικού Οίκου της Κολωνού, άφησα την ανάσα μου να βρει το δικό της ρυθμό και το σώμα μου όσο μπορούσε να χαλαρώσει. Υπό ένταση γαμήσια, ίσως σας εξιτάρουν (υπό όρους) εγκεφαλικά, αλλά αν θέλετε μια καλή σωματική ικανοποίηση χρειάζεται χαλάρωση. Το φως της μικρής λάμπας χανότανε από την ένταση του κιτρινοπράσινου φωτός που έβγαινα από τα υαλότουβλα – βάση του κτιστού κρεβατιού. Η Μόνικα ήρθε με ιδιαίτερα φιλική διάθεση. Απαλή φωνούλα (χωρίς νιαουρίσματα) και γλυκό χαμόγελο και άρχισαν τα διερευνητικά αγγίγματα. Αγκαλίτσες φιλάκια γύρω-γύρω πάνω-κάτω και στο λαιμό (χωρίς γλωσσόφιλα). Μετά ήρθε πάνω μου και μου τριβόταν. Μου έδινε φιλάκια στο σώμα, μου έτριβε τις ρογίτσες της, μου έπαιζε το πούτσο και τον έτριβε στα βυζιά της (τι την ήθελες τη σιλικόνη ρε κορίτσι μου....) και διάφορα τέτοια. Κάπου εκεί έχασα το κοντρόλ. Η αύρα της με κυρίευσε και σιγά σιγά εξαφανίσθηκε κάθε σκέψη. Αφέθηκα στις αισθήσεις. Τα μαλλιά της άρχισαν να απλώνουν και να φτιάχνουν ένα απαλό δίχτυ, που μέσα του χάθηκα. Μου πήρε ωραία και παιχνιδιάρικη πίπα με και δεν αρνήθηκε όταν ζήτησα κι άλλο. Ο χώρος είχε αρχίσει να χάνεται. Έμεινε μια χορδή που παλλόταν στο ρυθμό της ανάσας της και εγώ κρατιόμουν εκεί.
Υπνωτισμένος την ξάπλωσα. Της φίλαγα το σώμα και το λαιμό. Μπήκα μέσα της και ήταν όμορφα. Τη ζέστη του δωματίου δεν την αγνοούσα πια και ένοιωθα τους παλμούς μου να ανεβαίνουν έπαιξα με τα πόδια της. Τη γύρισα σε πισωκολλητό και το στροφόμετρο κτύπησε κόκκινο. Στιγμιαία χάθηκα. Σιγά σιγά επανήλθα. Το δωμάτιο εμφανίσθηκε ξανά και στα χέρια μου είχα τα μαλλιά της.
Χαμογελαστή και πρόσχαρη με αποχαιρέτισα, αφού ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες.
Ήμουν πια μόνος. Βγήκα και κατηφόρισα την Κολωνού. Ούτε που πρόσεχα τους ινδοπακιστανούς.

Σούμα: Πολύ ικανοποιητικό GFE δεκαπενταράκι. Ευσυνείδητη στην εργασία της και ευχάριστη στην επαφή. Για εξτρίμ δεν γνωρίζω, ως μη ενδιαφερόμενος. Εμφανισιακά στα καλά του Μεταξιού, αν και έχω δει ωραιότερες. Κερδίζει όμως με τη συμπεριφορά της, το γλυκό χαρακτήρα της και τον επαγγελματισμό της. Αν σας αρέσει ο σωματότυπός της αξίζει να δοκιμάσετε.

Αfter sex: Κύματα που σβήνουν ήσυχα στην αμμουδιά. Αέρας που κοπάζει και αφήνει σιωπή. Η ανάσα της Μόνικας. “Even the distance feels so near /All for the love of you” (=Mystic's dream, της McKennitt: . Aργότερα με πραγματικούς ήχους: “September song”, Ute Lemper.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Sincerely Yours
Jopino (ο ως αλοιφή)

Υ.Γ. Πολύ αναλυτικός γίνομαι. Ίσως φρενάρω.

Η Μιρέλλα είναι ένα καλλίγραμμο δεκαπενταράκι που εκδίδεται στο ισόγειο του ευαγούς ίδρυμα, που στεγάζεται στο επιβλητικό νεοκλασικό μπουρδελο-complex της οδού Κολωνού. Είναι μέσου ύψους, καστανή με κοκκινωπές ανταύγειες, οβάλ πρόσωπο με λεπτά χαρακτηριστικά και σώμα λεπτό, με διακριτές και αρμονικές καμπύλες. Βυζί 2,5άρι στητό, καμπυλόγραμμο, ελαστικό. Μέση λεπτή, κωλαράκι στρογγυλό και ωραία κανονικού ύψους πόδια. Αυτά συνθέτουν ένα καλοστημένο, αστικής αισθητικής σύνολο.
Η οικονομική κρίση -προφανώς- οδήγησε το μανουλοειδές αυτό θηλυκό στο πληκτικό επάγγελμα της εσταυλισμένης πορνείας. Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να την έχει προσλάβει μικροαστός επαγγελματίας, για να κοσμεί το γραφείο του, να μπανίζει τα μπουτάκια του και να του τρέχουν τα σάλια.
Η λεπτή, ξανθοβαμένη pro-gilf τσα2, παρουσίασε το λιτό πρόγραμμα της εκδιδόμενης, αφήνοντας τα υπόλοιπα στη φαντασία των 3 υποψηφίων πελατών. Εγώ πλήρωσα το τίμημα ενώ οι δύο τριτοκοσμικοί αποχώρησαν σχεδόν απογοητευμένοι.
Η καλοδιάθετη καυλίτσα ήρθε σε εύλογο διάστημα. Στις σύντομες συστάσεις, δήλωσε Ρουμάνα και διαπίστωσα ότι μιλούσε καλά τα ελληνικά.
Απεριτίφ δεν παρείχαν οι αλά καρτ υπηρεσίες, επιδόθηκε όμως σε ικανοποιητική πίπα (medium throat) με ρουφηγματάκια και βυζαγματάκια. Το σώμα της ήταν σε θέση κάθετη στο δικό μου και γυρισμένο προς παρέχοντας όμορφη θέα και άνεση στα πιασίματα. Στα συν, για μένα, ότι άφηνε χάδια στα μαλλιά και στο πρόσωπο. Τα βυζάκια ορθώθηκα ακόμα πιο πολύ και οι ρώγες σκλήρυναν με τα πρώτα χάδια. Βυζοφιλήματα δέχεται αρκεί να είναι ήπιας μορφής.
Ανέβηκε από πάνω αδιαμαρτύρητα και ανέλαβε δράση με ικανοποιητικό ρυθμό. Στηριζόταν στα γόνατα, (στις φτέρνες δεν μου αρέσει καθόλου) και κατά διαστήματα έγερνε περισσότερο πάνω μου. Φαινόταν και από το πλάι στο μεγάλο καθρέφτη κολλητά στο πλάι του κρεβατιού. Αλλάξαμε σε ιερ/κό με πόδια πάνω κάτω και πλαγίως και ή αισθησιακή τελετή ολοκληρώθηκε σε ένα καλοστημένο πισωκολλητό!
Καλοστημένο πιάτο, λιτό, χορταστικό χωρίς απεριτιφ και συνοδευτικά σε low level περιβάλλον. Σαν πάπια Πεκίνου σε λαδόκολα. Mε λεπτή αλλά όχι άχρωμη γεύση. Τρώγεται με τσοπ στικς ή μαχαιροπήρουνο, χωρίς χερούκλες παπαροβουτιές και σαλτσοτρεξίματα.
Σούμα: Εμφανισιακά ανάγεται στα άνω στρώματα της περιοχής. Παρέχει βασικές αλλά όχι άγευστες υπηρεσίες ενώ η συμμετοχή χαρακτηρίζεται τυπική.
Έμεινα ευχαροστημένος και δεν θα έλαγα όχι για μια δεύτερη φορά.
Εσεις; Δεν ξέρω. Με δεκαπέντε ευρώ, τρώτε δεν τρώτε πάπια Πεκίνου. Μπορείτε όμως να έχετε το καυλομουνάκι, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μιρέλλα, βατό στις ορέξεις σας.
Sincerely Yours
Jopino (o A'... ή άλλος;....)

Υ.Γ. Συγχωρήστε μου την έκταση του κειμένου. Η γραφή, όπως είπε κι ο Ρ. Μπαρτ, είναι και αυτή μια απόλαυση. Κι αν δεν τον (ή με) πιστεύετε, ρωτήστε τον. κ. Πύραυλο, που το παλεύει.

Υ.Γ. 2 After sex εικόνες: Μίνιμαλ, κάτι σαν Donald Judd, ας πούμε... Μουσική: Όχι.
Αρκετά αργότερα: «Ντάνε ντάνε ντουνεράκια, μου χρωστά κάτι φιλάκια».