Κολωνού 23 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Καλησπέρα σας!!!
Χθες βράδυ έπειτα από μια βόλτα για ποτάκι στο Banana Athens και λίγο πριν πάμε για το τέλος της νύχτας στο MπαRaki είχα τρομερές καύλες
για ένα γαμησάκι στο Μετάξι φυσικά. Πήγα στο Κολωνού 23 διότι την τελευταία φορά που πήγα Μετάξι μπήκα στην Μόνικα(Ιάσωνος20Γ) και μου χε πει ότι το βράδυ δουλεύει στο Κολωνού 23. Τέσπα με τα πολλά βγαίνει ο Τσάτσος που ήταν και στο Ιάσωνος και λέω απο μέσα μου ωραία θα ναι η Μόνικα αλλά τελικά παρουσιάζει την !!!ΜΠΙΑΝΚΑ!!! μια κοντούλα σε ύψος (γύρω στο 1.60) Ξανθιά με λευκά χαρακτηριστικά Ρωσσίδα.
Δίνω το ροζάκι και μπαίνω σε ένα από τα 4 μεγάλα και ωραία δωμάτια του οίκου.
Μετά από 2 λεπτά έρχεται η Μπιάνκα και βγάζει σιγά-σιγά το stringάκι της.
Της μιλάω ελληνικά(χαμπάρι), αγγλικά?!(χαμπάρι)
Το κακό ήταν ότι δεν υπήρχε επικοινωνία αλλά δεν με εννόχλησε τόσο. Ηλικία 24 απ'ότι είπε. Πάνω απο 24 δεν δειχνει πάντως.
Περνάει κράνος στον Ροδόλφο και αρχίζει μια σιγανή Πίπα αργά αργά με χέρι και λίγο δοντάκι. Ξενέρωμα λίγο αλλά ντάξει κλάιν 10ευρω είναι.
Της λέω να ανέβει απο πάνω μου και αρχίζει να ιππεύει σιγά σιγά και ζεστά. Βυζάκι πολύ καλό για φυσικό στητό.
Ελεύθερα πιασίματα και γλυψιματάκι. Έκανα κίνηση για φιλάκι αλλά αρνήθηκε.
Επόμενη στάση ιεραποστολικό αρχίζω να δίνω λίγο πόνο γιατί θα με έπαιρνε ο ύπνος ήταν και νύχτα.... Ευτυχώς δεν μου έκλαψε..
Τελική στάση στα 4 όπου δεν κατάλαβα τι έκανε?!?!?! Ίσως επειδή δεν καταλάβεναι από ελληνικά/αγγλικά?! Πάει να μου τον βάλει και αισθάνομαι να μπαίνω με δυσκολία και να νιώθω ότι γαμάω παρθένα. Κάνω μια να δώ με τα χέρια μου τον κώλο της και όπως ανοίγω τα κωλομέρια βλέπω τον Ροδόλφο να έχει χωθεί μέσα στη τρυπούλα της.
Δέν με χάλασε απλά με έκανε να τελειώσω πολύ πιο γρήγορα...
Σε γενικές γραμμές δεν την συστίνω.. Εγώ θα ξαναπήγαινα σίγουρα πάντως σαν 22χρονος...
Ήταν λες και γαμούσα μια γκόμενα από κάποιο μπαράκι πόσο μάλλον για ξανθιά Ρωσσίδα :$

Ξεκινάω την κριτική μου λέγοντας ότι αυτή ήταν η χειρότερη φόλα που έχω φάει στην πορνοζωή μου μέχρι τώρα. Μου πήρε αρκετή ώρα για να ηρεμήσω από τα νεύρα και την αρνητική ενέργεια που μου δημιούργησε η λεγάμενη.
Η Φωτεινή ΦΟΛΑ είναι μια ξανθιά, με καλούτσικο κορμί, κοντή Ρουμάνα με ένα τσιγγάνικο τατοο πάνω από τον κώλο.
Η ζέστη και η τεράστια τσάρκα που είχα κάνει μέχρι τώρα με είχαν κουράσει και μετά το πολύ καλό σαλονάρισμα της μαντάμ είπα ότι θα περάσω. Που να ήξερα τι επρόκειτο να συμβεί ?
1) Παράτησε την πόρτα του δωματίου ανοιχτή και πήγε να κάνει κάτι άλλο πριν έρθει σε μένα.
2) Δεν έβγαζε το σουτιέν της και μου έλεγε ότι όταν την παρέπεμψα να το βγάλει.
3) Μου έβαλε καπότα σε 30 % σηκωμένο καυλί και μου έπαιρνε μια πίπα που πόναγα.
4) Την έβαλα στα 4 ΜΠΑΣ και χύσω αφού έχουν προηγηθεί τα προηγούμενα...και είχε πάρει μια κουλουριαστή στάση στα πλάγια σαν βόας είχε τυλιχτεί και την γαμούσα στραβά μέχρι που σταμάτησα. Της λέω κάτσε κανονικά (Ίσια δηλαδή) μου λέει .
5) Πήγε να μου τον παίξει στο τέλος ΜΠΑΣ και χύσω και ποιο άγαρμπα δε θα γινόταν να το κάνει.
6) Όταν της είπα να σηκωθεί να φύγει μου είπε να έρθω κάποια άλλη μέρα που θα είναι και αυτή καλύτερα γιατί μόλις τώρα της είχε περάσει η περίοδος και κάτι ΑΗΔΙΕΣ τέτοιες.
Δηλαδή πέταξα σήμερα 10 ευρώ να ξαναπάω να πετάξω άλλα 10 δηλαδή 20. 20/4= 5 ώρες δουλειά= για μια ΑΗΔΙΑ μαζί της
ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΦΟΛΑ.
Όλοι ΜΑΥΡΟ σε τέτοιες ΦΟΛΕΣ-ΑΗΔΙΕΣ που δεν σέβονται και δεν εκτιμούν ΤΙΠΟΤΑ.
Καταλαβαίνω ότι με 10 ευρώ δεν γαμάς την Αλεξανδράκη ούτε έχεις τρελές υπηρεσίες αλλά όχι και έτσι.
Από αυτήν την δουλειά βγάζουν γύρω στο χιλιάρικο την εβδομάδα. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να συμπεριφέρονται έτσι στον πελάτη.
Το αν διάλεξε να κάνει αυτή τη δουλειά είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ. Ας πάει να δουλέψει λαντζέρα αν δεν μπορεί.

Πέμπτη, ώρα 18:11
Αρκετός κόσμος περίμενε στον διάδρομο/σαλόνι, με τη διοπτροφόρο μεσήλικη υπηρεσία να κάθεται στον καναπέ στο βάθος. Βλέποντάς με να πλησιάζω σηκώθηκε παραχωρώντας μου τη θέση της —αν και υπήρχε χώρος να καθίσω πλάι της. «Περάστε, τώρα σε λιγάκι βγαίνει η κοπελίτσα», μ' ενημέρωσε. Στάθηκα όρθιος. «'Ελα αγαπούλα μου, σιγά σιγά!», φώναξε. «Καθίστε», γύρισε προς το μέρος μου δείχνοντας τον διθέσιο καναπέ. «Εντάξει», της χαμογέλασα παραμένοντας όρθιος. 'Υστερα από λίγο μία πόρτα άνοιξε και μια αψηλούτσικη, γυμνόστηθη, καλλίκορμη νεαρή, με ίσιο κοκκινωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό πρόσωπο, μεσαίο κρεμαστό στήθος, ξεπρόβαλε και προχώρησε ανάμεσα απ' τους καθήμενους. «Κοιτάξτε πόσο πολύ ωραίο κορίτσι είναι η κουκλίτσα!... Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, εξήντα εννιά, φιλάκια στα βυζάκια, όλες οι στάσεις, ελεύθερα πιασίματα!», ακούστηκε η τσατσά. Ο κόσμος άρχισε ν' αποχωρεί. 'Εβγαλα το δεκάρικο. «Περάστε», μου έδειξε μια ανοιχτή πόρτα.
'Επειτα από 3-4 λεπτά άκουσα τα τακούνια της πόρνης να πλησιάζουν. «Γεια σου!», μου ευχήθηκε με τη λεπτή φωνή της, μπαίνοντας. «Γεια σου, τι κάνεις;». «Καλά, εσύ;». «Πολύ καλά». Πλησίασε προς το κρεβάτι, όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος κι αφήνοντας τη λιπανική γέλη, γονάτισε κρατώντας μονάχα το προφυλακτικό. «Πώς σε λένε;», θέλησα να μάθω. «Γκαμπριέλλα», ήταν η απόκρισή της. «Από Ρουμανία είσαι, σίγουρα!», μάντεψα. «Ναι, χα χα», απάντησε απαλά και σκύβοντας από πάνω μου πήρε να περιφέρει τα βυζιά της στο στήθος μου. Κάποια στιγμή τη μάγκωσα —ακινητοποιώντας την— για να γλείψω-φιλήσω-ρουφήξω εκείνα τα μαστάρια! Διαπιστώνοντας πως η πούτσα μου είχε αρχίσει να σηκώνεται, μετακινήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου ξεκινώντας μια μέτρια καλυμμένη πίπα, χαϊδεύοντάς με παράλληλα στ' αρχίδια. Τότε της ζήτησα να πάρει τέτοια θέση ώστε να μπορώ να πιάνω κι εγώ τίποτις. 'Εφερε τα καπούλια πλάι στην κεφαλή μου και συνέχισε να πιπώνει. Το ταυτόχρονο χούφτωμα του κώλου, του αιδοίου και των βυζιών της με "σήκωσε" για τα καλά. Πριν ξεκινήσω το γαμήσι —στα τέσσερα— τη ρώτησα: «Δούλευες και σε άλλο μπουρδέλο εκτός από δω;». «Ναι». «Πού;». «Στο 37». «Κάτω ή πάνω;». «Κάτω». «Α, μάλιστα». Στη συνέχεια τον έχωσα και παλινδρόμησα στον λιπασμένο κόλπο της κάμποσες φορές. Είχε "σπάσει" όμορφα τη μέση και τουρλώσει προκλητικά τον κώλο. Ο απέναντι καθρέφτης μού πρόσφερε πανοραμική θέα της πράξης. Ολοκλήρωσα χωρίς να χρειαστεί ν' αλλάξω στάση, ταλαιπωρώντας την... Μου χαμογέλασε, βρακώθηκε, ανέβηκε στα παπούτσια της και με τα σέα στο χέρι, αποχώρησε.

Με τον δείκτη ανωμαλίας μου να παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, ένιωσα την ανάγκη να πέσω με τα μούτρα στον βούρκο της ακολασίας που ακούει στο όνομα "Μεταξουργείο". Είχα, συγκεκριμένα, την ανάγκη να καταναλώσω λίγο φυσικό χυμό από τα γενετικά όργανα μιας συμπαθούς κορασίδας. Άλλωστε, ο φυσικός χυμός, όπως πάντα μας λέγαν γονείς και συγγενείς, πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος των διατροφικών μας συνηθειών. Είχε περάσει κάμποσος καιρός από τότε που είχα πάρει τις βιταμίνες μου (οι οποίες άνηκαν σε μια υποψήφια δικηγόρο), οπότε σαν άλλος Οβελίξ, που ναι μεν έχει πέσει μικρός στην χύτρα με τον μαγικό ζωμό, έχει, δε, πάντα την ανάγκη να τον γευτεί και πάλι, έφυγα από το γαλατικό χωριό σε αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας.

Φτάνοντας στη Χώρα της Ηδονής, ένιωσα αυτό το γνωστό γλυκό σκίρτημα στο γαλατικό μου τσουτσούνι. Ήδη, φτάνοντας στα σύνορα της χώρας, δηλαδή κατεβαίνοντας την Αγίου Κωνσταντίνου, μπορούσες να μυρίσεις στον αέρα μυρωδιές και ευωδιές από τις ερωτικές περιπτύξεις που εξελισσόντουσαν στην περιοχή.
Έκανα τη βόλτα μου παρέα με άλλους συναγωνιστές από εξωτικές χώρες, με τους οποίους ανταλλάξαμε φιλοφρονήσεις και μοιραστήκαμε εμπειρίες από τη χώρα του Μεταξιού.
Η ώρα, όμως, πέρναγε και η ανάγκη μου για φυσικό χυμό μεγάλωνε. Οι επιλογές πολλές, αλλά επέλεξα να μπω στο νούμερο 23 της Κολωνού. Εκεί, εργαζόταν η Ρωξάννη. Πρόκειται για πολύ όμορφη κορασίδα, προερχόμενη από το ανατολικό μπλοκ, καστανόξανθη, με ωραία εκφραστικά μάτια, βυζά νούμερο 2, ικανοποιητική πίσω κίνηση και ανάστημα 1.70 περίπου. Έδωσα τα γαλατικά μου λεφτά και η υπηρεσία με οδήγησε στο δωμάτιο. Εκεί περίμενα αρκετή ώρα καθώς η κοπέλα είχε άλλα 2 δωμάτια πριν από μένα.

Τελικά, έφτασε η σειρά μου. Ακούγοντας τον ήχο των τακουνιών στον διάδρομο να πλησιάζουν, ήδη ξερόχυνα και πέρναγα στη σκοτεινή πλευρά της ηδονής. Η Ρωξάννη μπήκε στο δωμάτιο και φόρεσε κατευθείαν το κουστούμι σε πεσμένο όργανο (φάουλ). Την προέτρεψα να γυρίσει σε 69. Το μουνάκι της ήταν τώρα στο πρόσωπό μου, ενώ αυτή συνέχιζε μια πίπα στην οποία δεν έδινα και μεγάλη σημασία. Αρχίζω να περιεργάζομαι τα χείλια της, με τις πρώτες αναγνωριστικές βόλτες της γλώσσας μου στην περιοχή. Μπήκα στο παιχνίδι πιο έντονα, με αυτήν να εγκρίνει,
ενώ βελτίωνε το ρούφηγμα της γαλατικής μου ψωλής. Αυτό συνεχίστηκε για λίγη ώρα ακόμα, ώσπου κατάλαβα ότι αν συνεχίζαμε έτσι δεν θα προλάβαινα να προχωρήσω σε ένα αξιοπρεπές γαμήσι.

Με δική μου προτροπή κάθησε στα 4 και εγώ άρχισα τις διεισδύσεις. Μετά από λίγο, όντας σεληνιασμένος με τη θέα που είχα, ξεκινώ να τη γλύφω ξανά, σε αυτή τη στάση. Αυτή μου είπε "μη, δεν πρέπει" κι εγώ με τη σειρά μου σεβάστηκα τη θέλησή της, έβαλα το πουλί μου μέσα της και γέμισα το κράνος μετά από λίγες ωθήσεις. Η φίλη Ρωξάννη, όμως, με προέτρεψε να την γλύψω και πάλι, αυτή τη φορά σε κανονική στάση. Φυσικά δέχτηκα αδιαμαρτύρητα και ξεκίνησα να ξετυλίγω την τεχνη μου πάνω στο όργανό της, που πλέον είχα τόσο πολύ ανάγκη.
Αποδίδοντας, λοιπόν, φόρο τιμής στον τόπο από τον οποίο όλοι προερχόμαστε και, ως γνωστόν, εκεί παλεύουμε μια ζωή να ξαναμπούμε, η Ρωξάννη με κέρασε τους χυμούς της.

Οι ανάγκες μου είχαν ικανοποιηθεί και με το παραπάνω. Ένιωθα, πλέον, αναζωογονημένος. Σαν να βρήκα τον Πανοραμίξ στο Μεταξουργείο και επιτέλους έκανα μια βουτιά στην χύτρα με τον μαγικό του ζωμό.
Τελικά, όσα σου λένε ως παιδί συνήθως τα γράφεις εκεί που δεν πιάνει μελάνι, ενώ ως ενήλικας βλέπεις την πραγματική τους αξία και ακούς ξανά τα σοφά λόγια των συγγενών σου.
Ζήτω ο φυσικός χυμός, δόξα και τιμή σε όλες τις κορασίδες που μοιράζονται μαζί μας τους ζωμούς τους!

...ο νταβατζής μου έδειξε ένα χαμογελαστό έφηβο μελαγχροινό θήλεο.
τα οιστρογόνα και τα ανδρογόνα της ήβης , σμίλεψαν δύο στητούς ευμεγέθεις μαστούς και κάποια σπυράκια στο προσωπείο της...
...προσπαθούσε να αποφύγει την βλεμματική επαφή όπως ορθά της έχουν διδάξει, αλλά ενώ ήμουν απο πάνω της μου έριχνε κρυφές ματιές , χαμογελούσε , ερυθριούσε και γύριζε στο πλάι , ήταν μια αξιόλογη μίξη εφηβικής αιδούς και πορνικής αναίδειας...
...δε θέλω ν'αναφέρω τα λοιπά στοιχεία της παράτριψης γιατί ήταν κοινότυπη και δεν έχουν σημασία , απλά μια απ'τα ίδια...

Δευτέρα, ώρα 17:57
Ο διάδρομος/σαλόνι ήταν άδειος από κόσμο και οι πόρτες των τριών προσεγμένων ευρύχωρων δωματίων ανοιχτές. Κάθισα. Η Φωτεινή εμφανίστηκε μετά από λίγο. Επρόκειτο για μία μπικινοφορούσα Ρουμάνα, στην αρχή τής τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, με ίσιο ξανθωπό μαλλί που κάλυπτε ένα τατουάζ κατά μήκος του αυχένα κι ένα στην αριστερή ωμοπλάτη, ψιλοκαλογραμμένο πρόσωπο, μικρό στήθος, γεροδεμένο κορμί μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ.
«Καλησπέρα, τι κάνεις;». «Καλά». «Θέλεις να περάσεις ωραία κι όμορφα; Το πρόγραμμά μου έχει: τσιμπουκάκι, μουνάκι, σιγά σιγά, 10 ευρώ, θα περάσεις;». «Θα περάσω!», της απάντησα βγάζοντας το πορτοφολάκι μου. «Καλά είσαι;», ξαναρώτησε. «Καλά είμαι».
Επέστρεψε στο κουζινάκι αφήνοντάς με να διαλέξω δωμάτιο. Πέρασα σε 'κείνο με το ψεύτικο τζάκι.
'Ανοιξε την πόρτα μετά από κανένα πεντάλεπτο. Την ώρα που κάποιος έσπρωχνε την εξώπορτα για να μπει. Αμέσως στράφηκε προς το μέρος του. «Γεια σου! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, σιγά σιγά, 10 ευρώ, θέλεις να περάσεις;... Παρακαλώ!». Προφανώς εκείνος είχε αρνηθεί ευχαριστώντας την.
«Δευτέρα δεν έχει δουλεία!», μου αποκάλυψε κλείνοντας την πόρτα πίσω της. «Και πότε έχει δουλειά...», παρατήρησα. «Εχθές είχαμε κάτι, σήμερα τίποτα!... Οφ οφ!...», αναστέναξε και γονατίζοντας πλάι μου έσκισε το περίβλημα του προφυλακτικού. Αφού τοποθέτησε το ελαστικό στο πουλί μου πήρε να με χαϊδεύει δυνατά στο στήθος και στα μπράτσα αποκαλώντας με: «καυλιάααρη!». Σ' ένα χαμηλό πέρασμα του προσώπου της απ' τον λαιμό μου μύρισε την κολώνια μου. «Ωραίο άρωμα!... Μμμ (έκανε φέρνοντας τη μούρη της πιο κοντά), ωραίο μυρίζεις μωρό μου!... Τι έβαλες, για πάρτη μου έβαλες;... Ε;... Για πάρτη μου;». «Για πάρτη σου μόνο!», της χαμογέλασα. Συνέχισε να με χαϊδεύει ενώ και του λόγου μου θώπευα και ζούπαγα το σφιχτό κορμί της. «Από πού είσαι;». «Ρομάνα!». «Α, Ρουμάνα!». «Ρουμάνα μουνάρα και καυλιάρα!», αστειεύτηκε. «Και γυμνασμένη βλέπω!», πρόσθεσα σφίγγοντας τα βραχιόνιά της. «Τώρα έχω κιλά εγώ!». «Κάνεις γυμναστική;». «Παλιά έκανα ήμουνα μικρή, τώρα δεν κάνω!». «Τι γυμναστική έκανες;». «Τζύμνα, φούτμπολ, μπάσκετ, μέσα στο νερό...». «Α, κολύμβηση!».
Με τα τριψίματά της και τα χουφτώματά μου ψιλοκαύλωσα. «Φφφ... μμμ... Πάμε με πιπούλα;», ρώτησε. 'Εγνεψα καταφατικά. «Καυλιάρη μου, καθαρός μού είσαι!».
'Αρχισε να ρουφάει δυνατά. «Φωτεινή!». «Ποπ! 'Ελα μου!». «Λίγο πιο μαλακά!». «Πιο σιγά θέλεις!». «Ναι». «Εντάξει, να μου λες μωρό μου ό,τι γουστάρεις!». «Εντάξει, είναι καλύτερα τώρα».
Συνέχισε το μέτριο τσιμπούκι της μέχρι τη σχεδόν πλήρη "ανόρθωσή μου".
«Ποπ!... Πάμε τώρα;».
Της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι, ενώ εγώ, πατώντας στο ξύλινο πάτωμα, πήρα θέση από πίσω της. Τότε εκείνη έβαλε «λίγο νερό» (λιπαντικό), όπως χαρακτηριστικά είπε, στο μουνί της κι εγώ άρχισα να "σπρώχνω". «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Α, ωραία "θέα"!», σχολίασα. «Για πάρτη σου!», συμπλήρωσε. 'Εχυσα μετά από λίγο.
Καθώς έφευγα την είδα στο βάθος ν' απαντάει σε συναγωνιστή: «Τι;... Εξήντα εννιά δεν κάνω, κάνω 77!».

2η Κατάθεση 24.12.2014 ώρα 11,00 στην Κορινα . Ανεβαινοντας τις σκαλες μπαινεις σε ένα ανακαινισμενο χωρο . Εχει 4 μεγάλα δωματια το συγκεκριμενο μπουρδελο .Με βαλε στο 1ο δωματιο μπαινοντας δεξια , που ειχε τατου ζωγραφισμενο μπαινοντας αριστερα και μεσα μπαλες με φωτα με θυμιζαν ντισκοτεκ του 1990. Η Κορινα δεν είναι και πολύ ομορφη αλλα εχει το καυλιαρικο ματι που σε έλκη διχως να το θες.
Η Κορινα Ρουμανα , μελαχρινη λιγνη γυρω στα 22-23 χρονων. με ενα βυζι δυαρι , συμπαθητικο κολαρακι, μουνοχειλα σκουρα και μαυρι κολοβαλβιδα. Δεν βιαζεται κανει ωραια πιπα δεν αφηνει 69 γλυφει λιγο αρχιδακια πιο πολύ δινει βαση στην πιπα με καποτα . Ολες τις στασεις ελευθερα να την πιανεις παντου χαδια σε φιλα τις ρωγες δεχεται χαιδια . Παραμονη στο δωμα 30 λεπτα. Η τσατσα δεν χτυπα την πορτα . Ο χωρος είναι αψογος μεσα , αν απεξω φαινεται πανουκλα το μοναδικο που ειδα στο Μεταξουργειο.
Με ειπε από τις 1.1.2015 θα την βρω στην Ιασωνος 20α εγω από περιεργεια την ρωτησα προς τα πού πεφτει και με εξηγησε αψογα και εγω ο περιεργος πηγα και γαμησα την φιλη της την Αντονελα κριτικη βλεπετε Ιασωνος 20α.
Εκανα και 2η καταθεση στις 26.12.2014 εφαγα κολημα σαν τον Πικερ ξαναπηγα πριν την αλλαγη βαρδιας ειμουν 16,15 μετα ηρθε στις 17,00 μια γυφτσα και δεν μου αρεσε μικρη και αυτή αλλα σκυλοφατσα με αγριο υφος στην υποδοχη.
Την Κορινα σας την συστήνω ανεπιφύλακτα.

Καταθεση στο εν λογο μαγαζι το απόγευμα του Σαββατου γυρω στις 7:30 περιπου.Ανεβαινοντας τα λιγοστα σκαλακια του οικηματος αυτου αντικριζω μια γνωριμη οπτικα προς εμενα κοπελα καθως την ειχα πετυχει σε αρκετες τσαρκες μου αλλα ποτε δεν ειχα μπει.Ονομα δεν γνωριζω καθως παροτι ρωτησα 3 φορες να μου πει απαντηση δεν πηρα οποτε θα την περιγραψω εμφανησιακα.Ειναι μια Ρουμανα 31ετων μαυριδερη σχετικα κοντη και με παραπανω κιλα σε ολο το σωμα αλλα όχι ιδιαιτερα ασχημα ,μεγαλα βυζια και τραχια φατσα.Συνηθως φοραει από πανω ένα μπουστακι και κατω στρινγκ ενώ το καλο που εχει είναι ότι δεν περνει ξενους πακια κλπ.Επισης μιλαει αρκετα καλα τα ελληνικα και συνηθως στο σαλονι ο τροπος καβλαντισματος της είναι το πολύ μπλα μπλα με τους διαφορους συναγωνιστες.Πιστευω ότι εδωσα οσο καλυτερη περιγραφή μπορουσα.Τεσπα της δινω το δεκαρικο και μπαινω στο δωματιο το οποιο είναι πανω απ το μεσο ορο της περιοχης-ειναι τυπου Φυλης.Μπαινω μεσα και ξεκιναω να ετοιμαστω.Πηγε να μπει πολύ γρηγορα οποτε της ειπα να ερθει σε κανα διλεπτο να είμαι ετοιμος.Ετσι επανέρχεται μετα από λιγο και αφου ζυγωνει στο κρεβατι αρχιζει το μπλα μπλα αρχικα ρωτώντας το ονομα μου από που είμαι κλπ.Προκατ. δεν εκανε απλα ηταν κοντα μου ,μου τον επαιζε λιγο ενώ με αφηνε και να την χουφτωνω στο γατακι της και ότι άλλο ηθελα να πιασω.Καθως το εκανε αυτό(το παιξιμο δηλαδή) αρχισε το μπλα μπλα μου ελεγε διαφορα προσωπικα της μου εκανε καποια κοπλιμεντα κλπ.Καλα όλα αυτά αν είναι φιλη σου η αν θες να την πιασεις γκομενα και την εχεις βγαλει για καφε αλλα...τεσπα που λετε το ιδιο μοτιβο συνεχιστηκε και στην πιπα την οποια διεκοβε συνεχεια κάθε τοσο για να μου μιλαει.Οπως είναι φυσικο δεν μπορουσα με όλα αυτά να γινω και ντούρος αλλα ευτυχως καταφερα να αποκτησω μια καλουτσικη στυση.Ετσι βουρ για ιεραποστολικο στο οποιο το τεμπο του παιχνιδιού ηταν παρομοιο με πριν δηλαδή παλι μπλα μπλα όχι τοσο πολύ αλλα αρκετο.Υστερα μου προτεινει στα τέσσερα και ετσι την παιρνω σε αυτή την σταση και προσπαθω να συγκεντρωθώ για να ολοκληρωσω το εργο μου.Καποια στιγμη το ποθουμενο ηρθε και η συνεδρια εληξε επιτυχως μεν αλλα...
Συνολικη παραμονή στο δωματιο 12-13 λεπτα καμια ενοχληση απ την τσα2 ουτε φυσικα απ την κοπελα εξαλου αυτή το τραβηξε με τον τροπο της τον χρονο.Κοιταχτε για πουτανα δεν κανει οποτε οποιος θελει να δωσει το δεκαρακι του να γαμησει και να φυγει ας ψαξει αλλου,οποιος παλι γουσταρει φαση σαν και την από πανω δηλαδή πολύ μπλα μπλα παραλληλα με το σεξ τοτε ας δοκιμασει.Εγω δεν μπορω να πω ότι χαλαστηκα αλλα πιθανον δεν θα ξανατιμηθει..
Υ.Γ Κατι σχετικα ασημαντο αλλα το αναφερω δεν αφερεσαι το μπουστακι που φοραγε παρα μονο το στρινγκ.
Καλες γιορτες!!!

Μπηκα μεσα στο μπουρδελακι που εχει τεσσερα δωματια. Ειναι ανακαινισμενο προσφατα(ισως κανενα δυο χρονια) εχει μεγαλα δωματια και οταν ειδα αυτο με το ψευτικο τζακι ειπα μεσα μου μπαινω και σε μετρια λογω χωρου.. Βλεπω κοπελα που ηταν μετρια εμφανισιακα, αλλα γελαστη κυριως. Οποτε δινω κοκκινο εισιτηριο και μπαινω.
Η κορινα ειναι απο ρουμανια περιπου στα 23 με ενα Νρ2 βυζι, συμπαθητικο κολαρακι, μουνοχειλα σκουρα και μαυρι κολοβαλβιδα. Γενικα ηταν δεκτικη στο γαμιση δεν παραπονεθηκε καθολου εμενα αυτα αρκουν.
Γαμιστε γερα!

Σε αντίθεση με τα περισσότερα, το κτίσμα της οδού Κολωνού συγκεκριμένα το ευρισκόμενο στο νούμερο 32 πάντα μου έκανε εντύπωση καθώς ήταν το μόνο νεοκλασικό της περιοχής που δεν έχει καταντήσει να έχει τσίγκο αντί για σκεπή η/και φτηνές γυψοσανίδες να έχουν αντικαταστήσει τους τοίχους του.. Κτίριο στιβαρό, καταλαμβάνον θέση στο χώρο, κτίριο που αν και λιτό χωρίς περίπλοκο διάκοσμο αποπνέει μία αριστοκρατία. Ψηλοτάβανο, με την βαριά ξύλινη πόρτα να το σφραγίζει και διατηρώντας εσωτερικά στην οροφή του το πανέμορφο μοτίβο- κάτι σύνηθες για τα σπίτια του ύφους του και της εποχής του- “φώναζει” ότι ήταν φτιαγμένο για να μείνει στο πέρασμα των ετών. Αναμφισβήτητα οικεία κάποιας παλιάς οικογενείας εκ των επιφανεστάτων των Αθηνών. Ο σημερινός κάτοχός του εικάζω ότι το έιχε συντηρήσει όλα αυτά τα χρόνια αισιοδοξώντας να το νοικιάσει με κάποιο τρόπο και να το διαθέσει είτε για οικεία είτε τουλάχιστον για κάποιου είδους εμπορική ή καλλιτεχνική χρήση. Μη μπορώντας με την σειρά του να αποσοβήσει την λαίλαπα που κατατρώει πολιτισμικά και ηθικά την πόλη αυτή, το κτίριο δεν κατάφερε να αποτελέσει εξαίρεση και μετετράπη σε πορνείο και μάλιστα χαμηλοτάτης ποιότητος. Εκεί είδα ξανά την Κατερίνα όπου εργαζόταν πριν από καιρό στο διπλανό υπόγειο μπουρδελο – χώρος που αποτελεί μέρος του όλου οικήματος, πιθανότατα δωμάτια των ανθρώπων της υπηρεσίας τότε. Η Κατερίνα λοιπόν είναι η Μελαχρινή σκυλέ τσοντόφατσα που ανακοίνωνε ελ. στοματικό, κάτι που συνεχίζει απλά πλέον η τσατσά προσθέτει το “σε όποιον θέλει”. Ήθελα καιρό να την δοκιμάσω σε doggy στάση μιας και σε αυτην πιστεύω ότι αποδίδει καλύτερα και έτσι πλήρωσα και πέρασα στο δωμάτιο οπου πριν από μήνες είχα πάρει την Λαρίσα. Ένα μείον των συγκεκριμένων δωματίων είναι ότι όταν η πόρνη εισέρχεται σε αυτό, ο κόσμος που βρίσκεται στο διάδρομο έχει πλήρη οπτική επαφή με το κρεβάτι και τον πελάτη που περιμένει να εξυπηρετηθεί. Εν τάχει η Κατερίνα δεν κάνει καλή πίπα, ύστερα από προτροπή μου έβαλε προφυλακτικό και αφού προέβη σε καραμέλωμα παίζοντας ταυτόχρονα με το όργανο μου, χαμογέλασε και πήρε πρωτοβουλία να ανέβει από πάνω όπου την γύρισα ανάποδα για να έχω πρόσβαση στον κώλο της. Αυτή ήταν η μόνη στάση και το τέλος ήρθε στο μεγάλο και ομολογουμένως καθαρό δωμάτιο με εμένα να εστιάζω εναλλάξ στον κώλο της Κατερίνας και στο διάκοσμο του ταβανιού. Η τσατσα δεν ενόχλησε αν και δεν ξεπέρασα το επτάλεπτο κάτι που το κατάστημα απ’ ότι καταλαβαίνω τηρεί ευλαβικά. Βγαίνοντας, από κάπου ερχόταν η μελωδία από το White Wedding του Billy Idol. Παρκινγκ μοτο.